ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ. Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Transcript

1 ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Πρόταση Βρυξέλλες, COM(2009) 541 τελικό ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ 2009/0153 (CNS) C7-0272/09 για την τροποποίηση του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 για τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών {SEC(2009)1347} EL EL

2 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 1. ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Αιτιολογία και στόχοι της πρότασης Ο κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συµβουλίου για τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών εκδόθηκε στις 11 Ιουνίου Θεσπίζει το πλαίσιο που διέπει τις πρακτικές στον τοµέα της υδατοκαλλιέργειας σε σχέση µε ξενικά και απόντα σε τοπικό επίπεδο είδη για την εκτίµηση και ελαχιστοποίηση των δυνητικών επιπτώσεων των ειδών αυτών και των συνδεόµενων µη στοχευόµενων ειδών στα υδατικά ενδιαιτήµατα. Ο κανονισµός προβλέπει την καθιέρωση συστήµατος αδειοδότησης σε εθνικό επίπεδο. Σύµφωνα µε το άρθρο 2 παράγραφος 7, οι εισαγωγές και οι µετατοπίσεις για χρήση σε «κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας» µπορούν στο µέλλον να εξαιρεθούν από τις απαιτήσεις αδειοδότησης του κεφαλαίου ΙΙΙ του κανονισµού, µε βάση τις νέες επιστηµονικές πληροφορίες και γνώσεις. Στο πλαίσιο του έκτου προγράµµατος-πλαισίου χρηµατοδοτήθηκε συντονισµένη δράση µε τίτλο «Περιβαλλοντικές επιπτώσεις των ξενικών ειδών στην υδατοκαλλιέργεια» (έργο IMPASSE). Γενικός στόχος της ήταν η ανάπτυξη κατευθυντήριων γραµµών για τις περιβαλλοντικά χρηστές πρακτικές όσον αφορά τις εισαγωγές και µετατοπίσεις στην υδατοκαλλιέργεια. Επιπλέον, ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε προκειµένου να αξιολογηθεί εάν οι σύγχρονες χερσαίες κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας µπορούν να θεωρηθούν βιοασφαλείς και σε ποιο βαθµό οι µετακινήσεις προς τις εγκαταστάσεις αυτές µπορούν να διαφοροποιηθούν από τις µετακινήσεις προς ανοιχτές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας σύµφωνα µε τους κοινοτικούς κανόνες. Η τελική έκθεση που υποβλήθηκε πρόσφατα σχετικά µε το έργο IMPASSE περιείχε έναν λειτουργικό ορισµό των «κλειστών εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας», για τις οποίες ο βαθµός κινδύνου που συνδέεται µε τα ξενικά είδη θα µπορούσε να µειωθεί σηµαντικά, ενδεχοµένως σε αποδεκτό επίπεδο, εάν ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος διαφυγής των στοχευόµενων και µη στοχευόµενων οργανισµών κατά τη διάρκεια της µεταφοράς και εφόσον τηρούνται σαφώς καθορισµένα πρωτόκολλα στην εγκατάσταση υποδοχής. Αυτό σηµαίνει ότι οι εισαγωγές και οι µετατοπίσεις για χρήση στις εγκαταστάσεις αυτές θα µπορούσαν να εξαιρεθούν από την απαίτηση αδειοδότησης υπό ορισµένους όρους. Ο ορισµός της «κλειστής εγκατάστασης υδατοκαλλιέργειας» που προβλέπεται στο έργο IMPASSE είναι λεπτοµερέστερος και αυστηρότερος από τον ισχύοντα ορισµό που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συµβουλίου. Ο ορισµός του IMPASSE περιλαµβάνει τα κύρια χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει µια «κλειστή εγκατάσταση υδατοκαλλιέργειας» προκειµένου να διασφαλίσει τη βιοασφάλειά της. Σύµφωνα µε τα αποτελέσµατα του IMPASSE: Ένα «κλειστό σύστηµα» είναι µια εγκατάσταση υδατοκαλλιέργειας µε απόρριψη (απορρίψεις) που δεν συνδέεται(-ονται) σε καµία περίπτωση µε τα ανοικτά ύδατα πριν ελεγχθεί(-ούν), φιλτραριστεί(-ούν) ή υποστεί(-ούν) διήθηση και επεξεργασία προκειµένου να αποφευχθεί κάθε διαφυγή των εκτρεφόµενων αποθεµάτων ή συναφών οργανισµών. EL 2 EL

3 Τα κλειστά συστήµατα συγκράτησης περιλαµβάνουν µια τεχνολογία φραγµού η οποία παρεµποδίζει κάθε επαφή µεταξύ άγριων και εκτρεφόµενων υδρόβιων οργανισµών. Οι κλειστές εγκαταστάσεις βασίζονται συνήθως σε συστήµατα ανακύκλωσης. Τα συστήµατα αυτά ενέχουν πολύ µικρό κίνδυνο διαφυγής (Occhipinti et al. 2008) και τα µεγαλύτερα προβλήµατα ανακύπτουν όταν οι οργανισµοί µετακινούνται προς και από την εγκατάσταση. Τα συστήµατα αυτά παρεµποδίζουν την ελευθέρωση στερεών αποβλήτων στο υδάτινο περιβάλλον, τις διαφυγές στοχευόµενων και µη στοχευόµενων οργανισµών από την εγκατάσταση. Αναµένεται να παρεµποδίζουν τη µεταφορά ασθενειών και παρασίτων µεταξύ των άγριων και εκτρεφόµενων υδρόβιων οργανισµών, τις απώλειες της εκµετάλλευσης που οφείλονται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως οι πληµµύρες, τα αρπακτικά (π.χ. πτηνά), η κλοπή και ο βανδαλισµός. Τα κύρια στοιχεία είναι τα ακόλουθα: φυσικό φράγµα µεταξύ άγριων και εκτρεφόµενων οργανισµών, επεξεργασία στερεών αποβλήτων, κατάλληλη διάθεση των νεκρών οργανισµών, έλεγχος και επεξεργασία εισερχόµενων και εξερχόµενων υδάτων. Κατά τον ορισµό των εν λόγω συστηµάτων, είναι σκόπιµο να αναγνωρισθεί ότι το νερό δεν είναι το µόνο µέσο µε το οποίο µπορούν να µεταφερθούν παράσιτα, ασθένειες και άλλα είδη. Υπάρχουν µηχανισµοί διάδοσης µέσω, για παράδειγµα, συστηµάτων µεταφοράς ή της ακατάλληλης διάθεσης αποβλήτων. Κατά συνέπεια, υπό ορισµένους όρους, οι µετακινήσεις ξενικών ή απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών για χρήση σε σαφώς ορισµένες και βιοασφαλείς κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας µπορούν να θεωρηθούν χαµηλού και αποδεκτού κινδύνου και είναι συνεπώς δυνατόν να εξαιρεθούν από τη διαδικασία αδειοδότησης. Στόχος της παρούσας πρότασης είναι να γίνουν οι απαιτούµενες τεχνικές τροποποιήσεις στον ορισµό της «κλειστής εγκατάστασης υδατοκαλλιέργειας» προκειµένου να εξαιρεθούν οι εισαγωγές και οι µετατοπίσεις για χρήση στις εγκαταστάσεις αυτές από την υποχρέωση αδειοδότησης που προβλέπεται στο κεφάλαιο ΙΙΙ του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συµβουλίου. Στόχος είναι να εξαλειφθούν τα γραφειοκρατικά εµπόδια διασφαλίζοντας παράλληλα επαρκή προστασία του περιβάλλοντος κατά τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξενικών και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών. Γενικό πλαίσιο Η εισαγωγή ειδών εκτός της φυσικής ζώνης κατανοµής τους διευρύνεται ταχέως λόγω της ανάπτυξης των µεταφορών, του εµπορίου, των ταξιδίων και του τουρισµού. Οι εισβολές µη αυτόχθονων ειδών αναγνωρίζονται σε µεγάλο βαθµό ως µια από τις κύριες αιτίες απώλειας της βιοποικιλότητας σε παγκόσµιο επίπεδο. Μπορούν να έχουν αρνητικές περιβαλλοντικές, οικονοµικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Τα ξενικά είδη είναι δυνατόν να ενεργούν ως φορείς νέων ασθενειών, να µεταβάλλουν τα οικοσυστήµατα, να ανταγωνίζονται τα αυτόχθονα είδη κ.λπ. Ο κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συµβουλίου ασχολείται µε ένα µικρό µέρος του προβλήµατος. Όσον αφορά το γενικό πλαίσιο, πρέπει να ληφθούν υπόψη τα στοιχεία που προκύπτουν από ορισµένα πρόσφατα κοινοτικά έργα (IMPASSE και DAISY). Σύµφωνα µε τα στοιχεία αυτά, οι κύριες οδοί που θεωρούνται υπεύθυνες για την εισαγωγή ξενικών ειδών στα ευρωπαϊκά παράκτια και εσωτερικά ύδατα είναι: «θαλάσσερµα και επικάθηση υφάλων πλοίων» (30% όλων των παραγόντων εισαγωγής) «µέσω των θαλάσσιων και εσωτερικών διωρύγων» (24%) και «πρακτικές υδατοκαλλιέργειας και πρακτικές που αφορούν την EL 3 EL

4 πυκνότητα εκτροφής» που αντιπροσωπεύουν 20%. Άλλες οδοί που αφορούν διακοσµητικά είδη ή συνδέονται µε την έρευνα, κ.λπ. ή είναι άγνωστες αντιπροσωπεύουν το 26%. Το εκέµβριο του 2008, η Επιτροπή δηµοσίευσε την ανακοίνωση «Προς τη χάραξη στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα χωροκατακτητικά είδη» µε στόχο την ανάπτυξη µιας σφαιρικής στρατηγικής σε επίπεδο ΕΕ για να αντιµετωπισθούν οι αρνητικές επιπτώσεις των χωροκατακτητικών ειδών. Η κοινοτική «Στρατηγική για τη βιώσιµη ανάπτυξη της ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας» (2002) είχε ήδη επισηµάνει την ανάγκη να µειωθούν οι κίνδυνοι που συνδέονται µε την εισαγωγή µη αυτόχθονων ειδών στην υδατοκαλλιέργεια. Κατά συνέπεια, στις 11 Ιουνίου 2007 εκδόθηκε ο κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συµβουλίου για τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών. Ωστόσο, τη στιγµή εκείνη δεν είχε ληφθεί απόφαση όσον αφορά τη βιοασφάλεια των «κλειστών εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας». Οι απόψεις των κρατών µελών ήταν διαφορετικές και δεν υπήρχε διαθέσιµη επιστηµονική γνωµοδότηση για να στηριχθεί απόφαση. Για το λόγο αυτό, αναβλήθηκε η ενδεχόµενη εξαίρεση των εισαγωγών και µετατοπίσεων για χρήση στις εν λόγω εγκαταστάσεις από την υποχρέωση αδειοδότησης. Ισχύουσες διατάξεις στον τοµέα που αφορά η πρόταση O κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 708/2007 για τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών. Συνέπεια µε τις λοιπές πολιτικές και τους λοιπούς στόχους της Ένωσης Η πρόταση είναι συνεπής προς τις άλλες πολιτικές και στόχους της Ένωσης που αποσκοπούν στη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και στην απλοποίηση και µείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων. 2. ΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΕΝ ΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ Συγκέντρωση και χρήση εµπειρογνωµοσύνης Τα αποτελέσµατα του έργου IMPASSE χρησίµευσαν ως τεχνική βάση για την κατάρτιση της πρότασης. Η εν λόγω συντονισµένη δράση εφαρµόστηκε από 14 εταίρους µε συντονιστή το πανεπιστήµιο του Hull. Η FEAP, Federation of European Aquaculture Producers (Ευρωπαϊκή Οµοσπονδία Υδατοκαλλιεργητών), συµµετείχε επίσης στο έργο. Στο πλαίσιο του IMPASSE πραγµατοποιήθηκαν δύο εργαστήρια µε µεγάλη απήχηση (Ουγγαρία 2007 και Ιταλία 2008). Ένα από τα θέµατα που εξετάστηκαν ήταν οι «κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας». Τα αποτελέσµατα των εξετάσεων και των συζητήσεων, τα οποία ανακεφαλαιώθηκαν στο τµήµα 1, οδήγησαν την οµάδα να συντάξει αυστηρότερο ορισµό της «κλειστής εγκατάστασης υδατοκαλλιέργειας». Εκτίµηση επιπτώσεων και διαβούλευση των ενδιαφεροµένων µερών Ο κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 708/2007 εφαρµόζεται σε όλες τις εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας. Ωστόσο, τη στιγµή της έκδοσής του, δεν είχε ληφθεί απόφαση όσον αφορά τη βιοασφάλεια των «κλειστών εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας». Παρόλα αυτά, οι µετακινήσεις προς τις εγκαταστάσεις αυτές διαφοροποιούνται από τις µετακινήσεις προς άλλου είδους εγκαταστάσεις και, κατά κανόνα, θεωρούνται «συνήθεις µετακινήσεις» για τις EL 4 EL

5 οποίες δεν είναι υποχρεωτική η προηγούµενη εκτίµηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων (άρθρο 2 παράγραφος 6). Ο ορισµός της «κλειστής εγκατάστασης υδατοκαλλιέργειας» που καταρτίστηκε στο πλαίσιο του έργου IMPASSE περιλαµβάνει τα απαιτούµενα χαρακτηριστικά για να θεωρηθούν οι εν λόγω εγκαταστάσεις βιοασφαλείς. Ο ορισµός αυτός είναι αυστηρότερος και διασφαλίζει καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος. Η τροποποίηση του ισχύοντος ορισµού της «κλειστής εγκατάστασης υδατοκαλλιέργειας» που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 µε την εισαγωγή νέου ορισµού που βασίζεται στα αποτελέσµατα του IMPASSE θα καταστήσουν δυνατή την εξαίρεση των εισαγωγών και µετατοπίσεων για χρήση στις εν λόγω εγκαταστάσεις από την απαίτηση αδειοδότησης. Ωστόσο, αυτό συνεπάγεται τροποποίηση του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συµβουλίου, η οποία δεν µπορεί να γίνει από την Επιτροπολογία. Παρόλα αυτά, τα αποτελέσµατα του έργου IMPASSE όσον αφορά τις κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο της επιτροπής διαχείρισης αλιείας και υδατοκαλλιέργειας και µεγάλος αριθµός κρατών µελών τάχθηκε υπέρ της βελτίωσης του ισχύοντος ορισµού προκειµένου να επιτραπεί η εν λόγω εξαίρεση. Κατόπιν τούτου, καταρτίστηκε η παρούσα πρόταση τροποποίησης του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συµβουλίου. Σκοπός της είναι να αρθούν τα γραφειοκρατικά εµπόδια που συνδέονται µε τη διαδικασία αδειοδότησης για τις εν λόγω «κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας» οι οποίες µπορούν να θεωρηθούν βιοασφαλείς. Η προτεινόµενη τροποποίηση δεν συνεπάγεται σηµαντική ή ουσιαστική αλλαγή του κανονισµού. Πρέπει να γίνουν τεχνικές προσαρµογές στον ορισµό της «κλειστής εγκατάστασης υδατοκαλλιέργειας» και στις συναφείς διατάξεις ώστε να επιτραπεί η προβλεπόµενη εξαίρεση. Η πρόταση κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συµβουλίου συνοδεύτηκε από ιδία ανάλυση επιπτώσεων (SEC (2006)421). Η συντονισµένη δράση IMPASSE αποτελεί ήδη την τεχνική βάση για να ληφθεί η απόφαση εξαίρεσης των εισαγωγών και των µετατοπίσεων για χρήση στις «κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας» από την υποχρέωση αδειοδότησης. Επιπλέον, οι συνέπειες της πρότασης θα είναι ιδιαίτερα περιορισµένες, δεδοµένου ότι εφαρµόζεται µόνο στις «κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας». Ωστόσο, οι εγκαταστάσεις αυτές θα επωφεληθούν από την προτεινόµενη απλοποίηση, διότι θα καταργηθούν οι χρονοβόρες διαδικασίες αδειοδότησης οι οποίες δεσµεύουν πόρους. Η τροποποίηση αυτή θα διασφαλίσει τη διατήρηση της προστασίας του περιβάλλοντος και, παράλληλα, θα συµβάλει στην παραγωγή θετικών κοινωνικών και οικονοµικών αποτελεσµάτων, δεδοµένου ότι οι σχετικές εγκαταστάσεις θα µπορούν να απαλλαγούν από το κόστος που συνδέεται µε τις διαδικασίες αδειοδότησης. Ειδική ανάλυση επιπτώσεων για την εν λόγω περιορισµένη τροποποίηση του κανονισµού δεν θα αποδώσει συνεπώς προστιθέµενη αξία, διότι αποτελεί µόνο απόφαση εκτέλεσης για τεχνικό ζήτηµα µε οριακές συνέπειες. Θα ήταν δυσανάλογο να καταβληθούν εντονότερες προσπάθειες και να επενδυθεί περισσότερος χρόνος για την εκπόνηση επίσηµης ανάλυσης επιπτώσεων. 3. ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Σύνοψη της προτεινόµενης δράσης Σύµφωνα µε το άρθρο 2 παράγραφος 7 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συµβουλίου, οι εισαγωγές και οι µετατοπίσεις για χρήση σε «κλειστές εγκαταστάσεις EL 5 EL

6 υδατοκαλλιέργειας» µπορούν στο µέλλον να εξαιρεθούν από τις απαιτήσεις αδειοδότησης του κεφαλαίου ΙΙΙ του κανονισµού, µε βάση τις νέες επιστηµονικές πληροφορίες και γνώσεις. Η προτεινόµενη δράση αποσκοπεί να εξαιρέσει τις βιοασφαλείς «κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας» από την απαίτηση αδειοδότησης του κεφαλαίου ΙΙΙ του κανονισµού. Λαµβανοµένων υπόψη των επιστηµονικών γνώσεων, η πρόταση περιέχει τροποποίηση του ισχύοντος ορισµού της «κλειστής εγκατάστασης υδατοκαλλιέργειας», προσθέτοντας τα κατάλληλα χαρακτηριστικά που εγγυώνται ότι οι εν λόγω εγκαταστάσεις δεν επιτρέπουν τη διαφυγή στοχευόµενων και µη στοχευόµενων οργανισµών στη φύση. Επιπλέον, περιέχεται νέα διάταξη όσον αφορά τη µεταφορά ξενικών και τοπικά απόντων ειδών στις «κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας». Συνεπώς, τα κράτη µέλη οφείλουν να καταρτίσουν κατάλογο των κλειστών εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας. Ο κατάλογος δηµοσιεύεται και ενηµερώνεται περιοδικά στον ιστότοπο ο οποίος δηµιουργήθηκε δυνάµει του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 535/2008 της Επιτροπής. Ορισµένα άρθρα και το παράρτηµα Ι τροποποιούνται ανάλογα για να ανταποκριθούν στις νέες διατάξεις. Νοµική βάση Τα άρθρα 37 και 299 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας αποτελούν τη νοµική βάση. Αρχή της επικουρικότητας Η παρούσα πρόταση εµπίπτει στο πεδίο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, η οποία ανήκει στην αποκλειστική αρµοδιότητα της Κοινότητας. Συνεπώς, η αρχή της επικουρικότητας δεν εφαρµόζεται. Αρχή της αναλογικότητας Η πρόταση συνάδει µε την αρχή της αναλογικότητας. Η τροποποίηση προσφέρει ικανοποιητική ισορροπία µεταξύ της προστασίας του περιβάλλοντος και των αναγκών του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας. Οι µετακινήσεις προς τις «κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας» οι οποίες συµµορφώνονται µε τα πρότυπα που διασφαλίζουν επαρκή προστασία του περιβάλλοντος εξαιρούνται από τις διοικητικές επιβαρύνσεις και το κόστος που συνδέεται µε τη διαδικασία αδειοδότησης η οποία προβλέπεται από τον κανονισµό. Η απλούστευση και η µείωση των διοικητικών φραγµών αποτελούν σηµαντικούς στόχους. Επιλογή µέσων Το άρθρο 2 παράγραφος 7 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 ορίζει ότι η απόφαση σχετικά µε το εάν πρέπει να εξαιρεθούν οι µετατοπίσεις ξένων και τοπικά απόντων ειδών στις «κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας» από την υποχρέωση αδειοδότησης όπως καθορίζεται στον κανονισµό θα ληφθεί µε τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 30 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 (Επιτροπολογία). Ωστόσο, η δυνατότητα να εξαιρεθούν οι µετατοπίσεις αυτές από την υποχρέωση αδειοδότησης απαιτεί τροποποίηση του ορισµού της «κλειστής εγκατάστασης υδατοκαλλιέργειας» και ως εκ τούτου τροποποίηση του κανονισµού του Συµβουλίου, η οποία δεν µπορεί να γίνει στο πλαίσιο της Επιτροπολογίας. Ο κανονισµός του Συµβουλίου µπορεί να τροποποιηθεί µόνο µε άλλο κανονισµό. EL 6 EL

7 4. ΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Η πρόταση δεν έχει επιπτώσεις στον κοινοτικό προϋπολογισµό. EL 7 EL

8 2009/0153 (CNS) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την τροποποίηση του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 για τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 37 και το άρθρο 299 παράγραφος 2, την πρόταση της Επιτροπής 1, τη γνώµη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 2, τη γνώµη της Ευρωπαϊκής Οικονοµικής και Κοινωνικής Επιτροπής 3, Εκτιµώντας τα ακόλουθα: (1) Ο κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 708/ θεσπίζει το πλαίσιο που διέπει τις πρακτικές στον τοµέα της υδατοκαλλιέργειας σε σχέση µε ξενικά και απόντα σε τοπικό επίπεδο είδη για την εκτίµηση και ελαχιστοποίηση των δυνητικών επιπτώσεων των ειδών αυτών και των συναφών µη στοχευόµενων ειδών στα υδατικά ενδιαιτήµατα. Το άρθρο 2 παράγραφος 7 του εν λόγω κανονισµού ορίζει ότι οι εισαγωγές και οι µετατοπίσεις για χρήση σε κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας µπορούν στο µέλλον να εξαιρεθούν από τις απαιτήσεις αδειοδότησης του κεφαλαίου ΙΙΙ του εν λόγω κανονισµού, µε βάση τις νέες επιστηµονικές πληροφορίες και γνώσεις. (2) Η συντονισµένη δράση που χρηµατοδοτήθηκε από την Κοινότητα µε τίτλο «Περιβαλλοντικές επιπτώσεις ξενικών ειδών στην υδατοκαλλιέργεια» (IMPASSE), διατύπωσε νέο λειτουργικό ορισµό των «κλειστών εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας». Για τις εν λόγω εγκαταστάσεις ο βαθµός κινδύνου που συνδέεται µε ξενικά και απόντα σε τοπικό επίπεδο είδη θα µπορούσε να µειωθεί σε αποδεκτό επίπεδο, εάν ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος διαφυγής των εκτρεφόµενων οργανισµών και των µη στοχευόµενων οργανισµών κατά τη διάρκεια της µεταφοράς και εφόσον τηρούνται σαφώς καθορισµένα πρωτόκολλα στην εγκατάσταση υποδοχής. Οι εισαγωγές και οι µετατοπίσεις για χρήση σε κλειστές εγκαταστάσεις ,, σ..,, σ..,, σ.. ΕΕ L 168 της , σ. 1. EL 8 EL

9 υδατοκαλλιέργειας πρέπει να εξαιρούνται από την υποχρέωση αδειοδότησης µόνο εφόσον πληρούνται οι εν λόγω όροι. (3) Συνεπώς, είναι αναγκαίο να τροποποιηθεί ο ορισµός «της κλειστής εγκατάστασης υδατοκαλλιέργειας» στο άρθρο 3 παράγραφος 3 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 708/2007, προσθέτοντας ειδικά χαρακτηριστικά που αποσκοπούν να διασφαλίσουν τη βιοασφάλεια των εν λόγω εγκαταστάσεων. (4) Τα κράτη µέλη πρέπει να καταρτίσουν κατάλογο κλειστών εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας που βρίσκονται στο έδαφός τους. Για λόγους διαφάνειας, ο εν λόγω κατάλογος πρέπει να δηµοσιεύεται και να ενηµερώνεται τακτικά στον ιστότοπο που έχει δηµιουργηθεί σύµφωνα µε τον κανονισµό (ΕΚ) αριθ. 535/ της Επιτροπής. (5) Κατόπιν των εν λόγω τροποποιήσεων, απαιτούνται ορισµένες άλλες προσαρµογές του κανονισµού. (6) Ο κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 708/2007 πρέπει εποµένως να τροποποιηθεί αναλόγως, ΕΞΕ ΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ: Άρθρο 1 Ο κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 708/2007 τροποποιείται ως εξής: (1) Στο άρθρο 2, η παράγραφος 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείµενο: «7. Τα κεφάλαια III έως VI δεν εφαρµόζονται στις µετακινήσεις ξένων ή τοπικά απόντων ειδών τα οποία πρέπει να διατηρούνται σε κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας, υπό τον όρο ότι η µεταφορά πραγµατοποιείται υπό όρους που παρεµποδίζουν τη διαφυγή των εν λόγω ειδών και των µη στοχευόµενων ειδών. Τα κράτη µέλη καταρτίζουν κατάλογο των κλειστών εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας στο έδαφός τους οι οποίες είναι σύµφωνες µε τον ορισµό του άρθρου 3 παράγραφος 3 και ενηµερώνουν τακτικά τον κατάλογο αυτό. Ο κατάλογος δηµοσιεύεται στον ιστότοπο που έχει δηµιουργηθεί σύµφωνα µε το άρθρο 4 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 535/2008 της Επιτροπής.» (2) Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής: α) Το σηµείο 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείµενο: «3. «Κλειστή εγκατάσταση υδατοκαλλιέργειας»: εγκατάσταση α) στην οποία η υδατοκαλλιέργεια διεξάγεται εντός υδάτινου µέσου µε ανακυκλώσιµο νερό και µε απόρριψη (απορρίψεις) που δεν συνδέεται σε καµία περίπτωση µε τα ανοικτά ύδατα πριν ελεγχθεί, φιλτραριστεί ή υποστεί διήθηση και 5 ΕΕ L 156 της , σ. 6. EL 9 EL

10 επεξεργασία έτσι ώστε να παρεµποδίζεται η απόρριψη στερεών αποβλήτων σε υδάτινο περιβάλλον και η διαφυγή των εκτρεφόµενων και µη στοχευόµενων ειδών από την εγκατάσταση τα οποία θα µπορούσαν να επιζήσουν και, στη συνέχεια, να αναπαραχθούν και β) η οποία παρεµποδίζει τις απώλειες οργανισµών που οφείλονται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως οι πληµµύρες, τα αρπακτικά (π.χ. πτηνά), η κλοπή και ο βανδαλισµός και διασφαλίζει την κατάλληλη διάθεση νεκρών οργανισµών» β) Το σηµείο 16 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείµενο: «16. «συνήθης µετακίνηση»: µετακίνηση υδρόβιων οργανισµών από πηγή η οποία παρουσιάζει χαµηλό κίνδυνο µεταφοράς µη στοχευόµενων ειδών και η οποία, λόγω των χαρακτηριστικών των υδρόβιων οργανισµών ή/και της µεθόδου υδατοκαλλιέργειας που θα χρησιµοποιηθεί, δεν οδηγεί σε αρνητικές οικολογικές επιπτώσεις» (3) Το άρθρο 14 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείµενο: «Άρθρο 14 Απελευθέρωση σε εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας σε περίπτωση συνήθων εισαγωγών Στην περίπτωση συνήθων εισαγωγών, η απελευθέρωση υδρόβιων οργανισµών σε ανοικτές ή κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας επιτρέπεται χωρίς αποµόνωση ή πιλοτική απελευθέρωση, εκτός εάν, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η αρµόδια αρχή αποφασίσει άλλως µε βάση συγκεκριµένες γνωµοδοτήσεις της συµβουλευτικής επιτροπής. Οι µετακινήσεις από κλειστή εγκατάσταση υδατοκαλλιέργειας σε ανοικτή εγκατάσταση υδατοκαλλιέργειας δεν θεωρούνται ως συνήθεις µετακινήσεις.» (4) Το παράρτηµα Ι τροποποιείται ως εξής: α) Το κείµενο της πρώτης παραγράφου αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείµενο: «Όποτε είναι δυνατόν, οι πληροφορίες πρέπει να υποστηρίζονται από παραποµπές στην επιστηµονική βιβλιογραφία και από στοιχεία προσωπικής επικοινωνίας µε επιστηµονικές αρχές και εµπειρογνώµονες στον τοµέα της αλιείας.» β) Το τµήµα (Αλληλεπίδραση µε αυτόχθονα είδη) τροποποιείται ως εξής: - Το σηµείο 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείµενο: «1. Ποιες είναι οι δυνατότητες για επιβίωση και εγκατάσταση του εισαγόµενου οργανισµού εάν διαφύγει;» - Το σηµείο 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείµενο: EL 10 EL

11 «6. Θα επιζήσουν και θα αναπαραχθούν επιτυχώς οι εισαγόµενοι οργανισµοί στην προτεινόµενη περιοχή εισαγωγής ή θα απαιτείται ετήσιος εµπλουτισµός;» Άρθρο 2 Ο παρών κανονισµός αρχίζει να ισχύει την [ ] ηµέρα από τη δηµοσίευσή του στην Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο παρών κανονισµός είναι δεσµευτικός ως προς όλα τα µέρη του και ισχύει άµεσα σε κάθε κράτος µέλος. Βρυξέλλες, Για το Συµβούλιο Ο Πρόεδρος EL 11 EL