«Μη αναγνωρισμένη και αγνοημένη η Μακεδονική και η Τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα» Επιτυχής Διεθνής Συζήτηση με θέμα τις μειονότητες στην

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ - ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΕUROPEAN FREE ALLIANCE - RAINBOW Μέλος της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας(E.E.Σ.) - Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα (EFA-EPP) ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΔΡΑΓΟΥΜΗ 11, Τ.Θ. 51 Τ.Κ ΦΛΩΡΙΝΑ / LERIN GREECE ΤΗΛ - ΦΑΞ: Ιστοσελίδα στο internet: http: // rainbow@florina.org vinozito@otenet.gr Info - ЗΟΡΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΜΑΡΤΙΟΣ ΜΑΗΣ 2008 ΑΡ. 24 «Μη αναγνωρισμένη και αγνοημένη η Μακεδονική και η Τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα» Επιτυχής Διεθνής Συζήτηση με θέμα τις μειονότητες στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Δελτίο Τύπου Φλώρινα/Lerin - 21 Απριλίου 2008 Τη Πέμπτη 17 Απριλίου 2008 μια διεθνής συζήτηση πραγματοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις Αγνοημένες Μειονότητες της Ελλάδος: τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης και τους Μακεδόνες. Η συνδιάσκεψη είχε μεγάλη συμμετοχή και έλαβε μεγάλη δημοσιότητα τις μέρες που ακολούθησαν το γεγονός. Προεδρεύων της συζήτησης ήταν ο κ. Hans Heinrich Hansen, Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Ένωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων (FUEN). Μετά τις εναρκτήριες ομιλίες των Nelly Maes, Προέδρου της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα, Halit Habipoglou, Προέδρου της Ομοσπονδίας των Τούρκων Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη (ABTTF) και του Πέτρου Καζία Μέλους του Κεντρικού Συμβουλίου της Ε.Ε.Σ Ουράνιο Τόξο πήραν το λόγο οι ακόλουθοι: Η Kinga Gal, Μ.Ε.Κ, Πρόεδρος της Υπο-επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η οποία αναφέρθηκε στην προστασία των μειονοτήτων στην Ευρώπη. 1

2 Ο Βοηθ. Καθ. Πανεπιστημίου Δρ. Halim Cavusoglu ο οποίος αναφέρθηκε στην Τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης και τα Θύματα του άρθρου 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας. Ο Πέτρος Καζίας από την Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία Ουράνιο Τόξο ο οποίος αναφέρθηκε στην εθνική Μακεδονική μειονότητα της Ελλάδος. Διαβάστηκε η δήλωση του ευρωβουλευτή Lazslo Tokes, στην οποία ανέφερε ότι προσφέρεται να μεσολαβήσει μεταξύ των δύο μειονοτικών ομάδων και της Ελληνικής Κυβέρνησης. Στη συνέχεια, ο Παναγιώτης Δημητράς του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Helsinki αναφέρθηκε στην «πολιτική της μη ανοχής» για τις μειονότητες στην Ελλάδα. Στο τέλος πήρε το λόγο ο Boriss Cilevics ο οποίος μίλησε για τα πρότυπα του Συμβουλίου της Ευρώπης και τις μειονότητες στην Ελλάδα. Μετά τις παρουσιάσεις ακολούθησε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση στην οποία εκφράστηκε μια ποικιλία απόψεων. Η Ε.Ε.Σ Ουράνιο Τόξο λυπάται που κάποιοι παρόντες θέλησαν να χειραγωγήσουν το γεγονός προς δικό τους πολιτικό όφελος. Η Ε.Ε.Σ Ουράνιο Τόξο είναι ικανοποιημένη για το ότι αρκετά Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθώς επίσης και εκπρόσωπος της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολούθησαν την εκδήλωση. Με αυτή την αφορμή, η Ε.Ε.Σ.-Ουράνιο Τόξο απευθύνει εκ νέου έκκληση προς την ελληνική κυβέρνηση, ώστε να ξεκινήσει διάλογο με τους εκπροσώπους της Μακεδονικής και της Τουρκικής μειονότητας ώστε να συζητηθούν όλα τα εκκρεμή ζητήματα. Τα τελικά συμπεράσματα της ημερίδας ανακοινώθηκαν από τον Mikel Irujo Amezaga ΜΕΚ από την Κοινοβουλευτική Ομάδα των Πρασίνων/EFA. H Ε.Ε.Σ Ουράνιο Τόξο επιθυμεί να ευχαριστήσει τον κ. Mr Amezaga και τους βοηθούς για την σκληρή προσπάθεια που κατέβαλλαν, αναφορικά με την διοργάνωση της εκδήλωσης. Το γραφείο Τύπου της Ε.Ε.Σ. Ουράνιο Τόξο Η Συζήτηση για τις ανύπαρκτες μειονότητες της Ελλάδας (Μακεδονική & Τουρκική) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκάλεσε πολλά σχόλια τόσο πριν όσο και μετά την συζήτηση στο Ε.Κ. Σας παραθέτουμε ένα κομμάτι από διάφορα άρθρα αναφοράς στο γεγονός (εφημερίδες δελτία τύπου και ανακοινώσεις κομμάτων για να καταλάβετε το κλίμα καιτις αντιδράσεις που προκάλεσε το γεγονός αυτό: Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ανοιχτή Επιστολή Καταγγελία προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δηλώνει: «Πίσω από αυτή την εκδήλωση βρίσκονται οι ΗΠΑ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με στόχο την αλλαγή συνόρων». Η Αλέκα Παπαρήγα στην Κοζάνη στις 13/4/08: «αυτοί που κάνουν αυτές τις εκδηλώσεις δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον, ούτε για τη μουσουλμανική μειονότητα, ούτε για τους σλαβόφωνους της περιοχής». Με δελτίο τύπου 16/4/08 οι ευρωβουλευτές της ΝΔ μεταξύ των άλλων αναφέρουν: «Το Ουράνιο Τόξο ένα κόμμα που ιδρύθηκε το 1994, υποστηρίζει ότι εκπροσωπεί μια μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα, η οποία όμως είναι ανύπαρκτη». Ναυτεμπορική 17/4/08: Μεταλλαγμένος Δούρειος Ίππος, Βρυξελλών: «Η εν λόγω πολιτική ομάδα που αποτελεί το Δούρειο Ίππο των Σκοπιανών στην Ευρωβουλή, έχει και στο παρελθόν επιδείξει προκλητική συμπεριφορά έναντι της χώρας μας με τη διοργάνωση ανάλογων εκδηλώσεων». Το Ποντίκι 17/4/08 : «Ευρω-προβοκάτορες Tούρκοι - Mακεδόνες. Συνέδριο στο Ευρωκοινοβούλιο με κάλεσμα όλα τα αλυτρωτικά Λουλούδια. Τον ύπνο του δικαίου ως συνήθως- κοιμάται η Ντόρα». Ο Χρόνος Κομοτηνή 17/4/08: «Η σημερινή συζήτηση για τους Τούρκους της Θράκης και τους Σλαβομακεδόνες της Μακεδονίας έρχεται να δημιουργήσει δεδομένα ένταση παραπληροφόρηση στην Ευρώπη και προβλήματα στην χώρα μας παρουσιάζοντας μια ψευδή κίβδηλη και παραπλανητική εικόνα». Ελευθεροτυπία 17/4/08 : «που σήμερα υποδέχεται τις αγνοημένες μειονότητες». 2

3 ΛΑΟΣ, Δελτίο Τύπου, 18/4/08: «Παγιδεύσατε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σας δέχθηκε, ενώ δεν έπρεπε, στις αίθουσές του. Το κάνατε αφενός για να αποκτήσει η εκδήλωσή σας επισημότητα και αφετέρου για να πετύχετε μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων». Ριζοσπάστης 18/4/08: «Φιλοϊμπεριαλιστικοί προστάτες ανύπαρκτης μειονότητας Όταν ο λόγος της σύστασης και ύπαρξής σου είναι να μεταβληθείς σε κήρυκα τους αμερικάνικού και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού» Ελευθεροτυπία 18/4/08: «Γλωσσικό χάρτη επιστρατεύουν τώρα οι Σκοπιανοί, που φέρει πολιτισμικά την ελληνική Μακεδονία να εντάσσεται στην ΠΓΔΜ» Ανακοίνωση Οικολόγων Πράσινων Ελλάδος 18/4/08 : «Καμία σχέση με τη συγκεκριμένη εκδήλωση δεν έχουν ούτε το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα ούτε η Ομάδα των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο ούτε η κοινή Ομάδα Greens/EFA Κοινοβουλευτική ομάδα ΠΑΣΟΚ 18/4/08 : Οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ καταδικάζουμε κάθε προσπάθεια χρησιμοποίησης μειονοτήτων, πραγματικών και μη, όχι για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ΕΕ, αλλά για την αθέμιτη στοχοποίηση της Ελλάδας» Έθνος 18/4/08 : «Κατασκευάζουν μειονότητες» Ο Χρόνος Κομοτηνή 19/4/08: «Βρυξέλλες: Ελληνική νίκη στα σημεία Προπαγανδιστική εκδήλωση με τη χρήση της αίθουσας του Ευρωκοινοβουλίου» Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ 20/4/08: «εθνικιστικό θράσος του Ουράνιο Τόξου». Ελεύθερος Κόσμος 20-4/08: «Έφαγαν τα μούτρα τους Διασύρθηκαν Δημητράς, Ουράνιο Τόξο και Τούρκοι Δυτικής Θράκης». Ρεπορτάζ από τη συνάντηση στο Ευρωκοινοβούλιο για τις μειονότητες στην Ελλάδα Πηγή: Athens IMC FORUM «Η κατάσταση με τις μειονότητες στην Ελλάδα θυμίζει τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου» (Ρουμάνος ευρωβουλευτής) Την Πέμπτη 17-4 το απόγευμα έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες η συζήτηση για την τουρκική και τη μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα. Η συζήτηση έγινε σε μια αίθουσα με στρογγυλό τραπέζι, (για την ακρίβεια δύο σειρές γραφείων τοποθετημένων σε κύκλο), συν δυο σειρές καθισμάτων στο ένα πλάι, όπως είναι οι αίθουσες συνεδριάσεων στο κτίριο του Ε/Κ. Οι ομιλητές κάθονταν στον μέσα κύκλο, ενώ οι ακροατές στις υπόλοιπες θέσεις και στα καθίσματα. Όλα τα γραφεία είχαν μικρόφωνο μπροστά τους. Τις εργασίες διηύθυναν ο Hans Heinrich Hansen, Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Ένωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων, και μια άλλη κυρία νομίζω Βελγίδα, που δεν πρόλαβα να σημειώσω ποια ήτανε. Μετά τους χαιρετισμούς, έγιναν έξι εισηγήσεις που κράτησαν ακριβώς δυο ώρες. Εισηγήσεις κάνανε: - ο Χαλίμ Τσαούσογλου, μειονοτικός από τη 3

4 Θράκη και επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χατζέττεπε, που ανέλυσε μεταξύ άλλων τη ρατσιστική νομοθεσία και πολιτική του ελληνικού κράτους σχετικά με την απόδοση/ στέρηση της ιθαγένειας με βάση το άρθρο 19 του Κώδικα περί Ιθαγένειας και τη χρήση των ιδιοτήτων του «ομογενούς/ Έλληνος το γένος» ως νομικών κριτηρίων. - Ο Χαλίτ Χαμπίπογλου, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη, ο οποίος αναφέρθηκε στις παραβιάσεις του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι εις βάρος των τουρκικής καταγωγής Ελλήνων πολιτών λόγω της αυθαίρετης απαγόρευσης της χρήσης του όρου «Τούρκος/τουρκικός» και τις επανειλημμένες σχετικές καταδίκες της Ελλάδας στα διεθνή δικαστήρια, - Ο Πέτρος Καζίας εκ μέρους του Ουράνιου Τόξου, ο οποίος διάβασε την εισήγηση του Παύλου Φιλίποβ-Βοσκόπουλου που δεν μπόρεσε να έρθει λόγω ενός προβλήματος υγείας. Ο Καζίας επίσης αναφέρθηκε στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων της μακεδονικής μειονότητας, στους τραμπουκισμούς των ελληναράδων εις βάρος της Στέγης Μακεδονικού Πολιτισμού και παρέθεσε κι αυτός την αξιοζήλευτη συλλογή σχετικών καταδικών του ελληνικού κράτους από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Επίσης ανέφερε το Abecedar ως απόδειξη του ότι παλιότερα η Ελλάδα αναγνώριζε την ύπαρξη της σήμερα «ανύπαρκτης» μακεδονικής γλώσσας. - Ένας εκπρόσωπος του ευρωβουλευτή Sandor Tökis, o οποίος έχει εκλεγεί στη Ρουμανία και είναι μέλος της ουγγρικής μειονότητας που υπάρχει εκεί. Αυτός είπε ότι στη Ρουμανία τα πράγματα δεν είναι τέλεια, αλλά αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα σε σχέση με τις μειονότητες, δηλαδή την πλήρη άρνηση της ύπαρξής τους, μόνο με την κατάσταση που ίσχυε επί Τσαουσέσκου μπορεί να την παραλληλίσει. - Ο Παναγιώτης Δημητράς, από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των συμφωνιών του Ελσίνκι, ο οποίος αναφέρθηκε στην (μη) ανεκτικότητα που υπάρχει στην Ελλάδα απέναντι στις μειονότητες, τόσο από την (αυτοθεωρούμενη ως) πλειονότητα όσο και ενίοτε από τη μια μειονότητα απέναντι σε άλλες. Μετά την παρέμβαση του Δημητρά, πετάχτηκε ένας τύπος από τους ακροατές και ρώτησε: «Καλά, απάντηση δεν θα υπάρξει; Αυτή είναι η δημοκρατία σας;» και κάτι τέτοια. Όπως μάθαμε μετά, αυτός ήταν ο κ. Γεωργίου, πρώην πρέσβης της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες και νυν ευρωβουλευτής του ΛΑΟΣ. Η πρόεδρος του είπε ήρεμα ότι πρέπει να ολοκληρωθούν οι εισηγήσεις και η συζήτηση θα ακολουθήσει μετά. Μίλησαν επίσης ο Μπόρις Τσίλεβιτς, Μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, και ένας άλλος που δεν θυμάμαι. Όταν άνοιξε η συζήτηση, πήρε πρώτος το λόγο ο Μάριος Ματσάκης, Κύπριος ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ. Ο Ματσάκης δήλωσε πρώτα ότι «εγώ δεν είμαι Έλληνας», και μετά συνέχισε: «άρα δεν έχω άποψη για όσα αναφέρθηκαν στις εισηγήσεις, τις οποίες άκουσα με πολύ ενδιαφέρον και τις βρήκα πολύ ενημερωτικές», στο τέλος δε ρώτησε: «γιατί όμως δεν κλήθηκε στο πάνελ και ένας εκπρόσωπος της Ελλάδας να πει και αυτός την άποψή του; Στις πολιτικές διαδικασίες είθισται να ακούμε και τις δύο πλευρές για να σχηματίσουμε σωστή άποψη». Η πρόεδρος του απάντησε ότι στο πάνελ αυτό επιλέξαμε ακριβώς να καλέσουμε αυτούς που συνήθως δεν ακούγονται, διότι η επίσημη άποψη της Ελλάδας είναι αυτή που ακούγεται συνήθως και ότι αυτή είναι η «άλλη άποψη». (Κάτι που δεν είπε αλλά θα μπορούσε κατά τη γνώμη μου, είναι το εξής: ότι όταν κάποιος θεωρεί ένα θέμα ανύπαρκτο, δεν έχει νόημα να τον καλέσεις σε μια συζήτηση που αφορά αυτό το θέμα. Άμα το βρίσκει «ανύπαρκτο», δεν θα έχει να πει τίποτε γι αυτό. Τέλος πάντων). Μετά μίλησε ο Γεωργίου, κατόπιν των διαμαρτυριών του ότι τον «αποκλείουν», και είπε ότι «στην αίθουσα αυτή υπάρχει μία μειονότητα που αισθάνεται καταπιεζόμενη, και αυτή είναι οι Έλληνες». Μετά είπε ότι «και η Τουρκία καταπιέζει τους μαύρους» (συγνώμη, τους 4

5 Κούρδους) και ότι δεν εφαρμόζει τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η Ελλάδα βέβαια μπορεί να μην παρέστη επίσημα, εμφανίστηκαν όμως κάποια πληρωμένα παπαγαλάκια της. Αυτά ήταν: - ένας άγγλος καθηγητής, (δε συγκράτησα το όνομά του ποιος ξέρει από ποια φανερά ή μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ θα σιτίζεται), ο οποίος απευθύνθηκε στον Καζία και, υπό μορφήν ερώτησης, επανέλαβε τις γνωστές στρουθοκαμηλικές ανοησίες που προβάλλει η επίσημη ελληνική ιδεολογία (τα τελευταία 15 χρόνια δηλαδή, γιατί παλιά άλλα έλεγε), δηλαδή ότι τα μακεδονικά δεν είναι γλώσσα αλλά σλαβικό ιδίωμα («Slavonic» είπε στα αγγλικά), γιατί προσδιορίζεστε ως Μακεδόνες, μήπως θα ήταν καλύτερα σλαβομακεδόνες κ.λπ. Ο Καζίας του απάντησε ότι δεν υπάρχει «σλαβική» γλώσσα από μόνη της, ότι το «σλαβική» είναι γενική κατηγορία η οποία περιλαμβάνει περισσότερες επί μέρους γλώσσες και ότι αυτός αισθάνεται απλώς Μακεδόνας και όχι «Σλαβομακεδόνας», όπως οι Πολωνοί αισθάνονται απλώς Πολωνοί και όχι «Σλαβοπολωνοί». - Τρεις κοπέλες, η μία Πομάκα και οι άλλες δύο Ρομά, (δεν συγκράτησα το όνομά τους), οι οποίες ήρθαν εκεί να πούνε ότι αυτές δεν είναι Τούρκισες, είναι Ελληνίδες μουσουλμάνες, είναι ευτυχείς που είναι Ελληνίδες, το ελληνικό κράτος τους φέρεται πολύ καλά και ότι αντίθετα αισθάνονται να τους καταπιέζουν οι Τούρκοι μειονοτικοί και να θέλουν να τους εντάξουν στη δική τους μειονότητα. Η Πομάκα είπε στην αρχή μία φράση στα Πομακικά, και εν συνεχεία διάβασε ένα κείμενο γραμμένο στα ελληνικά, και το οποίο μετέφραζε επακόλουθα προς τα αγγλικά μια άλλη κοπέλα που ήταν δίπλα της, προφανώς Ελληνίδα αλλά δεν ξέρω με σιγουριά διότι δεν μας έκανε την τιμή να συστηθεί. Η τσιγγάνα επίσης είπε μία φράση στα τσιγγάνικα στην αρχή και στη συνέχεια μίλησε στα τουρκικά. Οι δύο αυτές στιγμές κατά τη γνώμη μου ήταν στιγμές εξαιρετικής έντασης και «γόνιμης αμηχανίας». Υπήρχε αφενός μια αίσθηση θλίψης που σου δημιουργεί η επίγνωση ότι αυτές ήταν δασκαλεμένες, δηλαδή ένας «γενιτσαρισμός» που απέπνεε η παρουσία τους και ο οποίος έκανε μπαμ από ένα χιλιόμετρο νομίζω ότι όλοι τον κατάλαβαν. Παρόλο αυτό το «στήσιμο» όμως, άσχετα από το περιεχόμενο όσων λέγανε, η παρουσία τους έβγαζε μια αίσθηση τρομερής ελευθερίας, έναν ίλιγγο του πρωτοφανούς, το «σοκ του συμβάντος» όπως ίσως θα έλεγε ο Μπαντιού (λέμε τώρα J): την αποσταθεροποίηση που σου προκαλεί το γεγονός ότι κάποια βγαίνει με ένα μικρόφωνο και φθέγγεται μια σειρά από λέξεις σε μία γλώσσα που εμείς δεν καταλαβαίνουμε, όχι μόνο δεν καταλαβαίνουμε τα λεγόμενα αλλά στην αρχή δεν καταλαβαίνουμε ούτε καν ποια είναι αυτή η γλώσσα παρά μόνο μαντεύουμε. Και αυτό μέσα υποτίθεται στο «ναό της πολυγλωσσίας», σε μια αίθουσα που γύρω-γύρω ήταν σε κοινή θέα οι καμπίνες των διερμηνέων, καμιά δεκαπενταριά, που ανέφερε η καθεμιά ένα όνομα γλώσσας και ένα νούμερο ώστε να πατάνε όσοι ενδιαφέρονται το αντίστοιχο κουμπάκι, και μάλιστα το όνομα κάθε γλώσσας ήταν στην ίδια την αντίστοιχη γλώσσα, δηλ. έλεγε English, Français, Suomi, Slovensko κ.λπ., σε μια απ αυτές είχε και ένα χαρτάκι πρόχειρα κολλημένο που ήταν γραμμένο με το χέρι Türkce, αλλά παρόλα αυτά αυτές οι δύο γλώσσες δεν χωρούσαν και δεν καλύπτονταν από αυτόν τον εντυπωσιακό εξοπλισμό. Ήταν ένα γλωσσικό συμβάν quand même, αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα του κενού που όλοι κοιτιόντουσαν απορημένοι ή ψάχνανε στα κουμπάκια και στα ακουστικά τους να βρούνε κάτι που δεν υπήρχε. Ήταν πραγματικά μια «συνάντηση με το πραγματικό», με ένα κενό γλώσσας (όπως λέμε κενό αέρα). Ως προς το περιεχόμενο, τώρα, η Πομάκα έκανε μια πολύ σοβαρή καταγγελία: απευθυνόμενη προς τον Τσαούσογλου, ισχυρίστηκε ότι σε ένα 5

6 έντυπο τουρκικό που διευθύνει δεν συγκράτησα το όνομα του εντύπου- γράφτηκε ένα άρθρο υβριστικό εναντίον της ίδιας και του άντρα της, (διάβασε μερικά αποσπάσματα στα ελληνικά και όντως περιείχε τρομερά προσβλητικές και σεξιστικές εκφράσεις), και ζήτησε επανόρθωση. Ο Τσαούσογλου απάντησε, μιλώντας, όπως και στην πρωτομιλία του, στα τουρκικά με ταυτόχρονη μετάφραση στα αγγλικά, η οποία όμως έχανε λίγο. Τέλος πάντων, αν κατάλαβα καλά είπε ότι αυτός είναι απλώς στην επιτροπή έκδοσης του εντύπου αυτού και δεν γράφει ο ίδιος ούτε επιδοκιμάζει απαραίτητα ό,τι δημοσιεύεται εκεί. Η πρόεδρος είπε ότι το εκλαμβάνει αυτό ως συγνώμη και το θέμα έκλεισε εκεί. Ο Δημητράς παρενέβη και είπε ότι η παρουσία μελών της πομακικής και της τσιγγάνικης μειονότητας επιβεβαιώνει ακόμα περισσότερο και μάλιστα διευρύνει την παραδοχή στην οποία βασίστηκε η συνάντηση, δηλαδή την ύπαρξη «αθέατων μειονοτήτων» στην Ελλάδα, και εξέφρασε την ευχή να ενταχθούν στην ελληνική εκπαίδευση οι δύο αυτές γλώσσες, αλλά και άλλες όπως τα βλάχικα και τα ποντιακά. Ο ίδιος όμως πρόσθεσε ότι, όποτε πρότεινε κάτι τέτοιο σε εκπροσώπους των Ρομά στην Ελλάδα, αυτοί αρνήθηκαν, διότι ντρέπονται για την ιδιαιτερότητά τους και θέλουν να περνάνε για καθαροί Έλληνες. Μετά τοποθετήθηκε ένας τύπος εκ μέρους της «Φιλελεύθερης Συμμαχίας» που λέγεται Μανώλης Μανωλεδάκης, και είπε στην αρχή ότι αισθάνεται «ταπεινωμένος» από την τοποθέτηση του Γεωργίου, διότι αν η Τουρκία καταπιέζει τους Κούρδους, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για να καταπιέζει και η Ελλάδα τους Μακεδόνες. (Προσθήκη δική μου: κάτι άλλο που θα μπορούσε βέβαια να του πει είναι ότι, αν οι μειονοτικοί της Θράκης «δεν είναι Τούρκοι αλλά μουσουλμάνοι», τότε γιατί αυτός για τη σύγκρισή του χρησιμοποιεί την Τουρκία και όχι π.χ. τη Σαουδική Αραβία ή το Μαρόκο; Άρα έτσι αναγνωρίζει εδώ εμπράκτως αυτό που φραστικά αρνείται αλλού. Κλείνει η παρένθεση). Ο Μανωλεδάκης είπε ακόμα ότι το κόμμα του αναγνωρίζει το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των μειονοτήτων που υπάρχουν στην Ελλάδα. Ο Γεωργίου ζήτησε να απαντήσει, αλλά το προεδρείο δεν τον άφησε για να μιλήσουν και άλλοι. Μίλησε λοιπόν ένας Γάλλος, δεν συγκράτησα το όνομά του, και είπε ότι είναι Βλάχος και μιλάει και εξ ονόματος του Σωτήρη Μπλέτσα που ανήκει στη βλάχικη μειονότητα ο ίδιος αμέσως συμπλήρωσε ότι, κατά τη γνώμη του, για τους Βλάχους ο όρος «μειονότητα» δεν είναι πολύ δόκιμος, διότι η μειονότητα νοείται πάντα σε σχέση με μια πλειονότητα και στην ενωμένη Ευρώπη όλοι είμαστε μειονότητες [minorités, που θα πει και «μειοψηφίες»] και ότι καλύτερα θα ήταν να λέμε «γλωσσική / πολιτισμική κοινότητα». Μετά πήρε το λόγο μία νέα κοπέλα, ασκούμενη [stagiaire] στο Ευρωκοινοβούλιο, και γεμάτη ιερή αγανάκτηση απευθύνθηκε στον Βλάχο και του είπε πώς τολμάει και την προσβάλλει, είναι και αυτή Βλάχα αλλά αισθάνεται γνησία Ελληνίς και ότι κάθε χρόνο κάνουν ένα αντάμωμα και έρχονται όλοι οι Βλάχοι οι οποίοι είναι υπερήφανοι για την καταγωγή τους και δεν αισθάνονται μειονότητα στην Ελλάδα. (Όπως είπα ο τύπος είχε ο ίδιος διαφοροποιηθεί από τη χρήση του όρου αυτού, αλλά η μικρή Βλάχα φαίνεται ότι δεν το άκουσε, ή δεν πρόλαβε να αναπροσαρμόσει αναλόγως το λογύδριο που είχε ετοιμάσει). Μετά μίλησε και ένας Βάσκος Ευρωβουλευτής από τους Πράσινους, και είπε ότι και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες (η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο) είχαν ή έχουν προβλήματα με διαφορετικές γλωσσικές ή πολιτισμικές κοινότητες στο έδαφός τους, και μπορεί να μην τα έλυσαν με θαυματουργό τρόπο, αλλά τουλάχιστον αναγνώρισαν την ύπαρξή τους, πράγμα που αποτελεί το πρώτο βήμα για την επίλυση ενός προβλήματος, και ότι δεν αντιλαμβάνεται γιατί η Ελλάδα αποφεύγει να αναγνωρίσει καν την ύπαρξή του. Εμείς του απαντήσαμε «ούτε κι εμείς αντιλαμβανόμαστε» και εκεί έκλεισε η συνάντηση. 6

7 Η Ε.Ε.Σ Ουράνιο Τόξο απαντά στους Πράσινους Οικολόγους Δελτίο Τύπου Φλώρινα/Lerin - 21 Απριλίου 2008 Με την τελευταία ανακοίνωση τους οι Πράσινοι Οικολόγοι της χώρας μας απολογούνται, για τη «συκοφαντική επίθεση» που υπέστησαν από τα ελληνικά ΜΜΕ, αποκηρύσσοντας ουσιαστικά την εκδήλωση στο Ευρωκοινοβούλιο για τις μειονότητες στην Ελλάδα. Αρνούνται τη συμμετοχή τους, προσπαθώντας έντεχνα να διαχωρίσουν την κοινή Ευρωπαϊκή ομάδα των Greens (Πράσινοι) από την EFA (Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία), οι οποίες και συνδιοργάνωσαν με μεγάλη επιτυχία, μαζί με την Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη, αυτή την εκδήλωση στις Βρυξέλλες. Οι καταγγελίες μας για τις καταπατήσεις βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων των «ανύπαρκτων μειονοτήτων» της χώρας μας, εξέπληξε τους Ευρωπαίους κι ενόχλησε τους Έλληνες δημοσιογράφους. Επειδή η απεγνωσμένη προσπάθεια του Υπουργείου Εξωτερικών να σταματήσει ή να ελέγξει την εκδήλωση απέτυχε, ανέλαβαν τα Ελληνικά ΜΜΕ να υποβαθμίσουν το ζωηρό ενδιαφέρον των Ευρωπαίων συναδέλφων τους Ευρωβουλευτών. Μέσα σε αυτό το κλίμα, εύλογη ήταν η συμπαράσταση του βουλευτή της ΝΔ Σχοινά προς στους Έλληνες Πράσινους, που θεώρησε αυτή τη διεθνή συζήτηση, περίπου ως προβοκάτσια των Ευρωπαίων Οικολόγων για προβολή «εξτρεμιστικών στοιχείων» της EFA. Αυτή και αν είναι «χειραγώγηση». Αν όμως επιθυμούν συνεργασία (όχι μόνο εκλογική), με όσους αυτοπροσδιορίζονται εθνικά διαφορετικά στην χώρα μας, οι Οικολόγοι Πράσινοι Ελλάδας θα μπορούσαν να συμμετέχουν ενεργά σε προσεχείς παρόμοιες εκδηλώσεις, οι οποίες θα διοργανωθούν εντός της επικράτειας. Το γραφείο Τύπου της Ε.Ε.Σ. Ουράνιο Τόξο Η «λογική» του μονά-ζυγά δικά μας Απάντηση της Ε.Ε.Σ Ουράνιο Τόξο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με την Διεθνή Συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις «Αγνοημένες Μειονότητες της Ελλάδος: τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης και τους Μακεδόνες» Δελτίο Τύπου Φλώρινα/Lerin - 18 Απριλίου 2008 Με ανακοίνωσή που έβγαλαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ στις 16 Απριλίου 2008, για να καταγγείλουν την εκδήλωση της 17ης σε αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με θέμα τις «ανύπαρκτες» εθνικές μειονότητες στην Ελλάδα, «επισημαίνουν» ορισμένα σημεία, που με τη σειρά μας νομίζουμε ότι παρουσιάζει ενδιαφέρον να σχολιασθούν. 1. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, στην Ελλάδα εφαρμόζονται «μέτρα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων που προβλέπονται από το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες». Και επεξηγώντας τι εννοούν, οι νεοδημοκράτες ευρωβουλευτές αναφέρονται στη συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τα όσα προβλέπονται εκεί για τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη. Όσον αφορά τα εθνικά μειονοτικά δικαιώματα στην Ελλάδα του 2008, μιας χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αναφορά στη Λωζάνη μάλλον είναι ατυχής, καθώς αυτή παραπέμπει πε- 7

8 ρισσότερο στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Δίκαιου και των Διεθνών Συνθηκών παρά στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η Ελλάδα εάν θέλει να εξευρωπαϊστεί και να σταματήσει να αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης στην περιοχή, πρέπει να επικυρώσει, χωρίς ερμηνευτικές δηλώσεις, τη Σύμβαση Πλαίσιο για την προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης που έχει υπογράψει το Επίσης πρέπει να υπογράψει τον Ευρωπαϊκό Χάρτη των Περιφερειακών ή Μειονοτικών Γλωσσών του Συμβουλίου της Ευρώπης. 2. Στο κείμενο διαβάζουμε: «Λαμβάνοντας υπόψη την εθνική σύσταση της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης (Τούρκοι, Πομάκοι και Ρομ) το ελληνικό κράτος διασφαλίζει» κλπ. Στην προσπάθειά τους να αρνηθούν την τουρκική εθνική συνείδηση, της κατά το θρήσκευμα μουσουλμανικής μειονότητας, οι έλληνες ευρωβουλευτές δημιούργησαν (να υποθέσουμε εκ παραδρομής) άλλες δυο εθνικές κοινότητες: εκείνες των Πομάκων και των Ρομά. 3. Στην ανακοίνωση γίνεται λόγος «για ελληνική γλώσσα που ομιλείται στη νότιο ΠΓΜΔ». Επειδή τελευταία πληθαίνουν τα ελληνικά δημοσιεύματα περί υπάρξεως ελληνικής μειονότητας στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, θα προκαλέσουμε δημόσια όσους ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, να μας ονομάσουν έναν οικισμό ή έστω μια γειτονιά πέρα των ελληνικών συνόρων, όπου οι κάτοικοι μιλούν ελληνικά. Και για να τελειώνουμε εντελώς με τους μύθους και τα χαλκεύματα του ελληνικού εθνικισμού, θα ζητήσουμε επιπλέον να μας υποδείξουν ένα χωριό βορείως της Καστοριάς, όπου η ελληνική ήταν η μητρική γλώσσα των κατοίκων του το , τότε δηλαδή που η Ελλάδα προσαρτούσε τα εδάφη της οθωμανικής Μακεδονίας. 4. Οι έλληνες Πολιτικοί, για να μειώσουν την πολιτική δύναμη του Ουράνιου Τόξου, το οποίο «υποστηρίζει πως εκπροσωπεί τη μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα», γράφουν πως στις τελευταίες εκλογές που έλαβε μέρος πήρε ψήφους. Η αλήθεια είναι πως το Ουράνιο Τόξο, ως τμήμα της μακεδονικής μειονότητας που ζει στην Ελλάδα, μέσα σε συνθήκες ηλεκτρονικού και έντυπου αποκλεισμού και ιδεολογικής τρομοκρατίας, πήρε στις τελευταίες ευρωεκλογές ψήφους. Τέλος έχουμε να πούμε, πως οι έλληνες πολιτευτές, και κυρίως αυτοί που εκπροσωπούν τη χώρα στην Εσπερία, καλό είναι να μετρούν τα λόγια τους. Γιατί η «λογική» του μονά-ζυγά δικά μας, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, μια και αντιστρέφοντας τα ελληνικά επιχειρήματα, οι «μειονοτικοί Έλληνες της Κωνσταντινούπολης», λόγω του εξαιρετικά μικρού αριθμού τους (κλάσμα εκείνου των ψηφοφόρων του Ουράνιου Τόξου) και της συνθήκης της Λωζάνης, θα βρεθούν να χαρακτηρίζονται ως «δίγλωσσοι πατριαρχικοί χριστιανοί της Ινσταμπούλ». Το γραφείο Τύπου της Ε.Ε.Σ. Ουράνιο Τόξο Το εθνικο-σοσιαλιστικό θράσος της ηγεσίας του Περισσού Δελτίο Τύπου Φλώρινα/Lerin - 16 Απριλίου 2008 Με αφορμή τη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με θέμα «Ανύπαρκτες Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι της Δυτικής Θράκης και Μα- κεδόνες», την οποία διοργανώνει την Πέμπτη 17 Απριλίου 2008, η Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα (EFA), σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη (ABTTF), την Ε.Ε.Σ. Ουράνιο Τόξο (από τη Μακεδονική μειονότητα της Ελλάδας) και την Ομοσπονδιακή Ένωση των Ευρωπαϊκών 8

9 Εθνοτήτων (FUEN), οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, η γραμματέας του και ο Ριζοσπάστης, προχώρησαν τις τελευταίες μέρες σε μία επίθεση, κατά της στάσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνω στο ζήτημα των δικαιωμάτων των εθνικών και πολιτισμικών μειονοτήτων στην Ευρώπη και συγκεκριμένα κατά της πολιτικής ενίσχυσης προς «τις διάφορες μειονοτικές ομάδες, ή άλλες ομάδες πληθυσμού με ιδιαιτερότητες» στην περιοχή μας. Για το ΚΚΕ, το ζήτημα της ύπαρξης ή μη εθνικών μειονοτήτων και η προστασία των δικαιωμάτων τους, δεν είναι θέμα εσωτερικό κάθε χώρας, ζήτημα ισονομίας και δημοκρατικής λειτουργίας, αλλά αντικείμενο διαπραγματεύσεων και συμφωνιών μεταξύ εθνικών κρατών. Στο βαθμό που η Ελλάδα και η Τουρκία δεν έχουν υπογράψει συμφωνία για τα δικαιώματα της τουρκικής μειονότητας, εντός της ελληνικής επικράτειας, για το κομμουνιστικό κόμμα δεν υπάρχει παρά μόνο η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάνης. Με την ίδια «λογική», αφού η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει, και δεν είναι στις προθέσεις της να αναγνωρίσει στο μέλλον, εθνικό μακεδονικό κράτος, δεν μπορεί να υπάρχει και δεν θα υπάρξει εθνική μακεδονική μειονότητα στη χώρα μας. Εδώ το ΚΚΕ αποκαλύπτει την εθνική πολιτική του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου, στην ύστερη φάση του μακεδονικού ζητήματος. Η εμμονή στον γεωγραφικό προσδιορισμό, αποσκοπεί στην αποεθνικοποίηση του γειτονικού κράτους, άρα στη θεμελίωση «δικαιώματος νόμιμης κρατικής άρνησης» περί υπάρξεως μειονότητας, συνδεόμενης με «ένα ανύπαρκτο έθνος». Μόνο που αυτοί οι υπολογισμοί, βρίσκονται σε αναντιστοιχία με τη σύγχρονη πραγματικότητα και το δίκαιο που διέπει τις διακρατικές σχέσεις, τόσο σε πλανητικό επίπεδο, αλλά κυρίως στο δυτικό κόσμο, στους θεσμούς του οποίου ευτυχώς μετέχει η χώρα. Η Ελλάδα ως τμήμα του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, είναι υποχρεωμένη να σεβαστεί κάποτε το δικαίωμα του ατομικού και συλλογικού αυτοπροσδιορισμού των υπηκόων της που ισχύει για τους «κουτόφραγκους». Κορυφώνοντας την αντιμακεδονική πολιτική της, η ηγεσία του ΚΚΕ, αφού απεμπόλησε το μεταπολιτευτικό λαϊκό αίτημα της μαζικής και χωρίς όρους επιστροφής των πολιτικών προσφύγων, αποδεχόμενη τον αποκλεισμό των πρώην, πλην όμως «μη Ελλήνων στο γένος» συναγωνιστών, που σχεδίασαν οι Παπανδρέου και Γεννηματάς, απορρίπτει τώρα και το δικής της κοπής «σλαβομακεδονικό» φύλο συκής, προκρίνοντας ως εθνικά ορθή τη διατύπωση περί «σλαβοφώνων ελλήνων Πολιτών». Από κει και πέρα, το ΚΚΕ θεωρεί κάθε συζήτηση περί εθνικών και πολιτισμικών μειονοτήτων και καταπάτησης των δικαιωμάτων τους, αμερικανο-ευρωπαϊκό «ιμπεριαλιστικό δάχτυλο» που αποσκοπεί στη «δημιουργία εφεδρειών που θα παίξουν το ρόλο του προκεχωρημένου φυλακίου για εκβιασμούς και νέο μακελειό στα Βαλκάνια». Η κομματική νομενκλατούρα, που υπερασπίστηκε σταθερά τους λόγους και τα έργα ηγετών τύπου Μπρέζνιεφ, Γιαρουζέλσκι και Τσαουσέσκου, τις σοβιετίες των Γκουλάκ και των ψυχιατρείων και την εξωτερική πολιτική μιας υπερδύναμης, αναβαπτισμένη τώρα στην ελληνορθόδοξη κολυμπήθρα, έχει το θράσος να μιλάει για πέμπτες φάλαγγες, πράκτορες και συνωμοσίες. Να πούμε στους εθνικο-σοσιαλιστές του ΚΚΕ, ότι το παρελθόν τους είναι τόσο βεβαρημένο και το παρόν τους τόσο αντιδημοκρατικό, ώστε μπορούμε να θεωρήσουμε πως κάθε κατηγορία που εκτοξεύουν εναντίον μας, αποτελεί για μας μία ακόμα επιβεβαίωση για την ορθότητα της πολιτικής μας. Και να διαβεβαιώσουμε επιπλέον, πως το Ουράνιο Τόξο, ως τμήμα της εθνικής μακεδονικής μειονότητας που ζει στην Ελλάδα, θα συνεχίσει να υπάρχει και να αγωνίζεται, για μια μεγάλη πολυπολιτισμική και πολιτικά Ενωμένη Ευρώπη, παρά τις περί του αντιθέτου επιθυμίες της γραφειοκρατίας του Περισσού. Το γραφείο Τύπου της Ε.Ε.Σ. Ουράνιο Τόξο 9

10 Συμμετοχή της Ε.Ε.Σ. Ουράνιου Τόξο στην ετήσια Γενική Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας - Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα Δελτίο Τύπου Φλώρινα /Lerin - 14 Απριλίου 2008 Την Πέμπτη 11 Απριλίου 2008, αντιπροσωπεία της ΕΕΣ Ουράνιο Τόξο συμμετείχε στην ετήσια Γενική συνέλευση της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας - Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο του Can Domenge στην Πάλμα της Μαγιόρκας. Παρούσα επίσης ήταν και αντιπροσωπεία του OMO Ilinden PIRIN, Πολιτικού Κόμματος που υπερασπίζεται τα δικαιώματα της Μακεδονικής μειονότητας στην Βουλγαρία. Το κόμμα έγινε πλήρες μέρος της Ε.Ε.Σ τον περασμένο χρόνο. Η Γ.Σ. έλαβε σειρά σημαντικών αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένης και της αποδοχής ως πλήρη μέλη του PSM Entesa (του οικοδεσπότη της Γ.Σ.) και του Bayern Partei. Δύο άλλα κόμματα απέκτησαν το καθεστώς του μέλουςπαρατηρητή: το κόμμα Die Friesen που εκπροσωπεί την μειονότητα Frysian στη Κάτω Σαξονία της Γερμανίας και το πολύ εθνικό κόμμα Regional Slovak Party (Περιφερειακό Σλοβάκικο Κόμμα). Επίσης συζητήθηκε και το πρόγραμμα για τις ευρωεκλογές 2008 και εγκρίθηκε σειρά ψηφισμάτων σε σχέση με τις αρχές του αυτοπροσδιορισμού, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αλληλεγγύης για το Κόσοβο, την Παλαιστίνη και το Θιβέτ. Η ΕΕΣ ζήτησε από την Ε.Ε να τοποθετήσει ειδικό παρατηρητή για το Θιβέτ, καθώς ο τρόπος που η Κίνα συμπεριφέρεται στον Θιβετιανό πληθυσμό είναι απαράδεκτος. Τέλος ανακοινώθηκαν οι λεπτομέρειες για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Maurits Coppieters στο οποίο θα συνεισφέρει και η ΕΕΣ Ουράνιο Τόξο. Το Γραφείο Τύπου Της ΕΕΣ Ουράνιο Τόξο Πολιτικό Γραφείο της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας Ευρωπαϊκό Πολιτικό Γραφείο Μαγιόρκα - 11/04/

11 Δηλώσεις Φορέων της Φλώρινας στα τοπικά ΜΜΕ σχετικά με το Μακεδονικό & το Ουράνιο Τόξο Το τελευταίο διάστημα στον τοπικό τύπο της Φλώρινας παρουσιάζονται απόψεις σχετικά το Ουράνιο Τόξο και την πολιτική του και δυστυχώς για μια ακόμη φορά διαπιστώνουμε ότι οι φορείς του τόπου μας αντιμετωπίζουν το κόμμα μας με καχυποψία και ως ένα ξένο σώμα για την ελληνική κοινωνία. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του κ. Λιάνη σε συνέντευξη τύπου στα ΜΜΕ της Φλώρινας: «Δεν μπορώ να ακούω για παράδειγμα απόψεις ότι ναι, δεν θέλουμε αλλαγή συνόρων αλλά θέλουμε αναγνώριση της μειονότητας, της ανύπαρκτης» [Πολίτης 6/5/08]. Πολλά μέλη μας θέλησαν να τοποθετηθούν ζητώντας από την συντακτική ομάδα να παρουσιαστούν τα σχόλια τους στο ΙΝΦΟ. Σας παραθέτουμε ορισμένα από αυτά: Γιατί σκάμε για το "Κ"ΚΕ; το κόμμα αυτό δεν είναι εκείνο που ξέρουμε από την ιστορία το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας μέλη του οποίου ήσαν πάρα πολλοί Μακεδόνες (όλοι οι δικοί μας, όσοι ζουν και βρίσκονται στη Δημοκρατία της Μακεδονίας), και πολλοί άλλοι, όσοι επιβίωσαν, παππούδες πλέον, ζουν στην Ελλάδα. Οι Μακεδόνες αυτοί λοιπόν αγωνίστηκαν για τα δίκαιά τους μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες αγωνιστές μέλη του ιστορικού ΚΚΕ. Η καλύτερη απάντηση στο ντουέτο του νεοναζισμού (ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΑΝΕΛΛΗ) του σημερινού δήθεν "ΚΚΕ", είναι το άρθρο του Δ. Λιθοξόου: "Με τους Μακεδόνες στη Μακεδονία (υπεράσπιση των εθνικών μειονοτήτων)". Αν κάποτε το κόμμα αυτό πάρει το μέρος των Μακεδόνων και αρχίσει να μας υπερασπίζεται, τότε θα πρέπει να ανησυχούμε ότι κάπου σφάλουμε, ότι δεν είμαστε σωστοί, ότι ακολουθούμε λάθος δρόμο. Πρέπει να χαιρόμαστε λοιπόν που οι ναζιστές του "ΚΚΕ" (μαζί με την Χρυσή Αυγή) είναι εναντίον μας. Pando Το επίσημο "οργανο" των ψευτοκομμουνιστών του Περισσού και ένας "ινστρούχτορας" ονόματι Παν. Θεοδωρόπουλος στις 18 Απριλίου χρησιμοποίησε παλαιότερα Δελτία Τύπου της ΕΕΣ-Ουράνιο Τόξο για να "τεκμηριώσει" το εθνικοσοσιαλιστικό παραλήρημα της κας Παπαρήγα και της κας Κανέλλη και να αποδείξει για μια ακόμα φορά ότι το θλιβερό "ΚΚΕ" ταυτίζεται σχεδόν απόλυτα με το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη (αν και το ΛΑΟΣ ενίοτε είναι πολύ προοδευτικότερο) Χαιρόμαστε που μας διαβάζουν στον "Ριζοσπάστη". Όλο και κάτι έχουν να κερδίσουν που ίσως τους βοηθήσει να ξέφύγουν από την αποπνικτική μιζέρια τους. Δεν χαιρόμαστε, βέβαια, που ενώ μας διαβάζουν, πότε δε δημοσιεύουν τα Δελτία Τύπου μας αλλά δεν περιμέναμε και τίποτα περισσότερο. Ένα "κόμμα" που δε σέβεται ούτε στοιχειωδώς πια, έστω για τα προσχήματα, την ιστορία του και τις αρχές των ιδρυτών του, δε μπορεί βέβαια να έχει κανένα σεβασμό και έναντι οποιουδήποτε άλλου. Πόσο μάλλον όταν εμείς τους θυμίζουμε σε κάθε ευκαιρία τα ανοσιουργήματα που έκαναν και προσπαθούν ακόμα να κάνουν εναντίων των Μακεδόνων που κάποτε αφελώς και ολοκληρωτικά τους πίστεψαν. Όπως όμως η σημερινή καρικατούρα που λέγεται "ΚΚΕ" φτύνει κατάμουτρα το παρελθόν της, έτσι την φτύνει πλέον και ο κόσμος που αργά αλλά σταθερά καταλαβαίνει το πραγματικό της πρόσωπο. 'Όχι, "σύντροφοι", δε βρέχει έξω, αλλά παρόλα αυτά εσείς έχετε γίνει "μούσκεμα". Και μπορεί ο λαός να μη σας θέλει πλέον, αλλά σας θέλει το ΛΑΟΣ. Ε, όπως και να το κάνουμε, κάτι είναι κι αυτό... Goce Zabrdenec 11

12 Σχετικά με δηλώσεις Κωνσταντινίδη στο τοπικό τύπο της Φλώρινας «Στεκόμαστε αμετακίνητοι στην έπαλξη που μας τάχθηκε στην εσχατιά της Ελλάδας» διακήρυξε ο τοπικός βουλευτής της Ν.Δ. Στάθης Κωνσταντινίδης, μετά τον τηλεοπτικό αποκλεισμό του από τον διάλογο Χαρδαβέλλα Λιάνη. Δεν πιστεύω να νοσταλγεί ο βουλευτής μας την προηγούμενη δουλεία του, ούτε να κατέχεται από τόση ανασφάλεια. Είναι όμως φανερό ότι όσο δεν σέβεται κανείς τους συμπατριώτες του που δηλώνουν διαφορετική εθνική συνείδηση (έστω κι αν κάποιοι τον στήριξαν), άλλο τόσο θα σέβονται τις απόψεις του τα ΜΜΕ (όταν θεωρούνται αντιδημοκρατικά). Σχετικά με ΚΚΕ Το ΚΚΕ αποκήρυξε πριν την δικτατορία ακόμα, την θέση της 5ης ολομέλειας που έταζε αυτονομία στους Μακεδόνες συναγωνιστές του στον εμφύλιο. Διακηρύττει σήμερα ότι δεν υπάρχει Μακεδονικό έθνος και πρότεινε πρώτο απ όλα τα ελληνικά κόμματα ότι η γειτονική μας χώρα πρέπει να αναγνωριστεί με γεωγραφικό όρο! Τέτοια πρωτοπορία Βεβαίως αρνείται τις μειονότητες στην χώρα μας (πλην των θρησκευτικών, βοήθεια μας), ενώ θεωρεί ύποπτους και υποχείρια των Αμερικάνων όσους αυτοπροσδιορίζονται διαφορετικά! Όπως το ΛΑΟΣ. Μπορεί βεβαίως να καταψήφισε την ρατσιστική διάταξη του ΠΑΣΟΚ, που απαγόρευε την επιστροφή όσων δεν ήταν Έλληνες το γένος, αλλά ουσιαστικά ποτέ δεν απαίτησε την δικαίωση των ελάχιστων «συναγωνιστών τους» που ζουν ακόμη σήμερα. Δεν ζήτησαν τουλάχιστον τον επαναπατρισμό των ανήλικων παιδιών του τότε «παιδομαζώματος», που τόσο υποκριτικά χρεώθηκαν τότε από την δεξιά και το κέντρο. Αλήθεια, γιατί; Σχετικά με δηλώσεις Λιάνη. Οι εναπομείναντες οπαδοί του Γεωργίου Παπανδρέου (του τζούνιορ, όχι εκείνου του γέρου που κατατρόπωσε «κομμουνιστάς και αυτονομιστάς») ανακάλυψαν ότι ο αδιάλλακτος πατριωτισμός πουλά καλύτερα από τον σεβασμό των εθνικών μειονοτήτων (που θεωρούν πάλι ανύπαρκτες έστω και αν έχουν εκλεγεί δύο Τούρκοι βουλευτές στο κόμμα τους). Ο κ. Λιάνης χτυπιέται ότι στήριξε πολλές φορές το «Ουράνιο Τόξο» (χορεύοντας πιθανόν πουστένο και άλλα τοπικά τραγούδια) αλλά δεν περίμενε τέτοιες διεκδικήσεις από το κόμμα μας! Καλά, δεν κατάλαβε τόσα χρόνια ότι η εφαρμογή του βασικού ανθρώπινου δικαιώματος, της επιλογής εθνικής συνείδησης είναι αδιαπραγμάτευτο δημοκρατικό κεκτημένο παγκοσμίως ή νόμιζε ότι «δούλευε» για ενίσχυση πολιτιστικού συλλόγου; Τις ψήφους των «αυτονομιστών» απέσπασε πάντως πολύ επιτυχημένα κι άξιος ο μισθός του ίδιου αλλά και των «εθνοσοσιαλιστών» τοπικών αρχόντων μας που μας απειλούν με επιστροφή στον εμφύλιο. Παλιό το παραμύθι αλλά ο «δράκος» έχει τα χάλια του, (πάσχει κι από αφλογιστία)! Zelenets 12

13 Ο ελληνικός εθνικισμός σφυρηλατεί τη μακεδονική εθνική ταυτότητα και ενισχύει το μακεδονικό έθνος Δελτίο Τύπου Φλώρινα/Lerin - 9 Απριλίου 2008 Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την υποψηφιότητα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου, και τη στάση της χώρας μας, παρακολουθήσαμε την κορύφωση του εθνικιστικού παροξυσμού ενάντια στη γειτονική χώρα, σε επίπεδο πολιτικής, κοινωνίας και Μ.Μ.Ε. Ήταν μια ακόμη έκφραση τού αντιμακεδονικού εθνικισμού, που χαρακτηρίζει διαχρονικά την Ελλάδα, με επιθετικά χαρακτηριστικά απέναντι στο γειτονικό κράτος τα τελευταία χρόνια. Είδαμε δηλαδή επανάληψη του έργου των αρχών της δεκαετίας του 90. Έλειπαν μόνο τα μεγάλα συλλαλητήρια. Οι τελευταίες εξελίξεις ήταν αποκαλυπτικές της ελληνικής πολιτικής στην ύστερη φάση του μακεδονικού ζητήματος, από την ανεξαρτητοποίηση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας έως σήμερα. Η Ελλάδα ουδέποτε επιθυμούσε την ύπαρξη Μακεδονικού κράτους στα βόρεια σύνορά της. Ευσεβής πόθος του ελληνικού εθνικισμού και κατ επέκταση της ελληνικής πολιτικής, ήταν η διάλυση της γειτονικής χώρας με ενδεχόμενα εδαφικά οφέλη. Αυτός είναι ο λόγος της τεράστιας αντιμακεδονικής εκστρατείας στις αρχές της δεκαετίας του 90. Η πολιτική αυτή σε πρώτη φάση απέτυχε, αφού η γειτονική χώρα κατάφερε σιγάσιγά να σταθεί στα πόδια της, χάρη κυρίως στη στήριξη του διεθνή παράγοντα και τη θέληση του λαού της χώρας, για εθνική-κρατική χειραφέτηση. Η δεύτερη γραμμή επίθεσης ήταν, η πάση θυσία απομακεδονοποίηση του κράτους. Επειδή ο πρώτος στόχος ήταν και είναι αδύνατο να επιτευχθεί, παρόλο που και ο βουλγαρικός εθνικισμός κινείται στην ίδια κατεύθυνση ενώ ο ελληνικός ακόμη ελπίζει, εξελίσσεται παράλληλα η επίθεση σε δεύτερο επίπεδο όπως αυτή απεικονίζεται στη λεγόμενη «μάχη του ονόματος». Αποκαλυπτική γι αυτές τις προθέσεις είναι η συνέντευξη του πρώην Υπουργού των Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά στη Καθημερινή της 30/03/2008. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις όλων σχεδόν των πολιτικών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, για λεγόμενο «γεωγραφικό προσδιορισμό» στο όνομα της γειτονικής χώρας, ως δήθεν υποχώρηση σε σχέση με τη απόλυτη θέση των αρχών της δεκαετίας του 90: «όχι η λέξη Μακεδονία στο όνομα του γειτονικού κράτους». Κοινός παρονομαστής και των δύο θέσεων, η άρνηση ύπαρξης και σεβασμού του Μακεδονικού έθνους και κατ επέκταση της μακεδονικής εθνικής ταυτότητας. Ψάχνει εναγωνίως η ελληνική διπλωματία το κατάλληλο πρόθεμα, μπροστά από τη λέξη «Μακεδονία», είτε για αλυτρωτισμό εκ μέρους της Ελλάδας προς βορρά (όπως το «Άνω»), είτε για αποεθνικοποίηση της χώρας όπως το «Νέα». Πίσω από το «Νέα» εννοεί η Ελλάδα: «είστε Νέοι Μακεδόνες, δηλαδή νέο κατασκεύασμα, νέο τεχνητό έθνος. Εμείς είμαστε το παλιό, εμείς έχουμε το απόλυτο δικαίωμα τόσο στην ελληνικότητα όσο και στη μακεδονικότητα». Άλλαξε δηλαδή ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς. Ο διεθνής παράγοντας θεωρούσε και θεωρεί εξαιρετικής σημασίας την είσοδο στο ΝΑΤΟ, της λεγόμενης Ομάδας της Αδριατικής (Κροατία, Αλβανία, Δημοκρατία της Μακεδονίας), για λόγους περιφερειακής σταθερότητας σε ό,τι αφορά το μέλλον της περιοχής. Η Δημοκρατία της Μακεδονίας θεωρεί την είσοδό της στο ΝΑΤΟ, γεγονός εξαιρετικής σημασίας, αφενός μεν για την ασφάλεια και συνοχή της χώρας, αφετέρου δε για την οικονομική της ανάπτυξη, αφού μόνον σε συνθήκες σταθερότητας και ασφάλειας υπάρχει ανάλογη προοπτική. 13

14 Η Ελλάδα εμποδίζοντας την είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ, κατάφερε να βάλει τη σφραγίδα της σε μια πολιτική κατασκευής εχθρού στα βόρεια σύνορά της. Η επόμενη μέρα, δεν θα είναι ίδια από εδώ και πέρα. Χρησιμοποιώντας το δικαίωμα του veto, έσπρωξε ένα φιλικό προς τη χώρα μας λαό στην αντίπαλη όχθη. Επίσης ενδυναμώνει και σφυρηλατεί τη μακεδονικότητα στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας ακόμη περισσότερο. Ισχυροποιεί το μακεδονικό έθνος και τη μακεδονική εθνική ταυτότητα. Επιπλέον διέλυσε τις όποιες αυταπάτες είχαν στη γειτονική χώρα οι πολιτικοί της και η κοινωνία, για τις διαθέσεις και την πολιτική της Ελλάδος απέναντί τους. Αυτή η άρνηση συσπειρώνει τώρα όλους τους Μακεδόνες στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, απέναντι σε αυτόν που αποκαλύφθηκε πλέον ως «εχθρός του έθνους». Η πολιτική της Ελλάδος και η τελευταία εχθρική ενέργεια του veto, οριοθετεί τώρα (δυστυχώς) τη «μακεδονικότητα», όχι ως ισότιμη ταυτότητα δίπλα στην «ελληνικότητα», αλλά απέναντί της. Η Ελλάδα δεν κέρδισε απολύτως τίποτα στο Βουκουρέστι, γιατί το δικαίωμα του veto είναι κατοχυρωμένο και δεδομένο στον τρόπο λήψης αποφάσεων του ΝΑΤΟ. Οι «πανηγυρισμοί» συνεπώς γίνονται εκ του ασφαλούς, δείχνοντας μεταξύ άλλων και τη τρομερή ανασφάλεια του ελληνικού εθνικισμού, σε σχέση με το παραπάνω ζήτημα. Αλληλοσυγχαιρόμενοι για τη «μεγάλη εθνική επιτυχία», για το αυτονόητο δηλαδή, αυτός ο απίθανος θίασος πολιτικών και δημοσιογράφων μπορεί να στρουθοκαμηλίζει, αγνοώντας ότι η ελληνική στάση εξακολουθεί από τη μια να προκαλεί θυμηδία στο διεθνή περίγυρο, για τις συμπλεγματικές εθνικιστικές-αρχαιόπληκτες εμμονές του, από την άλλη δεν αντιλαμβάνεται τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της χώρας μας, αφού ενδεχόμενη διάλυση της γειτονικής χώρας θα λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά σε όλα τα Βαλκάνια. Φυσικά αυτή η συμπεριφορά δεν επιτρέπει το επίσης αυτονόητο: να «δουν» και να σεβαστούν τους εκατοντάδες χιλιάδες Μακεδόνες στο γειτονικό κράτος και τους εθνικά Μακεδόνες εντός των συνόρων Η ρητορική περί προκλητικών «σκοπιανών», αδιάλλακτης στάσης, περί κριτηρίων καλής γειτονίας που δεν τηρούν «τα Σκόπια» κλπ. που ακούμε συνεχώς, είναι υποκρισία και αντιστροφή της πραγματικότητας. Τα παραπάνω χαρακτηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια όχι τους γείτονες, αλλά τη χώρα μας. Η άρνηση της ταυτότητας του γειτονικού λαού, του δικαιώματός του στον αυτοπροσδιορισμό, η εκβιαστική συμπεριφορά της Ελλάδας στη προσπάθειά του να ενταχθεί στους διεθνείς οργανισμούς (εξ αιτίας της συγκυρίας ότι η χώρα μας αποτελεί μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με ομοφωνία), είναι η απόλυτη ύβρις. Οι συνεχείς αναφορές από τους έλληνες πολιτικούς και δημοσιογράφους όλα αυτά τα χρόνια, σε «σκοπιανούς», «κρατίδιο», «συνονθύλευμα», οι υποτιμητικοί σχολιασμοί για τους ηγέτες της γειτονικής χώρας από εκπροσώπους του ελληνικού Κοινοβουλίου, είναι κατά την ελληνική εκδοχή κάτι φυσιολογικό και στα πλαίσια της καλής γειτονίας, ενώ η υπεράσπιση της ταυτότητας, της εθνικής αξιοπρέπειας, του συνταγματικού τους ονόματος από τις αρχές της γειτονικής χώρας, ή ακόμη η δημιουργία ανάλογου εθνικού μύθου με αυτόν της Ελλάδος από τους γείτονες, συνιστούν εχθρική στάση. Η απόλυτη διαστροφή. Σε ότι αφορά την ουσία του ζητήματος, τη μάχη για το όνομα και τη μακεδονικότητα, την έχασε η Ελλάδα στα τέλη του προπερασμένου και στις αρχές του περασμένου αιώνα, με τη γέννηση του εθνικού μακεδονικού κινήματος στην τότε οθωμανική Μακεδονία. Η σημερινή αντιμακεδονική πολιτική της Ελλάδας και της Βουλγαρίας κατά του μακεδονικού κράτους, έχει της ρίζες της στην πρώιμη φάση του μακεδονικού ζητήματος και στην ένοπλη επίθεση εναντίον των Μακεδόνων επαναστατών, λίγο μετά το Ίλιντεν στις αρχές των του 20ου αιώνα, με σκοπό την εδαφική επέκταση και την εθνική κυριαρχία στον ευρύτερο μακεδονικό χώρο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σήμερα με διαφορετικούς όρους. Οι τελευταίες εξελίξεις όμως είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές για τη χώρα μας. Ανέδειξαν (για ακόμη μια φορά) το στείρο αντιαμερικανισμό και τη συνοχή του φαιοκόκκινου μετώπου σε επίπεδο 14

15 πολιτικής πρακτικής. Η χώρα μας κλεισμένη στην «εθνικιστική της γυάλα», με την πλειοψηφία του λαού της εγκεφαλικά φιμωμένου, αρχίζει πλέον να έχει τα χαρακτηριστικά χώρας ανατολικού τύπου, με κοινοβουλευτικό μανδύα, και εθνικο-σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ Ε.Ε.Σ. - ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ Πληροφορίες σχετικά με την υπόθεση Done Rakovski «Δ.Τ. Οι Διακρίσεις σε βάρος των εθνικά Μακεδόνων συνεχίζονται» μπορείτε να βρείτε στο Info Zora Ν. 22 ή στην ηλεκτρονική μας σελίδα: Αποτέλεσμα αυτής της υπόθεσης ήταν να κατατεθούν δύο ερωτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Πρωτότυπη ερώτηση προς το Συμβούλιο: Πρωτότυπη ερώτηση προς τη Ευρωπαϊκή Επιτροπή ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ Κοινοβουλευτική ερώτηση κατατεθειμένη στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, σχετικά με την άρνηση εισόδου ενός πολίτη στην Ελλάδα 1 Απριλίου 2008 Προς: Ευρωπαϊκή Επιτροπή Συντάκτης: Mikel Irujo Amezaga Θέμα: Άρνηση εισόδου σε ένα Τσέχο πολίτη στην Ελλάδα Τα περασμένα χρόνια συνεχώς, σε πολλά άτομα έχει απαγορευτεί η είσοδος στην Ελλάδα βασιζόμενη φαινομενικά σε ανησυχίες ως προς την «εθνική ασφάλεια» της χώρας. Ο κοινός παρονομαστής σε αυτές τις υποθέσεις είναι η Μακεδονική εθνική ταυτότητα των ενδιαφερομένων. Η τελευταία υπόθεση αφορά ένα Τσέχο πολίτη, τον κ. Done Rakovski. 1. Είναι η Επιτροπή της άποψης ότι η άρνηση εισόδου στον Κ. Rakovski στην Ελλάδα είναι μια παραβίαση του δικαιώματος για ελεύθερη μετακίνηση; Εάν ναι, ποια δράση θα πάρει η Επιτροπή για να αποτρέψει μελλοντικές παραβιάσεις; Εάν όχι, θα μπορούσε η Επιτροπή να υποδείξει κάτω από ποιες συνθήκες τα κράτη-μέλη επιτρέπουν την άρνηση εισόδου χωρίς να δηλώνουν τους ακριβείς λόγους; 2. Δεδομένου ότι αυτή η περίπτωση είναι μια από πολλές άλλες που αφορούν την Ελλάδα σε σχέση με άτομα με Μακεδονική εθνότητα, θα μπορούσε η Επιτροπή να εξετάσει αυτό τη θέμα; Πόσα άτομα είναι στις «μαύρες λίστες» και ποιοι είναι οι ακριβείς λόγοι για τους οποίους έχουν τοποθετηθεί σε αυτή τη λίστα; Ενδιαφέρεται η Επιτροπή για το γεγονός ότι η εθνότητα φαίνεται να αποτελεί παράγοντα για την Ελλάδα και την λήψη τέτοιον αποφάσεων; Προς: Συμβούλιο της Ευρώπης Συντάκτης: Mikel Irujo Amezaga Θέμα: Άρνηση εισόδου σε ένα Τσέχο πολίτη στην Ελλάδα Τα τελευταία χρόνια σε πολλά άτομα έχει απαγορευτεί η είσοδος στην Ελλάδα βασιζόμενη φαινομενικά σε ανησυχίες ως προς την «εθνική ασφάλεια» της χώρας. Ο κοινός παρονομαστής σε αυτές τις υποθέσεις είναι η Μακεδονική εθνική ταυτότητα των ενδιαφερομένων. Η τελευταία υπόθεση αφορά ένα Τσέχο πολίτη, τον κ. Done Rakovski. 15

16 1. Είναι το Συμβούλιο της άποψης ότι η άρνηση εισόδου στον Κ. Rakovski στην Ελλάδα είναι μια παραβίαση του δικαιώματος για ελεύθερη μετακίνηση; Εάν ναι, ποια δράση θα πάρει το Συμβούλιο για να αποτρέψει μελλοντικές παραβιάσεις; Εάν όχι, θα μπορούσε το Συμβούλιο να υποδείξει κάτω από ποιες συνθήκες τα κράτη-μέλη επιτρέπουν την άρνηση εισόδου χωρίς να δηλώνουν τους ακριβείς λόγους; άτομα με Μακεδονική εθνότητα, θα μπορούσε το Συμβούλιο να εξετάσει αυτό το θέμα; Πόσα άτομα είναι στις «μαύρες λίστες» και ποιοι είναι οι ακριβείς λόγοι για τους οποίους έχουν τοποθετηθεί σε αυτή τη λίστα; Ενδιαφέρεται το Συμβούλιο για το γεγονός ότι η εθνότητα φαίνεται να αποτελεί παράγοντα για την Ελλάδα και την λήψη τέτοιον αποφάσεων; 2. Δεδομένου ότι αυτή η περίπτωση είναι μια από πολλές άλλες που αφορούν την Ελλάδα σε σχέση με Επιστολή Προς κ. Matthew Nimetz Ειδικό Διαμεσολαβητή των Ηνωμένων Εθνών Ηνωμένα Έθνη Φλώρινα / Lerin Αξιότιμε κ. Nimetz, Θέμα: Προτάσεις από τις 19 Φεβρουαρίου Απευθυνόμαστε σε εσάς σε σχέση με τις τελευταίες σας προτάσεις σε ότι αφορά τη λεγόμενη «διαφωνία για το όνομα» ανάμεσα στη χώρα μας την Ελλάδα και το γειτονικό κράτος, τη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η θέση μας σε ότι αφορά το ζήτημα είναι γνωστή και παρατέθηκε κατ ουσία σε εσάς αρκετές φορές τα προηγούμενα χρόνια. Ασφαλώς, έχουμε την ευκαιρία και θα θέλαμε να σχολιάσουμε τις τελευταίες σας προτάσεις έτσι όπως παρουσιάστηκαν στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ τη τελευταία εβδομάδα. Ειδικότερα αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να σχολιάσουμε τις παραγράφους 3, 8 και 9 επειδή είναι άμεσα συνδεδεμένες με τη δική μας ταυτότητα ως εθνικά Μακεδόνες στην Ελλάδα, επίσης ως Ευρωπαίοι πολίτες, ενδιαφερόμαστε πάρα πολύ για τη σταθερότητα στη περιοχή και επιθυμούμε την ειρηνική συνύπαρξη για όλους τους λαούς (έθνη), στη Νότιο-Ανατολική Ευρώπη. ΙΙ. Παράγραφος 3 και Υποσημείωση 1 Θα θέλαμε να σχολιάσουμε σχετικά με δύο ονόματα τα οποία έχετε παραθέσει στην Υποσημείωση 1, συγκεκριμένα τα «Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας» και «Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας». Σχετικά με το «Άνω Μακεδονία», ενώ η ελληνική κυβέρνηση έχει δείξει ότι θα επιθυμούσε ένα τέτοιο όνομα (όπως μετέδωσαν τα ελληνικά ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες) θα πρέπει να σημειώσουμε ότι μια τέτοια θέση είναι ανακόλουθη με την επίσημη μέχρι σήμερα θέση της. Αν υπάρχει μια «Άνω Μακεδονία» τότε λογικά υπάρχει και μια «Κάτω Μακεδονία». Συνεπώς λαμβάνοντας αυτό υπ όψιν, πως μπορεί να επιχειρηματολογεί μεταξύ άλλων η Ελλάδα, ότι το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» εμπεριέχει αλυτρωτικές βλέψεις στη Βόρεια Ελλάδα, ενώ το «Άνω Μακεδονία» όχι; Είναι πασιφανές ότι ένα όνομα όπως το «Άνω Μακεδονία» θα ενθαρρύνει τον αλυτρωτισμό ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ πράγμα που σημαίνει ότι μια τέτοια λύση είναι προβληματική. Σχετικά με τη πρόταση «Νέα Δημοκρατία Μακεδονίας» πρέπει να επισημάνουμε ότι οποιοδήποτε πρόθεμα (επίθετο) αγγίζει άμεσα ή έμμεσα 16

17 την εθνική μακεδονική ταυτότητα, αγγίζει τόσο τη ταυτότητα των πολιτών της Δημοκρατίας της Μακεδονίας όσο και τη ταυτότητα των μελών της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα. Αν οι εθνικά Έλληνες που κατοικούν στην ιστορική περιοχή γνωστή με το όνομα «Μακεδονία» έχουν το δικαίωμα σε μια «Ελληνο-Μακεδονική» πολιτιστική ταυτότητα (παρόλο που η μεγάλη τους πλειοψηφία ήρθαν στη περιοχή το ), τότε γιατί οι εθνικά Μακεδόνες στη Δημοκρατία της Μακεδονίας (οι οποίοι επίσης ζουν σε τμήμα του ιστορικού χώρου με το όνομα «Μακεδονία») δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα στο ιστορικό και πολιτιστικό παρελθόν της ίδιας περιοχής; Αν το πρόθεμα «Νέα» χρησιμοποιείται για να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στη σύγχρονη Μακεδονία και την αρχαία Μακεδονία, τότε με βάση τη λογική, το ίδιο θα πρέπει να εφαρμοσθεί και για την Ελλάδα, δηλαδή η Ελλάδα θα έπρεπε να ονομάζεται «Νέα Ελλάδα», γιατί η σύγχρονη Ελλάδα δεν είναι η ίδια με την αρχαία Ελλάδα. Επιπλέον αν το πρόθεμα «Νέα» έχει ως στόχο να διαχωρίσει τους πολίτες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας από τους πολίτες της Ελλάδος (εθνικά Έλληνες), πρέπει να επισημάνουμε ότι περισσότεροι από ελληνορθόδοξοι Έλληνες μετακινήθηκαν από τη Μικρά Ασία στη Βόρεια Ελλάδα το Συνεπώς αν υπάρχει η σκέψη ότι θα μπορούσε να είναι κατάλληλος προς χρήση όρος όπως «Νέοι Μακεδόνες», τότε αυτός θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει αυτή την ομάδα ώστε να διαχωρίσει αυτούς, από τους Μακεδόνες πολίτες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. ΙΙ- Παράγραφος 9 Προτείνεται σε αυτή τη παράγραφο ότι η χρήση του όρου «Μακεδονικός-ή-ό», θα χρησιμοποιείται σε επίπεδο οικονομίας. Νομίζουμε ότι μια τέτοια περιοριστική πρόθεση για τέτοια χρήση αντιβαίνει βασικές δημοκρατικές αρχές. Το να προκαθορίζεται η χρήση του όρου σε οικονομικό επίπεδο μόνον, έμμεσα αμφισβητείται το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και έχει ως αποτέλεσμα και παράλληλη συνέπεια αυτού, την απαγόρευση της χρήσης του όρου «Μακεδονικός-ή-ό» για τη περιγραφή της γλώσσας μας. Όπως αντιλαμβάνεστε η άρνηση της ύπαρξης μιας ξεχωριστής μακεδονικής ταυτότητας ως επίσημης πολιτικής του ελληνικού κράτους για πολλές δεκαετίες, έχει ως αποτέλεσμα εμείς τα μέλη της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, να είμαστε διαχρονικά τα θύματα αυτής της απαράδεκτης πολιτικής. Συνεπώς πρόταση που αμφισβητεί το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό (ως αποτέλεσμα της πρότασης επί της παραγράφου 9) θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Θα θέλαμε με αυτή την ευκαιρία να σας υπενθυμίσουμε ότι υπάρχουν μια σειρά επίσημων ελληνικών αποδείξεων-εγγράφων στα οποία πολύ πριν το 1945, η «Μακεδονικότητα» οριζόταν ως διαφορετική από την «Ελληνικότητα». Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται το αναγνωστικό της Μακεδονικής γλώσσας, το ABECEDAR, που εκδόθηκε το 1925 για τη Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα και η απογραφή του 1920, στην οποία σημειώνεται με χαρακτηριστικό και αναμφισβήτητο τρόπο, η ύπαρξη Μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα. (Σας έχουμε αποστείλει και τα δύο σε προηγούμενη αλληλογραφία μας). ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΛΙ- ΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ Έχοντας υπ όψιν τα σχόλιά σας που αφορούν το ΙΙ Τμήμα, παράγραφος 9 της πρότασης, θα θέλαμε να προτείνουμε τα εξής. Το σημείο κλειδί για ισότιμη, δίκαια, και εφαρμόσιμη λύση σε αυτή τη «διαφωνία» θα είναι αν η λύση εξασφαλίζει-κατοχυρώνει τη χρήση τόσο της εθνικής όσο και της πολιτιστικής ταυτότητας. Λαμβάνοντας αυτό υπ όψη, υποστηρίζουμε θερμά την εισαγωγή δύο παραγράφων στο κείμενο τελικής συμφωνίας όπως ακολουθούν: «Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζει την ύπαρξη ξεχωριστής εθνικής Μακεδονικής ταυτότητας όπως αυτή εκφράζεται και αναπτύχθηκε στη Δημοκρατία της Μακεδονίας και ευρύτερα, ως ξεχωριστής εθνι- 17

18 κής ταυτότητας, από την Μακεδονική πολιτιστική ταυτότητα που αναπτύχθηκε στο ελληνικό κράτος μετά το , όταν τμήμα του χώρου της Μακεδονίας ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος». «Η Δημοκρατία της Μακεδονίας» αναγνωρίζει την ύπαρξη ξεχωριστής και διαφορετικής Ελληνο-Μακεδονικής πολιτιστικής ταυτότητας όπως αυτή αναπτύχθηκε στο ελληνικό κράτος μετά το ». Συνεπώς και τα δύο Μέρη θα σεβαστούν το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό με σεβασμό παράλληλα οποιασδήποτε ατομικής εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας. Η χρήση προθεμάτων μπροστά από τη λέξη «Μακεδονικός-ή-ό» μπορούν να διαχωρίζουν ξεκάθαρα τα δύο μέρη, (λόγου χάρη εθνικά-μακεδόνας και Έλληνας-Μακεδόνας). Επίσης οι δύο αυτοί όροι είναι αυτοπροσδιοριστικοί, που είναι ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο. Δεν επιβάλλονται ανεπιθύμητα ονόματα και δεν συγχέονται οι δύο ταυτότητες. Όπως θα προσέξετε στη πρότασή μας, καμιά πλευρά δε μονοπωλεί τη χρήση του όρου «Μακεδονικός-ή-ό» (σύμφωνα με το ΙΙ Τμήμα, Παράγραφος 8 της τελευταίας σας πρότασης). Στη συνέχεια στο Τμήμα ΙΙ, Παράγραφος 8 της πρότασής σας σημειώνεται πως καμιά πλευρά δεν έχει την αποκλειστικότητα στον όρο «Μακεδονία». Αν αυτό πρέπει να εφαρμοσθεί για τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, τότε φυσικά θα πρέπει να εφαρμοσθεί και για την Ελλάδα. Έτσι, αν προτείνεται η Δημοκρατία της Μακεδονίας να προσδιοριστεί με ακόμη ένα πρόθεμα, τότε φυσικά θα πρέπει το ίδιο να γίνει και για τις διοικητικές περιοχές της Ελλάδος που επίσης συμπεριλαμβάνουν τον όρο «Μακεδονία». Θα ήταν χρήσιμο ίσως, αλλά και δίκαιο, να προταθεί οι Περιφέρειες της Δυτικής, Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας να προσδιοριστούν περαιτέρω με τη προσθήκη προθεμάτων ή επιθεμάτων. Η ίδια αρχή θα πρέπει επίσης να εφαρμοσθεί σε ονόματα όπως το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, (το όνομα παραπέμπει στο ότι είναι Υπουργείο όλης της ιστορικής περιοχής της Μακεδονίας, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με το τμήμα ΙΙ, Παράγραφος 8) και επίσης στο διεθνές αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης που ονομάζεται «Μακεδονία». Επιπροσθέτως ίσως θα ήταν δίκαιο και χρήσιμο να προταθούν κάποια καινούργια ονόματα για τη γεωγραφική περιοχή της Βόρειας Ελλάδος, με σκοπό να διαχωριστεί η περιοχή αυτή από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας ευκρινέστερα, όπως ακριβώς η ελληνική πλευρά έχει ζητήσει αντίστοιχα από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Μερικές προτάσεις: 1. Ελληνική Γεωγραφική Περιοχή της Μακεδονίας. 2. Γεωγραφική Ελληνική Μακεδονία. 3. Ελληνική Μακεδονία. 4. Ελληνική Ιστορική Μακεδονία 5. Περιοχή Ελληνικής Μακεδονίας. Τελειώνοντας, επιτρέψτε μας να επισημάνουμε πόσο σημαντικό είναι για την ειρήνη, τη σταθερότητα στη περιοχή τόσο σήμερα όσο και στο μέλλον, ειδικά όταν αναφερόμαστε στο μακεδονικό ζήτημα, η αναγνώριση ξεχωριστής μακεδονικής ταυτότητας όπως αυτή εκφράζεται από τους πολίτες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και τα μέλη των μακεδονικών μειονοτήτων στις άλλες Βαλκανικές χώρες (Ελλάδα, Βουλγαρία, Αλβανία, Κόσοβο). Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σημείο λαμβάνοντας υπ όψη ότι, η άρνηση Μακεδονικής εθνικής ταυτότητας καθώς επίσης και του δικαιώματος σε εθνικό αυτoκαθορισμό του Μακεδονικού λαού, ώθησε τις ισχυρότερες Βαλκανικές χώρες (Βουλγαρία, Ελλάδα και Σερβία) σε μια αιματηρή σύγκρουση κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων το Με άλλα λόγια από τη δική μας οπτική γωνία, το κρίσιμο σημείο σε αυτό το λεγόμενο «ζήτημα του ονόματος» είναι να αποκλειστούν οποιεσδήποτε αλυτρωτικές βλέψεις από τις παραπάνω χώρες, με τη προστασία της εθνοτικής και εθνικής ταυτότητας του Μακεδονικού λαού, στη Δημοκρατία της Μακεδονίας αλλά και ευρύτερα. Τέλος, αν το ζήτημα της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας είναι τμήμα της οποιασδήποτε συμφωνίας, ως μέλη της Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, θα επιζητούσαμε να ερωτηθούμε 18

19 σχετικά με το παραπάνω θέμα. Συνεπώς για άλλη μια φορά υπενθυμίζουμε ότι είμαστε στη διάθεσή σας για συμβουλευτική συνάντηση προς εξυπηρέτηση σας. Ειλικρινά δικός σας, ΠΑΥΛΟΣ ΦΙΛΙΠΟΒ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της Ε.Ε.Σ.-Ουράνιο Τόξο Πολιτικό κόμμα της Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα Μέλος του Γραφείου της Ευρωπαϊκής-Ελεύθερης Συμμαχίας Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα Κοινοποίηση: Θεοδώρα Μπακογιάννη, Υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδος Antonio Milososki, Υπουργός των Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Μακεδονίας Condoleeza Rice, Υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ 21 Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης των Φυλετικών Διακρίσεων. Δελτίο Τύπου Φλώρινα /Lerin 21/03/2008 Τα τελευταία χρόνια ζούμε την υπερσυντηρητικοποιήση της ελληνικής κοινωνίας που σε συνθήκες οικονομικής στενότητας κι αβεβαιότητας αντιδρά ξενοφοβικά ή και ρατσιστικά σε βάρος ομάδων «διαφορετικών» ατόμων όπως καταγράφεται από έγκριτους Διεθνείς Οργανισμούς. Οι ρίζες αυτής της ανομολόγητης συμπεριφοράς βασίζεται στις δομές του ελληνικού κράτους με πρότυπο την εθνική ομογενοποίηση που για χρόνια εφαρμόζεται. Έτσι ακόμη και σήμερα υπάρχουν νόμοι που καθορίζουν το «γένος» σαν μέσο διαχωρισμού των πολιτών του (π.χ. η περίπτωση των Μακεδόνων πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου ) ενώ εμπλέκει συνταγματικά την Ορθόδοξη Εκκλησία στον προκαθορισμό αυθαίρετων φυλετικών και όχι μόνο προτύπων. Ο εξ αίματος καθορισμός του «γένους» έχει εξαλειφθεί από τα περισσότερα πολιτισμένα κράτη όπου κυριαρχεί ο εθνικός/εθνοτικός αυτοπροσδιορισμός ενώ η αυτονόητα ελεύθερη προσωπική επιλογή θρησκεύματος δεν αποτελεί «εθνικό χαρακτηριστικό». Η ιστορική ταύτιση του νέου Ελληνικού Κράτους με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό που προϋπήρξε στο έδαφος του πριν δύο χιλιετίες, ο ανούσιος προσεταιρισμός του Βυζαντίου κι η αγνόηση της επιρροής πέντε αιώνων Οθωμανικής κυριαρχίας δημιούργησε τον εκτρωματικό μύθο του «ανάδελφου έθνους» στον γεωγραφικό μας χώρο όπου λαοί και δυναστείες συνυπήρχαν, συγκρούονταν και εξελίσσονταν συνεχώς. Πρέπει επιτέλους να εκσυγχρονιστεί πολιτικά και πολιτιστικά η Ελλάδα σεβόμενη τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς και εφαρμόζοντας το Διεθνές Δίκαιο. Καιρός είναι να εξαλειφθεί κάθε εθνικιστική προσέγγιση ώστε μέσα από μια τέτοια αντίληψη και πολιτική να οικοδομηθεί πνεύμα συμφιλίωσης των πολιτών της χώρας μας με τους γειτονικούς μας λαούς αλλά και πνεύμα και αντίληψη σεβασμού για εθνικές, θρησκευτικές, γλωσσικές, πολιτισμικές και άλλες ομάδες που ζουν στη χώρα μας. Το Γραφείο Τύπου 19

20 Η ελληνική «παθογένεια» Με αφορμή την ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ Δελτίο Τύπου από το Κέντρο Πληροφόρησης & Τεκμηρίωσης για το ρατσισμός, την οικολογία, την ειρήνη, τη μη βία «Αντιγόνη» web-site: Η «Εβδομάδα κατά του Ρατσισμού» που διανύουμε (15-23 Μαρτίου 2008), βρίσκει την Ελλάδα να βιώνει μια όξυνση φαινομένων ξενοφοβίας, διακρίσεων, την ίδια στιγμή που δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου η Πολιτεία προσεγγίζει το ζήτημα με στάσεις και αντιλήψεις που κυμαίνονται ανάμεσα στην αδιαφορία και την αναλγησία. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες από τις ποικίλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που συνήθως πλήττονται από το ρατσισμό βρίσκονται αντιμέτωπες με μια έξαρση προβλημάτων που προέρχεται είτε από τη διαπιστωμένη συσσώρευση θεσμικών ελλειμμάτων είτε από την άσκηση πρακτικών και πολιτικών που έρχονται σε κατάφωρη αντίθεση προς τις αξίες μιας ανεκτικής δημοκρατικής πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Με αφορμή την Εβδομάδα αυτή, το Κέντρο «ΑΝΤΙΓΟΝΗ», που λόγω τακτικής εκπόνησης σχετικών μελετών και ερευνών συμβαίνει να γνωρίζει την ένταση και το βάθος των συναφών προβλημάτων μέσα από μια ενεργό ανάπτυξη δραστηριοτήτων, στο πλαίσιο μιας διαρκούς και πολυσχιδούς ενασχόλησης του με όλες σχεδόν τις πτυχές του ζητήματος του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, επισημαίνει επιγραμματικά για άλλη μια φορά προς κάθε ενδιαφερόμενο τους ακόλουθους τομείς ως εστίες ιδιαίτερης παθογένειας. Σε ό,τι αφορά τους μετανάστες, πέρα από τα γνωστά προβλήματα ως προς τις δυσκολίες της νομιμοποίησης που συνεχίζουν να διαιωνίζονται, η επικαιρότητα αναδεικνύει με ανάγλυφο τρόπο το απόλυτα αρνητικό κλίμα μέσα στο οποίο υποτίθεται ότι θα λάβει χώρα η περίφημη κοινωνική τους ένταξη, δεδομένου ότι οι νέες ασφαλιστικές ρυθμίσεις πλήττουν καίρια τη δυνατότητα έκδοσης βιβλιαρίου υγείας, διπλασιάζοντας τον αριθμό εργάσιμων ημερών που προαπαιτούνται για να ασκηθεί ένα βασικό κοινωνικό ανθρώπινο δικαίωμα. Επίσης, τους τελευταίους τρεις μήνες η ελληνική κοινωνία έγινε μάρτυρας βάναυσων και σκληρών περιστατικών ωμής ρατσιστικής βίας, με δράστες οργανωμένες συμμορίες ακροδεξιών που πλέον θέτουν στο εγκληματικό τους στόχαστρο ολοένα και σε πιο τακτά διαστήματα ανυπεράσπιστους και αδύναμους οικονομικούς μετανάστες. Εξάλλου, η απροθυμία της πολιτείας να χαράξει πολιτική συμβατή με το ελληνικό και διεθνές θεσμικό πλαίσιο περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτυπώνεται πολύ εύγλωττα στην περίπτωση της συνεχιζόμενης δυσμενούς μεταχείρισης των Ρομά, δεδομένου ότι πολυπληθείς ομάδες χιλιάδων πολιτών βιώνουν μέγιστο στεγαστικό και εκπαιδευτικό αποκλεισμό, διωγμένοι σε συστηματική βάση από τοπικές κοινωνίες αλλά και «ευυπόληπτους» κατά τα άλλα άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Σε ό,τι αφορά τις ποικιλόμορφες διακρίσεις για λόγους εθνικής ή φυλετικής καταγωγής, θρησκευτικών πεποιθήσεων, ηλικίας, αναπηρίας και σεξουαλικού προσανατολισμού, η εποπτεία της καταπολέμησής τους στον εργασιακό και στον ευ- 20