Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ

Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ πα λος πόστολος ησο χριστο κατ πιταγ ν ϑεο σωτ ρος µ ν 1 κα κυριόυ ησο χριστο τ ς λπίδος µ ν. τιµοθέ γνησί τέκν 2 ν πίστει χάρις λεος ε ρήνη π ϑεο πατρ ς µ ν κα χριστο ησο το κυρίου µ ν. καθ ς παρεκάλεσά σε προσµε ναι ν φέσ πο- 3 ευόµενος ε ς µακεδονίαν να παραγγείλ ς τισ ν µ τεροδιδασκαλε ν. µηδ προσέχειν µύθοις κα γενεαλογίαις περάντοις α τινες ητήσεις 4 παρέχουσιν µ λλον ο κονοµίαν ϑεο τ ν ν πίστει. τ δ τέλος τ ς 5 παραγγελίας στ ν γάπη κ καθαρ ς καρδίας κα συνειδήσεως γα- ϑ ς κα πίστεως νυποκρίτου. ν τινες στοχήσαντες ξετράπησαν 6 ε ς µαταιολογίαν. ϑέλοντες ε ναι νοµοδιδάσκαλοι µ νοο ντες µήτε 7 λέγουσιν µήτε περ τίνων διαβεβαιο νται. ο δαµεν δ τι καλ ς 8 νόµος άν τις α τ νοµίµως χρ ται. ε δ ς το το τι δικαί νόµος ο 9 κε ται νόµοις δ κα νυποτάκτοις σεβέσιν κα µαρτωλο ς νοσίοις κα εβήλοις πατραλ αις κα µητραλω αις νδροφόνοις. πόρνοις 10 ρσενοκοίταις νδραποδιστα ς ψεύσταις πιόρκοις κα ε τι τερον τ γιαινούσ διδασκαλί ντίκειται. κατ τ ε αγγέλιον τ ς δόξης το 11 µακαρίου ϑεο πιστεύθην γώ. κα χάριν χω τ νδυναµώσαντί 12 µε χριστ ησο τ κυρί µ ν τι πιστόν µε γήσατο ϑέµενος ε ς διακονίαν. τ ν πρότερον ντα λάσφηµον κα διώκτην κα βριστήν λ λ 13 λεήθην τι γνο ν ποίησα ν πιστί. περεπλεόνασεν δ χάρις 14 το κυρίου µ ν µετ πίστεως κα γάπης τ ς ν χριστ ησο. πιστ ς 15 λόγος κα πάσης ποδοχ ς ξιος τι χριστ ς ησο ς λθεν ε ς τ ν κόσµον µαρτωλο ς σ σαι ν πρ τός ε µι γώ. λλ δι το το λεήθην 16 1 v.1 παυλος αποστολος ιησου,, χριστου ιησου κατ επιταγην ϑεου σωτηρος ηµων και κυριου,, ιησου,, χριστου ιησου της ελπιδος ηµων. v.2 τιµοθεω γνησιω τεκνω εν πιστει χαρις ελεος ειρηνη απο ϑεου πατρος ηµων,, και χριστου,, ιησου χριστου του κυριου ηµων. v.4 µηδε προσεχειν µυθοις και γενεαλογιαις απεραντοις αιτινες εκζητησεις ητησεις,, παρεχουσιν µαλλον η οικοδοµιαν οικονοµιαν,, ϑεου την εν πιστει. v.9 ειδως τουτο οτι δικαιω νοµος ου κειται ανοµοις δε και ανυποτακτοις ασεβεσι ασεβεσιν,, και αµαρτωλοις ανοσιοις και εβηλοις πατρολωαις, πατραλωαις, και µητρολωαις, µητραλωαις, ανδροφονοις. v.12 και,, χα- ιν εχω τω ενδυναµωσαντι µε χριστω ιησου τω κυριω ηµων οτι πιστον µε ηγησατο ϑεµενος εις διακονιαν. v.13 το τον,, προτερον οντα λασφηµον και διωκτην και υβριστην αλλα, αλλ, ηλεηθην οτι αγνοων εποιησα εν απιστια. v.16 αλλα δια τουτο ηλεηθην ινα εν εµοι πρωτω ενδειξηται ιησους,, χριστος ιησους την απασαν πασαν,, µακροθυµιαν προς υποτυπωσιν των µελλοντων πιστευειν επ αυτω εις ωην αιωνιον. 417

418 Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 1:17 3:2 να ν µο πρώτ νδείξηται ησο ς χριστ ς τ ν π σαν µακροθυµίαν πρ ς ποτύπωσιν τ ν µελλόντων πιστεύειν π α τ ε ς ω ν α ώνιον. 17 τ δ ασιλε τ ν α ώνων φθάρτ οράτ µόν σοφ ϑε τιµ κα 18 δόξα ε ς το ς α νας τ ν α ώνων µήν. ταύτην τ ν παραγγελίαν πα- ατίθεµαί σοι τέκνον τιµόθεε κατ τ ς προαγούσας π σ προφητείας 19 να στρατεύ ν α τα ς τ ν καλ ν στρατείαν. χων πίστιν κα γαθ ν 20 συνείδησιν ν τινες πωσάµενοι περ τ ν πίστιν ναυάγησαν. ν στιν µέναιος κα λέξανδρος ο ς παρέδωκα τ σαταν να παιδευθ σιν µ λασφηµε ν. 2 παρακαλ ο ν πρ τον πάντων ποιε σθαι δεήσεις προσευχάς ντεύ- 2 ξεις ε χαριστίας π ρ πάντων νθρώπων. π ρ ασιλέων κα πάντων τ ν ν περοχ ντων να ρεµον κα σύχιον ίον διάγωµεν ν πάσ 3 ε σεβεί κα σεµνότητι. το το γ ρ καλ ν κα πόδεκτον νώπιον 4 το σωτ ρος µ ν ϑεο. ς πάντας νθρώπους ϑέλει σωθ ναι κα 5 ε ς πίγνωσιν ληθείας λθε ν. ε ς γ ρ ϑεός ε ς κα µεσίτης ϑεο κα 6 νθρώπων νθρωπος χριστ ς ησο ς. δο ς αυτ ν ντίλυτρον π ρ 7 πάντων τ µαρτύριον καιρο ς δίοις. ε ς τέθην γ κ ρυξ κα πόστολος λήθειαν λέγω ν χριστ ο ψεύδοµαι διδάσκαλος θν ν ν πίστει 8 κα ληθεί. ούλοµαι ο ν προσεύχεσθαι το ς νδρας ν παντ τό- 9 π παίροντας σίους χε ρας χωρ ς ργ ς κα διαλογισµο. σαύτως κα τ ς γυνα κας ν καταστολ κοσµί µετ α δο ς κα σωφροσύνης κοσµε ν αυτάς µ ν πλέγµασιν χρυ σ µαργαρίταις µατισµ 10 πολυτελε. λλ πρέπει γυναιξ ν παγγελλοµέναις ϑεοσέβειαν δι ρ- 11, 12 γων γαθ ν. γυν ν συχί µανθανέτω ν πάσ ποταγ. γυναικ δ διδάσκειν ο κ πιτρέπω ο δ α θεντε ν νδρός λλ ε ναι ν συχί. 13, 14 δ µ γ ρ πρ τος πλάσθη ε τα ε α. κα δ µ ο κ πατήθη δ γυν 15 πατηθε σα ν παραβάσει γέγονεν. σωθήσεται δ δι τ ς τεκνογονίας ν µείνωσιν ν πίστει κα γάπ κα γιασµ µετ σωφροσύνης. 3 πιστ ς λόγος ε τις πισκοπ ς ρέγεται καλο ργου πιθυµε. 2 δε ο ν τ ν πίσκοπον νεπίληπτον ε ναι µι ς γυναικ ς νδρα νηφάv.17 τω δε ασιλει των αιωνων αφθαρτω αορατω µονω σοφω,, ϑεω τιµη και δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αµην. 2 v.3 τουτο γαρ,, καλον και αποδεκτον ενωπιον του σωτηρος ηµων ϑεου. v.7 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος αληθειαν λεγω εν,, χριστω,, ου ψευδοµαι διδασκαλος εθνων εν πιστει και αληθεια. v.9 ωσαυτως [και] και,, τας,, γυναικας εν καταστολη κοσµιω µετα αιδους και σωφροσυνης κοσµειν εαυτας µη εν πλεγµασιν και η,, χρυσιω χρυσω,, η µαργαριταις η ιµατισµω πολυτελει. v.12 γυναικι,, δε,, διδασκειν δε γυναικι ουκ επιτρεπω ουδε αυθεντειν ανδρος αλλ ειναι εν ησυχια. v.14 και αδαµ ουκ ηπατηθη η δε γυνη εξαπατηθεισα απατηθεισα,, εν παραβασει γεγονεν. 3 v.2 δει ουν τον επισκοπον ανεπιληµπτον ανεπιληπτον,, ειναι µιας γυναικος ανδρα νηφαλιον, νηφαλεον, σωφρονα κοσµιον ϕιλοξενον διδακτικον.

3:3 4:6 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 419 λεον σώφρονα κόσµιον ϕιλόξενον διδακτικόν. µ πάροινον µ πλήκτην 3 µ α σχροκερδ λ λ πιεικ µαχον φιλάργυρον. το δίου ο κου 4 καλ ς προϊστάµενον τέκνα χοντα ν ποταγ µετ πάσης σεµνότητος. ε δέ τις το δίου ο κου προστ ναι ο κ ο δεν π ς κκλησίας 5 ϑεο πιµελήσεται. µ νεόφυτον να µ τυφωθε ς ε ς κρίµα µπέσ 6 το διαβόλου. δε δ α τ ν κα µαρτυρίαν καλ ν χειν π τ ν ξωθεν 7 να µ ε ς νειδισµ ν µπέσ κα παγίδα το διαβόλου. διακόνους 8 σαύτως σεµνούς µ διλόγους µ ο ν πολλ προσέχοντας µ α σχροκερδε ς. χοντας τ µυστήριον τ ς πίστεως ν καθαρ συνειδήσει. κα 9, 10 ο τοι δ δοκιµαζέσθωσαν πρ τον ε τα διακονείτωσαν νέγκλητοι ντες. γυνα κας σαύτως σεµνάς µ διαβόλους νηφαλέους πιστ ς ν π σιν. 11 διάκονοι στωσαν µι ς γυναικ ς νδρες τέκνων καλ ς προϊστάµενοι 12 κα τ ν δίων ο κων. ο γ ρ καλ ς διακονήσαντες αθµ ν αυτο ς κα- 13 λ ν περιποιο νται κα πολλ ν παρρησίαν ν πίστει τ ν χριστ ησο. τα τά σοι γράφω λπίζων λθε ν πρ ς σ τάχιον. ν δ ραδύνω να 14, 15 ε δ ς π ς δε ν ο κ ϑεο ναστρέφεσθαι τις στ ν κκλησία ϑεο ντος στ λος κα δραίωµα τ ς ληθείας. κα µολογουµένως µέγα 16 στ ν τ τ ς ε σεβείας µυστήριον ϑε ς φανερώθη ν σαρκί δικαιώθη ν πνεύµατι φθη γγέλοις κηρύχθη ν θνεσιν πιστεύθη ν κόσµ νελήφθη ν δόξ. τ δ πνε µα ητ ς λέγει τι ν στέροις καιρο ς ποστήσονταί τινες 4 τ ς πίστεως προσέχοντες πνεύµασιν πλάνοις κα διδασκαλίαις δαιµονίων. ν ποκρίσει ψευδολόγων κεκαυτηριασµένων τ ν δίαν συ- 2 νείδησιν. κωλυόντων γαµε ν πέχεσθαι ρωµάτων ϑε ς κτισεν ε ς 3 µετάληψιν µετ ε χαριστίας το ς πιστο ς κα πεγνωκόσιν τ ν λήθειαν. τι π ν κτίσµα ϑεο καλόν κα ο δ ν πόβλητον µετ ε χαριστίας λαµ- 4 ανόµενον. γιάζεται γ ρ δι λόγου ϑεο κα ντεύξεως. τα τα ποτι- 5, 6 ϑέµενος το ς δελφο ς καλ ς σ διάκονος ησο χριστο ντρεφόµενος v.3 µη παροινον µη πληκτην αλλα µη,, αισχροκερδη,, αλλ,, επιεικη αµαχον αφιλαργυρον. v.7 δει δε αυτον,, και µαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα µη εις ονειδισµον εµπεση και παγιδα του διαβολου. v.11 γυναικας ωσαυτως σεµνας µη διαβολους νηφαλιους, νηφαλεους, πιστας εν πασιν. v.14 ταυτα σοι γραφω ελπιζων ελθειν προς σε εν ταχει ταχιον,,. v.16 και οµολογουµενως µεγα εστιν το της ευσεβειας µυστηριον ος ϑεος,, εφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη εν πνευµατι ωφθη αγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσιν επιστευθη εν κοσµω ανεληµφθη ανεληφθη,, εν δοξη. 4 v.2 εν υποκρισει ψευδολογων κεκαυστηριασµενων κεκαυτηριασµενων,, την ιδιαν συνειδησιν. v.3 κωλυοντων γαµειν απεχεσθαι ρωµατων α ο ϑεος εκτισεν εις µεταληµψιν µεταληψιν,, µετα ευχαριστιας τοις πιστοις και επεγνωκοσι επεγνωκοσιν,, την αληθειαν. v.6 ταυτα υποτιθεµενος τοις αδελφοις καλος εση διακονος ιησου,, χριστου ιησου εντρεφοµενος τοις λογοις της πιστεως και της καλης διδασκαλιας η παρηκολουθηκας.

420 Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 4:7 5:12 το ς λόγοις τ ς πίστεως κα τ ς καλ ς διδασκαλίας παρηκολούθηκας. 7 το ς δ εβήλους κα γραώδεις µύθους παραιτο γύµναζε δ σεαυτ ν 8 πρ ς ε σέβειαν. γ ρ σωµατικ γυµνασία πρ ς λίγον στ ν φέλιµος δ ε σέβεια πρ ς πάντα φέλιµός στιν παγγελίαν χουσα ω ς τ ς 9, 10 ν ν κα τ ς µελλούσης. πιστ ς λόγος κα πάσης ποδοχ ς ξιος. ε ς το το γ ρ κα κοπι µεν κα νειδιζόµεθα τι λπίκαµεν π ϑε ντι 11 ς στιν σωτ ρ πάντων νθρώπων µάλιστα πιστ ν. παράγγελλε τα τα 12 κα δίδασκε. µηδείς σου τ ς νεότητος καταφρονείτω λλ τύπος γίνου τ ν πιστ ν ν λόγ ν ναστροφ ν γάπ ν πνεύµατι ν πίστει ν 13 γνεί. ως ρχοµαι πρόσεχε τ ναγνώσει τ παρακλήσει τ διδα- 14 σκαλί. µ µέλει το ν σο χαρίσµατος δόθη σοι δι προφητείας 15 µετ πιθέσεως τ ν χειρ ν το πρεσβυτερίου. τα τα µελέτα ν τούτοις 16 σθι να σου προκοπ ϕανερ ν π σιν. πεχε σεαυτ κα τ διδασκαλί πίµενε α το ς το το γ ρ ποι ν κα σεαυτ ν σώσεις κα το ς κούοντάς σου. 5 πρεσβυτέρ µ πιπλήξ ς λλ παρακάλει ς πατέρα νεωτέρους ς 2 δελφούς. πρεσβυτέρας ς µητέρας νεωτέρας ς δελφ ς ν πάσ 3, 4 γνεί. χήρας τίµα τ ς ντως χήρας. ε δέ τις χήρα τέκνα κγονα χει µανθανέτωσαν πρ τον τ ν διον ο κον ε σεβε ν κα µοιβ ς ποδιδόναι το ς προγόνοις το το γάρ στιν καλ ν κα πόδεκτον νώπιον 5 το ϑεο. δ ντως χήρα κα µεµονωµένη λπικεν π τόν ϑε ν κα 6 προσµένει τα ς δεήσεσιν κα τα ς προσευχα ς νυκτ ς κα µέρας. 7 δ σπαταλ σα σα τέθνηκεν. κα τα τα παράγγελλε να νεπίληπτοι 8 σιν. ε δέ τις τ ν δίων κα µάλιστα τ ν ο κείων ο προνοε τ ν πίστιν 9 ρνηται κα στιν πίστου χείρων. χήρα καταλεγέσθω µ λαττον τ ν 10 ξήκοντα γεγονυ α ν ς νδρ ς γυνή. ν ργοις καλο ς µαρτυρουµένη ε τεκνοτρόφησεν ε ξενοδόχησεν ε γίων πόδας νιψεν ε ϑλιβοµέ- 11 νοις πήρκεσεν ε παντ ργ γαθ πηκολούθησεν. νεωτέρας δ χή- ας παραιτο ταν γ ρ καταστρηνιάσωσιν το χριστο γαµε ν ϑέλουσιν. 12, 13 χουσαι κρίµα τι τ ν πρώτην πίστιν θέτησαν. µα δ κα ργα µανv.10 εις τουτο γαρ και,, κοπιωµεν και αγωνιζοµεθα ονειδιζοµεθα,, οτι ηλπικαµεν επι ϑεω ωντι ος εστιν σωτηρ παντων ανθρωπων µαλιστα πιστων. v.12 µηδεις σου της νεοτητος καταφρονειτω αλλα τυπος γινου των πιστων εν λογω εν αναστροφη εν αγαπη εν πνευµατι,, εν,, πιστει εν αγνεια. v.15 ταυτα µελετα εν τουτοις ισθι ινα σου η προκοπη ϕανερα η εν,, πασιν. 5 v.4 ει δε τις χηρα τεκνα η εκγονα εχει µανθανετωσαν πρωτον τον ιδιον οικον ευσεβειν και αµοιβας αποδιδοναι τοις προγονοις τουτο γαρ εστιν καλον, και, αποδεκτον ενωπιον του ϑεου. v.5 η δε οντως χηρα και µεµονωµενη ηλπικεν επι τον,, ϑεον και προσµενει ταις δεησεσιν και ταις προσευχαις νυκτος και ηµερας. v.7 και ταυτα παραγγελλε ινα ανεπιληµπτοι ανεπιληπτοι,, ωσιν. v.8 ει δε τις των ιδιων και µαλιστα των,, οικειων ου προνοει την πιστιν ηρνηται και εστιν απιστου χειρων.

5:13 6:7 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 421 ϑάνουσιν περιερχόµεναι τ ς ο κίας ο µόνον δ ργα λλ κα ϕλύαροι κα περίεργοι λαλο σαι τ µ δέοντα. ούλοµαι ο ν νεωτέρας γαµε ν 14 τεκνογονε ν ο κοδεσποτε ν µηδεµίαν φορµ ν διδόναι τ ντικειµέν λοιδορίας χάριν. δη γάρ τινες ξετράπησαν πίσω το σαταν. ε τις 15, 16 πιστ ς πιστ χει χήρας παρκείτω α τα ς κα µ αρείσθω κκλησία να τα ς ντως χήραις παρκέσ. ο καλ ς προεστ τες πρεσβύτεροι 17 διπλ ς τιµ ς ξιούσθωσαν µάλιστα ο κοπι ντες ν λόγ κα διδασκαλί. λέγει γ ρ γραφή ο ν λο ντα ο ϕιµώσεις καί ξιος ργάτης 18 το µισθο α το. κατ πρεσβυτέρου κατηγορίαν µ παραδέχου κτ ς 19 ε µ π δύο τρι ν µαρτύρων. το ς µαρτάνοντας νώπιον πάντων 20 λεγχε να κα ο λοιπο ϕόβον χωσιν. διαµαρτύροµαι νώπιον το 21 ϑεο κα κυρίου ησο χριστο κα τ ν κλεκτ ν γγέλων να τα τα ϕυλάξ ς χωρ ς προκρίµατος µηδ ν ποι ν κατ πρόσκλισιν. χε ρας τα- 22 χέως µηδεν πιτίθει µηδ κοινώνει µαρτίαις λλοτρίαις σεαυτ ν γν ν τήρει. µηκέτι δροπότει λ λ ο ν λίγ χρ δι τ ν στόµαχον σου κα 23 τ ς πυκνάς σο σθενείας. τιν ν νθρώπων α µαρτίαι πρόδηλοί ε σιν 24 προάγουσαι ε ς κρίσιν τισ ν δ κα πακολουθο σιν. σαύτως κα τ 25 καλ ργα πρόδηλα στίν κα τ λλως χοντα κρυβ ναι ο δύναται. σοι ε σ ν π υγ ν δο λοι το ς δίους δεσπότας πάσης τιµ ς ξίους 6 γείσθωσαν να µ τ νοµα το ϑεο κα διδασκαλία λασφηµ ται. ο δ πιστο ς χοντες δεσπότας µ καταφρονείτωσαν τι δελφοί ε - 2 σιν λλ µ λλον δουλευέτωσαν τι πιστοί ε σιν κα γαπητο ο τ ς ε εργεσίας ντιλαµβανόµενοι τα τα δίδασκε κα παρακάλει. ε τις τε- 3 οδιδασκαλε κα µ προσέρχεται γιαίνουσιν λόγοις το ς το κυρίου µ ν ησο χριστο κα τ κατ ε σέβειαν διδασκαλί. τετύφωται µη- 4 δ ν πιστάµενος λλ νοσ ν περ ητήσεις κα λογοµαχίας ξ ν γίνεται ϕθόνος ρις λασφηµίαι πόνοιαι πονηραί. παραδιατριβα διεφθαρ- 5 µένων νθρώπων τ ν νο ν κα πεστερηµένων τ ς ληθείας νοµιζόντων πορισµ ν ε ναι τ ν ε σέβειαν φίστασο π τ ν τοιούτων. στιν δ 6 πορισµ ς µέγας ε σέβεια µετ α ταρκείας. ο δ ν γ ρ ε σηνέγκα- 7 v.16 ει τις πιστος,, η,, πιστη εχει χηρας επαρκειτω αυταις και µη αρεισθω η εκκλησια ινα ταις οντως χηραις επαρκεση. v.21 διαµαρτυροµαι ενωπιον του ϑεου και κυριου,, ιησου,, χριστου ιησου και των εκλεκτων αγγελων ινα ταυτα ϕυλαξης χωρις προκριµατος µηδεν ποιων κατα προσκλησιν προσκλισιν,,. v.23 µηκετι υδροποτει αλλα αλλ,, οινω ολιγω χρω δια τον στοµαχον σου,, και τας πυκνας σου ασθενειας. v.25 ωσαυτως και τα καλα,, εργα τα καλα προδηλα εστιν,, και τα αλλως εχοντα κρυβηναι ου δυνανται, δυναται,. 6 v.5 διαπαρατριβαι, παραδιατριβαι, διεφθαρµενων ανθρωπων τον νουν και απεστερηµενων της αληθειας νοµιζοντων πορισµον ειναι την ευσεβειαν αφιστασο,, απο,, των,, τοιουτων,,. v.7 ουδεν γαρ εισηνεγκαµεν εις τον κοσµον δηλον,, οτι ουδε εξενεγκειν τι δυναµεθα.

422 Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 6:8 21 8 µεν ε ς τ ν κόσµον δ λον τι ο δ ξενεγκε ν τι δυνάµεθα. χοντες δ 9 διατροφ ς κα σκεπάσµατα τούτοις ρκεσθησόµεθα. ο δ ουλόµενοι πλουτε ν µπίπτουσιν ε ς πειρασµ ν κα παγίδα κα πιθυµίας πολλ ς νοήτους κα λαβεράς α τινες υθίζουσιν το ς νθρώπους ε ς λεθρον 10 κα πώλειαν. ίζα γ ρ πάντων τ ν κακ ν στιν ϕιλαργυρία ς τινες ρεγόµενοι πεπλανήθησαν π τ ς πίστεως κα αυτο ς περιέπειραν 11 δύναις πολλα ς. σ δέ νθρωπε το ϑεο τα τα ϕε γε δίωκε δ 12 δικαιοσύνην ε σέβειαν πίστιν γάπην ποµονήν πρ ότητα. γωνίζου τ ν καλ ν γ να τ ς πίστεως πιλαβο τ ς α ωνίου ω ς ε ς ν κα κλήθης κα µολόγησας τ ν καλ ν µολογίαν νώπιον πολλ ν µαρ- 13 τύρων. παραγγέλλω σοι νώπιον το ϑεο το ωοποιο ντος τ πάντα κα χριστο ησο το µαρτυρήσαντος π ποντίου πιλάτου τ ν καλ ν 14 µολογίαν. τηρ σαί σε τ ν ντολ ν σπιλον νεπίληπτον µέχρι τ ς 15 πιφανείας το κυρίου µ ν ησο χριστο. ν καιρο ς δίοις δείξει µακάριος κα µόνος δυνάστης ασιλε ς τ ν ασιλευόντων κα κύριος 16 τ ν κυριευόντων. µόνος χων θανασίαν ϕ ς ο κ ν πρόσιτον ν ε δεν ο δε ς νθρώπων ο δ δε ν δύναται τιµ κα κράτος α ώνιον 17 µήν. το ς πλουσίοις ν τ ν ν α νι παράγγελλε µ ψηλοφρονε ν µηδ λπικέναι π πλούτου δηλότητι λλ ν τ ϑε τ ντι τ παρέχοντι 18 µ ν πλουσίως πάντα ε ς πόλαυσιν. γαθοεργε ν πλουτε ν ν ργοις 19 καλο ς ε µεταδότους ε ναι κοινωνικούς. ποθησαυρίζοντας αυτο ς ϑε- 20 µέλιον καλ ν ε ς τ µέλλον να πιλάβωνται τ ς α ωνιόυ ω ς. τιµόθεε τ ν παρακαταθήκην ϕύλαξον κτρεπόµενος τ ς εβήλους κενοφωνίας 21 κα ντιθέσεις τ ς ψευδωνύµου γνώσεως. ν τινες παγγελλόµενοι πε- τ ν πίστιν στόχησαν χάρις µετ σο µήν πρός τιµόθεον πρώτη γράφη πό λαοδικείας τις στίν µητρόπολις ϕρυγίας τ ς πακατιαν ς. v.11 συ δε ω ανθρωπε του,, ϑεου ταυτα ϕευγε διωκε δε δικαιοσυνην ευσεβειαν πιστιν αγαπην υποµονην πραυπαθιαν πραοτητα,,. v.12 αγωνιζου τον καλον αγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιου ωης εις ην και, εκληθης και ωµολογησας την καλην οµολογιαν ενωπιον πολλων µαρτυρων. v.13 παραγγελλω [σοι] σοι,, ενωπιον του ϑεου του ωογονουντος ωοποιουντος,, τα παντα και χριστου ιησου του µαρτυρησαντος επι ποντιου πιλατου την καλην οµολογιαν. v.14 τηρησαι σε την εντολην ασπιλον ανεπιληµπτον ανεπιληπτον,, µεχρι της επιφανειας του κυριου ηµων ιησου χριστου. v.17 τοις πλουσιοις εν τω νυν αιωνι παραγγελλε µη υψηλοφρονειν µηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι αλλ επι εν,, τω,, ϑεω τω,, ωντι,, τω παρεχοντι ηµιν πλουσιως, παντα πλουσιως, εις απολαυσιν. v.19 αποθησαυριζοντας εαυτοις ϑεµελιον καλον εις το µελλον ινα επιλαβωνται της οντως αιωνιου,, ωης. v.20 ω τιµοθεε την παραθηκην, παρακαταθηκην, ϕυλαξον εκτρεποµενος τας εβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις της ψευδωνυµου γνωσεως. v.21 ην τινες επαγγελλοµενοι περι την πιστιν ηστοχησαν η χαρις µεθ υµων µετα,, σου,, αµην,,.