Ομιλία στην εκδήλωση: «Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι και οι εξελίξεις στην περιοχή» Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης

Transcript

1 Ομιλία του Θέμη Στοφορόπουλου, πρέσβη επί τιμή, στην εκδήλωση της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) και της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), την Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013, με θέμα: «Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι και οι εξελίξεις στην περιοχή» Ευχαριστώ πολύ την και την Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη. Είναι για μένα πολύ τιμητικό που με κάλεσαν να μιλήσω στη σημερινή εκδήλωση. Το θέμα μας είναι: «Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι και οι εξελίξεις στην περιοχή». Είμαι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, αλλά δεν θα μιλήσω εκ μέρους της. Πρέπει επίσης να σας πω πώς δεν είμαι εμπειρογνώμων της περιοχής δεν είμαι αφρικανολόγος. Στην Ελληνική Διπλωματική Υπηρεσία δεν ειδικευόμαστε. Αυτό είναι και κακό και καλό. Το καλό είναι ότι κάνουμε διαφορετικά πόστα και αποκτούμε μια γενική εικόνα των πραγμάτων σε διαφορετικές χώρες αλλά και διεθνώς. Έτσι μπορώ να διαπιστώσω πως η παγκόσμια κατάσταση είναι όπως την περιέγραψε ο Λένιν πριν σχεδόν εκατό χρόνια είναι έτσι ακόμα περισσότερο, μετά τις ανατροπές και τις παλινορθώσεις των ετών Η ανθρωπότητα διέρχεται το στάδιο του ιμπεριαλισμού, ανώτατου σταδίου του καπιταλισμού, κυριαρχούν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και τα μεγάλα κράτη που συνδέονται με αυτούς. Μεταξύ αυτών των διεθνών δυνάμεων, των ιμπεριαλιστών, υπάρχει ανταγωνισμός (κάποτε και σύμπραξη) με αντικείμενα αγορές, πρώτες ύλες, πηγές ενέργειας, οδούς και αγωγούς μεταφοράς.όργανα του βασικού ιμπεριαλισμού, του οικονομικού, είναι ο πολιτικός ιμπεριαλισμός και ο πολιτισμικός, που σκοπό έχουν να θέσουν υπό έλεγχο τη βούληση άλλων λαών. Σε όλα σχεδόν τα μικρότερα κράτη κυριαρχούν κεφαλαιοκράτες που έχουν κοινά συμφέροντα με τους ιμπεριαλιστές των μεγάλων κρατών. Και είναι φυσικό ο ιμπεριαλισμός να κυριαρχεί και μέσα στους διεθνείς οργανισμούς, παγκόσμιους και περιφερειακούς, αφού κυριαρχεί έξω από αυτούς. Στα χρόνια που υπηρέτησα είχα, επίσης, την ευκαιρία να δω την εμφάνιση (ή επανεμφάνιση) του ισλαμισμού. Πρόκειται για κίνημα που στηρίζεται σε άκρως σκοταδιστική ερμηνεία του Ισλάμ. Τον ισλαμισμό γέννησε ο ιμπεριαλισμός. Είναι γνωστή η ιστορία του Μπιν Λάντεν στο Αφγανιστάν. Τον ισλαμισμό προκάλεσε επίσης η συμπεριφορά του Ισραήλ, του εβραϊκού κράτους. Έζησα από κοντά την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο το Ο Μπιν Λάντεν έχει δηλώσει ότι την ιδέα της αεροπορικής επίθεσης στους δίδυμους πύργους τη συνέλαβε όταν είδε στην τηλεόραση την ισραηλινή αεροπορία να βομβαρδίζει τυφλά τις πολυκατοικίες της Δυτικής Βηρυτού. Και οι επιθέσεις αυτοκτονίας των Ισλαμιστών έχουν σαν πρότυπο την επίθεση αυτοκτονίας Λιβανέζων Σιιτών εναντίον Αμερικανών πεζοναυτών, πάλι στη Βηρυτό, το Εκ των υστέρων, οι ιμπεριαλιστές ανακάλυψαν ότι τους συμφέρει ο ισλαμισμός, για να τον χρησιμοποιούν ως πρόσχημα ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Ο ιμπεριαλισμός και οι άρχουσες καπιταλιστικές τάξεις στα μικρότερα κράτη βρίσκουν χρήσιμο τον ισλαμισμό και ως δικαιολογία για την κατα πίεση των λαών. Από τη μεριά του, ο ισλαμισμός χρειάζεται τον ιμπεριαλισμό, τον οποίο εμφανίζει ως νέα Σταυροφορία. Η κυρίαρχη εξήγηση για την επέμβαση στο Μάλι είναι ότι γίνεται για τη δημοκρατία, τη σταθερότητα στην περιοχή και, βέβαια, για την καταπολέμηση της ισλαμιστικής τρομοκρατίας. Ας δούμε αυτούς τους ισχυρισμούς και πόσο αληθινοί είναι. Ίσως τίποτα δεν δείχνει τόσο τον προσχηματικό χαρακτήρα της κρα τούσας ανάλυσης στη Δύση όσο το ότι αποδίδει σε ένα και μόνον άνθρωπο την αφετηρία ολόκληρης της εξελισσόμενης τραγωδίας στο Μάλι. Ο ένας και μόνος αυτός άνθρωπος είναι ο Τουαρέγκ Μπιλάλ Αγκ Σερίφf. Αυτός επέστρεψε τον Οκτώβριο του 2011 από τη Λιβύη όπου, όπως λένε, είχε «ριζοσπαστικοποιηθεί». Αυτός, λένε, είναι που αναζωπύρωσε το κοσμικό, μη θρησκευτικό, κίνημα των Τουαρέγκ, για ανεξαρτησία ή αυτονομία της περιοχής του Βόρειου Μάλι, που οι Τουαρέγκ ονομάζουν Azawád, από το όνομα κοίτης χειμάρρου μεταξύ Μάλι και Νίγηρα (της χώρας, όχι του ποταμού). Την περιοχή αυτή οι Τουαρέγκ ονομάζουν και «γη της νομαδικής κτηνοτροφίας». Ας τα συγκρατήσουμε αυτά, γιατί είναι χαρακτηριστικά του ενιαίου της περιοχής αυτής του Μάλι και του Νίγηρα. Elxis CMS Σελίδα 1 / 5

2 Για το θέμα μας, έχει σημασία και το ότι οι Τουαρέγκ είναι κτηνο τρόφοι, νομάδες στη Σαχάρα, σε ένα μεγάλο χώρο όπου σύνορα ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Όπως έχει σημασία ότι οι Τουαρέγκ ζουν κυρίως στο Μάλι και στο Νίγηρα (με μικρότερες ομάδες τους στην Μπουρκίνα Φάσο, στην Αλγερία και στη Λιβύη). Τον Μπιλάλ Αγκ Σερίφ πάλι κατηγορούν προσωπικά διότι έκανε συμμα χία με ένα ισλαμιστικό κίνημα των Τουαρέγκ του Βόρειου Μάλι, τους «Υπερασπιστές της Πίστης». Ο τότε Πρόεδρος του Μάλι, Τουανί Τουρέ, έστειλε στρατό στο Βορρά για να υποτάξει τους Τουαρέγκ. Στις 21 Μαρτίου του 2012, άνδρες κυβερνητικών μονάδων, που είχαν λάβει μέρος στις επιχειρήσεις αυτές, στασίασαν κοντά στο Μπαμακό, την πρωτεύουσα του Μάλι.. Κατηγορούσαν τους ανωτέρους τους και τους κυβερ νητικούς αξιωματούχους ότι δεν εφοδίαζαν το στράτευμα στο Βορρά. Ήταν τέτοια η γενική απαξίωση στην οποία είχε ο λαός το καθεστώς Τουρέ, ώστε ο ίδιος το έσκασε τη νύχτα από το Προεδρικό Μέγαρο και αργό τερα παραιτήθηκε. Έτσι κι αλλιώς, η δεύτερη και τελευταία πενταετής θητεία του έφθανε στο τέλος της. Η Γαλλία, της οποίας το Μάλι είναι πρώην αποικία, είχε υποστηρίξει τον Τουρέ, όπως και τους προκατόχους του, από το 1968, που ένα φιλογαλλικό στρατιωτικό πραξικόπημα ανέτρεψε τον προοδευτικό Πρόεδρο Μοντίμπο Κέιτα. Η Δύση έφερνε το Μάλι σαν παράδειγμα δημοκρατικού αφρικανικού κράτους, αφού, από το 1991, υπήρχε πολυκομματισμός, γινό ντουσαν εκλογές, η κυβέρνηση είχε και γυναίκες υπουργούς (το 2011 και πρωθυπουργό), λειτουργούσαν Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η χώρα είχε γίνει τουριστικός προορισμός και τόπος οργάνωσης μουσικών φεστιβάλ. Όμως η αλήθεια ήταν πολύ διαφορετική. Οι προεδρικές εκλογές δεν ήσαν γνήσιες. Το σύνθημα του Προέδρου Τουρέ «διακυβέρνηση με γενική συναίνεση», με consensus, ήταν ευφημισμός για την κατάργηση κάθε πολιτικής συζήτησης. Δημοσιογράφοι φυλακίζονταν και οι συνάδελφοί τους φοβόντουσαν να κάνουν κριτική στο πρόγραμμα του Προέδρου. Οι συνεργάτες του άρπαζαν όσα σπίτια τους άρεσαν και πετούσαν έξω τους ιδιοκτήτες, οι δικαστές έβγαζαν αποφάσεις ανάλογα με το ποιος τους λάδωνε περισσότερο, οι αστυνομικοί εκβίαζαν για να αποσπούν χρήματα. Το κενό κάλυπταν «αγανακτισμένοι πολίτες», βιτζιλάντες, που περιέλουζαν με πετρέλαιο υπόπτους για κλοπή και τους έβαζαν φωτιά. Ισλαμικές ομάδες εμπόδιζαν την πραγματική βελτίωση της θέσης των γυναικών και την εξέλιξη του οικογενειακού δικαίου. Ο «εκσυγχρο νισμός» στο Μάλι ήταν ψεύτικος, μια βιτρίνα για να εισπράττουν την ξένη βοήθεια ο Πρόεδρος και οι δικοί του. Δημιουργήθηκε στο Μάλι μια άρχουσα τάξη εκμεταλλευτών του λαού. Ήταν αυτή η τάξη που καταχρα ζόταν την ξένη βοήθεια, αφήνοντας το λαό στη φτώχεια και στον αναλφα βητισμό. Τα στελέχη του καθεστώτος έφθασαν να κλέβουν τα εκατομμύρια δολάρια που έστελνε το Παγκόσμιο Ταμείο για την Καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας. Όταν, το 2006, οι Τουαρέγκ ξεσηκώθηκαν για μια ακόμη φορά (γιατί υπάρχουν πολλά προηγούμενα) ο Πρόεδρος Τουρέ προσπάθησε να μπαλώσει την κατάσταση, αποσύροντας το στρατό από το Βόρειο Μάλι. Παρέμεινε, όμως η τρομερή φτώχεια της περιοχής. Το Μάλι είναι από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου και το βόρειο τμήμα είναι το φτωχότερο της χώρας. Μετά το πραξικόπημα της 21 Μαρτίου 2012 και την πτώση του Τουρέ, την εξουσία ανέλαβε μια στρατιωτική χούντα, με επικεφαλής το Λοχαγό Σανόγκο, που είχε εκπαιδευθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η χούντα χρησιμοποίησε τη συνηθισμένη δικαιολογία ότι ήθελε να αποκαταστήσει την πραγματική δημοκρατία. Ο λαός δεν αντέδρασε. Αντέδρασαν όμως οι ΗΠΑ, διότι έπρεπε να δείξουν την προσήλωσή τους στους δημοκρατικούς τύπους. Μήπως η διάδοση των τύπων της αστικής δημοκρατίας δεν είναι πρόσχημα για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό; Και, φυσικά, αντέδρασαν και οι άλλοι Δυτικοί, παγώνοντας και αυτοί το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας που δίνουν στο Μάλι. Ανέστειλαν τη συμμετοχή του Μάλι περιφερειακοί οργανισμοί, όπως η Οικονομική Κοινότητα των Χωρών της Δυτικής Αφρικής και η Αφρικανική Ένωση. Μάλιστα, η Οικονομική Κοινότητα της Δυτικής Αφρικής απείλησε με οικονομικές κυρώσεις ή και με στρατιωτική επέμβαση, αν το Μπαμακό δεν αποκαθιστούσε τη «συνταγματική διακυβέρνηση». Οι εξωτερικές πιέσεις ανάγκασαν τη χούντα να θέσει πάλι το Σύνταγμα σε εφαρμογή και να αρχίσει σταδιακή μεταβίβαση της εξουσίας σε πολιτικές αρχές. Ο Ντιονκουντά Τραορέ ανέλαβε ως πολιτικός μεταβατικός Πρόεδρος. Είναι όμως χαρακτηριστικό των συνθηκών που επικρατούν στο Μάλι ότι, στις 21 Μαΐου 2012, όχλος υποστηρικτών της χούντας μπήκε στο προεδρικό γραφείο και έδειρε τον Πρόεδρο μέχρι αναισθησίας. Ο Τραορέ πήγε για νοσηλεία στο Παρίσι, όπου έμεινε δύο μήνες. Προηγουμένως, στις 6 Απριλίου 2012, το κίνημα του Μπιλάλ Αγκ Σερίφ είχε δηλώσει πως το Αζαβάντ θα ήταν εφεξής ανεξάρτητο. Elxis CMS Σελίδα 2 / 5

3 Μετά τη δήλωση αυτή, μεγάλος αριθμός ισλαμιστών μπήκε από το εξωτερικό στο Βόρειο Μάλι για να ενωθεί με τους ισλαμιστές Τουαρέγκ. Οι ισλαμιστές Τουαρέγκ συμμάχησαν με ομοϊδεάτες τους που ήρθαν απ έξω. Συμμάχησαν στη βάση του ισλαμισμού και όχι του αγώνα για την ανεξαρ τησία του Αζαβάντ. Έτσι βρέθηκε απομονωμένο το χωριστικό και κοσμικό, μη θρησκευτικό, κίνημα του Αγκ Σερίφ. Στις 11 Ιανουαρίου 2013, ο Πρόεδρος Ολάντ ανακοίνωσε πως η Γαλλία, ανταποκρινόμενη σε αίτημα του Προέδρου του Μάλι, θα έστελνε στρα τιωτικές δυνάμεις στην πρώην αποικία της «για να πολεμήσουν [όπως είπε ο κ. Ολάντ], τρομοκρατικά στοιχεία που έρχονται από το Βορρά». «Σήμερα», δήλωσε ο Γάλλος Πρόεδρος, «κινδυνεύει η ίδια η ύπαρξη του Μάλι, χώρας φίλης της Γαλλίας». Αμέσως μετά άρχισαν οι γαλλικοί βομβαρδισμοί. Πόσο πειστική είναι αυτή η επίκληση της τρομοκρατίας ως κινδύνου για το Μάλι και για την περιοχή; Τον Οκτώβριο του 2012, ο Πρόεδρος Ολάντ διαβεβαίωνε πως η βοήθεια της χώρας του στον αγώνα κατά των ισλαμιστών στο Μάλι θα περιορι ζόταν στην αποστολή χρημάτων, ρούχων και ιματισμού για τον ντόπιο στρατό. Βέβαια, ο κ. Ολάντ γενικά δεν έχει δείξει ιδιαίτερη συνέπεια. Τι όμως συνέβη πράγματι; Οι Γάλλοι στρατιωτικοί προβάλλουν τη δικαιολογία ότι οι ισλαμιστές κινήθηκαν προς Νότο, για να καταλάβουν ένα αεροδρόμιο κοντά στην πόλη Μόπτι. Αυτό, ισχυρίζονται, θα τους επέτρεπε να λαμβάνουν εφόδια αεροπορικώς, από μεγάλα φορτηγά αεροπλάνα. Υποτίθεται ότι θα ήσαν έτσι σε θέση να προχωρήσουν για να καταλάβουν την πρωτεύουσα Μπαμακό. Όμως, η κίνηση των ισλαμιστών προς το Μάλι πρέπει μάλλον να ερμηνευθεί σαν άσκηση πίεσης επί της κυβέρνησης, σε σχέση με συνο μιλίες που είχαν μαζί της οι αντάρτες εκείνη την εποχή στο Ουαγκαντούγκου, πρωτεύουσα της γειτονικής Μπουρκίνα Φάσο. Είναι η Αμερική που αρχικά χρησιμοποίησε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους, μιλώντας για μεγάλο τρομοκρατικό κίνδυνο. Ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Πανέτα τόνιζε: «Έχουμε την ευθύνη να εξασφαλίσουμε πως η Αλ Κάιντα δεν θα εγκαταστήσει μια βάση επιχειρήσεων στη Βόρειο Αφρική και στο Μάλι. Μπορεί τώρα να μη σχεδιάζουν να επιτεθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη, αλλά αυτός παραμένει ο τελικός τους στόχος»! Την άνοιξη του 2012, ο Κρίστοφερ Κουνς, Πρόεδρος της Υποεπιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας για την Αφρική, εκτιμούσε ότι «το Βόρειο Μάλι είχε γίνει η μεγαλύτερη περιοχή στον κόσμο που ελέγχεται από εξτρεμιστές». Είναι φανερό πως οι εκτιμήσεις αυτές σκοπό έχουν να εξηγήσουν αμερικανικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όχι ειδικά στο Μάλι (όπου επεμβαίνει η Γαλλία σύμφωνα με «κατανομή έργου») αλλά σε ολόκληρη την περιοχή. Οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν, με περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο δολάρια από το 2005, ένα «Διασαχαρικό Αντιτρομοκρατικό Συνεταιρισμό». Πληρώνουν επίσης για μια «Διασαχαρική Επιχείρηση Μόνιμης Ειρήνης». Το βασικό, όμως, αντικείμενο του αμερικανικού ενδιαφέροντος στην περιοχή είναι η Νιγηρία, η χώρα με το μεγαλύτερο πληθυσμό (150 εκ.) και τη μεγαλύτερη παραγωγή πετρελαίου νότια από τη Σαχάρα. Στη Νιγηρία δρα ιθαγενής ομάδα Τζιχαντιστών-Σαλαφιστών, η Μπόκο Χαράμ, που σημαίνει «ο εκδυτικισμός είναι αμαρτωλός». Οι αλλοδαποί ισλαμιστές, που ενώθηκαν με τους ιθαγενείς ισλαμιστές στο Βόρειο Μάλι, ανήκουν σε δύο οργανώσεις. Η πρώτη ονομάζεται «Κίνημα για Ενότητα και Τζιχάντ στη Δυτική Αφρική». Είναι μια περιφε ρειακή οργάνωση που σκοπό έχει την υπέρβαση των φυλετικών διακρίσεων (Αράβων, Βερβέρων όπως οι Τουαρέγκ, και Μαύρων Αφρικανών) για τους σκοπούς του ιερού πολέμου, του Τζιχάντ. Τα μέλη της οργάνωσης αυτής, προέρχονται από τη Μαυριτανία και τη Βόρειο Νιγηρία. Η δεύτερη οργάνωση ονομάζεται «Αλ Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ». Είναι μια οργάνωση σαλαφιστών της Αλγερίας. Το 2007 έγινε μέρος του δικτύου οργανώσεων του Μπιν Λάντεν (έτσι λένε τα Δυτικά ΜΜΕ). Θυμίζω ότι το Μάλι συνορεύει δυτικά με τη Σενεγάλη, βορειοδυτικά με τη Μαυριτανία, βορειοανατολικά με την Αλγερία, ανατολικά με το Νίγηρα, και νότια με τη Μπουρκίνα Φάσο, την Ακτή του Ελεφαντοστού και τη Γουϊνέα. Αρκετές από αυτές τις χώρες έχουν ή είχαν καταστάσεις ανάλογες με αυτές που ζει το Μάλι. Στη Μαυριτανία υπήρχαν ισλαμιστές μαχητές που συνδέονταν με την Αλ Κάιντα. Στο Νίγηρα, οι Τουαρέγκ έχουν επανειλημμένα ξεσηκωθεί, ζητώντας ανεξαρτησία, όπως και οι ομοεθνείς τους στο Μάλι. Στην Αλγερία, η ισλαμική εξέγερση της δεκαετίας του 90 είχε του λάχιστον εκατό χιλιάδες νεκρούς. Ομάδες ισλαμιστών παραμένουν ενεργές σε ορισμένα σημεία της χώρας, περιλαμβανομένης της ερήμου που συνο ρεύει με το Μάλι. Η Αλγερία έχει κλείσει τα σύνορά της στην περιοχή αυτή και έχει αναπτύξει εκεί στρατιωτικές δυνάμεις, ενώ Elxis CMS Σελίδα 3 / 5

4 επιτρέπει υπερ πτήσεις πολεμικών αεροσκαφών της Γαλλίας για τους σκοπούς της επέμ βασής της στο Μάλι. Και η Μαυριτανία έχει λάβει μέτρα στα σύνορά της. Το Μάλι, εξάλλου, βρίσκεται πάνω σε έναν από τους κύριους δρόμους του λαθρεμπορίου από την Αφρική στην Ευρώπη. Λαθρεμπόριο ναρκωτικών, τσιγάρων, αλλά και ανθρώπων. Στο λαθρεμπόριο είναι μπλεγμένοι και ισλαμιστές. Τι, όμως, είναι αυτοί οι ισλαμιστές, στο Βόρειο Μάλι και στις άλλες χώρες της περιοχής; Είναι πάμπτωχοι και άνεργοι νέοι, με πολύ περιο ρισμένη πληροφόρηση. Είδαν, όμως, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη και τώρα στη Συρία και στο Μάλι. Οι μαχητές στο Βόρειο Μάλι κατηγορούνται (σωστά, όπως φαίνεται) για τις γνωστές πρακτικές του ισλαμισμού. Για λιθοβολισμούς μοιχών, ακρωτηριασμούς κλεφτών, απαγόρευση μουσικής. Κατηγορούνται (πάλι σωστά) για καταστροφή μνημείων στο Τιμπουκτού. Όμως, χωρίς τον ιμπεριαλισμό, το κίνημα στο Αζαβάντ δεν θα είχε πάρει τόσο έντονο ισλαμιστικό χαρακτήρα. Και, ειδικότερα, χωρίς τη γαλλική επέμβαση, δεν θα είχαν εκτυλιχθεί τα γεγονότα της 16 ης Ιανουαρίου του 2013 κοντά στο Ιν Αμένας, στα σύνορα Αλγερίας-Λιβύης. Τότε, μια ένοπλη ισλαμιστική ομάδα, που εδρεύει στο Μάλι, κατέλαβε τις εκεί μεγάλες εγκαταστάσεις παραγωγής φυσικού αερίου και συνέλαβε ομήρους, αντιδρώντας στη γαλλική επίθεση. Όταν ο αλγερινός στρατός αρνήθηκε να διαπραγματευθεί και επιτέθηκε στις εγκαταστάσεις, σκοτώθηκαν 38 όμηροι και 29 ισλαμιστές. Η γαλλική κυβέρνηση δεν μπορεί να αγνοεί πόσο αντιπαραγωγική είναι η στρατιωτική της επιχείρηση, πόσο μπορεί να της δημιουργήσει προ βλήματα και μέσα στη Γαλλία, όπου ζουν 5 εκατομμύρια μουσουλμάνοι, οι περισσότεροι από τη Βόρειο και Δυτική Αφρική. Γιατί, λοιπόν, επιτίθεται με αεροπορικές δυνάμεις και πεζικό, έχοντας ήδη θύματα; Μια εξήγηση είναι τα ποσοστά δημοτικότητας του Προέδρου Ολάντ στη Γαλλία, τα οποία πράγματι εκτινάχθηκαν από το 40 στο 63%, αμέσως μόλις έγινε η επέμβαση. Τα πραγματικά όμως αίτια τα δείχνει η εικόνα στην πρόσκληση για τη σημερινή εκδήλωση και αν την έχετε δει ίσως δεν χρειάζονται όλα όσα σας λέω εγώ. Ο άμεσος λόγος της ιμπεριαλιστικής επέμβασης είναι τα γαλλικά οικονομικά συμφέροντα σε σχέση με το ουράνιο και τα άλλα μεταλλεύματα στην έρημο του Βόρειου Νίγηρα, που αποτελεί, όπως είπαμε, ενιαία περιοχή με το Βόρειο Μάλι. Για να αναφέρουμε μια γαλλική πηγή, ο Στεφάν Λομ, επικεφαλής της γαλλικής περιβαλλοντικής ομάδας πίεσης Πυρηνικό Παρατηρητήριο, έχει επισημάνει ότι αποκλειστικός σκοπός της επέμβασης είναι να εξασφα λισθεί ουράνιο για τους γαλλικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες. Στη Γαλλία, το 75% του ηλεκτρισμού προέρχεται από πυρηνική ενέργεια. Ούτε πρέπει να ξεχνάμε ότι η Γαλλία είναι πυρηνική δύναμη. Η γαλλική εταιρεία ARÉVA (εταιρία πυρηνικής ενέργειας) βγάζει ουράνιο στο Νίγηρα τα τελευταία πενήντα χρόνια. Όχι χωρίς αντίσταση. Παραδείγματος χάριν, εδώ και αρκετόν καιρό, «ισλαμιστές» (έτσι, τουλάχιστον, τους λένε τα δυτικά ΜΜΕ) κρατάνε ομήρους, στο Μάλι, τέσσερις υπαλλήλους της εταιρείας ARÉVA. Σε ολόκληρο τον κόσμο, μόνον ο Καναδάς και η Αυστραλία παρά γουν περισσότερο ουράνιο από το Νίγηρα. Και το Μάλι έχει μεγάλα κοιτάσματα ουρανίου, όπως έχει και υδρο γονάνθρακες. Το κοίτασμα Ταουντενί στο Βόρειο Μάλι είναι το μεγαλύ τερο κοίτασμα πετρελαίου στην Αφρική. Καλύπτει ένα μεγάλο μέρος του Βόρειου Μάλι και ένα μικρό μέρος της Μαυριτανίας και της Νότιας Αλγερίας. Το Μάλι προσφέρεται ως στρατηγική οδός για την εξαγωγή, προς τη Δύση, πετρελαίου και φυσικού αερίου της υποσαχάριας Αφρικής. Υπάρχει δυνατότητα να συνδεθεί το κοίτασμα Ταουντενί με τις ευρωπαϊκές αγορές, μέσω Αλγερίας. Δεν σταματάνε εδώ τα πλούτη του υπεδάφους του Μάλι. Διαθέτει χρυσό, διαμάντια, σιδερομετάλλευμα, βωξίτη και μαγγάνιο, ειδικά δε στο Βόρειο Μάλι, μόλυβδο, ψευδάργυρο, λίθιο, σχιστόλιθο για πετρέλαιο (shale bitumen), λιγνίτη, ορυκτό αλάτι και διατομίτες (από απολιθωμένα φύκια). Βέβαια, η παραγωγή των περισσοτέρων από αυτά τα ορυκτά υπάρχει σήμερα μόνον σαν δυνατότητα. Οι στόχοι του ιμπεριαλισμού είναι εκτε νέστατοι στο χρόνο, αλλά και στο χώρο, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε και την κεντρική γεωγραφική θέση του Μάλι. Elxis CMS Σελίδα 4 / 5

5 Η Γαλλία δεν πολεμάει και δεν θέλει να πολεμάει μόνη της στο Μάλι. Στο πλευρό της είναι οι κυβερνητικές δυνάμεις της χώρας και η «Διεθνής Αποστολή Υποστήριξης στο Μάλι». Τη στρατιωτική αυτή δύναμη οργάνωσε η Οικονομική Κοινότητα των Χωρών της Δυτικής Αφρικής. Με την από φασή του 2815 του Δεκέμβρη 2012, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έδωσε την έγκρισή του για την ανάπτυξη αυτής της αφρικανικής δύναμης. Συμμετέχουν 21 αφρικανικές χώρες αλλά ουσιαστική μέχρι σήμερα συμβολή έχουν μόνον η Νιγηρία (για τους λόγους που είπαμε) και το Τσαντ (που συνορεύει με το Νίγηρα). Απροθυμία επικρατεί μέχρι τώρα και στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα εξακολουθεί να παίζει το ρόλο του υπηρέτη του ιμπερια λισμού για να βρίσκεται στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, έστω και τόσο χαμηλά. Αμέσως μόλις άρχισε η γαλλική επέμβαση, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών έκανε την κωμική δήλωση: «Είμαστε όλοι Γάλλοι» (μιμούμενος το πρωτοσέλιδο της Μοντ το Σεπτέμβρη του 2001: «Είμαστε όλοι Αμερικανοί»). Και η ελληνική κυβέρνηση στέλνει 4 Έλληνες αξιωματικούς για να εκπαι δεύσουν τις κυβερνητικές δυνάμεις του Μάλι πώς να σκοτώνουν τους εξεγερμένους. Elxis CMS Σελίδα 5 / 5