Τ Η Σ Ε Π Ε Τ Ε Ι Ο Υ Τ Η Σ 2 5 η ς Μ Α Ρ Τ Ι Ο Υ

Transcript

1 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ / ΣΧΟΛΗ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Φύλλο 39*Περίοδος Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος-Απρίλιος 2009 Non Commissioned Officers' School*Issue: 39th*Period: January - February - March - April 2009 * Τηλέφωνα επικοινωνίας: * smy.gr * website: ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΤΗΤΑ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ Τ Η Σ Ε Π Ε Τ Ε Ι Ο Υ Τ Η Σ 2 5 η ς Μ Α Ρ Τ Ι Ο Υ Την Τετάρτη 25η Μαρτίου 2009 πραγµατοποιήθηκαν µε λαµπρότητα και κάθε επισηµότητα οι εορταστικές εκδηλώσεις για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου. Οι Εορταστικές εκδηλώσεις άρχισαν με την επίσημη έπαρση της σημαίας στην κεντρική πλατεία της πόλεως, στη συνέχεια τελέσθηκε δοξολογία στον Ι.Μ. Ναό του Αγίου Νικολάου, χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Αλεξίου. Ακολούθησε επιμνημόσυνος δέηση και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και παρέλαση πολιτικών και στρατιωτικών τμημάτων παρουσία των Θρησκευτικών, Πολιτικών, Στρατιωτικών αρχών της πόλεως και χιλιάδων πολιτών. Την Κυβέρνηση στα Τρίκαλα εκπροσώπησε ο Υφυπουργός Παιδείας κα ι Θ ρ η σ κ ε υ µ ά τω ν κ. Τα λ ι α δ ο ύ ρ ο ς Σπυρίδων. Η Σχολή συµµετείχε επίσης µε ένα Λόχο Σπουδαστών-στριών στη στρατιωτική παρέλαση στην πόλη της Λάρισας και µε ένα Λόχο στη µεγάλη στρατιωτική παρέλαση στην Αθήνα παρουσία της Α.Ε. του Προέδρου της ηµοκρατίας κ. Καρόλου Παπούλια. Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΩΜΑ ΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕ ΙΑΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ Η ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΝΗΣΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛ ΑΔΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΟΙ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΙΟΙ ΤΟΥ ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΥ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Σελίδα 3 Σελίδα 2 & 5 Σελίδα 6 & 7 Σελίδα 8 Σελίδα 11 Σελίδα 12

2 2 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Ε Μ Β Λ Η Μ Α Τ Η Σ Σ Χ Ο Λ Η Σ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟ ΟΣΙΑ ΣΤΗ ΣΜΥ πέλεκυ. ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Σύµπλεγµα κουκουβάγιας και διπλού Συµβολίζει τη µάθηση και τη γνώση (κουκουβάγια, σύµβολο των γραµµάτων και της σοφίας κατά την αρχαιότητα) καθώς και τη δύναµη ισχύ (πέλεκυς, ως πολεµικό όπλο σύµβολο δύναµης του τιµωρού). ΡΗΤΟ: «Α Π Α Ν Τ Ω Ν Τ Ι Μ Ι Ω Τ Ε Ρ Ο Ν Π ΑΤ Ρ Ι Σ» (Η πατρίδα είναι το πολυτιµότερο αγαθό). «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιµιώτερον εστίν η πατρίς και σεµνότερον και αγιώτερον και εν µείζονι µοίρα και παρά θεοίς και παρ ανθρώποις τοις νουν έχουσιν.» Πλάτων: Κρίτων, 51β. Και από τη µητέρα και από τον πατέρα και από όλους τους άλλους προγόνους, η πατρίδα είναι το πολυτιµότερο αγαθό, το πιο αξιοσέβαστο και αγιότερο και ανώτερο και κατά τη κρίση των θεών και κατά τη κρίση των ανθρώπων που έχουν φρόνηση. I N F O Σ Μ Υ Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α 1. Οδηγός Σπουδών 2. Εισαγωγικές Εξετάσεις 3. Προσλήψεις - Διαγωνισμοί 4. Εγκαταστάσεις 5. Οργάνωση - Εκπαίδευση 6. Φωτογραφικό αρχείο 7. Pages in English ΤΕΤΡΑΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ Ο Υ Π Α Ξ Ι Ω Μ Α Τ Ι Κ Ο Σ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Σ Μ Υ Έκδοση 39η Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος - Απρίλιος 2009 Την Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009 και τη ευτέρα 13 Απριλίου 2009 πραγµατοποιήθηκε εθελοντική αιµοδοσία στο Ιατρείο της Σχολής από την οµάδα αιµοληψίας, σε συνεργασία µε το προσωπικό του Σταθµού αιµοδοσίας του Γ.Ν.Ν. Τρικάλων. Σκοπός της εθελοντικής αιµοδοσίας του στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού της Φρουράς Τρικάλων, είναι η κοινωνική προσφορά και η δηµιουργία ικανού αποθέµατος αίµατος στο Στρατό. Στο πλαίσιο της ενηµέρωσης του προσωπικού για την εθελοντική προσφορά προς τον συνάνθρωπο πραγµατοποιήθηκαν στην Αίθουσα ιαλέξεων του Κέντρου Ψυχαγωγίας Σπουδαστών της Σχολής, ενδιαφέρουσες ενηµερωτικές οµιλίες από το ιατρικό προσωπικό της Σχολής, µε θέµα την Αιµοδοσία προς το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό της Φρουράς Τρικάλων. ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟ ΤΑΞΙ Ι ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΕΩΣ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ Την Πέµπτη 15 και Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009, οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες του 2ου έτους πραγµατοποίησαν διήµερο εκπαιδευτικό ταξίδι στα Κέντρα Εκπαιδεύσεως Πυροβολικού και Τεθωρακισµένων αντίστοιχα. Σκοπός του εκπαιδευτικού ταξιδίου ήταν η παροχή γνώσεων στοιχείων που αφορούν τα Όπλα του Πυροβολικού και Τεθωρακισµένων, καθώς και των αρχών συνεργασίας µε τα άλλα Όπλα Σώµατα του Στρατού. Οι επισκέπτες έτυχαν της θερµής υποδοχής και φιλοξενίας από το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό των Μονάδων και είχαν την ευκαιρία να ενηµερωθούν και να αποκοµίσουν χρήσιµα στοιχεία για την περαιτέρω µελέτη των αρχών συνεργασίας των Όπλων και Σωµάτων του Στρατού. Το ερχόµενο καλοκαίρι, µετά την ορκωµοσία ως Μ.Λχίες ένας αριθµός εκ των Σπουδαστών αυτών, θα επιλεγούν και θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα παραπάνω Όπλα. Χειµερινός Καταυλισµός στο Στρατόπεδο «Ζιώγα» στην Καλαµπάκα ΥΠΕΥΘΥ ΝΟ Σ ΕΚ ΔΟΣΗΣ Συντακτική Επιτροπή Σχολής Α Ρ Χ Ι Σ Υ Ν Τ Α Κ Τ Η Σ Η Λ Ε Κ Τ Ρ Ο Ν Ι Κ Η Σ Ε Λ Ι Δ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Λγός (ΠΖ) Ηλίας Νάκος Τηλ: in fo@smy.g r Ε Κ Τ Υ Π Ω Σ Η : Ιωάννης Φ. Ταμπρατζής Ασκληπιού & Ζωοδόχου Πηγής 1 Τρίκαλα Τη ευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009, οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες µε τους εκπαιδευτές τους µεταστάθµευσαν και εγκαταστάθηκαν σε καταυλισµό, που διαµορφώθηκε ανάλογα, στο Στρατόπεδο «Ζιώγα» στην περιοχή της Καλαµπάκας όπου και παρέµειναν έως τις 20 Φεβρουαρίου Σκοπός της χειµερινής εκπαίδευσης στο συγκεκριµένο χώρο, ήταν η απόκτηση γνώσεων των Σπουδαστών επί του εδάφους σε αντικείµενα στρατιωτικής φύσεως και παράλληλα η εκπαίδευση στη διαβίωση στην ύπαιθρο µε τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Ενδεικτικά οι Σπουδαστές εκπαιδεύτηκαν σε διάφορα οπλικά συστήµατα, σε τακτικές ασκήσεις, κατασκευή κωλυµάτων, καθώς και σε στίβο τοπογραφίας.

3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 Α Γ Ω Ν Ε Σ Α Ν Ω Μ Α Λ Ο Υ Ρ Ο Μ Ο Υ Ε Ν Ο Π Λ Ω Ν Υ Ν Α Μ Ε Ω Ν Κ Α Ι Σ Ω Μ Α Τ Ω Ν Α Σ Φ Α Λ Ε Ι Α Σ Την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009, διεξήχθησαν στο Αθλητικό Κέντρο Ανωµάλου ρόµου «Σκαµνιές», του. Πηγής του ήµου Γόµφων (Νοµού Τρικάλων), οι αγώνες ανωµάλου δρόµου Ενόπλων υνάµεων και Σωµάτων Ασφαλείας των Στρατιωτικών Σχολών Υπαξιωµατικών έτους 2009, µε διοργανωτή το Γενικό Επιτελείο Στρατού και την εποπτεία του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συµβούλιου Αθλητισµού Ενόπλων υνάµεων (ΑΣΑΕ ). Στους αγώνες παρέστησαν, ο διευθυντής του ΑΣΑΕ Υποναύαρχος Ιωάννης-Σωτήριος Σβαρνιάς, ο ιοικητής της ΣΜΥ Ταξίαρχος κ. Αθανάσιος Τσέλιος, ο ήµαρχος Γόµφων κ. Παλαντζάς Νικόλαος, εκπρόσωποι της Αστυνοµικής νσης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Τρικάλων, της Ι.Μ Τρίκκης & Σταγών, ο Επίκουρος καθηγητής του ΤΕΦΑΑ Τρικάλων κ. Σούλας ηµήτριος, ο Πρόεδρος της ΕΑΑΣ Τρικάλων κ. Φιλλιπίδης Πέτρος καθώς και οι εκπρόσωποι των Σχολών που έλαβαν µέρος 3.000µ Γυναικών σε ατοµικό επίπεδο Την 1η θέση κατέλαβε η Κενανίδου Ιωάννα της ΣΜΥ Την 2η Θέση κατέλαβε η Καρδεφτσή Αικατερίνη της Σχολής Αστυφυλάκων και Την 3η Θέση κατέλαβε η Χασιώτη ήµητρα της ΣΤΥΑ 3.000µ Γυναικών σε οµαδικό επίπεδο Την 1η θέση κατέλαβε η ΣΜΥ Την 2η θέση η ΣΤΥΑ και Την 3η Θέση η ΣΥ 6.000µ Ανδρών σε ατοµικό επίπεδο Την 1η θέση κατέλαβε ο Πάλης Νικόλαος της ΣΜΥΝ Την 2η θέση κατέλαβε ο Τσιρόπουλος Χρυσόστοµος της ΣΜΥ Την 3η Θέση κατέλαβε ο Τσιµπάντα Μπαβόν της ΣΜΥ 6.000µ Ανδρών σε οµαδικό επίπεδο Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 3 ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗ ΣΤΟ ΧΙΟΝΟ ΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΤΟΥΛΙΟΥ Το διήµερο Φεβ 2009 η ΙΙα τάξη Σπουδαστών και Σπουδαστριών της Σχολής, µετέβη στο Χιονοδροµικό Κέντρο Περτουλίου, για εκπαίδευση σε αντικείµενα όπως διαβίωση σε χιονοσκεπείς περιοχές και ειδικότερα: Προσαρµογή ειδικού εξοπλισµού χιονοδρόµων Κατασκευή χιονοκαταλυµάτων Σκί καταβάσεως Πορεία επί χιονοσκεπούς εδάφους Κατασκευή χιονοκαταλυµάτων σε χιονοσκεπείς περιοχές Προστασία από χιονοστιβάδες ιάσωση προσωπικού. Παράλληλα, το πρόγραµµα εκπαιδεύσεως περιελάµβανε και διανυκτέρευση στο συγκεκριµένο χώρο. Οι εκπαιδευτές της Σχολής µε τη συνδρο- µή του Σ.Ο.Χ.Τ., πραγµατοποίησαν τέλεια και οργανωµένη εκπαίδευση στους εκπαιδευόµενους µελλοντικούς Μόνιµους Υπαξιωµατικούς παρέχοντας (Σχολή Μονίµων Υπαξιωµατικών, Σχολή Τεχνικών Υπαξιωµατικών Αεροπορίας, Σχολή Υπαξιωµατικών ιοικητικών Αεροπορίας, Σχολή Μονίµων Υπαξιωµατικών Ναυτικού, Σχολή Αστυφυλάκων). ιεξήχθησαν τα αγωνίσµατα των 3000µ Σπουδαστριών και 6000µ Σπουδαστών. Τα αποτελέσµατα είχαν ως εξής: Την 1η θέση κατέλαβε η ΣΜΥ Την 2η θέση η ΣΤΥΑ και Την 3η Θέση η ΣΜΥΝ Μετά το πέρας των αγώνων, σε ανάλογη εκδήλωση εντός της Σχολής, τιµήθηκαν από τη Σχολή ο ντής του ΑΣΑΕ, ο ήµος Γόµφων, ο Σύνδεσµος επισήµων Κριτών υτικής Θεσσαλίας και ο ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ υτικής Θεσσαλίας για τη συµβολή τους στην άριστη οργάνωση των αγώνων. σ αυτούς σηµαντικές γνώσεις ώστε να επιβιώνουν και να ενεργούν σε τέτοιο περιβάλλον και µε δύσκολες καιρικές συνθήκες.

4 4 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 Ο Λ Ο Κ Λ Η Ρ Ω Θ Η Κ Α Ν Ο Ι Χ Ο Ρ Ο Ι.. Την Πέµπτη 26 Φεβ 2009 πραγµατοποιήθηκε η τελευταία από τις δύο αποκριάτικες χοροεσπερίδες στο Κέντρο Ψυχαγωγίας Σπουδαστών της Σχολής. Το κέφι και ο χορός ήταν αστείρευτα. Οι χοροεσπερίδες οργανώνονται κυρίως για τη ψυχαγωγία των Σπουδαστών, και των καλεσµένων αυτών. Ιδιαίτερα προσεγµένη ήταν η οργάνωση διακόσµηση της αίθουσας του κέντρου Ψυχαγωγίας της Σχολής, την οποία είχαν αναλάβει οι ιοικητές των Ταγµάτων Σπουδαστών. Με τις ανεπανάληπτες ερµηνείες και τους ήχους της ορχήστρας της 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες παρουσίασαν τις άριστες χορευτικές τους ικανότητες, οργανωµένοι σε χορευτικές οµάδες, τόσο σε παραδοσιακούς χορούς απ' όλη την Ελλάδα και Κύπρο όσο και σε λαϊκούς µοντέρνους. Το χορευτικό πρόγραµµα ξεκίνησε µε χορούς «ΛΑΤΙΝ» και «ROCK n ROLL». Συναρπαστική ήταν η είσοδος στη σκηνή των Θρακιωτών µε τις πλουµιστές στολές τους χόρεψαν µε ιδιαίτερη χάρη και απέδωσαν άριστα µεταξύ των άλλων το «Ζωναράδικο» χορό αντιπροσωπευτικό της περιοχής τους. Οι Μακεδόνες Σπουδαστές και Σπουδάστριες απέδωσαν επί σκηνής τέλειες ερµηνείες. Οι άνδρες χόρεψαν χορούς οι οποίοι απαιτούν συγχρονισµό και ιδιαίτερο ταλέντο στις κινήσεις. Ακολούθησαν οι Θεσσαλοί και Ηπειρώτες οι οποίοι, χορεύοντας µαζί, κατάφεραν µε τη λεβεντιά τους να αποσπάσουν το θαυµασµό των παρευρισκοµένων. Ξεχωριστή νότα στη βραδιά ήταν η χορευτική οµάδα των Ποντίων. Με τις άψογα συντονισµένες και επιδέξιες κινήσεις τους, τίµησαν την ποντιακή παράδοση. Η κορύφωση του χορευτικού προγράµµατος ήταν η στιγµή των Κυπρίων Σπουδαστών που παρουσίασαν χορούς από την πατρίδα τους µε αποκορύφωµα τον χορό «Τατσιά», χορός που απαιτεί µεγάλη επιδεξιότητα από τον πρωτοχορευτή. Στο χορό «Τατσιά» ο πρωτοχορευτής, χορεύει και συγχρόνως περιστρέφει γύρω από τον εαυτό του ένα κόσκινο το οποίο στο εσωτερικό περιείχε ποτήρια γεµάτα µε ζιβανία, εθνικό ποτό του νησιού της Αφροδίτης. Με τραγούδια από την Λεβεντογέννα Κρήτη, οι Κρητικοί Σπουδαστές και Σπουδάστριες ξεσήκωσαν τους παρευρισκόµενους µε την λεβέντικη κορµοστασιά και τις ανάλαφρες χορευτικές τους εκτελέσεις ιδιαίτερα στο «Μαλεβιζιώτικο συρτό». Με την συνεργασία των καθηγητών Φυσικής Αγωγής και των Σπουδαστών, το θέαµα που παρουσιάστηκε ήταν εντυπωσιακό. Απόρροια του ευχάριστου κλίµατος που δηµιούργησαν οι χορευτικές οµάδες µε τις µοναδικές τους εκτελέσεις τους, ήταν να δηµιουργηθεί το «αδιαχώρητο» πάνω στην πίστα από τους καλεσµένους και ο χορός να κρατήσει µέχρι τις 02:00. Ι Α Λ Ε Ξ Η Γ Ι Α Τ Η Ν 2 5 η Μ Α Ρ Τ Ι Ο Υ Στα πλαίσια του εορτασµού της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821 για την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό η Σχολή πραγµατοποίησε στην αίθουσα διαλέξεων του Κέντρου Ψυχαγωγίας την Τρίτη 24 Μαρτίου 2009 και ώρα 12:30, οµιλία µε θέµα «Η συµβολή του δικαίου που ίσχυε κατά την Τουρκοκρατία στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821» και οµιλητή τον Επίτιµο Πρόεδρο του ικηγορικού Συλλόγου Τρικάλων Ιωάννη Βοΐλα. Ο εκλεκτός οµιλητής ανέπτυξε το θέµα µε σαφήνεια και λεπτοµέρεια και ανέδειξε πλήρως την µεγάλη αξία και συµβολή του ικαίου, ως πολιτιστικού στοιχείου του Ελληνικού Πολιτισµού, στην προετοιµασία των αγωνιστών του Εικοσιένα και γενικότερα των υπόδουλων Ελλήνων. Η σπουδαιότητα του δικαίου, όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο οµιλητής στην πολιτιστική πορεία των λαών γίνεται αντιληπτή αν επισηµάνουµε πως το δίκαιο δεν είναι µόνο αυτοτελές στοιχείο του πολιτισµού αλλά συγχρόνως συνδετικό, διαµορφωτικό και διαπλαστικό των λοιπών στοιχείων του πολιτισµού. Και αυτό γιατί η κάθε µια πολιτιστική εκδήλωση κινείται µέσα στα πλαίσια και τους όρους που θέτει το δίκαιο. Προσδιόρισε γενικά την έννοια του δικαίου ως το σύνολο των υπαρχόντων υποχρεωτικών κανόνων σε µια κοινωνία που ρυθµίζουν την οργάνωση του Κράτους και τις σχέσεις των πολιτών µεταξύ των. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην ύπαρξη παραλλήλων δικαίων (γραπτό, παλαιό, ξένο και άγραφο δίκαιο) κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, αντιφατικών κατά ένα µέρος και πολύπλοκων. Παρόλα αυτά όµως, όπως ανέφερε, η νοµική αυτή κατάσταση µπόρεσε µε διαφόρους συγκερασµούς και επιλογές της Εκκλησίας και των αναπτυχθέντων οργανώσεων να δώσει στο αγωνιζόµενο και αναγεννώµενο Έθνος κάποιο κατάλληλο για την περίπτωση νοµικό ένδυµα ώστε να µπορέσει µαζί µε τα λοιπά πολιτιστικά στοιχεία να ανασυγκροτηθεί και να δράσει ενω- µένο και ανανεωµένο τη στιγµή της έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα. Παράλληλα αυτή η νοµική κατάσταση, µαζί µε την σχετική αυτονο- µία των αναπτυχθέντων κοινοτήτων, συνεταιρισµών και αρµατολισµού βοήθησε να αναβιώσουν στους κόλπους του Ελληνισµού οι γνήσιες Ελληνικές ιδέες της ανεξαρτησίας, της ελευθερίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της συνεργασίας, του κοινού συµφέροντος, της αδελφοσύνης αυτά τα µεγάλα ψυχικά µέσα που είναι απαραίτητα για την επιτυχή διεξαγωγή κάθε Εθνικού αγώνα όπως ήταν ο απελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων του Εικοσιένα. Με το πέρας της οµιλίας, ο κτής της Σχολής ευχαρίστησε τον κ. Ιωάννη Βοΐλα απονέµοντας την πλακέτα της Σχολής, ενώ ολοκληρώνοντας σε αδρές γραµµές επισήµανε τα διδάγµατα που θα πρέπει να αντλήσουµε οι σηµερινοί Έλληνες από τα γεγονότα της υπόψη περιόδου. Τη διάλεξη για την Εθνική Επέτειο παρακολούθησαν το στρατιωτικό - πολιτικό προσωπικό της Φρουράς Τρικάλων.

5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 5 ΙΗΜΕΡΟ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟ ΤΑΞΙ Ι ΙΙας ΤΑΞΗΣ ΣΤΗ ΜΑΚΕ ΟΝΙΑ Οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες του 2ου έτους της Σχολής πραγµατοποίησαν την Πέµπτη 02 Απριλίου 2009, διήµερο εκπαιδευτικό ταξίδι σε Ιστορικά πεδία µαχών καθώς και σε Ειδικές Μονάδες του Στρατού στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας. Το εκπαιδευτικό ταξίδι εντάσσεται στο πλαίσιο των µαθηµάτων Στρατιωτικής Ιστορίας και Γεωγραφίας. Την πρώτη ηµέρα του ταξιδιού οι Σπουδαστές επισκέφθηκαν το πεδίο της ηρωικής µάχης του Κιλκίς Λαχανά. Στο ιστορικό αυτό πεδίο κατά τη διάρκεια του Β Βαλκανικού πολέµου, στις 20 και 21 Ιουν 1913 διεξήχθη η οµώνυµη µάχη, η οποία χαρακτηρίζεται µία από τις φονικότερες µάχες, καθόσον είχε έως περίπου νεκρούς και τραυµατίες. Οι Σπουδαστές ενηµερώθηκαν στις αντίστοιχες περιοχές για την διεξαγωγή της µάχης από Αξκούς των Μονάδων της περιοχής. Στη συνέχεια ο Αρχηγός της τάξεως κατέθεσε δάφνινο στεφάνι στο κάθε µνηµείο ΚΙΛΚΙΣ και ΛΑΧΑΝΑ. Τη δεύτερη ηµέρα του ταξιδιού, Παρασκευή 03 Απριλίου 2009, οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες επισκέφθηκαν το ηρωικό οχυρό του ΡΟΥΠΕΛ, σύµβολο της ηρωικής αντίστασης των Ελλήνων κατά των υπεράριθµων Ναζιστών εισβολέων τον Απρίλιο του Το απόρθητο οχυρό ΡΟΥΠΕΛ, χωρίς να µειώσουµε την ηρωική αντίσταση και των άλλων οχυρών, ήταν αυτό που ανάγκασε τους Γερµανούς να υποκλιθούν και να αποδώσουν τιµές στους Έλληνες µαχητές. Οι Σπουδαστές ενηµερώθηκαν για τη διεξαγωγή της µάχης του οχυρού από 06 έως 10 Απρ 1941, περιηγήθηκαν σ αυτό και έµαθαν πολλά στοιχεία κατασκευής του οχυρού και γεωγραφικά στοιχεία της περιοχής, στο τέλος κατέθεσαν δάφνινο στεφάνι στη µνήµη των πεσόντων υπερασπιστών ως ελάχιστο φόρο τιµής. Την ίδια ηµέρα οι Σπουδαστές είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά, µετά από µία άριστη επίδειξη την οποία διοργάνωσε η 33η Μ/Κ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ, την άρτια εκπαίδευση που διεξάγεται στο ΕΚΕΑΚΤΕΑ (Ειδικό Κέντρο Εκπαιδεύσεως Αγώνων Κατοικηµένων Τόπων & Ειρηνευτικών Αποστολών). Οι επισκέψεις αυτές έδωσαν την ευκαιρία στους Σπουδαστές ΙΙας Τάξεως να µεταφερθούν νοερά στο χρόνο που διεξήχθησαν οι µάχες, να αισθανθούν το µεγαλείο των Ελλήνων µαχητών, αλλά και να γνωρίσουν το σηµαντικό έργο που επιτελούν σήµερα, Μονάδες και Σχηµατισµοί που εδρεύουν στις παραπάνω περιοχές. ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟ ΤΑΞΙ Ι Ιης ΤΑΞΗΣ ΣΕ ΒΟΥΛΗ - ΑΚΡΟΠΟΛΗ - ΕΛΦΟΥΣ Τη ευτέρα 06 Απρ 2009 πρώτη ηµέρα του εκπαιδευτικού ταξιδίου το πρόγραµµα περιελάµβανε επίσκεψη, τις απογευµατινές ώρες, στη Βουλή των Ελλήνων. Στο κοινοβούλιο οι Σπουδαστές και οι Σπουδάστριες επισκέφθηκαν την Αίθουσα της Ολοµέλειας και ενηµερώθηκαν σε θέµατα λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής ηµοκρατίας. Τη δεύτερη µέρα είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως και ξεναγήθηκαν στον Παρθενώνα, στο Μουσείο και στο αρχαίο θέατρο Ηρώδου του Αττικού. Στη συνέχεια επισκέφθηκαν το Πολεµικό και το Βυζαντινό Μουσείο. Την τελευταία ηµέρα την Τετάρτη 08 Απρ 2008 οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες ξεναγήθηκαν στον Αρχαιολογικό χώρο των ελφών. Σκοπός του εκπαιδευτικού ταξιδιού ήταν η διεύρυνση των γνώσεων σε θέµατα πολιτισµού και Κοινοβουλευτικής ηµοκρατίας, εφόδια απαραίτητα για την ένταξη των νέων στο κοινωνικό σύνολο. ΙΗΜΕΡΟ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟ ΤΑΞΙ Ι ΙΙας ΤΑΞΗΣ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΕ ΙΑ ΜΑΧΩΝ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ Οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες του 2ου έτους της Σχολής πραγµατοποίησαν την Πέµπτη 09 Απρ 2009, διήµερο εκπαιδευτικό ταξίδι σε Ιστορικά πεδία µαχών καθώς και σε Ειδικές Μονάδες του Στρατού στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου. Την πρώτη ηµέρα του ταξιδίου, οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες επισκέφθηκαν το Ηρώο των Μπιζανιοµάχων στο Μπιζάνι Ιωαννίνων καθώς και το Πολεµικό Μουσείο. Το απόγευµα της ίδιας ηµέρας οι Σπουδαστές είχαν ελεύθερο πρόγραµµα και είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά της οµορφιές των Ιωαννίνων. Την δεύτερη µέρα, Παρασκευή 10 Απρ 2009, επισκέφθηκαν το ιστορικό µνη- µείο του Μαχητή στο Καλπάκι, σύµβολο του Ελληνοαλβανικού έπους του , καθώς και το Πολεµικό Μουσείο Καλπακίου. Αξίζει να σηµειωθεί ότι στις 09 Μαρτίου 1941 το 5ο ΣΠ, το οποίο ξεκίνησε από τα Τρίκαλα, βρισκόταν εγκατεστηµένο αµυντικά στην περιοχή της Κλεισούρας. Οι Ιταλοί επιτέθηκαν µε σκοπό να πλευροκοπήσουν το 5ο ΣΠ. Οι υπερασπιστές µαχητές του 5ου ΣΠ κατάφεραν να αποκρούσουν µε επιτυχία την επίθεση. Την επόµενη και ως τις 13 Μαρτίου το 5ο ΣΠ δέχτηκε σειρά εχθρικών επιθέσεων τις οποίες απέκρουσε αποτελεσµατικά. Οι σκληρότερες µάχες διεξήχθησαν γύρω από τα υψώµατα 731, και 717. Οι απώλειες των Ιταλών ήταν τροµακτικές, περίπου νεκροί και τραυµατίες και οι εναποµείναντες αιχµαλωτίστηκαν. Ο δε Ιταλός ιοικητής του Συντάγµατος, αυτοκτόνησε. Οι απώλειες του 5ου ΣΠ ήταν 125 νεκροί, 433 τραυµατίες και 27 αγνοούµενοι. Στην µνήµη των πεσόντων υπερασπιστών των πατρίων εδαφών οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες της Σχολής κατέθεσαν δάφνινο στεφάνι ως ελάχιστο φόρο τιµής.

6 6 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Η Ε Ν Σ Ω Μ Α Τ Ω Σ Η Τ Ω Ν Ω Ε Κ Α Ν Η Σ Ω Ν Σ Τ Η Ν Ε Λ Λ Α Α Η ωδεκάνησος είναι ένα σύµπλεγµα 14 µεγάλων νησιών: Πάτµος, Λέρος, Κάλυµνος, Κως, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Τήλος, Χάλκη, Σύµη, Ρόδος, Κάρπαθος, Κάσος, Καστελόριζο, Λειψοί- και πολυάριθµων αραιοκατοικηµένων ή ακατοίκητων νησίδων και βραχονησίδων. Η ωδεκάνησος κατέχει το ΝΑ τµήµα του Αιγαίου πελάγους και δεσπόζει των δια αέρος και θαλάσσης οδών που ενώνουν την Ευρώπη µε τη Μέση Ανατολή και τη ΒΑ Αφρική. Η επιφάνειά τους υπολογίζεται σε 2.681,6 τ.χ., και το 1912 ο πληθυσµός τους ήταν Απ' αυτούς, οι ήταν Έλληνες. Σύµφωνα µε την απογραφή του 2001, ο πληθυσµός της ωδεκανήσου σήµερα είναι κάτοικοι. ΤΑ Ω ΕΚΑΝΗΣΑ ΕΠΙ ΕΠΟΧΗΣ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΟΥΣ Τα νησιά αυτά απολάµβαναν ενός ειδικού προνοµιακού καθεστώτος από την εποχή του σουλτάνου Σουλεϊµάν του Μεγαλοπρεπούς, ο οποίος έθεσε τέλος στην κυριαρχία των Φράγκων στο Αιγαίο. Τα εν λόγω προνόµια, που συντέλεσαν στην υλική και πνευµατική πρόοδο του πληθυσµού, καταργήθηκαν το 1909 από τους Νεότουρκους. Κατά την ελληνική επανάσταση οι ωδεκανήσιοι Έλληνες ήλπιζαν επί µάταιων στην απελευθέρωση τους. Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, όµως, τους άφησε έξω από τα σύνορα της Ελλάδας και παρέ- µειναν υπό τουρκική κατοχή µέχρι το 1912 που πέρασαν στα χέρια των Ιταλών. ΤΑ Ω ΕΚΑΝΗΣΑ ΥΠΟ ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Η Ιταλία κατέλαβε µέχρι τις 19 Μαΐου 1912 τα ωδεκάνησα µέσα στα πλαίσια του διεξαγόµενου από το Σεπτεµβρίου του 1911 Ιταλοτουρκικού πολέ- µου. Με τη συνθήκη του Ουσύ 16 Οκτ 1912 που επακολούθησε συµφωνήθηκε ότι η Ιταλία θα αποχωρούσε από τα ωδεκάνησα, τα οποία θα επιστρέφονταν στην Τουρκία όταν αυτή µε τη σειρά της θα εκκένωνε την Τριπολίτιδα και την Κυρηναϊκή. Η προσωρινή κατοχή των νησιών µετατράπηκε σε πλήρη κυριαρχία µε την µυστική συνθήκη του Λονδίνου 26 Απρ 1915 ως αντάλλαγµα για την έξοδο της Ιταλίας στον Απαγκόσµιο πόλεµο στο πλευρό της Αντάντ. Η πρώτη αντίδραση των κατοίκων της ωδεκανήσου ήταν να υποδεχθούν τους Ιταλούς ως ελευθερωτές πιστεύοντας ότι οι Ιταλοί σύντοµα θα παραχωρούσαν τα ωδεκάνησα στην Ελλάδα. Τη θέληση τους για ένωση µε την Ελλάδα διακήρυξαν και οι αντιπρόσωποι τους στο συνέδριο της Πάτµου, που συνήλθε στις 4 Ιουνίου 1912 ύστερα από συνεννόηση και µε το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών. Με το ψήφισµα που εκδόθηκε, οι πληρεξούσιοι των νησιών εξέφρασαν την άπειρη ευγνωµοσύνη των κατοίκων προς το αδελφό ιταλικό έθνος για την απελευθέρωση τους από των τουρκικό ζυγό, διακήρυξαν τον προαιώνιο πόθο των νησιωτών για την Ένωση µε την Ελλάδα, κήρυξαν την πλήρη αυτονο- µία των νησιών µε το όνοµα «Πολιτεία του Αιγαίου των ΛΣΙΙας Σιφονιού Σοφίας - Μαρίας, ΣΙΙας Σπανοπούλου Αικατερίνης ΣΙΙας Μπογά Ιωάννας, ΣΙης Αποστολοπούλου Μαρίας, ΣΙης Γεωργαντά Μαρίας» και απηύθυναν έκκληση για ευµενή αποδοχή και υποστήριξη του ψηφίσµατος από την ευεργέτιδα Ιταλία και τις άλλες πολιτισµένες δυνάµεις. Ωστόσο ο Στρατηγός Αµέλιο, στρατιωτικός και πολιτικός ιοικητής των νησιών, όχι µόνο δεν δέχθηκε να παραλάβει το ψήφισµα αλλά συνέλαβε τους εκπροσώπους των συνέδρων και τους έκλεισε στις φυλακές της Ρόδου και απαγόρευσε τις δηµόσιες συγκεντρώσεις και άρχισε να παίρνει διάφορα µέτρα για την εµπέδωση της ιταλικής κατοχής στα νησιά. Με τη λήξη του Α Παγκοσµίου Πολέµου η Τουρκία παραιτήθηκε από όλα τα δικαιώµατά της στα ωδεκάνησα. Η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε την υπογραφή ελληνοϊταλικής συµφωνίας στο Παρίσι στις 29 Ιουλίου 1919 (συµφωνία Βενιζέλου Τιτόνι) µε την οποία η Ιταλία θα παραχωρούσε στην Ελλάδα την κυριότητα των νησιών που κατείχε στο Αιγαίο εκτός από τη Ρόδο, στην οποία θα παραχωρούσε τοπική αυτονοµία. Η Ιταλία κατήγγειλε τη συµφωνία αυτή, αλλά τελικά κάτω από την πίεση των άλλων Μεγάλων υνάµεων, αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου. 1920), που επαναλάµβανε περίπου όσα είχαν συµφωνηθεί στο Παρίσι. Η Μικρασιατική Καταστροφή και η άνοδος του φασισµού στην Ιταλία έδωσαν την δυνατότητα στον Μουσολίνι να καταγγείλει τη Συνθήκη των Σεβρών, στις 8 Σεπτεµβρίου 1922, και στη συνέχεια να πετύχει µε τη Συνθήκη της Λωζάννης (24 Ιουλίου 1923) τη διεθνή αναγνώριση της κυριαρχίας της Ιταλίας στα ωδεκάνησα, µε την ονοµασία «Ιταλικά νησιά του Αιγαίου». Οι Ιταλοί µετά τα «Ενωτικά ψηφίσµατα» του 1912 και 1919 και τις αντιστασιακές ενέργειες που συνέβησαν από τους Έλληνες κατοίκους των νησιών, προσπάθησαν, εκτός από τις φυλακίσεις και εκτελέσεις, να συντρίψουν τους δεσµούς που συγκροτούσαν τον πυρήνα της εθνικής συνείδησης και της πίστης στην ορθόδοξη Εκκλησία. Η ελληνική γλώσσα απαγορεύτηκε το 1937 και ήδη από το 1926 η ιταλική είχε επιβληθεί ως υποχρεωτικό µάθηµα στα σχολεία. Οι προσπάθειες για εδραίωση Αυτοκέφαλης Εκκλησίας απέτυχαν µε την αντίσταση των κατοίκων. Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ Ω ΕΚΑΝΗΣΟΥ Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέµου τον Οκτώβριο του 1940, οι ωδεκανήσιοι τόσο της διασποράς, όσο και των νησιών, έσπευσαν εθελοντικά να καταταχθούν στις εθνικές και συµµαχικές δυνάµεις για να πολεµήσουν τον εισβολέα και να απελευθερώσουν τα ωδεκάνησα. ηµιουργήθηκε τότε µε πρωτοβουλία του Συλλόγου ωδεκανησίων Αθηνών το ωδεκανησιακό Σύνταγµα, το οποίο προωθήθηκε στα ελληνικά σύνορα. Και στην Αίγυπτο η ωδεκανησιακή Φάλαγγα, µε αντίστοιχη πρωτοβουλία της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής των ωδεκανησίων της Αιγύπτου, η οποία αποτελέστηκε από νησιώτες που είχαν καταφύγει στη Μέση Ανατολή και αργότερα πήραν µέρος στο Ελ Αλαµέιν και το Ρίµινι. Πολλοί επίσης ωδεκανήσιοι κατατάχθηκαν στις ελληνικές ναυτικές και αεροπορικές δυνάµεις που συγκροτήθηκαν στην Αίγυπτο, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 όπως και στον Ιερό Λόχο. Η ιταλοκρατία έληξε ουσιαστικά µε τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας το Σεπτέµβριο του 1943 οπότε τα ωδεκάνησα πέρασαν στην γερµανική κατοχή. Το Βρετανικό Γενικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής θεωρούσε τα ωδεκάνησα και ιδιαίτερα τη Ρόδο, την Κω και τη Λέρο ως πολύ σηµαντικούς στόχους και είχε στείλει καταδροµείς, οι οποίοι και κατέλαβαν από τις 13 ως τις 17 Σεπτεµβρίου 1943 σταδιακά την Κω, τη Λέρο, τη Σάµο, τους Λειψούς, την Πάτµο, τους Φούρνους, την Ικαρία και το Καστελόριζο. Από το τέλος Οκτωβρίου ως και τον Νοέµβριο του ίδιου χρόνου έλαβε µέρος και στις επιχειρήσεις και ο Ιερός Λόχος, που είχε συγκροτηθεί στο Κάιρο ως µονάδα καταδροµών από Έλληνες αξιω- µατικούς και οπλίτες και των τριών Κλάδων, µε ιοικητή τον Συνταγµατάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε. Τον Μάιο του 1945, ο Ιερός Λόχος µε λίγους Άγγλους κοµάντος συνέτριψε τις γερµανικές δυνά- µεις στη νησίδα Αλιµνιά και στην ακτή Μονόλιθου στη Ρόδο. Η υπογραφή του πρακτικού παράδοσης των Γερµανών στους αντιπροσώπους των συµµάχων (Αγγλίας Γαλλίας και Ελλάδας ) έγινε στη Σύµη στις 8 Μαΐου του 1945, την Ελλάδα εκπροσώπησε ο Συνταγµατάρχης Τσιγάντες. Η Ελλάδα είχε προσφέρει πολλά στον πόλε- µο στο πλευρό των συµµάχων, αλλά ήταν και η νικήτρια στην αναµέτρηση της µε την Ιταλία, άρα τα ωδεκάνησα ήταν το ελάχιστο που µπορούσε να λάβει. Παρόλα αυτά οι Βρετανοί διατηρούσαν την κατοχή των νησιών και δεν έδειχναν διατεθειµένοι να επιτρέψουν την ένωση των ωδεκανήσων µε την Ελλάδα, παρά µόνο ύστερα από διαπραγµατεύσεις. Το χρονικό της παραχώρησης αρχίζει από τις 27 Ιουνίου 1946 στο Παρίσι, στη διάσκεψη για τη Συνθήκη ειρήνης, όπου αποφασίστηκε από τους υπουργούς εξωτερικών των Η.Π.Α., της Βρετανίας της Γαλλίας και της Σοβιετικής Ένωσης η ενσωµάτωση στην Ελλάδα. Στις 21 Σεπτεµβρίου 1946 εγκρίθηκε και πάλι στο Παρίσι από την επιτροπή για τη Συνθήκη ειρήνης µε την Ιταλία οµόφωνα η παραχώρηση. Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 η Συνθήκη ειρήνης ανάµεσα στις νικήτριες δυνάµεις και στην Ιταλία επικύρωσε την απόφαση της 27ης Ιουνίου Υπενθυµίζεται εδώ ότι από τα ωδεκάνησα και τις εξαρτώµενες από αυτά νησίδες είχε παραιτηθεί η Τουρκία υπέρ της Ιταλίας µε τη Συνθήκη ειρήνης της Λωζάνης. (1) Τελικά στις 31 Μαρτίου 1947 ο επικεφαλής της Στρατιωτικής Βρετανικής ιοίκησης, Ταξίαρχος Πάρκερ, σε επίσηµη τελετή παρέδωσε τα ωδεκάνησα στον επικεφαλής της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης, Αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη. Στις 9 Ιανουαρίου 1948 δηµοσιεύθηκε στην εφηµερίδα της Κυβερνήσεως ο νόµος για την προσάρτηση των ωδεκανησίων στην Ελλάδα. Η επίσηµη ενσωµάτωση της ωδεκανήσου µε την Ελλάδα έγινε στις 7 Μαρτίου 1948, στη Ρόδο, µε την ανάγνωση διαγγέλµατος από τον βασιλιά Πάυλο, παρουσία του Υπουργικού Συµβουλίου και µε µεγαλοπρεπή παρέλαση. Έτσι ολοκληρώθηκε ο προαιώνιος πόθος των ωδεκανήσων για την ένωση τους µε τη Μητέρα Ελλάδα.

7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 ΕΠΙΛΟΓΟΣ Η 7η Μαρτίου του 1948 αποτελεί ιστορικό ορόσηµο για τα ωδεκάνησα. Είναι η µέρα που τα νησιά µας, τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα της εθνικής ολοκλήρωσης, από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους, γίνονται πλέον αναπόσπαστο κοµµάτι της Ελλάδας. Σ' όλη τη µακραίωνη ιστορία τους, τα ωδεκάνησα, ακολούθησαν τις τύχες του Ελληνισµού και στα χρόνια της ελεύθερης ζωής και της ακµής του και στα δίσεκτα χρόνια της πτώσης και της παρακ- µής του. Και καµιά δύναµη δεν µπόρεσε να τους αφαιρέσει την εθνικότητα, την ταυτότητά τους, την πνοή την ελληνική. ιατηρήθηκαν ανόθευτα στη ψυχή, µέσα σε δύσκολες και αβάσταχτες καταστάσεις και όταν ήλθε το πλήρωµα του χρόνου, ενώθηκαν µε την ελεύθερη Πατρίδα, τελευταία βλαστάρια µιας ηρωικής και πολυβασανισµένης µάνας, για να επαληθευτεί ο στίχος του νοµπελίστα ποιητή µας, Οδυσσέα Ελύτη: Ήρθαν ντυµένοι "φίλοι" Αµέτρητες φορές οι εχθροί µου Το παµπάλαιο χώµα πατώντας. Και το χώµα δεν έδεσε ποτέ µε τη φτέρνα τους. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Ελληνική Ιστορία (Εκδοτική Αθηνών) Ιστορία του Ελληνικού Στρατού (Γενικό Επιτελείο Στρατού/ ΙΣ) Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία, τεύχος 28. ΙΣΤΟΣΕΛΙ ΕΣ Ιστοσελίδα Γενικού Επιτελείου Στρατού ( Ίδρυµα µείζονος Ελληνισµού ( Υπουργείο Εξωτερικών ( ηµόσια βιβλιοθήκη Ρόδου ( Πίνακας επιχειρήσεων Ιερού Λόχου στα ωδεκάνησα και το υπόλοιπο Αιγαίο Την 1η Σεπτεµβρίου του 1942 συγκροτήθηκε στη Μέση Ανατολή µια Μονάδα από εθελοντές Αξιωµατικούς µε το όνοµα «Λόχος Επίλεκτων Αθανάτων» και οργανώθηκε ως Λόχος Πολυβόλων. Στις 15 Σεπτεµβρίου του ίδιου έτους ιοικητής του Λόχου ανέλαβε ο Συνταγµατάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες ο οποίος πέτυχε τη µετονοµασία του σε «Ιερό Λόχο». Αρχικά η δύναµη του Λόχου ήταν 130 Αξκοι, 40 Μάχιµοι οπλίτες και 30 βοηθητικοί αλλά λόγω της εθελουσίας κατάταξης Αξιωµατικών και οπλιτών του Στρατού, του πολεµικού Ναυτικού, της Πολεµικής Αεροπορίας και της Χωροφυλακής η δύναµή του µέχρι τον Απρίλιο του 1944 έφθασε προοδευτικά τους 1000 άντρες. Ο Ιερός Λόχος έδρασε στη Β, Αφρική και το Αιγαίο. Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 7 Καταδροµική επιχείρηση στη Σαντορίνη (27 Αυγούστου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στην Κω (7 Σεπτεµβρίου µέχρι 8 Σεπτεµβρίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Χίου (14 Σεπτεµβρίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Μυκόνου (25 Σεπτεµβρίου µέχρι 28 Σεπτεµβρίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Σάµου (4 Οκτωβρίου 1944) Είσοδος δύναµης Ιερού Λόχου στην απελεύθερη από τους Γερµανούς Αθήνα (14 Οκτωβρίου 1944 Καταδροµική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Νάξου (13 Οκτωβρίου µέχρι 15 Οκτωβρίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Λήµνου (16 Οκτωβρίου µέχρι 17 Οκτωβρίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Μήλου (23 Οκτωβρίου 1944 και παραµονή µονάδας µέχρι 9 Μαΐου 1945) Καταδροµική επιχείρηση, στη Τήλο (27 Οκτωβρίου µέχρι 28 Οκτωβρίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση, στη Νίσυρο (1 Φεβρουαρίου µέχρι 2 Φεβρουαρίου 1945) Καταδροµική επιχείρηση, (δεύτερη), στη Τήλο (1 Μαρτίου 1945) Ειδικές καταδροµικές επιχειρήσεις, στη Ρόδο (1 Μαΐου µέχρι 2 Μαΐου 1945) Υπογραφή πρωτοκόλλου παράδοσης Γερµανικής Φρουράς ωδεκανήσου - Ρόδος (8 Μαΐου 1945). Οι απώλειες του Ιερού Λόχου από τη συγκρότησή του µέχρι (1) Το καθεστώς των Νήσων του Ν.Α. Αιγαίου ( ωδεκάνησα) Τα ωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα "κατά πλήρη κυριαρχία" από τη Σύµβαση Ειρήνης των Παρισίων, µεταξύ Ιταλίας και Συµµάχων, τον Απρίλιο του Παρά το γεγονός ότι οι διατάξεις της εν λόγω Συνθήκης προβλέπουν την αποστρατικοποίηση των νήσων αυτών ("Αι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραµείνωσιν αποστρατιωτικοποιηµέναι"), στα ωδεκάνησα υφίστανται ορισµένες δυνάµεις εθνοφυλακής, οι οποίες έχουν δηλωθεί σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα από τις διατάξεις της CFE. Η Τουρκία, όµως, δεν δικαιούται να επικαλείται τη Συνθήκη των Παρισίων, της οποίας δεν είναι συµβαλλόµενο µέρος και ιδιαίτερα όταν η συγκεκριµένη διάταξη θεσπίσθηκε χάριν της τότε Σοβιετικής Ενώσεως, στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέµου. Άλλωστε, οι συναφείς περιορισµοί επί ορισµένων ιταλικών νησιών, της τότε υτικής και Ανατολικής Γερµανίας, της Βουλγαρίας, Ρουµανίας, και Ουγγαρίας, έχουν προ πολλού καταργηθεί. Πέραν των δεδοµένων αυτών, η Ελλάδα ποτέ δεν παραιτήθηκε, και ούτε θα ήταν δυνατόν να παραιτηθεί από το δικαίωµα νοµίµου άµυνας, το οποίο είναι εφαρµοστέο και στην περίπτωση της ωδεκανήσου. Πηγή: Υπουργείο Εξωτερικών Επιχειρήσεις στο Αιγαίο: Απόβαση και παραµονή στη Σάµο (3 Οκτ µέχρι 19 Νοεµβρίου 1943) Καταδροµική επιχείρηση στη Σάµο (7 Μαρτίου µέχρι 18 Μαρτίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στα Ψαρά (29 Μαρτίου µέχρι 31 Μαρτίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στη Λέσβο (3 Απριλίου µέχρι 4 Απριλίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στην Ίο (26 Απριλίου µέχρι 27 Απριλίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στην Αµοργό (28 Απριλίου µέχρι 29 Απριλίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στην Πάρο (2 Μαΐου µέχρι 5 Μαΐου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στη Χίο (6 Μαΐου 1944) εύτερη επιδροµή στη Σάµο (15 Μαΐου µέχρι 24 Μαΐου 1944) Ειδική καταδροµική επιχείρηση εναντίον Λαγκάδων Χίου (9 Ιουνίου 1944 µέχρι 15 Ιουνίου 1944) Ειδική καταδροµική επιχείρηση στο κόλπο Γέρας Μυτιλήνης (15 Ιουνίου µέχρι 21 Ιουνίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στην Κάλυµνο (30 Ιουνίου µέχρι 2 Ιουλίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στη Σύµη (13 Ιουλίου µέχρι 14 Ιουλίου 1944) Καταδροµική επιχείρηση στην Κάρπαθο (21 Αυγούστου µέχρι 25 Αυγούστου 1944) το τέλος των επιχειρήσεών του ανήλθαν σε 17 νεκρούς (12 Αξκούς και 5 οπλίτες), 58 τραυµατισθέντες (32 Αξκούς και 26 οπλίτες),3 εξαφανισθέντες και 29 αιχµαλωτισθέντες. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟ ΟΥΛΟΣ ΤΣΙΓΑΝΤΕΣ του Αντιστρατήγου Χρήστου Σ. Φωτοπούλου Επίτιµου ΓΕΠΣ (Γενικό Επιτελείου Στρατού/7ο ΕΓ, Ένθετο στη Στρ. Επιθεώρηση Σεπ Οκτ 2002) Ιστορία του Ελληνικού Στρατού (Γενικό Επιτελείο Στρατού/ ΙΣ) ΙΣΤΟΣΕΛΙ ΕΣ Ιστοσελίδα Γενικού Επιτελείου Στρατού (

8 8 Ο Υ Π Α Ξ Ι Ω Μ Α Τ Ι Κ Ο Σ Ήταν µητροπολίτης Λάρισας, φλογερός πατριώτης και επαναστάτης, από τις εκκλησιαστικές µορφές που ανήκουν περισσότερο στο έθνος παρά στην Εκκλησία. Έδρασε στα τέλη του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα και πέθανε µαρτυρικά το 1611 στα Γιάννενα. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια, πιθανότατα από την περιοχή της Παραµυθιάς (Θεσπρωτίας) και µόνασε στη Μονή του Αγίου ηµητρίου του ιχούνη. Είναι άγνωστο που σπούδασε. Ο τίτλος όµως «φιλόσοφος», που του αποδιδόταν, αποτελεί µάλλον πειστήριο ότι θα συµπλήρωσε τις σπουδές του σε κάποιο ευρωπαϊκό κέντρο, ίσως στην Ιταλία. Ήταν και γιατρός και άσκησε το επάγγελµα του στην Κωνσταντινούπολη και την Ήπειρο. Το προσωνύµιο «φιλόσοφος» µετατράπηκε χλευαστικά σε «σκυλόσοφος», µετά το µαρτύριο του, από τον σφοδρό αντίπαλο του µοναχό Μάξιµο Πελοποννήσιο. Για ένα διάστηµα έµεινε ο ιονύσιος στο περιβάλλον του οικουµενικού πατριάρχη Ιερεµία Β' του Τρανού ως διάκονος του και συµµετέχοντας σ' όλες τις τότε περιπέτειες της Μεγάλης Εκκλησίας απέκτησε µεγάλες εµπειρίες. Παρά τις προσπάθειες του και τον ανταγωνισµό του µε τον άλλο διάκονο Νικηφόρο, απέτυχε να αναλάβει την τοποτηρητεία µετά την πτώση του Ιερεµία, ο οποίος ξαναπαίρνοντας τον θρόνο έκαµε τον ιονύσιο µεγάλο αρχιδιάκονο και πρωτοσύγκελο, διορίζοντας τον εφηµέριο στην Παναγία Χρυσοπηγή στον Γαλατά. Ο ιονύσιος πήρε και τον τίτλο του έξαρχου, γιατί στάλθηκε από τον Ιερεµία µε ειδική αποστολή στις εκκλησίες Θεσσαλίας, Ηπείρου και Πελοποννήσου. Την εποχή αυτή ο ιονύσιος αλληλογραφούσε µε σπουδαίους λόγιους κληρικούς (Μ. Πηγά, Μ. Μαργούνιο, τον κατοπινό αντίπαλο του Μάξιµο Πελοποννήσιο κ.α.), κάτι που δείχνει και την παιδεία του αλλά και την εκτίµηση που είχε από τους συγχρόνους του. Τέλη του 1592 ή αρχές του 1593 εκλέχθηκε µητροπολίτης Λάρισας, αλλά λόγω της ερήµωσης της πόλης ο ιονύσιος µετέφερε την έδρα της µητρόπολης του στα Τρίκαλα και γι' αυτό θεωρείται συνήθως µητροπολίτης «Λαρίσης και Τρίκκης». Η ναυµαχία της Ναυπάκτου (1571) άναψε την επαναστατική φλόγα στις τουρκοκρατούµενες περιοχές και ιδιαίτερα στον ελλαδικό χώρο. Τις αλλεπάλληλες επαναστατικές κινήσεις υπέθαλπαν οι υποσχέσεις των Ευρωπαίων. Ο ιονύσιος ανήκει σ' εκείνους που πίστευαν ότι µια επανάσταση είναι δυνατή και µπορεί να έχει επιτυχία. Γι' αυτό οργανώνει επαναστατικό κίνηµα. εν είναι εξακριβωµένο αν έχει επαφή µε ξένους. Αργότερα οι Τούρκοι τον κατηγόρησαν ότι βρισκόταν σε συνεννόηση µε τον ηγεµόνα της Βλαχίας Μιχαήλ τον Γενναίο. Βέβαιο όµως είναι πως είχε επαφές µε τους Κλέφτες των Αγράφων και ότι σχεδίαζε µεγάλη επανάσταση µε επίκεντρο την Τρίκκη. Όλη η δράση του και ιδιαίτερα το κήρυγµα του, προσαρµοζόµενα στις περιστάσεις, είχαν στόχο την επανάσταση. Οι προστριβές του µε τη Μεγάλη Εκκλησία για οικονοµικές οφειλές του απέναντί της είναι µάλλον επιβεβαίωση του γεγονότος ότι όλα τα εισοδήµατα της φτωχής µητρόπολης του τα διέθετε για την προετοιµασία του Αγώνα. Το φθινόπωρο του 1600 ο ιονύσιος κήρυξε ένοπλο επαναστατικό αγώνα του σουλτάνου Μεχµέτ Γ'. Ήταν φυσικά µια παράτολµη απόφαση, που δεν µπορούσε να φέρει αποτελέσµατα. Το κίνηµα απέτυχε και τα θύµατα ήταν πολλά, κληρικοί και λαϊκοί. Ανάµεσα τους και ο επίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου Σεραφείµ ο νεοµάρτυρας. Κατά τον ιστορικό Κ. Κούµα οι υποκινητές του κινήµατος ήταν οι Βενετοί. Ο ιονύσιος απο- µακρύνθηκε από την επαρχία του και το κίνηµα του χαρακτηρίστηκε «πράγµα επιβλαβές και επόλεθρον κατά τε της του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και της επαρχίας και της επαρχίας αυτού και ΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΣΚΥΛΟΣΟΦΟΣ παντός του Γένους των ευσεβών» στη σχετική εκκλησιαστική πράξη. Το πατριαρχείο όµως δεν τον καθήρεσε. Τον κήρυξε µοναχά έκπτωτο, γιατί «απέδρα εις τόπους αλλότριους της βασιλικής εξουσίας και αδυνάτους έχει επανέλθειν εις την επαρχίαν ταύτην». Έτσι το 1601 εκλέχθηκε ο διάδοχος του. Ο ιονύσιος κατέφυγε στην Ιταλία και στην Ισπανία και άρχισε συνεννοήσεις µε τη Νεάπολη για την προετοιµασία νέου κινήµατος. Στη Ρώµη επιχείρησε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του πάπα θέτοντας ως βάση την ένωση των Εκκλησιών και ταυτιζόµενος έτσι απόλυτα µε τους Βυζαντινούς ενωτικούς. Σύγχρονη πηγή µάλιστα µαρτυρεί ότι δέχτηκε και το λατινικό δόγµα. Στις συνεννοήσεις του πήρε µέρος και ο δούκας του Νεβέρ Κάρολος Β', απόγονος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ανδρόνικου Παλαιολόγου και διεκδικητής του θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως. Οι επιχειρήσεις της Ισπανίας και του βασιλείου της Νεαπόλεως στην Ήπειρο κατά τα χρόνια αυτά φαίνεται ότι οφείλονταν στον ιονύσιο και άλλους Έλληνες απεσταλµένους. Οι Τούρκοι όµως είχαν ενηµερωθεί και δεν σηµειώθηκαν τα αναµενόµενα αποτελέσµατα. Ο ιονύσιος γύρισε στην Ήπειρο µετά το 1609 και µε κέντρο τη µονή της µετάνοιας του περιόδευε πόλεις και χωριά, οργανώνοντας την εξέγερση. Χρησιµοποιούσε κάθε µέσο: ελπίδες, υποσχέσεις, χρησµολογίες και µαντείες, ακόµη και το ηπειρώτικο κρασί. Τις ιδέες του συµµεριζόταν στις υποσχέσεις του βασιλέα της Νεαπόλεως. Μάταια ο Μάξιµος Πελοποννήσιος προσπαθούσε να αποτρέψει το κίνηµα, γιατί ορθά προέβλεπε ότι θα οδηγούσε σε πανωλεθρία. Πρέπει εδώ να λεχθεί, ότι παρ' όσα έχουν γραφεί για τις χαρακτηριολογικές αντιθέσεις ιονυσίου και Μαξίµου και την «εθελοδουλία» του τελευταίου, ο Μάξιµος ήταν γνήσιος µοναχός ησυχαστής και όχι λιγότερο φιλογενής από τον ιονύσιο. Τοποθετούσε όµως την πίστη πάνω από κάθε ενδοκοσµική επιδίωξη γνωρίζοντας πως µέσα στην Ορθοδοξία σώζεται και το Γένος. Ο ιονύσιος αντίθετα θυσίαζε την αλήθεια στην προσωρινότητα, γι' αυτό και εξόµωσε. Η σύγκρουση ιονυσίου και Μαξίµου ήταν προοίµιο εκείνης ανάµεσα στον Παπαφλέσσα και τον Π. Πατρών Γερµανών κατά τη µεγάλη Ελληνική Επανάσταση. Η αντίθεση έφθασε σε τέτοιο σηµείο που οπαδοί του ιονυσίου επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον Μάξι- µο. Ο ιονύσιος έβαλε στόχο τα Γιάννενα και µε χίλιους περίπου πρόχειρα οπλισµένους Αλβανούς κυρίως και άλλους οπαδούς (ανάµεσα τους και επίσηµα πρόσωπα) βάδισε εναντίον της πόλης. Πρώτα έκαψαν δύο τούρκικα χωριά και κατέσφαξαν τους κατοίκους τους. Η επίθεση στα Γιάννενα έγινε τη νύχτα, µεταξύ 10 και 11 Σεπτεµβρίου 1611 µε στόχο την κατοικία του πασά. Ο τελευταίος διέφυγε αλλά λεηλατήθηκε και κάηκε το σπίτι του. Πολλοί από τους επαναστάτες σκοτώθηκαν. Ο ιονύσιος που επιστρέφοντας από τη Ρώµη φορούσε επίσχυρο σταυρό µε το οικόσηµο του πάπα κρύφθηκε µε τους κυριότερους συνεργάτες του σε σπήλαιο για τρεις ηµέρες. Η πείνα όµως τους ανάγκασε να παραδοθούν. Όλοι είχαν µαρτυρικό θάνατο. Ο ιονύσιος γδάρθηκε ζωντανός. Γέµισαν το δέρµα του µε άχυρα και ντυµένο µε τα αρχιερατικά του άµφια τον διαπόµπευσαν στην πόλη πριν σταλεί στην Κωνσταντινούπολη µαζί µε 85 κεφάλια επαναστατών. Το σπήλαιο που κρύφθηκε ο ιονύσιος πήρε την ονοµασία «Σπηλιά του Σκυλόσοφου». Σηµαντικό ρόλο στη θανάτωση του ιονυσίου και των οπαδών του έπαιξαν οι Εβραίοι της πόλης. Οι συνέπειες του αποτυχη- µένου κινήµατος ήταν οδυνηρές. Ο Ελληνικός λαός υπέφερε πολλά από τους εξαγριωµένους Τούρκους. Το «Ηπειρωτικό χρονικό» αποδίδει µε ακρίβεια την αγανάκτηση του λαού για το αλόγιστο κίνηµα του ιονυσίου. ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 του ΕΣΙΙας Νασιάκου ηµητρίου «εσπότη µου, τι σήκωσες τον κόσµο στο σεφέρι και ρήµαξαν τα Γιάννενα και ρήµαξεν ο τόπος; Μείναν τα σπίτια αδειανά, γεµίσαν τα Χανδάκια Κι ο Τούρκος δεν απόσωσε να κόβη και να καίη» Η περιγραφή του «χρονικού» ανταποκρίνεται στις πληροφορίες που έχουµε από άλλες σύγχρονες πηγές όπως λ.χ. οι βενετικές εκθέσεις που αποδίδουν µάλιστα το κίνηµα στη δυσαρέσκεια επίσηµων οπαδών του ιονυσίου απέναντι στον πασά. Εν τούτοις παρά την επιπολαιότητα και απερισκεψία του ιονυσίου και τον ανέρειστο ενθουσιασµό του, ο µαρτυρικός ιεράρχης ήταν µεγάλος πατριώτης και πολύ λίγο του ταιριάζουν τα αρνητικά επίθετα µε τα οποία τον κοσµεί ο Μάξιµος (απατεών, φρενόληπτος, αιµονύσιος κ.λπ.) στη δίκαιη φυσικά αγανάκτηση του. Το κίνη- µα, παρά την αποτυχία του µπόρεσε να συγκινήσει τους χριστιανούς της Ευρώπης και παράλληλα να συντηρήσει τις ελπίδες του Γένους. εν ήταν, άλλωστε η µόνη αποτυχηµένη προσπάθεια απελευθέρωσης στα χρόνια της δουλείας. Παρά τον καθολικό τρόµο και τις αλλαξοπιστίες, ρίζωνε στη συνείδηση του Γένους και η βεβαιότητα ότι η ανάσταση πλησιάζει. Πρόσφατα η πολιτεία τίµησε τον ιονύσιο µε µαρµάρινη στήλη µπροστά στη σπηλιά που κατέφυγε µε τους οπαδούς του και µε προτοµές του στα Τρίκαλα και στην Καρδίτσα. ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚ ΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΞΗΡΑΣ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ Τη µνήµη του προστάτη του Στρατού Ξηράς, τροπαιοφόρου Μεγαλοµάρτυρα Αγίου Γεωργίου, τίµησε η Σχολή την Πέµπτη 23 Απριλίου Ο εορτασµός άρχισε µε δοξολογία την οποία τέλεσε ο Σεβασµιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Αλέξιος παρουσία των τοπικών αρχών και του προσωπικού της Σχολής. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο της Σχολής και στη συνέχεια αναγνώσθηκε η Ηµερήσια ιαταγή του Αρχηγού ΓΕΣ Aντιστρατήγου κ. ηµητρίου Βούλγαρη. Οι εκδηλώσεις συνεχίστηκαν µε την επίδειξη στρατιωτικών ασκήσεων από ιµοιρία Σπουδαστώνστριών της Σχολής, οι οποία µε τις άψογες και εντυπωσιακές κινήσεις τους απέσπασαν το θαυµασµό και τα κολακευτικά σχόλια των παρευρισκοµένων. Ακολούθησε επίδειξη οπλικών συστηµάτων του Στρατού Ξηράς και δεξίωση στο Κέντρο Ψυχαγωγίας Σπουδαστών της Σχολής.

9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ του Υπλγού (ΠΒ) Μακρή ηµητρίου Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 9 ΤΑ ΠΑΡΑ ΟΞΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Στο χώρο των Ενόπλων υνάµεων, ο κύκλος αναζήτησης, επεξεργασίας και εκµετάλλευσης πληροφοριών, αποτελεί έναν από τους πιο κρίσιµους κρίκους της αλυσίδας. Η πληροφορική βοηθά σηµαντικά στην ενίσχυση του κρίκου αυτού, ώστε κάθε µέλος της διοικητικής πυραµίδας να έχει τις πληροφορίες που χρειάζεται, στο σωστό χρόνο, µε ασφάλεια και ολοκληρωµένη επεξεργασία. Μην ξεχνάµε ότι οι Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές είναι απλά µηχανές. Σε αυτούς γίνεται η αποθήκευση και η επεξεργασία των πληροφοριών για έναν και µόνο σκοπό. Για να δώσουν στον εκάστοτε διοικητή όλα τα στοιχεία που χρειάζεται για να λάβει αποφάσεις. ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ Σ.Π.Η.Υ. Η λειτουργία της άρχισε την 24 Μαΐου 1982 ως τµήµα του Κέντρου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Εθνικής Άµυνας (ΚΗΥΕΘΑ) και συνέχισε έτσι µέχρι το εκέµβριο του 1987.Από τις 2 εκεµβρίου 1987 η Σχολή λειτουργεί σαν ανεξάρτητη Μονάδα. Η Σχολή είναι διακλαδική και υπάγεται στον Υπουργό Εθνικής Άµυνας µέσω της Σχολής Αξιωµατικών Έρευνας Πληροφορικής (ΣΑΕΠ) του ΓΕΣ. Αποστολή της ΣΠΗΥ είναι η εκπαίδευση του στρατιωτικού προσωπικού των Ενόπλων υνάµεων στον προγραµµατισµό των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Υπάρχει δυνατότητα να εκπαιδεύεται σε αυτή και πολιτικό προσωπικό των Ενόπλων υνάµεων ανάλογα µε τις υπηρεσιακές ανάγκες, καθώς επίσης και προσωπικό των Σωµάτων Ασφαλείας. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ Σ.Π.Η.Υ. ΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ιοικητής Γραφείο Εκπαιδεύσεως Γραφείο Ασφάλειας και ιοικητικής Μέριµνας Μερική ιαχείριση Γραµµατεία ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ Αποτελείται από καθηγητές του Τµήµατος Πληροφορικής του Πανεπιστηµίου Αθηνών, του Πανεπιστηµίου Πελοποννήσου-Πειραιώς, του ΤΕΙ Αθηνών καθώς και εξειδικευµένους σε θέµατα πληροφορικής, Αξιωµατικούς Μόνι- µους Υπαλλήλους Ιδιώτες και Ειδικούς Επιστήµονες από τους (3) κλάδους των Ενόπλων υνάµεων. Η Σχολή έχει επιστρατεύσει για τη εκπαίδευση εκπαιδευτές αναγνωρισµένου κύρους, µε εµπειρία και γνώσεις, αποσκοπώντας να βοηθήσει µε τον καλύτερο τρόπο τους εκπαιδευόµενους της στα πρώτα τους βήµατα στην επιστή- µη επεξεργασίας των πληροφοριών. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ Σ.Π.Η.Υ. Κάθε χρόνο προκηρύσσονται εισαγωγικές εξετάσεις και για τους τρεις (3) κλάδους των Ενόπλων υνάµεων. Οι συµµετέχοντες εξετάζονται σε δυο (2) µαθήµατα, στα Μαθηµατικά και στην Πληροφορική. ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗ ΣΤΗ Σ.Π.Η.Υ. Η διάρκεια των τµηµάτων προγραµµατιστών είναι για το Τµήµα Προγραµµατιστών Αναλυτών (Αξιωµατικών) έξι (6) µήνες και για το Τµήµα Προγραµµατιστών (Υπαξιωµατικών) πέντε (5) µήνες. Η πρακτική εξάσκηση στους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές γίνεται στις αίθουσες διδασκαλίας όπου για κάθε εκπαιδευόµενο αντιστοιχεί ένας (1) Ηλεκτρονικός Υπολογιστής. Για να διαπιστωθούν τα αποτελέσµατα της εκπαίδευσης και να αξιολογηθούν οι εκπαιδευόµενοι διεξάγονται προφορικές, πρόχειρες και τελικές έγγραφες δοκιµασίες όπως προβλέπονται και καθορίζονται από τον Οργανισµό της Σχολής και το Αναλυτικό Πρόγραµµα Εκπαιδεύσεως (ΑΝΑΠΕΚ) της κάθε εκπαιδευτικής σειράς. Επίσης στο τέλος κάθε εκπαιδευτικής σειράς εκπονείται οµαδική πτυχιακή εργασία. Αποτυχών θεωρείται ο εκπαιδευόµενος ο οποίος έλαβε τελική βαθµολογία σε ένα τουλάχιστο µάθηµα κάτω του πενήντα (50). Ο εκπαιδευόµενος επανεξετάζεται µετά την παρέλευση µιας (1) εβδοµάδας. Εάν λάβει πάλι τελική βαθ- µολογία κάτω του πενήντα (50) διακόπτεται η εκπαίδευση του και χορηγείται Φύλλο Πορείας για την Μονάδα του. ΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΙΑΜΟΝΗ-ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ Η Σχολή δεν διαθέτει οικήµατα και συνεπώς οι εκπαιδευόµενοι υποχρεούνται να εξασφαλίσουν µόνοι τους το χώρο διαµονής τους. Οι εκπαιδευόµενοι κατόπιν αιτήσεως τους στο 7ο ΕΓ της ΑΣ ΥΣ και αναλόγως διαθεσιµότητας θα µπορούν να διαµένουν στα ΚΑΑΥ Αγ.Ανδρέα. Η µετάβαση και επιστροφή των εκπαιδευοµένων στη Σχολή γίνεται µε δική τους µέριµνα. Α ΕΙΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ Οι εκπαιδευόµενοι υποχρεούνται όπως παρακολουθούν ανελλιπώς και καθ όλη την εκπαιδευτική περίοδο την προβλεπόµενη από το πρόγραµµα της Σχολής εκπαίδευση. Χορηγούνται οι παρακάτω άδειες: α. 10ήµερη Κανονική άδεια για τις γιορτές των Χριστουγέννων, από 23 εκεµβρίου µέχρι 2 Ιανουαρίου του εποµένου έτους. β. 6ήµερη Κανονική άδεια για τις γιορτές του Πάσχα, από το µεσηµέρι της Μεγάλης Τετάρτης. Τα παράδοξα των ηµερών µας είναι ότι: - Έχουµε πλατύτερους δρόµου αλλά στενότερες αντιλήψεις. - Ξοδεύουµε πολλά και έχουµε λίγα. - Έχουµε µεγαλύτερα σπίτια και µικρότερες αντιλήψεις. - Αγοράζουµε πολλά αλλά απολαµβάνουµε λίγα. - Έχουµε περισσότερες ανέσεις αλλά λιγότερο χρόνο. - Έχουµε περισσότερα πτυχία αλλά λιγότερους λογικούς ανθρώπους. - Έχουµε περισσότερη γνώση, αλλά ολιγότερη κρίση. - Έχουµε πολλούς ειδήµονες, αλλά περισσότερα προβλήµατα. - Πολλαπλασιάζουµε τα υπάρχοντά µας και µειώνουµε τις αξίες µας. - Μιλάµε πολύ, αγαπούµε σπάνια και µισούµε συχνά. - Μάθαµε πως θα εξασφαλίσουµε τα προς το ζήν, αλλά δεν µάθαµε να ζούµε. - Προσθέσαµε χρόνια στη ζωή µας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια µας. - ιανύσαµε απόσταση στη Γη-Φεγγάρι, αλλά δυσκολευόµαστε αν διασχίσουµε το δρόµο για να συναντήσουµε το γείτονά µας. - Κατακτήσαµε το διάστηµα και χάσαµε το δικό µας πλανήτη. - ιασπάσαµε το άτοµο αλλά όχι τις προκαταλήψεις. - Έχουµε υψηλότερα εισοδήµατα, αλλά χαµηλότερες ηθικές αξίες. - Ζούµε την εποχή των υψηλών κερδών και των ρηχών ανθρωπίνων σχέσεων. - Έχουµε περισσότερα τρόφιµα αλλά χειρότερη διατροφή. - Κτίζουµε πολυτελή σπίτια αλλά διαλύουµε την οικογένεια. - Η βιτρίνα της ζωής µας φαίνεται πλούσια και γεµάτη, η αποθήκη της όµως είναι έρηµη και άδεια. - Αυτό το µήνυµα χάρη στην τεχνολογία, µπορεί να φθάσει στα χέρια σας, εσείς όµως θα αποφασίσετε εάν θα κάνετε κάτι πραγµατικά για να αλλάξετε τη ζωή σας ή απλώς θα το διαγράψετε. Ανχης ε.α. Ναθ. Μπαραϊκταρίδης Μ.Β.Γ. Θεσσαλονίκη, 29 Αυγούστου 2005 (Αναδηµοσίευση από την εφηµερίδα «Η Φωνή» του συνδέσµου αποστράτων Αξιωµατικών Στρατού Μακεδονίας- Θράκης (Αποφοίτων ΣΜΥ), τ. Ιαν-Φεβ-Μαρ 2009) ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ Ένα χαµόγελο δεν στοιχίζει τίποτε, όµως δηµουργεί πολλά. Πλουτίζει αυτούς που το παίρνουν, χωρίς να φτωχαίνει αυτούς που το δίνουν. Μια στιγµούλα είναι η ζωή του κι όµως η ανάµνησή του διαρκεί κάποιες φορές αιώνια. εν υπάρχει κανένας τόσο πλούσιος που µπορεί να κάνει χωρίς αυτό και κανένας τόσο φτωχός, όσο αυτός που το στερείται. ηµιουργεί ευτυχία µέσα στο σπίτι, δίνει χαρά στην καθηµερινή δουλειά. Είναι µια ανάπαυση για τους κουρασµένους, ένα ηλιόφωτο για τους θλιµµένους, το καλλίτερο αντίδοτο που έχει η φύση για τις στεναχώριες. Κι όµως, δε µπορείς ούτε να το αγοράσεις, ούτε να το ζητιανέψεις, ούτε να το δανειστείς ή να το κλέψεις, γιατί δεν ωφελεί σε τίποτε αξίζει µόνο αν σου το χαρίσουν. Κι αν βρεθεί κάποιος που απογοητευµένος από τη ζωή, δεν σας χαρίσει ένα χαµόγελο, να έχετε την καλοσύνη να του δώσετε ένα δικό σας. Γιατί κανένας δεν έχει τόση ανάγκη από ένα χαµόγελο, όσο αυτός που δεν του απέµεινε πια κανένας για να του το χαρίσει. ΜΗΝ ΕΠΙ ΙΩΚΕΙΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΝΕΧΕΣΑΙ - ΠΛΟΥΤΟ ΧΩΡΙΣ ΜΟΧΘΟ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΕΣ - ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ - ΓΝΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ - ΕΜΠΟΡΙΟ ΧΩΡΙΣ ΗΘΟΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑ - ΑΓΑΠΗ ΧΩΡΙΣ ΘΥΣΙΑ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ (Αναδηµοσίευση από την εφηµερίδα «Η Φωνή» του συνδέσµου αποστράτων Αξιωµατικών Στρατού Μακεδονίας- Θράκης (Αποφοίτων ΣΜΥ), τ. Ιαν-Φεβ-Μαρ 2009)

10 10 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Κατανοµή 2ετών Σπουδαστών σε ιοικητικούς - Τεχνικούς του Ανχη (ΥΠ-ΕΥ) Αγγελάκη Ευθυµίου Η εισαγωγή των Σπουδαστών στη Σχολή µέχρι το 1992, σύµφωνα µε τον προτελευταίο Οργανισµό της ΣΜΥ (ΣΚ 5 52/86), γινόταν στις κατηγορίες ιοικητικοί και Τεχνίτες. Με το Π.. 92/92 οι κατηγορίες εισαγωγής των εισερχοµένων Σπουδαστών διαφοροποιήθηκαν σε ιοικητικούς Τεχνικούς. Με το Π.. 160/2003, µε το οποίο επήλθε πλήθος τροποποιήσεων στον ΣΚ 5-52/86, οι κατηγορίες εισαγωγής άλλαξαν και οι Σπουδαστές πλέον εισέρχονταν στη Σχολή στις κατηγορίες Όπλα Σώµατα. Με τον ίδιο τρόπο προβλέπεται εισαγωγή και στο νέο Οργανισµό της Σχολής (Π 76/2008). Η αλλαγή των κατηγοριών εισαγωγής από ιοικητικούς Τεχνικούς σε Όπλα Σώµατα έγινε για λόγους συµβαδίσµατος µε την ΣΣΕ όπου η εισαγωγή γίνεται επίσης σε Όπλα Σώµατα. Τόσο στην περίοδο έως το 2003, όπου η εισαγωγή γίνονταν σε ιοικητικούς Τεχνικούς, όσο και στην περίοδο µετά το 2003 που η εισαγωγή γίνεται σε Όπλα Σώµατα ακολουθούσε και ακολουθεί περαιτέρω κατανοµή σε Όπλα Σώµατα και ιοικητικούς Τεχνικούς αντίστοιχα. Σήµερα οι Σπουδαστές, µετά την εισαγωγή τους στη Σχολή στις κατηγορίες Όπλα Σώµατα, κατανέµονται σε ιοικητικούς Τεχνικούς ως εξής : -Το ΓΕΣ/ ΟΡ καθορίζει τον αριθµό των Σπουδαστών που θα κατανεµηθούν σε κάθε κατηγορία. -Το ΓΕΣ/ ΕΚΠ κοινοποιεί, µε βάση τα επιλογικά µέτρα που είναι έξι, την κατανοµή των θέσεων σε κάθε επιλογική οµάδα. -Με κλήρωση, που γίνεται από τους Σπουδαστές, κληρώνεται το επιλογικό µέτρο (από το 7 έως το 12). -Οι Σπουδαστές κατατάσσονται µε βάση τα µόρια εισαγωγής στις κατηγορίες Όπλα Σώµατα. Ο αριθµός των Σπουδαστών κάθε κατηγορίας διαιρείται µε το κληρωθέν επιλογικό µέτρο (άλλο για τα Όπλα άλλο για τα Σώµατα) και προκύπτει η θέση κάθε Σπουδαστή στην επιλογική οµάδα. -Ο Σπουδαστής, αναλόγως της θέσης στην επιλογική οµάδα, επιλέγει µία από τις υπάρχουσες επιλογές. Με τον ίδιο τρόπο συνεχίζουν και οι επόµενοι µέσα στην επιλογική οµάδα. Ο τρόπος αυτός επιλογής διασφαλίζει απολύτως την διαφάνεια στην επιλογή - κατανοµή των θέσεων. Ο αριθµός ιοικητικών είναι συνήθως τριπλάσιος του αριθµού των Τεχνικών στα Όπλα και αντίστροφως στα Σώµατα. Η τυχαιότητα στην διαδικασία κατανοµής των Σπουδαστών σε ιοικητικούς Τεχνικούς δεν επιτρέπει βεβαίως την κατανοµή µε βάση την απόλυτη επιθυµία αλλά και τυχόν δεξιότητα του Σπουδαστή (γεγονός το οποίο προκαλεί κάποιες πικρίες της στιγµής) είναι όµως ιδιαίτερα σηµαντική στην όλη υπόθεση. Η Σχολή µελετά τις κατηγορίες εισαγωγής των Σπουδαστών προκειµένου, µετά την ανάλυση του νυν αλλά και του προηγούµενου συστήµατος, να καταλήξει σε ασφαλή συµπεράσµατα και να προτείνει αναλόγως τη διατήρηση ή την αλλαγή. ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 H ΕΠ' ΕΡΓΩ ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥ ΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ του Λγού (ΤΧ) Λογοθέτη Ιωάννη Η εισαγωγή σύγχρονων οπλικών συστηµάτων και η χρησιµοποίηση ενός µεγάλου φάσµατος τεχνικού εξοπλισµού, επέφερε την αναγκαιότητα µιας άρτιας τεχνικής εκπαίδευσης του προσωπικού που θα στελεχώσει τις επόµενες δεκαετίες το Στρατό Ξηράς και θα φέρει το βάρος της συντήρησης και επισκευής του. Μέρος αυτής της τεχνικής εκπαίδευσης πραγµατοποιείται στη Σχολή Μονίµων Υπαξιωµατικών, όπου οι Σπουδαστές του 1ου και του 2ου έτους παρακολουθούν σειρά τεχνικών µαθηµάτων και λαµβάνουν µέρος σε εργαστηριακές ασκήσεις στα εργαστήρια της Σχολής. Επιπλέον οι Σπουδαστές 2ου έτους συµµετέχουν στην επ έργω εκπαίδευση, δηλαδή εκπαίδευση που πραγµατοποιείται σε πάγκους ή χώρους εργασίας και όχι σε αίθουσες διδασκαλίας ή εργαστήρια, για δύο εβδοµάδες στα εγγύς εργοστάσια και µονάδες που υπάρχουν οι ειδικότητές τους. Η εν λόγω εκπαίδευση πραγµατοποιείται στο τέλος του 3ου εξαµήνου σπουδών των τεχνικών Σπουδαστών και διεξάγεται στο 303 και 304 ΠΕΒ (Προκεχωρηµένα Εργοστάσια Βάσεως), το 307 ΤΣΥΑΥ (Τάγµα Συντηρήσεως Αεροπορι-κού Υλικού), την 695 ΑΒΠ (Αποθήκη Βάσεως Πυροµαχικών) και για πρώτη φορά το στο ΤΥΣ (Τυπογραφείο Στρατού) και την ΓΥΣ (Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού). Η κατανοµή των Σπουδαστών στα εργοστάσια, µονάδες και υπηρεσίες εξαρτάται από την ειδικότητά τους. Μετακινούνται σε καθηµερινή βάση σε αυτά για εκπαίδευση µε την συνοδεία και επίβλεψη του προσωπικού του Τµήµατος Τεχνικής Εκπαίδευσης, πλην αυτών που µεταβαίνουν στην 695 ΑΒΠ οι οποίοι φιλοξενούνται από το ΚΕΥΠ. ίνονται οδηγίες και κατευθύνσεις για ασφαλή και εποικοδοµητική εκπαίδευση και παράλληλα χορηγείται σε όλους φόρµα εργασίας. Ας αναλύσουµε κάποιους όρους για την καλύτερη κατανόηση του κειµένου: -Τεχνικό Υλικό είναι κάθε υλικό ηλεκροµηχανολογικής ή ηλεκτρονικής ή ηλεκτροοπτικής φύσης, το οποίο χρησιµοποιείται άµεσα ή έµµεσα για την εκτέλεση της αποστολής µιας Μονάδας. - Συντήρηση είναι κάθε ενέργεια για τη διατήρηση ή επαναφορά του τεχνικού υλικού σε κατάσταση ετοιµότητας. -Επισκευή είναι η επαναφορά του τεχνικού υλικού, που δεν είναι δυνατόν να χρησιµοποιηθεί όπως έχει. -Ανακατασκευή είναι η επαναφορά του τεχνικού υλικού σε κατάσταση που να µπορεί να συγκριθεί µε την κατάσταση του καινούριου. -Εκσυγχρονισµός είναι η βελτίωση των τεχνικών και επιχειρησιακών χαρακτηριστικών και δυνατοτήτων του υλικού µε την εφαρµογή σ αυτό των επιτευγµάτων της σύγχρονης τεχνολογίας. Αναλυτικότερα η επ έργω εκπαίδευση διεξάγεται ως εξής: Στο 303 ΠΕΒ που επισκευάζει, ανακατασκευάζει διάφορα οχήµατα, οπλισµό, υλικά τηλεπικοινωνίας, µηχανή- µατα µηχανικού όπως JOHN DEER και CATERPILLAR και τέλος είναι το µοναδικό στρατιωτικό εργοστάσιο που παράγει συσσωρευτές. Στο εργοστάσιο αυτό εκπαιδεύονται οι τεχνίτες και ηλεκτρολόγοι οχηµάτων, τεχνίτες µηχανηµάτων µηχανικού, τεχνίτες τηλεπικοινωνίας, οπλουργοί και µηχανουργοί πυροβόλων. Στο 304 ΠΕΒ που εκτελούνται επισκευές, ανακατασκευές και εκσυγχρονισµοί αρµάτων µάχης καθώς επίσης και των οπτικών µέσων και οπλικών συστηµάτων αυτών. Εκεί εκπαιδεύονται οι τεχνίτες και ηλεκτρολόγοι ερπυστριοφόρων οχηµάτων, τεχνίτες ηλεκτρονικών συστηµάτων ελέγχου πυρός και τεχνίτες πύργου πυροβόλων. Στο 307 ΤΣΥΑΥ όπου επισκευάζονται ελικόπτερα. Σε αυτό εκπαιδεύονται οι µηχανοσυνθέτες και οι τεχνίτες ηλεκτρονικών συστηµάτων αεροσκαφών. Στην 695 ΑΒΠ όπου γίνονται εργασίες συντήρησης, εναποθήκευσης και ελεγχόµενες εκρήξεις διαφόρων τύπων πυροµαχικών, αποτελεί δε τον χώρο εκπαίδευσης των πυροτεχνουργών. Στο ΤΥΣ και την ΓΥΣ στην Αθήνα όπου οι τεχνίτες τυπογράφοι και οι τεχνίτες τοπογράφοι διδάσκονται επ έργω αντικείµενα της ειδικότητας τους. Η επαφή των Σπουδαστών µε το τεχνικό υλικό που χρησιµοποιείται σήµερα στον Ελληνικό Στρατό και η συµµετοχή τους ενεργά στην επισκευή και συντήρησή του µε την επ έργω εκπαίδευσή τους, δηλαδή µε την επιτόπου επίδειξη και επισκευή µε χειρωνακτική εργασία, τους δίνει µια πρώτη εµπειρία σε επίπεδο εργοστασίου κοντά σε εξειδικευµένους τεχνίτες. Συγχρόνως εξοικειώνονται, στο µέτρο του δυνατού, µε τα µέσα και εργαλεία που θα χρησιµοποιούν στην περαιτέρω καριέρα τους, κατανοώντας το περιεχόµενο της εργασία τους. Οι εντυπώσεις των σπουδαστών από την επ έργω εκπαίδευση ήταν και είναι κάθε χρόνο άριστες. Περατώνοντας την εκπαίδευση είναι πλέον πλουσιότεροι σε εµπειρίες και γνώσεις µε ξεπερασµένο πλέον τον φόβο του αγνώστου σε ό,τι αφορά στο αντικείµενο εργασίας των ειδικοτήτων τους.

11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 Τις πεζικές δυνάµεις, που οργανώθηκαν από τον ελληνισµό επί τουρκοκρατίας τις αποτελούσαν οι λεγόµενοι κλέφτες και αρµατολοί. Οι κλέφτες δηµιουργήθηκαν από την πρώτη µέρα της κατάκτησης, ενώ οι αρµατολοί πιθανόν εµφανίστηκαν επί Σουλεϊµάν του µεγαλοπρεπή ( ). Η Οσµανική κυβέρνηση επειδή έπαθε πολλές ζηµιές από τους κλέφτες, αποφάσισε να µιµηθεί την ενετική, η οποία είχε στην υπηρεσία της πολλούς από τους µάχιµους αυτούς έλληνες τους οποίους ονόµασε αρµατολούς, armatores. Κατά τον ιστορικό Παπαρρηγόπουλο, στα τέλη του 17ου αιώνα αναφέρονται στην Ήπειρο στην ανατολική και δυτική Ελλάδα, οκτώ αρµατολίκια και κατά τις παραµονές της επαναστάσεως του 1821 συνολικά 17, από τα οποία τρία στη Μακεδονία «δώθε από τον Αξιό, 10 στη Θεσσαλία και 4 στην Ήπειρο, στην Αιτωλία και Ακαρνανία». Στη Θεσσαλία ήταν τέσσερα (4) µεγάλα: του Ολύµπου, των Χασίων, του Ασπροποτάµου και των Αγράφων. Εκτός όµως από αυτά τα αρµατολίκια που ήταν τα σπουδαιότερα στην Ελλάδα υπήρχαν και άλλα µικρά όπως του Πηλίου, Αγιάς, της Πίνδου µε έδρα τον Κλινοβό και µε όρια τα ριζά από τον Κόζιακα και τον Πηνειό ανατολικά, τον Ίωνα ποταµό και τα Μακεδονικά Βουνά προς τον Βορρά. Το αρµατολίκι του Ασπροποτάµου άρχιζε από την Πόρτα, ριζά του Κόζιακα και περιλάµβανε όλο τον ορεινό όγκο από την Πίνδο ως το Σούλι. Οι Στουρναραίοι ήταν συγγενείς του αρµατολού Λάπα. Ο Λάπας κατόρθωσε να ξεφύγει από τους Τούρκους που τον είχαν συλλάβει µετά από προδοσία ενός µπέη Αλβανού (Σουλεϊµάν Τζιαπάρη), ο οποίος τον φιλοξενούσε στο σπίτι του, «µε την βοήθειαν Σουλιωτών έγινε ο ανησυχώτερος των άλλων (αρµατολών) εις Ασπροπόταµον». Έδρασε στον Ασπροπόταµο εναντίον του εκδόθηκε φιρµάνι, λόγω της µεγάλης του δράσης «πολιορκηθείς επάνω στους βράχους του Κόζιακα, όπου η θέσις εισέτι µνηµονευόµενη κηρύττει τας ανδραγαθίας του, έδωσε τέλος επί της ορµής κατά των Τούρκων». Κατά τους κανόνες των Αρµατολών, το Καπιτανάτο ανήκε στον Γέρο «Στρογγύλην», ως στενότερος συγγενής του Λάπα. Ο Γερο Στρογγύλης παρεχώρησε το καπετανάτο στον συγγενή του Γερο Στουρνάρη. Ο Γερο Στουρνάρης ήταν ταπεινός στον χαρακτήρα απέφευγε να δίνει αφορµές για να µην προκαλεί τους Τούρκους, γι αυτό κατόρθωσε να διατηρεί το αρµατολίκι του Ασπροποτάµου και µετά τον διορισµό του Αλή πασά. Απέθανε περί τα 1800 άφησε τρεις γιούς. Από µεν τους γιούς του διακρίθηκε ο «καπιτανεύσας Ευθύµιος» από δε τους εγγονούς ο πρωτότοκος γιός του Ευθυµίου Νικόλαος Στουρνάρης. Οι αδελφοί του Ευθύµιου Στουρνάρη δεν τον βοήθησαν στο έργο του. Κατά τον Κασοµούλη «έδειξαν πολλάκις χαρακτήρα επιβλαβή εις τα κοινά πράγµατα της πατρίδος εις τας διαφόρας περιστάσεις και επί της επαναστάσεως του εν ήταν παρά ένας σωρός αρµατωµένων θρασυδείλων ανδρών έσυρον µεχρι τέλους και την αποστροφήν των συντρόφων των και την καταφρόνησιν του Αλή πασά» (αποµνηµονεύµατα της επαναστάσεως των Ελλήνων , Νικολάου κ. Κασοµούλη, Α τόµος εκδ. οίκος Χ. Κοσµαδάκη κ Σία σελ. 88). Ο Ευθύµιος αδιαφόρησε να συµπράξει µε τους Βλαχαβαίους το 1809, σύµφωνα µε το σχέδιο που είχε καταστρώσει ο Ευθύµιος Βλαχάβας, «ούτε το µυστήριον της επαναστάσεως έκρυψε», ούτε τον ηµήτριο Καλόγηρο της µονής ούσικο, ο οποίος τους κατήχησε, κατόρθωσε να προφυλάξει. Έτσι έχασε την εµπιστοσύνη και των συντρόφων του και του Αλη πασά. Ο Ευθύµιος βρέθηκε σε δύσκολη θέση, εν µέρει είχε τύψεις από την συνείδησή του. Έπρεπε ν αντιµετωπίσει τα προσκόµµατα των συγγενών του, αλλά και του Αλή πασά εφοβείτο µήπως τον καταστρέψει. Ο γιός του Νικόλαος σε ηλικία εικοσιπέντε ετών παντρεύτηκε µε «εντοπίαν κόρην» ενός προκρίτου από το ραµίζι, (χωριό κοντά στα στενά της Πόρτας) περί το 1812, τότε ανέλαβε το αρµατολίκι του Ασπροποτάµου µετά τον θάνατο του πατέρα του. Ο Νικόλαος Στουρνάρης ήταν νέος στην ηλικία όταν ανέλαβε το αρµατολίκι «ιακρίνετο για τη φρόνηση του παρά περί τα στρατιωτικά». Το βάρος όµως του αρµατολικιού το εναπέθεσαν σ αυτόν και οι θείοι του και οι γέροντες και τα πρωτοπαλίκαρα αλλά και αδέρφια του Γιαννάκης και Ζαρκαλής οι οποίοι προσωπικώς παρουσίασαν αυτόν στον Αλή πασά «ως εκλεχθέντα παρ αυτών και ούτος δεν εδίστασε να τον επικυρώσει». Ο Νικόλαος Στουρνάρης ανέλαβε την διεύθυνση του αρµατολικιού συναισθανόµενος την µεγάλη αποστολή. «Αντικρούγων τας συµβουλάς και των προκρίτων πολιτικών και των θείων και συµβούλων του πατρός του, ενέδιδεν εις όσα δεν εδύνατο να κάµει αλειώς και επέµεινεν εις όσα ηµπορούσε να φυλάξει µε την γνώσιν του». έχτηκε κατ εισήγηση του Αλή πασά να νυµφευθεί η κόρη του τον Γρηγόρη Λιακατά ένα βλαχόπουλο από τον Κλινοβό Καλαµπάκας. Ο Γρηγόρης Λιακατάς «ο πάντων ωραιότερος ο καπετάν Γρηγόρης», απέδειξε ότι άξιζε να είναι γαµβρός του, εφονεύθη στον Ντολµά του Μεσολογγίου µετά από σκληρή µάχη µε τους Τούρκους λίγο πριν την έξοδο του Μεσολογγίου. Ήταν µυηµένος στην Φιλική εταιρεία από το 1816 από τον Τουρτούρη τον υποστήριξε ο γραµµατέας του Αλή πασά, Μάνθος. Κάθε ηµέρα γινόταν κατά τον Κασοµούλη - αδιάλλακτος εχθρός των Οθωµανών και προπάντων του Αλή πασά. Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 1 1 Οι Στουρναραίοι του Ασπροποτάµου του Υποστρατήγου ε.α. Γεωργίου Βασιλείου Κατά την αποκήρυξη του Αλή πασά και των τέκνων του, ο Στουρνάρης µε τον γαµβρό του Γρηγόρη Λιακατά, άνοιξαν τα στενά στα στρατεύµατα του Σουλτάνου. Ο αδερφός του Στέργιος και ο γαµπρός του τα οδήγησαν να φτάσουν νωρίτερα στα Ιωάννινα, από τις ίδιες θέσεις όπου ο πατέρας του Ευθύµιος οδήγησε τα στρατεύµατα του Αλή πασά κατά της επαναστάσεως των Βλαχαβαίων και των άλλων καπεταναίων (στην Καλαµπάκα), το Σύµφωνα µε όλους τους συναδέλφους του Αρµατολούς και εναντίον της γνώµης των συµβούλων και προκρίτων Ασπροποτάµου όταν ήλθε η ώρα της επαναστάσεως του έθνους, το 1821, ύψωσαν την σηµαία µε τον γαµβρό του Γρηγόρη Λιακατά και τον Γεωργάκη Βελή Αγραφιώτου. Εγκαταλειµµένος από τους συγγενείς του, έστειλε την οικογένειά του στα Επτάνησα και µαζί µε τον Γρηγόρη πήγε στο Μεσολόγγι το 1825, για να εκπληρώσει το χρέος του προς την πατρίδα. Περιστοιχισµένος από την κοινή υπόληψη των συναγωνιστών του, αφού υπέφερε όλα τα βάσανα της πολιορκίας, τιµώµενος από όλους τους οπλαρχηγούς εφονεύθη κατά την έξοδο της φρουράς (20 Απρ. 1826). Το αρµατολίκι ανέλαβε ο αδερφός του Στέργιος, γενναίος µεν «αλλά απλούστατος τη ψυχή». Τον Στέργιο εφόνευσαν Τουρκαλβανοί το 1830 στα Τρίκαλα όταν ο Ρεσίτ πασάς, µέγας βεζίρης, µε διάταγµα του Σουλτάνου επρόσταξε να φονεύσουν όλους τους αρµατολούς. Προσκεκληµένος και ο Στέργιος να µεταβεί στα Τρίκαλα όταν µπήκε στην αγορά επέπεσαν επάνω του οι Τουρκαλβανοί και οι Οθωµανοί και εφόνευσαν αυτόν και άλλους εκατό που είχε µαζί του ή και όσους συγγενείς τον βρήκαν στο χωριό της Πόρτας. Όσοι Στουρναραίοι απέµειναν κατέφυγαν στα νησιά ή στην υπόλοιπη Ελλάδα ελπίζοντες να τύχουν της υπολήψεως λόγω του Νικολάου Στουρνάρη. υστυχώς όµως απαγοητεύτηκαν, επέστρεψαν στον Ασπροπόταµο απαρνούµενοι την στρατιωτική ζωή. Βιβλιογραφία 1. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, εκδοτική Αθηνών, τόµων Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Κ. Παπαρρηγόπουλου, εκδόσεις Αλέξανδρος τόµος Αποµνηµονεύµατα της επαναστάσεως των Ελλήνων , Νικ. Κασοµούλη εκδ. οίκος Χ.Κοσµαλάκη Α τόµος. 4. Η Θεσσαλία στην Τουρκοκρατία, Λαζάρου Αρσενίου, εκδ. επικαιρότητα.

12 Ο Υ Π Α Ξ Ι Ω Μ Α Τ Ι Κ Ο Σ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Η 1η Απριλίου 1955 αποτελεί ορόσηµο στην ιστορία του Κυπριακού λαού, αφού σηµατοδοτεί την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα εναντίον του Αγγλικού ζυγού. Μετά τους δύο Παγκόσµιους Πολέµους, των οποίων το νόηµα στη συνείδηση του απλού λαού καταστάλαξε ότι ήταν η απόκτηση της ελευθερίας, οι Κύπριοι άρχισαν για ακόµη µια φορά να ζητούν την απεξάρτηση τους από την Βρετανική Αυτοκρατορία. Μετά την περίτρανη συµµετοχή της Κύπρου στο Β' Παγκόσµιο Πόλεµο δίπλα στο πλευρό της Μ. Βρετανίας, οι Κύπριοι ήθελαν αυτό που τους υποσχέθηκε, δηλαδή το δικαίωµα για ελευθερία και αυτοδιάθεση. Αµέσως µετά το πέρας του Μεγάλου Πολέµου, το 1945, όπως ήταν φυσικό, όλες οι υποσχέσεις της Υπερδύναµης αυτής ξεχάστηκαν, όπως έγινε εξάλλου και µετά τον Α' Παγκόσµιο Πόλεµο. Έτσι, αποφασίστηκε από τον λαό της Κύπρου να κινηθεί διά της διπλωµατικής οδού στέλνοντας µια µικρή αντιπροσωπεία η οποία µετάβηκε στο Λονδίνο για να ζητήσει - και να λάβει αρνητική απάντηση - αυτό που δικαιωµατικά της ανήκε. Απόδειξη στο πόσο λαχταρούσαν την πολυπόθητη ελευθερία τους οι Κύπριοι φαίνεται στα αποτελέσµατα του, οργανωµένου από την εκκλησία, δηµοψηφίσµατος της 15ης Ιανουαρίου 1950, στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία (µε ποσοστό της τάξεως του 95,7%) φρονούσε υπέρ της ένωσης µε την Μητέρα Ελλάδα. Εδώ να σηµειωθεί πως στην αντίληψη των τότε Κυπρίων, η ελευθερία της Νήσου είχε τη µορφή ένωσης µε την Ελλάδα. Το αποτέλεσµα του δηµοψηφίσµατος ανακοίνωσε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ' στον κυβερνήτη της Μεγαλονήσου, Sir Andrew Rite, ο οποίος στις 22 Φεβρουαρίου 1950 απάντησε ότι το ζήτηµα της Ένωσης ήταν κλειστό. Μετά από συνεχείς και αλλεπάλληλες διπλω- µατικές προσπάθειες, οι οποίες έπεφταν συνεχώς στο κενό, εκ µέρους της Εκκλησίας η οποία είχε τον ρόλο ηγέτη στο νησί, το ποτήρι τελικά ξεχείλισε στις 28 Ιουλίου 1954, ηµέρα που διεξάγει ευρεία συζήτηση για το Κυπριακό στη Βουλή των Κοινοτήτων, όπου ο υφυπουργός Αποικιών Hopkinson υποστήριξε ότι η Κύπρος ήταν περιοχή στρατηγικής σηµασίας και ουδέποτε θα µπορούσε να τύχει αυτοδιάθεσης. Ο αγανακτισµένος λαός της Κύπρου, ο οποίος άρχισε να βρίσκει συµπαράσταση από την Ελλάδα, άρχισε να κάνει σκέψεις για ένοπλο αγώνα. Έτσι ο υπόδουλος λαός του νησιού της Αφροδίτης, βρήκε στο πρόσωπο του Γεώργιου Γρίβα ιγενή Σχη (ΠΖ) ε.α. την ελπίδα για την ελευθερία. Ο παραπάνω ορίστηκε ηγέτης και οργανωτής του ένοπλου αγώνα εναντίον του Άγγλου κατακτητή. Ήδη από τα τέλη του 1950 µέχρι το 1954, όπου ο ιγενής επιβιβάστηκε στο νησί µέσω της περιοχής του Χλώρακα στις 10 Νοεµβρίου, ο αρχηγός του αγώνα είχε παρασκηνιακές και άτυπες συναντήσεις µε τον τότε Α/ΓΕΣ, στρατηγό Κοσµά όπως επίσης και µε άλλους στρατιωτικούς παράγοντες οι οποίοι υποστήριζαν τον σκοπό. Ταυτόχρονα γινόταν και οι πρώτες δειλές προσπάθειες συγκέντρωσης οπλισµού για την επάνδρωση των µάχιµων τµηµάτων των Κυπρίων αγωνιστών. Με την άφιξη του Αρχηγού στο νησί, αρχίζει και η προπαρασκευή του αγώνα, η οποία παίρνει την µορφή εκπαίδευσης µαχητών και διοικητικής οργάνωσης. Με τις προετοιµασίες αυτές δηµιουργείται πλέον επίσηµα η Ε.Ο.Κ.Α., Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, η οποία αναλάµβανε το δύσκολο έργο ένοπλης αντίστασης και αποτίναξης του Άγγλου κατακτητή. Η οργάνωση είχε ιδιοφυή σχεδιασµό στις πόλεις και αντάρτικων οµάδων στα ορεινά οι οποίες θα µετέβαλαν ολόκληρο το νησί σε πεδίο µάχης. Ο αντικειµενικός αυτός σκοπός θα επιτυγχανόταν µε ένα αδυσώπητο πόλεµο φθοράς, κατατριβής και εκνευρισµού, µε τη διεξαγωγή κρυπτοπολέµου στις πόλεις και ανταρτοπόλεµου στα βουνά. Γιατί όπως είχε πει ο Αρχηγός της Οργάνωσης: «Ο ανταρτοπόλεµος, ήταν ανέκαθεν το µέσο του υπόδουλων και αδύνατων λαών εναντίον του κυρίαρχου, προς ανάκτηση της ελευθερίας τους». Ηµεροµηνία έναρξης επιχειρησιακής δράσης της Ε.Ο.ΚΑ ορίστηκε η 1η Απριλίου Αρχικά οι Αγγλικές αποικιοκρατικές δυνάµεις δεν πίστευαν τις προκηρύξεις της οργάνωσης πιστεύοντας ότι ήταν κακόγουστο πρωταπριλιάτικο ψέµα, ενώ η αστυνοµία προέβηκε σε σπασµωδικές κινήσεις. Η αντίληψη αυτή δεν άργησε να διαφοροποιηθεί αφού µε την συνέχιση του αγώνα κατά τους επόµενους µήνες, παρουσιάστηκε έντονη δράση από οµάδες δολιοφθορών οι οποίοι προκάλεσαν αµέτρητες καταστροφές, µέσω αυτοσχέδιων εκρηκτικών µηχανισµών και βοµβών, σε κυβερνητικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Ταυτόχρονα µε την συνέχιση των µαχών η Ε.Ο.ΚΑ ενισχύει και εκπαιδεύει αντάρτικες οµάδες, προωθεί την µύηση του πληθυσµού στον αγώνα και τη συµµετοχή της νεολαίας στις τάξεις της. Ακολούθως, τον Ιούνιο και Αύγουστο του 1955 οργανώνονται και οι πρώτοι πυρήνες αντάρτικων οµάδων στις περιοχές Πιτσιλιάς και Λεύκας στην οροσειρά Τροόδους και στην περιοχή Καλογραίας στην οροσειρά πενταδάκτυλου. Με εξαίρεση τον αρχηγό Γεώργιο Γρίβα ιγενή ο οποίος είχε συµπληρώσει το 58ο έτος της ηλικίας του, οι υπόλοιποι αντάρτες είχαν ηλικία από ετών. Οι άντρες αυτοί, άξιοι απόγονοι των αγωνιστών του έπους του 40, του 1821, της µάχης των Θερµοπυλών και Μαραθώνα, είχαν να αντιµετωπίσουν όπως και οι προπάτορες τους, ένα υπέρµετρο αριθµητικά και καλά εκπαιδευόµενο στρατό, µε πενιχρά µέσα. Ο φορητός οπλισµός των αντάρτικων οµάδων αποτελείται από διάφορους τύπους, ποικίλων διαµετρηµάτων και προελεύσεως. Η σοβαρή έλλειψη οπλισµού δεν επέτρεπε στην οµοιογένεια οπλοστασίου, στο οποίο περιλαµβανόταν ένας αριθµός κυνηγετικών όπλων, αµερικάνικα αυτόµατα thomson και Μ3, γερµανικά ΜΡ38/ΜΡ40, αγγλικές αραβίδες STEN ΜΚΙΙ και υποπολυβόλα Sterling, ιταλικές αραβίδες Mannlicher και υποπολυβόλα Beretta, αγγλικά τυφέκια LEE Enfield 4 και γερµανικά τυφέκια Mauser. Επίσης για ρόλους υποστηρίξεως χρησιµοποιήθηκαν οπλοπολυβόλα BREN. Η πλειοψηφία από αυτό το συνονθύλευµα φορητού οπλισµού εισήχθηκε λαθραία στο νησί µέσω Ελλάδος ή ήταν λάφυρα από κάποια επιδροµή ή ενέδρα εναντίον Αγγλικών στρατιωτικών δυνάµεων. Έλλειψη υπήρχε επίσης και σε εκρηκτικά υλικά, όπως χειροβοµβίδες, νάρκες, ωρολογιακές βόµβες, κτλ., τα οποία ήταν αναγκαιότατα για την τακτική και τις ανορθόδοξες επιχειρήσεις των ανταρτών αγωνιστών. Η έλλειψη αυτή οδήγησε στην δηµιουργία εργαστηρίων κατασκευής αυτοσχέδιων εκρηκτικών µηχανισµών, όπως αυτό στο χωριό Πολύστυπο, στο οποίο µέχρι την λήξη του αγώνα κατασκευάστηκαν περί τις 1500 χειροβοµβίδες τύπου υδροσωλήνα. Όσον αφορά την κατασκευή ληµεριών, µεµονωµένων κρησφύγετων και κρύπτες οπλισµού, οι αντάρτες φρόντιζαν για την έξοχη απόκρυψη αυτών, σε απόκρηµνα και δασώδη σηµεία, πράγ- µα που επέτρεπε την πολύµηνη διαβίωση τους στα ορεινά. Φυσικά, αρκετά από αυτά ανακαλύφθηκαν από τις αποικιοκρατικές δυνά- µεις, συνήθως µετά από προδοσία κάποιου µέλους του τοπικού πληθυσµού, και εξουδετερώθηκαν. Χαρακτηριστικότατο παράδειγ- µα είναι η προδοσία της τοποθεσίας του κρησφύγετου του «Σταυραετού του Μαχαιρά» του Έφεδρου Ανθυπολοχαγού Γρηγορίου Αυξεντίου. Ο προδότης, σαν σύγχρονος εφιάλτης κατέδειξε την ακριβή θέση αυτής στους Άγγλους. ιαχρονισµός όµως υπήρξε και από την πλευρά του Αυξεντίου, ο οποίος σαν τους 300 του Λεωνίδα, πολέµησε µέχρις εσχάτων, αρνούµενος να παραδοθεί, µέχρις ότου κατάκαψαν το κρησφύγετο του µε αυτόν µέσα σφραγίζοντας έτσι το όνοµα του στο ένδοξο πάνθεον των Ηρώων. εξιοτεχνία και πρωτοτυπία όσο αφορά την κατασκευή αντάρτικων κρησφύγετων υπήρξε και σε οικίες στα ορεινά χωριά. Αυτά ήταν άψογα από πλευρά απόκρυψης αφού σπανιότατα ανακάλυπταν κάποια από αυτά οι κατακτητές λόγω της εφευρετικότητας των αγωνιστών που που τα κατασκεύαζαν κάτω από τα αναµµένα τζάκια µιας οικίας ή µέσα σε εξωτερικούςφούρνους(!). Η αποτυχία αντίληψης του ανορθόδοξου και παράτολµου πνεύµατος που διακατείχε τις αντάρτικες οµάδες της Ε.Ο.Κ.Α. και η ψευδαίσθηση των Άγγλων για ασφάλεια εξαιτίας αυτού, ήταν καταλυτική για την επιτυχή έκβαση του απελευθερωτικού αγώνα. Όσο αφορά την οργάνωση της Ε.Ο.Κ.Α. υπήρχαν στοιχεία τροφοδοσίας, συνδέσµων και ένα οργανωµένο σύστηµα συλλογής πληροφοριών. Η αλληλογραφία των αντάρτικων οµάδων µε τον τοµεάρχη (τον υπεύθυνο αξιωµατικό του τοµέα δράσης της οµάδος), αλλά και του τοµεάρχη µε τον αρχηγό, διαµέσου των συνδέσµων, ήταν νευραλγικής σηµασίας, τόσο για τον έλεγχο των επιχειρήσεων (οπλισµός, πυροµαχικά, έγκριση σχεδίων, υπόδειξη στόχων, διακοπή επιχειρήσεων, ενέργειες αντιπερισπασµού κ.α.) όσο και για την εσωτερική ασφάλεια της ίδιας της Οργάνωσης (διαρροές, εκτέλεση προδοτών, αντικατασκοπεία). Οι αντάρτες καθόλη την διάρκεια του αγώνα είχαν την καθολική και ανεπιφύλακτη υποστήριξη από τον πληθυσµό ο οποίος είτε ως ρόλο τροφοδότη προµήθευε τους µαχητές µε οπλισµό, πυροµαχικά και κυρίως µε τρόφιµα, είτε ως ρόλο πληροφοριοδότη ενηµέρωνε για οποιασδήποτε κινήσεις Αγγλικών στρατευµάτων, για στόχους ευκαιρίας κ.τ.λ. Η συµπαράσταση του λαού ήταν καθοριστικότατη και αξιοσηµείωτη. εν ήταν λίγες οι περι- του ΛΣΙΙας Μιλτιάδους Νικολάου πτώσεις όπου τύχαιναν βασανιστήρια, ανακρίσεις και αντίποινα επειδή είχαν βοηθήσει τους, κατά των Άγγλων λεγόµενα, "τροµοκράτες". Αυτό όµως απλώς χαλύβδωνε την θέληση του λαού για ελευθερία ο οποίος υποστήριζε τον αγώνα όπως µπορούσε,όπως για παράδειγµα ο ανάπηρος εκ γενετής Γιάννης Μακρυγιάννης, ο οποίος απέκρυπτε την αλληλογραφία της Οργάνωσης στο αναπηρικό του αµαξάκι. Οι επιχειρήσεις της Ε.Ο.Κ.Α. συνεχίστηκαν µε σφοδρότητα καθόλη την τετραετία του έως την λήξη του αγώνα και την τελική νίκη των αντάρτικων οµάδων, οι οποίοι βάσιζαν την τακτική τους σε ισχυρά και πολύ καλά προπαρασκευασµένα κτυπήµατα µικράς διαρκείας, στην ταχύτατη διαφυγή και αµέσως στην επικράτηση απόλυτης ηρεµίας στην περιοχή. Οι συνεχείς δολιοφθορές κυβερνητικών και στρατιωτικών εγκαταστάσεων, οι προσβολές στρατιωτικών καταυλισµών, αστυνοµικών σταθµών, στρατιωτικών φαλαγγών και γενικά όλες οι επιχειρησιακές επιτυχίες της Ε.Ο.Κ.Α. προκάλεσαν φοβερό εκνευρισµό, αµηχανία και σοβαρές απώλειες στον Αγγλικό στρατό, ο οποίος αντίδρασε µε πολυήµερους κατ' οίκο περιορισµούς και τεράστιες αντι-ανταρτικές επιχειρήσεις. Οι αντιδράσεις αυτές των Άγγλων, προκάλεσαν αρκετές απώλειες από την πλευρά της Οργάνωσης όπου αρκετά νεαρά παλικάρια βρήκαν τον θάνατο όπως ο Μάρκος ράκος, ο Φώτης Πίττας, ο Κυριάκος Μάτσης και ο δεκαεννιάχρονος Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο οποίος έγραψε στην µητέρα του αντικρίζοντας την αγχόνη περιµένοντας την εκτέλεση του: «θα πάρω µια ανηφοριά, θα πάρω µονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια, που πάνε στην Λευτεριά». Ο απελευθερωτικός αγώνας του υπήρξε πολυαίµατος, σκληρός, αλλά και αναγκαίος. ιότι εάν δεν πότιζαν τα πάτρια εδάφη µε το αίµα τους όλοι οι εθνοµάρτυρες και αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α., το κράτος και η ηµοκρατία της Κύπρου, δεν θα υφίστατο σήµερα. Και ο Κυπριακός λαός δεν θα απολάµβανε τους καρπούς της Ελευθερίας, έστω και εάν αυτή είναι διχοτοµηµένη... Ο Θεός και η Πατρίδα µε καλούν πατέρα. Ζητώ την ευχή σου. -Μάρκος ράκος- Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας,αλλά ζωντανόν δεν θα µε πιάσουν. -Γρηγόρης Αυξεντίου- Εγώ δεν θα ζήσω, θα σκοτωθώ για την ελευθερία της Κύπρου. -Στυλιανός Λένας- Ου περί χρηµάτων τον αγώνα ποιούµεθα αλλά περί αρετής. -Κυριάκος Μάτσης- Λυπούµαι που δεν θα δώ την Κύπρο µας ελεύθερη. Όµως δε µας φοβίζει ο θάνατος, γιατί η ζωή είναι περιττή µέσα στην σκλαβιά. -Ανδρέας ηµητρίου-