«Πριν έρθεις εσύ»: μια (ακόμα) λογοτεχνική ερωτική ιστορία που έγινε ταινία01 Αυγούστου 2016

Transcript

1 «Πριν έρθεις εσύ»: μια (ακόμα) λογοτεχνική ερωτική ιστορία που έγινε ταινία01 Αυγούστου 2016 Το φιλμ βγαίνει στις αίθουσες την Πέμπτη, ενώ το bestseller κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Μια παθιασμένη ερωτική ιστορία μιας κοπέλας με έναν νεαρό τετραπληγικό, που δεν μπορεί να κουνήσει (σχεδόν) τίποτε από τον λαιμό και κάτω, δεν είναι κάτι συνηθισμένο -ούτε στη λογοτεχνία ούτε στο σινεμά. Επίσης, δεν είναι διόλου συνηθισμένο να καταπιάνεται κανείς με ένα τέτοιο θέμα με τόση (καλώς εννοούμενη) ελαφράδα και χαρούμενη διάθεση, χωρίς δηλαδή να κατρακυλά στο μελό. Κι όμως αυτό ακριβώς συμβαίνει στο βιβλίο «Πριν Έρθεις Εσύ» («Me Before You») της αγγλίδας Τζότζο Μόις, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Την Πέμπτη, 4 Αυγούστου, οι σινεφίλ που αγάπησαν, όπως εμείς, το μπεστ σέλερ μυθιστόρημα θα έχουν την ευκαιρία να δουν την κινηματογραφική του μεταφορά στη μεγάλη οθόνη σε σκηνοθεσία της Θία Σάροκ με πρωταγωνίστρια την Εμίλια Κλαρκ, γνωστή μας κυρίως από το «Game of thrones» (ήταν η εντυπωσιακή πλατινέ ξανθιά διεκδικήτρια του

2 θρόνου που «γεννά» τα δρακάκια). Τον γοητευτικό τετραπληγικό ενσαρκώνει ο Σαμ Κλάφλιν («The Hunger Games»). Η ταινία γυρίστηκε στην Αγγλία με βρετανούς ως επί το πλείστον ηθοποιούς. Η Λουίζα «Λου» Κλαρκ ζει σε µια ήσυχη πόλη της Αγγλικής επαρχίας. Χωρίς καµιά ξεκάθαρη κατεύθυνση στη ζωή της, η ιδιόρρυθµη 26χρονη τρέχει από τη µία δουλειά στην άλλη για να βοηθήσει οικονοµικά την οικογένειά της. Η πηγαία ζωντάνια και ευθυμία της θα δοκιµαστούν, όταν θα αποδεχθεί µια θέση για δουλειά, αναλαµβάνοντας ως συνοδός τη φροντίδα του Γουίλ Τρέινορ, ενός πλούσιου νεαρού επιχειρηματία, εθισμένου σε ακραία σπορ και δραστηριότητες, ο οποίος πριν δύο χρόνια, μετά από ένα τροχαίο, καθηλώθηκε σε αναπηρικό αµαξίδιο. Έχοντας χάσει την περιπετειώδη διάθεσή του, ο Γουίλ έχει καταθέσει τα όπλα και θυμίζει αγρίμι στο κλουβί. Μέχρι τη στιγµή που η Λου εισβάλλει στη ζωή του. Αν και εκ πρώτης όψεως (λόγω και του -δανεισμένου από την ταινία- εξωφύλλου της επανέκδοσης), το βιβλίο συγκαταλέγεται στην κατηγορία των «ροζ» ή των «light αισθηματικών», η ανάγνωσή του αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη. Σταδιακά και επίπονα η κοπελίτσα καταφέρνει να εμφυσήσει και πάλι την χαρά της ζωής στον βλοσυρό και αποκαρδιωμένο διανοούμενο γιάπη που αγαπά την κλασική μουσική και κάποτε αναζητούσε με πάθος το μεδούλι της ζωής. Αλλά είναι συναρπαστικό να βλέπει κανείς το πως και εκείνος, παρά την μονότονη πια ζωή του, βρίσκει έναν απρόσμενο στόχο ζωής: να «ταρακουνήσει» το κορίτσι και να του ξυπνήσει το ενδιαφέρον για άλλες πτυχές της ζωής που εκείνη ούτε καν φανταζόταν.

3 Μας φάνηκε πολύ εύστοχη η αντιπαραβολή του σωματικά καθηλωμένου αλλά πνευματικά ιδιοφυούς ήρωα με τον ανεγκέφαλο αλλά εθισμένο στα σπορ και στις σωματικές επιδόσεις φίλο της ηρωίδας, αλλά και ο τρόπος που προσεγγίζει η συγγραφέας την ψυχοσύνθεση της φαινομενικά ψυχρής αγγλίδας μητέρας του νεαρού. Το βιβλίο μας άρεσε και για έναν άλλο λόγο: δεν είναι πολιτικώς ορθό. Εκεί που νομίζεις πως πρόκειται για ένα άρλεκιν με ΑΜΕΑ, και πως ο ήρωας ενδίδει στο πάθος του για το κορίτσι και ξαναθυμάται τους λόγους για να ζει κανείς, μαθαίνεις πως σκοπεύει να θέσει τέλος στη ζωή του, με την βοήθεια της Dignitas στην Ελβετία: μιας εταιρείας που προσφέρει τις υπηρεσίες της σε όσους επιθυμούν την υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Δεν πρόκειται φυσικά να αποκαλύψουμε το τέλος του βιβλίου, αλλά υποπτευόμαστε πως κάποιοι θα ενοχληθούν με την τροπή που, ήδη, κάπου στη μέση παίρνει η ιστορία. Όμως ακριβώς αυτή η τροπή κάνει το μυθιστόρημα ακόμα πιο γοητευτικό δίνοντάς σου μπόλικη τροφή για σκέψη. Όπως για το αν η αγάπη είναι αρκετή. Ή για το αν είναι θεμιτό να τα θέλεις «όλα ή τίποτα». Για το αν πρέπει να δίνεις την μάχη όπως θέλεις ή όπως μπορείς

4 Η ταινία τώρα. Χμμ Ευτυχώς που είχαμε διαβάσει πρώτα το βιβλίο γιατί διαφορετικά θα περνούσαμε συμπαθητικά ένα δίωρο αλλά μέχρι εκεί. Ο πανέμορφος πρωταγωνιστής, μια παραλλαγή του Χιου Γκραντ στα νιάτα του, ναι μεν δεν κινείται από το λαιμό και κάτω αλλά το σώμα του διαγράφεται μυώδες και στιβαρό καμιά σχέση με το ατροφικό σώμα του ήρωα του βιβλίου ο οποίος έχει υποστεί βλάβη στο νωτιαίο μυελό. Στην ταινία δεν υπάρχει κανένας ρεαλισμός ως προς την εφιαλτική ιατρική καθημερινότητα ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να ιδρώσει όπως οι υπόλοιποι, που η πίεση του ρυθμίζεται με φάρμακα, που κινδυνεύει διαρκώς από μολύνσεις και πνευμονίες, που για να πάει στην τουαλέτα ή να ξυστεί χρειάζεται βοήθεια νοσοκόμου. Στο φιλμ, αντίθετα, όλα μοιάζουν ειδυλλιακά, αποστειρωμένα, καθαρά και μυρωδάτα. Η ταινία είναι σαν να κραυγάζει πως αν είσαι πλούσιος όπως ο ήρωας, και ζεις σε μυθικές επαύλεις, όλα «κουκουλώνονται» και είναι πιο ανεκτά. Και ίσως να είναι έτσι, σε έναν βαθμό, αλλά σίγουρα δεν είναι μόνο έτσι. Όσο για την ομολογουμένως χαριτωμένη πρωταγωνίστρια (αγνώριστη σε σχέση με την αισθησιακή ηρωίδα του Game of Thrones) θυμίζει την Αλίκη Βουγιουκλάκη σε βρετανική βερσιόν.

5 Με λίγα λόγια το σκοτάδι και το βάθος απουσιάζει σχεδόν απόλυτα από την ταινία, που μοιάζει δυσδιάστατη και όχι τρισδιάστατη. Για ακόμα μια φορά, η κινηματογραφική μεταφορά υπολείπεται του πρωτοτύπου.

6 Το βιβλίο ωστόσο αξίζει μια θέση στη βαλίτσα σας τώρα στις διακοπές. Και υπάρχει και η συνέχειά του, που τιτλοφορείται «Μετά από σένα» που κυκλοφόρησε τώρα τον Απρίλιο υποδεέστερο του πρώτου, αλλά συμπαθητικό. Ευάννα Βενάρδου