Εἰκόνα ἐξωφύλλου: Τοιχογραφία παρεκκλησίου τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Λαμπαδιστῆ, στόν Καλοπαναγιώτη Κύπρου (1500 μ.χ.).

ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΕΤΟΣ ΚΔ - ΤΕΥΧΟΣ 245 - νοεμβριοσ - δεκεμβριοσ 2012

«Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ ὁ ἐν Σέρραις ἀθλήσας». Διμηνιαῖο Περιοδικό Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερρῶν καί Νιγρίτης, ἐκδιδόμενο ὑπό τοῦ Ἐπικοινω νιακοῦ καί Μορφωτικοῦ Ἱδρύματος «Ὁ Ἅγ. Νικήτας ὁ Νέος», προνοίᾳ καί ἐπιμελείᾳ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Σερρῶν καί Νιγρίτης κ.κ. ΘΕΟΛΟΓΟΥ. Ἰδιοκτήτης: Ἱερά Μητρόπολις Σερρῶν καί Νιγρίτης. Δ/ΝΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ πρωτ. Ἰορδάνης Θεμελίδης ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Γεώργιος Μπακιρτζῆς Παναγιώτης Παπαφράγκος Παναγιώτης Σκαλτσῆς Φιλοκτήμων Φάκας Χαράλαμπος Χαραλαμπίδης Διανέμεται δωρεάν. Συνδρομές προαιρετικές. Ἐπιστολές καί ἐμβάσματα: Ἱερά Μητρόπολις Σερρῶν & Νιγρίτης - 621 22 ΣΕΡΡΕΣ Τηλ. 2321 0 68 100 Fax 2321 0 68 119 Τυπογραφεῖο «ΜΕΛΙΣΣΑ», Ἀσπροβάλτα Θεσ/νίκης τηλ. 2397 0 23 313 Fax 2397 0 21 754 Εἰκόνα ἐξωφύλλου: Τοιχογραφία παρεκκλησίου τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Λαμπαδιστῆ, στόν Καλοπαναγιώτη Κύπρου (1500 μ.χ.). Τά ἐνυπόγραφα ἄρθρα ἐκφράζουν ἀπόψεις τοῦ ἀρθρογράφου, γιά τίς ὁποῖες καί φέρει ὁ ἴδιος τήν εὐθύνη. Πατριαρχική Ἐγκύκλιος ἐπί τοῖς Χριστουγέννοις...3 Σεβ. Μητροπολίτου Σερρῶν καί Νιγρίτης κ. Θεολόγου: Ποιμαντική καί ποιμαντορική Διδαχή ἐπί τοῖς Χριστουγέννοις...5 Σεβ. Μητροπολίτου Σερρῶν καί Νιγρίτης κ. Θεολόγου: Μήνυμα ἐπί τῷ νέῳ ἔτει...8 Εὐχές τοῦ Πρωθυπουργοῦ στόν Σεβασμιώτατο...9 Δελτίο τύπου γιά τά ἀποτελέσματα τοῦ Ἐράνου Ἀγάπης...10 Ἁγ. Γρηγορίου Θεολόγου: Εἰς τά Θεοφάνια, ἤγουν γενέθλια τοῦ Σωτῆρος...11 Ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμος στίς Σέρρες...13 Ἀπόψεις καί Σχόλια...18 Στράτου Ἰ. Θεοχάρη: Τό ὁλοκαύτωμα τῆς Μαραθούσας (Β )...20 Κυριάκου Παπακυριάκου: Κατάλογος καί Βιογραφίες τῶν Μητροπολιτῶν Σερρῶν καί Νιγρίτης (ΣΤ )...23 Πορίσματα τῆς ΚΔ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως γιά θέματα αἱρέσεως καί παραθρησκείας...27 Πρόγραμμα ἱερῶν Ἀκολουθιῶν Ἁγίου Δωδεκαημέρου...29 Ἀσπασίας Κακούρη: «Ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου...» (ποίημα)...30 Ἐκκλησιαστικές Εἰδήσεις καί Χρονικά...31 Ἀπό τή Σοφία τῶν Πατέρων: Τό Μυστήριο τῆς Ἐνανθρωπήσεως...39 Ἕνας ἅγιος γέροντας εἶδε μιά μέρα μέ τά μάτια του κάποιον ἀδελφό νά πέφτει σέ βαρύ ἁμάρτημα, κι ὄχι μόνο δέν τόν κατέκρινε, ἀλλά ἔκλαψε καί εἶπε: Αὐτός ἔπεσε σήμερα κι ἐγώ ἐξάπαντος αὔριο. Κι αὐτός μέν χωρίς ἄλλο θά μετανοήσει, ἐνῶ ἐγώ δέν εἶμαι βέβαιος γι αὐτό. Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ πύλη τ οὐρανοῦ, συνήθιζε νά λέει ὁ παραπάνω ἀββᾶς Ἰωάννης. Διά μέσου αὐτῆς μπῆκαν οἱ Πατέρες μας στήν πόλη τοῦ Θεοῦ. Ὅταν νοιώσεις κατάνυξη στήν καρδιά σου, συμβουλεύει κάποιος γέροντας, ἄφησε κάθε ἄλλη ἀπασχόληση καί πές στό λογισμό σου: -Μήπως πλησιάζει ἡ μέρα τοῦ θανάτου μου καί μοῦ στέλνει πένθος καί δάκρυα ὁ Θεός γιά νά μέ σώσει; 2 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ «Χριστός γεννᾶται δοξάσατε. Χριστός ἐπί γῆς ὑψώθητε». ς πανηγυρίσωμεν χαρμοσύνως τήν Aἄφατον Θεοῦ συγκατάβασιν. Οἱ Ἄγγελοι προηγοῦνται ψάλλοντες «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίᾳ». Ἐπί τῆς γῆς ὅμως βλέπομεν καί βιοῦμεν πολέμους καί ἀπειλάς πολέμων. Καί ὅμως δέν ἀναιρεῖται ἐκ τούτου ἡ χαρμόσυνος ἀγγελία. Ἡ εἰρήνη, πράγματι ἦλθεν ἐπί τῆς γῆς διά τῆς καταλλαγῆς, ἐν τῷ προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά, ἀτυχῶς, δέν κατηλλάγημεν, παρά τό ἅγιον θέλημά Του, οἱ ἄνθρωποι μεταξύ μας. Διακείμεθα ἐχθρικῶς πρός ἁλλήλους. Διακρινόμεθα διά φανατισμούς ὡς πρός τάς θρησκευτικάς καί πολιτικάς μας πεποιθήσεις, διά πλεονεξίαν ὡς πρός τήν ἀπόκτησιν τῶν ἀγαθῶν, διά ἐπεκτατισμόν ὡς πρός τήν ἄσκησιν τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας. Καί οὕτω συγκρουόμεθα πρός τούς συνανθρώπους μας. Ὁ πεφωτισμένος αὐτοκράτωρ τῶν Ρωμαίων Ἅγιος Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, διά τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων, τοῦ ἐκδοθέντος ἐν ἔτει 313 μετά Χριστόν, ἐθέσπισε τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν τῆς χριστιανικῆς πίστεως, παραλλήλως καί τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν πάσης ἄλλης θρησκείας. Δυστυχῶς, μετά τήν πάροδον, ἔκτοτε, χιλίων ἑπτακοσίων ἀκριβῶς ἐτῶν, ἐξακολουθοῦν ἀσκούμενοι κατά τόπους θρησκευτικοί διωγμοί κατά χριστιανῶν ἤ ἄλλων χριστιανικῶν μειονοτήτων. Παραλλήλως, οἱ οἰκονομικοί ἀνταγωνισμοί ἐντείνονται παγκοσμίως καί ἡ ἐπιδίωξις τοῦ προσκαίρου κέρδους προωθεῖται ὡς κεφαλαιώδης σκοπός. Αἱ θλιβεραί συνέπειαι τῆς ὑπερσυγκεντρώσεως τοῦ πλούτου εἰς χεῖρας ὀλίγων καί τῆς οἰκονομικῆς ἐξαθλιώ σεως μεγάλων ἀνθρωπίνων μαζῶν παραβλέπονται. Ἡ δυσαναλογία αὕτη, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται παγκοσμίως ὡς οἰκονομική κρίσις, εἶναι κατ οὐσίαν ἀπότοκος τῆς ἠθικῆς κρίσεως. Εἰς τήν ἠθικήν ταύτην κρίσιν, ἀτυχῶς ἡ ἀνθρωπότης δέν δίδει τήν πρέπουσαν σημασίαν. Πρός δικαιολόγησιν τῆς στάσεώς της ἐπικαλεῖται τήν ἐλευθερίαν τῶν συναλλαγῶν. Ἡ ἐλευθερία ὅμως τῶν συναλλαγῶν δέν ἐπιτρέπει τό ἔγκλημα. Καί ἐγκληματική συμπεριφορά δέν εἶναι μόνον ἡ περιγραφομένη εἰς τούς ποινικούς κώδικας. Εἶναι καί ἐκείνη ἡ ὁποία, ἄν καί δέν προβλέπεται ὑπό τῶν ἐπιταγῶν τῶν ποινικῶν νόμων, ὑφαρπάζει τόν πλοῦτον τῶν ἄλλων διά καταλλήλων μεθοδεύσεων. Ἐφ ὅσον ὁ νόμος δέν ἐπιβάλλεται, αἱ ἀντιδράσεις τῶν θιγομένων πολιτῶν ἐκδηλοῦνται πολλάκις ἀνεξελέγκτως καί προκαλοῦν διασάλευσιν τῆς κοινωνικῆς εἰρήνης. Παρακολουθοῦντες, λοιπόν, ἀπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου, «τά σημεῖα τῶν καιρῶν», κατά τά ὁποῖα «ἀκούον- Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 3

ται» πανταχόθεν καί βιοῦνται «πόλεμοι καί ἀκαταστασίαι» καί ἐγείρεται ἔθνος ἐπί ἔθνος καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους καί λιμοί καί λοιμοί, φόβητρά τε καί σημεῖα ἀπ οὐρανοῦ μεγάλα παρουσιάζονται (πρβλ. Λουκ. κα, 10-12), βιοῦντες δέ ἐμπραγμάτως τό Βασιλειανόν, ὅτι «τῆς ἀγάπης ἐξαίρετα δύο ταῦτα τό λυπεῖσθαι μέν καί ἀγωνιᾶν ἐφ οἷς βλάπτεται ὁ ἀγαπώμενος, χαίρειν δέ καί ἀγωνίζεσθαι ὑπέρ τῆς ὠφελείας αὐτοῦ... ὁ δέ μή οὕτω συνδιατιθέμενος φανερός ἐστι μή ἀγαπῶν τόν ἀδελφόν» (Μ. Βασιλείου, Ὅροι κατ ἐπιτομήν, P.G. 31, 1200Α), κηρύττομεν ἀπό τῆς Ἱερᾶς ταύτης Καθέδρας τοῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας τό ἐπί θύραις νέον Ἔτος ὡς Ἔτος Πανανθρώπινης Ἀλληλεγγύης. Ἐλπίζομεν ὅτι οὕτω θά εὐαισθητοποιήσωμεν ἀρκετάς καρδίας τῶν μελῶν τῆς ἀνθρωπότητος ἐπί τοῦ προβλήματος τῆς μεγάλης καί ἐκτεταμένης πτωχείας καί ἐπί τῆς ἀνάγκης λήψεως μέτρων, πρός ἀνακούφισιν τῶν πεινώντων καί δυστυχούντων. Ζητοῦμεν, ὡς πνευματικός ἐκκλησιαστικός ἡγέτης, τήν σύμπραξιν ὅλων τῶν καλῆς θελήσεως προσώπων καί Κυβερνήσεων διά τήν πραγματοποίησιν ἐπί τῆς γῆς τῆς τοῦ Κυρίου εἰρήνης. Τῆς εἰρήνης, τήν ὁποίαν ἐπηγγέλθησαν οἱ Ἄγγελοι καί ἔφερε τό βρέφος Ἰησοῦς. Ἐπιθυμοῦντες τήν ἀληθῆ εἰρήνην ταύτην, τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν, ὀφείλομεν νά τήν ἐπιδιώκωμεν ἐμπράκτως, μή ἀδιαφοροῦντες διά τάς ἀδυναμίας, πνευματικάς καί ὑλικάς, τοῦ συνανθρώπου, ὑπέρ τοῦ ὁποίου Χριστός κατῆλθεν εἰς τόν κόσμον. Ἡ ἀγάπη καί ἡ εἰρήνη εἶναι γνωρίσματα τῶν Μαθητῶν καί Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου καί παντός Χριστιανοῦ. Ὅθεν, προτρεπόμεθα ἑαυτούς καί ἀλλήλους, ὅπως κατά τό Ἔτος τοῦτο τῆς Πανανθρώπινης Ἀλληλεγγύης καταβάλλωμεν ὡς ἄτομα καί ὡς λαοί, συνειδητάς προσπαθείας διά τήν ἄμβλυνσιν τῶν ἀπαν θρώπων συνεπειῶν τῶν μεγάλων ἀνισοτήτων καί διά τήν ἀναγνώρισιν ὑπό πάντων τοῦ δικαιώματος τῶν ἀσθενεστέρων πρός ἀπόλαυσιν τῶν ἀπαραιτήτων διά τήν ζωήν τοῦ ἀνθρώπου ἀγαθῶν. Τοιουτοτρόπως θά ἴδωμεν πραγματοποιουμένην ἐν τῷ μέτρῳ τοῦ ἀνθρωπίνως ἐφικτοῦ καί ἐπί τῆς γῆς τήν εἰρήνην. Προσκυνοῦντες μεθ ἁπάσης τῆς αἰσθητῆς καί τῆς νοητῆς κτίσεως τήν ἐκ Παρθένου ἐπί γῆς ἐνδημίαν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί κλίνοντες γόνυ ἐνώπιον τοῦ Βρέφους Ιησοῦς, τοῦ φωτισμοῦ καί σωτῆρος μας, τοῦ ὑπερασπιστοῦ τῆς ζωῆς μας, διερωτώμεθα ἀληθῶς μετά τοῦ Ψαλμῳδοῦ «τίνα φοβηθησόμεθα ἤ ἀπό τίνος δειλιάσωμεν» (πρβλ. Ψαλμ. 26) οἱ χριστιανοί, ἐφ ὅσον «ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ» (πρβλ. Λουκ. β 11), «ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων καί βασιλεύς τῆς δόξης» (πρβλ. Ψαλμ. 23); Εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα ἐκτενῶς καί ὁλοκαρδίως ὅπως τό ἀνατέλλον ἔτος 2013 καταστῇ διά πάντας ἔτος πανανθρωπίνης ἀλληλεγγύης, ἐλευθερίας, καταλλαγῆς, εὐδοκίας, εἰρήνης καί εὐφροσύνης καί ὅπως ὁ ἐν Σπηλαίῳ τεχθείς προαιώνιος Λόγος τοῦ Πατρός, ὁ ἑνώσας τούς ἀγγέλους καί τούς ἀνθρώπους ἐν ἑνί τάγματι καί ποιήσας εἰρήνην ἐπί τῆς γῆς, χαρίζῃ εἰς πάντας ὑπομονήν, ἐλπίδα καί δύναμιν καί εὐλογῇ τόν κόσμον διά τῶν θείων δωρεῶν τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ. Ἀμήν. Φανάριον, Χριστούγεννα, βιβ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν 4 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ «Σήμερον ὁ γεννηθείς ἀρρήτως ἐκ Πατρός, ἐκ παρθένου τίκτεται ἀφράστως δι ἐμέ. Ἀλλά τότε μέν κατά φύσιν ἐκ τοῦ Πατρός πρό αἰώνων ἐγεννήθη, ὡς ὁ γεννήσας οἶδε. Σήμερον δέ πάλιν παρά φύσιν ἐτέχθη, ὡς ἡ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπίσταται χάρις. Καί ἡ ἄνω αὐτοῦ γέννησις ἀληθής, καί ἡ κάτω γέννησις ἀψεδής καί ἀληθῶς θεός ἐκ θεοῦ ἐγεννήθη καί ἀληθῶς ἄνθρωπος ὁ αὐτός ἐκ παρθένου ἐτέχθη». (Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου: Λόγος εἰς τό γενέθλιον τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ). Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, Χριστούγεννα σήμερα καί ἡ κτίση ὁλόκληρη ἀγάλλεται καί χαίρει χαρά ὑπερκόσμιον καί προσκυνεῖ μέ δέος τό μέγα μυστήριον τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως, «τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον» γεγονός, ὅπως θεολογεῖ ὁ πρύτανης τῶν ὀρθοδόξων δογματικῶν πατέρων, ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Τό «ξένον καί παράδοξον μυστήριον τῆς ἐν χρόνῳ γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ «ἐν ἡμέραις Καίσαρος Αὐγούστου», «ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας» καί ἐκ Παρθένου Μαρίας πού σήμερα ἑορτάζουμε, ὁριοθετεῖ, σύν τοῖς ἄλλοις, καί τήν ἀναπαλλοτρίωτη προσωπική εὐθύνη τοῦ καθενός μας ἀπέναντι στήν δυνατότητα σωτηρίας πού ἀμετάκλητα προσφέρει ἡ θεία Ἀγάπη στόν κάθε ἄνθρωπο. Ὁ τρόπος ἑορτασμοῦ τῆς σημερινῆς μεγάλης Δεσποτικῆς πανηγύρεως φανερώνει ὡς μία ἄλλη πνευματική «λυδία λίθος» τήν ποιότητα τῆς πνευματικότητός μας καί τήν ὀρθότητα τοῦ προσωπικοῦ ἀλλά καί τοῦ συλλογικοῦ μας προσανατολισμοῦ. Ἡ ἀληθής μητέρα μας Ἐκκλησία, ὡς ἄλλη θεοτόκος, πού φιλοστόργως ἀπογεννᾶ νά ἀνασταίνει μέσα στόν καθένα μας τόν Θεό, μᾶς καλεῖ νά ζήσουμε σέ προσωπική βάση ἀλλά καί ὡς κοινότητα πίστεως καί λατρείας, κυρίως ὅμως μέ ὅρους ἀκραιφνοῦς ὀρθοδόξου πνευματικότητος τό φιλανθρωπότατο μυστήριο τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως πού ἄνοιξε τόν παράδεισο, εὔφρανε τούς ἀγγέλους, ἐντρόπιασε τούς δαίμονες, κατήργησε τήν πύρινη ρομφαία, ἐσφράγισε τήν ἀνθρώπινη ἱστορία, εἰρήνευσε τά σύμπαντα, ἐφώτισε τήν οἰκουμένη, ἐχάρισε τήν υἱοθεσία, δημιούργησε προοπτικές σωτηρίας. Τό σωτήριο κάλεσμα τῶν Χριστουγέννων ὡς ἕνα βαθειά προσωπικό γεγονός, χωρίς ὅμως ποτέ νά παύσει νά εἶναι καί Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 5

οἰκουμενικό, ἔχει τήν δύναμη νά γίνεται πορεία βιωματικῆς συναντήσεώς μας μέ τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεόν Λόγον. «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί πού ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπόν, ἔνθα ὁδεύει, ὁ ἀστήρ...» ψάλλει ὁ θεῖος ὑμνογράφος. Αὐτή ἡ διά βίου πορεία μας πρός συνάντηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού «ἀεί γεννᾶται», καθώς ἔχει χαρακτηριστικά πνευματικῆς ποιότητος καί καθολικότητος δέν μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ ἐκεῖνο τόν ἐπιφανειακό ἑορτασμό, πού δολίως καί τεχνηέντως εἰσηγεῖται τό πνεῦμα τῆς πλάνης στόν ἄνθρωπο, καί ἐξαν τλεῖται σέ στείρους συναισθηματισμούς, ἀνωφελεῖς κοσμικότητες και ψυχοβλαβεῖς ἐπιλογές. Ὁδηγοί μας ἀσφαλεῖς σέ αὐτόν τόν ἐξαίσιο ἀλλά περιπετειώδη δρόμο πρός τήν πόλη τῶν Ἄρτων, τήν ἁγία Βηθλεέμ, εἶναι οἱ θεοφόροι πατέρες μας, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τά θεῖα καί κατέγραψαν διά μέλανος καί χάρτου τήν ἐμπειρία τους αὐτή. Λέγει, λοιπόν, ὁ μέγας Πρωθιεράρχης τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων μεγαλουπόλεως και οἰκουμενικός διδάσκαλος, Ἀθανάσιος γιά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τά ἑξῆς θαυμαστά καί μεγαλειώδη: «Δέν ἦταν δυνατόν ἄλλος ἐκτός ἀπό τόν προαιώνιο Λόγο, νά μεταβάλει τό φθαρτό σέ ἄφθαρτο, καθώς Αὐτός ἐξ ἀρχῆς τά ἔπλασε ὅλα ἀπό τό μηδέν. Δέν ἦταν ἱκανός ἄλλος νά ἀνακαινίσει τό κατ εἰκόνα στούς ἀνθρώπους, παρά μόνον Αὐτός πού εἶναι ἡ ἀπαράλλακτη Εἰκόνα τοῦ Πατρός. Οὔτε ἄλλος μποροῦσε νά κάνει τό θνητό ἀθάνατο παρά μόνο ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός πού εἶναι ἡ Αὐτοζωή. Κανείς ἄλλος δέν θά μποροῦσε νά μᾶς γνωρίσει τόν οὐράνιο Πατέρα καί νά καταργήσει τήν θρησκεία τῶν εἰδώλων, παρά μόνον ὁ Λόγος πού κοσμεῖ τά σύμπαντα καί εἶναι ἀληθινά ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ Πατρός» (Ἁγ. Ἀθανασίου Ἀλεξανδρείας. Λόγος περί τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου καί τῆς διά σώματος πρός ἡμᾶς ἐπιφανείας αὐτοῦ, κεφ. 20). Ἀμέσως μάλιστα παρακάτω ὁ ἴδιος πάλι θεοδίδακτος ἱερός πατήρ κορυφώνει τήν ἁγιοπνευματική καί θεολογική του ἐμπειρία συμπληρώνοντας «αὐτός (ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ δηλαδή) ἔγινε ἄνθρωπος, γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος θεός. Φανέρωσε ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό Του μέ ἀνθρώπινο σῶμα, ὥστε νά ἀποκτήσουμε ἐμεῖς ὀρθή ἀντίληψη γιά τόν ἀόρατο Πατέρα, αὐτός ὑπέμεινε ἀπό τούς ἀνθρώπους τήν ὕβρη, ὥστε νά κληρονομήσουμε ἐμεῖς τήν ἀφθαρσία» (ἔνθ. ἀνωτ. κεφ. 54). Ἰδού λοιπόν τά ἀπροσμέτρητης ἀξίας πρός τόν ἄνθρωπο δωρήματα τῆς θείας φιλανθρωπίας: Ἀφθαρσία, ἀθανασία, θεογνωσία, καί θεοκοινωνία. Προσεγγίζοντας μέ πίστη, ἁπλότητα ψυχῆς, ταπεινό φρόνημα καί ἁγνότητα διαθέσεως τό μέγα τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως γεγονός ἀνακαλύπτουμε σέ αὐτό τήν πιό συγκλονιστική ἔκφραση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν, ὁμολογεῖ ὁ υἱός τῆς βροντῆς, Ἰωάννης, ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεός εἰς τόν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι αὐτοῦ». (Α Ἰωάν. 4, 8-9). Στό γεμάτο ἀγάπη καί στοργή κάλεσμα τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο γιά ζωή καί μάλιστα πληρότητα ζωῆς ὁ ἄνθρωπος ἔχει τήν δυνατότητα νά ἀπαντήσει ἐλευθέρως, θετικά ἤ ἀρνητικά, καθώς ὅ,τι γίνεται ἀπό βία ἤ φόβο δέν συνιστᾶ πραγματική ἀρετή. Ὁ αἰώνιος καί ἀθάνατος Λόγος τοῦ Θεοῦ εἰσοδεύει στήν ἀνθρώπινη ἱστορία καί γίνεται, γιά μᾶς καί πρός χάριν τῆς σωτηρίας μας, ἄνθρωπος, χωρίς νά παύσει νά εἶναι καί τέλειος Θεός. Ἐξίσου ὅμως ἀναγκαῖο εἶναι καί ὁ ἄνθρωπος νά ἐπιθυμήσει τήν σωτηρία του, νά θελήσει δηλαδή νά ἁπλώσει τό λασπωμένο ἀπό τήν ἁμαρτία χέρι του γιά νά συναντήσει τό παντοδύναμο χέρι τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ πηλός γίνεται οὐρανός, ἡ γῆ παράδεισος, ὁ θνητός, ἀθάνατος, 6 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

ὁ ἄσωτος λατρεμένο παιδί τοῦ οὐράνιου Πατέρα. Μέ αὐτήν του τήν κατάφαση ὁ ἄνθρωπος γίνεται συνεργάτης τοῦ Θεοῦ στήν ἴδια του τήν σωτηρία, ὥστε νά μή μένει «ἄμικτος ἡ ἀγαθότης καί τό φιλάνθρωπον ἀκοινώνητον» (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος). Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, Καθώς κάθε χρόνο τέτοια ἡμέρα μέ ἱερή συγκίνηση ἀκοῦμε στούς φωτόλουστους Ναούς μας νά ψάλλεται μελωδικά ὁ μεγαλειώδης χριστουγεννιάτικος κανόνας «Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε...» ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία προσκαλεῖ ὅλους μας νά ἀναβαπτισθοῦμε, μέσα ἀπό τήν δύναμη τῆς ὑψηγόρου αὐτῆς ψαλμωδίας, στά νάματα τῆς θείας ἀγάπης. Ἐπειδή ὅμως ἡ ἱερά ψαλτική τέχνη εἶναι πρωτίστως μία ἀναγωγική μυσταγωγία πού ὁδηγεῖ τίς ψυχές μας στίς πόρτες τοῦ Παραδείσου, διά τοῦτο καί ὁ χρόνος πού χρησιμοποιεῖ ὁ ἱερός ψαλμωδός εἶναι ἐνεστωτικός. Σήμερα γεννιέται ὁ Χριστός! Ἀκοῦστέ το ἀδελφοί μου. Σήμερα, τώρα γεννιέται γιά μένα, γιά σᾶς, γιά ὅλο τόν κόσμο ὁ Χριστός! Σήμερα, τώρα γεννιέται γιά μένα, γιά σᾶς, γιά ὅλο τόν κόσμο ὁ Χριστός! Σήμερα καλούμεθα καί ἐμεῖς νά κάνουμε τήν ἀρχή. Ἄς ἑτοιμάσουμε, ἀδελφοί μου, τήν φάτνη τῆς ψυχῆς μας. Ἄς ἀναζητήσουμε, χωρίς δισταγμούς καί ἀναβολές, τό ἀστέρι πού μᾶς στέλνει ἡ θεία ἀγάπη γιά νά μᾶς ὁδηγήσει στήν δική μας Βηθλεέμ. Ἄς ὑψωθοῦμε πάνω ἀπό τά γήινα, τά ψεύτικα, τά ἀνώφελα, τά εὐτελῆ, τά ἐπιζήμια. Ἄς ποθήσουμε εἰλικρινῶς τόν οὐρανό, τήν ἀρχαία καί τρισευδαίμονα πατρίδα μας, ὥστε νά νιώσουμε στήν διψασμένη ψυχή μας τήν δροσιά του. Καί ἄν δέν ἔχουμε τά πλούσια δῶρα τῶν Μάγων, τήν ὄμορφη ἁπλότητα τῶν ποιμένων, τήν φωτόλουστη καθαρότητα τῶν ἀγγέλων, ἄς προσφέρουμε σέ Ἐκεῖνον πού γεννήθηκε γιά μᾶς ὡς ἄνθρωπος, τίς ἁμαρτίες μας, ὅσες καί ὅποιες καί ἄν εἶναι, ὥστε νά ἑτοιμασθεῖ καταλλήλως τό πιό προσφιλές γιά Ἐκεῖνον κατάλυμα γιά νά γεννηθεῖ. Ἡ ψυχή μας! Γένοιτο. Ἡ ἀπειροδύναμος χάρις καί τό πλούσιον ἔλεος τοῦ γεννηθέντος Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ εὔχομαι νά σκεπάζουν καί νά ἁγιάζουν πάντοτε τήν ζωή σας. Διάπυρος πρός τόν γεννηθέντα Κύριον εὐχέτης σας. Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 7

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, Ὁ φιλάνθρωπος Θεός καί πατέρας μας, ὁ «καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος» (Πρ. 1, 7) μᾶς ἀξιώνει σήμερα νά εἰσέλθουμε στό νέο ἔτος 2013. Ὑποδεχόμεθα σήμερα αὐτό τό νέο χρονικό ὁρόσημο γιά την ζωή μας, πού ἔχει τήν σημειολογία μιᾶς νέας ἀρχῆς, ἐφοδιασμένοι μέ τίς ὄμορφες ἀλλά καί τίς δύσκολες ἐμπειρίες τῆς ζωῆς μας καί προσβλέποντας μέ αἰσιοδοξία, εὐγενῆ ὄνειρα καί κυρίως μέ πίστη στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας στό μέλλον, πού ἀνοίγεται μπροστά μας περιβεβλημένο μέ τήν γοητεία ἀλλά καί τήν ἀγωνία τοῦ ἀγνώστου. Γιά τόν ἄνθρωπο τῆς πίστεως ὁ χρόνος στήν συνολική του θεώρηση εἶναι ἕνα δῶρο τοῦ ἁγίου Θεοῦ, μέ τό ὁποῖο πιστωνόμεθα ὅλοι μας καί γιά τήν ἀξιοποίηση τοῦ ὁποίου ἔχουμε εὐθύνη. Ἡ προσωπική μας πορεία μέσα στόν χρόνο μοιάζει μέ ἕνα συναρπαστικό ταξίδι, στό ὁποῖο ὅμως δέν ὑπάρχει οὔτε στάση, οὔτε ἐπιστροφή. Αὐτή ἡ διαδρομή μας τέμνεται σταυρικῶς μέ τήν αἰωνιότητα μέσα ἀπό τήν συνάντησή μας μέ τόν Θεό, βιώνεται ὅμως καί ὡς συνοδοιπορία, στήν ὁριζόντια διάστασή της μέ τόν ἀδελφό μας, τόν συνάνθρωπό μας. Αὐτόν τόν χρόνο πού ἀποτελεῖ καί αὐτός δημιουργία τοῦ ἀγαθοῦ Θεοῦ, ἁγίασε μέ τήν ἐνανθρώπησή του ὁ Κύριός μας, ὁ Ὁποῖος καί μᾶς τόν προσφέρει ὡς στάδιον ἀγώνων καί παλαισμάτων πνευματικῶν πού φωτίζουν τό μυστήριο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί σωτηρίας μας. Ὁ χρόνος τῆς παρούσης ζωῆς κατανοεῖται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας εὐχαριστιακά καί σωτηριολογικά. Τό «νῦν» τοῦ παρόντος βίου μας, ἐξαγιαζόμενο καί φωτιζόμενο ἀπό τήν ἄκτιστη καί αἰώνια χάρη τοῦ Θεοῦ καί νοηματοδοτούμενο ἀπό τόν προσωπικό μας ἀγώνα, προετοιμάζει τό «ἀεί» τῆς καινῆς κτίσεως. Μέσα στόν λειτουργικό της χρόνο ἡ Ἐκκλησίας μας μετατρέπει τό παρόν τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης σέ αἰωνιότητα καί τήν κτίση συνολικά σέ «Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Μέσα ἀπό αὐτή τήν βαθειά φιλάνθρωπη προοπτικήν καλούμεθα νά ἀξιοποιήσουμε συνετῶς καί ἐπωφελῶς τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας, ὥστε αὐτός νά ἀντικατοπτρίζει τελικῶς τήν ποιότητα τῆς πίστεως καί τοῦ ἤθους μας καί τόν συνολικό προσανατολισμό τῆς ζωῆς μας. Ἀδελφοί μου, Ἡ νέα χρονιά πού ξεκινᾶ ἀπό σήμερα καί τήν ὁποία ἐμπιστευόμεθα μέ χρηστές ἐλπίδες στήν πρόνοια τοῦ Ἁγίου Θεοῦ εὔχομαι νά εἶναι κατά πάντα εὐλογημένη, καρποφόρος, εἰρηνική, σωτήριος καί ἁγία. Γιά νά γίνουν ὅμως οἱ εὐχές αὐτές πραγματικότητα πρέπει νά συμβάλουμε ἀποφασιστικά καί ἐμεῖς μέ ἀταλάντευτη βούληση καί σκληρό προσωπικό ἀγώνα. Ὁ δρόμος εἶναι τραχύς ἀλλά εὐλογημένος. Οἱ κρίσεις καραδοκοῦν ἀλλά ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ χαλυβδώνει τήν θέλησή μας νά ἐξέλθουμε ὄχι μόνον νικητές ἀλλά κυρίως πιό σοφοί καί συνετοί. Τά οἰκονομικά προβλήματα εἶναι πιεστικά ἀλλά ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀλληλεγγύη ἀπεργάζονται τήν ἔξοδο ἀπό τήν ἐγωιστική μας αὐτάρκεια 8 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

καί σφυρηλατοῦν τήν συνοχή τοῦ κοινωνικοῦ μας ἱστοῦ. Πρωτίστως ὅμως ἔχουμε ἀνάγκη μετανοίας εἰλικρινοῦς, εἴτε ὡς πρόσωπα, εἴτε ὡς κοινωνία, εἴτε ὡς πατρίδα καί κόσμος, ὥστε δι αὐτοῦ τοῦ τρόπου νά ἑλκύσουμε στή ζωή μας τήν φωτιστική καί εἰρηνοποιό χάρη τοῦ Θεοῦ καί ὁμονοοῦντες νά πορευθοῦμε στόν δόλιχο τοῦ παρόντος βίου «ἐν φόβῳ καί τρόμῳ» ἐργαζόμενοι γιά τήν σωτηρίαν μας (Φιλ. 2, 12) καί «ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσιν» (Ἐφ. 5, 16). Αὐτήν τήν ἑορταστική ὅμως ἡμέρα δέν θά πρέπει νά παραβλέψουμε καί τό γεγονός ὅτι ὁ χρόνος πού ἤδη ὑποδεχθήκαμε ἔχει μία ἰδιαίτερη ἀξία καί βαρύτητα γιά τήν μεγαλώνυμη καί ἑλληνικώτατη πόλη τῶν Σερρῶν καί τήν εὐρύτερη περιοχή μας. Συμπληρώνονται 100 χρόνια ἐλεύθερης ζωῆς. Αὐτή ἡ ἐπέτειος εἶναι ἀναγκαῖο νά ἑορτασθεῖ σεμνοπρεπῶς ἀλλά καί οὐσιαστικῶς. Πηγή ἐμπνεύσεώς μας ἄς εἶναι οἱ ἀθάνατοι πρωταγωνιστές αὐτῆς τῆς ἐποποιΐας, πού μέ κορυφαῖο, τόν μάρτυρα καί ἥρωα Μητροπολίτη Σερρῶν Ἀπόστολο Χριστοδούλου προετοίμασαν τό «ἐθνικό Πάσχα τῶν Σερραίων», καί ἀγωνίσθηκαν μέ γενναιοψυχία, ὥστε νά ἀνατείλει ἡ τρισευδαίμων ἡμέρα τῆς ἐλευθερίας γι αὐτόν τόν μαρτυρικό τόπο, μετά ἀπό σκληρή καί ἀπαράκλητη σκλαβιά 530 ἐτῶν στόν ἐξ Ἀνατολῶν κατακτητή. Εὔχομαι καί προσεύχομαι ἐκτενῶς πρός τόν φιλάνθρωπο Θεό καί Δεσπότη τοῦ παντός νά εὐλογήσει δαψιλῶς τό νέο ἔτος 2013 ἀπό τόν ἀκένωτο πλοῦτο τῆς ἀγάπης Του, ὥστε νά εἶναι γιά ὅλους μας, τόν ἱερό κλῆρο, τίς μοναστικές ἀδελφότητες, τούς ἄρχοντες καί τόν φιλόχριστο καί εὐγενῆ λαό τῆς ἁγιοφυλάκτου ἐπαρχίας μας, γιά τήν πατρίδα μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο, ἔτος εὐλογίας, σωτηρίας, ὑγείας, εἰρήνης καί προκοπῆς. Εὐλογημένο καί σωτήριο τό νέο ἔτος 2013 Διάπυρος εὐχέτης σας πρός τόν Κύριο Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Ἀθήνα, Δεκέμβριος 2012 Σεβασμιώτατε, Ἐπ εὐκαιρία τῆς εὐφρόσυνης περιόδου τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου καί τῆς εἰσόδου στό νέο ἔτος δεχθεῖτε τίς ἐγκάρδιες εὐχές καί προσρήσεις μου ὁ Γεννηθείς Χριστός νά Σᾶς χαρίζει ὑγεία, μακροημέρευση καί ἐπιτυχία στήν ἀποστολή Σας. Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑόρτιας ἐπικοινωνίας μας ἐπιτρέψτε μου νά σᾶς ἐκφράσω τήν ἐκτίμησή μου γιά τό ἔργο πού ἐπιτελεῖτε στή Μητρόπολή Σας. Μέ τιμή, Ἀντώνης Κ. Σαμαρᾶς Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 9

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ γιά τά ἀποτελέσματα τοῦ Ἐράνου τῆς Ἀγάπης Πρός τούς εὐλογημένους Χριστιανούς τῆς καθ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, Μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ πραγματοποιήθηκε καί ἐφέτος μέ ἐπι τυχία ἀπό τό Σάββατο 15, τήν Κυριακή 16 καί τήν Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολή μας ὁ Ἔρανος Ἀγάπης. Συνολικῶς τό ποσό ἀπό τόν Ἔρανο Ἀγάπης ἀνῆλθε στίς 147.101 Εὐρώ. Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι συγκριτικῶς μέ τήν περυσινή χρονιά σημειώθηκε αὔ ξηση πάνω ἀπό 5%, γεγονός τό ὁποῖο χαρακτηρίζεται ἰδιαιτέρως ἐλπιδοφόρο. Ὅλοι ἐσεῖς ὁ φιλόχριστος καί φιλότιμος λαός τοῦ Θεοῦ ἀνταποκρι θήκατε κατά τρόπο ἰδιαιτέρως συγκινητικό στό προσκλητήριο ἀγάπης τῆς τοπικῆς μας Ἐκ κλησίας, στηρίζοντας καί ἐνισχύοντας οὐσιαστικά τό ἔργο της, ἀποδει κνύοντας γιά ἀκό μη μία φορά ὅτι διατηρεῖτε ἄσβεστη τήν λα μπάδα τῆς ἀγάπης, τῆς φιλαδελφίας καί τῆς ἔμπρακτης συμπαράστασης στούς ἀδελ φούς μας πού ἀντιμετωπίζουν μεγάλα καί σοβαρά προβλήμα τα. Μέ τήν εὐκαιρία τῶν ἑορτῶν τῶν Χριστου γέννων καί τῆς ἐλεύσεως τοῦ νέου ἔτους ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας, θά συνεχίσει μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τήν συμπαράσταση ὅλων σας καί θά ἐντεί νει περαιτέρω τήν φιλαν θρωπι κή καί κοινωνική της δραστηριότητα, προσπα θώντας νά ἀνακουφί σει τόν πόνο τῶν ἀδύναμων ἀδελφῶν μας καί νά συμπα ρασταθεῖ στούς φτωχούς, τούς ἡλικιωμένους καί ἀστέγους ἀδελφούς τῆς μητροπολιτικῆς μας περιφερείας. Αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες θά χορηγηθοῦν ἄμεσα, τόσο ἀπό τό Γενικό Φιλό πτωχο Ταμεῖο, ὅσο καί τά Ἐνοριακά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ἔκτα κτα οἰκονομικά βοηθή ματα σέ περισσότερες ἀπό 1.000 οἰκογένειες ἀναξιοπαθού ντων ἀδελφῶν μας, ὅπως αὐτές κατεγράφησαν ἀπό τούς ὑπευθύνους ἱερεῖς τῶν ἐνοριῶν τους. Τό ὑπόλοιπο μέρος τοῦ Ἐράνου Ἀγάπης θά διατεθεῖ μέσα στό Νέο Ἔτος γιά τήν μηνιαῖα τακτική καί ἔκ τακτη οἰκονομική ἐνίσχυση ἀπόρων οἰκογενειῶν. Παράλληλα συνεχίζεται ἡ δωρεάν διανομή τροφίμων καί εἰδῶν πρώτης ἐπισιτιστικῆς ἀνάγκης ἀπό τό Κοινωνικό Παντοπωλεῖο «Κιβωτός Ἀγάπης» τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας σέ 350 οἰκογένειες πού ἀδυνα τοῦν νά ἐξα σφαλίσουν τά στοιχειώδη εἴδη δι ατροφῆς τους, καθώς καί ἡ δωρεάν διανομή ζεστοῦ φαγητοῦ σέ 150 ἐμπερίστατες οἰκογένειες συνανθρώπων μας, ἔτσι ὥστε τό γιορτινό τραπέζι νά εἶναι εὐλογημένο καί πλούσιο γιά ὅλους ἐκείνους στούς ὁποίους ἡ ζωή ἔχει δείξει ἕνα σκληρό πρόσωπο. Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, Ὡς Ἐπίσκοπός σας αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη νά εὐχαριστήσω ἐγκαρδίως ὅλους σας, τούς κληρικούς καί λαϊκούς συνεργάτες τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλη σίας, πού μέ αὐταπάρνηση καί πραγματική ἀγάπη διενεργήσα τε καί τόν ἐφετεινό ἔρανο τῆς Ἐκκλησίας μας καί κυρίως τόν φιλόχριστο, φιλότιμο καί εὐαίσθητο στόν ἀνθρώπινο πόνο λαό τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἰδιαι τέρως συγκινητική καί ἐντυπωσιακή ἀνταπόκρισή σας στόν Ἔρανο τῆς Ἀγάπης, εὐχόμενος σέ ὅλους σας εὐλογημένα καί ἅγια Χριστούγεννα. Διάπυρος εὐχέτης σας πρός τόν Κύριον Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ 10 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

Τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου Εἰς τά Θεοφάνια ἤγουν γενέθλια τοῦ Σωτῆρος Ὁ χριστός γεννᾶται, ἄς τόν δοξάσετε ὁ Χριστός ἔρχεται ἀπό τούς οὐρανούς, ἄς τόν προϋπαντήσετε ὁ Χριστός εὑρίσκεται ἐπί τῆς γῆς, ἄς ὑψωθῆτε. «Δοξολογήσατε τόν Κύριον, ὅλη ἡ γῆ», καί διά νά τά εἴπω καί τά δύο μέ μία λέξιν, ἄς εὐφρανθοῦν οἱ οὐρανοί καί ἄς νιώση ἀγαλλίασιν ἡ γῆ διά τόν οὐράνιον ὁ ὁποῖος ἔγινεν ἐπίγειος. Ὁ Χριστός ἐσαρκώθη, νιώσατε ἀγαλλίασιν ἀπό χαράν καί τρόμον. Ἀπό τρόμον ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας ἀπό χαράν ἐξ αἰτίας τῆς ἐλπίδος. Ὁ Χριστός ἐγεννήθη ἀπό τήν Παρθένον. Γυναῖκες παραμένετε παρθένοι διά νά γίνετε μητέρες τοῦ Χριστοῦ. Ποῖος δέν ἀποδίδει λατρείαν εἰς ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ὑπῆρχεν ἀπ ἀρχῆς; Ποῖος δέν δοξολογεῖ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἐνεφανίσθη τώρα τελευταῖα; Πάλιν διαλύεται τό σκοτάδι, πάλιν ἐμφανίζετα τό φῶς. Πάλιν ἡ Αἴγυπτος τιμωρεῖται μέ σκότος, πάλιν ὁ Ἰσραηλιτικός λαός φωτίζεται μέ στήλην πυρός. Ὁ λαός, ὁ ὁποῖος κάθεται εἰς τό σκότος ἄς ἴδη τό λαμπρόν φῶς τῆς κατανοήσεως τῶν θείων μυστηρίων. «Τά παλιά ἔχουν περάσει Ἰδού, τά πάντα ἔχουν γίνει νέα». Τό γράμμα ὑποχωρεῖ ἐνῷ τό πνεῦμα ἀναδεικνύεται. Αἱ σκιαί ἀπομακρύνονται καί ἔρχεται εἰς τήν θέσιν των ἡ ἀλήθεια. Ὁ τύπος τοῦ Μελχισεδέκ ἐκπληρώνεται. Ὁ ἀμήτωρ γίνεται ἀπάτωρ. Ἦτο ἀμήτωρ προηγουμένως καί τώρα γίνεται ἀπάτωρ. Οἱ φυσικοί νόμοι καταλύονται. Ὁ οὐράνιος κόσμος πρέπει νά συμπληρωθῆ. Ὁ Χριστός διατάζει ἄς μήν ἀντιστεκώμεθα. «Ὅλοι οἱ λαοί ἄς χειροκροτήσετε» ἐπειδή ἐγεννήθη εἰς ἡμᾶς παιδίον, μᾶς ἐδόθη υἱός, εἰς τούς ὤμους τοῦ ὁποίου εὑρίσκεται ἡ ἐξουσία (διότι ἐξυψώνεται μαζί μέ τόν σταυρόν) καί ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται «ἀγγελιοφόρος μεγάλης θελήσεως» (τῆς θελήσεως τοῦ Πατρός). Ὁ Ἰωάννης ἄς βροντοφωνήση: «ἑτοιμάσατε τόν δρόμον τοῦ Κυρίου»! Καί ἐγώ θά διαλαλήσω τήν σημασίαν τῆς ἡμέρας: Ὁ ἄσαρκος παίρνει σάρκα. Ὁ Λόγος ἑνώνεται μέ τήν ὕλην. Ὁ ἀόρατος γίνεται ὁρατός. Ἐκεῖνος τόν ὁποῖον δέν ἠμποροῦσε νά ἐγγίση κανείς, ἠμπορεῖ νά ψηλαφηθῇ. Ὁ ἄχρονος ἀποκτᾶ ἀρχήν. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται Υἱός ἀνθρώπου, «ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος ἦτο χθές, εἶναι σήμερον καί θά παραμείνη ὁ ἴδιος εἰς τούς αἰῶνας». Οἱ Ἰουδαῖοι ἄς σκανδαλίζωνται. Οἱ ἕλληνες ἄς εἰρωνεύωνται καί οἱ αἱρετικοί ἄς κουράζωνται μέ τάς φλυαρίας των. Θά τόν πιστεύσουν, ὅταν θά τόν ἴδουν νά ἀνέρχεται εἰς τόν οὐρανόν. Καί ἄν ὄχι τότε, ὁπωσδήποτε ὅταν θά τόν ἴδουν νά ἔρχεται ἀπό τούς οὐρανούς καί νά κάθεται ὡς κριτής. Αὐτά ὅμως ἀργότερα. Σήμερα ἡ πανήγυρις εἶναι τά Θεοφάνια, δηλαδή ἡ Γέννησις. Διότι λέγονται καί τά δύο, ἐπειδή δι ἕνα καί τό αὐτό πράγμα ὑπάρχουν δύο ὀνόματα. Διότι ὁ Θεός ἐφανερώθη εἰς τούς ἀνθρώπους διά τῆς γεννήσεως. Καί ὑπῆρχε μέν πρίν, καί ὑπῆρχε πάντοτε, προερχόμενος ἀπό τόν πάντοτε ὑπάρχοντα, πάνω ἀπό κάθε αἰτίαν καί λογικήν (ἐπειδή δέν ὑπῆρχε λόγος ἀνώτερος ἀπό τόν Λό- Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 11

γον), ἀλλά μετά ἔλαβε σῶμα πρός χάριν μας, διά νά μᾶς χαρίση τήν εὐτυχῆ ὕπαρξιν, ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μᾶς ἔδωσε τήν ὕπαρξιν, ἤ καλύτερα, διά νά μᾶς ἐπαναφέρη μέ τήν σάρκωσίν του εἰς τήν εὐτυχῆ ὕπαρξιν ἀπό τήν ὁποίαν εἴχαμε ἀπομακρυνθῆ ἐξ αἰτίας τῆς κακίας μας. Καί εἰς μέν τήν ἐμφάνισιν δίδεται τό ὄνομα Θεοφάνια, εἰς δέ τήν γέννησιν, Γενέθλια. Αὐτό εἶναι δι ἡμᾶς τό νόημα τῆς πανηγύρεως καί αὐτό ἑορτάζομεν σήμερα: Τόν ἐρχομόν τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους, διά νά ἔλθωμεν νά κατοικήσωμεν κοντά εἰς τόν Θεόν, ἤ διά νά ἐπανέλθωμεν (διότι ἔτσι νομίζω ὅτι εἶναι σωστότερον νά εἰπωθῆ), διά νά ἐνδυθῶμεν τόν νέον ἄνθρωπον, ἀφοῦ ἐγκαταλείψωμεν τόν παλαιόν. Καί ὅπως ἔχομεν ἀποθάνει μαζί μέ τόν Ἀδάμ, ἔτσι ἄς ζήσωμεν μαζί μέ τόν Χριστόν, ἄς γεννηθῶμεν μαζί του, ἄς συσταυρωθῶμεν και ἄς ταφῶμεν μαζί του, διά ν ἀναστηθῶμεν μέ τήν ἀνάστασίν του. Διότι πρέπει νά ὑπομείνω τήν ἀντίστροφον πορείαν, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τό ἀγαθόν. Καί ὅπως ἀπό τά πιό εὐχάριστα ἦλθαν τά δυσάρεστα, ἔτσι καί ἀπό τά δυσάρεστα νά ἐπανέλθουν τά πιό εὐχάριστα. «Διότι ἐκεῖ ὅπου ηὐξήθη σημαντικά ἡ ἁμαρτία, ἐκεῖ ἐδόθη πλουσιοπάροχα καί ἡ χάρις». Καί ἄν ἡ γεῦσις ἐπέφερε τήν καταδίκην, δέν ἐδικαίωσε, πολύ περισσότερον τό πάθος τοῦ Χριστοῦ; Ἄς ἑορτάζωμεν ἑπομένως ὄχι μέ δημοσίας πανηγύρεις, ἀλλά κατά τρόπον θεϊκόν. Ὄχι κατά τρόπον κοσμικόν, ἀλλά κατά τρόπον ὑπερκόσμιον. Ὄχι τά ἰδικά μας, ἀλλά περισσότερον τά τοῦ Κυρίου. Ὄχι τά σχετικά μέ τήν ἀσθένειαν, ἀλλά τά σχετικά μέ τήν θεραπείαν. Ὄχι τά τῆς δημιουργίας, ἀλλά τά τῆς ἀναδημιουργίας. Ἐμεῖς δέ οἱ ὁποῖοι προσκυνοῦμεν τόν Λόγον, ἀκόμη καί ἄν θά πρέπει νά ἀπολαύσωμεν κάτι, ἄς τό ἀπολαύσωμεν μέ τήν λογικήν καί τόν θεῖον νόμον καί μέ ἀφηγήσεις ἀναφερομένας καί εἰς ἄλλας καί εἰς τήν σημερινήν πανήγυριν, διά νά εἶναι ἁρμόζουσα ἡ ἀπόλαυσις καί νά μήν ἀπομακρύνετα ἀπό ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος μᾶς ἔχει συγκεντρώσει διά νά πανηγυρίσωμεν. Ἦταν δέ ὁ ἴδιος ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ὁ προαιώνιος, ὁ ἀόρατος, ὁ μή δυνάμενος νά περιορισθῆ, ὁ ἀσώματος, ἡ ἀρχή ἡ προερχομένη ἀπό τήν ἀρχήν, τό φῶς τό προερχόμενον ἐκ τοῦ φωτός, ἡ πηγή τῆς ἀθανασίας καί τῆς ζωῆς, τό ἀντίγραφον τοῦ πρωτοτύπου κάλλους, ἡ ἀναλλοίωτος σφραγίς, ἡ ἀπαράλλακτος εἰκών, ὁ ὅρος καί ὁ Λόγος τοῦ Πατρός. Αὐτός εἰσέρχεται εἰς τήν ἰδίαν τήν εἰκόνα του, ἐνδύεται μέ σάρκα πρός χάριν τῆς σαρκός καί μέ ψυχήν πνευματικήν πρός χάριν τῆς ψυχῆς μου, καθορίζων ἔτσι τό ὅμοιον μέ τό ὅμοιόν του. Καί γενικά κατά πάντα, ἐκτός ἀπό τήν ἁμαρτίαν, τέλειος ἄνθρωπος. Γεννηθείς μέν ἀπό τήν Παρθένον, τῆς ὁποίας καί ἡ ψυχή καί τό σῶμα εἶχε καθαρισθῆ προηγουμένως ἀπό τό Πνεῦμα (διότι ἔπρεπε μέν καί νά τιμηθῆ ἡ γέννησις, ἀλλά καί νά τιμηθῆ ἡ παρθενία), παραμείνας δέ Θεός μετά τήν πρόσληψιν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Γενόμενος ἕν ἀπό τά δύο ἀντίθετα, ἀπό τήν σάρκα δηλαδή καί τό Πνεῦμα, ἀπό τά ὁποῖα τό μέν ἕνα ἔκαμε τό ἄλλο Θεόν, ἐνῶ τό ἄλλο ἔγινε Θεός 1. Ὤ πόσον ἀξιοθαύμαστος εἶναι ἡ νέα ἕνωσις. Ὤ πόσον παράδοξος εἶναι ἡ σύνθεσις! Ὁ ὑπάρχων δημιουργεῖται, ὁ ἀδημιούργητος πλάθεται καί ὁ ἀπεριόριστος περιορίζεται διά μέσου τῆς νοερᾶς ψυχῆς, ἡ ὁποία μεσιτεύει εἰς τήν θεότητα καί διά μέσου τῆς ὑλικῆς φύσεως τῆς σαρκός. Εκεῖνος ὁ ὁποῖος δίδει τόν πλοῦτον, γίνεται πτωχός διότι γίνεται πτωχός κατά τό ὅτι παίρνει τήν σάρκα μου, γιά νά γίνω ἐγώ πλούσιος μέ τήν θεότητητά του. Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι γεμάτος ἀδειάζει, διότι ἀδειάζει ἀπό τήν δόξαν του δι ὀλίγον καιρόν, διά νά γευθῶ ἐγώ τήν πληρότητά του. Ποῖος εἶναι ὁ πλοῦτος τῆς ἀγαθότητος; Ποῖον τό μυστήριον τό ὁποῖον μέ περιβάλλει; Ἔλαβα τήν θείαν εἰκόνα καί δέν τήν ἐφύλαξα. Παίρνει τήν σάρκα μου, καί διά νά διατηρήση τήν εἰκόνα ἀλλά καί διά νά κάμη ἀθάνατον τήν σάρκα. Ἔρχεται εἰς δευτέραν συνάφειαν πολύ πιό παράδοξον ἀπό τήν πρώτην, καθόσον, τότε μέν ἔδωσε τό καλύτερον, τώρα δέ παίρνει τό χειρότερον 2. Αὐτό εἶναι ἀκόμη πιό ταιριαστόν εἰς τόν Θεόν, αὐτό εἶναι δι ὅσους διαθέτουν κρίσιν, ἀκόμη πιό ὑψηλόν. Λόγος ΛΗ, τ. 5, ΕΠΕ, ἔκδ. «Γρηγόριος Παλαμᾶς». 1. Ἡ θεία φύσις «ἐθέωσε (ἔκαμε Θεόν) τήν ἀνθρωπίνην, ἐνῷ ἡ ἀνθρωπίνη «ἐθεώθη» (ἔγινε Θεός). 2. Κατά τήν δημιουργίαν ἔδωσε τό «κατ εἰκόνα», ἐνῶ κατά τήν γέννησιν παίρνει τήν σάρκα. 12 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

Ο Μακαριωτατος αρχιεπισκοπος αθηνων και πασης ελλαδος κ.κ. ιερωνυμος στις Σερρες Μέ ἐξαιρετική λαμπρότητα γιορτάστηκε ἡ φετινή πανήγυρη τοῦ Ἱ. Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, πολιούχων τῆς πόλης μας, κατά τό διήμερο τῆς 7ης καί 8ης Νοεμβρίου ἐ.ἔ. Ἡ ἔλευση στήν πόλη μας καί παρουσία σ ὅλες τίς λατρευτικές τελετές καί ἐκδηλώσεις τοῦ σεπτοῦ προκαθημένου τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκ κλη σίας Μα καριωτάτου Ἀ ρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου καί ἡ μεταφορά τῆς ἱερᾶς καί θαυματουργοῦ εἰκόνας τῆς Παναγίας Σουμελᾶ ἀπό τήν ὁμώνυμη Ἱ. Μονή τοῦ Βερμίου στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν γιά προσκύνημα προσέδωσαν ἰδιαίτερη αἴγλη στόν φετινό ἑορτασμό. Τίς ἀπογευματινές ὧρες τῆς 7ης Νοεμβρίου τό Σερραϊκό κοινό, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγο, πλαισιωμένο καί ἀπό ἄλλους ἀρχιερεῖς καί σύμπαντα τόν ἱερό κλῆρο τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφέρειας, οἱ ἄρχοντες τῆς πόλης μας καί μέγα πλῆθος λαοῦ ἐπιφύλαξαν θερμή καί ἐγκάρδια ὑποδοχή στόν Μακαριώτατο, στόν πρό τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ χῶρο. Ὁ Δήμαρχος τῆς πόλης μας κ. Πέτρος Ἀγγελίδης προσεφώνησε κατ ἀρχάς τόν Μακαριώτατο. Ἀκολούθησε ἡ ἀντιφώνηση τοῦ Μακαριωτάτου καί οἱ εὐχαριστίες του πρός τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας γιά τήν τιμητική πρόσκληση πού τοῦ ἀπηύθυνε, πρός τόν κ. Δήμαρχο γιά τά καλά του λόγια καί πρός τόν εὐγενῆ Σερραϊκό λαό γιά τήν ἐγκάρδια ὑποδοχή πού τοῦ ἑπιφύλαξε. Ἀκολούθησε ἡ τέλεση τῆς Δοξολογίας στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό καί οἱ προσφωνήσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας κ. Θεολόγου, τοῦ Ἀντιπεριφερειάρχη μας κ. Ἰωάννου Μωϋσιάδη καί ἡ ἀντιφώνησις τοῦ Μακαριωτάτου. Στίς 6.30 μ.μ ἔγινε ἡ ὑποδοχή τῆς ἱερᾶς καί θαυματουργοῦ εἰκόνας τῆς Παναγίας Σουμελᾶ ἀπό τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο, τούς Σεβασμιωτάτους Ἀρχιερεῖς, τούς ἄρχοντες τῆς πόλης καί τοῦ νομοῦ καί τό φιλόχριστο λαό. Ἀκολούθησε ἡ τέλεση τοῦ μεγάλου πανηγυρικοῦ πολυαρχιερατικοῦ Ἑσπερινοῦ, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 13

Προδρόμου στό Μενοίκιον ὄρος κ.ἄ. Ἀκολούθησε ἡ συναυλία τῆς Παιδικῆς Ὀρχήστρας - Χορωδίας τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας. Στή συνέχεια τό λόγο ἔλαβε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, ὁ ὁποῖος συνεχάρη καί Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου. Τό θεῖο λόγο ἐκήρυξεν ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Διαυλείας κ. Γαβριήλ. Στίς 8.30 μ.μ. πραγματοποιήθηκε ἡ προγραμματισθείσα ἑορταστική ἐκδήλωση στήν αἴθουσα «ΑΣΤΕΡΙΑ» τοῦ Δήμου Σερρῶν, μέ θέμα: «Ἡ Ἐκκλησία τῶν Σερρῶν». Ἡ ἐκδήλωση ἄρχισε μέ εἰσαγωγική ἐνημερωτική ὁμιλία τοῦ φιλολόγου καθηγητῆ κ. Κυριάκο Γεωργιάδη. Ἀκολούθησε ἡ προβολή ντοκιμαντέρ μέ τόν τίτλο: «Ἡ Ἐκκλησία τῶν Σερρῶν». Προβλήθηκε ἕνα μέρος τοῦ μνημειακοῦ πλούτου τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφέρειας, ὅπως τό κειμηλιαρχεῖο τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας στίς Σέρρες μέ τά πολύτιμα κειμήλια ἀπό Ἱ. Ναούς καί μοναστικά καθιδρύματα, Ἱεροί Ναοί μέ πλούσιο ἱστορικό παρελθόν καί σημαντικότατη ἐκκλησιαστική, πνευματική, ἐθνική καί πολιτιστική προσφορά, ὁ παλαιός Μητροπολιτικός Ἱ. Ναός τῶν Ἁγίων Θεοδώρων, οἱ Ἱ. Ναοί τοῦ Ἁγ. Νικολάου Ἐλαιώνα, τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ἄνω Βροντοῦς, ἡ ἱστορική Ἱ. Μονή τοῦ Τιμίου εὐχαρίστησε θερμά τούς διοργανωτές καί ὅλους γενικά τούς συντελεστές τῆς πετυχημένης κατά γενική ὁμολογία ἑορταστικῆς ἐκδήλωσης καί προσέφερε ἕναν πίνακα στόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ.κ. Ἱερώνυμο. Τήν ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ.κ. Ἱερώνυμος, ὁ ὁποῖος ἐξέ- 14 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

φρασε τήν πλήρη εὐαρέσκειά του πρός τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Θεολόγο γιά τήν πρωτοβουλία του νά διοργανώσει τήν περίφημη αὐτή ἐκδήλωση, τίς θερμές του εὐχαριστίες καί τή βαθύτατη συγκίνηση πού βίωσε μέ τήν ἔλευσή του στήν πόλη τῶν Σερρῶν, τήν ἐνεργό συμμετοχή του σ ὅλες τίς λατρευτικές τελετές καί τήν παρακολούθηση τῶν ἐκδηλώσεων πού διοργανώθηκαν πρός τιμήν του καί τέλος ἐγκάρδιες εὐχαριστίες, εὐχές καί εὐλογίες ἀπηύθυνε πρός ὅλους τούς παρευρισκομένους καί τό Σερραϊκό λαό γενικότερα. Τό πρωΐ τῆς 8ης Νοεμβρίου 2012, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαήλ καί Γαβριήλ, στόν ἑορτάζοντα κατάμεστο ἀπό πιστούς μητροπολιτικό μας ναό τελέσθηκε ὁ Ὄρθρος καί ἡ πολυαρχιερατική πανηγυρική θεία Λειτουργία προεξάρχοντος αὐτῆς τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου τοῦ Β καί συλλειτουργούντων τῶν Μητροπολιτῶν Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ κ. Δανιήλ, Σιδηροκάστρου κ. Μακαρίου, Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου κ. Ἱεροθέου, Ἐλευθερουπόλεως κ. Χρυσοστόμου, Κιλκισίου καί Πολυανῆς κ. Ἐμμανουήλ, Ἰλίου κ. Ἀθηναγόρα, Λαγκαδᾶ, Σωχοῦ καί Ρεντίνης κ. Ἰωάννη, τοῦ Ἐπισκόπου Διαυλείας κ. Γαβριήλ καί τοῦ ποιμενάρχου μας κ. Θεολόγου, ἐνῶ ὁ Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμων παρέμεινε προσευχόμενος στό Ἱερό Βῆμα. Τόν Θεῖο Λόγο κήρυξε ὁ Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ὁ ὁποῖος ἀναφέρθηκε στό νόημα τῆς ἑορτῆς καί εὐχήθηκε ἡ Παναγία τοῦ Πόντου ἡ Σουμελιώτισσα νά σκεπάζει τήν Ἑλλάδα. Ὁ ποιμενάρχης μας κ. Θεολόγος εὐχαρίστησε τόν Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο γιά τήν παρουσία του στίς Σέρρες, ἐνῶ τόν παρακάλεσε νά ἀπευθύνει πρός τό λαό τοῦ Θεοῦ λόγο παρηγορίας καί ἐλπίδας γιά τίς δύσκολες μέρες, πού βιώνουμε, καί δώρισε στόν Μακαριώτατο μία βυζαντινή εἰκόνα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ ἀπένειμε τήν ἀνώτατη διάκριση, πού ἀπονέμει ἡ Ἱερά Μητρόπολη Σερρῶν καί Νιγρίτης σέ τιμώμενα πρόσωπα, δηλαδή τό παράσημο - σταυρό τοῦ Ἁγίου Νικήτα τοῦ ἐν Σέρραις ἀθλήσαντος μετά ἀστέρος. Ὁ Μακαριώτατος εὐχαρίστησε θερμότατα γιά τήν τιμητική διάκριση, πού τοῦ ἔγινε, καί δώρισε στόν Ποιμενάρχη μας ἕνα ἐγκόλπιο σέ ἀνάμνηση τῆς ἐπίσκεψής του στίς Σέρρες. Κατόπιν ὁ κ. Θεολόγος ἀπηύθυνε εὐχαριστίες καί πρός τόν παριστάμενο ὑπουργό Μακεδονίας - Θράκης κ. Θεόδωρο Καράογλου, πού τίμησε μέ τήν παρουσία του τίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις τῶν Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 15

Σερρῶν καί τοῦ ἐπέδωσε μίαν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι ὁ Μητροπολίτης μας δέν παρέλειψε νά εὐχαριστήσει καί τόν Μητροπολίτη Βεροίας γιά τήν μεταφορά τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας Σουμελᾶ ἀπό τήν μητροπολιτική του περιφέρεια, τονίζοντας ὅτι αὐτό ἀποτελεῖ ἰδιαίτερη εὐλογία γιά τήν πόλη μας καί τοῦ ἀπένειμε τό παράσημο Α Τάξης τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, δηλαδή τό σταυρό τοῦ Ἁγίου Νικήτα τοῦ Νέου. Μετά τήν παρασημοφορία του ὁ Μακαριώτατος ἀπευθυνόμενος μέ ἁπλά λόγια στό ἐκκλησίασμα μεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε καί τά ἑξῆς βαρυσήμαντα: «οἱ ἀξίες δέν δανείζονται καί δέν χορηγοῦνται ἀπό τό Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο. Φυτρώνουν μέσα μας μέ ἀγῶνες καί θυσίες. Δέν μποροῦμε νά γυρίσουμε πίσω. Θά κοιτάξουμε μπροστά καί ὅλοι μαζί θά προχωρήσουμε καί θά νικήσουμε στόν ἀγῶνα. Μετανοεῖτε, ἀλλάξτε μυαλό. Δέν γίνεται ἀλλαγή ἐξωτερική, ἄν δέν ἀλλάξουμε ἐσωτερικά». Ἡ λαμπρή πολυαρχιερατική θεία Λειτουργία ἔκλεισε μέ τήν λιτάνευση τῶν ἱερῶν εἰκόνων τῆς Παναγίας Σουμελᾶ καί τῶν ἑορταζόντων Ἁγίων Ἀρχιστρατήγων Μιχαήλ καί Γαβριήλ. Σχηματίστηκε ἡ πομπή, στήν ὁποία συμμετεῖχαν σχολεῖα, πολιτιστικοί σύλλογοι, ἐθελόντριες ἀδελφές τοῦ Ε.Ε.Σ, ἡ μπάντα τῆς 10ης Ταξιαρχίας Πεζικοῦ, ἡ φιλαρμονική τοῦ Δήμου Σερρῶν, ὁ ἱερός κλῆρος, οἱ δύο ἱερές εἰκόνες, πού μετέφεραν στούς ὤμους τους ἐπί τοῦ κουβουκλίου τοῦ ἐπιταφίου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τέσσερις στρατονόμοι, οἱ συλλειτουργήσαντες Μητροπολίτες, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, οἱ τοπικές ἀρχές καί χιλιάδες λαοῦ. Ἡ πομπή ἀκολούθησε τή διαδρομή: πλατεία Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, ὁδοί Νικολάου Πλαστήρα, βασιλέως Ἀλεξάνδρου, Κουντουριώτη, πλατεία Ἐλευθερίας, ὅπου ἐπί εἰδικῆς ἐξέδρας τελέστηκε ἀρτοκλασία. Μέσῳ τῆς ὁδοῦ Κύπρου ἡ πομπή κατέληξε στόν Ἱ. Μητροπολιτικό ναό. Λίγο ἀργότερα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐγκαινίασε τό νέο μητροπολιτικό συσσίτιο τῶν Σερρῶν «ὁ ἐπιούσιος ἄρτος», πού στεγάζεται στόν πλήρως ἀνακαινισθέντα χῶρο στό προαύλιο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί καθημερινά σιτίζει πλῆθος ἀδύνατων οἰκονομικῶς Σερραίων. Ὁ Μητροπολίτης μας κ. Θεολόγος παρουσίασε ὅλο τό νέο ἔργο τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, πού θά δώσει λύση στό μεγάλο πρόβλημα τῶν ἀνθρώπων, πού ἔχουν ἀνάγκη, ὀνόμασε τούς δωρητές, πού στήριξαν τήν προσπάθεια τῆς Μητροπόλεως καί προσέφερε στόν Μακαριώτατο τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας Πονολυτρίας. Ἀμέσως μετά ὁ κ. Ἱερώνυμος, ἀφοῦ προηγήθηκε ὁ σχετικός ἁγιασμός, μίλησε μέ θαυμασμό γιά τό σπουδαῖο φιλανθρωπικό ἔργο, ἐπαίνεσε τόν Σεβ. Ποιμενάρχη μας μέ θερμούς λόγους καί εὐχαρίστησε ὅλους ὅσους μέ κόπο στηρίζουν αὐτήν τήν σύγχρονη μονάδα καί τόνισε ὅτι εἶναι ἕνα θεάρεστο ἔργο, πού ἔγινε μέ τή συνεργασία τοῦ κόσμου γιά τόν κόσμο. «Τό 16 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

νέο κέντρο θά βοηθήσει πάρα πολύ τόν κόσμο, πού ἔχει ἀνάγκη. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, πού βοηθοῦν, εἶναι ἄξιοι ἐπαίνου», τόνισε ὁ Μακαριώτατος. Λίγο ἀργότερα μέ τή συμμετοχή τῶν ἀρχῶν καί τοῦ Μητροπολίτη μας ὁ Μακαριώτατος ἔκοψε τήν κορδέλα τῶν ἐγκαινίων καί εὐλόγησε τούς πιστούς, πού βοηθοῦν στή λειτουργία τοῦ κέντρου. Μέ μιά λιτή τελετή στήν αἴθουσα «Κωνσταντίνος Καραμανλῆς» τοῦ Διοικητηρίου Σερρῶν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος ἀνακηρύχθηκε ἐπίτιμος δημότης τοῦ Δήμου Σερρῶν ἀπό τόν Δήμαρχο κ. Πέτρο Ἀγγελίδη, ὁ ὁποῖος καί ἀνέγνωσε τή σχετική ὁμόφωνη ἀπόφαση τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου. Στή διάρκεια τῆς ὁμιλίας του ὁ Δήμαρχος Σερρῶν ἀναφέρθηκε στό πρόσωπο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, πού «προσπαθεῖ κάθε μέρα γιά τό καλό τῶν συνανθρώπων μας», ὅπως ἐπεσήμανε χαρακτηριστικά ὁ κ. Πέτρος Ἀγγελίδης. Ἀπό τήν πλευρά του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εὐχαρίστησε τόν κ. Δήμαρχο καί τό Δημοτικό Συμβούλιο γιά τήν τιμή, πού τοῦ ἔκαμαν, ἐνῶ στή διάρκεια τῆς ὁμιλίας του ἀναφέρθηκε στούς δανειστές μας καί στό χρέος τῆς Ἑλλάδας ἐπισημαίνοντας: «Ἀναγνωρίζουμε ἄν ἔχουμε λάθη, ἀναγνωρίζουμε ὅτι χρωστοῦμε, ἀλλά δέν εἴμαστε ἀπατεῶνες. Ἐμεῖς θά τά ἐπιστρέψουμε αὐτά, πού μᾶς δώσατε», δήλωσε μεταξύ ἄλλων, τονίζοντας πρός τούς Εὐρωπαίους τά τρία βασικά χαρακτηριστικά τῆς Εὐρωπαϊκής Ἕνωσης: «Δημιούργησαν τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση μέ ἀρχές, πού στηρίζονται στόν Χριστιανισμό, τήν ἀλληλεγγύη, τήν προστασία τῶν ἀδυνάτων. Ἄν δέν στηρίζεται σήμερα σ αὐτές τίς ἀρχές, τότε ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἔχει ἐκτραπεῖ καί δέν εἶναι αὐτή ἔτσι, ὅπως ξεκίνησε». Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 17

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΙΜAΜΗΣ ΓΚΙΟΥΛΕΝ Στόν Κόσμο τοῦ Ἐπενδυτῆ τήν 28-05-2011 ὁ κ. Μάνος Ἠλιάδης γράφει γιά τή μεγάλη δράση τοῦ κινήματος τοῦ Φετουλάχ Γκιουλέν, πού ἁπλώνεται σχεδόν σ ὅλο τόν κόσμο μέ σκοπό τή διαμόρφωση φιλοτουρκικῆς Ἐλίτ. Ὁ μυστηριώδης Ἰμάμης μέ ἔδρα τήν πανσυλβάνια χρηματοδοτεῖ μέ τήν ὑποστήριξη πολλῶν ἐπιχειρηματιῶν 1000 ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα σέ 115 χῶρες. Φέρεται ὡς ὑπέρμαχος ἀνοχῆς καί διαλόγων καί γι αὐτό τόν ἐνισχύουν οἱ Η.Π.Α. ὡς ἀντίποδα κατά τοῦ μουσουλμανικοῦ φοντα μενταλισμοῦ, ἀλλά στήν πραγματικότητα προωθεῖ τήν «ἰσλαμοτουρκική κουλτούρα». Νά σημειωθεῖ ὅτι στά ἱδρύματά του φοιτοῦν καί πολλά χριστιανόπουλα λόγω τῶν ἐπαγγελματικῶν προσόντων, πού παρέχει ἡ φοίτηση σ αὐτά, ἐπειδή οἱ προδιαγραφές τους φαίνεται ὅτι εἶναι ὑψηλοῦ ἐπιπέδου κυρίως στά μαθηματικά καί στίς φυσικές ἐπιστῆμες. Ὡστόσο δέν παραλείπεται ἡ προσπάθεια γιά μύηση τῶν τροφίμων στήν τουρκική ἱστορία καί τόν τουρκικό πολιτισμό. Κάποιοι μυρίστηκαν τούς σκοπούς τοῦ Γκιουλμέν καί τῶν ὑποστηρικτῶν του κι ἄρχισαν νά λαμβάνουν τά μέτρα τους. Ἔτσι στήν Ὁλλανδία περιορίστηκαν οἰ χρηματοδοτήσεις, στή Ρωσία ἀπαγορεύτηκε ἡ λειτουργία τῶν σχολείων του. Ἀλλοῦ τέθηκαν ὑπό αὐστηρή παρακολούθηση. Μόνο ἐμεῖς ἀνεχόμαστε τή δράση του. Στή Θράκη ἤδη ἀπό τό 2006 λειτουργοῦν 2 τέτοια σχολεῖα καί ὑπάρχει σχέδιο νά χτιστεῖ στό κέντρο τῆς Κομοτηνῆς μεγάλο καί πολυτελές κτίριο. Ἀδήριτη ἀνάγκη «οἱ φύλακες» νά ἔχουν γνώση καί νά λαμβάνουν ὑπόψη τους ὅτι ὁ ἐχθρός ἐλλοχεύει στήν ἑλληνικότατη Θράκη μας. Γ. Στ. Μ. ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΡΥΣΤΗΣ ΜΟΥ Πόση ἀλήθεια περιέχει ἡ ὁμολογία τοῦ Μιγέλ ντέ Οὐναμοῦνο, πού διετέλεσε καθηγητής τῆς ἑλληνικῆς φιλολογίας στό πανεπιστήμιο τῆς Σαλαμάνας τῆς Ἱσπανίας καί ὑπῆρξε μεγάλος διανοητής. Νά δοῦμε τήν ὁμολογία, πού τή βρίσκουμε στήν Εὐθύνη τοῦ Μαρτίου 2008, στή σελίδα 128. «Ὅταν βρισκόμουν στό Μοντιβάρ μέ τήν ἀγωνία γιά τόν τοκετό τῆς Θεφερίνας ἐβγῆκα στήν δημοσιά καί τό μόνο πού μοῦ ἦρθε ἦταν νά προσευχηθῶ. Σ ἐκείνη τήν κρίσιμη στιγμή δέν μοῦ χρησίμευαν σέ τίποτε οἱ μάταιες θεωρίες μου, κι ἀπό τό βάθος τῆς καρδιᾶς μου ἀνάβρυσε ἡ δέηση, ὡς μαρτυρία τῆς ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ Πατρός πού εἰσακούει τίς ἱκεσίες μου». Ὅταν περάσει ἡ δύσκολη ὥρα χίλιες λογικές ἑρμηνεῖες ψάχνουμε καί δέν βλέπουμε τήν ἀλήθεια, πού ἀποκαλύπτει μέσα μας τό ἔλεος τοῦ Ἁγίου Θεοῦ. Διδαγμένος ἀπό τήν δοκιμασία ὁ Οὐρανοῦνο συνιστᾶ: «στραμμένος στόν ἑαυτόν του κάθε ἄνθρωπος ἄς δέεται γιά ὅλους, κι ὅλοι ἑνωμένοι σέ μιά παγκόσμια προσευχή ἄς γίνουν ἕνα μόνο πνεῦμα», ἐννοεῖ δηλαδή ὅλοι νά γίνουμε μιά ψυχή καί μιά καρδιά, προκειμένου νά ἀντιμετωπίσουμε τίς ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς. Καί συνεχίζει μιλώντας γιά τήν ἀδυναμία τῆς λογικῆς νά στηρίξει τόν ἄνθρωπο, ὅταν προβάλλουν οἱ δοκιμασίες: «Μέ τή λογική ἀναζητοῦσα ἕνα Θεό λογικό, πού διαλυόταν, γιατί ἦταν ἰδέα καθαρή κι ἔτσι σταματοῦσα στό θεό Μηδέν ὅπου ὁδηγεῖ ὁ πανθεϊσμός καί σ ἕνα καθαρό φαινομενισμό, ρίζα κάθε συναισθήματος τοῦ κενοῦ. Καί δέν ἔνιωθα τόν ζωντανό Θεό, πού κατοικεῖ μέσα μας, καί πού μᾶς ἀποκαλύπτεται μέ πράξεις ἀγάπης καί ὄχι μέ μάταιες συλλήψεις τῆς ὑπερηφάνειας». Μολονότι ἔχουν περάσει πάνω ἀπό 70 χρόνια πού ἔκαμε αὐτή τήν διαπίστωση -μαρτυρία- ὁμολογία ὁ Οὐνομοῦνο θαρρεῖς πώς τήν ἀπευθύνει πρός τούς σημερινούς κοάζοντας βατράχους τοῦ 18 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

ὀρθολογισμοῦ καί τῆς νέας ἐποχῆς. Ὁ πιστός ἄνθρωπος βλέπει τό παιδαγωγικό ὅλο ἀγάπη χέρι τοῦ καλοῦ Θεοῦ μέσα στή ζωή του, δέεται γιά νά τόν ἐνισχύει στίς δύσκολες ὧρες, καί τόν εὐχαριστεῖ γιά τήν ποικιλότροπα ἐκδηλούμενη ἀγάπη Του. Γ. Στ. Μ. ΤΑ ΣΑΝΙΔΙΚΑ Μέ τό ὄνομα αὐτό ἀναφέρονται στήν Ἱστορία οἱ ὀχλοκρατικές καί ἄκρως φανατικές ἐκδηλώσεις πού ὀργάνωσε στήν Ἀθήνα τό Νοέμβριο τοῦ 1902 ὁ γνωστός γιά τίς ταραχές πού προκαλοῦσε, Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Τό ἱστορικό τοῦ πράγματος ἔχει ὡς ἑξῆς. Τά εὐαγγελικά γιά τά ὁποῖα γράψαμε στό περσινό τεῦχος τοῦ Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου ἀνάγκασαν σέ παραίτηση τήν κυβέρνηση Γ. Θεοτόκη. Ὁ βασιλιάς ἔδωσε ἐντολή στόν Ἀλέξανδρο Ζαΐμη νά σχηματίση κυβέρνηση. Αὐτή ὅμως εἶχε νά ἀντιμετωπίσει σφοδρή ἀντιπολίτευση ἀπό τούς Θ. Δηλιγιάννη, Δ. Ράλλη, Στ. Δραγούμη, Λεωνίδα Δεληγιώργη καί Κ. Καραπάνου ἀλλά καί τό κόμμα τοῦ Γ. Θεοτόκη πού φαινομενικά τήν στήριξε, οὐσιαστικά τήν ὑπονόμευε. Γι αὐτό λίγους μῆνες μετά τήν ἄνοδό του ὁ Ζαΐμης εἰσηγήθηκε τήν διάλυση τῆς βουλῆς καί τήν προκήρυξη ἐκλογῶν, πού ἔγιναν στίς 17/30 Νοεμβρίου 1902. Τά ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν ὑπῆρξαν συγκεχυμένα, τά δύο μεγάλα κόμματα -κόμματα ἐξουσίας- δέ φαινόταν νά ἔχουν αὐτοδυναμία, πράγμα πού προβλημάτισε τόν βασιλιά, ὁ ὁποῖος σκεπτόταν νά «σχηματίση ἄχρουν ὑπουργεῖον, μέχρις ὅτου διευκρινισθῆ πλήρως τό ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν». Ὁ Δηλιγιάννης ὅμως ἐκμεταλλεύθηκε τό γεγονός ὅτι τό κόμμα του εἶχε ἐπικρατήσει στήν πρωτεύουσα καί τήν Ἀττική, καί ὀργάνωσε ὀχλοκρατικές ἐκδηλώσεις στήν Ἀθήνα. «Οἱ διαδηλωτές ἅρπαξαν σανίδες, βλέπετε τότε δέν εἶχαν ἐπινοηθεῖ οἱ αὐτοσχέδιες βόμβες μολότωφ, οὔτε τό ξύλωμα τῶν πεζοδρομίων, ἀπό τίς ἀνεγειρόμενες οἰκοδομές, χτυποῦσαν μέ αὐτές ὅσους ἐβρέθηκαν μπροστά τους, ἔσπασαν τίς βιτρίνες πολλῶν καταστημάτων. Τότε ὑπέστη μεγάλες ζημιές τό γνωστό καφενεῖο τοῦ Ζαχαράτου» 2. Πέντε μέρες κράτησαν οἱ ταραχές κι ἔκαναν ἄνω κάτω τήν Ἀθήνα. Ὁ βασιλιάς ἀναγκάστηκε νά ὑποχωρήσει καί νά ἀναθέσει τήν πρωθυπουργία στόν Θ. Δηλιγιάννη. Ἡ κυβέρνηση ὅμως ἦταν βραχύβια, γιατί ὅπως σημειώνεται ἀπό ἔμπειρο πολιτικό: «Οἱαδήποτε κυβέρνησις εἶναι ἀδύνατον νά ἀνθέξη εἰς τήν εἰς τοιαύταις περιπτώσεις ἀναπτυσσομένην βουλιμίαν τῶν βουλευτῶν, ὁμάδων ἤ καί ἀτόμων»! Ἀρκεῖ νά σημειώσουμε ὅτι μόνο γιά τό προεδρεῖο τῆς βουλῆς οἱ συνεδριάσεις κράτησαν ἀπό 10-12-1903 ὥς τήν 5-2-1903, γιατί ὑπῆρχαν γυρολόγοι βουλευτές κατά τόν Δ. Ράλλη, πού πότε πήγαιναν μέ τόν ἕνα καί πότε μέ τόν ἄλλον, ἀνάλογα πάντα μέ τό προσωπικό τους συμφέρον. Πέρασε ἀπό τότε ἕνας αἰώνας καί τά πράγματα, δυστυχῶς, δείχνουν ὅτι μένουμε ἴδιοι, ἄν δέν ἐγίναμε χειρότεροι. Δέν μπορέσαμε νά ξεπεράσουμε ἀκόμα τούς κομματικούς φανατισμούς καί τίς συγκρούσεις ἀνάμεσα σέ κομματικές φατρίες καί ὁμάδες ἀκόμα καί μέσα στούς κόλπους τῶν κομμάτων. Εὐτυχῶς οἱ νέοι ἀηδιασμένοι ἀπό τίς μικρότητες ἐκείνων πού διεκδικοῦν τά πρωτεῖα καί τούς κυβερνητικούς θώκους προχωροῦν στήν ὑπέρβαση αὐτῶν τῶν θανάσιμων ἀδυναμιῶν, πού ταλαιπωροῦν τόν τόπο. Μόνο ἔτσι μποροῦμε νά ἐλπίζουμε σ ἕνα καλύτερο αὔριον γιά ὅλους μας καί κυριότατα γιά τό Ἔθνος μας. Σημειώσεις 1. Πολιτική Ἱστορία τῆς Νεωτέρας Ἑλλάδος, Σπ. Μαρκεζίνης τόμ. 2ος, σσ. 378-79. 2. 100+1 χρόνια Ἑλλάδα, τόμ. Α σ. 75. Ἐκδόσεις Η. Μανατέας. Χ.Ν.Χ. Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 19

Β ΜΕΡΟΣ τοῦ Στράτου Ἰ. Θεοχάρη τ. Δασκάλου - Σχολ. Συμβούλου Τήν ἄλλη μέρα χαράματα μερικοί γύρισαν στό χωριό νά πάρουν αὐτά πού δέν πρόφτασαν νά πάρουν τήν προηγούμενη μέρα. Ὅσοι καθυστέρησαν συνελήφθησαν ἀπό τούς ταγματασφαλίτες καί ἐκτελέστηκαν. «Τίς πρωϊνές ὧρες τῆς Δευτέρας 19 Ἰουνίου, ὁ Σούμπερτ ἐπικεφαλῆς τάγματος συναντήθηκε στή Μαραθούσα μέ δύναμη βουλγαρικοῦ ἱππικοῦ, τό ὁποῖο ἔφτασε ἀπό δυτικά μέσῳ Ζαγκλιβερίου. Τό ἱππικό αὐτό εἶχε συνολικά 300 ἄνδρες, στάθμευε στό τσιφλίκι τοῦ Σλαβομακεδόνα Μπόρις Τσολάντεβιτς στήν τοποθεσία «Γκιόλμπας» κοντά στά Λαγκαδίκια. Οἱ Βούλγαροι ἱππεῖς περικύκλωσαν τήν Μαραθούσα καί ἔτσι ἔδωσαν στό Σούμπερτ τήν ἐλευθερία καί τό χρόνο νά δράσει ὅπως αὐτός ἤθελε. Ἀπό τό σημεῖο αὐτό ἄς ἀφήσουμε τό Μαραθιώτη συγγραφέα Θανάση Φωτίου μέσα ἀπό τό βιβλίο του «Ἡ ναζιστική τρομοκρατία στήν Ἑλλάδα», Ἐκδόσεις «Ἐπίκεντρο», νά μᾶς μιλήσει γιά τά γεγονότα. [«... ὅταν ἄκουσε τήν ἀναφορά Σουμπεριτῶν σχετικά μέ τόν θάνατο ἀνδρῶν τοῦ σώματός του κατά τήν ἐπιδρομή τοῦ Γερμανάκη τήν προηγούμενη ἡμέρα [...] τότε ἔβγαλε λόγο ὁ διοικητής Σούμπερτ φωτιά στό χωριό καί τά μικρά παιδιά στήν κούνια σκότωμα. Κανένα νά μήν ἀφήσετε». Σέ λίγο τά σπίτια, περισσότερα ἀπό ἑκατό, παραδόθηκαν στή λεηλασία καί τή φωτιά. Ὅσοι ἔμειναν στό χωριό στήν πλειοψηφία ἡλικιωμένοι, εἴτε ἐκτελέστηκαν ἐπιτόπου εἴτε ρίχτηκαν στά φλεγόμενα σπίτια. Τόν Κ. Τσακαλέρο, γέρο κάτοικο, ἀφοῦ τοῦ ἔσχισαν πρῶτα τήν κοιλιά, ἐν συνεχείᾳ τόν ἔκαψαν στό στρῶμα του μέ δεμάτια σίκαλης. Τή γερόντισσα Ἑλένη Τερζόγλου οἱ συγγενεῖς της τή βρῆκαν σφαγιασμένη καί κρεμασμένη ἀπό μιά συκιά. Τούς γέρους Σαρακατσαναίους Δημήτρη καί Παρασκευή Μητρούση τούς ἔφεραν στήν πλατεία, ὁπότε ὁ Σούμπερτ ρώτησε ποιός ἤθελε νά τούς «περιποιηθοῦν». «Ἐγώ», λέει ἕνας. Τούς παίρνει ἀπό τό χέρι καί τούς πηγαίνει στοῦ Φουντούκη στό σπίτι. Μόλις ἔφτασαν στήν πόρτα, μπάμ μιά τουφεκιά καί τούς ἔσπρωξε μέσα. Τούς σκότωσε ἔτσι ὅλους καί μετά ἔβαλε φωτιά στό σπίτι. Ὁ γέρος Στύλος μέ τή γυναίκα του ἀρνήθηκαν νά ἐγκαταλείψουν τό κονάκι τους, γιατί πίστευε ὅτι ὁ λόγος του θά ἔπιανε τόπο: «Μά Ἕλληνες δέν εἶναι; Θά τούς πῶ καμιά κουβέντα καί δέ θά μᾶς πειράξουν». Τούς ἔκαψαν ζωντανούς μέσα στό σπίτι τους. 20 Ὁ Ἅγιος Νικήτας, τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012

Ἀπό τούς ἕντεκα συνολικά νεκρούς Μαραθιῶτες οἱ ἕξι πυροβολήθηκαν. Τό ὁλοκαύτωμα τῆς Μαραθούσας περατώθηκε ἀργά τό ἀπόγευμα τῆς Δευτέρας 19 Ἰουνίου 1944. Ἄφθονο τό πλιάτσικο πού φόρτωσαν σέ κάρα. Σέ δύο ἀπό αὐτά ἀντί γιά ὑποζύγια ἔζεψαν τούς συλληφθέντες Παύλο (ψευδώνυμο τοῦ γνωστοῦ διαφωτιστῆ Δημ. Χριστοφόρου ἀπό τήν Ἐπανωμή) μέ τόν Θεσσαλονικιό δάσκαλο καθοδηγητή Ἰ. Ὀρφανίδη στό ἕνα καί τόν Κρημνιανώτη Ἐαμίτη Γρ. Κοντό μέ τό Θασίτη δάσκαλο Στ. Πήτα στό ἄλλο κάρο. Ὁ Κ. Βοσνάκης, πρώην Μαραθιώτης καί πρόσφατα νεοσύλλεκτος στό τάγμα τοῦ Σούμπερτ ἀπό τήν Ἐπανωμή, μαζί μέ ἄλλους βασάνιζε τούς ζεμένους μέχρι πού γονάτισαν (ὁ πληθωρικός Παῦλος λιποθύμησε ἀπό τά βασανιστήρια, δυόμιση χιλιόμετρα ἔξω ἀπό τό χωριό [...]. Ἐπιστρέφοντας ὁ Σούμπερτ στή Νέα Ἀπολλωνία ἀργά τή Δευτέρα, ἐκτός ἀπό τό πλῆθος τῶν λαφύρων, ἔφερε μαζί του καί ὁμήρους. Τό βουλγαρικό ἱππικό διερχόμενο ἀπό τά χωριά Πλατανοχώρι συνέλαβε κατόπιν προδοσίας τούς καθοδηγητές Δ. Χριστοφόρου, Ἰ. Ὀρφανίδη καί Σ. Πήτα καί ἀπό τήν Κρήμνη τούς ὀργανωμένους στό ΕΑΜ ἀδελφούς Γρηγόρη καί Αστέριο Κοντό. Ἐπιπλέον, οἱ ἐπιδρομεῖς ἀνακάλυψαν κρυμμένους τό Μαραθιώτη Βασ. Θεοχάρη καί Βασ. Καρακάση ἀπό τά Ριζά, καί συνέλαβαν δύο πλανόδιους μικροπωλητές, τούς ὁποίους θεώρησαν ὡς συνδέσμους καί τροφοδότες τῶν ἀνταρτῶν. Τήν ἑπομένη, 20 Ἰουνίου, ὁ Σούμπερτ ἀποφάσισε νά ἐκτελέσει τούς ἐννέα ὁμήρους στόν «Πλάτανο τοῦ Λαδένη», κρανίου τόπου τῆς Νέας Ἀπολλωνίας, ἀλλά λέγεται ὅτι ὁ Πρόεδρος Πασχαλίδης ἐπέμεινε «νά τούς πᾶτε στό μέρος ἀπ ὅπου τούς φέρατε καί ὄχι νά τούς σκοτώσετε στό δικό μου χωριό». Ἔτσι τά ἐννέα ἄτομα (σέ μερικές μαρτυρίες ὁ ἀριθμός φτάνει σέ 14 ἕως 17) μεταφέρθηκαν ἔξω ἀπό τή Μαραθούσα, στήν τοποθεσία «Πλατάνα», ὅπου, μετά ἀπό βασανιστήρια, σφαγιάστηκαν ἤ ἐκτελέστηκαν»]. Τεῦχος 245, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2012, Ὁ Ἅγιος Νικήτας 21