ΕΣΠΕΡΑΣ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ

26-11-2014 ΕΣΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. Εὐλόγει ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, Κύριε ὁ Θεός μου ἐμεγαλύνθης σφόδρα. Ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω, ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. Ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέῤῥιν, ὁ στεγάζων ἐν ὕδασιν τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ. Ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. Ὁ ποιῶν τοὺς Ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα. Ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν 1

αὐτῆς, οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Ἄβυσσος ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα. Ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται, ἀπὸ φωνῆς βροντῆς σου δειλιάσουσιν. Ἀναβαίνουσιν ὄρη, καὶ καταβαίνουσι πεδία εἰς τόπον, ὃν ἐθεμελίωσας αὐτά. Ὅριον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπιστρέψουσι καλύψαι τὴν γῆν. Ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰς ἐν φάραγξιν, ἀνάμεσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα. οτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν. Ἐπ' αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν. οτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερώων αὐτοῦ ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ. Ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι, καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων. Τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου. 2

Τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει. Χορτασθήσονται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου, ἃς ἐφύτευσας. Ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν. Ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖς ἐλάφοις, πέτρα καταφυγὴ τοῖς λαγῳοῖς. Ἐποίησε σελήνην εἰς καιρούς ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ. Ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ. Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπᾶσαι, καὶ ζητῆσαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς. Ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, καὶ συνήχθησαν, καὶ εἰς τὰς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθήσονται. Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος, ἐκεῖ ἑρπετὰ ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρὰ 3

μετὰ μεγάλων. Ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται, δράκων οὗτος, ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ. άντα πρὸς σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφὴν αὐτῶν εἰς εὔκαιρον δόντος σου αὐτοῖς συλλέξουσιν. Ἀνοίξαντός σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος ἀποστρέψαντος δέ σου τὸ πρόσωπον, ταραχθήσονται. Ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν. Ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμα σου, καὶ κτισθήσονται, καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς. Ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ. Ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων, καὶ καπνίζονται. ᾌσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω. 4

Ἠδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ Κυρίῳ. Ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἄνομοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Καὶ πάλιν Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. όξα ατρί... Καὶ νῦν... Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα. όξα σοι ὁ Θεός (ἐκ γ ). Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι. ΙΑΚΟΝΟΣ: Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε, ἐλέησον. [καὶ μετὰ ἀπὸ κάθε αἴτηση] Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης, καί τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 5

Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου, καί τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας, καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ πατρός καὶ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (...), τοῦ τιμίου πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας, παντός τοῦ Κλήρου καί τοῦ Λαοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους, πάσης Ἀρχῆς καὶ Ἐξουσίας ἐν αὐτῷ, τοῦ κατὰ ξηρὰν θάλασσαν καὶ ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῆς πόλεως (Μονής Κώμης) ταύτης, πάσης πόλεως καὶ χώρας καί τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καὶ καιρῶν εἰρηνικῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ πλεόντων, ὁδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αἰχμαλώτων καί τῆς σωτηρίας αὐτῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 6

Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοὶ Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ:Ὅτι πρέπει σοι, πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 7

Κύριε ἐκέκραξα, Ἦχος δ. Ἦχος α Κυ ρι ε ε κε κρα α ξα προ ο ος σε ε ει σα α κου ου ου σο ο ον µου ει σα κου σο ον µου ου Κυ υ υ ρι ι ι ι ε Κυ ρι ε ε κε κρα α ξα προ ος σε ει σα α κου σο ο ον µου προ σχες τη φω νη η η τη ης δε η σε ω ω ω ως µου εν τω κε κρα γε ναι αι µε προ ο ος σε ε ει σα α κου σο ον µου ου Κυ υ ρι ι ε ε Κα τευ θυν θη η τω η προ ο ο σευ χη η η µου ως θυ µι α α α µα α 8

ε νω πι ο ο ον σου ε πα αρ σι ι ις τω ων χει ει ει ρω ω ω ων µου θυ σι ι α ε ε ε σπε ρι ι ι νη η ει σα α α α κου σο ον µου ου Κυ υ ρι ι ε ε Εἰ δὲ τό, Κύριε ἐκέκραξα, ἱστῶµεν Στίχους ς καὶ ψάλλοµεν Στιχηρὰ ροσόµοια τοῦ Ἁγίου. Ἦχος δ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν Ε αν α νο µι ας πα ρα τη ρη σης Κυ ρι ε Κυ ρι ε τις υ πο στη σε ται ο τι πα ρα σοι ο ι λα σµος εστιν Ὡς θεόσδοτον βλάστημα, ἀπὸ μήτρας ἡγίασαι, Σαμουὴλ ὡς ἔνθεος άτερ Ὅσιε, καὶ τῷ Χριστῷ ἠκολούθησας, τελείῳ φρονήματι, ἐκ 9

νεότητός σου, πολιτείαν ἰσάγγελον, ἐνδεικνύμενος διὰ τοῦτο ἀξίως ἐδοξάσθης, τῇ τοῦ νεύματος δυνάμει, Στυλιανὲ παμμακάριστε. Ε νε κεν του ο νο µα τος σου υ πε µει να σε Κυ ρι ε υ πε µει νεν η ψυ χη µου εις τον λο γον σου ηλ πι σεν η ψυ χη η µου ε πι ι τον Κυ ρι ον Ἁπαλῶν ἐξ ὀνύχων σε, ὁ Θεὸς προσελάβετο, προειδὼς τοῦ βίου σου τὴν χρηστότητα ἔνθεν ἀξίως διέπρεψας, ἠθῶν καθαρότητι, καὶ ἀγῶσιν ἱεροῖς, ἀρετῶν τελειότητος, ὥσπερ ἄγγελος, καὶ ἀσκήσει ἐδόξασας συντόνῳ, τῶν θαυμάτων ἐνεργείᾳ, Στυλιανὲ σὲ δοξάσαντα. Α πο φυ λα κης πρω ι ας µε χρι νυ κτος α πο φυ λα κης πρω ι ας ελ πι 10

σα τω Ι σρα ηλ ε πι τον Κυ ρι ον Τῶν προσόντων τὴν ὕπαρξιν, διανείμας τοῖς πένησι, τὴν πτωχείαν ἔστερξας γνώμῃ κρείττονι, τοῦ σὲ πλουτίσαντος Ὅσιε, Χριστοῦ τοῦ αντάνακτος, πλούτῳ θείων δωρεῶν, ὡς αὐτοῦ φίλον γνήσιον, ὥσπερ δόκιμον, πληρωτὴν τῶν αὐτοῦ διαταγμάτων, καὶ ἀμέμπτῳ πολιτείᾳ, Στυλιανὲ διαλάμψαντα. Ο τι πα ρα τω Κυ ρι ω το ε λε ος και πολ λη παρ αυ τω λυ τρω σις και αυ τος λυ τρω σε ται τον Ι σρα ηλ εκ πα σων των α νο µι ων αυτου Τὴν τοῦ κόσμου, τερπνότητα, ὁλοτρόπως ἐμίσησας, οὐρανίῳ ἔρωτι λαμπρυνόμενος, καὶ τὴν τοῦ σώματος πρόνοιαν, τελείως ἀπέρριψας, ἐν σπηλαίῳ δὲ σοφέ, ὡς ἀσώματος ᾤκησας, 11

ἀναγόμενος, πρὸς Θεὸν ἀναβάσεσιν ἁγίαις, καὶ χερσὶ θείου Ἀγγέλου, ἄρτον ἐδέχου οὐράνιον. Αι νει τε τον Kυ ρι ον παν τα τα ε θνη ε παι νε σα τε αυ τον παν τες οι λα οι Ὥσπερ στήλη θεόγραφος, τῆς ἐνθέου ἀσκήσεως, καὶ λαμπρὸν τοῦ νεύματος ἐνδιαίτημα, Στυλιανὲ παναοίδιμε, θαυμάτων ἀέναον, χάριν βλύζεις δαψιλῶς, καὶ ἴασαι τοὺς κάμνοντας, ἐξαιρέτως δέ, τῶν βρεφῶν καὶ νηπίων θεραπεύεις, τὰ νοσήματα ταχέως τῶν προσιόντων τῇ σκέπῃ σου. Ο τι ε κρα ται ω θη το ε λε ος αυ του εφ η µας και η α λη θει α του Κυ ρι ου µε νει εις τον αι ω να 12

Τῇ θερμῇ προστασίᾳ σου, τοὺς προστρέχοντας Ὅσιε, σκέπε καὶ διάσῳζε πάσης θλίψεως, τῶν δὲ φερόντων τὴν κλῆσίν σου, τὴν θείαν προΐστασο, ἐν παντὶ ὡς συμπαθής, καὶ νηπίοις καὶ βρέφεσι δίδου πάντοτε, εὐρωστίαν καὶ ῥῶσιν καὶ ὑγείαν, ὡς θερμὸς αὐτῶν προστάτης, Στυλιανὲ θεοδόξαστε. Ἦχος ι Μ ο ο ο ξα α α α τρι ι ι και Υι υι ω και Α γι ι ω νε ε ευ µα τι ευ τε πι στοι τον θαυ µα τουρ γον υ µνω δι αις ευ φη µη σω µεν δι ου α παλ λα γην τω ων πο ο ο νων οι εν κιν δυ νοις υ παρ χον τες ευ ρι ι ι σκο µεν ευ τε λα οι Στυ λι α νον τον εν δο ξον α 13

πα αυ στως τι µη σω µεν χαι ροις λε ε ε γο ο ο ον τες ο εκ µη τρας α γι α σθεις και των σων γεν νη το ρων την α τε κνι ι αν λυ σας ως Σα µου ηλ και Ι ε ε ρε µι ας χαι αι ροις ο στερ ρος της α σκη σε ως φε ρω ω νυ υ υ µος στυ υ λος χαι ροις του α να γι ου ΙΙνευ µα τος κα θα ρο ον οι κη τη η η ρι ον χαι αι ροις ο της ε ρη µου οι κι στης και υ πο θει ου Αγ γε λου τρε ε ε φο µε ε νος χαι αι ροις ο των α νι α των πα θων ι α τηρ 14

Ν ο τα χυ τα τος και των πο νη ρων πνευ µα των δι ω κτης ε ε τοι µο ο ο τα α α α τος των δε νε ο γνων παι αι δων φυ λαξ ο σω τη η η ρι ος τους προ σκυ νουν τα ας ουν ει κο να σου τη ην α γι αν και σε ε ορ τα ζον τας προ φθα σον και κιν δυ υ νων ε ξα α αρ πα σον πρε σβευ ον τας α α πα αυ στως υ περ τω ων ψυ υ χω ω ων η η η η η µω ω ω ων Και νυ υ υ υν και α α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω νων α α µην 15

Μ α ρη η ηλ θεν η η σκι ι ι α α α του νο ο µου τη ης χα ρι ι ι το ο ος ε ελ θου ου ου σης ως γαρ η βα α α τος ου ου κε ε και αι ε ε ε το κα τα φλε ε ε ε γο ο ο µε ε ε νη ου τω αρ θε ε νος ε ε ε ε τε ε ε ε κες και αι πα α α αρ θε νος ε ε ε µει ει ει νας αν τι στυ υ υ λου πυ υ ρο ο ο ο ος δι και ο συ υ υ υ νη η ης α νε ε ε ε τει λεν Η η η λ ι ι ι ος αν τι ι ι Μω υ υ υ σε ε ε ως Χρι ι στος η σω τη ρι ι 16

ι α των ψυ υ χω ω ων η η η µω ω ω ων 17

Εἴσοδος, Φῶς ἱλαρόν Φως Ἦχος ι λα ρον α ι γι ας δο ο ο ξης α θα α να α του α τρος ου ρα νι ι ι ου α γι ου µα κα ρος Ι ου Χρι ι ι ι στε ελ θο ο Μ η ο σου ο ο ον τες ε πι ι την η λι ου δυ υ υ σιν ι δον τε ες φως ε σπε ρι νον υ µνου ου µεν α τε ε ρα Υι ο ον και Μ α α γι ο ον νε ευ µα Θε ο ον Α ξι ο ο ον σε εν πα α σι και ροις υ µνει ει ει σθαι αι φω ναις αι σι ι αις Υι ε ε 18

Θε ε ε ου ου ζω η η η η η η ην ο ο δι ι δου ους δι ο Γ Μ ο ο ο ο κο ο σµος σε ε ε δο ο ξα α α ζει ει 19

Ἦχος ι 3 ω η Το ε λε ος σου Κυ ρι ε κα τα δι ω ξει µε πα σας τας η µε ρας της ζω (ὶς) ης µου Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει εἰς τόπον χλόης ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν. Τὸ τρίτον: 3 Το ε λε ος σου Κυ ρι ε κα τα δι ω ξει µε πα σας τας η µε ρας της 4 ζω η ης µου ου ου ου 20

Εἶτα τά ἀναγνώσματα Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. [Κεφ. Γ. 1-10] ικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ, καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος. Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι, καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν, καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σὺντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ. Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης. Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες, μεγάλα εὐεργετηθήσονται. Ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς, καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ. Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς, καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς. Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι, καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμῃ διαδραμοῦνται. Κρινοῦσιν ἔθνη, καὶ κρατήσουσι λαῶν, καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας. Οἱ πεποιθότες ἐπ' αὐτῷ συνήσουσιν ἀλήθειαν, καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ. 21

Σοφία Σολομῶντος. τὸ Ἀνάγνωσμα. [Κεφ. Ε. 16-24. Στ. 1-3] ίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν, καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλειον τῆς εὐπρεπείας, καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρίου ὅτι τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ σκεπάσει αὐτούς. Καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν. Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ, καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυνα ἐχθρῶν ἐνδύσεται θώρακα, δικαιοσύνην, καὶ περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ἀνυποκριτον λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον, ὁσιότητα ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομφαίαν συνεκπολεμήσει δὲ αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρονας πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν καὶ ὡς ἀπὸ εὐκύκλου τόξου τῶν νεφῶν ἐπισκοπῶν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβόλου θυμοῦ πλήρεις ῥιφίζονται χάλαζαι ἀγανακτήσει κατ αὐτῶν ὕδωρ θαλάσσης ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως ἀντιστήσεται αὐτῆς πνεῦμα δυνάμεως καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμήσει αὐτούς καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία, καὶ ἡ κακοπραγία περιτρέψει θρόνους 22

δυναστῶν ἀκούσατε οὖν βασιλεῖς καὶ σύνετε μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους, καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν ὅτι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ἡμῶν, καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου. Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα. [Κεφ.. 7-16] ίκαιος ἐὰν φθάσῃ τελευτῆσαι, ἐν ἀναπαύσει ἔσται γῆρας γὰρ τίμιον, οὐ τὸ πολυχρόνιον, οὐδὲ ἀριθμῷ ἐτῶν μεμέτρηται πολιὰ δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις, καὶ ἡλικία γήρως, βίος ἀκηλίδωτος εὐάρεστος τῷ Θεῷ γενόμενος ἠγαπήθη, καὶ ὢν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν μετετέθη, ἠρπάγη μὴ κακίαν ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ, ἢ δόλος ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ. ασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ καλά, καὶ ῥεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἐν Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ. ιὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας οἱ δὲ λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες, μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ τοιοῦτον, ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ. 23

Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης της ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ἡμῶν εἴπωμεν. Κύριε ἐλέησον (ἅπαξ). Κύριε παντοκράτορ ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (ἅπαξ). Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἒλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος). Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων καὶ μοναχῶν, καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων του Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ (κώμῃ, πόλει) ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. 24

Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου) Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων κτιτόρων τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης, καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε εὐσεβῶς, κειμένων, καὶ ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξων. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου) Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν καρποφορούντων καὶ καλλιεργούντων ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ πανσέπτῳ ναῷ τούτῳ, κοπιώντων, ψαλλόντων καὶ ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ, τοῦ ἀπεκδεχομένου τὸ παρὰ Σοῦ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος. Κύριε ἐλέησον (ἅπαξ) Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ ροεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρᾳ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύρι-ε, ὁ Θεὸς τῶν ατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ 25

ἔλεός σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε. δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. `Εὐλογητὸς εἶ, έσποτα, συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ ιάκονος: ληρώσωμεν τὴν ἑσπερινὴν δέησιν ἡμῶν τῷ Κυρίῳ. Κύριε ἐλέησον. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ Σῇ χάριτι. Κύριε ἐλέησον. Τὴν ἑσπέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, παρά τοῦ Κυρίου, αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα των ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. 26

αράσχου Κύριε. Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Χριστιανὰ τὰ τέλη της ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. 27

Σοὶ Κύριε. Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας των αἰώνων. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Εἰρήνη πᾶσι. Καὶ τῷ πνεύματί σου. Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν. Σοί, Κύριε. Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ κλίνας οὐρανοὺς καὶ καταβὰς ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ἔπιδε ἐπί τοὺς δούλους σου καὶ ἐπὶ τὴν κληρονομίαν σου. Σοὶ γὰρ τῷ φοβερῷ καὶ φιλανθρώπῳ κριτῇ, οἱ σοὶ δοῦλοι ὑπέκλιναν τὰς κεφαλάς, τοὺς δὲ αὐτῶν ὑπέταξαν αὐχένας; οὐ τὴν ἐξ ἀνθρώπων ἀναμένοντες βοήθειαν, ἀλλὰ τὸ σὸν περιμένοντες ἔλεος, καὶ τὴν σὴν ἀπεκδεχόμενοι σωτηρίαν, οὓς διαφύλαξον ἐν παντὶ καιρῷ, καὶ κατὰ τὴν παροῦσαν ἑσπέραν καὶ τὴν προσιοῦσαν νύκτα, ἀπὸ παντὸς ἐχθροῦ, ἀπὸ πάσης ἀντικειμένης ἐνεργίας διαβολικῆς, καὶ διαλογισμῶν ματαίων καὶ ἐνθυμήσεων πονηρῶν. 28

Εἴη τὸ κράτος τῆς βασιλείας σου εὐλογημένον καὶ δεδοξασμένον, τοῦ ατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Ἦχος α Α σκη τι κως πο λι τευ σα µε ε νος εν ο σι ο τη τι και α λη η θει ει ει α τον Θε ον ε θε ρα πε ευ σας Στυ λι α νε ε ε Θε ε ο φο ο ο ο ρε ο θεν α φλα γο νι α η πα α τρι ι ις σου τοις σοις σπαρ γα νοις σε ε µνυ υ υ νε ε ε ε ται και πα σα η Ε εκ κλη η σι ι α των 29

σων κα µα των τα ε ε πα α θλα και τα λα µπρα α προ τε ρη η µα α τα συ νο ρω ω ω σα βο α α α α σοι Μα κα α α ρι ο ος ει και κα λω ω ω ως σοι οι ε σται παµ µα κα α α ρι ι ι στε α α α α τερ Χρι στος γαρ ον η γα πη η σας θαυ µα στως σε ε δο ο ο ξα α α α σε εν ο πα ρε χων δι α σου η µιν το µε ε γα ε ε ε ε λε ε ε ε ε ο ο ος 30

Ν λαγίου Τετάρτου. Ἦχος Νη Ν Κυ ρι ε ε Γ λε η σον Κ Κυ ρι ε ε λε Γ Ν η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου ου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ υ υ ρι ε 31

α ρα σχου Κυ ρι ε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Σοι οι οι οι οι οι οι οι οι οι Κυ υ υ υ ρι ε Α µην Ἦχος Ἐναρµόνιος Κ Κ Κυ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η η σον ρι ε ε ε λε ε η η σον 32

Κυ Κ ρι ε ε λε ε ε η Κ Μ σον α Μ ρα σχουκυ ρι ε α ρα σχου Κυ ρι ε Κ Κ α ρασχου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ υ ρι ε Κ α ρα σχου Κυ υ ρι ε Κ Μ α ρα σχου Κυ ρι ε 33

Εἰς τὴν Ἀρτοκλασίαν Ἐπιλογές παρά διαφόρων ιδασκάλων Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΗΧΟΣ Λ. Α Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ο ο ο ο ο ον Κυ υ ρι ε ε λε ε η σον 34

Θεοτόκε αρθένε Ἦχος Κε Κ Κ Θε ο το ο κε ε ε ε α αρ Μ θε ε ε Κ νε χαι αι αι αι ρε ε ε Κε Κ χα ρι τω µε ε νη η η η Μα α ρι ι ι α ο Κυ Κ υ υ υ ρι ι ος µε ε τα α σου ου ευ λο Κ ο ο ο γη η µε ε ε ε νη Συ υ ε ε εν γυ Κ υ ναι αι αι ξι και ευ λο ο ο ο γη η µε ε ε ε νος ο καρ πο ο ο ος τη ης κοι Κ λι ι α ας σου ου ο ο ο ο ο τι Σω τη η ρα α α ε ε τε ε ε κες τω 35

Κ ων ψυ υ χω Κ ω ων η η η η µω ω ω ων λου σι οι ε πτω χευ σαν και ε πει να σαν οι δε εκ ζη τουν τες τον Κυ ρι ον ουκ ε λατ τω ω θη σον ται παν το ος α γα θου Κ Μ Κ παν το ος α γα θου ου ου ου ου ου ου 36

Ἀπόστιχα Εἰς τὸν Στίχον Στιχηρὰ προσόµοια Ἦχος πλ. α Χαίροις ἀσκητικῶν Χαίροις ὁ ἀπὸ βρέφους Θεῷ, ἀνατεθεὶς ὡς Σαμουὴλ ὁ θεσπέσιος, καὶ τούτῳ εὐαρεστήσας, Στυλιανὲ θαυμαστέ, τῆς σῆς πολιτείας τῇ λαμπρότητι ἀγάπῃ τῇ θείᾳ γάρ, στοιχειούμενος Ὅσιε, κόσμου ἀπάτης, σεαυτὸν ἀπεμάκρυνας, καὶ ὡς ἄσαρκος, ἐν ἐρήμῳ ἐβίωσας ὅθεν τοῦ θείου νεύματος, τὴν χάριν ἀπείληφας, καὶ βοηθὸς ἀνεδείχθης, τοῖς ἐν ἀνάγκαις καὶ θλίψεσι. Χριστὸν ἱκετεύων, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι, τὸ μέγα ἔλεος. Στίχ. Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. Ἄρτον ἀπ οὐρανοῦ θαυμαστῶς, χερσὶν Ἀγγέλου ὡς ἰσάγγελος Ὅσιε, δεχόμενος θείᾳ νεύσει, τὴν πρὸς Θεόν σου στοργήν, ἅπασιν ἐδήλου καὶ οἰκείωσιν φθαρτῶν γὰρ τὴν αἴσθησιν, ὁλικῶς βδελυξάμενος, τῶν ὑπὲρ λόγον. καὶ ἀφθάρτων τὴν μέθεξιν, ἐθησαύρισας, δωρημάτων τῆς χάριτος ὅθεν ἐκ τοῦ πληρώματος, αὐτῶν δυσωποῦμέν σε, πᾶσι 37

μετάδος ῥανίδα, Στυλιανὲ παμμακάριστε, τοῖς σὲ ἀνυμνοῦσι, καὶ Χριστὸν δοξολογοῦσι, τὸν σὲ δοξάσαντα. Στίχ. Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον. Χαίροις αφλαγονίας βλαστός, τῆς Ἐκκλησίας ἑωσφόρος ὁ ἄδυτος, ἀκτῖσιν ὁσίων ἔργων, καὶ τῶν θαυμάτων φωτί, καταυγάζων πᾶσαν τὴν ὑφήλιον ἡ στήλη ἡ ἔμψυχος, θεωρίας καὶ πράξεως, τῆς ἐγκρατείας, ἀληθὴς ὑποτύπωσις, τῆς πραότητος, καὶ ἀγάπης θησαύρισμα φύλαξ ὁ συμπαθέστατος, βρεφῶν καὶ νηπίων τε, καὶ νεογνῶν ἀντιλήπτωρ, καὶ ἰατὴρ ἐτοιμότατος. Χριστὸν ἐκδυσώπει, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι, τὸ μέγα ἔλεος. 38

όξα, Καὶ νῦν. Ἦχος Νη. Ν ο Μ ο ο ο ξα α τρι Ν ι ι ι και αι Υι ι ω ω ω ω και Ν α γι ι ω ω νε ε ε ε ε ευ µα α α α α νε ευ µα τι Τ ο φρο ο νη µα της σαρ κος υ πο τα ξας τω πνευ µα α τι ως αγ γε ε λος ε ε πι τη ης γης ε πο λι τε ευ σω Ο ο ο σι ι ι ι ε α βαι των σων χα ρι των ων θε ο θεν η ξι ι ω ω ω θης Ου µο νον γαρ αρ τον ου ρα νι ι ον ε ε ε λα α α α βες αλ λα και θα αυ µα α των ποι 39

κι λω ων αυ του ουρ γος α νε δει ειχ θης εν πνε ε ευ µα α α α τι Και νυν Στυ λι α νε µα κα ρι ι ε τω Σω τη ρι πρε σβε ευ ε υ περ των ψυ χω ω ων η η η η µω ω ω ων Και νυ υν και α ει και εις του ους αι αι ω ω ω νας των αι αι ω ω ω νων α α α µην Ν Α νυµ φευ τε αρ θε νε η τον Θε ον α φρα στως συ λλα βου ου σα σαρ κι µη Ν τηρ Θε ου του ου Υ ψι ι ι στου σων οι κε των πα 40

ρα κλη σεις δε χου πα να µω µε η πα σι χο ρη γου σα κα θα ρι σµο ον των πται σµα των νυν τας η µων ι κε σι ι ας προσ δε χο Ν Μ µε ε νη δυ σω ω πει σω θη ναι παν τας η µα α α ας 41

ΙΕΡΕΥΣ: Νῦν ἀπολύεις τον δοῦλόν σου, έσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου, ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ ). όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... αναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, έσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, Ἓνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον. όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... άτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι 42

ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. ὁ ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστὶν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ ατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἀπολυτίκιον Ἦχος α Της ε ρη µου πο λι της και εν σω µα τι Αγ γε λος και θαυ µα τουρ γος α νε δει ει χθης Θε ο φο ρε α τηρ η µων Στυ λι α νε νη στει α α γρυ πνι α προ σευ χη ου ρα νι α χα ρι σµα τα λα βων θε ρα πευ εις τους νο σουν τας και τας ψυ χας των πι στει\\προς τρε χον των σοι ο ξα τω δε δω κο τι σοι ι σχυν 43

δο ξα τω σε ε στε φα νω σαν τι δ ο ξα τω ε νερ γουν τι δι α 0ου πα σιν ι α α µα α α τα ο ξα α τρι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 3 3 Του Γα βρι ηλ φθεγ ξα 3 µε νου σοι αρ θε 3 νε το χαι αι ρε συν τη φω νη 3 ε σαρ κου το ο των ο 3 ο λων ε σπο της εν σοι τη α γι α 3 Κι βω τω ως ε φη ο δι και ος α βιδ 44 ε

δει χθης πλα τυ τε ε ρα των ου ρα νων βα στα σα σα τον Κτι στην σου δο ξα τω ε νοι κη σαν τι εν σοι δο ξα τω προ ελ θο ον τι εκ σου δο ξα τω ε λευ θε ρω σαν τι η µας δι α του το κου σου ου ου Ἀπόλυσις. Ἡ Μεταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «Μελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου www.melodos.com ἀπὸ τὸν ασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας έροιας. 45