ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!! Όλοι περιμένουμε τα Χριστούγεννα

«Εφημερίδα» της Ε τάξης 1ο Δημ. Σχ. Μενεμένης Τεύχος 2ο Τιμή 1 Τα...Πεμπτάκια Φθινόπωρο 2011 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!! Όλοι περιμένουμε τα Χριστούγεννα, γιατί είναι γιορτή χαράς και ξεκούρασης για ΟΛΟΥΣ! Περιμένουμε να στολίσουμε το δέντρο και να έρθει ο Άγιος Βασίλης με τα δώρα του στο σπίτι μας. Επίσης να φτιάξουμε κουραμπιέδες και μελομακάρονα! Ελπίζουμε τα φετινά Χριστούγεννα να έρθουν πιο γρήγορα και να ναι πιο γενναιόδωρα από τα περσινά! Καλά Χριστούγεννα σε όλους. Λεωνίδας Λυσαβούδης Δημήτρης Τσιγαράς Με πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων και κηδεμόνων το σχολείο μας μέσα σε δυο Σαββατοκύριακα μεταμορφώθηκε...οι πινελιές αγάπης και ενδιαφέροντος κάποιων γονέων, δασκάλων, της κ. Γιώτας αλλά και παιδιών έδωσαν ένα ξεχωριστό χρώμα στις άχρωμες αλλά και λερωμένες τάξεις μας. Η Γέννηση του Χριστούλη πλημμυρίζει με αγάπη τις καρδιές μας Τούτες τις Άγιες μέρες που πλησιάζουν ας ενδιαφερθούμε πιο ουσιαστικά για τον συνάνθρωπό μας και ι- διαίτερα για εκείνον που έχει την ανάγκη μας. Οι εκκλησίες μαζεύουν χρήματα από ανθρώπους που νοιάζονται για τους ανήμπορους και φτωχούς συμπολίτες τους. Συγκεντρώνουν όχι μόνο χρήματα, αλλά και ρούχα, τρόφιμα, παιχνίδια ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΧΡΩΜΑ!!!! ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ!!!! Η Γιώτα και η Αμαλία απ την Ε που με τις μητέρες τους συμμετείχαν σ όλη αυτή την προσπάθεια μας δίδαξαν πως όταν θέλουμε μπορούμε να συμμετέχουμε σε δράσεις και είναι στο χέρι μας να αλλάζουμε ό, τι δε μας αρέσει, φτάνει να βάζουμε το «εμείς» πάνω απ το «εγώ». Ούτως ή άλλως η εθελοντική συμμετοχή Εδώ στη Μενεμένη υπάρχουν αρκετές οικογένειες που πεινάνε ή βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση εξαιτάς της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε ως χώρα Η εκκλησία του Δήμου μας βοηθάει όσο μπορεί Στην Κατακόμβη της Αγίας Παρασκευής διοργανώνονται συσσίτια για τους ανήμπορους οικονομικά συντοπίτες μας Νικολαϊδου Σαββίνα είναι από μόνη της μοναδική εμπειρία! Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σ όσους κουράστηκαν για να βάψουν άλλα και να καθαρίσουν τις αίθ ο υ σ ε ς μ α ς Δεσμευόμαστε και δίνουμε την υπόσχεση ότι θα διατηρήσουμε καθαρούς τους χώρους. Είναι το μεγάλο στοίχημα για μας Ακολουθεί συνέντευξη με την κ. Ελπίδα πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων (σελ. 3) Τι θα βρείτε μέσα.. Ανακυκλώστε τώρα! Σελ. 2 Συνέντευξη με την κ. Ελπίδα πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Ρίο Αντίρριο Διώρυγα Κορίνθου Τα Δημήτρια Αινίγματα Σπαζοκεφαλιές Βιβλιοπαρουσιάσεις Αθλητικά Οι ομάδες της πόλης μας ΑΡΗΣ Σελ. 3 Σελ. 5 Σελ.7 Σελ. 12 Σελ.13 Σελ. 14 Θέατρο Σελ. 15 Μενέλαος Λουντέμης Σελ. 4 Γνωρίζοντας τα μνημεία της πόλης μας Ξεκινάμε με την Καμάρα και τον Ιππόδρομο. Σελ. 6-7 Ό,τι μας εντυπωσίασε.. Σελ. 8-9 ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΖΩΗ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ Σελ.10-11 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΤΗΚΑΝ Σελ. 16 Τη φετινή σχολική χρονιά την ξεκινήσαμε με νέα διευθύντρια!!... την κ. Ελπίδα. Τοκμακίδου Με δυο Ελπίδες (την κ. Διευθύντρια και την κ. Πρόεδρο του Συλλόγου...) το ταξίδι μας για φέτος φ α ν τ ά ζ ε ι π ο λ ύ ελπιδοφόρο!.. Καλή μας πλεύση!!!!

Σκοτώστε το Δράκο της Αδιαφορίας ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ ΤΩΡΑ!!! E π ι τ έ λ ο υ ς!! Ο Δ ή μ ο ς Αμπελοκήπων/Μενεμένης μας έστειλε έναν πράσινο κάδο που είναι για ανακύκλωση μικρών ηλεκτρικών συσκευών Είναι τοποθετημένος δίπλα στην κεντρική πόρτα του κτιρίου του σχολείου μας Κάντε ανακύκλωση για ένα καλύτερο αύριο!!! Εκεί μέσα μπορείτε να πετάξετε χαλασμένες μικρές συσκευές (παλιά κινητά, σκουπάκια. μίξερ, ραδιοφωνάκια,ηλεκτρονικά, τηλεχειριστήρια, καφετιέρες ). Ενεργοποιηθείτε λοιπόν και αποδείξτε πόσο μπορούμε νε συμβάλλουμε στην ανακύκλωση υλικών! Ξεφορτωθείτε απ το σπίτι σας καθετί άχρηστο πετώντας το στο σωστό κάδο!!! ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ ΤΩΡΑ!!! Μπορούμε να επηρεάσουμε το μέλλον του πλανήτη μας φτάνει να αναλάβουμε δράση!!! ΘΕΛΟΥ- ΜΕ;;;; ΚΑΛΑΪΤΣΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ Κάτω απ τον πίνακα ανακοινώσεων στην είσοδο του σχολείου μας υπάρχει κα ο κυλινδρικός διαφανής «Κάδος Αφής» για την ανακύκλωση μπαταριών.. Ας τον γεμίσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται...λίγο ακόμη θέλει...δεν πιστεύουμε να πετάτε ακόμη τις μπαταρίες σας στα σκουπίδια αδιαφορώντας... Κάθε μπαταρία έχει ένα "κύκλο ζωής". Ξεκινάει από το εργοστάσιο κατασκευής της και καταλήγει στον τ ε λ ι κ ό χ ρ ή σ τ η. Όταν η μπαταρία αδειάσει και την πετάξουμε στα σκουπίδια διακόπτουμε τον κύκλο ζωής της, χάνουμε πολύτιμες πρώτες ύλες και κατά συνέπεια ενέργεια, ενώ κάποια στοιχεία της μπορούν να περάσουν στον υδροφόρο ορίζοντα με επικίνδυνες επιπτώσεις για την υγεία του ανθρώπου. Αντίθετα, αν ρίξουμε την άδεια μπαταρία στους κάδους συλλογής της ΑΦΗΣ, ο "κύκλος ζωής" της μπαταρίας συνεχίζεται, τα βασικά στοιχεία της ανακυκλώνονται για να καταλήξουν στην παραγωγή νέων μπαταριών ή άλλων προϊόν τ ω ν. Σελίδα 2 Τα...Πεμπτάκια

Συνέντευξη με :την κ.ελπίδα, πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων τον καθένα μας. Τάνια: Θα θελα να σας Εργασία και χαρά...στην πρώτη τάξη η κ. Μαρία με τη μαθήτρια της, Ιωάννα, επί τω έργω»... Γιώτα: Οι αίθουσες μας μεταμορφώθηκαν Πώς,.γιατί σκεφτήκατε να τις βάψετε και να τις καθαρίσετε; κ. Ελπίδα:: Γιατί οι τάξεις ήταν πολύ βρόμικες και δεν είχαν καθόλου χρώμα,... Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε ένα όμορφο και χαρούμενο περιβάλλον. Αμαλία: Τώρα το σχολείο είναι βαμμένο και καθαρό. πιστεύετε πως θα διατηρηθεί για πολύ καιρό; κ. Ελπίδα: Πιστεύω ότι θα διατηρηθεί, αλλά αυτό εξαρτάται από παρακαλέσω να φροντίσετε,ώστε να μπει άλλος ένας πίνακας ανακοινώσεων στην τάξη μας, για να βάζουμε εκεί τις διάφορες εργασίες μας και να μη λερώνουμε τους φρεσκοβαμμένους τοίχους...! κ. Ελπίδα: Μα φυσικά.! Λίγο αργότερα όμως Κάντε λίγη υπομονή.! Αμαλία: Μάθαμε πως στις 9 Δεκεμβρίου θα έχουμε και πάλι στο χώρο του σχολείου μας Χριστουγεννιάτικο Παζάρι,,,, Πιστεύετε πώς είναι καλή ιδέα ; κ. Ελπίδα: Είναι πολύ καλή η ιδέα, γιατί όλα τα παιδιά του σχολείου θα φτιάξουν χειροτεχνίες που θα τις πουλήσουμε στο παζάρι. Με τα χρήματα που θα συγκεντρώσουμε, θα αγοράσουμε πράγματα για το σχολείο. Μπράβο! Κορίτσια... Τάνια: Πιστεύετε ότι το κέρδος από το παζάρι θα είναι μεγάλο; κ. Ελπίδα: Όχι πολύ μεγάλο...αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος μας Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η συμμετοχή των παιδιών, των δασκάλων και των γονιών, ώστε να πραγματοποιηθεί το παζάρι. Γιώτα: Θα πραγματοποιηθεί και φέτος «Έκθεση Βιβλίου» στην είσοδο του σχολείου μας ; Θα το θέλαμε. κ. Ελπίδα: Είναι στους στόχους μας και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε...και φέτος. Ευχαριστούμε για το χρόνο σας ΑΜΑΛΙΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ -ΓΙΩΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΑ - ΤΑΝΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Η Γιώτα και η Αμαλία ενώ καθαρίζουν την τάξη μας... Τεύχος 2ο Τιμή 1 Σελίδα 3

Το σπίτι του Λουντέμη Καύχημα του Εξαπλατάνου είναι ο λογοτέχνης Μενέλαος Λουντέμης, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Βαλασιάδη, παρμένο από τον παραπόταμο του Άνω Λουδία που περνάει έξω από τον Εξαπλάτανο. Ο Δημήτρης Βαλασιάδης γεννήθηκε το 1912 μηχανή του οποίου έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα. Στην Αθήνα, γνωστός πια στον λογοτεχνικό κόσμο, έγινε φίλος του καθηγητή της Φιλοσοφικής Σχολής Νικόλαου Βέη, με τη μεσολάβηση του οποίου παρακολούθησε ως ακροατής όλα τα μαθήματα στο χωριό Αγία Κυριακή της Μικρασιατικής της Φιλοσοφικής Αθηνών. Γιάλοβας. Η οικογένειά του ήταν εύπορη, αλλά ξέπεσε απότομα σε κατάσταση έσχατης φτώχειας. Ήταν το μοναδικό αγόρι της οικογένειάς του, η οποία είχε συνολικά πέντε παιδιά, τέσσερα κορίτσια και ένα αγόρι, το Δημήτρη. Γονείς του ήταν ο Γρηγόρης Μπαλάσογλου (που στον Εξαπλάτανο έγινε Βαλασιάδης) και η Δόμνα Τσουφλίδη. Πολύ μικρός γνώρισε το δράμα της προσφυγιάς. Ξεριζωμένος από τη μικρασιατική πατρίδα εγκαταστάθηκε με τους δικούς του στον Εξαπλάτανο. Στα Δημοτολόγια του Εξαπλατάνου φέρεται γεννημένος το 1911. Από το 1925 φοίτησε στο εξατάξιο Γυμνάσιο της Έδεσσας μέχρι τον Γενάρη του 1929, που μαθητής της Δ τάξης απεσύρθη, όπως σημειώνεται στο Γενικό Σωματικά ο Λουντέμης ήταν αδύναμος, ελαφρά κουτσός (μια πληγή δεμένη σε γύψο που άργησε να βγει, άφησε ατροφικό το ένα του πόδι) με ωραίο πρόσωπο. Είχε όμως προμηθεϊκή σπίθα στην ψυχή του, που τη φλόγιζε απύθμενη φιλοδοξία. Έλεγε και ξανάλεγε στους δικούς του: «Εγώ θα γίνω συγγραφέας, θα δοξαστώ στην Ελλάδα!». Δούλεψε κάτω από συνθήκες που μόνο ένα δυνατό ταλέντο σαν το δικό του θα μπορούσε να αντιμετωπίσει, χωρίς να καμφθεί. Γνώρισε διώξεις, εξορίες, ζωή παρανομίας από σπίτι σε σπίτι, αρρώστιες, δίκη για ε- σχάτη προδοσία και δεκαοχτώ χρόνια αναγκαστικής εξορίας στη Ρουμανία, όπου νοσταλγούσε πάντα την πατρίδα, «ένα ελληνικό Έλεγχο του σχολείου. Μικρός μαθητής, εργαζόταν καφεδάκι μια ρετσίνα.». τα καλοκαίρια στα βλαχοχώρια της άνω Αλμωπίας κάνοντας το δάσκαλο. Για την επιβίωσή του έγινε ακόμη λαντζέρης, λούστρος, ψάλτης, υπάλληλος σε γραφείο και αρχιεργάτης στα Τα πρώτα του έργα τα έγραψε στον Εξαπλάτανο το 1927 και 1928 και τα υπέγραφε με το πραγματικό του όνομα, Τάκης Βαλασιάδης. Χρησιμοποίησε το ψευδώνυμό του τεχνικά έργα του Γαλλικού ποταμού. για πρώτη φορά το 1933 στο διήγημα «Μια Έφυγε οριστικά από το χωριό του, τον Εξαπλάτανο, το 1932 με μια βαλίτσα γεμάτη χειρόγραφα, ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα. Ήταν το ξεκίνημα του ανηφορικού δρόμου για την κατάκτηση της δόξας. Πήγε πρώτα στην Κοζάνη, όπου έμεινε σε οικοτροφείο. Μετά, ακολουθώντας έναν λαϊκό θίασο βρέθηκε στον Βόλο. Εκεί δούλεψε κοντά σ ένα δικηγόρο για δύο χρόνια (1937-38), στη γραφο- νύχτα με πολλά φώτα κάτω από μια πόλη με πολλά αστέρια». Ορισμένα από τα έργα του είναι: «Τα πλοία δεν άραξαν» 1943, «Γλυκοχάραμα» 1944, «Αυτοί που φέρανε την καταχνιά» 1946, «Συννεφιάζει» 1947, «Οι κερασιές θ ανθίσουν και φέτος» 1956, «Ένα παιδί μετράει τα άστρα». Χαρακτηριστική για το μαχητή συγγραφέα και το έργο του είναι η κατάθεση του λογοτέχνη Στρατή Δούκα στη δίκη του Λουντέμη το 1956 : «Ο Λουντέμης, κύριοι, δεν ήταν από κείνους τους συγγραφείς που συμβουλεύουν από απόσταση ασφαλείας τους άλλους. Δεν είναι από κείνους που ετοιμάζουν και δείχνουν τους στίβους. Είναι συγγραφέας μαχητής που δεν αρκέστηκε, όταν η πατρίδα μας στέναζε κάτω από το φασιστικό ζυγό, να μας δείξει τα μαρμαρένια αλώνια,αλλά καβάλησε ο ίδιος το άτι του και μπήκε στη μάχη, για να μας δείξει πώς παλεύουν τα παλικάρια» Πάντα τάχτηκε με το μέρος των αδικημένων και των αβόλευτων. Είναι ένας συγγραφέας καθαρά λαϊκός. Υπήρξε καρδιακός φίλος του Άγγελου Σικελιανού, του Κώστα Βάρναλη... Τιμήθηκε με το μέγα κρατικό βραβείο πεζογραφίας το 1938 και με τη Χρυσή Δάφνη Πανευρώπης στο Παρίσι το 1951. Στο Βουκουρέστι, όπου έζησε εξόριστος, τιμήθηκε με την ανέγερση Λουντέμιου Μέγαρου. Ο θάνατος του συγγραφέα ήταν ξαφνικός και γρήγορος. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 22 Γενάρη 1977, μόλις ένα χρόνο από την επάνοδό του στην πατρίδα. Ενταφιάστηκε στο Α Νεκροταφείο Αθηνών. Μοναδικό του παιδί είναι η κόρη του Μυρτώ, που ζει στην Αθήνα.. Μνημείο Λουντέμη Στη δυτική είσοδο του Εξαπλατάνου, κάτω από τον ίσκιο δύο μεγάλων πλατάνων, βρίσκεται το Μνημείο Λουντέμη με εγχάρακτη τη μορφή του Λουντέμη και από κάτω οι στίχοι του: «Κείνη τη νύχτα σωπαίναν οι λύκοι γιατί ουρλιάζανε οι άνθρωποι». Το σπίτι του Λουντέμη Σε μικρή απόσταση από την πλατεία του χωριού, στην οδό Μενέλαου Λουντέμη, βρίσκεται το σπίτι, όπου εγκαταστάθηκε το 1928 η οικογένεια του Γρηγόρη Μπαλάσογλου με τον έφηβο τότε γιο της Τάκη (Μενέλαος Λουντέμης). Πρόκειται για αρχοντικό από την εποχή της Τουρκοκρατίας χωρίς καμιά ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική αξία, με ιδιαίτερη όμως αξία συμβολική και συναισθηματική, αφού σ αυτό έζησε και μεγάλωσε ο λογοτέχνης. Το σπίτι αυτό έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο. Μέχρι σήμερα δεν κατέστη δυνατό να αναπαλαιωθεί... Οι πληροφορίες συγκεντρώθηκαν απ το ΒΑΣΙΛΗ Θεοχαρίδη που κατάγεται απ το ίδιο χωριό με το συγγραφέα. Σελίδα 4 Τα...Πεμπτάκια

Tο Ρίο-Αντίρριο Η γέφυρα «Χαρίλαος Τρικούπης» (ονομάστηκε έτσι για να τιμηθεί ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που οραματίστηκε το έργο) αποτελεί πια πραγματικότητα, και άλλαξε ριζικά το γεωπολιτικό και οικονομικό τοπίο της περιοχής, εκμηδενίζοντας τις αποστάσεις και δημιουργώντας νέα δεδομένα. Έχουν περάσει περισσότερα από εκατό χρόνια από τη στιγμή που ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Χαρίλαος Τρικούπης, οραματίσθηκε τη γεφύρωση των τριών χιλιομέτρων που χωρίζουν το Ρίο από το Αντίρριο. Το 2004, το μεγαλόπνοο αυτό όραμα έγινε πραγματικότητα. Η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου αποτελεί το ορόσημο της Ελλάδας του 21ου αιώνα, ενώ άλλαξε την καθημερινότητα μέρους των κατοίκων της χώρας. Η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου είναι η μεγαλύτερη σε μήκος καλωδιωτή γέφυρα πολλαπλών ανοιγμάτων στον κόσμο, με κυρίως κατάστρωμα 2.252 μέτρων. Τα θεμέλιά της βρίσκονται σε βάθος θαλάσσης που φτάνει μέχρι και τα 65 μέτρα. Τόσο αυτό όσο και η διάμετρος των θεμελίων που ανέρχεται σε 90 μέτρα αποτελούν παγκόσμια ρεκόρ για γέφυρα. Ωστόσο, σύμφωνα με τους κατασκευαστές, το καλύτερο ρεκόρ της εντυπωσιακής αυτής Γέφυρας είναι ότι κατασκευάστηκε «χωρίς κανένα σοβαρό ατύχημα, χωρίς να χυθεί ούτε μια σταγόνα αίματος». Παρ' όλα αυτά, η Γέφυρα έχει μέχρι στιγμής τιμηθεί από την διεθνή επιστημονική κοινότητα με 9 Διεθνή Βραβεία. Αμαλία Πετρίδου Γιώτα Σμαραγδά Τάνια Αναστασίου ΔΙΩΡΥΓΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ 1880-1893, έργο του Έλληνα μηχανικού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη. Στα αρχαία χρόνια μεταξύ του τείχους του Ισθμού και του περιβόλου του υπήρχε η δίολκος, οδός μέσω της οποίας μεταφέρονταν εμπορεύματα και μικρά πλοία για να αποφεύγεται η περίπλους της Πελοποννήσου. Η ιδέα της διώρυγας υπήρχε ήδη από την εποχή του Περίανδρου, το 602 π.χ..* Ο πρώτος που προσπάθησε την υλοποίησή του ήταν ο Νέρων, το 66 μ.χ., σε σχέδια του Ιούλιου Καίσαρα και του Καλιγούλα. Μετά το θάνατο του Νέρωνα, συνέχισε την προσπάθεια ο Ηρώδης ο Αττικός, ο οποίος όμως την εγκατέλειψε. Οι εργασίες για τη διώρυγα άρχισαν το 1880, από την Διεθνή Εταιρεία της Θαλάσσιας Διώρυγας της Κορίνθου. Λόγω έλλειψης κεφαλαίων το έργο ολοκληρώθηκε από εταιρεία του Ανδρέα Συγγρού το 1893. Η διώρυγα έχει μήκος 6.346 μ., πλάτος στην επιφάνεια της θάλασσας 24,6 μ., στο βυθό της 21,3 μ., ενώ το βάθος της κυμαίνεται από 7,50 έως 8 μ. Συνολικά από την έναρξη λειτουργίας της μέχρι το 1940, οι διάφορες καταπτώσεις προκάλεσαν το κλείσιμο της Διώρυγας για διάστημα 4 χρόνων. Η σημαντικότερη από αυτές έγινε το 1923 οπότε κατέπεσε όγκος χωμάτων 41.000 κυβικών μέτρων και κράτησε τη διώρυγα κλειστή για 2 χρόνια. Επίσης, μεγάλη διακοπή της λειτουργίας της Διώρυγας έγινε το 1944 και οφείλεται σε ανατίναξη των πρανών που προκάλεσαν οι Γερμανοί φεύγοντας. Κατέπεσε τότε όγκος 60.000 κυβικών μέτρων χωμάτων, οι δε εργασίες εκφράξεως κράτησαν 5 χρόνια (1944-1949). Ας σημειωθεί ότι πριν την ανατίναξη οι Γερμανοί έριξαν στην Διώρυγα σημαντικό αριθμό σιδηροδρομικών οχημάτων, για να δυσχεράνουν το έργο της έκφραξης, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, διήρκησε 5 χρόνια. Επίσης, σήμερα στη Διώρυγα λειτουργούν δύο βυθιζόμενες γέφυρες. Η μία στην Ποσειδωνία και η άλλη στην Ισθμία, για την εξυπηρέτηση της επικοινωνίας ανάμεσα στη Στερεά και την Πελοπόννησο. Κάθε χρόνο τα νερά του Ισθμού διασχίζουν περίπου 15.000 πλοία, 50 τουλάχιστον εθνικοτήτων. Μπαλαμπανίδου Νίνα. *Από μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων προκύπτει ότι ο πρώτος που σκέφθηκε την διάνοιξη του Ισθμού ήταν ο Τύραννος της Κορίνθου Περίανδρος, ένας από τους Επτά Σοφούς της Αρχαιότητας, γύρω στο 602 Π.Χ. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε το σχέδιο του, από το φόβο ότι θα προκαλούσε την οργή των Θεών, ύστερα από το Χρησμό της Πυθίας που έλεγε «Ισθμόν δε μη πυργούτε μήδ ορύσσετε». «Ζευς γαρ έθηκε νήσον η κ ε β ο ύ λ ε τ ο». Το πιθανότερο είναι ότι ο χρησμός προκλήθηκε από τους ιερείς των διαφόρων ναών, που φοβήθηκαν ότι, διανοίγοντας τον Ισθμό, θα έχαναν τα πλούσια δώρα και αφιερώματα των εμπόρων, που δεν θα είχαν πια λόγο να μένουν σ τ η ν Κ ό ρ ι ν θ ο. Ο βασικός όμως λόγος που ανάγκασε τον Περίανδρο να εγκαταλείψει το σχέδιο του δεν ήταν η Θεϊκή οργή αυτή καθαυτή, αλλά οι τεράστιες τεχνικές δυσκολίες εκτέλεσης του έργου και τα οικονομικά συμφέροντα της Κορίνθου, που επιθυμούσε να διατηρήσει την προνομιούχο θέση της ως «κλειδούχος» του διαμετακομιστικού εμπορίου της Μεσογείου. Τεύχος 2ο Τιμή 1 Σελίδα 5

Αψίδα του Γαλέριου Καμάρα Η θριαμβική Αψίδα του Γαλερίου είναι το μνημείο που σίγουρα συγκαταλέγεται στη λίστα με τα πιο χαρακτηριστικά αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης. Είναι γνωστό ως Καμάρα και βρίσκεται στην βόρεια πλευρά της Εγνατίας οδού σε μικρή απόσταση από την Ροτόντα. Κατασκευάστηκε τον 4ο αιώνα μ.χ. προς τιμήν του Ρωμαίου αυτοκράτορα Γαλερίου ο οποίος επέστρεψε νικητής στην πόλη μετά από πολέμους κατά των Περσών. Σήμερα σώζονται δύο κύριοι πεσσοί και ένας δευτερεύον και φέρουν ως επένδυση ανάγλυφες μαρμάρινες πλάκες που απεικονίζουν πολεμικές σκηνές. Το κεντρικό τοξωτό άνοιγμα έχει πλάτος 9,7 μέτρα και ύψος 12,5 μέτρα, κάτω από αυτό διέρχονταν η Via Regia όπως ονομαζόταν στα ρωμαϊκά η οδός Εγνατία. Μάλιστα μέχρι το 1953 κάτω από την Καμάρα διερχόταν η γραμμή του τ ρ α μ τ η ς Ε γ ν α τ ί α ς ο - δού. Νίνα Ιστορικά εντάσσεται στην εποχή της ύστερης αρχαιότητας, και συγκεκριμένα στην περίοδο της λεγόμενης Τετραρχίας, Όταν ο Διοκλητιανός πήρε στην αρχή ως συναυτοκράτορα το Μαξιμιανό και αργότερα, το 293 μ.χ. το Γαλέριο και τον Κωνστάντιο Χλωρό (πατέρας του Μεγάλου Κωνσταντίνου), ως Καίσαρες. Έτσι ιδρύθηκε η λεγόμενη Πρώτη Τετραρχία και η αυτοκρατορία μοιράστηκε σε τέσσερα τμήματα. Ο Γαλέριος ήταν διοικητής του τμήματος εκείνου στο οποίο συμπεριλαμβανόταν και η ελληνική χερσόνησος. Ως έδρα του είχε ορίσει αρχικά το Σίρμιο της Πανονίας (τη σημερινή Μητροβίτσα στη Σερβία), αργότερα όμως προτίμησε τη Θεσσαλονίκη. Μέσα στην πρώτη πενταετία του 4ου αιώνα μ.χ. έκτισε στη Θεσσαλονίκη ένα λαμπρό οικοδομικό συγκρότημα, τα ανάκτορα του. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΑΓΚΟΣ Η τέχνη των ανάγλυφων της Καμάρας είναι αφηγηματική και συγχρόνως διακοσμητική. Το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι το πλήθος των παραστάσεων και των μορφών. Για τη διακοσμητική επιδίωξη συχνά παραβλέπονται οι φυσικές αναλογίες (ελέφαντες έχουν το ίδιο ύψος με τα άλογα ή τα άλογα είναι μικρότερα από τους ανθρώπους). Οι τεχνίτες των ανάγλυφων πρέπει να ήταν Έλληνες. Τούτο φαίνεται και από τις ελληνικές επιγραφές, που είναι χαραγμένε ανάμεσα στις παραστάσεις... Σελίδα 6 Τα...Πεμπτάκια

ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Στις αρχές του 4ου αι. μ.χ. ο τετράρχης Γαλέριος επέκτεινε τα ανατολικά όρια της πόλης που έκανε πρωτεύουσά του για να ανοικοδομήσει μια σειρά κτιρίων για προσωπική του κυρίως χρήση. Διατεταγμένο σε ευθεία με άξονα Β-Ν το Γαλεριανό συγκρότημα π ε ρ ι λ ά μ β α ν ε : τ η Ρ ο τ ό ν τ α (πλινθόκτιστο κυκλικό κτίριο με τρούλο που προοριζόταν για μαυσωλείο του Γαλέριου ή Πάνθεον), τη Θριαμβική Αψίδα (Καμάρα, με ανάγλυφες παραστάσεις που μαζί με στεγασμένη αίθουσα διαμόρφωνε μνημειακό πρόπυλο για την πομπική οδό που οδηγούσε στη Ροτόντα*), το Ανάκτορο (τετράπλευρο, διώροφο τοιχογραφημένο οικοδόμημα με διάρθρωση παρόμοια εκείνης των ρωμαϊκών στρατοπέδων, με κύρια είσοδο προς τη θάλασσα), την Εκκλησιαστική Σκάλα και το Οκτάγωνο (οκταγωνικό διώροφο κτίριο με πλούσια διακόσμηση, ίσως η αίθουσα θρόνου του Τετράρχη). Α ν α π ό σ πα στ ο τ μή μ α τ ο υ ανακτορικού συγκροτήματος αποτελούσε ο Ιππόδρομος, τμήματα του οποίου έχουν εντοπιστεί κάτω από την ομώνυμη σημερινή πλατεία (διάδρομοι, υποδομή εδράνων). Ο Ιππόδρομος βρισκόταν σε επαφή με το ανακατασκευασμένο α ν α τ ο λ ι κ ό σ κ έ λ ο ς τ ο υ οχυρωματικού περιβόλου και είχε έκταση 30.000 τ.μ. Το τέλος της χρησιμοποίησής του σηματοδοτείται από τη σφαγή των συγκεντρωμένων στο χώρο θ ε α τ ώ ν π ο υ δ ι έ τ α ξ ε ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος το 390 μ.χ. με αφορμή εξέγερση πολιτών εναντίον της γοτθικής φρουράς και του αρχηγού της Βουτέριχου. ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ Η ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑ- ΦΕΡΟΥΣΑ!!! ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΓΑΡΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΛΥΣΑΒΟΥΔΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ ΩΡΑΙΟ Τα Δημήτρια Τα Δημήτρια είναι πολιτιστικός θεσμός της Θεσσαλονίκης, προερχόμενος από την αρχαιότατη εμποροπανήγυρη με το ίδιο όνομα. Πρόκειται και για το δεύτερο μεγαλύτερο Φεστιβάλ της χώρας, μετά το Ελληνικό Φεστιβάλ (Φεστιβάλ Αθηνών και Φεστιβάλ Επιδαύρου).Η διάρκειά τους είναι 4 μήνες και συγκεκριμένα από το Σεπτέμβριο ως το Δεκέμβριο. Φιλοξενούνται σε όλους σχεδόν τους χώρους πολιτισμού της συμ π ρ ω τ ε ύ ο υ σ α ς. Ο θεσμός ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Δήμου Θεσσαλονίκης, το 1965 και συνεχίζεται ανελλιπώς ως σήμερα. Περιλαμβάνει μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις, εκθέσεις (ζωγραφικής, γλυπτικής, κατασκευών κλπ.), όπως επίσης και την οργάνωση συνεδρίων. Χαρακτηριστικός για την αποδοχή που έχει ο θεσμός είναι ο αριθμός των εκδηλώσεων, οι οποίες ξεπερνούν τις 100 ετησίως. Οι εκδηλώσεις γίνονται με τη συνεργασία των σημαντικότερων πολιτισμικών και εικαστικών φορέων της πόλης. Κάθε φθινόπωρο δίνουν τον τόνο τους κορυφαίοι συνθέτες και μαέστροι, χαρισματικοί γλύπτες και ζωγράφοι και δίνουν παραστάσεις καλλιτέχνες διεθνούς φήμης. Αλέξανδρος ΡΟΤΟΝΤΑ* Τεύχος 2ο Τιμή 1 Σελίδα 7

ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΗΣ ΥΛΗΣ Αν σπάσουμε με το σφυρί ένα τούβλο και ύστερα το κάνουμε ολοένα και πιο μικρά κομματάκια, θα γίνει σκόνη που δε θα σπάζεται. Κάποτε οι άνθρωποι πίστευαν ότι όλη η ύλη μπορούσε να χωριστεί σε μικροσκοπικά σωματίδια, αλλά μονάχα ως ένα σημείο. Ονόμασαν <<άτομο>> το πιο μικρό κομμάτι στο οποίο μπορούσε η ύλη να χωριστεί. Αλλά ύστερα ανακάλυψαν ότι ακόμα και το άτομο μπορεί να διασπαστεί, και όταν το κατάφεραν αυτό, διαπίστωσαν ότι απελευθερωνόταν μια τεράστια ποσότητα ενέργειας!! ΓΙΩΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΑ Ενόραση... Εγώ μια φορά καθώς χάζευα στην τηλεόραση είδα μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή. Ήταν ένα παιδάκι 11 χρονών που δεν ήταν σαν τα άλλα συνομήλικά του παιδάκια. Αυτό είχε ένα χάρισμα. Έβλεπε τι θα γίνει στο μέλλον. Τον έλεγαν Πέτρο και ζούσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Όταν ήταν 7 χρονών είχε δει ότι η γιαγιά του θα πέθαινε σε έναν μήνα. Και πράγματι αυτό το γεγονός έγινε στην πραγματικότητα. Βέβαια είχε δει και άλλα πολλά για το μέλλον, αλλά αφήστε το!!! Λεωνίδας Λυσαβούδης Σελίδα 8 Ό,τι μας εντυπωσίασε!!! ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ...ΠΙΣΤΗ-ΣΤΟΧΟΥΣ... Έλεν Κέλερ Μετά από μια πυρηνική έκρηξη Μετά από μια πυρηνική έκρηξη θα επικρατήσει η απόλυτη καταστροφή. Τα πάντα θα είναι διαλυμένα σαν σκόνη, πολλοί άνθρωποι...αν όχι όλοι θα είναι νεκροί. Ζώα και φυτά θα έχουν εξαφανιστεί και η ατμόσφαιρα και το νερό θα είναι μολυσμένα για πάρα πολλά χρόνια. Το μόνο είδος μάλλον που θα επιβιώσει, θα είναι...η κατσαρίδα!!! Κανδυλιάρης Γιώργος Η Έλεν Άνταμς Κέλλερ (27 Ιουνίου 1880-1 Ιουνίου 1968) ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας, λέκτορας και ακτιβίστρια. Σε ηλικία 19 μηνών, οι γονείς της αντιλήφθηκαν ότι ήταν κωφή και τυφλή και την πήγαν στο Ινστιτούτο Τυφλών της Βοστόνης, όπου την ανέλαβε η παιδαγωγός Άννα Σάλιβαν. Έμαθε τη νοηματική γλώσσα και το 1888 γύρισε στη Βοστόνη, όπου θεωρήθηκε παιδί θαύμα. Έμαθε γερμανικά, ελληνικά και λατινικά. Ήταν το πρώτο άτομο με κώφωση και τύφλωση που αποφοίτησε από πανεπιστήμιο το 1914. Συνέχισε τη μελέτη ξένων συγγραφέων και φιλοσόφων, ε- νώ υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική συγγραφέας. Έκανε ταξίδια στην Ευρώπη, όπου γνωρίστηκε με τον Μπέρναρντ Σω. Στη Σκωτία ανακηρύχτηκε επίτιμη διδάκτορας. Πέθανε το 1968. Κυριότερα έργα της είναι: "Το ημερολόγιο της Έλεν Κέλερ", "Η ι- στορία της ζωής μου", "Απαισιοδοξία", "Η θρησκεία μου", "Ειρηνικό βραδινό". Γιώτα Σμαραγδά Χώκινγκ ο καθηγητής(1942- ) Το 1962 οι γιατροί πληροφόρησαν τον Χώκινγκ ότι έπασχε από μια ασθένεια του νευρομυϊκού συστήματος και ότι του απέμεναν μόνο 2 χρόνια ζωής. Ωστόσο, εκείνος έγινε ένας εξαίρετος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ και επίτιμο μέλος του Conville and Cauius College. Από το 1979 έως σήμερα είναι Λουκασιανός καθηγητής Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ. Το γεγονός ότι μετακινείται πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι με πολλά προβλήματα υγείας (...από πνευμονία είχε χάσει και τη φωνή του το 1985 ) δεν τον εμπόδισε να γίνει διάσημος αστροφυσικός. Άννα Γεωργίου Τα...Πεμπτάκια μικροί δημοσιογράφοι...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ...Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥ- ΜΕ ΑΛΛΟΝ ΕΝΑΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ...ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΗΜΑ ΜΟΝΟ ΕΝΟΣ ΚΟΥΜΠΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΘΑ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ!!! Το 1940 ο παππούς μου ήταν 11 χρονών και όταν ξέσπασε ο πόλεμος έφυγε από το χωριό του, που βρισκόταν στα σύνορα Περπάτησαν τρεις μέρες οι χωρικοί μαζί με τα ζώα τους για να πάνε σε άλλο χωριό ώστε να είναι ασφαλείς ;;; ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ Κατά τη διάρκεια ενός πολέμου τα παιδιά φοβούνται και είναι τρομοκρατημένα από τις μπόμπες και τις σειρήνες. Κρυώνουν και όταν αρρωσταίνουν δεν έχουν χρήματα για φάρμακα Στα σχολεία τους δεν έχουν βιβλία αλλά και άλλα α- ναγκαία για να γίνει το μάθημα ΧΡ. ΤΑΓΚΟΣ Τα παιδιά υποφέρουν από την πείνα, το κρύο, το φόβο, τον πόνο και την ανασφάλεια. Πολλά χάνουν τους γονείς τους και μένουν ορφανά Οι περισσότερες οικογένειες αφήνουν τα σπίτια τους και ζουν σε καταφύγια για να γλιτώσουν τις ζωές τους από τους βομβαρδισμούς. Δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν έχουν φίλους να παίξουν. Σε μια τόσο τρυφερή ηλικία ξεχνάνε το γέλιο, την αγάπη, τη φιλία, την τρυφερότητα και την α- σφάλεια Θ. ΑΪΔΟΝΙΔΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΝΤΑ ΕΠΕΔΙΩΚΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ O Tύπος της Αντίστασης Με την είσοδο των Γερμανών στη Θεσσαλονίκη, όλες οι εφημερίδες ανέστειλαν την έκδοσή τους. Κυκλοφόρησε μόνον η '' Νέα Ευρώπη '', μια φιλοναζική εφημερίδα που υ- μνούσε το Χίτλερ και συντασσόταν από μια ομάδα δωσίλογων,και η '' Απογευματινή '' των Αλέκου Ωρολογά και Δημήτρη Τσούρκα. Κυκλοφόρησαν, όμως, αρκετές αντιστασιακές εφημερίδες, που έβγαιναν κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Οι πιο σημαντικές ήταν η '' Ελευθερία '' και η "Λαϊκή Φωνή". Κυκλοφορούσαν, επίσης,αρκετά φύλλα της ΕΠΟΝ και άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων. Άξιο λόγου είναι το μυστικό πρωτόκολλο τιμής που υπέγραψαν 22 μέλη της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας - Θράκης στα τέλη του 1941. Με το πρωτόκολλο τιμής οι δημοσιογράφοι δεσμεύονταν να μη συνεργαστούν με ε- φημερίδες που θα εξέδιδαν οι αρχές κατοχής, παρά μόνο με τα έντυπα που θα εξέφραζαν τις φιλελεύθερες ιδέες και την αντίσταση του λαού κατά των κατακτητών. Αναστασίου Τάνια Τεύχος 2ο Τιμή 1 Σελίδα 9 -Η Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ -Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ Η Η ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ Η Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΚΛΕΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΝΤΟ-Β ΦΩΝΑΞΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ Σ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΤΟΥ 1967 67-1974... Ήταν Νοέμβρης του 1973, όταν κλεί- στηκαν οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο απαιτώντας να φύγει η χούντα.τα συν- θήματά τους όπως το «Ψωμί Παιδεία -Ελευθερία» και άλλα... μέσω του ρα- διοφωνικού τους σταθμού (στους 1050 χιλιόκυκλους) εμψύχωναν όλους εκεί- νους που από το σπίτι τους παρακολου- θούσαν τα γεγονότα Καλούσαν το λαό να τους συμπαρασταθεί στον αγώνα τους. Την Τρίτη ημέρα της κατάληψης τους οι αστυνομικοί είχαν κυκλώσει τη Σχολή. Ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το τανκ προχώρησε κι έριξε την πόρτα Οι δικτάτορες είχαν δώσει την εντο- λή... «Τα παιδιά της Φωττιάς»

Η ΖΩΗ Σ ΕΝΑ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ Πέρσι μια ηλιόλουστη φθινοπωρινή μέρα, επισκεφτήκαμε ένα αγρόκτημα έξω από τη Θεσσαλονίκη. Μόλις φτάσαμε εκεί είδαμε πολλά ζώα, όπως: κατσίκες πρόβατα, άλογα και κότες. Ανάμεσά τους ξεχωρίσαμε μια μαύρη αγελάδα Ήταν αδύνατη με μακριά και μυτερά αυτιά Είχε κάτι ξεχωριστό επάνω της, γι αυτό πλησιάσαμε τον ιδιοκτήτη της φάρμας και αρχίσαμε τις ερωτήσεις; Γεια σας! Μήπως μπορούμε να σας ρωτήσουμε κάποια πράγματα γι αυτήν την αγελάδα; Βεβαίως, παιδιά Ποιο είναι τ όνομά της; Super Cow! Γιατί την ονομάσατε έτσι; Επειδή είχε κάνει κάτι πολύ γενναίο και ηρωικό. Είχε σώσει ένα μικρό κατσικάκι, όταν ήταν δυο μηνών κι είχε φύγει απ το αγρόκτημα είχε χαθεί Όταν λοιπόν κάποια στιγμή το είδαμε να επιστρέφει με την αγελάδα που το τραβούσε προς το κτήμα μας, ονομάσαμε τη σωτήρα του Super Cow! Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες που μας δώσατε!!! Γεια σας!!!!! Άννα-Δημήτρης Κ. -Θοδώρα- Νίνα Εντυπώσεις και φανταστικές διηγήσεις. Κι εγώ όταν φτάσαμε έτρεξα με τους φίλους μου να δούμε τα άλογα και τα υπόλοιπα ζώα Αμέσως ξεχωρίσαμε μια περίεργη μοναχική αγελάδα με παράξενες ροζ βούλες!! Πλησιάσαμε (κι εμείς) τον κτηνοτρόφο και τον ρωτήσαμε: Τι έπαθε η αγελάδα; Γιατί είναι μόνη της;... Αφού μάθαμε πως ήταν άρρωστη, μας είπε ο κύριος: Πηγαίνετε να της δώσετε χορτάρι!... Προχωρήσαμε προς το μέρος της Έλαμπε τόσο πολύ, που έμοιαζε με τον ήλιο Σε μια στιγμή διαπιστώσαμε πως είχαν φύγει οι ροζ βούλες!!! Μετά ανέβηκα πάνω της και. ήταν τόσο μαλακό το δέρμα της! Έκλεισα τα μάτια και φαντάστηκα πως σηκώθηκε όπως τον άνθρωπο στα πίσω της πόδια! Πως φορούσε γυαλιά, πως πετούσε γάλα στα μπουκάλια.!!!! Όταν ήρθε το αφεντικό της κοντά ξανάγινε μια φυσιολογική αγελάδα Σε λίγο μας φώναξε η κυρία και φύγαμε Χρήστος Τάγκος Σε ένα αγρόκτημα ο χρόνος δεν περισσεύει. Η μέρα του αγρότη είναι κουραστική. Πρέπει να ξυπνάει απ τα χαράματα για να ταΐσει και να φροντίσει τα ζώα του αγροκτήματος, και να μαζέψει τους καρπούς με τη βοήθεια των βοηθών του. Κι αν στο τέλος της ημέρας παραπονιέται κανείς πως το σώμα του έχει ξεπεράσει τα όριά του, η κούραση αποζημιώνεται με την ικανοποίηση των αποτελεσμάτων πράξεων του και τη χαρά που εισπράττει συναναστρεφόμενος με την πραγματική ζωή Εμείς που ζούμε στην πόλη δεν καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του αγρότη,,, αλλά και πόσο ωραία!!! «ΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ» Ένας βιολογικός αγρότης συνήθως ξυπνά 5:00με 6:00τα χαράματα, τρώει το πρωινό του και ταΐζει τις κότες του, τα άλογα του, αρμέγει τις αγελάδες του και μετά μεταφέρει όλα σχεδόν τα ζωντανά του στα βοσκοτόπια για να καθαριστούν οι στάβλοι και το κοτέτσι Πρέπει να ποτίσει τα φυτά του όπως.. τις ελιές, που απαιτούν τη μεγαλύτερη,θα έλεγα, και συνεχή φροντίδα του για να δώσουν το υπέροχο κι ευλογημένο λάδι τους το χειμώνα. τα αμπέλια, τα οποία θέλουν ψεκασμούς και καθαρίσματα καθώς και τα λαχανικά, που τα καλλιεργεί όλο το χρόνο, αλλά το καλοκαίρι θέλουν περισσότερο πότισμα ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙ- ΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗ ΜΑ ΤΟΣΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ Σαββίνα Νικολαϊδου ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΖΩΗ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ

«Βιολογική καλλιέργεια» ;;;; Η βιολογική καλλιέργεια είναι ένα σύστημα παραγωγής που δε βλάπτει το περιβάλλον. Σήμερα οι περισσότεροι αγρότες δίχως σεβασμό στη σοφία της φύσης επιταχύνουν την παραγωγή με τεχνητές μεθόδους κι έχουν απομακρυνθεί πολύ από τον παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας της γης. Χρησιμοποιούν ζιζανιοκτόνα, φυτοφάρμακα και άλλες εξίσου ε- πικίνδυνες χημικές ουσίες σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Οι βιοκαλλιεργητές όμως, συνδυάζοντας την παράδοση με τη σύγχρονη γνώση, χρησιμοποιούν μόνο φυσικά λιπάσματα, ενισχύουν τη γονιμότητα του εδάφους εναλλάσσοντας τα είδη που καλλιεργούν και επιτρέπουν τη φυσική ωρίμανση των καρπών χωρίς να εντατικοποιούν ή να επιταχύνουν την παραγωγή με τεχνητές μεθόδους. «Βιολογική κτηνοτροφία» Η βιολογική κτηνοτροφία σέβεται την φυσική ζωή των ζώων και τις ανάγκες τους. Κάθε ζώο ζει ακολουθώντας τους φυσικούς ρυθμούς του, έχοντας στη διάθεσή του άνετους χώρους, δηλαδή εκτεταμένα βοσκοτόπια και ευρύχωρα, καλά αεριζόμενα στέγαστρα. Μ αυτόν τον τρόπο δεν επιβάλλεται καμία τροποποίηση στις ιδιαίτερες συνήθειές τους που να επιταχύνει και να αυξάνει την παραγωγή εις βάρος τους. Η διατροφή των ζώων είναι ποιοτική, καθώς αποτελείται αποκλειστικά από βιολογικές φυτικές τροφές όπως κριθάρι, καλαμπόκι, και σανό. σόγια Δεν τα ταΐζουν με «λάθος» και επικίνδυνες τροφές ώστε να τα παχύνουν, να τα σφάξουν και να πουλήσουν το περισσό κρέας τους ακριβά Η φροντίδα και ο σεβασμός προς τα ζώα έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή κρέατος με μοναδικά χαρακτηριστικά ως προς τη γεύση, την υφή, και την απουσία περιττού λίπους. Αλλά και τα παράγωγα των ζώων, όπως είναι τα γαλακτοκομικά και τα τυροκομικά προϊόντα, είναι αγνά, φυσικά προϊόντα απαλλαγμένα από χημικά κατάλοιπα. Έτσι οι καταναλωτές τρώγοντας υγιεινά αποφεύγουν να καταλήξουν στο νοσοκομείο με βαριές αρρώστιες (π.χ. «νόσος των τρελών αγελάδων») εξαιτίας της κακής διατροφής τους «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ» ΦΙΛΟΙ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΌ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΑΓΡΟ- ΚΤΗΜΑΤΟΣ Μπορείτε να μας περιγράψετε μια μέρα σας στη φάρμα; Ξυπνώ καθημερινά απ τα χαράματα και κοιμάμαι στις 12:00 τα μεσάνυχτα Στη δουλειά είστε μόνος ή δουλεύουν κι άλλοι μαζί σας; Κουράζομαι πολύ, μα με βοηθάει ο γιος μου αλλά και η γυναίκα μου, που αρμέγει τις αγελάδες Είναι δύσκολο να καλλιεργείτε ολόκληρο το αγρόκτημα μόνο με τη βοήθεια της οικογένειάς σας; Όντως είναι πολύ κοπιαστική δουλειά, η δουλειά του αγρότη Όμως πάντα υπάρχουν οι φίλοι που θα με βοηθήσουν στις πιο δύσκολες και «γεμάτες» μέρες όπως στο μάζεμα της ελιάς, όπου μαζεύεται όλο το σόι και το λιομάζεμα μετατρέπεται σε μικρό πανηγυράκι όπως τα παλιά καλά χρόνια. Για ποιους λόγους πιστεύετε ότι πολλοί νέοι στις μέρες μας δε θέλουν να γίνου αγρότες; Επειδή πρέπει να ξυπνάς πολύ νωρίς καθημερινά και να φροντίζεις τα ζώα του αγροκτήματος αλλά και τη γη χωρίς σταματημό. Αν δεν «το αγαπάς» αυτό που κάνεις, δεν μπορείς να αντέξεις την κουραστική καθημερινότητα του επαγγέλματος. «ΣΟΥΠΕΡ ΠΑΙΔΙΑ» ΑΓΑΠΗ ΓΕΛΙΟ ΡΟΔΙΑ «ΟΙ ΑΝΩΝΥΜΟΙ» ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΟΤΕΣ ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ ΗΡΕΜΙΑ ΜΠΑΞΕΔΕΣ ΑΓΡΟΙ

Σπαζοκεφαλιές Ο διάσημος μάγος Στέφανος ανακοίνωσε πως θα κατάφερνε να περπατήσει πάνω σε μια λίμνη χωρίς να χρησιμοποιήσει κανένα απολύτως βοήθημα. Όντως τα κατάφερε. Μπορείτε να σκεφτείτε πώς; << Η λίμνη ήταν παγωμένη. >> Αν 1.000.000.000 είναι μετά από 1.000.000 και 1.000.000.000.000 μετά από 1.000.000.000 Ποιος αριθμός είναι μετά το 1.000.000.000 ; << Ο αριθμός 1.000.000.0001 >> Προσθέστε γρήγορα και χωρίς χαρτί και μολύβι. Πάρτε 1000 και βάλτε ακόμα 40. Τώρα προσθέστε ακόμα 1000 και μετά άλλα 30. Τώρα βάλτε άλλα 1000 και σε ότι βρήκατε ακόμα 20. Τώρα άλλα 1000. Και ακόμα 10. Πόσα βρήκατε; << 4100. Και όχι 5000. >> Όσο και να πεινάει ένας κάτοικος της Αρκτικής δεν θα φάει ποτέ του αυγό πιγκουΐνου. Γιατί ; << Οι πιγκουΐνοι υπάρχουν μόνο στο Νότιο ημισφαίριο και όχι στην Αρκτική. >> Υπάρχει 28 η Οκτωβρίου στην Σαουδική Αραβία ; << Φυσικά και υπάρχει απλά δεν γιορτάζουν τίποτε συγκεκριμένο Τσιγαράς Δημήτρης Τι σημαίνει Δ.Ε.Η.; -Δεν έχουμε ηλεκτρισμό!! -Τι σημαίνει Ο.Τ.Ε.; -Ούτε τηλέφωνο έχουμε!! εκείνη την μέρα. >> Αινίγματα!!! Πώς λέγεται αυτός που έχει μαύρο μάτι; (Καραγκιόζης, γιατί καρά είναι το μαύρο στα τούρκικα και το γκιόζ σημαίνει μάτι. ) Τοσουνίδης ΧΑΡΗΣ Ποιο νησί έχει τα φθηνότερα έπιπλα; (Η ΚΕΑ... ) Πώς λέγονται όλες οι μπρίζες μαζί; (Μπριζόλες!) ΑΝΝΑ Από ψηλά γκρεμίζεται, πέφτει και δε τσακίζεται!!! Τι είναι; (η βροχή) ΣΑΒΒΙΝΑ ΜΕΣΟΣΤΟΙΧΙΔΑ 1. Ξ _ 2. _ Υ 3. _ Λ _ 4. _ Ο _ 1. Μια πηγή ενέργειας. 2. Καταστροφική μορφή ενέργειας! 3. Η ενέργεια που μας δίνει φως, θερμότητα 4. Η θερμότητα είναι μια μ. ενέργειας. Κανδυλιάρης Γιώργος ΠΟΙΗΣΗ Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ Ο σκύλος λέει της γάτας: Σκύλος: Θες να συμφιλιωθούμε; Γάτα: Προτιμώ να σκοτωθούμε!!! Σκύλος: Τι θα κερδίσεις με αυτό; Γάτα: Ένα μούρλια φαγητό. Σκύλος: Δε νομίζω, λέει ο σκύλος, για σένα θέλω να 'μαι φίλος! Στεφανίδης ΣΥΝΤΑΓΗ!! Σάκης Κέικ καρότου με πορτοκάλι Υλικά 2 κούπες τριμμένο καρότο 1 κούπα καρύδια 4 αυγά 1 κούπα ζάχαρη 1 κούπα ηλιέλαιο 5 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του 2 κουταλάκια σόδα φαγητού 2 κουταλάκια κανέλλα ξύσμα από 3 πορτοκάλια Για το σιρόπι 1 ποτήρι χυμό πορτοκαλιού 1 ποτήρι ζάχαρη Εκτέλεση Γίνεται πάρα πολύ εύκολα αφού χρειάζεται μόνο ένα απλό χτύπημα με το χέρι μας ή με τον αυγοδάρτη. Χτυπάμε πρώτα τα αυγά με τη ζάχαρη και το ηλιέλαιο, τη σόδα, την κανέλλα, το τριμμένο καρότο και τα καρύδια, και το ξύσμα πορτοκαλιού. Ρίχνουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε πολύ καλά. Ψήνουμε το μείγμα σε φόρμα του κέικ για 1 ώρα και 15' λεπτά στους 180 βαθμούς. Μόλις τελειώσει το ψήσιμο, το αφήνουμε λίγο στο φούρνο να τραβήξει (10 λεπτά), το βγάζουμε και ετοιμάζουμε το σιρόπι, ζεσταίνοντας σε ένα κατσαρολάκι τον χυμό με τη ζάχαρη, ίσα-ίσα να διαλυθεί καλά η ζάχαρη (μία βράση φτάνει). Όπως είναι το κέικ στη φόρμα, το σιροπιάζουμε και το αφήνουμε εκεί μέχρι να τραβήξει όλο το σιρόπι. Κατόπιν το αναποδογυρίζουμε στην πιατέλα μας. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!! Αμαλία Πετρίδου Σελίδα 12 Τα...Πεμπτάκια

Διαβάσαμε και σας προτείνουμε!!! Η ΨΙΨΙΝΑ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΩ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΣ: ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΔΙΑΠΛΑΣΗ Μια φορά κι έναν καιρό μια γάτα ζούσε σε ένα σπίτι μαζί με ένα ανδρόγυνο. Η Ψιψίνα βαριόταν πολύ! Ώσπου μια μέρα αποφάσισε να πάει στην πόλη για να ρωτήσει άλλες γάτες μήπως και βρει το νόημα της ζωής. Ρώτησε δυο γάτες αλλά τίποτα! Έπειτα πήγε στο λιμάνι.εκεί συνάντησε ένα καραβόγατο. Αυτός της εξήγησε ότι πρέπει να κάτσει και να δει τον ήλιο,τα αστέρια και την καινούρια μέρα... Έτσι η Ψιψίνα βρήκε το νόημα της ζωής! Σαββίνα Νικολαϊδου Χρυσαυγή, η νεράιδα του αέρα Η Χρυσαυγή και τα κορίτσια φροντίζουν μια πεταλούδα που χρειάζεται καινούριο σπίτι. Ένας πονηρός καλικάντζαρος,που όλο κάνει ζαβολιές, χαλάει όλα τα σχέδια των παιδιών. Αμαλία Πετρίδου «ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΝΤΕ ΚΛΕΙΔΑΡΙΕΣ» Του Ευγένιου Τριβιζά Ένας κόμης έγραψε τη διαθήκη του. Στη συνέχεια όλοι ήθελαν να κάνουν απάτη για να καρπωθούν τη διαθήκη! Βέβαια ο κόμης έλεγε: «Τα αφήνω όλα σε όποιον ξέρει τον κώδικα για το χρηματοκιβώτιο!».έτσι όλοι ψάχνουν το «μεγάλο» κώδικα Μου άρεσε γιατί έχει περιπέτεια «Βαν Γκοκγ» και μυστήριο Του Joy Chao Λυσαβούδης Λεωνίδας Εικονογράφηση: Paolo Rui Μετάφραση: Βαγγέλης Ηλιόπουλος Εκδόσεις : Πατάκης ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ Η ΜΑΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ Το βιβλίο αυτό μιλάει για τη ζωή του Βαν Γκογκ. Ο Βαν Γκογκ ήταν ένας ζωγράφος που έζησε τον 19ο αιώνα. Επειδή οι πίνακες του δεν πουλιόνταν ένιωθε αποτυχημένος και μόνος με αποτέλεσμα να τρελαθεί και να αυτοκτονήσει. Το βιβλίο δεν μου άρεσε γιατί τελείωσε με τον θάνατο του ήρωα. Σμαραγδά Γιώτα Της Λίτσας Ψαραύτη Εκδόσεις: Πατάκη Το βιβλίο μιλάει για ένα κορίτσι που τις άρεσαν δυο πριγκίπισσες, η Αριάδνη (αυτή που βοήθησε το Θησέα) και η η Κασσάνδρα (μια μάντισσα που ζούσε στο ναό του Απόλλωνα και φρόντιζε τα ιερά φίδια.) Μου άρεσε γιατί αναφέρεται στα αρχαία χρόνια! Μπαλαμπανίδου Νίνα Σελίδα 13 Τα...Πεμπτάκια

ΟΧΙ ΒΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ!!! Ζωγράφισε ο Δημήττης Κατσούλης Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ (Επιμελήθηκαν: Τελεογλανίδης Λευτέρης και Μαρκόπουλος Γιάννης) Τεύχος 2ο Τιμή 1 Σελίδα 14

Θέατρο Την Κυριακή 28/11/11, στο σχολείο μας οργανώθηκε απ το Σύλλογο Γονέων μια παράσταση με μαριονέτες Οι «πρωταγωνιστές» αυτού του δρώμενου ήταν ένας σταθμάρχης, η Άλκηστη και ο Παναγιώτης. Στο τέλος της παράστασης ο σταθμάρχης αγκάλιασε όλα τα παιδιά Ήταν φανταστικά. Όλα τα παιδιά χειροκροτούσανε!!! Η γλύκα της παράστασης ολοκληρώθηκε και με το γλειφιτζούρι που μας έδωσαν οι κυρίες του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων... Παπαδοπούλου Μαρία Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει το έργο :"Ένα παιδί μετράει τα άστρα", το γνωστό και αγαπημένο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Μενέλαου Λουντέμη. Το μυθιστόρημα μεταφέρεται για πρώτη φορά στη σκηνή, σε θεατρική διασκευή Λάκη Λαζόπουλου και σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα και παρουσιάζεται από τη Νεανική Σκηνή του ΚΘΒΕ, Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός). Το έργο υποστηρίζει το δικαίωμα των παιδιών για ίση ευκαιρία στην εκπαίδευση και αγγίζει την καρδιά μικρών και μεγάλων. Τεύχος 2ο Τιμή 1 Σελίδα 15

Οι γιορτές πλησιάζουν Είναι μέρες χαράς, διότι οι άνθρωποι ανταλλάσουν δώρα... Γιατί αυτό να μη συμβαίνει και στις άπορες οικογένειες ;;; Η τάξη μας ( Ε' φέτος) έχει αποφασίσει να συνεχίσει να εκδίδει την «εφημερίδα»-περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας... Μ ε τ α χ ρ ή μ α τ α π ο υ θ α συγκεντρώσουμε με την πώλησή της θα ενισχύσουμε ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, τα παιδιά της UNICEF. Για τα Χριστούγεννα επιλέξαμε να στείλουμε και πάλι τις εισπράξεις μας στο Παιδικό Χωριό SOS στο Φίλυρο Ευχαριστούμε για την υποστήριξη σας Τάνια Οι μικροί δημοσιογράφοι Οι μαθητές της Ε τάξης αναγνωρίζοντας την αξία της φιλίας στη ζωή τους και περιγράφοντας τον ιδανικό φίλο/η που θα θελαν δίπλα τους να τους/τις συντροφεύει σε καλές μα και σε δύσκολες στιγμές...δήλωσαν ότι Ο Φίλος μου θα ήθελα να είναι: Ευγενικός/η. Ευχάριστος/η στην παρέα και να μην γκρινιάζει. Να μη λέει ψέματα Να λέει αστεία. Να μοιράζεται τα μυστικά του/της μαζί μου. Να μου έχει εμπιστοσύνη, αλλά να τον/την εμπιστεύομαι κι εγώ!!! Να μη μαρτυράει τα ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΟΥ!! Να είναι δίπλα μου όταν τον/την χρειάζομαι. Να μη θυμώνει με το παραμικρό Να χει κατανόηση και να με σέβεται. ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΕΘΕΣΑΝ ΣΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΟΡΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ «ΚΟΛΛΗΤΟ»: Να παίζει ποδόσφαιρο και να ναι ΠΑΟΚΑΡΑ ή να μην είναι ΠΑΟΚ!!! ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΤΗΚΑΝ... Κότσια-αστράγαλοι, παιχνίδι από κόκκαλα αρνιού ή κατσικιού. (Λαογραφικό Μουσείο) Αγαπημένο παιχνίδι στην αρχ α ι ό τ η τ α ή τ α ν τ ο «αστραγαλίζειν», δηλαδή τα παιχνίδια με τους αστραγάλους, τα κότσια. Τους αστραγάλους τους μάζευαν από τα πίσω πόδια των κατσικιών ή των αρνιών. ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ: «ΤΑ ΚΟΤΣΙΑ» Το κάθε παιδί είχε συνήθως καμιά εικοσαριά δικά του κότσια, κατά μέσο όρο. Σ έναν κύκλο λοιπόν, σχηματισμένο στο έδαφος, όχι μικρό, αλλά ούτε και τεράστιο, τοποθετούσαν οι δύο παίχτες τα κότσια τους στη σειρά (διάμετρο του κύκλου), δημιουρ- γώντας ένα τείχος. Κάθε παίχτης, κρατούσε το γερό του κότσι εκτός του τείχους. Έτσι, μία ο ένας μία ο άλλος, ρίχνοντας το κότσι τους στο τείχος, προσπαθούσαν να βγάλουν έξω απ τον κύκλο όσα περισσότερα κότσια μπορούσαν, τα οποία μετά κράταγαν για τον εαυτό τους. Το παιχνίδι τελείωνε όταν όλα τα κότσια έβγαιναν απ τον κύκλο, και νικητής ήταν φυσικά αυτός που κατάφερνε να κερδίσει τα περισσότερα. Ο Καζανάς Παιζόταν από 3 ή 4 άτομα μικρούς και μεγάλους. Έσκαβαν ένα μικρό λάκκο στη γή, ίσα-ίσα να χωράει μια μικρή μπάλα. Κατασκεύαζαν και μια μπάλα από ξύλο, ύφασμα ή άλλο υλικό. Όσοι έπαιζαν κρατούσαν μακριά ξύλα. Όποιος κατόρθωνε να ρίξει την μπάλα μέσα στο μικρό λάκκο κέρδιζε. Ο καζανάς είναι ο πρόδρομος του σημερινού γκόλφ. Τσακνάκ(ι) Χωρίζονταν σε δύο ομάδες από πέντε (5) περίπου άτομα. Μετά από κλήρωση η μια ομάδα έκρυβε το τσακνάκ(ι) (=μικρό ξύλο) και η άλλη ομάδα έπρεπε να το βρει. Αν το έβρισκε φύλαγε πάλι η ίδια ομάδα, αν όχι, φύλαγε αυτή.