Αξιότιμε κ. Νανόπουλε. κ. Δήμαρχε. Αγαπητοί συμπολίτες, Κυρίες και κύριοι,

Transcript

1 Αξιότιμε κ. Νανόπουλε κ. Δήμαρχε Αγαπητοί συμπολίτες, Κυρίες και κύριοι, Έχουμε την τιμή να καλωσορίζουμε έναν από τους σημαντικότερους φυσικούς της εποχής μας, τον κύριο Δημήτρη Νανόπουλο καθηγητή Φυσικής υψηλών ενεργειών στο Texas A&M university.o κύριος Νανόπουλος, υποψήφιος για Νobel, έχει διατελέσει ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης(CERN),στο Σάσσεξ university,στο Harvard και σε άλλα διακεκριμένα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Το ερευνητικό του έργο αφορά τη σωματιδιακή φυσική και την Κοσμολογία. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα ανήκουν η υπερσυμμετρία, η υπερβαρύτητα,οι θεωρίες υπερχορδών και η βιοφυσική, ενώ έχει συγγράψει πάνω από 680 πρωτότυπες εργασίες, ασκώντας σημαντική επιρροή στην επιστημονική κοινότητα. Είναι ιδιαίτερα τιμητικό που ο κ. Νανόπουλος ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης του δήμου μας,αισθανόμαστε δέος και θαυμασμό και νιώθουμε τόσο ευχαρίστηση, όσο και ευγνωμοσύνη για το έργο του, το οποίο αναβαθμίζει την Ελλάδα κοινωνικά και επιστημονικά. Θα μιλήσω τώρα για την Κοσμολογία και το πώς αυτή, με εκφραστή τον κ. Νανόπουλο, επηρεάζει τη ζωή και το μέλλον του σύγχρονου ανθρώπου. Οι έρευνες στα διάφορα επιστημονικά κέντρα μελετούν από τι αποτελούμαστε και ποια είναι η αρχή του σύμπαντος, μέσω της ανεύρεσης των υποατομικών σωματιδίων. Το ερώτημα

2 που απευθύνω στον κ. Νανόπουλο, αφορά στο επίπεδο των ανακαλύψεων στον τομέα αυτό στα διάφορα επιστημονικά κέντρα. Στο βιβλίο σας αναφέρετε πως ο επιστήμονας δεν πρέπει ποτέ να νιώσει πως κατέχει όλη τη Γνώση και άρα το ύπουλο συναίσθημα ότι είναι ισότιμος με αυτήν. Ο επιστήμονας πάντα θα έπεται, ενώ η Γνώση αιωνίως θα προηγείται. Γίνεται όμως να ανακαλύψουμε τον προορισμό του ανθρώπινου είδους αν κατέχουμε ένα μέρος των επιστημονικών γνώσεων? Πότε η γνώση αυτή θα γίνει κτήμα όλων? Αυτά δηλαδή για τα οποία αγωνίζονται οι ερευνητές στο CERN μετά από πόσα χρόνια θα μπορεί ο μέσος άνθρωπος να τα καταλαβαίνει, και να εξηγεί μέσω αυτών, καθετί που τον περιβάλλει? Αυτά πιστεύω πως είναι ερωτήματα που ταλανίζουν πολλούς ανθρώπους, και είναι πρωταρχικά και σε άμεση αλληλεπίδραση με την κοσμογονία. Ένα άλλο ζήτημα που αφορά στους νέους είναι η ανακάλυψη των κλίσεων τους. Ο επαγγελματικός προσανατολισμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα σταδιοδρομία, και καθορίζεται από τα ενδιαφέροντα και τα ταλέντα του ατόμου. Αναρωτιέμαι, αν είναι δυνατόν να επιλέξει κάποιος ακριβώς αυτό που του ταιριάζει. Θα ρωτούσα λοιπόν, πώς εσείς αναγνωρίσατε την Φυσική σαν το ενδιαφέρον σας? Γνωρίζατε από πριν, είχατε δηλαδή ένα προαίσθημα, πως αυτός θα ήταν ο τομέας στον οποίον θα είχατε όπως αποδείχτηκε τεράστια επιτυχία? Κάθε μαθητής προβληματίζεται και αναρωτιέται, σε ποιες πράξεις πρέπει να προβεί, ώστε να φτάσει στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ταυτίζεται όμως κ Νανόπουλε, η ευτυχία με την επιτυχία? Στις δύσκολες στιγμές,που είναι έντονο το αίσθημα της αποτυχίας, ποιες είναι οι σκέψεις που σας απελευθερώνουν σας βοηθούν

3 να βρείτε τη λύση για τα προβλήματα και σας δίνουν δύναμη να συνεχίζετε να προσπαθείτε? Ποιό είναι δηλαδή για εσάς το μυστικό της επιτυχίας? Σε άλλο επίπεδο, εκείνο, εκείνο που αφορά στη ζωή σας σε σχέση με την επιστήμη, σίγουρα, πρίν τις μεγάλες διακρίσεις και τιμές, θα είχατε κάποιες μικρές επιτυχίες. Αμέσως μετά από αυτές πώς τις διαχειριζόσασταν προκειμένου να έρθουν άλλες? Ποιες σκέψεις σας απομακρύνουν από την έπαρση και σας οδηγούν στη επόμενη επιτυχία? Σε αυτές τις καταστάσεις, σημαντικός είναι ο ρόλος και του περιβάλλοντος. Φοιτήσατε σε ελληνικό πανεπιστήμιο, ενώ συναναστρέφεστε και με πανεπιστήμια του εξωτερικού. Λογικά, θα γίνεται κάποια σύγκριση, τόσο σε επίπεδο μαθησιακό,υποδομών, ερευνητικής αξίας, όσο και σε διάφορα άλλα προβλήματα κοινωνικής παθογένειας, τα οποία δυσφημούν το κύρος των ελληνικών. Έτσι ακόμη και αν υπάρχουν άτομα με θέληση, νομίζω πως τα ελληνικά πανεπιστήμια προωθούν την αναξιοκρατία και ανέχονται την ανομία, διώχνοντας με αυτόν τον τρόπο τα φωτεινά μυαλά αναγκάζοντας τα να μεταναστεύουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Πιστεύετε πώς μια επιστροφή των διακεκριμένων επιστημόνων, θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης για νέους Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού? Νομίζω, πώς μπροστά σε έναν ωκεανό μετριότητας κανένας δεν θέλει να αποτελεί τη νησίδα πρωτοπορίας. Ακόμη έχει παρατηρηθεί πως ενώ τον τελευταίο αιώνα, οι γνώσεις μας έχουν αυξηθεί μαζικά, αρκετοί άνθρωποι παραμένουν στάσιμοι προσκολλημένοι σε προκαταλήψεις του παρελθόντος και ψευδοεπιστήμες. Μήπως έχει αποτύχει το εκπαιδευτικό σύστημα, να εμφυσήσει στους

4 μαθητές την αγάπη για την γνώση και την απόκτηση γενικής παιδείας? Από ότι καταλαβαίνω και από το έργο σας, η μάθηση απαιτεί φλόγα και κίνητρο, κάτι το οποίο δεν μεταλαμπαδεύει η κοινωνία στα νέα μέλη της. Έτσι χάνεται και η σκυτάλη της ανακάλυψης, εφόσον το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού αδιαφορεί για τον κόσμο λειτουργώντας εγωιστικά και δίχως αιδώ. Θεωρώ πως μέσω της Φυσικής ο άνθρωπος καταλαβαίνει πως είναι απλά μία οντότητα σε ένα από τα αμέτρητα σύμπαντα και όχι το κέντρο του κόσμου. Πέρα όμως από την αδιαφορία υπάρχει και το ενδιαφέρον, το ενδιαφέρον για τη φυσική και όχι μόνο. Σε κάθε μεγάλη επιστημονική ανακάλυψη αναθεωρείται ο άνθρωπος, οι αξίες, τα ιδανικά και ο τρόπος ζωής του. Η επιστήμη στηρίζεται καθαρά στην αφαιρετική σκέψη και στον ορθολογισμό. Αν αυτή η νοοτροπία εφαρμοστεί στην πολιτική και στην κοινωνική ζωή, θα μπορούσαν να λυθούν σημαντικά προβλήματα που μας απασχολούν. Η νοοτροπία αυτή πρέπει να υποστηριχθεί από πνευματικούς ανθρώπους όπως ο κ. Νανόπουλος, οι οποίοι αρθρώνουν πολιτικό λόγο και ενδιαφέρονται για το συλλογικό συμφέρον και όχι για το προσωπικό. Για εσάς, κ. Νανόπουλε, ποιό είναι το μέλλον της ελληνικής και της παγκόσμιας κοινωνίας? Πιστεύετε ότι μπορεί να οξυνθούν τα σύγχρονα προβλήματα όπως η κλιματική αλλαγή, η απειλή ενός πυρηνικού ολέθρου, η εξάντληση των φυσικών πόρων, το μεταναστευτικό? Σίγουρα ένας επιστήμονας του δικού σας κύρους, ενημερώνεται τόσο για τις αλλαγές στην επιστήμη του όσο και για τις εξελίξεις στην κοινωνία. Έτσι, μπορούμε να βαδίζουμε σε ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον. Επιλογικά, θα κλείσω με μια αναφορά στη φυσική, στα

5 πρώιμα στάδια με τα οποία έρχομαι σε επαφή. Κατά τη γνώμη μου, πιστεύω πως η φυσική αλλάζει τον τρόπο σκέψης και την κοσμοθεωρία του ατόμου, ωθώντας το άτομο να σκέφτεται λογικά και σύμφωνα με την κοινή αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο. Ταυτόχρονα, η φυσική είναι η μοναδική επιστήμη που επιτρέπει στον άνθρωπο να κατανοήσει τους Νόμους που διέπουν καθένα από τα 10 στην 506 διαφορετικά σύμπαντα, κάτι το οποίο μας έχει διδάξει με το έργο του ο κ. Νανόπουλος. Προσωπικά νιώθω υπερήφανος που συμμετέχω στην εκδήλωση που τιμά μια τέτοια προσωπικότητα του κόσμου της φυσικής. Σας ευχαριστώ.