Ευρύτερη Μέση Ανατολή

Transcript

1 Ευρύτερη Μέση Ανατολή Η ΕΕ συνομολόγησε μια συμφωνία συνεργασίας με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (έναν τοπικό οργανισμό που περιλαμβάνει το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ, το Ομάν, το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), μία άλλη συμφωνία με την Υεμένη και μία συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας με το Ιράκ. Επί του παρόντος η ΕΕ δεν έχει συνάψει συμβατικές σχέσεις με το Ιράν και το Αφγανιστάν αλλά αναγνωρίζει ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες για εμβάθυνση των σχέσεων με τις χώρες αυτές. Νομική βάση Τίτλος V (εξωτερική δράση) της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) Άρθρα (εμπόριο) και (διεθνείς συμφωνίες) της Συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ (ΣΛΕΕ). 1. Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ) Το ΣΣΚ συνεστήθη το Μάιο του Σήμερα, το Συμβούλιο, το οποίο εξακολουθεί να αποτελείται από τα αρχικά μέλη (Μπαχρέιν, Κουβέιτ, Ομάν, Κατάρ, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ)) χρησιμεύει ως ο κύριος κρίκος για τις σχέσεις της ΕΕ με τις έξι χώρες. Σε πλείστες όσες περιπτώσεις η ΕΕ και το ΣΣΚ έχουν λάβει κοινές θέσεις αναφορικά με προβλήματα της Μέσης Ανατολής. Οι πλούσιες σε πετρέλαιο χώρες του Κόλπου, που καλύπτουν περίπου το 20% των ενεργειακών αναγκών της ΕΕ, παρουσιάζουν σημαντικές κοινωνικό-οικονομικές και πολιτικές αλλαγές, παρόλο που ο ρυθμός υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων είναι ανόμοιος. Η επίδραση των αραβικών εξεγέρσεων στις μοναρχίες του Κόλπου έχει αμβλυνθεί από πολιτικές πρόληψης επιχορηγήσεις και επέκταση της απασχόλησης στον δημόσιο τομέα και από μέτρα καταστολής, κυρίως στο Μπαχρέιν και την ανατολική επαρχία της Σαουδικής Αραβίας. Οι χώρες του ΣΣΚ έχουν διαδραματίσει ενεργό ρόλο στο διπλωματικό γίγνεσθαι της Μέσης Ανατολής, ορισμένες φορές σε αντιπαλότητα μεταξύ τους. Μολονότι η ΕΕ ευελπιστεί να αναπτύξει τις πολιτικές της σχέσεις στην περιοχή, οι σχέσεις ΕΕ- ΣΣΚ προσδιορίζονται σε μεγάλο βαθμό από οικονομικούς και εμπορικούς δεσμούς. Οι όγκοι των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των δύο πλευρών αυξάνονται σταθερά από τη δεκαετία του '80. Το 2012 τα κράτη του ΣΣΚ αποτελούσαν την πέμπτη μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά της ΕΕ, ενώ η ΕΕ αποτελούσε τον πρώτο εμπορικό εταίρο του ΣΣΚ. Διμερείς σχέσεις θεσπίστηκαν με την συμφωνία συνεργασίας του 1988, η οποία είχε ως στόχο να ενισχύσει την σταθερότητα σε μία περιοχή στρατηγικής σημασίας, να διευκολύνει τις πολιτικές και οικονομικές σχέσεις, να διευρύνει την οικονομική και τεχνικής φύσεως συνεργασία και να εμβαθύνει τη συνεργασία στους τομείς της ενέργειας, της βιομηχανίας, του εμπορίου και των υπηρεσιών, της γεωργίας, της αλιείας, των επενδύσεων, της επιστήμης, της τεχνολογίας και του περιβάλλοντος. Η συμφωνία προβλέπει ετήσιες από κοινού συνεδριάσεις/ Θεματολογικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωσ

2 υπουργικές συνεδριάσεις και τη σύσταση κοινών επιτροπών συνεργασίας σε επίπεδο ανώτερων αξιωματούχων. Η πιο πρόσφατη υπουργική συνεδρίαση ΕΕ-ΣΣΚ διεξήχθη τον Ιούλιο του 2013 στο Μπαχρέιν. Η συμφωνία δεν προβλέπει ένα κοινοβουλευτικό όργανο. Η ΕΕ και το ΣΣΚ συμφώνησαν σε ένα κοινό πρόγραμμα δράσης για το , καταρτίζοντας έναν χάρτη πορείας για στενότερη συνεργασία σε ζητήματα όπως οι τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών, η πυρηνική ασφάλεια, η καθαρή ενέργεια, η έρευνα και ο οικονομικός διάλογος. Οι διαπραγματεύσεις για μία συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών ξεκίνησαν το 1990, αλλά έχουν τελματώσει με το ζήτημα των εξαγωγικών δασμών να αποτελεί αιτία διαφωνίας. Από την 1η Ιανουαρίου 2007 έχουν διατεθεί κονδύλια από το μέσο συνεργασίας με τις εκβιομηχανισμένες και τις λοιπές υψηλού εισοδήματος χώρες και εδάφη (ICI) για τη χρηματοδότηση μέτρων για την εφαρμογή της συμφωνίας συνεργασίας ΕΕ-ΣΣΚ. Οι χώρες του ΣΣΚ επωφελούνται, επίσης, από το πρόγραμμα Erasmus Mundus. Το Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα για τις σχέσεις της ΕΕ με το ΣΣΚ στις 24 Μαρτίου Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί η ΕΕ να αναπτύξει μια στρατηγική για την εν λόγω περιοχή, η οποία θα ενδυναμώσει τους δεσμούς με το ΣΣΚ, υποστηρίζοντας τη διαδικασία περιφερειακής ολοκλήρωσης και προάγοντας τις διμερείς σχέσεις με τα κράτη μέλη του ΣΣΚ. Στόχος είναι μια στρατηγική συνεργασία με το ΣΣΚ και τα κράτη μέλη του. Η Αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με την Αραβική Χερσόνησο πραγματοποιεί τακτικές διακοινοβουλευτικές συναντήσεις με τα κοινοβούλια της περιοχής και παρακολουθεί την εξέλιξη των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και του ΣΣΚ. Οι πιο πρόσφατες επισκέψεις της Αντιπροσωπείας ήταν στο Μπαχρέιν (2013), Κουβέιτ (2014), Ομάν (2011), Κατάρ (2014), Σαουδική Αραβία (2011) και Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα (2012). Τα τελευταία δύο έτη, το Κοινοβούλιο έχει εγκρίνει μία σειρά από ψηφίσματα σχετικά με την περιοχή αυτή, πολλά εκ των οποίων επικεντρώνονται στο Μπαχρέιν την χώρα του ΣΣΚ που έχει πληγεί περισσότερο από τις αραβικές εξεγέρσεις και καταδικάζουν την βίαιη καταστολή των ειρηνικών διαδηλώσεων από τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας. Το Κοινοβούλιο έχει υποστηρίξει τις νόμιμες δημοκρατικές προσδοκίες του λαού του Μπαχρέιν και έχει ζητήσει επίσης την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων και των υπέρμαχων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Κοινοβούλιο έχει ζητήσει από την κυβέρνηση του Μπαχρέιν να συμμετάσχει σε έναν ανοιχτό και ουσιώδη πολιτικό διάλογο, χωρίς προϋποθέσεις, με όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις και την κοινωνία των πολιτών στην χώρα. 2. Υεμένη Η Υεμένη, μια «λιγότερο ανεπτυγμένη χώρα» δεν είναι μόνον η φτωχότερη χώρα της Μέσης Ανατολής αλλά και μία από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο. Η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της δημογραφικής έκρηξης, της αργής οικονομικής ανάπτυξης, της ελάττωσης των πετρελαϊκών κοιτασμάτων, της ανεπάρκειας των υδάτινων πόρων, της χαμηλής ποιότητας του τομέα της δημόσιας υγείας και της εκπαίδευσης, της κακής διακυβέρνησης και της έλλειψης εσωτερικής ασφάλειας. Η Υεμένη βιώνει επίσης μία δημοκρατική μετάβαση με την κατάρτιση ενός νέου συντάγματος και την προετοιμασία για τη διεξαγωγή κοινοβουλευτικών και προεδρικών εκλογών. Η ΕΕ έχει επιδοκιμάσει τη θετική ολοκλήρωση της Διάσκεψης για τον Εθνικό Διάλογο, ένα σημαντικό ορόσημο στη διαδικασία δημοκρατικής μετάβασης. Οι σχέσεις ΕΕ-Υεμένης βασίζονται στη συμφωνία συνεργασίας του 1997, η οποία καλύπτει τις εμπορικές συναλλαγές, την αναπτυξιακή συνεργασία, τον πολιτισμό, την επικοινωνία και Θεματολογικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωσ

3 την ενημέρωση, το περιβάλλον και τη διαχείριση των φυσικών πόρων καθώς και τον πολιτικό διάλογο. Η συνεργασία παραμένει το επίκεντρο των σχέσεων της ΕΕ με την Υεμένη. Από το 1978 η Ένωση έχει παράσχει στην Υεμένη αναπτυξιακή αρωγή ύψους άνω των 220 εκατομμυρίων ευρώ, χρηματοδοτώντας περίπου 115 έργα. Για την αντιμετώπιση των κύριων προκλήσεων, το έγγραφο στρατηγικής για την Υεμένη για το της ΕΕ καθορίζει τις προτεραιότητες. Δεδομένου ότι η Υεμένη πλήττεται από ανθρωπιστική κρίση εντός των συνόρων της όπως και το όμορο Κέρας της Αφρικής, η ανθρωπιστική βοήθεια συνιστά μία ακόμη σημαντική πτυχή της εμπλοκής της ΕΕ. Για το έτος 2013, η Ευρωπαϊκή Ένωση διέθεσε 53 εκατομμύρια ευρώ σε ανθρωπιστική βοήθεια προς τους πληθυσμούς της Υεμένης που βιώνουν επισιτιστική ανασφάλεια και ένοπλες συρράξεις. Η αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με την Αραβική Χερσόνησο είναι επίσης αρμόδια για τις σχέσεις με την Υεμένη. Η τελευταία επίσκεψη μόνιμης αντιπροσωπείας του Κοινοβουλίου στην Υεμένη πραγματοποιήθηκε το Αντιπροσωπεία της υποεπιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Κοινοβουλίου επισκέφθηκε την Sana a το 2012, προκειμένου να επιτηρήσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην χώρα. 3. Ιράκ Το έτος 2009 σηματοδότησε την μετάβαση από την ανθρωπιστική βοήθεια και τα βραχυπρόθεσμα έργα ανοικοδόμησης εκτάκτου ανάγκης προς ένα αυθεντικό, μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό πρόγραμμα για την χώρα. Οι γενικότεροι στόχοι διατυπώθηκαν με βάση τις επιτακτικότερες ανάγκες του Ιράκ, δηλαδή την καλή διακυβέρνηση, την βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και την επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο. Το 2010, η ΕΕ και το Ιράκ υπέγραψαν μνημόνιο συνεννόησης για συνεργασία στον τομέα της ενέργειας. Δύο χρόνια αργότερα, οι εταίροι συνήψαν συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, ένα γενικό πλαίσιο που θεσπίζει μία νομική βάση για συνεργασία και παρέχει μία βάση για την ενίσχυση των δεσμών και της συνεργασίας σε ένα ευρύ φάσμα τομέων, συμπεριλαμβανόμενων των πολιτικών ζητημάτων, όπως η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και η ενίσχυση των εμπορικών συναλλαγών και των επενδύσεων σε τομείς κλειδιά, όπως εκείνος της ενέργειας και των υπηρεσιών. Η ΕΕ ενέκρινε επίσης ένα έγγραφο στρατηγικής ανά χώρα για το Ιράκ για την περίοδο που προβλέπει προϋπολογισμό ύψους 60 εκατομμυρίων ευρώ για συνδρομή προς το Ιράκ. Οι κύριοι τομείς που καλύπτονται, όπως αυτοί προσδιορίστηκαν κατά τη διάρκεια διαβουλεύσεων με την κυβέρνηση της χώρας και την κοινωνία των πολιτών, είναι η καλή διακυβέρνηση, η κοινωνικό-οικονομική ανάκαμψη και η διαχείριση των υδάτινων πόρων. Κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου, το Κοινοβούλιο προέβη στη σύσταση μίας Αντιπροσωπείας για τις σχέσεις του με το Ιράκ, η οποία λειτούργησε ως ο διάδοχος μιας προηγούμενης, ειδικής αντιπροσωπείας που συστάθηκε το Μέχρι σήμερα έχουν λάβει χώρα τέσσερις διακοινοβουλευτικές συνεδριάσεις, ενώ η πιο πρόσφατη επίσκεψη αντιπροσωπείας στη Βαγδάτη και στο Ερμπίλ πραγματοποιήθηκε το Στα ψηφίσματά του το Κοινοβούλιο εξέφρασε την ανησυχία του για την αυξανόμενη θρησκευτική βία στο Ιράκ και τα δικαιώματα των μειονοτήτων και ευαίσθητων ομάδων στην χώρα. Θεματολογικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωσ

4 4. Ιράν Επί του παρόντος η συνεργασία μεταξύ ΕΕ και Ιράν είναι περιορισμένη, εξαιτίας του ακανθώδους χαρακτήρα των πολιτικών σχέσεων. Η ΕΕ συμμερίσθηκε τις ανησυχίες της διεθνούς κοινότητας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και παρακολούθησε με προσοχή την κατάσταση. Η ΕΕ δεν διαθέτει διπλωματική αντιπροσωπεία στην Τεχεράνη αλλά συνεργάζεται στενά με τις πρεσβείες των κρατών μελών εκεί. Παράλληλα με τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, η ΕΕ έχει υιοθετήσει τις δικές της αυστηρότερες κυρώσεις. Η διττή προσέγγιση της Ένωσης συνδυάζει τις κυρώσεις με τις διπλωματικές προσπάθειες για διαπραγμάτευση. Η Ύπατη εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Catherine Ashton, είναι ο κύριος διαπραγματευτής στις συνομιλίες για πυρηνικά θέματα, εκπροσωπώντας την ομάδα «E3/EU+3» (την ΕΕ, την Γερμανία, την Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο μαζί με τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ρωσική Ομοσπονδία). Το κοινό σχέδιο δράσης που εγκρίθηκε στην Γενεύη στις 24 Νοεμβρίου 2013 από όλα τα μέρη περιλαμβάνει επιβεβαίωση εκ μέρους του Ιράν ότι ποτέ δεν θα επιχειρήσει να αναπτύξει πυρηνικά όπλα. Η «συνολική συμφωνία» που ορίζεται στις συνομιλίες με βάση την αρχή ότι «τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί αν δεν συμφωνηθούν τα πάντα» δίνει τη δυνατότητα στο Ιράν να εκμεταλλευθεί την πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς, και μέσω ενός αμοιβαία αποφασισμένου προγράμματος εμπλουτισμού ουρανίου. Σε ανταπόδοση, τα μέρη συμφώνησαν σε μια σταδιακή διαδικασία που θα οδηγήσει στην άρση όλων των κυρώσεων που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, πολυμερείς ομάδες και εθνικές αρχές. Το Ιράν αποτελεί τακτικά το επίκεντρο των συζητήσεων μεταξύ Κοινοβουλίου και εκπροσώπων των οργάνων της ΕΕ και άλλων συνομιλητών. Με τα ψηφίσματά του, το Κοινοβούλιο έχει εκφράσει την σθεναρή υποστήριξή του για τις προσπάθειες ανεύρεσης μίας διπλωματικής λύσης στο ιρανικό πυρηνικό ζήτημα και τη «διττή προσέγγιση» της ΕΕ. Το Κοινοβούλιο έχει επισημάνει ότι το πυρηνικό ζήτημα δεν πρέπει να αποσπάσει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας, και ειδικότερα των κρατών μελών της ΕΕ, από το πρόβλημα της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν. Το βραβείο Ζαχάρωφ 2012 του Κοινοβουλίου για την ελευθερία της σκέψης απονεμήθηκε σε δύο Ιρανούς: στην φυλακισμένη δικηγόρο Nasrin Sotoudeh και στον σκηνοθέτη Jafar Panahi, σε αναγνώριση των προσπαθειών που έχουν καταβάλλει για την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών. Η αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με το Ιράν παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην χώρα, συμπεριλαμβανομένων και των διεθνών σχέσεων του Ιράν. Η αντιπροσωπεία επισκέφθηκε το Ιράν το Δεκέμβριο Στις 3 Απριλίου 2014, το Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ έναντι του Ιράν, στο οποίο προτείνει άνοιγμα αντιπροσωπείας της ΕΕ στην Τεχεράνη και ζητεί συνεργασία σε αριθμό τομέων. 5. Αφγανιστάν Η απόφαση το 2010 του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (NATO) να αποσύρει τα στρατεύματά του από το Αφγανιστάν επιβεβαιώθηκε το Η αφγανική κυβέρνηση και το ΝΑΤΟ έχουν συμφωνήσει να μεταθέσουν την ευθύνη για την ασφάλεια της χώρας στις αφγανικές δυνάμεις εθνικής ασφάλειας έως τα τέλη το Η παρουσία της ΕΕ στο Θεματολογικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωσ

5 Αφγανιστάν χρονολογείται από τα μέσα της δεκαετίας του '80, ωστόσο, η πολιτική έντονης εμπλοκής της ΕΕ στην εν λόγω χώρα υιοθετήθηκε μετά από την πτώση του καθεστώτος των Ταλιμπάν το Τη δεδομένη στιγμή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διόρισε έναν ειδικό εντεταλμένο της ΕΕ και η Ένωση προέβη στο άνοιγμα αντιπροσωπείας στην Καμπούλ. Το Νοέμβριο του 2005 υπεγράφη η πρώτη κοινή δήλωση ΕΕ-Αφγανιστάν, θεσπίζοντας ένα συνολικό πλαίσιο για τη σχέση. Τον Οκτώβριο του 2009 το Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για το Αφγανιστάν εγκρίθηκε, επιλύοντας το πρόβλημα της ασφάλειας με τον καθορισμό σειράς στόχων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται: η ανάπτυξη αποτελεσματικών κρατικών θεσμών, η καλύτερη διακυβέρνηση και το κράτος δικαίου, η καταπολέμηση της διαφθοράς και η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επί του παρόντος διεξάγονται διαπραγματεύσεις για Συμφωνία Συνεργασίας για την εταιρική σχέση και την ανάπτυξη με το Αφγανιστάν. Σήμερα η οικονομία του Αφγανιστάν είναι καθημαγμένη, ωστόσο η χώρα έχει τεράστιες δυνατότητες χάρη στον νεαρής ηλικίας πληθυσμό της και τους πλούσιους φυσικούς πόρους, ιδιαίτερα στον εξορυκτικό τομέα. Η ΕΕ αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους χορηγούς αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας στην χώρα και υποστηρίζει τις προσπάθειες της αφγανικής κυβέρνησης για την παροχή βασικών υπηρεσιών στους πολίτες της σε τρεις κύριους τομείς: την διακυβέρνηση και το κράτος δικαίου, τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη καθώς και την υγεία και την κοινωνική προστασία. Από το 2007, η Αστυνομική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Αφγανιστάν (EUPOL) συνέβαλε στη διεθνή προσπάθεια συνδρομής προς την χώρα προκειμένου να αναλάβει την ευθύνη για τον νόμο και την τάξη παρέχοντας κατάρτιση και καθοδήγηση στην Αφγανική Εθνική Αστυνομία. Η ΕΕ έχει επιβεβαιώσει ότι θα παραμείνει προσηλωμένη στις δεσμεύσεις της έναντι του Αφγανιστάν μετά την απόσυρση των νατοϊκών δυνάμεων και καθόλη τη διάρκεια της «δεκαετίας αναμόρφωσης» ( ). Η Ομάδα εκλογικής αξιολόγησης της ΕΕ (EU EAT) με επικεφαλής τον πρόεδρο της αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με το Αφγανιστάν απεστάλη στη χώρα προκειμένου να αξιολογήσει τις κοινοβουλευτικές εκλογές και τις εκλογές για την ανάδειξη των επαρχιακών συμβουλίων τον Απρίλιο Η διεξαγωγή διαφανών, αξιόπιστων και χωρίς αποκλεισμούς εκλογών είναι κρίσιμη προκειμένου να αποκτήσει νομιμότητα η πρώτη δημοκρατική μεταβίβαση εξουσίας στην ιστορία του Αφγανιστάν. Τα περισσότερα πολιτικά κόμματα είναι ενωμένα στον πόλεμο κατά των Ταλιμπάν. Το Κοινοβούλιο θέσπισε μία πλήρη αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με το Αφγανιστάν το Η τέταρτη και τελευταία διακοινοβουλευτική συνάντηση έλαβε χώρα τον Οκτώβριο 2013, όταν κοινή αντιπροσωπεία με την Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Άμυνας του Κοινοβουλίου επισκέφθηκε την Καμπούλ και την Μαζάρ-ε Σαρίφ. Αυτή ήταν η πρώτη επίσημη επίσκεψη του Κοινοβουλίου. Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με ευρύ φάσμα διεθνών και Αφγανών ενδιαφερόμενων μερών, συμπεριλαμβανομένων βουλευτών και των υπουργών Εσωτερικών και Άμυνας. Στην Μαζάρ-ε Σαρίφ, οι ΒΕΚ παρακολούθησαν τις δραστηριότητες κατάρτισης της EUPOL με την αφγανική αστυνομία. Η αντιπροσωπεία επανέλαβε, τονίζοντας παράλληλα την ανάγκη να σημειωθεί πρόοδος στον αγώνα κατά της διαφθοράς και των ναρκωτικών, και να βελτιωθεί η διακυβέρνηση και η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη σταθερή δέσμευση της ΕΕ για τη συνέχιση της στήριξης που παρέχει στον Αφγανικό λαό το 2014 και μετά. Θεματολογικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωσ

6 Στις 16 Δεκεμβρίου του 2010, το Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα για μια νέα στρατηγική για το Αφγανιστάν [1]. Το κείμενο υπογράμμιζε την ανάγκη να αναγνωριστεί η συνεχής επιδείνωση της κατάστασης ασφάλειας της χώρας και της κοινωνικοοικονομικής της κατάστασης, παρά την διεθνή εμπλοκή επί μία σχεδόν δεκαετία. Το Νοέμβριο 2011 το Κοινοβούλιο συμμετείχε ως παρατηρητής στη Διεθνή Διάσκεψη για το Αφγανιστάν που πραγματοποιήθηκε στην Βόννη. Στις 13 Ιουνίου 2013 το Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την μελλοντική συμφωνία συνεργασίας για εταιρική σχέση και ανάπτυξη μεταξύ ΕΕ-Αφγανιστάν, εκφράζοντας την υποστήριξή του για τη διαπραγμάτευση της συμφωνίας και τονίζοντας ότι θα πρέπει να οδηγήσει σε μια περισσότερο στρατηγική προσέγγιση και στην υποστήριξη των αφγανικών αρχών, τόσο κατά την αποχώρηση των διεθνών δυνάμεων όσο και μετά. Το Κοινοβούλιο έχει επιδιώξει στενότερες σχέσεις με την Εθνοσυνέλευση του Αφγανιστάν. Το γραφείο του Κοινοβουλίου για την προώθηση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας φιλοξένησε ανώτερο αξιωματούχο της Wolesi Jirga το Το 2012 το Κοινοβούλιο διοργάνωσε επίσης μια επίσκεψη μελέτης στις Βρυξέλλες για έξι Αφγανούς βουλευτές. Pekka Hakala / Laurence Vandewalle 04/2014 [1]ΕΕ C 169 Ε της , σ Θεματολογικά δελτία για την Ευρωπαϊκή Ένωσ