m pi-*. To Πόρτο Ράφτη μετατρέπεται σταθερά σε τόπο μόνιμηξ διαμονιη αλλά ταυτόχρονα παραμένει ένα από τα γοητευτικότερα δείγματα του Αττικού τοπίου. Η παρέμβαση σε αυτό το τοπίο θέτει κατ' αρχήν πολλά αισθητικά ζητήματα, αν και κάθε πρόταση υποβάλλεται στη δοκιμασία Tns nukvns πλέον δόμηση5 και ενό$ οικοδομικού κανονισμού με πολλά προβλήματα και δυσκαμψία. Το κόκκινο χώμα, η θάλασσα, οι γκριζογάλαζε$ νησίδε$ και οι κατάφυτοι με πεύκα και ελιέ$ λόφοι ήταν το πλαίσιο μα$. κείμενο: Τόνια Κατερίνη, Μαρία Καζολέα, αρχιτέκτονες μηχανικοί φωτογράφηση: Αθηνά Καζολέα, Πάτροκλος Στελλάκης
Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ των χρηστών, οι ανάγκες TOUS αλλά και οι καθαρές και ενδιαφέρουσες ιδέες τους για το χώρο τους ήταν η Βάση, πάνω στην οποία αναπτύξαμε την αρχιτεκτονική πράξη που μας οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα, που εκφράζει όλους τους συντελεστές του. Το κτίριο αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα ακολουθώντας τη μορφολογία του εδάφους, έτσι ώστε το πρώτο και το δεύτερο επίπεδο να 90
έχουν άμεση επαφή με τον υπαίθριο χώρο. Έχει συνολικό εμβαδόν 240 m 2, 25 m 2 γκαράζ και υπαίθριο χώρο 450 m 2. Λειτουργικά η κατοικία καλύπτει TIS ανάγκες μιας τετραμελούς οικογένειας με ενήλικα παιδιά. Η κεντρική ιδέα της οργάνωσης είναι η αυτόνομη ανάπτυξη των ιδιωτικών χώρων στο πρώτο και το τρίτο επίπεδο και η συνάντηση της οικογένειας στο ενδιάμεσο επίπεδο, που βρίσκονται οι χώροι καθιστικού, τραπεζαρίας και κουζίνας. Το μικρό σχετικά οικόπεδο και η ανάγκη να εξασφαλιστεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερος υπαίθριος χώρος επέβαλαν μια σφιχτή κάτοψη με πλήρη αξιοποίηση των διαθέσιμων τετραγωνικών, ώστε να ικανοποιηθεί το λειτουργικό πρόγραμμα της κατοικίας. Λόγοι προσανατολισμού και θέας οδήγησαν στη στροφή τμήματος του κτιρίου ως προς τον δρόμο. Το κτίριο αποτελείται από δύο Βασικούς όγκους. Ο ένας, τετραγωνικής κάτοψης, αποτελεί τον κορμό και είναι παράλληλος προς τον δρόμο και ο άλλος, με παραλληλόγραμμη κάτοψη, στρέφεται ανατολικά και αρθρώνεται πάνω στον κορμό στο Α' και Β' επίπεδο. Η παραλληλόγραμμη πτέρυγα διαμορφώνει στην τρίτη στάθμη Βεράντα, πράγμα που επιτρέπει στον κορμό να αναδειχτεί σαφής ως όγκος.
921 Το κτίριο είναι στραμμένο npos τη θέα της θάλασσας και η όψη του npos τον δρόμο, πιο συμπαγής, χαρακτηρίζεται από την είσοδο που είναι ιδιαίτερα τονισμένη με ένα σύστημα κατακόρυφων και οριζόντιων στοιχείων, καθώς και το κλιμακοστάσιο με διακριτό όγκο χάρη στο περίβλημα TOL από μέταλλο και γυαλί. Το κτίσμα δομείται με αυστηρές γραμμές και όγκους
που πλάθονται με διαφορετικά υλικά, πέτρα, σοβά, μέταλλο και γυαλί, και ισχυρά χρώματα τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Ο μινιμαλισμός των μορφών αποκτά μια εξπρεσιονιστική διάσταση που επιτρέπει, μέσα από το αρχιτεκτονικό έργο, να εκφρασθούν με τρόπο σαφή ιδέες κατοίκησης, να αταγραφεί η προσωπική αισθητική και να υπάρξει εντέλει μια πλήρης οικειοποίηση του χώρου.
Στην εσωτερική οργάνωση του χώρου, κυριαρχεί στη δεύτερη και τρίτη στάθμη, η ιδέα του ενιαίου χώρου που δεν κατατέμνεται, αλλά εμπεριέχει άλλους χώρους. Η κουζίνα στη μεσαία στάθμη και το λουτρό στην πάνω στάθμη εισέχουν ως όγκοι μέσα στον βασικό κύβο, σχέση που υπογραμμίζεται από τα έντονα χρώματα τους. Σημαντικό για την ολοκληρωμένη εικόνα και την αισθητική ενότητα του έργου ήταν το γεγονός ότι σχεδιάστηκαν τόσο το κέλυφος όσο και ο σταθερός εξοπλισμός του, αλλά και μέρος των επίπλων (κρεβατοκάμαρα, βιβλιοθήκη, μικρά έπιπλα κ.λπ.) Ανοιχτόχρωμα ξύλα, μέταλλο, αμμοβολημένα τζάμια και έγχρωμα επιχρίσματα χαρακτηρίζουν τον εσωτερικό χώρο. Τα έπιπλα είναι λίγα, τα απαραίτητα για τη λειτουργία του χώρου και σημαντικό ρόλο στη μορφή του χώρου παίζουν τα σταθερά στοιχεία, τα δύο τζάκια, η σκάλα, τα χρωματικά πλήρη, το φως και οι οπτικές φυγές κάθε σημείου του χώρου. Ιδιαίτερη σχεδίαση υπήρξε και για τον υπαίθριο χώρο. Η βεράντα της τρίτης στάθμης αποτελεί προέκταση του χώρου του υπνοδωματίου με τη συνέχεια του ξύλινου δαπέδου και το γυάλινο διάφραγμα που περιβάλλει το τζάκι. Ο κήπος οργανώθηκε σε επίπεδα με ψηλή και χαμηλή βλάστηση, με διαμορφωμένα πλακόστρωτα καθιστικά και πέργκολα στον κήπο προς την πλευρά της θέας.