ΚλασικΩ ΣγΛΛΟΓΗ 9: ΜΠΙΖΕ. ορχηστρικά κορυφώματα Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟ ΠΕΡΙΟ Δ Ι ΚΟ. Εγγύηση Μουσικής Ποιότητας. Για την έκδοση της σειράς συνεργάστηκαν:

Transcript

1

2 ΚλασικΩ ΣγΛΛΟΓΗ 9: ΜΠΖΕ ορχηστρικά κορυφώματα Η ΜΟΥΣΚΗ ΜΠΚΖΕ Κάρμεν, Σουίτες Αρ 1 και 2 ' Arlesienne, Σουίτες Αρ 1 και 2 ΤΟ ΠΕΡΟ Δ ΚΟ Ο συνθέτης Μπιζέ μια αλύτρωτη ιδιοφυτα 9/1 Μουσικό σημείωμα Οδηγός για τη μουσική 9/4 Μουσική εκτέλεση Η παρτιτούρα της Habanera από τη Σουίτα Κάρμεν Αρ 2 9/5 Ακούγοντας τη μουσική Προσεγγίζοντας τις ορχηστρικές σουίτες του Μπιζέ 9/9,Αλλες συνθέσεις Συμφωνία σε Ντο μείζονα ένα δείγμα της πρώιμης ιδιοφυτας του Μπιζέ 9/12 Η ορχήστρα Το ταμπούρο Εγγύηση Μουσικής Ποιότητας Οπισθόφυλλο Με τις προσεκτιriς και μεγάλες σε αt!ιθμό αγορές που πραγματοποιούμε, εuαστε σε θέση να οος προοφέρσύμε θαυμάσια Υλασική μσυσική, σε ωτίστευτα χαμηλ17 τιμl Καμία παραχώρηση δεν έγινε ως προς την ποιότητα Οι δίσκοι CD έχουν τις υψηλότερες δυνατόν προδιαγραφές (DDD σημαίνει ότι έχει γίνει ψηφιακή εγγραφή Υαι επεξεργασία, ώστε να έχουμε τέλεια ανωταραγωυή του ήχου) Για την έκδοση της σειράς συνεργάστηκαν: Mετάφαση: Γιάννης Χαραλαμπίδης Επιμέλεια: Γιώργος Β Μονεμ6ασίτης Διεύθυνση Έκδοσης: Εκτύπωση: Βασίλης Θυμιανός ΑΦΟ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ ΕΠΕ Orbis Publίshing Limited, London 1992 για την ΕλληνΚ11 γλοωσα: Α ΑΛΕΞΑ & ΣΑ σε ΕθνΚ11ζ Αντιστάσεως Λυκόδρυση Τηλ: , ISSN 11Ο6207Χ ISBN Χ Στο σύντομο πέρασμά του από τη γη έζησε τριάντα επτά μόνο χρόνια ο Ζορζ Μπιζέ ποτέ δε γεύτηκε την ευτυχία της επιτυχίας Κι όμως ο θαυμαστά προικισμένος αυτός συνθέτης κατέλειπε και ένα έργο, την όπερα Κάρμεν, το οποίο έμελλε να αναδειχτεί σε ε,να ΕΚ των {)ημoφιλεnτέρων της λόγιας μουσικής Οι συνεχείς συμ6ι6ασμοί TOUC; οποίους αναγκάστηκε να κάνει στάθηκαν ασφαλώς εμπόδιο στην απόλαυση της δημοτικότητας που του άξιζε Οι πολέμιοί του υπερτερούσαν των υποστηριχτών του Αν σκεφτούμε όμως ότι ο Νίτσε πρότεινε τη μουσική του Μπιζέ ως αντίδοτο στον ηχητικό ορθολογισμό, τους δογματισμούς και τη σχολαστικότητα των 6αγκνερικο)ν λυρικών δραμάτων, αντιλαμ 6ανόμαστε ότι η αποδοχή ή η απόρριψη της μουσικής του γάλλου συνθέτη ήταν πρωτίστως θέμα όχι τόσο αντικειμενκ11ς αξίας και αφομοιωτική ς διάθεσης, όσο προκαταλ11ψεων και ανταγωνισμο)ν Στη μκρ11 και όχι ιδιαιτέρως φωτεινή ζωή του, λίγο σχετικά χρόνο αφιέρωσε στην πρωτογεν11 μουσική δημιουργία Δεν αξιοποίησε όσο θα μπορούσε τις ικανότητες και τις ευκολίες τις ο ποίες διέθετε, συνέθεσε όμως μουσική γεμάτη φρεσκάδα και γοητεία με ενορχηστρώσεις διάφανες και πολύχρωμες συνάμα, μουσκ11 γεμάτη κατευναστικές ιδιότητες αλλά και πυροδοτικούς του ενθουσιασμού και της συγκίνησης μηχανισμούς Και δεν πρέπει να λησμονούμε 6εααίως ότι το αριστούργημά του η Κάρμεν, έργο ποτισμένο με θεατρικό ρεαλισμό, κατέχει τη θέση του προπομπού του ιταλικού αερισμού Γιώργος Β Μοvεμ6qσίτης

3 ΜΠΖΕ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ ΦΧΛΟΔΟΞΑ Αριστερά: Ένα πορτρέτο του Μπιζέ, που στη σύντομη ζωή του συναντήθηκε με τη μεγαλοφυτα αλλά και την απέραντη θλίψη και την απώλεια Ο Μπιζέ δεν απήλαυσε τη δόξα Η ιδιοφυία του αναγνωρίστηκε μετά τον τραγικά πρόωρο θάνατο του, στα 36 του χρόνια ΟΟ Μπιζέ γεννήθηχε στις 25 Οχτωορίου,του 1838,' στη λτ11 oικoγε νειακη κατοικια, στο παρισινο διαμέρισμα της Μονμάρτρης Η μητέρα του Εμέ, μια ερασιτέχνισσα πιανίστρια, αναγνώρισε πρώιμα δείγματα μουσικού ταλέντου στο μοναχογιό της και του δίδαξε νότες αλλά και αλφάοητο, όταν ήταν τεσσάρων χρονών, Ο πατέρας του Αδόλφος, ένας κατασκευαστής περουκών που έγινε δάσκαλος τραγουδιού, ενθάρρυνε επίσης τον Ζορζ και του μετέδωσε τις λιγοστές μουσικές γνώσεις που κατείχε, Ο ενθουσιασμός για τη μουσική εχπαίδευση του Ζορζ είχε το αντίτιμο του, Η αυξανόμενη αγάπη του για τη λογοτεχνία κατεστάλη από τη μητέρα του, η οποία 10υ έκρυοε τα βιολία για να συγκεντρωθεί στη μουσική, Εν τούτοις, η μονομανία των γονιών του ανταμείφθηκε όταν ο Ζορζ κέρδισε μια θέση στο Ωδείο του Παρισιού στις 9 Οκτωορίου του 1848, ακριοώς πριν τα δέκατα γενέθλια του, Σε λίγους μήνες άρχισε να οραοεύεται το θαυμάσιο παίξιμο του στο πιάνο και διαπρεπείς μουσικοί αδημονούσαν να τον διδάξουν Ο υπό συνταξιοδότηση καθηγητής μουσικής του Ωδείου, παρέμεινε στο Ωδείο για χάρη του, ενώ ο λαμπρότερος συνθέτης γαλλικής όπερας Σαρλ Γκουνό, συμπάθησε αμέσως το αγόρι Ο Μπιζέ διέθετε μια εκπληκτική μνήμη και μπορούσε να αφομοιώνει και να αναπαράγει οτιδήποτε διδασκόταν Ο Μπιζέ είχε ορει το δρόμο του Η πρώτη γεύση της επιτυχίας ήρθε με το Μεγάλο Βραοείο της Ρώμης, το οποίο μοιράστηκε με έναν άλλο συνθέτη το 1857 Το άμεσο μέλλον του διαγραφόταν χρυσό Εκείνο το χειμώνα ταξίδεψε στη Ρώμη Φθάνοντας εκεί τον ανουάριο του 1858, ο ευφυής 19χρονος παρεδόθη στον ίλιγγο της κοινωνικής ζωής Ήταν απέραντα αγαπητός Μολονότι δε διέθετε κλασική ομορφιά είχε ένα ρόδινο, παιδικό χρώμα, ξανθά μαλλιά και χοντρά γυαλιά η αίσθηση του χιούμορ που διέθετε (κάποτε εμφανίστηκε σε ένα χορό μεταμφιεσμένων ντυμένος μωρό) τον έκανε αξιαγάπητο σε όποιον συναντούσε Εν τω μεταξύ, το παίξιμο του στο πιάνο σάστισε τους μεγάλους συνθέτες της εποχής, συμπεριλαμοανομένου και του Φραντς Λιστ Αμφιδολίες Στη Ρώμη ήταν που άρχισε να αμφιβάλλει για τις ικανότητες του Ανεξήγητα, έστειλε μια κωμική όπερα σε ένα διαγωνισμό θρησκευτικής μουσικής τον οποίο ασφαλώς έχασε Εκείνος θεώρησε το γεγονός ως προσοολ11 κατά της ευφυ"ίας του Έπειτα ήρθε η κακοτυχία: το 1859 ενώ ήταν σε διακοπές, κόλλησε αμυγδαλίτιδα (μια χρόνια φλεγμονή στο λάρυγγα), ενώ περιέθαλπε έναν άρρωστο φίλο Αυτή η πάθηση τον ταλαιπώρησε κι

4 ο αργότερα στη ζω)l του και τελικά επιτάχυνε το θάνατο του Ο Μπιζέ επέστρεψε στο Παρίσι για να εδραιώσει τη φήμη του ως συνθέτη Τον επόμενο χρόνο πέθανε η μητέρα του, σε ηλικία 45 χρόνων κι αυτό τον συνέτριψε Ο Μπιζέ Όασιζόταν εξαιρετικά στη γνώμη της για τις συνθέσεις του, και με το θάνατό της κλονίστηκε σο6αρά η αυτοπεποίθηση του Τα χρήματα του ΌραΌείου της Ρώμης τελείωσαν το 1862 και ο Μπιζέ αναγκάστηκε να αναλάόει κάποια ευτελή εργασία, σε έναν εκδότη μουσικής Συχνά δούλευε 16 ώρες την ημέρα για να είναι συνεπής με τα εκδοτικά χρονοδιαγράμματα τους Του έμενε επομένως ελάχιστος χρόνος για τις δικές του συνθέσεις κι ότι έκανε δεν ανταποκρινόταν στο απαιτητικό κριτήριο του Τα επόμενα έξι χρόνια, ότι άρχιζε να συνθέτ ει, σύντομα το εγκατέλειπε και το κατέστρεφε Παρ' όλα αυτά κάποια έργα διασώθηκαν Η όπερά του, Les Pecheurs de Perles (Αλιείς Μαργσριταριών), είχε κάποια επιτυχία, αλλά οι κριτικές ήσαν δυσμεν είς Μόνο το έργο La Jolie FiJJe de PeΓth (Η Ωραία Κόρη του Περ θ), που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1866, άρεσε και στους ακροατές και στους κριτικούς Η ανάγκη για περισσότερα χρήματα, ώθησε τον Μπιζέ να συμμετέχει σε μουσι κούς διαγωνισμούς αλλά δεν κέρδισε ποτέ Απογοητ ευμένος άρχισε να πιστεύει ότι υπάρχει κάποια συνωμοσία εναντίον του έργου του Έγραψ ε στον εκδότη του Σουντ έν, το 1866: "Όλο και περισσότερη άρνηση και απογοήτευση με περιτριγυρίζει και δεν καταλαόαίνω γιατί" Πάνω: Ένα πορτρέτο της Ζενεβιέβ Αλεβί, που γνώρισε και ερωτεύτηκε ο Μπιζέ το 1867 Παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις της οικογένειας της, το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1869 Σχέση πάθους Ο Μπιζέ Όασανίστηκε από την ασθένεια του Η καρδιά του ήταν αδύνατη, ήταν επwεπής σε κρίσεις ρευματισμών που τον παρέλυαν και η Ο"Λληρή εργασία χειροτέρευε την κατάσταση του Η μοναδική χαρά του ήταν η θερινή κατοικία που κληρονόμησε από τον πατέρα του το 1863 στο Λα Βεσινέ, ένα εξοχικό προάστιο του Παρισιού Ο 25χρονος Μπιζέ άρχισε μια φλογερή σχέση με μια γειτόνισσα του, την Κόμισσα ντε Μορετόν ντε Σαμπριγιάν Πρώην πόρνη και καλλιτέχ Αριστερά: Οι θορυβώδεις δρόμοι της Μονμάρτρης ήταν οικείο θέαμα για το νεαρό Μπιζέ, που μεγάλωσε σε αυτήν την καλλιτεχνική συνοικία του Παρισιού DΧαραμίζετε χρσvo σε έναν μικρό ανάξιο ηλίθιο 1> Ένας συγγενής του Τσίμερμαν, δασκάλου του Μπιζέ, 1849 DΜπορώ επιτέλους να δηλώσω ότι είμαι μουσικός, κάτι που αμφισοητούσα για μεγάλο χρονικό διάστημα 1> ο Μπι ζέ, με την ολοκλίιρω011 της Συμφωνικής Ωδ11ς, Vasco da Gama, το 1860

5 Γεrovόταο Μπιζέ εν συντομία 1838: Γέννηση στις 25 Οκτωβρίου στη Μονμάρτρη, στο Παρίσι 1848: Αρχίζει σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού 1857: Κερδίζει το Μεγάλο Βραβείο του μουσικού διαγωνισμού της Ρώμης 1858: Φθάνει στη Ρώμη για μια τρίχρονη παραμονή 1859: Νοσηλεύει έναν άρρωστο φίλο του από τον οποίο κόλλησε την ασθένεια που του πρoξέvησε φλεγμovή του λάρuγγα, από την οποία πέθανε αργότερα 1860: Επιστρέφει στο Παρίσι 1861: Ο Μπιζέ κλονίζεται εξαιτίας του θανάτου της μητέρας του 1863: Η οικογένεια αγοράζει θεριvή κατοικία στο Λε Βεσινέ Ο Μπιζέ σχετίζεται με μια γειτόνισσα του η οποία θα αποδειχθεί πρότυπο για την Κάρμεν 1866: Πρώτη παράσταση της όπερας Η Ωραία Κόρη του Περθ, μια σπάνια επιτυχία σε κοινό και κριτική 1869: Παντρεύεται τη 2ενεβιέβ Αλεβί, κόρη του πρώην δασκάλου του στη μουσική 1870: Στρατεύεται στη Γαλλική Εθνοφυλακή με το ξέσπασμα του Γαλλο Πρωσικού πολέμου 1873: Αρχίζει να συνθέτει την Κάρμεν 1875: Πρώτη παράσταση της Κάρμεντον Μάρτιο Πεθαίνει στις 3 lουνίου στο Παρίσl Μετά το θάνατο της μητέρας του, ο Μπιζέ αναζήτησε την παρηγοριά στην υπηρέτρια της οικογένειας, τη Μαρία Ράιτερ Εκείνη γέννησε ένα νόθο παιδί, τον 2αν, τον 10ΎVιo του 1862 Παρ' όλο που το μωρό παρουσιαζόταν ως "εξάδερφος", δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ο Μπιζέ ήταν ο πατέρας Ο Μπιζέ φοβόταν την ταπείνωση σε περίmωση που θα έχανε ένα μουσικό διαγωνισμό και για αυτό συμμετείχε στη Μεγάλη Έκθεση του Παρισιού το 1868, με το ψευδώνυμο Γκλαστόν ντε Μπετσί Ο Μπιζέ θεωρούσε ότι είχε κλείσει ένα καλό συμβόλαιο για την όπερα του La Jolίe Fίlle de Perth, όταν το Thθatre yrique του υποσχέθηκε 3000 φράγκα για την πρώτη παράσταση, 1500 για την 3Οστή και φράγκα αν έφτανε τις 120 παραστάσεις μέσα σε τρία χρόνια Σήμερα, 130 σχεδόν χρόνια μετά την πρεμιέρα της, η όπερα δεν έχει φτάσει ακόμη τις 120 παραστάσεις + eper ίl1 iil'l!i θ1 )l 'ιι "" ε eoipo,n J),otodι lydw!91(aιtmaii I1 Jι'UiJlk,,,"q φnl"ufπ ",,,;nrru'» π ι!jer1in νης του τσίρκου, λέγεται ότι αποτέλεσε το πρότυπο για τον χύριο χαρακτήρα της όπερας του, Κάρμεν Το 1867 ο Μπιζέ ερωτεύτηκε τη Ζενε6ιέ6 Αλε6ί, την 18χρονη κόρη του πρώην δασκάλου του Η αυτοπεποίθηση του υπέστη άλλο ένα πλήγμα, όταν η οιχογένεια της διέλυσε τους αρρα6ώνες λίγες ε6δομάδες μετά την πρόταση γάμου του Μπιζέ Ο γάμος έγινε τελικά δύο χρόνια αργότερα, στις 3 ουνίου του 1869 Νευρικός κλονισμός Η ευτυχία κράτησε λίγο Το ούλιο του 1870, η Γαλλία 6ρ ισχόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Πρωσία Αντίθετα με άλλους συνθέτες που εγκατέλειψαν το Παρίσι, ο Μπιζέ παρέμεινε κι ακόμη, χατατάχθηκε στην εθνοφρουρά Στη διάρχεια της άγρ ιας χειμερινής πολιορκίας που ακολούθησε, ο Μπιζέ και η Ζενε6ιέ6 έφτασαν να τρέφονται με ποντίκια Ένα ταξίδι στο Μπορντό το επόμενο καλοχαίρι απέτυχε να ηρεμήσει τη Ζενε6ιέ6, η οποία υπέστη νευρικό χλονισμό Δεξιά: Το Κτίριο της Παρισινής Όπερας, ένας από τους διασημότερους οπερετικούς χώρους, ολοκληρώθηκε τελικά το 1875, τη χρονιά που πέθανε ο Μπιζέ, και τη χρονιά της πρώτης παρουσίασης της Κάρμεν Αριστερά: Η προμετωπδα μιας γερμανικής έκδοσης της όπερας του Μπιζέ, Αλιε(ς Μαργαριταριών Με την επιστραρ1i ΤOL'ς στο Παρίσι, ο Μπιζέ μοχθούσε παράγοντας τη μια όπερα μετά την άλλη, κι όλες έ6ρισκαν την ίδια χλωρή αντιμετώπιση από την κριτική Μερικές μάλιστα δεν έφτασαν ποτέ μέχρι τη σκηνή Οι ελπίδες του για την επιτυχία του Don Rodήgue χά&ηκαν όταν η όπερα όπου επρόχειτο να ανε6αστε κάηχε τον Οχτώ 6ριο του 1873 Εν τω μεταξύ είχε αρχίσει την Κάρμεν, που έμελλε να γίνει το γνωστότερο έργο του Η καταστροφή της όπερας και άλλα προ6λήματα παραγ καθυστέρησαν την πρώτη παρουσίαση μέχρι τις 3 Μαρτίου του 1875 Για μια ακόμη φορά ο ρεαλισμός του έργου του 6ρήχε απροετοίμαοτους ακροατές χαι κριτιχούς, που αντιμετώπισαν εχθρικά το αριστούργημα του Την εποχή εκείνη ο Μπιζέ είχε καμφθεί από μια κρίση οξείας αμυγδαλίτιδας, από την οποία δεν μπορούσε να απαλλαυε Το Μάιο εγχατέλειψε την πόλη για την υγιεινότερη ατμόαραιρα των προοστίων, ajjά χωρίς όφελος Ένα μπάνιο στον ποταμό Σεν του προξένησε μια σοοαρή ρευματική κρίση, που οδήγησε σε δύο καρδιαχές προσ60λές Ο Μπιζέ πέθανε στην έχτη επέτειο του γάμου του, οτις 3 ουνίου του 1875

6 ,, ΜΟVGικό GnjlEiw1!α ΜΠΖΕ Κάρμεν Σουίτα Αρ 1 Prelude [1] Aragonaise [2] Intermezzo [3] Seguidilla [4] Οι Δραγόνοι της Αλκάλα [5] Οι Τορεαντόρ (Ταυρομάχοι) [6] Η όπερα Κάρμεν, δεν είναι απλώς το αριστούργημα του Μπιζέ αλλά και μια από τις σημαντικότερες όπερες του 190υ αιώνα Με τόπο δράσης την σπανία, αφηγείται την ιστορία μιας φλογερής νεαρής τσιγγάνας που ερωτεύεται έναν νέο στρατιώτη Μόλις όμως αυτός εγκα ΜΟΥΣΚΕΣ ΕΝΝΟΕΣ Farando/e Μια ζωηρή χορευτική μελωδία της ΠροΌηγκίας που συνήθως συνοδεύεται από φλάουτο και τύμπανο Αριστερά: Πρσμετωπίδα στην όπερα τσυ Μπιζέ, Κάρμεν, πσυ παρσυσιόστηκε στο Παρίσι το 1875 ταλείπει τα πάντα για χάρη της, εκείνη τον παρατά, με τραγικές συνέπειες Η ενορχήστρωση της ορχηστρικής σουίτας δεν προδίδει τη συναρπαστική ατμόσφαιρα της αρχικι]ς όπερας Κάρμεν Σουίτα Αρ 2 Το Εμβατήριο των Λαθρεμπόρων [7] Habanera [8] Νυχτερινό [9] Το τραγούδι του Τορεαντόρ [1 Ο] Αλλαγή Φρουράς [11] Τσιγγάνικος Χορός [12] Α υτή η σουίτα, η οποία περιλαμοάνει κάποιες ορχηστρικές προσαρμογές από την όπερα, αφηγείται το μύθο της Κάρμεν, καθώς διχάζεται ανάμεσα στον έρωτα της για τον Δον Χοσέ και τον αλαζονικό ήρωα των ταυρομαχιών Η σουίτα περιέχει δύο ιδιαίτερα '1σπανικές" συνθέσεις: τη σαγηνευτική, εξωτική Habanera και τη μαυριτανική μουσική του Τσιγγάνικου Χορού 'Arlesienne Σουίτα Αρ 1 Prelude [13] Minuet [14] Adagietto [15] Carillon [16] Το 1872 ο Μπιζέ έγραψε τη σκηνική μουσική για ένα έργο έρωτα και τραγωδίας στην αγροτική Προοηγκία, γραμμένο από τον Αλφόνς Ντοντέ Βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, αναφέρεται σε δυο αδέρφια: ο Φρεντερί, που είναι ερωτευμένος με ένα κορίτσι από την Αρλ, και ο νοσάν, ο καθυστερημένος διανοητικά αδερφός του, ο οποίος ανακτά τη νοημοσύνη του ως εκ θαύματος, μετά το θάνατο του αδερφού του Το έργο δεν είχε μεγάλη επιτυχία και ένα μήνα μετά την πρώτη παρουσίαση του, ο Μπιζέ έπλασε αυτήν την τετραμερι] σουίτα για μια συναυλία Η μουσική έγι νε αμέσως δηιιοφιλής και είναι αυτή η μορφι] με την οποία ακούγεται σι}μερα η Αρλεζιάνα 'Arlesienne Σουίτα Αρ 2 Ποιμενικό [17] Intermezzo [18] Minuet [19] Farandole [20] Η δεύτερη αυτή σουίτα διιuιουργιjθηκε μετά το θάνατο του Μπι ζέ, από τον Ερνέστ Ζιρό, έναν από τους συνεργάτες του Χρησιμοποίησε τρία κο/ιμάτια από το πρωτότυπο του Μπι ζέ, που περιλαμοάνει τη διάσημη Farandole, αλλάπεριέργως προσέθεσε το Μενουέτο από τη σχεδόν ξεχασμένη όπερα του, Η Ωραία Κόρη του Π ερθ Είναι ένα θαυμάσιο έργο, ιδιαίτερα αγαπητό στο κοινό των συναυλιών, μολονότι δεν αποδίδει το δράμα της αγροτικής ζωής της Προοηγκίας, όπως είχε απεικονιστεί στο πρωτότυπο Πάνω: Σελίδα από το χειρόγραφο της σύνθεσης τσυ Μπιζέ Αρλεζιάνα, όπου φαίνσνται σι σημειώσεις τσυ

7 _, ι &2 ++ j{vg!!:,ί / K rijle HABANERA από την Κάρμεν,Σουίτα αρ 2, / i f1 / n ( h ιrι (, Σ '" /1,, r ι h 11, t D C# C C C Β lli mp t t,ο t D Α D Α D Α D Α D Α D Α f""""ιιιιιι """""'",ο n,ο ιrι όο ι ι ' h " 4 i, Α 3 5 D, Γ'", v ""ii Σ " ""ii ιιι h, r, ""ι, v ι Α G# G F Ε F G F Ε D C# Α D Α D Α D Α D lli D lli,"", """""' """"""" ι ι ι ι ι ιιι ιιι, f 7 / Il ιιι ι, v U "' ι 'v c c C Β lli Α Α G F Ε D Ε F Ε t ,,ο D_ ι,ο ι ι ι ι ι D lli D_ lli D lli lli D Α C# Α """"' Γ"" 11 ""ii ιιι 11

8 i ' 1 10 / h ο ιιιοι hooι r_ " 11 ' 11ι ''V oj D D C# C C C Β lli Α Α G # G D Α D Α D Α D Α D Α D Α, Γ"" ι I "" "'" ' ho γ i 13 1 l / 1 ho r_ γ ι ν t oj &{ Γ"" ο ιιιι ho F Ε F G F Ε D C # C C C Β lli D Α D Α D lli D lli D B:J D B:J """"""'",""" "'""""", ι ι L ho ι " 16 fι 11 J / ho 11, οι _ γ οι tj t t Α Α G F οι Ε D Ε F Ε D Α D Ε D lli D lli D Α C # Α D F# Α mf /ιιιιι", : ι, ι ι ' ho γ ι 11 '",J

9 19 fi U Γ"' /,' t ι, "" ι ι ι tj F# Α F# Ε D Ε F# G Α Α Α Α Β Α ι D Α F# Α D Α F# Α D Α F# Α :, '"' : Γ"' ι _ '"' ι r r ' r r r ι ίiίi 22 / fi U ι ι ι ι ι I ι ι ι ι tj G Β Ε F# G Β G F# Ε F# G Α D Β G Β D Β G Β D Β G Β, '"' _ '"' r r r ίiiii ' tl / '"' ι ι 25 _ ι ι ι ι ", tj ι J Β Β Β Β C# Α D Α D Ε F# Α F# Ε , t D G Α G D F# Α D Α F# Α : : :, '"' ι ι r _ '"'ι r ι r ' r ι ι :iiij JιιιιιιI8""" r

10 / / t D 9 i 28 ι8 ; I ι r_ Iff ' / r, : '1 ι U D Ε F# G Α Α Α Α D C# G Β Ε F# D Α F# Α D Α F# Α D Β G Β, _,, ι, Iff / r r :::; = = 31 i "' '! ι ιιι ι V _ > 1 r_ ι Iff U G Α G F# Ε F# G Α C# Β G# Α F# Ε D Α D rίι f D Β G Β Β G Β D D Α D v 5 D ι ' ίiii 1': > ""'(_ Δ'" '":" '"': a, 11'"': r r ιιι ΟΔΗΓΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ Μια επιλογή από εύκολα στην εκτέλεση θέματα από το CD: Θέση [8] Αν συμοουλευτείτε τις οδηγίες στη σελίδα ιν του Αξία φθόγυου: ) =1/8 =1/4 }= 1/2 j =1 J=2 ο =4 10υ τεύχους της σειράς, θα μπορέσετε να παίξετε τις Παύση: =1/8 =1/4 " =1/2 =1 =2 =παύση ολοκλήρου μελωδίες της παρτιτούρας ακόμη κι αν δεν έχετε μουσικές γνώσεις Κάθε νότα σημειώνεται με το όνομα της (αν παίζετε πιάνο κοιτάξτε παρακάτω για τις θέσεις τους στα πλήκτρα) Ο αριθμοί δείχνουν τις θέσεις των δαχτύλων αρχίζοντας από το 1 (αντίχειρας) Δ & V (τόξα) δείχνουν τα σημεία στα οποία έχει συντομευτεί η μουσική Το χρονικό σήμα στην αρχή του πενταγράμμου δείχνει τον αριθμό των χρόνων ανά μέτρο Παρεστιγμ ένη νότα Ο): επιπλέον το ήμισυ της κανονικής χρονικής αξίας ρρ = πολύ σιγά mιf = μετρίως δυνατά ρ = σιγά f = δυνατά πιρ = μετρίως σιγά ff = πολύ δυνατά > = περιικιότερσ τονισμένη νότα r' = παύση (cresc) = αύξηση της έντασης Το αρχικό κλειδί είναι Φα; παίξτε όλες τις Λα, Λα ύφεση μέχρι το μέτρο 18 Από εοο) και πrρα το κλειδί αλλάζει σε Ρε: παίξτε όλες τις Φα και τις Ντο, Φα δίεσιι και Ντο δίεσιι αντιστοίχως Γί (μέτρο 32): επιοραδύνετε θαθμηδόν (1) συνενώνει νότες σε μια φράση (σύζευξη διαρκείας), ή (2) ενώνει νότες συν!ί)νυμες (σύζευξη), και οε αυτήν την περίπτωση χτυπάμε μόνο την πρώτη νότα κα ι αφήνουμε τις άλλες απλώς να διαρκέσουν ( Οίιη) = ελάττωση της έντασ ης ΠΑΝΟ ΕΓΧΟΡΔΑ ΞΥΛΝΑΠΝΕΥΤΑ ΚΘΑΡΑ Μέτριο Μέτριο Μέτριο Εύκολο

11 /", i Σ ι:= / 1Γ"'JI'tι,_ "''''''''''έ,:::'''' Jtvyq yrαs rnj!!!κjl ΟΡΧΗΣΤΡΚΑ ΑΡΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΑ Μολονότι οι ολοκληρωμένες συνθέσεις που μας άφησε ο Μπιζέ είναι λίύες και οι κριτικοί της εποχής του τον απέρριψαν ως παιδί θαύμα, τα aξιoμνημόνευτα αυτά έρύα τον καθιέρωσαν ως ιδιοφυή τεχνίτη της μελωδίας και της δραματουρύίας ΚΑΡΜΕΝ ΣΟΥΤΑ ΑΡ 1 Το Πρελούδιο [1] της σουίτας αρχίζει με ένα θέμα που εισάγουν τα τσέλα στο φόντο της μαρμαρυγής των βιολιών πάνω και του πιτσικάτο των εγχόρδων κάτω Έτσι υποβάλλεται άμεσα το κλίμα της ιστορίας οι εντάσεις, το δράμα και τα πάθη της Το Αραγονέσα [2] που ακολουθεί, είναι μια ηχητική σκηνή από τον ηλιόλουστο κόσμο της νότιας σπανίας, όπου τοποθετείται το δράμα Τα χάλκινα πνευστά αποδίδουν το ζωηρό ρυθμό με έπαρση Μόνο προς το τέλος η μουσική σκοτεινιάζει στιγμιαία, καθώς έγχορδα, κλαρινέτα και φαγκότα, υπαινίσσονται την επερχόμενη τραγωδία, προτού επιστρέψουν στον κυματιστό μαυριτάνικο ρυθμό Το Intermezza [3], μια αξέχαστη μελωδία μεγάλης ομορφιάς, αρχίζει με ένα σόλο φλάουτου με συνοδεία άρπας Πρώτα ενώνει τη φωνή του το κλαρινέτο κι έπειτα τα κόρνα και τα έγχορδα Όλα προσθέτουν ζεστασιά και πλούτο χωρίς να διαταράσσουν την απόλυτη ηρεμία του αυτού μέρους θαυμάσιου Στη ΣεγKVΤίγια [4], έναν παραδοσιακό ιοπανικόχορό, το φλάουτο εισάγει τη μελωδία κι έπειτα ερωτοτροπεί για λίγο με τα ξύλινα και τα χάλκινα πνευστά, προτού η υπόλoιrτη ορχήστρα ενώσει τη φωνή της στο διάσημο και αποπλανητικό χορό της Κάρμεν Οι Δραγόνοι της Αλκάλα [5], ξεκινούν με τα φαγκότα αλλά γρήγορα αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο το κλαρινέτο Τμήματα του θέματος υιοθετούνται από τα ξύλινα πνευστά αλλά ουσιαστικά, αυτό το εμβατήριο ε ίναι ένας πνευματώδης διάλογος ανάμεσα στο κλαρινέτο και τα φαγκότα Οι Ταυρομάχοι [6] αρχίζουν με έναν τσιγγάνικο χορό όπου τα χάλκινα πνευστά και τα κύμβαλα παίζουν μείζονα ρόλο Ο χορός παύει καθώς μια επαναλαμβανόμενη συγχορδία αναγγέλλει την είσοδο του τορεαντόρ Εκπροσωπείται από μια τραχιά και αρρενωπτ'ι μελωδία ταιριαστή προς τον ήρωα της αρένας Σύντομα όμως η μουσική επιστρέφει στη δίνη του τσιγγάνικου χορού, καθώς η Κάρμεν γοητεύει με τα θέλγητρα της τον τορεαντόρ 2 ΚΑΡΜΕΝ ΣΟΥΤΑ ΑΡ 2 Το ΕμθατήρlO των Λαθρεμπόρων[7] είναι απόκοσμο, καθώς φλάουτα συνοδευόμενα από το το πιτσικάτο των βαθύχορδων εισάγουν απαλά το θέμα Σύντομα, ακούγονται τα φαγκότα που παίζουν απόμακρα, διαφυλάσσοντας την απόκοσμη ατμόσφαιρα Η μουσική άλλοτε σκοτεινιάζει κι άλλοτε φωτίζεται, σύντομα όμως το επίμονο

12 εμβατήριο επανέρχεται Η Habanera [8], η διασημότερη μελωδία της σουίτας, βασίζεται σε ένα Κουβανέζικο χορευτικό τραγούδι Στα χέρια του Μπιζέ όμως μεταμορφώνεται σε μια κυματιστή και εξαιρετικά θελκτική μελωδία, η οποία συνοψίζει αριστοτεχνικά το χαρακτήρα της Κάρμεν Αλλαγή διάθεσης Αντίθετα το Νυχτεριvό [9] είναι σε μια εντελώς διαφορετική διάθεση, ήρεμη, ρομαντική Από την έναρξη με τα κόρνα, τη συνέχεια με την εκφραστική ερμηνεία των βαθύχορδων, μέχρι τον απόηχο του κόρνου στο τέλος Το Τραγούδι του Τορεαvτόρ [10] α νοίγει με μια επιθετική διάθεση, ο ταυρομάχος εκπροσωπείται από το κόρνο Τελικά επανέρχεται το θέμα που ακούγεται προηγουμένως στους Τορεavτόρ, και το μέρος καταλήγει με ολόκληρη την ορχήστρα, σε μια συναρπαστική κορύφωση Η Αλλαγή Φρουράς [11] αναγγέλλεται από το κάλεσμα μιας σάλπιγγας Ακολούθως δύο φλάουτα παίζουν ένα ζωηρό μικρό εμβατήριο Συναντώνται με σποραδικές κραυγές της κορνέτας και συνοδεύονται εδώ κι εκεί από το πιτσικάτο των εγχόρδων, μέχρι να ακουστούν τα χάλκινα πνευστά και το τρίγωνο Καθώς φουντώνει το εμβατήριο, μια θαυμάσια συνομιλία α κούγεται ανάμεσα στα δύο φλάουτα και στην ορχήστρα, προτού το εμβατήριο σβήσει ήσυχα, μακριά Στον Τσιwάvικο Χορό [12], ο Μπιζέ χρησιμοποιεί ιδιώματα της ισπανικής τσιγγάνικης μουσικής για να πλάσει αυτόν τον εξωτικό και σφριγηλό χορό Εδώ φλάουτο και πίκολο, τονισμένα σε διαστήματα τρίτης, συναγωνίζονται και στροβιλίζονται στο φόντο του πιτσικάτο των εγχόρδων και της άρπας, η οποία δίνει την ψευδαίσθηση συγχορδιών κιθάρας Μετά από αυτό, τα χάλκινα πνευστά αποδίδουν τη μελωδία και ο χορός παίρνει άγρια, γρήγορη και φρενιτιώδη μορφή πριν σταματήσει αιφνίδια Πόνω: Ο Μπιζέ εμπνεύστηκε από το ζειν επικινδύνως και τη ρομαντική εικόνα του ταυρομάχου Τις εμπνεύσεις του εφάρμοσε με μεγάλη επιτυχία στην Carmen Δεξιό: Ανασύνθεση ενός σκηνικού για την όπερα Carmen, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Εμίλ Μπερτιέ το 1875 Η ΜΑΓΕΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΚΗΣ Εξωτικά τοπία Ένα από τα μεγάλα χαρίσματα του Μπιζέ ήταν η ικανότητα του να περιγράφει εξωτικά τοπία, διασκευάζοντας παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια και χορούς και να τα αφομοιώνει τέλεια στη μουσική του Η Κάρμεν λόγου χάρη είναι τόσο διαποτισμένη από το πνεύμα της σπανίας, που είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ο Μπιζέ δεν την είχε επισκεφτεί ποτέ Παρακολουθείστε τους κυματιστούς λατινικούς ρυθ,uούς τηςsegιιίdilla [4], το στροδίλισμα της Habanera [8], δασισμένο σε έναν ζωηρό Κουδανέζικο χορό, την Aragonaise [2] και τον Τσιγγάνικο Χορό 1[12], που γέμουν από την αίσθηση της Μαυριτανικής σπανίας Στις Σουίτες LΆresίenne, ιδιαίτερα στοcariιιοn [16] και το ΡastΟΓae [17], ο αισθησιασμός και το πάθος της Μεσογείου, εκφράζονται αριστοτεχνικά, θυμίζοντας μας μέχρι το τέλος ένα ερημικό αλλά όμορφο τοπίο ΜΟΥΣΚΕΣ ΕΝΝΟΕΣ CariJJon Μια σειρά 70 περίπου κουδουνιών με τα οποία παίζονται μελωδίες Μερικές φορές, τίτλος έργου που χρησιμοποιεί ένα σχετικό θέμα Seguidil/a Ένας γρήγορο; σπανικό; χορός σε τριπλό χρόνο, συνα'jευόμενο; συνήθως από καστανιέτες

13 3 L' ARLESIENNE ΣΟΥΤΑ ΑΡ 1 Το Πρελούδιο [13] σε αυτό το τραγικό δράμα αρχίζει με ένα παλιό προβηγκιανό εμβατήριο που παίζουν τα έγχορδα και τα ένα από τα τεξύλινα πνευστά, πρώτα χωριστά κι έπειτα ρη η ορχήστρα αυτό το ζωηρό εμβατήριο, στην αρχική μορφή του Το δεύτερο μέρος είναι να βασανιστικό και χαμηλόφωνα γαλήνιο Αυτό είναι το μουσικό θέμα του lνοσάν, του καθυστερημένου πνε υματικά αγοριού του αρχικού έργου, το οποίο αποδίδεται από το γοερό σαξόφωνο Το Πρελούδιο τελειώνει προστάτη αγίου Το θέμα επαναλαμβάνεμε το δυσοίωνο και παθιασμένο θέμα του Φρεντερί, του νέου που είναι ερωτευμένος ενός μεσαίου τμήματος, το οποίο περιλαμμε το "κορίτσι από την Αρλ" Αυτό εισάγεβάνει μια στοχαστική μελωδία στο φλάουται από τα βιολιά πριν το αναλάβουν άλλα τμήματα και τελικά, ολόκληρη η ορχήστρα Ανάλαφρη μουσική γε μάτη ευθυμία και και τα ξύλινα πνευστά Το Adagietto [15] για βαθύχορδα σε τετραμερή αρμονία είναι λειότερα μέ ρη της σουίτας Απεικονίζει σε ταυτοφωνία Ακολουθούν τρεις παραλέναν ν εανικό έρωτα που ξαναζωντανεύει λαγές του θέματος, προτού παίξει ολόκλημετά από 50 χρόνια χωρισμού και είναι γεμάτο από αβρότητα και πάθος Τελειώ νει εξαίσια με μια γαλήνια, γεμάτη πληρό αργό, παράξετητα φράση Οι ήχοι της καμπάνας στην αρχή του CarίIlon [16] είναι αφοπλιστικά απλοί και αναγγέλλουν τη συνάθροιση των χωρικών που προετοιμάζονται για τη γιορτή του ται και παραλλάσσεται πριν την εισαγωγή το Αλλά ενώ παίζεται η μελωδία αυτή από το φλάουτο και τα έγχορδα, τα κόρνα ηχούν και οδηγούν απαλά τη μουσική πίσω, χαρά, το Μεvουέτο [14] αρχίζει με τα στην εναρκτήρια μουσική του Cari//on, που έγχορδα Κατόπιν, μετά από ένα ρυθμικό, λυρικό μέρος, το κλαρινέτο και το σαξόφωνο παίζουν έναν όμορφο σκοπό, ενώ τα βιολιά πλανιώνται σε μια μαγευτική αντι 4 στικτική μελωδία Όλα είναι αβ ίαστα και απολαυστικά ενορχηστρωμένα Προς το τελειώνει με ένα ηχηρό φόρτε τέλος του μέρους, το όμποε τραγουδά μια Το Ποιμεvικό [17] είναι σκηνογραφ ία στην φράση κι έπειτα επανεμφανίζεται το εναρ L' ARLESIENNE ΣΟΥΤΑ ΑΡ 2 καλύτερη στιγμή της Ο βροντώδης ρυθμός κτήριο θέμα Το μέρος τελειώνει με έναν της μουσικής, υποβάλλει την εικόνα των γοητευτικό διάλογο ανάμεσα στα έγχορδα χωρικών που επιστρέφουν από τους αγρούς ndes " me5 eucor Col1 ecto gesbl'let 21/:e 8Llite Edzfzon α "InalfI, Deux suites de Concert ρ ο νκ ΡΑΝΟ tofgeas B l EI Λ" Ί}:, ιιο /l {/Ί,q Ζ ( ' _γ!itfιfιfιο/ι,{;,,ι,ιω" ), :γ 1H N",Ytilihi'n ιί ιl/ιιι/π ιιιιιιί,i,,ί '/ι,'( lιiiill'iilr ρ,ίιιι Οr, h,'i,', Πάνω: Προμετωπίδα της μεταγραφής για πιάνο της ' Arlesienne του Μπιζέ μέσα στην κάψα του μεσημεριού Υπάρχει όμως και λυρισμός, στη θαυμάσια μελωδία που θυμίζει κελάηδισμα πουλιών και η οποία εισάγεται λίγο πριν ξανακουστεί το ποιμενικό θέμα Στο Intermezzo [18], η κύρια μελωδία αποδίδεται από σαξόφωνο και κόρνο με συνοδεία εγχόρδων Είναι μουσική απλή και συναισθηματική Στο έργο, η μουσική αυτή προηγείται της σκηνής όπου ο Φρεντερί συμφωνεί να ξεχάσει την Αρλεζιάνα και να παντρευτεί το κορίτσι που τον αγαπά από παλιά Το Μεvουέτο [19] είναι δάνειο από την όπερα του Μπιζέ, Η Ωραία Κόρη του Περθ Γεμάτο ευγένεια και χάρη είναι δικαίως δημοφιλές, αν και μοιάζει λίγο εκτός τόπου στο παθιασμένο πλαίσιο της μουσικής που το περιβάλλει Η διάσημη Farandole [20] βασίζεται σε μια παλιά προβηγκιανή μελωδία Εδώ, αρχίζει με το εμβατήριο της αρχής της Σουίτας αρ 1 και το οποίο αργότερα υφαίνεται και συνδυάζετα ι με τη Farandole Η ζωηρή αυτή μουσική, γεμάτη ευθυμία και ζωή, είναι ιδανική κατάληξη στο έξοχο αυτό έργο

14 ΣΥΜΦΩΝΑ ΣΕ ΝΤΟ ΜΕΖΟΝΑ Μεγάλο μέρος από το έργο του Μπιζέ που διασώθηκε, ανήκει στα τελευταία χρόνια της ζωής του Η συμφωνία αυτή, γραμμένη μόλις στα 17 χρόνια του, αποδεικνύει το απαράμιλλο χάρισμά του να δημιουργεί θαυμάσιες μελωδίες Ο Μπιζέ θεωρούσε τον εαυτό του συνθέτη όπερας κι όχι μουσικό εκδότη και πολλά έργα του έμε ιναν ανολοκλήρωτα Ακόμη κι αυτά που ολοκλήρωσε παρέμειναν χαμένα μέσα σε στοίδες χαρτιού, για να ανακαλυφθούν μετά το θάνατο του Η συμφωνία αυτή, η πρώτη του, δεν αποτέλεσε εξαίρεση Έμεινε αγνοημένη, σε μια στοίόα χειρογράφων του Μπιζέ που είχε δωρηθεί στο Ωδείο του Παρισιού, επί 58 χρόνια μετά το θάνατο του, μέχρι το 1933 Παίχτηκε δημόσια για πρώτη φορά το 1935 Προφανώς ο Μπιζέ, επειδή ήταν πολύ νέος όταν έγραψε τη συμφωνία αυτή (1855), τη θεώρησε σπουδαστικό έργο ανάξιο έκδοσης Το αντιμετώπισε ως άσκηση τεχνικι1ς και μοιάζει πολύ με μια συμφωνία που συνέθεσε ο δάσκαλος του Γκουν ό, την ίδια περίπου εποχή Διαθέτει εν τούτοις ποιοτικά στοιχεία που την κάνουν ξεχωριστή και αποδεικνύουν την ιδιοφυτα του Μπιζέ στην παιδική ηλικία του Παλλόμενος ρυθμός Το πρώτο μέρος αποδεικνύει την ικανότητα του Μπιζέ να δημιουργεί ένα ρυθμό που πάλλεται ακατάπαυστα Ο τόνος είναι ζωηρός και ο Μπιζέ δείχνει την επινοητικότητα του εισάγοντας ολόκληρη την ΟΡΧ1στρα χωρίς να διαταράξει τον Πάνω: Το περίφημο Ωδείο του Παρισιού στο οποίο ο Μπιζέ κληροδότησε τα χειρόγραφά του Εδώ ανακαλύφθηκε η παρτιτούρα της Συμφωνίας σε Ντσ μείζσνα Όασικό ρυθμό, τον οποίο παίζουν τα έγχορδα μέχρι το τέλος Μελωδίες πηγαινοέρχονται, άλλοτε κατευναστικές κι άλλοτε συναρπαστικές τα ξύλινα πνευστά παίζουν μια εντυπωσιακή μελωδία προς το τ έλος του μέρους αλλά ο ρυθμός μετράει το χρόνο αδιάφορος Το όμποε είναι ο πρωταγωνιστής του επιόλητικού δεύτερου μέρους, αναόλύζοντας τις θρηνώδεις νότες του με σπαρακτική θλίψη, ενώ το πιτσικάτο των εγχόρδων ανιχνεύει το ρυθμό απαλά στο υπόστρωμα Η διάθεση δε διατηρείται για πολύ η μελαγχολία πλήττ εται από τις αναδευόμενες εντάσεις των Όαθύχορδων, οι οποίες ξαναφέρνουν μια αίσθηση κανονικότητας Η αποκατάσταση μιας ελαφρότερης ατμόαραιρας ολοκληρώνεται στο τελευταίο μέρος, όπου ο Μπιζέ αποσύρει όλους τους φραγμούς, προσφέροντας πλήρη ε λευθερία σε όλα τα όργανα της ορχήστρας Το αποτέλεσμα είναι μια ανοδική κλίμακα ευθυμίας, ενώ ο αδιάκοπος ρυθμός εμμένει στην ατμόσφαιρα μέχρι το τέλος ΣΗΜΑΝΤΚΑ ΕΡΓΑ Όπερα/οπερέτα: Δόκτωρ Θαύμα Δον Προκόπιο Αλιείς Μαργαριταριών Η Ωραία Κόρη του Περθ Τζαμιλέ Δον Ροντρίγκο Κάρμεν Συμφωνίες: Συμφωνία σε Ντο μείζονα Συμφωνία σε Ντο μείζονα "Ρώμη" Συμφωνική Ωδή "Βάσκο ντα Γκάμα" (χορωδιακό) Ορχηστρικά έργα: Εισαγωγή σε Λα μείζονα Σκέρτσο και Πένθιμο Εμβατήριο σε Φα ελάσσονα Πένθιμο Εμβατήριο σε Σι ελάσσονα Η Αρλεζιάνα (σκηνική μουσική) Μικρή Σουίτα για Ορχήστρα Εισαγωγή "Πατρίδα" Θρησκευτική μουσική: Κλόβης και Κλοτίλδη (καντάτα) Δαβίδ (καντάτα) Te Deum (φωνητικό) Πιανιστικό έργα: Νυχτερινό σε Ρε μείζονα Παιδικά παιγνίδια, ντουέτο για πιάνο Αισθηματικός Διάλογος Βόλτα στο Σεληνόφως Ο Τρίτος Χορός Τραγούδια: 47 τραγαjδια όπου περιλαμβάνονται τα: Η Ζωή μου έχει το Μυστικό της Δεν προσεύχεσαι Επιλογή από αυτά τα έργα θα συμπεριληφθεί σε προσεχές τεύχος

15 Ο ΤΑΜΠΟΥΡΟ Η ΕΠΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ ΠΩΣ ΛΕΤΟΥΡΓΕ ΤΟ ΤΑΜΠΟΥΡΟ ΤΟ δίχτυ του οργάνου, είναι μια λωρίδα από συρμάτινες χορδές, οι οποίες τεντώνονται στη διάμετρο του δέρματος της βάσης Όταν παίζουμε το τύμπανο, το δίχτυ δονείται δημιουργώντας ένα ξηρό βουητό, Το κυλινδρικό σώμα του τυμπάνου κατασκευάζεται από ξύλο ή μέταλλο Οι κρουόμενες επιφάνειες ήσαν αρχικά από δέρμα μοσχαριού Σήμερα κατασκευάζονται συνήθως από πλαστικό Η :0, στια μουσική σημ<;χσία των :τάνων αποδεικνύεται από διαρχή παρουσία τους Ο π,,οι ; συνοδεύει ιδανικά τους εοροι: = και χάθε είδους εκδηλώσεις σε ( Ό αι χώρους Το ταμπούρο ένα ;:00 κ ι ;ι νδρικό τύμπανο ως στρατιωκο OlΌικό όργανο κατείχε πάντα μια ητι κή θέση στα στρατεύματα, σε πόλεμ IΊ σε ειρήνη Αυτό έδινε τα πολεμικά σιθήματα, υπερνικώντας με τον διαπεραστι χό Tr,,(O του τον ορυμαγδό της μάχης Α),)ά και οι συνθέτες έχουν χρησιμο :τοιήσει το ταμπούρο Όταν ο Χάιντν στη Συμφωνία Αρ 100, συνέθεσε μέρη για επιπλέον κρουστά και συμπεριέλαόε σε αυτά το ταμπούρο, το έργο έγινεyvωστό ως η "Στρατιωτική Συμφωνία" Κατά τον 190 και τον 200 αιώνα; οι συνθέτες εξακολούθησαν να χρησιμοποιούν το ταμπούρο για τη δημιουργία στρατιω ISBN Χ τικής ατμόσφαιρας, όπως διαπιστώνουμε στις συνθέσεις του Μπιζέ Στις μέρες μας, το ταμπούρο συνδυάστηκε με άλλα τύμπανα, κύμόαλα και κρουστά όργανα που διαμόρφωσαν το όργανο της "ντραμς" Ξεκινώντας από το τριάντα, την εποχή της χορευτικής ορχήστρας, αυτό το οργανικό συγκρότημα έχει γίνει ο ρυθμικός πυρήνας ενός μεγάλου φάσματος μουσικών στιλ, τόσο διαφορετικών όσο η μουσική χέόι μέταλ και η ρέγκε Στη λα"ίκή μουσική το ταμπούρο ευθύνεται συνήθως για τη, ρυθμική αντίστιξη Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ήχος των ηλεκτρονικών τυμπάνων απλώς συγγε νεύει με το πραγματικό αντίστοιχο του Όπως σε όλα τα τύμπανα, είναι απαραίτητο να διατηρούνται τεντωμένα τα δέρματα Στα παλιά όργανα τεντωνόταν ένα σκοινί μεταξύ των δερμάτων στιμερα χρησιμοποιείται μια σειρά διατατικών κλειδιών Γεrovότα Παλιότερα, όταν το τύμπανο παιζόταν συνήθως στην ύπαιθρο, η υγρασία προκαλούσε χαλάρωση των δερμάτων με αποτέλεσμα, την αλλοίωση της ηχητικής του ποιότητας Το ταμπούρο ονομάστηκε αρχικά πλευρικό τύμπανο εξαιτίας της θέσης του οργάνου στο πλευρό του παίκτη Στη διάρκεια των παρελάσεων στηριζόταν με μια ζώνη που φορούσε στη κτης μέση του ο παί"