Mαριέττα Γιαννάκου «ΕΧΩ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΠΩ: ΑΥΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΦΥΓΑΜΕ ΓΙ ΑΛΛΟΥ»

Transcript

1 ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΤΟΥ ΤΩΡΑ GET A LÉFO! FREE PRESS ÄÙÑÅÁÍ ÏÄÇÃÏÓ ÔÇÓ ÁÈÇÍÁÓ ÊÕÊËÏÖÏÑÅI ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ No Mαριέττα Γιαννάκου «ΕΧΩ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΠΩ: ΑΥΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΦΥΓΑΜΕ ΓΙ ΑΛΛΟΥ» Η οδύσσεια ενός μετανάστη για να βρει σπίτι στην Αθήνα (8 ΣΤΟΥΣ 20 ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΤΟ ΝΟΙΚΙΑΖΑΝ) Καινούργια ζωή στο κέντρο της Αθήνας OΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

2 Θέματα Free Press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη Στήλες ινβοχ Ένα κλασικό αριστούργημα για πρώτη φορά στα ελληνικά Real Estate Η οδύσσεια ενός μετανάστη για να βρει σπίτι στην Αθήνα. Σελ. 16 Nu Κamaki Γνωριμίες στα πάρτι της Αθήνας. Σελ. 18 Η Αθηναία Μαριέττα Γιαννάκου. Σελ.20 Starfax, σελ. 61 Στήλες Design Walk, σελ. 12 Spin doctor Η επιστροφή του Μαυρογιαλούρου. Σελ. 24 GoodlifΟ H ζωή ξανά στο κέντρο. Σελ. 27 Booklovers Club Ο κύριος Ψυχογιός βλέπει το μέλλον. Σελ. 35 Νu Kamaki, σελ. 18 ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ Μετά από μια νύχτα γόνιμης βροχής, η Αθήνα ξύπνησε με ένα ζωηρό ήλιο. Βλέποντας απ το παράθυρο της κουζίνας την Ακρόπολη να λάμπει, αποφασίσαμε να ανεβούμε στον Ιερό Βράχο. Η Ακρόπολη είναι πάντα υπερθέαμα, ειδικά τώρα που υπάρχει μια σωστή και θαρραλέα αποκατάσταση των μνημείων. Με την πόλη να απλώνεται από κάτω περιμετρικά και το λιγοστό πράσινο εδώ και εκεί, που φαινόταν περήφανο και ζωηρό. Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την περιήγηση κατεβαίνοντας προς τον αρχαιολογικό χώρο του Θησείου. Εκεί, στους πρόποδες του μοναδικού μνημείου, πάνω από Αδριανού και Μοναστηράκι, υπάρχει ένα άλσος. Η κατάσταση που επικρατεί είναι λυπηρή. Δεν υπάρχει κάποιος να φροντίζει αυτό το μαγικό μέρος. Η αναρχία στη βλάστηση είναι πασιφανής, αλλά το κυριότερο είναι πως όλα μα όλα τα πεύκα έχουν προσβληθεί από μιαν αρρώστια, η οποία μπορεί εύκολα και οικολογικά να σταματήσει, εάν τώρα παρθούν τα απαραίτητα μέτρα καταστολής της, διαφορετικά την άνοιξη, δηλαδή σε ένα μήνα, τα σκουλήκια που σήμερα εκκολάπτονται σε σάκους σαν κουκούλια θα φάνε τις πευκοβελόνες και αδύναμα όπως θα είναι τα πευ- κάκια, ενδέχεται να ξεραθούν. Σουέρεφ Γιώργος ΑΓΑΠΗΤΗ LIFO, Σας αξίζουν χίλια συγχαρητήρια για τα άρθρα σας. Διάβασα σοκαρισμένη το άρθρο σας «CITY VIBES Athens Flea Markets» στο τ. 139 (18-24/12/2008), σχετικά με το τι γίνεται στο παζάρι του Σχιστού, όπου κάθε Κυριακή όλων των ειδών τα ζώα, συμπεριλαμβανομένων και κουταβιών και γατιών, υποβάλλονται σε βασανιστήρια και αφήνονται να πεθάνουν μέσα σε άθλιες συνθήκες... Όπως και αρκετός κόσμος, που έχει μία ευαισθησία ως προς τα αδύναμα αυτά όντα, έτσι κι εγώ υποφέρω από την αναλγησία και την κακία των ανθρώπων που βγάζουν όλη τους τη βαρβαρότητα πάνω στα απροστάτευτα πλάσματα. Δεν χρειάζεται παρά μόνο λίγη παραπάνω ευαισθησία και καλοσύνη από όλους μας. Δεν είναι μόνο θέμα πολιτείας, αλλά θέμα προσωπικής ευαισθησίας, ανθρωπιάς και επιπέδου πολιτισμού. Με εκτίμηση, Ηλέκτρα Λαμπίρη Pitsirikos 8 Editorial 11 Mεικτή Ζώνη 22 Υπερκείμενα 23 Popaganda 25 X-press 26 Bedtime Stories 60 Starfax 61 Naked City 62 ΜΙΛΑ ΚΙ ΕΣΥ (ΑΛΛΑ ΠΕΣ ΚΑΤΙ!) It takes two to tango. Στείλε τις απόψεις σου στη LifΟ (μέχρι 200 λέξεις) στο letters@lifo.gr με ονοματεπώνυμο και ένα τηλέφωνο επικοινωνίας. Με ταχυδρομείο: LifΟ, Βουλής 22, , Αθήνα. Ανάμεσα στον Τίγρη και τον Ευφράτη άκμαζε κάποτε μια κοινότητα Αράβων που δεν είχαν όμοιό τους. Οι Άραβες των Βάλτων ζούσαν σε μεγάλες θολωτές καλύβες φτιαγμένες από τα βούρλα των ποταμών και μετακινούνταν με πιρόγες ανάμεσα στις στενές λωρίδες γης που μόλις πρόβαλλαν από τα νερά. Επρόκειτο για μία από τις πιο αρχαίες κοινότητες της Μεσοποταμίας, αξιοπρεπής και στεγνή, που λίγοι Δυτικοί την είχαν επισκεφτεί και πρώτος τη μνημείωσε στο κλασικό του έργο Οι Άραβες των Βάλτων ο Γουίλφρεντ Θέσιγκερ. Ταξίδεψε εκεί και έζησε μαζί τους για μεγάλο διάστημα, κάνοντας στενές φιλίες και ακολουθώντας πιστά τους τρόπους της νομαδικής ζωής. Το βιβλίο του είναι ένα πεζό, πλην συγκρατημένο ποίημα, με πυκνές εθνολογικές παρατηρήσεις, διαποτισμένο από το πνεύμα του πλάνητα και του εξερευνητή. Συνδυάζοντας το βλέμμα του εθνολόγου με ένα έξοχο λογοτεχνικό χάρισμα, ο Γουίλφρεντ Θέσιγκερ έγραψε (και εικονογράφησε με τις δικές του φωτογραφίες) το αξιοθαύμαστο χρονικό ενός τρόπου ζωής που παρέμεινε παραδόξως αναλλοίωτο για πέντε χιλιάδες χρόνια.

3 Comment is free Σχολιάστε τα «λόγια» της εβδομάδας στο best of Verbatim Επιμέλεια: Θεόφιλος Δουμάνης «Η συνάντησή μου μαζί της ήταν πιο ουσιώδης από οποιαδήποτε συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο». Ο τζορτζ μπους εξυψώνει τη σύζυγο Λόρα και απαξιώνει το προεδρικό αξίωμα. «Ατάλαντοι, άνοστοι, άχρωμοι άνθρωποι που δεν αφορούσαν κανέναν βάφτισαν τον εαυτό τους έντεχνο για να δικαιολογήσουν την έλλειψη απήχησης. Κι αυτό έχτισε περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθμούς και δημιούργησε ένα διαχωρισμό τύπου Μπους - όσοι δεν είναι φίλοι μου είναι εχθροί μου. Ε, μ αυτό δεν θέλω να χω καμία σχέση. Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που άλλα λένε, άλλα εννοούν κι άλλα κάνουν». Περί ποιότητος και άλλων δαιμονίων.ο συνθέτης παναγιώτης καλατζόπουλος για τα τείχη της ποιότητας. «Τώρα χάνουμε πραγματικά όσα δεν μας άξιζαν: σπίτια, αυτοκίνητα, φουσκωτά. Πράγματα που δεν χάρηκαν ποτέ οι ιδιοκτήτες τους γιατί έπρεπε να δουλεύουν 12 μήνες το χρόνο για να τα συντηρούν! Δεν φταίνε ούτε τα ΜΑΤ ούτε οι αναρχικοί. Φταίει η ζωή που επιλέξαμε. Το ταπετσαρισμένο με 4x4 Κολωνάκι, ένα σίχαμα. Τα Cayenne που φεύγουν απ την πλατεία για να παρκάρουν στη Σόλωνος και βλέπεις στο μάτι των οδηγών την αγωνία που δεν στρίβει η τζιπάρα... Και σου ρχεται εμετός! Αλλά τώρα θα δουν τι σημαίνει ιδιοκτησία. Θα πληρώσουν όχι το Cayenne αλλά το αυτοκίνητό ΜΟΥ, το σπίτι ΜΟΥ. Τώρα που τα χάνουν θα γίνουν δικά τους. Αυτή είναι η τραγική ειρωνεία στην ελεύθερη οικονομία που μας έταξαν». Η ώρα της πληρωμής της δανεικής ευημερίας από τον σταμάτη φασουλή. «Το όνομα της περιοχής μιλάει για όμορφη (καλή) θέα. Όμως σήμερα οι χτισμένοι όγκοι και η πυκνή δόμηση φαίνεται να έκλεψαν από την Καλλιθέα αυτό το προνόμιο. Η ιδέα μας λοιπόν βασίζεται σε αυτή την επιστροφή της κλεμμένης θέας. Θα προσπαθήσουμε να εκμεταλλευτούμε το φως που είναι τόσο ιδιαίτερο στην Αθήνα για να δημιουργήσουμε ένα κτίριο ελαφρύ και διάφανο, που δεν θα επιβαρύνει το τοπίο». Ο αρχιτέκτονας ρέντσο πιάνο δημιουργεί τη νέα Λυρική Σκηνή. «Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για την ειλικρίνεια με την οποία ο Ομπάμα εκφράζει τις ιδέες του, αλλά, παρά τις ευγενείς προθέσεις του, παραμένουν αναπάντητα πολλά ερωτήματα. Για παράδειγμα, πώς ένα κατεξοχήν καταναλωτικό και σπάταλο σύστημα μπορεί να σώσει το περιβάλλον;». Καλοπροαίρετες απορίες για το νέο πλανητάρχη από τον φιντέλ καστρο. «Άκουσα την Αλέκα Παπαρήγα. Τα ξέρει όλα. Μιλάει διαρκώς για την αντι-ιμπεριαλι- στική-αντιμονοπωλιακή πάλη. Δεν μας είπε όμως τι είναι αυτή η πάλη και πώς γίνεται. Ο ένας βρωμάει, ο άλλος είναι κατάσκοπος, άλλος οπορτουνιστής, άλλος εχθρός του λαού. Άι στην ευχή επιτέλους». Ο λεωνίδας κύρκος απηυδισμένος από τη γεροντοκόρη Αριστερά. «Όταν η Κωνσταντίνα άρχισε να ασχολείται με τα δικαιώματα των εργαζομένων, ο προσωπάρχης την έπιασε από το αυτί και τα μαλλιά και της έλεγε Θα σε στείλω πίσω στη Βουλγαρία». Καλωσήλθες Μεσαίωνα. Η κ. Βλασία Παπαθανάση και η κ. Βάσω Τσούνη από την Παναττική Ένωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού αποφάσισαν να μιλήσουν για την κωνσταντίνα κούνεβα. «Η συναυλία έγινε για ένα βράδυ μόνο και ήταν ένα δώρο για όλους τους φίλους που μας αγάπησαν μέσα στα χρόνια, για τους παλιούς φαν αλλά και τους καινούργιους φίλους, που είναι τόσο όμορφοι και γεμάτοι ελπίδα και αγάπη. Τους στείλαμε αυτό που φτιάξαμε με όλη μας την καρδιά για να το φυλά- ξουν μέσα τους. Ηταν μόνο αυτό, γι αυτό και καμε ντυμένοι ζαχαροπλάστες. Οι Στέρεο Νόβα βγή- δεν πρόκειται όμως να ξαναενωθούν και δεν πρόκειται να κάνουν καμία άλλη συναυλία. Εγώ προσωπικά εκείνο το βράδυ, όταν τραγούδησα το Μικρό Αγόρι, ένιωσα πως τους αποχαιρετούσα για πάντα». Ο κωνσταντίνος βήτα για τη LifO συναυλία των Στέρεο Νόβα.

4 Comment is free Σχολιάστε τα «λόγια» της εβδομάδας στο Aπό τον Pitsiriko Talk of the Town Περικλής Παναγόπουλος Tέλος στις οικογενειακές κρίσεις Οι απαγωγές κάνουν καλό, καταλήγουν οι πλούσιοι Οι απαγωγές αποτελούν την τελευταία λέξη της μόδας στους κύκλους της καλής κοινωνίας. Κάθε πλούσια οικογένεια επιθυμεί να πέσει κάποιο μέλος της θύμα απαγωγής, ώστε να είναι σικ και να γίνει αντικείμενο συζήτησης στα σαλόνια και στα σαλέ. Οι οικογένειες των εφοπλιστών έχουν σταματήσει να παίρνουν μέτρα ασφαλείας και περιμένουν με αγωνία τους απαγωγείς, ώστε να ζήσουν μερικές συναρπαστικές μέρες. Δεν είναι λίγες μάλιστα οι οικογένειες που σκηνοθετούν μια απαγωγή για να βρεθούν στο κέντρο των συζητήσεων στους κοσμικούς κύκλους. Η απαγωγή επιδρά ευεργετικά στις ζάπλουτες οικογένειες γιατί αφενός τις βγάζει από τη ρουτίνα που αντιμετωπίζουν όλοι όσοι έχουν λυμένα τα προβλήματά τους και αφετέρου είναι μια σπάνια ευκαιρία να βρεθεί μαζί όλη η οικογένεια - τα μέλη των εφοπλιστικών οικογενειών είναι διασκορπισμένα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και συνδυάζουν μπίζνες με διακοπές αλλά, αν σου απαγάγουν τον πατέρα, είσαι υποχρεωμένος να γυρίσεις στην Ελλάδα, γιατί αλλιώς θα πουν όλοι πως είσαι πολύ μεγάλο γαϊδούρι, ενώ παράλληλα υπάρχει και ο κίνδυνος να σε αποκληρώσει ο μεγιστάνας πατέρας σου, αν αφεθεί ελεύθερος και μάθει πως την ώρα που αυτός ήταν δεμένος πισθάγκωνα εσύ έκοβες βόλτες στο Μονακό. Και οι φτωχοί, όμως, ακολουθούν το παράδειγμα των πλουσίων και έχουν βάλει τις απαγωγές στην καθημερινότητά τους. Στην Κυψέλη, άγνωστοι απήγαγαν την κόρη ενός χασάπη και για να την επιστρέψουν ζητούν το βάρος της σε παϊδάκια. Συσκέψεις στα τηλεοπτικά κανάλια Τα αγροτικά μπλόκα βλάπτουν την τηλεθέαση Απογοητευμένο εμφανίζεται μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης από την εξέλιξη των αγροτικών κινητοποιήσεων. Το κύριο παράπονο των πολιτών είναι πως οι αγροτικές κινητοποιήσεις -σε αντίθεση με τις ταραχές του περασμένου Δεκεμβρίου- δεν προσέφεραν θέαμα και σασπένς. Οι πολίτες καλόμαθαν από το χορταστικό διάστημα που προηγήθηκε και ξενέρωσαν με την τιμημένη αγροτιά που δεν πέταξε ούτε μια μολότοφ - ούτε έναν πετροπόλεμο δεν παίξανε, για τα μάτια του κόσμου. Παράλληλα, οι διαφημιστές εκφράζουν την οργή τους για τα χαμηλά ποσοστά τηλεθέασης που έφεραν οι αγροτικές κινητοποιήσεις και ζητούν την επόμενη φορά που οι αγρότες θα κατέβουν στα μπλόκα να έχουν μαζί τους μπαζούκας και κάθε τρακτέρ να έχει από ένα πολυβόλο. Τα επιτελεία των τηλεοπτικών καναλιών έχουν προβληματιστεί ιδιαίτερα από το μειωμένο ενδιαφέρον των καταναλωτών για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και πιστεύουν πως δεν αρκεί πια να κόβουν οι αγρότες την κίνηση στις εθνικές οδούς - θα πρέπει να προμηθευτούν κανόνια και να καταρρίπτουν όσα αεροπλάνα πετούν στον ελληνικό εναέριο χώρο. Εκτοξευτήρες νερού για την ΕΛ.ΑΣ. Με ψαροντούφεκα απαντούν οι κουκουλοφόροι Εκτοξευτές νερού ετοιμάζεται να παραλάβει η Ελληνική Αστυνομία, για να αντιμετωπίσει τους διαδηλωτές. Από τη μεριά τους οι διαδηλωτές ετοιμάζονται να προμηθευτούν στολές καταδύσεων, μάσκες, αναπνευστήρες και βατραχοπέδιλα για να αντιμετωπίσουν το νερό που θα τους πετάνε οι αστυνομικοί. Παράλληλα, οι αντιεξουσιαστές ξεκίνησαν ήδη εντατικά μαθήματα surfing, ώστε να μπορούν να κρατάνε την ισορροπία τους πάνω στα αστυνομικά κύματα και να βρίσκουν οι βόμβες μολότοφ το στόχο τους. Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος οι αστυνομικοί να καταβρέχουν τις μολότοφ -και να τις σβήνουν πριν εκτοξευτούν- επιστήμονες αντιεξουσιαστές έχουν αναλάβει να δημιουργήσουν αδιάβροχες μολότοφ που δεν σβήνουν με τίποτα. Οι κουκουλοφόροι, σε μια προσπάθεια να απαντήσουν στους αστυνομικούς με τα δικά τους όπλα, αποφάσισαν να αντικαταστήσουν τις σφεντόνες με νεροπίστολα, ενώ κάποιοι απ αυτούς έχουν προμηθευτεί και ψαροντούφεκα. Ο Επαναστατικός Αγώνας έστειλε προκήρυξη στην εφημερίδα «Το Χάμστερ» και απειλεί πως, αν η αστυνομία χρησιμοποιήσει εκτοξευτήρες νερού κατά των διαδηλωτών, η οργάνωση θα εγκαταλείψει τα καλάσνικοφ και θα αρχίσει να κάνει πατητές στους αστυνομικούς μέσα στα σιντριβάνια. Από πολλές πλευρές εκφράζεται ο φόβος ότι το κατάβρεγμα των διαδηλωτών θα έχει ως αποτέλεσμα να πάθει πνευμονία η μισή Αθήνα, αλλά ο εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας διαβεβαίωσε τους δημοσιογράφους πως το νερό θα είναι στη σωστή θερμοκρασία, ώστε να μην πουντιάσουν οι διαδηλωτές - το χειμώνα οι αστυνομικοί θα εκτοξεύουν ζεστό νερό και το καλοκαίρι παγωμένο. Παράλληλα με το νερό, οι αστυνομικοί θα εκτοξεύουν στους διαδηλωτές Αλλάζει ο εξοπλισμός της ΕΛ.ΑΣ. μπουρνούζια, αντιβιοτικά και θερμόμετρα, για να πειστούν ακόμα και οι πιο δύσπιστοι πως η Ελληνική Αστυνομία είναι στο πλευρό των πολιτών και δεν θέλει να πλευριτωθούν. Σε εξέλιξη βρίσκεται και η διαδικασία για την αγορά αστυνομικών σκύλων, οι οποίοι θα εκπαιδευτούν κατάλληλα, ώστε να δαγκώνουν τους διαδηλωτές και όχι τους αστυνομικούς. Το πρόβλημα είναι πως πολλοί αστυνομικοί βρίσκονται ανάμεσα στους διαδηλωτές -ενίοτε μάλιστα φοράνε και κουκούλες- οπότε ίσως αυτό να προκαλέσει σύγχυση στους σκύλους και να αρχίσουν να δαγκώνουν τους πάντες. Η Ελληνική Αστυνομία σκοπεύει να εκπαιδεύσει και τα αδέσποτα του κέντρου της Αθήνας - τα αδέσποτα θα σουλατσάρουν ανέμελα ανάμεσα στους διαδηλωτές και θα περνάνε απαρατήρητα, αλλά μόλις δοθεί το σύνθημα θα μετατρέπονται από Ραν Ταν Πλαν σε λαγωνικά Κ9 και θα δαγκώνουν σαν λυσσασμένα. Οι εκτοξευτήρες νερού και τα σκυλιά θα αντικαταστήσουν τα δακρυγόνα αλλά, όπως τόνισε ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας κ. Αζόρ Νεροχύτης, αν τα νέα μέτρα δεν σταθούν ικανά να διαλύσουν τους διαδηλωτές, το δακρυγόνο θα πάει σύννεφο και θα γίνει της Χιροσίμας.

5 lifo παρουσιαση ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ Ψηφιακό Aρχείο Nεοελληνικής Aρχιτεκτονικής (Κ. ΜΠΙΡΗΣ, Π. ΜΥΛΩΝΑΣ, Δ. ΠΙΚΙΩΝΗΣ, Ν. ΜΗΤΣΑΚΗΣ, Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ) O N. Χατζηκυριάκος- Γκίκας και η γενιά του 30 (ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ) Το Μουσείο Μπενάκη, συνεχίζοντας τη δράση του στον τομέα της ψηφιακής τεκμηρίωσης και διαχείρισης μουσειακών αντικειμένων, προχώρησε στην επιστημονική τεκμηρίωση και ψηφιοποίηση σημαντικού μέρους των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής καθώς και στην ανάπτυξη μιας διαδραστικής εφαρμογής που πραγματεύεται το έργο του καλλιτέχνη Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα. Το έργο αυτό, που υλοποιήθηκε μέσα στο 2008, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (80% Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης) και από εθνικούς πόρους (20% υπουργείο Πολιτισμού) στο πλαίσιο του Ε.Π. «Κοινωνία της Πληροφορίας», Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης Ελλάδα Πιο αναλυτικά το σύνολο του έργου αυτού περιελάμβανε: Hλεκτρονική τεκμηρίωση προτεινόμενων μουσειακών αντικειμένων, που αναλύονται σε: 150 σχέδια της συλλογής «Κ. Μπίρη», σχέδια του αρχείου «Π. Μυλωνά - Άγιον Όρος», σχέδια του αρχείου «Δ. Πικιώνη», σχέδια του αρχείου «Ν. Μητσάκη», 650 σχέδια του αρχείου «Ξενία» του ΕΟΤ με μελέτες του Ά. Κωνσταντινίδη και 700 σχέδια του αρχείου «Ι. Δεσποτόπουλου». Φωτογράφιση-ψηφιοποίηση των ίδιων αρχιτεκτονικών σχεδίων, καθώς και δημιουργία αρχείου για την ηλεκτρονική καταγραφή τους. Δημιουργία δίγλωσσης (ελληνικά - αγγλικά) πολυμεσικής εφαρμογής με τίτλο «Ο Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας και η γενιά του 30». Η εφαρμογή θα λειτουργεί ως ένα ηλεκτρονικό έκθεμα, το οποίο αναμένεται να προσφέρει στους επισκέπτες ποικίλες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη και αναφέρεται στο σύνολο σχεδόν των έργων του καθώς και στην εμπειρία της περιόδου από το 1922 έως το 1960, κατά την οποία εκτυλίσσεται η γέννηση και η διαμόρφωση ενός ελληνοκεντρικού μοντερνισμού που είναι γνωστή με τον ευρύτερο όρο «γενιά του 30». Ανανέωση της παρουσίασης των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής στο διαδικτυακό τόπο του Μουσείου Μπενάκη με διάθεση των σχεδίων, καθώς και δυνατότητα περαιτέρω εμπλουτισμού της παρουσίασης αυτής.

6 Η λύση του προηγούμενου Θα γίνουν εκλογές μόνο όταν οι συγκεκριμένοι δείκτες βελτιωθούν, σύμφωνα με «υψηλόβαθμο στέλεχος της ΝΔ». ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΟΙ editorial Από τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο 11 mindgame Scrabble No 76 Ένας από τους όρους και προϋποθέσεις που πρότεινε ο Γ. Παπανδρέου για τον εκπαιδευτικό διάλογο είναι και το σταμάτημά της. Ν Ι Ο Ι Ε Τ Ρ Υ Α Α Κ Ο Φτιάξτε τη μεγαλύτερη λέξη που μπορείτε χρησιμοποιώντας τα 12 γράμματα που βλέπετε. Κάθε γράμμα χρησιμοποιείται μόνο μια φορά. Κερδίζει αυτός που τα χρησιμοποιεί όλα. Η λύση στο επόμενο τεύχος προσεχωσ με προσμονη Άννα Κινδύνη, Dexter, No Jazz The LifO company Το Σαββατοκύριακο οπωσδήποτε θα επισκεφθώ την έκθεση με έργα της Άννας Κινδύνη στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138). Στην έκθεση περιλαμβάνονται περισσότερα από 100 έργα που προέρχονται από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη και από ιδιωτικές συλλογές. Εκτίθενται κυρίως σχέδια με κάρβουνο αλλά και ελαιογραφίες, σχέδια με μολύβι και με μελάνι καθώς και χαρακτικά, από τις πρώτες καλλιτεχνικές της απόπειρες κατά τη δεκαετία του 1930 μέχρι τα τελευταία έργα από τη σειρά «Έρωτες» τη δεκαετία του Ο δημιουργικός της τρόπος φέρει όλη τη συγκίνηση και ταυτόχρονα τη δύναμη που τη χαρακτήρισαν και στη ζωή της, που ξεκίνησε το 1914 από τη Μικρά Ασία, συνέχισε με μια κλασική προσφυγική ιστορία στη Μυτιλήνη και συνεχίστηκε στην Αθήνα, όπου παντρεύτηκε τον αρχιτέκτονα Μανόλη Κινδύνη. Κατά την Κατοχή βρέθηκε στην Αντίσταση, ενώ μετά την απελευθέρωση έφυγε για το Παρίσι με το ιστορικό πλοίο Ματαρόα. Παρακολούθησε την Beaux Arts στο Παρίσι και το 1960 έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση στην γκαλερί Saint-Placide, στο Παρίσι, και δύο χρόνια αργότερα στην γκαλερί Reid στο Λονδίνο. Το 1963 πήρε το βραβείο Eugène Carrierre. Κατερίνα Ι. Ανέστη Περιμένω τον τρίτο κύκλο της πολύ δαιμόνιας σειράς Dexter. Πρόκειται για την ιστορία ενός κατά συρροήν δολοφόνου που εργάζεται στο αστυνομικό τμήμα του Μαϊάμι ως αναλυτής των κηλίδων αίματος που βρίσκουν σε φόνους (!) και ο οποίος δολοφονεί μόνο τους κακούς. Είναι ένα πολύ διασκεδαστικό σίριαλ που αμφισβητεί συνεχώς και με τον πιο έξυπνο τρόπο την ικανότητα του θεατή να ξεχωρίσει το καλό από το κακό. Αυτό, αν σκεφτείτε λίγο, προφανώς συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Η σειρά ξεκινά με τον ήρωα να μην έχει καθόλου αισθήματα, να σκέφτεται τελείως τετράγωνα και να λειτουργεί μόνο βάσει του δολοφονικού του ενστίκτου. Όσο περνούν τα επεισόδια άλλο τόσο ο Dexter μπλέκεται σε συναισθηματικές καταστάσεις. Πρόκειται για άλλο ένα ρεσιτάλ ερμηνείας του γνωστού από το Six Feet Under Michael C. Hall. Τώρα τελειώνω με κομμένη την ανάσα το δεύτερο κύκλο και αναγκαστικά περιμένω τη γλυκιά ανακοίνωση της ημερομηνίας κυκλοφορίας του τρίτου κύκλου Μιχάλης Μιχαήλ Περιμένω το συνέδριο με θέμα «Νέα Μέσα & Ενημέρωση: Συγκλίσεις & Αποκλίσεις», που οργανώνεται από το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου με τη συνεργασία του Megaron Plus, για να ενημερωθώ σχετικά με τις εξελίξεις στα μέσα, για το πώς εξελίσσεται το δημοσιογραφικό επάγγελμα, ποιες είναι οι νέες δεξιότητες και πώς επηρεάζονται οι εργασιακές σχέσεις από τις επιχειρηματικές και τεχνολογικές αλλαγές. Στόχος του συνεδρίου είναι η μελέτη της ψηφιακής μαζικής επικοινωνίας και της σημασίας που έχει για το δημόσιο χώρο. Mερόπη Κοκκίνη Περιμένω τους τρελούς Γαλάτες No Jazz, ένα γκρουπ που είναι δύσκολο να το κατατάξεις σε μια κατηγορία. Οι No Jazz σε «φτιάχνουν» με μια φανταστική μείξη ενέργειας και ρυθμού: brass solos, hip hop, μουσικοί που κινούνται και μεταφέρουν τον ενθουσιασμό τους στο κοινό και την ίδια στιγμή φέρνουν πίσω τη μαγεία του George Clinton, του Frank Zappa αλλά και του Miles Davis. Ακούστε τους στο και δείτε τους στο Half Note Jazz Club από απόψε μέχρι και τις 2 Φεβρουαρίου. Θεόφιλος Δουμάνης Εκδότης-Διευθυντής Στάθης Τσαγκαρουσιάνος Διεύθυνση Έκδοσης Κατερίνα Ι. Ανέστη Σύμβουλος Έκδοσης Μιχάλης Μιχαήλ Διευθυντής Λειτουργιών Γιώργος Σιμάτος Art Director Στάθης Μητρόπουλος Αρχισυντάκτης M.Hulot Συντακτική Ομάδα Δέσποινα Τριβόλη, Μερόπη Κοκκίνη, Σωκράτης Σωκράτους, Μαρίνα Φωκίδη, Δημήτρης Πολιτάκης, Pitsirikos, Δημήτρης Ρηγόπουλος, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Σταύρος Διοσκουρίδης, Ματίνα Καλτάκη, Γιώργος Καρουζάκης, Κωστής Παπαγιώργης, Χρήστος Μιχαηλίδης, Νίκος Δήμου, Στέλιος Κούλογλου, Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, Νίκη Μηταρέα, Χρήστος Παρίδης, Γιώργος Σαλαμάς, Έλενα Σκουλά, Μενέλαος Τζαφάλιας, Νίκος Τσεπέτης, Ειρήνη Χειρδάρη, Τίνα Δασκαλαντωνάκη, Σπύρος Vj, Άρης Δημοκίδης Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη Διόρθωση Κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου Γραμματεία Σύνταξης Ελένη Τσατσαλμά Υπεύθυνη Λίστας Μαρία Παππά Συνεργάτες Φώτης Βαλλάτος, Μιχάλης Δέλτα, Θεόφιλος Δουμάνης, Λαμπρινή Θωμά, Σταύρος Θεοδωράκης, Νίκος Βλαντής, Τάσος Θεοδωρόπουλος, Σίσσυ Καραβία, Κλεάνθης Κλεάνθους, Γιώργος Λυκουρόπουλος, Ευθύμης Φιλίππου, Σοφία Ιγνατίδου, Ντόγια Καρολίνη, Σάκης Δημητρακόπουλος, Δημήτρης Φίλιος, Ελένη Ψυχούλη Assistant Art Directors Rinétta Κοσκινίδου Aτελιέ Βανέσσα Φερλέ Φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Αναστασία Βουτυροπούλου, Μαριάννα Βεριγάκη, Μάρω Θωμά, Παντελής Ζερβός, Freddie F., Σπύρος Σιμωτάς, Γεράσιμος Δομένικος, Charlie Makkos, Γιάννης Κωσταρής, Ειρήνη Μιχoπούλου, Σκεύη Ερωτοκρίτου, Ινώ Μέη, Ασπασία Κουλύρα,Natasha Papadopoulou Εμπορικός Διευθυντής Γιάννης Ανδριτσόπουλος Senior Direct Market Manager Έφη Κουτσονικολή Advertising Managers Ισμήνη Βoυρδαχά Υπεύθυνη Διαφήμισης Άλκηστη Μαλάμη Παραγωγή Διαφήμισης Φωτεινή Δαλαμάγκα, Βαγγέλης Γραμμένος, Κατερίνα Λυγιρού, Μπάμπης Γιαννικάκης Υποδοχή Διαφήμισης Σύλβια Ηλίδη Διαχείριση Web Site Aγγελική Βαξάλη, Σπύρος Γκατζούνας Οικονομικός Διευθυντής Παναγιώτης Καπερνάρος Υπεύθυνος λογιστηρίου Στεφανος Τσιρωνάς Λογιστήριο Γιώργος Κολυβάς, Μαρία Κοκκινίδου Υπεύθυνος Διανομής Μάριος Πηλαβάκης Εκτύπωση - Βιβλιοδεσία ΧΑΪΔΕΜΕΝΟΣ ΑΕΒΕ Ιδιοκτησία ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Boυλής 22, Σύνταγμα, Αθήνα τηλ , fax info@lifo.gr Σε περίπτωση που δεν βρίσκετε τη LifO στα σημεία διανομής, μπορείτε να καλείτε τον υπεύθυνο διανομής Μάριο Πηλαβάκη, , dianomi@lifo.gr Εβδομαδιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 7639 ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ take 1 το 1 λαθοσ τoy τευχoyσ Γιάννης και Γιώργος Mεγαλακάκης λέγονται οι εμπνευστές κι ερμηνευτές της παράστασης Κρητικός χορός: η φωνή του σώματος και όχι Μελιγαλάκης - αν και ως σαρδάμ είναι μάλλον εύηχο. Βρίσκετε λάθη ή παραλείψεις στη LifO; Στείλτε γράμμα, ή στο lathi@lifo.gr. Στο εξώφυλλο artwork της lilioum@aformal Το βιβλίο του χειμώνα Βιβλία στο κινητό και στο Ίντερνετ. Ναι, αλλά όχι ο Τολστόι... Όταν διαβάζω βιβλία, νιώθω ένα είδος πληρότητας, που δεν βρίσκω αλλού. Το σέρφινγκ με εξουθενώνει, είναι σαν γλυκό κόλλημα το σινεμά με βάζει σε διάθεση «ηρωική» (θέλω να πιω, να βγω, να ταξιδέψω) το βιβλίο με κατεβάζει στο βελούδινο υπόγειο του εαυτού μου. Συνέρχομαι. Βλέπω καθαρότερα. Αισθάνομαι πλήρης. Ίσως οφείλεται στην κοινή πεποίθηση ότι το διάβασμα είναι χρήσιμο. Ότι δεν χάνω ασκόπως τον καιρό μου. Ίσως όμως είναι όντως μια λειτουργία που καθαρίζει τα σκουπίδια της εμπειρίας, αποκαθιστά την ιεραρχία των αξιών, αποκαθιστά τη συνομιλία με αυτό που λέμε «εσωτερική ζωή» - είναι ένα στοχαστικό defragmentation του σκληρού μας δίσκου. Ειδικά αυτόν το μήνα, τον στυγνό και άδειο, το διάβασμα μ έναν καφέ είναι ό,τι πρέπει. Το λιοντάρι του χειμώνα γίνεται γατάκι στα πόδια σου και γουργουρίζει. Όσο κι αν με κουράζει, διαβάζω άπειρα σεντόνια online. Πάντοτε όμως αποσπασματικά. Κυρίως ειδήσεις, σχόλια και σχεδόν ποτέ λογοτεχνία. Μου κάνει λοιπόν εντύπωση αυτό που γράφει το τελευταίο «Time», ότι το 80% των Ιαπώνων αναγνωστών κατεβάζουν τα βιβλία τους στο κινητό και τα διαβάζουν στο μετρό ή στο δρόμο. Το είχα πρωτοδεί γραμμένο στο πρώτο τεύχος του «Monocle» και το είχα θεωρήσει υπερβολή. Ο κ. Ψυχογιός, στη σελ. 36, προσθέτει ότι στην Ευρώπη τη σχετική τεχνολογία έχει ολοκληρώσει η Vodafone και δεν αποκλείεται σε λίγα χρόνια να κατεβάζουμε στο κινητό τον νέο Χάρι Πότερ (ή πέθανε αυτός;). Ήδη, το Kindle της Amazon πάει σφαίρα και η Google έχει ψηφιοποιήσει 7 εκατομμύρια βιβλία - στοχεύοντας να τα ψηφιοποιήσει όλα στο μέλλον. Όμως το βιβλίο, ως χάρτινο φετίχ και ως προϊόν στοχασμού που απαιτεί ανάλογη προσήλωση, αποκλείεται να ξεπεραστεί. Είναι σαφώς βολικό να κατεβάζεις ένα κοφτό, σπιντάτο και σπαστό διηγηματάκι στο κινητό σου, ένα λογοτεχνικό σίριαλ (όπως κάνανε παλιά οι εφημερίδες), ή κάτι του συρμού. Διαβάζεται εύκολα στο τρένο ή εκεί που περιμένεις ένα ραντεβού - ιδίως τώρα, με τις μεγάλες οθόνες του i-phone. Αλλά Τολστόι και Σελίν; Έλιοτ και Σιοράν; No way! Θα αλλάξει εντελώς το τοπίο του βιβλίου τις επόμενες δεκαετίες. Θα εξαφανιστούν οι μικροί βιβλιοπώλες και οι εκδότες θα δουν μεγάλο μέρος των συγγραφέων τους να «αυτονομούνται» και να διαθέτουν μόνοι τους τα έργα τους μέσω Ίντερνετ - είτε στο στυλ «ό,τι προαιρείσθε» των Radiohead, είτε τελείως δωρεάν. Κατά το «Time», αυτό συμβαίνει ήδη σε αξιοσημείωτο βαθμό. Ενδέχεται να δούμε φαινόμενα ανάλογα με την κατάρρευση των δισκογραφικών ή το ανελέητο παράνομο κατέβασμα των μπλοκμπάστερ. Θα σχηματιστεί μια πυραμίδα αναγνωστών, που η βάση της θα χρησιμοποιεί την εύκολη, φτηνή τεχνολογία για να καταναλώσει ή να ανταλλάξει τη μαζική λογοτεχνία και τα μπεστ-σέλερ - στο κινητό της ή στο κομπιούτερ της. Όσο ανεβαίνουμε στην πυραμίδα, θα συναντάμε λιγότερους αλλά πιο στοχαστικούς αναγνώστες, που θα διατίθενται να πληρώσουν κάτι παραπάνω για το βίτσιο τους - δηλαδή το κόστος του χαρτιού, τους επιμελητές, την καλαισθησία της έκδοσης, τη σπανιότητα του τίτλου. Βέβαια, στο τέλος φοβάμαι ότι κανείς δεν θα γλιτώνει από τους πειρατές. Τα ψηφία είναι ο μαζικός φόνος του παραδοσιακού εμπορίου. Και βιάζεται να ξεμπερδεύει με τους παλιούς, διότι θέλει να στήσει τις δικές του μπίζνες. Ξέφυγα όμως. Ήθελα απλώς να πω για την απαράλλακτη επίδραση των βιβλίων, μες στα χρόνια. Η νέα τεχνολογία δεν έχει αφαιρέσει τίποτα απ τη μαγεία τους - την αναντικατάστατη επίδραση που έχουν πάνω μας σαν ευεργεσία. Λίγες σελίδες φτάνουν κι είμαι άλλος άνθρωπος. Είμαι ο άνθρωπός μου! Έχω διαβάσει και στο Ίντερνετ Έλιοτ - όμως σαν να χε πάνω του μια γαλακτερή μεμβράνη! Η συνέχεια του θέματος στη σελίδα 36.

7 ημέρες κουλτούρας & εκτόνωσης FILM FESTIVAL Design Walk H γραφιστική σκηνή της Αθήνας πρωταγωνιστεί το επόμενο Σαββατοκύριακο, αφού τα γραφεία design του κέντρου ανοίγουν τις πόρτες τους στο κοινό. Η ιδέα είναι απλή και πανέξυπνη: πηγαίνουμε στο τυπώνουμε το χάρτη των γραφείων γραφιστικής και design κι αρχίζoυμε τη βόλτα από γραφείο σε γραφείο. «H μόνη διαφορά με πέρσι είναι πως είχαμε δώσει ένα θέμα. Φέτος το θέμα μας είναι το ίδιο το design» λέει η Ολυμπία Αϊβάζη του design shop, ενός από τα τρία γραφεία που διοργανώνει το Design Walk. Η δική μας διαδρομή ξεκινά στην οδό Κτενά 1, όπου βρίσκεται το γραφείο των DesignPark, που πειραματίζεται με ένα από τα θεμελιώδη στοιχεία της γραφιστικής, τη γραμματοσειρά. Στο νούμερο 35 της ηρωικής οδού Κολοκοτρώνη βρίσκουμε το γραφείο των Design Insane, των οποίων η δουλειά έχει το (μετριοπαθή) τίτλο «First of All we think the world must be changed». Η επόμενή μας στάση είναι το γραφείο των 3 In A Box, η ομάδα των οποίων «στέκεται στο πλευρό του κοντινότερού μας πρωτόγονου συγγενή, του homo sapiens, και μας καλεί να λάβουμε μέρος σε αυτό το λαμπρό γεγονός». Στη Βορέου 10 θα μας περιμένει η ομάδα των Μnp. Σκοπεύουν να μετατρέψουν το χώρο τους σε εργαστήριο ελεύθερου σχεδίου με υλικά, καβαλέτα και... καθοδήγηση. Φτάνοντας πια στην καρδιά του Ψυρρή, όπου βρίσκονται και τα περισσότερα γραφεία, ξεκινάμε από τη Μιαούλη - στο νούμερο 6 μας περιμένει η ομάδα G. Ο χώρος είναι βαμμένος μαύρος, έτσι ώστε οι επισκέπτες να γράψουν αυτά που θέλουν. Λίγο πιο κάτω, στον αριθμό 19 του ίδιου δρόμου, οι Sereal Designers παρουσιάζουν το project «The Jukecity». Στο νούμερο 23 του ίδιου δρόμου θα βρούμε το Loop, ένα βίντεο φτιαγμένο από 7 διαφορετικούς ανθρώπους από την ομάδα Play, ενώ στη Μελανθίου, στο γραφείο Π6 με τίτλο «Φτου και βγαίνω», συναντάμε ένα project βασισμένο στα παιχνίδια. Στη Σαχτούρη 3 βρίσκουμε το project «Off.Ice-Εκστρατεία» κατά των βαρετών χώρων εργασίας που έχει επιμεληθεί το γραφείο Switch. Στην Κριεζή 1 κάνουμε διπλή επίσκεψη - πρώτα στο Design Shop, που έχει ετοιμάσει μια δουλειά πάνω στα μοτίβα της επανάληψης, και μετά στους Poor Designers, που «παρουσιάζουν τα προϊόντα ανακούφισης ψυχικής καταπίεσης». Μετά την ψυχική ανακούφιση λοξοδρομούμε προς τη Λεπενιώτου 21, όπου βρίσκεται το γραφείο των Τypical Mutations, που έχουν ασχοληθεί με το origami. Το Βios αποτελεί το ιδανικό τέρμα για την περιπλάνησή μας: θα λειτουργήσει ως δίκτυο συνύπαρξης ανθρώπων σχετικών με το design που δεν έχουν γραφεία στο κέντρο, με μουσικές δράσεις, συναυλίες, ομιλίες και DJ sets. To Design Walk θα γίνει στις 6, 7 και 8 Φεβρουαρίου. (Παρασκευή 18:00-22:00, Σάββατο και Κυριακή 12:0019:00). πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τη δημοπρασία Artists for Αthens Pride. H Βreeder παρουσιάζει μια μεγάλη «σιωπη- 1 λή δημοπρασία», τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν εξ ολοκλήρου για την οικονομική ενίσχυση του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας «Athens Pride», που φέτος θα γίνει στις 13 /6. 2Δεκαοκτώ καλλιτέχνες έχουν προσφέρει αφιλοκερδώς τα έργα τους. Ανάμεσά τους ο Νίκος Αλεξίου, ο Αντρέας Αγγελιδάκης, ο Άγγελος Πλέσσας, ο Σωκράτης Σωκράτους και ο Μαρκ Χατζηπατέρας. FILM FESTIVAL Psarokokalo Κανείς δεν θα παραπονιέται πια ότι τίποτα σημαντικό δεν γίνεται το Φεβρουάριο στην Αθήνα, αφού αρχίζει το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Psarokokalo. Πέρσι το Psarokokalo αποτέλεσε την αφορμή για να ζήσουμε μερικές από τις πιο σουρεαλιστικές στιγμές της χρονιάς. Χάρη σε ένα αφιέρωμα στον Ρόι Άντερσον, είδαμε ταινίες μικρού μήκους που έμοιαζαν εξωπραγματικές και σκοτεινές, μικρά αριστουργήματα που δύσκολα θα είχαμε αλλιώς την ευκαιρία να δούμε. Aυτός είναι εξάλλου και ο λόγος που το συγκεκριμένο φεστιβάλ ξεχωρίζει - εδώ βλέπεις εξαιρετικές ταινίες μικρού μήκους, που δεν θα έβλεπες αλλού. «Νομίζω ότι το βασικό χαρακτηριστικό μας ως φεστιβάλ είναι ότι δίνουμε περισσότερη έμφαση στη μυθοπλασία. Eπίσης ψάχνουμε πολύ στα ξένα φεστιβάλ προκειμένου να βρούμε τα καλύτερα και φιλοξενούμε τις ταινίες που μας αρέσουν» λέει ο Σταύρος Ράπτης, υπεύθυνος προγράμματος του φεστιβάλ. Από το πρόγραμμα ξεχωρίσαμε το αφιέρωμα στον Φρανσουά Οζόν γιατί ίσως να είναι και η μοναδική μας ευκαιρία να δούμε τις ταινίες μικρού μήκους που έκανε πριν μεταπηδήσει σε ταινίες μεγάλου μήκους. Θα υπάρχουν επίσης αφιερώματα στο φεστιβάλ του Σαράγεβο, και του Άμστερνταμ, ενώ ιδιαίτερα επίκαιρο είναι το αφιέρωμα στη διάσημη κινηματογραφική σχολή του Ισραήλ «Sam Spiegel». «Η σχολή βγάζει μεγάλους καριερίστες, αποφοιτούν και κάνουν αμέσως ταινίες μεγάλου μήκους. Η σχολή έχει δώσει τις πτυχιακές των μαθητών της σε 115 μεγάλους σκηνοθέτες, όπως ο Αλμοδόβαρ, ο Σπίλμπεργκ κι ο Γκας Βαν Σαντ, κι αυτοί έχουν διαλέξει 10 ταινίες. Για τους ποδοσφαιρόφιλους πάντως υπάρχει και το αφιέρωμα «Μπάλα» (κατατοπιστικότατος ο τίτλος), μια επιλογή από τις καλύτερες ταινίες μικρού μήκους με θέμα το ποδόσφαιρο. Στο Διαγωνιστικό Τμήμα μάς τράβηξε το ενδιαφέρον η ταινία Pal/Secam, που είναι υποψήφια για Όσκαρ φοιτητικής ταινίας: στην αυγή της περεστρόικα, ο νεαρός Μπόρις, γοητεύει τη γειτονιά με το βίντεο της μητέρας του. Από τη διοργάνωση δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα πάρτι (το πάρτι της έναρξης θα γίνει την Κυριακή 1/2 στο Nixon και στο Βelafonde, ενώ το πάρτι της λήξης θα γίνει στις 7/2 στο bargurubar) αλλά και οι ανοιχτές συζητήσεις. Psarokokalo, 1-8 Φεβρουαρίου, Νixon, 3Μετά τη δημοπρασία τα έργα θα εκτεθούν στην γκαλερί μέχρι και τις 21/2. Η είσοδος την ημέρα της δημοπρασίας κοστίζει 10. Δημοπρασία: 7/2, έκθεση έως τις 21/2, Τhe Βreeder, Ιάσονος 45, EΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ despina@lifo.gr Θέατρο πέρα από τα όρια! Άρχισε η προπώληση εισιτηρίων για την παράσταση Σχολείο Γυναικών, που ανεβαίνει στην Ελλάδα από το Odéon-Théâtre de l Europe στις 11 και 12 Φεβρουαρίου στο θέατρο Παλλάς. Προπώληση και κρατήσεις εισιτηρίων: Παλλάς, Βουκουρεστίου 5, Αθήνα, Δευτέρα έως Σάββατο και τις Κυριακές 12:00-20:00, στη FNAC και στο Public. Με πιστωτική κάρτα: Κρατήσεις μέσω Internet : ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Joseph Beuys Η σχέση του Βeuys με την κλασική Ελλάδα είναι το θέμα της έκθεσης με τίτλο «Joseph Beuys και οι ελληνικές αναφορές στο έργο του», που εγκαινιάζεται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση στις 2 Φεβρουαρίου. Θα δούμε 34 έργα του κορυφαίου καλλιτέχνη από το μουσείο Schloss Moyland και μια ενότητα με έργα 12 καλλιτεχνών που εμπνέονται από τον Beuys. Joseph Beuys, 2/2-2/4, Eλληνοαμερικανική Ένωση, Μασσαλίας 22, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ 2τμ Η πρώτη έκθεση της νεαρής φωτογράφου και συνεργάτιδας της LifO θα πραγματοποιηθεί αυτή την εβδομάδα. Η Ασπασία Κουλύρα φωτογραφίζει με μοναδικό τρόπο όχι μόνο κρυμμένες όψεις της Αθήνας αλλά και εξωπραγματικά γυμνά, που μοιάζουν με εικόνες από σκοτεινά παραμύθια. Ασπασία Κουλύρα, 2τμ, πλατεία Θεάτρου 6-8, 7ος όροφος, δίπλα στο Guru, 1-8/2.

8 Info Τετάρτη, 4 Φεβρουαρίου, στο Bios. Η είσοδος είναι ελεύθερη. Οι ώρες έναρξης θα τηρηθούν αυστηρά. Where have you been? Στείλτε μας τα δικά σας favourites στο letters@lifo.gr 15 EΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ despina@lifo.gr LIVE LifΟ Nights την επόμενη Τετάρτη στο Βios! Το 2009 είναι ήδη μια πολλά υποσχόμενη μουσική χρονιά. Οι LifΟ Νights συνεχίζουν με ορμή να παρουσιάζουν καινούργια πράγματα και υπόσχονται συναρπαστικές νύχτες από τώρα και μέχρι το τέλος του χρόνου. Την Τετάρτη στις είστε όλοι καλεσμένοι στο Bios για μια βραδιά με καλή μουσική και τους ήχους του «τώρα». Η ιδέα πίσω από τις μουσικές βραδιές με ελεύθερη είσοδο που ξεκινήσαμε να διοργανώνουμε για πρώτη φορά το περασμένο φθινόπωρο ήταν να δώσουμε την ευκαιρία στο αθηναϊκό κοινό να δει μερικά φρέσκα ονόματα, τη στιγμή ακριβώς που πρέπει να τα δει. Αυτός είναι ο σκοπός των LifΟ Νights. Να γνωρίσει στους αναγνώστες αυτό που συμβαίνει και αυτό που έρχεται, μουσική από όλο το φάσμα της, που είναι πραγματικά σύγχρονη και ενδιαφέρουσα. Την Τετάρτη, 4 του μήνα, στο ισόγειο του Bios συναντιούνται ο πρωτοεμφανιζόμενος και εντελώς ιδιαίτερος Άγγελος Κυρίου με τον The Boy και έναν από τους πιο σημαντικούς αντιπροσώπους της weird electronica, τον Caretaker, σε μια βραδιά με εκπλήξεις. Στο υπόγειο ο Petit Bear απ τους Beatnicks ξεκινάει με φουτουριστικά beatstrumental και hip hop το dance μέρος, για να ακολουθήσει ένα από τα ονόματα της One Handed Music, που δεν θα αργήσει να γίνει massive, o Bullion. Όποιος δεν τον έχει ξανακούσει, ας σημειώσει το όνομά του. Το πάρτι θα κλείσει με την επιστροφή του Loefah στην Αθήνα και στους υπόγειους ήχους των DMZ. Το πλήρες πρόγραμμα της βραδιάς περιλαμβάνει τα εξής: Πάνω: r Άγγελος Κυρίου (GR, live) Tαλαντούχος και εντελώς ιδιαίτερος. Η μουσική του δεν μοιάζει με κανενός άλλου, φτιάχνει σουρεαλιστικές μπαλάντες και έχει φανατικούς οπαδούς. Η Άγγελος Κυρίου Beatnicks The Caretaker Bullion The Boy Loefah πρόσφατη εμφάνισή του στο Kinky Kong μας είχε εντυπωσιάσει. Ολόκληρη η δουλειά του υπάρχει για ελεύθερο download στο blogspot.com. r The Boy (GR, live) Το ήμισυ των Mary & The Boy (ο Αλέξανδρος Βούλγαρης) στο προσωπικό του project, με παλιό και νέο υλικό. Electro pop και πιο εξωστρεφής από τους δίσκους των Mary & The Boy, ρυθμικός, με «αιρετικές» διασκευές ελληνικών κομματιών, απρόβλεπτος και δυναμικός. r The Caretaker (UK, live) Είναι ένας από τους πιο συζητημένους μουσικούς του 2008 κι ιδιαίτερα αγαπητός στην ελληνική μουσική «μπλογκόσφαιρα», με έναν από τους δίσκους της χρονιάς (Persistent Repetition of Phrases) στο «Wire». Το αφεντικό της εκκεντρικής αγγλικής εταιρείας V/VM, κατά κόσμον James Kirby, τα τελευταία δέκα χρόνια κυκλοφόρησε μια σειρά από δυσεύρετα 7ιντσα, κατακρεουργώντας δημοφιλή pop τραγούδια. Πέρσι έκανε ένα συγκλονιστικό live στο Museum of Garden History του Λονδίνου με ήχους από τα ballrooms των 30s και 40s που μπορεί να κατεβάσει κανείς στο vvmtest/vukzid09.html. Σήμερα ζει στο Βερολίνο. Θα κλείσει τη βραδιά στο ισόγειο. Κάτω: r Petit Bear (Beatnicks) (GR, DJ set) Το μισό των Beatnicks, με δείγματα από νέο hip hop (που έχει πάει πια αλλού), instrumental beat και ήχους που κυριαρχούν ή θα κυριαρχήσουν στη μαύρη μουσική τους επόμενους μήνες. Στο MySpace τους υπάρχουν τα εξαιρετικά mix τους. r Bullion (UK, DJ set) Ο αξιοπρόσεχτος beat freak του ανατολικού Λονδίνου. Η πιο δημοφιλής παραγωγός του BBC, η Mary Anne Hobbs, τον θεωρεί σπουδαίο, στο Dazed & Confused τον αποκάλεσαν «τον πιο hot μουσικό και DJ αυτήν τη στιγμή», πρόσφατα έκανε remix για τον Tricky, κυκλοφορεί εξαιρετικά singles, το άλμπουμ που έφτιαξε πέρσι αναμειγνύοντας το Pet Sounds των Beach Boys με τον ήχο του J. Dilla έγινε διαδικτυακό hit (και από τα άλμπουμ της χρονιάς για τη Village Voice). Ένας ηλεκτρονικός μουσικός που θα γίνει μεγάλο όνομα σύντομα. r Loefah (UK, DJ set) Μετά τη sold out βραδιά στο Jazz Upstairs, ένας από τους DMZ επιστρέφει στην Αθήνα σε μια εμφάνιση που προβλέπεται συναρπαστική. Ο Loefah συγκαταλέγεται στους καλύτερους DJs και παραγωγούς της dubstep, ενώ τα sets του σε festivals όπως το Big Chill και Roskilde και τα releases του σε εταιρείες όπως η Planet Mu και η Ninja Tune δημιούργησαν μεγάλο buzz γύρω από το όνομά του. www. myspace.com/loefah. H εκδήλωση γίνεται με την υποστήριξη του Johnnie Walker Red Label. ΕΠΙΣΗΣ ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Την έκθεση με τίτλο «Joseph Beuys και οι ελληνικές αναφορές στο έργο» στην Ελληνοαμερικανική Ένωση (2/2). Την ατομική έκθεση του Αλέξανδρου Βασμουλάκη στην a.antonopoulou.art (4/2) Τους Calexico στο Fuzz (31/1) τους Gutter Twins στο Gagarin (4/2) και τις Puppini Sisters στο Gazarte (30 & 31/1) Την εμφάνιση των 2L8, The Boy, Felizol στο Κύτταρο (1/2). Best of the best! «Προσπαθούμε να είμαστε Έλληνες» είπε ο ρέντσο πιάνο, εξηγώντας τον τρόπο που η ομάδα του προσεγγίζει το σχεδιασμό και την κατασκευή του έργου, «ελαφρείς στο πνεύμα». OI ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΗΣ LIFO KYKΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Στην Bella Vista Παρουσίαση του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» Σάββατο 24/1, Ζάππειο Ο Ρέντσο Πιάνο φορούσε ένα ανοιχτό πράσινο σακάκι, γραβάτα σε αποχρώσεις μπορντό, τα συρμάτινα γυαλιά του. Το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι, μέσα στην αίθουσα του Ζαππείου, κάθισε δίπλα στον πρωθυπουργό και στους Φίλιππο και Σπύρο Νιάρχο, στην πρώτη σειρά καθισμάτων, έχοντας πίσω του το μισό υπουργικό συμβούλιο, το δήμαρχο, σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες, τους δημοσιογράφους που διαπιστεύθηκαν για την παρουσίαση. Ο 71χρονος αρχιτέκτονας, που στα 30 του χρόνια σχεδίασε το Centre Pompidou θέλοντας να κάνει «μια επανάσταση κατά των συμβατικών κτιρίων», ήταν ο σταρ της ημέρας, ο αρχιτέκτονας-προφήτης, που ήρθε και μας υποσχέθηκε πως θα φτιάξει μια αστική όαση στην Αθήνα. Η αποκάλυψη, έστω, της προμελέτης του Κέντρου Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος» ήταν ένα γεγονός πολυαναμενόμενο. Ο Πιάνο ανέβηκε στο βήμα, σχέδια άρχισαν να προβάλλονται, όλοι καταλάβαμε πως η μελέτη βρίσκεται σε αρκετά αρχικό στάδιο, όμως το μήνυμα που επέλεξε να εγκιβωτίσει στο Κέντρο Πολιτισμού έγινε εξαρχής σαφές και δεκτό με ενθουσιασμό. Σχεδόν προκάλεσε αυτό τo breeze που υποσχέθηκε να νιώθει ο επισκέπτης του πάρκου, καθώς θα ανεβαίνει στην κορυφή του λόφου που θα δημιουργηθεί, προσφέροντας απρόσκοπτη θέα στο Σαρωνικό. Υπήρξαν λέξεις- Τhe weekly verdict Μιχάλης Μιχαήλ 1 δhμος ΑθηΝΑiωΝ Επειδή έχουμε πολλά πάρκα, γι' αυτό τα κατακόβετε όλα; Ρέντσο Πιάνο παυλiνα ΝaςΙουτζΙΚ 2 Επιστρέψτε στις Μαμάδες Βορείων Προαστίων καλύτερα κλειδιά, που εμφατικά επανέρχονταν καθώς παρουσίαζε και ανέλυε το έργο: γονιμοποίηση, κλεμμένη θέα, αειφορία. Ο Ρέντσο Πιάνο μίλησε για την πρόθεσή του το έργο να γονιμοποιήσει την πόλη αλλά και την επικοινωνία ανάμεσα στις διαφορετικότητες που την κατοικούν, καθώς αυτές θα συγκεντρώνονται στο πάρκο και στην αγορά, στην piazza που θα δημιουργήσει ανάμεσα στη Λυρική Σκηνή και την Εθνική Βιβλιοθήκη. Παρουσιάζοντας το έργο που έχει προϋπολογισμό 450 εκατομμύρια ευρώ και θα παραδοθεί το 2015, δεν έκρυψε τη χαρά του που θα βρίσκεται σε μια περιοχή που δεν κατοικείται από πλούσιους, στην Bella Vista, όπως αποκάλεσε την Καλλιθέα, στην οποία υποσχέθηκε να επιστρέψει την κλεμμένη θέα. Η υπόσχεση αυτή στηρίζεται στην επιλογή του να δημιουργήσει στην ουσία ένα πάρκο που ξεκινάει από τα τελευταία σπίτια της Καλλιθέας προς την παραλία και προχωρά, οδηγώντας εν τέλει σε ένα λόφο, σε μια κορυφή που έχει απεριόριστη θέα στο στη θάλασσα. Εκεί θα βρίσκεται και το αναγνωστήριο αλλά και living room της βιβλιοθήκης, «το πιο μαγικό κομμάτι αυτής της κατασκευής». Η ισχύς του χώρου και η διαφάνεια του ουρανού είναι τα βασικά εργαλεία και συνάμα οι κεντρικές επιταγές στο σχεδιασμό που είναι σχεδόν abstract, μακριά από φορμαλιστικές παγίδες. Μαζί όμως με την υπόσχεσή του πως θα μας παραδώσει ένα μη επιθετικό έργο, ένα έργο σοφό που θα έχει σχεδόν μηδενικές εκπομπές ενέργειας, ένα πάρκο πιστό στην τοπογραφία, λακωνικό, φτιαγμένο να διαρκέσει για πάντα «σαν ένα βουνό». Κατερίνα Ι. Ανέστη Comment is free! letters@lifo.gr.η LifO δημοσιεύει ευχαρίστως τα σχόλια και τις απόψεις σας. τςανακλiδου-φριντζhλα 3 4 Θα είναι σούπερ! Red Snapper Σάββατο 24/1, Gagarin 205 Σάββατο βράδυ και στην οδό Λιοσίων, στο ύψος του Gagarin, γίνεται χαμός. Οι Red Snapper επέστρεψαν στην Ελλάδα μετά απο αρκετά χρόνια. Προφανώς, βέβαια, το αθηναϊκό κοινό δεν έτρεξε να προμηθευτεί από νωρίς τα εισιτηριά του και γι' αυτό η μισάωρη, τουλάχιστον, αναμονή έξω από το Gagarin. Τελικά, μπήκαν όλοι, αν και οι περισσότεροι έχασαν τους Astyplaz που άνοιξαν τη βραδιά. Ο Ali Friend και η παρέα του, πάντως, ξεσήκωσαν τους πάντες και με τη δικαιολογημένα χαρακτηρισμένη intelligent dance music τους μετέτρεψαν το Gagarin σε club βγαλμένο από άλλες εποχές. Ο νέος δίσκος τους με τίτλο A Pale Blue Dot τα σπάει, το ίδιο και ο Ali Friend που ψιλοδιέλυσε το μπάσο του. But who cares anyway, αφού σε εκείνο ακριβώς το σημείο βρήκαν την ευκαιρία να δηλώσουν την υποστηριξή τους στους αγρότες και να γίνουν ακόμη πιο συμπαθητικοί. Well done, lads! Νίκος Κατσαρός Μορφeς Από το eργο του ΒΙζυηΝοy Κάθε Τετάρτη το Φλεβάρη στη Σφενδόνη. φωτό: Νίκος Κατσαρός Βrad Pitt 5 Έ, όχι και Οσκαρ ερμηνείας Καλλιστεία, μόντελινγκ καλύτερα!

9 real estate 17 NO ENTRY Οκτώ στους είκοσι ιδιοκτήτες δεν θα έδιναν το σπίτι τους σε ένα μετανάστη που ζει σε αυτή την πόλη. Φωτό: Ασπασία Κουλύρα Η οδύσσεια ενός μετανάστη για να βρει σπίτι στην Αθήνα Γκύζη, Παγκράτι, Εξάρχεια, Χίλτον, Κυψέλη. Πόσο δύσκολο είναι για ένα μετανάστη να βρει σπίτι σε πέντε κεντρικές περιοχές της Αθήνας; Ο Μαχμούντ τηλεφώνησε σε είκοσι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων που έψαχναν ενοικιαστή και η Δέσποινα Τριβόλη κατέγραψε την επικοινωνία. Είστε αλλοδαπή;» με ρώτησε. «Όχι» απάντησα. «Είστε σίγουρη;» επέμεινε. «Ναι, είμαι απολύτως σίγουρη» απάντησα εκνευρισμένη. «Μην προσβάλλεσαι που σε ρωτάω κορίτσι μου, αλλά δεν ξέρεις τι καλά ελληνικά μιλάνε αυτές οι αλλοδαπές πια» με καθησύχασε η γυναικεία φωνή απ το τηλέφωνο. Έξι μήνες πριν έψαχνα για σπίτι στο κέντρο της Αθήνας. Είχα απαντήσει σε άπειρες ερωτήσεις. Τι δουλειά κάνω, αν είμαι παντρεμένη, αν σκοπεύω να κάνω παιδιά. Πόσο δυσκολότερο όμως θα ήταν να βρω σπίτι, εάν ήμουν αλλοδαπή και πιο συγκεκριμένα μετανάστρια; Σύμφωνα με τα στοιχεία του Δήμου Αθηναίων, 22% των κατοίκων της πόλης είναι αλλοδαποί. Πόσο εύκολα μπορούν να βρουν σπίτι; Ο Βασίλης Θεοδωρόπουλος είναι κοινωνικός λειτουργός και συντονιστής στο πρόγραμμα «Στέγη» της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Praksis». Η οργάνωση νοικιάζει διαμερίσματα σε διάφορες περιοχές της Αθήνας για νεοεισερχόμενους πρόσφυγες που ζητάνε άσυλο. «Μόλις έλεγα ότι είναι για πρόσφυγες και αλλοδαπούς, πάρα πολλοί ήταν αρνητικοί. Μερικοί μου το κόβανε από την αρχή, μερικοί το συζητούσανε μόλις εξηγούσα ότι εμείς υπογράφουμε το συμβόλαιο, ότι πληρώνουμε τα νοίκια και την εγγύηση. Πολλοί λέγανε ότι το είχαν νοικιάσει σε ξένους και τους το είχαν αφήσει σε κακή κατάσταση. Κάποιοι με ρωτούσαν αν έχουν αρρώστιες ή ήθελαν να ξέρουν από ποια χώρα προέρχονται». Απ το 22% ελάχιστοι είναι αυτοί που ζητούν άσυλο -οι περισσότεροι μετανάστες στην Αθήνα δουλεύουν κανονικά- ενώ μεγάλο ποσοστό είναι στην Ελλάδα πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Μαχμούντ Κάπως έτσι επιστρατεύτηκε ο Μαχμούντ. Είναι 29 χρόνων και σύντομα κλείνει δέκα χρόνια στην Ελλάδα. Έφυγε απ το Ιράν στα δεκαπέντε του. Έχει μάθει πολύ καλά ελληνικά. Τα τελευταία χρόνια έχει δουλέψει σε οικοδομή, σε επιχείρηση με χαλιά, έχει μοιράσει φυλλάδια. Τώρα δουλεύει σε μια εταιρεία με πλακάκια και σπουδάζει και Κοινωνιολογία. «Πέρσι τα Χριστούγεννα έψαχνα για σπίτι. η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να βρω εκεί που ήθελα εγώ. Δεν μπορούσα, ας πούμε, να βρω εύκολα στα Εξάρχεια, δεν θέλανε να δώσουν σπίτι σε ένα μετανάστη. Μου το λέγαν κατευθείαν. Ξέρεις πού κατέληξα; Όταν παίρνω τηλέφωνο για σπίτι λέω αμέσως ότι είμαι μετανάστης από την Περσία, γιατί φαντάσου να πας εκεί πέρα από κοντά, να δεις το σπίτι και στο τέλος να σου πει «Συγγνώμη, δεν ήξερα ότι είσαι έτσι». Με μια «Χρυσή Ευκαιρία» ανά χείρας τηλεφωνήσαμε μαζί σε σπίτια που διαφημίζονταν προς ενοικίαση στις μικρές αγγελίες. Διαλέξαμε πέντε κεντρικές, αλλά σχετικά ετερόκλητες περιοχές της Αθήνας: Γκύζη, Παγκράτι, Κυψέλη, Εξάρχεια, Χίλτον. Ο Μαχμούντ έχει μια ελαφριά προφορά, αλλά δεν καταλαβαίνεις απαραίτητα πως πρόκειται για μετανάστη. Συμφωνήσαμε ότι, αφού θα ρωτούσε για το διαμέρισμα, θα τους έλεγε από μόνος του «Είμαι αλλοδαπός. Σας πειράζει αυτό;». Και μετά θα περίμενε να δει τις αντιδράσεις. παγκράτι «Από πού είσαι;» «Παγκράτι, δώμα 22 τ.μ., 5ος όροφος, μεγάλη βεράντα, δίνεται και επιπλωμένο» έλεγε η πρώτη αγγελία. «Είμαι αλλοδαπός, σας πειράζει;» ρώτησε ο Μαχμούντ την ιδιοκτήτρια. «Από πού είσαι;». «Από την Περσία». «Κανένα πρόβλημα» του απάντησε. Σύντομα καταλάβαμε πως η ερώτηση «από πού είσαι» ήταν και η ερώτηση- κλειδί. Κυρίως γιατί πολλοί ιδιοκτήτες είχαν πρόβλημα με κάποιες χώρες κι όχι με όλες. Στο τρίτο διαμέρισμα που τηλεφωνήσαμε ακολούθησε η εξής στιχομυθία: «Είμαι αλλοδαπός». «Από πού είσαι;». «Αν πω από την Αλβανία;». «Κακό είναι». «Αν πω από την Περσία;». «Ε, τότε δεν έχω πρόβλημα!». Άλλες φορές πάλι η ερώτηση «από πού είσαι;» ήταν απλώς ένας αντιπερισπασμός, όπως καταλάβαμε στο τέταρτο σπίτι. Ο ιδιοκτήτης ήθελε Έλληνα, απλώς δεν το είχε καταλάβει κι ο ίδιος μέχρι να τον πάρει τηλέφωνο ο Μαχμούντ. («Άμα πω από την Αλβανία;», «Έχουμε πρόβλημα», «Άμα πω από το Σουδάν;», «Έχουμε πρόβλημα», «Άμα πω από την Περσία;», «Έχουμε πρόβλημα. Θέλουμε Έλληνες κύριε».) ä 2 στους 5 είχαν πρόβλημα κυψέλη «Σήμερα έχετε δουλειά, αύριο δεν έχετε» Νομίζαμε πως στην Κυψέλη, λόγω του μεγάλου αριθμού μεταναστών, θα ήταν εύκολο να βρει ένας αλλοδαπός σπίτι. Κάναμε λάθος. Εδώ συναντήσαμε και τον πρώτο ιδιοκτήτη (γκαρσονιέρα, 20 τ.μ., κατάλληλη για φοιτητή) που είπε από την αρχή όχι («Ναι, έχουμε πρόβλημα. Σήμερα έχετε δουλειά, αύριο δεν έχετε εσείς οι μετανάστες»). Στο επόμενο διαμέρισμα ο ιδιοκτήτης ήταν διστακτικός. Τον ρώτησε αν έχει ΙΚΑ, άδεια παραμονής και φυσικά δουλειά. Ο Μαχμούντ απάντησε αρνητικά και στις τρεις ερωτήσεις για να δει τις αντιδράσεις του. «Δεν έρχεσαι να το δεις πρώτα;» του είπε στο τέλος. Όχι ότι έλειπαν οι εξαιρέσεις. Στο τελευταίο σπίτι που πήραμε, ένα «στούντιο 30 τ.μ., οδός Ιθάκης, διαμπερές, για φοιτητές», ο Μαχμούντ ανακοίνωσε στην ιδιοκτήτρια πως δεν είναι φοιτητής, ούτε παντρεμένος αλλά αλλοδαπός. «Α, ωραία» του απάντησε η ιδιοκτήτρια. «Το σπίτι είναι του γιου μου. Έχει ζήσει έξω πολλά χρόνια και δεν έχει πρόβλημα. Και το άλλο σπίτι σε μια οικογένεια από Πακιστανούς το έχει δώσει». ä 3 στους 5 είχαν πρόβλημα χίλτον Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ Διαλέξαμε το Χίλτον, ακριβώς επειδή είναι μια ακριβή περιοχή που δεν νοικιάζονται συνήθως σπίτια σε μετανάστες. Η πρώτη ιδιοκτήτρια (γκαρσονιέρα, 40 τ.μ. 1ος όροφος, αυτόνομη θέρμανση) μας εξέπληξε με την καλοσύνη της. «Είμαι αλλοδαπός, έχετε πρόβλημα;». «Όλοι άνθρωποι είμαστε» απάντησε χωρίς να το σκεφτεί ούτε λεπτό. Το δεύτερό μας τηλεφώνημα το απάντησε μια νεαρή γυναίκα. Όταν ο Μαχμούντ τη ρώτησε εάν την πειράζει το γεγονός ότι είναι αλλοδαπός, ακολούθησε ένας χείμαρρος ερωτήσεων. «Πού εργάζεστε; Έχετε ποινικό μητρώο; Από πού είστε; Είστε παντρεμένος;». Το σκέφτηκε λίγο, μετά του είπε «εντάξει», αλλά άκουγες στη φωνή της πως στην πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου μα καθόλου εντάξει.το αποκορύφωμα ήρθε με το τελευταίο σπίτι, ένα πανάκριβο διαμέρισμα 130 τ.μ. στην Αστυδάμαντος. «Πού δουλεύετε κύριε; Τα λεφτά είναι πολλά. Δεν ξέρω αν θα μπορείτε να πληρώσετε τόσα λεφτά» του είπε ευθαρσώς η ιδιοκτήτρια. «Αν κάποιος έλεγε ότι είναι Έλληνας, θα τον ρωτάγατε αν μπορεί να πληρώσει τόσα λεφτά;». «Ακούστε κύριε, οι ξένοι, απ αυτά που ξέρω, δεν έχουν μόνιμη δουλειά. Μια δουλεύουν, μια όχι». «Άμα ήτανε Έλληνας αυτός που σας έπαιρνε, αυτά θα του λέγατε, ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν μια δουλειά;». «Βεβαίως, αλλά εσείς δεν είστε Έλληνας». ä 1 στους 3 είχε πρόβλημα γκύζη «Έχετε ΑΦΜ κύριε;» Στου Γκύζη ήταν η μόνη γειτονιά που κανείς δεν είχε πρόβλημα με το γεγονός ότι ο «Ακούστε κύριε. Οι ξένοι, απ' αυτά που ξέρω, δεν έχουν μόνιμη δουλειά. Μια δουλεύουν, μια όχι». Μαχμούντ είναι μετανάστης. Δεν έλειψαν οι ερωτήσεις («Έχετε ΑΦΜ κύριε;» τον ρωτούσε επίμονα μια γυναίκα) αλλά και η αγωνία. «Άμα το νοικιάσω σε σένα θέλω να μένεις μόνο εσύ όχι να μου φέρεις άλλους 20 να μένετε όλοι μαζί» του είπε χαρακτηριστικά ένας κύριος που νοίκιαζε μια γκαρσονιέρα 33 τ.μ., αλλά όλοι, έστω και διστακτικά, είπαν πως θα του έδιναν το σπίτι κι έμοιαζαν να το εννοούν. ä Κανένας δεν είχε πρόβλημα εξάρχεια «Το σπίτι δεν είναι δικό μου» Στα Εξάρχεια διαπιστώσαμε πως το «στρίβειν διά του αρραβώνος» ζει και βασιλεύει. «Γκαρσονιέρα, 20 τ.μ., νοίκι 250 ευρώ (!), 5ος όροφος» έλεγε η αγγελία. «Το σπίτι δεν είναι δικό μου» ξεκαθάρισε ο ηλικιωμένος κύριος από το τηλέφωνο. «Έχετε πρόβλημα με τους αλλοδαπούς;». «Όχι, όχι, αλλά πρέπει να μου πεις από πού είσαι». «Δηλαδή τι σας έχουν πει, Αλβανία όχι, Βουλγαρία ναι;». «Γκάλοπ κάνετε κύριε;». «Όχι, δεν κάνω γκάλοπ, απλώς θέλω να ξερω εάν έχετε πραγματικά πρόβλημα με κάποιον που είναι αλλοδαπός και δεν θέλετε να δώσετε το σπίτι». «Ναι, έχω πρόβλημα». Στο δεύτερο σπίτι, μια γκαρσονιέρα 28 τ.μ., μετά από μια κανονικότατη συνομιλία για το μπάνιο, κι αν το σπίτι είναι φρεσκοβαμμένο, ο Μαχμούντ ανακοίνωσε στον ιδιοκτήτη ότι δεν είναι φοιτητής αλλά αλλοδαπός. «Δεν είναι το σπίτι δικό μου, πρέπει να ρωτήσω» ήρθε η απάντηση. ä 2 στους 3 είχαν πρόβλημα Το ενοικιοστάσιο του μετανάστη Οκτώ στους είκοσι ιδιοκτήτες δεν ήθελαν να νοικιάσουν το σπίτι τους σε ένα μετανάστη. Επικρατέστερη δικαιολογία ήταν η στερεοτυπική άποψη ότι οι μετανάστες δεν έχουν σταθερή δουλειά. Μεγάλο ποσοστό θα νοίκιαζε το σπίτι του σε έναν Ιρανό αλλά όχι σε έναν Αλβανό. Πιο διατεθειμένοι να νοικιάσουν σπίτια ήταν στου Γκύζη, λιγότερο στα Εξάρχεια. Πολλοί ήταν διστακτικοί, άλλοι πιο πρόθυμοι, κάποιοι απαντούσαν κατευθείαν, άλλοι το σκέφτονταν για να πουν το «ναι» ή το «όχι». Ρώτησα τον Μαχμούντ αν του έκανε κάτι εντύπωση απ όλα αυτά. «Πέρσι που έψαχνα για σπίτι είχε μεγάλη διαφορά. Είχανε πρόβλημα πάνω από τους μισούς» μου απάντησε. «Το μόνο που μου έκανε εντύπωση ήτανε αυτό το δεν είναι δικό μου. Μπορεί να μου το είχανε πει και τότε βέβαια και να είχα θεωρήσει ότι το λένε στ αλήθεια. Μου άρεσε πάντως εκείνη η κυρία που μου είπε όλοι άνθρωποι είμαστε. Το πε πολύ αυθόρμητα».

10 urban culture 19 Το πρώτο πράγμα που είπε ο Κώστας στη Γιώτα όταν τη γνώρισε ήταν «το ήξερα ότι θα σουν η πιο ωραία από όλες» σε ένα πάρτι στο Mad. Τη Δήμητρα την είχε γνωρίσει πολύ καιρό πριν, στη συναυλία του Tim Booth, όπου φορούσε ένα φιόγκο στο κεφάλι. Οι Γιώτα και Δήμητρα είχαν συναντηθεί πρώτη φορά σε s/m πάρτι. Είχαν αντιπαθήσει η μια την άλλη σφόδρα. Η Δήμητρα φορούσε λουράκι στο λαιμό. Ο Κώστας, η Γιώτα και η Δήμητρα είναι τρεις φίλοι. Καλοί φίλοι. Εκτός από αυτό, είναι υπεύθυνοι για ένα από τα διαδραστικά «δρώμενα» στα μπαρ και στα κλαμπ της Αθήνας -σε αυτά τουλάχιστον που συχνάζουν- ένα παιχνίδι γνωριμιών με τη βοήθεια μιας κάρτας κι ενός στυλό. Παίρνεις την κάρτα, διαλέγεις κάποιον/κάποια που σου αρέσει και του ζητάς να συμπληρώσει τα κουτάκια πολλαπλών επιλογών («με θες»; ΝΑΙ-ΟΧΙ, «Εγώ κι εσύ απόψε» σεκς, αγριο σεκς, σκέση, χαμούρεμα, χυλόπιτα, άλλο, «το τηλέφωνό μου είναι»). Μετά στην επιστρέφει. Από τις απαντήσεις εξαρτάται η έκβαση της βραδιάς, το γέννημα μιας σχέσης ή απλά μια στιγμιαία απογοήτευση (έχει κι αλλού πορτοκαλιές!). Το όνομα του project: «Νu Κamaki». «Τα βασικά συστατικά της φιλίας μας είχαν φανεί από την αρχή: το καμάκι και τα πάρτι» λένε. «Τα πιο τρελά πράγματα τα κάνουμε μεθυσμένοι. Βγάζουμε τα ρούχα μας, κοιμόμαστε στα πεζοδρόμια, στεκόμαστε έξω από τις τουαλέτες και ρωτάμε τους ανθρώπους που μπαινοβγαίνουν αν πηγαίνουν για ψιλό ή χοντρό. Η Γιώτα έσπασε το πόδι της από το χορό σε πάρτι, οι άλλοι δύο ήμασταν εκεί και επί 2 ώρες προσπαθούσαμε να την πείσουμε να φύγουμε, είχε γλείψει τους πάντες στο πάρτι. Δεν ήθελε να πάει νοσοκομείο». Από τα καλύτερα πράγματα που κάνουμε μαζί είναι οι συναντήσεις για brainstorming για ο,τιδήποτε σκεφτεί ο καθένας, από το πού θα πάμε διακοπές ως τι μαγαζί να ανοίξουμε για να πίνουμε τζάμπα. Το καλύτερο είναι όταν κουτσομπολεύουμε τους άλλους -ακόμα και ανθρώπους που έχουμε δει μία φοράκαι φτάνουμε σε σημείο να βγάζουμε ιστορίες από το μυαλό μας για να καλύψουμε τα κενά της διήγησης ή όταν ανταλλάσουμε άχρηστες πληροφορίες με sms, οποιαδήποτε ώρα της νύχτας, όπως πώς λένε την αδερφή της Λίτσας Γιαγκούση. Τη λένε Πίτσα. Εκεί είναι που κλαίμε από τα γέλια. Αγαπημένη μας ατάκα "χάσιμο δικέ μου". Μάλλον ακουγόμαστε εντελώς καμένοι». «Η ιδέα του Nu Kamaki ξεκίνησε από την ανάγκη να βρεις να πεις κάτι έξυπνο για να κάνεις καμάκι και χαβαλέ στα πάρτι» λέει ο Κώστας. «Το παλιό καμάκι δεν είχε ανταπόκριση, οι χυλόπιτες έπεφταν βροχή, όλοι ήμασταν μουδιασμένοι, ξεκινούσες να πεις μια ατάκα και ξεστόμιζες μια μπούρδα. Όσα χρειαζόμασταν τα είχαμε. Τυπογράφο είχαμε, γραφίστρια είχαμε, δικηγόρο είχαμε, το πράγμα πήγε από μόνο του: κάρτες με πολλαπλές επιλογές, πας, τις δίνεις και περιμένεις απάντηση. Αν συναντήσεις δυσκολία, πας στον επόμενο στόχο. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί δεν έχουν μαζί τους στυλό, γι αυτό κυκλοφορούμε πάντα με στυλό στην τσέπη. Βασικός σκοπός είναι η επίτευξη σεξ (συγκεκριμένα, καυτού, ακόλαστου, ζωώδους σεξ). Πρώτη φορά που την εφαρμόσαμε ήταν στο Bios σε χαρτοπετσέτες γραμμένες με το χέρι και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Ο φίλος μας που τις χρησιμοποίησε έκανε σεξ εκείνο το βράδυ, οπότε ο δρόμος είχε ανοίξει. Ήταν κοινωνική ανάγκη. Δεν ξέρω πόσοι άλλοι έχουν κάνει σεξ με αυτή, υπάρχει τουλάχιστον ένας φίλος που τις χρησιμοποιεί με ευλάβεια και μας ευγνωμονεί. Σε αυτόν εφαρμόζουμε κάθε καινούργια ιδέα. Το σίγουρο είναι ότι γνωρίζεις πολλούς ανθρώπους. Θα μπορούσα να πω ότι έχουν γίνει περισσότερες φιλίες παρά σχέσεις». NU KAMAKI FOR FRIENDS... and more! Όταν η Γιώτα γνώρισε τη Δήμητρα και οι δυο μαζί γνώρισαν τον Κώστα, προέκυψε σχέση. Φιλική σχέση. Στη συνέχεια και οι τρεις μαζί αποφάσισαν να ζευγαρώσουν τον κόσμο της Αθήνας και προέκυψε το Νu Κamaki. Ο M. Hulot αφηγείται το στόρι. Φωτό: Σπύρος Σιμωτάς. Οι επόμενες κάρτες θα μοιραστούν την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

11 Mαριέττα Γιαννάκου Πολιτικός, ψυχίατρος. Γεννήθηκε στο Γεράκι Λακωνίας, ζει στα Κάτω Πατήσια. Διάβασε Σαρτρ στην έκτη δημοτικού, και δεν καίγεται να είναι στην κυβέρνηση. ΑΠΟ ΤΗN ΚΑΤΕΡΙΝΑ Ι. ΑΝΕΣΤΗ, ΦΩΤΟ: FREDDIE F. 21 Always finding ways «Έγινα υπουργός σε ηλικία 36 χρόνων στο υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Όλοι "υπουργό" θα συνεχίσουν να με λένε. Αυτό είναι το θέμα μου; Μπορώ να δώσω πολλά ακόμα στον τόπο μου και θα το κάνω. Να είστε βεβαία ότι θα βρω τρόπο να το κάνω». > Το χωριό μου, το Γεράκι (Δήμος Γερονθρών), έχει χιλιάδες χρόνια ιστορία, από παλαιολιθικά ευρήματα μέχρι βυζαντινά, 30 σωζώμενες εκκλησίες από τις 300, κάστρο σημαντικό. Είχα πάντα επίγνωση της ιστορικότητας του τόπου όπου μεγάλωνα, ενός δήμου αρχαίου. > Δεν ξέρω γιατί επέλεξα την Ιατρική, ήμουν άριστη μαθήτρια, είχα 20 σε όλα τα μαθήματα. Και μη νομίζετε ότι διάβαζα πολύ. Είχα μια ευκολία και λόγω των γονιών μου υπήρχε μια κουλτούρα, μια διάθεση να διαβαστούν και άλλα βιβλία. Μου έφερναν πάντα ό,τι καινούργιο. Η μητέρα μου μού έδωσε Σαρτρ στην έκτη δημοτικού. Τριών χρόνων διάβαζα περιοδικά όπως τη «Μάσκα». Έμπαιναν πέντε εφημερίδες στο σπίτι: «Εθνικός Κήρυκας», «Ακρόπολη», «Καθημερινή», «Βήμα», «Το Έθνος». Θυμάμαι τα πάντα από αυτά που διάβαζα τότε, από το σκάνδαλο «Προφιούμο» μέχρι τις νουβέλες που δημοσίευαν οι εφημερίδες. > Όλη η οικογένεια έλεγε «το παιδί θα πάει στο Πολυτεχνείο, είναι αστέρι στα μαθηματικά». Ο πατέρας μου έλεγε ότι θα γίνω τουλάχιστον διπλωμάτης. Μιλούσαμε πολύ για πολιτική. Όταν έγινα επτά χρόνων με έπαιρνε μαζί του όπου πήγαινε. Πέθανε όμως από έμφραγμα όταν ήμουν 11 χρόνων. Ένα βράδυ, λίγα χρόνια μετά, με ρώτησαν τι σκέφτομαι να κάνω και είπα «θα γίνω γιατρός και μάλιστα ψυχίατρος». Και το έκανα. > Η Ψυχιατρική είναι το enfant gâté της Ιατρικής. Αν φαντάζομαι σήμερα τον εαυτό μου ως ψυχίατρο; Να σας πω, πιο πολύ το φαντάζεται η μητέρα μου, που μου λέει «Μα τι τη θέλεις την πολιτική, οι συμμαθητές σου σήμερα είναι καθηγητές στο Πανεπιστήμιο». > Δεν βάζει κανείς τον εαυτό του να τη χρησιμοποιεί, αλλά η ψυχιατρική σε κάνει πιο επιεική με τους άλλους. Συγχωρείς πιο εύκολα, αν και αυτό δεν είναι καλό στην πολιτική. Εγώ όμως είμαι από αυτούς που παραμερίζουν το παρελθόν. Σε ανθρώπους που αποδεδειγμένα ήθελαν να μου κάνουν κακό από φθόνο ή επειδή ήθελαν τη θέση μου δεν δίνω σημασία. > Είμαι πραγματικά το πρότυπο του αυτοδημιούργητου, ό,τι έκανα το έκανα μόνη, χωρίς πλάτες. Όπως και στην τέχνη, στην πολιτική έχει τεράστια σημασία η εκπαίδευση. Όχι να εκπαιδεύεσαι για το πώς θα αποφεύγεις τις ευθύνες σου. Αν θέλετε, εγώ εκπαιδεύτηκα να τιμώ τις ευθύνες μου. Και θα επιμένω μέχρι τέλους. > Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που σχεδίασα είναι αυτή που εφαρμόζεται και τώρα - ούτως ή άλλως είναι αυτό που κάνουν οι χώρες με τη μεγαλύτερη επιτυχία και ανάπτυξη. Ποτέ δεν πίστευα ότι αυτό που κάνει ο πολιτικός πρέπει να του αποδώσει το επόμενο πρωί. Δεν με πειράζει που σήμερα αποδίδει κάτι που εγώ τότε σχεδίασα και εφήρμοσα. Και ας χτυπήθηκα γι αυτό εσκεμμένα και συγκεκριμένα. Σε τελευταία ανάλυση εγώ βόλτα έκανα στην Αθήνα για να εκλεγώ, ήταν δεδομένο ότι έβγαινα γιατί είχα έναν κόσμο που ερχόταν και από άλλο χώρο και ήμουν ο μόνος βουλευτής που η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του είναι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. > Με ενδιαφέρει να γίνονται πράγματα, να μην υπάρχει καθήλωση. Η ελληνική κοινωνία είναι πολύ συντηρητική, φοβάται να ανοίξει περπατησιά, φοβάται την αξιοκρατική σύγκριση. Φοβάται πάντα το καινούργιο. Δυστυχώς, τα αριστερά κόμματα φοβούνται πιο πολύ το καινούργιο. > Δεν ξαφνιάστηκα από τα επεισόδια του Δεκεμβρίου. Περίμενα ότι θα συμβούν διάφορα από οργανωμένες ομάδες που είχαν ανάγκη από μια νέα αναταραχή, προκειμένου να φτιάξουν στελέχη. Γνώριζα ότι διάφορες ομάδες, όχι μόνο ελληνικές αλλά και άλλων εθνικοτήτων και εκτός συνόρων, συγκεντρώνονταν στην Ελλάδα. Αυτό το τραγικό που συνέβη, να δολοφονηθεί ένας μαθητής από αστυνομικό όπλο, έδωσε μεν το έναυσμα, αλλά ήταν ολοφάνερο ότι είχε προηγηθεί προετοιμασία για την αναταραχή. > Την πρώτη νύχτα των επεισοδίων έμαθα αμέσως τι συνέβη και βέβαια πολύ γρήγορα άρχισαν να κατεβαίνουν οι ομάδες στην Αθήνα και άλλες πόλεις. Μέσω του Διαδικτύου υπήρχε ένα έτοιμο σύστημα, το οποίο ήταν αμφίβολο αν ελεγχόταν από τους κλασικούς επικεφαλής των αναρχο-εξουσιαστών. Ελεγχόταν ίσως από άλλες παράλληλες ομάδες. Βεβαίως, κατέβηκαν και παιδιά, αλλά και άλλοι που δυσφορούσαν για θέματα όπως η ιστορία του Βατοπεδίου. Το συγκυριακό πλαίσιο ήταν εξαιρετικά αρνητικά φορτισμένο. Μαζί με τα παιδιά κατέβηκαν και οι δάσκαλοί τους, οι οποίοι συχνά τα «φορτίζουν» - υπήρξαν τέτοιες περιπτώσεις. Τα παιδιά αντιδρούν ενστικτωδώς. Και εγώ, ως νέα, ήμουν υπέρ της εξέγερσης. Ίσως παραμένω ακόμη. > Η κόρη μου δεν θα μου ζητήσει να κατέβει σε ένα συλλαλητήριο. Το ξέρω, επειδή συζητάμε πολύ. Όμως η κόρη μου είναι ένα παιδί πολύ ευγενικό που μιλάει σε όλους στον πληθυντικό. Μπορεί να πάει σε όποιο συλλαλητήριο θέλει, μου αρκεί που ξέρω ότι θα σεβαστεί τους άλλους. > Γράφονταν διάφορα στις εφημερίδες - και φυσικά προέρχονταν από συγκεκριμένες πηγές. Δεν περίμενα, όμως, να είμαι στον ανασχηματισμό. Είμαι νέα, αλλά είμαι παλιό στέλεχος. Με ενδιαφέρει η συνολική διακυβέρνηση, δεν με ενδιαφέρει να πάρω απλώς μια θέση. Να το πω πιο λαϊκά: δεν καιγόμουν να είμαι στην κυβέρνηση. > Δεν ξέρω αν θα είμαι στην κυβέρνηση μετά τις εκλογές, και φυσικά δεν ξέρω ποιος θα είναι κυβέρνηση. Η Νέα Δημοκρατία έχει ακόμη το περιθώριο να κυνηγήσει το σπάνιο: να πάρει και τρίτη εκλογή. Για να συμβεί αυτό πρέπει να πάρει συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την επόμενη θητεία. Μπορεί ακόμη να το πετύχει. Από εκεί και πέρα αδιέξοδα στην πολιτική δεν υπάρχουν. Οι κάλπες μπορεί να μη βγάλουν ούτε τον ένα ούτε τον άλλο, αλλά ενδιάμεσες λύσεις. > Να φύγω εγώ από ένα κόμμα του οποίου η ιδρυτική διακήρυξη με εκφράζει -παρά το γεγονός ότι ορισμένοι την έχουν ξεχάσει- όχι! Δεν θα φύγω εγώ, κυρία Ανέστη. Το αντιλαμβάνεστε > Σε όλη μου τη ζωή έκανα ρήξεις. Και ρήξη μεγάλη έκανα όταν φέρθηκα με τρόπο νομιμόφρονα με το βιβλίο της Ιστορίας, για το οποίο φώναζαν ορισμένοι που δεν το είχαν καν διαβάσει. Ο πολιτικός πρέπει να είναι πρότυπο με τη συμπεριφορά του, δεν μπορεί να φέρεται ανάλογα με τις καταστάσεις με τρόπο πονηρό και ευέλικτο. Σε δύσκολες στιγμές που συζητιούνται θέματα αρχών, οφείλει με τη στάση του να δείχνει τι σημαίνει δημοκρατία. > Μου αρέσει η Αθήνα. Αν ανέβει κανείς στο Λυκαβηττό και τη δει από ψηλά, τον πιάνει η ψυχή του. Είναι όμως φιλόξενη πόλη, ίσως η περισσότερο φιλόξενη σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι μια πόλη που μπορεί να στηρίξει ένα μοναχικό άνθρωπο. > Είμαι μοναχικός άνθρωπος, αλλά δεν αισθάνομαι μοναξιά. Έχω πολλά να πω με τον εαυτό μου. Ακόμα. Η Μαριέττα Γιαννάκου αυτό το διάστημα γράφει ένα βιβλίο για την πολιτική, την εκπαίδευση, όσα έγιναν και όσα δεν έγιναν.

12 ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ Μεικτή Ζώνη Η ΚΟΥΤΡΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ να κατεβάζει επιχειρήματα για τα πάντα με μερικά «αν υποθέσουμε», «λαμβάνοντας υπόψη τις δεδομένες συνθήκες», «λόγω των ιδιοτυπιών της χώρας», «όπως το μαρτυρεί η πρόσφατη ιστορία μας» και τα παρόμοια, όλα εξηγούνται και πολλώ μάλλον αιτιολογούνται. Ο δημοκρατικός χαυνοπολίτης ή δημοπίθηκος καταπίνει μεγάλες ποσότητες καζουιστικής από τα χείλη θεσμισμένων προσώπων με αποτέλεσμα να συγχέει τη ρητορική πειθώ με την καζούρα. Τον πολίτη πρέπει να τον ταΐζουν το δημοκρατικό μάθημα με το κουταλάκι από πρωίας μέχρι νυχτός, οπότε οι εμετοί έρχονται ως φυσικό επακόλουθο. ΣΟΒΕΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ: πώς θα επιβιώσει το άτομο που έχει πάρει ηθικό διαζύγιο από την κοινωνία του, που έχει ξορκίσει την αλληλεγγύη και την κοινότητα, αλλά παραταύτα παραμένει δέσμιο υποχρεώσεων και οφειλών; Ασφαλώς απομένουν νησίδες ασφαλείας, η οικογένεια (αν υπάρχει), οι φίλοι και οι ομότιμοι, ένα είδος δικτύου τέλος πάντων που λειτουργεί ως καθαρτικό. Ωστόσο, όταν το κατ εξαίρεση αποβαίνει κανόνας, δεν έχουμε πια μονωτές που αυτοβασανίζονται αλλά γενικευμένη επιδείνωση που λαμβάνει διαστάσεις κοινωνικής επιδημίας. ΞΕΡΕΙ ΒΕΒΑΙΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΟΤΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ είναι συμβασιούχος δεμένος δι ακαταλύτου συμβολαίου με τους άλλους. Αποδέχεται -έστω και με σκοτεινές υστεροβουλίες- το νόμο, την ηθική, τα δικαιώματα, τη δικαιοσύνη, την υπακοή και την πειθαρχία. Πριν απ όλα και μετά απ όλα γνωρίζει ότι «ανήκει» στο κοινωνικό σώμα εκεί επιβιώνει και τσαλαβουτάει καθημερινά, το ανώνυμο πλήθος της πόλης είναι το πλαγκτόν της παρουσίας του, η πίκλα που συντηρεί ζωντανή τη συνύπαρξη. Έχει ταυτότητα αριθμημένη, ισότιμη θέση στα επίσημα κατάστιχα, ΑΦΜ και ημερομηνία γεννήσεως, επάγγελμα και υπηκοότητα. ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥ ΚΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΩ, η αίσθηση της ιδιωτικότητας, αυτό το προσωπικό και ανεπανάληπτο που τον συνέχει, αποδεικνύεται με τα χρόνια ανθεκτικό λημέρι το οποίο στα δύσκολα μετατρέπεται σε κρυψώνα και καταφυγή. Εκεί ξένο ποδάρι δεν πατάει. Οι στράτες και οι αγορές δεν το αγγίζουν. Εκεί άλλωστε παύει να ισχύει -προσωρινά τουλάχιστον- και η συμβολαιϊκή του υποχρέωση. Οφείλω να λέω αλήθεια; Κι όμως το ψέμα είναι ο πιστότερος φίλος μου. Οφείλω να εκπληρώνω τις υποχρεώσεις μου; Κι όμως, η ανώδυνη απάτη σε βάρος των άλλων ποτέ δεν με έβλαψε. Οφείλω τέλος πάντων να είμαι ηθική μονάδα; Κι όμως, η ηθική μου χρειάζεται μόνο για υποχρεώνω τους άλλους, όχι τον εαυτό μου. Το δέον αποτελεί ασπίδα απέναντι σε τρίτους, όσο για μένα το μόνο που λογαριάζεται είναι η άμεση ζωή - ακόμη και εκτός ηθικής. ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΟΥΤΣΟΥΝΑ που του έχει φορέσει η δημοκρατία με το μύχιο εαυτό του, ο πολίτης -εντός νόμου για τους άλλους, άνευ νόμου για τον εαυτό του- δεν αργεί να πάθει κρίση θαυμασμού και να αναμετρήσει την ασύμμετρη Kωστής Παπαγιώργης Κακοδημοκρατίες. Παρακολουθώντας το δημοκρατικό βίο να εξελίσσεται δυναμικά, υπόγεια, καταθλιπτικά σε μέγα φροντιστήριο αδικίας. Η δημοκρατία, επειδή γνωρίζει απ έξω κι ανακατωτά το κακό, είναι και μανούλα στη διαίρεση. Την αδικία δεν τη φορτώνει σε μια κεντρική, αυταρχική εξουσία απεναντίας έχει την κομψότητα να μοιράζει την ευθύνη σε όλους. σχέση που του υπαγορεύουν. Διακρίνει το θλιβερό θέατρο των μασκαράδων και το θεωρεί κατώτερο από τη δική του ιδιωτικότητα όπου μουτσούνα δεν ισχύει. Η θετική στάση που υπαγορεύεται έξωθεν τελικά αποδεικνύεται σκέτο μύθευμα ο νόμος αποδυναμώνει τον άνθρωπο, του κλέβει το αίμα, μετατρέπει τη βούλησή του σε ξεδοντιασμένο στόμα. Έτσι δεν αποκλείεται και το δίλημμα: ανίσχυρος με τους άλλους ή ισχυρός μόνο με τον εαυτό μου! ΑΝ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΙΔΙΑΖΕΙ ΣΕ ΝΟΣΗΡΕΣ εξαιρέσεις, τότε ο νόμος μπορεί να αμυνθεί και να αποκαταστήσει την τάξη. Στην περίπτωση όμως που διαποτίζει όλες τις ατομικότητες και εξαπλούται εν είδει λέπρας, το κοινωνικό σώμα εκφαυλίζεται, καθίσταται επικίνδυνο για τον εαυτό του μέχρι σημείου να μην ξέρει πια αν η φύση του είναι αντινομική ή αν η αντινομία είναι απλώς φυσική. Γιατί όμως να καταφεύγουμε πάντα σε απόλυτες λύσεις και να μην αναλογιστούμε τις σωτήριες ποσοστώσεις; Λίγη απάτη βοηθάει τις επιχειρήσεις, λίγο ψέμα κανέναν δεν έβλαψε, λίγη ανεντιμότητα σε σώζει από τα χειρότερα όπως άλλωστε και λίγη ειλικρίνεια ευνοεί τα αισθήματα, λίγη αλήθεια φέρνει κοντά τους ανθρώπους, λίγη γενναιοδωρία δεν κάνει κακό. Χονδρικής πάντως μόνο η διαφθορά παρέχεται. ΑΛΛΩΣΤΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, επειδή γνωρίζει απ έξω κι ανακατωτά το κακό, είναι και μανούλα στη διαίρεση. Την αδικία δεν τη φορτώνει σε μια κεντρική, αυταρχική εξουσία απεναντίας έχει την κομψότητα να μοιράζει την ευθύνη σε όλους. Ο τρόπος; Με το ιδιοφυές τέχνασμα της ψήφου που ισούται ευθέως με συνενοχή. Ό,τι κάναμε, μαζί το κάναμε, όπως λέει και το άσμα. Κατά συνέπεια ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Ως εκ τούτου, ο δημοκρατικός βίος εξελίσσεται δυναμικά, υπόγεια, καταθλιπτικά σε μέγα φροντιστήριο αδικίας. ΕΝΩ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ πρέπει να αναγνωρίζω τον καλό εαυτό μου και να εμπνέομαι την επιθυμία να του μοιάσω, τα πράγματα ρέπουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο άλλος μου θυμίζει τα αποθέματα οργής και καταστροφικότητας που κεφαλοποιώ μέσα μου. Αντί για την παντομίμα της αρετής που αγγίζει άμεσα την καρδιά, με κάνει θεατή εχθροπραξιών σημαίνοντας μέσα μου συναγερμό. Τι «χαλάει» τους ανθρώπους; Ότι μονίμως βρίσκονται επί ξηρού ακμής. Ο άλλος υποσκάπτει τη θέση μου, μειώνει την υπό- στασή μου, με μηδενίζει δωρίζοντάς μου το δημοκρατικό του λοίδορο χαμόγελο κι όλα τούτα επειδή η καθολική διαβούλευση και αντιπροσώπευση επινόησε τη μόνη δυνατή πολιτική λύση: όλοι ξεκινούν τύποις ισότιμοι και το μόνο πού επιδιώκουν είναι η κατάφωρη αδικία και ανισότητα. ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΠΡΟ- ΣΠΑΘΕΙΑ για να γίνουμε δημοκρατικοί! Yπερκείμενα Τα εξωγήινα Σ ε δρόμους και πλατείες, σε πάρκα και εμπορικά κέντρα, άλλοι χαζεύουν τις γυναίκες ή τους άντρες, τις ωραίες και τους άσκημους μα εγώ χαζεύω τα παιδιά. r Όσο μεγαλώνω βλέπω τα μικρά παιδιά σαν μυστήριο σε εξέλιξη. Προσπαθώ να μαντέψω στο πρόσωπό τους το μέλλον τους. Όταν θα χάσουν τη χάρη, τον αυθορμητισμό, τη φρεσκάδα αλλά και την αδεξιότητα της ηλικίας τους και θα γίνουν «μεγάλοι». ΑΠO ΜOΝΗ ΤΗΣ, ΧΩΡIΣ ΤΗΝ ΠΑΡEΜΒΑΣΗ της ανθρώπινης ερμηνείας, ακόμα και της ανθρώπινης επέμβασης πολλές φορές στον καθορισμό του τρόπου με τον οποίο θα «αποκτηθούν» οι αριθμοί για να τροφοδοτήσουν το Χ στατιστικό μοντέλο, η Στατιστική θα λέγαμε ότι είναι μια χαρά επιστήμη. Παιδάκι της «επιστήμης των επιστημών», των Μαθηματικών, και λαμβάνοντας υπόψη ακόμα και αυτό που ονομάζουμε «στατιστικό λάθος», ξέρει και φωνάζει προς όλους χρόνια τώρα ότι «ένα και ένα δεν μπορεί παρά να μας κάνουν δύο». Στον τόπο μας το μεγαλύτερο «στατιστικό λάθος» είναι η πονηριά των πολιτικών (ασορτί με όσους συμμετέχουν στην κατασκευή πολλών σετ από «βολικές αλήθειες»), η απληστία εκείνων που ελέγχουν μεγάλα μερίδια της αγοράς αλλά και το γνώριμο ρεφρέν καθενός μας Παρατηρητής ότι «εδώ είναι αλλιώς». r Καμιά φορά βλέπω δίπλα τους το μέλλον - το πρόσωπο της μητέρας ή του πατέρα που φέρει τα ίδια χαρακτηριστικά περασμένα από το μύλο του χρόνου. r Τι τραγική έκπτωση είναι αυτή η απώλεια της παιδικής αύρας! Και πόσο λίγα καταφέρνουν να ενηλικιωθούν με χάρη και άνεση χωρίς να χάσουν τα μεγάλα δώρα του παιδιού. Δίπλα τους πορεύονται οι έφηβοι, αυτά τα άχαρα μεικτά όντα, ούτε παιδιά ούτε μεγάλοι, ούτε εδώ ούτε εκεί, που δείχνουν όλο τον προβληματισμό της μετάβασης. r Χαζεύω τα παιδιά. Είναι ένας άλλος κόσμος δίπλα στον δικό μας, αθώος αλλά και άγριος, τρυφερός αλλά και σκληρός, σοφός αλλά και υστερικός. Ιδιαίτερα τα Ελληνόπουλα, τα μονίμως κακομαθημένα από τις δολοφονικές μανάδες τους, μπορούν να εξοργίσουν και άγιο. r Δεν έκανα παιδιά - και δεν μετανιώνω. Πέρασα δύσκολα σαν μοναχικό μοναχοπαίδι, ασφυκτιώντας από τη λατρεία της μάνας, καταπιεσμένος από τον εγωισμό του πατέρα και υποσχέθηκα να μην κάνω τα ίδια λάθη. Κι επειδή κατάλαβα ότι μάλλον θα τα έκανα (μήπως και οι δικοί μου, σοφοί και ΟΙ AΠΛΗΣΤΟΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡAΣ, με την ανοχή των πρώτων αλλά και τη στήριξη μιας «μεγάλης κλίκας Νεοελλήνων», που δεν νοιάζονται αν αγοράζουν 10 ή 20 την ντομάτα, όλο τον τελευταίο καιρό προσπαθούν να πείσουν την υπόλοιπη κοινωνία (προτάσσοντας αδιάψευστα αλλά βολικά επιλεγμένα στατιστικά στοιχεία και ιστορικο-κοινωνιολογικές παπαρδέλες) ότι η ακρίβεια εδώ «δεν είναι όσο την παρουσιάζουν τα μίντια». Ότι όπου υπάρχει, αυτό οφείλεται «σε εξωγενείς παράγοντες» (δηλαδή, το γνωστό παραμύθι των καυσίμων, ακριβά ενοίκια, κ.ά), οι οποίοι τάχα μου αναγκάζουν τους φιλεύσπλαχνους επιχειρηματίες, παρά τη θέλησή τους και με πόνο καρδιάς, να αυξήσουν, φερ ειπείν, τόσο πολύ την τιμή του γάλακτος, ώστε κατάντησε φθηνότερο να πάρεις αεροπλάνο και να το αγοράσεις από το Λονδίνο, βλέποντας και τον Ριγκολέτο του Βέρντι στο Κόβεντ Γκάρντεν. ΓΙ ΑΥΤH ΤΗΝ ΑΣΦΥΚΤΙΚH, καρτελοποιημένη αγορά της Ελλάδας σήμερα, η διαπίστωση, επί παραδείγματι, του «Βήματος» της περασμένης Κυριακής ότι «η χώρα μας, σε μία εποχή οικονομικής κρίσης, όπου η ζήτηση έχει μειωθεί σημαντικά παντού, οι τιμές των προϊόντων διατροφής παρουσιάζουν κάθετη πτώση, εξακολουθεί να είναι η ακριβότερη στην Ευρώπη, καθώς οι ανατιμήσεις σε πολλά αγαθά, ακόμα και σε βασικά είδη διατροφής, ξεκινούν από 2% και αγγίζουν το 17%», δεν είναι παρά «στρέβλωση της πραγματικότητας» και «ακόμα μία υπερβολή των μίντια». Η αγορά, το ξέρουμε, δεν λειτουργεί ρομαντικά. Υπάρχει μία λογική, που, εάν είναι λογική, τουλάχιστον Νίκος Δήμου Χρήστος Μιχαηλίδης Στατιστικό λάθος. Είναι γνωστό πόσο εύκολο είναι να πει κάποιος ψέματα με τη στατιστική αλλά και ότι η αλήθεια καθενός έχει και το δικό της, βολικό αριθμό. ξέρει ο καθένας πού στέκεται: τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, τρεις (και όχι έξι) το λαδόξυδο. 23 γνωστικοί σε όλα, δεν είχαν τις καλύτερες προθέσεις;) προτίμησα τη ριζική λύση. r Έτσι βλέπω τα παιδιά των άλλων σαν μικρά θαύματα, εξωτικές ημι-ανθρώπινες μορφές, περίεργα πλάσματα επιστημονικής φαντασίας, συμπυκνωμένης ανθρώπινης ουσίας που προεκτείνεται και μεταλλάσσεται. Μου αρέσει να τους λέω παραμύθια που επινοώ για το καθένα επί μέτρω. r Χαζεύω τα μικρά παιδιά. Τα λυπάμαι για όσα βαριά κι ασήκωτα τους προορίζει η ζωή. Τα ζηλεύω για όσα θαύματα θα ζήσουν, πολλά χρόνια αφού θα έχω ξεχαστεί. ΞEΡΟΥΜΕ OΤΙ Ο ΠΑΡΑΓΩΓOΣ, ο κτηνοτρόφος, ο αμπελουργός, ακόμα και ο «κατασκευαστής», βιομήχανος του τάδε προϊόντος, (που όλοι αυτοί επενδύουν κόπο και χρήμα για να βγάλουν το προϊόν), θα πάρουν λιγότερα χρήματα από όλους τους άλλους που «ακολουθούν»: μεσάζοντες, παραμεσάζοντες και τελικούς πωλητές. Όμως, έχει ένα όριο (ηθικό και λογικό) το πράγμα. Κάτι που αγοράζεται 3 και φτάνει να πωλείται 10, όχι τόσο επειδή υπάρχει ζήτηση (αυτό είναι στα «λογικά» της αγοράς) αλλά επειδή πέντ έξι τύποι που ελέγχουν κάποιον τομέα της αγοράς αποφασίζουν να «φιξάρουν» τις τιμές, λέγεται αλητεία και καλά κάνουν όσοι φωνάζουν ότι πρέπει να σταματήσει. Σκίτσο: Denis Lhomme ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μαξιμίλιαν Μπράουν, Η ζωή του μέσα από το έργο του. Mτφρ. Ν. Μ. Σκουτερόπουλου, Εκκρεμές, και Λεονίντ Γκρόσσμαν, βιογραφία. Εισ.-μτφρ. Δ. Τριανταφυλλίδη, επιμ. Ντ. Σαμοθράκη, Αρμός. Παρ ότι γνωρίζουμε τη ζωή του Ντοστογιέφκσι, με κάθε ένα από αυτά τα βιβλία τον μαθαίνουμε όπως το πρόσωπό μας που το φέρουμε μια ζωή και όμως μας φαίνεται απλησίαστο.

13 Spin Doctor Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ Κ. ΚΑΡΑ- ΜΑΝΛΗ στο πολιτικό παιχνίδι θυμίζει όλο και περισσότερο ταινία της δεκαετίας του 60. Το σενάριο είναι το εξής: μετά από 4,5 χρόνια ανεμελιάς, ο πρωθυπουργός αποφασίζει να ασχοληθεί με τη διακυβέρνηση της χώρας. Οι «νταβατζήδες» των ΜΜΕ, που μετά τον εμφύλιο πόλεμο ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις της κατεστραμμένης χώρας, υπόσχονται ότι θα βοηθήσουν στην ανάκαμψή του, με το αζημίωτο φυσικά. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟΜΙΣΙ ΜHΝΕΣ ΔΙΣΤΑΓΜΩΝ, ο πρωθυπουργός προχωρεί σε έναν άχρωμο ανασχηματισμό, ο οποίος διαφημίζεται από τους συμμάχους ως «ριζική ανατροπή». Παρά το πουσάρισμα, οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν παρά ελάχιστη βελτίωση. Τότε, ο πρωθυπουργός παίζει το τελευταίο του χαρτί: παίρνει σβάρνα τα χωριά και αρχίζει να μοιράζει υποσχέσεις για λεφτά σε κάθε πικραμένο. Οι «νταβατζήδες» αβαντάρουν: «Κώστα δώσ' τα όλα». Καμία σημασία δεν έχει ότι το ταμείο είναι μείον: μήπως είχε χρήματα ο πολιτικάντης Μαυρογιαλούρος, της γνωστής κινηματογραφικής ταινίας Υπάρχει και φιλότιμο, όταν υποσχόταν λαγούς με πετραχήλια στους κατοίκους του χωριού; ΠΑΡ OΤΙ ΒΡΙΣΚOΜΑΣΤΕ ΣΤΟ 2009, ο τρόπος με τον οποίο κυβερνά η ΝΔ θυμίζει όλο και περισσότερο την ΕΡΕ της δεκαετίας του 60. Στις αρχές της εβδομάδας η διοίκηση της ΕΤ-3 ανακοίνωσε τη διακοπή της εκπομπής Υπάρχει είδηση, που τα προηγούμενα χρόνια ήταν πρώτη σε θεαματικότητα στο τρίτο κανάλι της ΕΡΤ. Το μοναδικό «πρόβλημα» που υπήρχε ήταν ότι οι παρουσιαστές της φρόντιζαν να κάνουν τη δουλειά τους, παρουσιάζοντας ψύχραιμα τις πολιτικές εξελίξεις και κρατώντας ίδιες αποστάσεις απ' όλα τα κόμματα. ΑΚOΜΑ ΧΕΙΡOΤΕΡΑ ΓΙ ΑΥΤΟYΣ, οι συντελεστές της εκπομπής δεν ανήκαν «στα παιδιά της ΝΔ». Η περιρρέουσα νοοτροπία είναι ότι όσοι εργάζονται στο Δημόσιο πρέπει να ανήκουν στην «παράταξη». Κάπως έτσι ο πρώην υπουργός Μακεδονίας-Θράκης κατηγόρησε εμμέσως το ΠΑΣΟΚ για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, επειδή ο ειδικός φρουρός που τον πυροβόλησε είχε προσληφθεί επί ΠΑΣΟΚ! ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚA ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙAΖΟΝΤΑΙ. Ξημερώματα Δευτέρας, 4 το πρωί, λες και επρόκειτο για ενέργειες παρακράτους, μπουλντόζες του Δήμου Αθηναίων ξερίζωσαν 45 αιωνόβια δένδρα για να κατασκευαστεί υπόγειο πάρκινγκ στην Κυψέλη. Όλα για τους εργολάβους, που ξεκίνησαν την καταστροφή της πρωτεύουσας 40 χρόνια πριν. Στέλιος Κούλογλου Η επιστροφή του Μαυρογιαλούρου. Έχουμε βάσιμες υποψίες ότι στην πρωθυπουργική συλλογή DVD υπάρχουν ταινίες του Κωνσταντάρα. Πωλίν Κόκλα Απορία Το πιο παράδοξο της επιστροφής στον «μαυρογιαλουρισμό» είναι ότι δεν πρόκειται να αποδώσει κανέναν καρπό, τουλάχιστον στον πρωταγωνιστή της κωμωδίας. Ο κ. Σημίτης προσπάθησε να κάνει κάτι παρόμοιο το Αντί να κερδίσει συμπάθειες, έχασε την εικόνα του ηγέτη που φροντίζει για τα γενικότερα συμφέροντα της χώρας. Από μια άποψη μάλιστα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από τότε: η Κυψέλη ήταν μια βιώσιμη, ανθρώπινη γειτονιά, ενώ σήμερα αποτελεί μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη και στερείται παντελώς πράσινου. Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα ΜΑΤ εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον των πολιτών της περιοχής που συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν. ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΡAΔΟΞΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦHΣ στον «μαυρογιαλουρισμό» είναι ότι δεν πρόκειται να αποδώσει κανέναν καρπό, τουλάχιστον στον πρωταγωνιστή της κωμωδίας. Ο κ. Σημίτης προσπάθησε να κάνει κάτι παρόμοιο το 2003 με τα περίφημα πακέτα υπέρ των φτωχών, που ποτέ δεν αποδίδουν, αν δεν συνδέονται με τις πραγματικές συνθήκες της οικονομίας και ένα σχέδιο ανάπτυξης. Αντί να κερδίσει συμπάθειες, έχασε την εικόνα του ηγέτη που φροντίζει για τα γενικότερα συμφέροντα της χώρας, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος, και λίγο μετά το κόμμα του καταποντίστηκε στις εκλογές. Ο Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛHΣ ΕΠEΜΕΝΕ μέχρι το Σεπτέμβριο ότι δεν ήθελε «να θυσιάσει το μέλλον της χώρας» στο βωμό του λαϊκισμού και των παροχών. Παρ' ότι η οικονομία βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση εξαιτίας σφαλμάτων της κυβέρνησης, η σταθερή θέση του εναντίον των παροχών δημιουργούσε για τον ίδιο ένα σοβαρό προφίλ. Τώρα προχωρεί σε υποσχέσεις που δεν μπορεί να εκπληρώσει, καθώς το ζητούμενο σε λίγο καιρό δεν θα είναι πόσοι θα πάρουν το επίδομα θέρμανσης, αλλά αν η κυβέρνηση θα έχει να πληρώσει τους μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων. ΤΗΝ IΔΙΑ ΣΤΙΓΜH ΠΟΥ Η ΟΙΚΟΝΟΜIΑ καταρρέει, δημιουργούνται προσδοκίες σε έναν εξαιρετικά ζορισμένο πληθυσμό που δεν τρέφει καμιά εμπιστοσύνη στην εξουσία ή στο πολιτικό σύστημα και θα αντιδράσει βίαια, όταν μάθει την αλήθεια. Αναρωτιέται κανείς αν πρόκειται για την αδυναμία κάθε εξουσίας να αντιληφθεί από ένα σημείο και μετά την πραγματικότητα. Ή αν στην πρωθυπουργική συλλογή DVD υπάρχουν και ταινίες με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Τι είναι χειρότερο, βουλευτής με γραβάτα σε μπλόκο ή δημοσιογράφος πάνω στο τρακτέρ; football factory Απονομές χωρίς χαρές Δημήτρης Θεοδωρόπουλος Η ρουτίνα είναι εχθρός. Σκοτώνει αγάπες, πού και πού μετατρέπει και πρωταθλήματα σε προβλέψιμες ιστορίες με πολύ οπορτουνισμό, κάποιο ταλέντο και λίγο, αχνό χρώμα. Κυρίως ερυθρόλευκο χρώμα. Ο Ολυμπιακός θα το πάρει και φέτος το πρωτάθλημα. Το δικαιούται, ακόμα και αν ορισμένοι επαγγελματίες επαίτες με φάλτσες σφυρίχτρες έσπευσαν να του το δώσουν πιο σύντομα. Το πρωτάθλημα θα πανηγυριστεί από πολλούς, ακόμα και από κρατικούς λειτουργούς, με κακό χιούμορ και καλές θέσεις στην prime time ζώνη, ο προσεκτικός παρατηρητής όμως θα δει μια παραίτηση στο βλέμμα. Έτσι συμβαίνει με τους μονάρχες. Ποιος ο λόγος να ζεις χωρίς δυνατούς εχθρούς; Πριν από λίγα χρόνια, ο Ολυμπιακός κατακτούσε ένα από τα πολλά συνεχόμενα πρωταθλήματά του. Η χρονιά δεν έχει σημασία, τα περισσότερα άλλωστε ίδια μοιάζουν. Στη φιέστα του τίτλου, εκείνη την οποία οι οπαδοί των άλλων ομάδων θα πλήρωναν όσο όσο για να έντυναν με τα χρώματά τους, υπήρξε γκρίνια. Αποδοκιμασίες. Κριτική. Και η κακή ατμόσφαιρα αιωρούνταν πάνω από την αναγκαστική χαρά σαν 15 χρόνια γάμου πάνω από μια καλή σχέση. Σε αυτό το ποδόσφαιρο που, αν η αστυνομία του γούστου είχε ΜΑΤ, η καταστολή θα ήταν παράδειγμα προς μίμηση για τους Πολύδωρες αυτού του κόσμου, οι εχθροί προτιμούν να αυτοκαταστρέφονται. Ο Παναθηναϊκός, ωραίος σαν καλοκαιρινή εικόνα ονειρώξεων, τότε που θα έκανε και τον Αμπράμοβιτς να φοβάται, πλέον μετράει τα ευρώ με τη σπουδή συνταξιούχου στο φούρνο. Και τα όνειρα θα μοιάζουν μακρινά, όσο το project του γηπέδου το υπερασπίζεται ένας δήμαρχος με ύποπτα μεγάλο πάθος και κακούς επικοινωνιακούς συμβούλους. Η ΑΕΚ, βγαλμένη από σίριαλ γεμάτο ανατροπές και πομπώδη σενάρια, είναι παραδομένη στην ηδονή της αυτοκαταστροφής, περιμένοντας το σωτήρα που θα έρθει και θα κάνει τα πάντα ομορφότερα. Δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Και ο ΠΑΟΚ, μια ιστορία παλιού τσαμπουκά αναμεμειγμένου με ένα κοκτέιλ φιλοδοξίας, είναι ακόμα ανώριμος για μεγάλα κόλπα. Και κάπως έτσι, με λίγο μακιαβελισμό, αρκετή μονομανία και ελάχιστη μπάλα, ο μέτριος παίρνει το ρόλο του καλού. Η απονομή θα είναι και φέτος προβλέψιμη, κάνοντας το άθλημα λιγότερο ελκυστικό από ποτέ. Η λογική εξέλιξη μιας καλής ιστορίας που επαναλαμβάνεται διαρκώς. Και η Μόνικα Μπελούτσι, αν ζει σπίτι σου, κάποια στιγμή κουράζει. Ίσως. dboras@lifo.gr Popaganda The Man in Black. Η διακριτική αναβάπτιση του Ντούσαν Μπάγιεβιτς ως αυθεντικού (original) Ενωτικού Ενωσίτη - πάντα με το δικό του, «σκοτεινό» τρόπο φυσικά. «ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ» είπε ο Μπάγιεβιτς την προηγούμενη εβδομάδα στην συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα της ΑΕΚ με την Κέρκυρα, αντιδρώντας έτσι σε άλλο ένα δραματικό επεισόδιο της αέναης διοικητικής κρίσης της ομάδας. Με τέτοιους βαρείς όρους δεν είχε μιλήσει ούτε στην εποχή της διαρκούς «στοχοποίησής» (λέξη του συρμού εσχάτως) του, όταν τον έκραζαν κάποιοι φανατικοί ως χαμερπή προδότη (κι εγώ έχω φωνάξει «ε-ε-ε, ο-ο-ο, Ντούσαν δεν σε θέλουμε και φύγε από δω», το πήρα πίσω όμως). Αλλά τότε ήταν η μεγάλη καψούρα που προδόθηκε στη μέση. Αυτήν τη φορά, ο κορυφαίος (στατιστικά και αντικειμενικά) προπονητής όλων των εποχών στην Ελλάδα εκφράζει χωρίς ζόρι και εντελώς αυθόρμητα (αντίθετα με άλλους επαγγελματίες ΑΕΚάρες) το κοινό αίσθημα που λένε και μοιάζει η μόνη σταθερή αξία σ ένα σύστημα άτολμων και ανεύθυνων παραγοντίσκων. Αλλά αυτό τουλάχιστον πρέπει να του το δώσουμε, έστω και καθυστερημένα: υπερόπτης ίσως, αλλά πάντα υπεράνω της βαθιάς και διαβρωτικής μιζέριας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Μπάγιεβιτς ανήκει σ αυτή την κατηγορία των «ξένων» που ζουν στην Ελλάδα (Δυτικών, Ανατολικών, και «τριτοκοσμικών») και παρακολουθούν με απορία και συγκρατημένο μειδίαμα εμάς τους αυτόχθονες να επιδιδόμαστε στα αυτοκαταστροφικά εθνικά μας σπορ: την υπερβολή, την ισοπέδωση, την αυτολύπηση, την απαξίωση. Εθνικά σπορ στα οποία βρέθηκε άθελά του πρωταγωνιστής, είτε πρόκειται για την εποχή όπου όλη η Ελλάδα έμοιαζε να του κάνει δημόσιες σχέσεις είτε για όταν βρέθηκε στο στόχαστρο σημαντικής μερίδας ΑΕΚτζήδων αλλά και Ολυμπιακών αργότερα (ακόμα και οι Αρειανοί ξίνισαν πέρσι, όταν δεν κατάφερε να πάρει το Κύπελλο στον τελικό). Urban Lab Δημήτρης Ρηγόπουλος Ντούσαν Μπάγιεβιτς Πρέπει να το πάρουμε απόφαση / θα μετεωριζόμαστε πάντα ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στην τύχη και στην ατυχία / σαν ένα γέρικο, αξιοπρεπές εκκρεμές στον ξεφλουδισμένο τοίχο / την ίδια εβδομάδα είχαμε την ετυμηγορία του Συμβουλίου της Επικρατείας για το γήπεδο του Παναθηναϊκού και την παρουσίαση των σχεδίων του Ρέντσο Πιάνο / όχι, προς Θεού, δεν θέλω να πω ότι το ένα είναι το απόλυτο κακό και το άλλο το απόλυτο καλό / αν υπάρχει κάτι θετικό από την ιστορία του Ελαιώνα είναι πως όλοι σήμερα αναγνωρίζουμε την ανάγκη να γίνει το γήπεδο στον Βοτανικό / ας λυθεί μια για πάντα η παρεξήγηση / τα γήπεδα δεν είναι ούτε χωματερές, ούτε μπουζουξίδικα / είναι ισχυροί μοχλοί αστικής ανάπτυξης, κι αν τύχει να έχουν και καλή αρχιτεκτονική μπορούν να εξελιχθούν σε εμβληματικές Ο Μπάγιεβιτς ξανάγινε πρίγκιπας χωρίς να τον φιλήσει κανείς, γιατί απλούστατα δεν υπήρξε ποτέ βάτραχος. Επιβλητική φιγούρα υπήρξε πάντοτε, αλλά τελευταία έχει κάτι από την ψύχραιμη καθεστωτική παρουσία του Κλιντ Ίστγουντ. μορφές για τις πόλεις / και οι πόλεις έχουν και γήπεδα / στην Ελλάδα φοβόμαστε το μέγεθος, τη μεγάλη κλίμακα, τη μνημειακή αρχιτεκτονική / και δεν νομίζω ότι μας πονάει τόσο πολύ το πράσινο / αν μας πονούσε, δεν θα κάναμε τις πόλεις μας όπως τις κάναμε / γι' αυτό δεν θέλουμε καν να συζητάμε για το ενδεχόμενο να χτίσουμε ψηλά κτίρια, έστω και οκτώ εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από την Ακρόπολη / αλλά τι περίεργο πράγμα / όταν ταξιδεύουμε έξω μας αρέσουν όλα αυτά / και τα στάδια και τα μεγάλα μουσεία, και οι ουρανοξύστες / απλά δεν τα θέλουμε στην αυλή μας / προτιμάμε αυτήν τη θάλασσα τσιμέντου με πολυκατοικίες, φτηνιάρικα mall και εκατομμύρια καφετέριες της κακιάς ώρας / φυσικά προτιμάω τις εγκαταστάσεις του Παναθηναϊκού με χιλιάδες στρέμματα πρασίνου γύρω γύρω, απλά δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη στο ελληνικό Δημήτρης Πολιτάκης ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ (ΤΕΤΑΡΤΗ, ΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΟΥΜΕ και τη μεγάλη καριέρα του ως παίκτη) πράξη του έργου, ο Μπάγιεβιτς αποδεικνύει ότι είναι ΑΕΚ. Τουτέστιν: δεν είναι ακριβώς «ψυχρός επαγγελματίας», είναι ο εαυτός του. Δεν έγινε φυσικά ΑΕΚ όταν ήταν παιδάκι στη Βοσνία, συνδέθηκε όμως βαθιά με την ομάδα εξαιτίας των έντονων συνθηκών (και οι «έντονες συνθήκες «δεν έπαψαν ποτέ να τρέχουν πίσω από αυτή την ομάδα σαν κακομαθημένο αδερφάκι). Ο Μπάγιεβιτς ξανάγινε πρίγκιπας χωρίς να τον φιλήσει κανείς, γιατί απλούστατα δεν υπήρξε ποτέ βάτραχος (ο Κέρμιτ εξάλλου, με τον οποίον τον προσωποποίησαν συμβολικά στις εξέδρες των φανατικών, ήταν αυτός ο κεντρικός χαρακτήρας που κρατούσε το θίασο του Μάπετ Σόου ενωμένο και τον προστάτευε από τη φυσική ροπή του στην αναρχία και στο χάος). Επιβλητική φιγούρα υπήρξε πάντοτε (ο Γιώργος Γεωργίου, όταν είχε έρθει στην Ελλάδα ο Κλίντον, τον είχε παρομοιάσει ως «παράστημα» -και ανεξαρτήτως ιδεολογικών αντιπαραθέσεων- με τον Μπάγιεβιτς για να γίνει αντιληπτός), αλλά τώρα τελευταία έχει κάτι από την ψύχραιμη καθεστωτική παρουσία του Κλιντ Ίστγουντ, ο οποίος φυσικά δεν έχει εδώ και χρόνια ούτε να αποδείξει ούτε να δικαιολογήσει τίποτα - φορώντας αγέρωχα το συντηρητικό ατομισμό του. Μου θυμίζει επίσης με τη μαύρη καμπαρντίνα (αντίθετα από την πιο «κοσμοπολίτικη» μπεζ που φορούσε παλιά) κάτι από τη μοναχική, μοιρολατρική, σχεδόν απόκοσμη φιγούρα του Τζόνι Κας, του Ανθρώπου με τα Μαύρα. Ακόμα και το ομώνυμο τραγούδι μοιάζει να ταιριάζει σε κάποια σημεία, ειδικά με το ρόλο που η μοίρα επεφύλαξε στον Ντούσαν Μπάγιεβιτς να παίξει αυτό τον καιρό στο σύμπαν της ΑΕΚ: Μια χαρά είμαστε, θα μου πεις, Με τα αστραφτερά μας αμάξια και τα φανταχτερά ρούχα, Αλλά για να θυμόμαστε αυτούς που μένουν πίσω, Μπροστά χρειάζεται ένας Άντρας στα Μαύρα Το ξέρω ότι κάποια πράγματα δεν θα φτιάξουν ποτέ Και ότι χρειάζονται αλλαγές όπου κι αν πας Αλλά μέχρι να βρούμε το δρόμο το σωστό Δεν θα με δεις ποτέ ντυμένο στα λευκά Δεν θα θελα νομίζεις να φοράω ένα ουράνιο τόξο καθημερινά Και να λέω στον κόσμο ότι όλα είναι εντάξει; Αλλά φροντίζω να κουβαλώ λίγο σκοτάδι στην πλάτη Μέχρι τα πράγματα να γίνουν φωτεινά, θα είμαι ο Άντρας στα Μαύρα 25 κράτος / εδώ πήγε να φτιάξει το Πεδίον του Άρεως, το μεγαλύτερο οργανωμένο χώρο πρασίνου στα όρια του Δήμου Αθηναίων, οι εργασίες σκάλωσαν και το πάρκο παραμένει περιφραγμένο και απροσπέλαστο σ' ένα σημαντικό του τμήμα / κι ένας Θεός ξέρει πότε θα τελειώσει / αυτοί είμαστε / γράφαμε τις προάλλες για το Ινστιτούτο Θερβάντες που μετακομίζει από τη Σκουφά / τελικά δεν πηγαίνει Ερμού αλλά Μητροπόλεως, πιθανότατα σ ένα από τα νεοκλασικά κοντά στο πρώην υπουργείο Παιδείας / είπα Μητροπόλεως και διαβάζω ότι ο Αντώνης Σαμαράς έβαλε μπροστά το σχέδιο για την αποκατάσταση του ναού / μια εκκρεμότητα δεν ξέρω πόσων χρόνων πίσω / άντε, γιατί τις βαρεθήκαμε τις σκαλωσιές. (

14 x-press «Δεν μ αρεσει να χάνω» δήλωσε ο κ. Χουλιάρας, αναλαμβάνοντας το βυθισμένο, ανυπόληπτο Μega Κύπρου. Συμβαίνει συχνά στα χαμόσπιτα των τσιγγάνων, στο Μενίδι, να δεις επίχρυσες αψίδες και πόμολα Το γεγονός ότι οι μεταμεσονύχτιες τσόντες του Σκάι έχουν διπλάσια θεαματικότητα από το μέσο όρο του καναλιού είναι μια σεμνή υπενθύμιση τι άξεστα, σεξομανή ζώα είναι οι λεγόμενοι σοβαροί άνθρωποι Η Πετρούλα του Σταρ έχει ενθουσιάσει ξανά όσους αναγκάζονται να βρίζουν τη μαζική κουλτούρα, αλλά κατά βάθος ψάχνουν μια μικρή πορτούλα (συνήθως την ειρωνεία, τη συγκαταβατική ανωτερότητα ή την αισθητική ανατροπή!) για να μπουν και να στρογγυλοκάτσουν πάνω στο πατρογονικό τους trash. Είναι συνήθως όσοι ομοσταυλίζονται στην κακογερασμένη, πενηνταρισμένη γενιά του lifestyle και είναι το πιο προβλέψιμο είδος Νεοέλληνα «Έχουν πτώση τα free press στην Ευρώπη της κρίσης» έγραψαν τα «Νέα» το περασμένο Σάββατο. Ακολούθως έσκυψαν και μάζεψαν την κυκλοφορία τους από το χώμα Δεν έγινε εσχάτως γραφικός ο Πάνος Σόμπολος. Πάντα ήταν. Έτσι εξελέγη και στην προεδρία της ΕΣΗΕΑ - για πλάκα! Ο Στάθης της «Ελευθεροτυπίας» εξέδωσε το νέο, σαρδόνιο, πικρό του λεύκωμα Επίσκεψη στα γραφεία του «Ελεύθερου Τύπου» έκανε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, έτσι όπως άλλοι θα έκαναν μια ανέμελη βόλτα στο Σούλι Ανανεώθηκε το Press-gr, εκφράζοντας επιτέλους το βαθύ του δημοκρατικό πόθο: να πάρει διαφημίσεις Βγήκαν τα πινέλα των αγιογράφων και άρχισαν να φιλοτεχνούν αρκούντως εμετικά πορτρέτα πολιτικών, ιδίως στις μικρές εφημερίδες, που η κρίση τις έχει αναγκάσει να διαρρήξουν το ίδιο το παγκάρι τους - αυτοί που σκίζουν τα ρούχα τους για το ήθος και τη διαφάνεια στη δημόσια ζωή Ανανεώνεται πιθανότατα το συμβόλαιο της Άννας Δρούζα με τον Σταρ, διότι σπάει τα ρολόγια και άλλα μου λεγες λόγια. Επίσης είναι ένας πολύ στοχαστικός άνθρωπος Υπάρχουν Στην Πετρούλα Ράλλη Λυσανίας μέρες (ή μάλλον βράδια υγρά, νοτισμένα) που η Όλγα Τρέμη περνάει τον Χατζηνικολάου κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες Όχι. Η κυρία Ζαχαρέα δεν αναλαμβάνει εργασία στον Σταρ. Έχει βαθύτατες αισθητικές διαφορές με την Πετρούλα. Πάτρικ Ρόκα Love Company Στο δυτικό Δουβλίνο, οι γείτονες του μεγαλοεπιχειρηματία Πάτρικ Ρόκα άρχισαν να βάζουν κακές σκέψεις με το νου τους επειδή τον είδαν -ποιον; αυτόν που δάνειζε το ελικόπτερό του στον Μπίλ Κλίντον ή συνόδευε τον Τόνι Μπλερ- να κυκλοφορεί στο δρόμο φορώντας πιτζάμες. Ούτε 24 ώρες δεν πέρασαν, και ο μόλις 41 ετών μεγιστάνας βγήκε από το χρόνο πυροβολώντας -τι άλλο;- το κεφάλι του. Καταπώς δείχνουν τα πράγματα δεν είναι ο πρώτος που εγκαινιάζει αυτό το κατάψυχρο σπορ και βέβαια δεν θα είναι ο τελευταίος. Αιτία; Η οικονομική ύφεση. Ένας άνθρωπος που, όπως εικάζεται, τα τελευταία χρόνια είχε αποκομίσει κέρδη 300 εκατομμυρίων στερλινών από συμφωνίες που είχε συνάψει στην αγορά ακινήτων, φυσικό ήταν να έχει ταυτίσει την οικογενειακή του ευτυχία -γυναίκα και τρία παιδιά- με την τύχη των ιρλανδικών τραπεζών. Το οξύμωρο είναι ότι οι φτωχοί δεν αυτοκτονούν, απλώς βουλιάζουν στην ένδεια, ενώ οι χρυσοκάνθαροι, που υφίστανται την κρίση σαν χαοτική εισβολή δαιμονικών δυνάμεων, καταλήγουν εξ ενστίκτου στον αυτομηδενισμό. Φαίνεται πως η ζωή αντέχεται από ένα σημείο και πάνω για τους δισεκατομμυριούχους - πιο κάτω κυριαρχεί το σκότος όπου κυκλοφορούμε όλοι εμείς. κορίτσι στην πόλη Μόνο στην Ελλάδα Δέσποινα Τριβόλη Δευτέρα, 9.30 το πρωί, στην εφορία Μετά από αναμονή μιας ώρας σε ξεσκισμένες δερμάτινες καρέκλες, παρέα με μια λογίστρια που μοιάζει με πέστροφα από την πολύ σιλικόνη στα χείλια και κύριους με γιλέκα που σβήνουν τα τσιγάρα τους στους φίκους, καταφέρνω να μπω στο δωμάτιο. Αντικρίζω ένα εξαίσιο θέαμα: ένας δουλεύει, ένας καθαρίζει τα νύχια του κι ένας παλεύει ν ανοίξει τον υπολογιστή του, ενώ τρώει μια τυρόπιτα. Φυσικά, εγώ πρέπει να απευθυνθώ σε αυτόν που παλεύει να ανοίξει τον υπολογιστή του, ενώ παράλληλα προσπαθεί να φάει την τυρόπιτα - τα κίτρινα φύλλα της πέφτουν σαν λιγδιασμένα φτερά ανάμεσα από τις ροζ αιτήσεις. Με αγνοεί επιδεικτικά, τη στιγμή που φωνάζει με μισογεμάτο στόμα «Πώς ανοίγει ο υπολογιστής είπαμε;».τον παρακολουθώ να παλεύει για δέκα περίπου λεπτά. «Το ίδιο σηματάκι έχει σε όλα τα κομπιούτερ λοβοτομημένε, τριάντα χρόνων άνθρωπος και δεν ξέρεις να ανοίξεις ένα κομπιούτερ» θέλω να του φωνάξω. «Θεέ μου» σκέφτομαι, «εγώ πριμοδοτώ αυτό τον ηλίθιο για να λιγδιάζει τις αιτήσεις του κόσμου». Κοιτάω πάνω από το κεφάλι του. «Η εφορία τώρα στο Διαδίκτυο!» λέει μια άσπρη αφίσα με μοβ γράμματα. Μόνο στην Ελλάδα. Δευτέρα βράδυ, 22.30, σε μπαρ στο Κολωνάκι Είναι μια απ αυτές τις βραδιές που ξεκινούν «για ένα γρήγορο ποτό» στις και φτάνει 1.30 και είσαι με δέκα άτομα, εκ των οποίων γνωρίζεις τα δύο, και με γεμάτα τασάκια ανάμεσα σε άδεια ποτήρια. Διηγούμαι σε έναν από τους οκτώ («ονομάζομαι Παναγιώτης» μου είχε πει νωρίτερα. Νόμιζα ότι μόνο σε ασπρόμαυρες ταινίες με τον Λάμπρο Κωσταντάρα συμβολαιογράφο συστήνονταν οι άνθρωποι έτσι), που δεν γνωρίζει την πρωινή μου περιπέτεια στην εφορία. «Πιστεύω πολύ στην εξυγίανση του Δημοσίου. Η διαφθορά που επικρατεί είναι απαράδεκτη. Νομίζω ότι πρέπει να καταργηθεί η μονιμότητα, είναι ντροπή αυτό που συμβαίνει». «Μάλιστα» ψελλίζω. «Και με τι ασχολείσαι Παναγιώτη;». Η απάντηση έρχεται χωρίς παύση και αναπνοή, σαν βιογραφικό υποψήφιου βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Καρδίτσας. «Καταρχάς, να σου πω ότι τέλειωσα το Πολυτεχνείο. Η πρώτη μου δουλειά ειναι στο Δημόσιο, σε συμβουλευτικό ρόλο πάντα. Μ έβαλε ο πατέρας μου, πατάω δύο φορές το μήνα και καθαρίζω 2 χιλιάρικα. Μια χαρά! Μετά, είμαι δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Χ, και φυσικά εχω και μια τρίτη δουλεια, στα αλλαντικά Ι. Π. Κουδουνάκης» (φαντάζομαι ότι θα κάνουν εξαιρετική μορταδέλα στα αλλαντικά Κουδουνάκη). Μόνο στην Ελλάδα, σκέφτομαι για δεύτερη φορά σήμερα, θα είχε κάποιος το θράσος να αγορεύει για την εξυγίανση του Δημοσίου και παράλληλα να δουλεύει σε βυσματωμένη θέση στο Δημόσιο, στην οποία τον έβαλε ο πατέρας του. despina@lifo.gr personal shopper - market research - look book - ημερολογια κουζινασ - iko-iko Επιμέλεια: Μερόπη Κοκκίνη Καινούργια ζωή στο κέντρο της Αθήνας Φωτό: Ασπασία Κουλύρα

15 The Good LifO 29 Στο κέντρο της πόλης Δεν μπορεί κανείς να μην αναφέρει συνέχεια το κέντρο μιας πόλης. Είτε σου αρέσει είτε όχι, από την πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους περνά καθημερινά όλος ο αθηναϊκός κοινωνικός ιστός. Εδώ είναι ο ορισμός της μεγαλούπολης, τραβηγμένος λίγο στα άκρα. Χάος, πάρκα, κίνηση, πλήθη, διαδηλώσεις, χαμογελαστά πρόσωπα, τα καλύτερα μαγαζιά, οι πιο όμορφες φάτσες της πόλης, τα καλύτερα φαγητά, η καλύτερη μουσική. Όποιος ζει εδώ από το μυαλό του δεν περνά ποτέ η σκέψη να πάει να ζήσει, ας πούμε, στην Κηφισιά. Κι αν τον ρωτήσεις γιατί, θα σου απαντήσει πως απλούστατα εδώ γίνονται όλα! Τους τελευταίους μήνες η ευρύτερη περιοχή του κέντρου ταλαιπωρείται από επεισόδια και διαδηλώσεις. Τα Χριστούγεννα που πέρασαν πολλοί προτίμησαν να το αποφεύγουν, φοβούμενοι τυχόν επεισόδια. Το πρόβλημα ήταν μεγάλο και εν μέρει άδικαιολόγητο, γιατί το κέντρο της Αθήνας εξακολουθεί να είναι ασφαλέστατο για όλους και να προσφέρει ό,τι καλύτερο έχει να δώσει η Αθήνα. Καταγράφουμε έναν κατάλογο με τα καλύτερα μέρη του και προτείνουμε σε όλους να κατέβουν για μια βόλτα. Σήμερα! Μαύρη Γάτα Politi.co Cafe Voulis Inoteka Pure Bliss Mελίλωτος T-Palace Capu Πλαστελίνη Che Buenos Aires Shopping και City Vibes u ΑιθουσΑ Τέχνησ συλλογή Λυκούργου 1 & Αιόλου. (2ος όροφος), Η γκαλερί Συλλογή αποτελεί ένα αξιόλογο σημείο αναφοράς για συλλέκτες αλλά και φιλότεχνους γενικότερα. Αγοράζει και πουλάει έργα καταξιωμένων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών του 19ου και 20ού αιώνα. Αναλαμβάνει εκτιμήσεις αλλά και συντηρήσεις πινάκων. u ΑλΑΤοσπηλΑιο Ξενοφώντος 6 και Φιλελλήνων 7, Ιδιαίτερος χώρος, εντός της στοάς στην Ξενοφώντος, όπου μπορείς να κάνεις crystalotherapy. Όλος ο χώρος είναι κατασκευασμένος από ορυκτό αλάτι, το οποίο δρα αναζωογονητικά και ιαματικά για τον ανθρώπινο οργανισμό. u Actipis Λέκκα 20, Μουσείο Μπενάκη, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Κοσμήματα από φυσικά βότσαλα, τα οποία δένονται με ασήμι, καουτσούκ, δέρμα, ατσάλι ή κορδόνι.όλα τα κομμάτια της συλλογής του σχεδιαστή Actipis είναι μοναδικά και χειροποίητα. u Aikido Αθηνάς και Πρωτογένους 1, μετρό Μοναστηράκι, Εδώ θα διδαχτείς την τέχνη του Aikido, μιας ήρεμης αλλά πολεμικής τέχνης, με ρίζες στην Ιαπωνία. Μέσα σε ένα βιομηχανικό, μοντέρνο και φωτεινό χώρο, οι υπεύθυνοι δάσκαλοι θα σε διδάξουν τις κινήσεις που χαρίζουν ευλυγισία και ευεξία. u Be seen Ακαδημίας 44, Για τα δυο σου τα μάτια νοιάζεται το κατάστημα οπτικών Be Seen αλλά και για τη στυλάτη σου εμφάνιση. Επώνυμα γυαλιά ηλίου και οράσεως σε μεγάλη ποικιλία. u casyopea Σταδίου 10, Ένα κατάστημα γεμάτο με προϊόντα περιποίησης και χαλάρωσης αλλά και προϊόντα ομορφιάς από φυσικά υλικά. Δοκιμάστε οπωσδήποτε το σαπούνι από φύκια της Νεκράς Θάλασσας. u Comme il Faux Πλ. Καρύτση 6, Ο Τάσος και η Μαρία ξεκίνησαν να σχεδιάζουν κοσμήματα για το θέατρο και την όπερα πριν από είκοσι χρόνια. Χαρακτηριστικό της δουλειάς τους είναι η χρήση ανομοιογενών υλικών αλλά και η εξειδίκευση στα κρύσταλλα σβαρόφσκι. Όλα είναι απολύτως χειροποίητα και υπάρχει μεγάλη γκάμα για όλα τα βαλάντια. u Ε.Α. ΑνΤικΕιμΕνο-Δωρο Πλ. Αγίας Ειρήνης 9, «Τι σημαίνει Ε.Α.;» ρωτάνε όλοι. «Ο κόσμος μας στη γλώσσα των νεράιδων» απαντά ο συμπαθέστατος ιδιοκτήτης του καταστήματος. Είδη δώρων, έπιπλα, συλλεκτικά αντικείμενα, όλα ιδιαίτερα. u essence Human space Παλλάδος 32, πλατεία Ψυρρή, Αυτός ο πολυχώρος δημιουργήθηκε για όσους ενδιαφέρονται να διευρύνουν τους ορίζοντές τους και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους σε ένα μοντέρνο και κατάλληλα εξοπλισμένο περιβάλλον, μελετημένο από ανθρώπους με πολύχρονη εμπειρία στο χώρο των εναλλακτικών πρακτικών και διαλογισμού. u eleven souls Κολοκοτρώνη 11, Σύνταγμα, Εδώ το μότο είναι «shopping and music revival». Για όσους από εμάς έχουμε βαρεθεί το μαζικό ντύσιμο, μια σειρά από pop brands που αποβαίνουν μοιραία αναζωογονητικά. Ιδανικό shopping therapy. u λεονταρακησ Σκούφου 6, Σύνταγμα, Κοσμήματα που συνδυάζουν την ποιότητα με την εκκεντρικότητα και την πρωτοτυπία. Κατασκευάζονται από πολύτιμα μέταλλα -χρυσό, ασήμι- και ορυκτές πολύτιμες πέτρες σε σχέδια της Μαριαλένας Λεονταράκη, γόνο της ομώνυμης οικογένειας χρυσοχόων. u magenda Νίκης 11 Σύνταγμα, www. magendashops.gr Tα τελευταία τρία χρόνια λειτουργεί το κατάστημα Magenta Metamorphosis και διαθέτει αυθεντικά αντικείμενα Feng Shui και είδη διακόσμησης. Must-have το μπουκάλι με έλαιο ισορροπίας από την Aura-Soma. u mastiha shop Πανεπιστημίου και Κριεζώτου, Οι ιαματικές και καλλωπιστικές ιδιότητες της μαστίχας είναι γνωστές πλέον σε όλους. Μπαίνοντας στο Mastiha Shop, επιστρέφεις στον πολιτισμό των αισθήσεων. u μαρουλα κοσμημα Φωκίωνος 8 & Ερμού, Η Μαρούλα Μαυρογιαννακοπούλου αφού σπούδασε χειροποίητο κόσμημα, σήμερα σχεδιάζει και δημιουργεί τα κοσμήματά της στο δικό της ατελιέ, στο Σύνταγμα. u μικρο πολυτεχνειο Ενημερώσου και κράτησε θέσεις, , , Τα σεμινάριά του απευθύνονται σε αρχαρίους αλλά και ερασιτέχνες που θέλουν να δοκιμάσουν μια πρώτη εμπειρία σε έναν καλλιτεχνικό τομέα άλλα και σε όλους όσοι επιθυμούν να εμβαθύνουν τη σχέση τους σε έναν καλλιτεχνικό τομέα στον οποίο θεωρούνται προχωρημένοι. u νομισματικο μουσειο Αθηνων Πανεπιστημίου 12, Βρίσκεται απέναντι από το πολυκατάστημα Attica, στο θαυμάσιο κτίριο όπου στεγαζόταν η αρχοντική κατοικία του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν και αρχιτεκτονικό έργο του Ερνστ Τσίλερ. Αυτές τις μέρες παρουσιάζεται μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση που συνδέει το σπουδαίο ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη με το ελληνικό νόμισμα. u πολυχωροσ ΑγκυρΑ Σόλωνος 124, Ένα στέκι στο κέντρο της Aθήνας, σ ένα νεοκλασικό κτίριο. Ο πολυχώρος Άγκυρα έχει πάντα πολλά και ενδιαφέροντα πολιτιστικά δρώμενα στην ατζέντα του. u pepe Jeans Ευαγγελιστρίας 12 και Ερμού, Η πληρέστερη συλλογή των Pepe Jeans, συμπεριλαμβανομένης της σειράς Andy Warhol. Εδώ και καιρό ζαχαρώνουμε ένα t-shirt με τη φιγούρα της Eddie Sedgwick, μούσας του καλλιτέχνη. u see x Καραϊσκάκη 1 & Ερμού, Ψυρρή και Σκουφά 71α, Θα το δεις κατηφορίζοντας την Ερμού. Νεανικά ρούχα, με φαντασία και χρώμα. Ανάμεσα στα πολλά brands ξεχωρίσαμε τα Yumi, Uttam, Fornarina, Badila και Erin Brinie. Το κατάστημα της Σκουφά διαθέτει μοναδικά κομμάτια και «κομμάτι» ακριβότερα. Γεύση u BraCHera πλ. Αβυσσηνίας 3, Πάνω από την καλτ πλατεία στο Μοναστηράκι, έχει από τις καλύτερες θέες (Ακρόπολη και Αστεροσκοπείο) όταν ο καιρός το επιτρέπει και κάθεσαι στη ταράτσα του. Στο τραπέζι, μεσογειακές γεύσεις μέσα σε ένα υπέροχο εσωτερικό χώρο. u CHe Buenos aires Αγ. Δημητρίου 13, Ψυρρή, Σε φέρνει πιο κοντά στην Αργεντινή με τη λατινοαμερικάνικη αισθητική του και τη μανία του για τάνγκο, τις προσεγμένες αργεντίνικες γεύσεις του που τρέφουν ιδιαίτερη προτίμηση στο κρέας, καθώς και μια αξιοζήλευτη λίστα κρασιών. u κεντρικον Κολοκοτρώνη 3, Βρίσκεται εδώ από το 1920 στη στοά του παλιού κεντρικού θεάτρου και λειτουργεί έως τις 6 το απόγευμα. Σταθερή αξία στα μαγειρευτά που δεν απογοητεύουν και θα σε χορτάσουν χωρίς να σου αδειάσουν το πορτοφόλι. Φρέσκο ψάρι και επαγγελματικά γεύματα στα συν. u lena s Νίκης 11, Σύνταγμα, Η πεμπτουσία της βιολογικής τροφής βρίσκεται σε αυτό το κατάστημα της Λένας Σφυρόερα και στη bio γωνιά της στο Σύνταγμα, με φαγητά ημέρας και όλα τα απαραίτητα για βιολογικά μαγειρέματα. u μελιλωτοσ Ξενοφώντος 15α, Ελληνικές γεύσεις με δημιουργική φαντασία και μενού που αλλάζει καθημερινά, ανάλογα με τα προϊόντα που υπάρχουν διαθέσιμα. Με λίγα τραπεζάκια εντός της στοάς και delivery μέχρι τις 7 το απόγευμα. u mono Π. Μπενιζέλου 4γ, Βρίσκεται στην αγαπημένη μας Πλάκα και είναι πανέμορφο. Σε μίνιμαλ ύφος, επιμένει ελληνικά. Από μέρα σε μέρα ξεκινά delivery με μια super προσφορά: μαγειρευτό ημέρας, σαλάτα και γλυκό, στην τιμή των 10 ευρώ, για να καταπολεμηθεί η οικονομική κρίση. u μινιατουρα Ρόμβης 21, Εξαιρετικά μαγειρευτά μαγειρεμένα «αλλιώτικα». Το μενού αλλάζει καθημερινά, ακολουθώντας τα φρέσκα υλικά. Το εσωτερικό περιβάλλον είναι αναλόγως προσεγμένο. u ρινοκερωσ Ιπποκράτους 40 & Διδότου, Αυτό που λέμε δημιουργική μεσογειακή κουζίνα. Αγαπάει τις απλές μεσογειακές γεύσεις, ενώ του αρέσουν τα πρωτότυπα κοκτέιλ και το καλό κρασί. Θα το βρείτε ανοικτό από το μεσημέρι. u ΤζιΤζικΑσ και μερμηγκασ Μητροπόλεως 12-14, Μέσα σε μια άνετη αίθουσα που έχει αισθητική παραδοσιακού μπακάλικου σερβίρονται νόστιμα μεζεδάκια, φτιαγμένα από διαλεκτά ελληνικά προϊόντα. Η καλύτερη πρόταση για όσους κάνουν βόλτα ή τελειώνουν τα ψώνια τους στο κέντρο. u Politi.Co Μητροπόλεως 3, , Μεγάλη ποικιλία σε πιάτα που βασίζονται στην πολίτικη κουζίνα. Ρεσιτάλ στα κρεατικά από έμπειρους Τούρκους ψήστες μέσα σε ένα μεταμοντέρνο ντεκόρ. u SoCiety Κολοκοτρώνη 6, Λειτουργεί από το πρωί ως καφέ-ρεστοράν και το βράδυ ως μπαρ. Σερβίρει κλασικά μεσογειακά πιάτα και διοργανώνει ξεχωριστές βραδιές. Ξεχωρίζουμε τη Δευτέρα που γίνεται βραδιά οινογνωσίας, τη live jazz και την Πέμπτη το tango. Nύχτα u BARteSSeRA Κολοκοτρώνη 25, Στοά Πραξιτέλους, Μια από τις πιο πολυσύχναστες στοές της πόλης και ο λόγος για το bartessera. Με πολύ φιλικό προσωπικό και καλλιτεχνική διάθεση, που έχει δώσει το στίγμα του στη διασκέδαση. u BliNK Πλατεία Καρύτση 10, Έχει ανανεωθεί πλήρως. Το πατάρι του είναι το ιδανικό μέρος για χαλάρωση, επιτραπέζια παιχνίδια και θέα στην πλατεία Καρύτση. Είναι το μοναδικό στην Αθήνα που αφιερώνει το βράδυ της Κυριακής την 1η Φλεβάρη στην ελληνική αγγλόφωνη σκηνή και έπεται και συνέχεια. u BoX Κωλέττη 4, Εξάρχεια, Κάτι περισσότερο από ένα μικροσκοπικό καφέ μπαρ. Φιλοξενεί συχνά εκθέσεις εικαστικών, του αρέσουν τα ποιοτικά μουσικά ταξίδια σε πολλές κατευθύνσεις, από ethnic μέχρι pop και rock, ενώ συχνά έχει εκλεκτούς καλεσμένους στα πλατό. u BooZe CooPeRAtiVA Κολοκοτρώνη 57, Ένας καλλιτεχνικός πολυχώρος με το καφέ του ισογείου να μετατρέπεται σε μπαρ το βράδυ και να διακρίνεται για το τεράστιο ξύλινο τραπέζι του, το περίεργο τεράστιο φωτιστικό από δίπλες, το σκάκι, τις πιο όμορφες barwomen της Αθήνας και τις πιο alternative θεατρικές παραστάσεις και εκθέσεις της πόλης. u CAFÉ VoUliS Βουλής 17 και Ερμού, Σύνταγμα, , Για ένα διάλειμμα από την πίεση της μέρας ή από τα ψώνια στο κέντρο είναι ό,τι πρέπει. Έχει υπέροχους ιταλικούς καφέδες αλλά και μια μεγάλη γκάμα από ελαφριά σάντουιτς και σαλάτες. Και για όσους δεν μπορούν να φύγουν από τις δουλειές τους, κάνει και γρήγορο delivery. u CAFe 4U Ιπποκράτους 44 Απόλυτα φιλικό περιβάλλον για ένα χαλαρωτικό διάλειμμα από τη δουλειά, για την αρχή ή το τέλος μιας βραδινής εξόδου. Συνδέσου άφοβα στο Ιnternet με δικό σου φορητό. u CAPU Λέκκα 14, Στοά Λέκκα, Σύνταγμα Ένα από τα πιο όμορφα μαγαζιά σε στοά. Είναι ανοιχτό το πρωί για καφέ με κέφι που σου φτιάχνει τη διάθεση για όλη τη μέρα. Το βράδυ γίνεται ακόμη πιο πολύχρωμο, παίζοντας τα καλύτερα της μαύρης μουσικής και με cocktail που παίρνουν άριστα. u CASHMeRe Άνθιμου Γαζή 9, Για μυρωδάτο, αχνιστό καφέ και σνακ το πρωί είναι ό,τι πρέπει. Το βράδυ μεταμορφώνεται σε μπαρ με special cocktail, καθαρά ποτά και πολυσυλλεκτικές μουσικές, από classic rock μέχρι jazz. Τις ηλιόλουστες μέρες έχει ένα παραπάνω πόγο έλξης, τον κήπο του. u City Χάρητος 43, Κολωνάκι, Μπορεί να μεταμορφώθηκε με δραστικό και εικαστικό τρόπο και να μας προτείνει και καινούργιες γεύσεις, αλλά τα δυνατά ποτά του και η διάθεσή του για πάρτι και για live-εκπλήξεις κάθε Κυριακή παραμένει η ίδια, με ακόμη περισσότερο κέφι. u ΖΥΓΟΣ Κυδαθηναίων 22, Πλάκα, Ένα από τα πιο όμορφα και ιστορικά νυχτερινά μαγαζιά που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στην Πλάκα, φιλοξενεί από την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου στη σκηνή του τον Σωκράτη Μάλαμα σε μια σειρά μοναδικών εμφανίσεων. u HiGH FiDelity Σόλωνος 136, Εξάρχεια, Μουσικά έχει άποψη και κάνει τρομερά περάσματα σε όλα τα είδη της μαύρης μουσικής. Pop φιλική ατμόσφαιρα και δυνατό μπαρ. Φιλοξενεί συχνά εικαστικές εκθέσεις, ενώ προσφέρει και ελαφριά πιάτα και έχει γίνει ήδη στέκι. u ΙΝΤΡΙΓΚΑ Θεμιστοκλέους και Δερβενίων 60, Εξάρχεια, Λειτουργεί από το 1981 και ένα από τα θρυλικότερα μπαρ των Εξαρχείων. Ανοίγει από τις 11 περιμένοντάς μας με μια κούπα από την ξακουστή σοκολάτα του. Τα βράδια του είναι ατμοσφαιρικά με ποικίλες μουσικές. u ΙΝΟΤΕΚΑ Πλ. Αβυσσηνίας 3, Η αγαπημένη Οινοθήκη στο Μοναστηράκι άλλαξε. Ντύθηκε στα κόκκινα και πλέον προτιμά τις απλές, καθαρές γραμμές. Μας περιμένει από το πρωί με καφέ και πεντανόστιμα γλυκά, ενώ για το κρύο έχει την καλύτερη συνταγή, ζεστό κρασί που το μετατρέπει στο απόλυτο χειμερινό στέκι. u Key BAR Πραξιτέλους 37, Ζεστή, σουρεαλιστική αισθητική με vintage λεπτομέρειες. Τελευταία έχει προσθέσει ιδιαίτερα πιάτα. Τα δευτεριάτικα απογεύματα διοργανώνει apperitivo με free buffet. Μετράνε επίσης οι 15 περίπου guests και residents DJs. Από τις 10 το πρωί. u KiNKy/KiNKy KoNG Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, Ο βασιλιάς της Αβραμιώτου, μιας και από κει ξεκίνησαν όλα. Υπέροχα κρεβάτια έξω για άραγμα, τρομερά cocktails, οι καλύτεροι DJs της πόλης, σικ διακόσμηση. Με live θεατρικές και εικαστικές εκπλήξεις από το αδερφάκι του δίπλα. u ΜΑΓΚΑΖΕ Αιόλου 33, Πλ. Αγ. Ειρήνης, Κάνει έναν από τους καλύτερους cappuccino της πόλης και έχει παραμείνει ένα από τα πιο αγαπημένα κεντρικά στέκια με γευστικότατα σικ σνακ που έχει προσθέσει τον τελευταίο χρόνο και που το κάνουν κάτι παραπάνω από ένα απλό all day bar. u ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ Αβραμιώτου 6-8, Στον πιο διάσημο μικρό δρόμο της νυχτερινής Αθήνας, είναι ζεστό και φιλικό και προσελκύει τον πιο όμορφο νεανικό κόσμο της πόλης. Συνεχίζει ν αγαπάει την indie και την electro στην κονσόλα του και από ποτά και cocktail, απλά must. u PAiRiDAeZA Παρνασσού 3, πλ. Καρύτση, Δεν το ονόμασαν τυχαία παράδεισο, μιας και προσφέρει βραδιές μοναδικού κεφιού με ωραίες μουσικές και ακόμη πιο ωραίο κόσμο. Ανοιχτό από το πρωί και για ελαφρύ φαγητό. u ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ Αβραμιώτου 6-8, Η Πλαστελίνη παραμένει εναλλακτική και το πιο νεανικό στέκι στις προτιμήσεις στη συγκεκριμένη οδό. Στις μουσικές αλλάζει κατεύθυνση γι αυτόν το χρόνο. Το γυρνάει στο indie, στο ska reggae και τα κάνει μόδα. u PURe BliSS Ρόμβης 24Α, Μέσα στο βουητό του κέντρου, παραμένει ο ιδανικότερος χώρος για στιγμές πραγματικής χαλάρωσης. Πιστεύει στην εναλλακτική φιλοσοφία στις γεύσεις και στα ροφήματα και το πετυχαίνει, αφού ενώνει με τον καλύτερο τρόπο τη γευστική απόλαυση με τη γνώση, προσφέροντας χαμόγελα χαράς. u ΣΤΗΝ ΠΡΙΖΑ Χρ. Λαδά 1, πλ. Καρύτση, Η πλατεία Καρύτση συγκεντρώνει τα καλύτερα μπαράκια του κέντρου και δεν πρέπει να λείπει από αυτά η Πρίζα, με τη funky soul διάθεση που προσφέρει μια διαφορετική χαρούμενη νότα στη νυχτερινή διασκέδαση της περιοχής. u t PAlACe Β. Γεωργίου 3, Σύνταγμα, Κάθε βράδυ το T Palace έχει την τιμή να μας παρουσιάζει και ένα διαφορετικό event. Κάθε Δευτέρα και Κυριακή το T Palace Lounge. Κάθε Τρίτη live με τη Vicky B και τους Accoustic Troubles. Κάθε Τετάρτη boogie nights με τον Κωνσταντίνο Αγγελίδη. Κάθε Πέμπτη Royal Tease από τα Royal Events. Κάθε Παρασκευή το Rumor με καλεσμένο ένα διάσημο όνομα που θα εκπλήσσει και το Σάββατο ανεβαίνει ο DJ Chris στην κονσόλα. u toy CAFÉ Καρύτση 10, πλ. Καρύτση, Εδώ και 12 χρόνια παραμένει πιστά η πιο σταθερή πρόταση για να απολαύσουμε σωστά ποτά και καλή μαύρη μουσική. Jazz, soul και funky beats με άποψη. Το πρωί συνίσταται για καφέ και χαλαρή κουβεντούλα, ενώ έχει φανατικό κοινό που δεν το αλλάζει με τίποτα. u URBAN Αβραμιώτου 6-8, Το πολύχρωμο Urban, διακοσμημένο ιδανικά από τους ίδιους τους θαμώνες, μας κάνει παρέα κάθε βράδυ με μουσικές alternative stream rock. Δεν υπάρχει γιατρικό από τον πολύ χορό στα ξέφρενα πάρτι του DJ Τσιπακου κάθε Παρασκευή και Σάββατο! Το swing κάνει κατάληψη στις βραδιές της Τρίτης, ενώ υπόσχεται τολμηρή περιήγηση στο punkrock και το ska κάθε Τετάρτη.

16 The Good LifO Γαστρονομική ευφυΐα Ποτέ ίσως όσο σήμερα δεν έγινε τόση συζήτηση, σε κανέναν πολιτισμό του κόσμου, για την κάθε μας μπουκιά. Από τη Μαρία Παπαπαναγιώτου. Λιπαρή ή θερμιδούχα, ασφαλής ή μεταλλαγμένη, μεγάλη, μικρή, βουλιμική, διαιτητική, εμπλουτισμένη ή και απαγορευμένη μπουκιά. Για μισό αιώνα μετά την Τουίγκι τα πιάτα στα τραπέζια μας είχαν πάντα ενοχές. Μέχρι που ανακοίνωσε το τέλος η Παγκόσμια Γαστριμαργική Αφθονία. Και τα φώτα της έρευνας στράφηκαν αμέσως αλλού. Τα πρώτα επιστημονικά συμπεράσματα που δημοσιεύθηκαν τον Ιανουάριο του 2009 για τη διατροφή είναι όλα εντυπωσιακά, αλλά κυρίως ανατρεπτικά για το φαγητό και την ψυχολογία που το συνοδεύει. Η παχυσαρκία μπορεί πράγματι να προκληθεί από ιό (!), παραδέχθηκαν μετά από δεκαετή μελέτη οι διαιτολόγοι. Τις προηγούμενες ημέρες δημοσιεύθηκε η ολοκληρωμένη έρευνα του Κέντρου Βιοϊατρικών Μελετών της Λουιζιάνα και έδειξε ότι ο ιός AD-36 «παράγει» τελικά λιπώδη ιστό, καθώς διασπείρεται όταν μολύνει τον οργανισμό. Ο συγκεκριμένος αδενοϊός, εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης Νικίλ Ντούρανταρ, αναπαράγει κύτταρα λίπους από τους λιπώδεις ιστούς, τα αναμεταδίδει και τα πολλαπλασιάζει σε όλο το υπόλοιπο σώμα. Αν και δεν ξέρουμε πώς και από ποια πηγή μεταδίδεται στον άνθρωπο ο ένοχος ιός -γι αυτό και δεν άρχισαν κιόλας τα παγκόσμια μέτρα ασφαλείας εναντίον του- γνωρίζουμε, από προηγούμενες φάσεις της έρευνας, ότι τουλάχιστον το 15% των ενηλίκων κάποια στιγμή θα είναι φορέας του ΑD-36. Σε ποσοστό 11% ο «λιπογόνος» ιός βρέθηκε και μεταξύ των μη παχύσαρκων ή και των λεπτών, ενώ το 33% των ευτραφών έως υπέρβαρων είχαν αδιαμφισβήτητα μολυνθεί! Τα άμεσα οφέλη από τα συμπεράσματα αυτά πρακτικά μπορεί ν' αργήσουν να φανούν. Προφανώς και θα φτιαχτεί εμβόλιο. Προφανώς και θα αλλάξει τους σωματότυπους των παχουλών. Μέχρι τότε όμως έχει ήδη αλλάξει κιόλας την ψυχολογία αυτών που έχουν τα κιλά και υποφέρουν κι εκείνων που πεινούν, γιατί το θεωρούν ανεπίτρεπτο να τα αποκτήσουν. Για όλα ευθύνεται ο ιός. Αντίστοιχα ευθύνεται και ο πολιτισμός, καταδεικνύει παράλληλη μελέτη που δημοσιεύθηκε σχεδόν ταυτόχρονα, αυτήν τη φορά όμως από το Βρετανικό Ιατρικό Συμβούλιο, και θεωρείται επίσης επαναστατική. Η εικόνα του φαγητού, καθώς και όλα τα γαστριμαργικά ερεθίσματα, αποδείχθηκε με ηλεκρο-εγκεφαλογραφήματα ότι δημιουργούν ψευδή αλλά ενεργή πείνα σε μια πιο ευαίσθητη κατηγορία εγκεφάλων, που διεκδικούν άμεσα την ικανοποίηση και επιβράβευση αυτής της οπτικής. Όσο κι αν σε απλή εξήγηση οι περισσότεροι επιστήμονες στρέφουν αυτά τα δεδομένα στο μάρκετινγκ του φαγητού, οι ψυχίατροι και πρακτικοί διαιτολόγοι σύντομα θα διδάσκουν ασκήσεις ανοσίας απέναντι σε ερεθίσματα και εικόνες που τέρπουν ουρανίσκο μαζί με οφθαλμό. Το σύνδρομο απέκτησε ήδη ονομασία, «εξωγενής διατροφική ευαισθησία», και μπορεί και να καταλήξει... δένοντας τα μάτια όσων δείχνουν επιρρέπεια, ώστε να προσέρχονται στο τραπέζι χωρίς να επηρεάζονται από οποιονδήποτε πειρασμό Οι σύγχρονες οδηγίες διατροφής επιστρέφουν στα παλιά. Ορθή στάση στο τραπέζι για την καλύτερη δυνατή πέψη και απορρόφηση της τροφής. Όταν τρώμε δεν μιλάμε, γιατί καταπίνοντας αέρα δηλητηριάζουμε πεπτικό και αναπνευστικό σύστημα και καταστρέφουμε το μεταβολισμό. Και βέβαια, επιλογή του πιο ωφέλιμου και μη λιπαρού μενού, γιατί κάθε μπουκιά μας είναι θησαυρός... Διατροφή της Νέας Γνώσης Το μυαλό αντιστοιχεί στο 2% του βάρους του σώματος. καταναλώνει το 20% των καθημερινών θερμίδων. Αναγκαίο εγκεφαλικό συστατικό η γλυκόζη Ιδανική ζητούμενη ποσότητα 25 γρ. γλυκόζης στην κυκλοφορία του αίματος. (=όσο περιέχει μια μπανάνα) Ιδανικό σνακ για εγκεφαλική εγρήγορση μαύρο ψωμί (υψηλή, αλλά φιλική περιεκτικότητα γλυκόζης). + κρέας ή πρωτεΐνη (βοηθά στη φιλική απελευθέρωση για το αίμα της γλυκόζης του ψωμιού). + μη κεκορεσμένο λίπος( φιλικό και ευφορικό για τον εγκέφαλο). Μην τρώτε ποτέ Κεκορεσμένα λίπη και τρανς λίπη (trans fat): δημιουργούν μαλθακή σκέψη. Αέρα που καταπίνετε καθώς ανοιγοκλείνετε το στόμα: δημιουργεί δυσπεψία και δηλητηριάζει την απορρόφηση της σωστής τροφής.

17 The Good LifO Winter life Περιμένοντας τις αλκυονίδες μέρες. camper Από τη συλλογή Camper Together with Jaime Hayon, με την υπογραφή του γνωστού Ισπανού ντιζάινερ. Αποκλειστική διάθεση καταστήματα SOTRIS. paradise waterfalls Σειρά χειροποίητων ηλιακών ρολογιών σε μενταγιόν, τα οποία λειτουργούν με γνώμονα την κατεύθυνση ή το ύψος του ήλιου. Ιπποκράτους 77, Εξάρχεια, κορρεσ Make up με βάση το άγριο τριαντάφυλλο από τον Κορρέ. Στο Attica και σε επιλεγμένα φαρμακεία. nike Φωτεινό φανελάκι αποδεικνύει ότι τα καλά πράγματα έρχονται σε τριάδες. Στα καταστήματα της NIKE. ηαβιτατ Μαξιλαράκι χρωματισμένο σαν καμβάς από το Habitat. Πλ. Εσπερίδων 2Α, Γλυφάδα, Notos Galleries, Golden Hall. kinissis Τα καταστήματα αθλητικών ειδών Κinissis παρουσιάζουν μια νέα διάσταση στο fitness. Δοκιμάστε τα νέα ελλειπτικά KETTLER SATURA. markeá researµ wind Πρέπει-Θέλω Ποιος είναι ο ρόλος της επικοινωνίας ή αλλιώς της κινητής τηλεφωνίας στη διαμάχη «πρέπει-θέλω»; Το F2G μιλάει στη γλώσσα των νέων και τάσσεται από την αρχή υπέρ όλων των «θέλω» του καθενός, δίνοντας μία μεγάλη υπόσχεση: να γίνει το μέσο που σε απελευθερώνει, έτσι ώστε να εκφράσεις και στο τέλος να πραγματοποιήσεις τα θέλω σου. Δεν είναι απλά μία υπόσχεση. Το F2G κάνει πραγματικότητα κάτι που πριν έμοιαζε απίστευτο: να «καθαρίσεις» με 10 ευρώ για όλο το Τώρα κάθε πιτσιρικάς μπορεί να μιλάει και να στέλνει sms όσο θέλει για όλο το χρόνο, έχοντας πληρώσει μόνο 10 ευρώ. Είναι σαν το F2G να διάβασε τη σκέψη του: θέλω όλο το 2009 να είναι free. σεμιναρια ψηφιδωτου και βοτσαλωτου Μάθε τέχνη Στα σεμινάρια ψηφιδωτού μαθαίνουμε την τέχνη του ψηφιδωτού και την τεχνική του. Πώς δημιουργούνται οι ψηφίδες, πώς κόβονται και πώς τελικά συντίθενται. Στα σεμινάρια βοτσαλωτού εξηγείται η τεχνική και μελετάται η ιστορία αυτού του είδους της τέχνης, η οποία παραμένει ζωντανή σε αρκετά νησιά του Αιγαίου για να ομορφαίνει τις αυλές και να ζεσταίνει τις καρδιές μας. Επικοινωνήστε με τον κ. Γιάννη Λουκιανό στα και haig Υποστηρικτής του θεάτρου Με τεράστια επιτυχία πραγματοποιήθηκε η επίσημη πρεμιέρα της παράστασης Σφαγείο του Ισραηλινού Ιλάν Χατσόρ στο Θέατρο του Νέου Κόσμου με την υποστήριξη του HAIG. Οι Οικονόμου, Παπαγεωργίου και Τζιόβας υποδύονται τρία αδέρφια που αντιμετωπίζουν μια οικογενειακή τραγωδία στη διάρκεια της πρώτης Ιντιφάντα, σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Το HAIG, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, μας προσκαλεί όλους στο θέατρο. Etc... benetton Colors και τρομοκρατία To Colors 75 Terrorism εξετάζει τον τρόμο και τις συνέπειές του γραμμένο από τον Bruce Schneier, έναν διεθνώς διακεκριμένο τεχνικό ασφαλείας και συγγραφέα, ταξιδεύοντας στην καθημερινή μας ζωή, στις μικρές αδυναμίες που μας κάνουν να χαμογελάμε ή στις τραγωδίες που συχνά αποκαλύπτουν την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο όνομα της ασφάλειας και της καχυποψίας. To Colors 75 Terrorism θα είναι διαθέσιμο από τα μέσα Φεβρουαρίου Σε τρεις δίγλωσσες εκδόσεις - Αγγλικά και Ιταλικά, Γαλλικά ή Ισπανικά. green mark vodka Με σφραγίδα ποιότητας Το Green Mark αποτελούσε το «πιστοποιητικό ποιότητας» στα αλκοολούχα ποτά στη Σοβιετική Ρωσία. Η Green Mark Vodka αποστάζεται από εξαιρετικής ποιότητας ρωσικό σιτάρι, φιλτράρεται μέσα από ασήμι και παράγεται από 100% φυσικά συστατικά. Έχει καταφέρει, σύμφωνα με το έγκυρο διεθνές περιοδικό «Drinks International», να είναι το νούμερο 5 στην παγκόσμια κατάταξη της βότκας και το νούμερο 1 στη ρωσική αγορά. Εισάγεται και διανέμεται από την ΜΠΟΪΚΟΣ Α.Ε., british airways Βραβείο επιβατηγού κοινού Μια ιδιαίτερη διάκριση επεφύλαξε η αυγή του 2009 για την British Airways στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την έρευνα FAMOUS BRANDS 2008 (Οι Μάρκες με τη Χρυσή Φήμη), η British Airways κατατάσσεται στην πρώτη τριάδα στην κατηγορία «Αεροπορικές Εταιρείες», όπως αυθόρμητα τις επιλέγουν οι Έλληνες καταναλωτές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η British Airways καταλαμβάνει την πρώτη θέση μεταξύ όλων των ξένων αεροπορικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. αρκτουροσ Το Χρυσό Βουνό ιεκ ξυνη Σπουδαστική free press Τα ΙΕΚ ΞΥΝΗ παρουσίασαν επισήμως, σε ένα πάρτι όπου συγκεντρώθηκαν φίλοι και συνεργάτες της εφημερίδας, την «Oh S.I.T press», την πρώτη free press σπουδαστική εφημερίδα που είναι γραμμένη από μαθητές και απευθύνεται σε μαθητές. Τι σημαίνει «Oh S.I.T press»; Students in touch. Η εφημερίδα δημιουργήθηκε προκειμένου να μπορούν οι σπουδαστές να γράφουν αυτά που θέλουν, όπως τα θέλουν, και να μην υπακούν σε κανέναν. trash n trans Έκθεση στο High Fidelity «Trash n trans» τιτλοφορείται η έκθεση του Βασίλη Θαλασσινού, την οποία παρουσιάζει η μη κερδοσκοπική εταιρεία Ρέον στο coffee bar High Fidelity, Σόλωνος 136, Εξάρχεια. Κακοποιημένα τελάρα, άχρηστες κατασκευές και μερικά χλιαρά διακοσμητικά σχέδια σε μια απόπειρα ερμηνείας ενός κόσμου που έχει πάψει από καιρό να ναι δικός μας. Η τέχνη στα σκουπίδια και το ανάποδο. blogspot.com Το Χρυσό Βουνό είναι μια διασκεδαστική, καταπράσινη περιπέτεια για παιδιά (που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με τη συνεργασία του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ) και παρουσιάστηκε στη 2η Έκθεση Παιδικού & Εφηβικού Βιβλίου, στην ΗELEXPO. Στην Παιδική Γωνιά της έκθεσης ο συγγραφέας Άρης Δημοκίδης υποδέχτηκε τους μικρούς αναγνώστες με μια παρουσίαση γεμάτη χρώματα, παιχνίδια αλλά και Άγρια Ζωή!

18 The Good LifO hmeρολογια κουζινασ μιχάλης μιχαήλ Τραχανάς και συμπάθεια Πέμπτη, 29/01 Φτιάχνω τραχανά. Είναι απίστευτο πόσος κόσμος σιχαίνεται αυτή την τροφή. Θα μου πείτε, το λογικό είναι να σιχαίνεται κανείς το ξινισμένο γάλα που στεγνώνει στον ήλιο μαζί με το κριθάρι και όχι να του αρέσει. Θυμήθηκα ένα κομμάτι του Jeffrey Steingarten στη «Vogue», όπου προσπαθούσε να αναλύσει γιατί μας αρέσουν τα βρωμερά φαγητά. Κάποια στιγμή σημείωνε πως ακόμα και η παρμεζάνα στην ουσία βρωμάει ξερατά Αλήθεια είναι, το συνειδητοποιώ κάθε φορά που τη φέρνω στη μύτη μου και αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που με ελκύει σε ένα φαγητό που βρωμάει έτσι. Μη μιλήσω για ροκφόρ και άλλα Σε μεγάλη κατσαρόλα πάντως ετοιμάζω ένα ζωμό από χωριάτικο κοτόπουλο, ένα καρότο, ένα στικ σέλερι, ένα πράσο, μαϊντανό, μια φλούδα από λεμόνι, αλάτι, κόκκους πιπέρι και τρεις ώριμες ντομάτες. Μιάμιση ώρα μετά σουρώνω το ζουμί και έχω ένα απίστευτο υγρό που «κοραλλίζει» από τις ντομάτες και μυρίζει υπέροχα. Πιπεράτες νότες, κοτόπουλο, ελάχιστο λεμόνι, όλα σωστά. Το μυστικό σε κάθε σούπα είναι ο ζωμός που χρησιμοποιείς. Για τον τραχανά, ο ντοματένιος ζωμός είναι ιδανικός. Στο ζουμί που κοχλάζει προσθέτω ξινό τραχανά και ψήνω μέχρι να χυλώσει. Τσεκάρω για αλάτι και πιπέρι και σερβίρω με χαλούμι κομμένο σε κύβους. Το μόνο που θέλει είναι σπουδαίο ψωμί. Παρασκευή, 30/01 Μαθαίνω πως κάπου στα Εξάρχεια έχει ανοίξει ένας φοβερός μπακάλης, όπου, εκτός από άλλα τέλεια πράγματα, φέρνει και φρέσκα μανιτάρια από το Βορρά. Το Σάββατο οπωσδήποτε επίσκεψη, πρωί πρωί. Είναι σαν να έχουν εισακουστεί οι προσευχές μου και επιτέλους θα φάμε κάτι άλλο εκτός από τα φρικτά πλευρώτους. Όπου, by the way, αν ξαναδώ σε μενού αυτήν τη λέξη, θα αυτοκτονήσω. Είναι η ρόκα-παρμεζάνα των 00s. Anyway, προς το παρόν γιορτάζω τις τελευταίες μέρες πριν τη δίαιτα με μια τάρτα βατόμουρο από το Ζόναρς. Δεν ξέρω πόσα πράγματα σε αυτό τον κόσμο είναι καλύτερα από τις τάρτες με φρούτα. Δεν έχει σημασία αν είναι φτιαγμένες τέλεια ή πλαστικοποιημένες με τον τρόπο του παλιού ζαχαροπλαστείου. Είναι όλες σούπερ. Θυμάμαι κάτι τάρτες μπανάνα από τα παιδικά μου χρόνια, οι οποίες ήταν καλυμμένες με μια πορτοκαλί καραμέλα-εφιάλτη, κι όμως, ήταν τόσο απίστευτες. Από Δευτέρα, ξανά, με το κεφάλι ψηλά, θα κάνω στροφή στις πρασινάδες. Σας φιλώ! θεσσαλονικη aπο τη μερoπη κοκκινη (που σημαίνει: δώσε προσοχή) Αυτήν τη φορά θέλω να ντυθώ στις Απόκριες. Δεν ξέρω ακόμα τι, αλλά θέλω να το σκηνοθετήσω το θέμα και μετά να μπλεχτώ ανάμεσα στις σερμπαντίνες και στα πολύχρωμα κομφετί. Θέλω να ξαναγίνω πέντε χρόνων, τότε που με έντυνε η μαμά μου Πίπη Φακιδομύτη και ήμουν τρισευτυχισμένη! Θέλω να κάνω σαχλαμάρες. Είναι ευκαιρία να κάνω μια γύρα από τις αμερικάνικες αγορές κοντά στη Βαρβάκειο, που, αν και τις έχω λησμονήσει εδώ και χρόνια, αυτές βρίσκονται πάντα εκεί, σταθερή αξία. Στην Αθηνάς 30 δύο όροφοι είναι γεμάτοι με σωρούς από ρούχα και αξεσουάρ, που, αν ξέρεις να κάνεις καλές «ανασκαφές», ανακαλύπτεις διαμάντια που εισάγονται με το κιλό, κατευθείαν από το Σικάγο και τη Νέα Υόρκη. Η αγαπημένη μου βέβαια είναι αυτή που βρίσκεται στη Σοφοκλέους 19, ακριβώς πάνω από την κρεαταγορά. Θα ξεπεράσω λοιπόν τη μυρωδιά από τα σφαχτά που με απωθεί και θα αρχίσω να δοκιμάζω τις μάξι τουαλέτες από τα 70s για εμφάνιση τύπου «Η θεία από το Σικάγο». Λίγο πιο πάνω από την πλατεία Μαβίλη, στη Σούτσου 39, θα ξαναμπώ στον υπέροχο κόσμο του Troc, εκεί που η λέξη-κλειδί είναι «ρετρό». Αυθεντικά κομμάτια εποχής - ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ και πάρα πολλά καπέλα και μπιζού. Οι δεκαετίες που υπερισχύουν είναι αυτές του 20 και του 30 και η ιδιοκτήτρια του καταστήματος είναι πάντα μια απόλαυση. Όταν μια φίλη έψαχνε μια μακριά πίπα όπως αυτή που κρατούσε η Όντρεϊ στο Breakfast at Tiffany s, της τη δάνεισε χωρίς δεύτερη κουβέντα - και δίχως χρέωση. «Πάρ την να κάνεις το κέφι σου, μόνο μην τη χάσεις στο πάρτι» ήταν η μοναδική παράκληση. Προς Κολωνάκι μεριά και συγκεκριμένα στη Σπευσίππου βρίσκεται το βεστιάριο της Σοφίας Κόντα, το οποίο λειτουργεί και εκτός Aποκριών (δουλεύει κυρίως για τις ανάγκες διαφημιστικών). Τώρα βέβαια που έχει την τιμητική του, θα το βρω ανοικτό ώρες καταστημάτων και θα τα δοκιμάσω όλα. Θεατρικά κοστούμια αλλά και κοστούμια εμπνευσμένα από κινηματογραφικούς ήρωες και ιστορικά πρόσωπα, κατασκευασμένα από ποιοτικά υφάσματα, για να μπω στο πετσί του ρόλου. Στο βεστιάριο Market, στη Φιλολάου 124 στο Παγκράτι (βρίσκεται εκεί εδώ και 22 χρόνια!), θα βρω όλα εκείνα που κάνουν ένα αποκριά- τικο πάρτι υπέροχο. Φτηνές μάσκες και περούκες, μακιγιάζ και στολές της τελευταίας στιγμής. meropik@lifo.gr The Βοοk Lovers το βιβλιοφιλικο παραρτημα τησ lifo. eπιμελεια: κατερινα ι. ανεστη Ξεκίνησε με φωτογραφίες για ταυτότητες στο χωριό Ζαγορά του Πηλίου. Σύντομα ο αυτοδίδακτος Κώστας Ρούσης κατόρθωσε να συλλάβει καθημερινές στιγμές που τελικά συγκροτούν την Ιστορία. Τις ανακαλύπτουμε στο βιβλίο Ανωνύμων ταυτότητες (εκδόσεις Καλειδοσκόπιο). Ένα μειδίαμα, το πείσμα της λαχτάρας για ζωή ανιχνεύονται πίσω από καθεμιά από τις εικόνες του.

19 Δεν τρώει το μεγάλο ψάρι το μικρό αλλά το γρήγορο το αργό είναι ο τίτλος του βιβλίου πάνω στο γραφείο του Θάνου Ψυχογιού. Κλείνει φέτος τριάντα χρόνια στο χώρο και ανεβάζει ταχύτητα: δεν είναι μόνο ο Έλληνας εκδότης του Χάρι Πότερ ή του εκδοτικού σουξέ της Λένας Μαντά. Είναι αυτός που υιοθετεί πρώτος την πιο edgy αιχμή της τεχνολογίας. Από την Κατερίνα Ι. Ανέστη. Ο κύριος Ψυχογιός βλέπει το μέλλον Πόσο ευάλωτος είναι ο εκδοτικός τομέας φέτος στην οικονομική κρίση; Σε περιόδους κρίσης όλα συμβαίνουν και πολλές εταιρείες δράττονται της ευκαιρίας να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας. Στον εκδοτικό χώρο δεν νομίζω ότι θα συμβούν μεγάλες αναστατώσεις. Στο χώρο των βιβλιοπωλείων, όμως, η κρίση έχει ήδη αρχίσει. Και αυτή η κρίση θα επιταθεί, αφού μειώνεται η πελατεία που προσέρχεται σε αυτά. Ορισμένοι βιβλιοπώλες, εύχομαι όχι πολλοί, ίσως φύγουν από την αγορά. Οι μικροί πρέπει να παλέψουν πολύ για να επιβιώσουν. Η μεγάλη κρίση στους εκδοτικούς οίκους αυτήν τη στιγμή είναι κυρίως στις ΗΠΑ και στην Αγγλία, όπου έχουν γίνει περικοπές κόστους, έχουν προβεί σε απολύσεις και έχουν ζητήσει μείωση αμοιβών της τάξεως του 10%. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δεν υπάρχουν τέτοιες δραστικές μειώσεις. Στην Αγγλία και στις ΗΠΑ κινδυνεύουν να κλείσουν ακόμη και οι μεγάλες αλυσίδες βιβλιοπωλείων. Η κατάστασή τους είναι τραγική. Η Borders, η δεύτερη μεγαλύτερη αλυσίδα βιβλιοπωλείων στις ΗΠΑ, επί ένα χρόνο αναζητά αγοραστή χωρίς αποτέλεσμα. Οι νέες τεχνολογίες πώς θα αλλάξουν το τοπίο; Επέρχονται σοβαρές αλλαγές. Τα παραδοσιακά βιβλιοπωλεία χάνουν μερίδιο αγοράς και το παίρνουν αυτοί οι οποίοι ασκούν ηλεκτρονικό εμπόριο. Τα βιβλιοπωλεία μπορούν, ωστόσο, να αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες και να ωφεληθούν από αυτές: αφενός μεν πουλώντας ηλεκτρονικά, όπως κάνει η Amazon και πολλά σύγχρονα βιβλιοπωλεία, αφετέρου δε χρησιμοποιώντας, μόλις διαδοθεί η χρήση τους, τις «espresso book machines». Οι βιβλιοπώλες θα έχουν μόνο ένα δείγμα από κάθε τίτλο και θα τυπώνουν το βιβλίο που επιλέγει ο αναγνώστης μέσα σε πέντε λεπτά - διαδικασία που ονομάζεται «print on demand». Έτσι, θα απαλλαγούν από το στοκ, που φέρνει την κατάρρευση. Ταυτόχρονα με την εκτύπωση θα ενημερώνεται ο εκδοτικός οίκος και θα εξοφλείται, οπότε δεν θα υπάρχουν ανοιχτοί λογαριασμοί. Και τα ηλεκτρονικά βιβλία; Εγκαινιάζουν την εποχή του «ηλεκτρονικού μελανιού» και είναι ένας άλλος τρόπος να διαβάζουμε βιβλία. Κάνοντας χρήση του Διαδικτύου, φτάνουν σε όλο τον κόσμο, διευρύνοντας έτσι το αναγνωστικό κοινό. Τα ηλεκτρονικά βιβλία μπορεί ο κάθε χρήστης του Διαδικτύου να τα προβάλλει στον υπολογιστή του ή να τα τυπώσει. Επιπλέον, μεγάλες εταιρείες όπως η Amazon και η Sony, δημιούργησαν συσκευές ανάγνωσης αυτών των κειμένων - πρόκειται για το Kindle και το ereader αντίστοιχα. Προς το παρόν, οι συσκευές αυτές μπορούν να «κατεβάσουν» μέχρι 200 τίτλους από ένα αρχείο αγγλόφωνων βιβλίων. Είναι θέμα χρόνου να φτάσουν οι συσκευές αυτές στην Ελλάδα και είναι βέβαιο ότι πολύς κόσμος θα αγκαλιάσει τη νέα τεχνολογία. Υπάρχει όμως και μια άλλη εξέλιξη. Δυο μεγάλες εκδοτικές εταιρείες στην Αγγλία υπέγραψαν συμφωνία με τη Vodafone για να φτάνουν τα βιβλία μέσω των iphone στους αναγνώστες. Αν θέλει κάποιος, μπορεί να δει ένα απόσπασμα πληρώνοντας μία λίρα ή και ολόκληρο το βιβλίο με οκτώ λίρες. Μόλις προσαρμόσουν αυτό το σύστημα και στην Ελλάδα οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, εμείς, ως εκδόσεις Ψυχογιός, είμαστε έτοιμοι να δώσουμε το περιεχόμενο των βιβλίων μας, γιατί πιστεύουμε ότι η ηλεκτρονική πώληση είναι ένα εναλλακτικό κανάλι διανομής. Επίσης, μας απαλλάσσει από το κόστος της αποθήκευσης, της διακίνησης και των επιστροφών. Ποια είναι τα συμπεράσματά σας από τη δική σας εμπειρία; Τα Χριστούγεννα ανεβάσαμε 50 βιβλία μας σε ηλεκτρονική μορφή. Σε αυτήν τη φάση κάνουμε ουσιαστικά test marketing. Θέλουμε να ελέγξουμε αν θα υπάρξει απώλεια περιεχομένου, γι αυτό δεν ανεβάσαμε όλα τα βιβλία μας, αν και θα μπορούσαμε να το κάνουμε. Μέχρι στιγμής δεν έχουν ξεκινήσει οι πωλήσεις, αλλά τίποτα δεν αποκλείεται. Σχεδιάζουμε, μέχρι το τέλος του 2010, να έχουμε διαθέσιμους σε ηλεκτρονική μορφή τίτλους. Ταυτόχρονα βέβαια αναζωογονείται η σχέση με το νεανικό κοινό. Με τη χρήση των νέων τεχνολογιών προσεγγίζουμε τους νέους, μια σημαντική ομάδα εν δυνάμει αναγνωστών που είναι εθισμένοι στη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σπάνια θα έμπαιναν σε βιβλιοπωλείο να αγοράσουν ένα βιβλίο. Κι ας μην ξεχνάμε πως επίσης φτάνουμε στον απόδημο ελληνισμό, που εκδηλώνει μεγάλο ενδιαφέρον για τα ελληνικά βιβλία. Η επερχόμενη παράκαμψη του χαρτιού δεν σας πειράζει; Με όλη αυτή την έμφαση που δίνω δεν σημαίνει ότι ξεχάσαμε το χαρτί. Λέω απλώς ότι εμφανίστηκαν νέα κανάλια διανομής του περιεχομένου που πρέπει όλοι να τα πλησιάσουμε για να διευρύνουμε τη φιλαναγνωσία. Είμαι σίγουρος όμως ότι το χαρτί δεν θα σταματήσει να πρωταγωνιστεί για πολλά χρόνια τουλάχιστον για την προσεχή δεκαετία θα είναι κυρίαρχο, ιδίως σε βιβλία ιστορικά, λογοτεχνικά και παιδικά. Γενικά, με συναρπάζουν οι νέες τεχνολογίες και με ενδιαφέρουν γιατί δεν έχουν μεγάλο κόστος πέρα από την αρχική επένδυση, αλλά δεν παραβλέπω και τη γοητεία του τυπωμένου χαρτιού. Πόσο πλήττονται οι εκδότες από την προσφορά βιβλίων στις εφημερίδες; Σίγουρα κάθε εκδοτική κίνηση έχει και κάποιον αντίκτυπο στην αγορά. Όταν μπορεί κανείς να πάρει δέκα βιβλία σε χαμηλή τιμή, ενδεχομένως δεν θα προσεγγίσει τα βιβλία των εκδοτικών οίκων, θεωρώντας λανθασμένα πως είναι «ακριβά». Υπό μία έννοια βέβαια διευρύνεται το αναγνωστικό κοινό, το αρνητικό όμως είναι ότι δημιουργείται ανταγωνισμός που δεν είναι επί ίσοις όροις για τους εκδότες, διότι η εφημερίδα τυπώνει σε μεγάλα τιράζ και έχει τη δυνατότητα να επιβαρύνεται με ελάχιστο κόστος και να εισπράττει το αντίτιμο αμέσως. Βέβαια, αυτό είναι σαν το φαστ-φούντ, όπου τρως, αλλά δεν απολαμβάνεις ποιοτικό φαγητό: οι εφημερίδες αναγκάζονται να ετοιμάσουν ένα βιβλίο σε σύντομο χρόνο, ενώ ο εκδότης προετοιμάζει και επιμελείται ένα κείμενο για μήνες. Ένα άλλο θέμα είναι ο αθέμιτος ανταγωνισμός και η κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης από τα ΜΜΕ, που εκδίδουν βιβλία σε σχέση με τη διαφήμιση. Εμείς, όταν διαφημίζουμε ένα βιβλίο, καταβάλλουμε κάποιες χιλιάδες ευρώ και 20% αγγελιόσημο, που κατατίθεται στο ταμείο των δημοσιογράφων, ενώ πάνω στο συνολικό ποσό προσθέτουμε το φόρο προστιθέμενης αξίας. Τα ΜΜΕ που διαφημίζουν τα βιβλία τους δεν πληρώνουν αγγελιόσημο. Ως προς Τελείωσαν τα βιβλία του «Χάρι Πότερ», αλλά ήρθαν οι Έλληνες συγγραφείς για να υπερκαλύψουν το κενό. Φέτος, μόνο τα βιβλία της Λένας Μαντά πούλησαν αντίτυπα. αυτούς τους άνισους όρους ανταγωνισμού, που ζημιώνουν τον κλάδο μας, προς το παρόν τα συνδικαλιστικά σωματεία μας δεν έχουν αντιδράσει. Πόσο εκτίθεστε στο επιχειρηματικό ρίσκο; Ρισκάρω πάντα και ορισμένες φορές τα χρήματα που επενδύουμε μπορεί να μη βρουν απήχηση, κυρίως σε τίτλους που αγοράζουμε από το εξωτερικό, όπου τα τελευταία χρόνια ισχύει η διαδικασία του πλειστηριασμού. Εκεί ρισκάρουμε όταν μας αρέσει ένα βιβλίο. Κατά κανόνα βγαίνουμε κερδισμένοι, αλλά και αν χάσουμε χρήματα ποτέ δεν μετανιώνουμε. Επιχείρηση σημαίνει O συνεχής έκθεση σε κίνδυνο. Βloomsbury αναζητεί τώρα το νέο Χάρι Πότερ; Εσείς πόσο επηρεάζεστε από το τέλος αυτού του θρυλικού μπεστ-σέλερ; Ο Bloomsbury ήταν μια μικρή εκδοτική εταιρεία και ο Χάρι Πότερ την εκτίναξε στα ύψη με 3 εκατομμύρια αντίτυπα για κάθε τίτλο. Στην Ελλάδα ο Χάρι Πότερ πούλησε αντίτυπα ανά τίτλο. Έγραψαν οι εφημερίδες: «Τι θα γίνει ο Ψυχογιός μετά τον Χάρι Πότερ;». Μα ο Χάρι Πότερ αντιπροσώπευε για μας αντίτυπα, όταν εδώ και οκτώ χρόνια η εταιρεία πουλάει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα κάθε χρόνο. Τελείωσαν τα βιβλία του Χάρι Πότερ, αλλά ήρθαν οι Έλληνες συγγραφείς για να υπερκαλύψουν το κενό. Φέτος, μόνο τα βιβλία της Λένας Μαντά πούλησαν αντίτυπα. Φυσικά και χρησιμοποιήσαμε τον Χάρι Πότερ για να βελτιωθούμε και να εκσυγχρονιστούμε. Και περιμένουμε έναν νέο Χάρι Πότερ, εκδίδοντας βιβλία για τα οποία τρέφουμε αντίστοιχες προσδοκίες. Η Λένα Μαντά είναι η νέα φλέβα χρυσού, όμως η κριτική είναι εξαιρετικά σκληρή μαζί τους. Δεν σας ενοχλεί αυτό; Συνήθως, συνάδελφοι της κυρίας Μαντά, που γράφουν στις εφημερίδες, την επικρίνουν. Υπήρξαν όμως και κάποιες «γενναίες» φωνές, που δεν δίστασαν να της αναγνωρίσουν την επιτυχία στο λογοτεχνικό είδος το οποίο εκπροσωπεί. Εμείς είμαστε πάρα πολύ υπερήφανοι διότι τα βιβλία των συγγραφέων μας βρίσκουν μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό και φέρνουν χιλιάδες κόσμο στα βιβλιοπωλεία. Μου το λένε πολλοί βιβλιοπώλες: «ευτυχώς που υπάρχουν οι συγγραφείς σας και μπαίνει κόσμος στο μαγαζί μας». Πού βάζετε το όριο στα δικαιώματα που θα δώσετε για έναν ξένο τίτλο; Δεν υπάρχει όριο. Αν μας αρέσει ένα βιβλίο, είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε όσα χρειάζεται για να το αποκτήσουμε. Για το Τοτέμ του Λύκου του Ζιάνγκ Ρονγκ, για παράδειγμα, δώσαμε ένα μεγάλο ποσό. Το αποτέλεσμα μάς δικαίωσε, γιατί το βιβλίο πήρε το πρώτο Booker της Ασίας. Και μέχρι πού φτάνετε για τα δικαιώματα των συγγραφέων σας; Τα ποσοστά των Ελλήνων συγγραφέων είναι αυτά που δίδονται και διεθνώς. Σημασία έχουν πρώτα τα αντίτυπα που διατίθενται στην αγορά και κατόπιν το ποσοστό αμοιβής του συγγραφέα. Όσον αφορά την εταιρεία μας, γεγονός είναι ότι όποιος συγγραφέας εκδίδει σ εμάς τα βιβλία του μπορεί να ζει από τα εκδοτικά του δικαιώματα.

20 Εύρηκα O ποιητής και πεζογράφος Αργύρης Χιόνης γράφει για το έναυσμα που τον οδήγησε στη συγγραφή του βιβλίου «Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες» (εκδόσεις Κίχλη) και για τη βαθιά ανάγκη του για παρηγοριά. Thelist κινηματογράφος θεατρο γευση νυχτα αργύρης χιόνης το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες Eκδόσεις Κίχλη Σελ: 125, τιμή: 12 ευρώ Ηπεριπέτειά μου στο χώρο των Γραμμάτων άρχισε με την ποίηση, όταν ήμουν δεκατριών ετών. Πρωτοδημοσίευσα ποιήματά μου στα εικοσιένα μου, στα περιοδικά «Δωδέκατη ώρα» και «Νέα Εστία». Από το 1966 έως το 2006 εξέδωσα δώδεκα ποιητικά βιβλία. Η πρώτη πεζογραφική απόπειρά μου έγινε το 1983, με το βιβλίο Ιστορίες μιας παλιάς εποχής που δεν ήρθε ακόμα (εκδ. Αιγόκερως). Επρόκειτο για κείμενα που, επειδή αδυνατούσα να τα πυκνώσω, ώστε να γίνουν ποιήματα, τα ανέπτυξα περαιτέρω και γίνανε μικρά πεζογραφήματα. Η πρώτη σοβαρή πεζογραφική μου απόπειρα έγινε το 2006 με το Όντα και μη Όντα (εκδόσεις Γαβριηλίδης - βραβείο του περιοδικού «Διαβάζω», 2007), που το διαδέχτηκε την επόμενη χρονιά το Περί αγγέλων και δαιμόνων από τις ίδιες εκδόσεις. Είχε πλέον για τα καλά εγκατασταθεί μέσα μου ο δαίμων της πεζογραφίας. Έτσι, το 2008 ακολούθησε το Οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες. Βέβαια, όταν μιλάμε για πεζογραφία, πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου ότι πρόκειται για πεζά κείμενα γραμμένα από ποιητή. Ο λόγος πρέπει, συνεπώς, να ρέει απρόσκοπτα, μουσικά, οι συλλαβές των προτάσεων να είναι ζυγισμένες και μετρημένες με ακρίβεια, ενίοτε μάλιστα (χάριν παιδιάς ή ειρωνείας) να υπάρχουν μέτρο και εσωτερικές ομοιοκαταληξίες. Η χρήση επίσης συνηχήσεων, παρηχήσεων, ομόηχων λέξεων και επαναλήψεων είναι απαραίτητη. Όσο για τη μεταφορά, αυτή πρέπει κυριολεκτικά να πρωταγωνιστεί. Το Οριζόντιο ύψος συμπληρώνει το τρίπτυχο που ξεκίνησε με τα δύο προηγούμενα βιβλία. Και οι τρεις αυτές συλλογές αφηγημάτων, όπως και ολόκληρο το ποιητικό έργο μου, συνέχονται από μια κοινή, κεντρική ραχοκοκκαλιά, την υπαρξιακή αγωνία, και βρίσκονται σε Αργύρης Χιόνης διαρκή αντιπαράθεση με τον θάνατο, όπως θα ήθελε και ο Oκτάβιο Παζ. Επειδή ωστόσο είχε πολύ βαρυνθεί η ψυχή μου, αποφάσισα ότι χρειαζόμουν μιαν αναψυχή. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στον παλιμπαιδισμό της ηλικίας (κοντεύω να κλείσω τα εξήντα έξι), αλλά, ξαφνικά, ένιωσα τη βαθύτατη ανάγκη για παραμυθία, για παρηγοριά. Εκεί επάνω ξανάρθανε στη σκέψη μου οι στίχοι του Σεφέρη (Τελευταίος σταθμός, στ , από τη συλλογή Ημερολόγιο Καταστρώματος, Β ): Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή γιατί είναι αμίλητη και προχωράει Αυτοί οι στίχοι ήταν το έναυσμα για τη γραφή του Οριζόντιου ύψους, όπου η αμίλητη φρίκη αντιμετωπίζεται με τα μόνα αποτελεσματικά όπλα που διαθέτει ο άνθρωπος: το όνειρο και το χιούμορ. Για τη συνέχεια, ωστόσο, χρειαζόμουν έναν μπούσουλα, κι αυτόν μου τον έδωσε ένας γέροντας στην ακροποταμιά, εδώ, λίγο πιο πέρα από το σπίτι μου, που τον άκουσα ένα απόβραδο να μουρμουρίζει, σαν προσευχή ( Ένας γέροντας στην ακροποταμιά, στ. 16, ό.π.): Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη. Εκείνου του δόθηκε ελπίζω να δόθηκε και σε μένα. O Larry Gus, μουσικός, προτείνει πέντε βιβλία που διάβασε τελευταία και εξηγεί γιατί του άρεσαν. Το 2008 ήταν παράξενη χρονιά για μένα, αποκλειστικά και μόνο λόγω στρατιωτικής θητείας. Αλλά, πριν καν καταταγώ, είχα πάρει μία και μοναδική απόφαση, να διαβάσω τουλάχιστον 3 τόμους από το Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο του Προυστ. Είχα την αίσθηση ότι το context ήταν σωστό και πίστευα ότι πάντα θα μπορούσε να υπάρξει ένας ανώτερός μου που να εκτιμήσει τις αναφορές μου στο μοντερνισμό και μετά να πιάσουμε κουβέντα για τον Γκοντάρ και για το ποια είναι η καλύτερη περίοδος του Charles Mingus. 1Μαρσέλ Προυστ, «Ποιήματα», Ηριδανός. Τελικά δεν τελείωσα ούτε καν τον πρώτο τόμο. Όπως επίσης δεν μου έτυχε ποτέ κανένας ανώτερος που να εκτιμά το Solo Piano του Mingus. Αλλά η ψύχωσή μου με τον Προυστ με οδήγησε στα ποιήματα του πριν το Αναζητώντας. Εξαιρετική είναι και η εισαγωγή της έκδοσης με το αρκετά αποσαφηνιστικό κείμενο του ίδιου του συγγραφέα. Γιάννης Σκαρίμπας, «Το σόλο του Φίγκαρω», εκδόσεις 2 Νεφέλη. Ο Θωμάς (στο Βόλο) είναι ο φαρμακοποιός ο οποίος έχει διαβάσει τα περισσότερα βιβλία από κάθε άλλο φαρμακοποιό. Μπορώ να το πω με σιγουριά (ίσως). Μου έκανε δώρο το Σόλο του Φίγκαρω, και αφού το διάβασα, αυτό που με έκανε να σοκαριστώ περισσότερο απ όλα ήταν το ότι ο Σκαρίμπας δεν έφυγε ποτέ από τη Χαλκίδα. Αν είναι δυνατόν! Τον φανταζόμουν να ζητάει να του φέρνουν γραπτά του Tristan Tzara και του Marchel Duchamp και να μαθαίνει γαλλικά για να τα μεταφράσει. Απίστευτο βιβλίο! Πώς μπορεί να ένιωθαν αυτοί που διάβασαν Σκαρίμπα στην εποχή του; Χούλιο Κορτάσαρ, «Το κουτσό», Εξάντας. 3 Δεν το έχω τελειώσει. Αλλά είναι το μόνο βιβλίο που δεν χρειάζεται να νιώθω άσχημα γι αυτό. Η fragmental γραφή του μου ήρθε πραγματικά κουτί και συγκράτησα και μία φράση λόγω των συνηθισμένων εμμονών μου: «Οι αναμνήσεις μπορούν να μεταβάλλουν μόνο το πιο ασήμαντο κομμάτι του παρελθόντος». Haruki Murakami, «Blind Willow, Sleeping Woman», 4 Vintage Books. To 07 και το 08 ήταν χρονιές Μουρακάμι για μένα και το κορίτσι μου. Αλλά κυρίως για μένα. Με εξαίρεση 2 βιβλία του, τα διάβασα όλα. Όλα. Από ένα σημείο και μετά είχα εθιστεί τόσο πολύ στη σχετικά εύκολη γραφή του (σε αυτό βοήθησαν και οι υπέροχες αγγλικές εκδόσεις της Vintage), στις κατανοητές pop αναφορές του και στο ιδιόμορφο -κάτι ανάμεσα σε ρομαντικό δείπνο και εφιάλτη- σύμπαν του και έτσι, όταν δοκίμασα να πιάσω τον Pynchon, ένιωθα σαν να πηδούσα 3 τάξεις στο δημοτικό. Σε κάθε περίπτωση, το αγαπημένο μου είναι το Wind-Up Bird Chronicle, αλλά το Blind Willow, Sleeping Woman, η πρώτη συλλογή με τα short stories του, είναι το τελευταίο που διάβασα. Curtis Roads, «Microsounds», The MΙΤ Press, Και τέλος, η πρόσφατη ψύχωσή μου. Too many feelings, so little time. Αν μπορούσα να συμπιέσω όλα τα τραγούδια μου σε 10 δευτερόλεπτα, θα το έκανα. Αυτό το βιβλίο μου δείχνει το δρόμο. ιανουαριοσ-φεβρουαριοσ δ τ τ π π σ κ O Ψαλιδοχέρης Ο Μάθιου Μπορν, μετά την προ δύο ετών εξαιρετική Λίμνη των Κύκνων, επιστρέφει στο θέατρο Badminton με τον Ψαλιδοχέρη, μια παράσταση χοροθεάτρου για μεγάλους και μικρούς θεατές, που βασίζεται στην ομότιτλη ταινία του Τιμ Μπάρτον. Η ιστορία είναι γνωστή: σε κάποιο αμερικανικό προάστιο με κουκλόσπιτα σε παστέλ χρώματα, όπου μένουν συνηθισμένοι άνθρωποι της μέσης αστικής τάξης, εμφανίζεται ένα αλλόκοτο πλάσμα, με σώμα άνδρα, κοφτερά ψαλίδια αντί για χέρια και με καρδιά και εμπειρίες μικρού παιδιού. Μετά το πρώτο ξάφνιασμα, οι μάλλον καλοί άνθρωποι των προαστίων τον υποδέχονται φιλικά. Γρήγορα όμως η διαφορετικότητά του θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και στη συνέχεια απόρριψης. Ο Ψαλιδοχέρης δεν έχει ζωή στον κόσμο των ανθρώπων, γι αυτό και θα ξαναγυρίσει εκεί που μπορεί να αναπνέει ελεύθερα, στην εγκαταλελειμμένη gothic έπαυλη του εφευρέτη που τον δημιούργησε, δηλαδή στο φανταστικό κόσμο του παραμυθιού. Η μουσική του Ντάνι Έλφμαν για την ταινία του Μπάρτον συμπληρώνεται για την παράσταση του Μπορν από ένα καλόγουστο παστίς με bebop του 50, σάμπα και κόνγκα του Τέρι Ντέιβις. Τα θαυμάσια σκηνικά είναι του Λες Μπράδερστον. Ματ. Κ. Ο «Έντουαρντ ο Ψαλιδοχέρης» θα παραμείνει στο θέατρο Badminton ( ) έως τις 8 Φεβρουαρίου.