ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

Ê ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΘΗΝΩΝ Τ Ε Υ Χ Ο Σ 3 5 Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ - Ο Κ Τ Ω Β Ρ Ι Ο Σ 2 0 1 0 Τ Ι Σ Ρ Ι - Χ Ε Σ Β Α Ν 5 7 7 1

περιεχοµενα 03 συνταξης σηµειωµα 04 κοινοτητας διοικηση τρια χρονια δυσκολα 05 ο φιλος στην αναγκη... κοινοτικη δραση 06 πτυχες εξελιξεων Ελληνο-ισραηλινες σχεσεις 09 το διληµµα ποιος οµιλει εκ µερους µου; 10 στο ονοµα του Θεου 15 χρονια χωρις τον Ραµπιν 12 διαµορφωνοντας το µελλον µας µαζι η ιστορια του Keren Hayesod 15 ανακοινωσεις αερας αλλαγης στο πνευµατικο κεντρο 16 το µαγκεν νταβιντ της Σκιαθου 17 αποφθεγµα φωτογραφια 18 οταν το αδυνατο γινεται δυνατο 20 22 νεα ρουχα για ενα παλιο µισος 23 η«ελπιδα» Hatikva 28 Εδω Θεσσαλονικη ραδιοφωνικη εκποµπη µε θεµα τον ελληνικο εβραϊσµο 30 ανεκδοτο - ραββινικη ιστορια ειδησεων αποηχοι 31 τεχνης εργα ποιηµα 21 αναγνωστων βηµα 26 100 Εβραιοι που επηρεασαν τον κοσµο Γκρεγκορι Πινκους Ι ΙΟΚΤΗΤΗΣ: Ισραηλιτική Κοινότης Αθηνών, Μελιδονη 8, Αθήνα 105 53, τηλ.: 2103252898, fax: 210 3220761, e-mail: athjcomm@otenet.gr. ΕΚ ΟΤΗΣ: ο Πρόεδρος της Ι.Κ.Α. Βενιαµίν Αλµπάλας ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚ ΟΣΗΣ-ΣΥΝΤΑ- ΞΗΣ: Βίκτωρ Ελιέζερ fax: 2104820057, e-mail: victorel@otenet.gr ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑ Α: Βίκτωρ Ελιέζερ, Άρης Εµµανουήλ, Ηλίας Νάχµαν ΣΧΕ ΙΑΣΜΟΣ-ΚΑΛΛ/ΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ρασέλ Μπαλέστρα ΕΚΤΥΠΩΣΗ: ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΑΕΒΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ: Βενιαµίν Αλµπάλας, Αλίκη Αρούχ-Μορδεχάι, Βίκτωρ Ελιέζερ, Άρης Εµµανουήλ, Ζαν Κοέν, Γκαµπριέλ Νεγρίν, Ντορίτα Τρέβεζα.

συνταξης σηµειωµα 03 διαπραγµατευσεις Καλή χρονιά! Το 5771 ας γεµίσει το κάθε σπιτικό µε υγεία, χαρά και ευτυχία. Και φυσικά, από τούτες τις γραµµές δεν θα πάψουµε να επιση- µαίνουµε όχι µόνο την ευχή αλλά την προσδοκία και την ανάγκη να υπηρετήσουµε την αρχή της «τσεντακά» -της φιλανθρωπίας και δικαιοσύνης µια προτροπή της εβραϊκής θρησκείας που ιδιαίτερα τις δύσκολες τούτες µέρες καθίσταται πρόσταγµα ανθρωπιάς. Την ώρα ακριβώς που γράφονται αυτές οι γραµµές, ξεκινάει στην Ουάσιγκτον µια διάσκεψη που ίσως γεννήσει ελπίδες για µια στροφή προς την ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Οµπάµα, Μπλερ, Μουµπάρακ, Αµπντάλα, Αµπάς και Νετανιάου, διαπραγµατεύονται για την επίλυση της πλέον µακρόχρονης διαµάχης τής σύγχρονης ιστορίας. Όχι, όµως, αναί- µακτα - τέσσερις Ισραηλινοί πολίτες δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τους τροµοκράτες της Χαµάς που στόχο είχαν την δολοφονία τής ίδιας της ειρηνευτικής προσπάθειας. Όπως λέει ο Άµος Οζ, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι δεν µπορούν να συγκατοικήσουν στο ίδιο σπίτι. Μπορούν όµως να κτίσουν τα δικά τους σπίτια στην ίδια γειτονιά. Και µέχρι οι µεν να αγαπήσουν τους δε, θα πρέπει να µάθουν να συµβιώνουν ως απλοί γείτονες, και ο αλληλοσεβασµός να αντικαταστήσει τον αλληλοσκοτωµό. Και όπως έγραψε ο έγκριτος σχολιαστής Αλούφ Μπεν στην εφηµερίδα Haaretz, στη διάσκεψη αυτή και στη µετέπειτα εποχή θα διαπιστωθεί εάν ο Βενιαµίν Νετανιάου θα είναι ο Γκορµπατσόφ του Ισραήλ. Όπως δηλαδή ο πρώην Σοβιετικός ηγέτης, πιστός στη κοµµουνιστική ιδεολογία, µε τις µεταρρυθµίσεις του έφερε τη ηµοκρατία, έτσι και ο Νετανιάου, πιστός στην ιδέα του Μεγάλου Ισραήλ και στη πολιτική τού µη συµβιβασµού, µπορεί να οδηγήσει το Ισραήλ στο δρόµο του συµβιβασµού και της ειρήνης. Εµείς του ευχόµαστε να διαβεί µε επιτυχία αυτό το δύσκολο δρόµο που θα διασφαλίσει την ευηµερία του λαού του Ισραήλ και την ειρηνική συµβίωσή του µε τους γειτονικούς λαούς. Αποχαιρετούµε τον Πρέσβη κ. Αλί Γιαχία και καλωσορίζουµε τον νέο Ισραηλινό Πρέσβη στην Αθήνα κ. Άριε Μέκελ, ευχόµενοι και στους δύο καλή επιτυχία στο έργο τους. Ταυτόχρονα καλωσορίζουµε στη συντακτική οµάδα του Άλεφ την Ντορίτα Τρέβεζα µε τη βεβαιότητα ότι θα είναι µια νέα νότα ζωντάνιας και νιότης για το έντυπό µας, Καλή ανάγνωση Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ

04 κοινοτητας διοικηση τρια χρονια Αγαπητά μέλη της Κοινότητάς μας, Με την ευκαιρία των μεγάλων Εβραϊκών Εορτών μάς δίνεται η ευκαιρία να επικοινωνήσουμε για να ευχηθούμε σε σας και τις οικογένειές σας υγεία, χαρά, ευτυχία και προκοπή και ταυτόχρονα να γίνετε κοινωνοί των προβλημάτων που θα αντιμετωπίσει το νέο Κοινοτικό Συμβούλιο. Όπως γνωρίζετε το βράδυ της 30ής Μαΐου 2010 ξεκινήσαμε μια νέα τριετία με την εκλογή της νέας Διοίκησης της Κοινότητάς μας μέχρι το 2013. Η εκλογική αναμέτρηση που προηγήθηκε, χαρακτηρίστηκε από πρωτοφανή ένταση. Ορισμένες φορές έφτασε στα όρια του απαράδεκτου. Απρόβλεπτες συμμαχίες προσπάθησαν με κάθε μέσον, αλλά ανεπιτυχώς, να πλήξουν το κύρος και το έργο τού προηγούμενου Κοινοτικού Συμβουλίου. Ας ευχηθούμε να μην υπάρξει στο μέλλον παρόμοια κατάσταση, Τα αποτελέσματα της κάλπης επαναβεβαίωσαν και με το παραπάνω την εμπιστοσύνη τής πλειοψηφίας των ομοθρήσκων μας. Η κληρονομιά και η εντολή αυτής της εμπιστοσύνης μας γεμίζουν με ικανοποίηση αλλά και με ευθύνες. Στηριζόμαστε σε νέα άτομα που ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία δίνοντας την ευκαιρία να στελεχώσουν μαζί με τα έμπειρα παλαιά το Κοινοτικό Συμβούλιο και τις επιτροπές. Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις αναγέννησης της Κοινότητάς μας. Έτσι θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας τους κύριους στόχους αλλά και τις δυσκολίες της τριετίας που έρχεται. Η οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα μας, άγνωστο για πόσο διάστημα ακόμη, θα επηρεάσει σοβαρά την οικονομική κατάσταση και το έργο τής Κοινότητάς μας, Η υψηλή φορολογία στα εισοδήματα από τα ακίνητα (20%), η φορολόγηση των δωρεών, το ΕΤΑΚ και ο φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας (3%) και η πτώση των ενοικίων θα επηρεάσουν σημαντικά τις οικονομικές δυνατότητες της Κοινότητας και θα δημιουργήσουν αδιέξοδα και πλέγμα δυσκολιών για να μην περιοριστούν, στο μέτρο του δυνατού, οι κοινοτικές δραστηριότητες. Υπολογίζεται ότι ο ήδη ελλειμματικός προϋπολογισμός της Κοινότητάς μας θα επιβαρυνθεί με ακόμα 150.000-200.000 σε ετήσια βάση από τα νέα φορολογικά μέτρα. Σχολείο, συναγωγή, βοήθεια και περίθαλψη ομοθρήσκων που έχουν ανάγκη, νεολαία, ασφάλεια και μάχη κατά του αντισημιτισμού, αποτελούν τους κύριους πυλώνες του κοινοτικού έργου. Έργο που χρειάζεται τη συμβολή και τη συνδρομή όλων μας. Κατανοούμε τις δυσκολίες των πολλών. Αναμένουμε αύξηση στον αριθμό αιτημάτων βοήθειας από τα μέλη μας. Γνωρίζουμε την πραγματικότητα. Η Κοινότητα θα περιορίσει, όσο είναι δυνατόν, τις λειτουργικές ανάγκες της. Ζητήθηκε ήδη από τις Επιτροπές να αναμορφώσουν τους προϋπολογισμούς τους. Το πολύπλευρο κοινοτικό έργο όμως χρειάζεται, για να συνεχιστεί, ακόμη και το ένα ευρώ από τον καθένα μας. Ας γίνουμε όλοι κήρυκες των αναγκών και των στόχων για να μην περιοριστεί το κοινοτικό έργο. Το έργο που είναι για τους πολλούς και για τον καθένα μας, χρειάζεται υποστήριξη από όλους μας. Όταν διψάει η αυλή μας πρέπει να την ποτίζουμε. Ας ενισχύσουμε την Κοινότητά μας που θα αντιμετωπίσει στα δύσκολα χρόνια που έρχονται μεγάλες, ποικίλες και πιεστικές ανάγκες. Χωρίς οικονομικά αυτάρκη Κοινότητα, το εβραϊκό οικοδόμημα της Αθήνας θα κλονισθεί. Παράλληλα, με δύναμη την κατανόηση και την καλή θέληση όλων θα προχωρήσουμε με αισιοδοξία στην υλοποίηση των κοινοτικών στόχων. Συνταξιοδότηση του Ραββίνου κ. Αράρ και μετάκληση νέου Ραββίνου. Αναζήτηση νέου χώρου ταφής των νεκρών μας. Έγκριση του νέου καταστατικού. Επιστροφή από το Ισραήλ και ενσωμάτωση των δυο εβραιοδιδασκαλισσών στο Σχολείο και ενεργοποίηση της Μικρής Νεολαίας. Εντατικοποίηση της συμμετοχής νέων στην ηλικία ομοθρήσκων στα κοινοτικά δρώμενα. Συμπαράσταση, υλική και ηθική, σε ομοθρήσκους μας που έχουν ανάγκες. Το ΑΛΕΦ και ο νέος ιστότοπος της Κοινότητας, θα βελτιώσουν την επικοινωνία και την ενημέρωση των μελών μας και θα συμβάλουν στη δυνατότητα αναζήτησης εργασίας των νέων μας. Η πνευματική, θρησκευτική και καλλιτεχνική ζωή θα συνεχιστεί σε νέες διαστάσεις. Συνέχιση όλων των καθιερωμένων εκδηλώσεων. Εκμετάλλευση του καλού πολιτικού κλίματος από τις πρόσφατες σημαντικές επισκέψεις. Αντιμετώπιση του αντισημιτισμού, Διεύρυνση της συνεργασίας με εβραϊκούς και μη οργανισμούς κ.ά. Για όλα τα παραπάνω χρειαζόμαστε όλοι μας όλους σας. Με εγκάρδιες ευχές και Χρόνια Πολλά! Τιζκού Λεσσανίμ Ραμπότ Βενιαμίν Αλμπάλας Πρόεδρος Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών

κοινοτητας δραση 05 ο φιλος στην «Στις δύσκολες στιγμές φαίνεται ο Φίλος». Όταν πέραν των γνωστών φιλικών σχέσεων μεταξύ μας υπάρχει και η πανταχού παρούσα ενεργός Εβραϊκή Αλληλεγγύη, τότε μία Συντονιστική Ομάδα μπορεί -και πρέπει στις μέρες αυτές- να σχηματισθεί και να δράσει συμβουλευτικά και καταλυτικά προκειμένου να γίνουν γνωριμίες υποψήφιων εργοδοτών και υποψήφιων εργαζόμενων που μπορεί να οδηγήσουν σε αμοιβαία επωφελείς επαγγελματικές συνεργασίες. Η Ομάδα αυτή, με απόφαση της νέας διοίκησης της Κοινότητάς μας, άρχισε να δουλεύει, με Πρόεδρο τον Ισαάκ Μορδεχάι, Γραμματέα τον Δανιήλ Εμμανουήλ και Μέλη την Αυγουστίνα Αλμυρούδη-Ναμία, τον Αλέξανδρο Μπατή και τον Συμεών Φρανσές, έχοντας σαν βασικό μέλημα την απαιτούμενη εχεμύθεια όσον αφορά τα προσωπικά δεδομένα των εμπλεκομένων. Οι Έλληνες Εβραίοι, ενεργά Μέλη της Κοινωνίας, αντιμετωπίζουμε μαζί με όλους τους Έλληνες δυσκολίες λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Πατρίδα μας. Μπορούμε όμως να είμαστε αισιόδοξοι ότι όλοι μαζί θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες με το κεφάλι ψηλά και θα μπούμε στον επόμενο ανοδικό κύκλο της οικονομίας κατάλληλα προετοιμασμένοι για νέες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και εργασίες. Οι εργοδότες που θα επενδύσουν σήμερα σε νέο ανθρώπινο δυναμικό μπορούν δυνητικά να προσελκύσουν από τον Εβραϊκό κύκλο καλές υποψηφιότητες και, γιατί όχι, και ταλέντα. Όλοι χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση και ειδικότερα η δοκιμασία στην Ελληνική οικονομία ανεβάζει τις απαιτήσεις των θέσεων εργασίας ενώ περιορίζει τις παροχές, στοχεύοντας σε μείωση κόστους και βελτίωση της απόδοσης για κάθε θέση εργασίας και για την κάθε επιχείρηση συνολικά. Ένας υποψήφιος εργοδότης μπορεί να αναζητήσει νέο ανθρώπινο δυναμικό στο πλαίσιο: - Ανάπτυξης νέων τομέων δράσης της επιχείρησης - Αύξησης του όγκου ή των απαιτήσεων των εργασιών της επιχείρησής του - Ανάγκης αγοράς ή/και χρήσης νέων τεχνολογιών - Μόνιμης ή προσωρινής αντικατάστασης ενός εργαζόμενου - Συνέχισης τής λειτουργίας τής επιχείρησης παρά την αποχώρηση του/των σημερινών ιδιοκτητών της Ένας υποψήφιος εργαζόμενος μπορεί να αναζητήσει νέα δουλειά στο πλαίσιο: - Ανάγκης για κατάλληλη εργασία, εφʼ όσον είναι άνεργος - Ανάγκης για εργασία πού να ανταποκρίνεται καλύτερα στα προσόντα και στις προτιμήσεις από την εργασία που κάνει σήμερα - Ανάγκης πρόσθετης εργασίας για την κάλυψη των σημαντικών αναγκών της ζωής σήμερα Η Ομάδα Επαγγελματικής Αποκατάστασης με βάση τη κοινωνική και επαγγελματική εμπειρία των Μελών της : - μπορεί να βοηθήσει έναν υποψήφιο εργαζόμενο να έχει μία πληρέστερη κατανόηση των απαιτήσεων του επαγγέλματός του αλλά και να αναγνωρίσει ενδεχόμενες ιδιομορφίες της προσωπικότητας, των ικανοτήτων και των ενδιαφερόντων του ώστε να διεκδικήσει κατάλληλη θέση. Παράλληλα μπορεί να επισημαίνεται κατά τη γνωριμία αυτή η απαίτηση για αποτελεσματική επικοινωνία, ευελιξία και προσαρμοστικότητα στις κυμαινόμενες απαιτήσεις της εργασίας αλλά και για την ανάγκη δέσμευσης στην πρόοδο και στην ανάπτυξη της επιχείρησης στην οποία θα διεκδικήσει εργασία. - μπορεί να διευκολύνει έναν υποψήφιο εργοδότη να βρει ένα κατάλληλο εργαζόμενο μεταξύ των υποψηφίων που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον. Έναν εργαζόμενο που θα ταιριάξει στην θέση που ενδεχόμενα τελικά να του προσφερθεί και που θα είναι αφοσιωμένος, αποτελεσματικός και αποδοτικός. Οι υποψήφιοι εργαζόμενοι καλούνται να διαβιβάσουν τα Βιογραφικά Σημειώματά τους στα γραφεία της Κοινότητας, υπʼ όψη του Προέδρου της Ομάδας, ώστε να δημιουργηθεί η κατάλληλη βάση δεδομένων με τους υποψήφιους, Μέλη της Κοινότητάς μας, που αναζητούν εργασία. Οι υποψήφιοι εργοδότες καλούνται να μας γνωρίσουν τις ανάγκες τους σε νέο ανθρώπινο δυναμικό. Τις ανάγκες αυτές θα τις χειριστούμε με την απαιτούμενη διακριτικότητα και εχεμύθεια προκειμένου να συνδράμουμε με την εμπειρία μας στην σωστή αξιολόγηση των υποψηφίων από τον Εβραϊκό κύκλο. Στα άμεσα σχέδια της Ομάδας μας είναι η χρήση της Ιστοσελίδας τής Κοινότητάς μας, με τρόπο που θα γνωστοποιηθεί με νεότερη ανακοίνωση, εισάγοντας φόρμες και ορολογία που χρησιμοποιείται από τις επιχειρήσεις στα πλαίσια τεχνικών της σύγχρονης διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού. Ομάδα Επαγγελματικής Αποκατάστασης της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών

06 του ΒΙΚΤΩΡΑ ΙΣΑΑΚ ΕΛΙΕΖΕΡ πτυχες εξελιξεων Ο Παπανδρέου στο Ισραήλ Με μια λακωνική ανακοίνωση τού γραφείου του Πρωθυπουργού, η κοινή γνώμη πληροφορείται τον Ιούλιο ότι ο Γ. Α. Παπανδρέου θα επισκεφθεί το Ισραήλ και τα Παλαιστινιακά εδάφη. Λίγες μόνο εβδομάδες μετά που η κυβέρνησή του αποφάσισε τη διακοπή των διμερών στρατιωτικών ασκήσεων διάσωσης ως αντίδραση στην Ισραηλινή επίθεση εναντίον τού Τουρκικού σκάφους Μαβί Μαρμαρά, την περίοδο που ο Τούρκος Πρωθυπουργός εξαπολύει μύδρους εναντίον τού Ισραήλ και η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει με αυξημένη επιφύλαξη την Ισραηλινή κυβέρνηση, τότε ακριβώς ο Γ. Παπανδρέου αποφασίζει να κάνει το πρώτο βήμα που συμβολίζει την αλλαγή στρατηγικής της Ελληνικής διπλωματίας. Γίνεται θερμά δεκτός από τον παλιό του γνώριμο, τον Πρόεδρο Σιμόν Πέρες, συναντάται με τον υπουργό Εξωτερικών Λίμπερμαν και την αρχηγό της Αντιπολίτευσης Τσίπι Λίβνι και σχεδιάζει τις προοπτικές συνεργασίας στην άμυνα, στην οικονομία, στην ενέργεια και στη γεωργία με τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάου. Η χημεία των δύο ανδρών, η κοινή (Αμερικανικής προέλευσης) παιδεία στην περί διπλωματίας αντίληψη και κυρίως η διαπίστωση της ανάγκης υπηρέτησης των κοινών συμφερόντων προς μεγιστοποίηση του οφέλους, καθορίζουν αποφασιστικά το μέλλον των σχέσεων των δύο χωρών. Η ηγεσία του Ελληνικού Εβραϊσμού ήταν απούσα από την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Ισραήλ. Θυμίζω ότι τόσο στην επίσκεψη του Κωνσταντίνου Τσάτσου ως Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας όσο και σε εκείνη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργού, συμμετείχαν οι τότε Πρόεδροι του ΚΙΣ, ακριβώς διότι ο Ελληνικός Εβραϊσμός διεκδικούσε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των σχέσεων, όχι τόσο στο πολιτικό επίπεδο όσο στο επίπεδο των πολιτών των δύο κοινωνιών. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, μετά τον Κ. Μητσοτάκη, είναι ο δεύτερος πολιτικός ηγέτης που επιχειρεί να αλλάξει την εικόνα του Ισραήλ κράτους δαίμονα στην Ελληνική κοινή γνώμη που δημιούργησε ο πατέρας του Ανδρέας

07 Ενώ ο Βενιαμίν Νετανιάου φθάνει στην Αθήνα, ένα μήνα αργότερα, καταμεσής του Αυγούστου, για πρώτη επίσημη επίσκεψη Ισραηλινού Πρωθυπουργού μετά την αναγνώριση του Ισραήλ από την Ελλάδα. Η μονοδιάστατη πολιτική της Τουρκο-Ισραηλινής συμμαχίας ανατρέπεται και ο Βεν. Νετανιάου στέλνει μήνυμα στον Ταγίπ Ερντογάν ότι το Ισραήλ μπορεί να διασφαλίσει τα συμφέροντά του συνάπτοντας συμφωνίες στρατηγικού ενδιαφέροντος και με άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας έλειπε από την Αθήνα (τυχαίο;;; δεν νομίζω!!!), ο Νετανιάου συναντάται με Παπανδρέου, Βενιζέλο, Παμπούκη, Δρούτσα και Σαμαρά οριστικοποιώντας την αλλαγή σελίδας στις σχέσεις των δύο χωρών. Ο αριθμός των Ισραηλινών τουριστών στην Ελλάδα αυξάνεται κατά 40%. Υπογράφονται συμφωνίες στον αμυντικό τομέα (κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, στρατηγικό βάθος για την Ισραηλινή αεροπορία), στην ενέργεια (κοινή εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων φυσικό αέριο) και στην αγροτική οικονομία.οι φωτογραφίες του ζεύγους Παπανδρέου με το ζεύγος Νετανιάου από την Ακρόπολη και το ταξίδι στον Πόρο κάνουν το γύρο του κόσμου και ο Ελληνας Πρωθυπουργός γίνεται εξ απορρήτων συνομιλητής του Νετανιάου ο οποίος με τον τρόπο αυτό περνά τα μηνύματα προς ηγέτες διαφορετικών χωρών αναγνωρίζοντας τόσο τις διπλωματικές ικανότητες όσο και την αποδοχή που χαίρει ο Γ. Παπανδρέου στον Αραβικό κόσμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Ελλάδα μόλις 15 μέρες πριν τη διάσκεψη της Ουάσινγκτον. Η πολύκροτη σύσκεψη του Βεν. Νετανιάου με την ηγεσία του Ελληνικού Εβραϊσμού (ΚΙΣ, Πρόεδροι Κοινοτήτων και οργανισμών) και η επίσκεψη στο Μνημείο τού Ολοκαυτώματος, αφού άλλαξε αλλεπάλληλες ημερομηνίες και ώρες, τελικά ματαιώθηκαν λόγω συντόμευσης της παραμονής του στην Αθήνα. Το Πρωθυπουργικό ζεύγος αρκέσθηκε στην επίσκεψη στο Εβραϊκό Μουσείο της Αθήνας και σε εθιμοτυπικές ανταλλαγές δώρων και ευχών! Αντιπροσωπεία της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής (AJC) επισκέπτεται την Ελλάδα, δέκα περίπου μέρες αργότερα, με επικεφαλής τον εκτελεστικό Διευθυντή David Harris και προσυπογράφει τη νέα σελίδα των Ελληνο-ισραηλινών σχέσεων. Διαπιστώνεται όχι μόνο η στροφή τής Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αλλά κυρίως η αλλαγή στη διπλωματική ορολογία. Όροι όπως «στρατηγική συνεργασία» και «θεσμοθετημένη συνεργασία» προσδίδουν μεγαλύτερη πολιτική και οικονομική βαρύτητα από τις παραδοσιακές και πολλές φορές εφήμερες διακρατικές συμφωνίες. Και ο David Harris, ως έμπειρος διπλωμάτης, διεμήνυσε προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και τους υπουργούς Άμυνας και Επικρατείας όπως και προς τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι το πέρασμα της Αθήνας από την Ιερουσαλήμ και το αντίστροφο, καθιστούν αυτονόητη την αναθέρμανση των σχέσεων της Ελλάδας με το Εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ, την ώρα μάλιστα που κοινή είναι η διαπίστωση ότι η Τουρκία κινείται όλο και κοντύτερα προς το Ιράν. Κατέστησε δε σαφές ο κ. Harris προς όλους τους συνομιλητές του, ότι ο πυρηνικός αντιδραστήρας τού Ιράν δεν είναι εβραϊκό πρόβλημα ούτε πρόβλημα μόνο τού Ισραήλ. Είναι ένα διεθνές πρόβλημα και εάν στο Ιράν επιτραπεί η απόκτηση πυρηνικής δύναμης πυρός, η Τουρκία θα είναι η επόμενη δύναμη που θα διεκδικήσει με αξιώσεις το εμπλου-

08 τισμένο ουράνιο. Και τότε, δεν θα απειλείται μόνο το Ισραήλ αλλά και ζωτικά συμφέροντα άλλων χωρών της περιοχής. Και τέλος, τον κ. Harris συνόδευσε στον Έλληνα Πρωθυπουργό ο Πρόεδρος του ΚΙΣ Δ. Σαλτιέλ, ενώ στις υπόλοιπες συναντήσεις συμμετείχε και ο Πρόεδρος της Ισραηλιτικής κοινότητας της Αθήνας Β. Αλμπάλας. Γεύμα όπου διεξάχθηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση, παρέθεσε η Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών προς τιμή τής αντιπροσωπείας. Ο David Harris, πριν έρθει στην Ελλάδα, είχε επισκεφθεί τη Βουλγαρία όπου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο και τον Πρωθυπουργό τής χώρας, ενώ μετά την Αθήνα επισκέφθηκε την Λευκωσία όπου είχε θερμή συνάντηση με τον Πρόεδρο Χριστόφια. Ο γεωπολιτικός και γεωστρατηγικός χάρτης της Ανατολικής Μεσογείου αναμορφώνεται και νέες ισορροπίες διαμορφώνονται. Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ φαίνεται ότι διαμορφώνουν μια νέα οικονομική ζώνη στην περιοχή που την καθιστούν ελκυστική, ιδιαίτερα στο τομέα της ενέργειας. Για να αποδώσει όμως καρπούς η συνεργασία αυτή, πρέπει και η κοινή γνώμη στην Ελλάδα να αποδεχθεί τη νέα πραγματικότητα. Και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επιτευχθεί με τη συνέχιση της δαιμονοποίησης του κράτους του Ισραήλ. Γιατί εάν αυτό συνεχισθεί, όλες οι αισιόδοξες προοπτικές που καταγράφηκαν τούτο το θερμό καλοκαίρι δεν θα είναι παρά μια ευχάριστη παρένθεση σε μια πικρή ιστορία Ελληνο-ισραηλινών σχέσεων, αφού πάντα κάτι γινόταν και οι προσδοκίες μπαίνανε στο χρονοντούλαπο της ίδιας ιστορίας. Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός στην Αθήνα του Προέδρου της Ι.Κ.Α Βενιαμίν Αλμπάλα Τη Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010, στις 15:30 το μεσημέρι, ο Ελληνικός Εβραϊσμός υποδέχτηκε τον Πρωθυπουργό τού Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου και τη σύζυγό του Σάρα, στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος (Ε.Μ.Ε.). Αξίζει να τονισθεί ότι, ο Βενιαμίν Νετανιάχου είναι ο πρώτος Ισραηλινός Πρωθυπουργός που επισκέπτεται τη χώρα μας από την αναγνώριση του Κράτους του Ισραήλ από την Ελλάδα, το 1990. Η επίσκεψη που ήταν ιδιαίτερα σύντομη, μόλις 2 ημέρες, έγινε σε ανταπόδοση της πρόσφατης πριν από ένα μήνα επίσκεψης στο Ισραήλ του Πρωθυπουργού της Ελλάδος Γιώργου Παπανδρέου. Το σύντομο της επίσκεψης ήταν η αιτία να ματαιωθεί την τελευταία στιγμή η κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Ολοκαυτώματος των Ελλήνων Εβραίων στην Αθήνα κοντά στις Ιερές Συναγωγές της Κοινότητας. Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ και η σύζυγός του ξεναγήθηκαν από τη Διευθύντρια του Μουσείου και έμειναν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι που γνώρισαν πιο κοντά, μέσω των εκθεμάτων του Μουσείου, τη μακραίωνη και σημαντική ιστορία και πορεία του Ελληνικού Εβραϊσμού. Υποδέχτηκαν το πρωθυπουργικό ζεύγος και τη συνοδεία τους, στην ιστορική αυτή επίσκεψή τους στην Ελλάδα, οι Πρόεδροι Κ.Ι.Σ., Ι.Κ.Αθηνών, Ι.Κ.Λάρισας, Ι.Κ.Χαλκίδας, Ο.Π.Α.Ι.Ε., Ε.Μ.Ε. & Συλλόγου Φίλων του Μουσείου. Κατά την επίδοση των αναμνηστικών δώρων εκ μέρους του Κ.Ι.Σ., της Κοινότητας Αθηνών και του Ε.Μ.Ε. ευχηθήκαμε στον Ισραηλινό Πρωθυπουργό την ευόδωση της συνάντησης που θα ακολουθούσε με τον Ελληνα ομόλογό του, ώστε να υλοποιηθεί σύντομα μια στενότερη και αμοιβαία επωφελής σχέση σε όλους τους τομείς μεταξύ των δύο πανάρχαιων λαών, του Εβραϊκού και του Ελληνικού. Η όλη ξενάγηση και συνάντηση διήρκεσε μόνο 40 λεπτά. Φύγαμε όλοι με μια γλυκιά γεύση ότι κάτι σημαντικό γίνεται στις σχέσεις Ελλάδος και Ισραήλ μέσα στον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και όχι μόνον, και ότι η πολυπόθητη ειρήνη δεν φαίνεται να είναι τόσο μακριά.

της SARA REEF 09 το διληµµα Ως Εβραία που ζω στην Διασπορά, συχνά με απασχολεί το ερώτημα εάν έχω το δικαίωμα να ομιλώ εκ μέρους του Κράτους του Ισραήλ. Μέχρι πρόσφατα, δεν πίστευα ότι η θέση μου ήταν να είμαι εκπρόσωπος Τύπου του Ισραήλ. Ως Αμερικανίδα Εβραία, δεν υφίσταμαι τις καθημερινές προκλήσεις που συνοδεύουν τη ζωή των Ισραηλινών. Δεν μεγάλωσα στη σκιά τής Ιντιφάντα ούτε έπρεπε να φύγω από το σπίτι μου στα 18 μου για να υπηρετήσω στο στρατό. Δεν πληρώνω φόρους ούτε ψηφίζω στις Ισραηλινές εκλογές. Για αυτούς τους λόγους, το να ομιλώ εκ μέρους του Ισραήλ πάντοτε μου φαινόταν υποκριτικό. Για μερικούς μια τέτοια εκδοχή δεν είναι τόσο σαφής. Το Ισραήλ ανέκαθεν εθεωρείτο ως η αιώνια πατρίδα τών Εβραίων. Σύμφωνα με τον Νόμο της Επιστροφής Κάθε Εβραίος έχει το δικαίωμα να έρθει στην χώρα (στο Ισραήλ) ως Oleh (νέος μετανάστης). Πολλοί πιστεύουν ότι επειδή το Ισραήλ είναι η πραγματική τους πατρίδα -και σύμφωνα με τον νόμο δύνανται να επιστρέψουν οποιαδήποτε στιγμή- ως εκ τούτου έχουν το δικαίωμα να ομιλούν εκ μέρους του. Ωστόσο, τρία πρόσφατα γεγονότα με ώθησαν ώστε να επαναπροσδιορίσω την προηγούμενη θέση μου. Την περασμένη εβδομάδα, παρακολούθησα μια εκδήλωση στην J Street με θέμα: Ποιος ομιλεί εκ μέρους μου; Το Ισραήλ και η Αμερική τον 21ο Αιώνα. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο Πρόεδρος της J Street Jeremy Ben Ami υποστήριξε πως επειδή το Ισραήλ είναι το κράτος που εκπροσωπεί όλους τους Εβραίους - ανεξαρτήτως του εάν κατοικούν ή όχι στο Ισραήλ - οι Εβραίοι της Διασποράς έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν τις απόψεις τους. Αυτό από μόνο του δεν θα άλλαζε την πεποίθησή μου. Ο διάλογος όμως που είχα αμέσως μετά από αυτό ήταν που με επηρέασε περισσότερο. Κάποιος μουσουλμάνος συνάδελφος -που ήταν παρών στην εκδήλωση- βιάστηκε να τονίσει πως ως Αμερικανίδα Εβραία συνδέομαι με τις ενέργειες που αναλαμβάνει το Ισραήλ. Εντός της διεθνούς κοινότητας, μικρή διάκριση γίνεται μεταξύ ενός Αμερικανού Εβραίου και ενός Ισραηλινού. Επίσης, επηρεάζομαι και άμεσα από τις ενέργειες που αναλαμβάνει το Ισραήλ. Υπό το πρίσμα των συνεπειών τού συμβάντος στο στολίσκο, αυτό αποδείχτηκε σωστό. Κάποιος από τους χριστιανούς συναδέλφους μου, που ανέκαθεν ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Ισραήλ, θεώρησε καθήκον του να μου ανακοινώσει πως δεν ήταν πλέον δυνατό να υποστηρίζει το Εβραϊκό Κράτος. Στα μάτια του φαινόμουν ότι εκπροσωπούσα αυτό το κράτος τόσο όσο και μια Ισραηλινή. Αυτό εξηγεί και την ανυπομονησία του να μοιραστεί τη γνώμη του με μένα. Επιπλέον, γνωρίζω και την άλλη πλευρά του επιχειρήματος. Νιώθω σε κάποιο βαθμό θυμό και δυσφορία όταν το Ισραήλ προβαίνει σε ενέργειες που απεχθάνομαι. Ωστόσο, αυτές οι ενέργειες δεν έχουν ισχυρό αντίκτυπο στην καθημερινή μου ζωή. Δεν με επιστράτευσαν ως έφεδρη κατά τη διάρκεια του Πολέμου στη Γάζα το 2008. Δεν μετακινήθηκε η κατοικία μου από το Σινά, τη Δυτική Όχθη ή τη Γάζα. Ασχέτως με το ποια θέση έχουν στην διεθνή κοινότητα οι Εβραίοι της Διασποράς, έχουν κάποια προνόμια που δεν διαθέτουν οι Ισραηλινοί. Δεν χρειάζομαι visa για να ταξιδέψω στην Ευρώπη. Δεν υπάρχει ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ στα πανεπιστήμια στα οποία σπουδάζω. Το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος εδράζεται στο πρώτο. Έχω άραγε το δικαίωμα να κρίνω ή να κατακρίνω τις ενέργειες που αναλαμβάνει το Ισραήλ; Μπορώ να δρω με αυτόν τον τρόπο έξω από την Εβραϊκή κοινότητα; Από όλα όσα αναφέρθηκαν μέχρι αυτό το σημείο, από το πρώτο ερώτημα προκύπτει το πιο ξεκάθαρο συμπέρασμα. Είτε πιστεύει κανείς είτε όχι πως έχει το δικαίωμα να ομιλεί εκ μέρους του Ισραήλ, οι πιθανότητες είναι να τον θεωρήσουν σαν εκπρόσωπο Τύπου. ΥΝΕΤ, 26.6.2010

10 του ROSS DOUTHAT στο του Θεου Στις 4 Νοεµβρίου του 1995, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός πέφτει νεκρός από τις σφαίρες τού Γιγκάλ Αµίρ. Μαζί του, χάνεται µια µεγάλη ελπίδα συµφιλίωσης στη Μέση Ανατολή. Οι πολιτικές δολοφονίες είναι πάντα δραματικές, είναι η φύση τους τέτοια. Ομως με τη μεγαλειώδη, αν και αθέλητη, σκηνοθεσία της, με τη χρονική εγγύτητα που τη σημάδεψε ανάμεσα σε μια στιγμή απόλυτου θριάμβου και τον θάνατο. «Ηταν η πιο ωραία ημέρα της ζωής μου», εξομολογούνταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός λίγες στιγμές πριν πέσει νεκρός, - η δραματικότητα αυτής της πολιτικής δολοφονίας έφτασε σε επίπεδα που σπάνια έχουν ξεπεραστεί. Αυτό το βράδυ της 4ης Νοεμβρίου του 1995, φιλοδοξεί να αποτελέσει τη μεγάλη στροφή στη μάχη των ανδρών του Οσλο για την κατάκτηση της κοινής γνώμης. Η διαδήλωση του «στρατοπέδου της ειρήνης» πρέπει να αποδείξει σε έναν διστακτικό Ράμπιν, πως ο λαός είναι μαζί του. Την ήθελαν επιβλητική είναι γιγάντια: περισσότεροι από 150.000 διαδηλωτές κάθε ηλικίας και υποβάθρου έχουν δώσει ραντεβού στην πλατεία των Βασιλέων του Ισραήλ. Όρθιος στον εξώστη του δημαρχείου του Τελ Αβίβ, περιτριγυρισμένος από μέλη της κυβέρνησής του και τους

11 διοργανωτές τής διαδήλωσης, ο Ράμπιν αγάλλεται. Με το που ολοκληρώνεται ο κύκλος των ομιλιών, ενώνει την ωραία βαθιά φωνή του με τη χορωδία στο Τραγούδι για την Ειρήνη. Τραγουδάει φάλτσα, αλλά κανείς δεν νοιάζεται. Το στοίχημα των φίλων του κερδήθηκε: ο δρόμος δεν ανήκει πια στη Δεξιά. Γιατί προηγουμένως, τής ανήκε ολοκληρωτικά. Γεμάτες μίσος, φωνασκίες και βία, οι διαδηλώσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Το διαμέρισμα του Ράμπιν στο Τελ Αβίβ κυριολεκτικά πολιορκημένο, το αυτοκίνητό του πετροβολημένο, το πορτρέτο του στολισμένο με την καφίγια τού Αραφάτ, ή ντυμένο με ναζιστική στολή, επιδεικνύεται στα σταυροδρόμια, οι ραββίνοι τού έχουν υποσχεθεί τη μοίρα που αξίζει στους προδότες τής Γης του Ισραήλ. Φανατικοί είχαν μάλιστα ξεθάψει ένα σκοτεινό μεσαιωνικό τελετουργικό για να στήσουν τη δίκη του, μοναδική πιθανή έκβαση της οποίας είναι ο θάνατος. Εκ των υστέρων, έψαξαν για αποδεικτικά στοιχεία μιας συνωμοσίας που θα είχε οπλίσει το χέρι του δολοφόνου. Δεν υπήρξε ποτέ συνωμοσία, μόνο μια ατμόσφαιρα σοφά ενορχηστρωμένη, και φρικτά αποτελεσματική. Ομως, αυτό το βράδυ, όλα έχουν εξαφανιστεί. Το «στρατόπεδο της ειρήνης» μίλησε, και ο λόγος του κυριαρχεί επί των ουρλιαχτών των αντιπάλων του. Και ο Ράμπιν, αυτός ο συνεσταλμένος και ενδοστρεφής άνδρας, είναι ευτυχισμένος. Το επίσημο κομμάτι τής διαδήλωσης κοντεύει να τελειώσει. Γύρω στις 21.30, κατεβαίνει, παρέα με τον Σιμόν Πέρες, τα σκαλιά στο πίσω μέρος του κτιρίου, όπου τον περιμένει ο οδηγός του. Και ο Γιγκάλ Αμίρ, ο δολοφόνος του. Φανατικός Αυτός ο 25χρονος νεαρός, φοιτητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο Μπαρ- Ιλάν, είναι αυτό που αποκαλούν στο Ισραήλ ένας hardal, υπερορθόδοξος εθνικιστής. Ο σιωνισμός του είναι του μεσσιανικού είδους, η κοσμοθεωρία του αυτή που του δίδαξαν οι ραββίνοι: η δημοκρατία είναι μια «ελληνική» εφεύρεση, δηλαδή μπάσταρδη και ξένη προς το πνεύμα τού Ιουδαϊσμού που βασίζεται στη συμμαχία ανάμεσα στον Θεό, τον λαό και τη Γη. Επιπλέον, η Γη του Ισραήλ είναι ιερή, κανένα κομμάτι της δεν μπορεί να μεταβιβαστεί στους Ειδωλολάτρες, αυτός που θα το τολμήσει πρέπει να πληρώσει. Αυτό το βράδυ τον περιμένει μέσα στο σκοτάδι του πάρκινγκ τού Δημαρχείου. Πώς τα κατάφερε να βρεθεί εκεί, σε ένα σημείο που υποτίθεται πως ήταν «στείρο», στη διάλεκτο της Σιν Μπετ; Ε, λοιπόν, είναι ένας Εβραίος με κιπά, και η αντίληψη που κυριαρχεί στους κόλπους των υπηρεσιών ασφαλείας θέλει μόνο τους Άραβες ικανούς να επιδίδονται σε τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον Εβραίων. Η πιθανότητα να σπάσει αυτό το ταμπού, πιθανότητα που άφηναν ανοιχτή τα πάντα στις κινήσεις και τα λόγια της ακροδεξιάς, να τι δεν φάνηκε να έχουν σκεφτεί οι υπεύθυνοι των φερόμενων ως καλύτερων υπηρεσιών του κόσμου. ύο στόχοι Ο Αμίρ περιμένει λοιπόν τα δυο θύματά του, τον Ράμπιν και τον Πέρες. Αλλά ο Ράμπιν ανεβαίνει ξανά για να ευχαριστήσει μια φορά ακόμα τους διοργανωτές τής διαδήλωσης. Ο Πέρες διστάζει στη μέση τής σκάλας, κατόπιν αποφασίζει να συνεχίσει μόνος. Βλέποντάς τον να κατεβαίνει χωρίς τον πρωθυπουργό, ο δολοφόνος, έπειτα από στιγμιαίο δισταγμό, κρατά τις σφαίρες του γι αυτόν τον τελευταίο. Σωστή κίνηση. Όπως θα αποδεικνυόταν στη συνέχεια, η ψυχή τής ειρηνευτικής διαδικασίας είναι πράγματι ο Ράμπιν. Στις 21.40, ο πρωθυπουργός κατευθύνεται επιτέλους προς το αυτοκίνητό του. Ο Αμίρ πετάγεται από το σκοτάδι και του ρίχνει με το περίστροφο δυο φορές στην πλάτη. Μια τρίτη σφαίρα τραυματίζει θανάσιμα έναν από τους σωματοφύλακές του. Φοβούμενος ίσως μη τον σκοτώσουν επιτόπου, ο δολοφόνος φωνάζει: «Άσφαιρα! Άσφαιρα!». Τον ακινητοποιούν. Το θύμα του μεταφέρεται στο κοντινό νοσοκομείο Ιchilov, υποκύπτει λίγο αργότερα πάνω στο χειρουργικό τραπέζι. Οι συμπατριώτες του θα καταλάβουν όταν δουν στις οθόνες των τηλεοράσεών τους τον σοφέρ του να κλαίει με λυγμούς πάνω στην οροφή του αυτοκινήτου. Η επιβεβαίωση θα έρθει λίγο αργότερα από το στόμα τού προϊσταμένου του ιδιαίτερου γραφείου του, και φίλου του, Εθάν Χαμπέρ. Ο Χαμπέρ κρατάει ένα ματωμένο χαρτί με τους στίχους του Τραγουδιού για την Ειρήνη είχε βρεθεί στις τσέπες του Ράμπιν: «Η κυβέρνηση του Ισραήλ ανακοινώνει με βαθιά οδύνη τον θάνατο του πρωθυπουργού και υπουργού Άμυνας Γιτζάκ Ράμπιν, ο οποίος σκοτώθηκε από έναν δολοφόνο το βράδυ αυτό στο Τελ Αβίβ. Ας είναι ευλογημένη η μνήμη του». Ολα πήγαν χαµένα... Οι πολιτικοί μάρτυρες μπορεί να αποδειχθούν πολύ χρήσιμοι. Πρέπει όμως κανείς να ξέρει πώς να τους χρησιμοποιήσει ώστε να συσπειρώσει το στρατόπεδό του γύρω από την κληρονομιά τους. Χρειάστηκε όλη η πολιτική ευφυΐα τού Σιμόν Πέρες για να κατασπαταληθεί το τεράστιο κίνημα αηδίας, διαμαρτυρίας και απελπισίας που ξεσήκωσε η νεολαία τού Ισραήλ, για να χαθούν εκλογές που δεν χάνονταν και να μπορέσουν οι εχθροί του Όσλο να ανακάμψουν. Από τη θυσία τού Ράμπιν μένει ένα κέντρο ερευνών, ιδρύματα με το όνομά του, και ένα μνημείο από μαύρη πέτρα στο σημείο της δολοφονίας του, εφεξής πλατεία Γιτζάκ Ράμπιν. (Από το αφιέρωμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» με θέμα Δολοφονίες που άλλαξαν για πάντα τον κόσμο, 30.7.2010)

12 του ΖΑΝ ΚΟΕΝ ιαµορφώνοντας το µέλλον µας µαζι Όποιος πάει αυτές τις μέρες στο Ισραήλ αεροπορικώς, θα δει στους τοίχους τού αεροδρομίου Μπεν Γκουριόν αφίσες που θυμίζουν άλλες εποχές. Αφίσες με τεχνοτροπία από το 1910 μέχρι και το 2010. Οι αφίσες αυτές διηγούνται την ιστορία τού Εβραϊκού λαού και του Κράτους του Ισραήλ, με απεικονίσεις είτε ρομαντικές, είτε σκληρές (για το Ισραήλ και τον Εβραϊκό λαό), είτε χαρούμενες. Οι αφίσες ανήκουν στη οργάνωση Keren Hayesod ( Keren Hayesod, γράφοντας ιστορία 90 χρόνια ) που φέτος γιορτάζει τα 90 χρόνια της και δείχνουν δύο πράγματα: Το πώς επικοινωνούσε τα μηνύματά της από την εποχή πολύ πριν της τηλεόρασης μέχρι και σήμερα, και δεύτερο και κυριότερο, το πώς άλλαζαν και αλλάζουν οι ανάγκες του Κράτους του Ισραήλ από την σύλληψη της ιδέας περί δημιουργίας Εβραϊκού κράτους μέχρι σήμερα.

13 Η Keren Hayesod (ΚΗ) που σημαίνει «Ταμείο Οικοδόμησης» ιδρύθηκε το 1920 στο Λονδίνο ως η οικονομική πτέρυγα του Σιωνιστικού κινήματος με σκοπό να συγκεντρώνει χρήματα από πλούσιους Εβραίους της διασποράς ώστε να βοηθήσει στην μετανάστευση και εγκατάσταση των Εβραίων στην τότε Παλαιστίνη. Για τον σκοπό αυτό η KH έκανε έκκληση για «Εθνικό Φόρο». 1936 Κτίζοντας το Ισραήλ Αν λάβουμε υπόψη μας μία δήλωση που έκανε το 1935, 15 χρόνια μετά την ίδρυση της οργάνωσης, η αντιπρόεδρος της Σιωνιστικής Ομοσπονδίας του Ηνωμένου Βασιλείου Υποκόμισσα Erleigh στην τότε εβραϊκή εφημερίδα The Palestine Post (σήμερα The Jerusalem Post) μάλλον ο σκοπός της πέτυχε στο 100%. Είπε η Erleigh: «Ένα χρόνο πριν την ίδρυση της οργάνωσης υπήρχαν στην Παλαιστίνη 50 Εβραϊκά χωριά με πληθυσμό γύρω στους 13.000. Το 1935 τα χωριά ήταν 175 και ο εβραϊκός πληθυσμός περί τα 70.000 άτομα.» Τα περισσότερα χρήματα τής οργάνωσης πήγαιναν για την αγορά γης στην Παλαιστίνη, με δεύτερη προτεραιότητα τη εκπαίδευση των Εβραίων μεταναστών στην κτηνοτροφία, πτηνοτροφία, αγροτικές καλλιέργειες, οικοδομές και την αγορά εργαλείων. Η δεύτερη περίοδος της οργάνωσης είναι η Ναζιστική λαίλαπα όπου προσπαθεί να σώσει Εβραίους από την κατεχόμενη Ευρώπη μεταφέροντάς τους στη Παλαιστίνη. Η παραδίπλα αφίσα τού καλλιτέχνη Franz Krauz, τα λέει όλα και τα δείχνει όλα. Το φως στο τούνελ, τα συρματοπλέγματα και η φράση «Βοήθησέ με να φτάσω σπίτι αδελφέ.» Μετά την ίδρυση του Κράτους αρχίζει η τρίτη περίοδος της KH η συμβολή της οποίας ήταν τεράστια στην ανοικοδόμηση του Ισραήλ. 1943- Προσπαθώντας να σώσουν τους Εβραίους από τους Ναζί Με τα χρήματα που συγκέντρωνε από τους Εβραίους τής Διασποράς μπόρεσε να βοηθήσει το κράτος, που μέσα στα 3 πρώτα χρόνια του απορρόφησε 688.000 Εβραίους οι μισοί εκ των οποίων ήταν διασωθέντες του Ολοκαυτώματος. Οι υπόλοιποι ήρθαν στο Ισραήλ με αποστολές διάσωσης από την Υεμένη (1949 επιχείρηση «Ιπτάμενο Χαλί» 45.000 άτομα), το Ιράκ (1951 επιχείρηση «Εζρά και Νεχεμιά»121.000 άτομα) και τη Λιβύη 32.000 άτομα.

14 π Ã ƒ ª π π π ª... 1946- Μετά το Ολοκαύτωμα όταν οι Εβραίοι δεν έχουν που να πάνε. Τόσο πολύ είχε ταυτιστεί η KH με τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ που λίγους μήνες πριν την ίδρυση του το 1948 ένας Άραβας ανατίναξε ένα αυτοκίνητο με εκρηκτικά στα γραφεία της. Όταν οι εργαζόμενοι προσπάθησαν να σώσουν τους συναδέλφους τους, Άραβες ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούσαν του διασώστες από τη άλλη πλευρά του δρόμου. Δεκατρείς εργαζόμενοι σκοτώθηκαν μεταξύ των οποίων και ο Γενικός Διευθυντής Leib Yaffe. Η KH συνέχισε να προσφέρει έργο, και στη δεκαετία του 90, βοηθώντας του Ρωσο-Εβραίους και τους Εβραίους της Αιθιοπίας. να εγκατασταθούν στο Ισραήλ Το κυριότερο ίσως επίτευγμα της KH δεν είναι τα χρήματα που συγκέντρωσε και συγκεντρώνει ή η εκπαίδευση που προσέφερε και προσφέρει. Το κυριότερο επίτευγμα της είναι ότι μπόρεσε να πείσει τους ανά τον κόσμο Εβραίους να συμμετάσχουν στην κοινή προσπάθεια, είτε αυτή ήταν η σωτηρία του Ευρωπαϊκού Εβραϊσμού, είτε η ανοικοδόμηση του κράτους, είτε η εγκατάσταση των μεταναστών. Η συμμετοχή αυτή υπάρχει μέχρι σήμερα και είναι, περιέργως πως, ένα από τα επιχειρήματα των αντισημιτών και ταυτόχρονα ο φθόνος των εν λόγω ανθρώπων, αλλά και ο θαυμασμός των φιλοσημιτών. Η ΚΗ έκανε πράξη τη φράση των Εβραίων: «Όλοι οι Εβραίοι είναι υπεύθυνοι ο ένας για τον άλλον»» www.cohen.gr, 24.8.2010 π π À ø π º π ª ƒ πƒ!..

ανακοινωσεις 15 αερας αλλαγης στο πνευµατικο κεντρο Το αίτημα για ανανέωση που διαπερνούσε εδώ και καιρό όλα τα επίπεδα της κοινοτικής ζωής και είχε σαν συνέπεια την είσοδο στα κοινά μεγάλου αριθμού νέων προσώπων αλλά και ατόμων νέας ηλικίας, χτύπησε και την πόρτα τού Πνευματικού μας Κέντρου. Κι επειδή η ανανέωση δεν είναι ένα αόριστο αίτημα αλλά πράξεις και έργα, η νέα Επιτροπή Π.Κ. ξεκίνησε με όρεξη τα καθήκοντά της. Η Επιτροπή αποτελείται από τους: Πρόεδρο: Άρη Εμμανουήλ, Γεν. Γραμματέα: Λύντια Αμπαστάδο και Μέλη: Δαβίδ Ναχμία, Σάκη Νεγρίν, Νίνα Καρακάλου, Μαλκίτα Χάγουελ και Νίνα Αλκαλάη. Όραμά μας η δημιουργία εκδηλώσεων που θα καλύπτουν ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων σε συνδυασμό με την υψηλή ποιότητα αυτών. Προσανατολιζόμαστε στην καθιέρωση σταθερής μέρας εκδηλώσεων προκειμένου να συνδυαστεί η πολιτιστική δραστηριότητα με το στέκι. Πιστεύουμε ότι οι επιβεβλημένες αλλαγές θα έχουν ευεργετική και αναζωογονητική επίδραση σε όλες τις ηλικίες των μελών μας και θεωρούμε βέβαιο ότι θα ελκύσουν και άλλα μέλη μας που σήμερα δεν είναι κοντά μας και απέχουν. Πολύ σύντομα θα έχετε το νέο αναλυτικό πρόγραμμα και σας καλούμε να πλαισιώσετε τη νέα αυτή προσπάθεια και να μας δοκιμάσετε. Πού ξέρετε; Μπορεί και να σας αρέσει! Και, φυσικά, όποιος έχει φρέσκιες ιδέες για όμορφες εκδηλώσεις, τώρα είναι η ώρα να μας τις υποδείξει. Σας επισημαίνουμε να επισκέπτεστε συχνά την ιστοσελίδα της Κοινότητάς μας στην οποία σχεδιάζουμε να έχουμε παρουσία αλλά και ενημέρωση που θα αφορά τις εκδηλώσεις του Π.Κ. ή ενδεχόμενες τροποποιήσεις από αστάθμητους παράγοντες. Σας περιμένουμε όλους, έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Κανένας δεν περισσεύει. Η Επιτροπή Πνευματικού Κέντρου ΕΥΧΕΣ ΜΠΕΝΩΤ Αγαπητά μας αδέλφια, Επί τη ευκαιρία του Ρος Ασανά η Μπενώτ εύχεται σε όλους Καλή Χρονιά και Χρόνια Πολλά. ΣΑΝΑ ΤΟΒΑ ΒΕ ΧΑΤΙΜΑ ΤΟΒΑ. Το ΔΣ της Μπενώτ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΜΠΕΝΩΤ Η Μπενώτ αρχίζει και φέτος τις εργασίες της τιμώντας την ημέρα του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Πολιτισμού που εορτάζεται σε όλη την Ευρώπη την 3 η Σεπτεμβρίου κάθε έτους. Σας προσκαλούμε την Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010 στο Πνευματικό μας Κέντρο (Σίνα & Βησσαρίωνος 9, 2 ος όροφος) στις 6.30 μ.μ. Ομιλητρια θα ειναι η συγγραφεας κα Μπέττυ Μαγρίζου με θέμα Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης του μεσοπολέμου. Η παρουσία σας θα μας τιμήσει. Το ΔΣ της Μπενώτ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ Ο κ. Χαΐμ Ισχακής διοργανώνει υπό την αιγίδα της Ισραηλιτικής Κοινότητας της Αθήνας και του ΚΙΣ, επίσκεψη στα Χανιά από 7-11 Οκτωβρίου με σκοπό τη λειτουργία της Συναγωγής Ετς- Χαγίμ το Σσαμπάτ Ρόσς-Χόντεσς Χεσσβάν. Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν την αμέριστη συμπαράστασή τους στον διευθυντή τής Συναγωγής, κ. Νίκο Σταυρουλάκη, και την έντονη διαμαρτυρία τους για τα τραγικά όσο και άκρως ανησυχητικά γεγονότα του περασμένου Ιανουαρίου που είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή μεγάλου μέρους των ιερών βιβλίων και του αρχειακού υλικού της ιστορικής Συναγωγής. Το πρόγραμμα της εκδρομής περιλαμβάνει διαμονή σε ξενοδοχείο Αʼ κατηγορίας, εκδρομές στα Σφακιά, το Φραγκοκάστελλο κ.α. Όσοι ομόθρησκοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν εγκαίρως με τον κ. Ισχακή στα τηλέφωνα 6937/140.945 και 210/89.45.544. Η Ισραηλιτική κοινότητα Αθηνών που είχε την πρωτοβουλία της αδελφοποίησης των συναγωγών Ετς Χαϊμ Αθηνών και Χανίων θα εκπροσωπηθεί από μέλος του Κοινοτικού Συμβουλίου της. ΣΥΝΑΥΛΙΑ «ΤΑ ΤΡΑΙΝΑ» Η Μαρίκα Κλαμπατσέα, συνθέτις-πιανίστρια-σοπράνο, κάνει μια μεγάλη μουσική διαδρομή στην περίοδο του Μεσοπολέμου και της μεγάλης καταστροφής που ακολούθησε. Ερμηνεύει έργα Εβραίων, Πολωνών και Τσιγγάνων συνθετών, αλλά και Κουρτ Βάιλ, Γκούσταβ Μάλερ και Χένρικ Γκορέκι. Μια συλλογή από τραγούδια που γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, συνθέτουν ένα σπαραχτικό μουσικό ταξίδι που διατρέχει τις πιο τραγικές μνήμες τής ανθρωπότητας χρησιμοποιώντας ως μεταφορικό μέσο το τραίνο. Η συναυλία της «ΤΑ ΤΡΑΙΝΑ» λαμβάνει χώρα στις 3,4,5 Δεκεμβρίου 2010 στο Θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη 168, τηλ. 210 6460 748. Μια μουσική κατακραυγή απέναντι στην ανθρώπινη καταπίεση, στον ρατσισμό και στους βασανισμούς. ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Καθηγήτρια Φιλολογίας παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά Δημοτικού Γυμνασίου Λυκείου. Φροντιστηριακή εμπειρία και άριστη επικοινωνία με τα παιδιά. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 3420722 6937594543 Έστερ Άμγκαρ.

16 του ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΝΕΓΡΙΝ το Μαγκεν της Σκιαθου Είναι φορές που οι συμπτώσεις δεν είναι τόσο τυχαίες και τα απρόσμενα καταλήγουν να μην είναι τόσο ξαφνικά... Όπως αναφέρεται και στις Γραφές, είναι φορές που ένας Εβραίος μπορεί να βρεθεί ακόμη και στα πιο απόμακρα και άλλοτε ξένα για αυτόν μέρη, πάντοτε όμως μία αιτία θα υποκρύπτεται για να δίνει νόημα στην παρουσία του. Έτσι συνέβη κι εκείνο το βράδυ του Σαββάτου, 31 Ιουλίου ήταν θαρρώ, στην τελευταία έξοδο της εκδρομής μας με την Ε.Ν.Ε. στη Σκιάθο. Κατηφορίζοντας τα γραφικά σοκάκια της πόλης, ψάχνοντας τα λεωφορεία τής επιστροφής στο ξενοδοχείο, έχοντας μπλεχτεί στα στενά της δρομάκια και όντας λιγάκι μαγεμένοι από το γλυκό καλοκαιρινό αεράκι, το τελευταίο πράγμα που θα περίμενα να αντικρίσω ήταν ίχνη από την εβραϊκή παρουσία στο νησί που έως τότε θεωρούσα ανύπαρκτη. Εδώ λοιπόν, το "ποτέ μην λες ποτέ" αποκτά το πλήρες νόημα του! Βρισκόταν πάνω στον τοίχο ενός αναπαλαιωμένου παραδοσιακού οικήματος που σήμερα στεγάζει ένα εστιατόριο. Η ταμπέλα του έγραφε: "Η Μουριά", γεγονός που έκανε την σύνδεση και κατανόηση αυτού που έβλεπα ακόμα πιο δύσκολη! Απλά δεν πίστευα στα μάτια μου! Ένα μπρούντζινο Μαγκέν Νταβίντ καμαρωτό δέσποζε στον τοίχο! Ομολογώ πως για τα πρώτα λεπτά θαμπωμένος από την έκπληξη, η σκέψη μου αδυνατούσε να βγάλει συμπέρασμα. Αποφάσισα όμως πως πρέπει να ελέγξω τις πόρτες! "Αν έχει σημάδια από Μεζουζά τότε το μέρος αυτό είναι Τζουδιού" σκέφτηκα! Και πράγματι, παρατηρώντας τα πλαϊνά των πορτών μπορούσε κανείς να διακρίνει πως μόνο στο δεξί επάνω μέρος αυτών (που είναι το σημείο τοποθέτησης της Μεζουζά), η πέτρα ήταν στο κατάλληλο μέγεθος για να υποδεχτεί Μεζουζά, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα σημεία τα οποία ήταν χτισμένα με μικρούς ασύμμετρους λίθους. Η εικόνα τού Μαγκέν Νταβίντ στριφογύριζε στο μυαλό μου όλο εκείνο το βράδυ. Το επόμενο πρωί, τις λίγες ώρες που μας απέμεναν στο νησί-γενέτειρα και τόπο δημιουργίας του Α. Παπαδιαμάντη, ξεκίνησα με σκοπό να επισκεφτώ το σπίτι-μουσείο του. Στην πραγματικότητα όμως το Μαγκέν Νταβίντ ήταν αυτό που με απασχολούσε. Εκεί λοιπόν, ζήτησα αμέσως να μάθω για το κτήριο. Μάταια, αφού κανείς δεν γνώριζε. Παρά μόνο όταν ο υπεύθυνος του μουσείου, αφού με υπερηφάνεια μου τόνισε πως στη Μουριά έπινε το κρασί του ο Παπαδιαμάντης, είπε χαμηλόφωνα: "Είχαμε και Εβραίους στο νησί... Όχι πάρα πολλούς, αλλά είχαμε..." Πρόσθεσε επίσης ότι υπήρξε μια περίοδος κατά την οποία ο δήμαρχος ήταν εβραϊκής καταγωγής, εν ονόματι Λεβή. Βλέποντας την έκπληξη και την λαχτάρα μου να ακούσω περισσότερα, συνέχισε: "Το κτήριο για το οποίο ρωτάς ήταν Συναγωγή! Πολλά για αυτό δεν ξέρω... Μονάχα πως κάποιος από την Χαλκιδική πριν χρόνια χρηματοδότησε την αναστήλωση." Στο τέλος επισήμανε πως ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στέρησε από τη Σκιάθο την εβραϊκή της κοινότητα και κατέληξε λέγοντας: "Πολλοί είχαν έρθει κι απ' το Βόλο για να σωθούν κι όταν γύρισαν στον τόπο τους και τα πράγματα εδώ δυσκόλεψαν, μας έστελναν τρόφιμα, σαπούνι και παντόφλες..." Ικανοποιημένος ευχαρίστησα τον υπεύθυνο και έτρεξα προς την "Συναγωγή" που βρίσκονταν σε ένα από τα απέναντι στενά. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να διασταυρώσω τις πληροφορίες που συνέλεξα. Το μόνο που είχα ήταν αυτός ο σύντομος διάλογος στο μουσείο... Ίσως όμως να ήταν αρκετός... Τα νέα για το "εύρημα" διαδόθηκαν γρήγορα στην ομάδα και σε λίγα λεπτά βρέθηκα να επεξεργάζομαι και να ψάχνω για τυχόν επιπλέον ιουδαϊκά απομεινάρια στο κτήριο με ένα τσούρμο φίλους, που από ενδιαφέρον και περιέργεια έσπευσαν στο σημείο. Ξαναζωντανεύοντας σήμερα την ιστορία αυτή, αντλούμε τη διδαχή πως πάντα ο εβραϊκός λαός θα νιώθει το δυνατό δεσμό με την παράδοση, τους προγόνους και το παρελθόν του. Η ιδέα τής ύπαρξης κάποιου ίχνους που αποδεικνύει την παρουσία ισραηλιτικής κοινότητας, μας ωθεί στο να θυμόμαστε το ένδοξο "χθες" του Εβραϊσμού στον ελλαδικό χώρο. Ο ιδιαίτερος αυτός Εβραϊσμός, που αργά και θλιβερά βυθίζεται στη λήθη, μας προσκαλεί να προσπαθούμε αδιάκοπα για την αναζωογόνηση και διατήρησή του.

η αληθεια δεν ανηκει σε κανεναν γι αυτο ανηκει σε ολους.

της ΝΤΟΡΙΤΑΣ ΤΡΕΒΕΖΑ 18 οταν το δυνατο... γινεται Μια συγκλονιστική συγκυρία που αναδιπλώνεται στην Βουλγαρία του 1940 ανοίγει ένα μοναδικό στην ιστορία κεφάλαιο που μας διδάσκει ότι κάτω από τις πιο αντίξοες και θεωρητικά αναπότρεπτες συνθήκες που φέρνει μαζί του ένας παγκόσμιος πόλεμος, η ελπίδα, η γενναιότητα και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να νικήσει την προπαγάνδα, το μίσος και την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής. Το παράδειγμα της Βουλγαρίας συνοψίζεται στην άρνηση των βουλγαρικών αρχών να παραδώσουν στα χέρια του Adolf Heinz Beckerle, απεσταλμένου πρεσβευτή του Γ Ράιχ στην συμμαχική με τις δυνάμεις τού Άξονα, Βουλγαρία, τους σχεδόν 50.000 Εβραίους που ζούσαν εκεί το 1940. Η επιτυχία αυτής της αντίστασης μπορεί να ερμηνευθεί και από την καίρια ανάμειξη και αντίσταση όλων των υπηκόων της, αντίστασης προερχόμενης από κάθε κοινωνικόστρώμα στην βασιλική Βουλγαρία του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Στην διακήρυξη του «Νόμου για την προστασία τού Έθνους» η βασιλική Βουλγαρία ανακοίνωνε μια σειρά περιοριστικών μέτρων για τον εβραϊκό πληθυσμό, ανάμεσα στα οποία ήταν και η απαγόρευση του δικαιώματος του εκλέγειν, της στρατιωτικής θητείας, της εργασίας στην κυβέρνηση, της χρήσης βουλγαρικού ονόματος και της ιδιοκτησίας αγροτικής γης. Η αντίδραση στα μέτρα αυτά ήταν άμεση και καταδικαστική τόσο από την πλευρά της εβραϊκής ηγεσίας όσο και από εκπροσώπους της εργατικής παράταξης, την ορθόδοξη εκκλησία και μια μεγάλη μερίδα συγγραφέων, διανοουμένων και άλλων επαγγελματικών ομάδων. Τα γεγονότα που αναδιπλώθηκαν την άνοιξη του 1943 οδήγησαν στην διάσωση ολόκληρου του εβραϊκού

19 Κλείνοντας, θα ήθελα να διατυπώσω το εξής ερώτημα: μέχρι ποιο σημείο οι εκάστοτε διοικητικές και πολιτικές αρχές μιας χώρας μπορούν να επηρεάσουν την πορεία των ιστορικών εξελίξεων, σε μια περίοδο όπως ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, που είναι από τις πιο σκοτεινές στην παγκόσμια ιστορία; Πώς θα μπορούσε να δράσει η ηγεσία μιας χώρας προκειμένου να προασπίσει τον εβραϊκό πληθυσμό της, τόσο σε τοπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο; Είναι το παράδειγμα της Βουλγαρίας ένα σενάριο που θα μπορούσε να έχει λάβει χώρα- έστω και σε μικρότερο βαθμό- στην Ελλάδα; Αν η απάντηση που δίνουμε είναι ναι, τότε το παράδειγμα της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό. Το ζήτημα της κοινωνικής ευθύνης για την απώλεια εκατομμυρίων ανθρώπων είναι πολύ μεγάλο κοιτώντας από την σκοπιά των δυνάμεων που θα μπορούσαν να έχουν συμβάλλει στον περιορισμό αυτής της συγκλονιστικά μεγάλης απώλειας. Το ερώτημα, κατά την άποψή μου παραμένει αναπάντητο: Σε μια περίοδο κατά την οποία ολόκληρη η Ευρώπη παραληρούσε και έκλεινε τα μάτια σε μια πανανθρώπινη τραγωδία, θα μπορούσε το αδύνατο να γίνει δυνατό; πληθυσμού που κατοικούσε στην προπολεμική Βουλγαρία, γεγονός που δεν σημειώθηκε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που είχαν συμμαχήσει με τις δυνάμεις του Άξονα. Τόσο οι υπήκοοι όσο η ορθόδοξη εκκλησία σε μια από τις πιο αξιοθαύμαστες πράξεις ανθρωπισμού και γενναιότητας αναχαίτισαν την πραγματοποίηση του σχεδίου της ναζιστικής πολεμικής μηχανής που ονομαζόταν «Τελική λύση». Η άρνηση αποστολής οποιουδήποτε Εβραίου στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Πολωνίας, ήταν αποτέλεσμα της δυναμικής και σθεναρής αντίστασης τού τότε τσάρου της Βουλγαρίας Boris III και μιας ομάδας αντιπροσώπων, κάτω από την ηγεσία του κοινοβουλευτικού μέλους Dimiter Peshev, που συντόνισαν τη δράση τους τόσο με επαγγελματικές οργανώσεις όσο και με απλές ομάδες πολιτών που δρούσαν με γνώμονα την προάσπιση των ατομικών ελευθεριών. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία να τονιστεί είναι ότι οι διαβρωτικές και ολέθριες προπαγανδιστικές ενέργειες κατά των Εβραίων την εποχή του Β Παγκοσμίου Πολέμου δεν άγγιξε ριζικά το σύνολο τής βουλγαρικής κοινωνίας. Γεγονός είναι ότι 11.000 Εβραίοι οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από τις περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης που τελούσαν υπό βουλγαρική κατοχή. Η προσπάθεια που κατέβαλλε η Βουλγαρία στο σύνολό της για την υπεράσπιση του εβραϊκού πληθυσμού στο έδαφός της φαντάζει απροσδόκητα επιτυχής. Και είναι σαφές πως το ιστορικό αυτό παράδειγμα μας δείχνει έναν άλλο δρόμο, που σχεδόν καμία από τις συμμαχικές προς τον Άξονα χώρες δεν ακολούθησε, και αυτός είναι η αποτελεσματική διάσωση στο ακέραιο των σχεδόν 50.000 εβραϊκών οικογενειών της ναζιστικής Βουλγαρίας. Το άρθρο αυτό γράφτηκε με αφορμή το Summer -University 2010 στην Βουλγαρία, όπου είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε από τους προσκεκλημένους ομιλητές την νεότερη ιστορία της Βουλγαρίας και την ιστορία των Εβραίων κατοίκων της, κάνοντας μια ανασκόπηση από το τις αρχές του προηγούμενου αιώνα μέχρι και σήμερα.

ειδησεων αποηχοι 20 Μουσουλμάνοι ηγέτες καταδικάζουν τον Αντισημιτισμό Ουάσινγκτον 18/8/2010, WJC news Οκτώ Αμερικανοί Μουσουλμάνοι ηγέτες, που επισκέφθηκαν τα Ναζιστικά στρατόπεδα Άουσβιτς και Νταχάου και συναντήθηκαν με επιζώντες του Ολοκαυτώματος, υπέγραψαν κοινή διακήρυξη όπου καταδικάζουν την άρνηση του Ολοκαυτώματος και τον Αντισημιτισμό. Μεταξύ των οκτώ ηγετών ήταν Ιμάμηδες θρησκευτικοί ηγέτες πέντε πολιτειών της Αμερικής και ένας αξιωματούχος τού οργανισμού της Ισλαμικής Διάσκεψης. Η Joint βοηθάει πλημμυροπαθείς Πακιστάν 19/8/2010, WJC news Η Αμερικανική εβραϊκή οργάνωση Joint συλλέγει αγαθά για την ενίσχυση των πλημμυροπαθών στο Πακιστάν. Τρόφιμα, ρουχισμός και φάρμακα αποστέλλονται από τη Joint σε συνεργασία με τον ΟΗΕ και το γραφείο στήριξης πληγέντων από φυσικές καταστροφές των ΗΠΑ. Ο Γενικός Διευθυντής της Joint Steven Schwager, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «οδηγούμενοι από την αρχή του ΤΙΚΟΥΝ ΟΛΑΜ (διόρθωση του κόσμου) βοηθάμε όσο μπορούμε όσους έχουν ανάγκη». Η Joint πρωτοστατεί στη μάχη κατά της πείνας σε 70 χώρες και βεβαίως στη διάσωση Εβραίων όπου αυτοί κινδυνεύουν. Ο Δήμαρχος του Χολόν μεταξύ των δέκα πρώτων του κόσμου Λονδίνο 4/8/2010, Haaretz Το βρετανικό περιοδικό Μόνοκολ τίμησε τον Δήμαρχο της πόλης Χολόν του Ισραήλ χαρακτηρίζοντάς τον ως έναν εκ των δέκα καλυτέρων Δημάρχων του κόσμου. Πρώτος ο Δήμαρχος της πόλης Ναγκόϊα, τέταρτη μεγαλύτερη πόλη στην Ιαπωνία, και δεύτερος ο Μότι Σασών, Δήμαρχος της πόλης Χολόν, νότια του Τελ-Αβίβ, με 170.000 κατοίκους. Κατά τη διάρκεια της θητείας τού 63χρονου Δημάρχου, άνοιξαν στην πόλη πέντε νέα μουσεία, ανανεώθηκε η υποδομή της πόλης, ενισχύθηκε η ένταξη διαφορετικής προέλευσης πολιτών, αναπτύχθηκε ο πολιτισμός και αυξήθηκε ο αριθμός τών νέων ανθρώπων που ζουν στη πόλη. Αθήνα 21/8/2010 Το ετήσιο μνημόσυνο στη μνήμη του Μεγάλου Ευεργέτη της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Ζακ Αλαζράκη, τελέσθηκε στην ιερά συναγωγή Ετς Χαΐμ παρουσία της συζύγου του Δέσποινας και του Προέδρου του Κοινοτικού Συμβουλίου Βενιαμίν Αλμπάλα. Ο Ζακ Αλαζράκης ήταν επί πολλά χρόνια Πρόεδρος της Επιτροπής Περίθαλψης προσφέροντας τόσο τις ιατρικές του γνώσεις όσο και οικονομική ενίσχυση σε όλους τους ομοθρήσκους μας που είχαν ανάγκη συμπαράστασης. Το μεγάλο του έργο, η ανακαίνιση της συναγωγής Ετς Χαΐμ και των γραφείων της Κοινότητας μας όπως επίσης και η χορηγία για την ανέγερση του μνημείου του Ολοκαυτώματος. Αθήνα 2/9/2010 Ο νέος Ισραηλινός Πρέσβης στην Ελλάδα Άριε Μέκελ επισκέφθηκε την Ισραηλιτική Κοινότητα της Αθήνας και συναντήθηκε με το Κοινοτικό Συμβούλιο και μέλη τού Προεδρείου της Κοινοτικής Συνέλευσης. Τον νέο Πρέσβη υποδέχθηκε στη συναγωγή ο Ραββίνος κ. Ιακώβ Αράρ από τον οποίο άκουσε ένα σύντομο ιστορικό της συναγωγής Μπέιτ Σαλόμ. Στη συνέχεια ο κ. Μέκελ επισκέφθηκε το Μνημείο του Ολοκαυτώματος, τα γραφεία της Κοινότητας και τη συναγωγή Ετς Χαΐμ όπου και για μία περίπου ώρα συζητήθηκαν θέματα που αφορούν στις σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ και στον Αντισημιτισμό. Ο κ. Μέκελ επεσήμανε ότι έφθασε στην Ελλάδα μόλις 24 ώρες πριν από την επίσκεψή του στην Κοινότητα και το γεγονός αυτό μαρτυρά την σημασία που αποδίδει στον Ελληνικό Εβραϊσμό. Ξεπέρασε τα 7,6 εκατ. ο ισραηλινός πληθυσμός Τελ Αβίβ 6/9/2010, Maariv Ο ισραηλινός πληθυσμός έχει ξεπεράσει τα 7,6 εκατομμύρια κατοίκους, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύθηκαν σήμερα με την ευκαιρία της εβραϊκής Πρωτοχρονιάς και στα οποία περιλαμβάνονται οι Παλαιστίνιοι κάτοικοι της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Ο πληθυσμός αυξήθηκε μέσα σε ένα έτος από 7.465.500 σε 7.645.500 κατοίκους, ανέφερε το ισραηλινό Κεντρικό Γραφείο Στατιστικής. Στον αριθμό αυτό δεν περιλαμβάνονται οι περίπου 220.000 εργαζόμενοι μετανάστες στη χώρα.από το σύνολο του πληθυσμού οι 5.770.900 είναι Ισραηλινοί εβραίοι, περίπου το 75% του συνόλου και οι 1.559.100 Άραβες, περίπου το 20,4% του συνόλου. Ο πληθυσμός έχει αυξηθεί κατά περίπου 1,8% μέσα σε 12 μήνες. Τα επίσημα ισραηλινά στοιχεία περιλαμβάνουν τους 270.000 Παλαιστίνιους που ζουν στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.