Ανασχηματισμός στα σκαριά Σαρωτικές αλλαγές σε πρόσωπα και νοοτροπίες ετοιμάζει ο Πρόεδρος

01- KATHI -7-12_KATHI NEW 13/12/14 00:16 Page 1 7 /12/2014 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 0 0 0 7 6 14 ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 Eτος 6 ο Aρ. φύλλου 323 Κυπριακή Πολιτική και Oικονομική Eφημερίδα www.kathimerini.com.cy 1,50 (Απλή έκδοση) 2,90 (Βασική) 3,90 (Ενισχυμένη) ΓΡΑΦΟΥΝ ΣHMEPA SPORTS ΓΚΑΣΤΟΝ ΣΑΝΓΚΟΪ: Το πρόβατο που μεταμορφώνεται σε λύκο Αφιέρωμα Η κορυφαία 11άδα του α γύρου ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕΤΑ ΣΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ ΜΕ 2.00 2.00 ΑΠΟΒΑΣΗ στο Αμστερνταμ Πάνω από 3.000 φίλοι του ΑΠΟΕΛ ετοιμάζονται να βάψουν πορτοκαλί την ολλανδική μητρόπολη, σε μία δύσκολη αποστολή πρόκρισης, αλλά κυρίως επικίνδυνη εξόρμηση Τα σενάρια πρόκρισης στο Γιουρόπα Λιγκ ΤΕΥΧΟΣ 76 ΔEKEMBPIO Σ 2014 Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΜΥΣΤΙΚΑ Sebastian Vettel Ντυμένος στο κόκκινο όνειρο Borussia Dortmund Οι λόγοι της πτώσης ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ Η Δικαιοσύνη δεν είναι αλά κάρτ Οι εποχές της λήθης και της ατιμωρησίας φαίνεται να έχουν περάσει, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του ΔΗΣΥ Πρόδρομο Προδρόμου. Με αφορμή το σκάνδαλο του ΣΑΠΑ και την εμπλοκή πολιτικών προσώπων, σημειώνει ότι ο ΔΗΣΥ δεν έχει να κρύψει τίποτα σε θέματα χρηματισμού. Σελ. 12 ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΟΥΚΑΪΔΗΣ Μηδενική ανοχή σε ανέντιμους Παράνομες δραστηριότητες είναι ξένες προς την ιδεολογία που πρεσβεύει η Αριστερά, υποστηρίζει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ Γιώργος Λουκαΐδης. «Δεν είναι όλοι το ίδιο» τονίζει αλλά σπεύδει να παραδεχθεί ότι θα ήταν αφορισμός να αποκλείσει εκ προοιμίου την εμπλοκή αριστερών. Σελ. 12 Κωνσταντίνος Χριστοφίδης: Διαφθορά και διαπλοκή. Σελ. 11 Άγγελος Συρίγος: Το διακύβευμα του αερίου της Κύπρου. Σελ. 12 Χρίστης Λοττίδης: Δικαίου κράτος και αυθαιρεσία. Σελ. 10 MASUO NISHIBAYASHI Γοητευτική η Κύπρος για τους Ιάπωνες Ο διαπιστευμένος Ιάπωνας πρεσβευτής μιλάει στην «Κ» για τη μακρόχρονη κυπροϊαπωνική φιλία, την ανάγκη περαιτέρω σύσφιξης των σχέσεων των δύο χωρών, τις τελευταίες εξελίξεις σε θέματα ενέργειας. Σελ. 14 Ανασχηματισμός στα σκαριά Σαρωτικές αλλαγές σε πρόσωπα και νοοτροπίες ετοιμάζει ο Πρόεδρος Υψηλά στις προτεραιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας βρίσκεται πλέον το πλάνο των σαρωτικών αλλαγών προκειμένου να καταστήσει αποτελεσματικότερη την κυβερνητική πολιτική και να διασκεδάσει την αρνητική εικόνα που επικρατεί. Ο Πρόεδρος θα αξιοποιήσει την περίοδο της αποχής από τα καθήκοντά του ώστε να χαράξει τις κατευθυντήριες γραμμές για τις αλλαγές που ετοιμάζει και οι οποίες θα τεθούν σε εφαρμογή αμέσως μόλις Αποστολή «Κ» στο Κομπάνι Τραυματίες και ερείπια Η «Κ» βρέθηκε στους δρόμους της πόλης Κομπάνι την οποία πολιορκούν οι τζιχαντιστές του ISIS. Ελάχιστοι δημοσιογράφοι έχουν καταφέρει να μπουν στο Κομπάνι. Στην πόλη - σύμβολο της μάχης ενάντια στους τζιχαντιστές συναντά κανείς γυναίκες και άνδρες μαχητές που κρατούν την τελευταία χειροβομβίδα για τον εαυτό τους. Σελ. 21 Γαλλία-Ιταλία κατά Μέρκελ Γερμανικές εμμονές Οι διαρκείς νουθεσίες της καγκελαρίου Μέρκελ για περισσότερες μεταρρυθμίσεις έχουν εξοργίσει το Παρίσι και τη Ρώμη. Γαλλία και Ιταλία επικρίνουν το Βερολίνο για παρεμβατικότητα και εμμονές. Από την πλευρά του το Βερολίνο διαβεβαίωσε τους δύο εταίρους ότι τρέφει σεβασμό για τις προσπάθειες για μεταρρυθμίσεις. Σελ. 23 <<<<<<<< Τεχνοκράτης και όχι πολιτικός στη γενική διεύθυνση της Προεδρίας επιστρέψει στην Κύπρο. Η κυβέρνηση υπό τον Πρόεδρο Αναστασιάδη εισέρχεται στον δεύτερο χρόνο με έντονα τα στοιχεία κόπωσης και ο ίδιος αντιλαμβάνεται ότι τα περιθώρια λάθους είναι μηδενικά. Κινήσεις επιστροφής στον διάλογο Διεργασίες σε πλήρη εξέλιξη, ερωτηματικό παραμένει η Τουρκία Εκτός από τις αλλαγές προσώπων, ρόλων και κανονισμών στο Προεδρικό, οι οποίες θα είναι άμεσες, θα θέσει πολύ αυστηρότερους όρους λειτουργίας του υπουργικού του συμβουλίου. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ο Ν. Αναστασιάδης δεν προτίθεται να δείξει περαιτέρω ανοχή σε στελέχη της κυβέρνησης που αδυνατούν να υλοποιήσουν την πολιτική του ή πολιτεύονται με γνώμονα τη δική τους προσωπική ατζέντα. Σελ. 4 Κρίσιμη εκλογική εβδομάδα για την Ελλάδα Στη «λογική των αριθμών» κινείται η ελληνική κυβέρνηση ενόψει της πρώτης ψηφοφορίας στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας την ερχόμενη Τετάρτη. Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επιδιώκει να αποτρέψει την καταψήφιση της υποψηφιότητας του κ. Σταύρου Δήμα από 121 βουλευτές, αριθμός που θα απέκλειε την εκλογή Προέδρου και θα έβαζε την κυβέρνηση σε περιπέτειες. Σελ. 18-20 Νέα Υόρκη, Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον εργάζονται μεθοδικά για την επανέναρξη των συνομιλιών στο Κυπριακό και όλα δείχνουν ότι πολύ σύντομα θα υπάρξουν εξελίξεις. Αστάθμητος παράγοντας παραμένει ωστόσο η τουρκική πλευρά και πιο συγκεκριμένα ο Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Οι διαβουλεύσεις για να βρεθεί φόρμουλα που θα δώσει τέλος στην κρίση και θα επιτρέψει την επανάληψη των διαπραγματεύσεων διεξάγονται σε διάφορα επίπεδα, με βασικότερα τις συνομιλίες Ελλάδας Τουρκίας, τις διαβουλεύσεις των Αμερικανών με Αθήνα, Άγκυρα και Λευκωσία και τις επαφές Άιντε. Σελ. 4, 6 Η Κύπρος του 1900 αναβιώνει στην οδό Ερμού AΠΕ-ΜΠΕ Με πρωτοβουλία του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών και Έρευνα του Ιδρύματος Κώστα και Ρίτας Σεβέρη, το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου ο πάλαι ποτέ εμπορικός δρόμος της Λευκωσίας θα κάνει ένα ταξίδι στο παρελθόν αναβιώνοντας την εποχή των αρχών του 20ού αιώνα. Ειδικά σκηνικά, καλαθάδες, γανωματάδες, τεχνίτες του 1900, άνθρωποι με ενδυμασίες της εποχής θα βρίσκονται σε όλο το μήκος της οδού Ερμού, μεταφέροντας το κλίμα και τον ρυθμό μιας άλλης Λευκωσίας. Ζωή, σελ. 1 Δεν φεύγουν άλλοι υπάλληλοι από τις τράπεζες Σταθεροποιείται το σύστημα Η εργασιακή ασφάλεια επιστρέφει στο τραπεζικό σύστημα, δύο σχεδόν χρόνια μετά τις βίαιες αλλαγές που προκάλεσε η απόφαση για κούρεμα των καταθέσεων και το κλείσιμο της Λαϊκής. Η πορεία σταθερότητας που παρατηρείται στο τραπεζικό σύστημα συντηρεί στο συρτάρι τα όποια σχέδια για εθελούσια αποχώρηση εργαζομένων. Με τον δείκτη των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων να ξεπερνά το 50%, Τράπεζα Κύπρου, Ελληνική και Συνεργατισμός θέτουν επί χάρτου τους σχεδιασμούς τους προκειμένου με τη νέα χρονιά να εισέλθουν πιο δυναμικά στην αγορά. Οικονομική, σελ. 6 ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΗ Η ΑΓΟΡΑ Βλέπουν αλλά δεν αγοράζουν Αυξημένη κίνηση τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται σε υπεραγορές, καταστήματα και εμπορικά κέντρα λόγω του εορταστικού ωραρίου, η κατανάλωση όμως παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.οικονομική, σελ. 7 ΑΝΑΛΥΣΗ Ευνοεί την Κύπρο το φθηνό πετρέλαιο Αρρυθμίες προκαλεί στην παγκόσμια οικονομία η πτώση στις τιμές του πετρελαίου, ευτυχώς όχι για την Κύπρο. Παρά τις θετικές επιδράσεις στη μείωση των δαπανών για επιχειρήσεις και νοικοκυριά, η διολίσθηση της τιμής προκαλεί και παράπλευρες απώλειες. Οικονομική, σελ. 4 ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ Oι ευθύνες των τραπεζών Η εικόνα σταθεροποίησης που παρουσιάζει ο τραπεζικός τομέας και η διαβεβαίωση των διοικούντων για απομάκρυνση από την επικίνδυνη ζώνη είναι εξελίξεις ιδιαίτερα θετικές μετά από μακρά περίοδο αβεβαιότητας. Η διάσωση του τραπεζικού συστήματος έγινε κατορθωτή χάρη στις θυσίες που υφίσταται το σύνολο της κυπριακής κοινωνίας, γεγονός που επιφορτίζει τις διοικήσεις των τραπεζών με την ηθική υποχρέωση για ουσιαστικά ανταποδοτικά μέτρα, όπως είναι η μείωση των δανειστικών επιτοκίων, που θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ για ανάκαμψη της οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Επίσης, η χρηματοδότηση επιχειρήσεων και νοικοκυριών, καθώς και η στήριξη όσων δανειοληπτών πραγματικά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, συνεπεία των επιπτώσεων της κρίσης, είναι κινήσεις που θα λειτουργήσουν ως μοχλοί προς την κατεύθυνση της εξόδου από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό. Σελ. 23 Γνωρίστε τον Χαρίλαο πίσω από τον Τρικούπη. Όγδοος τόμος: Χαρίλαος Τρικούπης ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ «Κ» ΜΑΡΚΟΣ ΠΑΓΔΑΤΗΣ «Έχω ακόμη 4-5 χρόνια» Ο Κύπριος πρωταθλητής στο τένις στη συνέντευξή του στην «Κ» μιλάει για το μέλλον του, τους στόχους του στο 2015, το ξεκίνημα από την Αυστραλία. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΪΦΗΣ Ένας Φέντερερ με μπάλα ποδοσφαίρου Η πορεία ανάδειξης του νεαρού ποδοσφαιριστή της Ανόρθωσης. Η αγάπη για το τένις, το πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ και ο εφιάλτης της Γκέφλε. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ K SPORTS ΑΠΟΕΛ Επιτακτική ανάγκη βελτίωσης Μία σειρά από ζητήματα έχει να αντιμετωπίσει ο ΑΠΟΕΛ στην πορεία όχι μόνο προς το πρωτάθλημα, αλλά προς του Ομίλους του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ. ΔΙΕΘΝΗ Το ποδοσφαιρικό «θαύμα» των Saints Η Σαουθάμπτον από τον πάτο της Λιγκ 1 πριν από πέντε χρόνια, διεκδικεί φέτος το σεντόνι του Τσάμπιονς Λιγκ. Η ιστορία της φετινής έκπληξης της Πρέμιερ Λιγκ.

02-KATHI NEW_Master_cy 12/12/14 20:52 Page 2 2 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Τα τρία κακά της μοίρας μας «Μόνο η κορυφή του παγόβουνου φαίνεται να είναι τα σκάνδαλα που αποκαλύπτονται», είπε μεταξύ άλλων ο γενικός εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης, μιλώντας την Τρίτη σε εκδήλωση του Πανεπιστημίου Κύπρου για τη «Διαφθορά και τη Διαπλοκή στο Δημόσιο Βίο». Οφείλω να ομολογήσω, ότι μία μόνο φορά συνάντησα τον κ. Κληρίδη και εκείνο που διαπίστωσα στον άνθρωπο ήταν μια έμφυτη συστολή. Αύτη μου, η πρώτη εντύπωση με έκανε να πιστέψω ότι αν και ως νέος εισαγγελέας αναλάμβανε ένα πολύ δύσκολο φορτίο, με τις ανακρίσεις για τα ζητήματα που οδήγησαν την Κύπρο στο βάραθρο της οικονομικής καταστροφής, τελικά θα τα κατάφερνε να βάλει χαλινό στο τέρας και να παρουσιάσει ενώπιον της δικαιοσύνης τους αυτουργούς του σκανδάλου. Το ότι τώρα που ανοίχθηκαν μόνο δυο-τρία καπάκια του ΣΑΠΑ σε ένα σκάνδαλο παγκύπριας κλίμακας όπως τα «αποχετευτικά», που ο κόσμος όλος το ήξερε αλλά οι εξουσίες κι οι θεσμοί το είχαν κρυφό καμάρι, ο κ. Κληρίδης διαπιστώνει το αυτονόητο, μου δημιουργεί ανησυχίες καθώς όπως ανοίγουν, το ένα μετά το άλλο τα αποστήματα και καθυστερεί η αποθεραπεία τους, εκτιμώ ότι μάλλον ο ασθενής οδεύει προς τας αιωνίους μονάς. Πιο ανησυχητικά γίνονται τα πράγματα αν λάβει κανείς υπόψη τα όσα, στην ίδια εκδήλωση πρότεινε ο προεδρεύων της Δημοκρατίας πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου, που μοιάζουν με συνταγές για κόλλυβα, όπως «η συγκρότηση εθνικής στρατηγικής για εξάλειψη της διαπλοκής και η σύσταση ανεξάρτητης αρχής, η οποία θα διερευνά υποθέσεις διαφθοράς με αντικειμενικό και αμερόληπτο τρόπο». Δηλαδή να υποθέσουμε ότι οι υφιστάμενες αρχές απόδοσης δικαιοσύνης υπολείπονται αμεροληψίας; Ο Γιαννάκης Ομήρου είπε ότι «το χρέος μας είναι να συγκρουστούμε μέχρι τέλους με τις δυνάμεις της συναλλαγής, της διαπλοκής και της διαφθοράς» και κάλεσε παράλληλα σε ασυμβίβαστο αγώνα ώστε να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της πολιτικής. Μα οι δυνάμεις της συναλλαγής, της διαπλοκής και της διαφθοράς, αποδεικνύεται μόνο το σκάνδαλο του ΣΑΠΑ άμα κοιτάξεις ότι είναι εξόχως πολιτικές, κ. Ομήρου. Θα συμφωνήσω με αυτό που περιέγραψε ο κ. Ομήρου ως ανάγκη κάθαρσης μέσω μιας «γενναιόψυχης αυτοκριτικής χωρίς ευθυνοφοβία, η οποία να επεκταθεί στις συμπεριφορές των τελευταίων δεκαετιών», επειδή όμως δεν υπάρχει περίπτωση να συναινέσει σε κάτι τέτοιο ούτε η ΕΔΕΚ, αλλιώς θα πρέπει να μιλήσει και για τη σχέση της με τα δολάρια του Καντάφι, η στήλη εισηγείται κάτι πιο βατό. Η πολιτική ηγεσία που ήταν στα πράγματα τις τελευταίες δεκαετίες, σε μια πράξη που θα εκτιμηθεί δεόντως από τον λαό, να βγει ομαδικά στην τηλεόραση ένα βράδυ προσεχώς, να παραδεχθεί ότι απέτυχε παταγωδώς και να πάει ο καθένας σπίτι του, αφήνοντας τα κόμματά τους να εκλέξουν νέες ηγεσίες που να λειτουργούν ας ελπίσουμε κάτω από ένα αυστηρότερο πλέγμα πολιτικού και ίσως και κοινωνικού ελέγχου αλλά ενθυμούμενες πάντα, τα τρία κακά που δέρνουν από καταβολής Κυπριακής Δημοκρατίας τον τόπο: την έλλειψη λογοδοσίας, την ατιμωρησία και την ασυδοσία. Ξεκινώντας από τα πιο μικρά, αστοχίες, κακοτεχνίες και ατασθαλίες στο δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα, για τις οποίες ουδείς αναλάμβανε ευθύνη και κυρίως ουδείς πλήρωνε έως και καραμπινάτες αυθαιρεσίες από πλευράς των εκάστοτε κυβερνώντων, έφεραν στον τόπο μεγάλες και μικρές συμφορές, όπως πραξικόπημα-εισβολή, «Ήλιος», Μαρί και Κούρεμα. Διαφορετικά εδώ τελειώνει η Κύπρος των κομμάτων που ξέραμε... paraschosa@kathimerini.com.cy Το μυστήριο της χαμένης Ατλαντίδας, δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ ν απασχολεί την ανθρωπότητα. Μέχρι να λυθεί. Μα μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή, θα κάνουμε διπλές αναγνώσεις στον Πλάτωνα, θα ψάχνουμε συντεταγμένες και πιθανά μέρη και θα βρισκόμαστε μπροστά σε θεωρίες ανεξακρίβωτες και πολύπλοκες. Μία από αυτές, αν δεν κάνω λάθος, προέρχεται από την Αμερική και μας λέει κάποια πράγματα πέρα από την τοποθεσία της Ατλαντίδας. Η θεωρία καταπιάνεται με τον «Νόμο του Ενός», στοιχειοθετήθηκε από τον Έντγκαρ Κέισι και μας ενημερώνει για τα πολιτικά δεδομένα που επικρατούσαν στη χαμένη ήπειρο. Ποιο ήταν το σύστημα διακυβέρνησης και ποια τα συστήματα που επικρατούσαν. Ορθά τα συμπεράσματα που βγάζετε, διαβάζοντας τη φράση «ο νόμος του ενός» εφόσον μιλάμε για ένα πλάσμα το οποίο είχε φτάσει στα απώτατα σύνορα της συνείδησης και της σοφίας, άρα ήταν και ο απόλυτος άρχων την άποψη του οποίου κανείς δεν αμφισβητούσε. Στην Ατλαντίδα, μας λέει ο Κέισι. Μπα, δύσκολο μου φαίνεται. Μπερδεύτηκε μάλλον και περιέπλεξε την Ατλαντίδα με την Κύπρο. Ο νόμος του ενός, είναι κομμένος και ραμμένος πάνω στο ατσαλάκωτο κοστούμι του Σωκράτη Χάσικου, ο οποίος περνάει και τσαλακώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Δεν γνωρίζω αν έχει κατακτήσει τις κορυφές της σοφίας, πάντως το λέγειν και το πράττειν του ανδρός, είναι τα δύο χέρια του νόμου του. Με το ένα λέει και με το άλλο κάνει πράξη τα όσα λέει. Κανονικά, για να είμαστε ειλικρινείς, θα έπρεπε κάθε μέρα που περνάει να υπάρχει και ένα τηλεοπτικό συνεργείο στο κατόπι του υπουργού ώστε να καταγράφει τα πάντα. Ό,τι κάνει, ό,τι λέει, πώς το λέει και τι εννοεί με όσα λέει. Ποιους παίρνει η μπόρα δηλαδή. Τόσο για χρήση από τις μελλοντικές γενιές, ώστε και εν είδει φροντιστηρίου προς τους τωρασινούς γύρω μας. Από τη μια, έκανε με κινήσεις χειρουργικές πέρα τον αυτοκράτορα ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ/ Γράφει ο ΜΙΧAΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛAΣ Ωχ... ο Χάσικος! «Εγώ κάθομαι ζαβά, αλλά εσείς μην κάθεστε άνετα» Βέργα από τον χρυσό θρόνο που είχε οικοδομήσει ο τελευταίος στο δημαρχιακό μέγαρο της Πάφου. Επαναλαμβάνω, με εμφανή την πρόθεση Βέργα να μην παραιτηθεί, τελικά παραιτήθηκε. Δεν παραιτούταν θυμίζω, διότι αν το έκανε θα δήλωνε ένοχος με πλάγιο τρόπο. Θεωρείτε εσείς ότι είναι τυχαία η επίσκεψη Χάσικου στην Πάφο; Για τα διαδικαστικά πήγε, τα είχε κανονίσει όλα από τη Λευκωσία και από την πρώτη μάλιστα συνάντηση που είχε με τον Σάββα Βέργα για τρέχοντα ζητήματα του Δήμου. Τότε που ο πρώην δήμαρχος Πάφου, κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητό του είχε σκωπτικά δηλώσει προς τους παρόντες: «Ήρθε ο Μπιν Λάντεν» Άλλος ήρθε άλλος έφυγε τελικά. Το κανόνισε ο νόμος του ενός. Την ίδια μαεστρία επέδειξε καθώς έλυνε τον γόρδιο δεσμό του σκανδάλου της Δρομολαξιάς. Σκάνδαλο κι αυτό με την όποια έκβαση θα έχει, που έφερε τον ημικρατικό προ των ευθυνών του και με τα εκατομμύρια να σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια μας όπως και στην υπόθεση Βέργα. Τελικά, αυτό είναι το μεγαλύτερο ταλέντο του Χάσικου. Από όπου και να περάσει, με όποιο θέμα αποφασίσει να ασχοληθεί, γεμίζει ο τόπος πρώην. Λίγο ακόμη και θα μαραίνονται και τα κρινάκια από το πέρασμα της βαριάς του σκιάς. Πρώην δήμαρχος, πρώην πρόεδρος ημικρατικού, ξεκαθάρισμα στο ΡΙΚ, αυλικοί και φίλοι που κάποτε απολάμβαναν τη ασυλία τους στα μικρά τους βασίλεια τώρα είναι ενώπιον των ευθυνών τους. Και μου λέτε πως δεν αξίζει ένα τηλεοπτικό συνεργείο να είναι στο κατόπι του; Μόλις πρόσφατα δε, έστειλε και μια επιστολή-φωτιά στους έπαρχους, οι οποίοι μόλις είδαν αναγραμμένο στο φάκελο τον αποστολέα, ξεροκατάπιαν και ετοιμάστηκαν τα υπογλώσσια. Ωχ ο Χάσικος την έστειλε. Το καλύτερο είναι δε, πως έχουν ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ 100% δίκιο να αντιδρούν έτσι. Το θέμα της τοπικής αυτοδιοίκησης, του ΡΙΚ, των Κυπριακών Αερογραμμών κτλ., (κάτι θα ξεχάσω δεν γίνεται) ποτέ δεν τα είχε αγγίξει η κεντρική εξουσία και τρόπον τινά, λειτουργούσαν σαν αυτοκέφαλα θηρία μέσα στην καρδιά του κτήνους, του Λεβιάθαν. Με τον Λεβιάθαν όμως, το κράτος, να έχει φτάσει στα έσχατά του, την κρίση πέρα από την οικονομική να είναι και βαθιά ηθική σε όλα τα επίπεδα, τα θέματα αυτά όχι μόνο αγγίχτηκαν αλλά δεν υπάρχει και αντίλογος. Αν παρατηρήσετε τις αντιδράσεις που υπάρχουν γύρω από τον «νόμο» του Χάσικου, δεν έχουν να κάνουν με τον ίδιο ούτε με τον τρόπο που λειτουργεί (που δεν τον λες γαλλικά και πιάνο) αλλά είναι αντιδράσεις εκείνων οι οποίοι είχαν μάθει στο να μην τους ενοχλεί κανείς. Οι αντιδράσεις των δημάρχων προς τις συστάσεις τις οποίες έκανε ο Χάσικος προς τους έπαρχους, είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Όταν υπάρχουν υπάλληλοι στους Δήμους, οι οποίοι πίσω από τις πλάτες των δημάρχων «ασκούν εξουσία» και κάνουν τους καμπόσους με μειώσεις στα πρόστιμα σε φίλους και γνωστούς, αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα στους δήμους είναι πολυεπίπεδο. Είναι σαν να πετυχαίνεις μια κατσαριδούλα στο σαλόνι και να λες με σιγουριά πως δεν έχει άλλη στην κουζίνα. Είσαι σίγουρος; Εγώ πιστεύω πως έχει και στην κουζίνα και στην κρεβατοκάμαρα και σε όλα τα δωμάτια της δημόσιας διοίκησης. Το ζήτημα δεν είναι λοιπόν να χτυπάει την πόρτα πριν μπει ο Χάσικος. Να τηρεί την ιεραρχία, να ενημερώνει τους δημάρχους πριν από τους έπαρχους κτλ. Το ζήτημα είναι να μουντάρει και να ξεκαθαρίζει τα πάντα, με το δύσκολο και άβολο για πολλούς τρόπο. Έτσι και αλλιώς, εδώ που έχουμε φτάσει και με τις κατσαριδούλες να κρύβονται στις καλύτερες και πιο προσοδοφόρες γωνιές της δημοκρατίας, ευγένειες και καθωσπρεπισμοί είναι περιττά. tsikalasm@sppmedia.com Με άριστα το 10 EΝΩΝΟΥΜΕ ΔΥΝAΜΕΙΣ / Γράφει Ο ΣΠΟΝΔΟΦOΡΟΣ @Anastasiadescy #healthy_international για να μην τα κάνετε #dana_international μέχρι να επιστρέψω. 1Στις «κλίκες». Το καπάκι πάει να ανοίξει και πέραν των γνωστών θεμάτων η μυρωδιά θα ευωδιάσει πολλά κέντρα εξουσίας. Πολιτικά, κομματικά, οικονομικά, ακόμη και δικαστηριακά. 2Στην αυτογνωσία. Απ όλο όμως το πράγμα ένα είναι το συμπέρασμα: Τίποτα δεν μπορούμε να διαχειριστούμε σε αυτόν τον τόπο. Τράπεζες, δημαρχεία, ημικρατικούς, Εθνική Φρουρά, Προεδρικό, Κεντρική Τράπεζα, Βουλή; Φέρτε πίσω τους Άγγλους, είχε δίκαιο το ΑΚΕΛ για την ΕΟΚΑ (να η δικαίωση που έψαχνες Άντροκ). 3Στη βαρεμάρα. Μα, κάλε, ούτε μία δήλωση του τέως αυτή τη βδομάδα, μία συνέντευξη, ένα μπάχαλο; Πρόεδρε, προσβλέπουμε στις ευχές σου τις επόμενες μέρες. Είμαστε όλοι με το twitter στο χέρι έτοιμοι για τρολ. 4Στη δικαίωση. Η στήλη επαναφέρει το Healthy χαϊδευτικό στον Healthy International. Πρόεδρο. Μάλιστα, είναι ξεκάθαρο πλέον πως η υγεία του Νικ είναι πλέον το μυστικό όπλο της χώρας. Έδιωξε το «Μπαρμπαρός», και φέρνει τον Τούρκο ΥΠΕΞ γονατιστό Στο Προεδρικό Μέγαρο. 5Στο μυστικό όπλο. Πληροφορίες πως ο Πρόεδρος σκέφτεται να κάνει μια εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας, την οποία ανέβαλε πριν από πέντε χρόνια, δεν επιβεβαιώνονται. Ο Μπάιντεν από την άλλη υποσχέθηκε την κάθοδο Ομπάμα στην Κύπρο αν ξαναμπεί σε χειρουργείο ο Healthy. 6Στο ΓΕΣΥ. Εσείς πού επισκέπτεστε τον (κυβερνητικό) σας γιατρό; Σπίτι του; Τώρα ξέρεται αν θα προχωρήσει το ΓΕΣΥ και πώς... 7Στο σύστημα. Αν υποψιαστώ πως ο Φακοντής και ο Σαρίκας δεν κρατούσαν για τον εαυτό τους τα λεφτά... Ο Βέργας πάντως είναι ξεκάθαρο σε όλους τι τα έκανε. 8Στη σαπουνόπερα. Αυτή δεν είναι πόλη, αλλά πλατό βραζιλιάνικης σαπουνόπερας. Πολιτικοί με γκόμενες, ντόλτσε βίτα από μίζες, κόμματα ΓΤΠ και βιντεοταινίες. Μπας και ζούμε σε λάθος επαρχία; 9Στην τύχη μου μέσα. Τελικά αυτό το παιδί ότι πιάσει στην Κύπρο κάνει έκρηξη. Πήγε στην Πάφο για «φιλανθρωπία» και έγινε του Βέργα το κάγκελο, μπλέχτηκε με τους αγελαδοτρόφους ως μόνιμος guest star της περίφημης υψηλού αισθητικής χοροεσπερίδας αλλά και ως επενδυτής, και εκεί ψήνεται σκάνδαλό. Μητσοτάκης ο Σάκης; Στο ΡΙΚ. Πάντως το τρέιλερ - 10 διαφήμιση του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου για το «λαχείο ΡΙΚ» με την ξανθιά στο γαϊδουράκι που έχει στήσει τις γριούλες στου χωριού και τις ρωτά «ποιος θα κερδίσει, εσύ;», πάει ασορτί με την ξανθιά προσέγγιση του νέου δελτίου του ιδρύματος. Τα ΜΜΕ ως καθρέφτης του πολιτισμού και της κουλτούρας του τόπου και το κρατικό ίδρυμα ως θεματοφύλακας υψηλής bleach αισθητικής πάνω στο εθνικό μας ζώο. Πρόεδρος Δ.Σ.: ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ Διευθύνων Σύμβουλος: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΟΤΤΙΔΗΣ Διευθυντής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Διευθυντής Σύνταξης: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Αρχισυντάκτης Οικονομικού: ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΕΡΣΙΑΝΗΣ Υπεύθυνος Υλης: MIXAΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Υπεύθυνος Ατελιέ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ Iδιοκτησία «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ» Νίκου Κρανιδιώτη 7Ε, 3ος όροφος, 2411 Έγκωμη, Λευκωσία, Κύπρος e-mail: info@kathimerini.com.cy Τηλ.: 22472500 Fax: Σύνταξη +357 22472540 Fax: Διαφημιστικό Τμήμα - Μικρές Αγγελίες +357 22472550 ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Eκδίδεται σε συνεργασία και μετά από άδεια της εταιρείας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Διευθυντής: ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Διεύθυνση συντάξεως: ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ - ΚΩΣΤΗΣ ΦΑΦΟΥΤΗΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΤΕΛΑΣ

03-ADV PIREOS_Master_cy 12/12/14 17:54 Page 1

04-POLITIKI_Master_cy 12/12/14 18:45 Page 4 4 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 Τελευταία ευκαιρία για τους υπουργούς Άνοιξη κάνει ανασχηματισμό ο Ν. Αναστασιάδης και προειδοποιεί ότι από τον Ιανουάριο τίθεται εκτός κυβέρνησης όποιος κάνει λάθος Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΔΕΙΛΙΝΗ <<<<<<< Ο Πρόεδρος καλείται να αλλάξει με δραστικό τρόπο, πρόσωπα, καταστάσεις και νοοτροπίες αν θέλει ο τρίτος χρόνος διακυβέρνησής του να μην έχει την ίδια τύχη με τους δύο προηγούμενους. Μηδενικά είναι πλέον τα περιθώρια λάθους για την κυβέρνηση και ο πρώτος που το έχει αντιληφθεί είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μόλις επιστρέψει από τη Νέα Υόρκη, όπου υπεβλήθη σε επέμβαση για διόρθωση της μιτροειδούς βαλβίδας της καρδιάς, ο Νίκος Αναστασιάδης φέρεται αποφασισμένος να προχωρήσει σε αλλαγές προσώπων, ρόλων και κανονισμών στο Προεδρικό αλλά και να θέσει πολύ αυστηρότερους όρους λειτουργίας του υπουργικού του συμβουλίου. Κυβερνητικές πηγές που γνωρίζουν τις σκέψεις του κ. Αναστασιάδη, ακόμα και τώρα που αναρρώνει από την επέμβαση, τονίζουν ότι ο Πρόεδρος δεν προτίθεται να δείξει περαιτέρω ανοχή σε υπουργούς που αδυνατούν να υλοποιήσουν την πολιτική του, η πολιτεύονται με γνώμονα τη δική τους προσωπική ατζέντα. Οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι οι υπουργοί θα είναι στο εξής υπό στενή εξέταση και τοποθετούν για την άνοιξη τον ανασχηματισμό που θα δώσει νέα πνοή και χαρακτήρα στην κυβέρνηση. Μέχρι στιγμής, στα δύο χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία, η κυβέρνηση Αναστασιάδη έχει περάσει από μεγάλες τρικυμίες, αρκετές από τις οποίες ήταν δικά της δημιουργήματα. Οφείλονταν σε λάθη, προχειρότητα, αβλεψίες ή ακόμα και καθαρή ανεπάρκεια του μηχανισμού στο Προεδρικό και την Προσωπικές ατζέντες και ανεπάρκεια τέλος, διαμηνύει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντιλαμβανόμενος τη φθορά που υπέστη η κυβέρνηση αλλά και ο ίδιος από αστοχίες και θλιβερές, όπως τις αποκαλεί, συμπεριφορές. κυβέρνηση. Μπορεί μεν η κατάρρευση των τραπεζών και της οικονομίας να ήταν αποτέλεσμα διαχρονικών αδυναμιών, παρατυπιών, ή ακόμα και παρανόμων ενεργειών, αλλά ο χειρισμός θεμάτων όπως η «παραίτηση» του τέως διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, Πανίκου Δημητριάδη, το συμβόλαιο και το ζήτημα σύγκρουσης συμφερόντων που αφορούσε τη νυν διοικήτρια, Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, δεν κολακεύει τους συνεργάτες του και τον ίδιο τον κ. Αναστασιάδη. Το αντίθετο, μάλιστα, ο τρόπος που λειτούργησαν σε αυτά τα κεφαλαιώδους σημασίας ζητήματα εξέθεσαν την Κύπρο διεθνώς σε μια περίοδο που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να ανακτήσει την αξιοπιστία της. Λάθη και επικοινωνιακές αστοχίες έλαβαν χώρα και στον χειρισμό του Κυπριακού, με αποκορύφωμα το έγγραφο συγκλίσεων Ντάουνερ, που το Προεδρικό έλεγε για εβδομάδες πως δεν υπήρχε, ενώ το είχε στα χέρια του. Καλείται, επομένως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αλλάξει με δραστικό τρόπο, πρόσωπα, καταστάσεις και νοοτροπίες αν θέλει ο τρίτος χρόνος διακυβέρνησής του να μην έχει την ίδια τύχη με τους δύο προηγούμενους. Το 2015 θα είναι το έτος που θα κρίνει την αξιοπιστία της κυβέρνησης του Νίκου Αναστασιάδη, καθώς θα κληθεί να χειριστεί τα πιο κρίσιμα ζητήματα από την εποχή του Eurogroup. Αναγκαίο φρεσκάρισμα Τον επόμενο χρόνο, θα πρέπει να ληφθούν καθοριστικές αποφάσεις στην οικονομία, την ενέργεια και το Κυπριακό. Θα πρέπει να διατηρηθούν υγιή τα δημοσιονομικά, όπως απαιτεί και το μνημόνιο. Θα ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ πρέπει επίσης να περάσουν από τη Βουλή και να υλοποιηθούν οι ιδιωτικοποιήσεις των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών, ένα τιτάνιο έργο που θα χρειαστεί όλο το πολιτικό κεφάλαιο που μπορεί να επιστρατεύσουν ο κ. Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ. Πρέπει επίσης να προχωρήσει το ΓΕΣΥ, το οποίο ήδη έχει σοκάρει με τις μεταρρυθμίσεις που προτείνονται τον ιατρικό κόσμο. Αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν και για το τι μέλλει γενέσθαι με τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Τα τελευταία είναι θέματα που επηρεάζουν άμεσα το Κυπριακό αλλά και τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην ανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή που η Κύπρος φιλοδοξεί να διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο, με όχημα τους υδρογονάνθρακες. Έχοντας όλα αυτά υπόψη, κυβερνητική πηγή, ανέφερε στην «Κ» ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι υπουργοί θα πρέπει να λειτουργήσουν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι για να μη βγουν πληγωμένοι από ένα τόσο απαιτητικό, πολύπλοκο και πολυδιάστατο εγχείρημα. Ο Νίκος Αναστασιάδης καλείται στην ουσία να εξουδετερώσει την αρνητική εντύπωση ότι δεν επιλέγει τους καλύτερους δυνατούς συνεργάτες. Άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στον Πρόεδρο αναγνωρίζουν ότι, μέχρι τώρα, ο Νίκος Αναστασιάδης επέλεξε συνεργάτες του με βάση το συναίσθημα αλλά και τη βοήθεια που του προσέφεραν κατά τη διαδικασία εκλογής του στο ανώτατο αξίωμα. Αυτό είναι ορατό στους διορισμούς στους ημικρατικούς οργανισμούς, στο Προεδρικό αλλά και στο υπουργικό συμβούλιο. Με αποτέλεσμα, σε αρκετές περιπτώσεις η πρόσληψη ακόμα και στενού συνεργάτη, να μη γινόταν με τα προσόντα ως το βασικό κριτήριο. Το φρεσκάρισμα επομένως και στο υπουργικό συμβούλιο θεωρείται αναγκαίο για να μπορέσει η κυβέρνηση να χειριστεί τα κεφαλαιώδη ζητήματα του 2015. Αρχή με λίφτινγκ στο Προεδρικό Εκτός από τον ανασχηματισμό που τοποθετείται όπως προαναφέραμε την άνοιξη, ταχύτατες θα είναι οι αλλαγές που θα κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη δομή του προεδρικού. Πριν φύγει για την επέμβαση στη Νέα Υόρκη, ο κ. Αναστασιάδης μελέτησε έκθεση που είχε ετοιμάσει συνεργάτης του για το πώς, πότε και με ποιο όφελος θα πρέπει να τροποποιηθούν οι δομές του Προεδρικού. Ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξη στην «Κ» επιβεβαίωσε την πρόθεσή του να προβεί σε δραστικές αλλαγές στην Προεδρία της Δημοκρατίας που δεν θα περιοριστούν στην εσωτερική δομή αλλά θα επεκταθούν και στα πρόσωπα. Συνεργάτες του κ. Αναστασιάδη δεν κρύβουν ότι ο Πρόεδρος δεν είναι ικανοποιημένος από την απόδοση συγκεκριμένων προσώπων, τα οποία απ ό,τι φαίνεται θα λάβουν την άγουσα αμέσως μόλις οριστικοποιηθεί το νέο οργανόγραμμα του προεδρικού μεγάρου. Η μελέτη, πάντως, που είδε και σε μεγάλο βαθμό ενέκρινε ο κ. Αναστασιάδης περιλαμβάνει, όπως πληροφορείται η «Κ», και το διορισμό γενικού διευθυντή της Προεδρίας της Δημοκρατίας, ο οποίος δεν θα είναι πολιτικό πρόσωπο, αλλά τεχνοκράτης και ανώτατο στέλεχος της δημόσιας υπηρεσίας. Όπως επίσης έγραψε η «Οικονομική» Καθημερινή, το νέο οργανόγραμμα του προεδρικού περιλαμβάνει και το διορισμό νομικού συμβούλου, το κενό του οποίου έγινε απόλυτα εμφανές στην υπόθεση με το συμβόλαιο της διοικήτριας της Κεντρικής Τράπεζας. Τέλος, επανέρχεται στη δομή του Προεδρικού μέρος του Γραφείου Προγραμματισμού, και μάλιστα με σημαντικό ρόλο. Κίνηση από Τουρκία αναμένουν οι ΗΠΑ Η Λευκωσία μελετά τους βηματισμούς της μετά το μηδενικό αποτέλεσμα της ελληνοτουρκικής συνάντησης στην Αθήνα Της ΜΕΛΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Απογοήτευση άφησε στη Λευκωσία η επίσημη επίσκεψη της τουρκικής αντιπροσωπείας στην Αθήνα, υπό τον πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου, στο πλαίσιο του 3ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας Τουρκίας. Όπως συνάγεται, άλλωστε, τόσο από τις απανωτές δηλώσεις των ηγετών της τουρκικής κυβέρνησης τις τελευταίες ημέρες, όσο και από την επίσημη ενημέρωση της οποίας έτυχε η Λευκωσία από την Αθήνα, επί της ουσίας, η Άγκυρα παραμένει ανυποχώρητη στην ατζέντα των διεκδικήσεων που έχει διαμορφώσει έναντι των κυπριακών ενεργειακών αποθεμάτων. Υπό την απειλή της εγκατάστασης τουρκικής πλατφόρμας στην κυπριακή ΑΟΖ και, κατ επέκταση της κλιμάκωσης της έντασης στην ανατολική Μεσόγειο, η Άγκυρα διεκδικεί: 1. Τη συνδιαχείριση μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων των κυπριακών υδρογονανθράκων ανεξάρτητα από την πορεία επίλυσης του Κυπριακού. 2. Τη μεταφορά του κυπριακού φυσικού αερίου με αγωγό στην Ελλάδα μέσω όμως Τουρκίας κατά το πρότυπο του αγωγού ΤΑΝΑΡ. 3. Την αναστολή των κυπριακών πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη περιφερειακών συνεργασιών με Ισραήλ, Αίγυπτο, Ελλάδα και Κύπρο, ενόσω δεν λαμβάνονται υπόψη τα τουρκικά συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο. 4. Την άνευ όρων επιστροφή της ελληνοκυπριακής πλευράς στο τραπέζι των συνομιλιών και τη συμπερίληψη στη συζήτηση του θέματος της αξιοποίησης του αερίου. Η εκτίμηση που μετέφερε ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι πως η Τουρκία, λόγω των κρίσιμων συμφερόντων της που διακυβεύονται στα ενεργειακά ζητήματα της Ανατολικής Μεσογείου, θα κάνει κάποια κίνηση για να εξέλθει από το σημερινό αδιέξοδο. 5. Τη διαμόρφωση ενός πλαισίου για άμεση εμπλοκή της Τουρκίας και της Ελλάδας στη διαχείριση των κυπριακών ζητημάτων με έμφαση στα ενεργειακά. Η πρόταση της Λευκωσίας προς την Άγκυρα, όπως αυτή μεταβιβάστηκε από την Αθήνα, αν και δεν έχει απορριφθεί από τον Αχμέτ Νταβούτογλου δεν αναμένεται ωστόσο να διαφοροποιήσει το υφιστάμενο σκηνικό. Να υπενθυμίσουμε πως η πρόταση αυτή επαναθέτει τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων στους κυπριακούς υδρογονάνθρακες μέσα από τις συγκλίσεις Χριστόφια Ταλάτ και Χριστόφια Έρογλου από τις οποίες και δεσμεύεται, όπως και την υλοποίηση της μνημονιακής υποχρέωσης της για τη σύσταση ενός ταμείου διαχείρισης των εσόδων από τους υδρογονάνθρακες προς όφελος όλων των Κυπρίων. Όσον δε αφορά τους Τουρκοκύπριους, τα οφέλη αυτά θα τους αποδοθούν μετά τη λύση του Κυπριακού. Όπως σχετικά πληροφορείται η «Κ», η Λευκωσία διατηρεί EPA <<<<<<< Πέντε τουρκικές αξιώσεις: Συνδιαχείριση υδρογονανθράκων, τουρκικός αγωγός, αναστολή συνεργασίας με Αίγυπτο, Ισραήλ και Ελλάδα, άνευ όρων επιστροφή στον διάλογο, εμπλοκή Τουρκίας και Ελλάδας στα ενεργειακά. μειωμένες προσδοκίες ως προς την τύχη της πρότασης της, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις δημόσιες δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων, όσο και την συνολική στάση που κράτησε η Τουρκική Κυβέρνηση κατά την επίσκεψη της στην Αθήνα. Η Λευκωσία, πάντως, δεν φαίνεται να ανησυχεί από τον κίνδυνο παγίδευσής της σε ένα ελληνοτουρκικό διάλογο, αφού όπως αναφέρθηκε στην «Κ» από αρμόδια κυβερνητική πηγή, η Αθήνα σε αυτές τις επαφές με την Άγκυρα απλώς μεταφέρει κυπριακές θέσεις χωρίς να παίρνει θέση. Τα επόμενα βήματα Στη βάση των δεδομένων όπως έχουν διαμορφωθεί μετά και τα μηδενικά αποτελέσματα από τις συζητήσεις στην Αθήνα, η Λευκωσία, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», θα αναμένει πλέον από την Τουρκία τα επόμενα βήματα. Συγκεκριμένα, με τη λήξη της NAVTEX και την αποχώρηση του Μπαρμπαρός προσβλέπει στη διαμόρφωση του κατάλληλου κλίματος εκ μέρους της Άγκυρας που θα επιτρέψει την επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, σε πρώτη φάση μεταξύ των διαπραγματευτών και, εν καιρώ, και σε επίπεδο των ηγετών των δύο πλευρών. Η εκτίμηση πάντως που μετέφερε εκ νέου ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όταν τον επισκέφθηκε στη Νέα Υόρκη, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες της «Κ», είναι πως η Τουρκία, λόγω των κρίσιμων συμφερόντων της που διακυβεύονται στα ενεργειακά ζητήματα της ανατολικής Μεσογείου, θα κάνει κάποια κίνηση για να εξέλθει από το σημερινό αδιέξοδο, αν και δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται ο απρόβλεπτος παράγοντας που ονομάζεται Ταγίπ Ερντογάν. Παράλληλα, η Λευκωσία είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την τακτική του μπλοκαρίσματος της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτρέποντας το άνοιγμα νέων διαπραγματευτικών κεφαλαίων, ως μοχλό πίεσης προς την Άγκυρα. Αυτή η εβδομάδα προσφέρει, άλλωστε, δύο σημαντικά φόρα προς αυτή την κατεύθυνση, αρχίζοντας με το Συμβούλιο Υπουργών Γενικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την ερχόμενη Τρίτη, 16 Δεκεμβρίου, και στη συνέχεια στις 18 Δεκεμβρίου με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο οποίο αναμένεται να παρευρίσκεται εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας ο Προεδρεύων της Δημοκρατίας κ. Γιαννάκης Ομήρου. Ήδη, οι συντονισμένες προσπάθειες της Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ιταλικής Προεδρίας για το άνοιγμα των κεφαλαίων 23 (θεμελιώδη δικαιώματα) και 24 (Δικαιοσύνη) οδηγούνται σε αδιέξοδο λόγω της σθεναρής στάσης που τηρεί η Λευκωσία. Σε συναγερμό η Λευκωσία Σε συνδυασμό με τις ενέργειες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ταυτόχρονα, η προσοχή της Λευκωσίας είναι στραμμένη στις περιφερειακές συνεργασίες. Η πρόθεση της Τουρκίας για επανακαθορισμό των σχέσεων της με Ιορδανία, Λίβανο και άλλες αραβικές χώρες, όπως αυτή εκδηλώθηκε και με την πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας Τζεμίλ Τσιτσέκ στο Αμάν, θέτουν σε συναγερμό την κυπριακή διπλωματία. Στο πλαίσιο του επανακαθορισμού των σχέσεων τους, η Τουρκία επιδιώκει, αφενός, την αναθεώρηση της στάσης που οι χώρες αυτές τηρούν στο Κυπριακό και, αφετέρου, την αποτροπή τυχόν συνεργασίας τους με την Κύπρο, Ελλάδα, Αίγυπτο και Ισραήλ στα θέματα της ανάπτυξης των υδρογονανθράκων της ανατολικής Μεσογείου. Όπως, πάντως πληροφορείται η «Κ», σε επικοινωνία που είχε η Λευκωσία με το Αμάν μετά την εκεί επίσκεψη του κ. Τσιτσέκ, η Ιορδανία παραμένει σταθερή στις θέσεις της και στην πρόθεση της ακόμη και να προσχωρήσει σε μια ευρύτερη ενεργειακή συνεργασία στην ανατολική Μεσόγειο με την Κύπρο, Ελλάδα, Αίγυπτο και Ισραήλ.

05-ADV BOC_Master_cy 13/12/14 01:04 Page 1

06-POLITIKI _Master_cy 12/12/14 18:46 Page 6 6 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 Διαβουλεύσεις σ όλα τα μέτωπα για επανέναρξη των συνομιλιών Παρασκήνιο σε Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες και Αθήνα, με μεγάλο ερωτηματικό τον παράγοντα Τουρκία ΝEΑ ΥOΡΚΗ Ανάλυση του ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΖΟΥΠΑΝΙΩΤΗ <<<<<<< Απογοήτευση Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων από την πολιτική Ερντογάν, την οποία χαρακτηρίζουν από αλλοπρόσαλλη μέχρι τυχοδιωκτική. Από την επίσκεψη Μπάιντεν στην Κύπρο τον Μάιο και μέχρι το καλοκαίρι, η συνηθισμένη επωδός όλων ανεξαιρέτως των Αμερικανών συνομιλητών της κυπριακής κυβέρνησης ήταν «να περιμένουμε την εκλογή Ταγίπ Ερντογάν στην προεδρία και αν διοριστεί πρωθυπουργός ο Αχμέτ Νταβούτογλου υπάρχουν σοβαρές ελπίδες για λύση του Κυπριακού». Όταν μάλιστα η φράση αυτή συνοδευόταν και με διάφορα «θετικά» μηνύματα Τούρκων επισήμων προς τους Αμερικανούς και ταυτόχρονα μία «λογική ανάλυση» των αμερικανικών και δυτικών γενικότερα συμφερόντων στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, οι προσδοκίες αυξάνονταν ακόμη περισσότερο, μέχρι του σημείου να διαβλέπει και η πλευρά «θετική στάση» της Άγκυρας στο Κυπριακό, σε αντίθεση με μία «απροθυμία» για λύση εκ μέρους του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ντερβίς Έρογλου. Τη στιγμή αυτή, όχι μόνο ουδείς Αμερικανός ή Ευρωπαίος επίσημος μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα την τουρκική στάση στο Κυπριακό (και σε αρκετά άλλα ζητήματα), αλλά και να αντιληφθεί τη λογική πίσω από συγκεκριμένες τουρκικές ενέργειες. Αυτό επιδρά και στις εκτιμήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, που με μία φράση περιγράφεται ως εξής: «Ενώ πριν από τις προεδρικές εκλογές του Αυγούστου η Άγκυρα έστελνε θετικά μηνύματα, αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν ακολουθεί μία πολιτική που χαρακτηρίζεται από αλλοπρόσαλλη μέχρι τυχοδιωκτική». Προσπαθώντας ο διεθνής παράγοντας αλλά και η Λευκωσία με την Αθήνα να βρουν κοινό παρονομαστή με τις θέσεις της Άγκυρας, καταγράφουν δύο σημεία: Το πρώτο, οι δηλώσεις ότι πρέπει να επαναρχίσουν αμέσως και χωρίς όρους οι συνομιλίες. Θέση που μπορεί να καταστεί καταλύτης για το ξεπέρασμα της εμπλοκής, υπό την προϋπόθεση να αποσυρθεί σιωπηρά το «Μπαρμπαρός» και να μην ανανεωθεί η τουρκική NAVTEX. Το δεύτερο σημείο είναι η τουρκική δήλωση πως οι αντιδράσεις τους στο ζήτημα των υδρογονανθράκων δεν υποδηλώνει δικά τους συμφέροντα, αλλά μόνο τη διασφάλιση των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων. Αν αυτή η δήλωση ήταν ειλικρινής, θα μπορούσε η σύγκλιση Χριστόφια Ταλάτ για τη νομή των εσόδων από τους φυσικούς πόρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε συνδυασμό με τη μνημονιακή δέσμευση της Κύπρου να συμπληρώσουν με κάποιο τρόπο την Κοινή Διακήρυξη Αναστασιάδη Έρογλου της 11ης Φεβρουαρίου και σε συνδυασμό με το προηγούμενο να επιτρέψουν στις δύο πλευρές να επιστρέψουν στις συνομιλίες. Όμως, αν αυτό ισχύει, προς τι οι «γεωλογικές αναλύσεις» του Αχμέτ Νταβούτογλου για το αν είναι εφικτός ή όχι ο αγωγός Ισραήλ Κύπρου Ελλάδας και οι απαιτήσεις να αποτελέσει η χώρα του τον ενεργειακό κόμβο της ανατολικής Μεσογείου; Για τους λόγους αυτούς, η Λευκωσία επιμένει σε τέσσερα σημεία για την επιστροφή στις συνομιλίες. Όπως είπε μετά την ολοκλήρωση των επαφών του στην Ουάσιγκτον, ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής, Ανδρέας Μαυρογιάννης: «Πρώτον, θέλουμε να δημιουργηθούν οι συνθήκες συνέχισης των διαπραγματεύσεων, εκεί όπου βρισκόμασταν τον Σεπτέμβριο. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να επιστρέψουμε σ εκείνη την κατάσταση πραγμάτων και γενικότερα. Δηλαδή, δεν πρέπει να επηρεαστεί το πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας για τους υδρογονάνθρακες, δεν μπορούμε να βάλουμε στο τραπέζι το θέμα των υδρογονανθράκων και τρίτο δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι ως αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών της Τουρκίας έχει δημιουργηθεί μία νέα κατάσταση πραγμάτων. Δηλαδή ότι έχουν αποκτήσει δικαιώματα, είτε η Τουρκία ή το ψευδοκράτος. Αν αυτά τα πράγματα διασφαλίζονται, συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις». Το παρασκήνιο Οι διαβουλεύσεις για να βρεθεί φόρμουλα που θα δώσει τέλος στην κρίση και θα επιτρέψει την επανάληψη των διαπραγματεύσεων διεξάγονται σε διάφορα επίπεδα, με βασικότερα τις συνομιλίες Ελλάδας Τουρκίας, τις διαβουλεύσεις των Αμερικανών με Αθήνα, Άγκυρα και Λευκωσία και τις επαφές Εντατικές συνομιλίες θέλουν οι Αμερικανοί Την εβδομάδα που έρχεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει τις εξελίξεις, αρχικά με τον γ.γ. του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν και στη συνέχεια με την Αμερικανίδα υφυπουργό Εξωτερικών, Βικτώρια Νούλαντ. Είναι πιθανόν να έχει και τηλεφωνική συνομιλία (ίσως και νέα τετ-α-τετ συνάντηση) με τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν. Οι Αμερικανοί δηλώνουν ότι αναγνωρίζουν τα δικαιώματα της Κύπρου στην ΑΟΖ της και επιδεικνύουν πολύ μεγάλο ζήλο και ενδιαφέρον για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, σε βαθμό όμως που κάνει την πλευρά μας να ανησυχεί ότι υποβαθμίζουν τη σοβαρότητα των παραβιάσεων, που αφορούν στα κυριαρχικά δικαιώματα της Στην Κύπρο θα βρίσκεται την ερχόμενη βδομάδα ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Έσπεν Μπαρθ Άιντε. Στόχος των επαφών που θα έχει με τις δύο πλευρές είναι η τάχιστη επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Κυπριακής Δημοκρατίας. Ωστόσο η Ουάσιγκτον δικαιολογεί τη στάση της αυτή, λέγοντας ότι αφού το κλειδί για τις ενεργειακές επιδιώξεις κάθε πλευράς και των χωρών της περιοχής εξυπηρετούνται πλήρως μόνο με τη λύση του Κυπριακού, αυτό θα προκύψει μόνο μέσω των διαπραγματεύσεων. Έτσι, επιμένουν στο να ξεκινήσουν μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου οι συνομιλίες και να λάβουν για τους επόμενους δύο μήνες εντατικό χαρακτήρα. Με ενδιαφέρον αναμένονται και τα μηνύματα που θα στείλει ο γ.γ. του ΟΗΕ μέσω της έκθεσής του για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ αναμένεται να εκδοθεί μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου και θα περιέχει κεφάλαιο για τις καλές υπηρεσίες. Άιντε, ο οποίος ακόμη κινείται στη σκιά της Αμερικανίδας υφυπουργού, Βικτώριας Νούλαντ. Μέχρι στιγμής, το μόνο αποτέλεσμα που επέφεραν οι προσπάθειες των Αμερικανών (με σημαντικότερη αυτή του αντιπροέδρου Μπάιντεν) ήταν να δώσουν ώθηση στις επαφές Αθήνας Άγκυρας, οι οποίες βρίσκονται σε πολύ λεπτό σημείο, με ίσες πιθανότητες επιτυχίας και αποτυχίας. Όμως, οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα λειτουργούν απολύτως ανασταλτικά, παρά το γεγονός ότι οι πληροφορίες από την Αθήνα φέρουν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, να στηρίζει πλήρως στο θέμα αυτό την ελληνική κυβέρνηση, υπό την προϋπόθεση ότι με τις κινήσεις της συμφωνεί απόλυτα η κυπριακή. Υπό την έννοια αυτή η συνάντηση που είχαν την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας, Ευάγγελος Βενιζέλος και Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ήταν ιδιαίτερα σημαντική για μία σύγκλιση πάνω στο πλαίσιο της φόρμουλας. Η ασθένεια του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, αν και προκαλεί κάποιες πρακτικές δυσκολίες όπως λόγου χάρη που δεν μπορούσε την προ περασμένη Παρασκευή να συνομιλήσει με τον Αντώνη Σαμαρά που ήθελε επειγόντως την άποψή του για κάποιο ζήτημα από την άλλη λειτουργεί κατασταλτικά σε πιέσεις. Ούτως ή άλλως, αναφέρουν πηγές στη Λευκωσία, η περίοδος που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα επιστρέψει στην Κύπρο, ταυτίζεται με την περίοδο που θα διαφανεί αν η Τουρκία ανανεώσει ή όχι τη NAVTEX και θα αποσύρει το «Μπαρμπαρός». Κι αυτό χρονικά θέτει το πλαίσιο μιας πιθανής συμφωνίας για επιστροφή στις συνομιλίες, στις αρχές Ιανουαρίου. Απώλειες εκ των έσω για τον Eρογλου Μίνι ανταρσία στο μεγάλο κόμμα της τουρκοκυπριακής δεξιάς με αντίκτυπο στις «προεδρικές» EPA Η Άγκυρα δεν κάνει πίσω για το αέριο Του ΝΙΚΟΥ ΣΤΕΛΓΙΑ Το ταξίδι του Τούρκου Πρωθυπουργού στην Αθήνα δεν ήταν αρκετό για να αλλάξει το κλίμα στους κύκλους της τουρκικής κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Σε αντίθεση με τα μηνύματα, τα οποία εκπέμπει το τελευταίο διάστημα η Λευκωσία, η Άγκυρα εξακολουθεί να προτείνει τη συνδιαχείριση των ενεργειακών πόρων του νησιού από τις δύο κοινότητες. Μέσα από το μερίδιο των Τουρκοκυπρίων στα κυπριακά ενεργειακά κοιτάσματα, η Άγκυρα διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στον ενεργειακό χάρτη της ανατολικής Μεσογείου. Ενδεικτική της σκληρής γραμμής που θα ακολουθήσει η Τουρκία είναι η εξαγγελία διά στόματος Ερντογάν, της κατασκευής πλωτής πλατφόρμας που θα μπορεί να διενεργήσει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Την προηγούμενη εβδομάδα, στην Αθήνα, ο Αχμέτ Νταβούτογλου συζήτησε με τον Πρωθυπουργό <<<<<<< Καμιά μεταβολή στις τουρκικές αξιώσεις από την επίσκεψη του Αχμέτ Νταβούτογλου στην Αθήνα. <<<<<<< Ενδεχόμενο αποχώρησης του «Μπαρμπαρός» από την ΑΟΖ μετά την εκπνοή της ισχύος της Navtex. της Ελλάδας, Αντώνη Σαμαρά μια συμβιβαστική φόρμουλα με απώτερο στόχο τον άμεσο έλεγχο της έντασης στην κυπριακή ΑΟΖ. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» από την Αθήνα και την Άγκυρα, οι δύο πλευρές συζήτησαν το ενδεχόμενο της απομάκρυνσης του τουρκικού ερευνητικού σκάφους «Μπαρμπαρός» μετά την 30ή Δεκεμβρίου, με τη λήξη της οδηγίας προς ναυτιλλομένους (NAVTEX), που εξέδωσε η Άγκυρα. Μετά την πιθανή αποχώρηση των τουρκικών σκαφών, η Άγκυρα θα αναμένει τις κινήσεις της Αθήνας και της Λευκωσίας για τη δημιουργία του νέου οδικού χάρτη της στο Κυπριακό. Συγκεκριμένα, η τουρκική πλευρά ζητά την άμεση κατοχύρωση της συμμετοχής των Τουρκοκυπρίων στα κέρδη από την ΑΟΖ. Επίσης, ζητά την άμεση επανέναρξη των συνομιλιών δίχως καμία προϋπόθεση. Τουρκικές πηγές αναφέρουν στην «Κ» ότι οι παραπάνω σκέψεις βρήκαν θετικό αντίκτυπο στην Αθήνα. «Σε αντίθεση με την ελληνοκυπριακή πλευρά, η ελληνική πλευρά εμφανίστηκε έτοιμη να τις συζητήσει», υπογραμμίζει πηγή από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Η ίδια πηγή προσθέτει: «Φυσικά πρόκειται για απλές σκέψεις. Δεν διαμορφώθηκε ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης. Αυτό θα δημιουργηθεί με βάση τις επόμενες συναντήσεις των δύο πλευρών». Η Λευκωσία ως γνωστόν διέψευσε τις τουρκικές πληροφορίες περί ύπαρξης φόρμουλας και ξεκαθάρισε ότι μέσω της ελληνικής πλευράς προς την τουρκική κυβέρνηση ότι το θέμα της διαχείρισης είναι συμφωνημένο μεταξύ Χριστόφια- Ταλάτ (στο πλαίσιο του κεφαλαίου της διακυβέρνησης), και ότι η Κύπρος έχει μνημονιακή υποχρέωση να ιδρύσει ταμείο υδρογονανθράκων. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι σαρωτικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα δημιουργούν μεγάλα προβλήματα και εμπόδια για την δημιουργία του προαναφερόμενου οδικού χάρτη. Οι ελληνικές προεδρικές εκλογές ενδέχεται να ανοίξουν τον δρόμο για πρόωρες βουλευτικές εκλογικές εκλογές. Σε αυτή την περίπτωση, η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ θα αποτελέσει παρελθόν για την Ελλάδα. Έτσι, στις αρχές του 2015, η τουρκική πλευρά δεν θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει το νέο σχέδιο δράσης για τον έλεγχο της έντασης στην κυπριακή ΑΟΖ με την ελληνική πλευρά. Το συγκεκριμένο σχέδιο θα παραμείνει στο ράφι τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του χειμώνα. Αυτό το σημείο αποτελεί πηγή προβληματισμού στην τουρκική πρωτεύουσα. Η τουρκική πλευρά συμπεραίνει ότι σε μια περίοδο που η Αθήνα είναι απασχολημένη με το κλίμα της πολιτικής αβεβαιότητας, η Λευκωσία έχει τη δυνατότητα να λάβει ανεξάρτητες πρωτοβουλίες και να αφήσει σε στασιμότητα τις συνομιλίες. Tου ΝΙΚΟΥ ΣΤΕΛΓΙΑ Λίγους μήνες πριν από τις «προεδρικές εκλογές» του Απριλίου, ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ντερβίς Έρογλου βρίσκεται σε θέση ισχύος. Η στασιμότητα στο Κυπριακό και η διακοπή των συνομιλιών εξυπηρετούν τα σχέδιά του, αφού του επιτρέπουν να περάσει στην κοινότητά του το μήνυμα ότι «δεν έχει υποκύψει στις πιέσεις των ξένων και της ε/κ πλευράς». Παρά το θετικό κλίμα που επικρατεί στο στρατόπεδο του Ντερβίς Έρογλου, τα προβλήματα και τα εμπόδια δεν λείπουν από την εκστρατεία του. Τρεις στενοί συνεργάτες του, που αποχώρησαν από το Δημοκρατικό Κόμμα του Σερντάρ Ντενκτάς (πρόκειται για τους «βουλευτές» Αχμέτ Κιασίφ, Χαμίτ Μπακιρτζί και Εργκιούν Σερντάρογλου), επρόκειτο να επιστρέψουν στο Κόμμα Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ), του Έρογλου. Ωστόσο, το άκουσμα της είδησης της επιστροφής των τριών «βουλευτών» προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Υψηλόβαθμα στελέχη και «βουλευτές» του ΚΕΕ ξεσηκώθηκαν και εξέφρασαν σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους τη διαφωνία τους με τη νέα εξέλιξη. Πολλά στελέχη έφτασαν στο σημείο να δηλώνουν ότι πλέον έχουν «βαρεθεί» τις παρασκηνιακές κινήσεις του «Προεδρικού». Ο αναβρασμός στους κόλπους του ΚΕΕ έλαβε διαστάσεις με την κινητοποίηση των μερίδων της τ/κ Δεξιάς, οι οποίες αμφισβητούν την ηγεσία του κ. Έρογλου. Στην τ/κ Δεξιά και στο ΚΕΕ, στελέχη, τα οποία διατηρούν συνεργασία με τον Ιρσέν Κιουτσούκ και τον Ταχσίν Φωνές κατά του Έρογλου υψώνει η εσωκομματική αντιπολίτευση του Κόμματος Εθνικής Ενότητας από το οποίο προέρχεται και ο ίδιος. ΑSSOCIATED PRESS Ερτουγρούλογλου εξακολουθούν να υψώνουν τη φωνή τους κατά του κ. Έρογλου. Τελικά, η επανένταξη των τριών «βουλευτών» στο ΚΕΕ επιτεύχθηκε χάρη στην παρέμβαση της ηγεσίας του κόμματος. Ο πρόεδρος του κόμματος, Χιουσεγίν Όζγκιουργκιουν, επιστράτευσε όλα τα διαθέσιμα μέσα για να πείσει την εσωκομματική αντιπολίτευση. Καλά πληροφορημένη πηγή της εφημερίδας μας εκτιμά ότι αντιπολίτευση στους κόλπους της τ/κ Δεξιάς έχει τη δυνατότητα να στερήσει πολύτιμους ψήφους από τον κ. Έρογλου στην πρώτη Κυριακή των «εκλογών». Ωστόσο, σύμφωνα με την ίδια πηγή, στον δεύτερο γύρο των εκλογών, ο κ. Έρογλου διαθέτει όλα τα κατάλληλα μέσα για να επανακτήσει το χαμένο έδαφος και να «κλειδώσει» τη νίκη του. O Toύρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, πρότεινε στον Έλληνα ομόλογό του Ευάγγελο Βενιζέλο να επισκεφθούν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη με την επιστροφή του στην Κύπρο. Ο κ. Τσαβούσογλου επικοινώνησε με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και του ευχήθηκε ταχεία ανάρρωση. EPA

07-POLITIKI _Master_cy 12/12/14 23:45 Page 7 Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 7 Κέρδη στα Συμπεράσματα για τη Λευκωσία Επαναβεβαίωση της θέσης για το δικαίωμα των κρατών-μελών της Ε.Ε. να εκμεταλλεύονται τους φυσικούς τους πόρους Της ανταποκρίτριάς μας ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ <<<<<<< Δεν «ξεπαγώνουν» τελικώς τα δύο κεφάλαια για την Τουρκία. Την Τρίτη 16 Δεκεμβρίου αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ψήφιση των συμπερασμάτων της διεύρυνσης της Ε.Ε. από τους 28 υπουργούς Εξωτερικών στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων. Το προσχέδιο των συμπερασμάτων που εξασφάλισε η «Κ» έχει δύο σημαντικά σημεία σύμφωνα με τον Κύπριο Μόνιμο Αντιπρόσωπο Κορνήλιο Κορνηλίου, που αφορούν την Τουρκία. Πρώτον η Κύπρος κερδίζει ισχυρά συμπεράσματα με μία ξεκάθαρη θέση που θα ψηφιστεί από τους υπουργούς Εξωτερικών χωρίς η χώρα να απομονώνεται. Ενώ δεύτερο ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι έχει περάσει η θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά την κρίση της Ουκρανίας ότι η Ε.Ε. δεν μπορεί να έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η Κύπρος σε αντίθεση με την Ουκρανία είναι κράτος-μέλος οπότε χρειάζεται μία ισχυρή απάντηση από την Ε.Ε. στις τουρκικές παρανομίες στην κυπριακή ΑΟΖ κάτι το οποίο και έλαβε. Πιο συγκεκριμένα στο προσχέδιο συμπερασμάτων γίνεται υιοθέτηση της απόφασης από την Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου όπου εκεί με μία φράση-κλειδί, η Λευκωσία, με τη βοήθεια της Αθήνας, είχε καταφέρει να κερδίσει μία σημαντική μάχη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και να εξασφαλίσει στα τελικά συμπεράσματα της συνόδου μία αποφασιστική αντίδραση από τους Ευρωπαίους εταίρους έναντι των κλιμακούμενων προκλητικών ενεργειών της Άγκυρας στην κυπριακή ΑΟΖ. Τότε, τον Οκτώβριο στο κείμενο των συμπερασμάτων της συνόδου κορυφής των 28 αρχηγών της Ε.Ε. περιελήφθη η φράση ότι «η αναγνώριση όλων των κρατών-μελών είναι απαραίτητο συστατικό της ενταξιακής διαδικασίας». Η συγκεκριμένη αναφορά είναι ιδιαιτέρως σημαντική, καθώς η μη αναγνώριση της Κύπρου από την Τουρκία είναι η αρχή όλων των προβλημάτων μεταξύ των δύο χώρων και «ο λόγος που το τουρκικό σκάφος κάνει αυτή τη στιγμή έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ», όπως τονίζουν διπλωματικές πηγές. Έτσι στα συμπεράσματα της Τρίτης θα γίνει επικύρωση της παραπάνω φράσης με έμφαση στην αναγνώριση ενώ συγχρόνως γίνεται αναγνώριση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου (όπως και όλων των κρατών-μελών) να συνάπτουν διμερείς συμφωνίες, να εξερευνούν και να εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους, σύμφωνα με το κεκτημένο της Ε.Ε. και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, ενώ τονίζεται επίσης η ανάγκη να σεβαστεί η Τουρκία την κυριαρχία των κρατών-μελών στα χωρικά της ύδατα αλλά και του εναέριου χώρου τους. Η προσθήκη του εναέριου χώρου είναι καινούργια στο προσχέδιο των συμπερασμάτων. Σημαντική μάχη σε επίπεδο μόνιμων αντιπροσώπων ( COREPER) αναφορικά με τα συμπεράσματα έγινε στο «ξεπάγωμα» των δύο τουρκικών διαπραγματευτικών κεφαλαίων (αρ. 23 και 24). Στο προσχέδιο πιο συγκεκριμένα τα κεφάλαια αυτά αναφέρονται στα Θεμελιώδη Δικαιώματα (κεφάλαιο 23) και στη Δικαιοσύνη (κεφάλαιο 24) αλλά το Η επαναβεβαίωση της θέσης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Οκτωβρίου για την αναγνώριση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, αφήνει πλήρως ικανοποιημένη την κυβέρνηση. πρόβλημα ήταν στο πιθανό μελλοντικό άνοιγμά τους. Αυτά τα κεφάλαια έχουν παγώσει από το 2009 μετά από πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που τιμώρησε την Τουρκία όταν δεν εφήρμοσε το πρωτόκολλο της Άγκυρας. Μία σειρά από κράτη-μέλη όμως (τουλάχιστον 10) ανάμεσά τους και οι Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Σουηδία, Φινλανδία και Τσεχία μεταξύ άλλων ζητούσαν επίμονα να περιληφθεί στο προσχέδιο των Συμπερασμάτων το «ξεπάγωμα» αυτών των κεφαλαίων και αποστολή των κριτηρίων ανοίγματός τους. Θεωρούσαν ότι για να υπάρχει ένας έλεγχος αλλά και να εξελιχθεί η σχέση με την Τουρκία αυτό πρέπει να γίνει μέσα από αυτά τα συγκεκριμένα κεφάλαια για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα και τη Δικαιοσύνη. Και το γεγονός ότι δεν μπήκαν παρά με την πίεση ισχυρών κρατών-μελών είναι επιτυχία και του Κύπριου πρέσβη Κ. Κορνηλίου που κατάφερε να παραμείνουν «παγωμένα» καθώς τα υπόλοιπα κράτη-μέλη θα αντιμετώπιζαν δυσκολία να επιβάλουν το άνοιγμα των κεφαλαίων αυτών χωρίς πολιτική βούληση από ένα κράτος-μέλος και ιδιαίτερα από την Κύπρο. Επίσης σημαντικό είναι και το συμπέρασμα που αναφέρεται στη μονομερή δήλωση που έκανε η Τουρκία για τον νόμο περί αλλοδαπών και τη διεθνή προστασία τους. AΠΕ Με ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα στα συμπεράσματα εκφράζεται η «λύπη» της Ε.Ε. για το θέμα αυτό, ενώ το Συμβούλιο αναμένει την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή από την Τουρκία τόσο της συμφωνίας επανεισδοχής, συμπεριλαμβανομένης της άνευ διακρίσεων πρόσβαση χωρίς θεώρηση για το τουρκικό έδαφος για τους πολίτες όλων των κρατώνμελών της Ε.Ε. Η επαρκής εφαρμογή από την Τουρκία των υφιστάμενων διμερών συμφωνιών επανεισδοχής και των διατάξεων επανεισδοχής που περιέχονται σε ανάλογες συμφωνίες μεταξύ της Τουρκίας και των κρατών-μελών της Ε.Ε. εξακολουθεί να αποτελεί προτεραιότητα. Η συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε., με σκοπό ιδίως την ενίσχυση της διαχείρισης των κοινών συνόρων, με όλα τα κράτη-μέλη πρέπει να αυξηθεί, τονίζεται στο προσχέδιο. Όπως φαίνεται η στάση της Λευκωσίας είναι να αποκτά σιγά σιγά όλο και περισσότερο έδαφος με τις συνεχείς αποφάσεις κατά της Τουρκία σε όλα τα ευρωπαϊκά όργανα από το Ευρωκοινοβούλιο μέχρι το Συμβούλιο περνώντας μηνύματα και συγχρόνως χωρίς να απομονώνεται από άλλες χώρες της Ε.Ε. που έχουν άλλη προσέγγιση με την Τουρκία αυτή τη στιγμή. Εκτός από τα Συμπεράσματα για τη Διεύρυνση και τη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης, στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, την Τρίτη, αναμένεται να συζητηθεί το σχέδιο Συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με κύριο θέμα το επενδυτικό σχέδιο του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που προβλέπει την κινητοποίηση τουλάχιστον 315 δισ. ευρώ σε πρόσθετες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στην πραγματική οικονομία κατά την επόμενη τριετία. Το Συμβούλιο θα συζητήσει επίσης την πρωτοβουλία για τον μηχανισμό εξασφάλισης του σεβασμού του κράτους δικαίου στα κράτη-μέλη της Ε.Ε., την ενίσχυση του διοργανικού ετήσιου και πολυετούς νομοθετικού προγραμματισμού, την τελική έκθεση για τις συναντήσεις της Ομάδας Φίλων της Προεδρίας για τη βελτίωση της λειτουργίας της Ε.Ε., καθώς και την ενδιάμεση αξιολόγηση της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου. Τέλος, θα συζητηθεί έγγραφο της Ιταλικής Προεδρίας που τιτλοφορείται «Η Ένωση ως ισχυρός παγκόσμιος παράγοντας».

08-PARAPOLITIKA_Master_cy 12/12/14 20:50 Page 8 8 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 Όταν ο Μπάιντεν επισκέφθηκε τον Πρόεδρο Δέκα λεπτά με ουρά Αν και οι συνάδελφοι στις ΗΠΑ κρατήθηκαν στον πάγο καθ όλη τη διάρκεια των ημερών της εγχείρησης του Προέδρου, ο υπερατλαντικός Ιανός δεν κράτησε κακία και καλά έκανε. Πάμε όμως να δούμε τι διαδραματίσθηκε, όταν άρχισαν οι επισκέψεις. Οι οδηγίες των ιατρών ήταν αυστηρότατες. Να μην ξεπεράσει η όλη επίσκεψη του αντιπροέδρου Μπάιντεν στον Πρόεδρο Αναστασιάδη τα δέκα λεπτά κι αυτό για καθαρά προληπτικούς λόγους. Δεν επιτρέπονται συγκινήσεις στον Πρόεδρο, που πρέπει για λίγο ακόμη διάστημα να εστιάσει στην ανάρρωσή του από μία πολύ σοβαρή επέμβαση. Είχε όλη την καλή πρόθεση ο Μπάιντεν που έχει περάσει πριν από πολλά χρόνια μία πολύ σοβαρότερη περιπέτεια αλλά που να τον αφήσει ο Πρόεδρος! Μόνο η συνομιλία τους ξεπέρασε τα δέκα λεπτά, χώρια οι φιλοφρονήσεις και το «σόου» του αντιπροέδρου με τους θεράποντες γιατρούς και το υπόλοιπο νοσηλευτικό προσωπικό και τα ενθαρρυντικά λόγια προς την πρώην κυρία! Τελικά έμεινε στο δωμάτιο είκοσι λεπτά. Λαβ Μπαρμπαρός Κι ενώ ο Μπάιντεν ήθελε να κρατήσει τη συνομιλία σε φιλοφρονητικό πλαίσιο, ο Πρόεδρος πιστός στη διακήρυξή του ότι «το Μπαρμπαρός» είναι μεγαλύτερη περιπέτεια, ήθελε να συζητήσουν τις εξελίξεις και να μάθει περισσότερα για τη συνομιλία του Αμερικανού αντιπροέδρου με τον Ερντογάν. Του είπε λοιπόν θέλοντας και μη ο Μπάιντεν κάποια πράγματα και υποσχέθηκε να επικοινωνήσει μαζί του την επόμενη εβδομάδα, όταν ήδη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα έχει πάει στο ξενοδοχείο και θα του επιτρέπεται περισσότερος χρόνος από τους γιατρούς. Εξάλλου μέχρι τα τέλη της άλλης εβδομάδας θα τον επισκεφθεί και η υφυπουργός Εξωτερικών, Βικτώρια Νούλαντ αυτή ήθελε να έλθει στις αρχές, αλλά της είπαν καλύτερα προς το τέλος και θα γίνει μία ανασκόπηση της όλης κατάστασης με τις τουρκικές προκλήσεις και πώς μπορούν να σταματήσουν, επιτρέποντας την επιστροφή στις συνομιλίες. Εύθραυστος κι ανθρώπινος Μόλις αναχώρησε ο αντιπρόεδρος, «εισέβαλαν» στο δωμάτιο οι ομογενείς ανταποκριτές, που δεν μπόρεσαν να είναι νωρίτερα να καταγράψουν τη συνάντηση Αναστασιάδη Μπάντεν, γιατί οι Αμερικανοί δεν έδωσαν άδεια (ελλείψει σκύλων και λοιπόν αξεσουάρ για τον έλεγχο των δημοσιογράφων Άμα δεν παινέσεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει λέει ο λαός. κι εμείς σας ενημερώνουμε ότι η εβδομαδιαία Οικονομική Καθημερινή που κυκλοφορεί από την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου έτυχε ευμενούς υποδοχής από τον οικονομικό κόσμο. που πλησιάζουν τον αντιπρόεδρο και τον πρόεδρο των ΗΠΑ). Εμφανής η συγκίνηση του Προέδρου, όταν εξέφραζε την ευγνωμοσύνη του προς όλους όσοι έστειλαν τις ευχές τους και τον είχαν στις προσευχές τους. Και βέβαια εντυπωσίασε τους συναδέλφους ότι ξεκίνησε τις ευχαριστίες από αυτούς, για τον τρόπο με τον οποίο κάλυψαν την περιπέτεια της υγείας του. Όπως έδειξαν κι οι κάμερες, στο πρόσωπό του ήταν εμφανή τα σημάδια της περιπέτειας που πέρασε, αλλά και το ότι πηγαίνει καλά. Μάλιστα, όπως μας «σφύριξε» ένας από τους γιατρούς, η βελτίωσή του είναι αισθητή καθημερινά. Απλά δεν χρειάζεται βιασύνη, πολυκοσμία και συγκινήσεις, ακόμη και χαρμόσυνες. Πολλοί καλοί φίλοι που έχουν υποβληθεί σε ηπιότερης μορφής επεμβάσεις, θυμούνται τον πόνο όταν αναγκαζόταν να γελάσουν. Πέραν αυτών, το σίγουρο είναι πως η απόφαση να έλθει στην Αμερική για την επέμβαση ήταν κάτι παραπάνω από σωστή. Πρώτα απ όλα, φαίνεται ο Πρόεδρος ανέβαλε για κάποιο διάστημα την επέμβαση. Δεύτερον, ο οργανισμός του ήταν αρκετά επιβαρυμένος μόνο το κάπνισμα, αρκεί να δημιουργήσει επιπλοκές κι αυτό πέραν της εγχείρησης παίζει σημαντικό ρόλο στη μετεγχειρητική πορεία. Και τρίτον, για την περίοδο μετά την εγχείρηση, οπωσδήποτε το αμερικανικό ιατρικό κέντρο είναι κατά πολύ ανώτερο των δικών μας στην Κύπρο. Σήμερα αύριο το εξιτήριο Καθώς λοιπόν όλα βαίνουν καλώς, το εξιτήριο θα δοθεί σήμερα ή αύριο. Μάλιστα, όπως μας έλεγε γιατρός, το νοσοκομείο θα οργανώσει και μια συνέντευξη Τύπου, παρουσία της ιατρικής ομάδας και του Προέδρου, καθώς η επιτυχία της επέμβασης και η σύντομη επιστροφή του Προέδρου Αναστασιάδη στα καθήκοντά του, είναι γι αυτούς η καλύτερη διαφήμιση. Από τη στιγμή που βρεθεί στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, θα αρχίσει να δέχεται και περισσότερο κόσμο, αλλά και να ενημερώνεται για περισσότερες κρατικές υποθέσεις. Μέχρι την Τρίτη θα έλθει να τον επισκεφθεί ο γ.γ. του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, ενώ αρκετοί παράγοντες της Ομογένειας περιμένουν το πράσινο φως. Πάντως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Νίκος Χριστοδουλίδης, στέλνει καθημερινά ενημέρωση, άσχετο αν οι γιατροί απαγόρευαν μέχρι πρόσφατα να δοθεί στον Πρόεδρο. Κρύο πιάτο Οι Παφίτες που τώρα θυμώνουν, γιατί έπιασε η μπόχα την Πάφο, να μην ανησυχούν και να θυμούνται ότι η εκδίκηση είναι πιάτο που σερβίρεται κρύο, μας είπε αστυνομική πηγή, μετά την επίταξη του φορτηγού για τη μεταφορά των φακέλων από το ΣΑΠΑ στη Λευκωσία, υπολογίζοντας ότι από το φορτηγό θ αρχίσουν να βγαίνουν και ονόματα του ΑΡΧΕΙΟ Η ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Μαλάλα Γουσαφζάι Η 17χρονη Μαλάλα Γουσαφζάι από το Πακιστάν, που μοιράστηκε το Νόμπελ Ειρήνης με τον Ινδό ακτιβιστή υπέρ των δικαιωμάτων των παιδιών, Κάιλας Σατιάρτι. «Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι μέχρι να δω το κάθε παιδί να πηγαίνει στο σχολείο», τόνισε παραλαμβάνοντας το βραβείο. κέντρου! Η δε μπόχα θα καλύψει όλη την Κύπρο, ακόμα και την κατεχόμενη... Το αλάθητο Πάντως, πηγή της στήλης, η οποία μέχρι στιγμής διεκδικεί το αλάθητο, εμφανίστηκε αυτή τη φορά πολύ καχύποπτη όσον αφορά την επιχείρηση «φορτηγό» και το μάζεμα των φακέλων του ΣΑΠΑ και τη μεταφορά τους στην Ελεγκτική Υπηρεσία. Στο ερώτημά μας προς τι η ανησυχία αυτή μας εξήγησε τις σχέσεις εταιρειών που πήραν συμβόλαια του αποχετευτικού της Πάφου με πολιτικά και άλλα τζάκια και πως στη Λευκωσία είναι και πιο εύκολο να «εξωραϊσθούν» ονόματα και νούμερα. «Φαντάσου φίλε μου να βρεις μέσα στις κούτες του ΣΑΠΑ, πολιτικό αρχηγό κι αυτό να γίνει στην Πάφο; Ποιος θα γλυτώσει, μου λες;». Τώρα όμως μέσα στο φορτηγό κι ελέφαντα να βρεις άμα θέλεις να τον κρύψεις, τον κρύβεις και κανείς δεν μπορεί να σου πει τίποτα; Ποιοι άλλοι μας δουλεύουν Φαίνεται ότι η πτώση του σχεδόν 40% στην τιμή του αργού πετρελαίου, κάτω από τα 70 δολάρια το βαρέλι, έχει «επηρεάσει» μόνο σαν κοροϊδία το κόστος των καυσίμων κίνησης και θέρμανσης, στην Κύπρο. Όταν βενζίνη έγινε για τον καταναλωτή 3-4 σεντ πιο φθηνή ενώ ως αργό έχασε 40% κάντε πράξη και θα δείτε ποιοι άλλοι μας κοροϊδεύουν, ποιοι θεσμοί μας δουλεύουν και ποιοι δεν κάνουν τη δουλειά τους. Γράφει Ο ΙΑΝΟΣ ΑΡΘΡΟ / Toυ ΑΝΔΡΕΑ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Απαιτείται αλλαγή πλεύσης ΒΟΛΕΣ / Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ Η λύτρωση της φυλακής Ενώ η Ευρώπη πραγματικά σείεται από την αμφισβήτηση της φιλοσοφίας της σκληρής λιτότητας και της Τρόικας, στην Κύπρο η συγκεκριμένη θεώρηση των πραγμάτων έχει ιδεολογικοποιηθεί. Και παρά το γεγονός ότι η κατηφορική πορεία συνεχίζεται, καταβάλλεται προσπάθεια να περάσει το μήνυμα ότι υπάρχει σταθεροποίηση και ότι η ανάκαμψη είναι ζήτημα χρόνου. Η πραγματικότητα όμως είναι θλιβερή: μεταξύ άλλων, συνεχής συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας, υψηλή ανεργία παρά τη συνεχιζόμενη δημογραφική αιμορραγία, πολύ περιορισμένη ρευστότητα, αυξημένες φορολογίες, καθώς και αυξημένα τέλη υπηρεσιών. Πάνω απ όλα επικρατεί αβεβαιότητα και φόβος για το αύριο. Παρά ταύτα η κυβέρνηση εξακολουθεί να παραμένει προσκολλημένη σε μια αποτυχημένη πολιτική, η οποία οδηγεί τον λαό σε πικρά δάκρυα και πόνο. Την ίδια στιγμή και η αντιπολίτευση παρά την κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση αδυνατεί να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση. Και αυτό είναι εξίσου θλιβερό. Επιπλέον στη σημερινή συγκυρία η κυπριακή κοινωνία ταλανίζεται από σκάνδαλα, τα οποία προκαλούν αηδία και οργή. Ενώ η δικαιοσύνη θα πρέπει να αποδοθεί είναι ακόμα πιο σημαντικό να υπάρχει συνέχεια καθώς και ολοκληρωμένη πολιτική. Η εικόνα που παρατηρείται είναι θλιβερή καθώς η κυβέρνηση παρουσιάζεται να εκτελεί τις οδηγίες της Τρόικας. Το χειρότερο είναι ότι η ίδια η κυβέρνηση είναι πολλές φορές «τροϊκανότερη των Τροϊκανών» χωρίς κοινωνική ευαισθησία, προσκολλημένη σε μια καταστροφική φιλοσοφία. Ενώ η ανεργία είναι υψηλή, παρά τη δημογραφική αιμορραγία, η κυβέρνηση υπογραμμίζει τη σημασία του πρωτογενούς πλεονάσματος. Ενώ η κοινωνία έχει φθάσει στα όριά της η κυβέρνηση παραμένει προσκολλημένη στην κατά γράμμα τήρηση του Μνημονίου. Αγνοεί τη σημασία των επικαιροποιημένων μνημονίων, τα οποία ενσωματώνουν αναγκαίες αναπροσαρμογές. Και σε αυτές τον πρώτο λόγο θα έπρεπε να είχε η κυβέρνηση. Όμως η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιληφθεί ότι η φιλοσοφία της δρακόντειας λιτότητας αφενός και η αδικία που έχει υποστεί η Κύπρος αφετέρου, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ανάλογα για ουσιαστικές μεταβολές των όρων του Μνημονίου. Όταν, μάλιστα, αρχίσουν οι εκποιήσεις τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα. Η θεώρηση της σημερινής κυβέρνησης είναι ότι η συμμετοχή στην Ε.Ε. θα λειτουργήσει ως ο από μηχανής θεός για την επίλυση των προβλημάτων. Και στο οικονομικό πεδίο οι οποιεσδήποτε εισηγήσεις προέρχονται από την Ε.Ε. θεωρούνται ότι εκφράζουν την απόλυτη αλήθεια. Αυτό αποτελεί μια πλάνη στην οποία η κυβέρνηση έχει αυτοπαγιδευτεί. Αδυνατεί να κατανοήσει αυτό που συζητείται ευρέως: ότι είναι η ίδια η αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης που είναι προβληματική και ότι η διαιώνιση της υφιστάμενης πολιτικής θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Επιπρόσθετα, οι χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν βαθειά ύφεση και υποχρεώνονται να ακολουθούν πολιτικές που στοχεύουν σε δημοσιονομικά ισοζύγια και πρωτογενή πλεονάσματα διαλύουν τις κοινωνίες τους. Αποτελεί θετική εξέλιξη ότι τα ζητήματα αυτά συζητιούνται τώρα σε διάφορα επίπεδα σε αρκετές χώρες. Η Ιταλία, η οποία δεν είναι σε μνημόνιο, αρνείται να δεχθεί τη λογική της αυστηρής λιτότητας και ετοιμάζεται για φορολογικές μειώσεις για να ενθαρρυνθεί η οικονομική δραστηριότητα. Αλλά και η Γαλλία τονίζει τη σημασία της εθνικής κυριαρχίας, καθώς και των προτεραιοτήτων που η κάθε χώρα έχει δικαίωμα να θέτει. Θα ήταν πολύ θετική εξέλιξη εάν οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου συζητούσαν από κοινού τα ζητήματα αυτά και σφυρηλατούσαν μια κοινή προσέγγιση. Για παράδειγμα, στήριξη στην επεκτατική πολιτική που υιοθετεί ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, καθώς και ουσιαστική χαλάρωση των προνοιών δημοσιονομικής σταθερότητας. Και η Κύπρος; Έφθασε η ώρα να τοποθετηθεί ευθέως και ολοκληρωμένα. Η Κύπρος δεν μπορεί να αναλώνεται εξ ολοκλήρου με τα σκάνδαλα. Ενώ θα πρέπει να εφαρμοσθεί η δικαιοσύνη και να εμπεδωθεί επιτέλους η ευνομία, ταυτόχρονα θα πρέπει να υπάρξει εναλλακτική οικονομική πολιτική. Εν ολίγοις, ενώ η προσπάθεια για πάταξη της διαφθοράς πρέπει να συνεχισθεί, δεν εξυπακούεται η απουσία πολιτικής. Ενώ το υφιστάμενο σύστημα αδυνατεί να το πράξει και η κυβέρνηση αρνείται να το κατανοήσει, δημιουργείται σήμερα ένα πλειοψηφικό ρεύμα που απαιτεί απαλλαγή από την Τρόικα και αλλαγή πλεύσης. Ο κ. Ανδρέας Θεοφάνους είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Λ/σίας. Ο άνθρωπος δεν άντεξε τη μεγάλη χαρά. Πήρε προαγωγή, έγινε διευθυντής του Δημοσίου. Απέκτησε ευήλια γραφειάρα και νεαρή ιδιαιτέρα. Διοργάνωσε ένα μεγάλο πάρτι, σε πανάκριβο κέντρο διασκέδασης για συγγενείς και φίλους. Κόρδωνε και έδινε υποσχέσεις. Και παρόλο που δεν πήρε αύξηση μισθού, λόγω οικονομικής κρίσης, αγόρασε και μια λιμουζίνα. Όλα τέλεια και το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Τα πανηγύρια τέλειωσαν και ο «διευθυντάρας» έπιασε δουλειά. Άρχισαν τότε οι προσκλήσεις από μεγαλόσχημους του οικονομικού κατεστημένου. Την μια φαγητό σε ακριβά εστιατόρια, την άλλη για σαββατοκύριακα σε πολυτελή ξενοδοχεία. Όλα πληρωμένα, από τα ποτά στο μπαρ, μέχρι και τις άλλες πονηρές περιποιήσεις. Όλα καλά και ωραία. Έλα όμως που τα σαΐνια, ήθελαν πληρωμή για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν. Έλα κουμπάρε έγινε και κουμπάρος με τους εκατομμυριούχους βοήθα λίγο για να πάρουμε αυτή τη δουλειά από το δημόσιο. Τον κουμπάρο μου τον καλό, να μη βοηθήσω. Και το στόμα άνοιγε και κελαηδούσε πληροφορίες. Ξανάνοιγε για να εισέλθουν τα ακριβά ποτά και φαγητά. Ο κουμπάρος απολάμβανε τα μεγαλεία, χαιρόταν την πλούσια ζωή και επιπλέον τα πήγαινε φίνα και με την «καλή» του κυρά. Από μέγαιρα, σε μια νύκτα, έγινε αρνάκι. Άλλαζε τις τουαλέτες, όπως τα πουκάμισα, σνόμπαρε τις «ασήμαντες» γειτόνισσες, ενώ πλέον δεν καταδεχόταν ούτε και τον καφέ τους. Κυκλοφορούσε στα «in» μέρη, όπου συχνάζουν οι φωτογράφοι. Η μεγάλη της έγνοια της, ήταν τα γυμναστήρια και οι αισθητικοί. Και όλα αυτά για να βγαίνει όμορφη στις φωτογραφίες των κοσμικών περιοδικών. Τρεχάλα μετά για να «ποστάρει» τη φάτσα της στο φέισμπουκ και στο τουϊτερ. Όχι για τίποτα άλλο, αλλά για να τη δουν οι γειτόνισσες και να «σπάσουν». Ο καιρός περνούσε και ο καλός ανθρωπάκος μετατρεπόταν μέρα με τη μέρα σ έναn κακό διευθυντή. Οι πάλαι ποτέ συνάδελφοί του άρχισαν να τον αποφεύγουν και να μην του δίνουν σημασία. Είναι γιατί ζηλεύουν ήταν η απλή δικαιολογία. Άρχιζε τότε τις φωνές, συνέχιζε με τις απειλές και όχι σπάνια εξωθούσε ανθρώπους να ζητήσουν μετάθεση ή και να παραιτηθούν. Μέρα με τη μέρα εδραιωνόταν ως ο σκληρός διευθυντής, ο οποίος διέταζε και όλοι εκτελούσαν. Και όλα αυτά προς τέρψιν των πολιτικών προϊσταμένων του, οι οποίοι τον επευφημούσαν και του έταζαν «λαγούς με πετραχήλια». Τα μυαλά φούσκωσαν, οι απαιτήσεις της μεγάλης ζωής, δεν είχαν τελειωμό, η γυναίκα ήθελε και ήθελε, τα παιδιά απέκτησαν ένα Ο καιρός περνούσε και ο καλός ανθρωπάκος μετατρεπόταν μέρα με τη μέρα σ έναν κακό διευθυντή. ανώτερο πολυδάπανο «στάτους» και οι «άτιμες» οι ανάγκες δεν είχαν τελειωμό. Και αυτοί οι μεγαλόσχημοι «κουμπάροι», οι ισχυροί επιχειρηματίες, όλο απαιτούσαν πληροφορίες. Εκτός από τα δώρα, άρχισαν να χρησιμοποιούν και τις απειλές για να εξασφαλίσουν αυτά που ήθελαν. Τον είχαν πλέον στο χέρι. Πόσα να αντέξει μια ψυχή. Η «διευθυντάρα» έχασε τους παιδικούς του φίλους, αφού ανήκαν πλέον σε μια άλλη ταπεινή τάξη. Έχασε τη γυναικούλα του, η οποία ζούσε πλέον για τα ρούχα και περιοδικά. Έχασε και τα παιδιά του, τα οποία πλέον το μόνο που ήξεραν, ήταν να ζητούν καταθέσεις στην πιστωτική τους κάρτα. Έχασε το σπιτικό φαγητό, γιατί η οικιακή βοηθός ήξερε άλλες συνταγές και τα ντελίβερι ποτέ δεν άγνιζαν νοστιμιά. Έχασε και την ψυχή του. Και τώρα δεν μπορούσε να κλείσει μάτι, αν δεν έπινε ένα σωρό χαπάκια. Αχ αυτές οι ερινύες. Ο «κουμπάρος» ήξερε πλέον να εκβιάζει. Ο νεαρός που εποφθαλμιούσε την καρέκλα του, άρχισε να καρφώνει και ο πολιτικός προϊστάμενος άρχισε να ζητά εξηγήσεις. Μια καλή μέρα μπήκε η Αστυνομία και έκανε άνω κάτω το γραφείο και μια επιτροπή τον έθεσε σε διαθεσιμότητα. Η σύλληψη δεν άργησε να έλθει και όλα πήραν τον δρόμο για τη «στενή». Αλλά της «φυλακής τα σίδερα» ήταν τελικά μεγάλη λύτρωση. Η μοναξιά του κελιού, ήταν καλύτερη από τις απαιτήσεις των «κουμπάρων». Και το κυριότερο, οι ερινύες εξασθένησαν. Και όλα αυτά για ένα πουκάμισο αδειανό, για Ελένη.

09-GNOMES CY_Master_cy 13/12/14 00:05 Page 9 Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 ΑΠΟΨΕΙΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 9 ΣΤΙΓΜΑ / Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΔΕΙΛΙΝΗ Ιστορίες του χωριού Η Κύπρος είναι ο παράδεισος του κουτσομπόλη και του δημοσιογράφου. Τίποτα, απολύτως τίποτα, δεν μένει κρυφό, ακόμα κι αν είναι κάτι απόρρητο που αφορά την ασφάλεια και το μέλλον του κράτους. Θα μου πείτε και δικαίως ότι αν είναι έτσι τα πράγματα πώς είναι δυνατόν να γίνονταν για δεκαετίες τόσες ρεμούλες και να μην έβγαιναν στο προσκήνιο; Γιατί τόσα χρόνια οι τράπεζες, για παράδειγμα, ήταν ιερές αγελάδες, την ώρα που οι διοικήσεις και μεσαία διευθυντικά στελέχη επιδίδονταν ασύστολα σε ατασθαλίες και παρανομίες; Μόνο τελευταία, μετά την κρίση, κατακλυζόμαστε από αποκαλύψεις σκανδάλων, σε βαθμό μάλιστα που δεν προλαβαίνουμε να απορροφήσουμε τον όγκο και τη σοβαρότητά τους. Η απάντηση είναι τρομακτική στην απλότητά της. Δεν έβγαινε τίποτα στο προσκήνιο διότι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στη ρεμούλα, στην παρανομία και στις παρατυπίες ήταν μπλεγμένη η πλειοψηφία, χέρι, χέρι δούλευε το σύστημα. Άλλος λίγο, άλλος πολύ ήταν τελικά υπεραρκετοί αυτοί που έβαζαν χρήμα στην τσέπη ή απολάμβαναν εξυπηρετήσεις κάθε είδους. Μόνο την υπόθεση του Συμβουλίου Αποχετεύσεων Πάφου να κοιτάξουμε φτάνει για να δούμε το μέγεθος της διαπλοκής. Και η περίπτωση του ΣΑΠΑ είναι ίσως η κορυφή ενός παγόβουνου παρατυπιών και διαφθοράς που διαπερνά την τοπική αυτοδιοίκηση, ενώ το κολάνι άρχισε να πιάνει ακόμα και πανεπιστημιακά ιδρύματα. Τρανό παράδειγμα οι εξόφθαλμες παρανομίες με τις ενοικιάσεις κτηρίων στο ΤΕΠΑΚ. Μιλάμε για μεγάλη μάσα κι εκεί. Η ομερτά, ο νόμος της σιωπής, εφαρμόζεται επομένως ευλαβικά στην Κύπρο μόνο στις περιπτώσεις συλλογικού, πλην όμως παρανόμου, οφέλους. Για τα υπόλοιπα, ακόμα και τα εθνικά θέματα, η γλώσσα αρμοδίων και μη πάει ροδάνι. Μια και πιάσαμε το ΣΑΠΑ της Πάφου, πριν από λίγες μέρες ο προεδρεύων Γιαννάκης Ομήρου στηλίτευε στο ραδιόφωνο το γεγονός ότι η ανάκριση υπόπτων για το σκάνδαλο του Αποχετευτικού Πάφου μεταδιδόταν περίπου ζωντανά, με στοιχεία και ονόματα, από ειδησεογραφικές ιστοσελίδες. Για να γίνει αυτό, θα έπρεπε κάποιος από την ανακριτική ομάδα της αστυνομίας, ή ακόμα και κάποιος από την Εισαγγελία να ενημέρωνε τηλεφωνικώς δημοσιογράφους την ώρα που η ανάκριση ήταν σε εξέλιξη. Και, μεταξύ μας, έτσι ακριβώς έγινε. Δεν είναι να απορεί κανείς επομένως που δεν στέκονται υποθέσεις στα δικαστήρια ή δεν παρατείνεται η κράτηση υπόπτων. Η διαπόμπευση υπόπτου πριν από τη δίκη, λειτουργεί υπέρ του ανεξάρτητα αν είναι αθώος ή ένοχος. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα μπρος στον πειρασμό του κουτσομπολιού και της αυτοπροβολής. Μεγάλη ανάγκη να τα πουν δημοσίως έχουν ακόμα και υπουργοί. Και μάλιστα χωρίς να τους ρωτήσουν. Τις προάλλες, θα το θυμάστε, βγήκε στο μεσημβρινό πρόγραμμα του ΡΙΚ ο υπουργός Εσωτερικών κι άρχισε μόνος του να μιλά για σκάνδαλο στον Δήμο Λευκωσίας. Ήθελε ο άνθρωπος να το βγάλει από μέσα του. Και δεν σκέφθηκε ότι πριν να τα πει στην τηλεόραση θα ήταν καλό να τα έλεγε του Δημάρχου, ο οποίος βγήκε περίπου αχάπαρος για το όλο ζήτημα. Αφήστε που ο υπουργός έδωσε και μια καλή προειδοποίηση σε όποιους παρανομούσαν στον Δήμο Λευκωσίας να λάβουν τα μέτρα τους και να κοιτάξουν να σβήσουν ίχνη παρατυπιών. Το μεγάλο πάρτι των διαρροών, όμως, γίνεται από το Εθνικό Συμβούλιο, εκεί δηλαδή που συζητείται το μέλλον της Κύπρου και του πολιτικού της προβλήματος. Οι πρώτες πληροφορίες δημοσιεύονται αμέσως μετά τη συνεδρίαση του συμβουλευτικού σώματος και βέβαια όλες οι λεπτομέρειες, ακόμα και οι διάλογοι, είναι το ίδιο βράδυ στις τηλεοράσεις και την επόμενη ημέρα στις εφημερίδες. Κι ύστερα απορούν και οργίζονται οι Κύπριοι πολιτικοί για το ότι δεν τους παίρνουν στα σοβαρά στο εξωτερικό. Μα πώς να τους έχουν σε εκτίμηση όταν δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα κλειστό για θέματα ακόμα και της πιο σημαντικής διαπραγμάτευσης. adilinis@gmail.com ΑΡΑΔΕΣ / Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Είναι οι βουλευτές υπεράνω ελέγχου; Το σκάνδαλο της Πάφου και μία σειρά από φαινόμενα που προκαλούν το λαϊκό αίσθημα, φούσκωσε το κύμα καχυποψίας έναντι του πολιτικού συστήματος και χωρίς καμιά αμφιβολία διεύρυνε την απόσταση που χωρίζει τους πολιτικούς με την κοινωνία. Ασφαλώς και δεν υιοθετούμε τους ισοπεδωτικούς αφορισμούς όσων υποστηρίζουν ότι όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι. Ούτε και πιστεύουμε ότι αν εκχωρήσουμε σε τεχνοκράτες την εξουσία να αποφασίζουν θα απαλλαγούμε διά μαγείας από τους μιζαδόρους. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να διεκδικήσουμε είναι η διαφάνεια, ο έλεγχος και η λογοδοσία, η τριλογία που υπηρετεί τα μέγιστα τη δημοκρατία, γιατί κατοχυρώνει το δικαίωμα του πολίτη στην πληροφόρηση για όσα επηρεάζουν τη ζωή του. Θα ήταν λάθος να μην αναγνωρίσουμε τα βήματα που έγιναν προς την κατεύθυνση της διαφάνειας και του ελέγχου τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς, όμως, ο δρόμος παραμένει μακρύς, γιατί εκείνο στο οποίο υστερούμε είναι η κουλτούρα. Ιδού ένα παράδειγμα: Πολύ πρόσφατα η Βουλή τροποποίησε τον Νόμο που διέπει την προστασία της παραλίας και, ανάμεσα σε άλλα, ενέταξε πρόνοια που προβλέπει ότι για να δικαιούται κάποιος να διαχειριστεί μια δημόσια παραλία θα πρέπει να έχει πείρα πέντε χρόνων. Η πρόνοια αυτή δεν επιτρέπει σε κανέναν άλλο να υποβάλει προσφορά για διαχείριση μιας παραλίας εκτός από τους υφιστάμενους. Και αυτό, χωρίς περιστροφές είναι μια ρύθμιση που εξυπηρετεί συγκεκριμένους ανθρώπους και αποκλείει κάποιους άλλους. Αρα έχουμε μια στρέβλωση, η οποία ασφαλώς δεν περιποιεί τιμή στο Νομοθετικό Σώμα. Ο υπουργός Εσωτερικών απέστειλε επιστολή προς τον Πρόεδρο της Βουλής, σε ομολογουμένως αυστηρό ύφος, υποδεικνύοντας μια σειρά από εθνικές αλλά και ευρωπαϊκές νομοθεσίες που θα έπρεπε να είχαν γίνει σεβαστές από τους νομοθέτες μας. Γράφει σχετικά ο Σ. Χάσικος: «Ο όποιος αντικειμενικός κριτής του προβλήματος, θα παρέμενε το ολιγότερο, εμβρόντητος, με τον τρόπο που ενήργησε η Βουλή στο θέμα αυτό. Με την εισαγωγή της επίμαχης πρόνοιας, καταστρατηγήσατε, ως Βουλή, τόσο το Ευρωπαϊκό όσο και το Εθνικό μας Δίκαιο. Ήταν εις γνώση της Βουλής, επίσης, ότι με τον τρόπο αυτό καταστρατηγεί σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με την οποία έκρινε ως αντισυνταγματική ανάλογη τροποποίηση <<<<<<< H διαχείριση των παραλιών και μία κραυγαλέα στρέβλωση. του Νόμου που εισήγαγε η Βουλή». Και συνεχίζει: «Η πράξη αυτή της Βουλής, ιδιαιτέρως η σπουδή που επέδειξαν κάποιοι βουλευτές να προστατεύσουν τα συγκεκριμένα συμφέροντα, δημιουργεί εύλογες υποψίες και ερωτηματικά, και σε κάθε αντικειμενικό παρατηρητή ή και γνώστη των καταστάσεων. Διότι στην προκειμένη περίπτωση, η Βουλή, αντί να ενεργήσει εντός του ευρύτερου πλαισίου νομιμότητας, κινήθηκε και νομοθέτησε, υπό την πίεση, προφανώς συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων και όχι προς όφελος του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος και των υποχρεώσεών μας ως Κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αξιοποιώντας με την κακή έννοια του όρου και τις όποιες αδυναμίες του συστήματος για άμεση θεραπεία, προκειμένου να παρακάμψει την προαναφερθείσα απόφαση του Ανωτάτου». Καταλήγοντας ο Σ. Χάσικος, προφανώς εν βρασμώ, γράφει προς τον κ. Ομήρου και τα εξής: «Τελειώνοντας κ. Πρόεδρε και χωρίς να θέλω σε καμιά περίπτωση να παρέμβω στο έργο της Νομοθετικής Εξουσίας, έχω την άποψη ότι θα πρέπει άμεσα να συγκαλέσετε την Επιτροπή Θεσμών της Βουλής προκειμένου να εξετάσει το θέμα». Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η τελευταία αυτή παράγραφος κρύβει μέσα της το στοιχείο της ειρωνείας, κάτι που διερμηνεύει και το ευρύτερο αίσθημα απαξίωσης της Βουλής από τους πολίτες. Κι αυτό γιατί δυστυχώς, είναι έντονη η πεποίθηση των πολιτών ότι πολλές φορές ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, με τον τρόπο που ασκείται, δείχνει να γίνεται για το θεαθήναι. Η επιστολή του κ. Χάσικου ενόχλησε τον πρόεδρο της Βουλής Γιαννάκη Ομήρου, ο οποίος τη χαρακτηρίζει απαράδεκτη, ως προς το ύφος. Σε απαντητική επιστολή ο κ. Ομήρου υποδεικνύει στον υπουργό Εσωτερικών ότι «πράξεις και παραλείψεις του νομοθετικού σώματος σε ό,τι αφορά την πολιτική τους διάσταση κρίνονται από τους πολίτες διά της ψήφου των, ενώ σε ό,τι αφορά τη νομιμότητα και συνταγματικότητά τους κρίνονται από το Δικαστήριο». Επί της αρχής η απάντηση του κ. Ομήρου είναι βάσιμη αλλά δεν πιστεύουμε να ικανοποιεί το περί δικαίου αίσθημα ενός λαού, ο οποίος βλέπει τους πολιτικούς του, που υποτίθεται ότι δρουν εξ ονόματός του, να μην είναι έτοιμοι να λογοδοτήσουν ή να ελεγχθούν καν. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει όσους ακόμη απορούν γιατί το σύστημά μας γεννά Βέργες. antoniouy@kathimerini.com.cy ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ AKAΡΙΑΙΑ / Της ΕΛΕΝΗΣ ΞΕΝΟΥ Η επιλεκτική ευαισθησία του κ. Κυπριανού Θορυβήθηκε ο κ. Άντρος Κυπριανού από τη διαρροή στον Τύπο πληροφοριών για εμπλοκή πολιτικών προσώπων στο σκάνδαλο του Συμβουλίου Αποχετεύσεων Πάφου (ΣΑΠΑ). Τόσο πολύ θορυβήθηκε ο κ. Άντρος Κυπριανού που έγραψε μια ολόκληρη επιστολή προς τον γενικό εισαγγελέα με την οποία ζητά όπως αυτή η διαρροή αποτελέσει αντικείμενο ποινικής (!) έρευνας γιατί όπως λέει πρέπει «να ξεκαθαριστεί ποιοι μετατρέπουν την ανακριτική ομάδα σε εργαλείο κατασυκοφάντησης ανθρώπων και θεσμών». Διότι, όπως ισχυρίζεται ο κ. Κυπριανού, είναι «πρόδηλο πως η διοχέτευση δεν στοχεύει στην εξυπηρέτηση των σκοπών της ποινικής ανάκρισης, αλλά στο διασυρμό προσώπων και θεσμών». Αναμφισβήτητα, κύριε Κυπριανού, είναι καταδικαστέα η διαπόμπευση ατόμων και αναμφισβήτητα χρειάζεται προσοχή από τον Τύπο ώστε να μην πέσει στην παγίδα του κανιβαλισμού. Να μη λέμε τα αυτονόητα. Εκείνο ωστόσο που είναι επίσης αυτονόητο, αλλά δεν φαίνεται ότι εσείς και το κόμμα σας το αντιλαμβάνεστε ως τέτοιο, είναι πως η διαπόμπευση είναι καταδικαστέα για οποιονδήποτε και όχι μόνο για τους βουλευτές και δη τους δικούς σας. Με την ίδια αγωνία λοιπόν που τώρα προτάσσετε ως υπερασπιστής της απόδοσης δικαιοσύνης, εύλογα μπορεί κανείς να διερωτηθεί γιατί αυτή η ευαισθησία που σας έχει καταβάλει ξαφνικά είναι τόσο (αλλά τόσο) πολύ επιλεκτική. Εκτός από τους βουλευτές, για τη συγκεκριμένη υπόθεση «διέρρευσαν» και ονόματα ιδιωτών για τους οποίους δεν αντιλήφθηκα να σας κατέβαλε ο ίδιος οίστρος ευαισθησίας. Και αν πράγματι είστε της πεποίθησης ότι οι «επιλεκτικές» όπως λέτε διαρροές ονομάτων συνιστούν θέμα διαπλοκής κάποιων με τα ΜΜΕ, για το οποίο απαιτείτε την άμεση παρέμβαση του γενικού εισαγγελέα, είναι πραγματικά απορίας άξιον γιατί δεν έχετε εδώ και χρόνια χτυπήσει το ίδιο δυνατά το χέρι σας στο τραπέζι, ώστε να μην καταντήσει ολόκληρη η χώρα ένα γλέντι διαπλεκόμενων συμφερόντων εις βάρος των πολιτών. Ή μήπως εσείς και το κόμμα σας διατηρείτε την ψευδαίσθηση ότι για όλα αυτά τα σκάνδαλα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεν φέρετε καμία πολιτική και ηθική ευθύνη; Είναι απορίας άξιον κύριε Άντρο Κυπριανού γιατί αυτό το ξέσπασμα προάσπισης των προσώπων και των θεσμών σάς κυριεύει κάθε φορά που φέρονται ως εμπλεκόμενα σε σκάνδαλα δικά σας στελέχη, όπως τότε με το σκάνδαλο Δρομολαξιάς. Και το απορίας άξιον είναι ότι όποτε αυτό συμβεί ανοίγετε το συρτάρι της θεωρίας των συνωμοσιών. Τι είναι αυτό το σύνδρομο, κύριε Άντρο Κυπριανού; Έχετε ψάξει πού οφείλεται και αν χρήζει κάποιας παρακολούθησης; Διότι αυτά τα περί συνωμοσιών το μόνο που πετυχαίνουν πλέον είναι την αμφισβήτηση των προθέσεων σας, κατά πόσο δηλαδή αυτό για το οποίο κόπτεστε πραγματικά είναι η διαλεύκανση των σκανδάλων ή η έγνοια να προστατευτεί το κόμμα και τα στελέχη σας. Και αν δεν βρισκόμασταν κύριε Άντρο Κυπριανού σε αυτή την κατάντια θα ήταν τουλάχιστον αστείος ο ισχυρισμός σας πως με αυτές τις «πρακτικές τίθεται υπό αμφισβήτηση το κύρος και η αξιοπρέπεια των βουλευτών και της Βουλής». Επειδή όμως βρισκόμαστε στο μαύρο μας το χάλι, αυτού του είδους οι υπογραμμίσεις δεν είναι πια αστείες αλλά εκνευριστικά ενδεικτικές πόσο αλλού ξημερωμένοι είστε, όταν πιστεύετε πως οι πολίτες περίμεναν τις διαρροές για να αμφισβητήσουν το κύρος των βουλευτών. Όχι, κύριε Κυπριανού, δυστυχώς τα πράγματα δεν έχουν έτσι και όσο δεν το αντιλαμβάνεστε τότε να μην έχετε παράπονο που η προσπάθειά σας να υπερασπιστείτε τους θεσμούς με επιχειρήματα συνωμοσιών καταχωρείται πια σαν γραφική. Όσο ηθικά και πολιτικά απαράδεκτη και επικίνδυνη θεωρείτε τώρα τη διοχέτευση στον Τύπο πληροφοριών τόσο ηθικά και πολιτικά απαράδεκτη θεωρούν οι πολίτης τη δική σας ανοχή ή και συντήρηση αυτού του σαθρού συστήματος που μας έφερε σε αυτό το σημείο. Στο σημείο να ζητάτε ποινικές έρευνες για τις διαρροές στον Τύπο αλλά για τις διαρροές που εξαφάνισαν τα λεφτά του κόσμου να κάνετε όλοι σας τις πάπιες. elenixenou11@gmail.com Ε φόσον μέσα από τις Συμφωνίες Κορυφής και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, που αποτελούν το διαχρονικό στήριγμα μας, στόχος παραμένει η μετεξέλιξη του ενιαίου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα ομοσπονδιακό κυπριακό κράτος, καλό είναι να εξεταστούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα ενός ομοσπονδιακού συστήματος, αντλώντας από την εμπειρία των 26 ομοσπονδιακών κρατών που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Προσπάθεια είναι η εξοικείωση με τον φεντεραλισμό, η καλύτερη κατανόηση του και η εξάλειψη προκαταλήψεων. Πλεονεκτήματα των ομοσπονδιακών κρατών: Κατανομή της εξουσίας: σε μια Ομοσπονδία, ο κλασικός οριζόντιος καταμερισμός των εξουσιών του κράτους (δηλαδή η νομοθετική εκτελεστική δικαστική εξουσία), συμπληρώνεται από ένα κάθετο καταμερισμό των εξουσιών μεταξύ του κράτους στο σύνολό του και των επί μέρους συστατικών ομόσπονδων μονάδων. Αυτό εξασφαλίζει τη λειτουργία συνταγματικών ελέγχων που βοηθούν στην πρόληψη της κατάχρησης εξουσίας. Συναγωνισμός: οι ομόσπονδες μονάδες που απαρτίζουν την Ομοσπονδία συνεχώς ΜΕΤΑTΡΟΠΕΣ / Της Δρος ΕΡΑΤΟΥΣ ΚΟΖΑΚΟΥ ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ Ομοσπονδία: Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα συναγωνίζονται μεταξύ τους, καθιστώντας τες πιο ζωτικές. Η ανταλλαγή εμπειριών προωθεί την πρόοδο και βοηθά να αποφεύγονται ανεπιθύμητες εξελίξεις στο εθνικό επίπεδο. Ισορροπία: Ο αμοιβαίος έλεγχος και εκτίμηση και η ανάγκη για αναζήτηση συμβιβαστικών λύσεων παρεμποδίζουν ή δυσχεραίνουν τη λήψη ακραίων θέσεων. Ο φεντεραλισμός αποτελεί μια διαδικασία εξισορρόπησης των εκατέρωθεν θέσεων και έτσι επέρχεται ένα σταθεροποιητικό αποτέλεσμα, που προστατεύει τη δημοκρατία από συγκρουόμενα συμφέροντα. Ποικιλομορφία: Ο καταμερισμός της χώρας σε ομόσπονδες μονάδες εγγυάται την ανάπτυξη πολλών οικονομικών, πολιτικών και πολιτιστικών κέντρων αποφάσεων. Αυτό δημιουργεί ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για τη διατήρηση και την ανάπτυξη ειδικών περιφερειακών, ιστορικών, οικονομικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών. Περισσότερη δημοκρατία: Η υποδιαίρεση σε μικρότερες πολιτικές ενότητες καθιστά την πολιτειακή δράση πιο κατανοητή, προωθώντας, έτσι, την πιο ενεργό συμμετοχή των πολιτών. Επιπλέον, κάθε πολίτης έχει δύο ευκαιρίες για να ασκήσει το πιο θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα, δηλαδή το δικαίωμα ψήφου, στο εθνικό και στο περιφερειακό επίπεδο. Προσανατολισμός προς τον πολίτη: οι πολίτες απολαμβάνουν μία πιο εύκολη και γρήγορη πρόσβαση στις δημόσιες αρχές και στους πολιτικούς. Η κυβέρνηση παραμένει πιο κοντά στον λαό, παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να ακουστούν για θέματα που τους αφορούν άμεσα, τόσο στο κεντρικό όσο και στο περιφερειακό επίπεδο. Ταυτότητα: Η διατήρηση της ταυτότητας και του πολιτισμού των διαφόρων κοινοτήτων μιας χώρας. Προσέγγιση στόχων: σε μια Ομοσπονδία, οι δημόσιοι οργανισμοί είναι πιο κοντά στα περιφερειακά προβλήματα. Δεν υπάρχουν δηλαδή απομακρυσμένες, ξεχασμένες επαρχίες. Διατηρείται η αυτονομία των ομόσπονδων μονάδων, ενώ σημαντικά θέματα όπως οι εξωτερικές σχέσεις, η εθνική άμυνα, η οικονομία, η υπηκοότητα, η μετανάστευση κ.λπ., τυγχάνουν χειρισμού από την κεντρική κυβέρνηση Ενθαρρύνεται η ανάπτυξη της χώρας μέσω αποκέντρωσης και μιας περιφερειακής προσέγγισης, μέσω πρωτοποριακών μεθόδων για την αντιμετώπιση κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών προβλημάτων. Μειονεκτήματα των ομοσπονδιακών κρατών: Έλλειψη ομοιομορφίας: Η αυτονομία των ομόσπονδων μονάδων σημαίνει ότι κατ ανάγκην υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους. Πολίτες που ζουν σε διάφορα μέρη της χώρας μπορεί να αντιμετωπίζονται διαφορετικά, όχι μόνο όσο αφορά τα προγράμματα δαπανών, όπως την κοινωνική πρόνοια, αλλά και τα νομικά συστήματα που μπορεί να επιβάλλουν διαφορετικές ποινές για παρόμοια αδικήματα. Περιπλοκότητα: Λόγω του ότι οι διάφοροι φορείς εξουσίας λειτουργούν σε ένα σύστημα ελέγχων και ισορροπιών, οι διαδικασίες αυτές πολλές φορές καθίστανται πολύπλοκες. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό όπως οι διάφορες βαθμίδες διακυβέρνησης συνεργάζονται στενά μεταξύ τους. Χρονοβόρες διαδικασίες: Πολλές φορές οι διάφοροι φορείς εξουσίας σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο αναμένουν πρωτοβουλίες, αποφάσεις ή τη συγκατάθεση άλλων φορέων και επιδίδονται σε μακρές διαπραγματεύσεις προκειμένου να καταλήξουν σε κοινές λύσεις. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επαναλήψεις και αναποτελεσματικές, αλληλεπικαλυπτόμενες ή αντιφατικές πολιτικές σε διάφορα μέρη της χώρας, με αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση μεταξύ των ομόσπονδων μονάδων. Η λύση εξαρτάται από τη στενή και αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των διοικήσεων των ομόσπονδων μονάδων. Τέλος ένα επιχείρημα επικριτικό της Ομοσπονδίας είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε μια υπερκυβέρνηση, ιδιαίτερα στην περίπτωση μικρών κρατών που δεν μπορούν να αντέξουν τα πολλά νομοθετικά σώματα και τις πολλές τοπικές κυβερνήσεις. Η Ομοσπονδία δεν αποτελεί πανάκεια και δεν λύνει όλα τα προβλήματα. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο μοντέλο ομοσπονδίας που να μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε χώρα. Κάθε Ομοσπονδία διαθέτει τις δικές της ιδιαιτερότητες και προσαρμόζεται στις συγκεκριμένες ανάγκες της χώρας και του λαού. Αυτό που απαιτείται πάνω απ όλα είναι η δημιουργία φεντεραλιστικής κουλτούρας, με καλλιέργεια της συναίνεσης, συνεργασίας, ανεκτικότητας, αλληλοκατανόησης, σεβασμού της διαφορετικότητας και πολυπολιτισμικότητας και αφοσίωσης σε κοινούς θεσμούς. erato@marcoullis.com

10-EPISTOLES CY_Master_cy 13/12/14 00:04 Page 10 10 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 Η παιδεία το πρώτο μας μέλημα Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΜΠΙΤΣΗ Είναι γνωστή η διάσταση μεταξύ των εννοιών «εκπαίδευση» και «παιδεία». Όταν κανείς θέλει να φέρει παραδείγματα, που να φανερώνουν με σαφήνεια τη διαφορά, είναι αρκετό να επικαλείται την κυπριακή πραγματικότητα και μάλιστα διαχρονικά, όπου, δυστυχώς, αυτή η διάσταση έχει ως τώρα τραγικές συνέπειες. Ξεκίνησε αυτή η δημοκρατία με άπειρες δυσκολίες. Η ανεργία στα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας ήταν λίγο πιο κάτω από το 10%. Σε μια δεκαετία έπεσε ραγδαία και στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 70 είχε κατέβει σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1972 η ανεργία είχε κατέβει στο 0,90% και το 1973 στο 1,17%. Την ίδια περίοδο η Κύπρος κατατασσόταν έβδομη χώρα στον κόσμο σε νέους που λάμβαναν τριτοβάθμια εκπαίδευση και έβδομη σε αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στους κυπριακούς δρόμους ανάλογα με τον πληθυσμό της. Παρά ταύτα, το 1974, χωρίς να υπολογίσουμε την ευημερία μας, «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ», δώσαμε τη μισή μας σχεδόν πατρίδα στην Τουρκία. Αυτό, για τον γράφοντα, είναι η τραγικότερη διάσταση μεταξύ παιδείας και εκπαίδευσης. Φοιτούσαμε σε σχολεία και πανεπιστήμια και όμως δεν είχαμε την αναγκαία παιδεία να διαφυλάξουμε την πατρίδα μας αλώβητη. Ηγέτες και λαός σφυρίζαμε αδιάφορα και αφήναμε τον τόπο μας να καταστρέφεται. Βλέπετε, εμείς ως απόγονοι εκείνων που θέσπισαν το καλύτερο σύστημα διακυβέρνησης, την δημοκρατία, δεν διδαχθήκαμε τη σημασία της συναίνεσης ως τρόπου συνεννόησης μεταξύ μας. Η ικανότητα για συναίνεση είναι επέκεινα της δημοκρατίας. Παρά τις δυσκολίες, σταθήκαμε και πάλι στα πόδια μας και με τη βοήθεια των όπου γης Ελλήνων, άλλων λαών αλλά και των συγκυριών εκείνης της εποχής, όπως η μη ύπαρξη παγκόσμιας οικονομικής κρίσης σαν σήμερα, κατορθώσαμε να επιβιώσουμε, γεγονός που ονομάστηκε οικονομικό θαύμα. Και ενώ η ανεργία, μετά τα τραγικά γεγονότα, έφτασε στο 29,6%, δύο χρόνια αργότερα έπεσε στο 8,6%, τον επόμενο χρόνο κατέβηκε στο 3,03% και την περίοδο 1978 έως 1980 κατήλθε στο εκπληκτικό 1,95%. Η βοήθεια της οποίας τύχαμε έχει, ασφαλώς, τη σημασία της, αλλά περισσότερο σημαντική ήταν η σωστή αξιοποίηση εκείνης της βοήθειας. Να, όμως, που τα δεινά της εισβολής και η ανασφάλεια εξαιτίας του άλυτου εθνικού μας προβλήματος δεν μας έκαναν σοφότερους, όπως θα ανέμενε κανείς. Πήραν τα μυαλά μας αέρα, αφήσαμε τους πολιτικούς ανεξέλεγκτους, μας άφησαν και εκείνοι στην ησυχία μας να ευημερούμε χωρίς να μας αρνούνται αυξήσεις και προνόμια. Και ενώ σε χρόνια δύσκολα σιωπούσαμε, για να επιβιώσουμε, στα χρόνια της ευμάρειας σιωπούσαμε γιατί όλοι ευημερούσαμε, στο βαθμό που ο καθένας συνεισέφερε στη δημόσια οικονομία ή, τουλάχιστον, νόμιζε ότι συνεισέφερε. Κτίσαμε έτσι τη ζωή μας στο ψέμα. Και αν καμιά φορά ξεσπούσε και κανένα σκάνδαλο, όπως ας πούμε αυτό του Χρηματιστηρίου, το καταπίναμε, εφαρμόζοντας τη διαχρονική μας αφέλεια: «απόν φορτώνει πόσσω σου, τάνα του να φορτώσει». Ώσπου έφτασε η στιγμή που δεν υπήρχε τίποτε να φορτώσουμε. Τα σκάνδαλα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας εδώ και αρκετό καιρό κάνουν ακόμα πιο εμφανή τη διάσταση μεταξύ των εννοιών εκπαίδευση και παιδεία. Άνθρωποι με υψηλά ακαδημαϊκά προσόντα αποδεικνύονται με χαμηλή ακαδημαϊκή ηθική. Εκεί που ανέμενες μια συγγνώμη, ο ένας λέει πως έδωσε περισσότερα από όσα πήρε, ο άλλος ότι το μόνο του λάθος ήταν ο συναισθηματισμός του, ενώ ένας τρίτος λέει πως υπήρξε θύμα σκευωρίας. Διερωτάσαι αν υπάρχει ακόμα ελπίδα και δεν βρίσκεις απάντηση. Οι πολιτικοί δεν έχουν λόγο να εκφέρουν πάνω στον οποίο να στηριχτείς και οι πνευματικοί άνθρωποι έχουν και αυτοί σιωπήσει, προφανώς λόγω των ενοχών τους, που δεν μίλησαν όταν έπρεπε. Ίσως η μόνη ελπίδα να είναι το γεγονός ότι δεν έχουμε να κατεβούμε πιο χαμηλά από όπου βρισκόμαστε. Αλλά και έτσι να είναι τα πράγματα, δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως χωρίς παιδεία θα έρθει κάποια στιγμή που το κακό θα επαναληφθεί. Να γιατί η πραγματική παιδεία πρέπει να είναι το πρώτο μας μέλημα. lampitsis.p@cytanet.com.cy Ο ι ανακρίσεις και οι συλλήψεις γύρω από το σκάνδαλο στον ΣΑΠΑ (Συμβούλιο Αποχετεύσεως Πάφου) κυριαρχούν στην κυπριακή επικαιρότητα. Είναι σημαντικό να ενταθεί η προσπάθεια που καταβάλλει η Νομική Υπηρεσία και έτσι να ολοκληρωθεί ο στόχος της πλήρους διαλεύκανσης ενός σκανδάλου με παγκύπριες διαστάσεις. Ο γενικός ελεγκτής Ο. Μιχαηλίδης ερμηνεύει τις εξελίξεις ως «ένα απόστημα που έσπασε και το οποίο, ενώ το έβλεπαν όλοι, κανείς δεν το άγγιζε. Στην Κύπρο η ατιμωρησία είναι το πιο μεγάλο πρόβλημα που διαχρονικά εξέθρεψε τη διαφθορά» (9/12). Διασυνδέεται αυτή η κατάσταση πραγμάτων με το Κυπριακό και τις δυνατότητες επίλυσής του; Στη δική μου ανάλυση, απολύτως. Τα στοιχεία είναι σαφή. Η τουρκική εισβολή του 1974 δημιούργησε μία Κύπρο δύο ταχυτήτων. Χωρίς αντισταθμιστικές πολιτικές, χωρίς αντίβαρα, αρκετές περιοχές στην ελεύθερη Κύπρο απέκτησαν μια ιλιγγιώδη ανάπτυξη που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα υπήρχε ούτε στον ύπνο τους. Αυτή η τρελή κούρσα της υπερανάπτυξης δημιούργησε ισχυρές ομάδες συμφερόντων που έδεσαν τα συμφέροντά τους με τη μη επίλυση του Κυπριακού και την οργανωμένη παρεμπόδιση κάθε αλλαγής στους συσχετισμούς «ελεύθερες περιοχές Vs ολόκληρη Κύπρος». Είναι κρίσιμης σημασίας υπόθεση να κατανοήσει κανείς ότι αυτές οι ομάδες συμφερόντων ήταν σε θέση να επηρεάσουν και να καθοδηγήσουν εξελίξεις στις τοπικές κοινωνίες και να υποστηρίζουν κάποιες δημοτικές αρχές και να ελέγχουν τη γραμμή ορισμένων τοπικών ΜΜΕ. Κυρίαρχο ένδυμα αυτού του κλίματος ήταν η ρηχή συνθηματολογία στο Κυπριακό και η ανάδειξη της πολιτικής της περιχαράκωσης ως της μόνης ορθής προσέγγισης. Μια σύντομη ματιά στον O κοσμοπολιτισμός του ΣΑΠΑ κατάλογο των ομιλητών που επιλέγει για πολλά χρόνια ο Δήμος Πάφου για τις εθνικές επετείους είναι ενδεικτική μιας αντίληψης που συγκάλυπτε τις πραγματικότητες. Η βολική συνθηματολογία κατέκτησε την πρώτη θέση στην πρακτική που συνδέει την «ανυποχώρητη» στάση στο Κυπριακό με τη συγκάλυψη στα εξίσου κρίσιμα θέματα της χρηστής διοίκησης και του σεβασμού στο δημόσιο χρήμα. Οι ηχηρές διακηρύξεις ήταν το προπέτασμα καπνού για να στηθεί ένας χορός διαπλοκής και πραγματικής λαφυραγώγησης όπως βεβαιώνουν τα στοιχεία που ανακαλύπτει η αστυνομική έρευνα γύρω από τους πρωταγωνιστές του Δίκαιο, όπως αποτυπώνεται στη νομική επιστήμη, είναι το σύνολο των κανόνων δικαίου που διέπει μια έννομη τάξη σε ένα οργανωμένο σύνολο, όπως είναι ένα κράτος. Το κράτος, λοιπόν, που θέλει να αποκαλείται κράτος δικαίου οφείλει να διέπεται από ρυθμιστικούς κανόνες που να διασφαλίζουν τη δίκαιη λειτουργία του, θεραπεύοντας κάθε είδους άνομη πράξη. Ο λόγος που το δίκαιο κυριαρχεί σε μία κοινωνία είναι ευνόητος και δεν είναι άλλος από την πρόληψη και την καταστολή της αυθαιρεσίας. Ποιος όμως είναι αρμόδιος να αντιταχθεί στην αυθαιρεσία; Μα φυσικά η δικαστική εξουσία, η σωτήρια λέμβος της κοινωνίας, που η ομαλή λειτουργία της διασφαλίζει τον πολίτη, ελέγχοντας τις πράξεις των εκπροσώπων της δημόσιας διοίκησης και στέκοντας απέναντι στην ενδεχόμενη αντισυνταγματικότητα νόμων που ψηφίζει η νομοθετική εξουσία. Τι γίνεται όμως όταν κανόνες δικαίου καλούνται να ρυθμίσουν τα θέματα διορισμών και ανέλιξης των πρόσωπων που πρόκειται να υπηρετήσουν τη δικαστική εξουσία; Υπάρχουν τέτοιοι κανόνες, και αν υπάρχουν, ποιο είναι το αρμόδιο όργανο που ελέγχει την πίστη εφαρμογή τους; Ποια είναι τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις για τη διεκδίκηση μιας θέσης στο δικαστικό σώμα; Μήπως η ηλικία, μήπως πρέπει να είσαι αρκετά νέος για να ζυμωθείς στην πορεία, μήπως αρκετά έμπειρος για να αισθανθείς την επιείκεια ή μήπως απόφοιτος ενός διάσημου πανεπιστήμιου; Μήπως τελικά είναι το αποτέλεσμα μιας προφορικής συνέντευξης, ή μήπως η φήμη και τα γενικά σχόλια τρίτων; Η απαιτούμενη ή όχι σύσταση ή μήπως τελικά η πορεία σου ως δικηγόρου και η αίσθηση ΔΙΚΑΙΟΥ που διαθέτεις; Τίποτε από τα παραπάνω, Του ΛΑΡΚΟΥ ΛΑΡΚΟΥ σκανδάλου στο ΣΑΠΑ. Ο γενικός εισαγγελέας Κ. Κληρίδης το είπε έτσι: «η διαπλοκή έχει συνήθως έντονο πολιτικό χρώμα και αναφέρεται σε μια σχέση εξάρτησης που εκδηλώνεται με την παροχή άμεσων ή έμμεσων παραχωρήσεων μεταξύ πολιτικών και ιδιωτικών ή δημόσιων οργανισμών» (9/12). Η επιχειρηματική κοινότητα θεώρησε ως μείζον θέμα τη συντήρηση των κεκτημένων της στις ελεύθερες περιοχές. Δεν μελέτησε στα σοβαρά τις επιπτώσεις στην κυπριακή οικονομία από την ένταξη στην Ε.Ε., τα ανοικτά σύνορα ή την επερχόμενη οικονομική κρίση. Η κρίση βρήκε την Κύπρο γεμάτη μη εξυπηρετούμενα Δικαίου κράτος; Του ΧΡΙΣΤΗ ΛΟΤΤΙΔΗ <<<<<<< Σε ένα κράτος δικαίου, όπως είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, ο εκάστοτε υποψήφιος δεν γνωρίζει ούτε πάνω σε ποια κριτήρια θα κριθεί ούτε τον τρόπο ελέγχου της εκάστοτε επιλογής. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ δάνεια και με απίστευτης έκτασης διασύνδεση ανάμεσα στο οικονομικό κατεστημένο με τις διοικήσεις των τραπεζών όπως βεβαιώνει η περίπτωση Αριστοδήμου πρόεδρος της Τράπεζας Κύπρου, μη εξυπηρετούμενα δάνεια από τις εταιρείες του. Όλα μαζί σε συνδυασμό με την πεποίθηση της οικονομικής ελίτ ότι η «χρυσή κότα» στο 60% της νήσου θα είναι τέτοια για πάντα και οπωσδήποτε, συνέβαλαν στη «θεσμοποίηση» της πολιτικής της ηρωικής άρνησης στο Κυπριακό ως ενός ασφαλούς καταφυγίου για να συντηρηθούν δομές και πρακτικές που απέφεραν σημαντικά οφέλη στις αναπτύξεις σε διάφορες περιοχές της νήσου. Έτσι η αλλαγή κατεύθυνσης με τη συνολική επίλυση του Κυπριακού θεωρήθηκε «ρίσκο» στο οποίο δεν έπρεπε να λάβουν, και αντίθετα, ήταν «εθνικό» καθήκον, στην ουσία εμπορικό/επιχειρηματικό, να κρατήσουν προς ίδιον όφελος μια κατάσταση πραγμάτων από την οποία προσπόριζαν τεράστια κέρδη. Η κρίση έδειξε ότι δεν έβλεπαν μακριά. Ίσως, καλοί στις αναπτύξεις αλλά κακοί στη γεωγραφία. Δεν μπόρεσαν να διαβάσουν σωστά ένα χάρτη. Οι μύθοι δεν έχουν αντοχές. Όσοι έκτιζαν στην άμμο, τώρα ζητούν μια «εκδίκηση», αλλά αυτό δεν φτάνει. Η περίπτωση ΣΑΠΑ δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός ή ασύνδετο με τις γενικότερες τάσεις που αναπτύχθηκαν στην Κύπρο τις τελευταίες δεκαετίες. Ένας κίβδηλος κοσμοπολιτισμός, γεμάτος ρηχότητα και επίπλαστη ευμάρεια, με εμφανή αδυναμία ουσιαστικής επιρροής στις εξελίξεις. Ο πατριωτισμός ταυτίστηκε με τη στασιμότητα, η στασιμότητα με την παραίτηση και η παραίτηση με μια ολοένα και πιο ορατή μακρόσυρτη εθνική ήττα. www.larkoslarkou.org.cy αρκεί μονάχα η συμπλήρωση έξι χρόνων δικηγορίας, άλλα κριτήρια και προϋποθέσεις δεν υπάρχουν! Σε ένα κράτος δικαίου, όπως είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, ο εκάστοτε υποψήφιος δεν γνωρίζει ούτε πάνω σε ποια κριτήρια θα κριθεί ούτε τον τρόπο ελέγχου της εκάστοτε επιλογής. Η Ευρώπη μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ως προς την ανυπαρξία θεσμοθετημένων κανόνων για τον τρόπο επιλογής των μελών του δικαστικού σώματος. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει Σχολή Δικαστών, ενώ σε άλλες η απουσία τέτοιας σχολής προϋποθέτει τη δημοσίευση κριτηρίων και απαιτούμενων προσόντων ενώ απαραίτητη είναι η επιτυχία σε γραπτές εξετάσεις. Σε άλλες δε,η σύσταση γίνεται από συγκεκριμένη επιτροπή και οι προτεινόμενοι δικαστές περνούν από τριετή δοκιμασία πριν εκδώσουν οι ίδιοι αποφάσεις. Ο πλέον νευραλγικός πυλώνας της Πολιτείας μας, η δικαστική εξουσία, δημιουργεί εύλογους προβληματισμούς ως προς την απουσία τέτοιας πρόνοιας. Τι μέλλει γενέσθαι φαίνεται πως θα κριθεί από τα θεσμοθετημένα όργανα της Ευρώπης, μέχρι τότε το δίκαιο θα προχωρά με δεκανίκια. O κ. Χρίστης Λοττίδης είναι δικηγόρος, γενικός διευθυντής της εφημερίδας «Kαθημερινή». Ξεκάθαρες οι πολιτικές ευθύνες Νικόλα Παπαδόπουλου για την Πάφο Α ν κάτι ξεχωρίζει (και προκαλεί) περισσότερο και από τα όσα ως Λερναία Ύδρα αποκαλύπτονται για το σύστημα το τελευταίο διάστημα, είναι η αντίδραση του ίδιου του συστήματος. Το οποίο συνεχίζει να μιλά και να συμπεριφέρεται λες και τα σκάνδαλα δεν το αφορούν, ούτε έχει ευθύνη γι αυτά. Δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του σε τι επίπεδα έχει φτάσει το θράσος και η αλαζονεία του πολιτικού κατεστημένου, πώς αυτό αντιλαμβάνεται τον δικό του ρόλο και ευθύνη αλλά και το δικό μας επίπεδο, από την εικόνα του Νικόλα Παπαδόπουλου έξω από την Επαρχιακή Επιτροπή του ΔΗΚΟ στην Πάφο, να δηλώνει συγκλονισμένος για τα όσα γίνονταν στον δήμο, και να εκφράζει την αποφασιστικότητα του ΔΗΚΟ να συμβάλει «στις προσπάθειες αναστήλωσης και κάθαρσης του Δήμου Πάφου ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα και να επουλωθούν οι πληγές». Διότι ο Σάββας Βέργας δεν ήρθε από το πουθενά. Ούτε και βρήκε την πόρτα του δημαρχείου ανοικτή και μπήκε. Προήλθε από τις τάξεις του ΔΗΚΟ. Στη δημαρχία, την οποία στη συνέχεια αξιοποίησε με τον τρόπο που σήμερα προκαλεί το «συγκλονισμό» του Νικόλα Παπαδόπουλου, εξελέγη με τη στήριξη του ΔΗΚΟ. Ως υποψήφιός του. Από ένα σημείο και μετά, μάλιστα, υπήρξε στενότατος συνεργάτης του. Είναι τις δικές του προσβάσεις στην Πάφο που χρησιμοποίησε για να εκλεγεί πρόεδρος. Ενώ και ο ίδιος ο Νικόλας Παπαδόπουλος ανοικτά και χωρίς προσκόμματα, εργάστηκε υπέρ της εκλογής Βέργα στη αντιπροεδρία του κόμματος. (το φιλμάκι άλλωστε με τον Παντελίδη στην προεκλογική του παραιτηθέντος δημάρχου και το «δεν θα σας πω εγώ ποιος είναι ο Σάββας Βέργας», αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή stand up comedies στο youtube). Και μέχρι την τελευταία Του ΑΝΤΩΝΗ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ στιγμή έδειξε κάθε πρόθεση να τον καλύψει. Μπορεί λοιπόν ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ακόμα και στην ακραία περίπτωση που οι μίζες και τα σκάνδαλα αφορούσαν μόνο τον Βέργα ή στο λιγότερο ακραίο σενάριο που δεν αποδειχθεί οποιαδήποτε περαιτέρω εμπλοκή του κόμματος, να βγαίνει και να αναφέρεται στα σκάνδαλα στην Πάφο ωσάν να αφορούν κάποιους τρίτους; Και κυρίως να δηλώνει απροκάλυπτα πως το ΔΗΚΟ θα συμβάλει στις προσπάθειες κάθαρσης του Δήμου και επούλωσης των πληγών; Αυτών δηλ. που ο δικός τους υποψήφιος και οι δικές τους επιλογές δημιούργησαν; Χωρίς πρώτα ο ίδιος να αναγνωρίσει ευθύνες και να απολογηθεί. Να εξηγήσει τι άλλαξε από τότε που, είτε λόγω λανθασμένης κρίσης είτε προσωπικών συμφερόντων, το κόμμα του και στη συνέχεια αυτός προσωπικά, επέλεγαν και στήριζαν τον Βέργα; Με ποια πολιτικά εχέγγυα; Και ποιο ηθικό ανάστημα; Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νικόλας Παπαδόπουλος λειτουργεί με τρόπο που γελοιοποιεί τη δημοκρατία. Και επιβεβαιώνει ότι αγνοεί παντελώς την έννοια της προσωπικής και πολιτικής ευθύνης. Ίδια ήταν η στάση του και μετά την εκλογή Χριστόφια. Στη διακυβέρνηση του οποίου από τους πρώτους κιόλας μήνες άσκησε, όσο κανένας άλλος, κριτική. Και την οποία σε αρκετές περιπτώσεις ανέδειξε ως την κύρια αιτία κατάρρευσης της χώρας. Παρουσιάζοντας παράλληλα τον εαυτό του ως το αντίδοτο έναντι εκείνης της διακυβέρνησης. Ο τέως γεν. γραμματέας του ΑΚΕΛ όμως βρέθηκε στην προεδρία της χώρας με την καθοριστική στήριξη του ΔΗΚΟ. Ήταν μάλιστα αυτός και ο πατέρας του, που μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής πρωτοστάτησαν υπέρ μιας τέτοιας συνεργασίας (το γεγονός ότι αυτή η επιλογή δεν είχε καθόλου να κάνει με τον ίδιο τον υποψήφιο αλλά τον έλεγχο του κόμματος, δεν αφαιρεί από τις ευθύνες, τις κάνει μεγαλύτερες). Είναι δυνατόν ο ίδιος να μην έχει ευθύνη από τη στιγμή που η δική του επιλογή αποδείχθηκε (σύμφωνα με τα όσα αυτός λέει) τόσο καταστροφική; Η μετέπειτα πορεία της χώρας ως αποτέλεσμα δικών του πολιτικών ενεργειών, μπορεί να μην τον αγγίζει; Είναι προφανές ότι η συζήτηση όσον αφορά στις ευθύνες διεξάγεται μ ένα τεράστιο έλλειμμα λογικής και ηθικής, που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό και την πορεία της χώρας. Οι επιλογές των πολιτικών δεν έχουν κόστος. Οι επιπτώσεις τους μ ένα εκπληκτικό τρόπο δεν τους αφορούν. Ούτε είναι υπόλογοι γι αυτές. Εξού και o Νικόλας Παπαδόπουλος και ο κάθε Νικόλας Παπαδόπουλος, οι οποίοι συχνά-πυκνά θυμίζουν στον κόσμο την ατομική και συλλογική του ευθύνη, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής δηλώνουν έτοιμοι για νέους αγώνες που θα σώσουν την Πάφο από τη διαφθορά και τα σκάνδαλα και θα επαναφέρουν τη χώρα σε πορεία λογικής. Από τη στιγμή όμως που σε μια δημοκρατία υπάρχει η ατομική και συλλογική ευθύνη της επιλογής, είναι δυνατόν αυτή να μην αφορά τα πολιτικά πρόσωπα; Την ίδια την εξουσία; Μπορεί το κομματικό δυναμικό να μην έχει την κύρια και πρωταρχική ευθύνη για τις επιλογές του; Αυτές που βάσει των δικών τους λεγομένων είχαν ως αποτέλεσμα τα όσα συγκλονίζουν την Πάφο και οι οποίες οδήγησαν στην καταστροφή της χώρας; Ή μπορεί το επιχείρημα «δεν γνώριζα» να τους απαλλάσσει από το πολιτικό κόστος τέτοιων επιλογών και το ηθικό βάρος της ανάληψης του; Μήπως τελικά αυτό είναι και το νόημα της ατομικής και συλλογικής μας ευθύνης; Να αναγκάσουμε όλους αυτούς να επαναφέρουν την πολιτική ευθύνη και τη λογική πίσω στην πολιτική; antopoly@cytanet.com.cy

11-POLITIKI_Master_cy 12/12/14 18:48 Page 11 Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 11 ΑΡΘΡΟ / Toυ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ Διαφθορά και διαπλοκή στο δημόσιο βίο H καθημερινή πλέον αποκάλυψη της βαθύτατης διαφθοράς, διαπλοκής και συναλλαγής σχεδόν σε όλες τις πτυχές της κρατικής λειτουργίας, στη διεκπεραίωση των δημόσιων και ιδιωτικών υποθέσεων, έχει αποκτήσει συστημικό χαρακτήρα. Άτομα, κόμματα, συντεχνίες, υπηρεσίες, δήμαρχοι, πρώην υπουργοί, ποδοσφαιρικές ομάδες, συνεργατικά, τράπεζες, θεσμοί, που σε ευνομούμενες κοινωνίες είναι στυλοβάτες της κοινωνικής αρετής και μοχλοί κοινωνικής ευημερίας, στον τόπο μας αποδεικνύονται εστίες σήψης και αποσύνθεσης. Μετά το 1960, είχαμε τα γεγονότα του 63 και του 74. Ανταρσίες, προδοσίες, πραξικόπημα, εισβολή. Η Κυπριακή Δημοκρατία κατασπαραγμένη από εξωτερικές δυνάμεις, αλλά και εκ των έσω. Μία Δημοκρατία που λεηλατήθηκε βάναυσα και αδικήθηκε παράφορα. Έφτασε η στιγμή να ανοίξουμε όλα αυτά τα κεφάλαια της ιστορίας, αλλά και να διερευνήσουμε διεισδυτικά το πώς διαχειριστήκαμε αυτό το κυπριακό κράτος από το 1960 και μετά. Να μάθουμε, για παράδειγμα, σε ποιους μοιράστηκε η κρατική γη από το 60 μέχρι σήμερα. Σε ποιους μοιράστηκαν οι τουρκοκυπριακές περιουσίες μετά το 1974 και με ποια κριτήρια. Πώς και ποιοι ανώτεροι αξιωματούχοι του κράτους πλούτισαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους. <<<<<<< Είναι καιρός να μας πουν οι ηγέτες αυτής της χώρας, αλλά και οι τραπεζίτες της, πώς κατάφεραν να τη μετατρέψουν από ευημερούσα χώρα σε «περιφρονημένη ζητιάνα». Είναι καιρός να μας εξηγήσει κάποιος πώς και με ποια κριτήρια συγκροτούνται οι πολεοδομικές ζώνες και γιατί. Πώς οι στοχευόμενες τροποποιήσεις τους, μετατρέπουν κάποιους σε εκατομμυριούχους εν μια νυκτί. Γιατί κάποιοι εργολάβοι είναι τόσο γενναιόδωροι απέναντι σε πολιτικά πρόσωπα. Κοιτάζοντας τα μεγάλα έργα των τελευταίων χρόνων έχω την αίσθηση ότι, πολλά από αυτά, έγιναν για τους μεγαλοεργολάβους και όχι για τους πολίτες. Είναι καιρός να μας πουν οι ηγέτες αυτής της χώρας, αλλά και οι τραπεζίτες της, πώς κατάφεραν να τη μετατρέψουν από ευημερούσα χώρα σε «περιφρονημένη ζητιάνα». Η Κύπρος, που λόγω των συνθηκών αφήνουμε βίαια πίσω μας, η Κύπρος της ανεξαρτησίας και εντεύθεν, είναι μια Κύπρος που μας πλήγωσε βαθιά. Πολιτικοί και πολίτες, συμμέτοχοι του πελατειακού κράτους, δεν διαχειριστήκαμε ορθολογικά και ενάρετα το κράτος μας με τρόπο που να εξασφαλίσουμε την κοινή ευημερία. Φανήκαμε ανάξιοι της ιστορικής πρόκλησης να χτίσουμε το δικό μας κράτος με επιτυχία. Αυτή η κλειστοφοβική γεωγραφία της κατοχής, που ορίζεται από τους εξωτερικούς εχθρούς και της διαφθοράς, που ορίζεται από τους εσωτερικούς εχθρούς, έχει γίνει ακόμη πιο ασφυκτική σήμερα από τον αποπνικτικό αέρα της εσωτερικής παρακμής μας, από τα φρικτά τείχη που οριοθετεί η δική μας ηθική κατάπτωση. Η οικονομική κρίση δεν είναι παρά ένα από τα συμπτώματά της. Χρειαζόμαστε καθαρό αέρα και γρήγορα. Χρειαζόμαστε, ως κράτος, ξεκάθαρο όραμα που θα το υπηρετήσουμε με συνέπεια, ταλέντο και προσήλωση για να θωρακίσουμε τη χώρα μας και να ανοίξουμε τον δρόμο για λευτεριά και δικαίωση. Οφείλουμε να βοηθήσουμε να χτιστεί ένα σύγχρονο σε όλες τις εκφάνσεις του κράτος, στο οποίο θα μπορούμε να είμαστε περήφανοι, αλλά και υπεύθυνοι, δημιουργικοί πολίτες. Φοβάμαι όταν ακούω κάποιους να μιλάνε για την πατρίδα. Φοβάμαι τους αυτόκλητους πατριώτες, γιατί ξέρω καλά ότι Πατριωτισμός είναι να είσαι άριστος εφ ω ετάχθης και πάντα να δουλεύεις σκληρά στο μέγιστο των δυνατοτήτων σου για να δημιουργείς υπεραξία, να είσαι παραγωγικός για να ανοίγεις νέους δρόμους, να προάγεις την καινοτομία και να προσφέρεις ανάπτυξη και στο κοινωνικό σύνολο και στην πατρίδα σου. Πατριωτισμός είναι να είσαι άτεγκτος και αδέκαστος με τη στάση ζωής σου και στη θέση ευθύνης σου απέναντι στην αδικία, την παρανομία και τη διαφθορά σε όλες της τις μορφές, να μην κάνεις εκπτώσεις και να επιδιώκεις την ανάδειξη και τιμωρία αυτών που τις προκαλούν, όποιοι και να είναι αυτοί και όποιο και αν είναι το προσωπικό κόστος που συνεπάγεται η στάση σου. Ψευτοπατριωτισμός είναι να ανέχεσαι ή και να προάγεις τη συγκάλυψη και τη συγκατάβαση στην καλύτερη περίπτωση ή στην χειρότερη να αποτελείς μέρος του συστήματος της αδικίας και της διαφθοράς ή να θεωρείς ότι η τιμωρία και η ανάληψη ευθυνών αφορά άλλους και όχι εσένα ή τον περίγυρό σου. Στην πατρίδα μας υπάρχει ακόμη μια άλλη μορφή διαφθοράς που είναι εξίσου επικίνδυνη και καταστροφική. Η αναξιοκρατία που επικρατεί σχεδόν σε όλα τα επίπεδα του δημόσιου βίου! Είναι καιρός να μας εξηγήσουν γιατί οι σημαντικές θέσεις προορίζονται μόνο για τα παιδιά του κομματικού σωλήνα του πολιτικού συστήματος. Δυστυχώς, το κράτος μας είναι θεμελιωμένο στην αναξιοκρατία σε πολλά επίπεδα. Η ανωμαλία αυτή δεν είναι μόνο αδικία έναντι προσώπων, αλλά είναι, τελικά, μάστιγα και κίνδυνος για την ευημερία ολόκληρου του κοινωνικού συνόλου. Είναι ένα σύστημα που παράγει συνεχώς χαμένες ευκαιρίες σε πολλά επίπεδα, που κοστίζει πολύ, μεταφορικά και κυριολεκτικά, που ανακυκλώνει τις χαμηλές προσδοκίες και τελικά προκαλεί την απάθεια και την αποστασιοποίηση των πολιτών. Πιστέψτε με, τα πάντα, κυριολεκτικά τα πάντα, έχουν να κάνουν με την ποιότητα των ανθρώπων! Πατριωτισμός, λοιπόν, είναι να έχεις πάντα γνώμονα την αξιοκρατία για να εξυπηρετείται με τον καλύτερο τρόπο η πατρίδα, για να κινητοποιείται το καλύτερο διαθέσιμο ταλέντο για κάθε ανάγκη, για να διεκπεραιώνονται οι υποθέσεις με βέλτιστο όφελος για την κοινωνία συνολικά. Ψευτοπατριωτισμός είναι να μιλάς συνεχώς για την αξιοκρατία και να ορκίζεσαι σε αυτήν και, ταυτόχρονα, να προάγεις συνεχώς τους φίλους σου, τους υποστηρικτές σου, ανθρώπους που είναι πασιφανώς ανεπαρκείς αλλά βολικοί και χειραγωγίσιμοι. Πατριωτισμός είναι να σέβεσαι τα ταμεία του κράτους και να φροντίζεις για τη διεύρυνση του εθνικού πλούτου. Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Χριστοφίδης είναι Πρύτανης του Πανεπιστ. Κύπρου.

12-POLITIKH_Master_cy 13/12/14 00:05 Page 12 12 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΟΥΚΑΪΔΗΣ Εκπρόσωπος Τύπου ΑΚΕΛ Μηδενική ανοχή σε όσους χρηματίστηκαν Για το ΑΚΕΛ παραμένουν ανοικτά τα ζητήματα που ήγειρε σε ό,τι αφορά τον βοηθό γενικό εισαγγελέα ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ Εκπρόσωπος Τύπου ΔΗΣΥ Η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί α λα καρτ Κομματική ενοχή αλλά και πολιτικές ευθύνες βλέπει στην περίπτωση Πάφου και ΣΑΠΑ ο ΔΗΣΥ Συνέντευξη στη ΜΑΡΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ Συνέντευξη στη ΜΑΡΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ «Δεν είναι όλοι το ίδιο» αναφέρει με έντονο τρόπο στην «Κ», ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ Γιώργος Λουκαΐδης, κάνοντας λόγο για φαινόμενα ισοπέδωσης στο πολιτικό σύστημα εξαιτίας του σκανδάλου στο Συμβούλιο Αποχετεύσεων Πάφου. Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ βλέπει να υπάρχουν ανοικτά ζητήματα για τους χειρισμούς του βοηθού γενικού εισαγγελέα τόσο στο ζήτημα ΣΑΠΑ όσο και στη Δρομολαξιά και σημειώνει πως όσοι επιχειρούν να εξοντώσουν πολιτικά το ΑΚΕΛ θα απογοητευτούν. Η υπόθεση ΣΑΠΑ προκαλεί την εντύπωση στην κοινή γνώμη πως «όλοι έφαγαν». Δεν μπορεί να έφαγαν όλοι και δεν τίθεται συζήτηση για κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί να αμφισβητείται γενικά η εντιμότητα του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Εγώ δεν το δέχομαι τουλάχιστον για το δικό μας το κόμμα. Οπότε απορρίπτω με τον πιο έντονο τρόπο αφορισμούς ότι όλοι είναι το ίδιο. Άλλωστε, αυτό θα είναι καταστροφικό για την κοινωνία και την προοπτική μας. Εκτός κι αν κάποιοι θέλουν είτε να προκαλέσουν χάος επειδή εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα ή αν προσβλέπουν ή έχουν σχεδιασμό να φέρουν κάποιον από μηχανής θεό, έξω από αυτό το πολιτικό σύστημα, για να μας σώσει, όπως ακροδεξιές και φασιστικές κινήσεις. Αυτό επιδιώκουν; Νομίζω πως όχι. Οπότε θα πρέπει όλα τα θεσμικά όργανα συμπεριλαμβανομένων των Μέσων Ενημέρωσης, να δείξουμε υπευθυνότητα ώστε να μην καλλιεργούνται τέτοιου είδους αφορισμοί. Πώς μπορεί να ανατραπεί αυτή η εικόνα; Με μηδενική ανοχή απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράς. Να αναλάβουμε πρωτοβουλίες ώστε όσοι εμπλέκονται ή φέρονται να εμπλέκονται σε σκάνδαλα να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη και εφόσον καταδειχθεί η ενοχή τους να τιμωρηθούν. Έτσι θα αποκαταστήσουμε και την αξιοπιστία των θεσμών αλλά κυρίως θα περιορίσουμε ανάλογα φαινόμενα στο μέλλον. Και λέω να τα περιορίσουμε επειδή δεν έχω ψευδαισθήσεις. Στην υπάρχουσα κοινωνία διεθνώς υπέρτατη αξία είναι το χρήμα, η απόκτησή του, το κέρδος. Κάποιος θα ήταν αφελής να πιστεύει ότι θα μπορούσαμε να καταργήσουμε φαινόμενα διαφθοράς, διαπλοκής, μίζας. Κάποιοι με μειωμένες αντιστάσεις και στον χώρο της πολιτικής ενδεχομένως να υποκύπτουν στα θέλγητρα του χρήματος και του κέρδους. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει με το παρόν Κάποιοι στοχοποιούν το ΑΚΕΛ κοινωνικοοικονομικό σύστημα, θα πρέπει και μπορεί να βελτιωθεί. Είσαστε ιδιαίτερα έντονος στην μη εμπλοκή του ΑΚΕΛ σε ζητήματα χρηματισμού. Μπορείτε ωστόσο να είστε σίγουρος και για τα στελέχη σας; Χωρίς να αναφέρομαι στις συγκεκριμένες δύο περιπτώσεις στελεχών του ΑΚΕΛ που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αλλά μιλώντας γενικά, νομίζω ότι ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο πρόσωπα που προέρχονται από τον κομματικό χώρο να έχουν υποκύψει στα θέλγητρα του χρήματος και του κέρδους. Θα ήταν αφορισμός να πεις εκ προοιμίου ότι κανένας που προέρχεται από τον χώρο της Αριστεράς δεν θα υποκύψει ή δεν έχει την έφεση για αναλόγου τύπου παράνομες δραστηριότητες. Ωστόσο, αν πρέπει μια φορά ως κοινωνία και ως πολιτικές δυνάμεις να επιδεικνύουμε μηδενική ανοχή ισχύει το πολλαπλάσιο για στελέχη στον δικό μας χώρο. Σε όποιο επίπεδο πιθανό Εχετε πει πως κάποιοι εξυπηρετούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Τίθεται ζήτημα πολιτικής εξόντωσης του ΑΚΕΛ; Θα δυσκολευτούν να εξοντώσουν το ΑΚΕΛ. Και δεν το λέω με αλαζονεία. Το επιχείρησαν πολλές φορές στην ιστορία και απέτυχαν παταγωδώς. Το επιχείρησαν και πρόσφατα και απογοητεύτηκαν. Επομένως και αυτή την φορά θα απογοητευθούν. Ας μην πάμε σε αυτές τις εικασίες για προθέσεις ας πάμε στα ίδια τα γεγονότα και τα ίδια τα γεγονότα δείχνουν ότι κάποιοι στοχοποιούν το ΑΚΕΛ. -Βέβαια όλα τα κόμματα φαίνεται να εμπλέκονται στην υπόθεση ΣΑΠΑ. -Ναι, μόνο που στην περίπτωση που δημοσιοποιήθηκε το όνομα στελέχους της δημοτικής ομάδας του ΔΗΣΥ, τα ΜΜΕ το πρόβαλλαν με την προσωπική του ιδιότητα και όχι με την κομματική του προέλευση, ο οποίος και έχει διοριστεί αντιπρόεδρος ημικρατικού οργανισμού από το κυβερνών κόμμα. Δεν θέλω εκ των προτέρων να καταδικάσω κανέναν, μιλώ για τον τρόπο προβολής και δημοσιότητας. Όταν προέκυψε το θέμα είτε των δύο βουλευτών είτε του νυν δημοτικού συμβούλου του ΑΚΕΛ, αυτό που προβαλλόταν δεν ήταν η προσωπική ιδιότητα αλλά η κομματική ιδιότητα του συλληφθέντα, ο οποίος ούτως ή άλλος αφέθηκε ελεύθερος την επόμενη μέρα. Νομίζετε ότι αυτό γίνεται τυχαία; Μιλώντας με κόσμο που παρακολουθεί τις εξελίξεις δεν γνώριζε ότι συνελήφθηκε άτομο από τον χώρο της δεξιάς. Ενώ όποιον ρωτήσετε τώρα, γνωρίζει ότι ήταν ΑΚΕΛικός εκείνος που συνελήφθη. Είναι τυχαίο; Αυτά είναι τα γεγονότα. Τις προθέσεις κάποιων ο κόσμος της Αριστεράς θα τις διαψεύσει για ακόμη μία φορά. Και τις έχει διαψεύσει πολλές φορές και στο πρόσφατο παρελθόν. «Δεν μπορεί να αμφισβητείται γενικά η εντιμότητα του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Εγώ δεν το δέχομαι τουλάχιστον για το δικό μας το κόμμα». Θα ήταν αφορισμός να πεις εκ προοιμίου ότι κανένας που προέρχεται από τον χώρο της Αριστεράς δεν θα υποκύψει ή δεν έχει την έφεση για αναλόγου τύπου παράνομες δραστηριότητες. να έχουν υποπέσει σε τέτοιου είδους παράνομες ή ανέντιμες δραστηριότητες. Γιατί αυτά είναι ξένα προς την ιδεολογία προς το σύστημα αξιών που πρεσβεύουμε ως αριστεροί. Μετά και από το συμβάν των διαρροών, έχετε εκφράσει την έντονη δυσφορία σας για τους χειρισμούς των διωκτικών αρχών. Έχουμε ασκήσει έντονη κριτική σε διαρροές από πλευράς των ανακριτικών αρχών γενικά. Γι αυτό άλλωστε έχουμε ζητήσει ποινική έρευνα για το φαινόμενο των διαρροών αφενός γιατί είναι παράνομο, αφετέρου γιατί προκύπτουν αρνητικές παρενέργειες για την εξέλιξη της υπόθεσης. Την ίδια στιγμή προκαλείς τεράστια ζημιά αν στοχοποιείς, διαπομπεύεις αθώους ανθρώπους. Αυτό είναι που θέλουν κάποιοι; Εξυπηρετούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Οπότε πρέπει να τερματιστούν οι διαρροές και πρέπει να πάρει τα αναγκαία μέτρα αστυνομία και νομική υπηρεσία ώστε να τερματιστεί αυτό το πράγμα. Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ είχε επικρίνει συγκεκριμένα τον βοηθό γενικό εισαγγελέα για τους χειρισμούς στο ζήτημα ΣΑΠΑ. Θεωρείτε πως υπάρχουν κίνητρα από πλευράς του β. γενικού εισαγγελέα να πλήξει το ΑΚΕΛ; Ο Άντρος Κυπριανού δεν είπε πως ο κ. Ερωτοκρίτου έκανε τις διαρροές ούτε λέμε κάτι τέτοιο. Απλώς ο βοηθός γενικός εισαγγελέας ήταν επικεφαλής. Αυτός είχε την ευθύνη για τη διαχείριση της υπόθεσης συνεπώς έχει ευθύνη για τη διαρροή με την έννοια ότι έστω κι αν δεν είναι αυτός που έχει διαρρεύσει τα ονόματα, θα έπρεπε να λαμβάνει μέτρα ώστε να μη έχουμε αυτά τα φαινόμενα. Ήταν αναμεμειγμένος προσωπικά σε αυτή την υπόθεση ο κ. Ερωτοκρίτου. Από κει και πέρα θέλω να σας θυμίσω ότι είχαμε καταγγείλει διάφορα συμβάντα και σε προηγούμενη υπόθεση που είχε αναλάβει ο β. γενικός εισαγγελέας τα οποία παραμένουν, τα οποία τεκμηριώθηκαν μέσα από τις διαρροές ηχητικών ντοκουμέντων. Αυτά είναι εκεί, παρακολουθούμε την κατάσταση. Εξαιτίας ακριβώς και της υπόθεσης της Δρομολαξιάς, στην οποία αναφέρεστε, θα μπορούσαμε να πούμε πως το ΑΚΕΛ, αίρει την εμπιστοσύνη του έναντι του βοηθού γενικού εισαγγελέα; Παραμένω στην απάντηση του προηγούμενου ερωτήματος. Υπήρξαν ζητήματα σε ό,τι αφορά τον βοηθό γενικό εισαγγελέα τα οποία παραμένουν. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Οι αλλοτινές εποχές της λήθης και της ατιμωρησίας στην Κύπρο φαίνεται να έχουν περάσει, σύμφωνα με τον Εκπρόσωπο Τύπου του ΔΗΣΥ Πρόδρομο Προδρόμου. Ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος εκφράζει εξ ορισμού εμπιστοσύνη στις διωκτικές αρχές σημειώνοντας παράλληλα πως ο ΔΗΣΥ ως κόμμα δεν θέλει και δεν έχει να κρύψει τίποτα σε θέματα χρηματισμού. Την ίδια στιγμή δεν παραλείπει να ασκήσει δριμεία κριτική στο ΑΚΕΛ, για την «πολιτικοποίηση» του ζητήματος ΣΑΠΑ και τη χρήση των διαρροών ως αντιπερισπασμό. Το κεφάλαιο Πάφος και η υπόθεση ΣΑΠΑ λαμβάνει τεράστιες προεκτάσεις που επηρεάζουν όλους τους άξονες της κοινωνίας, ενώ πλήττει ιδιαίτερα το πολιτικό σύστημα. Φαίνεται πως η διαφθορά είναι εμπεδωμένη οριζόντια μέσα στο σύστημα. Στην περίπτωση της Πάφου όλα είναι υπό διερεύνηση βεβαίως φαίνεται να υπάρχουν δύο κατηγορίες για το πώς εμπλέκεται το πολιτικό σύστημα. Από μία πλευρά έχουμε ανθρώπους που καταλαμβάνοντας αξιώματα καταχρώνται της εξουσίας που έχουν για δικό τους όφελος. Αυτή η συμπεριφορά δεν συνάγει ότι εμπλέκεται ένα ολόκληρο κόμμα. Τέτοιες καταστάσεις είναι δυσάρεστες, γιατί ακόμα και τα κόμματα αντιλαμβάνονται πως γίνονται όχημα για εξαπάτηση. Από την άλλη υπάρχει και το φαινόμενο, όπου οργανωμένα κομματικά συμφέροντα ή συμφέροντα τα οποία προσαρτώνται σε κομματικά συμφέροντα είτε στον χώρο των ποδοσφαιρικών ομάδων προωθούν τέτοιες καταστάσεις μέσα από σχέσεις κατάχρησης εξαπάτησης οικειοποίησης δημοσίων πόρων. Φαίνεται, δυστυχώς, ότι σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει κομματική ενοχή. Θα πρέπει πρωτίστως όλες αυτές οι περιπτώσεις να εξιχνιαστούν μέχρι τέλος, ενώ παράλληλα πέρα από τις καταδίκες όσων ενέχονται σε τέτοιες διαδικασίες, θα πρέπει εκεί όπου είναι δυνατό να προχωρούμε σε δήμευση περιουσιακών στοιχείων. Τα πράγματα έχουν πλέον ωριμάσει και ελπίζουμε η νομική υπηρεσία και οι ανακριτικές αρχές όταν έρθει η ώρα να αποφασίσουν δίκαια μεν, αλλά εφαρμόζοντας αυστηρούς νόμους. Το ζήτημα Πάφου και ΣΑΠΑ δεν προέκυψε τώρα. Τα κόμματα δεν γνώριζαν τόσο καιρό; Τα κόμματα δεν είναι ένας άνθρωπος, είναι πολυμελείς οργανισμοί με διαφορετικά όργανα με ηγεσία. Γνώριζαν τα κόμματα, υπήρχαν φήμες, καταγγελίες, υποψίες. Στις περιπτώσεις όπου εξυφαίνονται οργανωμένα κυκλώματα στα οποία εμπλέκονται αν όχι τα κομματικά όργανα, όπως στο σκάνδαλο του ταμείου της Cyta, αλλά οργανωμένα σύνολα συνδεδεμένα με τα κόμματα όπως αθλητικά σωματεία, εκεί πλέον υπάρχει κάποια συνενοχή. Κάποιοι μηχανισμοί αναπτύσσονται και είναι κάτι διαφορετικό από εκείνους που εκμεταλλεύονται την αναρρίχησή τους σε αξιώματα για προσωπικό παράνομο πλουτισμό. Το ότι στην Πάφο καταγγέλλονταν τέτοια ζητήματα είναι γεγονός. Τουλάχιστον ένας και δεν ήταν ένας, ο Δημοτικός Σύμβουλος του ΔΗΣΥ εδώ και καιρό έχει καταγγείλει τέτοια φαινόμενα και στις κοινοβουλευτικές επιτροπές είχαν συζητηθεί σημαντικές υποθέσεις. Δυστυχώς, όμως, στο παρελθόν δεν αναλάμβαναν οι αρχές της δικαιοσύνης μετά από ένα σημείο. Είναι ένα πράγμα να το συζητούμε, ένα πράγμα να είμαστε σχεδόν βέβαιοι και άλλο να στοιχειοθετηθούν υποθέσεις ποινικά. Αναφέρεστε σε συγκεκριμένους κομματικούς μηχανισμούς. Ο ΔΗ- ΣΥ είναι έξω από τέτοια συμφέροντα και χρηματισμούς; Έχουμε ακούσει ότι σε μία περίπτωση είχε χρησιμοποιηθεί είτε «Ο ΔΗΣΥ δεν θέλει πλέον να εξαρτάται από εισφορείς, οι οποίοι μπορεί να έχουν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία θα εξαργυρώσουν». Στη διαδικασία έχουν συμπεριληφθεί και πρόσωπα που η δική μας παράταξη ενδεχομένως να ένιωθε ότι την αφορά. Δεν διανοηθήκαμε ούτε στιγμή να κάνουμε σχόλια τύπου «γιατί αυτός και όχι εκείνος». ως όχημα διαφθοράς και καταχρήσεων είτε ως παραλήπτης ένα συγκεκριμένο αθλητικό σωματείο, αυτό αναφέρω δεν είναι δική μου εφεύρεση. Ο ΔΗΣΥ ως κόμμα δεν είχε σε καμία περίπτωση τέτοιες διεργασίες. Η περίπτωση κάποια στελέχη με αξίωμα από κάποιον χώρο να παρανομήσουν είναι διαφορετικό ζήτημα, το οποίο είναι εξίσου καταδικαστέο και πρέπει να καταλήγει στο δικαστήριο. Στην περίπτωση του δημάρχου Πάφου βεβαίως θα πρέπει να αποδειχθούν οι κατηγορίες αν θα πρέπει να μιλήσουμε για πολιτική ευθύνη σε κάποιο σημείο, υπάρχει η πολιτική ευθύνη για εκείνους που επιλέγουν κάποιους αξιωματούχους. Αντιστοίχως και ο ΔΗΣΥ αν δικά του υψηλόβαθμα στελέχη ή αξιωματούχοι που εκλέγονται με την υποστήριξή του ενέχονται σε τέτοια αδικήματα βεβαίως θα πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του και να κάνει τις διορθώσεις του. Δεν μπορούμε να παίζουμε κρυφτούλι. Ακριβώς, επειδή υπάρχουν σκιές χρηματισμού κομμάτων εσείς είστε διατεθειμένοι να δημοσιοποιήσετε τις εισφορές που δέχεστε; Έχουμε ετοιμάσει πρόταση νόμου για τη χρηματοδότηση κομμάτων που απαγορεύει τις ανώνυμες εισφορές, επιβάλλει δημοσιοποίηση όλων των εισφορών για πλήρη διαφάνεια, διότι ακριβώς δεν θέλουμε και δεν έχουμε να κρύψουμε τίποτα. Θέλουμε πρακτικές του παρελθόντος με ανώνυμες, μεγάλες εισφορές όπου κάποιοι επιτήδειοι ενδεχομένως να χρησιμοποιούν αυτό τον μηχανισμό για να προκαλέσουν σχέσεις εξάρτησης με ένα πολιτικό κόμμα, να τις τερματίσουμε. Δεν έχουμε πρόβλημα να ανοίξουν όλα τα βιβλία, όλες οι υποθέσεις. Άλλωστε, στην περίπτωση όπου εταιρεία είχε χρηματοδοτήσει κόμματα, όταν αποδείχτηκε η εισφορά των 50.000 ευρώ στο κόμμα, επιστρέψαμε τα χρήματα πίσω. Ο ΔΗΣΥ δεν θέλει πλέον ανώνυμη χρηματοδότηση, δεν θέλει πλέον να εξαρτάται ως κόμμα από εισφορείς, οι οποίοι μπορεί να έχουν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα τα οποία θα εξαργυρώσουν. Σκοπίμως κομματικοποιούν το θέμα Οι χειρισμοί του ζητήματος ΣΑΠΑ επιδέχθηκαν κριτικής από διάφορους κύκλους ιδιαίτερα λόγω των διαρροών. Υπάρχει τρόπος να αποφευχθούν διαρροές που πλήττουν συνειδήσεις αλλά παράλληλα να υπάρξει απονομή της δικαιοσύνης σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα; Οι διαρροές τέτοιου τύπου είναι καταδικαστέες και χρειάζεται αυστηρότητα στην τήρηση των διαδικασιών. Ωστόσο, το θλιβερό συμβάν των διαρροών δεν μπορεί να λειτουργεί ως αντιπερισπασμός. Διότι εδώ μετρούν και οι πολιτικές συμπεριφορές. Σε δύο περιπτώσεις, και στο σκάνδαλο των ταμείων της Cyta και εδώ, το ΑΚΕΛ λύνει τη σιωπή του μόνο για να συζητήσει το ζήτημα των διαρροών, να αναφερθεί σε λάθος διαδικασίες και στο ότι κατηγορήθηκαν πρόσωπα. Είναι θλιβερό την ώρα που θέλουμε κάθαρση, μόλις κινηθεί κάποια διαδικασία και ενδεχομένως φτάσει σε σημείο που μας δυσαρεστεί να θυμηθούμε να ασκήσουμε κριτική στις ανακριτικές αρχές. Πρέπει να αφήσουμε τη δικαιοσύνη να δουλέψει. Εξ ορισμού έχουμε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη και δεν είναι α λα καρτ. Υπενθυμίζω ότι στη διαδικασία έχουν συμπεριληφθεί και πρόσωπα που η δική μας παράταξη ενδεχομένως να ένιωθε ότι την αφορά. Δεν διανοηθήκαμε ούτε στιγμή να κάνουμε σχόλια τύπου «γιατί αυτός και όχι εκείνος». Και τη στιγμή που η κοινωνία δικαιολογημένα, ζητά κάθαρση, δεν είναι σωστό κάποιοι να προσπαθούν να κομματικοποιήσουν το θέμα, δίνοντας την εντύπωση ότι διώκεται ένας κομματικός χώρος. Εδώ έχει γίνει απαράδεκτη έκπτωση στη απόδοση δικαιοσύνης και στη λογοδοσία του προηγούμενου προέδρου, ο οποίος έχει ζημιώσει την Κύπρο πολλά δισ. και κατά την άποψή μου έπρεπε να δικαστεί. Η κυβέρνηση όμως του Νίκου Αναστασιάδη από αυτή την άποψη έδειξε μεγαλοθυμία. Γκρεμίσαμε πρώτα την έρευνα που έκανε η επιτροπή Πική για διαδικαστικούς λόγους μετά βρήκαμε προβλήματα στις ανακρίσεις που γίνονταν στην περίπτωση του ταμείου της Cyta και τώρα πάλι εξαιτίας του καταδικαστέου οπωσδήποτε γεγονότος διαρροών κάποιοι προσπαθούν να αμφισβητήσουν τις διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης. Πρέπει να αφήσουμε τις διωκτικές αρχές και τα δικαστήρια να κάνουν τη δουλειά τους, διότι χρειάζεται επιτέλους να αποδοθεί δικαιοσύνη. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

13-EPIKAIROTHTA_Master_cy 13/12/14 00:14 Page 13 Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 13 Ψάχνονται ακόμη για τον διάδοχο του Βέργα Με εξαίρεση την ΕΔΕΚ, τα υπόλοιπα κόμματα ακόμη να καταλήξουν σε ονόματα διεκδικητών της δημαρχίας της Πάφου Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΜΑΡΑ Στο παρασκήνιο και χωρίς θεαματικά αποτελέσματα συνεχίζουν να κινούνται οι κομματικοί μηχανισμοί προς αναζήτηση του προσώπου ή των προσώπων που θα διεκδικήσουν τη θέση του Δημάρχου Πάφου στις επαναληπτικές εκλογές της 11ης Ιανουαρίου 2015. Με τον χρόνο να πιέζει ασφυκτικά, ένεκα και των <<<<<<< Στον ΔΗΣΥ αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο του κοινού υποψηφίου, εφόσον υποστηριχθεί απ όλα τα κόμματα. Σε αντίθετη περίπτωση, το κόμμα της δεξιάς θα κατέλθει στις εκλογές με δικό του υποψήφιο. Η ΕΔΕΚ προκρίνει τον Άκη Χρυσόμηλο. Στον ΔΗΣΥ παίζει το όνομα του Φαίδωνα Φαίδωνος. Ο Γιάννης Κουτσόλαμπρος του ΑΚΕΛ. εορτών, τα κόμματα αποφεύγουν να ανοίξουν τα χαρτιά τους με προφανή στόχο να συμπιέσουν στο ελάχιστο την προεκλογική περίοδο σε μια τοπική κοινωνία, η οποία βρίσκεται σε αναβρασμό και δεν δείχνει και τόσο «φιλικές» διαθέσεις στους κομματικούς σχηματισμούς. Κύριο χαρακτηριστικό των επαφών είναι η δυστοκία, κυρίως από πλευράς κομματικών προσώπων, να αποδεχθούν το χρίσμα του υποψηφίου. Τα κομματικά επιτελεία τοπικά και μη εκτιμούν ότι οι χειρισμοί που θα γίνουν θα πρέπει να είναι προσεχτικοί, να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι και να αναζητηθούν πρόσωπα, τα οποία να είναι «καθαρά» από κάθε άποψη, προκειμένου να απορροφήσουν τους κραδασμούς, που συνεχίζουν να προκαλούν σε όλο το κοινωνικό φάσμα της Πάφου τα φαινόμενα σήψης και διαφθοράς. Η ονοματολογία που έκανε την εμφάνισή της ευθύς αμέσως με το που κενώθηκε η θέση του δημάρχου είναι υπό έλεγχο, πλην όμως φανερώνει τις διαθέσεις και προθέσεις των κομμάτων να σφυγμομετρήσουν τις αντιδράσεις των πολιτών. Με το σκεπτικό αυτό τα μηνύματα που στέλνουν τα τοπικά κομματικά στελέχη στη Λευκωσία φαίνεται να εξασθενίζουν το χαρτί του υπερκομματικού προσώπου, εκτιμώντας ότι θα προκαλέσει τα αντιστρόφως ανάλογα αποτελέσματα. Από τις συσκέψεις το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι προβάδισμα φαίνεται να έχει η αναζήτηση προσώπων που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στο σπάσιμο της φούσκας της διαφθοράς. Στο υπό διαμόρφωση προφίλ του υποψηφίου δημάρχου η κομματική προέλευση δεν είναι αποτρεπτικός παράγοντας. Πάντως, όπως και να έχουν τα πράγματα, οι ζυμώσεις αναμένεται ότι θα ολοκληρωθούν το επόμενο επταήμερο. Στον Δημοκρατικό Συναγερμό (μετά από δύο συνεδριάσεις του Εκτελεστικού Γραφείου με τη συμμετοχή του βουλευτή Κωστάκη Κωνσταντίνου της Επαρχιακής Γραμματείας και της δημοτικής ομάδας) φαίνεται να μη βιάζονται να αποφασίσουν για το χρίσμα του υποψηφίου. Στο τραπέζι παραμένει το ενδιαφέρον που εξεδήλωσε δημοσίως ο συναγερμικός δημοτικός σύμβουλος Φαίδωνας Φαίδωνος. Ενδιαφέρον εκδηλώθηκε και από άλλους τρεις συναγερμικούς της Πάφου. Στον Συναγερμό υποστηρίζεται, ότι για το θέμα του υποψηφίου όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Ωστόσο, κύκλοι της παράταξης στην Πάφο, λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια που έχει θέσει ο Αβέρωφ Νεοφύτου για το προφίλ του υποψηφίου δημάρχου που θα υποστηριχθεί, τονίζουν ότι αυτά καλύπτονται από τον Φαίδωνος. Αρνητικό στοιχείο, το οποίο δεν μπορεί να προσπεραστεί, οι πληροφορίες για μερίδα αντιδράσεων μέσα από τη δημοτική ομάδα του ΔΗΣΥ στην Πάφο. Η Πινδάρου δεν αποκλείει το σενάριο του κοινού υποψηφίου, με την προϋπόθεση ότι θα υποστηριχθεί απ όλα τα κόμματα. Σε διαφορετική περίπτωση, το κόμμα θα υποστηρίξει δικό του υποψήφιο. Χρυσόμηλο η ΕΔΕΚ Το μόνο κόμμα που έχει ξεκάθαρο τοπίο για το πρόσωπο που θα υποστηρίξει είναι η ΕΔΕΚ. Το βράδυ της Παρασκευής η Επαρχιακή Γραμματεία της Πάφου, παρουσία του Γιαννάκη Ομήρου, προέκρινε τον Άκη Χρυσόμηλο, του οποίου το όνομα βρισκόταν στο τραπέζι από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησαν οι αναζητήσεις υποψηφίων. Η επιλογή Χρυσόμηλου θα παρουσιασθεί ως ανεξάρτητη υποψηφιότητα, προκειμένου να υποστηριχθεί και από άλλα κόμματα. Το ΑΚΕΛ ανεπίσημα δεν απορρίπτει τον κ. Χρυσόμηλο ως μια ικανοποιητική μεταβατική επιλογή. Στην Πάφο θεωρούν ότι το στέλεχος της ΕΔΕΚ μπορεί να τραβήξει και την προσοχή του Συναγερμού, αφού, όπως τονίζεται, προέρχεται από αστική οικογένεια της Πάφου με ερείσματα στον Συναγερμό. Η περίπτωση του Μάκη Ρουσή, ο οποίος δημόσια εξέφρασε ενδιαφέρον για τη θέση του δημάρχου Πάφου, πρέπει να θεωρείται ξεπερασμένη, αφού η μόνη περίπτωση να προχωρούσε ήταν να μην καρποφορήσουν οι προσπάθειες με τον Άκη Χρυσόμηλο. Το ΑΚΕΛ στις παρασκηνιακές επαφές -και πριν η ΕΔΕΚ καταλήξει- είχε βάλει στο τραπέζι το όνομα του αρχιτέκτονα, Γιάννη Κουτσόλαμπρου, υποψηφίου στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, προτάσσοντας το καλό όνομα που έχει στην Πάφο, αλλά και το έργο του στο Πάφος 2017. Στην πλευρά του ΔΗΚΟ το χαρτί του αντιπροέδρου του κόμματος Χρίστου Πατσαλίδη θεωρείται καμένο και ήδη στο κομματικό παζάρι της Πάφου ακούστηκε το όνομα του ιατρού, Φίλιππου Κρητιώτη, ο οποίος προέρχεται από το ΔΗΚΟ. Ωστόσο, δεν αποκλείεται το κόμμα να κινηθεί προς την πλευρά του Άκη Χρυσόμηλου, κάτι που θα εξαρτηθεί και από τη στάση, που θα τηρήσει ο ΔΗΣΥ. Kαι υπερχρεώσεις τριών εκατ. ευρώ Στον γενικό εισαγγελέα ο φάκελος ακόμη μιας υπόθεσης του σκανδάλου ΣΑΠΑ Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΜΑΡΑ Ενώπιον μιας ακόμα ύποπτης περίπτωσης που αφορά το σκάνδαλο με τις μίζες στο Συμβούλιο Αποχετεύσεων Πάφου, βρίσκονται οι ανακριτές. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», μετά από έρευνες του γενικού ελεγκτή στους φακέλους της δεύτερης φάσης του Αποχετευτικού, εντοπίσθηκαν στοιχεία για περίεργες αρχικά υπερχρεώσεις, που φθάνουν Ο μετρητής εντοπίστηκε στην είσοδο αντί στην έξοδο του Βιολογικού Σταθμού της εταιρείας ΕΝVITEC, διευθυντής της οποίας είναι ο εργολάβος, Χρήστος Δρακόπουλος, από τον οποίο οι ανακριτές έχουν πάρει κατάθεση. <<<<<<< Οι υπερχρεώσεις για την επεξεργασία των λυμάτων εντοπίσθηκαν από τον γενικό ελεγκτή, οι υποδείξεις του οποίου το περασμένο καλοκαίρι δεν εισακούσθηκαν από το ΣΑΠΑ. στα τρία εκατομμύρια ευρώ. Τα στοιχεία που κίνησαν την υποψία του γενικού ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη και της ερευνητικής του ομάδας αφορούν το συμβόλαιο Δ του Αποχετευτικού και πιο συγκεκριμένα της διαχείρισης της Βιολογικής Μονάδας από την εταιρεία ΕΝVITEC, διευθυντής της οποίας είναι ο εργολάβος, Χρήστος Δρακόπουλος, από τον οποίο οι ανακριτές έχουν πάρει κατάθεση. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Κ», ο εξονυχιστικός έλεγχος για τον τρόπο με τον οποίο η διαχειρίστρια εταιρεία της Βιολογικής Μονάδας χρέωνε το ΣΑ- ΠΑ για την επεξεργασία των λυμάτων ξεκίνησε όταν εντοπίσθηκε μετρητής των λυμάτων στην είσοδο του Βιολογικού Σταθμού και όχι στην έξοδο του επεξεργασμένου προϊόντος. Μετά από έρευνες που πραγματοποιήθηκαν πολύ πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο με τις αποκαλύψεις στο ΣΑΠΑ, το Γραφείο του γενικού ελεγκτή αμφισβήτησε τον τρόπο υπολογισμού πληρωμής της διαχειρίστριας εταιρείας της Βιολογικής Μονάδας, υποδεικνύοντας μάλιστα ότι οι ποσότητες με βάση τις οποίες χρεώνεται το ΣΑΠΑ δεν θα πρέπει να υπολογίζονται κατά την είσοδο στον Βιολογικό, αλλά μετά την επεξεργασία τους. Παρά ταύτα, οι υποδείξεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας προς το ΣΑΠΑ το περασμένο καλοκαίρι δεν εισακούσθηκαν, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια εμπεριστατωμένη έρευνα, για να διαφανούν αν πραγματικά υπήρχαν υπερχρεώσεις του διαχειριστή της Μονάδας προς το Συμβούλιο. Οι ερευνητές λειτουργοί, χρησιμοποιώντας στοιχεία που άντλησαν από το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων που αγόραζε το τελικό προϊόν του Βιολογικού Σταθμού που ήταν το επεξεργασμένο νερό, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κατά την πενταετία 2008 2013 ο ΣΑΠΑ κατέβαλε στον διαχειριστή του Βιολογικού Σταθμού επιπλέον τρία εκατομμύρια ευρώ. Τα στοιχεία με τις υπερχρεώσεις, αλλά και οι υποδείξεις που έγιναν προς το ΣΑΠΑ, χωρίς να συμμορφωθεί βρίσκονται ενώπιον της Νομικής Υπηρεσίας προς διερεύνηση από τους ανακριτές. Παράλληλα με τις έρευνες που συνεχίζονται για τη δεύτερη φάση του Αποχετευτικού στην Ελεγκτική Υπηρεσία, έχει ξεκινήσει το κοσκίνισμα των εγγράφων που παρελήφθησαν πρόσφατα και αφορούν την πρώτη φάση του όλου έργου. Με βάση τις πρώτες έρευνες που έχουν γίνει, η εικόνα που υπάρχει τόσο στην Ελεγκτική Υπηρεσία, όσο και στους ανακριτές, είναι ότι η κομπίνα με τις μίζες στήθηκε κατά την πρώτη φάση εκτέλεσης του έργου και τελειοποιήθηκε, όπως λέγεται χαρακτηριστικά, κατά τη δεύτερη, όπου φαίνεται να διακινήθηκε το μεγαλύτερο μέρος του μαύρου χρήματος στο ΣΑΠΑ.

14-EPIKAIROTHTA_Master_cy 12/12/14 20:51 Page 14 14 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 Ο ΙΑΠΩΝΑΣ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ ΣΤΗ «Κ» Επίλυση ενεργειακού θα φέρει τη σταθερότητα Ο Masuo Nishibayashi μιλά στην «Κ» για τη μακρόχρονη φιλία Κύπρου-Ιαπωνίας και την περαιτέρω ανάπτυξή της Συνέντευξη στον ΜΙΧΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Ο τουρισμός είναι ένας τομέας που μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην προώθηση των σχέσεων μεταξύ των χωρών μας και μελλοντικά θεωρώ πως η Κύπρος θα μπορούσε να εξελιχθεί σε εξαιρετικά γοητευτικό τουριστικό προορισμό για τους Ιάπωνες. Ο Ιάπωνας πρεσβευτής σε Ελλάδα και Κύπρο Masuo Nishibayashi βρέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στη χώρα μας. Αφορμή της επίσκεψής του ήταν η δεξίωση που παραχωρήθηκε στο νησί για τα 81α γενέθλια του Ιάπωνα Αυτοκράτορα Ακιχίτο. Με την ευκαιρία της επίσκεψής του στην Κύπρο ο κ. Nishibayashi μίλησε στην «Κ» για τον μισό αιώνα κυπροϊαπωνικής φιλίας και την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεών τους. «Κύπρος και Ιαπωνία αν και είναι δύο χώρες που γεωγραφικά βρίσκονται πολύ μακριά η μία από την άλλη παρουσιάζουν κοινά στοιχεία, όπως είναι ο σεβασμός στη μακραίωνη ιστορία και τη φύση, καθώς και το γεγονός ότι και τα δύο κράτη είναι νησιωτικές χώρες», αναφέρει στην συνέντευξή του. Ποια είναι η πρώτη σας σκέψη από την Κύπρο; Κατά την πρώτη επίσκεψή μου στο νησί, όταν έριξα τη ματιά μου στη θάλασσα από το μνημείο του Κουρίου, ένιωσα ένα είδος νοσταλγίας. Αισθάνθηκα την ίδια οικειότητα και ανακούφιση που νιώθω όταν βλέπω τη θάλασσα στη χώρα μου. Κι ήταν μεγάλη μου χαρά να έχω μία τέτοια εμπειρία σε έναν τόσο μακρινό τόπο όπως η Κύπρος. Οι τουρίστες από την Κύπρο προς την Ιαπωνία και αντίστροφα, πράγματι είναι ακόμα λιγοστοί. Επιθυμία μου είναι να ενισχυθεί περαιτέρω η μετακίνηση των πολιτών, με τη θετική προβολή όλων εκείνων των ελκυστικών στοιχείων που διαθέτει η κάθε χώρα. Ποιες ήταν οι γνώσεις σας για την Κύπρο πριν την επισκεφτείτε; Γύρω στο 1990 εργάστηκα ως υπεύθυνος πολιτικών υποθέσεων της Ιαπωνικής Αντιπροσωπείας στη «Κατά την πρώτη επίσκεψή μου στο νησί, όταν έριξα τη ματιά μου στη θάλασσα από το Κούριο, αισθάνθηκα την ίδια οικειότητα και ανακούφιση που νιώθω όταν βλέπω τη θάλασσα στη χώρα μου», δήλωσε ο Ιάπωνας πρεσβευτής. Γενεύη και είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω το κυπριακό ζήτημα. Πρόκειται για την περίοδο που ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γιώργος Βασιλείου συνομιλούσε με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη κ. Ραούφ Ντεκτάς. Κατά συνέπεια, με ενδιέφερε η Κύπρος, πριν την επισκεφτώ. Όταν, όμως, πραγματοποίησα την επίσκεψή μου στο νησί με τα πολυάριθμα μνημεία και μουσεία και μου δόθηκε η ευκαιρία να συνομιλήσω με πολλούς ντόπιους, τότε ήταν που συνειδητοποίησα την πλούσια ιστορία, τον πολιτισμό και την ομορφιά της φύσης της χώρας αυτής. Έχω επισκεφτεί μόνο τέσσερις φορές την Κύπρο κι ανυπομονώ να την ξαναεπισκεφτώ, γιατί είμαι σίγουρος ότι έχω ακόμα να ανακαλύψω περισσότερα και πιο βαθειά. Η Ιαπωνία με πολύ νωπές ακόμη τις πληγές από τον Β Παγκ. Πόλεμο κατάφερε να ορθοποδήσει και να εξελιχτεί σήμερα σε μία μεγάλη παγκόσμια δύναμη. Πώς επετεύχθη αυτό το «θαύμα»; Η Ιαπωνία διοργάνωσε τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 στο Τόκυο. Η απόφαση για τη διεξαγωγή των Αγώνων στάθηκε μία μεγάλη ελπίδα για τους Ιάπωνες, που είχαν βρεθεί στο χείλος της απελπισίας μετά τη λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Μπροστά στον μεγάλο αυτό στόχο, τη διοργάνωση των Αγώνων, σύσσωμος ο ιαπωνικός λαός κατάφερε να γίνει μία γροθιά και να προσφέρει το καλύτερο δυνατό για τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση. Για παράδειγμα, οι σιδηρόδρομοι υψηλής ταχύτητας μεταξύ Τόκυο και Οσάκα, άρχισαν να λειτουργούν στην Η Κύπρος κλειδί στις σχέσεις Ιαπωνίας-Ε.Ε. Ο επίτιμος γενικός πρόξενος της Ιαπωνίας στην Κύπρο κ. Αντρέας Νεοκλέους σε χαιρετισμό του στη δεξίωση που παραχωρήθηκε με την ευκαιρία των γενεθλίων του Ιάπωνα Αυτοκράτορα εξήρε τις φιλικές σχέσεις των δύο χωρών αλλά και τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Κύπρος στις σχέσεις Ιαπωνίας-Ε.Ε. «Ιαπωνία και Κύπρος όχι μόνο μοιράζονται μια μακράν παράδοση στη ναυτιλία, αλλά αποτελούν και κοινούς στρατηγικούς εταίρους, οι οποίοι πρεσβεύουν κοινές αξίες». Προτεραιότητα των δύο χωρών, ανέφερε, είναι η ενίσχυση των διμερών τους σχέσεων μέσα από συνεργασίες σε τομείς όπως οι επενδύσεις, οι επιστήμες, η εκπαίδευση, ο τουρισμός, η διαχείριση κρίσεων και η ενέργεια. Παράλληλα, ο κ. Νεοκλέους αναφέρθηκε στο κυπριακό φυσικό αέριο γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος συνεργασίας. Τέλος, ο κ. Νεοκλέους αναφέρθηκε στην πρόσφατη Ευρασιατική Σύνοδο που αποτελεί ακόμη μια σημαντική εξέλιξη στην ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ Ιαπωνίας και Ευρώπης. Η Κύπρος, σύμφωνα με τον κ. Νεοκλέους, υποστηρίζει την περαιτέρω οικονομική συνεργασία μεταξύ των δύο εταίρων, ειδικά ως τρόπο για την ενίσχυση του εμπορίου και των επενδύσεων. Πραγματική πρόοδος επίσης σημειώνεται στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία Στρατηγικής Συμμαχίας και την προώθηση Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου μεταξύ Ιαπωνίας-Ε.Ε. Ιαπωνία ακριβώς το έτος αυτό. Η απόφαση να διεξαχθούν ξανά το 2020 οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκυο, είναι μία απόφαση που εμψυχώνει και πάλι βαθειά τους Ιάπωνες, που έχουν πληγεί από τον μεγάλο σεισμό του 2011. Έτσι σήμερα, όλοι οι Ιάπωνες, ενωμένοι, εργαζόμαστε για την ανοικοδόμηση μετά από τις καταστροφές του σεισμού και για την προετοιμασία των Αγώνων. Η Κύπρος, μία ημικατεχόμενη χώρα με τις δικές της πληγές από την τουρκική εισβολή του 1974 και σήμερα αντιμέτωπη με την οικονομική κρίση πώς πιστεύετε ότι θα καταφέρει να επανέλθει; Από την εμπειρία μου, όπως έζησα τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση της Ιαπωνίας, πρώτα σκέφτομαι τη σημασία της «συσπείρωσης». Πιστεύω ότι σημαντικό είναι όλοι οι πολίτες να ενωθούν προς έναν κοινό στόχο, είτε πρόκειται για οικονομικό, είτε για κοινωνικό πρόβλημα. Ο τομέας του τουρισμού πώς αξιοποιείται προς σύσφιξη των σχέσεων των δύο χωρών; Πιστεύω ότι ο τουρισμός είναι ένας τομέας που μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην προώθηση των σχέσεων μεταξύ των χωρών μας. Οι Ιάπωνες πάντοτε έστρεφαν την προσοχή τους προς τους μεγάλους τουριστικούς προορισμούς της Ευρώπης. Τα τελευταία χρόνια όμως νέα τουριστικά μέρη που δεν έχουν επισκεφθεί πολύ οι Ιάπωνες, έλκουν την προσοχή, όπως για παράδειγμα η Κροατία. Η Κύπρος λοιπόν, μέχρι τώρα δεν ήταν κύριος τουριστικός προορισμός για τους Ιάπωνες, πιστεύω όμως ότι μελλοντικά έχει τις δυνατότητες να αποκτήσει δημοτικότητα. Θα μπορούσε να εξελιχθεί σε εξαιρετικά γοητευτικό τουριστικό προορισμό, γιατί οι Ιάπωνες, εκτός από τα τουριστικά θέρετρα, όπως οι παραλίες και τα νησιά, ενδιαφέρονται πολύ και για ιστορικά μέρη, μουσεία, κ.λπ. Κι αντίστροφα, πιστεύω ότι η Ιαπωνία, που διαθέτει μία μεγάλη ιστορία, μία πλούσια φύση και είναι μία χώρα όπου συμβιώνουν αρμονικά ο παραδοσιακός και ο σύγχρονος πολιτισμός, είναι εξαιρετικά γοητευτικός προορισμός για τους Κύπριους. Σύσσωμοι οι Ιάπωνες λοιπόν μέσα από την καρδιά μας σας περιμένουμε να έρθετε από την Κύπρο για να επισκεφτείτε τη χώρα μας, την Ιαπωνία. Πώς παρακολουθείτε τις τελευταίες εξελίξεις μεταξύ των χωρών της Μεσογείου σε θέματα ενέργειας και καθορισμού των ΑΟΖ; Πιστεύω ότι η ειρήνη και η σταθερότητα στην ανατολική περιοχή της Μεσογείου μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στη σταθερότητα και την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής. Προσβλέπω προσωπικά στη διεύρυνση της συνεργασίας μεταξύ των χωρών αυτής της περιοχής μέσω της επίλυσης του ενεργειακού προβλήματος, που θα οδηγήσει στην επίτευξη της σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή. Πώς σχολιάζει η Ιαπωνία τις τελευταίες εξελίξεις στην περιοχή σχετικά με τις τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ; Πιστεύω ότι και όλες οι χώρες, ως μέλη της διεθνούς κοινότητας, οφείλουν να σεβαστούν πλήρως το διεθνές δίκαιο και ότι είναι απαραίτητος ο διάλογος ως μέσο επίλυσης των διαφορών τους. Η Ιαπωνία έχει να επιδείξει μία τεράστια πολιτιστική κληρονομιά. Ποια θεωρείτε ως τα σημαντικότερα στοιχεία, που κληροδοτεί η Ιαπωνία στον σύγχρονο κόσμο; Αν μιλάμε για «προσφορά στον σύγχρονο κόσμο», το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου είναι το πεδίο των επιστημονικών ερευνών, κάτι που σχετίζεται και με τον πολιτισμό ευρύτερα. Φέτος, όπως και άλλες χρονιές, με μεγάλη μας χαρά τρεις Ιάπωνες επιστήμονες πήραν το Βραβείο Νόμπελ για την έρευνά τους πάνω στη μπλε δίοδο εκπομπής φωτός (blue LEDs). Μεταπολεμικά είκοσι δύο συνολικά Ιάπωνες τιμήθηκαν με το Βραβείο Νόμπελ, εκ των οποίων δεκαεπτά προέρχονται από τον χώρο της Χημείας και της Φυσικής. Μ ετά το 1974 οι πιθανότητες ανατροπών στο Κυπριακό υπέρ των ελληνικών συμφερόντων ήσαν ουσιαστικά ανύπαρκτες. Η συντριπτική παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο όχι μόνον απέτρεπε οποιεσδήποτε στρατιωτικές κινήσεις για την απομάκρυνσή του, αλλά καθιστούσε όμηρο τον κυπριακό ελληνισμό σε τυχόν νέα προέλαση. Εξ ανάγκης καλλιεργήθηκε η αντίληψη ότι οι πρόσφυγες θα επέστρεφαν στα κατακτημένα εδάφη διά της επικρατήσεως του διεθνούς δικαίου. Προς την επίτευξη του εν λόγω στόχου επελέγη ως πλέον κατάλληλη η διεθνοποίηση του Κυπριακού. Κύριο γνώρισμά της η συλλογή ψηφισμάτων σε διεθνείς οργανισμούς. Η στρατηγική αυτή απέβλεπε στη μεσολάβηση πρωτίστως του ΟΗΕ αλλά και των ΗΠΑ, της ΕΣΣΔ ή, τέλος πάντων, όποιου είχε τη δυνατότητα να επηρεάσει τους Τούρκους για να αλλάξει κάπως η κατάσταση. Η Τουρκία, όμως, θεωρούσε ότι με την εισβολή είχε επιλύσει το θέμα. Αντιστοίχως, οι μεγάλες δυτικές δυνάμεις ήσαν ικανοποιημένες από την ισορροπία που είχε επιβληθεί στο νησί. Στα μάτια τους τα τουρκικά στρατεύματα είχαν επιβάλει μία άδικη ειρήνη αλλά πάντως ειρήνη (διότι στην πράξη πρόκειται περί ειρήνης και ουχί περί εκεχειρίας) και συνακολούθως είχαν διασφαλίσει τη σταθερότητα στην περιοχή. Οι εξελίξεις στην Κύπρο ήσαν προβλέψιμες και δεν επεφύλασσαν εκπλήξεις για τα συμφέροντά τους. Επιπλέον, στην πράξη, η ελληνική πλευρά ανέτρεψε την πολιτική της διεθνοποιήσεως αποδεχόμενη διακοινοτικές συνομιλίες. Οι συνομιλίες αυτές υποβιβάζουν τη διαφορά στο επίπεδο των δύο κοινοτήτων, ωσάν να κατέχουν οι Τουρκοκύπριοι το βόρειο τμήμα του νησιού. Αντιθέτως, η Τουρκία εμφανίζεται αποστασιοποιημένη και λειτουργούσα ως απλή εντολοδόχος των Τουρκοκυπρίων. Μόνον η αίτηση για ένταξη της Κύπρου στην ΕΟΚ/Ε.Ε. κίνησε τα λιμνάζοντα ύδατα. Η δυναμική που δημιούργησε, κινητοποίησε πολύ περισσότερο τον διεθνή παράγοντα απ ό,τι τα δεκάδες ψηφίσματα σε AΠΟΨΗ / Toυ ΑΓΓΕΛΟΥ Μ. ΣΥΡΙΓΟΥ Το διακύβευμα του αερίου της Κύπρου <<<<<<< Πρωταρχικό μέλημα της ελληνικής πλευράς πρέπει να είναι η συνέχιση των ερευνών νοτίως της Κύπρου και της Κρήτης. διεθνείς οργανισμούς. Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., όμως, κινδύνευε να ανατρέψει τις ισορροπίες του 1974 και να προσφέρει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην ελληνική πλευρά. Οι άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες, Βρετανία και ΗΠΑ, έσπευσαν να ακυρώσουν το πλεονέκτημα διά του Σχεδίου Ανάν. Σε περίπτωση αποδοχής του, το νέο κράτος της Κύπρου θα αναλάμβανε να στηρίξει την τουρκική ένταξη κατ επιταγήν της Ιδρυτικής του Συμφωνίας. Η απόρριψή του μόνον από τους Ελληνοκυπρίους μεθοδεύθηκε για να λειτουργήσει ως κάθαρση για την τουρκική εισβολή και ως άγος (και απονομιμοποίηση) για την ελληνική πλευρά. Στα χρόνια μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν τα πράγματα παρέμειναν βαλτωμένα στο Κυπριακό. Τυχόν υιοθέτηση της «διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας» θα κατέληγε σε κάποια εκδοχή του Σχεδίου Ανάν. Επειδή ουδείς από την ελληνοκυπριακή πλευρά τολμούσε να αναλάβει αυτό το φορτίο, η «μη λύση» ως λύση, δηλαδή η διαιώνιση της παρούσας καταστάσεως, προέβαλλε ως η πλέον πιθανή προοπτική. Η ανεύρεση μεγάλων ενεργειακών πηγών στην Ανατολική Μεσόγειο το 2011 άλλαξε για πρώτη φορά τα δεδομένα λύσεως της Κυπριακού. Κάποιο τμήμα της ελληνικής πλευράς φαίνεται να πιστεύει ότι τα κυπριακά ενεργειακά κοιτάσματα μπορούν να λειτουργήσουν ως δέλεαρ προς τους Τούρκους για να βρεθεί λύση. Πρόκειται περί ευσεβούς πόθου. Η Τουρκία θα δεχόταν να βοηθήσει μόνον εάν ενδιαφερόταν για την ευημερία των Τουρκοκυπρίων και δεν έβλεπε την Κύπρο στρατηγικά. Η Τουρκία δεν θα αρκεσθεί να «συμμετέχει» στην εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών διά των Τουρκοκυπρίων. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι τελευταίοι θα απολάμβαναν των ωφελημάτων ως κάτοικοι ενός άλλου ανεξάρτητου κράτους. Η Τουρκία θα θελήσει να εμπλακεί άμεσα στην εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών νοτίως του νησιού. Αυτό σημαίνει ότι θα επιχειρήσει να προσαρμόσει το όποιο σχέδιο λύσεως στη νομιμοποίηση της άμεσης συμμετοχής της στον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων της Κύπρου. Η ανεύρεση κοιτασμάτων που βρίσκονται τυχαίως στο νότιο τμήμα του νησιού, που ελέγχεται από την Κυπριακή Δημοκρατία, είναι όντως πολύ σημαντική αλλά για διαφορετικό λόγο. Δίνει τη δυνατότητα στον ελληνικό παράγοντα να προχωρήσει σε μία στρατηγική κίνηση, φτιάχνοντας έναν ενεργειακό διάδρομο (π.χ. αερίου ή ηλεκτρικού ρεύματος) Κύπρου-Ελλάδος προς την Ευρώπη (και θεωρητικώς από την Ευρώπη προς τη Μέση Ανατολή). Σήμερα η Ευρώπη εξαρτάται αποκλειστικώς από ενεργειακές πηγές που είτε προέρχονται από τη Ρωσία είτε διέρχονται από τα εδάφη της Τουρκίας. Είναι προφανές ότι συμφέρει την ελληνική πλευρά ο έλεγχος των κοιτασμάτων από τη σημερινή Κυπριακή Δημοκρατία παρά από ένα μόρφωμα (παρόμοιο με αυτό που προδιέγραφε το Σχέδιο Ανάν) εν δυνάμει ενεργούμενο της Τουρκίας. Οι ενεργειακές πηγές που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής δεν επαρκούν για να γίνει αυτή η στρατηγική κίνηση. Πρωταρχικό μέλημα της ελληνικής πλευράς πρέπει να είναι η συνέχιση των ερευνών νοτίως της Κύπρου (και της Κρήτης). Μόνον έτσι υπάρχει ελπίδα η λύση στο Κυπριακό να είναι κάτι διαφορετικό από ένα νέο Σχέδιο Ανάν. Οι Τούρκοι προσπαθούν να ακυρώσουν αυτήν την προοπτική. Για την ελληνική πλευρά πρώτο ζητούμενο είναι η ανεύρεση νέων ενεργειακών κοιτασμάτων. Σε περίπτωση επιτυχίας, οι συνομιλίες που θα ακολουθήσουν, θα γίνουν με άλλους όρους. Ο κ. Αγγελος Μ. Συρίγος είναι δικηγόρος, επίκουρος καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

15-YGEIA_Master_cy 12/12/14 17:51 Page 15 Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 YΓΕΙΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 15 Το γονίδιο-ασπίδα στον καρκίνο του μαστού Λιγότερο ευάλωτες στην ασθένεια οι ισπανόφωνες γυναίκες των ΗΠΑ Του ANAHAD O CONNOR Οι γυναίκες της Λατινικής Αμερικής έχουν πολύ λιγότερο πυκνό μαστικό ιστό, κάτι που παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση καρκίνου του μαστού. Μια ποικίλη μορφή γονιδίου που απαντάται ιδιαιτέρως συχνά σε ορισμένες ισπανόφωνες γυναίκες, ιδίως αν κατάγονται από τους αυτόχθονες λαούς της αμερικανικής ηπείρου, φαίνεται να περιορίζει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με νέα μελέτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου η μία στις πέντε ισπανόφωνες γυναίκες στις ΗΠΑ έχει ένα αντίγραφο της συγκεκριμένης ποικίλης μορφής του γονιδίου και το 1% φέρει και τα δύο αντίγραφα. Η λειτουργία του γονιδίου παραμένει άγνωστη. Ωστόσο, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, η οποία συντάχθηκε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, οι γυναίκες οι οποίες φέρουν τη μία ποικίλη μορφή του γονιδίου έχουν πολύ λιγότερο πυκνό μαστικό ιστό στις μαστογραφίες, έναν παράγοντα ο οποίος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση καρκίνου του μαστού. Κατά τους ερευνητές, η ποικίλη μορφή του γονιδίου πρέπει να επηρεάζει την παραγωγή υποδοχέων οιστρογόνων. «Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική μελέτη», επισημαίνει ο Μαρκ Χιούρλμπερτ, διευθύνων σύμβουλος της Avon Foundation Breast Cancer Crusade, ο οποίος συμμετείχε στην ερευνητική προσπάθεια. «Αν καταφέρουμε να κατανοήσουμε με ποιο τρόπο προστατεύει αυτό το γονίδιο τις γυναίκες από τον καρκίνο του μαστού, τότε ίσως να μπορέσουμε να βρούμε πιο αποτελεσματικές θεραπείες για τις γυναίκες που παθαίνουν καρκίνο του μαστού». Τα συμπεράσματα της έρευνας εξηγούν, επίσης, γιατί οι ισπανόφωνες γυναίκες έχουν χαμηλότερα επίπεδα εμφάνισης καρκίνου του μαστού συγκριτικά με τις υπόλοιπες Αμερικανίδες. Σύμφωνα με τα ομοσπονδιακά στοιχεία, οι ισπανόφωνες έχουν λιγότερο από 10% κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ενώ αντιστοίχως ο κίνδυνος ανέρχεται σε 13% για τις λευκές γυναίκες και σε 11% για τις Αμερικανίδες αφρικανικής καταγωγής. Κάποιοι άλλοι παράγοντες διαδραματίζουν ρόλο σε αυτή τη διαφορά κινδύνου. Οι ισπανόφωνες γυναίκες, παραδείγματος χάρη, χρησιμοποιούν σπανιότερα θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης μετά την εμμηνόπαυση και έχουν την τάση να κάνουν περισσότερα παιδιά σε νεότερη ηλικία, εξηγεί ο δρ Ελαντ Ζιβ, καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος υπογράφει τη νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Nature Communications. Ωστόσο ο δρ Ζιβ και οι συνεργάτες του υποψιάζονται ότι σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και γενετικοί παράγοντες. Γι αυτό τον λόγο «σκάναραν» και συνέκριναν το γενετικό υλικό καρκίνων του μαστού από ασθενείς και υγιείς σε διαφορετικούς πληθυσμούς, πραγματοποιώντας μια μελέτη σε ολόκληρο το γονιδίωμα, η οποία μπορεί και συνδέει τις γενετικές ποικίλες μορφές με την ασθένεια. Συνολικά για τις ανάγκες της μελέτης αναλύθηκε το DNA από περισσότερες από 3.000 γυναίκες με καρκίνο του μαστού και από 8.200 υγιείς. Οι ερευνητές εστίασαν το ενδιαφέρον τους στο χρωμόσωμα 6 και ανακάλυψαν την προστατευτική ποικίλη μορφή (μεμονωμένος πολυμορφισμός νουκλεοτιδίου), ενώ διαπίστωσαν ότι αυτή η ποικίλη μορφή εμφανίζεται στο 15% των γυναικών στο Μεξικό, στο 10% των γυναικών στην Κολομβία και στο 5% των γυναικών στο Πουέρτο Ρίκο. Ωστόσο, η συχνότητα εμφάνισής του ήταν λιγότερο από 1% στις λευκές και στις Αφροαμερικανίδες και 2% στις Κινέζες. Οι γυναίκες που διέθεταν ένα αντίγραφο είχαν περίπου 40% μειωμένες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού, ενώ όσες είχαν δύο αντίγραφα είχαν περίπου το διπλάσιο επίπεδο προστασίας. Ο κίνδυνος ήταν σημαντικά μικρότερος για τον τύπο καρκίνου του μαστού που είναι γνωστός ως αρνητικός στους υποδοχείς οιστρογόνων και που είναι η πιο επιθετική μορφή της νόσου. THE NEW YORK TIMES Πόσο ωφέλημα είναι τα δεκανίκια των γονιών; Πρέπει να βοηθούν οι γονείς τους μαθητές και τις μαθήτριες στα σχολικά τους καθήκοντα; Την ερώτηση αυτή έθεσε το γερμανικό περιοδικό Spiegel σε μια σειρά ειδικών, παίρνοντας πολλές διαφορετικές απαντήσεις. Οι απαντήσεις συνέκλιναν σε ένα σημείο: Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι γονείς να γράφουν εκείνοι εξ ολοκλήρου τις εργασίες που έχουν ανατεθεί στα παιδιά τους. Κάποιοι ειδικοί υποστήριξαν ότι η αρμοδιότητα των γονέων εξαντλείται στο να δημιουργήσουν το κλίμα σταθερότητας και ηρεμίας που βοηθάει τα παιδιά να συγκεντρωθούν στα μαθήματά τους. Για τις περιπτώσεις που δεν μπορεί να επιτευχθεί αυτό, ή που οι γονείς δεν γνωρίζουν τη γλώσσα και δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν τα παιδιά, οφείλουν τα σχολεία να προσφέρουν τη δυνατότητα υποστηρικτικής μελέτης. «Οι γονείς πρέπει να αφήνουν τα παιδιά να κάνουν μόνα τους τα μαθήματά τους. Ο δικός τους ρόλος, αν υπάρχει, πρέπει να είναι υποστηρικτικός. Σε καμία περίπτωση παραδείγματος χάρη δεν πρέπει να γράφουν ολόκληρες εργασίες για τα παιδιά» είπε η Κέρστιν Γκλάινε, που πήρε το βραβείο «δασκάλα της χρονιάς 2013». «Μαθητές των οποίων το οικογενειακό περιβάλλον υστερεί σε μόρφωση είναι καλό να μελετούν σε ολοήμερα σχολεία». Η Ούρσουλα Βάλτερ, πρώην επικεφαλής της Ενωσης Συλλόγων Γονέων Βαυαρίας εκτίμησε ότι η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορεί να προσφέρουν οι γονείς στα παιδιά είναι να τους διαβάζουν βιβλία. Αυτό αφορά ακόμη και μεγαλύτερα παιδιά, ενώ μετά το διάβασμα είναι καλό να συζητούν γι αυτά που έχουν διαβάσει και ακούσει, και στο σχολείο και εκτός σχολείου. Ο πρόεδρος της γερμανικής διδασκαλικής ομοσπονδίας Γιόζεφ Κράους επεσήμανε ότι οι γονείς πρέπει να φροντίζουν ώστε τα παιδιά να κάνουν τα μαθήματά τους, όχι Γνώριμη καθημερινή σκηνή. Η βοήθεια με τα σχολικά μαθήματα οφείλει να προάγει την αυτονομία των μαθητών, όχι να επιδεικνύει τις γνώσεις των γονέων. όμως και το πώς θα τα κάνουν. «Οι δάσκαλοι δεν θέλουν να δουν πώς λύνει η μαμά τις εξισώσεις με έναν άγνωστο. Αν όλοι οι μαθητές έρχονταν στο σχολείο με τέλειες εργασίες, τότε οι δάσκαλοι θα προχωρούσαν την ύλη υπερβολικά γρήγορα». Η μαθήτρια Μόνα Στάινιγκερ, που κέρδισε το βραβείο σχολικής εφημερίδας χαρακτήρισε «πολύ σημαντική» τη βοήθεια από τους γονείς. «Φυσικά δεν τα ξέρουν όλα, κάποια μαθήματα δεν υπήρχαν καν στην εποχή τους, αλλά τουλάχιστον μπορούν να βοηθήσουν με το λεξιλόγιο. Ετσι ελέγχουν καλύτερα αν τα παιδιά έχουν εμπεδώσει την ύλη και αν κάνουν ή όχι τα μαθήματά τους». Ο καθηγητής παιδαγωγικής στο πανεπιστήμιο του Μπάμπεργκ, Χανς- Γκίντερ Ρόσμπαχ είπε ότι η βοήθεια πρέπει να δίδεται μόνο με τρόπο ώστε να ενισχύεται η αυτονομία των μαθητών. Υπογράμμισε επίσης ότι κάποιοι επιστήμονες αμφισβητούν την παιδαγωγική αξία των εργασιών στο σπίτι. «Σε κάθε περίπτωση, η βοήθεια από τους γονείς στα μαθήματα είναι λιγότερο σημαντική από τη συναισθηματική υποστήριξη που καθιστά εφικτή την αυτόνομη ολοκλήρωση των σχολικών εργασιών».

16-GNOMES ELLADA_Master_cy 13/12/14 00:07 Page 16 16 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Kυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 Προς το παγόβουνο Π ερνάμε δύσκολες μέρες. Η κοινωνία είναι «στα κάγκελα» και έχει κάθε δίκιο να αντιδρά με θυμό, ίσως και παραλογισμό, στα όσα συμβαίνουν. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας τα έχει κάνει κυριολεκτικά «θάλασσα». Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται κανέναν θεσμό, κανένα πρόσωπο, καμία πηγή ενημέρωσης. Καλούμεθα να επιλέξουμε ανάμεσα στη φαυλότητα των βολεμένων και την ακραία, επικίνδυνη ασχετοσύνη κάποιων άλλων. Τι δίλημμα και αυτό... Οι βασικοί πυλώνες διαπλοκής και διαφθοράς της χώρας μένουν ακλόνητοι παρά την κρίση, παρά τα όσα έχουμε περάσει ως κοινωνία. Μερικές φορές έχει κανείς την αίσθηση ότι μπορεί να έχουμε ήδη γίνει μία μίνι Ουκρανία, με ολιγάρχες που κάνουν ό,τι θέλουν στο παρασκήνιο, κομμάτια <<<<<< Το να μείνουμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα δεν είναι ούτε αυτονόητο ούτε εύκολο. Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Η προεδρική βάσανος Του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ του βαθέος κράτους που έχουν αυτονομηθεί και ένοπλες συμμορίες που κάνουν κουμάντο σε διάφορους τομείς. Και όλα αυτά σε μια κοινωνία που νιώθει την ανάγκη να τα ισοπεδώνει όλα. Είμαστε τώρα στη φάση του γκρεμίσματος και τίποτα δεν φαίνεται ικανό να μας σταματήσει. Εχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στον Τιτανικό, αλλά ακόμη και αν φωνάξει κάποιος «πάρτε το αλλιώς, πάμε στα βράχια», θα σηκωθούν χίλιοι και θα ουρλιάξουν «άντε ρε από εδώ, πού ήσουν εσύ όταν έπρεπε να μιλήσεις;». Το πλήρωμα του Τιτανικού τα έχει χαμένα, οι επιβάτες έχουν επαναστατήσει και το σωστικό ρυμουλκό βάζει συνέχεια όρους για να ολοκληρώσει τη διάσωση... Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, που θυμίζει αποτυχημένη χώρα (failed state) στην πρώιμη φάση της, καλό είναι να μην ξεχνάμε μερικά πράγματα. Ανήκουμε ακόμη και σήμερα στις 40 πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Εχουμε ακόμη και σήμερα πιο υψηλό βιοτικό επίπεδο και μεγαλύτερες συντάξεις από μερικές ευρωπαϊκές χώρες. Είμαστε ένα ευρωπαϊκό κράτος που ανήκει στα πιο κλειστά κλαμπ της Δύσης - την Ε.Ε., την Ευρωζώνη και το ΝΑΤΟ. Ολα αυτά δεν σημαίνουν τίποτα για τους συμπατριώτες μας που τα έχουν χάσει όλα, είναι άνεργοι, δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους τους. Και όμως. Το να μείνουμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα δεν είναι ούτε αυτονόητο ούτε εύκολο. Αν πέσουμε στον γκρεμό θα αναπολούμε το 2014, όσο περίεργο ή παράλογο και αν ακούγεται. Θα έπρεπε να έχουμε ήδη καταλάβει, άλλωστε, ότι ήμασταν ο αδύνατος κρίκος μιας γηρασμένης, παρηκμασμένης, υπερχρεωμένης Ευρώπης. Τα κεφάλαια, το «σφρίγος» μιας επιχειρηματικής κουλτούρας, η εκπαίδευση, η ανταγωνιστικότητα φεύγουν από τη Γηραιά Ηπειρο και κινούνται ανατολικά. Η Ευρώπη δίνει μια μάχη διατήρησης ενός επιπέδου ζωής που απειλείται από τεκτονικές παγκόσμιες αλλαγές. Εμείς έχουμε παραδόξως κάνει μεγάλη πρόοδο σε σχέση με τη Γαλλία ή την Ιταλία, αλλά παραμένουμε ο αδύναμος κρίκος. Από τη μια, έχουμε ένα πολιτικό προσωπικό και ένα «κατεστημένο» που έχει αποτύχει στην αποστολή του. Αρνείται να αλλάξει νοοτροπία, ενδιαφέρεται μόνο για την προστασία των «πελατών» του και τη διατήρηση θεσμών αδιαφάνειας και αναξιοκρατίας. «Δεν το έχει», να το πω απλά, νεοελληνικά. Αφήνω κατά μέρος τη θεσμοθετημένη διαφθορά και διαπλοκή που κάνει τη χώρα πολύ ειδική περίπτωση. Από την άλλη, έχουμε τις δυνάμεις του ακραίου μεταπολιτευτικού λαϊκισμού και της καταγγελίας χωρίς όρια που υπόσχονται μία επιστροφή στο δήθεν βολικό χθες. Εχουμε μπροστά μας πυκνή ομίχλη. Το μυαλό μας δεν είναι καθαρό και η ψυχραιμία έχει χαθεί. Παίζουμε ξύλο στο κατάστρωμα, ορισμένοι τακτοποιούν τις τελευταίες τους δουλειές, άλλοι ονειρεύονται την επανάσταση και ο Τιτανικός συνεχίζει να πλέει σχεδόν ακυβέρνητος. Εχει νόημα να το επισημαίνει κανείς άραγε; Ούτως η άλλως ο «χορός», από δεξιά και από αριστερά, είναι έτοιμος να ουρλιάξει: «σκάσε ρε!». Ε ισήλθε η χώρα για άλλη μία φορά σε φάση εκτροχιασμού. Το επιμαρτυρεί η δραματική πτώση των αξιών του Χρηματιστηρίου Αθηνών και η υποδοχή που επιφύλαξε ο διεθνής Τύπος στην επίσπευση των διαδικασιών εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, απόφαση προεξοφληθείσα -καλώς ή κακώςότι οδηγεί αναποδράστως σε πρόωρες εκλογές. Η προσφυγή στις κάλπες δεν είναι αυτή καθαυτή αποσταθεροποιητική διαδικασία. Είναι μία από τις εκτονωτικές διεξόδους του αντιπροσωπευτικού συστήματος. Το γεγονός ότι περίπου εκ συστήματος δεν εξαντλείται η εντολή της Βουλής οφείλεται στην παθογένεια της ηγεσίας μας - διαχρονικώς βεβαίως και όχι στην παρούσα συγκυρία μόνο. Από την εποχή που η Νέα Δημοκρατία απώλεσε τη συγκυριακή πλειοψηφία των 220 βουλευτών των πρώτων εκλογών της Μεταπολιτεύσεως, το 1974, η εκάστοτε ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας κατέστη περιπέτεια της πλέον οικτράς μορφής. Παρασκηνιακές μηχανορραφίες, που οδηγούσαν στη διάλυση μικρών κομμάτων, εισαγωγή «ομοιομόρφων» ψηφοδελτίων, που αναιρούσαν τη μυστικότητα της ψηφοφορίας -έως ότου καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από την ονομαστική- και ανάδειξη πολιτικών στο αξίωμα του ανωτάτου άρχοντος, που δεν κατάφεραν να εκλεγούν στην τελευταία φάση βουλευτές, υπήρξε ο θλιβερός κανόνας. Καιρός να απαλλαγούμε -πολίτες και πολιτικοί- από τη φαιδρά αυτή διαδικασία. Το σύστημα της μεταπολιτεύσεως που μεθόδευσε την κατάλυση της μοναρχίας με ένα ιδιότυπο δημοψήφισμα, πριν από σαράντα χρόνια, ας κάνει κάτι ώστε να παύσει ο διασυρμός του θεσμού που επέβαλε. Ενας Πρόεδρος δίχως καμία ουσιαστική αρμοδιότητα, δίχως ρυθμιστικό ρόλο, σε ένα σύστημα απολύτως πρωθυπουργοκεντρικό, θα μπορούσε να εκλεγεί ακόμη και με σχετική πλειοψηφία. Αλλά για να διατηρηθούν κάποια προσχήματα ας υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι και η τελική εκλογή ας γίνεται μεταξύ των δύο υποψηφίων που θα πλειοψηφήσουν κατά τον πρώτο γύρο. Κάποιος θα αναδειχθεί με απόλυτη πλειοψηφία 151 ψήφων και ας είναι ένας πολίτης με κάποια εμπειρία - πολιτική, ακαδημαϊκή, αδιάφοροπου να ομιλεί και κάποια γλώσσα, εκτός της ελληνικής, ώστε να βρούμε επιτέλους όλοι την ησυχία μας. Ούτως ή άλλως με το υπάρχον σύστημα ο όποιος Πρόεδρος θα πρέπει πάντα να είναι αποδεκτός από την Κεντροαριστερά. Στην διάρκεια των σαράντα ετών, μόνον δύο από τους διατελέσαντες στο αξίωμα του ανωτάτου άρχοντος ανήκαν πολιτικώς στη Νέα Δημοκρατία - ο Κωνσταντίνος Τσάτσος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Εάν μάλιστα η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας γίνει απ ευθείας από τον λαό, τότε ο ανώτατος άρχων της χώρας θα είναι «κεντροαριστεράς» διαμορφώσεως, διότι αυτός είναι ο συσχετισμός των δυνάμεων στην Ελλάδα. Αλλά η κομματική προέλευση του όποιου Προέδρου είναι επί της ουσίας παρεμπίπτον θέμα. Το αδιανόητο είναι να δοκιμάζεται το πολιτικό σύστημα της χώρας κάθε πενταετία. Εχει η όποια κυβέρνηση να ασχοληθεί με υποθέσεις σοβαρότερες. Και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς θα είχε αποφύγει τον δραματικό του μονόλογο, την περασμένη Πέμπτη, όταν απευθυνόμενος στους βουλευτές της Ν.Δ. αγωνιζόταν να πείσει είκοσι πέντε βουλευτές εκτός της κυβερνητικής πλειοψηφίας να υπερψηφίσουν τον κ. Σταύρο Δήμα - έναν αξιολογότατο υποψήφιο, αλλά αυτό δεν έχει δυστυχώς καμία σημασία, στο κλίμα εξωφρενικής οξύτητος που έχει δημιουργηθεί. Π έρα από τη συνταγματική παγίδα που επιτάσσει βουλευτικές εκλογές εάν η Βουλή δεν εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η αβεβαιότητα για το άμεσο μέλλον υποδεικνύει ότι το πρόγραμμα ανασύνταξης της οικονομίας και η διαχείριση της χώρας από την κυβέρνηση συνεργασίας δεν έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του μεγαλύτερου μέρους των ψηφοφόρων. Εάν οι δημοσκοπήσεις δεν έδειχναν σαφές προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ, η αξιωματική αντιπολίτευση μάλλον δεν θα έκανε ό,τι μπορεί για να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές. Οπου κι αν βρισκόμαστε σ ένα μήνα, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την επόμενη μέρα με περισσότερες δυνάμεις και η πολιτική ελίτ να κινηθεί με μεγαλύτερη συνέπεια για την ανόρθωση της οικονομίας και της κοινωνίας. Είναι επιτυχία ότι η Ελλάδα κρατήθηκε στην Ευρωζώνη και η οικονομία άρχισε να δείχνει δειλά σημάδια ανάκαμψης. Με τις θυσίες των πολιτών, τα μεγάλα ελλείμματα μειώθηκαν και (κυρίως με την άνοδο της τουριστικής κίνησης) η εικόνα άρχισε να αλλάζει. Το γεγονός, όμως, ότι τα επιτεύγματα παραμένουν εύθραυστα υποδηλώνει την ύπαρξη μεγάλων αδυναμιών. Για να πάει μπροστά Πότε μπορούμε να μιλάμε (κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά) για κατάρρευση του πολιτικού συστήματος; Προφανώς, όταν το πολιτικό σύστημα παύει να υπηρετεί τις συλλογικές ανάγκες. Από κατάφωρη ανικανότητα ή πασιφανή ιδιοτέλεια - φαυλότητα ή από συγκερασμό των δύο. Ενα πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει, όταν τα κόμματα αυτονομούνται από την κοινωνία, υπηρετούν μόνο ή κυρίως την αυτοσυντήρησή τους οι αντιπρόσωποι του λαού έχουν πάψει να αντιπροσωπεύουν τον λαό, πασχίζουν για πάρτη τους. Πουριτανικές συνταγές στην πολιτική είναι ανώφελες, «η περί τας τιμάς ευφροσύνη» (η ηδονή της εξουσίας) αναγνωριζόταν, από τα αρχαία κιόλας χρόνια, «εγγυτάτω του θείου» πλησιέστατη στη θεϊκή ευδαιμονία και γι αυτό ακαταμάχητα ορεκτή. Αλλά σήμερα, στο περίπου ελληνόφωνο δικό μας κρατίδιο του βαλκανικού νότου, η χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος δεν τεκμαίρεται από κρούσματα εξουσιαστικής αυθαιρεσίας ή υπερφροσύνης τόσο όσο από την έλλειψη σοβαρότητας. Ολα στο πολιτικό μας σύστημα είναι ελλειμματικά, ελλιπέστατη και η σοβαρότητα. Μικρά τα αναστήματα, κωμική η σπουδαιοφάνεια και μεγαλαυχία, θλιβερή η ανικανότητα, χυδαίος ο αμοραλισμός. Σοβαρότητα θα πει, πριν από όλα, να έχουν τα κόμματα πραγματικές διαφορές διαφορετικούς στόχους, διαφορετικές ιεραρχήσεις προτεραιοτήτων, διαφορετικά προγράμματα, διαφορετικούς οραματισμούς για την κοινωνία. Στο Ελλαδιστάν των πολιτικών πυγμαίων, όλα τα κόμματα έχουν μια και την ίδια επαγγελία: να αυξήσουν την κατά κεφαλήν καταναλωτική ευχέρεια, χωρίς κανένα άλλο όραμα ζωής, ποιότητα ζωής, χαρά της ζωής. Ακόμα και η παιδεία δεν παρέχεται ως καλλιέργεια αλλά ως «εφόδιο»: προσόν για καριέρα. Απίστευτο, κι όμως τα κόμματα καυχώνται να μην έχουν πολιτικές διαφορές, καμαρώνουν να είναι «πολυσυλλεκτικά», δηλαδή να μην πιστεύουν σε τίποτα. Το ΠΑΣΟΚ αγκάλιασε αντιθέσεις, από τον Μάρκο Βαφειάδη ώς τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο η Ν.Δ. από τον Καρατζαφέρη και τον Μπαλτάκο ώς τον Μίκη Θεοδωράκη. Για τον Αντώνη Τρίτση η Ν.Δ. ήταν η επάρατη «Δεξιά» και ρητόρευε ότι «η Δεξιά είναι φίδι, που πρέπει να του λειώσουμε το κεφάλι». Δεν Ανασύνταξη των δυνάμεών μας ΑSSOCIATED PRESS η χώρα θα πρέπει να δούμε πώς θα εκμεταλλευτούμε τις δυνάμεις και τις δυνατότητές μας. Είτε συνεχίσει αυτή η κυβέρνηση είτε αναλάβει άλλη, τίποτα δεν μπορεί να μείνει όπως πριν: ούτε η σχέση μας με την Ευρώπη ούτε η υπολειτουργία των θεσμών, ούτε η καταστροφική πολυπλοκότητα των νόμων που ευνοεί τη διαφθορά, ούτε η σχέση μεταξύ πολιτικών κομμάτων και πολιτών, ούτε η πολιτική νοοτροπία που προτιμά την πόλωση από τη συναίνεση. Η Ελλάδα βρέθηκε σε αδιέξοδο το 2010 επειδή δεν άντεχε το βάρος του δημόσιου χρέους της. Οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση -υπό την ασφυκτική πίεση των ΗΠΑ- μας στήριξαν. Το Μνημόνιο εισήγαγε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, πολλές εκ των οποίων έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί πολύ νωρίτερα, αλλά η σκληρή λιτότητα προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις που επιδείνωσαν πολύ τις επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία και στη ζωή των πολιτών. Από ένα σημείο και μετά, η μείωση εισοδημάτων, η αύξηση φόρων, η εκτόξευση της ανεργίας και η έλλειψη ρευστότητας οδήγησαν στη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας, η οποία προκαλεί ολοένα και μεγαλύτερα χρέη και προβλήματα. Η Ελλάδα απέδειξε τις αδυναμίες της ευρωπαϊκής πολιτικής (και σε πρόλαβε να δει τις «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις Σημίτη και Παπανδρέου του ολίγιστου να ασκούν την πιο δεξιά πολιτική που γνώρισε ποτέ η χώρα. Ούτε να αποθαυμάσει πρόλαβε την τραγελαφική συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, τις συντονισμένες επιδόσεις τους σε αυτεξευτελισμό και σε διασυρμό των «παρατάξεών» τους. Μιλάμε για κατάρρευση του πολιτικού συστήματος (κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά) μετρώντας τις ψήφους των πολιτών που δίνονται για να εκδικηθούν την αμετανοησία των «κομμάτων εξουσίας»: Το άλμα του ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6% στο 27% της εκλογικής προτίμησης δεν έγινε επειδή οι πολίτες γοητεύθηκαν ξαφνικά από τη θρησκοληψία κάποιας σέκτας - συνιστώσας αυτού του ιδεολογικού «τουρλού», όπως δεν γοητεύθηκαν και από τα μασκαριλίκια του νεοναζισμού και τραμπουκισμού αναδείχνοντας τη «Χρυσή Αυγή» τρίτο σε δύναμη κόμμα. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις η ψήφος των πολιτών ήταν εκτόνωση τυφλής οργής, χαστούκι στο «σύστημα». Χαστούκι αντίστοιχο με τη συνταραχτική λαοθάλασσα των «αγανακτισμένων», τις εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών που με ανοιχτές παλάμες, στραμμένες στη Βουλή, κραύγαζαν: «κλέφτες, ψεύτες, άτιμοι». Οποιο τεχνητό δεκανίκι κι αν υποκαταστήσει τον Βενιζέλο στη στήριξη της πρωθυπουργίας Σαμαρά, ελπίδα ανάκαμψης από τη συντελεσμένη καταστροφή δεν υπάρχει. Ελπίδα θα γεννηθεί μόνο Του ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ Tου ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ Ποιος θα τολμήσει την παλιγγενεσία <<<<<< Τα ποσοστά των «συνιστω σών» στα κομματικά όργα να δεν αντανακλούν τα ποσο - στά τους στην κοινωνία. όταν μεθοδικά και με συνέπεια καταλυθεί το πελατειακό κράτος, το κομματικό παρακράτος. Συγκεκριμένα: όταν επιβληθεί αδιάβλητη αξιοκρατία στον δημόσιο τομέα, έλεγχος της ποιότητας και της προσφοράς των σιτιζόμενων από τον κρατικό κορβανά. Οταν απεξαρτηθεί, με καισαρική τομή, ο συνδικαλισμός από τα κόμματα. Οταν απολακτιστούν οι κομματικές νεολαίες από τα πανεπιστήμια. Οταν αποκλειστούν οι κομματικοί «νταβατζήδες» από τις εργολαβίες δημόσιων έργων, προμηθειών του κράτους και από τα ΜΜΕ. Τίποτα στη ζωή μας δεν αλλάζει, φως στο τούνελ της απόγνωσης δεν μπορεί να φανεί, αν δεν χειρουργηθεί συνταγματικά η σιαμαία συμφυΐα κράτους και κομματικού συστήματος. Εύκολο δεν είναι. Το κομματικό σύστημα έχει καταρρεύσει, αλλά έχει συμπαρασύρει στην κατάρρευσή του και το κράτος, δέσμιο στα πλοκάμια της κομματικής ασυδοσίας. Διαθέτει και ισχυρά πληθυσμικά ερείσματα η κομματοκρατία, αναρίθμητους ευνοημένους από την αναξιοκρατία, τη ρεμούλα, την αυτονόητη λωποδυσία του κοινωνικού χρήματος πλήθος «οργανικών διανοουμένων», πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών, επιχειρηματιών, που η μεγάλο βαθμό και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου), την έλλειψη αξιόπιστων μηχανισμών και την απουσία σοφών αξιωματούχων που θα τους ένοιαζε ποια θεραπεία θα εφαρμόσουν και θα γνώριζαν πότε το φάρμακο γίνεται φαρμάκι. Η στενή σχέση με την Ε.Ε. μας διέσωσε, αλλά εάν η Ευρώπη δεν αλλάξει πολιτική και συνεχιστεί η σκληρή λιτότητα, η αγκαλιά αυτή μπορεί να μας πνίξει. Η σημερινή πολιτική αβεβαιότητα πηγάζει σε μεγάλο βαθμό από το γεγονός ότι οι περισσότεροι ψηφοφόροι βλέπουν τις θυσίες τους να είναι στέρηση (προς όφελος άλλων) και όχι επένδυση στο μέλλον. Η Ελλάδα διαθέτει όλους τους θεσμούς που χρειάζεται μια Δημοκρατία για την εύρυθμη λειτουργία της. Το γεγονός, όμως, ότι φθάσαμε στην κρίση και ακόμη δεν έχει πεισθεί ο λαός ότι επιβάλλεται νέο καθεστώς με μεγαλύτερη δικαιοσύνη και ισότητα, αποδεικνύει τις χρόνιες αδυναμίες των θεσμών. Αυτό δεν υπονομεύει μόνο την εμπιστοσύνη των πολιτών στο σύστημα, αλλά και των επενδυτών, καταδικάζοντας την οικονομία σε μαρασμό. Δεν είναι τυχαίο ότι τα χρόνια της χλιδής συνοδεύτηκαν από την άνθηση της δωροδοκίας σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας, της διοίκησης και της κοινωνίας. Εντός ή εκτός Μνημονίων, αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Επίσης, πρέπει να απλουστευθούν οι νόμοι και να εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση. Η ατιμωρησία των ισχυρών «δικαιολογεί» τη γενικευμένη αυθαιρεσία των πολλών (και ίσως λειτουργεί ως «άλλοθι» για τις υπερβολές των ισχυρών). Τέτοιες αλλαγές απαιτούν μια εντελώς διαφορετική σχέση μεταξύ πολιτικών και πολιτών όπου και οι δύο πλευρές πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία. Στην οικονομία και στο εμπόριο, μεταξύ άλλων αλλαγών, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την πύλη που άνοιξε η σιδηροδρομική σύνδεση του Πειραιά με την Ευρώπη. Συμμετέχουμε συνεχώς σε μια έντονη πολιτική συζήτηση, όπου κυριαρχούν ο εθνοκεντρισμός, το παράπονο, η αίσθηση της απειλής και διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Οι παράλληλες αλλά διαφορετικές αντιλήψεις της ιστορίας και της πραγματικότητας συχνά υπονομεύουν την εθνική ενότητα. Σήμερα, παρότι θυμωμένοι και πολωμένοι, ας κατανοήσουμε ότι το μέλλον του τόπου και του έθνους θα κριθεί από το πώς θα ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας. Χωρίς τη βοήθεια, τη στήριξη και τις νουθεσίες οποιουδήποτε άλλου. Η ευθύνη είναι μεγάλη και είναι δική μας. προσκόλληση σε κόμμα τούς εξασφάλισε αναρρίχηση και διασημότητα. Η κατάλυση του πελατειακού - κομματικού κράτους από αυτούς που το γέννησαν και το συντηρούν, μοιάζει λογικά και πρακτικά αδύνατη. Το θεσμοποιημένο έγκλημα δεν αυτοαναιρείται, αποκλείεται έμπρακτη μετάνοια των αυτουργών. Δεν είναι λοιπόν καθόλου περίεργο που και ο ΣΥΡΙΖΑ, πλησίστιος προς την εξουσία με προίκα την κοινωνική οργή (και όχι την εμπιστοσύνη), δεν λέει λέξη για την πρώτιστη αιτία των δεινών μας: το πελατειακό - κομματικό κράτος. Εχει προκληθεί και δεν απαντάει: αν γίνει εξουσία, υπάρχει έστω και αμυδρό ενδεχόμενο να ελευθερώσει τον κρατικό μηχανισμό, τον συνδικαλισμό και τα πανεπιστήμια από το καθεστώς της κομματικής φεουδαρχίας; Δεν απαντάει, προφανώς επειδή λειτουργεί και αυτός με τις ίδιες προϋποθέσεις που έχουν οδηγήσει στην κατάρρευση το πολιτικό μας σύστημα. Σκέφτονται και στον ΣΥΡΙΖΑ (προβληματίζονται, σχεδιάζουν) με την προ-μνημονιακή λογική της κομματοκρατίας. Οπως συνέβη και με τη ΔΗΜΑΡ, που μόλις μετέσχε, για λίγο, στη συγκυβέρνηση, αξίωσε αμέσως μερίδιο από το κομματικό κράτος (με την αναλογική κλίμακα: 4 προς 3 προς 1). Αδύνατο να συνειδητοποιήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ την ιστορική ευκαιρία και προνομιακή δυνατότητα που τους προσφέρει η λαϊκή οργή (όχι εμπιστοσύνη): να αναστήσουν την ελληνική κοινωνία. Οπως και ο Κ. Σημίτης το 1996 και ο Καραμανλής ο βραχύς το 2004, έτσι αρνείται και ο Τσίπρας σήμερα να αγνοήσει τις εσωκομματικές του δεσμεύσεις προκειμένου να κερδίσει την ευρύτατη κοινωνική στήριξη. Το ποσοστό των ψήφων που θα χάσει απειθαρχώντας στον κ. Λαφαζάνη και στον κ. Μηλιό, σίγουρα δεν συγκρίνεται με τις ψήφους που θα του φέρει ακριβώς η απειθαρχία του: το άνοιγμα στις ανάγκες και λαχτάρες του κοινωνικού σώματος. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της κοινωνικής παρακμής, σε οποιαδήποτε περίοδο της Ιστορίας, είναι η αδυναμία των ηγετών να αφουγκραστούν την ανάγκη της κοινωνίας αρνούμενοι τη μυωπία των επιτελών τους. Πρόσφατες εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα: ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ταγίπ Ερντογάν.

17-ELLADA_Master_cy 12/12/14 23:41 Page 17 Kυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 17 ΦΑΛΗΡΕΥΣ / Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ Ιδιο το δίλημμα, χειρότεροι οι όροι Ο Π. Λαφαζάνης κρίνει «απαράδεκτη τη θεωρία ότι δεν μπορεί η χώρα να δράσει μονομερώς». (Eχει γούστο πώς ένας μαρξιστής με ανήκεστο βλάβη αντιστρέφει τους όρους, ονομάζοντας την πραγματικότητα των άλλων «θεωρία» και τη δική του θεωρία «πραγματικότητα» - αλλά ας το προσπεράσουμε...) Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι ο ηγέτης της νεοκομμουνιστικής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ έχει δίκιο: είναι στο χέρι μας να διαλέξουμε τον δρόμο που θα ακολουθήσουμε. Μπορούμε, αν θέλουμε, να μειώσουμε το χρέος κατά 70%. Γίνεται πολύ εύκολα. Το είπε, άλλωστε, με σπαρακτική αφέλεια, ο προερχόμενος από το βαθύ ΠΑ- ΣΟΚ Π. Κουρουμπλής: «Μια Παρασκευή βράδυ συγκαλείται η Βουλή και το κάνει» - τόσο απλά. Δεν έχει σημασία αν οι ίδιοι τα πιστεύουν αυτά ή όχι. Oσοι τα ακούν αυτά έξω δεν τους ενδιαφέρει να εξηγήσουν το είδος της τρέλας που έχει καταλάβει τους Eλληνες, ούτε τα παιχνίδια των πολιτικών τους, τι μπορεί να εννοούν και τι όχι. Δεν τους ενδιαφέρει να καταλάβουν την ουσιαστική αγραμματοσύνη που εξαπλώθηκε στη χώρα, ενώ σχεδόν κάθε ελληνική κωμόπολη αποκτούσε το πανεπιστημιακό της τμήμα. Για τους έξω αρκεί, ότι αυτά τα πράγματα λέγονται με χαρακτηριστική άνεση κάθε μέρα, αφότου η πολιτική ζωή μπήκε σε τροχιά η οποία μπορεί να οδηγήσει σε εκλογές. Η πρόσφατη επίσκεψη των Γ. Σταθάκη και Γ. Μηλιού στο Λονδίνο, για επαφές με τους εκπροσώπους των αγορών, λ.χ., δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία σε διπλωματικούς παρατηρητές από τη βρετανική πρωτεύουσα ότι ο σκοπός της επίσκεψης ήταν να σπείρει τον τρόμο στις αγορές. Season s greetings. Εικόνα από την Αθήνα του μέλλοντος που μας περιμένει... Ούτε βέβαια έχει καμία σημασία το πινγκ πονγκ μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, γύρω από το μέγεθος των ευθυνών της κάθε πλευράς - είναι ένα παιχνίδι που γίνεται καθαρά για εσωτερική κατανάλωση. Ασφαλώς οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ) για την επαναφορά του στην επικαιρότητα είναι τεράστιες. Αλλά οι ευθύνες της κυβέρνησης, που επί έξι μήνες προσπαθούσε να βγει από τα αριστερά στην αντιπολίτευση, τι είναι; Στο κάτω κάτω, όσοι παρατηρούν τη διαμόρφωση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ) γνωρίζουν πολύ καλά ότι τυχόν αποτυχία της χώρας να αντεπεξέλθει στη χρεοκοπία εξυπηρετεί απόλυτα τα σχέδια της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, η οποία βλέπει στη χρεοκοπία την ευκαιρία για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της χώρας. Αυτό ήταν έτσι εξαρχής - δεν είναι τίποτε το καινούργιο. Δυστυχώς, το καινούργιο είναι ότι η κυβέρνηση έδειξε ότι δεν μπορεί και πολλά πέραν των δημοσιονομικών και, το χειρότερο, δείχνει τους τελευταίους μήνες να μη θέλει κιόλας. Συνηθίσαμε να φθάνουμε στο παρά τρίχα και, παρόλα αυτά, τελευταία στιγμή να τη γλιτώνουμε, ώστε νομίσαμε ότι το κακό δεν μπορεί πια να συμβεί ξανά. Μπορεί, όμως και μάλιστα αυτή τη φορά με πολύ μικρότερο κόστος για εκείνους που θα μας αφήσουν πίσω. Eτσι βρισκόμαστε έπειτα από δυόμισι χρόνια στο ίδιο σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε, αντιμέτωποι με το ίδιο δίλημμα. Με τη διαφορά ότι τώρα πλέον οι όροι του διλήμματος είναι πολύ χειρότεροι. Eχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σ εκείνους που πανηγυρίζοντας και θριαμβολογώντας τρέχουν προς τη λάθος κατεύθυνση και στους αδέξιους και αναποφάσιστους, που μπορεί μεν να κινούνται με βήμα σημειωτόν, τουλάχιστον όμως είναι στραμμένοι προς την σωστή κατεύθυνση. Eτσι αντιλαμβάνομαι την κατάσταση και -το λέω ειλικρινά- προτιμώ να μην τη σκέπτομαι καθόλου... Η κυρία Ξουλίδου «Αν πούμε πολλά όχι, οι ξένοι θα μας φοβούνται. (...) Η Ελλάδα είναι ένα πολύ πλούσιο κράτος, έχει πλούτο φυσικό και ορυκτό. (...) Η Κρήτη έχει αέριο για να τροφοδοτεί όλη την Ευρώπη για εκατό χρόνια. (...) Δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να μην μπουν στη Βουλή οι Ανεξάρτητοι Eλληνες, το ποσοστό μας θα είναι 7%». Σταχυολόγησα μόνο τα πιο ωραία από αυτά που εκστόμισε, με το ύφος της ακράδαντης βεβαιότητας, η βουλευτίνα των ΑΝΕΛ Σταυρούλα Ξουλίδου, θεολόγος ως προς τις σπουδές και συγγραφέας της ιστορικής διατριβής (έτσι την προσδιορίζει η ίδια στο βιογραφικό της) με τον τίτλο «Ανθέλληνες, Μισέλληνες, Φιλέλληνες». Δεν υπάρχει, φυσικά, τίποτε το πρωτότυπο στις κοινότοπες αρλούμπες της κ. Ξουλίδου. Ωστόσο, μας βοηθούν να συλλάβουμε πώς αυτή η γυναίκα πίστεψε ότι πήγαν να εξαγοράσουν την ψήφο της για τρία εκατομμύρια ευρώ μέσω Facebook... kassimatis@kathimerini.gr

18-ELLADA_Master_cy 12/12/14 23:40 Page 18 18 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 Το πολιτικό θρίλερ των 14 ημερών Ολο το παρασκήνιο από την Κυριακή 23 Νοεμβρίου και το «Παρίσι 2», ώς την επίσπευση της προεδρικής εκλογής Των Κ. Π. ΠΑΠΑΔΙΟΧΟΥ και ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ Κυριακή 23 Νοεμβρίου, αργά το βράδυ στο υπουργείο Οικονομικών (ΥΠΟΙΚ) βρίσκονται ελάχιστοι. Ο υπουργός Γκίκας Χαρδούβελης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Τάσος Αναστασάτος και ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Σταύρος Παπασταύρου. Την προηγούμενη μέρα έχει αποσταλεί από την οδό Νίκης άλλο ένα μεταμεσονύχτιο email στους εκπροσώπους της τρόικας σε μία προσπάθεια να μειωθεί το δημοσιονομικό κενό, καθώς ο χρόνος πιέζει αφόρητα για να επιτευχθεί συμφωνία μέχρι το τελευταίο Eurogroup της χρονιάς, στις 8 Δεκεμβρίου. Εκείνο το βράδυ κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το πολιτικό θρίλερ που θα κορυφωθεί τις επόμενες 14 ημέρες και που θα φέρει κάθε πλευρά στα όριά της. Από τη μία, οι πιο ισχυροί άνθρωποι του πλανήτη θα βρεθούν για άλλη μία φορά να σηκώνουν το τηλέφωνο και να πιέζουν για μία λύση για την Ελλάδα, ενώ από την άλλη οι εξελίξεις και οι αφόρητες πιέσεις της τρόικας των τελευταίων 20 ημερών θα πυροδοτήσουν πολιτικές εξελίξεις και θα οδηγήσουν την Αθήνα σε εσπευσμένες προεδρικές εκλογές. Πίσω στο ΥΠΟΙΚ, 9 το βράδυ εκείνης της Κυριακής, Αθήνα και τρόικα αποφασίζουν έπειτα από μια σειρά ανταλλαγής email ότι υπάρχει πια το κατάλληλο έδαφος για μία πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση. Εξαιτίας της γιορτής των Ευχαριστιών την Πέμπτη που είναι αργία στις ΗΠΑ και οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ δεν εργάζονται αποφασίζεται να γίνει συνάντηση την Τρίτη ώστε να υπάρχει χρόνος δύο ημερών και επιλέγεται, για δεύτερη φορά, ο χώρος της ελληνικής αντιπροσωπείας του ΟΟΣΑ στο Παρίσι ως ουδέτερο έδαφος. Μπαίνοντας στην αρτ ντεκό βίλα Σάιντ, ο Γκίκας Χαρδούβελης δηλώνει ότι «έχουμε έρθει εδώ για να κλείσουμε τη διαπραγμάτευση». Ομως γρήγορα η ελληνική πλευρά συνειδητοποιεί ότι οι εκπρόσωποι της τρόικας αποδέχθηκαν την πρόταση για συνάντηση στο Παρίσι περισσότερο για να ασκήσουν πίεση και λιγότερο για να ακούσουν τις ελληνικές θέσεις. Η εικόνα αδιεξόδου δημιουργείται από τις πρώτες ώρες που βρίσκονται όλοι μαζί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, καθώς ενώ οι εκπρόσωποι της τρόικας επιμένουν να πηγαίνουν «γραμμή - γραμμή» τον ελληνικό προϋπολογισμό, δεν αποκαλύπτουν στην ελληνική πλευρά κατά πόσο και εάν τελικά μειώνεται το δημοσιονομικό κενό μετά τις προτάσεις που έχουν μαζί τους οι Ελληνες υπουργοί. Η αίσθηση ότι δεν υπάρχει επιθυμία συμφωνίας είναι έντονη στους Ελληνες, ενώ είναι πλέον σαφές ότι για να κλείσει η αξιολόγηση απαιτούνται παρεμβάσεις στους φόρους (ΦΠΑ), τις ρυθμίσεις για τις δόσεις και τα συνταξιοδοτικά. Το πρώτο βράδυ η διαπραγμάτευση τελειώνει 4.30 τα ξημερώματα. Το κλίμα στο «Παρίσι 2» περιγράφεται οριακό, ενώ εκεί ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Ρίσι Γκογιάλ υπογραμμίζει ότι ο πολιτικός παράγοντας δεν παίζει ρόλο στις αποφάσεις του Ταμείου ακόμα και αν αλλάξει η κυβέρνηση και έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ, ως απάντηση στην προσπάθεια της ελληνικής πλευράς να εξηγήσει το πολιτικό κόστος που θα είχαν στην κυβέρνηση ορισμένα από τα μέτρα. Οι έντονες διεργασίες στο περιθώριο του Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου οδήγησαν τελικά στην πρόταση Μοσκοβισί για δίμηνη παράταση. <<<<<< Οι πιέσεις από την τρόικα, το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, το ποτήρι που είναι και μισογεμάτο και μισοάδειο. Διαφοροποιήσεις Συγχρόνως είναι πια ξεκάθαρο ότι στην τρόικα κυριαρχούν δύο θέσεις. Οι εκπρόσωποι της Επιτροπής δείχνουν ότι αναγνωρίζουν κάποια πρόοδο στα εργασιακά και ασφαλιστικά, δίνοντας την αίσθηση ότι το ποτήρι είναι μισογεμάτο, ενώ το ΔΝΤ επιμένει ότι στο δημοσιονομικό δεν υπάρχει καμία πρόοδος και το ποτήρι φαντάζει σίγουρα μισοάδειο. Αυτή η διαφοροποίηση μεταξύ των εκπροσώπων της τρόικας αποκρυσταλλώνεται δύο μέρες αργότερα στο Euroworking Group, στις 27 Νοεμβρίου. Παπασταύρου και Αναστασάτος φεύγουν από το Παρίσι και ξεκινούν στις Βρυξέλλες σειρά από παρασκηνιακές συναντήσεις με εκπροσώπους των κρατών της Ευρωζώνης και υψηλά ιστάμενους αξιωματούχους της Κομισιόν. Πρέπει να καταλάβουν κατά πόσον οι Ευρωπαίοι εταίροι θέλουν τελικά να κλείσει η συμφωνία και να υπάρξει μετάβαση της χώρας στην προληπτική γραμμή πίστωσης ή εμμέσως πλην σαφώς εξωθούν την Ελλάδα σε παράταση του υφιστάμενου προγράμματος. Με αυτό τον τρόπο θα ξεπερνιόταν ο κάβος της πολιτικής αβεβαιότητας, των προεδρικών και πιθανών εθνικών εκλογών, με την Ελλάδα να βρίσκεται σε πρόγραμμα, προκειμένου να είναι θωρακισμένη από οποιαδήποτε μεταβλητότητα των αγορών. Οι δύο εκπρόσωποι της Ελλάδας καθισμένοι σε ένα τραπέζι με τους 18 τεχνικούς συμβούλους των υπουργείων Οικονομικών της Ευρωζώνης (Euroworking Group - EWG) βλέπουν, κατά τη διάρκεια του δείπνου, τους εκπροσώπους της τρόικας να αποκτούν μπροστά τους ξεκάθαρες θέσεις. Από τη μία, ο Ντέκλαν Κοστέλο, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξηγεί στους τεχνοκράτες των ευρωπαϊκών υπουργείων Οικονομικών ότι σημειώθηκε πρόοδος σε εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα στο Παρίσι, ενώ τηλεφωνικά παίρνει τον λόγο και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Ρίσι Γκογιάλ και είναι πολύ πιο φειδωλός στην αποτίμησή του. Ο πρόεδρος του EWG, ο Αυστριακός Τόμας Βίζερ, γνωστός για το καυστικό του χιούμορ, είναι από τους πιο σημαντικούς παίκτες της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, καθώς έχει την ικανότητα να γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια του ελληνικού προγράμματος και συγχρόνως να μπορεί να καταλάβει ποια είναι η μεγαλύτερη εικόνα στην ευρωπαϊκή σκακιέρα. Ο ίδιος παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτή τη συνάντηση. Από το πρωί κυκλοφορούν φήμες ότι στο ΕWG θα γίνει πρόταση εξάμηνης παράτασης του ελληνικού προγράμματος, αφού το αδιέξοδο στο οποίο έχουν φτάσει οι διαπραγματεύσεις στο Παρίσι είναι πλέον γνωστό. Μία τέτοια απόφαση γνωρίζουν στο Μαξίμου ότι θα αποτελούσε την πολιτική ταφόπλακα του κ. Σαμαρά και πρέπει να αποφευχθεί. Ο Τ. Βίζερ αφού ακούει τις εισηγήσεις της τρόικας καλεί και τις δύο πλευρές να κλείσουν την αξιολόγηση το συντομότερο δυνατόν. Μια μικρή παράταση έχει κερδηθεί και οι δύο Ελληνες βγαίνουν το βράδυ της Πέμπτης από το δύσκολο δείπνο με την αίσθηση «ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί» και ότι υπάρχει ακόμα μικρό περιθώριο για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Ο κ. Αντ. Σαμαράς και ο κ. Ευάγγ. Βενιζέλος συναντώνται την ίδια ημέρα στο Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να αποτιμήσουν τη συνάντηση στο Παρίσι, αλλά και να δουν τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης. Σύμφωνα με πληροφορίες, για πρώτη φορά «αποκρυσταλλώνεται» η αίσθηση ότι λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας οι εταίροι δεν ήθελαν να κλείσει η διαπραγμάτευση. «Μας πήρε πολύ χρόνο, γιατί τα μηνύματα που εισπράτταμε ήταν αντιφατικά», αναγνωρίζει στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συγκεκριμένη συνάντηση γίνεται και μια πρώτη συζήτηση για τις «εναλλακτικές» της Αθήνας στην περίπτωση κατά την οποία η διαπραγμάτευση με την τρόικα οδηγηθεί σε αδιέξοδο και μπαίνει στο τραπέζι το ενδεχόμενο επίσπευσης της προεδρικής εκλογής. Ομως, κυρίαρχη επιλογή παραμένει να καταβληθεί νέα προσπάθεια ώστε η συμφωνία να κλείσει. Την επομένη το πρωί, Σαμαράς, Βενιζέλος, Χαρδούβελης και Παπασταύρου με την ενημέρωση από τις Βρυξέλλες, βρίσκονται σε τηλεφωνική σύσκεψη για να αποφασίσουν τι μέτρα πρέπει να πάρουν. Οι τέσσερις άνδρες, ο καθένας από το γραφείο του βάζουν κάτω τα νούμερα και γρήγορα συνειδητοποιούν ότι το μόνο Τηλεφωνήματα και συναντήσεις πριν από το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου Την εβδομάδα πριν από το σημαντικό Eurogroup στις 8 Δεκεμβρίου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες καταλαβαίνουν ότι η παραχώρηση του ΦΠΑ από την ελληνική πλευρά είναι αρκετή, τουλάχιστον για να ξεκινήσουν οι συζητήσεις. Βλέποντας μάλιστα ότι από τη μεριά του ΔΝΤ δεν υπάρχει κινητικότητα, κινητοποιούνται μόνοι τους. «Ενας οργασμός τηλεφωνημάτων και συναντήσεων ξεκινάει», όπως περιγράφει χαρακτηριστικά υψηλόβαθμος Ευρωπαίος αξιωματούχος με τον πρόεδρο της Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, να βρίσκεται σε επικοινωνία, κυρίως το περασμένο Σαββατοκύριακο, με την Κριστίν Λαγκάρντ και τον Μάριο Ντράγκι, για να καταστήσει σαφές ότι πρέπει να δοθεί πλήρης εξασφάλιση στην Ελλάδα και ότι η τρόικα πρέπει να γυρίσει το συντομότερο δυνατόν. Ο Γάλλος Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί επικοινωνεί επίσης με την κ. Λαγκάρντ και της ζητεί να μην είναι τόσο σκληρή με την Ελλάδα. Συγχρόνως συνομιλεί τηλεφωνικά με τον κ. Σαμαρά, ενώ έχει δίωρη συνάντηση με τον Ευάγγ. Βενιζέλο, την Τρίτη, πριν από το Eurogroup και την Πέμπτη με τον σύμβουλο του πρωθυπουργού, Σταύρο Παπασταύρου. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι κ. Γιουνκέρ και Μοσκοβισί μιλάνε σε Λαγκάρντ και Ντράγκι για το ενδεχόμενο εκλογής Τσίπρα, προειδοποιώντας ότι «μπορεί τώρα να υπάρχει κυβέρνηση που να μην είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι με την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων αλλά μετά ενδέχεται ο κίνδυνος μιας αντιευρωπαϊκής κυβέρνησης που μπορεί να μην κάνει καμία μεταρρύθμιση». Ταυτόχρονα, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, επενδυτικά funds που έχουν επενδύσει στην Ελλάδα περνάνε αντίστοιχο μήνυμα σε υψηλόβαθμους αξιωματούχους του ΔΝΤ. Τα νέα φτάνουν ακόμα και στο στενό περιβάλλον του Μπιλ Κλίντον, καθώς ο γαμπρός του είναι διαχειριστής hedge fund που έχει επενδύσει στην Ελλάδα. Ομως παρά τις πιέσεις, ακόμα και την ώρα που ξεκινούσε το κρίσιμο Eurogroup της Δευτέρας, δεν ήταν ξεκάθαρο αν το ΔΝΤ και η ΕΚΤ θα έριχναν τον πήχυ της παράτασης... EUROKINISSI μέτρο που θα μπορούσαν να πάρουν και θα έφερνε τα περισσότερα έσοδα, ενώ θα έπληττε λιγότερο την ευαίσθητη κατηγορία χαμηλόμισθων και συνταξιούχων, είναι η αύξηση του ΦΠΑ σε ξενοδοχεία από 6,5% στο 13%. Αυξήσεις σε είδη ένδυσης, τρόφιμα ή φάρμακα απορρίπτονται. Οι κ. Δ. Σταμάτης και Χρ. Λαζαρίδης από πλευράς Μαξίμου και ο κ. Χρ. Πρωτόπαπας από πλευράς ΠΑΣΟΚ αναφέρουν στον πρωθυπουργό και τον κ. Βενιζέλο αντίστοιχα πως τα συγκεκριμένα μέτρα μπορεί «να μην περνάνε» από τη Βουλή, ενώ επισημαίνουν πως για τα δύο κόμματα θα ήταν καταστροφικό η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές και αυτά να έχουν ήδη αποδεχθεί μέτρα που πλήττουν τα λαϊκά στρώματα. Επίσης, στο Μέγαρο Μαξίμου αρχίζει να κυριαρχεί η άποψη ότι όσο περισσότερα «δώσει» η Αθήνα στην τρόικα τόσο δυσκολότερη θα γίνεται η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας κατά τις ψηφοφορίες που τότε είχαν τοποθετηθεί τον προσεχή Φεβρουάριο. Παράλληλα, σε αλλεπάλληλες συσκέψεις στη Χαριλάου Τρικούπη επισημαίνεται πως εάν η κυβέρνηση υπερβεί κάποιες «κόκκινες γραμμές», θα είχαν ισχυρό άλλοθι ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και οι προσκείμενοι σ αυτόν βουλευτές να αποχωρήσουν από το ΠΑΣΟΚ και να ιδρύσουν κόμμα, με πλατφόρμα σαφώς φιλολαϊκότερη απ αυτή που εκ των πραγμάτων θα αντιπροσώπευε ο κ. Βενιζέλος. Την επομένη το πρωί, ο κ. Σαμαράς με τους κοντινότερους συνεργάτες του βρίσκονται στο Μαξίμου από τις 9 το πρωί και σε συνεχή επικοινωνία με το ΥΠΟΙΚ και τον Γκίκα Χαρδούβελη ετοιμάζουν μέχρι τις 4 τα ξημερώματα μία εμπεριστατωμένη ανάλυση για άλλες πηγές εσόδων, προτείνοντας ακόμα και μέτρα που μπορούν να φέρουν μικρά έσοδα ώστε να κλείσει το χάσμα των διαπραγματεύσεων. Πατώντας το κουμπί αποστολή στο γνωστό πλέον mail με τις ελληνικές θέσεις που διαρρέει λίγες μέρες αργότερα, τελικά στέλνεται μέσα από αυτές τις 43 σελίδες και η τελευταία προσπάθεια καλής πίστης, που σκοπό έχει να μετριάσει τις ανησυχίες της τρόικας για την αξιοπιστία του προγράμματος. Η απάντηση έρχεται τρεις μέρες αργότερα κρατώντας την ελληνική πλευρά σε μεγάλη αγωνία και σε δισέλιδο υπόμνημα η τρόικα λέει βασικά ότι το δημοσιονομικό κενό βρίσκεται στο 1,7 δισ. (σχεδόν διπλάσιο από τα μέτρα που είχαν προτείνει οι Ελληνες λίγες μέρες πριν) και εστιάζουν και σε άλλους τρεις τομείς, όπως περαιτέρω αλλαγές στη νομοθετική ρύθμιση για τις 100 δόσεις που είχε περάσει από τη Βουλή περίπου ένα μήνα νωρίτερα, αλλαγές στο ασφαλιστικό και αύξηση του ΦΠΑ σε περισσότερες κατηγορίες και όχι μόνο στα ξενοδοχεία. Μήνυμα Σαμαρά 2 Δεκεμβρίου. Ο πρωθυπουργός μιλάει στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο και στέλνει μήνυμα προς το εξωτερικό ότι «δεν θα δεχθεί παράλογες πιέσεις». Επί της ουσίας ο κ. Σαμαράς διαμηνύει πως εάν το 2012 η ευθύνη για τυχόν ελληνικό «ναυάγιο» ανήκε ενδεχομένως εξ ολοκλήρου στην Αθήνα, αυτή τη φορά δεν ίσχυε το ίδιο και οι εταίροι θα χρεωθούν μέρος του κόστους. Σύμφωνα με πληροφορίες, εκείνη την ημέρα ο κ. Σαμαράς είχε βρεθεί ένα βήμα πριν από τη ρήξη με τους εταίρους και την ανακοίνωση της επίσπευσης των προεδρικών εκλογών, αλλά αποφασίζει να το «παλέψει». Οπως και στην τρόικα έτσι και στο Μαξίμου φαίνεται στην αιχμή της διαπραγμάτευσης να κυριαρχούν περισσότερες της μιας απόψεις. Ο πρωθυπουργός δέχεται εξάλλου όλο το προηγούμενο διάστημα αντικρουόμενες εισηγήσεις από στενούς του συνεργάτες, αλλά και από τον κ. Γ. Στουρνάρα που έχει παραμείνει σταθερός του συνομιλητής. Ειδικότερα, στο τραπέζι του Μεγάρου Μαξίμου είχαν τεθεί ως εναλλακτικά σενάρια: Μια συμφωνία με επώδυνες παραχωρήσεις με την τρόικα, ακόμη και εάν υπήρχε ο κίνδυνος η κυβέρνηση να καταψηφιστεί στη Βουλή ή να επέλθει ρήξη με το ΠΑΣΟΚ. Να αναγνωριστεί το αδιέξοδο και να υπάρξει ρήξη με την τρόικα (σενάριο που ήταν και το πλέον κυρίαρχο). Να βρεθεί συμβιβαστική λύση που να καλύπτει και τους δανειστές, αλλά χωρίς να δεχτεί η ελληνική πλευρά παράλογες απαιτήσεις ώστε να κλείσει η αξιολόγηση και να προχωρήσει στην επόμενη μέρα. Ο κ. Σαμαράς επιλέγει εκείνες τις μέρες την τρίτη οδό, με το σκεπτικό πως εάν η αξιολόγηση έκλεινε χωρίς επώδυνα μέτρα, θα είχε τη δυνατότητα να πείσει τους ανεξάρτητους βουλευτές ότι η εποχή των Μνημονίων έχει τελειώσει και άρα θα είχε μεγάλη πιθανότητα να διαμορφώσει την προεδρική πλειοψηφία των 180 βουλευτών. Στο σημείο αυτό αρχίζει να μορφοποιείται και η «φόρμουλα» απεμπλοκής με τους εταίρους που τελικά υιοθετήθηκε: Η Αθήνα να επισπεύσει την προεδρική εκλογή και ως αντάλλαγμα να της δοθεί «τεχνική» παράταση μερικών εβδομάδων. Η συγκεκριμένη επιλογή είχε ορισμένα πολιτικά πλεονεκτήματα: Πρώτον, αποδιδόταν σε τεχνικούς λόγους και δεύτερον, περιελάμβανε τη ρήτρα μετάβασης της χώρας από το Μνημόνιο στην προληπτική γραμμή πίστωσης με την κυβέρνηση να νομιμοποιείται, ενόψει των επερχόμενων πολιτικών εξελίξεων, να λέει ότι οδηγεί με ασφάλεια τη χώρα στη μεταμνημονιακή εποχή. Ετσι, στην κατεύθυνση αυτή ενεργοποιήθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός με τηλεφωνικές επικοινωνίες σε Μέρκελ, Λαγκάρντ και Ντράγκι, αλλά και από τις Βρυξέλλες ο κ. Παπασταύρου. Παράλληλα, από τη Βασιλεία, ο κ. Βενιζέλος που έχει ήδη συναντηθεί με τον κ. Μοσκοβισί, μέσω διαρροών αναφέρεται για πρώτη φορά δημοσίως στο σενάριο της επίσπευσης της προεδρικής εκλογής. Ντέκλαν Κοστέλο κατά Πόουλ Τόμσεν Πώς αποφασίστηκε η δίμηνη παράταση Το περίγραμμα της κατ αρχήν συμφωνίας σε καμία περίπτωση δεν σήμαινε πως το ελληνικό θρίλερ είχε φθάσει στο τέλος του, αφού πάντα υπήρχε ανοικτό το ενδεχόμενο συμφωνίας με την τρόικα έστω στο «και ένα». Επόμενη σημαντική συνάντηση το Euroworking Group της περασμένης Πέμπτης. Εκεί πλέον είναι τελείως εμφανής η διαφορετική στάση που κρατάνε οι εκπρόσωποι της τρόικας. Από τη μία ο Ντέκλαν Κοστέλο, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μιλάει στους τεχνικούς συμβούλους των 18 υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης για «σημαντική» πρόοδο στις διαπραγματεύσεις, ενώ ο Πόουλ Τόμσεν, που εμφανίζεται μέσω τηλεδιάσκεψης από την Ουάσιγκτον, μιλάει για «περιορισμένη» πρόοδο. Η Ελλάδα στέλνει την Παρασκευή το βράδυ την ολοκληρωμένη της πρόταση των 300 σελίδων με αποδέκτες, εκτός από τους εκπροσώπους της τρόικας, και τα ίδια τα κράτη-μέλη. Κυριακή πρωί και οι φόβοι ότι το ΔΝΤ δεν θέλει να έρθει, επιβεβαιώνονται. Η ελληνική πλευρά δεν έχει λάβει καμία απάντηση. Ακόμα και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι φτάνουν να λένε ότι το ΔΝΤ το έχει «παρατραβήξει» και ότι είναι πλέον αδικαιολόγητη η στάση του. Η πιθανότητα να δοθεί στο τελευταίο Eurogroup εξάμηνη παράταση είναι πολύ πιθανή. Στο μυαλό του Αντ. Σαμαρά δεν μπορεί να μην υπάρχει η σκέψη να αιφνιδιάσει και να ανακοινώσει τις προεδρικές εκλογές από το βήμα της Βουλής εκείνο το βράδυ που ψηφίζεται ο προϋπολογισμός. Σε συνάντηση που είχαν ο πρωθυπουργός με τον κ. Βενιζέλο στο γραφείο του κ. Σαμαρά το απόγευμα της Κυριακής, αποφασίστηκε να ενημερωθούν για την επίσπευση της προεδρικής εκλογής ο κ. Σόιμπλε και άλλοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και οι ανακοινώσεις για τις ψηφοφορίες για Πρόεδρο να ανακοινωθούν την επομένη μετά την ολοκλήρωση του Eurogroup και ενώ το χαρτί για μία τεχνική παράταση ενός μήνα έχει πια καεί. Στο περιθώριο του Eurogroup εξελίσσονται έντονες διεργασίες. Κεντρικό ρόλο παίζει ο Β. Σόιμπλε που είναι σε επικοινωνία με Αθήνα και Βερολίνο. Ο Π. Μοσκοβισί προτείνει τη δίμηνη παράταση. Ο Μ. Ντράγκι προτιμάει εξάμηνη, αλλά αν η Ευρώπη στηρίζει δίμηνη θα την στηρίξει και αυτός. Ο κ. Παπασταύρου στέλνει sms στον κ. Σαμαρά ότι η απόφαση πάει για δίμηνη παράταση. Λίγη ώρα αργότερα, ο πρωθυπουργός ανακοινώνει προεδρικές εκλογές στις 17 Δεκεμβρίου.

19-ELLADA_Master_cy 12/12/14 23:13 Page 19 Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 ΕΛΛΑΔΑ Η Κ ΑΘ Η Μ Ε Ρ Ι Ν Η l 19 «Καθαρή εκλογή» Προέδρου ή εκλογές Γιατί Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος προχώρησαν στην αιφνιδιαστική κίνηση της περασμένης Δευτέρας Του ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΤΕΡΖΗ Στρατηγική «καθαρής εκλογής» του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας ή, σε διαφορετική περίπτωση, προσφυγής στις κάλπες με όρους που, πιθανολογείται, ότι εξυπηρετούν τη δικομματική, ακολουθεί το Μέγαρο Μαξίμου ενόψει των τριών κρίσιμων ψηφοφοριών στη Βουλή στις 17, 23 και 29 Δεκεμβρίου. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς, σε συνεννόηση με τον κυβερνητικό του εταίρο κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, προχώρησε < < < < < < Η προσωπική επίθεση κατά Κουβέλη, το μήνυμα από τη Σύνοδο Κορυφής και πώς διαβάζουν στα επιτελεία τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. την προηγούμενη Δευτέρα σε μία αιφνιδιαστική κίνηση που είχε ως κύριους στόχους: την ταχεία επίλυση της πολιτικής εκκρεμότητας στη χώρα και τη διατήρηση της πολιτικής πρωτοβουλίας στα δικά τους χέρια, είτε αυτή θα οδηγήσει το βράδυ της 29ης Δεκεμβρίου στην εκλογή του κ. Σταύρου Δήμα στην Προεδρία της Δημοκρατίας είτε, εξαιτίας της άρνησης της αντιπολίτευσης, σε πρόωρες εκλογές στις 25 Ιανουαρίου. Και σε αυτό τον άξονα κινούνται οι επιλογές του πρωθυπουργού, εφεξής. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Σαμαράς διέψευσε, τρις, τα σενάρια που κυκλοφόρησαν για εν κινήσει αλλαγή του κ. Στ. Δήμα με κάποιον άλλο υποψήφιο, σύμφωνα με τους διακινητές των σεναρίων τον κ. Φ. Κουβέλη. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός επέλεξε, και πάλι από το βήμα της κοινοβουλευτικής ομάδας, να βάλει φρένο στις προτάσεις που διακινούνταν για πολιτική συμφωνία που θα περιελάμβανε την εκλογή Προέδρου μαζί με τον ορισμό ημερομηνίας εκλογών, σημειώνοντας ότι μία μακρά προεκλογική περίοδος θα ήταν καταστροφική για τη χώρα. η επίτευξη των «180» αποτελεί άπιαστο στόχο. Σε αντίστοιχες κινήσεις έχει προχωρήσει και ο κ. Σταύρος Δήμας, αν και αρχικώς υπήρξε προβληματισμός για τις πρώτες αρνητικές αντιδράσεις στο άκουσμα της υποψηφιότητας αλλά και για ελλιπή προετοιμασία εκ μέρους της κυβέρνησης. Πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν τις διαβουλεύσεις που εξελίσσονται, υπογραμμίζουν ότι το αρνητικό κλίμα των πρώτων 24ώρων μετά την επίσπευση της προεδρικής εκλογής έχει αρχίσει να μεταβάλλεται. Προσθέτουν, δε, ότι απαιτείται ψυχραιμία καθώς, όχι τυχαία, ο συνταγματικός νομοθέτης έχει προβλέψει τρεις, και όχι μία, ψηφοφορίες για τον Πρόεδρο. Καθαρές λύσεις Οι απαντήσεις του πρωθυπουργού, εν προκειμένω, δεν ήταν μόνον θεσμικά βάσιμες αλλά εμπεριείχαν και ένα αδιαμφισβήτητο μήνυμα: είτε θα επιτευχθεί η εκλογή Προέδρου, δίχως η κυβέρνηση να προβεί σε πολιτικές παραχωρήσεις και χωρίς ο ίδιος να απολέσει την ευχέρεια χειρισμών, είτε η απάντηση στην εκκρεμότητα θα δοθεί στις κάλπες. Τα όσα είπε ο κ. Σαμαράς στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, που οδήγησαν κάποιους από τους γαλάζιους βουλευτές να αμφιβάλλουν αν, τελικά, η επιδιωκόμενη λύση είναι η εκλογή Προέδρου ή οι πρόωρες εκλογές, απαντούν και σε όσα συμβαίνουν στο παρασκήνιο. Εν προκειμένω, με την αναβίωση προτάσεων για τη συγκρότηση κυβέρνησης «εθνικής ανάγκης» ή «ειδικού σκοπού». Ενα τέτοιο κείμενο, για κυβέρνηση «εθνικής ευθύνης», έχουν ήδη διαμορφώσει, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», οι ανεξάρτητοι βουλευτές Γ. Κουράκος, Γ. Κασαπίδης, Κ. Γιοβανόπουλος και Π. Μουτσινάς, χωρίς ωστόσο να δοθεί στη δημοσιότητα. Αντίστοιχης προσέγγισης (σ.σ. χωρίς να θίγει το ζήτημα της κυβερνητικής ανασύνθεσης) ήταν και η πρόταση των «8 βουλευτών» της Κεντροαριστεράς, ενώ την επανάληψη του «πειράματος Παπαδήμου» ζήτησε, με παρέμβασή του την Πέμπτη, ο κ. Γ. Παπανδρέου και υποστηρίζουν βουλευτές του περιβάλλοντός του ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ Φρένο στις προτάσεις για πολιτική συμφωνία, που θα περιελάμβανε εκλογή Προέδρου και ορισμό ημερομηνίας εκλογών, έβαλε ο πρωθυπουργός, μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. (Σαχινίδης, Μωραΐτης), προκαλώντας την οργή Βενιζέλου. Το ενδεχόμενο επαναφοράς της πρότασης από ανεξάρτητους βουλευτές, στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ και τη στήριξη ακόμη και γαλάζιων, συζητείται στη Βουλή και κυρίως πέριξ αυτής, ειδικά μπροστά στο ενδεχόμενο η πρώτη ψηφοφορία της προσεχούς Τετάρτης να επιβεβαιώσει το πολιτικό αδιέξοδο και την έναρξη ενός πρόωρου, και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις καταστροφικού, εκλογικού κύκλου για την Ελλάδα. Ωστόσο, πρόκειται για λύση που δεν αποδέχεται το Μαξίμου ενώ πολύ δύσκολα θα υιοθετούσε και ο κ. Ευ. Βενιζέλος, υπό την πίεση και των πρωτοβουλιών Παπανδρέου για διεμβολισμό της φθίνουσας πάντως εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ. «Η χώρα έχει πρωθυπουργό, η κυβέρνηση έχει εντολή...» ήταν η αντίδραση συνεργατών του κ. Σαμαρά, οι οποίοι και προσέθεταν «ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει, δεν τα ακούμε, δεν τα συζητάμε». Αντιθέτως, η στρατηγική του Μαξίμου είναι αυτή των καθαρών λύσεων, όπως απέδειξε και η επιλογή των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου να καθορίσουν, εν αντιθέσει με τον κ. Παπανδρέου το 2011, σίγουρα όχι το αποτέλεσμα αλλά, πάντως, τον χρόνο και το πλαίσιο της πολιτικής μάχης. Ο πρωθυπουργός έχει ήδη ξεκινήσει, τα προηγούμενα 24ωρα, κύκλο επαφών με βουλευτές, ειδικά από τον χώρο των ανεξάρτητων, ενώ κρίσιμη παράμετρο αποτελούν οι δύο κοινοβουλευτικές ομάδες της ΔΗΜΑΡ (10 βουλευτές) και των ΑΝΕΛ (12 βουλευτές), καθώς χωρίς την εξασφάλιση τουλάχιστον 10 «ναι» από τα δύο αυτά κόμματα, Οπως σημειώθηκε, κρίσιμη παράμετρο αποτελούν, πλην των 24 ανεξαρτήτων, και οι βουλευτές στις κοινοβουλευτικές ομάδες της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ. Ο κ. Σαμαράς κάτι που δεν είχε πράξει ούτε τις ημέρες της κρίσης του Ιουνίου 2013 όταν η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από την τότε τρικομματική επιτέθηκε με σφοδρότητα, προσωπικά, στον κ. Φώτη Κουβέλη, τον οποίο, ουσιαστικά, επιδίωξε να εκθέσει για την εκλογική του προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, η έκθεση του επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ για τη συμφωνία με τον κ. Αλ. Τσίπρα δεν αφορά τους ελάχιστους πλέον ψηφοφόρους του άλλοτε ελπιδοφόρου κόμματος της ανανεωτικής Αριστεράς αλλά τους βουλευτές του. Μπορεί κάποιος με ασφάλεια να εκτιμήσει ότι έγιναν προσπάθειες να ριχτούν γέφυρες και προς την πλευρά των ΑΝΕΛ, όχι απαραιτήτως και προς την πλευρά του κ. Π. Καμμένου, ο οποίος επιμένει στην, ενίοτε εκτός ορίων, ρητορική που τον έφερε στη Βουλή του 2012 αλλά έκτοτε δεν στάθηκε ικανή για να διατηρήσει το κόμμα τα ποσοστά του. Οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος θα επιδιώξουν να έχουν, την Τετάρτη, ένα αποτέλεσμα που θα σηματοδοτεί τη δυναμική της υποψηφιότητας Δήμα (σ.σ. περί τις 165 ψήφους) και παράλληλα δεν θα αποκλείει την εκλογή του, όπως θα συμβεί εάν εμφανιστούν 121 αρνητικές ψήφοι. Παράλληλα, αναμένουν σαφές μήνυμα στήριξης από τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. που συγκαλείται στις 18 Δεκεμβρίου, ένα 24ωρο μετά την κρίσιμη πρώτη ψηφοφορία. Στην πολιτική αντιπαράθεση, οι δύο κυβερνητικοί εταίροι θα επικαλεστούν όχι μόνον όσα βλέπουν άπαντες, δηλαδή την αναταραχή στις αγορές, την πίεση από την Ευρωζώνη, τον κίνδυνο ατυχήματος, αλλά και την ενισχυόμενη πλειοψηφία των πολιτών που απορρίπτουν τις πρόωρες εκλογές. «Δεν μας αγάπησαν ξαφνικά οι πολίτες και δεν θέλουν εκλογές, μπορεί να βρίσκουν δυσάρεστη την πολιτική αλλά κατανοούν ότι είναι αναγκαία... Εμείς προτείνουμε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο: εκλογή Προέδρου, ολοκλήρωση αξιολόγησης, συμφωνία για την πιστοληπτική γραμμή, ελάφρυνση χρέους και συνέχιση μιας αδιατάρακτης πορείας... Ο ΣΥΡΙΖΑ το μόνον που υπόσχεται είναι ένα θολό πλαίσιο που σημαίνει νέο αίμα και δάκρυα» σχολίαζε στενός συνομιλητής του πρωθυπουργού, το βράδυ της Παρασκευής. Μπροστά του είχε το τελευταίο δημοσκοπικό κύμα, που καταγράφει και τις αντιδράσεις στην πρωτοβουλία της κυβέρνησης για επιτάχυνση της προεδρικής εκλογής. Και, ίσως, σε αυτές τις δημοσκοπήσεις, και στην εικόνα επανασυσπείρωσης της γαλάζιας βάσης, εν αντιθέσει με αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, να περιλαμβάνεται και μία ακόμη ερμηνεία των τελευταίων εξελίξεων αλλά και της εφεξής στάσης των πρωταγωνιστών.

20-ELLADA_Master_cy 12/12/14 23:36 Page 20 20 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014 Ο «πυρετός» των βουλευτών και ο γρίφος για τους «180» Το παρασκήνιο, οι διεργασίες, ποιοι είναι κοντά στο «ναι» και ποιοι κοντά στο «όχι» Των ΕΛΛΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ - ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΕΡΖΗ - ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΟΥΡΔΑΡΑ Κορυφώνονται οι ασφυκτικές πιέσεις ένθεν κακείθεν, κυρίως προς τους βουλευτές, ενόψει των κρίσιμων ψηφοφοριών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η πρώτη εκ των οποίων θα γίνει την ερχόμενη Τετάρτη το απόγευμα. Στο κοινοβουλευτικό παρασκήνιο οι διεργασίες έχουν πάρει φωτιά, καθώς η βεβαιότητα των προηγούμενων μηνών για εκλογή έχει μετατραπεί σε ετοιμότητα για... εκλογές. Την επιχείρηση συντονίζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (σ.σ.: ο οποίος, πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», φέρεται να είναι έντονα ενοχλημένος από την παραπλανητική εικόνα που ορισμένοι του μετέφεραν το προηγούμενο διάστημα σε σχέση με τις ισορροπίες), ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη έχουν ο υπουργός Επικρατείας, Δημ. Σταμάτης, ο πρόεδρος της Βουλής, Ευάγγ. Μεϊμαράκης, η κυβερνητική εκπρόσωπος, Σοφία Βούλτεψη, καθώς και υπουργοί και πρώην υπουργοί που διατηρούν προσωπικές επαφές με στελέχη κυρίως των Ανεξάρτητων Ελλήνων, όπως οι κ. Μ. Βορίδης, Ν. Δένδιας και Κ. Μαρκόπουλος. Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την πρώτη ψηφοφορία, ακόμη και «φιλοσαμαρικοί» βουλευτές, όταν συζητούν κατ ιδίαν, δηλώνουν πως, εκτός απροόπτου, υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να συγκεντρωθούν οι απαραίτητες 180 ψήφοι. Είναι ενδεικτικό ότι μεγαλύτερη βεβαιότητα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο εκφράζεται από βουλευτές του «καραμανλικού» περιβάλλοντος, αλλά και συνομιλητές της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη... Καθ οδόν προς την πρώτη ψηφοφορία, το πιο ενδιαφέρον ίσως στοιχείο είναι η σταδιακή μετατόπιση ή ακριβέστερα η προσπάθεια μετατόπισης του κέντρου βάρους από την πιθανότητα εξασφάλισης των 180 βουλευτών στην τρίτη ψηφοφορία, στην «ανάγκη» να διαπιστωθεί αν θα συγκεντρωθούν 121 αρνητικές ψήφοι στην πρώτη ψηφοφορία! Η «στροφή» αυτή δίνει έντονη την αίσθηση στο περιστύλιο ότι παράλληλα με την παρασκηνιακή διαδικασία πειθούς υπέρ του υποψηφίου Προέδρου κ. Στ. Δήμα, οι της Ν.Δ. εντός Βουλής επιχειρούν να αποδυναμώσουν τη μάχη που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του για την εξασφάλιση των 121 αρνητικών ψήφων. Σε αυτό ακριβώς το κλίμα φαίνεται ότι ασκούνται αφόρητες πιέσεις (προς τους πιθανούς «αντί» για να μη συνταχθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ), ανάλογες εκείνων που ασκούνται γενικώς για θετική ψήφο προς τον κυβερνητικό υποψήφιο στην τελευταία ψηφοφορία. Η πρώτη ψηφοφορία Εξίσου ενδιαφέρον είναι ότι τα τελευταία εικοσιτετράωρα και ενόψει της πρώτης ψηφοφορίας, οι πιέσεις για θετική ψήφο έχουν αντικατασταθεί από παραινέσεις είτε για «παρών» είτε ακόμη και για απουσία από την ψηφοφορία. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, πέραν των 155 βουλευτών που αποτελούν το άθροισμα των δυνάμεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, «ναι» στην υποψηφιότητα του κ. Στ. Δήμα αναμένεται να πουν προοδευτικά (πιθανότατα στην τρίτη ψηφοφορία) από τους ανεξάρτητους που αριθμούν 7 μέλη, οι Αικ. Μάρκου, Σπ. Λυκούδης, Β. Οικονόμου, Γρ. Ψαριανός. Επίσης πληροφορίες που δεν μπορούν να διασταυρωθούν απολύτως εμφανίζουν τους δύο πρώην χρυσαυγίτες βουλευτές, Χρ. Αλεξόπουλο και Στ. Μπούκουρα, να προσανατολίζονται σε θετική ψήφο. Ασάφεια υπάρχει ως προς τις προθέσεις του κ. Β. Πολύδωρα, ο οποίος έχει πει δημοσίως ότι αν υπάρξουν οι 179 μπορεί να είναι ο 180ος. Στους Ανεξάρτητους Δημοκρατικούς βουλευτές, οι οποίοι αριθμούν 17 μέλη, η εικόνα είναι η εξής: Mέχρι στιγμής, «όχι» φέρονται αποφασισμένοι να ψηφίσουν οι Π. Τατσόπουλος, Οδ. Βουδούρης, Μ. Ανδρουλάκης, Χρ. Γιαταγάνα, Θ. Παραστατίδης, Ραχ. Μακρή, Β. Καπερνάρος και Θ. Τζάκρη. Αντιστοίχως, θετική ψήφο αναμένεται να δώσουν οι κ. Γ. Νταβρής, Κ. Γιοβανόπουλος, Γ. Κασαπίδης, Π. Μελάς, Γ. Κουράκος και Χρ. Αηδόνης. Ερώτημα παραμένει η στάση της προερχόμενης από τους ΑΝΕΛ κ. Μίκας Ιατρίδη αλλά και του κ. Μάρκου Μπόλαρη. Ωστόσο, όλα είναι ανοικτά. Και τα «ναι» και τα «όχι», καθώς, για παράδειγμα, κάποιοι στην κυβερνητική παράταξη θεωρούν ότι η στάση αρκετών εξ όσων εμφανίστηκαν αρνητικοί στη αρχή, όπως ο κ. Μ. Ανδρουλάκης, μπορεί και να μεταβάλουν στάση στη συνέχεια. Πάντως, σε ό,τι αφορά την πρώτη ψηφοφορία, η οποία έχει μεγάλη σημασία σε επίπεδο εντυπώσεων, φαίνεται ότι απαιτείται ακόμη πολύ μεγάλη προσπάθεια για να επιτευχθεί ο κυβερνητικός στόχος για αύξηση των θετικών ψήφων στα όρια των 165. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακούγεται πλέον έντονα πως οι κ. Γ. Κουράκος, Γ. Κασαπίδης και Κ. Γιοβανόπουλος, οι οποίοι στη Βουλή ζήτησαν τη συνεννόηση των κομμάτων και τη Κεφάλαιο ΑΝΕΛ Θολή είναι η κατάσταση στους Ανεξάρτητους Ελληνες (ΑΝΕΛ), οι βουλευτές των οποίων δείχνουν το τελευταίο διάστημα έντονη νευρικότητα και ενίοτε μη εύκολα ερμηνεύσιμες συμπεριφορές. Η κ. Μαρία Κόλλια την ίδια μέρα δηλώνει ότι θα ψήφιζε Πρόεδρο αν συνέβαινε στη χώρα ένα συνταρακτικό γεγονός και λίγο μετά αναιρεί. Το ενδεχόμενο ενός σοβαρού εθνικού ζητήματος επικαλέστηκε και ο κ. Π. Χαϊκάλης προκειμένου να δείξει «διαθέσιμος» για ψήφο μάλλον στην τελική ψηφοφορία. Οπως και στη ΔΗΜΑΡ, έτσι και στους ΑΝΕΛ υπάρχουν βουλευτές που ούτε ν ακούσουν θέλουν για συμπαράταξη με ΣΥΡΙΖΑ και οι τελευταίοι «ανατρίχιασαν» μόλις έμαθαν την προχθεσινή ξαφνική επίσκεψη του προέδρου τους στο γραφείο Τσίπρα στη Βουλή και την εκεί συνάντησή του με τον κ. Ν. Παππά. Αρκετά κυβερνητικά στελέχη που διατηρούν επαφές με συναδέλφους τους των ΑΝΕΛ επιχειρούν να αφουγκραστούν τις διαθέσεις ορισμένων τουλάχιστον εξ αυτών, όπως π.χ. η κ. Ελενα Κουντουρά, η οποία από πολλούς «γαλάζιους» συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που δεν βλέπουν με καλό μάτι τη σύμπλευση των ΑΝΕΛ με τον ΣΥ- ΡΙΖΑ. Σε αυτούς ανήκει και ο κ. Τέρενς Κουίκ, τον οποίο, ωστόσο, οι «γαλάζιοι» παρακολουθούν προς στιγμήν από απόσταση, καθώς τον θεωρούν απρόβλεπτο και δεν επιθυμούν να πυροδοτήσουν κλίμα έντασης, με δεδομένο μάλιστα ότι ο ίδιος στηρίζει πάντοτε τις επιλογές της ηγεσίας του κόμματος. Τέλος, «όχι» έχουν ξεκαθαρίσει ότι θα ψηφίσουν οι Γ. Δημαράς, Ν. Αβραμίδης και Ν. Νικολόπουλος. συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ανάγκης, είναι πιθανό να δηλώσουν «παρών» στην πρώτη ψηφοφορία. Με όλα τα παραπάνω δεδομένα, το μεγάλο βάρος πέφτει στο τι θα πράξουν οι βουλευτές των ΑΝΕΛ και της ΔΗΜΑΡ, οι κοινοβουλευτικές ομάδες των οποίων αριθμούν 12 και 10 βουλευτές αντίστοιχα. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», τα τελευταία εικοσιτετράωρα, τα κυβερνητικά στελέχη δείχνουν να εντείνουν την πίεση προς εκείνους τους βουλευτές των δύο κομμάτων που δυσφορούν με τις κινήσεις προσέγγισης του ΣΥΡΙΖΑ στις οποίες προβαίνουν οι ηγεσίες τους. Ο στόχος είναι να παρουσιαστεί ως βεβαιότητα η αναμενόμενη, αργά ή γρήγορα, συνεργασία των δύο κομμάτων με τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να «απελευθερωθούν» εκείνοι οι βουλευτές των δύο που διαφωνούν με μια τέτοια προοπτική και εκτιμάται από τη Ν.Δ. ότι μπορεί να διαχωρίσουν τη θέση τους (ανεξαρτητοποίηση). Στη λογική αυτή εντάσσουν ορισμένοι και τη φήμη περί αναστολής λειτουργίας της ΔΗΜΑΡ και ένταξής της στην αξιωματική αντιπολίτευση. «Ελεος με τις προβοκάτσιες» έλεγε εμφανώς ενοχλημένη στους διαδρόμους της Βουλής η Ασημίνα Ξηροτύρη.Οι κ. Πανούσης, Ψύρρας, Τσούκαλης και η κ. Φούντα, επίσης εξέφρασαν σε κομματική συνεδρίαση δυσφορία, με όλους να λοξοκοιτάζουν την κ. Μαρία Ρεπούση, η μεταπήδηση της οποίας στην Κουμουνδούρου θεωρείται από πολλούς συντρόφους της περίπου δεδομένη. «Πρόεδροι της Δημοκτατίας» για... μία μέρα Της ΜΑΡΙΛΗΣ ΜΑΡΓΩΜΕΝΟΥ Ποτέ άλλοτε ένας πολιτικός δεν... διέγραψε τόσους προέδρους σε μία μονάχα στιγμή: Ο Σταύρος Δήμας ανακοινώθηκε ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και δεκάδες άλλοι έμειναν με τη χαρά της πρότασης να σιγοσβήνει στο πολιτικό τους καντηλάκι. Γεγονός αποτελεί ότι απ το καλοκαίρι έως τώρα οι προεδρικές προτάσεις πέφτουν βροχή. Η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ περιέγραψε καλύτερα απ όλους πώς κόντεψαν να τη χρίσουν προεδρίνα: «Ανέβηκαν στη Γαλλία Ελληνες δημοσιογράφοι», διηγείται, «και μου λένε κυρία Αρβελέρ, θα γίνετε Πρόεδρος της Δημοκρατίας;. Και τους απαντώ αποκλείεται. Τότε με ρωτάνε γιατί;. Λέω δεν έχω τα τυπικά προσόντα. Μου λένε πώς; Τόσες ακαδημίες, τόσα διδακτορικά. Λέω, βρε παιδί μου, δεν έχω κάνει το στρατιωτικό μου!». Αντιστοίχως, ο Γιάννης Μπουτάρης με το που τον κύκλωσαν τα σμήνη δημοσιογράφων, απάντησε στο «θα γίνετε Πρόεδρος;» με την ατάκα «έχετε δει πρόεδρο με τατουάζ;», και το όνειρο πνίγηκε στο μελάνι. Αλλά βέβαια υπήρχαν και άλλοι υποψήφιοι που πήραν τον ρόλο τους στα σοβαρά. «Τιμή μου να με προτείνουν για πρόεδρο!» βγήκε και είπε στο ραδιόφωνο ο Δ. Κρεμαστινός την επομένη που ακούστηκε τ όνομά του. Στον αντίποδα, ο Θ. Πάγκαλος. Εκείνος, αυτοσαρκαζόμενος (αν και μ αυτά τα πράγματα δεν ξέρει ποτέ Μετά την ατάκα «έχετε δει πρόεδρο με τατουάζ;» από τον Γιάννη Μπουτάρη, το όνειρο πνίγηκε στο μελάνι. κανείς...), δήλωσε πως «αν με προτείνουν για Πρόεδρο, εγώ θα πω ναι!» αλλά καθώς ουδείς αποτόλμησε την αποκοτιά, γράφτηκε στα πρακτικά μονάχα η δική του πρόταση για Πρόεδρο: «Αν μου αρέσει κάποιος, θα βγω και θα το πω: Αλέκος Παπαδόπουλος!». Και για να βάλει και την απαραίτητη δόση παγκαλικής γλαφυρότητας στην πρότασή του, ο πρώην υπουργός «στόλισε» και τον Φώτη Κουβέλη. Του οποίου η προεδρική προοπτική όπως είπε «είναι σαν να γυρνάς σπίτι να ψάξεις τι θα φας, και να βρίσκεις μόνο ένα... σφιχτό αυγό!». Το ίδιο το σφιχτό αυγό, βέβαια, παραλίγο να γίνει ομελέτα απ τις πολλές ανατροπές. Ο κ. Κουβέλης κάποτε έμοιαζε πιθανό να προταθεί για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ τώρα πλέον μοιάζει απίθανο ακόμη και να παραμείνει πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ. Οσο για την υποψηφιότητά του για την Ηρώδου Αττικού... αυτή θάφτηκε κάτω απ τον σωρό των ονομάτων στον ημερήσιο Τύπο: Ντόρα Μπακογιάννη, Παναγιώτης Πικραμμένος, Παντελής Βούλγαρης, Κώστας Γαβράς, Μαρία Δαμανάκη, Δημήτρης Νανόπουλος, Νικηφόρος Διαμαντούρος... Το προεδρικό, απ τις πολλές καρέκλες, άρχισε να μοιάζει με σινεμά multiplex. Και σαν να μην έφταναν οι ελληνικές προτάσεις, στην Ιταλία ένας ευφάνταστος κύριος που δουλεύει στη «Ρεπούμπλικα» έγραψε πως ο πρωθυπουργός ετοιμάζει για το Προεδρικό Μέγαρο τον... Βαγγέλη Μαρινάκη! Ομως, στην πραγματική ζωή, μάλλον δεν θα κρεμαστεί σύντομα το λάβαρο με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο στην Ηρώδου Αττικού. Βλέπετε, η απόσταση ανάμεσα στις λίστες και στο Προεδρικό είναι τόσο μεγάλη, όσο το κενό ανάμεσα στον συνταγματολόγο Ν. Αλιβιζάτο που στηρίζει ο Στ. Θεοδωράκης, τον επιχειρηματία Κ. Αγγελόπουλο που προτείνει ο Απόστολος Γκλέτσος και την «υποψήφια που θα ψήφιζα, τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη», που υποστηρίζει ο Αδωνις Γεωργιάδης. Αλλά, βέβαια, υπάρχουν και οι παραδοσιακές προτάσεις. Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, ας πούμε, σκέφτηκε ως πρώτη επιλογή τον Γιώργο Σουφλιά, τον αγαπημένο προεδρικό επιλαχόντα κάθε εκλογής, που όμως όλα δείχνουν πως κι αυτή τη φορά την καρέκλα θα τη βλέπει με το κιάλι. Η ίδια μαύρη προεδρική μοίρα δείχνει να περιμένει και τον έτερο αιώνιο υποψήφιο, τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, που αυτή τη φορά τον πρότεινε ο Πάνος Παναγιωτόπουλος: μπροστά στου Προεδρικού την πόρτα, η παρουσία του μοιάζει εξαιρετικά με εκείνη που είχαν του ρεμπέτικου τα δύο πολυτραγουδισμένα χόρτα. Αλλά καθώς τα χόρτα αγαπούν να ξεφυτρώνουν ανεξέλεγκτα, οι «πρόεδροι» απ τον Σεπτέμβρη και μετά άρχισαν να εμφανίζονται σε ομάδες. Ο κ. Παν. Τέτσης, ας πούμε, πρότεινε την τριπλέτα Απόστολος Κακλαμάνης - Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα - Δημήτρης Παντερμαλής. Το μόνο που δεν διευκρίνισε ήταν ποιος απ τους τρεις θα κερδίσει στον τελικό, οπότε η μεταξύ τους μάχη επικράτησης θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Στο ίδιο μήκος προεδρικού κύματος και ο κ. Θ. Βερέμης, που έκανε πρόταση - σιδηρόδρομο: Μαριέττα Γιαννάκου, ή Μ. Σταθόπουλο, ή Απ. Γεωργιάδη, ή Ελένη Αρβελέρ, ή Αγγελική Κοτταρίδου, ή Χρ. Πισσαρίδη, ή Στ. Μάνο, ή Θ. Παπαλεξόπουλο, ή τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο! Η ψήφος των εγκλείστων της Χ.Α. Στα πολλά και σύνθετα προβλήματα που συνδέονται με την επικείμενη προεδρική εκλογή, προστίθεται εκ των πραγμάτων και εκείνο που αφορά την παρουσία ή μη στη Βουλή των έγκλειστων βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Η απάντηση αν μπορούν να ψηφίσουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, απασχολεί ήδη τις εισαγγελικές αρχές. Ο εισαγγελέας των φυλακών Κορυδαλλού, όπου κρατούνται επτά βουλευτές της Χ.Α., μεταξύ των οποίων και ο επικεφαλής της, Νίκος Μιχαλολιάκος, είναι εκείνος που με διάταξή του θα πει το «ναι» ή το «όχι». Ανάλογη εισαγγελική διάταξη αναμένεται να εκδοθεί και για τον βουλευτή Στάθη Μπούκουρα, που είχε εκλεγεί με τα ψηφοδέλτια της Χ.Α., ωστόσο έχει διαχωρίσει τη θέση του και δηλώνει ανεξάρτητος. Γι αυτόν απόφαση θα λάβει ο εισαγγελέας Ναυπλίου μια και κρατείται στις εκεί φυλακές. Σε ό,τι αφορά τους εγκλείστους στον Κορυδαλλό, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ο αρμόδιος εισαγγελέας Νικόλαος Ποιμενίδης αναμένεται να σταθμίσει για την απόφασή του κρίσιμες παραμέτρους αξιολογώντας την πολιτειακή σημασία της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και το γεγονός ότι αποτελεί μία από τις κορυφαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Ο εισαγγελέας θα αποφανθεί τις προσεχείς ημέρες και <<<<<< Ο εισαγγελέας θα αποφασίσει εάν θα δοθεί άδεια στους φυλακισμένους βουλευτές να παραστούν στις ψηφοφορίες. πάντως πριν από τη 17η Δεκεμβρίου, οπότε και έχει οριστεί στη Βουλή η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου. Το γεγονός ότι οι εισαγγελικές αρχές δεν είχαν χορηγήσει άδεια στους έγκλειστους στον Κορυδαλλό βουλευτές της Χ.Α για να παραστούν και να ψηφίσουν κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας, πρόσφατα, για την παροχή ή μη ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, δεν θεωρείται προηγούμενο. Αλλωστε το γεγονός ότι η προεδρική εκλογή θεωρείται από τις εισαγγελικές αρχές μείζονος σημασίας κοινοβουλευτική διαδικασία, είναι το στοιχείο που τελικά θα καθορίσει και την απόφασή τους για το αν τελικά οι έγκλειστοι θα παραστούν και θα ψηφίσουν για νέο Πρόεδρο. Πάντως μέχρι σήμερα οι άδειες που έχουν δοθεί για παρουσία των εγκλείστων στη Βουλή αφορούσαν μόνο τις διαδικασίες για την άρση της ασυλίας τους και την παραπομπή τους στη Δικαιοσύνη.