ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ. sd Σάββατο 11 - Κυριακή 12 Αυγούστου Ανδρέας Τρέλλης: Τον έδιωξε η Ελλάδα, τον κέρδισαν οι ΗΠΑ

Transcript

1 ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ sd Σάββατο 11 - Κυριακή 12 Αυγούστου 2012 Ανδρέας Τρέλλης: Τον έδιωξε η Ελλάδα, τον κέρδισαν οι ΗΠΑ

2 2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Ανδρέας Τρέλλης ο αγωνιστής Ο δρόμος της ζωής του Ανδρέα Τρέλλη, από την πόλη Κόνκορντ του Νιου Χαμσάιρ, είχε τη δική του ιστορία που την έγραψε με ελπίδες στην αρχή στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καλαμπάκα, με το άνοιγμα του εργοστασίου ετοίμων ενδυμάτων. Οι ελπίδες έγιναν πόνος, όταν το σύστημα τον ανάγκασε να κλείσει το εργοστάσιο και να αναζητήσει καινούργιες ελπίδες εδώ στη γη της ελευθερίας και της ευκαιρίας. Στάθηκε ολόρθος και αλύγιστος και με το βλέμμα πάντοτε στραμμένο στο αύριο το οποίο φάνταζε πιο ελπιστικό και υποσχετικό. Κι έτσι αποδείχθηκε τελικά, αφού ο δρόμος της ζωής εδώ ήταν μακρύς και δύσκολος στην αρχή, αλλά τερμάτισε στην επιτυχία. Για την πορεία της ζωής του ο κ. Τρέλλης μίλησε με τη γλώσσα της καρδιάς του στον Θεόδωρο Καλμούκο. Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΑνδρέαςΤρέλλης: ΤονέδιωξεηΕλλάδα,τονκέρδισανοιΗΠΑ Σελίδα 3 Παραδοσιακό φύλλο δουλεμένο με μεράκι από τους ειδικούς της ζύμης Krinos Foods, LLC., Northern Blvd. LIC, NY το βιβλίο είναι φίλος (718) ΘΕΜΑ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΗγιορτήτηςΠαναγίας καιτο«πάσχατουκαλοκαιριού» Σελίδα 15 ΘΕΜΑ ΟτορπιλισμόςτηςΕλλης Σελίδα 19 ΥΓΕΙΑ Συμπτώματακαισυμβουλές γιατηνόσοτουπάρκινσον Σελίδα 20 ΥΓΕΙΑ Υγεία:Γιατρόςτουεαυτούμου Σελίδα 22 ΙΣΤΟΡΙΑ Ορόλοςτηςάγριαςπανίδας στηζωήτωναρχαίωνελλήνων Σελίδα 23 ΕΛΛΑΔΑ Eλληνεςπουκυριάρχησανστοχώρο τουπαγωτούκαιτηςσοκολάτας Σελίδα 24 ΤΑΞΙΔΙΑ ΕλάτεστηνΕλλάδα-και-γιατηνΠάτμο Σελίδα 25 ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΟθρύλοςτωνΟλυμπιακώνΑγώνων Σελίδα 26 ΕΥΕΞΙΑ Ακούστετοσώμασαςπριντηνάσκηση Σελίδα 27 ΔΙΑΤΡΟΦΗ Παγωτό:Τογλύκισματουκαλοκαιριού Σελίδα 28 ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ Μαγειρεύονταςμε...όπλομαςτοναστακό Σελίδα 29 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ Σελίδα 30 ΓΥΝΑΙΚΑ Διακοπέςκαι...ψώνια`παγίδες Σελίδα 31

3 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟ 3 Ανδρέας Τρέλλης: Τον έδιωξε η Ελλάδα, τον κέρδισαν οι ΗΠΑ Του Θεοδώρου Καλμούκου Δεν είναι μόνο οι γνωστές πολιτείες και οι μεγαλουπόλεις τους όπως της Νέας Υόρκης, της Βοστώνης, του Σικάγου, της Φλόριδας, οι οποίες έχουν ομογενείς επιτυχημένους από πάσης απόψεως. Ο Ελληνισμός, αυτή η μοναδική και ανόμοια φυλή, υπάρχει, ζει και προοδεύει παντού στην Αμερική. Ζωντανό παράδειγμα ο ομογενής μας Ανδρέας Τρέλλης, ο οποίος κοσμεί το «Περιοδικό» αυτής της εβδομάδας, από την πόλη Κόνκορντ του Νιου Χαμσάιρ. Ανήκει στη νέα γενιά των μεταναστών αφού ήλθε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1984 άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους, αναζητώντας να κάνει μια καινούργια αρχή αφού η νοοτροπία και τα συστήματα της γενέτειρας Ελλάδας όχι απλώς τον πλήγωσαν, αλλά τον κατέστρεψαν κυριολεκτικά και τον οδήγησαν στο κλείσιμο του εργοστασίου του παραγωγής ενδυμάτων στα Τρίκαλα της Καλαμπάκας. Ο Ανδρέας Τρέλλης είναι ράφτης το επάγγελμα, όχι από τους τυχαίους, αλλά καλλιτέχνης σωστός, ο οποίος μπορεί να βγάλει πραγματικές δημιουργίες που τις ζηλεύουν ακόμα και οι πλέον διάσημοι οίκοι μόδας. Ξεκίνησε από το μηδέν εδώ και τα κατάφερε στη νέα πατρίδα, την Αμερική, την οποία όχι απλώς αγαπά αλλά λατρεύει γιατί τον βοήθησε να «νεκραναστηθεί». Να σταθεί ξανά στα πόδια του και να κερδίσει τη ζωή. Να σπουδάσει και να αναδείξει τα τρία του εξαιρετικά κορίτσια τη Βάσω, τη Μαρίνα και την Κατερίνα, έχοντας πάντοτε στο πλευρό του συνοδίτη και συμπορευτή την αφοσιωμένη και ικανή σύζυγό του, την Χρυσούλα. Γεννήθηκε στο χωριό Αγιόφυλλο της Καλαμπάκας και μαζί με τον αδελφό του, τον Γιάννη, έμαθαν την τέχνη της ραπτικής. Ξεκίνησαν από το χωριό τους σιγά-σιγά, πήγαν στα Τρίκαλα όπου εργάστηκαν στην αρχή σαν ράφτες και βαθμηδόν μπήκαν και στο εμπόριο. Είπε πως «σιγά-σιγά ανοίξαμε δικό μας ραφείο μέσα στα Τρίκαλα και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε. Είχαμε όμως βαθιά λαχτάρα στην καρδιά μας να προοδεύσουμε. Να μάθουμε και να κάνουμε κάτι περισσότερο. Είχαμε όρεξη για εργασία». Το 1977 οι αδελφοί Ανδρέας και Γιάννης Τρέλλη πήραν ένα δάνειο ύψους πέντε εκατομμυρίων δραχμών από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος κι έστησαν ένα μικρό εργοστάσιο ή βιοτεχνία ραπτικής ενδυμάτων στο πέμπτο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Καλαμπάκας - Τρικάλων. Η τοπική εφημερίδα των Τρικάλων «Ο Πρωινός Λόγος» σε εκτενές δημοσίευμά της το 1977 είχε γράψει ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AΡXEIO «Ε.Κ» ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΡΕΛΛΗ Το αγαπημένο ζεύγος Ανδρέα και Χρυσούλας Τρέλλη, που μαζί πιασμένοι χέρι-χέρι ξεπέρασαν τα εμπόδια της ζωής. Δίπλα, από την ημέρα του γάμου τους στις 5 Μαρτίου του ανάμεσα στα άλλα, πως «πριν λίγο καιρό η Καλαμπάκα απέκτησε την πρώτη της βιοτεχνία ετοίμων ενδυμάτων. Πρόκειται για τη βιομηχανία των αδελφών Τρέλλη που για μεν το παρόν αποτελεί πραγματικό καμάρι για τον τόπο, για δε το μέλλον φιλοδοξεί να καταστεί σοβαρή μονάδα με υψηλό αριθμό παραγωγής για την ελληνική και διεθνή αγορά». Σε άλλο σημείο, το δημοσίευμα ανέφερε πως «κεντρικός άξονας της επιχειρήσεως Τρέλλη είναι το εργοστάσιό τους που βρίσκεται στο πέμπτο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Καλαμπάκας - Τρικάλων. Πρόκειται για ένα υπερσύχρονο κτίριο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τα ευρωπαϊκά πρότυπα, κι αποπερατώθηκε τέλη του Τοποθετημένο μέσα στον καταπράσινο Θεσσαλικό κάμπο και με φόντο τα Μετέωρα, διαθέτει φωτισμό, κλιματισμό, άνετο χώρο, αρκετούς βοηθητικούς χώρους όπως εστιατόριο και λουτρό για τους εργαζόμενους. Προς το παρόν, στη βιοτεχνία Τρέλλη ασχολούνται περί τα τριάντα άτομα κι αν δεν υπήρχε το πρόβλημα της εκπαιδεύσεως, οπωσδήποτε θα ανέρχονταν σε εκατό, αριθμός άλλωστε που αποτελεί και τον στόχο της επιχείρησης». Συνέχεια στη σελίδα 4

4 4 ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Ανδρέας Τρέλλης: Τον έδιωξε η Ελλάδα, τον κέρδισαν οι ΗΠΑ Συνέχεια από τη σελίδα 3 Η εφημερίδα ανέφερε επίσης, ότι «βασικά προϊόντα της Βιοτεχνίας των Αδελφών Τρέλλη είναι τα ανδρικά ενδύματα, παλτά, κοντογούνια, μοντγκόμερι, κοστούμια μοντέρνα και κλασσικά, καθώς κοτλέ και τζιν. Η διοχέτευση του προϊόντος στην μεν ελληνική αγορά θα γίνεται με πλασιέ της ίδιας της επιχειρήσεως, στο δε εξωτερικό βασικές χώρες εξαγωγών θα είναι η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Ελβετία, ενώ πολύ μεγάλο ενδιαφέρον υπάρχει και από τις Αραβικές χώρες». Οι Αδελφοί Τρέλλη είχαν δηλώσει στην εφημερίδα πως «είμαστε ευτυχείς να συνεργαστούμε με όλες αυτές τις χώρες, κι είμαστε επίσης πολύ περήφανοι που με τον τρόπο αυτό θα προσφέρουμε πολύτιμο συνάλλαγμα στην πατρίδα μας». Ανθρωποι ευπατρίδες με αγάπη πολλή στην καρδιά για τον τόπο τους ήθελαν να προσθέσουν ένα λιθαράκι στην ανάπτυξη και την προκοπή του. Οταν ρωτήσαμε τον Ανδρέα Τρέλλη γιατί θέλησε να χτίσετε το εργοστάσιό του εκεί στην επαρχία κι όχι στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη που λόγω της πολυκοσμίας υπήρχαν περισσότερες δυνατότητες για παραγωγή και κατανάλωση, είπε με μία αφοπλιστική ειλικρίνεια πως «κτίσαμε το εργοστάσιό μας στην Καλαμπάκα γιατί πιστέψαμε στην αποκέντρωση και την οικονομική ενίσχυση της επαρχίας» και συμπλήρωσε πως «κι ακόμα για να τιμήσουμε τον τόπο μας, να προσφέρουμε ένα ικανοποιητικό και μόνιμο εισόδημα στους συμπατριώτες μας». Η ανοικοδόμηση του εργοστασίου δεν έγινε χωρίς εμπόδια και δυσκολίες κι από αυτούς ακόμα τους συντοπίτες του. Είπε πως «από την αρχή κιόλας σαμποτάζ, διαμαρτυρίες, ακόμα και κλέψιμο υλικών στην οικοδομή πέντε φορές. Μας έκλεψαν αρκετούς τόνους σίδερα και άλλα πολλά οικοδομικά υλικά πάνω από τρεις φορές. Οι κλέφτες δεν πιάστηκαν ποτέ, έφτανε μόνο για τις Αρχές, που έγραψαν οι εφημερίδες και το ανακοίνωσαν τα ραδιόφωνα της περιοχής. Οταν η οικοδομή τελείωσε άρχισε άλλος αγώνας δρόμου. Η ΔΕΗ δεν μας έδινε ρεύμα. Ηταν τελειωμένο πλέον το εργοστάσιο με 55 άτομα προσωπικό και μας ταλαιπωρούσαν αφάνταστα. Διευθυντής τότε της ΔΕΗ στην Καλαμπάκα ήταν κάποιος Τσαρουχάς, αν θυμάμαι καλά, και μας ζητούσε 300 χιλιάδες εκείνη την εποχή για να μας συνδέσει το ηλεκτρικό ρεύμα για να δουλέψουμε. Μιλούμε για αρκετά εκατομμύρια σήμερα. Αν είναι δυνατόν...! Ευτυχώς, στο διπλανό χωριό Θεόπετρα λειτουργούσε ένας αλευρόμυλος και πήραμε προσωρινά ρεύμα με ένα χοντρό καλώδιο. Θυμάμαι, έβαλα τη μακαρίτισσα τη μάνα μου να φυλάει βάρδιες, πήγαινε-έλα, με το πλέξιμο στο χέρι μην πατήσει κανείς το καλώδιο και γίνει κάποιο ατύχημα. Ωσπου συμφωνήσαμε με το διπλανό ξυλεργοστάσιο που κι αυτός είχε το ίδιο πρόβλημα, να δώσουμε μαζί τις τριακόσιες χιλιάδες στη ΔΕΗ να πάρω εγώ ρεύμα πρώτος κι εκείνος από εμένα ώσπου να γίνει κάτι. Οσο για νερό, μας έφερνε καθημερινά κάποιος με βυτιοφόρο τρακτέρ από το διπλανό χωριό και κάναμε τη δουλειά μας, ώσπου με τον καιρό τακτοποιήθηκε κι αυτή η εκκρεμότητα αλλά με πολλές δυσκολίες. Δυστυχώς, καμία εξυπηρέτηση χωρίς λάδωμα». Ο κ. Τρέλλης είπε ακόμα πως «το εργοστάσιό μας άρχισε να λειτουργεί στις αρχές του 1978 και ήταν πλήρως εξοπλισμένο με τα τελευταίου τύπου μηχανήματα. Με Συνέχεια στη σελίδα 6 Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον «Εθνικό Κήρυκα» την μόνη ελληνόφωνη εφημερίδα της Ομογένειας της Αμερικής για την ξεχωριστή τιμή που γίνεται από «Το Περιοδικό» στον επί 45 χρόνια σύντροφό μου Ανδρέα Τρέλλη ως αναγνώριση της προσωπικής του προόδου. Ο Ανδρέας είναι άνθρωπος με ευγένεια ψυχής, αφωσιομένος οικογενειάρχης, στοργικός σύζυγος, πατέρας, παππούς, φίλος και υποστηρικτής της εκκλησίας. Με αγάπη η σύζυγός του Χρυσούλα ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Οδοιπορικό ενός μετανάστη Το βιβλίο του Ανδρέα Β. Τρέλλη που εκδόθηκε πρόσφατα στο Concord NH της Αμερικής Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Γ. ΝΤΙΝΑΣ Πολλά θερμά συγχαρητήρια κι ευχές στον αγαπητό μας συγχωριανό, γείτονα και φίλο, Ανδρέα Τρέλλη, που γεννηθήκαμε την ίδια βραδιά, για όλα όσα πέτυχε και για όσα προσφέρει. Ο Ανδρέας Τρέλλης είναι προοδευτικός, δραστήριος, έξυπνος. Από μικρό παιδί ανέλαβε τη φροντίδα της χήρας μητέρας του και του αδελφού του. Είναι αξιέπαινος οικογενειάρχης και καλός φίλος. Τον αγαπούμε, τον εκτιμούμε και ευχόμαστε σε κείνον και στην οικογένειά του πάντα χαρές. Λούλα και Θεόδωρος Καραβάς Οικογενειακώς Από το Σίδνευ Αυστραλίας Για το πόνημα του Ανδρέα Τρέλλη, μπορεί να γράψει κανείς πάρα πολλά. Είναι μια μεταναστευτική ξεχωριστή ιστορία που συγγενή τον αναγνώστη και ιδιαίτερα τον μετανάστη. Παραθέτω, ένα μικρό απόσπασμα μόνο, από τα προλεγόμενα του βιβλίου του με τίτλο: Οδοιπορικό ενός μετανάστη έκδοση Concord ΝΗ, «Κάθε τόπος έχει τις ομορφιές του, φυσικές και τεχνητές. Κάθε χώρα έχει τα μνημεία και την ιστορία της, με τις παραδόσεις και τα θέλγητρα. Κάθε ηλικία έχει τις χαρές της, τις ελπίδες, τα όνειρα, και την ιστορία που έζησε σ αυτόν τον τόπο και κάποτε, παρά τη θέληση του, κάποιος πήρε το δρόμο της ξενιτιάς, χαρούμενος ή πικραμένος να φύγει μακριά, ν αποχτήσει νέα πατρίδα, να ζήσει και να προκόψει σ αυτήν, να γράψει κάποτε κάτι απ την ιστορία του, όσα πέρασε στον τόπο του και στον τόπο που τον φιλοξενεί για πολλές δεκαετίες. Ιδιαίτερα εμείς οι μετανάστες, όπου και να βρισκόμαστε, έχουμε τη δική μας ιστορία. Είτε το θέλουμε είτε όχι, όλη μας γράψαμε το δικό μας βιβλίο. Το διαβατήριο, το ναυτικό φυλλάδιο ή κάποιο άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο, που κάθε άλλο παρά ευχάριστο πολλές φορές ήταν, τα ταξίδια μας, είναι ένα βιβλίο που γράφει την ιστορία του κάθε ξενιτεμένου. Εγώ μετανάστευσα στα πενήντα μου χρόνια κι έχω τη δική μου ξεχωριστή ιστορία, μια ιστορία που ίσως χρειαστεί τόμους ολόκληρους να τη γράψω». Πραγματικά ο Ανδρέας ο Τρέλλης, για όσοι τον γνωρίζουν, και τον γνωρίζουν καλά στην περιοχή μας ως έναν επιτυχημένο επιχειρηματία στη δεκαετία του με τα δυο εμπορικά καταστήματα (εμποροραφεία) στο κέντρο της Καλαμπάκας και με το υπερσύγχρονο εργοστάσιο στο 5ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Καλαμπάκας - Τρικάλων το 1977 που δεν είχε να ζηλέψει, εκείνη την εποχή, τίποτα από τα Ευρωπαϊκά πρότυπα και με ένα σωρό οράματα και με πολλές ελπίδες για την πατρίδα του. Δυστυχώς, μέσα σε ελάχιστο χρόνο όλα χάθηκαν από την αδιαφορία της πολιτείας και ο συγγραφέας βρέθηκε μετανάστης στα πενήντα του χρόνια στην Αμερική. Όμως εκεί, δεν έσβησε όπως μερικοί καλοθελητές το ήθελαν. Μπορεί να έζησε με την οικογένεια του τα πρώτα χρόνια στην ξενιτιά την πίκρα και τον πόνο που έχασε τα πάντα ακόμα και το ψωμί, αλλά με την εξυπνάδα του, τη σκληρή δουλειά και με καινούρια όνειρα σε μια νέα πατρίδα που τον φιλοξένησε και γιάτρεψε τις πληγές του, προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει ακόμα και σήμερα πολλά σ αυτή τη φιλόξενη χώρα, παρά τα 78του χρόνια. Αγαπητέ μας Ανδρέα. Σε συγχαίρουμε και σ ευχαριστούμε θερμά για το πόνημα σου. Να είσαι πάντα καλά εκεί στη φιλόξενη χώρα που ζεις με την οικογένεια σου και να προσπαθείς να μας βλέπεις συχνότερα. Εμείς οι Απόδημοι Χασιώτες όπου γης, νιώθουμε υπερήφανοι για σένα.

5 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟ 5 Συγχαρητήριαστοναγαπημένομαsπατέρακαιπαππού, τον αξιοπρεπή άνθρωπο με αρχές και κύρος, που μας μεγάλωσε με πολλή αγάπη και θυσίες και μας συμπαραστάθηκε σε όλα τα στάδια της ζωής μας. Αισθανόμαστε υπερήφανοι για τον χαρακτήρα του, τις οικογενειακές του αρχές, την πίστη του στα ιδανικά της φυλής μας και την προσφορά του στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας, την AHEPA και την Παμμακεδονική Ομοσπονδία Αμερικής. Ο πατέρας μας και παππούς αγωνίστηκε και δούλεψε σκληρά από μικρό παιδί και ανέλαβε τα καθήκοντα της συντήρησης της χήρας μητέρας του και την ανατροφή του μικρότερου αδελφού του Γιάννη. Η επιθυμία του για ένα καλύτερο μέλλον τον έφερε στην Αμερική ως μετανάστη όπου η υπομονή και επιμονή του τον οδήγησε να γίνει ένας πετυχημένος επιχειρηματίας. Θερμά συγχαρητήρια επίσης στη μητέρα μας και γιαγιά Χρυσούλα, που του συμπαραστάθηκε στη ζωή σε κάθε βήμα και απόφαση, σε κάθε ευτυχία και δυσκολία. Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε τον «Εθνικό Κήρυκα» για την ξεχωριστή τιμή και αναγνώριση των πράξεων του αξιέπαινου συζύγου, πατέρα και παππού Ανδρέα Τρέλλη. Τα παιδιά σου Βάσω και Θανάσηs Koυλιόπουλος, Μαρίνα και Χρήστοs Σκαπέρδαs και Κατερίνα Τρέλλη Τα εγγόνια σου Ανδριάνα και Νίκοs Σκαπέρδαs

6 6 ΠΡΟΣΩΠΟ Η γνωριμία μου με τον ΑΝδΡEΑ ΤΡEΛΛΗ και την οικογένειά του χρονολογείται από τις πρώτες μέρες που ήρθαν στην Αμερική, με την βοήθεια του πατέρα μου ΣΩΚΡAΤΗ ΜΠΟΛΓΟYΡΑ. Εκτοτε μας συνδέει μία αληθινή φιλία που στηρίζεται στον σεβασμό και στον θαυμασμό που τρέφω για το άτομό του. Είναι αξιοπρεπής, δραστήριος, εργατικός, άνθρωπος με θέληση, καλός οικογενειάρχης που κοπίασε να σπουδάσει τα παιδιά του. Για μένα είναι δεύτερος πατέρας και η οικογένειά του και δική μου οικογένεια. Frederica Bolgoura Νέα Υόρκη Πολλά συγχαρητήρια στον αγαπημένο εξάδελφό μας Αντρέα Τρέλλη για τις προσωπικές και επαγγελματικές του επιτυχίες καθώς και για την προσφορά του στην Ομογένεια. Ο Αντρέας είναι εξαίρετος σύζυγος στοργικός πατέρας και παππούς. Tα εξαδέλφια σου Ασπασία και Ευτύχιος Ροσσίδης Τα παιδιά και τα εγγόνια Από το Σίδνεϋ Αυστραλίας Θερμά συγχαρητήρια αδελφέ Ανδρέα, για την διάκριση που σου γίνεται από τον «Εθνικό Κήρυκα». Με αγάπη τα αδέλφια σου Ιωάννης και Ουρανία Τρέλλη και η ανηψιά σου Χρυσούλα Τρέλλη από την Καλαμπάκα ΤΡΕΛΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Τα λίγα λόγια που ακολουθούν αφιερώνονται με εξαιρετική αγάπη και πολύ σεβασμό στον εξάδελφό μου Ανδρέα από το Αγιόφυλλο Τρικάλων. Ο Ανδρέας έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του Χρύσω τον μεγάλωσε με τον αδερφό του Γιάννη με χίλιες δυο στερήσεις. Γνώρισε τη μιζέρια, τη φτώχεια, τη στέρηση σε όλο τους το μεγαλείο. Δε λύγισε, τα παραπάνω έκανε όπλα και πολέμησε τις αντιξοότητες της ζωής με επιτυχία. Εγινε ο καλύτερος ράφτης στην Καλαμπάκα και έμαθε τη ραπτική και κατόπιν έμπορος ετοίμων ενδυμάτων ανοίγοντας δυο μεγάλα καταστήματα. Ανήσυχος ίδρυσε εργοστάσιο πλήρως εξοπλισμένο με τέλεια και σύγχρονα μηχανήματα ραπτικής, η ζήλια όμως και η κακία των ανθρώπων τον οδηγούν στην καταστροφή. Αναγκάζεται να ξενιτευτεί στην Αμερική όπου ζει με την οικογένειά του σήμερα. Ολες αυτές οι αναποδιές δεν κατάφεραν να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του. Πάντα έμενε και μένει ο καλός, ο τίμιος, ο εργατικός, ο ευσυνείδητος, ο ανθρωπιστής με ολοκάθαρο χαρακτήρα. Εζησε πίκρες αλλά τις αντιμετώπισε όρθιος, κοσμούμενος πάντα με τις παραπάνω αρετές που τον καθιστούν μια εξαιρετική προσωπικότητα που κάνει γνωστούς και φίλους να παραδέχονται την αξία του και να τον θαυμάζουν! Αυτός είναι ο Ανδρέας!!! Σιούτας Βασίλειος του Ευαγγέλου, Συνταξιούχος Δάσκαλος Ν. Πέραμος Καβάλας, Τ.Κ Tηλ: Ανδρέας Τρέλλης: Τον έδιωξε η Ελλάδα, τον κέρδισαν οι ΗΠΑ Συνέχεια από τη σελίδα 4 το άνοιγμά του άρχισε να απασχολεί πάνω από τριάντα πέντε άτομα σε μόνιμη βάση. Τα ενδύματά μας ήταν αρίστης ποιότητας και τέχνης γι αυτό πολύ σύντομα αρχίσαμε εξαγωγές στο εξωτερικό και συγκεκριμένα μια σοβαρή συνεργασία με την εταιρεία Κολοράντο της Γερμανίας» και συμπλήρωσε πως «επίσης υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον από τη Γαλλία, Ολλανδία και τις Αραβικές χώρες». Ο κ. Τρέλλης τόνισε πως «η ελληνική αγορά τραβούσε με πολλή άνεση το εμπόρευμά μας. Μάλιστα, είχαμε και δικό μας φορτηγάκι με το οποίο κάναμε περιοδείες στα χωριά» και τόνισε πως «όλα πήγαιναν μια χαρά». Τι συνέβη όμως κι ήλθαν τα πάνω, κάτω και χάθηκε το όνειρο του Αντρέα Τρέλλη και μαζί και το μεροκάματο και η επιβίωση τόσων οικογενειών; Μίλησε ανοικτά και σκληρά, λέγοντας πως «με τους λήσταρχους που υπάρχουν εκεί πέρα (στην Ελλάδα) δεν μπορείς να κάνεις τίποτε». Οταν του είπαμε να μπει σε λεπτομέρειες, απάντησε με την ερώτηση «από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω;». Είπε πως «το 1980 οι ελληνικές τράπεζες είχαν εξήντα μέρες απεργία. Εγώ τότε δούλευα με τη Γερμανία, είχα γερμανικές επιταγές αλλά οι τράπεζες ήταν κλειστές και δεν μπορούσα να ρευστοποιήσω για να πληρώσω προσωπικό, αυτοκίνητα, έξοδα, κ.λπ. οπότε στριμώχτηκα διότι ναι μεν είχα γερμανικές επιταγές, αλλά δεν είχα ελληνικό χρήμα για να κινηθώ. Εν τω μεταξύ, τα πράγματα άρχισαν να παρουσιάζουν καμπή λόγω των πολιτικών ανακατατάξεων τότε, αλλά και το εμπόριο σημείωνε καθημερινώς μια ασυγκράτητη ύφεση, όχι μονάχα στα δικά μας είδη ρουχισμού, αλλά σε όλους τους τομείς γενικώς». Ωστόσο, τη ζημιά την έκανε η ίδια η Εθνική Τράπεζα διότι ενώ είχαν πάρει το δάνειο των πέντε εκατομμυρίων δραχμών με 7% τόκο μέσα στα δύο χρόνια το ανέβασε στα 15 και 20%. Είπε ότι «αυτό σήμανε και την αρχή της καταστροφής μας» και εξήγησε πως «πουλούσαμε τα εμπορεύματα με χονδρική πώληση και κερδίζαμε 15%. Δίναμε στο δάνειο το 7% και με το 8% που μας απέμενε πληρώναμε το προσωπικό, τα έξοδά μας αλλά και τον κόπο τον δικό μας». Εν τω μεταξύ, ο κ. Τρέλλης είχε στα χέρια του επιταγή 586 χιλιάδων δραχμών την οποία δεν μπορούσε να ρευστοποιήσει διότι οι Συνέχεια στη σελίδα 8 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Το εργοστάσιο ετοίμων ενδυμάτων των Αδελφών Τρέλλη, το οποίο είχε δώσει καινούργιες προοπτικές στην περιοχή της Καλαμπάκας. Το εσωτερικό του εργοστασίου των Αδελφών Τρέλλη στο οποίο εργάζονταν 55 άτομα, άνδρες και γυναίκες, με προοπτική να έφταναν τα 100. Το ζεύγος Τρέλλη στο κυβερνείο με τον κυβερνήτη Τζον Λιντς, την Μαρίνα και τα παιδιά της, Ανδριάνα και Νίκο.

7 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟ 7 Πολλά συγχαρητήρια στον αγαπητό μας Ανδρέα Τρέλλη και την οικογένειά του για την τιμητική διάκριση που του γίνεται από τον «Εθνικό Κήρυκα». Ο Ανδρέας είναι ο Αξιοπρεπής Ελληνας, ο Εργατικός, ο Καλός Οικογενειάρχης που έχει στόχους και οράματα. Ανθρωπος με ακαταμάχητη θέληση, σεβαστός και αξιαγάπητος. Ευχόμαστε στον ίδιο και στην οικογένειά του πάντα χαρές και επιτυχίες. Τον αγαπούμε, τον εκτιμούμε και τον θαυμάζουμε. Ιατρός Νικόλαος Λεμπέσης και οικογένεια TO ANDREAS AND CHRYSOULA TAILORED TO PERFECTION WITH WARM CONGRATULATIONS MARK, CYNTHIA, MARIA AND PETER ROUVALIS Πολλά συγχαρητήρια στον αγαπημένο μας εξάδελφο Ανδρέα για τις προσωπικές και επαγγελματικές του επιτυχίες. Από μικρός ανέλαβες την ευθύνη της χήρας μητέρας σου και του αδελφού σου. Από νωρίς, η ζωή σε ανάγκασε να πάρεις πρωτοβουλίες. Είσαι υπεύθυνο, δημιουργικό άτομο και ποτέ σου δεν το βαζεις κάτω, όσο και αν η ζωή σου τα έφερε δύσκολα. Ηγετική φυσιογνωμία και ως μεγαλύτερος εξάδελφος η γνώμη σου είναι σεβαστή. Πιστός σύζυγος, στοργικός πατέρας, παππούς και καλός συγγενής. Ο Ανδρέας είναι άνθρωπος που δίνει λύσεις, χωρίς ποτέ να δημιουργεί προβλήματα. CONGRATULATIONS to ANDREAS TRELLIS Good Friend and Best Tailor From Είμαστε υπερήφανοι που είμαστε συγγενείς σου και ευχόμαστε σε σένα και την οικογένειά σου ό,τι καλύτερο στη ζωή. Να ζήσεις πολλά χρόνια για να σε χαιρόμαστε. Η αγαπημένη σου θεία Ολγα Κωνσταντίνου Τα εξαδέλφια σου Ελένη και Κώστας Μαλικόπουλος Σούλα και Ευτύχιος Ροσσίδης Ηλίας και Φρόσω Κωνσταντίνου Παναγιώτης και Ευαγγελία Κωνσταντίνου Τα παιδιά και τα εγγόνια Από το Σίδνευ Αυστραλίας George Roussos Susan Saggiotes Geiger Concord, New Hampshire Phone:

8 8 ΠΡΟΣΩΠΟ Συγχαρητήρια στον αγαπητό φίλο Ανδρέα Τρέλλη. Ανθρωπο έντιμο, δραστήριο, με θέληση και οράματα, καλό οικογενειάρχη και στοργικό πατέρα. Ευχές στον ίδιο και την οικογένειά του. Νίνα και Βασίλης Γκατζούλης Dover, NH Θερμά συγχαρητήρια και ευχές στον Ανδρέα Τρέλλη και την οικογένειά του ΠΕΤΡΟΣ ΛΙΛΛΙΟΣ και οικογένεια Ανδρέας Τρέλλης: Τον έδιωξε η Ελλάδα, τον κέρδισαν οι ΗΠΑ Συνέχεια από τη σελίδα 6 Τράπεζες απεργούσαν δύο ολόκληρους μήνες. Η επιχείρηση όμως έπρεπε να συνεχίσει τη λειτουργία της. Τα περιθώρια στένεψαν, το αδιέξοδο ορθώθηκε απειλητικό. Ο κ. Τρέλλης είπε πως «κατέβηκα στην Αθήνα σε κάποιον πιστωτή μας, ονόματι Νικολακόπουλο από τον οποίον προμηθευόμαστε τα υφάσματα και στον οποίον οφείλαμε εκατό χιλιάδες δραχμές. Του είπα την υπόθεση πως δεν υπήρχε τρόπος να ρευστοποιήσω την επιταγή. Μου είπε μείνε ήσυχος, άλλωστε γνωριζόμαστε πολλά χρόνια κι έχουμε κάνει αρκετές συναλλαγές μαζί. Δυστυχώς όμως ο Νικολακόπουλος διαμαρτύρησε τα γραμμάτια και τα κοινοποίησε, πήρε δικαστική απόφαση, μας έκανε αίτηση πτώχευσης. Ηρθαν οι κλητήρες στο εργοστάσιο και στο σπίτι μας κι έσπειραν τον πανικό. Κι έτσι έκλεισαν όλες οι πόρτες. Ούτε μέσω φίλων μπορούσαμε να κινηθούμε, μ ένα λόγο χάσαμε την εμπιστοσύνη του εμπορίου. Πλάκωσαν όλοι, διότι επρόκειτο για εργοστάσιο. Τελικά μας σφράγισαν το εργοστάσιο για δύο χρόνια. Η κατάστασή μας επιδεινώθηκε σε σημείο που στερηθήκαμε ακόμα κι αυτό το ψωμί». Τόνισε ακόμα, πως «ήταν μία ανθούσα και με προοπτικές επιχείρηση αξίας τότε τριάντα με σαράντα εκατομμυρίων δραχμών που ήταν καλά χρήματα και τη χάσαμε για το τίποτε» και πρόσθεσε πως «σήμερα η αξία της θα ξεπερνούσε τα διακόσια εκατομμύρια ευρώ». Επισήμανε και πάλι πως «το εργοστάσιο ήταν σε κεντρικό μέρος, πάνω στο δρόμο, δούλευε καλά, είχε προοπτική να φτάσει το προσωπικό τα διακόσια άτομα». Ζήτησε βοήθεια από παντού αλλά εις μάτην. Είπε πως «πήγαινα στους βουλευτές ζητώντας κάποια συμπαράσταση, αλλά ο ένας με έστελνε στον άλλον και δεν γινόταν στο τέλος τίποτε, κι έτσι αναγκάσθηκα να το κλείσω. Κερδίσαμε όλες τις δίκες, εδώ τις έχω, διαβάστε τες προσωπικά για να δείτε, αλλά τι να το κάνεις το κέρδισμα των δικών, αφού είχαμε καταστραφεί». Στην ερώτηση ποια στάση κράτησε η Εθνική Τράπεζα τότε, ο κ. Τρέλλης είπε: «απάνθρωπη» και πρόσθεσε «μας έδωσε το τελικό χτύπημα». Θυμάται ακόμα τα ονόματα και τα πρόσωπα της Τράπεζας. «Ο ένας λεγόταν Γεώργιος Αρβανίτης κι ήταν διευθυντής στο τμήμα καθυστερήσεων και ο άλλος Σταθόπουλος. Πηγαίναμε με τον δικηγόρο μας στα γραφεία τους στην Αθήνα και ρωτούσαμε τι ακριβώς οφείλουμε; Πήραμε πέντε εκατομμύρια και ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ σας δώσαμε πίσω το ένα μέχρι στιγμής, να βγάλουμε το ποσό που οφείλουμε τελικά και να λήξει η υπόθεση. Η απάντησή τους ήταν δώστε μας τώρα όσα έχετε φέρει μαζί σας και θα το τακτοποιήσουμε, ώσπου μια μέρα έκαναν ανακοίνωση πλειστηριασμού τόσο του εργοστασίου μας, όσο και του σπιτιού μας. Προσπαθούσαμε μέχρι την τελευταία στιγμή αλλά η συμπεριφορά τους ήταν κτηνώδης λες και είχαν βαλθεί να μας καταστρέψουν και το πέτυχαν. Εβγαλαν σε πλειστηριασμό και την επιχείρησή μας και το σπίτι μας για 13 εκατομμύρια δραχμές» και τόνισε «τα ίδια τους προσφέραμε κι εμείς για να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση, κι έτσι μείναμε στους δρόμους χωρίς σπίτι και χωρίς δουλειά». Κι έτσι το 1982 πήρε των ομματιών του κι ήλθε στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνος του σαν επισκέπτης για έξι μήνες, αφήνοντας την οικογένειά του στην Ελλάδα κι όπως είπε «όταν τελείωνε το εξάμηνο Από την ορκωμοσία για την απόκτηση την αμερικανικής υπηκοότητας το Από αριστερά, Βάσω Τρέλλη-Κουλιοπούλου, Χρίστος και Μαρίνα Σκαπέρδα, Χρυσούλα Τρέλλη, δικαστής Τζόσεφ Ντεκλαρίκο, Ανδρέας και Κατερίνα Τρέλλη. Επί τριάντα χρόνια ο Ανδρέας και η Χρυσούλα Τρέλλη συμμετέχουν με την κοινότητα της Αγίας Τριάδας του Κόνκορντ, στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου για την Ελλάδα στο κυβερνείο του Κόνκορντ.

9 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟ 9 Βράβευση του ζεύγους Ανδρέα και Χρυσούλας Τρέλλη από τη Μητρόπολη Βοστώνης το Διακρίνονται με τον Μητροπολίτη Μεθόδιο. έπαιρνα παράταση άλλο ένα εξάμηνο, κι έτσι κατόρθωσα και πήρα τέσσερα εξάμηνα συνολικά. Αλλά στους 22 μήνες βγήκαν τα χαρτιά μου της μόνιμης παραμονής, οπότε τον Μάρτιο του 1984 πήγα στην Ελλάδα και έφερα την οικογένειά μου, την σύζυγό μου, την μητέρα μου και την μικρή κορούλα. Τα άλλα δύο κορίτσια μου παρέμειναν για να τελειώσουν τη σχολική χρονιά κι ήλθαν τον Ιούνιο». Στην αρχή εργαζόταν ως ράπτης για κάποιον Αμερικανό ο οποίος του είχε κάνει και τα χαρτιά της μόνιμης παραμονής του. Ο Ανδρέας Τρέλλης είναι άνθρωπος ευγνώμων και δεν παρέλειψε να πει ότι όταν πρωτοήλθε το 1982 του συμπαραστάθηκε πολύ ο ομογενής Σωκράτης Μπολαγούρας, καθώς επίσης και ο τότε ιερέας της κοινότητας της Αγίας Τριάδας του Κόνκορντ, Εμμανουήλ Κωβαίος. Ανθρωπος της σκληρής εργασίας ο κ. Τρέλλης μέσα σε δύο χρόνια κατόρθωσε και άνοιξε το δικό του ραφείο στο Κόνκορντ και παρ όλη τη δυσκολία με την αγγλική γλώσσα καθιερώθηκε διότι οι Αμερικανοί συμπολίτες μας διέδωσαν αστραπιαία πως έχει έλθει από την Ελλάδα ένας εξαιρετικός ράφτης ο οποίος είναι πάνω απ όλα εξαιρετικός άνθρωπος, κι έτσι η φήμη του διαδόθηκε από στόμα σε στόμα. Σήμερα ακόμα και ο κυβερνήτης του Νιου Χαμσάιρ Τζον Λιντς είναι πελάτης του επί πολλά χρόνια. Συζητώντας με τον κ. Τρέλλη στον διάδρομο του κυβερνείου λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης για την 25η Μαρτίου και την ανεξαρτησία της Ελλάδος πλησίασε ο κυβερνήτης κ. Λιντς τον αγκάλιασε με οικειότητα και φιλικότητα και του ευχήθηκε χρόνια πολλά για την Ελλάδα. Το κατάστημά του, Special Tailoring, βρίσκεται μέσα στο επιβλητικό κτίριο απέναντι ακριβώς από το κυβερνείο μέσα στο κέντρο του Κόνκορντ που είναι η πρωτεύουσα του Νιου Χαμσάιρ. Η λέξη συνταξιοδότηση δεν είναι στο λεξιλόγιό του. Είπε «έχω πολλή δουλειά, έχω καλούς ανθρώπους ως πελάτες. Ερχονται άνθρωποι από πολύ μακριά, τους ράβω, μένουν ευχαριστημένοι, λαμβάνω γράμματα κάθε μέρα με ευχαριστίες» και συμπλήρωσε «δόξα τω Θεώ είμαι καλά στην υγεία μου και συνεχίζω την εργασία μου που μου αρέσει πάρα Congratulations on this important recognition of the impact you have had on family, friends and community. You are a wonderful husband and father, faithful supporter of the Orthodox Church and a proud citizen of the United States of America. With admiration, Joyce and Keith Anderson Συγχαρητήρια στον αγαπητόμας συμπέθερο Ανδρέα Τρέλλη για την ξεχωριστή τιμή που του γίνεται από τον «Εθνικό Κήρυκα», στο «Περιοδικό» για την προσφορά του στην Κοινότητα και στην πρόοδο της Ομογένειας. Σου ευχόμαστε να έχεις να έχεις πάντα υγεία. Mε εκτίμηση Beachfront White Sands Maria και Jerry Kouliopoulos Jason Kouliopoulos Provincetown, Ma Ολόκληρη η οικογένεια Τρέλλη Ανδρέας, Χρυσούλα, Κατερίνα, Βάσω και Μαρίνα την ημέρα της ορκωμοσίας τους ως Αμερικανοί πολίτες. πολύ». Προτού ανοίξει το δικό του ραφείο εργαζόταν σε τρεις εργασίες. Συγχαρητήρια Ανδρέα! Είπε πως «εργαζόμουν στην κανονική μου εργασία στο αρχικό κατάστημα, σχολούσα στις 6 η ώρα έπαιρνα το λεωφορείο και πήγαινα στο κατάστημα του Λούη Τζορτζόπουλου στο Μάντσεστερ και δούλευα. Εργαζόταν κι ο αδελφός μου ο Γιάννης εκεί, μας έφερνε στις 11 η ώρα το βράδυ στο Κόνκορντ, τρώγαμε βραδινό φαγητό και στη συνέχεια στο υπόγειο του σπιτιού μου είχα συνεργείο και δούλευα μέχρι τις 2 η ώρα το πρωί» και τόνισε «ήταν ο μόνος τρόπος για να τα βγάλω πέρα και να σπουδάσουν τα κορίτσια μου τα οποία όλα πήραν διπλώματα μάστερ, τα δύο παντρεύτηκαν, έκανα πολύ καλούς γαμπρούς». Ο κ. Τρέλλης άργησε να αποκτήσει αυτοκίνητο διότι δεν άντεχαν Τα επιτεύγματά σου είναι αποτέλεσμα της εργατικότητάς σου, της αφοσίωσής σου στην οικογένεια και του ενδιαφέροντος που έχεις για την Κοινότητά μας. Με σεβασμό Ιατρός Νικόλαος Γ. Σκαπέρδας και Γεώργιος Σκαπέρδας Συνέχεια στη σελίδα 12

10 10 ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Ο μεγαλύτερος θησαυρός του Ανδρέα και της Χρυσούλας Τρέλλη τα τρία εξαιρετικά κορίτσια τους τα οποία όχι απλώς αγαπούν, αλλά τα λατρεύουν. Αριστερά, ο Ανδρέας Τρέλλης συνοδεύει μέσα στο ναό της Αγίας Τριάδος την κόρη του Βάσω την ημέρα του γάμου της. Δεξιά, με την κόρη του Μαρίνα, επίσης κατά την ημέρα του γάμου της, στο σπίτι τους πριν ξεκινήσουν για την εκκλησία. Κάτω, οι δύο αγαπημένες αδελφές Βάσω και Κατερίνα Τρέλλη, οι οποίες τρέφουν αισθήματα βαθιάς αγάπης και σεβασμού για τους γονείς τους. Δίπλα, η Μαρίνα Τρέλλη (κέντρο) την ημέρα της αποφοίτησής της από το κολέγιο Plymouth State College του Νιου Χαμσάιρ.

11 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟ 11 Ο Ανδρέας Τρέλλης αγκαλιά με τα δυο του εγγονάκια, Ανδριάνα και Νίκο, στο σπίτι του στο Κόνκορντ. Ο Ανδρέας Τρέλλης στο χωριό Αγιόφυλλο που γεννήθηκε με τη σύζυγό του Χρυσούλα, τον αδελφό του Γιάννη, παιδιά, εγγόνια του και εξαδέλφια. Ο Ανδρέας Τρέλλης αγκαλιά με την εγγονούλα του Ανδριάνα Σκαπέρδα, στον κήπο του σπιτιού τους στο Κόνκορντ. Ο Ανδρέας Τρέλλης με την σύζυγό του Χρυσούλα από παλαιότερη επίσκεψή τους στην Ακρόπολη στην Αθήνα. Ο Ανδρέας Τρέλλης πάντοτε χαμογελαστός και εύχαρις σκυμμένος πάνω στη ραπτική την οποία αγαπά με πάθος.

12 12 ΠΡΟΣΩΠΟ Θέλουμε να εκφράσουμε τον θαυμασμό, την αγάπη και την εκτίμησή μας στον αγαπητό μας Ανδρέα Τρέλλη για τις επαγγελματικές και προσωπικές του επιτυχίες. Οικογένεια Κυριάκου και Αναστασίας Γκουντάνα-Μαυρουδή Συγχαρητήρια στον Ανδρέα Τρέλλη για την τιμητική αναγνώριση. Ο φίλος σου Joseph Diclerico Αγαπητέ μου φίλε Ανδρέα θερμά συγχαρητήρια και πολλές ευχές σε σένα και την οικογένειά σου ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΛΑΤΣΗΣ Penacook, NH Θερμές ευχές στον Ανδρέα Τρέλλη και την οικογένειά του. Πάτερ Βασίλειος Μπέμπης και πρεσβυτέρα Χρυσούλα Ανδρέας Τρέλλης: Τον έδιωξε η Ελλάδα, τον κέρδισαν οι ΗΠΑ Συνέχεια από τη σελίδα 9 τα οικονομικά, αν και ήταν απαραίτητο. Είπε πως «κάθε βράδυ με τη γυναίκα μου είχαμε αυτή τη συζήτηση. Τα παιδιά σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μαγνητόφωνα, ό,τι ακούνε, την επόμενη μέρα το λένε. Μια μέρα η μικρή μας κόρη Κατερίνα, η οποία ήταν εφτά χρονών, μας φέρνει από τον κουμπαρά της εφτά δολάρια και μας λέγει να αγοράσουμε αυτοκίνητο. Για να μην την περιφρονήσουμε τα πήραμε και της δώσαμε την υπόσχεση ότι σύντομα θα πάρουμε αυτοκίνητο. Την επόμενη μέρα μας έφερε άλλα τρία δολάρια και μας είπε ότι αυτά είναι για βενζίνη να την πάμε στο σχολείο». Ο κ. Τρέλλης δεν περιορίστηκε μόνο στην εργασία του, αλλά από την αρχή δραστηριοποιήθηκε στα κοινά ομογενειακά πράγματα, στην κοινότητα της Αγίας Τριάδος, στην AHEPA, σε συλλόγους, ενώ πάντοτε πρώτος έδινε και δίνει το παρών σε ό,τι έχει να κάνει με την Ελλάδα, τον Ελληνισμό και την Ομογένεια. Δίνει μάχη στο ετήσιο ελληνικό φεστιβάλ της κοινότητας της Αγίας Τριάδος για την εξοικονόμηση χρημάτων για την στήριξη της κοινότητας, ενώ έχει γίνει παροιμιώδης η ικανότητά του να πουλά τα περισσότερα λαχεία στα μέλη της κοινότητας και τους επισκέπτες. Για τον ερχομό του στις Ηνωμένες Πολιτείες, κι αν μετάνιωσε που έκανε κάτι τέτοιο, είπε, πως «ευχαριστώ το Θεό και την ώρα που πήρα την απόφαση να φύγω και να έλθω εδώ, σας μιλώ ειλικρινά». Για τον κυβερνήτη του Νιου Χαμσάιρ Τζον Λιντς, ο οποίος στην εκδήλωση για την Ανεξαρτησία της Ελλάδος αγκάλιασε τον κ. Τρέλλη και του ευχήθηκε για την Ελλάδα, είπε «είναι εξαιρετικός σαν κυβερνήτης, αλλά πιο πολύ σαν άνθρωπος, είναι πελάτης μου» και πρόσθεσε «τον είχαμε επί τέσσερις θητείες, οκτώ χρόνια, αλλά φέτος δεν θα είναι ξανά υποψήφιος κι αυτό με στενοχωρεί». Πρώτο του μέλημα ήταν να γραφτεί συνδρομητής στον «Εθνικό Κήρυκα» για τον οποίον είπε πως «από τις πρώτες μέρες κιόλας που ήλθα στην Αμερική μέχρι σήμερα είναι η παρηγοριά μου και το σχολείο μου». Ως Ομογένεια «πηγαίνουμε καλά», είπε, και πρόσθεσε «αλλά μας λείπει εκείνη η αγάπη την οποία χάσαμε». Τόνισε δε, πως «δεν έχουμε ηγεσία» και συμπλήρωσε «έχουμε λίγη, για τους τύπους». Για την Εκκλησία γενικότερα είπε ότι «τα πράγματα πηγαίνουν κούτσα-κούτσα» και πρόσθεσε «παρακολουθώ τα πάντα από τον Εθνικό Κήρυκα». ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Η πινακίδα στο εργοστάσιο ετοίμων ενδυμάτων των Αδελφών Τρέλλη, το οποίο οδηγήθηκε στο κλείσιμο λόγω της απεργίας τραπεζών. Ο Ανδρέας Τρέλλης σιδερώνει ένα παντελόνι τζιν δικής του κατασκευής, στο εργοστάσιό τους, όπου επέβλεπε προσωπικά την παραγωγή. Επίδειξη των ενδυμάτων που κατασκεύαζε το εργοστάσιο των Αδελφών Τρέλλη, τα οποία έκανε και εξαγωγή.

13 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 ΠΡΟΣΩΠΟ 13 Στο επόμενο Περιοδικό Σάββατο 18 Αυγούστου 2012 Αφιέρωμα στον Γιώργο Μελικόκη Μεγάλος αγωνιστής της Ελληνικής Παιδείας στις ΗΠΑ ΔΩΡΕΑΝ MAZI ME TON «ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ»

14 14 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Προμηθευτείτε τα βιβλία σας από τον «Ε.Κ.» Ιστορικά δοκίμια Ταξιδιωτικά Μελέτες Μυθιστορήματα ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ ΠΙΚΡΟ ΓΛΥΚΟ ΛΕΜΟΝΙ δελτιο ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΗΛ.: (718) ΦΑΞ (718) Στην τιμή συμπεριλαμβάνονται έξοδα διεκπεραίωσης και ταχυδρομικά. Αποστείλατε την παραγγελία σας με επιταγή, στο όνομα: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ (NATIONAL HERALD, INC.) TH STREET, L.I.C., N.Y ή χρεώστε την πιστωτική σας κάρτα: o VISA o MASTERCARD o AMERICAN EXPRESS o DISCOVER τιμή: $ ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΡΤΑΣ: ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ: ΟΝΟΜΑ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ: ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΠΟΛΗ: ΠΟΛΙΤΕΙΑ: ΖΙΡ: ΤΗΛ.: CELL: ΦΑΞ: E MAIL: ΑΡΙΘ. ΒΙΒΛΙΩΝ: ΥΠΟΓΡΑΦΗ: Λιδωρίκι Η Ασημούλα και ο Κωσταντής παντρεύονται από έρωτα. Η απρόσμενη στρατολόγηση του Κωσταντή θα τον απομακρύνει από τη γυναίκα του και το παιδί που περιμένουν Ξεσπάει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Στην Ελλάδα το μίσος Βενιζελικών και Βασιλικών κι ο επερχόμενος Εθνικός Διχασμός θα φέρουν μαύρα σύννεφα όχι μόνο στον τόπο αλλά και στη ζωή των δύο νέων Εξι χιλιάδες στρατιώτες, ανάμεσά τους κι ο Κωσταντής, μεταφέρονται μυστικά από την Καβάλα στη Γερμανία του Κάιζερ. Μέσα από τις στάχτες του πολέμου θα γεννηθεί ένας καινούργιος έρωτας Το Λιδωρίκη καίγεται. Ενας Γερμανός στρατιώτης θα σώσει από την πύρινη λαίλαπα δύο ψυχές που η ζωή θα φέρει στο δρόμο του μέσα από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας. Δύο εποχές, δύο πόλεις σε δύο διαφορετικές χώρες, δύο γυναίκες, μια φοβερή αποκάλυψη...

15 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 ΘΕΜΑ 15 Η γιορτή της Παναγίας και το «Πάσχα του καλοκαιριού» Ο Αύγουστος για τoν Ελληνισμό, είναι ο μήνας της Παναγίας, καθώς θυμάται και τιμά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η γιορτή της Παναγίας, θεωρείται από τις κορυφαίες της Χριστιανοσύνης, ενώ η προετοιμασία των πιστών, που αρχίζει από την 1η Αυγούστου με τη νηστεία, διαρκεί 15 ολόκληρες ημέρες, μέχρι τον ευλογημένο Δεκαπενταύγουστο. Σε ολόκληρη την Ελλάδα όπως και στις χώρες της διασποράς, όπου διαμένουν οι απόδημοι Ελληνες, τιμάται με τον δυνατόν καλύτερο η μνήμη της Θεομήτορος και η μετάστασή της από την γη στον ουρανό. Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης. Η προετοιμασία των πιστών αρχίζει από την 1η Αυγούστου με τη νηστεία που διαρκεί έως τον Δεκαπενταύγουστο, αποτελώντας για τους Ορθόδοξους χριστιανούς το «Πάσχα του καλοκαιριού». Μακριά από τα αστικά κέντρα, στις παραλίες, στα δεκάδες προσκυνήματα της Παναγίας ανά τη χώρα, στην Ελλάδα γιορτάζεται σήμερα το «Πάσχα του καλοκαιριού». Η ημέρα, ορόσημο της καλοκαιρινής περιόδου που για άλλους σημαίνει την έναρξη των διακοπών για μερικούς, για άλλους τη λήξη, ή για μερικούς την ευκαιρία, λόγω και του επερχόμενου σαββατοκύριακου για μια ημέρα χαλάρωσης. Σε κάθε περιοχή της Ελλάδας, υπάρχει ένα τελετουργικό που συνδέεται με την ημέρα αυτή. Ηθη και έθιμα αιώνων αναβιώνουν το 15αύγουστο με πιο χαρακτηριστικά στις εξής τρεις περιοχές: Ημαθία, Καστανιά: Παναγία Σουμελά Χιλιάδες πιστοί από όλη τηνα Ελλάδα αλλά και το Εξωτερικό συρρέουν κάθε χρόνο και στις εκδηλώσεις που γίνονται στην Παναγία Σουμελά, την ιστορική εκκλησία που βρίσκεται στις πλαγιές του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά. Η εκκλησία κτίστηκε το 1951 από τους πρόσφυγες του Πόντου, στη μνήμη της ιστορικής ομώνυμης Μονής, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στο όρος Μελά, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Μετά τον μέγα εσπερινό της παραμονής γίνεται η λιτάνευση της Αγίας Εικόνας και στη συνέχεια ακολουθούν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με ποντιακά συγκροτήματα, ενώ ανήμερα της Παναγίας γίνεται η περιφορά της Αγίας Εικόνας, την οποία ακολουθεί πλήθος πιστών. Στο αποκορύφωμα της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης, ποντιακά συγκροτήματα από την Μακεδονία προσφέρουν μοναδικές στιγμές με παραδοσιακούς σκοπούς και πολύωρο γλέντι. Η Παναγία Σουμελά αποτελεί το σύμβολο της ποντιακής πίστης, αν και η πρώτη ονομασία της θαυματουργής εικόνας ήταν Αθηνιώτισσα. Την εικόνα της Παναγίας Σουμελά, σύμφωνα με την παράδοση, αγιογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Μετά τον θάνατό του τη μετέφερε στην Αθήνα ο μαθητής του Ανανίας και τοποθετήθηκε σε περικαλλή ναό της Θεοτόκου. Ετσι αρχικά ονομάστηκε ως Παναγία η Αθηνιώτισσα. Στο τέλος του 4ου αιώνα ( μχ), σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία η Αθηνιώτισσα εμφανίστηκε ως όραμα στους μοναχούς Σωφρόνιο και Βαρνάβα, στη Αθήνα, και τους κάλεσε στην εκκλησία. Εκεί είδαν την εικόνα να σηκώνεται από το προσκυνητάρι, να βγαίνει από το παράθυρο και να πετάει προς τα ουράνια. Συγχρόνως, άκουσαν την Θεοτόκο να λέει: «Πηγαίνω στην Ανατολή. Προπορεύομαι στο όρος Μελά. Ακολουθήστε με». Οι μοναχοί την ακολούθησαν και στο όρος Μελά, στον Πόντο, όπου στάθηκε, κτίστηκε μεγάλος Ναός και Μονή. Ετσι η εικόνα πήρε την ονομασία Σουμελά από τη φράση «στου Μελά». Το 1922, μετά την Μικρασιατική καταστροφή, μοναχοί έθαψαν την εικόνα, μαζί με άλλα κειμήλια. Με την ανταλλαγή, τα ιερά κειμήλια παραχωρήθηκαν και το 1931 τα ξέθαψε και τα έφερε στην Ελλάδα, ο Αμβρόσιος ο Σουμελιώτης. Η εικόνα επανήλθε στην Αθήνα και παρέμεινε στο Μουσείο έως το Τότε, το Σωματείο «Παναγία Σουμελά» Θεσσαλονίκης πρότεινε το κτίσιμο ναού στις πλαγιές του Βερμίου, στην Καστανιά Βέροιας. Τήνος: Παναγία της Τήνου Το προσκύνημα στην Παναγία της Τήνου είναι, ίσως, το μεγαλύτερο θρησκευτικό προσκύνημα του Ελληνισμού. Στο νησί που είναι απόλυτα ταυτισμένο με την Παναγιά του, συγκεντρώνονται κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί, όχι μόνο από την Ελλάδα, για να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, στην Εκκλησία της Μεγαλόχαρης και ν αποθέσουν τα τάματά τους. Η εικόνα των πιστών που ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια, μέχρι την εικόνα, γονατιστοί είναι από τις πιο χαρακτηριστικές. Η περιφορά του επιταφίου της Παναγίας γίνεται όπως στον Επιτάφιο του Χριστού, τη Μεγάλη Παρασκευή, με τους χιλιάδες πιστούς να ακολουθούν με αναμμένα κεριά. Το πανηγύρι διαρκεί έως τις 23 Αυγούστου, στα εννιάμερα δηλαδή της Παναγίας, ενώ, παράλληλα με τις εκδηλώσεις για την Κοίμηση της Θεοτόκου, στο νησί γιορτάζεται και η επέτειος της βύθισης του αντιτορπιλικού Ελλη από τους Ιταλούς, που έγινε λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος με τους Ιταλούς, τον δεκαπενταύγουστο του Η εικόνα της Παναγίας της Τήνου βρέθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1823, έπειτα από πολλές προσπάθειες και «με την υπόδειξη της Παναγίας στη μοναχή Πελαγία», στην ιστορική Μονή της «Κυράς των Αγγέλων», στο Κεχροβούνι. Με Βασιλικό Διάταγμα του 1836, καθιερώθηκε ο εορτασμός της Παναγίας στην Τήνο να είναι οκταήμερος και να διαρκεί έως τα «εννιάμερα της Θεοτόκου», στις 23 Αυγούστου, όπου μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης, κατάνυξης και σεβασμού, ψάλλονται ύμνοι και εγκώμια, μπροστά στον επιτάφιο και την εικόνα. Πάρος: Παναγία Εκατονταπυλιανή Από τις εντυπωσιακότερες εκκλησίες του Αιγαίου, ο παλαιοχριστιανικός ναός της Εκατονταπυλιανής ή Κατοπολιανή, βρίσκεται στην Παροικιά, την πρωτεύουσα της Πάρου και είναι από τους αρχαιότερους και καλύτερα διατηρημένους χριστιανικούς ναούς. Σύμφωνα με την παράδοση, η Κατοπολιανή έχει 99 φανερές πόρτες, ενώ η 100ή είναι κλειστή και δεν φαίνεται. Η πόρτα αυτή θα φανεί και θα ανοίξει, όταν οι Ελληνες πάρουν την Κωνσταντινούπολη. Πολλές παραδόσεις αναφέρονται στην ίδρυση της Εκατονταπυλιανής. Η πρώτη πληροφορεί ότι, όταν η Αγία Ελένη μητέρα πήγαινε στην Παλαιστίνη για να βρει τον Τίμιο Σταυρό, έφτασε στην Πάρο και προσευχήθηκε σε ένα μικρό ναό που βρίσκονταν στη θέση της Εκατονταπυλιανής. Κατά την προσευχή της έκανε τάμα ότι αν βρει τον Τίμιο Σταυρό, θα χτίσει στη θέση αυτή έναν μεγάλο ναό. Η προσευχή της εισακούστηκε. Βρήκε τον Τίμιο Σταυρό και, πραγματοποιώντας το τάμα της, ανήγειρε τον μεγαλόπρεπο ναό της Εκατονταπυλιανής. Μία δεύτερη παράδοση αναφέρει ότι το τάμα της Αγίας Ελένης ολοκλήρωσε ο γιος της Αγιος Κωνσταντίνος, αυτοκράτορας του Βυζαντίου, καθώς η ίδια δεν πρόλαβε. Μετά την καθιερωμένη περιφορά του επιταφίου, ξεκινά το μεγάλο πανηγύρι των ανθρώπων, που το γλεντάνε μέχρι τις πρωινές ώρες, με παραδοσιακή μουσική, παριανό κρασί και ντόπιους μεζέδες. Την ίδια ώρα, στο λιμανάκι της Νάουσας της Πάρου η νύχτα γίνεται μέρα, όταν δεκάδες καΐκια προσεγγίζουν την προβλήτα με αναμμένα δαδιά. Οι συγκεντρωμένοι, εντυπωσιασμένοι από το θέαμα, περιμένουν την κορύφωση, με την άφιξη των «πειρατών» στο λιμάνι για την έναρξη της γιορτής με νησιώτικους χορούς, και πρώτο και καλύτερο τον Mπάλο. Και στην υπόλοιπη Ελλάδα Εκτός από την Παναγία της Τήνου, την Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο και την Παναγία την Εκατονταπυλιανή στην Πάρο, που τον Δεκαπενταύγουστο προσελκύουν πλήθος προσκυνητών, στην υπόλοιπη Ελλάδα διοργανώνονται μικρά και μεγάλα πανηγύρια που αξίζουν ιδιαίτερη προσοχή. Για την ιδιαίτερη φήμη του, την ειδυλλιακή τοποθεσία, το χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας συμμετεχόντων, αξίζει προσοχής το πανηγύρι στην εκκλησία της Κοιμήσεως, στη Φολέγανδρο, όπου στήνεται ένα και μοναδικό τραπέζι για όλους, ντόπιους κι επισκέπτες. Ας ανακαλύψουμε μαζί μερικά από τα έθιμα του Δεκαπενταύγουστου πανελληνίως... Γρεβενά: Το «Πάσχα του Καλοκαιριού» Στη Μακεδονία, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή των Γρεβενών, τόσο λαμπρές είναι οι γιορτές του Δεκαπενταύγουστου, που οι κάτοικοι κυρίως των ορεινών χωριών, την αποκαλούν «Πάσχα του Καλοκαιριού». Ξενιτεμένοι από κάθε γωνιά της γης μαζεύονται και ξεκινούν ένα ατελείωτο γλέντι που κάνει τους αγαπημένους συγγενείς να ξανασμίξουν, αλλά και τους νέους να διαλέξουν κοπέλες από τον τόπο τους... Χωριά που το χειμώνα κατοικούνται από 100 το πολύ 200 κατοίκους, την εποχή του Δεκαπενταύγουστου φτάνουν να φιλοξενούν έως και δυο και τρεις χιλιάδες πιστούς. Σαράντα οκτώ χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πόλη των Γρεβενών και σε υψόμετρο μέτρων βρίσκεται το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο βλαχοχώρι της Ελλάδας, η Σαμαρίνα που είναι και το επίκεντρο της γιορτής. Κάτω από το δάσος της Κιούριστας ο παραδοσιακός οικισμός του χωριού είναι χτισμένος αμφιθεατρικά στις ανατολικές πλαγιές της υψηλότερης κορυφής της Πίνδου, του Σμόλικα, με υψόμετρο μέτρων, του δεύτερου υψηλότερου βουνού μετά τον Ολυμπο. Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται ένα ονομαστό πανηγύρι. Οι χοροί και τα τραγούδια ξεκινούν στις 14 Αυγούστου και διαρκούν μέχρι τις 16 του μήνα. Εντυπωσιακό είναι επίσης και το πανηγύρι που γίνεται στις 15 Αυγούστου στη Βλάστη, ένα γραφικό ορεινό χωριό του νομού Κοζάνης. Υπήρξε ένα από τα σημαντικά προπύργια του Ελληνισμού και ένα από τα μεγαλύτερα κεφαλοχώρια της Δυτικής Μακεδονίας. Το πανηγύρι κρατάει τρεις ημέρες. Το ίδιο σκηνικό επικρατεί και στη γειτονική Αβδέλλα, όπου για πέντε ημέρες η πλατεία του χωριού παίρνει χρώμα γιορτινό και σφύζει από ζωή. Ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο μετά τη Θεία Λειτουργία γίνεται περιφορά της εικόνας στην κοινότητα. Και τις τρεις ημέρες του πανηγυριού οι πανηγυριστές χορεύουν κυρίως τον παραδοσιακό χορό που ονομάζουν «τρανό». Σιάτιστα: Οι καβαλάρηδες της Παναγίας Το έθιμο των καβαλάρηδων προσκυνητών έρχεται από την Τουρκοκρατία, όταν αποτελούσε μια ευκαιρία στους σκλαβωμένους να δείξουν τη λεβεντιά και τον πόθο τους για λευτεριά. Στις 14 και 15 Αυγούστου όλη η Σιάτιστα δονείται στους ρυθμούς των χάλκινων και του ασταμάτητου γλεντιού. Την παραμονή της γιορτής οι πλατείες Χώρας, Γε- Συνέχεια στη σελίδα 16

16 16 ΘΕΜΑ Η γιορτή της Παναγίας και το «Πάσχα του καλοκαιριού» ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Συνέχεια από τη σελίδα 15 ράνειας και η γειτονιά του Μπούνου συγκεντρώνουν τις παρέες των καβαλάρηδων, οι οποίοι παρασύρουν Σιατιστινούς και επισκέπτες στο γλέντι. Ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, οι καβαλάρηδες ξεκινούν το πρωί για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας στο φερώνυμο Μοναστήρι που βρίσκεται στο Μικρόκαστρο. Το μεσημέρι οι παρέες των καβαλάρηδων με τα καταστόλιστα άλογα μπαίνουν επιβλητικά στη Σιάτιστα και στην πλατεία της Χώρας τους επισκέπτονται αρχές και λαός. Το γλέντι συνεχίζεται στις πλατείες της Χώρας και της Γεράνειας, στην πλατεία του Δημαρχείου, αλλά και στις γειτονιές της Σιάτιστας μέχρι αργά το βράδυ. Ικαρία: Γλέντι στο γιαλισκάρι Στις 6 Αυγούστου, στο Χριστό Ραχών γίνεται το πανηγύρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ένα από τα μεγαλύτερα του νησιού, αλλά μία από τις σημαντικότερες γιορτές του νησιού είναι το μεγάλο πανηγύρι το Δεκαπενταύγουστο, όταν οι ντόπιοι κερνάνε ψητά και κατσικίσιο κρέας. Η καρδιά των εκδηλώσεων είναι το Γιαλισκάρι και στο γλέντι ακούγεται παραδοσιακή μουσική και χορεύεται ο φημισμένος Ικαριώτικος χορός. Ναυπακτία: Παναγία Αμπελακιώτισσα Κοντά στην Ανω Χώρα Ναυπακτίας, στο χωριό Ασπριά, σε εντυπωσιακή τοποθεσία, υψώνεται το ιστορικό μοναστήρι της Παναγιάς Αμπελακιώτισσας, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Το μοναστήρι είναι γνωστό για τη λατρευτική εικόνα της Παναγίας, τα άγια λείψανα, το χρυσοκέντητο επιτάφιο και το λαμπρό πανηγύρι το Δεκαπενταύγουστο. Ανδρος: Παναγία Φανερωμένη Το Κάστρο Φανερωμένης είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία στην περιοχή του Κορθίου, σε ύψωμα κοντά στο χωριό Κοχυλού. Το δεκαπενταύγουστο γίνεται εδώ μεγάλο πανηγύρι στην Παναγία τη Φανερωμένη, που βρίσκεται μέσα στο Κάστρο. Ρόδος: Παναγία Κρεμαστή Και στο νησί της Ρόδου η λατρεία, οι παραδόσεις και οι θρύλοι που συνοδεύουν την Παναγία προκαλούν το ενδιαφέρον και το θαυμασμό μας. Αναμφισβήτητα το πιο παραδοσιακό πανηγύρι της Παναγίας στο νησί της Ρόδου, είναι το πανηγύρι της Κρεμαστής. Πυργί Χίου: Γλέντι με τον Πυργούσικο Στο Πυργί υπάρχουν 50 εκκλησίες και εκτός από τη βυζαντινή εκκλησία των Aγίων Aποστόλων, κτίσμα του 12ου αι., και αληθινό κόσμημα για το χωριό, το Δεκαπενταύγουστο, γίνεται το τοπικό πανηγύρι που ξεκινά με τις θρησκευτικές εκδηλώσεις στην εκκλησία της παναγιάς και ολοκληρώνεται στην πλατεία, όπου χορεύεται ο «Πυργούσικος», χορός γοργός, χαρούμενος και πεταχτός. Σκιάθος: Οι μελωδίες των εγκωμίων της Θεοτόκου Στο νησί της Σκιάθου το άκρως τουριστικό καλοκαίρι αποκτά έντονα παραδοσιακό χρώμα το Δεκαπενταύγουστο, όταν χιλιάδες προσκυνητών συρρέουν από ολόκληρο το νησί αλλά και τα γειτονικά μέρη όπου την παραμονή της γιορτής, το βράδυ, γίνεται η έξοδος του επιτάφιου της Παναγίας μέσα σε μια ατμόσφαιρα μοναδικής κατάνυξης, υπό την συγκινητική μελωδία των εγκωμίων της Θεοτόκου που ψάλλουν όλοι μαζί οι Σκιαθίτες. Εβρος, Φέρες: Παναγία Κοσμοσωτήρα Και στις Φέρες Εβρου, η Παναγία έχει την τιμητική της, το απόγευμα του Δεκαπενταύγουστου όταν, με επίκεντρο την εκκλησία της Παναγίας της Κοσμοσώτηρας, τελείται μέγας πανηγυρικός εσπερινός. Από το ναό ξεκινά μια από τις πιο συγκινητικές λιτανείες της ιερής εικόνας, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεπερνούν το στοιχείο της θρησκευτικής κατάνυξης και απογειώνονται με τα κέφια των ανθρώπων. Ιωάννινα, Ζαγοροχώρια Ξακουστά σε ολόκληρη την Ελλάδα είναι τα πανηγύρια της Παναγίας που γίνονται τον Δεκαπενταύγουστο στα Ζαγοροχώρια. Σε χωριά όπως η Βίτσα και το Τσεπέλοβο, οι εκδηλώσεις στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι τριήμερες και προσφέρουν την ευκαιρία για ατελείωτο γλέντι με παραδοσιακούς ηπειρώτικους χορούς. Κι ενώ οι δύο πρώτες ημέρες το γλέντι είναι ανοιχτό για όλους, την τρίτη και τελευταία ημέρα της χαράς και του κεφιού, τον πρώτο λόγο έχουν οι ντόπιοι, με τοπικούς σκοπούς και ηπειρώτικους χορούς. Παλαιόπυργος Πωγωνίου: Κοίμηση της Θεοτόκου Στον Παλαιόπυργο, το πανηγύρι οργανώνει Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού. Το μεσημέρι, μετά το φαγητό, το οποίο γίνεται στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, ακολουθούν τα «ντολιά», ένα έθιμο το οποίο γίνονταν και παλιά και συνεχίζεται και σήμερα. Κατά το έθιμο η εντολή ντολή - ντολιά δίνεται από τον «ντολή πασά» που ορίζεται κάποιος από τους μεγαλύτερους, και παίρνοντας το ποτήρι του με το κρασί θα το τσουγκρίσει με έναν παρευρισκόμενο (κάποιο ξένο καλεσμένο, τον παπά κ.α.). Θα πιει τρία ποτήρια ή τρεις φορές και θα τα αφιερώσει κάθε φορά και σε διάφορους ζητώντας από τους οργανοπαίκτες να παίξουν ένα τραγούδι. Υστερα οι υπόλοιποι με την σειρά που ορίζει ο «ντολή πασάς» αφιερώνουν τις ευχές τους όπου θέλει ο καθένας ζητώντας και από ένα τραγούδι. Ενας και από τους σκοπούς αυτού του εθίμου ήταν να διαλύονται και οι μικροπαρεξηγήσεις που είχαν δημιουργηθεί και να υπάρχει ομόνοια μεταξύ των χωριανών. Το βράδυ ακολουθεί παραδοσιακό πανηγύρι με τοπικές ενδυμασίες και Πωγωνήσιους χορούς. Το γλέντι διαρκεί μέχρι τις πρωινές ώρες. Θάσος: Παναγία Θάσου Πατάτες, ρύζι, μοσχάρι και στιφάδο περιλαμβάνει το γεύμα που παρατίθεται στο μεγάλο τραπέζι που συμμετέχουν όλοι οι πιστοί που έχουν συρρεύσει στον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην Παναγία της Θάσου, στο χωριό που πήρε το όνομά του από τη Θεοτόκο. Μετά τη λιτάνευση της εικόνας, που συνοδεύεται από πολυμελή μπάντα, όλοι μαζεύονται στο προαύλιο της εκκλησίας, με σκοπό να φουντώσει το γλέντι, με χορούς από όλη την Ελλάδα, μεζέδες, κρασί. Λέσβος, Αγιάσος: Παναγία Αγιασώτισσα Στην ενδοχώρα της Λέσβου, στην γραφική κωμόπολη της Αγιάσου, ο Δεκαπενταύγουστος αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία για όλους. Με επίκεντρο της ξακουστή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, οι πιστοί, επισκέπτες και ντόπιοι, απολαμβάνουν ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. Η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα. Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 25 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν. Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα απ τη καθιερωμένη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού. Εκτός των άλλων, για τη σπιτική σπεσιαλιτέ, που σερβίρεται σε όλους τους παρευρισκόμενους, το κισκέσι, ταύρο βρασμένο με σιτάρι. Στην Αγιάσο τον Δεκαπενταύγουστο συναντά κανείς όλα αυτά που συνθέτουν την εικόνα ενός τυπικού νησιώτικου πανηγυριού, πλανόδιους πωλητές, μουσικοχορευτικά συγκροτήματα και λαϊκές ορχήστρες, ενώ τα σκωπτικά πειράγματα δίνουν και παίρνουν, συντηρώντας μια παράδοση αιώνων, ενώ στην Παναγία την Πορταΐτισσα της Αστυπάλαιας σερβίρεται γεμιστό αρνί που οι ντόπιοι ονομάζουν λαμπριανό. Κουφονήσια: Με τα καΐκια στην Παναγιά Τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζει η Παναγία στο εκκλησάκι της στο Κάτω Κουφονήσι. Μετά τη λειτουργία προσφέρεται φαγητό από τους κατοίκους και κατόπιν μεταφέρονται με τα καΐκια τα οποία κάνουν αγώνες για το ποιος θα περάσει τον άλλο στο Πάνω Κουφονήσι. Με την επιστροφή ντόπιοι και ξένοι το γλεντάνε μέχρι πρωίας στα μαγαζιά του νησιού, με μουσική, κρασί, ούζο και θαλασσινούς μεζέδες για τους οποίους έχουν φροντίσει οι ψαράδες. Κάρπαθος: Παναγία στην Ολυμπο Για τους πιο ταξιδεμένους, που έχουν αψηφήσει την απόσταση και τις δυσκολίες στην πρόσβαση, το πανηγύρι της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην Ολυμπο της Καρπάθου είναι από τα πιο κατανυκτικά. Στην Ολυμπο, οι λειτουργίες είναι βαθιά συνδεδεμένες με το πένθος που χαρακτηρίζει αυτή την συγκυρία για τον Χριστιανισμό και το αποκορύφωμα του παραδοσιακού εορτασμού είναι ο χορός που γίνεται στη μικρή πλατεία, μπρος στην εκκλησιά της Παναγίας, με τους οργανοπαίκτες να παίζουν τον Κάτω Χορό, αργόσυρτο και με σοβαρή διάθεση. Αρχικά, οι άντρες καθισμένοι στο τραπέζι και με ένα κομμάτι βασιλικό στο πέτο, τραγουδούν και πίνουν, με τη συνοδεία λαούτου και λίρας. Στη συνέχεια, και καθώς πέφτει το σκοτάδι, ξεκινά ο χορός, στον οποίο μπαίνουν, σιγά-σιγά, και οι γυναίκες ντυμένες με τις εκπληκτικής ομορφιάς και λαμπρότητας παραδοσιακές γιορτινές φορεσιές τους. Ο χορός αργός και πάντα με σταθερό βήμα και κατανυκτική διάθεση, κρατά για ώρες και η όλη ατμόσφαιρα είναι από τις ωραιότερες που μπορεί να βιώσει ο πιστός στα πανηγύρια του Αιγαίου. Nίσυρος: Παναγία Σπηλιανή Ενας από τους πιο πολυήμερους και ξεχωριστούς εορτασμούς της Παναγιάς πραγματοποιείται στο νησί της Νισύρου. Εδώ γιορτάζεται το Nιάμερο της Παναγίας, που ξεκινά στις 6 Aυγούστου, γιορτή της Mεταμορφώσεως του Σωτήρος. Tο έθιμο είναι αφιερωμένο στην γυναίκα, καθώς οι μαυροντυμένες Eννιαμερίτισσες (γυναίκες ταγμένες στην Παναγία) αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη λατρευτική δράση. Eγκαθίστανται στο χώρο του μοναστηριού της Παναγίας της Σπηλιανής που βρίσκεται μέσα στο κάστρο των Iπποτών, προσκυνούν και καθαρίζουν τον χώρο και τα ιερά σκεύη. Στην πραγματικότητα, διεξάγονται δύο παράλληλες λατρευτικές τελετουργίες, η επίσημη εκκλησιαστική από τους ιερείς και η ανεπίσημη με ιέρειες τις Eννιαμερίτισσες, που ακολουθούν αυστηρή νηστεία, κάνουν 300 μετάνοιες κάθε εικοσιτετράωρο και ψάλλουν. Tην ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, με τη λήξη της λειτουργίας, οι ιερείς λιτανεύουν την εικόνα της Παναγίας έως το χωριό για να ευλογήσει το πανηγύρι. Oι Eννιαμερίτισσες, από την άλλη πλευρά, κρατούν τους δίσκους με τα κόλλυβα και προπορεύονται, ανοίγοντας το δρόμο για την ιερή εικόνα. Το γλέντι ξεκινά τη στιγμή που η εικόνα φτάνει στο χωριό, με τον τοπικό χορό της «κούπας», τραγούδια και άφθονο κρασί, ενώ οι Εννιαμερίτισσες αποσύρονται. Πάτμος: Επιτάφιος Παναγίας Στο νησί της Πάτμου, το νησί

17 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 ΘΕΜΑ 17 της Ορθοδοξίας, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό μοναστήρι της Αποκάλυψης, οι μοναχοί του τηρούν το έθιμο του επιταφίου της Παναγίας, ένα έθιμο με βυζαντινές καταβολές. Ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος της Παναγίας περιφέρεται στα σοκάκια του νησιού σε μεγαλοπρεπή πομπή, ενώ οι καμπάνες του μοναστηριού και των άλλων εκκλησιών ηχούν ασταμάτητα. Κάσος: Κοίμηση της Θεοτόκου Κανένα πανηγύρι δεν είναι το ίδιο χωρίς την παραδοσιακά μουσική: στην Παναγία της Κάσου, ακούγονται παραδοσιακές λύρες και λαούτα, ενώ σε τέσσερα χωριά της Καρπάθου - τις Μενετές, τις Πυλές, το Απέρι και τον Ολυμπο - το ρυθμό δίνουν λαούτα, λύρες και τσαμπούνες. Στην τοπική εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου τηρούνται, κάθε χρόνο, όλα τα πατροπαράδοτα έθιμα κατά τον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου. Εκατοντάδες Κασιώτες απ όλη την Ελλάδα, αλλά και μετανάστες όλες τις γωνιές του κόσμου, συρρέουν στο νησί, μαζί με τους ξένους επισκέπτες, για να προσκυνήσουν στην Παναγία, να γλεντήσουν με τα πατροπαράδοτα έθιμα και να δοκιμάσουν κασιώτικα ντολμαδάκια και πιλάφι. Λειψοί: Παναγία του Χάρου Στο Μοναστήρι της Παναγίας στους Λειψούς, η Παναγία δεν κρατάει το Θείο Βρέφος αλλά τον Εσταυρωμένο Χριστό, σε μια εικόνα μοναδική στην χριστιανική παράδοση. Η Παναγία του Χάρου γιορτάζει στις 23 Αυγούστου, δηλαδή στα εννιάμερα της Παναγίας. Σύμφωνα με το έθιμο, που τηρείται από το 1943, τοποθετούνται την άνοιξη κρινάκια γύρω από την εικόνα τα οποία στη συνέχεια ξεραίνονται και ανθίζουν ξανά, τον Αύγουστο. Πάτμος: Επιτάφιος Παναγίας Στο νησί της Πάτμου, το νησί της Ορθοδοξίας, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό μοναστήρι της Αποκάλυψης, οι μοναχοί του τηρούν το έθιμο του επιταφίου της Παναγίας, ένα έθιμο με βυζαντινές καταβολές. Ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος της Παναγίας περιφέρεται στα σοκάκια του νησιού σε μεγαλοπρεπή πομπή, ενώ οι καμπάνες του μοναστηριού και των άλλων εκκλησιών ηχούν ασταμάτητα. Kεφαλονιά: Παναγία η Φιδούσα Στο Μαρκόπουλο και την Πάστρα της Κεφαλονιάς παρατηρούνται το Δεκαπενταύγουστο δύο μοναδικά φαινόμενα: στο πρώτο εμφανίζονται μέσα στην εκκλησία της Παναγίας της Λαγκουβάρδας μικρά ακίνδυνα φίδια με σταυροειδές σημάδι στο κεφάλι, τα οποία θεωρείται ότι φέρνουν καλή τύχη, ενώ στο δεύτερο οι κρίνοι που τοποθετούνται στην εικόνα της Παναγίας της Γραβαλιώτισσας ανθίζουν για δεύτερη φορά μέσα στο χρόνο. Σύμφωνα με τον μύθο, πρόκειται για τις καλόγριες ενός παλιού μοναστηριού που υπήρχε στη περιοχή, που προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των πειρατών παρακάλεσαν την Παναγιά να τις μεταμορφώσει σε φίδια. Και στα δύο χωριά τα πανηγύρια συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου και θεωρούνται, μαζί με το πανηγύρι των πυροτεχνημάτων της Περλιγκού, από τα καλύτερα του νησιού. Παμπελοποννησιακοί διαγωνισμοί λαϊκών χορών και τραγουδιών, αγώνες στίβου «Αλέαια» (αναβίωση των αρχαίων αγώνων), χορευτικές εκδηλώσεις, Παντεγεατικό Συνέδριο με ομιλίες-εισηγήσεις σε διάφορα θέματα που αφορούν την Τεγέα και την Αρκαδία, δεξίωση στον κήπο της Οικοκυρικής Σχολής, βράβευση μαθητών, ομιλίες και θεάματα, είναι μερικές μόνο από τις εκδηλώσεις που πλαισιώνουν, μαζί με την τεράστια εμπορική έκθεση, το πανηγύρι στο ναό της Επισκοπής της Τεγέας, στην Αρκαδία, οι οποίες διαρκούν μία ολόκληρη εβδομάδα, από τις 13 έως τις 20 Αυγούστου. Το πανηγύρι της Παναγίας της Καστριανής, στην Τζιά, διοργανώνεται κάθε χρόνο στον απότομο βράχο στα βορειοανατολικά της Ιουλίδας, που ατενίζει από ψηλά τα κύματα του Αιγαίου. Ιμβρος: Παναγία η Μπαλωμένη Στην Ιμβρο θαυματουργή είναι η Παναγία η Μπαλωμένη. Είναι χτισμένη στην μέση μιας κάθετης σχεδόν πλαγίας που κατεβαίνει ως την θάλασσα απέναντι στην Σαμοθράκη. Η τοποθεσία λέγεται Μεσάδι. Βρίσκεται σχεδόν σε ίση απόσταση από τα χωρία Σχοινούδι και Αγρίδια. Ο δρόμος είναι γεμάτος κακοτοπιές, περνάει ανάμεσα σε γκερμούς και χαράδρες αυτό όμως δεν εμποδίζει τους προσκυνητές να πηγαίνουν δύο ώρες δρόμο με τα πόδια και πολλές φορές ξυπόλητοι. Κάθε χρόνο τον δεκαπεντάυγουστο, ανήμερα της γιορτής, κόσμος πολύς πήγαινε, γιατί ήταν παρηγοριά και ελπίδα όλων των πονεμένων και των πενομένων. Μεγάλη η χάρη της, γι αυτό πολλά και τα τάματα. Η ποιο πολλοί πήγαιναν με τα πόδια και όχι με άδεια χέρια. Αλλος σήκωνε στην αγκαλιά ένα παιδί που το έδωσε η χάρη της ή το έσωσε από βαριά αρρώστεια, άλλος κουβαλούσε στον ώμο ένα λαγήνι λάδι, άλλος σαν το καλό ποιμένα ένα αρνί ζωντανό, άλλος ένα τουρβά κερί και άλλοι άλλα, ό,τι είχαν τάμα. Κι όλοι τούτοι, οι πιο πολλοί ξιπόλητοι, περπατώντας πάνω σε καυτές πέτρες που έκαιγαν από τον αυγουστιάτικο ήλιο, τα ξερά ξύλα και τα αγκάθια. Δεν ήταν λοιπόν μόνο η προσφορά αλλά και η δοκιμασία στην οποία υπέβαλλαν τον εαυτό τους, μια δοκιμασία ή οποία ήταν χαρά και ικανοποίηση, γιατί όπως έλεγαν και ομολογούσαν, ούτε κούραση, ούτε πόνο αισθάνονταν κι ούτε κανένα σημάδι κακουχίας φαίνονταν στα πόδια τους. Απίστευτο με τα μέτρα της λογικής, λογικό όμως με τα σταθμά της πίστης. Σαν τους Αναστενάρηδες, που αλωνίζουν ξυπόλητοι τα αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται. Αμοργός: Η Χοζοβιώτισσα και η Πανοχωριανή Στην Αμοργό, πάνω σε έναν γκρεμό 300 μέτρων δεσπόζει το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας που τιμάται στις 15 Αυγούστου. Κτίστηκε το 1088 μ.χ. από το βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α Κομνηνό σύμφωνα με επιγραφή της Ι. Μονής. Για τον τρόπο άφιξης της εικόνας στην Αμοργό υπάρχουν δύο παραδόσεις: Η πρώτη λέει ότι η εικόνα βρέθηκε μέσα σε μια βάρκα εκεί ακριβώς που είναι κτισμένο το σημερινό μοναστήρι. Λέγεται ότι την εικόνα τοποθέτησε μια ευσεβής κυρία μέσα σε βάρκα από την πόλη Χόζοβα της Παλαιστίνης και την άφησε να ταξιδέψει μόνη της στην θάλασσα, για να γλιτώσει από τα χέρια των εικονομάχων. Η δεύτερη εκδοχή λέει ότι τη θαυματουργική εικόνα έφεραν στην Αμοργό μοναχοί από το μοναστήρι του Χοτζεβά της Παλαιστίνης, που βρίσκεται κοντά στην Ιεριχώ, οι οποίοι έφυγαν λόγω των διωγμών από τους εικονομάχους. Περνώντας από την Κύπρο οι μοναχοί έπεσαν πάνω σε ληστές που βεβήλωσαν, έσχισαν στα δύο και έριξαν στη θάλασσα την εικόνα. Τα δύο τεμάχια ήρθαν με θαυματουργικό τρόπο κάτω από το βράχο της Αμοργού κι ενώθηκαν μόνα τους χωρίς να διακρίνεται τίποτε. Αλλοι λένε ότι συγκολλήθηκαν από τους μοναχούς που συνέχισαν το ταξίδι τους, έφτασαν στην Αμοργό και έκτισαν το μοναστήρι στον τόπο που τους υπέδειξε η Παναγία. Μάρτυρας για τον τόπο αυτό ήταν η σμίλη, που για αιώνες βρισκόταν σφηνωμένη στο βράχο και έπεσε το Στην Παναγία την Πανοχωριανή, το πανηγύρι ξεχωρίζει για τις τοπικές σπεσιαλιτέ πατατάτο και ξιδάτο, και βέβαια για τα θρυλικά αμοργιανά ρακόμελα, όπως και στην Παναγία τη Θαλασσινή της Άνδρου, για τη φρουτάλια και την ντόπια σουμάδα. Το πανηγύρι της Παναγιάς στη Σέριφο, κρατά τρεις ολόκληρες ημέρες, με το παλιό έθιμο να θέλει το ζευγάρι που «ανοίγει» το χορό γύρω από την ελιά της εκκλησίας να παντρεύεται μέσα στο χρόνο. Επειδή, όμως, το ποιο ζευγάρι θα είναι το τυχερό, δεν είναι μόνο θέμα ταχύτητας, οι καβγάδες που στήνονταν εδώ γι αυτόν ακριβώς το λόγο έδωσαν στο πανηγύρι το εύγλωττο όνομα «της Ξυλοπαναγιάς». Στην Αλόννησο, οι παρευρισκόμενοι έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την αναβίωση του παραδοσιακού γάμου, δοκιμάζοντας τοπικά γλυκά και συνοδεύοντας τη σπεσιαλιτέ της ημέρας, γίδα με μακαρόνια, με άφθονο ντόπιο κρασί. Στην Πλατριθειά Ιθάκης γίνεται κάθε χρόνο το φημολογούμενο καλύτερο πανηγύρι του Ιονίου, που διατηρεί αλώβητο το παραδοσιακό του χρώμα. Το πανηγύρι στα Κουφονήσια έχει, επίσης, άρωμα νησιώτικης παράδοσης, με τα τηγανιτά ψάρια να έχουν τον πρώτο λόγο στα τραπέζια, ενώ το πανηγύρι στο παλιό σχολείο στο χωριό της Χάλκης μοιάζει με ταξίδι στο χρόνο. Κλείνοντας με τις Παναγίες της Ρόδου πρέπει ν αναφερθεί και η Παναγία Φανερωμένη. Λέγεται και Λουβιαρίτσα επειδή στα κελιά της έμεναν οι λουβιάρηδες (λεπροί) του νησιού. Τέλος, στις Παναγίες του νησιού να προσθέσουμε την Παναγία τη Γαλατούσα, 1 χιλιομ. δυτικά από το Βάττι (αφιερωμένη στις γυναίκες που δεν κατεβάζουν γάλα για τα μωρά τους). Ο...πόλεμος για τον τάφο της Παναγίας Ο τόπος ταφής της Θεομήτορος έγινε αιτία σύγκρουσης ορθοδόξων και ρωμαιοκαθολικών. Το filiοque,το αλάθητο και το πρωτείο του Πάπα αποτελούν τους τρεις βασικούς πυλώνες της διαίρεσης μεταξύ Ορθόδοξης και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ωστόσο με την πάροδο των αιώνων θεολόγοι, μοναχοί και κληρικοί με τις μελέτες, τις ερμηνείες αλλά και τα οράματά τους προσέθεταν διαρκώς ζητήματα στον μακρύ κατάλογο των μικρών ή μεγάλων διαφορών που χωρίζουν την Ανατολή από τη Δύση. Ανάμεσά τους και μια μοναχή, οι ενοράσεις της οποίας απασχόλησαν την Αγία Εδρα, την Υψηλή Πύλη, την τσαρική Ρωσία, και προκάλεσαν ακόμη μεγαλύτερα ρήγματα στο Σχίσμα που δημιουργήθηκε τον 11ο αιώνα στον χριστιανισμό, καθώς έφεραν την Παναγία να ζει και κατά μια εκδοχή να ενταφιάζεται στην Εφεσο.Τα οράματά της προκάλεσαν ανασκαφές και δημιούργησαν δοξασίες οι οποίες ενισχύθηκαν στη Δύση με αποφάσεις της Αγίας Εδρας που χαρακτήρισε την Εφεσο «ιερό τόπο», τους Πάπες που επισκέπτονται το σημείο και τους Τούρκους οι οποίοι προβάλλουν το προσκύνημα ως σπίτι της «Μαρίας ανά», δηλαδή ως σπίτι της «Μαρίας Μητέρας». Θέσεις, απόψεις και αντιλήψεις όμως που απορρίπτονται στην ορθόδοξη Ανατολή. Τα ονόματα της Παναγίας «Το αγγελικό μήνυμα στη Θεοτόκο για τη Γέννηση του Χριστού» του βιβλίου των Θρησκευτικών, δίνει σε όλους τη δυνατότητα να αντιληφθούν τη μεγάλη συμβολή της Παναγίας στη σωτηρία του ανθρώπου. Εκτιμώντας τα πολλά και μεγάλα και σπουδαία που συνεχίζει να μας χαρίζει και γνωρίζοντας ότι μπορούν να Την εμπιστευθούν και να έχουν τη βοήθειά Της, όπως όλοι οι χριστιανοί, όπως όλοι οι άνθρωποι, παιδιά του Γυμνασίου Κερατσινίου κατέγραψαν ονόματα που έχουν αποδοθεί στη χάρη Της προκειμένου να τιμήσουν «Την ανώτερη από τους αγγέλους, την υψηλότερη των Χερουβείμ και των Σεραφείμ, Την αρεστή στο Βασιλέα Χριστό, Την τιμημένη από το Θεό ως άξια δούλη και ως μητέρα», όπως αναφέρει ο Αγιος Επιφάνιος Κύπρου. Το σχετικό τροπάριο αναφέρει: «την Τιμιωτέρα των Χερουβείμ και Ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Τίμησαν «τα υπερφυσικά μεγαλεία που εποίησεν εις την Θεοτόκον ο Θεός», κατά τον Αγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη. Τίμησαν «την πανάμωμη Παρθένο», η οποία, λέει ο Αγιος Νικόλαος Καβάσιλας, «χωρίς να έχει για πόλη της τον ουρανό, χωρίς να έχει γεννηθεί στα ουράνια σώματα, αλλά στη γη - από αυτό το ξεπεσμένο γένος, που ξέχασε την ίδια του τη φύση - και κατά τον ίδιο με όλους τρόπο, μόνη Αυτή από όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών αντιστάθηκε από την αρχή ως το τέλος σε κάθε κακία». Γιατί, ο Ιωάννης Δαμασκηνός γράφει, «όπως Εκείνος που γεννήθηκε απ' αυτήν είναι αληθινός Θεός, έτσι κι αυτή που γέννησε τον αληθινό Θεό, σαρκωμένο απ' αυτήν, εί- Συνέχεια στη σελίδα 18

18 18 ΘΕΜΑ Η γιορτή της Παναγίας και το «Πάσχα του καλοκαιριού» ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Συνέχεια από τη σελίδα 17 ναι αληθινή Θεοτόκος». Γιατί, όπως ο Αγιος Ανθιμος ο Χίος υποστηρίζει, «η Παναγία είναι η μόνη μητέρα για όλους τους χριστιανούς. Και ποιος δεν της φωνάζει; Διότι αι θλίψεις των ανθρώπων είναι πολλές εις αυτόν τον μάταιον κόσμον. Πουθενά αλλού δεν βρίσκομεν όλοι μας ανακούφιση, παρά μόνο εις την Παναγία». Γιατί είναι «πάντων θλιβομένων η χαρά και αδικουμένων προστάτις και πενομένων τροφή, ξένων τε παράκλησις, και βακτηρία τυφλών, ασθενούντων επίσκεψις, καταπονουμένων σκέπη και αντίληψις, και ορφανών βοηθός, Μήτερ του θεού του Υψίστου, Συ υπάρχεις. Αχραντε, σπεύσον δυσωπούμεν, ρύσασθαι τους δούλους Σου», αναφέρουμε και την παρακαλούμε στον Μικρό Παρακλητικό Της Κανόνα. Ο Αγιος Ιωάννης της Κροστάνδης μας συμβουλεύει: «Να προστρέχετε, αδελφοί μου, στη Μητέρα του Θεού, όταν το σπίτι σας χάνει την ειρήνη του. Η κυρία Θεοτόκος είναι πηγή του ελέους και της δυνάμεως. Μπορεί εύκολα να ειρηνεύσει τις ανθρώπινες καρδιές. Ως μητέρα του Θεού της ειρήνης μεσιτεύει σ' Αυτόν για την ειρήνη όλου του κόσμου και όλων των χριστιανικών σπιτιών, έχει την ελεητική δύναμη να διώξει με ένα νεύμα Της τα πονηρά πνεύματα, αυτά που με ακοίμητο αγώνα προσπαθούν να χωρίζουν τους ανθρώπους και να τους κάνουν να αλληλομισιούνται. Είναι η Γοργοϋπήκοος, που απαντά γρήγορα στις παρακλήσεις μας και μας παρέχει την ειρήνη και την αγάπη. Αρκεί να την παρακαλούμε με πίστη και αγάπη. Γιατί, αν δεν έχουμε την πίστη και την αγάπη, γινόμαστε ανάξιοι της μεσιτείας της Θεοτόκου». Και ο Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: «Να έχετε ευλάβειαν εις όλους τους Αγίους της Εκκλησίας μας, ναι, μα περισσότερον να έχετε χίλιες φορές εις την Δέσποινά μας την Θεοτόκον Μαρίαν, διότι όλοι οι Αγιοι είναι δούλοι του Χριστού, αλλά η Δέσποινά μας, Θεοτόκος, είναι κυρά και βασίλισσα του ουρανού και της γης και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, να παρακαλεί δια τας αμαρτίας μας. Επήρεν (ο Θεός) την Θεοτόκον και την έκαμε βασίλισσαν και ετίμησε το γένος μας. Διά τούτο πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, να τιμώμεν την Δέσποινά μας την Θεοτόκον με νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες και με καλά έργα». Τα Θεοτοκωνύμια Την αποκαλούν Θεοτόκο, αλλά της έχουν δώσει πολυάριθμα προσωνύμια. Μητέρα, προστάτιδα, τιμώμενη, ιερό πρόσωπο. Η Παναγία κατέχει πρωταρχική θέση στην τιμή και στον σεβασμό των χριστιανών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Της έχουν αφιερώσει μεγαλοπρεπείς εκκλησίες και ταπεινά ξωκλήσια. Την αποκαλούν Θεοτόκο, αλλά της έχουν δώσει και πολυάριθμα προσωνύμια. Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, είτε νησιωτική είτε ηπειρωτική, απαντώνται εφευρετικά και παράξενα ονόματα της Παναγίας. Ο διδάκτωρ Θεολογίας κ. Αλέξανδρος Καριώτογλου, ο οποίος διδάσκει ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, δίνει την επιστημονική διάσταση για την πληθώρα των ονομάτων. «Υ π ά ρ χ ο υ ν δύο βασικοί τρόποι με τους οποίους εκφράζονται τα ονόματα της Παναγίας. Ανάλογα με τον τόπο ή ανάλογα με τον τρόπο που έχει γίνει η εικονογράφηση». Οπως συμπληρώνει ο κ. Καριώτογλου, «μπορεί να υπάρχει και ένας τρίτος τρόπος ονοματοδοσίας, ανάλογα με τη σχέση του Χριστού με την Παναγία». Ας δούμε τα περισσότερα Θεοτοκωνύμια, τα ονόματα δηλαδή που έχουμε δώσει στη Θεοτόκο Παναγία: Α: Αγγελόκτιστος, Αγία Σκέπη, Αγιάσσου, Αγιοδεκτινή, Αγιοηλιώτισσα, Αγιολούσαινα, Αγίου όρους, Αγνή, Αγριδιώτισσα, Αγριλιώτισσα, Αειμακάριστος, Αειμεσιτεύουσα, Αθηνιώτισσα, Αιγύπτια, Αιματούσα, Αιμίαλου, Αιρκώτισσα, Ακαθή, Ακατάβλητος, Ακατάφλεκτη, Ακήραση, Ακρωτηριανή, Αλανιώτισσα, Αλεξανδριανή, Αλεξίου, Κομνηνού, Αλεπινή, Αληθινή, Αλλοιώτισσα, Αλόχη, Αματίτση, Αμεμπτος, Αμετάθετος, Αμολιανή, Αμόλυντος, Αμπελακίων, Αμπελοκήπισσα, Αμωμη, Ανασσα, Αναφωνήτρια, Αντινίτισσα, Αντιφωνήτρια, Ανωμερίτισσα, Αξιον Εστί, Απείρανδρος, Απειρόγαμος, Απρόσιτος, Αρακιώτισσα, Αράπισσα, Αρβανίτισσα, Αρειας, Αρμενοκρατούσα, Αρσανά, Αρτάκης, Αρχαγγελιώτισσα, Αρχισπορίτισσα, Ασπραγγέλου, Ασπροβουνιώτισσα, Ασπροπαναγιά, Ασύγκριτη, Αυγουστιανή, Αφέντρικα, Αφθορος, Αφροδίτισσα, Αχειροποίητος, Αχραντος, Αψιδιώτισσα. Β: Βαλουκλιώτισσα, Βανιώτισσα, Βαραγγιώτισσα, Βαρδιανιώτισσα, Βαρκού, Βασίλισσα, Βασιληγενέτειρα, Βατοπεδινή, Βατούσαινα, Βελανιδιά, Βελεστίνου, Βελλά, Βεργουπουλιανή, Βηματάρισσα, Βιγλιώτισσα, Βιδιανή, Βιργιωμένη, Βλασαρού, Βλαχέρνα, Βλέπουσα, Βλυχιόρικα, Βοήθεια, Βορεινή, Βούλιστα, Βουναρκώτισσα, Βουνογιάτρισσα, Βουνού, Βουρνιώτισσα, Βράχου, Βρεσθενίτισσα, Βρεφοκομούσα, Βρεφοκρατούσα, Βρεφουργήσασα, Βρεχούσα, Βροντιανή, Βρόντου, Βροχής, Βρυσιανή. Γ. Γαλακτίνης, Γαλακτοτροφούσα, Γαλανή, Γαλανούσα, Γαλατιανή, Γαλατούσα, Γαλαχτοτροφία, Γαλαχτοφορούσα, Γαλουχιότισσα, Γενεσίου, Θεοτόκου, Σαβαθιανών, Γέννας, Γερόντισσα, Γεσθημανίτισσα, Γηνατού, Γηρομεριού, Γιαλούσα, Γιάτρισσα, Γκαβή, Γκιζιλκιζιώτισσα, Γκουβερνιώτισσα, Γλυκιώτισσα, Γλυκοκυματούσα, Γλυκοφιλούσα, Γλωσσά, Γοϊρδελάκη, Γοργόνα, Γοργοεπήκοος, Γουμένισσα, Γουμερά, Γουνιώτισσα, Γούντα, Γουρλομάτα, Γραφιώτισσα, Γρηγορίτσα, Γρηγορούσα, Γύψενη, Γωνιά. Δ: Δαδιού, Δαδιώτισσα, Δακρυρροούσα, Δαμάστα, Δέηση, Δεκαπεντούσα, Δένδρου, Δεξιοκρατούσα, Δεόμενη, Δερμάτα, Δέσποινα, Δημοκράνια, Διακονούσα, Διασώζουσα, Δικαιόκριτος, Δικαιότατη, Διότισσα, Δόβρα, Δομνιανίτισσας, Δοξάρισσα, Δουβέργαινα, Δακρύβρεχτος. Ε: Εγγυήτρια, Εκατονταπυλιανή, Εκκλησιάρχουσα, Εικονίστρια, Ελεημονήτρια, Ελαία, Ελαιοβρύτισσα, Ελειμονήτρια, Ελεοβρύτης, Ελέους, Ελεούσα, Ελευθερώτρια, Ελπιδοφόρα, Ελπϊς, Πιστών, Ελωνα, Ενθρονη, Εξακουστή, Εξοχική, Επακούουσα, Επανωχωριανή, Επισκοπιανή, Επουράνιος, Επουράνιος, Πύλη, Επταβηματούσα, Ερυπιανή, Εσφαγμένη, Ευαγγελίστρα, Ευρετή, Εύσπλαχνος. Ζ: Ζαλακιώτισσα, Ζεραχιώτισσα, Ζεριχιώτισσα, Ζερμπτίτσης, Ζυλή, Ζωάρκεια, Ζωήρρυτος, Ζωηφόρος, Ζωοδότειρα, Ζωοδότρα, Ζωοδόχος, Ζωοπηγή, Ζωοπόρος, Ζωοτόκος. Η: Ηγήτρια, Ηγουμένη, Ηδύπνους, Ηλιόκαλη, Ηλιοτόκος. Θ: Θαλασσινή, Θαλασσίτρα, Θαλασσομάχισσα, θαλασσομαχούσα, Θαρεινή, Θεάλεχτη, Θεοδίδαχτη, Θεοδόξαστη, Θεόκλητη, Θεοκνήτωρ, Θεοκόσμητη, Θεόληπτος, Θεομάνα, Θεομητροπρεπεστέρα, Θεοσκέπαστη, Θεοτίμητη, Θεοτόκος, Θεουργία, Θεόφραστος, Θεόφρων, Θερμιανή, Θευαγέστατη, Θρηνούσα, Θρηνωδούσα, Θωμιανή. Ι: Ιαμα, Ιαση, Ιερόβλαστος, Ιερομύτης, Ιεροσολυμιτική, Ιεροσολυμίτισσα, Ιλαρώτατη, Ιμερόεσσα, Ισηγορία. Κ: Καγιά, Καθαριώτισσα, Καθαρών, Καθρέπτης, Κακαβιώτισσα, Καλαθή, Καλαμιώτισσα, Καλάμου, Καλιγού, Καλλίτοκος, Καλού Νερού, Καλυβιανή, Καμακάρι, Καματερός, Καμένη, Καμπιώτισσα, Κάμπου, Κανάλα, Κανδήξη, Κανταριώτισσα, Καπνικαραία, Καρδιοβαστάζουσα, Καρδιώτισσα, Καρποφορούσα, Καρύπη, Καστριανή, Κάστρου, Καστρουλέρου, Κατάκαρπος, Καταλωνική, Κατάπαυση, Καταπολιανή, Καταφυγή, Καψοδερματούσα, Κερά, Κέρνιτσα, Κεχαριτωμένη, Κεχρινιώτισσα, Κηπουραίων, Κισσιώτισσα, Κιτιού, Κλειδί του Παραδείσου, Κλεισούρας, Κλεφτοπαναγιά, Κοιμητηρίων, Κόκκινη, Κολοκυθιώτισσα, Κολυβιανή, Κορκοδειλιά, Κορυφή, Κορφιάτισσα, Κοσμοπόθητος, Κοσμοσωτείρα, Κοσυφοίνισσα, Κότσικα, Κουκουζέλισσα, Κουμπελίδικη, Κουνοπιώτισσα, Κουρίου, Κουροτρόφος, Κουτσουρώ, Κουφή, Πέτρας, Κοφινή, Κρεμαστή, Κρομμυδιώτισσα, Κτιστή, Κτιτόρισσα, Κυκκώτισσα, Κυπαιότισσα, Κυρά, Ξένη και κυρία των Αγγέλων, Κώμη. Λ: Λαγουδιανή, Λαμπρότατη, Λαμπροφορία, Λαοδηγήτρια, Λαού, Λαρνιώτισσα, Λαυριώτισσα, Λάχνη, Λεσινιώτισσα, Λεφένα, Λεχούσα, Λιβαδιώτισσα, Λιόσα, Λιόσα, Λογκοβάρδα, Λοιμιώτισσα, Λουβαρά, Λυκοδήμου, Λυκούρεσι. Μ: Μαγαζιώτισσα, Μαγδαληνή, Μαδύτου, Μακελάρια, Μαλεβή, Μανδαλάκη, Μανεδή, Μαντιλούσα, Μαραθούντα, Μαρία, Μαστών, Μαύρη, Μαυριώτισσα, Μαυρομμάτα, Με τους κρίνους, Μεγαλομάρτυρος, Μεγαλόχαρη, Μεσοσπορίτισσα, Μητέρα, Μητέρα Θεού επί τον θρόνο, Μικρά, Μογρονήσι, Μολυβδοσκέβαστη, Μοναρκά, Μυροβλύτισσα, Μυρτενή, Μυρτιδιώτισσα, Μυφελαιώτισσα. Ν: Νάπα, Νάσσα, Νέα, Νεοφάνεισσα, Νεροφορούσα, Νικητάτου, Νικοποιός, Νταλλιανή, Νυμφοτόκος. Ξ: Ξενοβλήτης, Ξένων, Ξεσκλαβώτρα, Ξεσπορίτισσα, Ξηροκαμπίτισσα, Ξηρορείτισσα, Ξυνήγορος. Ο: Οδηγήτρια, Οικειώτατη, Οικονόμισσα, Ολβιόδωρος, Ολυμπιώτισσα, Ομόθεος, Ομονοούσα, Ορθοκωστά, Οσιώτατη, Ουρανού και Γης. Π: Παγγαιότισσα, Πάθους, Παιδεύσασα, Παλαιοκαστρίτισσα, Παλαιολογίνα, Παλατιανή, Παλίνου, Παμμακάριστος, Παναγιόχορτο, Πανάχραντος, Πανάχραντος, Παντάνασσα, Παντευλόγητη, Πάντιμος, Παντόχαρα, Πάντων χαρά, Παραμυθία, Παρηγορήτρα, Παρθένα, Παμμακάριστος, Παυσολύπη, Πειραιώτισσα, Πελαγονίτισσα, Πεπελινίτσης, Περίβλεπττος, Περλιγού, Πετραϊδα, Πλαγιά, Πλατανιώτισσα, Πλατυτέρα, Πολίτισσα, Πολυσπορίτισσα, Πονολύτρια, Πόνου, Πορταϊτισσα, Πορτιανή, Πουλάτη, Πρέσβειρα, Προαναγγελλομένη, Προπύλη, Προσηγορία, Προσίστισσα, Προστάτρια, Προσφυγιά, Προυσιώτισσα, Πυριότισσα, Πυροβολήθεισα. Ρ: Ραγίου, Ραχοπήδη, Ρόδο το Αμάραντο, Ρόμβη, Ρουμελιώτισσα. Σ: Σαμακιώτισσα, Σεπτεμβριανή, Σημάου, Σκάλα του Ουρανού, Σκαλωτή, Σκιαδενή, Σκοπιότισσα, Σοίριζα, Σοτομβριανή, Σουμελά, Σπηλιώτισσα, Στεφάνα, Σώματα, Σωτήρα. Τ: Ταξιδιάρα, Ταταρνώτισσα, Τήνου, Tης Βάτου, Τίμια Σκέπη, Τιμιωτέρα, Τοπλoύ, Του Χάρου, Τουρλιανή, Τριχερούσα, Τροβάτου, Τρουλή, Τρυπητή, Τρυφερούσα, Τσαμπίκα, Τσυκκώτισσα. Υ: Υπέρμαχος, Υψηλή. Φ: Φανερουλιώτισσα, Φανερωμένη, Φαρμακολύτρα, Φιδιότισσα, Φιδοττοταμιανή, Φιδούσα, Φίδωσα, Φλεβαριανή, Φοβερά Προστασία. Χ: Χαιρετισμών, Χαλκοπρατειών, Χελιδονού, Χιλιονοματούσα, Χοζοβιώτισσα, Χρυσαφίτισσα, Χρυσοβαλάντη, Χρυσογαλούσα, Χρυσοδαφνιώτισσα, Χρυσοκαστριώτισσα, Χρυσοκελλαριά, Χρυσοπηγή, Χρυσοσκαλίτισσα, Χρυσοσπιλιώτισσα. Ψ: Ψυχοσώστα, Ψυχοσώτρια. Πάνω από χίλιες είναι οι ονομασίες που έχει η Παναγία. Εκατοντάδες είναι οι παραδόσεις και οι θρύλοι που ο λαός με τη βαθιά και αταλάντευτη πίστη του της έχει αποδώσει. Η καθαγιασμένη οπτασία της ενθαρρύνει κάθε πιστό που παραδίνεται στη θεία δύναμή της. «Αχ Παναγία μου». Δύο απλές, αλλά τόσο καταλυτικές λέξεις, που αποτελούν αναπόσπαστη ανάγκη της καθημερινότητάς μας.

19 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 ΘΕΜΑ 19 Ο τορπιλισμός της Ελλης τον Δεκαπενταύγουστο του 1940 Οι άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν στο λιμάνι της Τήνου το 1940 για να παρακολουθήσουν τον καθιερωμένο εορτασμό της γιορτής της Μεγαλόχαρης δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι θα γίνονταν μάρτυρες σε αυτό που θεωρήθηκε πρελούδιο του ελληνοϊταλικού πολέμου. «Ολα έμοιαζαν να κυλούν κανονικά, η μέρα ήταν ηλιόλουστη, μικροπωλητές διαλαλούσαν την πραμάτεια τους στον δρόμο, ενώ κάποια βαπόρια είχαν σταθμεύσει στο λιμάνι προκειμένου να παρακολουθήσουν τον εορτασμό της Παναγίας, τον Δεκαπενταύγουστο. Το Ελλη που εκπροσωπούσε το Πολεμικό Ναυτικό, όπως γινόταν κάθε χρόνο με κάποιο πολεμικό πλοίο στον εορτασμό, βρισκόταν αγκυροβολημένο σε απόσταση περίπου 600 μέτρων. Κατά τις 8.30 πέταξε σε χαμηλό ύψος πάνω από το λιμάνι ένα αεροπλάνο, ο κόσμος το θεώρησε ελληνικό και το χαιρέτησε βγάζοντας το καπέλο και κουνώντας τα μαντίλια του» θυμάται ο συνταξιούχος - σήμερα - εκπαιδευτικός Γιώργος Αμιραλής ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν μαθητής Δημοτικού... Οπως αποδείχτηκε τελικά το αεροπλάνο ήταν εκεί για να κάνει αναγνώριση πριν από την επίθεση του ιταλικού υποβρυχίου «Ντελφίνο» που ακολούθησε. Ξαφνικά ακούγεται ένας τρομακτικός θόρυβος. «Καθόμουν σε μια βαρκούλα αραγμένη στο λιμάνι. Ακούγεται το μπαμ, βλέπω το κατάρτι και τις σημαίες με τις οποίες ήταν στολισμένο το πλοίο να κατεβαίνουν σιγά σιγά. Μόλις ακούστηκε ο θόρυβος επικράτησε πανικός, μας λέγανε απομακρυνθείτε, έγινε έκρηξη στα καζάνια του Ελλη,δεν είχαν περάσει παρά λίγα λεπτά όταν μια δεύτερη τορπίλη χτύπησε στον μόλο. Από την έκρηξη υψώθηκαν νερά, πέτρες και θραύσματα της τορπίλης» μας λέει ο 84χρονος σήμερα συνταξιούχος ναυτικός Γιώργος Μαλλιάρης. Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής από τη δεύτερη έκρηξη μια γυναίκα, αρμενικής καταγωγής, έχασε τη ζωή της από ανακοπή καρδιάς. Η τρίτη τορπίλη Δευτερόλεπτα αργότερα ακολουθεί η τρίτη τορπίλη. Αυτή θα μπορούσε να είναι η πλέον μοιραία αφού στόχο έχει τα γεμάτα με κόσμο επιβατηγά πλοία που είναι αραγμένα στο λιμάνι. «Τρύπησε τον μόλο καμιά 50αριά μέτρα νοτιότερα από το σημείο που χτύπησε η δεύτερη και αντί να συνεχίσει προς το επιβατηγό πλοίο που βρισκόταν εκεί καρφώθηκε στον πυθμένα της θάλασσας, πραγματικό θαύμα» θυμάται ο κ. Αμιραλής. Την ίδια ώρα πάνω στο πλοίο τα μέλη του πληρώματος μάχονται για τη σωτηρία τους. Υπάρχει ήδη ένας βεβαιωμένος νεκρός, αρκετοί τραυματίες και αγνοούμενοι. Οσοι βρίσκονταν την ώρα του τορπιλισμού στο κατάστρωμα τινάχτηκαν και είτε έπεσαν στη θάλασσα είτε ξαναβρέθηκαν στο κατάστρωμα χτυπημένοι. Υπήρχαν όμως και εκείνοι που την ώρα της επίθεσης βρίσκονταν στις καμπίνες τους. «Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι τα κεφάλια των ναυτών που είχαν κολλήσει στα φινιστρίνια την ώρα που το πλοίο σιγά σιγά βυθιζόταν», λέει συγκινημένος ο Αντώνης Κούλης, μαθητής Δημοτικού τότε, ο οποίος παρακολούθησε και αυτός από κοντά το δράμα της 15ης Αυγούστου Αφού έχει καταλαγιάσει κάπως ο πανικός από τις τρεις τορπίλες, το επιβατηγό «Εσπερος» που ήταν ελλιμενισμένο σπεύδει να βοηθήσει το «Ελλη». Επί του σκάφους, πλέον, από τα 200 περίπου άτομα του πληρώματος βρίσκονται μόνο ο πλοίαρχος και οκτώ αξιωματικοί. «Το Εσπερος προσπάθησε να ρυμουλκήσει το πλοίο. Το δυσκόλευε το γεγονός ότι το Ελλη συνέχιζε να είναι αγκυροβολημένο αφού δεν είχε γίνει δυνατόν να κοπεί η αλυσίδα του. Η πλώρη του Ελλη ήταν ήδη μισοβυθισμένη ενώ υπήρχαν και μαύροι καπνοί. Κάποια στιγμή τα σκοινιά του Εσπερου δεν άντεξαν και κόπηκαν» θυμάται ο κ. Κούλης. Κοινό μυστικό Η κυβέρνηση Μεταξά που μέσα στο περιβάλλον του Β Παγκοσμίου Πολέμου προσπαθούσε να παραμείνει ουδέτερη δεν ανακοίνωσε την ταυτότητα του δράστη του τορπιλισμού, η οποία παρέμενε κοινό μυστικό. «Σχεδόν αμέσως μετά τον τορπιλισμό αρχίσαμε να συζητάμε μεταξύ μας ότι οι δράστες ήταν οι Ιταλοί. Μας το επιβεβαίωσαν και οι άνθρωποι ΟΙ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Στο βιβλίο αυτό η συγγραφέας αναλύει με χαρακτηριστική γλαφυρότητα, κατά ένα παραστατικό τρόπο τις θαυμάσιες παραβολές του Ιησού Χριστού. Συνυφασμένες με την ασύγκριτη διδασκαλία Του, οι απλές παραστάσεις της καθημερινής ζωής, ξυπνούν μέσα στην ψυχή του αναγνώστη την περιέργεια και το ενδιαφέρον για τα πνευματικά. (331 σελίδες). Τιμάται $7 (προπληρωτέα περιλαμβανόμενων τα ταχυδρομικά). Αποταθείτε: Greek Voice of Hope, Box 67, Madera, CA (860) info@greekvoice.org Apollo Orchestras and Dj's by Lefteris Bournias Για καλή Ελληνική μουσική παραδοσιακή και μοντέρνα Καλές Τιμές. Packages starting from under 2K. Οτι χρειάζεται ένα επιτυχημένο πάρτι. Oι Dj μας παίζουν όλα τα είδη της μουσικής. Lights, plasma screens and video montage available. Photography and videography. (917) Tsifteteli@aol.com a b που ήρθαν να ερευνήσουν το περιστατικό και εντόπισαν την προέλευση των τορπιλών» θυμάται ο κ. Μαλλιάρης. «Για εμάς τους Τηνιακούς το έπος του 40 ξεκινά με τον τορπιλισμό της Ελλης. Οταν το πλοίο βυθίστηκε, μια άσπρη λαδιά έμεινε σημάδι πάνω στη θάλασσα. Τον καιρό της Κατοχής όταν η θάλασσα ήταν γαλήνια η λαδιά διακρινόταν από το λιμάνι» καταλήγει ο κ. Αμιραλής. «Εγινε παλιοσίδερα στην Ιταλία» Από τη δεκαετία του 1950 το κουφάρι του «Ελλη» δεν βρίσκεται πια στον βυθό της θάλασσας. «Το πραγματικά εξοργιστικό είναι ότι το ελληνικό κράτος ήρθε σε συμφωνία με ιταλική εταιρεία και ανέλαβε εκείνη την ανέλκυση του πλοίου μεταφέροντας τα υπολείμματα στην Ιταλία για να γίνουν παλιοσίδερα. Θα έπρεπε να βρίσκονται εδώ σε κάποιο μουσείο» λέει ο κ. Σάββας Απέργης, πρώην δήμαρχος της Τήνου. Ο κ.απέργης θυμάται τις στιγμές που ακολούθησαν τον τορπιλισμό. «Υστερα από προτροπή του Μητροπολίτη Φιλάρετου η λιτανεία με την ιερή εικόνα έγινε κανονικά» θυμάται ο πρώην δήμαρχος, που επί δημαρχίας του κατασκευάστηκε το μνημείο του «Ελλη» το οποίο βρίσκεται σήμερα στο λιμάνι του νησιού. «Φυσικά η λιτανεία είχε πένθιμο χαρακτήρα. Ο κλήρος δεν φορούσε τα προβλεπόμενα για την περίσταση εορταστικά άμφια, αλλά το μαύρο ράσο. Ηταν το ελάχιστο που μπορούσε να γίνει για τους εννιά ναυτικούς που χάθηκαν» υπογραμμίζει ο κ. Αμιραλής. Το ελαφρύ καταδρομικό «Ελλη» ναυπηγήθηκε το στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ για λογαριασμό των κινεζικών ενόπλων δυνάμεων. Το πρώτο του όνομα ήταν «Φέι Χουνγκ».Το 1914 πωλήθηκε στην Ελλάδα και πήρε το όνομα «Ελλη». Xρονολόγιο 15 Αυγούστου 1940: Τορπιλισμός του «Ελλη».Θεωρείται δεδομένο ότι τέτοιου είδους ενέργειες είχαν την έγκριση της Ρώμης. Αυτό που δεν έχει διευκρινιστεί ως και σήμερα είναι αν ο Μουσολίνι είχε δώσει εντολή για τη συγκεκριμένη επίθεση ή αν οφειλόταν σε πρωτοβουλία του διοικητή Αιγαίου κόμη Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκι. 16 Αυγούστου: Η ελληνική κυβέρνηση και ο ελεγχόμενος Τύπος της εποχής μιλούν για επίθεση από άγνωστο υποβρύχιο. 18 Αυγούστου: Ο Ιταλός ναυτικός ακόλουθος υποβάλλει τα συλλυπητήριά του στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι δεν πρόκειται για ιταλική ενέργεια. 30 Οκτωβρίου: Δύο ημέρες μετά την κήρυξη του πολέμου η κυβέρνηση Μεταξά ανακοινώνει την προέλευση των τορπιλών που βύθισαν το «Ελλη». 1950: Η Ιταλία παραχωρεί στην Ελλάδα το ελαφρύ καταδρομικό «Ευγένιος της Σαβοΐας» σε αντικατάσταση του «Ελλη». Πηγή: ΒΗΜΑ C OSMORAMA TOURS, LTD th Avenue, Whitestone, NY (718) FAX (718) ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑδΑ ΜΑΣ ΑΠΛΗ διαδρομη από $ 699 * ΜΕ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ από $ 909 * +TAX +TAX ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΠΙΚΥΡΩΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ - ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΧΕΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΥΠΟΒΟΛΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΣ (ELECTRONIC FILLING OF YOUR TAX RETURNS FOR FASTER REFUNDS) *ΥΠΑΡΧΟΥΝΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙΚΑΙΦΟΡΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΜΑΚΗΣ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ

20 20 ΥΓΕΙΑ Συμπτώματα και συμβουλές για τη Νόσο του Πάρκινσον ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Πριν λίγες μέρες ο μεγάλος ηθοποιός Μπομπ Χόσκινς αποκάλυψε ότι πάσχει από Πάρκινσον και πως θα σταματήσει την καριέρα του. Ας δούμε τι είναι αυτή η Νόσος του Πάρκινσον, που «χτυπάει» και τι μπορούμε να κάνουμε. Καταρχήν από που πήρε το όνομά της. Η Ν. Πάρκινσον περιγράφηκε πρώτη φορά επίσημα το 1817 στην έκθεση του Αγγλου ιατρού εν ονόματι James Parkinson ( ), «Essay on the Shaking Palsy». (Δοκίμιο στην τρομώδη παράλυση, ελεύθ. μεταφρ.) Ο James Parkinson περιέγραψε συστηματικά το ιατρικό ιστορικό έξι ανθρώπων που είχαν τα συμπτώματα της νόσου που τελικά πήρε το όνομά του. Ο ίδιος δεν εξέτασε όλους αυτούς τους ασθενείς, αλλά τους παρατηρούσε κατά τους καθημερινούς περιπάτους τους. Η Ν. Πάρκινσον είναι μία αργά εξελισσόμενη, εκφυλιστική νόσος του εγκεφάλου η οποία σε πρώτο στάδιο επηρεάζει το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την κίνηση. Καθώς όμως η ασθένεια εξελίσσεται, προσβάλλει κι άλλες περιοχές του εγκεφάλου. Συγκεκριμένα, η ασθένεια προσβάλλει τα νευρικά κύτταρα στις εγκεφαλικές περιοχές που καλούνται βασικά γάγγλια και μέλαινα ουσία. Τα νευρικά κύτταρα στη μέλαινα ουσία παράγουν την ντοπαμίνη, ένα νευροδιαβιβαστή, που είναι απαραίτητη για την εκτέλεση και τον έλεγχο των κινήσεων του σώματος. Τα χαμηλά επίπεδα ντοπαμίνης έχουν σαν αποτέλεσμα να εμφανίζονται συμπτώματα όπως τρόμος, βραδυκινησία, δυσκαμψία και αστάθεια στη στάση και βάδιση. Η αιτιολογία της νόσου είναι ως επί το πλείστον άγνωστη. Συνολικά, η νόσος αυτή είναι μια από τις πιο κοινές νευρολογικές εκφυλιστικές παθήσεις. Περίπου ένας στους εκατό, ηλικίας πάνω από 60, θα εμφανίσει τη Ν. Πάρκινσον και ένας στους είκοσι σε ηλικία κάτω των 40 ετών. Η τελευταία αποτελεί και την νεανική μορφή της νόσου. Περισσότερο από το 80% της παραγωγής ντοπαμίνης, έχει χαθεί πριν καν αρχίσουν να εμφανίζονται τα συμπτώματα της ασθένειας. Καθημερινές ασχολίες, όπως το περπάτημα και η γραφή γίνονται όλο και πιο δύσκολα. Συμπτώματα Τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται ανάλογα με το άτομο, αλλά και τον ρυθμό προόδου της νόσου. Τα συχνότερα συμπτώματα παρατίθενται παρακάτω. Βραδυκινησία: Αργή κινητικότητα, μειωμένη επιδεξιότητα, ελαττωμένο ανοιγοκλείσιμο βλεφάρων, σιελόρροια, ανέκφραστο προσωπείο. Τρόμος: Ακούσιος τρόμος (τρεμούλα), περισσότερο έντονος στην ηρεμία, που μειώνεται κατά την Γραφιστική απεικόνιση ενός εγκεφάλου με νευροδιαταραχή της νόσου του Πάρκινσον και δύο φιγούρες πασχόντων. Ο εκφυλισμός των νευρικών ιστών στη βάση του εγκεφάλου επηρεάζει τους νευρικούς διαδρόμους στη σπονδυλική στήλη προκαλώντας συσπάσεις μυών, τρόμο και δυσκαμψία. Σήμερα η μόνη θεραπεία της ανίατης νόσου είναι η χορήγηση ντοπαμίνης. Η ελπίδα μιας γενετικής αντιμετώπισης διαφαίνεται ωστόσο αχνά στον ορίζοντα. εκούσια κίνηση. Δυσκαμψία ή ακαμψία, προκαλείται από αύξηση του μυϊκού τόνου. Αστάθεια: αίσθημα αστάθειας, τάση για πτώση. Αλλα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν ή να μην εμφανιστούν: Ακινησία Μικρογραφία Σύρσιμο ποδιών Αϋπνία Ακαμπτη στάση Κατάθλιψη Μη κινητικά συμπτώματα της Νόσου Πάρκινσον Πριν αναφερθούμε στα μή-κινητικά ή συνοδά συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η νόσος του Πάρκινσον είναι ένα σύνδρομο με μεγάλη ποικιλομορφία που εκδηλώνεται σε κάθε άνθρωπο με διαφορετικό τρόπο και έχει διαφορετική εξέλιξη από ατόμο σε άτομο. Αυτά λοιπόν που θα αναφέρουμε δεν σημαίνει ότι τα έχουν όλοι οι παρκινσονικοί ασθενείς ή ότι θα τα αποκτήσουν όλοι. Στα μη κινητικά συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον περιλαμβάνονται τα νευροψυχικά συμπτώματα (όπως η καταθλιπτική διάθεση, η παρορμητική συμπεριφορά, η απάθεια καθώς και η διαταραχή κάποιων νοητικών λειτουργιών), τα συμπτώματα που σχετίζονται με τον ύπνο [όπως η υπερβολική υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, και οι συχνές αφυπνίσεις την νύχτα, ή τέλος του ανήσυχου ύπνου όπως η διαταραχή συμπεριφοράς κατά το στάδιο των ονείρων (REM) του ύπνου], τα συμπτώματα που σχετίζονται με το αυτόνομο νευρικό σύστημα (όπως οι διαταραχές της ουροδόχου κύστης και η σεξουαλική δυσλειτουργία), καθώς και τα γαστρεντερικά συμπτώματα (όπως η ναυτία, η βαρυστομαχιά, και η δυσκοιλιότητα). Κάποιοι παρουσιάζουν επίσης πόνο, απώλεια ή πρόσληψη σωματικού βάρους, διαταραχές της όρασης, ή της όσφρησης. Η συχνότητα των μη κινητικών συμπτωμάτων είναι αρκετά υψηλή ιδίως στα προχωρημένα στάδια της νόσου, επηρεάζοντας σημαντικά τη σχετιζόμενη με την υγεία, ποιότητα ζωής των ασθενών αλλά και των συγγενών. Κάποια μη κινητικά συμπτώματα όπως η καταθλιπτική διάθεση, η διαταραχή της όσφρησης, η δυσκοιλιότητα η διαταραχές του ύπνου ενδέχεται να εμφανιστούν πολλά χρόνια πριν από τα κινητικά συμπτώματα και προτού πραγματοποιηθεί διάγνωση της νόσου του Πάρκινσον, η οποία βασίζεται στην αναγνώριση των τυπικών κινητικών συμπτωμάτων (βραδυκινησία & τρόμος ή δυσκαμψία). Σήμερα αποτελεί κοινή συνείδηση στους ασχολούμενους με την νόσο του Πάρκινσον ότι η εντόπιση και η αντιμετώπιση των μη κινητικών συμπτωμάτων θα προσλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερη σημασία και θα αποτελεί σημαντικότατο παράγοντα διαχείρησης της νόσου και των επιπτώσεών της. Μάλιστα, μη κινητικά συμπτώματα, όπως η οσφρητική δυσλειτουργία και η διαταραχή συμπεριφοράς του ύπνου REM, δυνατόν να βοηθήσουν στον όσο νωρίτερα προσδιορισμό ενός πληθυσμού ατόμων «με κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Πάρκινσον». Κάτι τέτοιο θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την έγκαιρη θεραπεία με παράγοντες που επιβραδύνουν ή αναστέλλουν την εμφάνιση της νόσου. Κατά συνέπεια μια συνολική προσέγγιση της αντιμετώπισης της νόσου του Πάρκινσον πρέπει να περιλαμβάνει την έγκαιρη αναγνώριση και αξιολόγηση και των μη κινητικών συμπτωμάτων. Συχνά, τα μη κινητικά συμπτώματα διαφεύγουν κατά την ιατρική εξέταση. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην τάση εστίασης στις κινητικές πλευρές της νόσου ή, ίσως, στην έλλειψη επίγνωσης της σύνδεσης φαινομενικά άσχετων μη κινητικών συμπτωμάτων και της νόσου. Σήμερα μετά από υψηλού επιπέδου μελέτες, έχουν επινοηθεί έγκυρα ερωτηματολόγια και κλίμακες αναγνώρισης και αξιολόγησης των μή κινητικών συμπτωμάτων. Ενας σημαντικός λόγος για την ενδεχόμενη μη έγκαιρη αναγνώριση των μη κινητικών συμπτωμάτων είναι ότι οι ασθενείς ενδέχεται να μην αποκαλύψουν μια σειρά από μη κινητικά συμπτώματα - ειδικά τις δυσκολίες στην κατάποση, την δυσκοιλιότητα, την συχνοουρία, τις ψευδαισθήσεις, τα σεξουαλικά προβλήματα και την παρορμητική συμπεριφορά - είτε λόγω αμηχανίας, είτε επειδή δεν γνωρίζουν ότι σχετίζονται με τη νόσο του Πάρκινσον. Πρέπει λοιπόν ο ασθενής να ενθαρρύνεται διακριτικά από τον γιατρό προκειμένου να αναφερθεί σ αυτά. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι αρκετά από τα μή κινητικά συμπτώματα απαντούν στην αντιπαρκινσονική (ντοπαμινεργική) αγωγή. Αρκετά συμπτώματα όπως η κατάθλιψη-ανηδονία, το άγχος-πανικός, η συχνοουρία (υπερδραστηριότητα κύστης), η νυκτερινή ενούρηση, η διαταραχή στυτικής λειτουργίας, η δυσκοιλιότητα και τέλος οι πόνοι, βελτιώνωνονται ή και παύουν όταν ξεκινήσουμε ή και βελτιώσουμε την αντιπαρκινσονική θεραπεία. Επίσης συχνά παρατηρείται μία ημερήσια διακύμανση (αυξομείωση) των συμπτωμάτων αυτών η οποία πιθανά να σχετίζεται με την επαρκή ή όχι δράση του αντιπαρκινσονικής φαρμακευτικής αγωγής το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Υπάρχει δηλαδή έξαρση των μη κινητικών συμπτωμάτων όταν ο ασθενής είναι, ή πρόκειται να γίνει δύσκαμπτος «μαγκωμένος» (χρόνος off στα αγγλικά) διότι έχει περάσει η δράση του προηγούμενου χαπιού ή δεν έχει προλάβει να δράσει το επόμενο. Στις μέρες μας υπάρχουν ντοπαμινεργικές θεραπείες με βελτιωμένες φαρμακοκινητικές δυνατότητες που επιτρέπουν πιο συνεχή δράση και πιθανά λιγότερες διακυμάνσεις και