ΣτΕ 1594/2014 [Έκθεση αυτοψίας αυθαιρέτου λόγω αλλαγής χρήσης υπογείου και επεμβάσεων/προσθηκών σε παλαιό κτήριο κατοικίας]

ΣτΕ 1594/2014 [Έκθεση αυτοψίας αυθαιρέτου λόγω αλλαγής χρήσης υπογείου και επεμβάσεων/προσθηκών σε παλαιό κτήριο κατοικίας] Περίληψη -Η επίδικη έκθεση αυτοψίας νομίμως εκδόθηκε, χωρίς να διαπιστωθεί ότι οι επίμαχες κατασκευές παραβιάζουν τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις και χωρίς να ειδοποιηθεί η εκκαλούσα να μεριμνήσει για τη νομιμοποίησή τους με την έκδοση οικοδομικής αδείας αφού αρκεί η διαπίστωση ότι οικοδομήθηκαν βάσει αδειών που ανακλήθηκαν. Δεν προκύπτει άλλωστε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης, με την οποία προβλέπεται, κατ εξαίρεση, να ειδοποιείται ο ενδιαφερόμενος να μεριμνήσει για την αναθεώρηση οικοδομικής άδειας. Ότι δηλαδή ότι υφίσταται σε ισχύ σχετική άδεια, που μπορεί να αναθεωρηθεί, και ότι με τις επίμαχες κατασκευές δεν παραβιάζεται το κατά την άδεια αυτή περίγραμμα και οι προβλεπόμενοι συντελεστές δόμησης και όγκου. -Εξάλλου, οι κατασκευές αυτές απαριθμούνται στην ανωτέρω έκθεση, αλλά και αποτυπώνονται στα τέσσερα σχεδιαγράμματα που τη συνοδεύουν, το δε εμβαδόν κάθε μιας αναγράφεται στον πίνακα υπολογισμού των προστίμων που συνοδεύει την έκθεση αυτή. Πρόεδρος: Αγγ. Θεοφιλοπούλου Εισηγητής: Ν. Ρόζος Δικηγόροι: Επ. Σπηλιωτόπουλος, Ανδ. Κούνδουρος, Απ. Παπακωνσταντίνου Βασικές σκέψεις 2. Επειδή, με την 1/29.1.2002 έκθεση αυτοψίας υπαλλήλων του Πολεοδομικού Γραφείου Μαρκοπούλου της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής χαρακτηρίσθηκαν αυθαίρετες και κατεδαφιστέες επεμβάσεις, σε ακίνητο, φερόμενο ως ιδιοκτησία της εταιρείας Α. A. και ευρισκόμενο στη χιλιομετρική θέση 38,500 της Λεωφόρου Βουλιαγμένης-Σουνίου (περιοχή Καλυβίων), και συγκεκριμένα α) αλλαγή χρήσεως υπογείου σε ισόγειο χώρο κυρίας χρήσεως και β) επεμβάσεις και προσθήκες σε παλαιό υπάρχον κτήριο κατοικίας και επιβλήθηκαν σχετικά πρόστιμα ανεγέρσεως και διατηρήσεως. Κατά της ανωτέρω εκθέσεως η προαναφερόμενη εταιρεία υπέβαλε ένσταση, η οποία 1 / 8

απορρίφθηκε με την 13/20.3.2002 απόφαση της Επιτροπής της παρ. 4 του άρθρου 4 του π.δ/τος 267/1998 (ΦΕΚ 195 Α ) που εδρεύει στο προαναφερόμενο Πολεοδομικό Γραφείο. Κατά της ανωτέρω αποφάσεως η εν λόγω εταιρεία άσκησε αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, που έγινε εν μέρει δεκτή με την 792/2004 απόφασή του με την οποία ακυρώθηκε η προσβληθείσα απόφαση κατά το μέρος αυτής που αφορούσε την επιβολή των προστίμων, την απέρριψε δε κατά τα λοιπά. Με την κρινόμενη έφεση η αυτή εταιρεία ζητεί εμπροθέσμως την εξαφάνιση της δικαστικής αυτής αποφάσεως κατά το μέρος της με το οποίο απορρίφθηκε η αίτηση ακυρώσεως. 3. Επειδή, επί της εφέσεως αυτής δημοσιεύτηκε η 1168/2011 απόφαση του Τμήματος. Με αυτήν απορρίφθηκαν οι λόγοι εφέσεως ότι εσφαλμένως κρίθηκε ότι αρμοδίως προτάθηκε προς έκδοση το ανωτέρω π.δ. 267/1988 α) από τον Υπουργό Οικονομικών και β) ειδικότερα, από τον Υφυπουργό Οικονομικών Νικόλαο Χριστοδουλάκη, αντί του Υφυπουργού Γεωργίου Δρυ, παραπέμφθηκε δε κατά τα λοιπά η υπόθεση στο Τμήμα υπό επταμελή σύνθεση λόγω της σπουδαιότητας των τιθέμενων με τους λοιπούς λόγους εφέσεως θεμάτων και της αντίθετης προς την άποψη που έγινε δεκτή νομολογίας (άρθρο 14 παρ. 5 π.δ. 18/1989, ΦΕΚ 8Α ). 4. Επειδή, με την Π6324/27.10.2011 δήλωση συνεχίσεως δίκης οι Β. Ν. Θ., Μ. Δ. Θ., Δ. Β. Θ. και Ά.- Μ. Β. Θ. συνεχίζουν την παρούσα δίκη φερόμενοι ως ειδικοί διάδοχοι της αναφερόμενης στη σκέψη 2 εταιρείας δυνάμει του 21466/2.9.2010 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών Ε. Κ. Θ., μεταγράφεται στα οικεία βιβλία του Δήμου Κερατέας (τόμο.., αυξ. αριθμός..). 5. Επειδή, από τις διατάξεις των άρθρων 94, 95 και 983 παρ. 2 του Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87Α ), όπως το τρίτο εδάφιο της παρ. αυτής αντικαταστάθηκε με την παρ. 13 του άρθρ. 6 του Ν. 4071/2012 (ΦΕΚ 85Α ), καθώς και του άρθρ. 47 του τελευταίου αυτού Ν. (4071/2012) προκύπτει ότι οι εκκρεμείς δίκες των πρώην Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων που έχουν ως αντικείμενο τον έλεγχο πράξεων ή παραλείψεων οργάνων τους, οι οποίες είχαν εκδοθεί ή συντελεστεί πριν από την ισχύ του ν. 3852/2010 κατ εφαρμογήν της νομοθεσίας σχετικά με την έκδοση οικοδομικών αδειών, τον προέλεγχο αυτών, τον έλεγχο των σχετικών μελετών, καθώς και τον έλεγχο και την επιβολή προστίμων για τις αυθαίρετες κατασκευές σύμφωνα με το π.δ. 267/1998, συνεχίζονται μετά την 11.4.2012 αυτοδικαίως και χωρίς άλλη διατύπωση από τους δήμους οι οποίοι ασκούν τις εν λόγω αρμοδιότητες, από τους ίδιους δε δήμους συνεχίζονται οι δίκες αυτές και μετά την 1.1.2013, δυνάμει του άρθρου 1 της από 31.12.2012 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Επομένως, η παρούσα δίκη, που έχει ως αντικείμενο τον έλεγχο της νομιμότητας πράξεως που εκδόθηκε από όργανο της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ανατολικής Αττικής κατ εφαρμογή του π.δ/τος 267/1998 περί ελέγχου των αυθαιρέτων κατασκευών νομίμως συνεχίζεται αυτοδικαίως και χωρίς άλλη διατύπωση από τον Δήμο Μαρκοπούλου. 2 / 8

6. Επειδή, στην παρ. 1 του άρθρου 22 του Γ.Ο.Κ. 1985 (Ν. 1577/1985, ΦΕΚ 210 Α ) ορίζεται ότι «1. Για την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας δόμησης εντός ή εκτός οικισμού απαιτείται οικοδομική άδεια της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας». Εξάλλου, στην παρ. 3 του ίδιου άρθρου προβλέπονται τα εξής: «Κάθε κατασκευή που εκτελείται α) χωρίς την άδεια της παρ. 1 ή β) καθ υπέρβαση της άδειας ή γ) με βάση άδεια που ανακλήθηκε ή δ) κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων είναι αυθαίρετη και υπάγεται στις σχετικές για τα αυθαίρετα διατάξεις του ν. 1337/1983 όπως ισχύουν. Σε περίπτωση αυθαίρετης, κατά το προηγούμενο εδάφιο, κατασκευής, η οποία δεν παραβιάζει τις διατάξεις που ισχύουν κατά το χρόνο του ελέγχου της από την πολεοδομική υπηρεσία, ειδοποιούνται εγγράφως οι υπόχρεοι για την καταβολή του προστίμου που αναφέρεται στην παρ. 4 του άρθρου 17 του ν. 1337/1983, όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 10 του άρθρου 8 του ν. 1512/1985, να μεριμνήσουν ώστε να υποβληθούν τα απαραίτητα στοιχεία και δικαιολογητικά σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και να εκδοθεί ή αναθεωρηθεί τυχόν υφιστάμενη οικοδομική άδεια, μέσα σε δύο μήνες από τη λήψη της ειδοποίησης. Αν η προθεσμία αυτή παρέλθει άπρακτη η κατασκευή υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου 17 του ν. 1337/1983, όπως ισχύει. Αν η άδεια εκδοθεί ή αναθεωρηθεί μέσα στην παραπάνω προθεσμία, επιβάλλονται μόνο τα πρόστιμα που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 17 του ν. 1337/1983, όπως ισχύει». Η ως άνω διάταξη τροποποιήθηκε με την εφαρμοστέα εν προκειμένω, ενόψει του κρισίμου χρόνου εκδόσεως της ανωτέρω εκθέσεως αυτοψίας και της επί της σχετικής ενστάσεως εκδοθείσης αποφάσεως της Επιτροπής, κατά της οποίας ασκήθηκε η αίτηση ακυρώσεως, διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 19 του ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140 Α ) με την οποία ορίσθηκαν τα εξής: «3. Τα δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 22 αντικαθίστανται ως εξής: «Αυθαίρετη κατά το προηγούμενο εδάφιο κατασκευή, η οποία όμως δεν παραβιάζει τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις ή αυτές που ίσχυαν κατά το χρόνο κατασκευής της είναι δυνατόν να νομιμοποιηθεί ύστερα από έκδοση ή αναθεώρηση οικοδομικής αδείας. Μετά την έκδοση ή αναθεώρηση της παραπάνω οικοδομικής αδείας η κατασκευή παύει να είναι κατεδαφιστέα και επιβάλλονται μόνο τα πρόστιμα που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 17 του ν. 1337/1983, όπως ισχύει. Το πρόστιμο διατήρησης επιβάλλεται για το διάστημα από τότε που κατά την κρίση της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας άρχισε η ανέγερση της κατασκευής έως την έκδοση της οικοδομικής αδείας. Δεν επιβάλλονται τα παραπάνω πρόστιμα σε περίπτωση αναθεώρησης οικοδομικής αδείας, που βρίσκεται σε ισχύ, εφόσον τηρείται το περίγραμμα της οικοδομής, ο συντελεστής δόμησης και ο συντελεστής όγκου. Στην περίπτωση αυτήν η αναθεώρηση πρέπει να εκδοθεί εντός τεσσάρων (4) μηνών από τη σχετική έγγραφη ειδοποίηση της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας ή από την υποβολή των σχετικών δικαιολογητικών από τον υπόχρεο». Τέλος, με τις διατάξεις του άρθρου 1 του ανωτέρω π.δ/τος 3 / 8

267/1998 ορίζεται ότι «1. Η διαπίστωση και ο χαρακτηρισμός αυθαιρέτου με εξαίρεση τις περιπτώσεις του άρθρου 5 του παρόντος, γίνεται ύστερα από αυτοψία υπαλλήλου της κατά τρόπο αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας, που συντάσσει επί τόπου σχετική έκθεση. Η έκθεση αυτή αφορά το αυθαίρετο και μόνο και όχι τον εκάστοτε ιδιοκτήτη, νομέα, κάτοχο ή κατασκευαστή του. 2. Στην έκθεση αναφέρεται η θέση του αυθαιρέτου με οδοιπορικό σκαρίφημα, όπου απαιτείται, συνοπτική περιγραφή με σκαρίφημα, οι διαστάσεις του καθώς και οι πολεοδομικές διατάξεις που παραβιάσθηκαν. Η ίδια έκθεση περιλαμβάνει υπολογισμό της αξίας του αυθαιρέτου και επιβολή των προστίμων της παρ. 2 του άρθρου 17 του Ν. 1337/1983, όπως ισχύει. Περιλαμβάνεται επίσης σημείωση ότι κάθε ενδιαφερόμενος έχει δικαίωμα, μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία (30) ημερών από την ημερομηνία τοιχοκόλλησης της έκθεσης να υποβάλλει ένσταση ή αίτηση και δήλωση ότι αποδέχεται ανεπιφύλακτα την έκθεση και τις τυχόν διορθώσεις που θα επιφέρει η υπηρεσία στον υπολογισμό του ύψους των προστίμων κατά τις διατάξεις της παρ. 6α του άρθρου 23 του Ν. 2300/1990 στην κατά τόπο αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία. Αναφέρεται επίσης η ημερομηνία αυτοψίας και η ειδοποίηση ότι αν περάσει άπρακτη η προθεσμία, το αυθαίρετο θα κατεδαφισθεί, τα δε επιβληθέντα πρόστιμα θα καταστούν οριστικά και θα βεβαιωθούν στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. φορολογίας εισοδήματος των υπόχρεων, κατά την έννοια του άρθρου 17 παρ. 4 του Ν. 1337/1983 όπως ισχύει. 3. Η πιο πάνω έκθεση που υπογράφεται από τον υπάλληλο που διενεργεί την αυτοψία, τοιχοκολλείται την ίδια μέρα στο αυθαίρετο. Για την τοιχοκόλληση συντάσσεται πράξη κάτω από το πρωτότυπο της έκθεσης, σημειώνεται η ημερομηνία και υπογράφεται από τον υπάλληλο που έκανε την αυτοψία και από παριστάμενο τυχόν αστυνομικό όργανο ή δεύτερο υπάλληλο της πολεοδομικής υπηρεσίας. Αντίγραφο της έκθεσης αποστέλλεται με αποδεικτικό αμέσως στον οικείο δήμο ή κοινότητα και την αρμόδια Αστυνομική Αρχή. Η Αστυνομική Αρχή διακόπτει αμέσως χωρίς άλλη ειδοποίηση τις οικοδομικές εργασίες και παρακολουθεί την τήρηση της διακοπής. Ο Δήμος ή κοινότητα υποχρεώνεται να τοιχοκολλήσει την ίδια ημέρα την έκθεση στο δημοτικό ή κοινοτικό κατάστημα και να τη διατηρήσει για (30) ημέρες. Η μη τοιχοκόλληση από το δήμο ή την κοινότητα της έκθεσης, δεν εμποδίζει τη πρόοδο της περαιτέρω διαδικασίας. Ο δήμος ή η κοινότητα υποχρεώνεται επίσης να ερευνήσει και να ενημερώσει εντός των τριάντα ημερών (30) την πολεοδομική υπηρεσία για την ορθότητα των στοιχείων των αναφερομένων στην έκθεση αυτοψίας υπόχρεων» και με τις διατάξεις του άρθρου 4 του ίδιου π.δ/τος ότι «1. Κατά της έκθεσης αυτοψίας μπορεί να κάνει ένσταση κάθε ενδιαφερόμενος 4. Η ένσταση εξετάζεται από τετραμελή επιτροπή Η επιτροπή μπορεί να αναβάλει μόνο μια φορά τη λήψη της απόφασης, ανακοινώνει δε κατά τη συζήτηση αυτή τη νέα ημερομηνία συζήτησης Η επιτροπή, αφού εξετάσει τις απόψεις του ενδιαφερομένου, αποφαίνεται οριστικά επί της ένστασης, με αιτιο- 4 / 8

λογημένη απόφαση, η οποία αναγράφεται πάνω στην ένσταση και υπογράφεται από τα μέλη Η απόφαση της επιτροπής είναι οριστική. Αν απορριφθεί η ένσταση το αυθαίρετο κατεδαφίζεται μέσα σε 10 ημέρες από την έκδοση της απόφασης είτε από τον κύριο ή τους συγκυρίους του αυθαιρέτου είτε από την αρμόδια πολεοδομική αρχή, τα δε πρόστιμα όπως τελικά οριστικοποιήθηκαν από την επιτροπή, βεβαιώνονται στην αρμόδια οικονομική υπηρεσία εισπράττονται ως δημόσιο έσοδο και αποδίδονται εξ ολοκλήρου στο Ειδικό Ταμείο Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων (Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ.). 5.». 7. Επειδή, όπως προκύπτει από τη διατύπωση της ανωτέρω διατάξεως της παραγράφου 3 του άρθρου 22 του Γ.Ο.Κ., όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 παρ. 3 του ν. 2831/2000, και την αντιπαραβολή της με την προϊσχύουσα ρύθμιση, κατά την έννοια της εν λόγω ήδη ισχύουσας διατάξεως της παρ. 3 του άρθρου 22 του Γ.Ο.Κ. 1985 και των ανωτέρω διατάξεων του π.δ. 267/1998, ερμηνευόμενων σε συνδυασμό με την διάταξη αυτή του Γ.Ο.Κ., για τον χαρακτηρισμό κατασκευής ως αυθαίρετης και κατεδαφιστέας και την επιβολή των κατά νόμο προστίμων με έκθεση αυτοψίας εκδιδομένη κατά τις διατάξεις αυτές αρκεί η διαπίστωση ότι η κατασκευή εκτελέστηκε χωρίς να έχει προηγουμένως εκδοθεί οικοδομική άδεια ή καθ υπέρβαση εκδοθείσας άδειας ή με βάση άδεια που ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση (ΣτΕ Ολομ. 3500/2009, 3105/ 1990), χωρίς να απαιτείται και η διαπίστωση ότι πρόκειται για κατασκευή, με την οποία παραβιάζονται πολεοδομικές διατάξεις. Ειδικότερα, στην περίπτωση κατά την οποία συντρέχει μία από τις ανωτέρω προϋποθέσεις αλλά δεν παραβιάζονται οι ισχύοντες όροι δομήσεως ή περιορισμοί χρήσεως ούτε άλλη ουσιαστική πολεοδομική διάταξη, δεν απαιτείται κατά την ήδη ισχύουσα ρύθμιση, ως τύπος απαιτούμενος για την έκδοση της εκθέσεως αυτοψίας, να ειδοποιείται ο ενδιαφερόμενος να μεριμνήσει για την έκδοση της οικείας οικοδομικής αδείας ή την αναθεώρηση τυχόν υφισταμένης αδείας. Δεν αποκλείεται πάντως, στην περίπτωση αυτή να υποβληθεί, με πρωτοβουλία του ενδιαφερόμενου, αίτηση για την έκδοση ή αναθεώρηση της οικοδομικής αδείας, με σκοπό την νομιμοποίηση της κατασκευής, τόσο πριν την έκδοση εκθέσεως αυτοψίας όσο και μετά την έκδοσή της, εντός του δεκαημέρου που προβλέπεται για την άσκηση ενστάσεως κατά της εκθέσεως αυτοψίας, οπότε η εκτέλεση της εκθέσεως κατά το μέρος που αφορά την κατεδάφιση αναστέλλεται κατά το διάστημα που κατά νόμον απαιτείται για την έκδοση ή αναθεώρηση της αδείας. εφόσον δε εκδοθεί ή αναθεωρηθεί η σχετική άδεια, η έκθεση αυτοψίας δεν δύναται πλέον να εκτελεσθεί κατά το μέρος αυτό. Κατ εξαίρεση, έγγραφη ειδοποίηση του ενδιαφερομένου ως προϋπόθεση εκδόσεως εκθέσεως αυτοψίας απαιτείται μόνο για κατασκευές, για τη νομιμοποίηση των οποίων απαιτείται αναθεώρηση ισχύουσας οικοδομικής άδειας, εφ όσον έχουν τηρηθεί βάσει της άδειας αυτής τα προβλεπόμενα περιγράμματα και συντελεστές δομήσεως και όγκου. 5 / 8

8. Επειδή εν προκειμένω, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, με την οικ. 1116/29.11.2002 απόφαση του προϊσταμένου του Πολεοδομικού Γραφείου Μαρκοπούλου ανακλήθηκαν οι υπέρ της δικαιοπαρόχου των εκκαλούντων εκδοθείσες από την πολεοδομική υπηρεσία 268/1999 και 1008/1999 οικοδομικές άδειες, οι οποίες αφορούσαν επισκευές του αναφερόμενου στη σκέψη 2 παλαιού κτηρίου κατοικίας και που είχε ανεγερθεί δυνάμει της 4789/1962 οικοδομικής άδειας του ανωτέρω Πολεοδομικού Γραφείου. Η ανάκληση εχώρησε με την αιτιολογία ότι, όπως αναγράφεται στην ανωτέρω απόφαση, από τη σύγκριση «των εμπεριεχομένων στους φακέλους των υπ αριθμ. 268/1999 και 1008/1999 οικοδομικών αδειών σχεδίων και λοιπών στοιχείων (στέλεχος οικοδομικής άδειας 4789/1962, τεχνική έκθεση, φωτογραφίες, αρχιτεκτονικά σχέδια) με τα στοιχεία της υπ αρ. 4789/1962 οικοδομικής άδειας (στέλεχος οικοδομικής άδειας, σχέδια) προκύπτει ότι η προϋφιστάμενη οικοδομή δυνάμει της 4789/1962 άδειας ήταν μονόροφη μεθ υπογείου ενώ τα στοιχεία που υποβλήθηκαν για την έκδοση των 268/ 1999 και 1008/1999 οικοδομικών αδειών την εμφανίζουν ως διώροφη με υπόγειο και κατά συνέπεια οι οικοδομικές εργασίες που αφορούν αποκλειστικά εργασίες επισκευών εξεδόθησαν στηριζόμενες σε ανακριβή υποβληθέντα στοιχεία. Αίτηση δε ακυρώσεως της δικαιοπαρόχου των εκκαλούντων κατά της ανακλητικής αυτής αποφάσεως απορρίφθηκε με την 765/2004 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, ενώ έφεσή τους κατ αυτής απορρίφθηκε με την απόφαση του Τμήματος. Κατόπιν αυτού, με την αναφερόμενη στην αυτή σκέψη 2 1/29.1.2002 έκθεση αυτοψίας διαπιστώθηκαν τα εξής: «1. Υπόγειο: αλλαγή χρήσεως από υπόγειο χώρο σε ισόγειο χώρο κυρίας χρήσεως 2. Ισόγειο: επεμβάσεις σε παλαιό νόμιμο κτίσμα κατοικίας μετά την έκδοση των υπ αριθμ. 268/1999 και 1008/1999 οικοδομικών αδειών οι οποίες μεταγενέστερα ανεκλήθησαν 3) προσθήκες ημιυπαιθρίων χώρων (αυθαίρετες) τμημάτων στο ισόγειο καθώς και σοφίτας κατά παράβαση του Ν. 1337/1983. Επίσης διάφορες κατασκευές στον περιβάλλοντα χώρο όπως αποθήκες, πισίνα, υδατοδεξαμενές, φυλάκια όπως και κατασκευές στον αιγιαλό και παραλία όπου έχει επιληφθεί η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου. ΣΤΑΔΙΟ ΕΡΓΑΣΙΩΝ. Η κατοικία τελειωμένη, ο περιβάλλων χώρος ημιτελής, φυλάκια, υδατοδεξαμενή, πισίνα, αποθήκες τελειωμένα. Ύστερα από τα παραπάνω η οικοδομή αυτή πρέπει να κατεδαφιστεί, εκτός αν ο ιδιοκτήτης ή κάθε ενδιαφερόμενος υποβάλει σχετική ένσταση κατ αυτής». Κατά της ανωτέρω εκθέσεως αυτοψίας η δικαιοπάροχος των εκκαλούντων υπέβαλε ένσταση, ισχυριζόμενη, μεταξύ άλλων, ότι με τις εκτελεσθείσες εργασίες δεν παραβιάζονται ουσιαστικές πολεοδομικές διατάξεις και ότι η εν λόγω έκθεση συντάχθηκε μη νομίμως εφ όσον δεν προηγήθηκε η χορήγηση προθεσμίας 4 μηνών για την έκδοση οικοδομικής άδειας. Η ένσταση αυτή απορρίφθηκε με την απόφαση της Επιτροπής της παρ. 4 του άρθρου 4 του π.δ/τος 267/1998 με αιτιολογία ότι οι 268/1999 και 1008/ 1999 οικοδομικές άδειες έχουν ανακληθεί ως 6 / 8

στηριζόμενες σε ανακριβή στοιχεία και δεν προσκομίστηκαν νεώτερα. 9. Επειδή, υπό τα ανωτέρω δεδομένα η εν λόγω έκθεση αυτοψίας νομίμως εκδόθηκε χωρίς να διαπιστωθεί ότι οι επίμαχες κατασκευές παραβιάζουν τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις και χωρίς να ειδοποιηθεί η εκκαλούσα να μεριμνήσει για τη νομιμοποίηση των κατασκευών αυτών με την έκδοση οικοδομικής αδείας εφ όσον αρκεί, κατά τα αναφερόμενα στη σκέψη 6, η γενόμενη με αυτήν διαπίστωση ότι οι επίδικες κατασκευές εκτελέστηκαν βάσει αδειών που ανακλήθηκαν δεδομένου ότι δεν προκύπτει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της ανωτέρω διατάξεως, κατά την οποία προβλέπεται, κατ εξαίρεση, να ειδοποιείται ο ενδιαφερόμενος να μεριμνήσει για την αναθεώρηση οικοδομικής αδείας, δηλαδή ότι υφίσταται σε ισχύ σχετική άδεια, δυναμένη να αναθεωρηθεί, και ότι με τις επίμαχες κατασκευές δεν παραβιάζεται το κατά την άδεια αυτή περίγραμμα και οι προβλεπόμενοι συντελεστές δομήσεως και όγκου. Νομίμως, συνεπώς, απορρίφθηκε ο περί του αντιθέτου λόγος ακυρώσεως με την εκκαλούμενη απόφαση και, κατ ακολουθίαν, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος για τον αυτό λόγο ο προβαλλόμενος κατ αυτής, με το αυτό περιεχόμενο, λόγος εφέσεως. 10. Επειδή, με την κρινόμενη έφεση προβάλλεται ότι εσφαλμένως με την εκκαλούμενη απόφαση κρίθηκε ότι η ανωτέρω έκθεση είναι νόμιμη χωρίς να περιγράφει σαφώς τις κατασκευές που χαρακτηρίστηκαν με αυτήν αυθαίρετες και τις παραβιαζόμενες με αυτές πολεοδομικές διατάξεις. 11. Επειδή, εφ όσον, κατά τα αναφερόμενα στη σκέψη 6, οιαδήποτε κατασκευή έχει εκτελεσθεί χωρίς οικοδομική άδεια ή με βάση οικοδομική άδεια που ανακλήθηκε είναι αυθαίρετη, αρκεί η διαπίστωση της ελλείψεως αδείας για την έκδοση σχετικής εκθέσεως αυτοψίας. Εξάλλου, οι επίμαχες κατασκευές όχι μόνο απαριθμούνται στην ανωτέρω έκθεση αλλά και αποτυπώνονται στα τέσσερα σχεδιαγράμματα που την συνοδεύουν, το δε εμβαδόν κάθε μιας από αυτές αναγράφεται στον πίνακα υπολογισμού των προστίμων που επίσης συνοδεύει την έκθεση αυτή. Υπό τα δεδομένα αυτά, η σχετική κρίση της εκκαλουμένης αποφάσεως είναι νόμιμη και, συνεπώς, ο ανωτέρω λόγος εφέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. 12. Επειδή, με το μεν άρθρο 5 του Γ.Ο.Κ. 1985 ορίζεται ότι «1. Δεν επιτρέπεται να μεταβάλλονται η σύμφωνα με την οικοδομική άδεια χρήση κτηρίου ή μέρους αυτού χωρίς προηγούμενη σχετική άδεια της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας, εφόσον η μεταβολή αυτή θίγει τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις. 2. Η παράβαση της προηγούμενης παραγράφου συνεπάγεται την εφαρμογή των διατάξεων για τις αυθαίρετες κατασκευές. 3», με την δε παρ. 4 του άρθρ. 22 αυτού ότι «Κάθε αλλαγή της χρήσης κτηρίου ή τμήματος του κατά παράβαση του άρθρου 5 είναι αυθαίρετη. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται κατ αναλογία οι διατάξεις του άρθρου 17 του Ν. 1337/1983, όπως ισχύει, μόνο ως προς την επιβολή του προστίμου. Αν για την αλλαγή της χρήσης έχουν εκτελεστεί δομικές κατασκευές εκτός από την επιβολή προστίμου 7 / 8

Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Νόμος και Φύση διατάσσεται και η κατεδάφισή τους». Εξ άλλου, με το άρθρο 59 του Γ.Ο.Κ. 1955 (β.δ. 9.8-30.9.1955, ΦΕΚ 266 Α ) υπό την ισχύ του οποίου είχε εκδοθεί η ανωτέρω αναφερομένη αρχική υπ αριθμ. 4789/1962 οικοδομική άδεια, οριζόταν ότι «Απαγορεύεται η κατασκευή χώρων υπογείων ως δωματίων κυρίας χρήσεως (πλην μαγειρίων) εφόσον η αυλή εξ ης ο απαραίτητος φωτισμός και αερισμός των δωματίων αυτών υπέρκειται κατά την πλευράν, εφ ης τα ανοίγματα φωτισμού και αερισμού πλέον των 0,60 μ. του δαπέδου των δωματίων τούτων» και με το άρθρ. 12 του Γ.Ο.Κ. 1973 (Ν.Δ. 8/1973, ΦΕΚ 124 Α ) ορίσθηκε ότι «3. Χώροι κυρίας χρήσεως των κτιρίων καλούνται οι προοριζόμενοι εκ κατασκευής διά πολύωρον εν αυτοίς παραμονήν ανθρώπων προς διημέρευσιν, συναναστροφήν, εργασίαν, ανάπαυσιν, και ύπνον 4. Χώροι βοηθητικής χρήσεως των κτιρίων καλούνται οι μη προοριζόμενοι εκ κατασκευής διά πολύωρον εν αυτοίς παραμονήν ανθρώπων». Τέλος, με το άρθρ. 2 της αποφάσεως του Αναπληρωτή Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 3046/304/30.1-3.2.1989 «Κτιριοδομικός Κανονισμός» (ΦΕΚ 59 Δ ) ορίζεται ότι «Χώροι κύριας χρήσης των κτιρίων είναι όσοι προορίζονται για την παραμονή, σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας, ατόμων (έστω και ενός) επί δύο τουλάχιστον ώρες το εικοσιτετράωρο. Οι υπόλοιποι χώροι των κτιρίων είναι βοηθητικής χρήσης». Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές που ίσχυσαν διαδοχικώς από το έτος 1955, χώροι υπόγειοι κατ αρχήν δεν αποτελούν χώρους κυρίας χρήσεως. Εξ άλλου, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 22 του ισχύοντος Γ.Ο.Κ., η μεταβολή της κατά την σχετική οικοδομική άδεια, χρήσεως ενός χώρου, εάν γίνει χωρίς προηγούμενη άδεια, συνεπάγεται την εφαρμογή των περί αυθαιρέτων κατασκευών διατάξεων με την επιβολή των σχετικών προστίμων, αν δε για την μεταβολή αυτή εκτελέστηκαν και δομικές κατασκευές, διατάσσεται και η κατεδάφισή τους. 13. Επειδή, με την 13/20.3.2002 απόφαση της Επιτροπής της παρ. 4 του άρθρου 4 του π.δ/τος 267/1998 που εδρεύει στο Πολεοδομικό Γραφείο Μαρκοπούλου απορρίφθηκε η ένσταση της εκκαλούσα κατά της 1/29.1.2002 εκθέσεως αυτοψίας, η οποία είχε διαπιστώσει, πλην άλλων: «Υπόγειο: αλλαγή χρήσεως από υπόγειο σε χώρο κυρίας χρήσεως» με τη σκέψη ότι η αλλαγή αυτή έγινε χωρίς άδεια. Η κρίση αυτή της Διοικήσεως είναι νόμιμη σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, και, συνεπώς, ορθώς απορρίφθηκε, αν και με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, ο περί του αντιθέτου λόγος ακυρώσεως με την εκκαλούμενη απόφαση. Επομένως, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος κατ αυτής, με το αυτό περιεχόμενο, λόγος εφέσεως. 14. Επειδή, εφ όσον, κατά τα αναφερόμενα στη σκέψη 3, οι λοιποί λόγοι εφέσεως απορρίφθηκαν ήδη με την 1167/2011 απόφαση του Τμήματος και δεν προβάλλεται άλλος λόγος εφέσεως, η κρινόμενη έφεση είναι απορριπτέα στο σύνολό της. 8 / 8