ΤΟΜΑΣ ΜΑΝ Το µαγικό βουνό

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "ΤΟΜΑΣ ΜΑΝ Το µαγικό βουνό"

Ἀμήνὄφις Ἰάειρος Ταμτάκος
5 χρόνια πριν
Προβολές:

1 ΤΟΜΑΣ ΜΑΝ Το µαγικό βουνό Αποσπάσµατα από Thomas Mann, Το Μαγικό βουνό, τ.α, Εξάντας 1995, 2η έκδοση. Μετάφραση Θόδωρος Παρασκευόπουλος. [...] δυο βασικές αρχές αντιµάχονταν για την κυριαρχία στον κόσµο: η εξουσία και το δίκιο, η τυραννία και η ελευθερία, η δεισιδαιµονία και η γνώση, η αρχή της στασιµότητας και η αρχή της αέναης κίνησης, της προόδου. Μπορούσε να αποκαλέσει κανείς το ένα ασιατική αρχή και το άλλο ευρωπαϊκή, γιατί η Ευρώπη ήταν η χώρα της ανταρσίας, της κριτικής και της µεταµορφωτικής δραστηριότητας, ενώ το ανατολικό µέρος της γης ενσάρκωνε την ακινησία, την αδρανή ηρεµία. Δεν υπήρχε αµφιβολία ποια από τις δυο δυνάµεις θα αποκόµιζε στο τέλος τη νίκη - ήταν η δύναµη του Διαφωτισµού, της έλλογης ολοκλήρωσης. Γιατί ο ανθρωπισµός ξεσήκωνε

2 ολοένα καινούριους λαούς στο λαµπρό του δρόµο, κατακτούσε όλο και περισσότερο έδαφος στην ίδια την Ευρώπη και άρχιζε να προελαύνει στην Ασία. Ήταν όµως να γίνουν πολλά ακόµη µέχρι την πλήρη επικράτησή της και οι καλόπιστοι, οι φωτισµένοι είχαν να καταβάλουν ακόµη µεγάλες και ευγενικές προσπάθειες µέχρι να έρθει η ηµέρα που οι µοναρχίες και οι θρησκείες θα κατέρρεαν και σε εκείνες τις χώρες της ηπείρου µας που στην πραγµατικότητα δεν είχαν γνωρίσει ούτε το δέκατο όγδοο αιώνα τους ούτε ένα Εκείνη η ηµέρα θα έρθει αν όχι µε τα πόδια του περιστεριού, τότε µε τα φτερά του αετού και θα ανατείλει ως η αυγή της παγκόσµιας αδελφοσύνης των λαών υπό το σηµείο της λογικής, της επιστήµης και του δίκιου` θα φέρει την ιερή συµµαχία της δηµοκρατίας των πολιτών, το φωτεινό αντίπαλό δέος απέναντι σε εκείνη την τρισβέβηλη συµµαχία των ηγεµόνων και των ανακτοβουλίων [ ] [...] τι ήταν λοιπόν ο ουµανισµός; Έρωτας προς τον άνθρωπο ήταν και τίποτε άλλο, και εποµένως ήταν και αυτός πολιτική, ήταν και αυτός εξέγερση ενάντια σε όλα όσα µόλυναν και ατίµαζαν την ιδέα του ανθρώπου. Τον είχαν µεµφθεί ότι έδινε υπερβολική σηµασία στο σχήµα` αλλά και την ωραιότητα του σχήµατος την καλλιεργούσε µόνο χάριν της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, σε λαµπρή αντίθεση προς το Μεσαίωνα, που ήταν βυθισµένος όχι µόνο στην εχθρότητα προς τον άνθρωπο και στη δεισιδαιµονία αλλά και σε αισχρή αµορφία` και εξ αρχής είχε υποστηρίξει τον άνθρωπο, τα επίγεια συµφέροντά του, την ελευθερία των ιδεών και τη χαρά της ζωής και θεωρούσε πως ο ουρανός ήταν για τα σπουργίτια[...]

3 [...] Γιατί η λογοτεχνία δεν ήταν [...] τίποτε άλλο παρά αυτό: η συνένωση του ουµανισµού µε την πολιτική, η οποία ολοκληρώνεται άνετα στο βαθµό που ο ουµανισµός είναι ο ίδιος πολιτική και η πολιτική ουµανισµός[...] Γιατί ο λόγος [...] ήταν η δόξα του ανθρώπου και το µόνο που έκανε τη ζωή ανθρώπινη. Όχι µόνο ο ουµανισµός - η ανθρωπιά εν γένει, όλη η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ο σεβασµός προς τον άνθρωπο και ο ανθρώπινος αυτοσεβασµός ήταν άρρηκτα συνδεδεµένα µε το λόγο, τη λογοτεχνία[...] και έτσι ήταν και η πολιτική συνδεδεµένη µαζί της ή µάλλον: προερχόταν από αυτό το δεσµό, από την ενότητα ανθρωπιάς και λογοτεχνίας, γιατί ο ωραίος λόγος γεννούσε ωραίες πράξεις[...] Το να γράφεις ωραία σήµαινε σχεδόν να σκέφτεσαι ωραία και από εκεί ήταν µόνο ένα βήµα στις ωραίες πράξεις. Όλη η καλλιέργεια και η ηθική ολοκλήρωση εκπορευόταν από το πνεύµα της λογοτεχνίας, αυτό το πνεύµα της δόξας του ανθρώπου, το οποίο ήταν ταυτόχρονα και πνεύµα της ανθρωπιάς και της πολιτικής. Ναι, όλα αυτά ήταν ένα, µία και µόνη δύναµη και ιδέα και µπορούσε να τα συµπυκνώσει σε ένα όνοµα. Πώς ήταν αυτό το όνοµα; Ε, λοιπόν, αυτό το όνοµα το συνέθεσαν γνώριµες συλλαβές[...] - ήταν Πολιτισµός! Αναδηµοσίευση από ofisofi.blogspot.gr/

4 Τα παρακάτω αποσπάσµατα, από το ίδιο βιβλίο, βρέθηκαν στο odaimontislogotexnias.blogspot.gr/ Τώρα είδε πως κάτω στα πεδινά είχε πολύ ανεπαρκείς γνώσεις, πως στην πραγµατικότητα βρισκόταν σε αγαθή άγνοια - ενώ εδώ οι προσωπικές εµπειρίες, των οποίων το περιεχόµενο προσπαθήσαµε πολλές φορές να υπαινιχθούµε και οι οποίες σε ορισµένες στιγµές του αποσπούσαν το επιφώνηµα "Θεέ µου!", ανέπτυσσαν µέσα του ικανότητες να αντιλαµβάνεται και να κατανοεί την όλο και πιο έντονη χροιά του ανήκουστου, του τυχοδιωκτικού και ακατανόµαστου, που έφερε το πράγµα γενικά και για τον καθένα ανάµεσα σ' αυτούς εδώ πάνω. "Α, όχι, εγώ είµαι Ευρωπαίος, δυτικός. Το δικό σας σύστηµα αξιών είναι σκέτη Ανατολή. Η Ανατολή απεχθάνεται τη δράση. Ο Λαο τσέ δίδασκε πως η απραξία είναι καλύτερη από κάθε τι ανάµεσα σε γη και ουρανό. Όταν όλοι οι άνθρωποι σταµατήσουν να δρουν, έλεγε, τότε θα επικρατήσει πλήρης ηρεµία και ευτυχία επί γης. Αυτή είναι η συνουσία σας." "Έτσι, ε; Και ο δυτικός µυστικισµός; Και ο ησυχασµός, στον οποίο ανήκει ο Φενελόν, που διδάσκει ότι κάθε πράξη είναι κι ένα λάθος, επειδή η επιθυµία να είναι δραστήριος προσβάλλει το Θεό που θέλει µόνο αυτός να δρα;"

5 Τράβα στο καλό - είτε ζήσεις είτε πέσεις! Οι ελπίδες σου είναι λίγες. Αυτός ο άγριος χορός στον οποίο άφησες να σε τραβήξουν θα κρατήσει ακόµη κάµποσα αµαρτωλά χρονάκια και δεν θα βάζαµε µεγάλο στοίχηµα πως θα γλιτώσεις. Ειλικρινά, αφήνουµε το ζήτηµα ανοιχτό και δεν µας πολυνοιάζει. Περιπέτειες της σάρκας και του πνεύµατος ανύψωσαν την απλοϊκότητά σου, σε άφησαν να επιζήσεις πνευµατικά ό,τι δεν φαίνεται πως θα επιζήσει το κορµί σου. Ήρθαν στιγµές που µέσα από θάνατο και ασέλγεια της σάρκας ξεφύτρωσε µπρος στα µάτια σου, παραισθητικά και σαν να κυβερνούσες, ένα όνειρο αγάπης. Θα ξεφυτρώσει άραγε και από αυτή την παγκόσµια γιορτή του θανάτου, µέσα από την άγρια πυρκαγιά που πυρπολεί τον βροχερό βραδινό ουρανό τριγύρω, κάποτε η αγάπη;

Σχετικά έγγραφα

Επιδιώξεις της παιδαγωγικής διαδικασίας. Σκοποί

Επιδιώξεις της παιδαγωγικής διαδικασίας Σκοποί Θεματικές ενότητες Διαμόρφωση των σκοπών της αγωγής Ιστορική εξέλιξη των σκοπών της αγωγής Σύγχρονος προβληματισμός http://users.uoa.gr/~dhatziha/ Διαφάνεια: