Περιεχόμενα. Πρόλογος... 9 Ένας καινούργιος φίλος Μήνυμα από τον Αντρέ Λουίζ... 17

Transcript

1 Περιεχόμενα Πρόλογος... 9 Ένας καινούργιος φίλος Μήνυμα από τον Αντρέ Λουίζ Στις Κατώτερες Σκοτεινές Ζώνες Ο Κλαρένσιο η συλλογική προσευχή Ο πνευματικός γιατρός θεραπεία Πολύτιμη συμβουλή Ο Λίζιας εξηγεί Διοικητική οργάνωση Το πρόβλημα της διατροφής Στο πάρκος ύδατος Μαθαίνοντας για το «Σπιτικό Μας» η Κατώτερη Σκοτεινή Ζώνη Με τον Υπουργό Επικουρίας Ο Κλαρένσιο εξηγεί η επίσκεψη της μητέρας μου Εμπιστευτική συζήτηση Το σπίτι του Λίζιας

2 18. Αγάπη, η τροφή των ψυχών η νεοφερμένη Αντιλήψεις για το σπίτι Ενδιαφέρουσα συζήτηση η ωριαία-ανταμοιβή η τέχνη να ακούς Μια σπαρακτική έκκληση Μια γενναιόδωρη πρωτοβουλία νέες προοπτικές Επιτέλους, εργασία Εν υπηρεσία η οπτασία του Φρανσίσκο Κληρονομιά και ευθανασία Ο Βρικόλακας Μαθαίνοντας για τη Βενεράντα Οι περίεργες παρατηρήσεις νεοαφιχθέντες από τις Κατώτερες Σκοτεινές Ζώνες Μια απροσδόκητη συνάντηση Το όνειρο η διάλεξη της Βενεράντα η οικογενειακή κατάσταση του Τομπίας Ζητώντας τη συμβουλή της κυρίας Λάουρα Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις Έκκληση για συμμετοχή στον αγώνα Το διάγγελμα του Κυβερνήτη Μια ανεπίσημη συζήτηση Το Έρεβος

3 45. Τα μουσικά πεδία η θυσία μιας γυναίκας η επιστροφή της κυρίας Λάουρα η συνάντηση για προσευχή στο σπίτι Επιστροφή στο σπίτι Κάτοικος του «Σπιτικού Μας»

4

5 Πρόλογος Είμαστε φθαρτοί. Αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουμε στην αληθινή πατρίδα μας. Μέχρι τότε περιπλανιόμαστε όπως ο Οδυσσέας, από ζωή σε ζωή, από εμπειρία σε εμπειρία, εγκλωβισμένοι στην πλάνη της μορφής. «Τους ανθρώπους» λέει ο Επίκτητος «ταράζουν όχι οι καταστάσεις που περνούν, αλλά οι ιδέες που έχουν γι αυτές. Ο θάνατος δεν είναι κάτι φοβερό. Το θάνατο κάνει φοβερό η ιδέα ότι είναι φοβερός». Ζούμε σε εποχή που αποθεώνεται η ατομικότητα και ο υλισμός. Ο σύγχρονος άνθρωπος γίνεται εγωκεντρικός και αρνείται την ουσιαστική επικοινωνία με τους άλλους. Ο εγκλωβισμός στον παρόντα κόσμο φτωχαίνει τραγικά τη ζωή. Της στερεί το πνευματικό της νόημα. Στην προαίρεση του ανθρώπου έγκειται να συναντήσει τον αρχηγό της ζωής και νικητή του θανάτου και όποιος τον συναντήσει και δημιουργήσει σχέση κοινωνίας μαζί του «θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει». Ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο θεάνθρωπος θυσιάστηκε και πέθανε, προετοιμάζοντας για τους ανθρώπους την αιώνια και ένθεη ζωή. 9

6 Στο «Σπιτικό Μας» παρακολουθούμε τη μετά θάνατον πορεία ενός γιατρού, ο οποίος μας συστήνεται με το όνομα Αντρέ Λουίζ. Ύστερα από πολλές ταλαιπωρίες προερχόμενες από δική του άγνοια, καταλήγει σε μια πνευματική κοινότητα τη δομή της οποίας μας περιγράφει ο συγγραφέας λεπτομερώς. Εκεί φτάνουν οι ψυχές των ανθρώπων ανάλογα με το βαθμό κατανόησής τους ή ανάλογα με την ηθική τους καθαρότητα. «Το θάνατο κανένας δεν πρέπει να φοβάται, εκτός αν είναι ανόητος και δειλός. Την αδικία πρέπει να φοβάται. Γιατί αν η ψυχή φτάσει στον Άδη με το βάρος των χειρότερων αδικημάτων, θα είναι γι αυτήν η μεγαλύτερη απ όλες τις συμφορές» (Πλάτων, Γοργίας). Αυτό το επίπεδο ύπαρξης, αόρατο στον κόσμο των ενσαρκωμένων, είναι ένας τόπος θεραπείας, κάθαρσης και μαθητείας με στόχο την αφύπνιση στο αληθινό νόημα της ζωής που είναι η αγάπη προς όλα τα έμβια όντα και η ανακούφισή τους από τον πόνο. Ο Αντρέ από μια άλλη θέαση κάνει έναν απολογισμό της ζωής του, κρίνει όλες τις αποκτηθείσες εμπειρίες, τις ιεραρχεί και τις αξιολογεί. Συνειδητοποιεί ότι σε κάθε ψυχή ανατίθεται μια αποστολή που έχει την ευθύνη να πραγματώσει. «Όταν ο εργάτης είναι έτοιμος η εργασία εμφανίζεται». η αποστολή αυτή δεν είναι μόνο η συλλογή εμπειριών αλλά κυρίως η αφαίρεση των πέπλων της συσκότισης του νου. Μέσα στις περιπέτειες του Αντρέ βλέπουμε τις περιπέτειες της δικής μας ψυχής και η κατανόησή μας διευρύνεται. Και μέσα από αυτή την κατανόηση προσεγγίζουμε την αγάπη, όχι ως συναίσθημα αλλά ως κατάσταση ύπαρξης. Το μήνυμα αυτού του βιβλίου είναι βαθιά αισιόδοξο. Μας δείχνει ότι στην πραγματικότητα αυτό που αποκαλούμε θάνατο είναι η απελευθέρωση από τον περιορισμό του σώματος και η μετάβαση σε ανώτερα επίπεδα συνείδησης. Το εγώ πεθαίνει οριστικά και γίνεται μια Ανάσταση σε ένα επίπεδο καθαρά πνευματικό και επομένως αιώνιο και άφθαρτο. 10

7 Ένας καινούργιος φίλος Σκοπός του προλόγου είναι να εκθειάσει τις αρετές του συγγραφέα, προβάλλοντας την προσωπικότητά του. Στην περίπτωση του παρόντος βιβλίου η κατάσταση είναι διαφορετική. Δεν υπάρχουν στοιχεία επί υλικού επιπέδου για το γιατρό επ ονόματι Αντρέ Λουίζ. Συχνά, η αληθινή γνώση και αγάπη προβάλλουν κάτω από το πέπλο της ανωνυμίας. Κατά τη διαδικασία της επανενσάρκωσης, προκειμένου να λυτρωθεί ο άνθρωπος από το επαίσχυντο παρελθόν του, τα παλαιά ονόματα σβήνουν και αντικαθίστανται από καινούργια. Όλα όσα συνέβησαν βυθίζονται σε μια προσωρινή κατάσταση λήθης, μια ευλογία του θείου Ελέους. Με τον ίδιο τρόπο, ένα πέπλο διαχώρισε την προηγούμενη ύπαρξη του Αντρέ Λουίζ. Γι αυτό το λόγο δε μπορούμε να παρουσιάσουμε το γιατρό και συγγραφέα με γήινους όρους. Τον παρουσιάζουμε ως έναν καινούργιο φίλο και αδελφό που ανήκει στην αιώνια ζωή. 11

8 Αντρέ Λουίζ Προκειμένου να μεταδώσει στους γήινους συντρόφους του τις πολύτιμες γνώσεις που αποκόμισε, ήταν αναγκαίο να απεκδυθεί ακόμα και το όνομά του. Αυτό έγινε για να μην πληγώσει τους αγαπημένους του που βρίσκονται ακόμα δέσμιοι στον κόσμο της ψευδαίσθησης. Αυτοί που θερίζουν τα ώριμα στάχυα, δεν πρέπει να προσβάλουν αυτούς που σπέρνουν πιο μακριά, ούτε να διαταράσσουν την πράσινη σοδειά που ακόμα ανθοφορεί. Είναι σαφές ότι αυτό το βιβλίο δεν είναι το μοναδικό στο είδος του. Και άλλοι έχουν περιγράψει τις συνθήκες ύπαρξης πέρα από τον τάφο. Όμως, μας χαροποιεί το γεγονός ότι έχουμε έλξει στους πνευματικούς μας κύκλους κάποιον που είναι σε θέση να μεταδώσει τις δικές του εμπειρίες. Δίνει όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες, ώστε να αποσαφηνίσει τους νόμους που διέπουν τις προσπάθειες αγαθοποιών πνευμάτων που εργάζονται σε επίπεδα ύπαρξης αόρατα στα ανθρώπινα μάτια. Σίγουρα σε κάποια σημεία στην αφήγηση θα γελάσετε, θα σας θυμίσω όμως ότι το ασυνήθιστο πάντα εκπλήσσει. Ποιός δε θα γελούσε μερικές δεκαετίες πριν ανακαλυφθούν στο άκουσμα της αεροπλοϊας, του ηλεκτρισμού ή του ραδιοφώνου. η έκπληξη, η αμφιβολία και η σύγχυση είναι συνήθεις καταστάσεις στους μαθητές που δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμα τη μαθητεία τους. Είναι φυσικό και δικαιολογημένο. Δε θα πρέπει όμως να επικρίνουμε την άποψη του γείτονά μας ακόμα και αν διαφωνούμε μ αυτόν. Ο κάθε αναγνώστης οφείλει να καταλήγει στα δικά του συμπεράσματα. θα αναφερθούμε στον βασικό στόχο της παρούσας εργασίας. 12

9 Το «Σπιτικό Μας» Το δόγμα του Πνευματισμού αναπτύσσεται ραγδαία με ολοένα και αυξανόμενο αριθμό ειδικών που εκδηλώνουν ενδιαφέρον για τις μεθόδους που εφαρμόζει και τα πειράματα που διενεργεί. Όμως, ο άνθρωπος δεν πρέπει να λησμονεί τον πρωταρχικό του σκοπό, που δεν είναι άλλος από την πνευματική του ανάπτυξη. Δεν αρκεί να ερευνούμε τα φαινόμενα, να προσκολλώμαστε σε δόγματα, να συλλέγουμε και να βελτιώνουμε στατιστικές ή να απολαμβάνουμε δημόσιας επιδοκιμασίας, όσο κι αν όλα αυτά είναι αξιέπαινα στο φυσικό επίπεδο. Το βασικό είναι να συνειδητοποιήσουμε τις άπειρες δυνατότητές μας και να τις θέσουμε στην υπηρεσία του καλού. Ο άνθρωπος δεν είναι εγκαταλειμένος στη γη. Είναι τέκνο θεού με υλικό σώμα, προορισμένος να μαθαίνει και να εξελίσσεται. Ο ανθρώπινος μόχθος αποτελεί ευκαιρία για πρόοδο. η ανταλλαγή με τον κόσμο του αοράτου είναι μια κίνηση ιερή που στοχεύει στην αποκατάσταση του αγνού χριστιανισμού. Κανείς δεν πρέπει να αμελεί τις υποχρεώσεις του στα πλαίσια του θεϊκού σχεδίου. Αγαπητέ αναγνώστη, ο Αντρέ Λουίζ έρχεται να μας πει ότι η μεγαλύτερη έκπληξη που μας περιμένει μετά το θάνατο είναι ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη συνείδησή μας. Εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι για τον προσωπικό μας παράδεισο, την παραμονή μας στο καθαρτήριο ή τον εγκλωβισμό σε σκοτεινές αβύσσους. Μας υπενθυμίζει ότι η γη αποτελεί ιερό τόπο μαθητείας, τον οποίο κανείς δε μπορεί να βεβηλώνει χωρίς να υποστεί τις συνέπειες. Φυλάξτε τα μαθήματα αυτού του βιβλίου βαθιά μέσα στην ψυχή σας. Μας υπενθυμίζουν ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να προσκολλάται στη γήινη ύπαρξη. Πρέπει να χρησιμοποιεί το δώρο της ζωής με ωφέλιμο τρόπο. η πορεία ενός χριστια- 13

10 Αντρέ Λουίζ νού θα πρέπει να καταλήγει στον χριστό. Μέχρι τότε έχουμε ανάγκη τον ΠνΕΥΜΑΤιΣΜΟ και την ΠνΕΥΜΑΤΟΚΡΑ- ΤιΑ, πάνω απ όλα όμως την ΠνΕΥΜΑΤιΚΟΤηΤΑ. Εμμάνουελ Pedro Leopoldo, Βραζιλία 3 Οκτωβρίου 1943 Ο Εμμάνουελ είναι ο πνευματικός οδηγός του Φρανσίσκο Κάντιντο Σαβιέρ. 14

11 Μήνυμα από τον Αντρέ Λουίζ η ζωή είναι μια αέναη πηγή που αναβλύζει και ο θάνατος δεν είναι παρά ένα φαινόμενο του κόσμου της ψευδαίσθησης. Ο μεγάλος ποταμός ακολουθεί τη δική του διαδρομή, προτού ενωθεί με την απεραντοσύνη της θάλασσας. Ομοίως, η ψυχή ακολουθεί διάφορα μονοπάτια, περνώντας από εξελικτικά στάδια που στοχεύουν στην τελειοποίησή της, πριν ενωθεί με τον Ωκεανό της Αιώνιας Σοφίας. Το κλείσιμο των ματιών αποτελεί ένα τέτοιο απλό γεγονός. Ο αποχωρισμός από το φυσικό σώμα δεν εγγυάται τη φώτιση, όπως ακριβώς η αλλαγή ενδύματος δε συνεπάγεται την κατανόηση των θεμελιωδών ζητημάτων της ζωής. Ω, μονοπάτια της ψυχής, μυστηριώδεις διαδρομές της καρδιάς! Ο άνθρωπος πρέπει να τα διασχίσει μέχρι τέλους, πριν αντικρίσει την Αιώνια Ζωή. Στη μακρά διαδικασία την πνευματικής εξέλιξης είναι σημαντικό να βιώνετε όλες τις συγκρούσεις με συνείδηση!... 15

12 Αντρέ Λουίζ Είναι αφελές να φαντάζεστε ότι το τράβηγμα του πέπλου που πραγματοποιείται με το θάνατο αρκεί για να συνειδητοποιήσετε το απροσμέτρητο. η ζωή δεν είναι παρά μια μόνο πράξη. Ένα σώμα ένα ένδυμα. Ένας αιώνας μια ημέρα. Ένα καθήκον μια εμπειρία. Ένας θριάμβος ένα απόκτημα. Ο θάνατος μια πνοή ανανέωσης. Πόσες ζωές, πόσα σώματα, πόσοι αιώνες, πόσα καθήκοντα, πόσοι θρίαμβοι, πόσοι θάνατοι ακόμα μας αναλογούν; Και όμως υπάρχουν φιλόσοφοι που μιλούν για τελεσίδικες αποφάσεις και καταστάσεις αμετάβλητες! Αλίμονο, παντού βρίσκουμε μορφωμένους που είναι πνευματικά αναλφάβητοι! Τον άνθρωπο πρέπει να τον διακρίνει μεγάλο σθένος προκειμένου να μαθητεύσει στο Ευαγγέλιο. Μένει μόνος με τον Διδάσκαλο, προσπαθώντας να επιτύχει σε δύσκολα μαθήματα που διδάσκονται σε μια αόρατη αίθουσα με ανείπωτα λόγια. Είναι πολύ μακρύ το επίπονο αυτό ταξίδι. Οι ταπεινές μας προσπάθειες προσφέρουν μια μικρή μόνο αναλαμπή αυτής της αλήθειας. Απευθύνομαι σε σας ως φίλος, που διατηρεί την ανωνυμία του από αγάπη. η συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας μοιάζει με εύθραυστο δοχείο, που δεν είναι ακόμα σε θέση να συγκρατήσει όλη την αλήθεια. Δε θα ταλαιπωρήσουμε κανέναν με την ιδέα της Αιωνιότητας. Ας γίνουν πρώτα τα δοχεία ανθεκτικά. Αφιερώνουμε αυτή τη σύντομη καταγραφή στους αδελφούς μας που κοπιάζουν να εξελιχθούν πνευματικά και κατανοούν, όπως εμείς, ότι «ο άνεμος πνέει όπου θέλει» (ιωάννης, 3:8) 16

13 Το «Σπιτικό Μας» Σ αυτό το σημείο φίλοι μου, σας εκφράζω τις ευχαριστίες μου και την ευγνωμοσύνη μου. η εκτίμηση, η συμπάθεια, η αγάπη και η χαρά είναι ιδιότητες της ψυχής. Από τα βάθη της ψυχής μου, εύχομαι να σας ευλογεί ο Κύριος. Αντρέ Λουίζ. 17