ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 1999 Έγγραφο συνόδου 2004 ΤΕΛΙΚΟ A5-0216/ Ιουνίου 2003 ***I ΕΚΘΕΣΗ σχετικά µε την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας 95/2/ΕΚ για τα πρόσθετα τροφίµων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών (COM(2002) 662 C5-0577/ /0274(COD)) Επιτροπή Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών Εισηγήτρια: María del Pilar Ayuso González RR\ doc PE

2 CODE1AM Υπόµνηµα για τα χρησιµοποιούµενα σύµβολα * ιαδικασία διαβούλευσης πλειοψηφία των ψηφισάντων **I ιαδικασία συνεργασίας (πρώτη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων **II ιαδικασία συνεργασίας (δεύτερη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων για έγκριση της κοινής θέσης πλειοψηφία των βουλευτών που αποτελούν το Κοινοβούλιο για απόρριψη ή τροποποίηση της κοινής θέσης *** Σύµφωνη γνώµη πλειοψηφία των βουλευτών που αποτελούν το Κοινοβούλιο εκτός από τις περιπτώσεις που µνηµονεύονται στα άρθρα 105, 107, 161 και 300 της Συνθήκης ΕΚ και στο άρθρο 7 της Συνθήκης ΕΕ ***I ιαδικασία συναπόφασης (πρώτη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων ***II ιαδικασία συναπόφασης (δεύτερη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων για έγκριση της κοινής θέσης πλειοψηφία των βουλευτών που αποτελούν το Κοινοβούλιο για απόρριψη ή τροποποίηση της κοινής θέσης ***III ιαδικασία συναπόφασης (τρίτη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων για έγκριση του κοινού σχεδίου (Η ενδεικνυόµενη διαδικασία στηρίζεται στη νοµική βάση που πρότεινε η Επιτροπή) Τροπολογίες σε νοµοθετικό κείµενο Στις τροπολογίες του Κοινοβουλίου η σήµανση γίνεται µε έντονους πλάγιους χαρακτήρες. Η σήµανση µε απλά πλάγια απευθύνεται στις τεχνικές υπηρεσίες και αφορά στοιχεία του νοµοθετικού κειµένου για τα οποία προτείνεται διόρθωση εν όψει της επεξεργασίας του τελικού κειµένου (για παράδειγµα, στοιχεία εµφανώς λανθασµένα ή που έχουν παραλειφθεί σε µια γλωσσική έκδοση). Αυτές οι προτάσεις διόρθωσης υπόκεινται στη συγκατάθεση των αρµόδιων τεχνικών υπηρεσιών. PE /21 RR\ doc

3 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Σελίδα ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΑ ΙΚΑΣΙΑΣ... 4 ΣΧΕ ΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ... 5 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ RR\ doc 3/21 PE

4 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΑ ΙΚΑΣΙΑΣ Με την από 29 Νοεµβρίου 2002 επιστολή της, η Επιτροπή υπέβαλε στο Κοινοβούλιο, σύµφωνα µε το άρθρο 251, παράγραφος 2, και το άρθρο 95 της Συνθήκης ΕΚ, την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας 95/2/ΕΚ για τα πρόσθετα τροφίµων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών (COM(2002) /0274 (COD)). Κατά τη συνεδρίαση της 4ης εκεµβρίου 2002, o Πρόεδρος του Κοινοβουλίου ανακοίνωσε ότι παρέπεµψε την εν λόγω πρόταση, για εξέταση επί της ουσίας, στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών και, για γνωµοδότηση, στην Επιτροπή Βιοµηχανίας, Εξωτερικού Εµπορίου, Έρευνας και Ενέργειας (C5-0577/2002)). Κατά τη συνεδρίασή της στις 9 εκεµβρίου 2002, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών όρισε εισηγήτρια την María del Pilar Ayuso González. Κατά τις συνεδριάσεις της στις 30 Απριλίου και 11 Ιουνίου 2003, η επιτροπή εξέτασε την πρόταση της Επιτροπής καθώς και το σχέδιο έκθεσης. Κατά την τελευταία ως άνω συνεδρίαση, η επιτροπή ενέκρινε το σχέδιο νοµοθετικού ψηφίσµατος µε 37 ψήφους υπέρ, 18 ψήφους κατά και καµία αποχή. Ήσαν παρόντες κατά την ψηφοφορία οι βουλευτές Caroline F. Jackson (πρόεδρος), Alexander de Roo, Mauro Nobilia και Guido Sacconi (αντιπρόεδροι), María del Pilar Ayuso González (εισηγήτρια), Jean-Louis Bernié, Hans Blokland, David Robert Bowe, John Bowis, Hiltrud Breyer, Dorette Corbey, Chris Davies, Avril Doyle, Anne Ferreira, Marialiese Flemming, Karl-Heinz Florenz, Pernille Frahm, Cristina García-Orcoyen Tormo, Laura González Álvarez, Robert Goodwill, Françoise Grossetête, Cristina Gutiérrez Cortines, Jutta D. Haug (αναπλ. Béatrice Patrie), Marie Anne Isler Béguin, Hedwig Keppelhoff-Wiechert (αναπλ. Martin Callanan), Christa Klaß, Hans Kronberger, Bernd Lange, Paul A.A.J.G. Lannoye (αναπλ. Patricia McKenna), Peter Liese, Giorgio Lisi (αναπλ. Raffaele Costa), Torben Lund, Jules Maaten, Μινέρβα Μελποµένη Μαλλιώρη, Jorge Moreira da Silva, Emilia Franziska Müller, Rosemarie Müller, Riitta Myller, Giuseppe Nisticò, Ria G.H.C. Oomen- Ruijten, Marit Paulsen, Frédérique Ries, Dagmar Roth-Behrendt, Yvonne Sandberg-Fries, Karin Scheele, Ursula Schleicher (αναπλ. Horst Schnellhardt), Inger Schörling, Jonas Sjöstedt, María Sornosa Martínez, Catherine Stihler, Astrid Thors, Αντώνιος Τρακατέλλης, Kathleen Van Brempt, Peder Wachtmeister και Phillip Whitehead. Η Επιτροπή Βιοµηχανίας, Εξωτερικού Εµπορίου, Έρευνας και Ενέργειας αποφάσισε στις 23 Ιανουαρίου 2003 να µη γνωµοδοτήσει. Η έκθεση κατατέθηκε στις 13 Ιουνίου PE /21 RR\ doc

5 ΣΧΕ ΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά µε την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας 95/2/ΕΚ για τα πρόσθετα τροφίµων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών (COM(2002) 662 C5-0577/ /0274(COD)) ( ιαδικασία συναπόφασης: πρώτη ανάγνωση) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συµβούλιο (COM(2002) ), έχοντας υπόψη το άρθρο 251, παράγραφος 2, και το άρθρο 95 της Συνθήκης ΕΚ, σύµφωνα µε τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C5-0577/2002), έχοντας υπόψη το άρθρο 67 του Κανονισµού του, έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών (A5-0216/2003), 1. εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε 2. ζητεί να του υποβληθεί εκ νέου η πρόταση σε περίπτωση που η Επιτροπή προτίθεται να της επιφέρει σηµαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει µε νέο κείµενο 3. αναθέτει στoν Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συµβούλιο και στην Επιτροπή. Κείµενο που προτείνει η Επιτροπή Τροποποιήσεις του Κοινοβουλίου Τροπολογία 1 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 4 A (νέα) (4α) Η Επιτροπή πραγµατοποιεί, έως τις , συνολική εξέταση και αξιολόγηση της χρήσης των πρόσθετων τροφίµων, συµπεριλαµβανοµένων των χρωστικών και γλυκαντικών. Μελλοντικές άδειες θα βασίζονται µεταξύ άλλων στα ακόλουθα κριτήρια: - τα πρόσθετα πρέπει να είναι απαραίτητα από τεχνολογική άποψη. - διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο ασφάλειας για την υγεία των ανθρώπου. 1 εν έχει ακόµη δηµοσιευθεί στην Επίσηµη Εφηµερίδα. RR\ doc 5/21 PE

6 - η χρήση και η σήµανση της χρήσης πρόσθετων δεν πρέπει να παραπλανεί τους καταναλωτές. Άδειες χρησιµοποίησης πρόσθετων που δεν ανταποκρίνονται πλήρως στα τρία αυτά κριτήρια πρέπει να αποσυρθούν. Παλαιότερες τροποποιήσεις των κανόνων που διέπουν τα πρόσθετα είχαν ως αποτέλεσµα την χορήγηση αδειών για πολλά νέα πρόσθετα και την επέκταση της χρήσης γνωστών πρόσθετων. Οι άδειες αποσύρθηκαν µόνο εφόσον η χρήση των συγκεκριµένων πρόσθετων είχε ήδη σταµατήσει. Τροπολογία 2 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 6 (6) Ενώ πρέπει να επιτραπεί η χρήση πρόσθετων τα οποία είναι αναγκαία για την ασφάλεια και την ποιότητα των αρωµατικών υλών καθώς και για τη διευκόλυνση της αποθήκευσης και χρήσης τους, οι ποσότητες προσθέτων που περιλαµβάνονται στις αρωµατικές ύλες πρέπει να είναι οι ελάχιστες αναγκαίες για την επίτευξη του επιδιωκόµενου σκοπού. Επιπλέον, οι καταναλωτές δεν πρέπει να παραπλανώνται ως προς τη χρήση των πρόσθετων. (6) Ενώ πρέπει να επιτραπεί η χρήση πρόσθετων τα οποία είναι αναγκαία για την ασφάλεια και την ποιότητα των αρωµατικών υλών καθώς και για τη διευκόλυνση της αποθήκευσης και χρήσης τους, οι ποσότητες προσθέτων που περιλαµβάνονται στις αρωµατικές ύλες πρέπει να είναι οι ελάχιστες αναγκαίες για την επίτευξη του επιδιωκόµενου σκοπού. Επιπλέον, πρέπει να διασφαλίζονται στους καταναλωτές ορθές, πλήρεις και µη παραπλανητικές πληροφορίες ως προς τη χρήση των πρόσθετων. Αυτονόητη. (10) Σύµφωνα µε αίτηµα κράτους µέλους και µε τη γνώµη της επιστηµονικής επιτροπής των τροφίµων η οποία συνεστήθη µε την απόφαση 97/579/EK της Επιτροπής, το υδρογονωµένο πολυ-1-δεκένιο, το οποίο επετράπη σε εθνικό επίπεδο µε την οδηγία 89/107/EOK, πρέπει να εγκριθεί σε κοινοτικό επίπεδο. Τροπολογία 3 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 10 (10) Σύµφωνα µε αίτηµα κράτους µέλους και µε τη γνώµη της επιστηµονικής επιτροπής των τροφίµων η οποία συνεστήθη µε την απόφαση 97/579/EK [14] της Επιτροπής, το υδρογονωµένο πολυ-1- δεκένιο, το οποίο επετράπη σε εθνικό επίπεδο µε την οδηγία 89/107/EOK, πρέπει να εγκριθεί σε κοινοτικό επίπεδο, αλλά οι όροι χρήσης και έγκρισης πρέπει να PE /21 RR\ doc

7 όροι χρήσης και έγκρισης πρέπει να αναθεωρηθούν εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας. Με βάση τις προσεγγίσεις που υιοθετήθηκαν σε άλλα σχετικά νοµοθετικά µέτρα η χρήση υδρογονωµένου πολυ-1-δεκένιου πρέπει να αναθεωρηθεί κυρίως σε σχέση µε τα παιδιά. Το υδρογονωµένο πολυ-1-δεκένιο χρησιµοποιείται, µεταξύ άλλων, και ως υλικό επικάλυψης σε προϊόντα όπως τα γλυκά. Τροπολογία 4 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 11 (11) Το διφαινύλιο (Ε 230), η ορθοφαινυλοφαινόλη (Ε 231) και η νατριούχος ορθοφαινυλοφαινόλη (Ε 232) κατατάσσονται ως συντηρητικά µέσα και πάνω στα εσπεριδοειδή στην οδηγία 95/2/EK. Ωστόσο, περιλαµβάνονται στην έννοια των φυτοπροστατευτικών προϊόντων κατά την οδηγία 91/414/EOK του Συµβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, σχετικά µε τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων. Εποµένως, πρέπει να παύσουν να εµπίπτουν στο πεδίο εφαρµογής της οδηγίας 95/2/EK. (11) Το διφαινύλιο (Επιτροπή 230), η ορθοφαινυλοφαινόλη (Ε 231) και η νατριούχος ορθοφαινυλοφαινόλη (Ε 232) κατατάσσονται ως συντηρητικά µέσα και πάνω στα εσπεριδοειδή στην οδηγία 95/2/EK. Ωστόσο, περιλαµβάνονται στην έννοια των φυτοπροστατευτικών προϊόντων κατά την οδηγία 91/414/EOK του Συµβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, σχετικά µε τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων. Εποµένως, πρέπει να παύσουν να εµπίπτουν στο πεδίο εφαρµογής της οδηγίας 95/2/EK. Τα κράτη µέλη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να λάβουν κάθε δυνατό µέτρο ώστε να µην υπάρχει κανένα νοµικό κενό όσον αφορά τις ουσίες αυτές. Οι άδειες για τις ουσίες αυτές, ως φυτο-υγειονοµικά προϊόντα, θα πρέπει να χορηγούνται το ταχύτερο δυνατόν. Tα κράτη µέλη και η Επιτροπή διασφαλίζουν ότι θα εξακολουθήσουν να ισχύουν οι απαιτήσεις περί επισήµανσης των ουσιών αυτών όταν αυτά διατίθενται στην αγορά ως προϊόντα φυτοπροστασίας. Η τροπολογία δεν έχει ανάγκη από αιτιολόγηση. Η βιοµηχανία έχει ήδη ζητήσει τις αντίστοιχες άδειες. Η διαδικασία θα πρέπει να είναι η συντοµότερη δυνατή. Η σήµανση των ουσιών αυτών, RR\ doc 7/21 PE

8 οι οποίες προστίθενται µετά τη συγκοµιδή των καρπών, πρέπει να παραµείνει υποχρεωτική. Τροπολογία 5 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 11 A (νέα) (11a) Τα µέγιστα επίπεδα νιτρωδών και νιτρικών αλάτων (E 249,E 250, E 251 και E 252) αναθεωρούνται µετά από διαβούλευση µε την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας των Τροφίµων. Στην απόφασή του της 20ης Μαρτίου 2003, το Ευρωπαϊκό ικαστήριο επεσήµανε το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη της τη γνωµοδότηση της Επιστηµονικής Επιτροπή Τροφίµων του 1995, που έθετε υπό αµφισβήτηση τα µέγιστα ποσά νιτρικών και νιτρωδών αλάτων που όριζε η Οδηγία 95/2/EΚ. Τα µέγιστα αυτά επίπεδα πρέπει να προσαρµοστούν το συντοµότερο δυνατόν. Τροπολογία 6 ΑΡΘΡΟ 1 (1) Άρθρο 1 (3) εδάφιο κβ) (Οδηγία 95/2/ΕΚ) (1) Το άρθρο 1, παράγραφος 3, στοιχείο κβ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείµενο: διαγράφεται κβ) «σταθεροποιητές» είναι ουσίες που επιτρέπουν τη διατήρηση της φυσικοχηµικής κατάστασης ενός τροφίµου. Οι σταθεροποιητές περιλαµβάνουν ουσίες οι οποίες επιτρέπουν τη διατήρηση της οµοιογενούς διασποράς δύο ή περισσότερων µη µειγνυόµενων ουσιών σε ένα τρόφιµο, ουσίες οι οποίες σταθεροποιούν, συντηρούν ή εντείνουν το υπάρχον χρώµα ενός τροφίµου και ουσίες οι οποίες αυξάνουν τη συνδετική ικανότητα του τροφίµου, περιλαµβανοµένου του σχηµατισµού διασταυρούµενων δεσµών µεταξύ πρωτεϊνών που επιτρέπουν τη συνδετικότητα τεµαχίων τροφίµου κατά την ανασύσταση τροφίµου.» PE /21 RR\ doc

9 Η τροποποίηση του ορισµού των σταθεροποιητών µπορεί να δηµιουργήσει διάφορα προβλήµατα. Κατ' αρχήν, στην διεύρυνση αυτή του ορισµού περιλαµβάνονται ορισµένα ένζυµα, όπως η τρανσγλουταµινάση ή οι πηκτινάσεις. Και τα ένζυµα εξαιρούνται ρητώς από το πεδίο εφαρµογής της Οδηγίας 95/2/ΕΚ (Άρθρο 1, παράγραφος 1). Κατά δεύτερον λόγο, ορισµένες από αυτές τις ουσίες χρησιµοποιούνται για την δηµιουργία συνδέσεων µεταξύ πρωτεϊνών (λ.χ. µικρών τεµαχίων κρέατος) που έχουν ως αποτέλεσµα ένα ανασυντεθειµένο προϊόν διατροφής µε καλύτερη όψη (λ.χ. ένα πιο συµπαγές φιλέτο). Με τον τρόπο αυτό θα παραβιαζόταν η τρίτη προϋπόθεση, που καθορίζεται από την Οδηγία 89/107/ΕΟΚ, για την έγκριση ενός προσθέτου για τρόφιµα: η παραπλάνηση του καταναλωτή. Τροπολογία 7 ΑΡΘΡΟ 1 (2 Α) (ΝΕΟ) Άρθρο 3 (1 α) (νέο) (Οδηγία 95/2/ΕΚ) (2α) άρθρο 3: Παρεµβάλλεται η εξής παράγραφος 1α στο άρθρο 3: «1α. Το επίπεδο των προσθέτων στις αρωµατικές ουσίες πρέπει να περιορισθεί στο ελάχιστο ώστε να υπάρχει εγγύηση της ασφάλειας και της ποιότητάς τους και να διευκολύνεται η αποθήκευσή τους. Εκτός αυτού, η παρουσία προσθέτων στις αρωµατικές ουσίες δεν πρέπει να παραπλανά τους καταναλωτές." Υπάρχει το ενδεχόµενο ένα πρόσθετο χωρίς περιορισµένη ΠΗ (Παραδεκτή Ηµερήσια όση) να χρησιµοποιείται στις αρωµατικές ουσίες µε βάση την αρχή "quantum satis". Σε ορισµένα είδη διατροφής δεν µπορούν να χρησιµοποιηθούν πρόσθετα του Παραρτήµατος Ι, µπορεί όµως να χρησιµοποιηθούν αρωµατικές ουσίες. Ως εκ τούτου, η χρησιµοποίηση προσθέτων στις αρωµατικές ουσίες µπορεί να συνιστά συγκεκαλυµµένη χρησιµοποίηση µη εγκεκριµένων προσθέτων σε είδη διατροφής χωρίς να υπάρχει ανάγκη σήµανσής τους. Κατά συνέπεια, η γενική αρχή που αναφέρεται στην νέα παράγραφο 1 β) σχετικά µε την ενσωµάτωση προσθέτων στις αρωµατικές ουσίες πρέπει να προσδιορισθεί ακριβέστερα. RR\ doc 9/21 PE

10 Τροπολογία 8 ΑΡΘΡΟ 1 (2 Β) (ΝΕΟ) Άρθρο 3 (1 β) (νέο) (Οδηγία 95/2/ΕΚ) (2 β) Παρεµβάλλεται η εξής παράγραφος 1 β, στο άρθρο 3: «1 β. Εάν η παρουσία ενός προσθέτου σε ένα προϊόν διατροφής, συνεπεία της χρησιµοποίησης αρωµατικής ουσίας, είχε κατ' εξαίρεσιν τεχνολογική λειτουργία στο σύνθετο προϊόν, πρέπει να θεωρείται ως πρόσθετο του σύνθετου προϊόντος και όχι ως πρόσθετο της αρωµατικής ουσίας. Κατά συνέπεια, θα εφαρµόζονται οι κατάλληλοι κανόνες που αφορούν το πρόσθετο στο συγκεκριµένο είδος διατροφής, περιλαµβανοµένων των κανόνων σήµανσης που καθορίζονται από τις Οδηγίες 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, σχετικά µε την προσέγγιση των νοµοθεσιών των κρατών µελών επί θεµάτων σήµανσης, παρουσίασης και διαφήµισης των προϊόντων διατροφής και 88/388/ΕΟΚ, της 22ας Ιουνίου 1988, σχετικά µε την προσέγγιση των νοµοθεσιών των κρατών µελών στον τοµέα των αρωµατικών ουσιών που χρησιµοποιούνται στα προϊόντα διατροφής και των βασικών υλικών για την παραγωγή τους." Υπάρχει το ενδεχόµενο ένα πρόσθετο χωρίς περιορισµένη ΠΗ (Παραδεκτή Ηµερήσια όση) να χρησιµοποιείται στις αρωµατικές ουσίες µε βάση την αρχή "όσο σηκώσει". Σε ορισµένα είδη διατροφής δεν µπορούν να χρησιµοποιηθούν πρόσθετα του Παραρτήµατος Ι, µπορεί όµως να χρησιµοποιηθούν αρωµατικές ουσίες. Ως εκ τούτου, η χρησιµοποίηση προσθέτων στις αρωµατικές ουσίες µπορεί να συνιστά συγκεκαλυµµένη χρησιµοποίηση µη εγκεκριµένων προσθέτων σε είδη διατροφής χωρίς να υπάρχει ανάγκη σήµανσής τους. Κατά συνέπεια, η γενική αρχή που αναφέρεται στην νέα παράγραφο 1 β) σχετικά µε την ενσωµάτωση προσθέτων στις αρωµατικές ουσίες πρέπει να προσδιορισθεί ακριβέστερα. Τροπολογία 9 ΑΡΘΡΟ 1, ΣΗΜΕΙΟ 3 A (νέο) PE /21 RR\ doc

11 (3 a) Εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή υποβάλλει πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συµβούλιο που περιορίζει τον συνολικό αριθµό των εγκεκριµένων προσθέτων τροφίµων. Όταν η βιοµηχανία υποβάλλει αίτηση για την έγκριση νέου προσθέτου, υποβάλλει επίσης πρόταση για απόσυρση ενός άλλου προσθέτου. Ο συνεχώς αυξανόµενος αριθµός προσθέτων έχει ως αποτέλεσµα τη σώρευση µεγάλου αριθµού µικρών κινδύνων για την ασφάλεια των τροφίµων, που δεν αξιολογούνται εύκολα και που ενδέχεται να δηµιουργήσουν συνέργια µεταξύ διαφόρων ουσιών. Συνεπώς, ο συνολικός αριθµός των εγκεκριµένων προσθέτων πρέπει να είναι περιορισµένος, ούτως ώστε όταν η βιοµηχανία υποβάλλει αίτηση για νέα έγκριση, να υποβάλλει ταυτόχρονα πρόταση για την απόσυρση ενός προσθέτου µε περιορισµένη χρήση. Τροπολογία 10 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΣΗΜΕΙΟ 6 (δ) Παράρτηµα ΙV (Οδηγία 95/2/ΕΚ) Κείµενο που προτείνει η Επιτροπή (δ) στα πρόσθετα Ε 432 έως Ε 436 προστίθενται τα ακόλουθα τρόφιµα και ανώτατα επίπεδα: 'Αρωµατικές ύλες, εκτός από τις υγρές αρωµατικές ύλες καπνιστών τροφίµων και αρώµατα που βασίζονται σε ελαιορητίνες µπαχαρικών* Υγρές αρωµατικές ύλες καπνιστών τροφίµων και αρωµατικές ύλες που βασίζονται σε ελαιορητίνες µπαχαρικών 10 µg / kg 75 g/kg Τροπολογίες του Κοινοβουλίου (δ) στα πρόσθετα Ε 432 έως Ε 436 προστίθενται τα ακόλουθα τρόφιµα και ανώτατα επίπεδα: 'Αρωµατικές ύλες, εκτός από τις υρέςαρω αικέςύλες κα νι ών 10 µg / kg RR\ doc 11/21 PE

12 υγρές αρωµατικές ύλες καπνιστών τροφίµων και αρώµατα που βασίζονται σε ελαιορητίνες µπαχαρικών* Τροφές που περιέχουν υγρές αρωµατικές ύλες καπνιστών τροφίµων και αρωµατικές ύλες που βασίζονται σε ελαιορητίνες µπαχαρικών 1 g/kg όπως καταναλώνεται ή ανασυνιστάται σύµφωνα µε τις οδηγίες του κατασκευαστή Καθορίζεται όριο 1g/kg στην ποσότητα πολυσορβιτών E432 έως E436 στο τελικό τρόφιµο, όπου χρησιµοποιούνται τροφές που περιέχουν υγρές αρωµατικές ύλες καπνιστών τροφίµων και αρωµατικές ύλες που βασίζονται σε ελαιορητίνες µπαχαρικών, αντί να ορίζεται ανώτατο όριο για την ποσότητα των προσθέτων αυτών στην καθαυτό αρωµατική ύλη, καθόσον έτσι ελέγχεται καλύτερα η ποσότητα των πολυσορβιτών αυτών στα τρόφιµα. 1g/kg είναι το ελάχιστο επίπεδο που επιτρέπεται ήδη σε ορισµένα τρόφιµα µε βάση την οδηγία 95/2/EΚ. Ορίζοντας το επίπεδο του προσθέτου στο τρόφιµο, το πρόσθετο πρέπει να επισηµαίνεται στο τελικό προϊόν. Τροπολογία 11 ΑΡΘΡΟ 1, ΣΗΜΕΙΟ 3 A (νέο) Εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίµων αναθεωρούν τους όρους χρήσης του υδρογονωµένου πολύ-1-δεκενίου, µε επίκεντρο, όσον αφορά τη µέγιστη περιεκτικότητα, την επίδρασή του στην υγεία των παιδιών. Με βάση τις προσεγγίσεις που υιοθετήθηκαν σε άλλα σχετικά νοµοθετικά µέτρα η χρήση υδρογονωµένου πολυ-1-δεκένιου πρέπει να αναθεωρηθεί κυρίως σε σχέση µε τα παιδιά. Το υδρογονωµένο πολυ-1-δεκένιο χρησιµοποιείται, µεταξύ άλλων, και ως υλικό επικάλυψης σε προϊόντα όπως τα γλυκά. PE /21 RR\ doc

13 Τροπολογία 12 ΑΡΘΡΟ 1, ΣΗΜΕΙΟ 3 A (νέο), ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1 (νέα) Εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίµων αναθεωρούν τους όρους χρήσης των πολυσορβιτών E , όσον αφορά τη µέγιστη περιεκτικότητα, µε βάση την επίδρασή του στην υγεία των παιδιών. Εστέρες της πολυοξυαιθυλενοσορβιτάνης χρησιµοποιούνται ως συντηρητικά µεταξύ άλλων σε τυριά και οίνους. Υπάρχουν υποψίες ότι η εκτεταµένη χρήση τους µπορεί να προκαλέσει βλάβη στην υγεία. Για το λόγο αυτό είναι σηµαντικό να επανεξεταστεί η χρήση τους. Τροπολογία 13 ΑΡΘΡΟ 1, ΣΗΜΕΙΟ 3 A (νέο), ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 (νέα) Πριν από την 1 η Ιουλίου 2004, η Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίµων αναθεωρεί τους όρους για τη χρήση των ουσιών E και του όξινου ηλεκτρικού άλατος tocopheryl (TAS) σύµφωνα µε τις δηλώσεις της Επιστηµονικής Επιτροπής Τροφίµων της 4 ης Απριλίου Οι ουσίες Ε χρησιµοποιούνται ως προστατευτικά για την επιφανειακή επεξεργασία των προϊόντων αποξηραµένου κρέατος, των σνακς µε βάση δηµητριακά ή πατάτα, τους επικαλυµµένους ξηρούς καρπούς κλπ. και µπορούν να προξενήσουν αναδιπλασιασµό κυττάρων στο ανώτερο τµήµα του στοµάχου και να αναπτύξουν τοξική δράση. Το TAS είναι ουσία που µπορεί να χρησιµοποιηθεί ως πηγή βιταµίνης E για προϊόντα για ιδιαίτερες διατροφικές ανάγκες και, κατά συνέπεια, έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Η Επιστηµονική Επιτροπή Τροφίµων σε δύο χωριστές δηλώσεις της στις 4 Απριλίου 2003 εξέφρασε ανησυχία σχετικά µε την περαιτέρω χρήση παραβενών και TAS. RR\ doc 13/21 PE

14 Τροπολογία 14 ΑΡΘΡΟ 1, ΣΗΜΕΙΟ 3 A (νέο), ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3 (νέα) Πριν από την 1 η Ιουλίου 2004, η Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίµων αναθεωρεί τους όρους για τη χρήση των νιτρικών και νιτρωδών αλάτων E Νιτρικά και νιτρώδη άλατα χρησιµοποιούνται σε τρόφιµα και έχουν συντηρητική δράση, αλλά µπορούν µεταξύ άλλων να προκαλέσουν καρκίνο. Για το λόγο αυτό η χρήση των ουσιών αυτών πρέπει να περιοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο. Το ικαστήριο της ΕΚ επέτρεψε, µε απόφαση που εξέδωσε στις 20 Μαρτίου 2003 στην υπόθεση C-3/00, σ' ένα κράτος µέλος να εφαρµόσει, σύµφωνα µε το άρθρο 95, παρ. 4 της ΣΕΕ, αυστηρότερες περιβαλλοντικές διατάξεις από εκείνες που επιβάλλει η Ε.Ε. όσον αφορά τα νιτρικά και νιτρώδη άλατα. Το ικαστήριο υπογραµµίζει ότι η οδηγία 95/2 καθορίζει πολύ υψηλότερες ανώτατες τιµές για τα πρόσθετα νιτρικά και νιτρώδη άλατα απ' ο, τι η επιστηµονική επιτροπή κάποτε συνιστούσε. Το ικαστήριο θεωρεί απαραίτητο να περιοριστούν οι ποσότητες νιτρικών και νιτρωδών αλάτων, που προστίθενται στα τρόφιµα, στο ελάχιστο απαραίτητο για να επιτευχθεί η ευκταία συντηρητική δράση και να δοθούν εγγυήσεις για την ασφάλεια της υγείας. Τροπολογία 15 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (5) (β) Παράρτηµα ΙΙΙ, µέρος (Οδηγία 95/2/ΕΚ) (β) στον κατάλογο των τροφίµων σχετικά µε τα E 315 και E 316, η ένδειξη «Ηµιδιατηρηµένα και διατηρηµένα προϊόντα κρέατος»' αντικαθίσταται από την εξής φράση: «προϊόντα κρέατος που έχουν υποστεί επεξεργασία διατήρησης µε καπνό ή αλάτι και προϊόντα κρέατος σε κονσέρβα» (β) στον κατάλογο των τροφίµων σχετικά µε τα E 315 και E 316, η ένδειξη «Ηµιδιατηρηµένα και διατηρηµένα προϊόντα κρέατος»' αντικαθίσταται από την εξής φράση: «προϊόντα κρέατος που έχουν υποστεί επεξεργασία διατήρησης µε καπνό ή αλάτι και διατηρηµένα προϊόντα κρέατος» Η νέα διατύπωση συµβάλλει στην αποφυγή σύγχυσης. Τροπολογία 16 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΣΗΜΕΙΟ 6 (α) Παράρτηµα ΙV (Οδηγία 95/2/ΕΚ) Κείµενο που προτείνει η Επιτροπή PE /21 RR\ doc

15 (α) στα πρόσθετα Ε 338 έως Ε 452 προστίθενται τα ακόλουθα τρόφιµα και ανώτατα επίπεδα: Αρωµατικές ύλες 50 g/kg Τροπολογίες του Κοινοβουλίου Αρωµατικές ύλες 40 g/kg Χωρίς να µειώνεται ιδιαίτερα το επίπεδο ώστε να δυσχεραίνεται η δυνατότητα των παραγωγών να αποκοµίσουν κάποιο όφελος από την τεχνολογική λειτουργία των φωσφορικών αυτών αλάτων, η τροπολογία αυτή µειώνει το µέγιστο επίπεδο για τα πρόσθετα E338 έως E452 στις αρωµατικές ύλες ώστε να εξασφαλιστεί ότι ακόµη και στην περίπτωση που αυτές αποτελούν το 1% του τροφίµου (όταν το σύνηθες επίπεδο είναι της τάξεως του 0,1%), η ποσότητα των φωσφορικών αλάτων στα τρόφιµα θα κινείται µε ασφάλεια κάτω από το όριο των 500mg/kg φωσφορικών στα τρόφιµα. Τροπολογία 17 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΣΗΜΕΙΟ 6 (δ) α (νέο) Παράρτηµα ΙV (Οδηγία 95/2/ΕΚ (δ α) Προστίθενται τα κάτωθι τρόφιµα και η µέγιστη δόση E 444: "Θολά οινοπνευµατώδη ποτά µε κατ όγκο αλκοολικό τίτλο µέχρι 15% 300 mg/l" Η συµπερίληψη της νέας αυτής χρήσης του E 444 απηχεί ένα αίτηµα της βιοµηχανίας που δεν υπεβλήθη εγκαίρως ώστε να περιληφθεί στην τροποποίηση της οδηγίας. Πρόκειται για έναν σταθεροποιητή που αποτρέπει την άνοδο των αρωµατικών ελαίων στην επιφάνεια του ποτού και την οξείδωσή τους µόλις έλθουν σε επαφή µε τον αέρα. Η σχετική τεχνολογική αιτιολόγηση είναι εύλογη. Το πρόσθετο E 444 επί του παρόντος επιτρέπεται να προστίθεται σε µη αλκοολικά αρωµατικά θολά ποτά µε µέγιστη δόση τα 300 mg/l. Στην έκθεση σχετικά µε την «πρόσληψη πρόσθετων τροφίµων στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (COM (2001) 542 τελικό) η σύγκριση των τεχνικών των θεωρητικών στοιχείων κατανάλωσης τροφίµων δείχνει ότι δεν υπάρχει υπέρβαση των ανωτάτων επιπέδων επιτρεπόµενης χρήσης, πράγµα που σηµαίνει ότι το πρόσθετο αυτό δεν ενέχει κινδύνους. RR\ doc 15/21 PE

16 Τροπολογία 18 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΣΗΜΕΙΟ (6) (ε) Παράρτηµα ΙV (Οδηγία 95/2/ΕΚ) (ε) στον κατάλογο των τροφίµων σχετικά µε το E 541, η ένδειξη 'Εκλεκτά αρτοσκευάσµατα (µόνον scones και σπογγώδη αρτοσκευάσµατα)' αντικαθίσταται από τη φράση: «Αρτοσκευάσµατα εκλεκτής ποιότητας» διαγράφεται Σύµφωνα µε την Έκθεση της Επιτροπής, COM (2001) 542 τελικό, η προσωρινή παραδεκτή ηµερήσια δόση για το πρόσθετο Ε 541 είναι 7 mg./kg και τα µέσα εθνικά στοιχεία κατανάλωσης τροφίµων µαρτυρούν υπέρβαση των µέγιστων επιτρεπόµενων ορίων χρησιµοποίησης. Παίρνοντας ως σηµείο αναφοράς το ανωτέρω έγγραφο (60 kg. ως σωµατικό βάρος αναφοράς ενηλίκου), η εβδοµαδιαία ποσότητα θα ανερχόταν σε: 7mg./kg x 60 kg. = 420 mg εβδοµαδιαίως. Λαµβάνοντας υπόψη ότι η µέγιστη δόση για το Ε 541 είναι 1g./kg, µπορούµε να συµπεράνουµε ότι η επέκταση της χρησιµοποίησης του προσθέτου αυτού δεν είναι σκόπιµη. PE /21 RR\ doc

17 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Η επιστηµονική και η τεχνολογική πρόοδος µας επιτρέπει (1) να καταναλώνουµε προϊόντα διατροφής καλύτερης ποιότητας, -µεταξύ άλλων- χάρη και στη χρησιµοποίηση µικρών ποσοτήτων κατάλληλων προς κατανάλωση προσθέτων, και (2) να προλαµβάνουµε την όχι ορθή χρησιµοποίησή τους. Η Οδηγία 89/107/ΕΟΚ 1 αποτελεί το γενικό πλαίσιο για την ρύθµιση των προσθέτων που χρησιµοποιούνται στα τρόφιµα που προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή. Η οδηγία αυτή καθορίζει τις διάφορες κατηγορίες προσθέτων και αποτελεί το «οριζόντιο» νοµοθετικό πλαίσιο για την ρύθµιση της χρησιµοποίησης των ουσιών αυτών. Οι Οδηγίες 94/35/ΕΚ 2, 94/36/ΕΚ 3 και 95/2/ΕΚ ρυθµίζουν τα θέµατα που αφορούν κάθε µία από τις αναφερόµενες κατηγορίες προσθέτων που χρησιµοποιούντα στα τρόφιµα µε «κάθετο» τρόπο. Η Οδηγία 95/2/ΕΚ, την τροποποίηση της οποίας µας προτείνει η Επιτροπή, καθορίζει τα θέµατα που αφορούν όλα τα πρόσθετα για τρόφιµα εκτός των χρωστικών και των γλυκαντικών. Αντιθέτως απ ό,τι συµβαίνει τα γλυκαντικά και οι χρωστικές, τα πρόσθετα στα οποία αναφέρεται η Οδηγία 95/2/ΕΚ προέρχονται κυρίως από φυσικές πρώτες ύλες. Πρόκειται για ουσίες που είναι απαραίτητες για την καλύτερη διατήρηση των τροφίµων, την πρόληψη της οξείδωσής τους, τον έλεγχο του ph, την ρύθµιση των αναµείξεων και των διασπορών, την ενίσχυση των οσµών ή την βελτίωση της εµφάνισης, για να αναφερθούµε µόνον σε ορισµένα παραδείγµατα. Κατά τα τελευταία έτη η εικόνα που έχουν οι καταναλωτές σχετικά µε τα πρόσθετα που χρησιµοποιούνται στα προϊόντα διατροφής έχει υποβαθµισθεί. Η κατάσταση αυτή δεν συνέβαλε στην ελάττωση της κατανάλωσης ορισµένων προϊόντων διατροφής, για τον απλό λόγο ότι πρόκειται περί προϊόντων πρωτογενούς κατανάλωσης, τα οποία δηλ. δεν είναι εύκολο να αντικατασταθούν. Η συνδυασµένη δράση των κρίσεων που αφορούν θέµατα διατροφής, της άγνοιας και της πίεσης των µέσων ενηµέρωσης επηρέασαν αρνητικά την εµπιστοσύνη των καταναλωτών για τα τρόφιµα. Εκτός αυτού, είναι αναµφισβήτητη η πίεση που τα γεγονότα αυτά ασκούν στο έργο του νοµοθέτη. Υπό τις συνθήκες αυτές, βρισκόµαστε µπροστά σε µία κατάσταση παράδοξη στην οποία ο νοµοθέτης, «δια πολιτικούς λόγους», παρεκκλίνει ενίοτε από την, τις περισσότερες φορές οµόφωνη, άποψη των επιστηµόνων. Ζούµε σε µία εποχή κατά την οποία η ασφάλεια των τροφίµων είναι εξασφαλισµένη σε µεγάλο βαθµό. Οι µέθοδοι παραγωγής τελειοποιούνται, οι έλεγχοι των τροφίµων και η 1 Οδηγία 89/107/ΕΟΚ του Συµβουλίου της 21ης εκεµβρίου 1988, για την προσέγγιση των νοµοθεσιών των κρατών µελών σχετικά µε τα πρόσθετα που µπορούν να χρησιµοποιούνται στα τρόφιµα τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή ΕΕ L 40 της , σ. 27. Οδηγία που τροποποιήθηκε από την Οδηγία 94/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου ΕΕ L 237 της , σ Οδηγία 94/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1994, για τα γλυκαντικά που προορίζονται να χρησιµοποιούν στα τρόφιµα ΕΕ L 237 της , σ Οδηγία 94/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1994, για τις χρωστικές που µπορούν να χρησιµοποιούνται στα τρόφιµα ΕΕ L 237 της , σ. 13. RR\ doc 17/21 PE

18 αξιολόγηση των κινδύνων είναι ολοένα και συχνότερη, οι προδιαγραφές για την σήµανση και την συσκευασία των τροφίµων ολοένα και αυστηρότερες, τα τρόφιµα υψηλής ποιότητας είναι της µόδας και, επιπλέον, έχουµε στη διάθεσή µας µία νέα Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίµων, η οποία διανύει την διαδικασία της διαµόρφωσής της. Στην περίπτωση των προσθέτων για τρόφιµα, µπορούµε να θεωρήσουµε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος. Η Επιστηµονική Επιτροπή Τροφίµων (εφεξής «CCAH») προβαίνει περιοδικά σε νέες αξιολογήσεις των προσθέτων, όποτε υπάρχουν εύλογες αµφιβολίες ως προς την χρησιµότητα και την ασφάλειά τους. Όπως επιβάλλει το Παράρτηµα II της Οδηγίας 89/107/ΕΟΚ, τα εγκεκριµένα πρόσθετα για τρόφιµα πρέπει να πληρούν τρεις προϋποθέσεις: Να µπορεί να αποδειχθεί επαρκής τεχνολογική ανάγκη και ο επιδιωκόµενος στόχος να µην µπορεί να επιτευχθεί µε άλλες µεθόδους που θα µπορούσαν να χρησιµοποιηθούν από οικονοµική και τεχνολογική άποψη το πρόσθετο να µην συνιστά κίνδυνο για την υγεία των καταναλωτών στις προτεινόµενες δόσεις, στο µέτρο που είναι δυνατόν να συναχθούν συµπεράσµατα από τα επιστηµονικά δεδοµένα που έχουµε στη διάθεσή µας και να µη παραπλανούν τους καταναλωτές. Επιπλέον, η µέθοδος υπολογισµού της παραδεκτής ηµερήσιας δόσης (εφεξής «ΠΗ») περιλαµβάνει στοιχεία πρόληψης που εξασφαλίζουν ότι η συνολική κατανάλωση ενός προσθέτου θα βρίσκεται πάντοτε πολύ πιο κάτω από την ηµερήσια δόση που θα µπορούσε να προκαλέσει κάποιο κίνδυνο. Σήµερα σηµειώνονται πολύ περισσότερες περιπτώσεις αλλεργιών σε φυσικά τρόφιµα (σιτάρι, προϊόντα γάλακτος και αυγά) παρά προβλήµατα λόγω της χρησιµοποίησης προσθέτων για τρόφιµα. Την 1η Οκτωβρίου 2001 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δηµοσίευσε έκθεση 1 σχετικά µε τον έλεγχο της πρόσληψης προσθέτων για τρόφιµα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για µία εξαιρετική έκθεση στην οποία η Επιτροπή εξηγεί βήµα προς βήµα την διαδικασία καθορισµού των προσθέτων εκείνων τα οποία ενδέχεται να δηµιουργήσουν κάποιον κίνδυνο για τη δηµιουργία και καθορίζει τις προτεραιότητες για µέλλον. Στην πρώτη σελίδα της εν λόγω έκθεσης καθίσταται σαφές ότι τα στοιχεία σχετικά µε την κατανάλωση τροφίµων ήσαν ανεπαρκή και ότι ορισµένα κράτη µέλη δεν χρησιµοποίησαν την συµπεφωνηµένη µεθοδολογία. Η Επιτροπή υποχρεώθηκε, ως εκ τούτου, να χρησιµοποιήσει περισσότερο απαισιόδοξες υποθέσεις εργασίας προκειµένου να ολοκληρώσει την έκθεση εντός της νοµίµως καθορισθείσης προθεσµίας. Στην έκθεση αυτή δίδονται διάφοροι ορισµοί όσον αφορά τις ΠΗ οι οποίοι, κατά την άποψη της εισηγήτριας, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον ώστε να γίνει κατανοητή στο σύνολό της η τροποποίηση της Οδηγίας 95/2/ΕΚ η οποία προτείνεται από την Επιτροπή: Παραδεκτή Ηµερήσια όση (ΠΗ ): η ποσότητα ενός προσθέτου τροφίµου η οποία εκφράζεται ως mg. προσθέτου/kg. βάρους του σώµατος και µπορεί να απορροφάται καθηµερινά από τον οργανισµό στη διάρκεια µιας ζωής χωρίς να διατρέχει το συγκεκριµένο 1 COM (2001) 542 τελικό, της , σχετικά µε την πρόσληψη προσθέτων τροφίµων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. PE /21 RR\ doc

19 άτοµο σηµαντικό κίνδυνο για την υγεία του. Η ΠΗ βασίζεται σε αξιολόγηση διαθέσιµων τοξικολογικών δεδοµένων και καθορίζεται µε τον προσδιορισµό του επιπέδου που παρουσιάζει εµφανή δυσµενή αποτελέσµατα κατά το πλέον ευαίσθητο πείραµα µιας σειράς δοκιµών σε πειραµατόζωα που πραγµατοποιούνται µε το µίγµα ελέγχου και µε παρεκβολή στον άνθρωπο. «Μη προσδιορισµένη» ΠΗ : όρος που χρησιµοποιείται εφόσον, βάσει των διαθέσιµων τοξικολογικών, βιοχηµικών και κλινικών δεδοµένων, η συνολική πρόσληψη της ουσίας που προκύπτει από τη φυσική της συχνότητα εµφάνισης και/ή την παρούσα χρήση της στα τρόφιµα, στα επίπεδα που απαιτούνται για την επίτευξη του επιθυµητού τεχνολογικού αποτελέσµατος, δεν αντιπροσωπεύει κίνδυνο για την υγεία. Για το λόγο αυτό, η καθιέρωση ενός αριθµητικού ορίου για την ΠΗ δεν λαµβάνεται απαραίτητα υπόψη για την ουσία. Μέγιστο επίπεδο χρησιµοποίησης: το ύψιστο επίπεδο ενός προσθέτου τροφίµων που επιτρέπεται στα τρόφιµα για την επίτευξη επιδιωκόµενου τεχνικού αποτελέσµατος. Τα επίπεδα καθορίζονται στις ειδικές οδηγίες. «Quantum satis»: η έκφραση σηµαίνει ότι δεν ορίζεται ανώτατο επίπεδο για το εν λόγω πρόσθετο. Ωστόσο, τα πρόσθετα πρέπει να χρησιµοποιούνται σύµφωνα µε την ορθή πρακτική παρασκευής, σε επίπεδο που δεν υπερβαίνει το επίπεδο το αναγκαίο για την επίτευξη του επιδιωκόµενου σκοπού και υπό την προϋπόθεση ότι δεν παραπλανούν τον καταναλωτή. Αξίζει να σηµειωθεί ότι η ύπαρξη προσθέτων για τρόφιµα τα οποία χρησιµοποιούνται επίσης για την αποθήκευση και την χρησιµοποίηση αρωµατικών. Στην περίπτωση ορισµένων συντηρητικών ή αντισυσσωµατικών ουσιών η χρησιµοποίησή τους επιτρέπει την καλύτερη συντήρηση της αρωµατικής ουσίας ή την οµοιόµορφη κατανοµή της στο εν λόγω προϊόν διατροφής. Η τελική συγκέντρωση των προσθέτων αυτών στο προϊόν διατροφής είναι ελάχιστη, µετά την ενσωµάτωση της αρωµατικής ουσίας σε αυτό. Ως εκ τούτου, η συµπερίληψη στην παρούσα οδηγία των προσθέτων αυτών για την χρησιµοποίησή τους στις αρωµατικές ουσίες είναι απαραίτητη προκειµένου να πληρείται η προϋπόθεση της «τεχνολογικής ανάγκης» που καθορίζεται στην Οδηγία 89/107/ΕΟΚ. εν πάση περιπτώσει, η εισηγήτρια προτείνει διάφορες τροπολογίες προκειµένου να εξασφαλισθεί ότι η ενσωµάτωση προσθέτων στις αρωµατικές ουσίες να πραγµατοποιείται χωρίς κινδύνους και µε τον πλέον διαφανή τρόπο. Αξιολόγηση της πρότασης της Επιτροπής Η Επιτροπή Περιβάλλοντος προσυπογράφει τα περισσότερα από τα στοιχεία της πρότασης της Επιτροπής αλλά πιστεύει ότι µερικά σηµεία χρειάζεται να τροποποιηθούν ή να γίνουν προσθήκες σε αυτά. Επιθυµεί επίσης να εξασφαλισθεί τακτική ανασκόπηση των αδειών για πρόσθετα τροφίµων. Πρώτα απ' όλα η Επιτροπή προτείνει να διευρυνθεί ο ορισµός των "σταθεροποιητών" για να περιλάβει ουσίες που αυξάνουν την ικανότητα συνεκτικότητας των τροφίµων. Η επιτροπή ακολουθεί τη σύσταση της εισηγήτριας της να καταψηφίσει τον νέο αυτόν ορισµό δεδοµένου ότι θα καλύψει επίσης ορισµένα ένζυµα παρά το γεγονός ότι τα ένζυµα εξαιρούνται εν γένει από το πεδίο της Οδηγίας. RR\ doc 19/21 PE

20 Η χορήγηση άδειας για το υδρογονωµένο πολυ-1-δεκένιο (E 907) αντικατοπτρίζει πλήρως τα επιχειρήµατα της έκθεσης της Επιστηµονικής Επιτροπής Τροφίµων 1. Η επιτροπή επιµένει πάντως όπως η Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίµων αναθεωρούν τους όρους χρήσης του. Προστέθηκαν και άλλες ρήτρες περί αναθεώρησης όσον αφορά τη χορήγηση άδειας για τους πολυσορβίτες E και τα paraben Ε Σύµφωνα µε απόφαση του ικαστηρίου της 20ης Μαρτίου 2003 (Υπόθεση C-3/00) στην οποία το ικαστήριο απεφάνθη ότι η ποσότητα νιτρωδών και νιτρικών αλάτων πρέπει να µειωθεί στο ελάχιστο απαραίτητο, η επιτροπή είναι της άποψης ότι η ανασκόπηση της χρήσης τους έχει ιδιαίτερη προτεραιότητα και εποµένως να επισπευσθεί πριν από την 1η Ιουλίου Εκτός από την ανασκόπηση ειδικών ουσιών, η επιτροπή καλεί επίσης την Επιτροπή των ΕΚ να αποτιµήσει διεξοδικώς τη χρήση όλων των προσθέτων τροφίµων, περιλαµβανοµένων των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών, πριν από την 31η εκεµβρίου 2006 και να υποβάλει πρόταση για περιορισµό του συνολικού αριθµού των εγκεκριµένων πρόσθετων τροφίµων. Η επιτροπή εκφράζει ιδιαίτερη ανησυχία όσον αφορά τις ουσίες διφαινύλιο (Επιτροπή 230), ορθοφαινυλοφαινόλη (Ε 231) και νατριούχο ορθοφαινυλοφαινόλη (Ε 232) για τις οποίες η Επιτροπή των ΕΚ προτείνει να αποσυρθεί η άδεια χορήγησης µε τροπολογία της εισηγήτριας που εγκρίθηκε καλούνται τα κράτη µέλη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβουν κάθε δυνατό µέτρο ώστε να µην υπάρχει κανένα νοµικό κενό όσον αφορά τις ουσίες αυτές. Η επιτροπή συµφωνεί µε την εισηγήτριά της ότι η πρόταση της Επιτροπής των ΕΚ να αντικατασταθεί στον κατάλογο τροφίµων όσον αφορά τα Ε 315 και Ε 316 ο ορισµός «Ηµιδιατηρηµένα και διατηρηµένα προϊόντα κρέατος» από τον ορισµό «προϊόντα κρέατος που έχουν υποστεί επεξεργασία διατήρησης µε καπνό ή αλάτι και προϊόντα κρέατος σε κονσέρβα» δεν αποφεύγει εντελώς τη σύγχυση σχετικά µε τους όρους. Η επιτροπή πιστεύει ότι η διατύπωση αυτή µπορεί να βελτιωθεί χρησιµοποιώντας τον όρο "διατηρηµένα" αντί του όρου "σε κονσέρβα" προκειµένου να περιλάβει επίσης τη διατήρηση τροφίµων σε δοχεία εκτός από κονσέρβες. Η απόσυρση του όξινου ανθρακικού ασβεστίου (Ε 170ii) και των φωσφορικών αλάτων (E 338, E 339, E 340, E 341, E 343, E 450, E 451 και E 452) ως προσθέτων στον µηλίτη και τον απίτη οίνο αιτιολογείται δεδοµένου ότι δεν υφίσταται τεχνολογική ανάγκη. Η επιτροπή ζητεί να µειωθεί το µέγιστο επίπεδο για τα πρόσθετα Ε 338 έως Ε 452 στις αρωµατικές ύλες ώστε να εξασφαλιστεί ότι ακόµη και στην περίπτωση που αυτές αποτελούν το 1% του τροφίµου (όταν το σύνηθες επίπεδο είναι της τάξεως του 0,1%), η ποσότητα των φωσφορικών αλάτων στα τρόφιµα θα κινείται µε ασφάλεια κάτω από το όριο των 500mg/kg φωσφορικών στα τρόφιµα. Τα πρόσθετα E 407a, E 466, E 469, E 472c, E 296, E 440, E 509, E 460ii, E 331, E 410, E 412, E 415, E 1105, E 551, E 903, E 459, E 1518, E 1520, E 468, E 1450 και E 472c αποτελούν τµήµα της κατάστασης των προσθέτων που έχουν «µη προσδιορισµένη» ΠΗ, 1 Γνωµοδότηση της Επιστηµονικής Επιτροπής Τροφίµων για το υδρογονωµένο Πολυ-1-δεκένιο, SCF/CS/ADD/MsAd/199 Τελικό, της PE /21 RR\ doc

21 οπότε η χρησιµοποίησή του δεν δηµιουργεί κανέναν κίνδυνο. Οι χρήσεις για τις οποίες έχουν εγκριθεί αιτιολογούνται πλήρως. Έχουν συγκριθεί τα θεωρητικά δεδοµένα κατανάλωσης τροφίµων και τα µέγιστα επίπεδα χρησιµοποίησης που έχουν επιτραπεί για τα πρόσθετα Ε 200, E 202, E 203, φωσφορικά άλατα (E 338, E 339, E 340, E 341, E 343, E 450, E 451 και E 452) και E 900. Έχουν συγκριθεί παροµοίως οι µέσες εθνικές τιµές κατανάλωσης τροφίµων και τα µέγιστα εγκεκριµένα επίπεδα χρησιµοποίησης για τα πρόσθετα E 210, E 211, E 212, E 213, E 310, E 311, E 312, E 320, E 315, E 316 και E 416. Σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις της Επιτροπής για την πρόσληψη προσθέτων τροφίµων δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος για την υγεία. Εγκρίνεται η χρησιµοποίηση των προσθέτων E 1505, E 1517 και E 1519 προκειµένου να χρησιµοποιούνται ως διαλύτες-φορείς σε αρωµατικές ουσίες. Εγκρίνεται η χρησιµοποίηση των προσθέτων E 432, E 433, E 434 E 435 και E 436 προκειµένου να χρησιµοποιούνται ως γαλακτοµατοποιητές στις αρωµατικές ουσίες. Η ενσωµάτωσή τους στις αρωµατικές ουσίες πρέπει να ελέγχεται εστιάζοντας στην ποσότητα του τελικού τροφίµου παρά καθορίζοντας όριο στην ποσότητα των προσθέτων αυτών στην ίδια την αρωµατική ύλη. Η επιτροπή πιστεύει ότι 1g/kg είναι το κατάλληλο όριο ορίζοντας το επίπεδο του προσθέτου στο τρόφιµο, το πρόσθετο πρέπει να επισηµαίνεται στο τελικό προϊόν. Η επιτροπή είναι της άποψης ότι το πρόσθετο Ε 444 πρέπει να περιληφθεί στον κατάλογο των επιτρεποµένων προσθέτων στο Παράρτηµα IV της Οδηγίας 95/2/ΕΚ. Το Ε 444 είναι ένας σταθεροποιητής που αποτρέπει την άνοδο των αρωµατικών ελαίων στην επιφάνεια του ποτού και την οξείδωσή τους µόλις έλθουν σε επαφή µε τον αέρα. Η σχετική τεχνολογική αιτιολόγηση είναι εύλογη. Το πρόσθετο E 444 επί του παρόντος επιτρέπεται να προστίθεται σε µη αλκοολικά αρωµατικά θολά ποτά µε µέγιστη δόση τα 300 mg/l. Στην έκθεση σχετικά µε την «πρόσληψη πρόσθετων τροφίµων στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (COM (2001) 542 τελικό) η σύγκριση των τεχνικών των θεωρητικών στοιχείων κατανάλωσης τροφίµων δείχνει ότι δεν υπάρχει υπέρβαση των ανωτάτων επιπέδων επιτρεπόµενης χρήσης, πράγµα που σηµαίνει ότι το πρόσθετο αυτό δεν ενέχει κινδύνους. Εγκρίνεται η χρησιµοποίηση του προσθέτου E 555 ως φορέα ορισµένων χρωστικών ουσιών. Εξάλλου, η επιτροπή πιστεύει ότι η χρησιµοποίηση του προσθέτου Ε 541 δεν πρέπει να επεκταθεί και σε άλλες χρήσεις, δεδοµένου ότι τα προτεινόµενα όρια προσεγγίζουν την ηµερήσια επιτρεπόµενη δόση. Τέλος η επιτροπή συµφωνεί µε την εισηγήτρια ότι η χρήση προσθέτων στις αρωµατικές ουσίες δεν πρέπει να συνιστά τρόπο διά του οποίου µη εγκεκριµένα πρόσθετα θα µπορούσαν να εισέλθουν σε είδη διατροφής χωρίς να υπάρχει ανάγκη σήµανσής τους. Για τον λόγο αυτό εγκρίνει την προσθήκη στο άρθρο 3 της Οδηγίας 95/2/ΕΚ της ρήτρας που ορίζει ότι το επίπεδο των προσθέτων στις αρωµατικές ουσίες πρέπει να περιορισθεί στο ελάχιστο ώστε να υπάρχει εγγύηση της ασφάλειας και της ποιότητάς τους και να διευκολύνεται η αποθήκευσή τους. RR\ doc 21/21 PE