ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πρώτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2006 *

PEDERSEN ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πρώτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2006 * Στην υπόθεση C-215/04, με αντικείμενο αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 234 ΕΚ, που υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) με απόφαση της 14ης Μαΐου 2004, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 21 Μαΐου 2004, στο πλαίσιο της δίκης Marius Pedersen A/S κατά Miljøstyrelsen, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα), συγκείμενο από τους P. Jann, πρόεδρο τμήματος, Κ. Schiemann Ν. Colneric, J. Ν. Cunha Rodrigues και Ε. Levits, δικαστές, (εισηγητή), * Γλώσσα διαδικασίας: η δανική. Ι - 1491

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 γενικός εισαγγελέας: P. Léger γραμματέας: Μ. Ferreira, κύρια υπάλληλος διοικήσεως, έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ' ακροατηρίου συζητήσεως της 26ης Μαΐου 2005, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν: η Marius Pedersen A/S, εκπροσωπούμενη από τον Η. Banke, advokat, η Miljøstyrelsen, εκπροσωπούμενη από τον Ρ. Biering, advokat, η Δανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους J. Molde και Ρ. Biering, η Βελγική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον D. Haven, η Αυστριακή Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον Ε. Riedi, η Πολωνική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον J. Pietras, Ι - 1492

PEDERSEN η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τους Μ. Κωνσταντινίδη και Η. Støvlbæk, αψού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 14ης Ιουλίου 2005, εκδίδει την ακόλουθη Απόφαση 1 Η αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία των άρθρων 2, στοιχείο ζ', 6, παράγραφος 5, και 7, παράγραφοι 1, 2 και 4, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΟΚ) 259/93 του Συμβουλίου, της 1ης Φεβρουαρίου 1993, σχετικά με την παρακολούθηση και τον έλεγχο των μεταφορών αποβλήτων στο εσωτερικό της Κοινότητας καθώς και κατά την είσοδο και έξοδο τους (ΕΕ L 30, σ. 1). 2 Η αίτηση υποβλήθηκε στο πλαίσιο διαφοράς μεταξύ της Marius Pedersen A/S (στο εξής: Pedersen), εγκεκριμένης επιχειρήσεως συλλογής αποβλήτων προερχομένων από ηλεκτρονικές συναρμολογήσεις, με έδρα τη Δανία, αφενός, και της Miljøstyrelsen (εθνικής Αρχής περιβάλλοντος), αφετέρου, επ' αφορμή μεταφοράς προς τη Γερμανία των εν λόγω αποβλήτων προς αξιοποίηση τους. Ι - 1493

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 Το νομικό πλαίσιο 3 Σύμφωνα με την ένατη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 259/93: «[...] οι μεταφορές αποβλήτων πρέπει να κοινοποιούνται προηγουμένως στις αρμόδιες αρχές, ούτως ώστε να είναι ενήμερες ιδίως για το είδος, τη διακίνηση και τη διάθεση ή αξιοποίηση των αποβλήτων και να μπορούν να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να προβάλουν αιτιολογημένες αντιρρήσεις ως προς τη μεταφορά». 4 Το άρθρο 2, στοιχείο ζ', του κανονισμού δίδει τον ακόλουθο ορισμό του «κοινοποιούντος»: «[...] κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που υπέχει την υποχρέωση κοινοποιήσεως, συγκεκριμένα δε τα ακόλουθα πρόσωπα που προτίθενται να μεταφέρουν ή να ενεργήσουν για τη μεταφορά αποβλήτων: i) το πρόσωπο του οποίου η δραστηριότητα παρήγαγε τα απόβλητα (αρχικός παραγωγός), ή ii) όταν αυτό δεν είναι δυνατόν, εγκεκριμένη από κράτος μέλος προς τον σκοπό αυτό επιχείρηση συλλογής αποβλήτων ή εγκεκριμένος ή καταχωρημένος εργολάβος ή μεσίτης που μεριμνά για τη διάθεση ή την αξιοποίηση των αποβλήτων, Ι - 1494

PEDERSEN [...]» 5 Το άρθρο 6 του κανονισμού προβλέπει: «1. Όταν ο κοινοποιών προτίθεται να μεταφέρει απόβλητα προς αξιοποίηση [...] από ένα κράτος μέλος σε άλλο ή/και να τα διαμετακομίσει μέσω ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών, [...] διαβιβάζει κοινοποίηση στην αρμόδια αρχή προορισμού και αποστέλλει αντίγραφο της κοινοποιήσεως στις αρμόδιες αρχές αποστολής και διαμετακομίσεως, καθώς και στον παραλήπτη. [...] 4. Κατά την κοινοποίηση, ο κοινοποιών συμπληρώνει το έγγραφο παρακολουθήσεως και παρέχει συμπληρωματικές πληροφορίες και έγγραφα, εφόσον του το ζητήσουν οι αρμόδιες αρχές. 5. Ο κοινοποιών παρέχει, με το έγγραφο παρακολουθήσεως, πληροφορίες οι οποίες αφορούν ιδίως: την προέλευση, τη σύνθεση και την ποσότητα των προς αξιοποίηση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της ταυτότητας του παραγωγού και, αν πρόκειται για απόβλητα διαφόρων προελεύσεων, λεπτομερή κατάλογο των αποβλήτων καθώς και, αν είναι γνωστή, την ταυτότητα των αρχικών παραγωγών, [...]» Ι - 1495

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 6 Κατά το άρθρο 7 του κανονισμού 259/93: «1. Μόλις παραλάβει την κοινοποίηση, η αρμόδια αρχή προορισμού αποστέλλει, εντός προθεσμίας τριών εργασίμων ημερών, απόδειξη παραλαβής στον κοινοποιούντα και αντίγραφο της στις άλλες αρμόδιες αρχές και στον παραλήπτη. 2. Οι αρμόδιες αρχές προορισμού, αποστολής και διαμετακομίσεως διαθέτουν προθεσμία 30 ημερών από την αποστολή της αποδείξεως παραλαβής για να προβάλουν αντιρρήσεις κατά της μεταφοράς. Οι αντιρρήσεις αυτές θεμελιώνονται στην παράγραφο 4. Διαβιβάζονται δε εγγράφως στον κοινοποιούντα και στις άλλες ενδιαφερόμενες αρμόδιες αρχές εντός της προαναφερθείσας προθεσμίας. [...] 4. α) Οι αρμόδιες αρχές προορισμού και αποστολής δύνανται να προβάλουν αιτιολογημένες αντιρρήσεις για τη σχεδιαζόμενη μεταφορά: σύμφωνα με την οδηγία 75/442/ΕΟΚ, και ιδίως το άρθρο 7, Ι - 1496 ή

PEDERSEN αν δεν είναι σύμφωνη με τις εθνικές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, τη δημόσια τάξη, τη δημόσια ασφάλεια ή την προστασία της υγείας, [...] [...] 5. Αν, εντός της προβλεπόμενης στην παράγραφο 2 προθεσμίας, οι αρμόδιες αρχές διαπιστώσουν ότι τα προβλήματα που προκάλεσαν τις αντιρρήσεις τους έχουν επιλυθεί και ότι πληρούνται οι όροι μεταφοράς, ενημερώνουν πάραυτα τον κοινοποιούντα εγγράφως, με αντίγραφο στον παραλήπτη και στις άλλες ενδιαφερόμενες αρμόδιες αρχές. Αν κατόπιν υπάρξει κάποια σημαντική αλλαγή των όρων μεταφοράς, πρέπει να γίνει νέα κοινοποίηση.» 7 Το άρθρο 4 της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1975, περί των στερεών αποβλήτων (ΕΕ ειδ. έκδ. 15/001, σ. 86), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 91/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Μαρτίου 1991 (ΕΕ L 78, σ. 32, στο εξής: οδηγία 75/442), ορίζει: «Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι η διάθεση ή η αξιοποίηση των αποβλήτων θα πραγματοποιείται χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του ανθρώπου και χωρίς να χρησιμοποιούνται διαδικασίες ή μέθοδοι που ενδέχεται να βλάψουν το περιβάλλον, ιδίως δε: χωρίς να δημιουργείται κίνδυνος για το νερό, τον αέρα ή το έδαφος, ούτε για την πανίδα και τη χλωρίδα, Ι - 1497

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 χωρίς να προκαλούνται ενοχλήσεις από τον θόρυβο ή τις οσμές, χωρίς να βλάπτονται οι τοποθεσίες και τα τοπία που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν εξάλλου τα αναγκαία μέτρα για την απαγόρευση της εγκαταλείψεως, της απορρίψεως και της ανεξέλεγκτης διαθέσεως των αποβλήτων.» Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα 8 Με την από 21 Φεβρουαρίου 2000 κοινοποίηση της, η Pedersen ζήτησε από τη Miljøstyrelsen την έγκριση μεταφοράς 2 000 τόνων αποβλήτων προερχομένων από ηλεκτρονικές συναρμολογήσεις προς την ευρισκόμενη στη Γερμανία εταιρική επιχείρηση της, με σκοπό την αξιοποίηση τους. Η εν λόγω αρχή αρνήθηκε να παράσχει την έγκριση της μεταφοράς με το αιτιολογικό ότι η Pedersen δεν της είχε διαβιβάσει τις αναγκαίες για την εξέταση της αιτήσεως εγκρίσεως πληροφορίες, ιδίως δε: 1) το πληρεξούσιο εκ μέρους των αρχικών παραγωγών των αποβλήτων με το οποίο βεβαιωνόταν ότι η Pedersen τους εκπροσωπεί στο πλαίσιο των μεταφορών των συλλεγομένων αποβλήτων 2) την απόδειξη ότι η ευρισκόμενη στη Γερμανία εγκατάσταση προβαίνει στην επεξεργασία των αποβλήτων κατά τρόπο αντίστοιχο, από οικολογικής απόψεως, προς τον προβλεπόμενο με τη δανική κανονιστική ρύθμιση Ι - 1498

PEDERSEN 3) επαρκείς πληροφορίες ως προς τη σύνθεση των αποβλήτων δεδομένου ότι η Pedersen είχε διευκρινίσει μόνον, στο έντυπο περί διασυνοριακής μεταφοράς, ότι επρόκειτο για μεταφορά «αποβλήτων προερχομένων από ηλεκτρονικές συναρμολογήσεις». 9 Εξάλλου, ενόψει του εικαζομένου ως μη πλήρους χαρακτήρα της κοινοποιήσεως, η Miljøstyrelsen έκρινε ότι δεν ήταν εφικτό να αρχίσει να τρέχει η προβλεπόμενη στο άρθρο 7 του κανονισμού 259/93 προθεσμία των τριάντα ημερών προκειμένου η αρμόδια αρχή να είναι σε θέση να δώσει τη συγκατάθεση της ή να προβάλει αντιρρήσεις. 10 Η Pedersen άσκησε στις 22 Μαΐου 2001 ενώπιον του Østre Landsret προσφυγή εκτιμώντας ότι είχε προσκομίσει επαρκή έγγραφα ώστε η Miljøstyrelsen να είναι σε θέση να εκδώσει την αιτηθείσα έγκριση, ότι οι προθεσμίες για την προβολή αντιρρήσεων είχαν λήξει και, ως εκ τούτου, δικαιούνταν να προβεί στις αποτελούσες αντικείμενο της διαφοράς της κύριας δίκης μεταφορές. 11 Υπό τις περιστάσεις αυτές, το Østre Landsret αποφάσισε να αναστείλει τη δίκη και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα: «1) Έχει η έκφραση "όταν αυτό δεν είναι δυνατόν" του άρθρου 2, στοιχείο ζ', περίπτωση ii, του κανονισμού [...] 259/93 [...] την έννοια ότι εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής αποβλήτων δεν μπορεί αυτομάτως να είναι ο κοινοποιών εξαγωγή αποβλήτων προς αξιοποίηση; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, ερωτάται βάσει ποιων κριτηρίων μπορεί μια εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής να είναι ο κοινοποιών εξαγωγή αποβλήτων προς αξιοποίηση. Ι - 1499

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 Μπορεί το κριτήριο να είναι ότι είτε ο αρχικός παραγωγός αποβλήτων είναι άγνωστος είτε πρόκειται για πολλούς παραγωγούς αποβλήτων των οποίων η επί μέρους παραγωγή είναι τόσο ασήμαντη ώστε δεν θα ήταν εύλογο να πρέπει καθένας χωριστά να κοινοποιεί την εξαγωγή των αποβλήτων; 2) Παρέχει το άρθρο 7, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφο 4, στοιχείο α', πρώτη και δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού [...] 259/93 [...], τη δυνατότητα να προβάλουν οι αρμόδιες αρχές της χώρας αποστολής αντιρρήσεις έναντι συγκεκριμένης αιτήσεως για άδεια εξαγωγής αποβλήτων προς αξιοποίηση, όταν δεν έχουν παρασχεθεί πληροφορίες από τον κοινοποιούντα ότι η εκ μέρους της εγκαταστάσεως παραλαβής επεξεργασία των εν λόγω αποβλήτων είναι από απόψεως προστασίας του περιβάλλοντος του ίδιου επιπέδου με αυτό που απαιτείται σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες της χώρας αποστολής; 3) Έχει το άρθρο 6, παράγραφος 5, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού [...] 259/93 [...] την έννοια ότι η υποχρέωση παροχής πληροφοριών για τη σύνθεση των αποβλήτων μπορεί να θεωρηθεί ότι τηρείται με τη δήλωση του κοινοποιούντος ότι πρόκειται μόνο για αηόβλητα ενός συγκεκριμένως δηλούμενου είδους, π.χ. για "απόβλητα προερχόμενα από ηλεκτρονικές συναρμολογήσεις"»; 4) Έχει το άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού [...] 259/93 [...] την έννοια ότι η προθεσμία του άρθρου 7, παράγραφος 2, αρχίζει να τρέχει αφότου οι αρμόδιες αρχές του κράτους προορισμού απέστειλαν απόδειξη παραλαβής, ανεξαρτήτως του ότι οι αρμόδιες αρχές αποστολής θεωρούν ότι δεν έλαβαν όλες τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 6, παράγραφος 5; Ι - 1500 Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, ερωτάται ποιες πληροφορίες πρέπει να περιέχει μια κοινοποίηση προκειμένου να αρχίσει να τρέχει η αναφερόμενη στο άρθρο 7, παράγραφος 2, προθεσμία των 30 ημερών.

PEDERSEN Έχει η υπέρβαση της προθεσμίας των 30 ημερών ως έννομη συνέπεια ότι οι αρμόδιες αρχές δεν μπορούν πλέον να προβάλουν αντιρρήσεις ή να απαιτήσουν συμπληρωματικές πληροφορίες;» Επί του πρώτου ερωτήματος 12 Με το πρώτο ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ερωτά, κατ' ουσίαν, αν το άρθρο 2, στοιχείο ζ', περίπτωση ii, του κανονισμού 259/93 έχει την έννοια ότι η εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής αποβλήτων δεν σημαίνει ότι έχει αυτομάτως και την ιδιότητα του κοινοποιούντος τη μεταφορά τους προς αξιοποίηση. 13 Όπως προκύπτει από το γράμμα του εν λόγω άρθρου 2, στοιχείο ζ', οσάκις το πρόσωπο, η δραστηριότητα του οποίου παρήγαγε τα συγκεκριμένα απόβλητα, εν προκειμένω ο αρχικός παραγωγός, δεν είναι σε θέση να κοινοποιήσει τη μεταφορά, εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής δύναται να εκπληρώσει τον ρόλο του κοινοποιούντος, αποκλειστικώς όμως σε παρόμοια περίπτωση. 14 Έτσι, όπως προκύπτει ρητώς, το οικείο άρθρο αποκλείει η εγκεκριμένη για τη συλλογή επιχείρηση να δύναται αυτομάτως να θεωρείται ως ο μοναδικός κοινοποιών τη μεταφορά αποβλήτων. 15 Επίσης, το αιτούν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστούν τα κριτήρια βάσει των οποίων μπορεί μια εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής να είναι ο κοινοποιών μεταφορά αποβλήτων προς αξιοποίηση. Ι - 1501

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 16 Μολονότι η υποχρέωση κοινοποιήσεως της μεταφοράς αποβλήτων βαρύνει κατ' αρχάς τον αρχικό παραγωγό, η έκφραση «όταν αυτό δεν είναι δυνατόν» σημαίνει ότι, σε περίπτωση αδυναμίας του αρχικού παραγωγού να προβεί στην κοινοποίηση, δύναται να το πράξει η εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής. Υπό το φως ενός των στόχων του κανονισμού 259/93, όπως συγκεκριμένα αυτός εξαγγέλλεται με την ένατη αιτιολογική σκέψη του, ήτοι της εκ των προτέρων κοινοποιήσεως στις αρμόδιες αρχές των μεταφορών αποβλήτων ώστε να τους παρέχεται η δυνατότητα να είναι δεόντως ενημερωμένες προκειμένου να δυνηθούν να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος, είναι όντως αναγκαίο η έκφραση «όταν αυτό δεν είναι δυνατόν» να τύχει της ευρύτερης δυνατής ερμηνείας προκειμένου να διασφαλιστεί ότι, οσάκις είναι ανέφικτη η παροχή εγγυήσεως ότι η κοινοποίηση της μεταφοράς προς τις αρμόδιες αρχές θα γίνει από τον αρχικό παραγωγό, αυτή να δύναται να δοθεί από την εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής. 17 Στη συγκεκριμένη αλληλουχία, οι μνημονευόμενες από το αιτούν δικαστήριο περιστάσεις, όπως το γεγονός ότι ο παραγωγός των αποβλήτων είναι άγνωστος ή ότι ο αριθμός των παραγωγών είναι τόσο υψηλός και η αποτελούσα προϊόν της δραστηριότητάς τους παραγωγή τόσο χαμηλή ώστε να μην είναι εύλογο να κοινοποιήσουν ατομικώς τη μεταφορά των αποβλήτων, συνιστούν κριτήρια παρέχοντα στην εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής τη δυνατότητα να προβεί στην κοινοποίηση της μεταφοράς στις αρμόδιες αρχές και εμπίπτοντα στο περιεχόμενο της εκφράσεως «όταν αυτό δεν είναι δυνατόν». 18 Ειδικότερα, οσάκις δεν είναι γνωστή η ταυτότητα του αρχικού παραγωγού, είναι απόλυτα δικαιολογημένο, και μάλιστα ευκταίο, στην κοινοποίηση προς τις αρμόδιες αρχές να προβεί η εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής. Επίσης, οι απορρέουσες από τον μεγάλο αριθμό επιχειρηματιών, καθένας από τους οποίους παράγει ασήμαντες ποσότητες αποβλήτων, πολλαπλές κοινοποιήσεις δεν θα συμβιβάζονταν, όπως επισήμανε στο σημείο 26 των προτάσεων του ο γενικός εισαγγελέας, με τη βαρύνουσα, δυνάμει του κανονισμού 259/93, τις αρμόδιες αρχές υποχρέωση να εξετάζουν τις εν λόγω κοινοποιήσεις εντός σχετικά βραχειών προθεσμιών. 19 Επομένως, στο πρώτο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι η έκφραση «όταν αυτό δεν είναι δυνατόν» που απαντά στο άρθρο 2, στοιχείο ζ', περίπτωση ii, του Ι - 1502

PEDERSEN κανονισμού 259/93 έχει την έννοια ότι το γεγονός απλώς και μόνον ότι δεδομένο πρόσωπο είναι η εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής δεν του προσδίδει την ιδιότητα του κοινοποιούντος μεταφορά αποβλήτων προς αξιοποίηση. Εντούτοις, οι περιστάσεις ότι ο παραγωγός των αποβλήτων είναι άγνωστος ή ότι ο αριθμός των παραγωγών είναι τόσο μεγάλος και η αποτελούσα προϊόν της δραστηριότητάς τους παραγωγή είναι τόσο ασήμαντη ώστε να μην είναι εύλογο οι παραγωγοί αυτοί να κοινοποιήσουν ατομικώς τη μεταφορά αποβλήτων δύνανται να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι η εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής εκλαμβάνεται ως ο κοινοποιών μεταφορά αποβλήτων προς αξιοποίηση. Επί του δευτέρου ερωτήματος 20 Με το δεύτερο ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ερωτά κατ' ουσίαν αν οι αρμόδιες αρχές του κράτους αποστολής νομιμοποιούνται να εναντιωθούν σε αίτηση εγκρίσεως εξαγωγής αποβλήτων προς αξιοποίηση εντός κράτους προορισμού για τον λόγο αποκλειστικά και μόνον ότι οι παρασχεθείσες από τον κοινοποιούντα πληροφορίες δεν διευκρινίζουν ότι η κανονιστική ρύθμιση του κράτους προορισμού απαιτεί το αυτό επίπεδο προστασίας, από οικολογικής απόψεως, με εκείνο του κράτους αποστολής. 21 Προκαταρκτικώς, επιβάλλεται η υπόμνηση ότι το ζήτημα των μεταφερομένων αποβλήτων ρυθμίζεται με εναρμονισμένο τρόπο σε κοινοτικό επίπεδο μέσω του κανονισμού 259/93, ώστε να κατοχυρώνεται η προστασία του περιβάλλοντος (αποφάσεις της 13ης Δεκεμβρίου 2001, C-324/99, DaimlerChrysler, Συλλογή 2001, σ. Ι-9897, σκέψη 42, και της 27ης Φεβρουαρίου 2002, C-6/00, ASA, Συλλογή 2002, σ. Ι-1961, σκέψη 35). 22 Οι περιπτώσεις όπου τα κράτη μέλη δύνανται να προβάλουν αντιρρήσεις σε μεταφορά αποβλήτων μεταξύ τους απαριθμούνται περιοριστικώς στο άρθρο 7, παράγραφος 4, του κανονισμού, όσον αφορά τα προοριζόμενα προς αξιοποίηση απόβλητα σύμφωνα με την παράγραφο 2 της οικείας διατάξεως (προαναφερθείσα απόφαση ASA, σκέψη 36). Ι - 1503

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 23 Πάντως, η εφαρμογή του προπαρατεθέντος άρθρου 7, παράγραφος 4, το οποίο προσδιορίζει τις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι αρμόδιες αρχές αποστολής, διαμετακομίσεως ή προορισμού έχουν τη δυνατότητα να προβάλουν αντιρρήσεις στις μεταφορές αποβλήτων που προορίζονται για αξιοποίηση, προϋποθέτει ότι η αρμόδια αρχή διαθέτει τις αναγκαίες πληροφορίες για να ελέγξει αν τυχόν μεταφορά αντιστοιχεί ή όχι σε μία από τις εν λόγω περιπτώσεις. 24 Συναφώς, το άρθρο 6, παράγραφος 5, του κανονισμού 259/93 προβλέπει ότι ο κοινοποιών οφείλει να προσκομίσει ορισμένα πληροφοριακά στοιχεία. 25 Περαιτέρω, όπως προκύπτει επίσης από το άρθρο 6, παράγραφος 4, του κανονισμού, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να ζητήσουν από τον κοινοποιούντα πληροφοριακά στοιχεία και συμπληρωματικά έγγραφα. 26 Αφ' ης στιγμής ο κανονισμός 259/93 δεν προβλέπει ειδική διαδικασία σε περίπτωση μη ικανοποιήσεως παρόμοιας αιτήσεως παροχής πληροφοριών ή συμπληρωματικών εγγράφων, η αρμόδια αρχή έχει τη δυνατότητα να διατυπώσει «αντίρρηση» όπως προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού, εφόσον δεν διαθέτει αναγκαίες πληροφορίες προκειμένου να ελέγξει αν δεδομένη μεταφορά θέτει προβλήματα υπό το φως του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού. 27 Στη συγκεκριμένη αλληλουχία, το επίπεδο των πληροφοριών που μπορούν να εκληφθούν ως αναγκαίες και που η αρμόδια αρχή δύναται, συνακόλουθα, να ζητήσει ποικίλλει ανάλογα με τις κατά το άρθρο 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 259/93 περιπτώσεις. Ι - 1504

PEDERSEN 28 Έτσι, όσον αφορά την προβλεπόμενη στο άρθρο 7, παράγραφος 4, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 259/93 περίπτωση, το Δικαστήριο έκρινε, στη σκέψη 43 της αποφάσεως της 16ης Δεκεμβρίου 2004, C-277/02, EU-Wood-Trading (Συλλογή 2004, σ. Ι-11957), ότι οι αρμόδιες αρχές μπορούν να θεμελιώσουν αντίρρηση επί εκτιμήσεων συνδεομένων όχι μόνο με την ίδια τη μεταφορά των αποβλήτων αλλά και με την προβλεπόμενη με την εν λόγω μεταφορά πράξη αξιοποιήσεως. 29 Πράγματι, αφ' ης στιγμής, κατά το άρθρο 4 της οδηγίας 75/442, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα απόβλητα θα αξιοποιηθούν ή θα διατεθούν χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία του ανθρώπου και χωρίς να γίνει χρήση διαδικασιών ή μεθόδων δυναμένων να βλάψουν το περιβάλλον, οι διατάξεις του άρθρου 7, παράγραφος 4, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 259/93 έχουν την έννοια ότι επιτρέπουν στις αρμόδιες αρχές αποστολής να προβάλουν αντιρρήσεις σε μεταφορά αποβλήτων προοριζομένων για αξιοποίηση με το αιτιολογικό ότι η προβλεπόμενη αξιοποίηση δεν τηρεί τις απορρέουσες από το εν λόγω άρθρο 4 επιταγές (προαναφερθείσα απόφαση EU Wood Trading, σκέψη 42). 30 Με την προπαρατεθείσα απόφαση EU Wood Trading, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι διατάξεις του άρθρου 7, παράγραφος 4, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 259/93 σημαίνουν ότι οι αρμόδιες αρχές αποστολής δύνανται, κατά την αξιολόγηση των κινδύνων που συνεπάγεται η αξιοποίηση των αποβλήτων που λαμβάνει χώρα στο κράτος προορισμού για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, να λάβουν υπόψη τους όλα τα συναφή κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων όσων ισχύουν στο κράτος αποστολής, ακόμη και αν είναι αυστηρότερα από τα ισχύοντα στο κράτος προορισμού, και τούτο εφόσον αποσκοπούν στην εξάλειψη των εν λόγω κινδύνων. Πάντως, οι αρμόδιες αρχές αποστολής δεν δεσμεύονται από τα ισχύοντα στο κράτος τους κριτήρια, αν αυτά δεν είναι καταλληλότερα προς αποτροπή του κινδύνου σε σχέση με εκείνα του κράτους προορισμού (προπαρατεθείσα απόφαση EU Wood Trading, σκέψη 46). 31 Επίσης, η αρμόδια αρχή αποστολής μπορεί να αντιταχθεί νομίμως σε μεταφορά αποβλήτων, στηριζόμενη στους εθνικούς κανόνες αξιοποιήσεως, μόνον εφόσον οι κανόνες αυτοί είναι κατάλληλοι, τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας, για Ι - 1505

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 την επίτευξη του στόχου της αποτροπής των κινδύνων που επάγονται για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον και δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη των στόχων αυτών (προπαρατεθείσα απόφαση EU Wood Trading, σκέψη 49). Οι συναφείς κίνδυνοι πρέπει να υπολογίζονται όχι βάσει γενικών εκτιμήσεων αλλά βάσει συναφών επιστημονικών ερευνών (προπαρατεθείσα απόφαση EU Wood Trading, σκέψη 50). 32 'Ετσι, στο πλαίσιο της προβλεπόμενης με το άρθρο 6 του κανονισμού 259/93 εκ των προτέρων κοινοποιήσεως, ο κοινοποιών οφείλει, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του οικείου άρθρου, να περιλάβει στο έγγραφο παρακολουθήσεως, το οποίο επέχει θέση εγγράφου επί του οποίου θεμελιώνεται η κοινοποίηση, πληροφοριακά στοιχεία αφορώντα όχι μόνο τη σύνθεση και την ποσότητα των προς αξιοποίηση αποβλήτων και τις λεπτομέρειες μεταφοράς τους, αλλά επίσης και τους όρους υπό τους οποίους πρόκειται να αξιοποιηθούν αυτά. 33 Αντιθέτως, δεν μπορεί να απαιτείται από τον κοινοποιούντα να αποδείξει ότι η αξιοποίηση εντός του κράτους προορισμού πρόκειται να είναι ισοδύναμη με την προβλεπόμενη από την κανονιστική ρύθμιση του κράτους αποστολής. Αν, όμως, η αρμόδια αρχή αποστολής προτίθεται, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 4, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 259/93, να προβάλει αντιρρήσεις σε σχέση με μεταφορά βάσει των εθνικών κανόνων αξιοποιήσεως, σ' αυτήν εναπόκειται να καταδείξει τους κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον που θα συνεπαγόταν η αξιοποίηση των αποβλήτων στο κράτος προορισμού. 34 Υπό το φως των προεκτεθέντων, στο δεύτερο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι η αρμόδια αρχή αποστολής νομιμοποιείται, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφοι 2 και 4, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 259/93, να προβάλει αντιρρήσεις επί μεταφοράς αποβλήτων ελλείψει πληροφοριακών στοιχείων σχετικά με τους όρους επεξεργασίας αυτών εντός του κράτους προορισμού. Αντιθέτως, δεν μπορεί να απαιτείται από τον κοινοποιούντα να αποδείξει ότι η αξιοποίηση εντός του κράτους προορισμού πρόκειται να είναι ισοδύναμη με την προβλεπόμενη από την κανονιστική ρύθμιση του κράτους αποστολής. Ι - 1506

PEDERSEN Επί του τρίτου ερωτήματος 35 Με το τρίτο ερώτημα του, το αιτούν δικαστήριο ερωτά αν, στο πλαίσιο της κοινοποιήσεως της μεταφοράς, η μνεία κατηγορίας αποβλήτων όπως «απόβλητα προερχόμενα από ηλεκτρονικές συναρμολογήσεις» πληροί την υποχρέωση ενημερώσεως σχετικά με τη σύνθεση των αποβλήτων όπως προβλέπει το άρθρο 6, παράγραφος 5, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 259/93. 36 Όπως ήδη υπογραμμίστηκε στη σκέψη 16 της παρούσας αποφάσεως, ένας από τους στόχους του κανονισμού 259/93 έγκειται στην κατοχύρωση της εκ των προτέρων κοινοποιήσεως των μεταφορών αποβλήτων προς τις αρμόδιες αρχές ώστε να τους παρέχεται η δυνατότητα να είναι δεόντως ενημερωμένες προκειμένου να είναι σε θέση να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος. 37 Η μόνη ικανή να διασφαλίσει την επίτευξη του στόχου αυτού είναι η πλήρης κοινοποίηση όπου απαντά λεπτομερώς η προέλευση, η σύνθεση και η ποσότητα των αποβλήτων που προορίζονται προς αξιοποίηση και, οσάκις πρόκειται για απόβλητα ποικίλης προελεύσεως, περιλαμβάνουσα λεπτομερή κατάλογο τους. 38 Η μνεία «προερχόμενα από ηλεκτρονικές συναρμολογήσεις απόβλητα» δεν πληροί την ανωτέρω προϋπόθεση αν ληφθεί υπόψη ο αφηρημένος και ασαφής χαρακτήρας της, καθώς και λόγω της απουσίας λεπτομερών ενδεικτικών στοιχείων ικανών να παράσχουν στην αρμόδια αρχή πληροφοριακά στοιχεία ως προς τα ειδικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των επιδίκων αποβλήτων. 39 Ενόψει των προεκτεθέντων, στο τρίτο ερώτημα επιβάλλεται η απάντηση ότι το άρθρο 6, παράγραφος 5, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 259/93 έχει την έννοια ότι δεν εκπληρούται η υποχρέωση ενημερώσεως ως προς τη σύνθεση των αποβλήτων αν ο κοινοποιών δηλώνει κατηγορία αποβλήτων με τη μνεία «προερχόμενα από ηλεκτρονικές συναρμολογήσεις απόβλητα». Ι - 1507

Επί του τετάρτου ερωτήματος ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 40 Με τα τέταρτο ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ερωτά αν το γεγονός ότι η αρμόδια αρχή αποστολής εκτιμά ότι δεν διαθέτει όλα τα αναγκαία πληροφοριακά στοιχεία σχετικά με τη μεταφορά των αποβλήτων που προορίζονται για αξιοποίηση επηρεάζει την ημερομηνία από την οποία αρχίζει να τρέχει η προθεσμία 30 ημερών, όπως προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 259/93. Επιπλέον, το ίδιο δικαστήριο ερωτά αν η υπέρβαση της εν λόγω προθεσμίας αποκλείει το ενδεχόμενο οι αρμόδιες αρχές να προβάλουν αντιρρήσεις κατά της μεταφοράς ή να ζητήσουν από τον κοινοποιούντα συμπληρωματικά πληροφοριακά στοιχεία. 41 Για να δοθεί απάντηση στο υποβληθέν ερώτημα, επιβάλλεται η εξέταση του μηχανισμού κοινοποιήσεως των μεταφορών αποβλήτων, όπως τον περιγράφει ο κανονισμός 259/93. 42 Κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού, οσάκις ο κοινοποιών προτίθεται να μεταφέρει από κράτος μέλος σε άλλο απόβλητα προοριζόμενα για αξιοποίηση, ενημερώνει συναφώς την αρμόδια αρχή προορισμού και διαβιβάζει αντίγραφο της κοινοποιήσεως στις αρμόδιες αρχές αποστολής και διαμετακομίσεως καθώς και στον παραλήπτη. 43 Το άρθρο 7, παράγραφος 1, του οικείου κανονισμού προβλέπει ότι, από της παραλαβής της εν λόγω κοινοποιήσεως, η αρμόδια αρχή προορισμού διαβιβάζει, εντός προθεσμίας τριών εργασίμων ημερών, απόδειξη παραλαβής στον κοινοποιούντα καθώς και αντίγραφο του εν λόγω εγγράφου στις άλλες αρμόδιες αρχές και στον παραλήπτη. 44 Κατά την παράγραφο 2, πρώτο εδάφιο, του ίδιου άρθρου, οι αρμόδιες αρχές προορισμού, αποστολής και διαμετακομίσεως διαθέτουν προθεσμία 30 ημερών από την αποστολή της αποδείξεως παραλαβής προκειμένου να προβάλουν αντιρρήσεις κατά της μεταφοράς. Ι - 1508

PEDERSEN 45 Άρα, όπως προκύπτει από το ίδιο το γράμμα του άρθρου 7 του κανονισμού 259/93, η προθεσμία 30 ημερών αρχίζει να τρέχει από της αποστολής της αποδείξεως παραλαβής εκ μέρους της αρμόδιας αρχής προορισμού. Το γεγονός ότι η αρμόδια αρχή αποστολής, όπως συμβαίνει στα πλαίσια της υποθέσεως της κύριας δίκης, εκτιμά ότι δεν έλαβε όλες τις αναγκαίες πληροφορίες δεν πρέπει να αναστέλλει την έναρξη της σχετικής προθεσμίας. Η ανωτέρω προθεσμία των 30 ημερών συνιστά σημαντική εγγύηση υπέρ του κοινοποιούντος ότι η κοινοποίηση του περί μεταφοράς εξετάστηκε εντός των αυστηρών προθεσμιών όπως προβλέπει ο οικείος κανονισμός και ότι ο ίδιος ενημερώθηκε, το αργότερο κατά την παρέλευση τους, σχετικά με το αν, και ενδεχομένως υπό ποιες προϋποθέσεις, μπορεί να πραγματοποιηθεί η μεταφορά (βλ. υπό την έννοια αυτή, όσον αφορά αντίρρηση της αρμόδιας αρχής αποστολής σχετικά με τον πεπλανημένο χαρακτηρισμό μεταφοράς, την προπαρατεθείσα απόφαση ASA, σκέψη 49). 46 Για τον λόγο αυτό, υπό το φως των επιταγών περί ασφαλείας δικαίου, επιβάλλεται η αυστηρή ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 259/93. Επειδή η προβλεπόμενη στο άρθρο αυτό προθεσμία 30 ημερών αποτελεί εγγύηση για τη χρηστή διοικητική διαχείριση, οι αρμόδιες αρχές είναι σε θέση να προβάλουν αντιρρήσεις μόνον αν τηρήσουν τη σχετική προθεσμία. 4 7 Έτσι, το ότι δεν περιλαμβάνονται ορισμένες πληροφορίες τις οποίες η αρμόδια αρχή, εν προκειμένω η αρχή αποστολής, θεωρεί χρήσιμο έως και αναγκαίο να ζητήσει δεν πρέπει να αναστέλλει την οριζόμενη στο άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 259/93 προθεσμία 30 ημερών. 48 Με τις γραπτές παρατηρήσεις τους, η Δανική, η Αυστριακή και η Πολωνική Κυβέρνηση γνωστοποίησαν τις επιφυλάξεις τους αναφορικά με την ανωτέρω ερμηνεία, υποστηρίζοντας ότι η αποδοχή του γεγονότος ότι η προθεσμία 30 ημερών αρχίζει να τρέχει από την αποστολή εκ μέρους της αρμόδιας αρχής προορισμού της αποδείξεως παραλαβής, και μάλιστα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι η κοινοποίηση δεν είναι πλήρης, οδηγεί στο να καθίσταται αδύνατη η εκ μέρους των αρμοδίων αρχών προβολή αντιρρήσεων κατά της μεταφοράς. Ι - 1509

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 49 Συναφώς, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι αρμόδιες αρχές πρέπει να ενημερώνονται δεόντως, μέσω της εκ των προτέρων κοινοποιήσεως, ως προς τη μορφή, τις κινήσεις και τη διάθεση ή την αξιοποίηση των αποβλήτων, έτσι ώστε να είναι σε θέση να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος, περιλαμβανομένης της δυνατότητας προβολής αιτιολογημένων αντιρρήσεων σχετικά με τις μεταφορές, καθίσταται αναγκαία η διαφύλαξη των δικαιωμάτων των εν λόγω αρχών να ζητούν πληροφοριακά στοιχεία οσάκις εκτιμούν ότι η κοινοποίηση δεν είναι πλήρης, δικαιωμάτων που τους απονέμει το άρθρο 6, παράγραφος 4, του κανονισμού 259/93. 50 Εντούτοις, η διδόμενη στις σκέψεις 46 και 47 της παρούσας αποφάσεως ερμηνεία ουδαμώς θίγει τα εν λόγω δικαιώματα. Αφ' ης στιγμής ο κανονισμός 259/93 δεν προβλέπει ειδική διαδικασία υποβολής αιτήσεων παροχής πληροφοριών και συμπληρωματικών εγγράφων εκ μέρους των αρμοδίων αρχών, δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 4, του κανονισμού, παρόμοιες αιτήσεις μπορούν να υποβληθούν εκ μέρους των αρμοδίων αρχών, εν προκειμένω εκ μέρους της αρχής αποστολής, εντός προθεσμίας 30 ημερών, υπό μορφή «αντιρρήσεως», όπως προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού. Η λύση αυτή παρέχει τη δυνατότητα συγκερασμού της αυστηρής ερμηνείας του προπαρατεθέντος άρθρου 7, παράγραφος 2, και της τηρήσεως των δικαιωμάτων των αρμοδίων αρχών να ζητούν συμπληρωματικές πληροφορίες. 51 Στην υποθετική περίπτωση κατά την οποία οι αιτούμενες εκ μέρους της αρμόδιας αρχής αποστολής συμπληρωματικές πληροφορίες παραλαμβάνονται εντός της προθεσμίας 30 ημερών και κατά την οποία η εν λόγω αρχή εκτιμά ότι τα δικαιολογούντα τις αντιρρήσεις της προβλήματα επελύθησαν, αυτή ενημερώνει συναφώς πάραυτα, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 5, του κανονισμού 259/93, εγγράφως τον κοινοποιούντα με αντίγραφο στον παραλήπτη και στις άλλες ενδιαφερόμενες αρμόδιες αρχές. Αν στη συνέχεια χωρεί ουσιώδης τροποποίηση των λεπτομερειών της μεταφοράς, πρέπει να πραγματοποιείται νέα κοινοποίηση. 52 Υπό τις περιστάσεις αυτές, στο τέταρτο ερώτημα προσήκει η απάντηση ότι η οριζόμενη στο άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 259/93 προθεσμία αρχίζει να τρέχει από την αποστολή της αποδείξεως παραλαβής της κοινοποιήσεως εκ Ι - 1510

PEDERSEN μέρους των αρμοδίων αρχών του κράτους προορισμού, υπό την επιφύλαξη του ότι οι αρμόδιες αρχές του κράτους αποστολής εκτιμούν ότι δεν έλαβαν όλα τα απαιτούμενα από το άρθρο 6, παράγραφος 5, του εν λόγω κανονισμού πληροφοριακά στοιχεία. Η υπέρβαση της εν λόγω προθεσμίας έχει ως αποτέλεσμα οι αρμόδιες αρχές να αδυνατούν πλέον να προβάλουν αντιρρήσεις κατά της μεταφοράς ή να ζητήσουν από τον κοινοποιούντα συμπληρωματικά πληροφοριακά στοιχεία. Επί των δικαστικών εξόδων 53 Δεδομένου ότι η διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σ' αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι κατέθεσαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πέραν των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται. Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) αποφαίνεται: 1) Η έκφραση «όταν αυτό δεν είναι δυνατόν» που απαντά στο άρθρο 2, στοιχείο ζ', περίπτωση ii, του κανονισμού (ΕΟΚ) 259/93 του Συμβουλίου, της 1ης Φεβρουαρίου 1993, σχετικά με την παρακολούθηση και τον έλεγχο των μεταφορών αποβλήτων στο εσωτερικό της Κοινότητας καθώς και κατά την είσοδο και έξοδό τους, έχει την έννοια ότι το γεγονός απλώς και μόνον ότι δεδομένο πρόσωπο είναι η εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής δεν του προσδίδει την ιδιότητα του κοινοποιούντος μεταφορά αποβλήτων προς αξιοποίηση. Εντούτοις, οι περιστάσεις ότι ο παραγωγός των αποβλήτων είναι άγνωστος ή ότι ο αριθμός των παραγωγών είναι τόσο μεγάλος και η αποτελούσα προϊόν της δραστηριότητας τους παραγωγή είναι τόσο ασήμαντη ώστε να μην είναι εύλογο οι παραγωγοί αυτοί να κοινοποιήσουν ατομικώς τη μεταφορά αποβλήτων δύνανται να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι η εγκεκριμένη επιχείρηση συλλογής εκλαμβάνεται ως ο κοινοποιών μεταφορά αποβλήτων προς αξιοποίηση. Ι - 1511

ΑΠΟΦΑΣΗ της 16.2.2006 ΥΠΟΘΕΣΗ C-215/04 2) Η αρμόδια αρχή αποστολής νομιμοποιείται, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφοι 2 και 4, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 259/93, να προβάλει αντιρρήσεις επί μεταφοράς αποβλήτων ελλείψει πληροφοριακών στοιχείων σχετικά με τους όρους επεξεργασίας αυτών εντός του κράτους προορισμού. Αντιθέτως, δεν μπορεί να απαιτείται από τον κοινοποιούντα να αποδείξει ότι η αξιοποίηση εντός του κράτους προορισμού πρόκειται να είναι ισοδύναμη με την προβλεπόμενη από την κανονιστική ρύθμιση του κράτους αποστολής. 3) Το άρθρο 6, παράγραφος 5, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 259/93 έχει την έννοια ότι δεν εκπληρούται η υποχρέωση ενημερώσεως ως προς τη σύνθεση των αποβλήτων αν ο κοινοποιών δηλώνει κατηγορία αποβλήτων με τη μνεία «προερχόμενα από ηλεκτρονικές συναρμολογήσεις απόβλητα». 4) Η οριζόμενη στο άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 259/93 προθεσμία αρχίζει να τρέχει από την αποστολή της αποδείξεως παραλαβής της κοινοποιήσεως εκ μέρους των αρμοδίων αρχών του κράτους προορισμού, υπό την επιφύλαξη του ότι οι αρμόδιες αρχές του κράτους αποστολής εκτιμούν ότι δεν έλαβαν όλα τα απαιτούμενα από το άρθρο 6, παράγραφος 5, του εν λόγω κανονισμού πληροφοριακά στοιχεία. Η υπέρβαση της εν λόγω προθεσμίας έχει ως αποτέλεσμα οι αρμόδιες αρχές να αδυνατούν πλέον να προβάλουν αντιρρήσεις κατά της μεταφοράς ή να ζητήσουν από τον κοινοποιούντα συμπληρωματικά πληροφοριακά στοιχεία. (υπογραφές) Ι - 1512