Περίληψη Στα πλαίσια του Project 6 με θέμα «Οδηγός της πόλης του Πειραιά-Θέματα Χωροταξίας», χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες και θέσαμε ως στόχο μας τη δημιουργία ενός εύχρηστου ηλεκτρονικού οδηγού που να εμπεριέχει τα βασικότερα σημεία του Δήμου Πειραιά. Συγκεκριμένα δημιουργήσαμε έναν λογαριασμό στο gmail με στοιχεία odigospolispeiraia@gmail.com και κωδικό odigospolis2013.αφού εισέλθουμε, πηγαίνουμε στις ρυθμίσεις, χάρτες, τα μέρη μου και τελικά εμφανίζεται μπροστά μας ο ψηφιακός χάρτης με τα σημεία ενδιαφέροντος που έχουμε μόνοι μας τοποθετήσει βάσει σπουδαιότητας. Οι κατηγορίες με βάση τις οποίες χωρίστηκαν και εργάστηκαν οι ομάδες ήταν οι εξής: 1) ΘΕΑΤΡΑ 2) ΚΤΙΡΙΑ 3) ΜΝΗΜΕΙΑ 4) ΜΟΥΣΕΙΑ-ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ Παράλληλα δημιουργήσαμε το δικό μας blog http://odigospolispeiraia.blogspot.gr/ στο οποίο παραπέμπουν όλα τα σημεία ενδιαφέροντος για περισσότερες πληροφορίες. Συνοψίζοντας αναφέρουμε ότι πρωταρχικός μας στόχος ήταν η δημιουργία ενός εύχρηστου εργαλείου για όλους αλλά κυρίως για άλλους μαθητές σχετικά με την περιοχή του Σχολείου μας δηλαδή ιστορική πόλη του Πειραιά.
1.Μενάνδρειο Θέατρο (Δέλφινάριο) Διευθυνση -Παραπλεύρως Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, Πειραιάς - Νέο Φάληρο, 18547, ΑΤΤΙΚΗΣ Τηλέφωνο - 2104176402-210.417.64.04 Το Μενάνδρειο Δημοτικό Θέατρο ( Δελφινάριο) είναι λυόμενου τύπου, θερινό θέατρο, σε μορφή αρχαίου θεάτρου, σε αντιγραφή του αντίστοιχου που υπήρχε στον άλλοτε βασιλικό και σήμερα εθνικό κήπο. Σ αυτό παρουσιάζονται κυρίως «επιθεωρήσεις» από μεγάλους θιάσους τους θερινούς μήνες και είναι χωρητικότητας 1.000 ατόμων. Πηγή http://el.wikipedia.org/wiki/%ce%a0%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%b1%ce%b 9%CE%AC%CF%82 Φωτογραφία wikimapia.org 2.Βεάκειο Θέατρο Διευθυνση -Πειραιάς, Πειραιάς - Λόφος Προφήτη Ηλία - Καστέλλα, 18506, ΑΤΤΙΚΗΣ Τηλέφωνο -2104226330 Το Βεάκειο θερινό Δημοτικό Θέατρο βρίσκεται σε μία από τις ωραιότερες θέσεις του Πειραιά, τον λόφο της Καστέλας (Προφήτη Ηλία) με υψόμετρο 86,59 μ. και θαυμάσια θέα προς τη θέα. Κατασκευάστηκε και άρχισε να λειτουργεί τον Ιούνιο του 1969. η σημερινή ονομασία του θεάτρου ("Βεάκειο") δόθηκε τον Ιούλιο του 1976, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, προς τιμή του μεγάλου Έλληνα ηθοποιού Αιμίλιου Βεάκη (1884-1951), που είχε γεννηθεί στον Πειραιά. Το Βεάκειο θέατρο αποτελεί τους θερινούς μήνες το επίκεντρο μιας αξιόλογης καλλιτεχνικής κίνησης, με εμφανίσεις ελλήνων και ξένων θιάσων, φολκλορικών συγκροτημάτων διεθνούς φήμης, καθώς και συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών. Πηγή: http://www.pireasnet.gr/default.aspx?tabid=759
3.Δημοτικό Θέατρο Διευθυνση -Ηρώων Πολυτεχνείου & Λεωφόρος Βασιλέως Γεωργίου, Πειραιάς, 18535, ΑΤΤΙΚΗΣ Τηλέφωνο - 2104143310 http://bit.ly/1hy89hw Το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά είναι ένα νεοκλασικό κτίριο, αρχιτεκτονικό κόσμημα, που βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο της πόλης του Πειραιά Η απόφαση για την ανέγερση του Δημοτικού Θεάτρου του Πειραιά πάρθηκε επί Δημάρχου Τρύφωνα Μουτζόπουλου και με Δημοτικό Συμβούλιο 1883, τελευταία χρονιά της δημαρχιακής περιόδου. Έτσι ξεκίνησε η κατασκευή του μεγάλου και υπέροχου έργου στο οικόπεδο που χωροθετήθηκε επί δημαρχίας του Αρ. Σκυλίτση (1883-87) σε κεντρικό στην πλατεία Κοραή σε σχέδια που εκπόνησε ο Πειραιώτης αρχιτέκτονας Ι. Λαζαρίμος, καθηγητής του Πολυτεχνείου [3] με προϋπολογισθείσα δαπάνη 450.000 δραχμές που τελικά ανήλθε, παρά τις χαρακτηριστικές περικοπές της αρχιτεκτονικής πρόσοψης στο διπλάσιο, από τις οποίες οι 200.000 δραχμές είχαν διατεθεί μόνο για την εντυπωσιακή διακόσμηση. Τελικά οι εργασίες ανέγερσης ολοκληρώθηκαν το 1895 και τα εγκαίνια άν και προγραμματίστηκαν για την Δευτέρα του Πάσχα του έτους εκείνου, έγιναν την Κυριακή του Θωμά στις 9 Απριλίου 1895 Περιγραφή Μορφολογικά, το Δημοτικό Θέατρο εκπροσωπεί την αμιγή κλασικιστική παράδοση και είναι επηρεασμένο από τη γερμανική σχολή. Το κτίριο του θεάτρου είναι ορθογώνιου σχήματος, με διαστάσεις 34 Χ 45 μ. Η ήρεμη και σχετικά συντηρητική αισθητική της όψης του τονίζεται από το πρόπυλο της κύριας εισόδου του, το οποίο αποτελείται από τέσσερεις κορινθιακούς κίονες και αέτωμα. Στη στέγη του κτιρίου υπάρχει δώμα με στέγη, η οποία έχει κι αυτή αέτωμα στην πρόσοψη.
Στο εσωτερικό, η πεταλόσχημη αίθουσα κοινού, με πλατεία, θεωρεία και εξώστες σε τέσσερα επίπεδα, έχει χωρητικότητα περίπου 1.300 θέσεων. Την αίθουσα φώτιζε τεράστιος πολυέλαιος (σώζεται και σήμερα) που λειτουργούσε με γκάζι. Για τους ηθοποιούς είχαν προβλεφθεί άνετα καμαρίνια και ένα πολυτελές καθιστικό. Η σκηνή του θεάτρου διασώζεται σχεδόν αλώβητη: θεωρείται ένα από τα ελάχιστα ανάλογα σωζόμενα δείγματα της εποχής μπαρόκ στην Ευρώπη. Έχει διαστάσεις 20 Χ 14 μ. και διαθέτει προσκήνιο και χώρο ορχήστρας. Γύρω από το πέταλο της αίθουσας βρίσκεται το διώροφο φουαγιέ, στο οποίο αρχικά δίνονταν χοροεσπερίδες φιλανθρωπικών συλλόγων και διάφορες εκθέσεις σπουδαίων ζωγράφων. Επίσης, το θέατρο φιλοξένησε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και τη Δημοτική Πινακοθήκη του Πειραιά. Εξαιτίας της κλίμακας και της μνημειακής εμφάνισής του, το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά θεωρείται το κορυφαίο σωζόμενο ελληνικό θεατρικό κτίριο του 19ου αι. Επισκευές - Αναστήλωση Το 1927 επί δημαρχίας Τ. Παναγιωτόπουλου έγιναν οι πρώτες επισκευές μετά από μεγάλες φθορές που είχε υποστεί Τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες αναστήλωσης. Το 1980, ανακηρύχθηκε με υπουργική απόφαση, προστατευόμενο μνημείο ως «έργο τέχνης». Υπέστη ζημιές από τους σεισμούς του 1981 και του 1999. Τον Ιανουάριο του 2006, το έργο της συνολικής εκ βάθρων (για πρώτη φορά) αποκατάστασης εντάχθηκε στα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα Αττικής (Γ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης) υπό την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού. Κατά την επισκευή του θεάτρου εντοπίστηκαν αρχαιότητες όπως και η αρχική ξύλινη σκηνή, μία εντυπωσιακή κατασκευή από τις λίγες σωζόμενες στην Ευρώπη Οι εργασίες αποκατάστασης άρχισαν το 2008 και το έργο παραδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013. http://bit.ly/1bko3qh
2013 Εγκαίνια Αναφορές Με το σύνθημα «Λιμάνι στον πολιτισμό» το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά παραδίδεται στο κοινό του. Την Τρίτη 22 Οκτωβρίου θα γίνουν τα εγκαίνια, ο εορτασμός των οποίων θα κρατήσει δύο ημέρες. Η ανακαίνιση διάρκειας δέκα πέντε χρόνων ολοκληρώθηκε και κόστισε 40 εκατομμύρια ευρώ. Το νεοκλασικό κτίριο, συνολικού εμβαδού 8.000 τ.μ., περιλαμβάνει την κεντρική αίθουσα των 600 θέσεων _με τα 23 θεωρεία και τους 3 εξώστες. Το βαθύ κόκκινο, το χρυσό και το μπεζ δεσπόζουν στους χρωματικούς τόνους, ενός διάκοσμου που παραπέμπει στο μπαρόκ. Η σκηνή, βάθους 15 μέτρων, πλάτους 18 μέτρων (και 12 μέτρων ως την μπούκα) και ύψους 17 μέτρων, διαθέτει ένα εντυπωσιακό υποσκήνιο ενώ το pit χωράει ως και 40μελή ορχήστρα. Στο τέταρτο όροφο του κτιρίου φιλοξενείται ο θόλος, ενώ όλοι οι υπόλοιποι χώροι, που αξίζει να τους επισκεφθεί κανείς, αφορούν στοφ ουαγιέ, τα καμαρίνια, τις μαρμάρινες σκάλες, ενώ διαθέτει ακόμα και αίθουσα συγχαρητηρίων! http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=534995 Αναφορές τοπικού τύπου Μετά από 14 χρόνια σιωπής,το Δημοτικό θέατρο του Πειραιά,ένα ιστορικό θέατρο που εγκαινιάστηκε πρίν από 118 χρόνια,συναντά ξανά τον πολιτισμό της πόλης μας στα λαμπρά εγκαίνια που έγιναν την Τρίτη 22 Οκτωμβρίου στις 7.30 το βράδυ απο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.Η αυλαία του Δημοτικού θεάτρου άνοιξε με την πολυδιάστατη οπτικοακουστική παράσταση Δρόμοι Πειραιά σύλληψη και σκηνοθεσία του Φωκά
Ευαγγελινού και τη συμμετοχή σημαντικών καλλιτχνών.την τελετή έναρξης του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά είχαν κληθεί από τον Δήμαρχο Πειραιά κ.βασίλη Ι. Μιχαλολιάκο, να παρακολουθήσουν εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας,της δημοτικής αρχής,οικονομικοί παραράγοντες και βέβαια εκπρόσωποι του πολιτισμού.η δεύτερη ημέρα των εγκαινίων,τετάρτη 23 Οκτωμβρίου,ήταν αφιερωμένη στα Λιμάνια της Μεσογείου Πηγή : εφημεριδα Κοινωνική,αρ.φύλλου 13173,ημέρα έκδοσης Τρίτη 22 Οκτωμβρίου http://bit.ly/19sgrkc 4.Αρχαίο Θέατρο Ζέας Το Αρχαίο Θέατρο της Ζέας κατασκευάστηκε στους Μακεδονικούς χρόνους (τέλη 4ου ή αρχές 3ου αιώνα π.χ.) και βρίσκεται δίπλα στο κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου, σε χώρο μεταξύ των οδών Χαρ. Τρικούπη και Φιλελλήνων. Πηγή:www.pireasnet.gr
5.Δημοτικο Θέατρο Αίγινας Το δημοτικό θέατρο Αίγινας, βρίσκεται στο κέντρο της πόλης δίπλα στο Ευνάρδειο και στο ναό της Μητρόπολης. είναι άγνωστο το πότε ανεγέρθηκε και ποια ήταν η αρχική του χρήση. Το 1829-1830 λειτούργησε ως αλληλοδιδακτικό, ύστερα μετατράπηκε σε Προκαταρκτικό, που ετοίμαζε τους νέους να παρακολουθήσουν το Κεντρικό. Σήμερα χρησιμοποιείται για τις ανάγκες του Δημοτικού θεάτρου Αίγινας. Πηγή:www.discoveraigina.gr. 6.Θέατρο κάτω από τη γέφυρα Διευθυνση (Τέρμα Γιαννοπούλου, Πειραιάς - Πλατεία Ηλεκτρικού Σταθμού Φαλήρου, 18547, ΑΤΤΙΚΗΣ) Τηλέφωνο 2104816200 Τον Οκτώβριο του 1996, νοικιάστηκε (με κάθε νόμιμη διαδικασία) από το Δήμο, το χώρο των θεμελίων της οδογέφυρας, που βρίσκεται στην πλατεία του ηλεκτρικού σταθμού του Νέου Φαλήρου, απέναντι από το στάδιο Καραϊσκάκη και που (θεωρητικά) ενώνει την ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αττικής, με τα Νότια προάστια Ηλ. Διευθυνση http://www.katoapotigefyra.gr/istoriko/main.html
7.Ευριπίδειο Θέατρο Το θέατρο κατασκευάστηκε το 1993 προς τιμή του μεγάλου τραγικού ποιητή Ευριπίδη ο οποίος είχε το ησυχαστήριό του στην περιοχή Περιστέρια του νησιού μας. Εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου.βρίσκεται στο λόφο Πατρίς και έχει χωρητικότητα περίπου 3000 θέσεων. Εκεί γίνονται εκδηλώσεις (κυρίως κατά την διάρκεια του καλοκαιριού) όπως μεγάλες συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Η πρόσβαση γίνεται είτε μέσω αυτοκινήτου στην βόρια είσοδο (όπου υπάρχει μεγάλος χώρος στάθμευσης), είτε με τα πόδια από την νότια είσοδο (Οδός Μ. Αλεξάνδρου). Μεγάλοι καλλιτέχνες, από τον χώρο του θεάτρου και της μουσικής, το θεωρούν καλοκαιρινό προορισμό τους http://www.salamina.gr/default.aspx?tabid=244&language=el-gr http://www.saronicmagazine.com/?attachment_id=7533 8. ΑΥΛΑΙΑ Διευθυνση Κουντουριώτου 182 & 2ας Μεραρχίας, Πειραιάς, 18536, ΑΤΤΙΚΗΣ Τηλέφωνο 2104522332
1) ΙωνείδιοςΣχολήΠειραιά Η Ιωνείδιος Σχολή είναι το πρώτο σχολείο που λειτούργησε στον Πειραιά. Υποδέχτηκε μαθητές για πρώτη φορά το 1847 ως Ελληνικό Σχολείο. Η ανέγερσή του οφείλεται στην δωρεά του Κωνσταντίνου Ιωνίδη. Μέχρι το 1914 παραμένει το μοναδικό Γυμνάσιο στον Πειραιά. Εκείνη τη χρονιά, με την ίδρυση του Δευτέρου Γυμνασίου στην πόλη του Πειραιά, η Ιωνίδειος μετονομάζεται σε Α Γυμνάσιο Πειραιώς. Το Γυμνάσιο λειτουργεί στο αρχικό κτίριο του 1847 μέχρι και το 1932, οπότε και κατεδαφίζεται, για να ανεγερθεί στη θέση του το κτίριο στο οποίο στεγάζεται μέχρι. Στο ισόγειο του κτιρίου δημιουργούνται καταστήματα, τα οποία εξασφάλισαν τα έξοδα λειτουργίας του Γυμνασίου. Την περίοδο 1934-1935 προάγεται σε «Σχολή Μέσης Εκπαιδεύσεως Πειραιώς» και το 1946-47 μετονομάζεται σε «Α Πρότυπο Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιώς». Το 1963, με απόφαση του Υπουργού Γρηγόρη Κασιμάτη, μετονομάζεται σε «Ιωνίδειο Πρότυπο Σχολή Πειραιώς». Από το 1986 έχει την ονομασία «Πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο Ιωνιδείου», με συνεχιζόμενη την πνευματική και κοινωνική του παρουσία στην πόλη του Πειραιά. Σήμερα (2014) ονομάζεται Πρότυπο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά. 2)ΠανεπιστήμιοΠειραιά Ξεκίνησε την λειτουργία του ως Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών το 1938 από το Σύνδεσμο Βιομηχάνων και Βιοτεχνών. Το 1945 μετονομάσθηκε σε Ανωτέρα Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών. Το 1958 μετονομάσθηκε σε Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς (Α.Β.Σ.Π.) με τετραετή φοίτηση και πτυχίο ισότιμο των άλλων ΑΕΙ. Από το ακαδημαϊκό έτος 1971-1972 οι σπουδές διαχωρίστηκαν από το δεύτερο έτος σε Οικονομικών Επιστημών και Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων ενώ το ακαδημαϊκό έτος 1977-1978 λειτούργησε το τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης. Τον Ιούνιο του 1989 μετονομάστηκε σε Πανεπιστήμιο Πειραιώς μαζί με την προσθήκη τριών ακόμη τμημάτων.
Σήμερα το Πανεπιστήμιο Πειραιά έχει εννιά προπτυχιακά τμήματα σπουδών: Οικονομικής Επιστήμης Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής Ναυτιλιακών Σπουδών Βιομηχανικής Διοίκησης και Τεχνολογίας Πληροφορικής Ψηφιακών Συστημάτων και τέλος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών 3)Σχολή Ναυτικών Δοκίμων Αποτελεί Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΣΕΙ), ισότιμο με τα (ΑΕΙ) Οργανώνεται και λειτουργεί σύμφωνα με τον οργανισμό του, παρέχοντας ισότιμη εκπαίδευση και χορηγώντας ισότιμα πτυχία με τα ιδρύματα του πανεπιστημιακού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης Η εποπτεία στη ΣΝΔ ασκείται από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας δια μέσου του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού. Σκοπός λειτουργίας της Σχολής είναι να παρέχει στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό(Π.Ν.) Αξιωματικούς με την κατάλληλη αγωγή και εκπαίδευση για την κάλυψη των αναγκών του, καθώς επίσης να παράγει γνώση και να προάγει την έρευνα περί τη ναυτική επιστήμη και τεχνολογία. Αποτελεί Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΣΕΙ), ισότιμο με τα (ΑΕΙ) Οργανώνεται και λειτουργεί σύμφωνα με τον οργανισμό του, παρέχοντας ισότιμη εκπαίδευση και χορηγώντας ισότιμα πτυχία με τα ιδρύματα του πανεπιστημιακού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης Η εποπτεία στη ΣΝΔ ασκείται από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας δια μέσου του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού. Σκοπός λειτουργίας της Σχολής είναι να παρέχει στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό(Π.Ν.) Αξιωματικούς με την κατάλληλη αγωγή και εκπαίδευση για την κάλυψη των αναγκών του, καθώς επίσης να παράγει γνώση και να προάγει την έρευνα περί τη ναυτική επιστήμη και τεχνολογία.
4)Γήπεδο Γεώργιος Καραϊσκάκης Το Γήπεδο είναι ένα νέο, σύγχρονο γήπεδο ποδοσφαίρου. Η ονομασία του δόθηκε προς τιμήν του αρχιστράτηγου Γεωργίου Καραϊσκάκη (1782-1827), που σκοτώθηκε στο Νέο Φάληρο, πολύ κοντά στην τοποθεσία του σημερινού γηπέδου, κατά την Επανάσταση του 1821.Είναι η έδρα του Ολυμπιακού, του Εθνικού Πειραιώς, του Ατρόμητου Πειραιώς και της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου.το γήπεδο ανήκει στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή 1896-1964: Το στάδιο Καραϊσκάκη κατασκευάστηκε αρχικά, ως «Ποδηλατοδρόμιο», το 1895 για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 1964-2004: Το 1964 ανακατασκευάστηκε και μετονομάστηκε σε στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Τα εγκαίνια του σταδίου έγιναν στις 11 Μαρτίου του 1964 και το κόστος του ήταν 20.000.000 δραχμές. 2004: Το νέο γήπεδο Καραϊσκάκη, κατασκευάστηκε την περίοδο 2003-2004 σε χρόνο ρεκόρ (14 μήνες) και το έργο παραδόθηκε τον Ιούνιο του 2004. Χρησιμοποιήθηκε στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 5) ΤΖΑΝΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ιστορική αναδρομή Το «Τζάνειο» Γενικό Νοσοκομείο Πειραιώς ιδρύθηκε με δωρεά του εμπόρου Νικήτα Τζάννε (Κύθηρα 1801-Πειραιάς 1864). Ο θεμέλιος λίθος του νοσοκομείου τέθηκε στις 24 Ιουλίου 1866 επί δημαρχίας Λουκά Ράλλη. Τα εγκαίνια έγιναν στις 23 Ιουλίου 1873 επί δημαρχίας Δ. Μουτσοπούλου. Στο «Τζάνειο» εκτελούσε και φαρμακολογικά πειράματα, όπως αναφέρει στον τρίτο τόμο του έργου του «Φαρμακολογία, ήτοι περί Φύσεως και Δυνάμεως και Χρήσεως Φαρμάκων» (1875), σε μια εποχή όπου η πειραματική φαρμακολογία ήταν άγνωστη στην Ελλάδα.
Το 1965 κατεδαφίζεται το πρώτο νεοκλασικό κτίριο (έργο του αρχιτέκτονα Ν. Μεταξά) και στη θέση του ανηγέρθη πενταόροφο κτίριο που εγκαινιάστηκε το 1971.
Είσοδος του νέου κτιρίου 1973 6)Ζάννειο Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο Ιστορικό: Ιδρύθηκε κατόπιν ενεργειών του τότε Δ/ντη του Ζαννείου Ορφανοτροφείου Γεωρ.Οικονόμου με τη θερμή υποστήριξη της Υ.Μ.Σ του Υπουργείου Παιδείας Νίκης Δενδρινού-Αντωνάκη, την πρόταση των οποίων απεδέχθη και πρόθυμα υπεστήριξε ο τότε Γ.Γ του Υπουργείου Παιδείας το 1956 σαν παράρτημα του Γ`Γυμνασίου
Αρρένων Πειραιώς,στο Ζάννειο Ορφανοτροφείο σε κτήριο του οποίου και σήμερα με ενοίκιο,στεγάζεται. Λειτούργησε από 1/10/1956 με την Α`τάξη και με 33 μαθητές, όλους τροφίμους του Ζάννειου Ορφανοτροφείου. Τα διδασκόμενα μαθήματα ήταν αυτά που εδιδάσκοντο στα Γυμνάσια, αυξημένες ώρες Μαθηματικών και Φυσικών, ενώ παράλληλα προστέθηκαν και τα μαθήματα Βιομηχανικές Τέχνες, Λογιστικά,Εργατική Αγωγή, Σχέδιο, Ασφάλεια στην εργασία, εφαρμογές στο Ξυλουργείο και το Μηχανουργείο, Κοινωνική Αγωγή, Ηλεκτροτεχνία, οπότε δημιουργήθηκαν και τα πρώτα εργαστήρια. Εξέλιξη: Το έτος 1959 ιδρύθηκε «παρά τω Ζαννείω Ορφανοτροφείο Αρρένων Πειραιώς» δημόσιο πειραματικό εξατάξιο Γυμνάσιο τεχνικής κατευθύνσεως με τίτλο : Ζάννειο Τεχνικό Γυμνάσιο απόφοιτοι του οποίου είχαν τα ίδια δικαιώματα, για την ανώτατη Εκπαίδευση ή εργασία,με τους απόφοιτους των άλλων σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης Γίνονται δεκτοί πλέον και μαθητές εξωτερικοί δηλαδή από άλλα σχολεία και όχι μόνο τρόφιμοι του Ζαννείου Ορφανοτροφείου και με την πάροδο του χρόνου ο αριθμός των εξωτερικών μαθητών υπερέβαινε κατά πολύ τους εσωτερικούς. Ο εξοπλισμός των εργαστηρίων πλουτίσθηκε με την φροντίδα της Αμερικανικής αποστολής, αλλά και ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Πειραιώς το ενίσχυσε. Από το έτος 1961-1962 το σχολείο λειτούργησε σαν πλήρες Γυμνάσιο τεχνικής κατευθύνσεως με έξι τάξεις. Από τότε που οι τρόφιμοι του Ζαννείου Ορφανοτροφείου μεταφέρθηκαν στα οικήματά του της Εκάλης, το Ζ.Π.Τ.Γ έπαψε να έχει μαθητές τροφίμους του Ζ.Ε και η εισαγωγή σ αυτό γινόταν με εξετάσεις ακριβώς σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου που αφορούσαν και στα άλλα πρότυπα Σχολεία, ενώ συνεχιζόταν η διδασκαλία Τεχνολογικών Μαθημάτων.
Από το σχ. έτος 1979-80 καταργήθηκε η Μονοτάξιος Σχολή Τεχνικών βοηθών εργοδηγών και από το έτος 1982-83 σταμάτησε και η διδασκαλία των τεχνολογικών μαθημάτων. Έκτοτε το Σχολείο είναι Τεχνικής κατ/νσεως και με τους Ν.309/76 και 1566/85 ακολουθεί το χωρισμό Γυμνάσιο-Λυκείου Γ.Ε, σαν Πειραματικό, όπως τα σχολεία Βαρβάκειο, Ιωννίδειος κ.α. Το Ζ.Π.Τ.Γ στην αρχική του μορφή προσέφερε πολύ ικανά στελέχη με πλήρη κατάρτιση στον επαγγελματικό και βιομηχανικό χώρο του Πειραιώς, πράγμα το οποίο αναγνώριζε έμπρακτα ο Σ.Ε.Β, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, οι παραγωγικές τάξεις, οι οικονομικοί παράγοντες κ.α. Το κείμενο έγραψε στις 14-10-1989 ο Διευθυντής του Ζαννείου Πειραματικού Λυκείου Πειραιά κ. Μιχ. Δαβάκης
1) Νεώσοικοι Οι νεώσοικοι είναι τα αρχαιότερα δημόσια κτήρια του Πειραιά, κατά τον Πλάτωνα μάλιστα οι πρώτες μόνιμες εγκαταστάσεις οφείλονται στον Θεμιστοκλή. Υπολογίζεται έτσι, ότι το σύνολό τους στα τρία λιμάνια ήταν 378 από τους οποίους οι 83 βρίσκονταν στη Μουνιχία, οι 196 στη Ζέα και οι 94 στον Κάνθαρο. Πίσω από τους νεώσοικους εξάλλου υπήρχαν διοικητικές εγκαταστάσεις και σκευοθήκες ενώ ολόκληρη η περιοχή του ναυστάθμου προστατευόταν από περίβολο. Ανά δύο οι νεώσοικοι αποτελούσαν ένα επίμηκες υπόστεγο, που καλυπτόταν από μία δίρριχτη στέγη και έκλεινε στο πίσω μέρος του με τοίχο. Τα υπόστεγα ήταν οργανωμένα σε ομάδες των 10 νεώσοικων ενώ σε καθένα από αυτούς ανελκυόταν μία μόνο τριήρης ή δύο μικρότερα πλοία πάνω σε επικλινή «σκάρα», που έπρεπε να εκτείνεται μερικά μέτρα μέσα στη θάλασσα και εκτός του στεγασμένου χώρου. Η σκάρα αποτελούνταν από δύο παράλληλα και χαμηλά τοιχία, πάνω στα οποία στερεωνόταν ένα ξύλινο δάπεδο, που αλειφόταν με λίπος κατά μήκος του άξονα στον οποίο γλιστρούσε η ράχη της καρένας (τρόπις). Ενδιαφέρον έχει το γεγονός τέλος, ότι οι νεώσοικοι του Πειραιά κατασκευάστηκαν κατά τα πρώιμα χρόνια του δημοκρατικού πολιτεύματος της Αθήνας έτσι η πιθανότητα ορισμένες από τις τριήρεις που πήραν μέρος στη ναυμαχία της Σαλαμίνας εναντίον των Περσών το 480 π. Χ. καθώς και εκείνες που ανήκαν στη Δηλιακή Συμμαχία να στεγάζονταν σεαυτούς. 2) Σκευοθήκη του φίλωνα Η απόφαση για το χτίσιμο της στοάς του Φίλωνος πάρθηκε λίγο μετά την κατάληψη της Ολύνθου από το Φίλιππο εν όψει του πολέμου με τους Μακεδόνες, ο οποίος φαινόταν αναπόφευκτος. Η μνημειακή αυτή λίθινη σκευοθήκη οφείλει το όνομά της στον αρχιτέκτονα Φίλωνα Εξηκεστίδου από την Ελευσίνα, γεγονός που αναφέρεται στη μαρμάρινη ενεπίγραφη στήλη που βρέθηκε το 1982 στον Πειραιά στη βόρεια πλευρά του λιμανιού της Ζέας, στην αρχή της ανηφοριάς προς το λόφο του Προφήτη Ηλία, όπου και σημειώνεται στο τοπογραφικό σχέδιο του Πειραιά και η εν λόγω σκευοθήκη.παρότι δεν βρέθηκαν τα θεμέλια του κτιρίου, χάρη στην επιγραφή μπορεί να αναπαρασταθεί με ακρίβεια ολόκληρο το κτίριο.περιγραφήμε βάση τη
μαρμάρινη επιγραφή η Σκευοθήκη θα οικοδομούνταν "εν Ζείαι", πίσω από τους νεώσοικους, αρχίζοντας με ένα πρόπυλο της περιοχής του λιμανιού, προς το μέρος της αγοράς. Για τη θεμελίωση του κτιρίου ο φυσικός βράχος διαμορφώθηκε επίπεδος και οριζοντιώθηκε σε βάθος τριών ποδών από το ψηλότερο σημείο του χώρου, ενώ οι υψομετρικές διαφορές εξομαλύνθηκαν με την κατασκευή θεμελιώσεων μεγαλύτερου ύψους.εσωτερικά το κτίριο με βάση την επιγραφή θα χωρίζονταν σε τρία κλίτη με δύο κιονοστοιχίες από 35 κίονες η κάθε μία, με μεσοκιόνιο διάστημα 3,50μ. Το κεντρικό κλίτος θα είχε πλάτος 20 πόδες και τα δύο πλαϊνά από 15, που σημαίνει 4,90μ. και 6,55μ. αντίστοιχα.το δάπεδο του κτιρίου εσωτερικά θα γινόταν πλακόστρωτο. Για τους τοίχους και τους κίονες θα χρησιμοποιούνταν ακτίτης λίθος, ενώ για τα κιονόκρανα μάρμαρο Πεντέλης, όπως και για τις παραστάδες.η επιγραφή επίσης ορίζει ότι θα αφεθούν ανοίγματα για θύρες, δύο σε κάθε άκρο, ότι μεταξύ των θυρών θα οικοδομηθεί τοίχος πλάτους δύο ποδών εξωτερικά και βάθους δέκα ποδών στην εσωτερική πλευρά και ότι ο τοίχος προς τον οποίο θα άνοιγε η κάθε θύρα θα στρέφεται κατ' ορθή γωνία έως τους πρώτους κίονες. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά λείψανα το κάθε θυραίο άνοιγμα καταλάμβανε όλο το πλάτος του κεντρικού κλίτους και διαιρούνταν μ' ένα τοιχίο μήκους 10 ποδών σε δύο διαμερίσματα που αντιστοιχούσαν στα δύο θυραία ανοίγματα. Οι πόρτες θα ήταν ξύλινες με ύψος περίπου 5μ. με μπρούτζινη επένδυση στην εξωτερική τους επιφάνεια. Οι τοίχοι του κτιρίου θα είχαν ύψος 8,37μ., στο οποίο πρέπει να προστεθεί και το ύψος των τριγλύφων που θα έμπαιναν στο πάνω μέρος όλων των πλευρών. Για τις στενές πλευρές προβλέπονταν ανά τρία μικρά παράθυρα, ενώ για τις μακρές πλευρές 36.Η στέγη του κτιρίου θα ήταν ξύλινη, αμφικλινής, με πήλινα κεραμίδια. Οι πληροφορίες που δίνονται σχετικά με την κατασκευή της παρουσιάζουν ιδιαίτερο τεχνικό ενδιαφέρον. Στους στίχους 45-59 αναφέρεται πως πάνω από τα επίκρανα των εσωτερικών πεσσόσχημων στηριγμάτων θα τοποθετούνταν πάνω από 18 ξύλινα επιστύλια σε κάθε κιονοστοιχία, πάνω δε από το κεντρικό κλίτος θα τοποθετούνταν και μεσόμνες των ίδιων διαστάσεων. Πρόκειται για την αττική λέξη μεσόμνη που σημαίνει το εγκάρσιο ξύλο που βαίνει από το ένα επίκρανο στο άλλο συνδέοντας τα εσωτερικά στηρίγματα των οικοδομημάτων. Πάνω από αυτές θα τοποθετούνταν υποστηρίγματα, τα υποθήματα, και έπειτα τα κορυφαία, οι κορυφαίες δηλαδή δοκοί της στέγης. Τα κορυφαία θα συναρμόζονταν κατά διαστήματα επί των μεσομνων με κερκίδες, δηλαδή περόνες. Από πάνω θα τοποθετούνταν σφηκίσκοι, δηλαδή τα μεγάλα κεκλιμένα δοκάρια των ζευκτών της στέγης, αφήνοντας μεταξύ τους διαστήματα πέντε παλαμών. Έπειτα θα ακολουθούσαν οι ιμάντες δηλαδή οι σανίδες, τοποθετημένοι ανά διαστήματα πλάτους τεσσάρων δακτύλων και τα καλύμματα,καρφωμένα με σιδερένια καρφιά. Τα καλύμματα είναι οι καλυπτήριες σανίδες που τοποθετούνταν επί των σφηκίσκων των ζευκτών της στέγης και σχημάτιζαν το δάπεδο υποδοχής ενός στρώματος κονιάματος ή ωμού πηλού αναμεμειγμένου με άχυρο, ως υπόθημα για τις πήλινες κεράμους. Ακολουθούσε η κεράμωση της στέγης με κορινθιακούς κεράμους.χρήσητο κτίριο της Σκευοθήκης προορίζονταν για τη φύλαξη των εξαρτημάτων των πλοίων που ελλιμενίζονταν στη Ζέα, όπως για
τα ιστία (πανιά), τα πρυμνήσια, και γενικά τα χοντρά και τα λεπτότερα σκοινιά των ιστίων. Τα κοινά κουπιά των ερετών, τα πλατιά των πηδαλιούχων και οι ιστοί που αφαιρούνταν κατά την ανέλκυση των πλοίων, φυλάσσονταν επίσης στους νεώσοικους σε κτίρια όπως το συγκεκριμένο. Η εν λόγω επιγραφή μάλιστα αναφέρεται και στην ύπαρξη δευτέρου ορόφου στα πλευρικά κλίτη του κτιρίου με διαμόρφωση ραφιών σε δύο σειρές, παράλληλα με κατασκευή κλιμάκων πρόσβασης στα ράφια αυτά. Η επιγραφή μιλάει επίσης και για 134 κιβώτια για τη φύλαξη των ιστίων και των λοιπών υφασμάτων ισάριθμων πλοίων. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στα πολεμικά πλοία που κατασκευάστηκαν στην Αθήνα στο διάστημα 357/6-325/4 π. Χ.Η μεγάλη αυτή λιθόκτιστη σκευοθήκη θα πρέπει να χρησίμευε όχι μόνο για τα σκεύη των 196 πλοίων της Ζέας, αλλά και ως αποθήκη καινούργιων υλικών για την αντικατάσταση των παλιών, φθαρμένων εξαρτημάτων των πλοίων. Μία τριήρης για παράδειγμα είχε 170 κουπιά και φυσικά αυτά τα οποία θα αχρηστεύονταν δεν θα μπορούσαν να παραγγελθούν τη στιγμή που θα χρειάζονταν, αλλά θα έπρεπε να υπάρχουν αποθηκευμένα σε μία ανάλογη αποθήκη. Μία αποθήκη υλικού θα έπρεπε να είναι στη διάθεση των τριηραρχών με ένα απόθεμα καινούργιων κουπιών, κρίκων και σκοινιών των ιστίων, πηδαλίων, αγκυρών, κοντών, "κλιμακίδων" και πλευρικών φραγμάτων των πλοίων. Έτσι όταν ελλιμενίζονταν μία καινούργια τριήρης ή μόλις "εθαλάσσευε" μία παλιά, οι τριήραρχοι θα παραλάβαιναν από τη σκευοθήκη τα κατάλληλα εξαρτήματα του πλοίου.το μεγαλοπρεπές αυτό κτίριο σχεδιάστηκε σκόπιμα τόσο μεγάλο ώστε να λειτουργήσει ως σύμβολο της ναυτικής κυριαρχίας της Αθήνας, όντας ένα από τα επιφανέστερα δημόσια οικοδομήματά της. 3)Το λιοντάρι του Πειραιά Οι επιγραφές του Λιονταριού Πολύς λόγος έχει γίνει για τις επιγραφές στη ράχη του λιονταριού, οι οποίες και μπορούν ίσως να δώσουν απάντηση στο ερώτημα που αφορά το πότε και γιατί κατασκευάστηκε. Πρώτος ο Δανός Akerblad το 1799 επικεντρώθηκε στο θέμα και εξέδωσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του σε μια φιλολογική εσπερίδα στην Κοπεγχάγη. Πολλοί μετά απ αυτόν χρησιμοποίησαν ή τροποποίησαν τη συγκεκριμένη εργασία. Αξίζει να επισημάνουμε ότι ο πρώτος Έλληνας που ασχολήθηκε με τη μετάφραση των επιγραφών ήταν ο Α. Μουστοξύδης. Το πότε χαράχτηκαν οι επιγραφές αυτές είναι ένα ερώτημα που απασχόλησε πολλούς μελετητές. Ο Laborde υποστήριξε ότι οι
επιγραφές χαράχτηκαν την εποχή κατά την οποία το λιοντάρι μεταφέρονταν από το Μαραθώνα στην Αθήνα. Υποστηρίζει δηλαδή ότι το μνημείο είναι δημιούργημα των Αθηναίων σε ανάμνηση της νίκης των Ελλήνων στο Μαραθώνα. Αντιθέτως, με βάση τον Bugge, οι επιγραφές χαράχτηκαν γύρω στα μέσα του 11ου αιώνα. Με αυτή την άποψη συμφωνεί και ο Γρηγορόβιος και προσθέτει πως οι επιγραφές χαράχτηκαν από την ακολουθία του Βασίλειου του Βουλγαροκτόνου κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα το 1018. O Grimm τοποθέτησε χρονικά τη χάραξη των επιγραφών αυτών το 12ο ή το 13ο αιώνα. Οι λόγιοι της Άρκτου υποστηρίζουν την άποψη του Γρηγορόβιου και προσθέτουν ότι οι επιγραφές χαράχτηκαν κατ εντολή του κόμη Καίνιξμαρκ (Konigsmark) ή από στρατιώτη του για διασκέδαση το 1688.Οι Akerblad, Kopish, Grimm, Bugge, Γρηγορόβιος, Αρβανιτόπουλος, Χιωτέλης υποστήριξαν ότι οι επιγραφές χαράχτηκαν από Σουηδό μισθοφόρο, ο οποίος υπηρετούσε στη φρουρά των Βαράγγων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 11ο αιώνα. Ο Laborde αντιτίθεται με την εκδοχή αυτή υποστηρίζοντας ότι οι Βάραγγοι δεν είχαν ούτε τη συνήθεια αλλά ούτε και την γνώση που απαιτείται για τέτοιου είδους επιγραφές.η γλώσσα των επιγραφών υπήρξε πεδίο πολλών αντιπαραθέσεων και διαφωνιών. Ο Bossi και ο αρχαιολόγος D Hancarville διακρίνουν πελασγική γραφή. Ο Laborde υποστήριξε ότι μοιάζουν με ελληνικά, φοινικικά, σιναϊτικά γράμματα σε πρωτόγονη μορφή. Υπήρξαν πολλοί όμως, με επικεφαλής τον Akerblad, οι οποίοι έχουν την άποψη ότι τα γράμματα είναι ρουνικά. Ρουνικό[3] αλφάβητο χρησιμοποίησαν διάφοροι βόρειοι λαοί, κυρίως σκανδιναβικοί, για πάρα πολλούς αιώνες. Δεδομένου ότι η επίσκεψη τέτοιων φύλων ήταν συνεχής στο πέρασμα των αιώνων, στον ελλαδικό χώρο, ενισχύεται η θεωρία με βάση την οποία έγιναν οι διάφορες μελέτες. Ο πρώτος ο οποίος έδωσε πλήρη ερμηνεία των επιγραφών είναι ο Σουηδός Rafn το 1856. Μετάφραση της επιγραφής αυτής υπάρχει αυτούσια στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» του Κων. Παπαρηγόπουλου και είναι η εξής: Για την αριστερή πλευρά «Ο Χάνων με τον Ουλφ, Ασμούνδ και Οέρν κυρίευσαν αυτό το λιμάνι. Αυτοί μαζί με το Χάραλδ τον Μακρό επέβαλαν βαριές χρηματικές ποινές εξαιτίας της αποστασίας του ελληνικού λαού. Ο Δαλκ αιχμαλωτίστηκε, ο Έγιλ και ο Ραγνάρ εκστράτευσαν σε Ρουμανία και Αρμενία».Για τη δεξιά πλευρά «Ο Άσμουνδ με τον Ασγείρ, Θορλείφ, Θορ και Ιβάρ χάραξαν τις επιγραφές αυτές κατόπιν παραγγελίας του Χάραλδ του Μακρού παρά την οργή των Ελλήνων να τους εμποδίσουν».οι ερμηνείες αυτές έχουν υιοθετηθεί από πολλούς, αλλά έχουν απορριφθεί επίσης από πολλούς. Ωστόσο το μόνο υπαρκτό πρόσωπο στην επιγραφή είναι ο Χάραλδ ο Μακρός[4], για τον οποίο όμως δεν υπάρχει μαρτυρία για την εμφάνισή του στον Πειραιά, παρά μόνο για τις δραστηριότητές του στην ευρύτερη περιοχή.
Θρύλοι και παραδόσεις Το λιμάνι του Πειραιά κατά το μεσαίωνα ονομαζόταν Πόρτο Λεόνε ή Πόρτο Δράκο. Η ονομασία σύμφωνα με του θρύλους, προέκυψε γιατί θεωρούσαν τους δράκους ανθρώπους, τεράστιους σε μέγεθος, οι οποίοι είχαν τη δύναμη να μεταμορφώνονται σε ανθρωπόμορφους λέοντες. Οι Τούρκοι, από την άλλη πλευρά, το ονόμαζαν Ασλάν Λιμάνι, δηλαδή Λιμάνι του Λιονταριού. Με βάση τον σχετικό θρύλο, κάποια Τουρκάλα που ήταν έγκυος έτυχε να κοιτάξει το άγαλμα και αμέσως γέννησε ένα τέρας με πρόσωπο λιονταριού, αυτιά όρθια σαν του λαγού και πόδια μικρού παιδιού. Πήδηξε στο έδαφος βγάζοντας κραυγές σαν γαβγίσματα σκύλου. Λέγεται ότι το σκότωσαν αμέσως και ότι απαγόρευσαν στο Γάλλο χειρούργο Fouchon, που ήταν παρών να το ταριχεύσει και να το στείλει στη Γαλλία.
4) Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου Ὅτανστὶς 2 Ἰουλίουτοῦ 1878 ὁ Δήμαρχος τοῦπειραιᾶ Τρύφωνας Μουτζόπουλοςτοποθετοῦσετὸν θεμέλιο λίθο τοῦἱεροῦναοῦἁγίων Κωνσταντίνου καὶἑλένηςπειραιῶς, ἡ πόλη τοῦπειραιᾶεἶχε κιόλας 40 χρόνια ἱστορίας. Τὸ τοπίο δὲ θύμιζε τίποτε ἀπὸτὸἐρειπωμένο μοναστήρι τοῦἁγίου Σπυρίδωνα μὲτὰ γύρω βοσκοτόπια στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1820. ὉΠειραιᾶςἐξελισσόταν πλέον μὲ ραγδαίους ρυθμοὺςσὲ μια πόλη ἀναπτυσσόμενηοἰκονομικά, ἐμπορικά, βιομηχανικὰκαὶ πληθυσμιακά. ὉΝαὸς χτίστηκε σὲοἰκόπεδατοῦ Χιώτη ἐμπόρουἡλίαβάβουλα. Οἱσυνθῆκεςδὲνἦτανὁμαλὲς εξαιτίας τῆς διαμάχης μεταξὺτῶν κληρονόμων του καὶτοῦ Δήμου τοῦπειραιᾶ, ὅμωςμετὰἀπὸ μακροχρόνιες ἀντιδικίες βρέθηκε συμβιβασμὸςτὸν Μάιο τοῦ 1883, χάρη στὶςἐνέργειεςτοῦ Δημάρχου Τρύφωνος Μουτζόπουλου. Οἱἐργασίεςἀνοικοδόμησηςὁλοκληρώθηκαντὸ 1882, ἐνῶτὰἐγκαίνιαἔγιναντὸ 1887. ἈρχικὰτὰἔγγραφαἀναφέρουντὸΝαὸὡς «νέα Ἐκκλησίαἐπὶτῆς πλατείας Κοραῆ» καὶ μόλις τὸ 1883 φαίνεται γιὰ πρώτη φορὰνὰὀνοματοδοτεῖταιπρός τιμήν τοῦαὐτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶτῆςἁγίαςἑλένης, ποὺ σταμάτησαν νὰ κτίζουν ἀρένεςστὶςὁποῖες σκοτώνονταν ἄνθρωποικαὶἄρχισαννὰ κτίζουν Ἐκκλησίες μέσα στὶςὁποῖες σώζονται ἄνθρωποι.
5)Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Ὁ Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου είναι κόσμημα στο πρώτο λιμάνι της χώρας μας και η επιβλητική Του παρουσία δεσπόζει εις το ΝΑ τμήμα του λιμένος εις τον χώρον όπου λιμενίζονται καθημερινώς κρουαζιερόπλοια με επισκεψιμότητα 3.000.000 τουριστών κατ' έτος εκ διαφόρων κρατών. Ο Ιερός Ναός είναι τρίτος κατά σειράν θεμελιώσεως. Ο πρώτος Ναός εθεμελιώθη στις 22 Ιουλίου 1844 σε μορφή μικρού Ναού, σχεδιάστηκε για τον συνοικισμό υδραίων το 1839 από το Δημοτικό Αρχιτέκτονα lorenzen, ως απλή μονόκλιτη Βασιλική αλλά αποδείχθηκε ανεπαρκής δια τις ανάγκες της περιοχής.ακολούθησε η ανέγερση του νέου Ναού βάσει σχεδίου που συνέταξε ο επίσης Δημοτικός μηχανικός Πετιμεζάς το 1851.Το 1852 ξεκίνησε οι ανοικοδόμηση μιας νέας βασιλικής με διαστάσεις 19 μέτρων και ύψος 9 μέτρων δια την οποία δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία. Ο σημερινός Ιερός Ναός θεμελιώθηκε το 1879 και ολοκληρώθηκε το 1902 κτίστηκε βάσει σχεδίου των Ι. Λαζαρίμου με την συμβολή του Δημοτικού Αρχιτέκτονα ΠαναγιώτουΖηζήλα.Ο Ναός ανήκει στον τύπο σταυροειδών εγγεγραμμένων τετρακιόνων ναών και η μορφή του ακολουθεί τα πρότυπα του νεοκλασικισμού με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τα τρία μνημειώδη πρόπυλα στη Δυτική Βόρεια και Νότια όψη που παραπέμπουν στο τύπο του Αρχαίου Κορινθιακού ρυθμού
6)Κονώνεια τείχη Λίγα ιστορικά στοιχεία: «Ξεφυλλίζοντας την ιστορία των τειχών φτάνουμε στην εποχή του 479 π.χ. όπου μετά την μάχη των Πλαταιών (479 π.χ.) και την οριστική απομάκρυνση των εχθρικών δυνάμεων (Περσών) από τα ελληνικά εδάφη, πρωταρχική μέριμνα του Θεμιστοκλέους αποτέλεσε η τείχιση της πόλης. Έτσι, μέσα σε διάστημα ενός μόλις έτους, η Αθήνα και το βόρειο τμήμα της Ακροπόλεως έλαβαν καινούριες οχυρώσεις, οι οποίες ενσωμάτωσαν κομμάτια παλαιότερων κτισμάτων και αναθημάτων, ενώ παράλληλα ξεκίνησε η συμπλήρωση της οχύρωσης των λιμένων του Πειραιώς, που είχε ήδη εγκαινιάσει ο ίδιος ο Θεμιστοκλής ως άρχων το 493/2 π.χ. (Θεμιστόκλεια οχύρωση). Το εγχείρημα έφερε εις πέρας λίγα χρόνια αργότερα ο Κίμων, επί των ημερών του οποίου προχώρησε η οικοδόμηση των δύο Μακρών Τειχών, του Φαληρικού και του Βορείου τείχους (459-456 π.χ.), που συνέδεσαν την Αθήνα με τον Πειραιά. Τον ίδιο καιρό οχυρώθηκε και το έως τότε απροστάτευτο νότιο τμήμα της Ακροπόλεως (Κιμώνειο τείχος). Σύντομα, κατά τα έτη 446-443 π.χ., συμπληρώθηκε η οικοδόμηση των Μακρών Τειχών με την ανέγερση του Νοτίου τείχους ή δια μέσου τείχους ανάμεσα στο Φαληρικό και στο Βόρειο τείχος, έργο που έγινε με πρωτοβουλία του Περικλέους. Με το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου το 404 π.χ., οι ηττημένοι Αθηναίοι υποχρεώθηκαν από τους Σπαρτιάτες να καταστρέψουν όλα τα τείχη της πόλης (του Άστεως, του Πειραιώς και τα Μακρά Τείχη), μεγάλο μέρος των οποίων ξαναχτίστηκε μετά την επάνοδο της δημοκρατίας από τον Κόνωνα το 394 π.χ».
7)Το Ρολόι του Πειραιά Το πολεοδομικό σχέδιο που ολοκληρώθηκε το 1832 από τους «μηχανικούς του κράτους» αρχιτέκτονες Σταμάτιο Κλεάνθη και Εδουάρδο Σάουμπερτ, ακολουθώντας στις βασικές του γραμμές τα ίχνη του Ιπποδάμειου σχεδίου του αρχαίου Πειραιά, και όπως αυτό τροποποιήθηκε (με επιζήμια αποτελέσματα) από τον Λέο φον Κλένζε ( σύμβουλος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου, πατέρα του Όθωνα ), εγκρίνεται από την Αντιβασιλεία στις 13 Αυγούστου 1834, με την έκδοση σχετικού διατάγματος. Σ εκείνο το αρχικό σχέδιο, ως θέση για το Δημαρχείο, προεβλέπετο ο χώρος στον οποίο αργότερα κτίστηκε το Δημοτικό Θέατρο, ενώ στην Πλατεία Κοραή θα κατασκευαζόταν κτίριο για την Βιβλιοθήκη. Μετά την ίδρυση του Δήμου στις 23 Δεκεμβρίου 1835 (Δήμαρχος ο Κυριακός Σερφιώτης), ως προσωρινό κατάλυμα του Δήμου Πειραιά ορίσθηκε το σπίτι του πρώτου Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, του κρητικού Εμμανουήλ Δεικτάκη. Αργότερα, ο Δήμος Πειραιά στεγάζεται επ ενοικίω σε διάφορα οικήματα, ιδιοκτησίας Σκούφου, Π. Ομηρίδη και Παπαλεονάρδου. Το πρώτο Δημαρχείο θεμελιώνεται στις 15 Ιουνίου 1858, στη συμβολή των οδών Λυκούργου και Δημοσθένους, δηλαδή στην τοποθεσία του Ρολογ
8)Ι.Ν.Αγ.Τριάδας Ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδος Πειραιώς θεμελιώθηκε το1839. Στίς 11 Ιανουαρίου του 1944, ὁ Πειραιάς βομβαρδίζεται από τα συμμαχικά αεροπλάνα και μαζί με αυτόν και ο ναός της Αγίας Τριάδος, πού καταστρέφεται ὁλοσχερώς, θάβοντας κάτω ἀπό τα ερείπιά του πάμπολλους Πειραιώτες πού είχαν καταφύγει εκεί. Τρείς μήνες μετά την καταστροφή στο κέντρο του ερειπωμένου Ναού, κατασκευάστηκε ἑνας πρόχειρος ναϊσκος. Στίς 17 Ἰουνίου 1956 τέθηκε ὁ θεμέλιος λίθος του νέου και επιβλητικού ναού. Ο καινούργιος ναός έχει χωρητικότητα με άνεση 3.500 ατόμων Τυγχάνει βυζαντινού ρυθμού, με ένα τεράστιο τρούλο. Στο μεγάλο αυτό οικοδόμημα βρίσκονται ενσωματωμένα δύο παρεκκλήσια, σε ένα από τα οποία υπάρχει τμήμα των Μακρών Τειχών του 5ου π.χ.αἰ. Ο Ἱερός Ναός τῆςἁγίας Τριάδος αποτελεί τόν Καθεδρικό καί Μητροπολιτικό Ναό τής Μητροπόλεως Πειραιώς με πλούσιο λατρευτικό, κοινωνικό, ιεραποστολικό ἔργο.
Βιβλιογραφία (για την ομάδα «Ναοί Μνημεία») Βικιπαίδεια http://www.pireasnet.gr/default.aspx?tabid=667 http://isapostoloi.blogspot.gr http://www.skai.gr/news/environment/article/242427/kuriaki-29-septemvriou-oskai-den-xehna-ta-kononeia-teihi-tou-peiraia http://www.imp.gr/component/flexicontent/13-ieroi-naoi/106-ieros-naos-agiwnkwnstantinou-elenhs.html
Προβολή βασικού HTML 1)Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά Το Πειραϊκό Αρχαιολογικό Μουσείο λειτουργεί σε σύγχρονο κτίριο, στην οδό Χαρ. Τρικούπη 31, που θεμελιώθηκε το 1966 και εγκαινιάστηκε το 1981. Αποτελείται από ένα διώροφο εκθεσιακό χώρο με αποθήκες και εργαστήρια στα υπόγεια. Υπάρχει κτιριακή σύνδεση με το παλαιότερο Μουσείο (που χτίστηκε το 1935 και έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο). Το τελευταίο έχει είσοδο από την οδό Φιλελλήνων και χρησιμοποιείται σήμερα ως αποθήκη των γλυπτών. Το κτίριο του Μουσείου έχει οικοδομηθεί στη βόρεια πλευρά του αρχαιολογικού χώρου, που περιβάλλει το θέατρο της Ζέας, ενώ ο ελεύθερος γύρω απ το θέατρο χώρος χρησιμεύει προς το παρόν για την εν υπαίθρω αποθήκευση αρχαίων αρχιτεκτονικών μελών, επιτύμβιων επιγραφών κ.α. Η μεταφορά και έκθεση το Πειραϊκό Αρχαιολογικό Μουσείο των χάλκινων αγαλμάτων αρίστης τέχνης, που αποκαλύφθηκαν στον Πειραιά το 1959 και παρέμειναν μέχρι το 1983 στην Αθήνα για τεχνικούς λόγους («Κούρου» ή Απόλλωνος, Αθηνάς, Αρτέμιδος κ.α.) έχει προσδώσει σ αυτό ιδιαίτερο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Επίσης στο Μουσείο εκτίθενται ευρήματα, κατά κύριο λόγο γλυπτά, που προέρχονται από τον Πειραιά και την περιοχή της Αττικής παραλίας. Τα εκθέματα είναι αντιπροσωπευτικά της ιστορίας, της ακμής και της παρακμής της αρχαίας πόλης, καθώς και της σύνθεσης του πληθυσμού της.
2)Το Παλιό Ταχυδρομείο Πειραιά-Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά Η Δημοτική Πινακοθήκη άρχισε να λειτουργεί το 1957, ως τμήμα - αρχικά - της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και από το 1985 ως ανεξάρτητο τμήμα. Περιλαμβάνει 837 έργα γνωστών νεοελλήνων ζωγράφων (Μ. Αξελού, Κ. Βολανάκη, Π. Βυζαντίου, Λ. Γεραλή, Ε. Δούκα, Δ. Κοκότση, Θ. Λαζαρή, Ν. Λύτρα, Μ. Οικονόμου, Κ. Ρωμανίδη, Α. Χριστοφή), καθώς και πολλών νεότερων καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων σημαντική είναι η παρουσία των πειραιωτών ζωγράφων Η Δημοτική Πινακοθήκη στεγάζεται στο κτίριο του Παλαιού Ταχυδρομείου Πειραιά, Φίλωνος 29 που ανεγέρθη στα τέλη του 19ου αιώνα και άρχισε να λειτουργεί το 1900 επί Δημαρχίας Τρύφωνος Μουτζόπουλου ως Ταχυδρομείο. Πρόκειται για ένα κτήριο νεοκλασικού ρυθμού στο κέντρο του οποίου βρίσκεται μια οκτάγωνη αίθουσα που στεγάζεται από υαλόφρακτη στέγη. Αυτή η αίθουσα λειτουργούσε ως χώρος κίνησης του κοινού, καθώς γύρω από αυτή είχαν τοποθετηθεί θυρίδες εξυπηρέτησης σχηματίζοντας ένα κανονικό παραλληλόγραμμο Από την κατασκευή του έως και τον Μάρτιο του 1973 λειτούργησε ως το Ταχυδρομείο του Πειραιά.
3)Πλωτό Ναυτικό Μουσείο «Θωρηκτό Γ.Αβέρωφ» Το Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ είναι το ενδοξότερο πλοίο της νεότερης Ελληνικής ναυτικής ιστορίας. Ναυπηγήθηκε στο ναυπηγείο του Ορλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας και καθελκύστηκε το 1910.Μετά από ένα χρόνο δοκιμών στις 16 Μαΐου 1911 παραλήφθηκε από την Ελλάδα. Το ποσό της προκαταβολής προήλθε από το 1/5 της κληρονομιάς του Γεωργίου Αβέρωφ, που παραχώρησε με τη διαθήκη του το 1899. Ενώ το υπόλοιπο ποσό καλύφθηκε από το Ταμείο Εθνικού Στόλου (Τ.Ε.Σ.). Το 10.200 τόνων πλοίο είχε ιταλικές μηχανές 19.000 ίππων, 22 γαλλικούς λέβητες, γερμανικές γεννήτριες και αγγλικά πυροβόλα 190 και 234 χιλιοστών τύπου ARMSTRONG. Η μέγιστη ταχύτητα που ανέπτυσσε ήταν 23κόμβοι. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων έγραψε την ένδοξη ιστορία του με την επιτυχή έκβαση των ελληνικών μαχών με την ηγετική ικανότητα και τόλμη του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη. Στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και με τον φόβο το θωρηκτό να μην περιέλθει στα χέρια του εχθρού, το ΓΕΝ αποφάσισε να το βυθίσει όμως το πλήρωμα αντέδρασε και διέφυγε στην Αλεξάνδρεια και από κει στη Βομβάη για επισκευή και επιθεώρηση.κατά τη διάρκεια του πολέμου έκανε περιπολίες στον Ινδικό ωκεανό με αποστολή την προστασία νηοπομπών. Το 1952 παροπλίστηκε και μέχρι το 1983 ήταν αγκυροβολημένο στον Πόρο.Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το αποκαταστήσει και να το μετατρέψει σε πλωτό μουσείο με βοήθεια κυρίως από δωρεές ιδιωτών, σημαντικότερες εκ των οποίων ήταν της Κυπριακής Δημοκρατίας, του ιδρύματος Ωνάση και της οικογένειας Λάτση
4)Ίδρυμα «Αικατερίνη Λασκαρίδη» Το κοινωφελές πολιτιστικό Ίδρυμα «Αικατερίνη Λασκαρίδη» συστάθηκε την Άνοιξη του 2007, με Προεδρικό Διάταγμα και τις υπογραφές των Υπουργείων Παιδείας, Πολιτισμού, Οικονομικών και Ναυτιλίας. Ο Πάνος και η Μαριλένα Λασκαρίδη με επιθυμία να ανελίξουν και να συνεχίσουν την ήδη επιτυχημένη πορεία της Βιβλιοθήκης «ΚΑΙΤΗ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ» και να διευρύνουν τις δραστηριότητές της, εγκατέστησαν το Ίδρυμα σε ιδιόκτητο αναπαλαιωμένο κτήριο στον Πειραιά, γενέτειρα πόλη της Καίτης Λασκαρίδη. Σκοπός του Ιδρύματος «Αικατερίνη Λασκαρίδη» είναι η προαγωγή σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο του ελληνικού πολιτισμού γενικά και ιδιαίτερα των ελληνικών Γραμμάτων και της Ιστορικής και Ναυτικής Έρευνας, καθώς και η λειτουργία Βιβλιοθήκης με την επωνυμία «ΚΑΙΤΗ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ». Συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, την ευρύτερη πανεπιστημιακή κοινότητα, με φορείς, πανεπιστήμια και επιστημονικά ιδρύματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών και με προσωπικότητες από το χώρο της Επιστήμης, των Γραμμάτων και Τεχνών της Ελλάδας και του εξωτερικού.
5)Μουσείο του ΗΣΑΠ στον Πειραιά Το Μουσείο των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων βρίσκεται εντός του Μεγάρου του ΗΣΑΠ στο σταθμό του Πειραιά. Ήταν το όραμα του Μανώλη Φωτόπουλου, υπαλλήλου του ΗΣΑΠ ο οποίος άρχισε να συγκεντρώνει παλιές στολές, φωτογραφίες, βιβλία, αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών.οι επισκέπτες του Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων μπορούν να μάθουν: Για την ιστορία του Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου από τότε που πρωτολειτούργησε ως ατμήλατος το έτος 1869 κάνοντας τη διαδρομή Πειραιά Θησείο. Για την Ηλεκτροκίνηση του το 1904. Για την επέκτασή του Ηλεκτρικού προς Ομόνοια Αττική Άνω Πατήσια Ν. Ιωνία Ηράκλειο Κηφισιά. Για τα Τραμ της Παραλίας που πρωτολειτούργησαν στις 12 Απριλίου 1910 κάνοντας τη διαδρομή Άγιος Διονύσιος Τελωνείο Ξαβέρη και τα οποία καταργήθηκαν στις 3-12-1960. Για τα Τραμ Πειραιώς Περάματος που πρωτολειτούργησαν στις 20 Ιουλίου 1936 και καταργήθηκαν στις 24 Μαρτίου 1977, κ.ά 6)Δημοτική Βιβλιοθήκη Πειραιά Ο Πειραιάς διαθέτει μία από τις πλουσιότερες δημοτικές βιβλιοθήκες της χώρας μας με 20.000 και πλέον τίτλους βιβλίων. Η Δημοτική βιβλιοθήκη ιδρύθηκε το 1927, επί δημαρχίας Τάκη Α. Παναγιωτοπούλου και για πολλά χρόνια λειτούργησε σε τμήμα του κτιρίου του Δημοτικού Θεάτρου, Από το 1975 το σύγχρονο μέρος της Βιβλιοθήκης ε χει μεταφερθεί στον 5ο όροφο του Δημαρχιακού Μεγάρου (Πλατεία Κοραή), όπου και λειτουργεί. Το πλούσιο υλικό της Βιβλιοθήκης προέρχεται κυρίως από δωρεές διακεκριμένων Πειραιωτών ή φίλων του Πειραιά (Δ.Σ. Μαυροκορδάτου, Λουκα Ράλλη, Αργ. Φεράλδη, Καρ. Ράϊγχολντ, Δημ. Ρετσίνα, Παν. Πιπινέλη κ.α.)
Βιβλιογραφία 1.http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE% B9%CE%AC%CF%82 2. http://www.saronicmagazine.com/?attachment_id=7533 3.http://www.salamina.gr/Default.aspx?tabid=244&language=el-GR 4. http://www.pireasnet.gr/default.aspx?tabid=759 5. http://bit.ly/1c9aaw9 6. http://bit.ly/1foocys 7. http://bit.ly/1hdxs4s 8. http://bit.ly/1hdxxfm 9. εφημεριδα Κοινωνική,αρ.φύλλου 13173,ημέρα έκδοσης Τρίτη 22 Οκτωμβρίου