Αναζήτηση γέφυρας για το ζήτημα της ιθαγένειας

Transcript

1 01- KATHI_9-8_KATHI NEW 14/08/15 01:12 Page 1 ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Eτος 6 ο Aρ. φύλλου 358 Κυπριακή Πολιτική και Oικονομική Eφημερίδα 1,50 (Απλή έκδοση) 2,90 (Βασική) 3,90 (Ενισχυμένη) ΓΡΑΦΟΥΝ ΣHMEPA ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Γ. ΠΕΡΔΙΚΗ Το Προεδρικό επέβαλε συσκότιση στο Κυπριακό Η υπαναχώρηση του Προέδρου Αναστασιάδη από προεκλογικές του δεσμεύσεις στο Κυπριακό, η επικοινωνιακή τακτική του προεδρικού για να συγκαλύψει τις αποτυχίες της κυβέρνησης στα θέματα της εσωτερικής διακυβέρνησης, τα διαδραματιζόμενα στο Εθνικό Συμβούλιο για τη φόρμουλα freeze-to-freeze για το φυσικό αέριο, αλλά και οι υπαναχωρήσεις του Αβέρωφ Νεοφύτου που ακύρωσαν τις προσπάθειες υιοθέτησης κανόνων διαφάνειας στη λειτουργία των κομμάτων είναι μερικά από τα ζητήματα που θίγει στη συνέντευξή του στην «Κ» ο Γιώργος Περδίκης. Σελ. 6 ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛΑΣ Δεν με νοιάζει αν είναι Αύγουστος ΕΛΕΝΗ ΞΕΝΟΥ Αγεωμέτρητος μηδείς εισίτω ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ Ο διάβολος της γραφειοκρατίας ΕΡΑΤΩ ΚΟΖ. ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ Η Τουρκία ενώπιον των υποχρεώσεών της ΜΕΛΑΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Η Google στην Κύπρο; ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Τα δόντια του λαϊκισμού ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ Οι «προβληματικοί» της Ευρώπης Αναζήτηση γέφυρας για το ζήτημα της ιθαγένειας Πονοκέφαλο και στους Τουρκοκύπριους προκαλεί το θέμα των εποίκων Σε μια προσπάθεια αναζήτησης διεξόδων στον πονοκέφαλο που προκαλεί το θέμα των εποίκων, η τουρκοκυπριακή πλευρά κατέθεσε στο τραπέζι των συνομιλιών προτάσεις που ακυρώνουν ουσιαστικά τη μία και μόνη ιθαγένεια της ενωμένης Κύπρου, όπως προνοεί το Κοινό Ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», η τουρκοκυπριακή θέση, χωρίς να αναιρεί την Νοέμβριο τελειώνουν οι εργασίες στον Τύμβο Οι εκτιμήσεις Φώτη Φωτίου Η δεύτερη φάση των εργασιών στον Τύμβο για να έρθει στο φως το ελληνικό μεταγωγικό Νοράτλας ξεκίνησε την Πέμπτη με την έλευση της επιστημονικής ομάδας από το εξωτερικό που εξειδικεύεται σε στρατιωτικού τύπου ανασκαφές. Οι έρευνες προχωράνε μεθοδικά και προσεκτικά, ενώ μέχρι το τέλος Νοεμβρίου αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί. Σελ. 11 Το scouting report της FC Astana Τι πρέπει να προσέξει ο ΑΠΟΕΛ Λίγες μέρες πριν από τον κρίσιμο αγώνα του ΑΠΟΕΛ με την FC Astana για τα πλέιοφ του Champions League βοηθάμε το τεχνικό τιμ των γαλαζοκιτρίνων, αποκαλύπτοντας όλα τα μυστικά, τα δυνατά και αδύνατα στοιχεία της ενδεκάδας που θα παρατάξει ο Στάνιμιρ Στόιλοφ. H ομάδα του Καζακστάν δεν πρόκειται να είναι εύκολος αντίπαλος. Κ Sports Tεμαχισμό της δόσης επιδιώκει η Γερμανία Οι δυσκολίες της Μέρκελ και το σχέδιο εξαγοράς του μεριδίου του ΔΝΤ H γερμανική κυβέρνηση είναι προσανατολισμένη σε «τεμάχισμα» της δόσης σε πολλές μικρότερες, που αυτή τη φορά εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 20 δισ., κάτι που σημαίνει ότι δεν θα είναι ευχερής η αποπληρωμή των υποχρεώσεων που συσσώρευσε το κράτος προς εξουσία του κεντρικού ομόσπονδου κράτους να παραχωρεί ιθαγένεια στους κύπριους πολίτες, παράλληλα διεκδικεί για λογαριασμό των συνιστώντων κρατών την αρμοδιότητα να παραχωρούν ιθαγένεια στους πολίτες τους, έτσι που να πολιτογραφούνται ως πολίτες τους άτομα, όπως για παράδειγμα έποικοι, στους οποίους το κεντρικό ομόσπονδο κράτος δεν παραχώρησε την κυπριακή ιθαγένεια. Τη σημαντική αυτή απόκλιση μεταξύ των δύο πλευρών θα επιδιώξουν να γεφυρώσουν οι δύο διαπραγματευτές στις επόμενες συναντήσεις τους. Στον επόμενο κύκλο συναντήσεων Μαυρογιάννη και Ναμί θα επιχειρηθεί επίσης η ολοκλήρωση της κατηγοριοποίησης των υποθέσεων στο περιουσιακό, ως το αναγκαίο προστάδιο για τη διαμόρφωση των κριτηρίων. Σελ. 3 Η συζήτηση για το χαλλούμι, μόλις άνοιξε Η επίσκεψη Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην Κύπρο, η κατάθεση του φακέλου ώστε να κατοχυρωθεί η ονομασία προελεύσεως του προϊόντος και οι συνακόλουθες τοποθετήσεις από τον υπουργό Γεωργίας αλλά και από τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Μουσταφά Ακιντζί καταδεικνύουν τη δυναμική που αναπτύσσεται γύρω από το χαλλούμι. Το ότι επίσης η Κύπρος κερδίζει δικαστικές μάχες για να προστατεύσει το προϊόν της, με την τελευταία να είναι στην Ελλάδα, μόνο σαν καλός οιωνός μπορεί να χαρακτηριστεί, αλλά και σαν αποτέλεσμα μεθοδικής δουλείας από τα εμπλεκόμενα υπουργεία και τους φορείς. Σελ. 5 προμηθευτές του το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. «Η κ. Μέρκελ θα προτιμούσε ένα δεύτερο δάνειο-γέφυρα που δεν χρειάζεται καθόλου ψηφοφορίες στη Βουλή έως ότου λύσει το θέμα με το ΔΝΤ», είπε στην «Κ» υψηλόβαθμη πηγή της. Σελ. 18 Μεγάλες αναπτύξεις αναζητούν επενδυτή Σε αναζήτηση επενδυτή βρίσκονται τουλάχιστον 27 έργα μεγάλης ανάπτυξης, τα οποία επιδιώκουν την εξασφάλιση χρηματοδότησης προκειμένου να ξεκινήσουν ή να ολοκληρωθούν. Γήπεδα γκολφ, θέρετρα διακοπών, ιατρικά κέντρα, ξενοδοχεία σπα, ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί, πολυτελείς επαύλεις, ηλιακά συστήματα, πύργοι και εμπορικά κέντρα, τα οποία είτε πάγωσαν μετά το κούρεμα καταθέσεων είτε είναι απαραίτητη η εξεύρεση επενδυτή για την έναρξη ή αποπεράτωσή τους, βρίσκονται στη λίστα των μεγαλεπήβολων έργων, τα οποία απευθύνονται σε εν δυνάμει επενδυτές. Οικονομική σελ. 4, 5 Ο ΤΑΛAΤ ΣΤΗΝ «Κ» Παραμονή εγγυήσεων και μετά τη λύση Τη θέση ότι θα πρέπει να διατηρηθούν οι εγγυήσεις και μετά τη λύση, διατυπώνει για πρώτη φορά ο πρώην ηγέτης των Τουρκοκυπρίων και σημερινός πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού τουρκικού κόμματος Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Σε συνέντευξη στην «Κ» ο κ. Ταλάτ διευκρινίζει ότι Τουρκία και Ελλάδα πρέπει να παραμείνουν εγγυήτριες για όλη την Κύπρο και όχι για τις δύο κοινότητες. Επίσης, αναφέρεται στο περιουσιακό, το οποίο χαρακτηρίζει πολύπλοκο, αλλά και στην εκ περιτροπής προεδρία. Αναφέρεται ακόμη στο Βαρώσι, τονίζοντας ότι αποτελεί μέρος της λύσης και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ΜΟΕ. Σελ. 4 ΔΗΣΥ Η διελκυστίνδα Αβέρωφ-Χάσικου Κινήσεις προσκηνίου και παρασκηνίου με εκατέρωθεν βολές που φέρουν τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ σε διαφορετική τροχιά από τον ΥΠΕΣ. Σημεία τριβής στη μέχρι σήμερα πορεία των δύο, υπήρξαν πολλά από το νομοσχέδιο για τη Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και εντεύθεν αλλά εκ του συμπεράσματος και των εξελίξεων, τις ματ κινήσεις, όπως επιβεβαιώνουν και τα πολιτικά πηγαδάκια τις πιστώνεται ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου. Σελ. 7 ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ Ζητούμενο είναι το απλό Με το Κυπριακό, το εθνικό μας θέμα, να μπαίνει στα βαθιά από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, οπότε και θα συζητηθούν ζητήματα μεγαλύτερης ουσίας, η στάση και ο σχεδιασμός που απαιτούνται πρέπει να εξελίσσονται με γνώμονα το μέλλον της χώρας. Η κριτική σε αυτό το σημείο που έχουν φτάσει οι συνομιλίες είναι θεμιτή, νοουμένου ότι είναι απολύτως τεκμηριωμένη και όχι βασισμένη πάνω στον φόβο του γονέα, ο οποίος κάνει παρατηρήσεις στο παιδί, επειδή εκείνος τρόμαξε περισσότερο. Απαιτείται συλλογικά πολιτική ωριμότητα και προς τα έξω μια φωνή, η φωνή όλων μας που θέλουμε και απαιτούμε το καλύτερο για τον τόπο μας, πολύ παραπάνω από το τι ορίζεται σαν ατομικά καλό, σαν πολιτικά υποσχόμενο και ψηφοθηρικά επικερδές. Ζητούμενο στο τέλος της ημέρας και για το Κυπριακό είναι το απλό, όχι το απλοϊκό και πολύ περισσότερο, όχι το όποιο εντυπωσιακό. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΕΝΘΕΤΟ «ΖΩΗ» ΦΕΣΤΙΒΑΛ Mουσική, κάμπινγκ και Afro Banana ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ «Πατάτε τους» Vs «Πατάτες αντιναχτές» ΘΕΑΤΡΟ Η Ισραηλινή «Ηλέκτρα» Ζωή, σελ. 8 Εισχωρήσαμε στο παράλληλο σύμπαν της κολεκτίβας των Afro Banana Republic και μάθαμε τα πάντα για τη φιλοσοφία τους, τον τρόπο σκέψης τους και το φετινό διήμερό τους φεστιβάλ που θα λάβει χώρα στη δασική περιοχή Κόρνου. Η καλοκαιρινή κόντρα που ξέσπασε ανάμεσα στους πρώην συνεργάτες που θα συνεχιστεί το φθινόπωρο, η δικαστική διαμάχη ανάμεσα στο ΡΙΚ και το Mega και πώς εξηγείται η επιθετική στάση του καναλιού του Αρχαγγέλου. Το 18ο Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος έκλεισε με μία εξαιρετική παράσταση του θεάτρου Κάμερι του Τελ Αβίβ την οποία το κοινό καταχειροκρότησε όρθιο. Την Κυριακή 23 Aυγούστου με την «Κ» ΚΡΙΤΙΚΗ Θέατρο, μουσική, βιβλίο, τηλεόραση, κινηματογράφος

2 02-KATHI NEW_Master_cy 14/08/15 01:13 Page 2 2 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Π ρόσφατη έρευνα στη Γερμανία για το πώς αυτοκαθορίζονται οι ίδιοι οι Γερμανοί έδειξε ότι θεωρούν εαυτούς τίμιους, εργατικούς, μετρημένους τα αναμενόμενα. Περισσότερο αποκαλυπτική ήταν η γνώμη τους για τα ισχυρότερα γερμανικά στερεότυπα: το 63% ταυτίζει τη χώρα τους με τη Volkswagen, το 45% με τη Μέρκελ και το 25% με τον Χίτλερ! Ως ασθενέστερα αναδείχθηκαν η περιλάλητη νομιμοφροσύνη και η πασίγνωστη προτίμησή τους στην μπίρα το 57% των Γερμανών θα προτιμούσε ένα μπουκάλι κρασί, ενώ το 71% θα περνούσε με κόκκινο αν δεν υπήρχαν αυτοκίνητα... Ακόμη, στο πλαίσιο ενός για εσωτερική κατανάλωση πολιτικού παιχνιδιού αμφισβήτησης των δυνατοτήτων της Ελλάδας να εφαρμόσει ό,τι απορρέει από το νέο μνημόνιο, μελέτησαν το πώς οι Ελληνες εμφανίζονται στις εφημερίδες Die Welt, Süddeutsche Zeitung, Bild και στο περιοδικό Focus και ανέξειξαν τα χιλιογαλβανισμένα στερεότυπα: φοροφυγάδες, τεμπέληδες, ανεύθυνοι, απατεώνες, διεφθαρμένοι, αλλά και πλούσιοι λόγω ακίνητης περιουσίας, τραπεζικών καταθέσεων στο εξωτερικό και ενεργειακών κοιτασμάτων σε Αιγαίο και Ιόνιο (!). Η Ελλάδα παρουσιάζεται παραλυμένη από τις απεργίες, πνιγμένη στη γραφειοκρατία και την αναξιοκρατία, γεμάτη σκουπίδια και ασθένειες. Η λέξη «Ελληνες» συνοδεύεται από το επίθετο «πτωχευμένοι» και η Ελλάδα (Griechenland) αντικαθίσταται από την Krisenland. Ομως και εμείς τους στολίζουμε με ουκ ολίγα κοσμητικά: σκληρούς, μισέλληνες, νεοαποικιοκράτες, νεοναζί... Και οι μεν και οι δε ζούμε... αφαιρώντας. Αφαιρούμε από το «οπτικό» μας πεδίο όσα πολιορκούν την αντίξοη (ή ανιαρή), την παράλογη (ή τακτοποιημένη) καθημερινότητά μας. Εγγράφουμε μόνο όσα μας συμφέρουν ή μας κεντρίζουν. Ψηφίζουμε χωρίς να έχουμε κάνει από πριν έναν ΑΠΟΨΗ Της ΤΑΣΟΥΛΑΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ Δέσμιοι των κλισέ ειλικρινή λογαριασμό. Η αφαίρεση είναι η συνήθης κατάστασή μας. Διότι, αν ατενίζαμε όλα τα δεινά, ίσως να μην αντέχαμε αν αναλογιζόμασταν τις μικρές μας αποστασίες, τις προδοσίες μας, μπορεί να λυγίζαμε αν αποδεχόμασταν εκείνα που δεν είναι βολικά για τις προσωπικές ερμηνείες μας, ίσως ο κόσμος μας να γκρεμιζόταν. Αφαιρούμε λοιπόν και πορευόμαστε προς τα στερεότυπα και τη λήθη, κηδεμονευόμενοι από την ανακύκλωση του μισού ψεύδους και της μισής αλήθειας. Από την άλλη, μόνο η αυτεπίγνωση και η μνήμη μπορούν να συντηρήσουν τις ανθρώπινες ιδιότητες, να αποκαθάρουν τον λόγο από παραχαράξεις, εξωραϊσμούς, λογοκρισίες, κονσερβαρισμένες θέσεις. Ομως, δεν είναι εύκολο να αυτοπροστατευθούμε από τα κλισέ. Να μην είμαστε συγκαιρινοί μιας «πίστης», να μην τοξινωθούμε από ένα απόλυτο. Να διακρίνουμε τις πραγματικές διαστάσεις των πραγμάτων, να ξεχωρίσουμε τη βαρβαρότητα από τη διαμαρτυρία, την κριτική από την προσβολή, τη γραφικότητα από την αμετροέπεια. Σε περιόδους έντονων διακρατικών αντιπαραθέσεων οι κοινωνικές ορμές και τάσεις αποδεσμεύονται ανεξέλεγκτα, συμπλεκόμενες σε ένα σαρωτικό κύμα. Υποχωρούν η ευθυκρισία και η ψυχραιμία. Κυριαρχούν η υπεραπλούστευση, η αυθαίρετη ονοματοδοσία, που όχι μόνο μας απομακρύνουν από την πιο σύνθετη αλήθεια, αλλά κυρίως μας αποτρέπουν από το να παραδεχθούμε ότι αν ο λαϊκισμός και η ισοπέδωση δεν δώσουν χώρο στην ορθοφροσύνη, η ρωγμή θα γίνει άβυσσος, η διάλυση των δεσμών θα γίνει έργο όλων και θα οδηγηθούμε σε ένα σημείο που το μίσος θα είναι πιο πλατύ και από τον κόσμο... Ο Ανδρέας Παράσχος απουσιάζει σε άδεια. ΟΜΗΡΟΥ & ΣΕΒΕΡΗ/ Γράφει ο ΟΝΑΣΑΓΟΡΑΣ Η νέα κινητικότητα, τα σφιγμένα χείλη και σούβλα του Τροόδους... «Κάτι κινείται στο Κυπριακό», μου ανέφερε προχθές διπλωμάτης καριέρας με τον οποίο συζητώ τα πολιτικά και διπλωματικά δρώμενα. Ο σοβαρός κύριος, ο οποίος έχει φάει το Κυπριακό με κουτάλι πολυτελείας σε σαλόνια ξενοδοχείων, διεθνών οργανισμών και πρεσβειών, ερμηνεύει την εσπευσμένη επίσκεψη του Αϊντε στην Τουρκία ως ένδειξη της νέας κινητικότητας. «Όχι κατ ανάγκη θετική ή αρνητικής»... «Φαίνεται πως οι Τούρκοι δεν κάνουν διακοπές στο Κυπριακό», μου ανέφερε σημειώνοντας πως το τουρκικό ΥΠΕΞ ζήτησε επίσπευση της επίσκεψης του Αϊντε σε μια εποχή που δεν λειτουργεί η κυβέρνηση στη χώρα, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη σοβαρές πολιτικές διεργασίες με τους Κούρδους και το ISIS... Σύμφωνα με την εκτίμησή του, η Τουρκία λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις εξελίξεις στο Κυπριακό και θέλει έγκαιρα να διαμορφώσει τη στάση της, στην πάγια πολιτική της, πριν από την έναρξη του νέου γύρου διαπραγματεύσεων. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι μια μέρα πριν από τον Αϊντε στο τουρκικό ΥΠΕΞ είχε κληθεί και ο Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής Οζντίλ Ναμί, ο οποίος συναντήθηκε με τον ίδιο τον Τούρκο ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου... Τα δύο μεγάλα θέματα που θα συζητήσουν Νίκαρος Μουσταφά την 1η Σεπτεμβρίου θα είναι ως γνωστόν το περιουσιακό και το εδαφικό «ενώ αναμένεται να εκφραστούν και απόψεις για το θέμα των εγγυήσεων, υπό τη σκιά των τουρκικών οδηγιών»... Η απορία που εκφράζεται από τον έμπειρο διπλωμάτη είναι γιατί δεν έχει διευθετηθεί κάποια συνάντηση της πλευράς μας με την ελληνική κυβέρνηση, ή αν αυτό ζητήθηκε αλλά δεν έγινε κατορθωτό λόγω της έκτακτης ανάγκης που βιώνει η κυβέρνηση Τσίπρα... Τις τουρκικές θέσεις θα μεταφέρει με τον δικό του τρόπο ο Αϊντε τόσο στους διαπραγματευτές όσο και Χείλη ερμητικά κλειστά... στους συνομιλητές πολύ σύντομα. «Από την τουρκική αντίδραση θα μάθουμε αρχές Σεπτεμβρίου κατά πόσον έχει μέλλον η νέα φάση του διαλόγου» μου δηλώθηκε από πολιτικό της συμπολίτευσης... Νέα απρόβλεπτα προβλήματα φαίνεται να προκύπτουν στην προσπάθεια για ιδιωτικοποίηση της CYTA. Μάλλον η ενέργεια είναι πιο δύσκολη, απ ό,τι ήλπιζε ο Χάρης... Θα χρειαστούν όχι μόνο νέος γύρος επαφών με τους εμπλεκόμενους αλλά και η βοήθεια από δεύτερο, πρωτοκλασάτο όμως, υπουργό της κυβέρνησης... Προς το παρόν όλοι ελπίζουν κάποιοι εργαζόμενοι στη CYTA που μηχανεύονται έξυπνους τρόπους αντίδρασης να μη χαλάσουν την εξοχική συνεδρίαση του Υπουργικού στην προεδρική κατοικία του Τροόδους. Τελικά πόσοι θα δοκιμάσουν την σούβλα; Αληθεύει ότι θα παραγγελθεί έξτρα κρέας;... Αμέσως μετά τις διακοπές αναμένεται και η νέα δράση του Οδυσσέα Τσακ Νόρις. Μαθαίνω πως το αυτί του γενικού ελεγκτή δεν ιδρώνει και σύντομα θα μάθουμε τις απόψεις του για σοβαρότατη υπόθεση με αρκετά εκατομμύρια που αγγίζει παραλιακή πόλη... Αληθεύει ότι τα χαμόγελα μεταξύ Οδυσσέα Νίκαρου έχουν δώσει τη θέση τους σε σφιγμένα χείλη;... Πάντως, ο ελεγκτής έχει όλη την καλή διάθεση για μια συνάντηση με τον Νίκαρο για γενικό ξεκαθάρισμα, κάτι που ο Κωστάκης δεν το είχε... Ακούω πως πάρα τα νευράκια του, ο Νίκαρος το εκτιμά αυτό και σύντομα θα λάβει αποφάσεις. Εξελίξεις στο θέμα της υπόθεσης με τη διοικήτρια Χρυστάλλα αναμένονται ακόμη και μέσα στον Αύγουστο, όσο κι αν δεν θα βγουν στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με πηγές μου στη Νομική Υπηρεσία ο Κωστάκης καταρτίζει πλάνο χειρισμού της υπόθεσης και προωθεί με ταχύτητα χελώνας κάποιες διαδικασίες. Όπως μαθαίνω, ο ίδιος φέρεται να έχει πει πως αναμένει την απόφαση στην υπόθεση Ρίκκου, τον Σεπτέμβριο, «για να ολοκληρώσει την εικόνα του πλάνου στο οποίο θα κινηθεί». Μέχρι τότε όμως θέλει να έχει έτοιμα όλα τα προαπαιτούμενα... Από τον λόφο της Εξουσίας ακούω πως δεν θα αργήσει μια επίσημη συνάντηση Νίκαρου-Κωστάκη. Τα «η σιωπή μου προς απάντηση» και «απαξιώ» έχουν γίνει πια παρελθόν και η νέα προσέγγιση βρίσκεται προ των πυλών. Εξάλλου είναι και απόλυτη ανάγκη ο Νίκαρος «να έχει τις νομικές συμβουλές του κύριου, θεσμικού του συμβούλου»... ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια γυναίκα πολιτικός οργανώνεται για εξαγγελίες τον Σεπτέμβριο; Αληθεύει ότι πρώτος της στόχος θα είναι τα ΜΟΕ και το... θέατρο; ΚΟΥΪΖ: Ποιος βουλευτής δήλωσε με κάθε σοβαρότητα μεταξύ συνδαιτυμόνων του στον Πρωταρά πως δεν είναι σίγουρος ότι το κόμμα του θα υφίσταται όπως το γνωρίζουμε και το 2016;... * Ο Ονασαγόρας θα βρίσκεται σε άδεια. Επιστρέφει στις 25 Αυγούστου ανανεωμένος, με νέες αποκαλύψεις! Ο ΦΙΛΙΣΤΩΡ Επιλογή: ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ 49 χρόνια πρίν στην «Κ» 14.VΙΙΙ.1966 ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ ΚΡΥΦΟΙ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΟΙ: (Από χρονογράφημα της Ε. [λένης Βλάχου], υπό τον τίτλο «Σωτηρίες...».) «Είναι διασκεδαστικό να παρακολουθής εις τον ελληνικό πολιτικό ορίζοντα τας κινήσεις των υποψηφίων δικτατόρων σωτήρων», άρχισε ο ειδικός περί το σχεδόν χιουμοριστικό θέμα της δικτατορίας. «Οπως και να συζητής με ένα κόσμο που εις την αφέλειά του, την άγνοιά του και την αφηρημάδα του νομίζει ότι θέλει δικτατορία, διότι όταν θα υπάρχη δικτατορία θα λυθούν όλα τα προβλήματα και θα βρίσκη και ταξί. Τώρα οι πρώτοι χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες, σε φιλοδόξους και σε συμφεροντολόγους. Οχι πως δεν συνδυάζουν συχνά και τα δύο, αλλά στους υποψηφίους δικτάτορας όπως και στους περισσότερους πολιτικούς ξεχωρίζει το επικρατέστερο αμάρτημα. Ο ακόρεστα φιλόδοξος λοιπόν, που αντιλαμβάνεται ότι μ αυτές τις ενοχλητικές δυσχέρειες των σταυρών, των ψήφων, των εκλογών, του Κοινοβουλευτισμού και της Δημοκρατίας θα δυσκολευθή να σώση την Ελλάδα, αγωνίζεται να βρη άλλον τρόπο για να εκτελέση τον ιερό του σκοπό. Τώρα υπάρχει άραγε έστω και ένας που πιστεύει ειλικρινά ότι σκέπτεται πρώτα το καλό του τόπου και ύστερα την απόλαυσι και το μεγαλείο το δικό του; Πάντως ένα χαρακτηριστικό σημείο, που συναντά κανείς εις όλους τους υποψηφίους δικτάτορας, τους κρυφούς και τους φανερούς, διότι υπάρχουν όλα τα είδη, είναι ότι κανείς δεν παραδέχεται τον άλλον. Ενώ συνδέονται, υποτίθεται, σε πάμπολλα ιδεολογικά, πολιτικά σημεία, ενώ είναι όλοι Ελληνες και θέλουν να σώσουν την ίδια Ελλάδα, τρέφουν πικρή περιφρόνησι και βαθύ μίσος ο ένας για τον άλλον. Η ιδέα ότι θα μπορούσαν να συνεννοηθούν και να την σώσουν ήρεμα και ομαδικά ούτε τους περνά από τον νου [ ]. Και εμείς, καθόμαστε και λέμε ότι πάμε τόσο άσχημα ώστε πρέπει να μας βάλουν φίμωτρο;». Δεν το λέμε όλοι, τον καθησυχάσαμε, και δεν υπάρχει ευτυχώς σοβαρός σωτήρ εν όψει. Συνεπώς έχομε κάθε ελπίδα να σωθούμε... [Σημ. «Φ»: Η δικτατορία του αφανούς υποψήφιου δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου επεβλήθη οκτώ μήνες αργότερα.] Με άριστα το 10 1Στον φοιτητή. Αντί καθηγητής, φοιτητής; Ο Σάββας Βέργας έκανε αίτηση για φοίτηση σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο, και μπορεί μάλιστα να το κάνει εφόσον είναι σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και εκτός φυλακής. Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να σπουδάσει αλλά γηράσκω αεί διδασκόμενος τι σε κάποιον που ξέρει τόσα πολλά για τόσους πολλούς; Με το απολυτήριο, διορισμός πάραυτα 2Στις λεπτομέρειες. Ανακοίνωση ΔΗΚΟ ότι η ΕΝΙ σκάβει για αέριο σε αιγυπτιακό τεμάχιο πολύ κοντά στο τεμάχιο 11 που ανήκει υποτίθεται στην εταιρεία, τεμάχιο για το οποίο οι Ιταλοί είπαν πως δεν έχει αέριο. Από όλες τις διορθώσεις, μία θέλω να κάνω. Το τεμάχιο 11 ανήκει στην TOTAL, άλλα κρύβει το ένα τεμάχιο άλλα το άλλο, πρωτεύουσα της Ελλάδας η Αθήνα και ο Αλωνεύτης ακόμη στον ΑΠΟΕΛ. Βασικές γνώσεις. 3Στα νεύρα. Μπορεί η Ηealthy προεδρία να είναι διακοπές και το εξοχικό στο Τρόοδος stand by για την επιστροφή, τα νεύρα όμως διαπερνάνε θάλασσες και πέλαγα. Αποστολέας, ο Νίκαρος, παραλήπτης ο γενικός ελεγκτής και τα πηγαδάκια λένε πως η πρότερη στήριξη από τον τελευταίο προς τον γενικό εισαγγελέα δεν έχει ΑΡΙΣΤΟΙ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ / Γράφει Ο ΣΠΟΝΔΟΦOΡΟΣ Τι σου είπε η Ζωή; Ότι δεν μιλάς καλά ελληνικά; Σε ποια γλώσσα στο είπε; ξεχαστεί και πως το γυαλί έχει ραγίσει. Θα κολλήσει; Δύσκολο, αλλά απάντηση θα δώσει το μελλοντικό ρεπορτάζ 4Στη συνέπεια. Μπράβο στην ΕΔΕΚ για την ενημέρωση. Από όλα τα πολιτικά γραφεία μόνο εκείνοι έστειλαν ανακοίνωση: θα είμαστε κλειστά από την Πέμπτη 13 Αυγούστου μέχρι την Τρίτη 18 Αυγούστου. Οργάνωση άλλου επιπέδου, αλλά μόνο όταν είναι να πάνε διακοπές. Να το κλείσουν να ανοίξουν γραφείο ταξιδίων, γιατί όχι; 5Στη στάση. Μία στάση εδώ να βγω στον δρόμο για αντηλιακό. Και σε ποια έπεσα πάνω νομίζετε; Στη Ρούλα Κορομηλά και μπράβο καλώς ήρθατε και τσάο ταυτόχρονα. Τι κάνεις στη Σκάλα Ρούλα μας; Από όλο τον ελληνισμό που πατώνει τις μυκονοσαντορίνες, εσένα σε έβγαλε στις Φοινικούδες ο δρόμος; Μπα σε καλό σου 6Στο ΣΑΠΑ. Μαθαίνω πως έρχονται νέα και χαμπάρια, μετά τις διακοπές πάντα, που αφορούν το αποχετευτικό του Αυγόρου, το οποίο μυρίζει έντονα ΣΑΠΑ, με κακοτεχνίες, υπερχρεώσεις και πάει λέγοντας. Συμπέρασμα: τα έχουμε στα αποχετευτικά μας ξέρετε πώς, όπως τους αρμόζει, αλλά δεν γράφεται. 7Στα ταμπού. Χαρά στα κατεχόμενα που η Σαμιγιέ Γιουρούν έγινε η οδηγός της Εμινέ Τσολάκ, της λεγόμενης «ΥΠΕΞ», εφόσον για πρώτη φορά (όχι στην ιστορία, δεν υπάρχει αυτό) γυναίκα αναλαμβάνει τέτοιο πόστο. Έσπασε, λένε, ένα ταμπού. Αν δεν σπάσετε και κανένα αυγό Τουρκίας, πραγματική πρόοδος δεν έρχεται. 874 ημέρες* ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ * Από την ημέρα της καταστροφής της Κύπρου, χωρίς να κατηγορηθεί κανείς. 8Στη Ραστώνη. Αν ήταν άλλη εποχή, θέματα όπως η επαιτεία δύο παιδιών, ο ξυλοδαρμός μιας γυναίκας από τον άντρα της και τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα παιδικής κακοποίησης θα είχαν βγάλει στα κάγκελα τους καταγγέλλοντες για το «ήντα καιρούς εφτάσαμε» και πού πάει αυτή η χώρα. Τώρα, η υποκριτική ραστώνη του καλοκαιριού, έστειλε τους υποκριτές διακοπές 9Στην εργασία. Περιδιάβηκε φίλος στα κοινωνικά δίκτυα και εξέπεμψε την πληροφορία πως στα αλώνια του Ζούκεμπεργκ, η Ειρήνη Χαραλαμπίδου στο ανηρτημένο της βιογραφικό λέει πως «το 2002 επέστρεψα στη δημόσια ραδιοτηλεόραση όπου εργάζομαι μέχρι σήμερα» Λάθος θα είναι, διότι ο φίλος είναι φίλος του Ζάπινγκ και δεν είχε την τύχη να την πετύχει στο κουτί ως εργάτρια. Στη Ζέστη. Ο Σπονδοφόρος 10 δεν λιάζεται αλλά κρατάει απουσίες όσων πολιτευτών λείπουν για διακοπές. Το «εμείς κι εμείς μείναμε» είναι πολλοί. Πρόεδρος Δ.Σ.: ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ Διευθύνων Σύμβουλος: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΟΤΤΙΔΗΣ Διευθυντής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Αρχισυντάκτης: ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛΑΣ Αρχισυντάκτης Οικονομικού: ANΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Υπεύθυνος Υλης: MIXAΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Υπεύθυνος Ατελιέ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ Iδιοκτησία «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ» Νίκου Κρανιδιώτη 7Ε, 3ος όροφος, 2411 Έγκωμη, Λευκωσία, Κύπρος info@kathimerini.com.cy Τηλ.: Fax: Σύνταξη Fax: Διαφημιστικό Τμήμα - Μικρές Αγγελίες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Eκδίδεται σε συνεργασία και μετά από άδεια της εταιρείας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Διευθυντής: ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Διεύθυνση συντάξεως: ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ - ΚΩΣΤΗΣ ΦΑΦΟΥΤΗΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΤΕΛΑΣ

3 03-POLITIKI_Master_cy 13/08/15 20:45 Page 3 Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Aυγούστου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 3 Πονοκέφαλος οι έποικοι για Τουρκοκύπριους Στην αναζήτηση διεξόδων κατατίθενται προτάσεις που ακυρώνουν τη μία και μόνη ιθαγένεια της ενωμένης Κύπρου Της ΜΕΛΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Το «φυσικό» χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί για λύση του Κυπριακού και διεξαγωγή των σχετικών δημοψηφισμάτων από τις δύο κοινότητες πριν από τις βουλευτικές εκλογές της Κυπριακής Δημοκρατίας που είναι ορισμένες για τον ερχόμενο Μάιο δίνει τον ρυθμό που θα ακολουθήσουν οι συνομιλίες όλους τους επόμενους μήνες μέχρι και το πρώτο τρίμηνο του Στην κρίσιμη αυτή περίοδο που θα μεσολαβήσει μέχρι και τον ερχόμενο Μάιο, αναμένεται ότι θα ολοκληρωθεί η συζήτηση της <<<<<<< Σημαντικές συγκλίσεις καταγράφονται μεταξύ των δύο πλευρών στη διαμόρφωση των κατηγοριών στο περιουσιακό. Διεξόδους προς αντιμετώπιση του πονοκεφάλου των εποίκων αναζητά η τουρκοκυπριακή πλευρά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ενα από τα θέματα πάντως στο οποίο παραμένει σημαντική απόκλιση μεταξύ των δύο πλευρών, την οποία και θα επιδιώξουν να γεφυρώσουν οι δύο διαπραγματευτές στις επόμενες συναντήσεις τους, είναι και αυτό της ιθαγένειας. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», η διαφωνία των δύο πλευρών προκύπτει από τη διαφοροποίηση της τουρκοκυπριακής θέσης στο υπό αναφορά ζήτημα με τη σχετική πρόνοια του Κοινού Ανακοινωθέντος της 11ης Φεβρουαρίου του Να υπενθυμίσουμε πως η παράγραφος 3 του Κοινού Ανακοινωθέντος προνοεί τα ακόλουθα: «Η διευθέτηση θα βασίζεται σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται σε σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου. Η ενωμένη Κύπρος, ως μέλος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα έχει μία και μόνη διεθνή νομική προσωπικότητα και μία και μόνη κυριαρχία, η οποία καθορίζεται ως η κυριαρχία που απολαμβάνουν όλα τα κράτη-μέλη των Ηνωμένων Εθνών υπό τον χάρτη του ΟΗΕ και η οποία προέρχεται εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Θα υπάρχει μια και μόνη κυπριακή ιθαγένεια που θα ρυθμίζεται από την ομοσπονδιακή νομοθεσία. Όλοι οι πολίτες της ενωμένης Κύπρου θα είναι ταυτόχρονα πολίτες είτε της ελληνοκυπριακής είτε της τουρκοκυπριακής συνιστώσας πολιτείας. Αυτή η ιδιότητα θα είναι εσωτερική και θα συμπληρώνει, και δεν θα αντικαθιστά Στις αποκλίσεις των δύο πλευρών και το ζήτημα της ιθαγένειας πρώτης δέσμης θεμάτων που συμπεριλαμβάνει τη διασταυρούμενη διαπραγμάτευση της διακυβέρνησης, του περιουσιακού και των κριτηρίων για το εδαφικό, σε συνδυασμό με τα κεφάλαια της οικονομίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη συνέχεια, θα αρχίσει και θα ολοκληρωθεί η συζήτηση μεταξύ των δύο πλευρών και πάλι σε διασταυρούμενη διαπραγμάτευση όλων των υπολοίπων κεφαλαίων που περιλαμβάνουν τα θέματα ασφάλειας/εγγυήσεων, εδαφικού και πτυχές από το θέμα των εποίκων. Στο σημείο εκείνο, με τη συμπλήρωση, δηλαδή, της διασταυρούμενης διαπραγμάτευσης όλων των κεφαλαίων του Κυπριακού θα θεωρείται ότι ολοκληρώνεται η δεύτερη φάση των συνομιλιών, στην οποία εισήλθαμε με την επανέναρξη των συνομιλιών τον περασμένο Μάιο, δίδοντας πλέον τη θέση της στην τρίτη και τελική φάση των συνομιλιών. Η τρίτη αυτή φάση των συνομιλιών θα περιλαμβάνει τη διαδικασία του τελικού πάρε-δώσε, στην οποία, αν κριθεί αναγκαίο, θα παρεμβαίνουν με εισηγήσεις τους και τα Ηνωμένα Έθνη. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» από αρμόδιες πηγές, η ελληνοκυπριακή πλευρά θα επιδιώξει με την ολοκλήρωση και της τρίτης φάσης των συνομιλιών, οι δύο πλευρές να καταλήξουν σε συμφωνημένες θέσεις όχι μόνο σε εκείνα τα κεφάλαια που εμπίπτουν στην εσωτερική διάσταση του Κυπριακού, αλλά και σε εκείνα τα κεφάλαια που αφορούν την εξωτερική του πτυχή, όπως για παράδειγμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Η Λευκωσία, έχοντας ως δεδομένη τη σαφή θέση της Αθήνας για κατάργηση του υφιστάμενου συστήματος εγγυήσεων, αλλά και τις προθέσεις του Λονδίνου να αποσυρθεί, υπό κάποιες προϋποθέσεις, από τα εγγυητικά δικαιώματά της στην Κύπρο, θα επιδιώξει να περιορίσει τα περιθώρια ελιγμού της Τουρκίας σε μια διεθνή διάσκεψη για το Κυπριακό. Αν και μέχρι στιγμής η προσέγγιση της τουρκοκυπριακής πλευράς παραμένει ασαφής επί της συγκεκριμένης επιδίωξης της ελληνοκυπριακής πλευράς, ωστόσο, η Λευκωσία δεν αποθαρρύνεται λαμβάνοντας υπόψη και τις προθέσεις της νέας τάξης πραγμάτων στην τουρκοκυπριακή ηγεσία που επιδιώκει τις λιγότερες δυνατές παρεμβάσεις από τρίτους στη διαμόρφωση του πλαισίου λύσης του Κυπριακού. Έχοντας αυτό το πλάνο ενώπιόν τους, οι διαπραγματευτές των δύο κοινοτήτων Ανδρέας Μαυρογιάννης και Οζντίλ Ναμί επιστρέφουν στο τραπέζι των συνομιλιών στις 25 Αυγούστου προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος για την επόμενη συνάντηση των δύο ηγετών που έχει οριστεί για την 1η Σεπτεμβρίου. Στην ατζέντα Μαυρογιάννη και Ναμί για τις συναντήσεις 25 μέχρι 30 Αυγούστου περιλαμβάνεται η ολοκλήρωση της ανασκόπησης της μέχρι τώρα πορείας των συνομιλιών. Μια ανασκόπηση που αναμένεται να καταγράψει σημαντική πρόοδο όπως αυτή αποτυπώνεται και στα διαπραγματευτικά έγγραφα, δεδομένης της επίτευξης νέων συγκλίσεων σε αριθμό θεμάτων που έχουν συζητηθεί και συμφωνηθεί, κυρίως στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης, αλλά και στις βασικές αρχές επίλυσης του περιουσιακού. Τελική έγκριση, όμως, η οποία θα δοθεί όταν και αν συμφωνηθούν όλα τα επιμέρους ζητήματα που συνδέουν μεταξύ τους οι δύο πλευρές στη διασταυρούμενη διαπραγμάτευση της διακυβέρνησης, του περιουσιακού και των κριτηρίων στο εδαφικό. Παράλληλα, Μαυρογιάννης και Ναμί, μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου, θα συνεχίσουν τις συζητήσεις επί του περιουσιακού, επιχειρώντας σε ένα πρώτο στάδιο να ολοκληρώσουν την κατηγοριοποίηση των υποθέσεων, στη βάση των οποίων θα διαμορφωθούν τα κριτήρια που θα εφαρμόζει η Επιτροπή Περιουσιών μετά τη λύση του Κυπριακού. Ήδη, όπως πληροφορείται η «Κ», αν και το μέρος της εργασίας των δύο διαπραγματευτικών ομάδων που αφορά τη διαμόρφωση των κριτηρίων στο περιουσιακό βρίσκεται σε πολύ αρχικά στάδια, ωστόσο, σημαντικές συγκλίσεις καταγράφονται στη διαμόρφωση των κατηγοριών των διαφόρων υποθέσεων. με οποιονδήποτε τρόπο, τη μία και μόνη κυπριακή ιθαγένεια». Όπως πληροφορείται η «Κ», ενώ η ελληνοκυπριακή πρόταση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων παραμένει στο γράμμα και το πνεύμα της σχετικής πρόνοιας του Κοινού Ανακοινωθέντος, η τουρκοκυπριακή θέση, χωρίς να αναιρεί την εξουσία του κεντρικού ομόσπονδου κράτους να παραχωρεί ιθαγένεια στους κύπριους πολίτες, παράλληλα διεκδικεί για λογαριασμό των συνιστώντων κρατών την αρμοδιότητα να παραχωρούν ιθαγένεια στους πολίτες τους. Θέση που επιχειρεί ουσιαστικά να εξουδετερώσει τη βασική αρχή της μιας και μόνης ιθαγένειας ως εξουσίας που κατανέμεται στο κεντρικό ομόσπονδο κράτος. Η τουρκοκυπριακή πρόταση θα αφήνει, δηλαδή, τη δυνατότητα σε οποιοδήποτε από τα συνιστώντα κράτη να πολιτογραφεί ως πολίτες του άτομα, όπως για παράδειγμα αριθμό εποίκων, στα οποία το κεντρικό ομόσπονδο κράτος δεν παραχώρησε την κυπριακή ιθαγένεια.

4 04-ΠΟΛΙΤΙΚΗ_Master_cy 13/08/15 20:46 Page 4 4 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Ο ΜΕΧΜEΤ ΑΛI ΤΑΛAΤ ΣΤΗΝ «Κ» Τουρκία και Ελλάδα πρέπει να είναι εγγυήτριες για ολόκληρη την Κύπρο Οι Ε/Κ θα πρέπει να λάβουν υπ όψιν τους τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η Τουρκία πραγματοποίησε απόβαση στο νησί Συνέντευξη στον ΝΙΚΟ ΣΤΕΛΓΙΑ Σε κάθε περίπτωση, η λύση του Κυπριακού θα πρέπει να δώσει στον Τουρκοκύπριο την εντύπωση ότι το ομόσπονδο κράτος θα είναι και δικό του κράτος. Ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ επέστρεψε στο τουρκοκυπριακό πολιτικό προσκήνιο αμέσως μετά τις «προεδρικές εκλογές». Επωφελούμενος από τη συρρίκνωση των ποσοστών και την ήττα του κόμματός του στις «προεδρικές εκλογές», ο πρώην ηγέτης της τ/κ κοινότητας ανέλαβε εκ νέου την ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος με απώτερο στόχο την ανασυγκρότηση του μεγαλύτερου κόμματος της τ/κ Αριστεράς. Σήμερα, και ενώ στο Κυπριακό σημειώνονται σημαντικές εξελίξεις, ο κ. Ταλάτ παραχωρεί εφ όλης της ύλης συνέντευξη στην «Κ». Ο έμπειρος πολιτικός άνδρας στέλνει τα δικά του μηνύματα για τις διάφορες πτυχές του προβλήματος και των συνομιλιών, ενώ τονίζει για πρώτη φορά ότι τάσσεται υπέρ της διατήρησης των τουρκικών εγγυήσεων. Στο νησί έχουμε ένα νέο ελπιδοφόρο κλίμα για το Κυπριακό. Ποια είναι η δική σας άποψη; Όντως βρισκόμαστε κοντά στη λύση; Προσωπικά έχω και εγώ ελπίδες για τη λύση. Αυτή τη φορά βρισκόμαστε πιο κοντά στη λύση. Έχουμε δύο ηγεσίες, οι οποίες θέλουν λύση. Επίσης, η πλειοψηφία των λαών επιθυμεί τη λύση. Αυτή είναι η δική μου ανάγνωση. Πρόσφατα έκανα μια ομιλία στην Πάφο, μια εξέλιξη, την οποία δεν θα φανταζόμουν πριν από λίγο καιρό. Γι αυτό τον λόγο, τονίζω ότι αυτή τη φορά πραγματικά έχω ελπίδες. Από την άλλη, πρέπει να αναφέρω ότι οι συνομιλίες εξελίσσονται ομαλά. Στη νέα περίοδο, εκτός από τις δύο ηγεσίες, όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές, οι εγγυήτριες δυνάμεις, ο ΟΗΕ θα πρέπει να κάνουν εντατικές προσπάθειες για τη λύση. Θα πρέπει να βρούμε λύση στην πιο δύσκολη πτυχή του προβλήματος, στο περιουσιακό. Γι αυτό θα χρειαστούμε οικονομική βοήθεια από το εξωτερικό. Εφόσον εξασφαλιστεί αυτή η βοήθεια η λύση του προβλήματος θα είναι δεδομένη. Παρακολουθούμε ότι τις τελευταίες ημέρες στην τ/κ κοινότητα επικρατεί κλίμα προβληματισμού σχετικά με τις νέες εξελίξεις στο περιουσιακό. Συμμερίζεστε αυτό τον προβληματισμό; Πώς θα καταφέρουν οι δύο πλευρές να βρουν διέξοδο σε αυτό το πρόβλημα; Παλαιότερα είχε έρθει στο προσκήνιο η φόρμουλα της «global ανταλλαγής περιουσιών». Σήμερα αυτή η πρόταση έχει αποσυρθεί. Έχει γίνει η αποδεκτή η αρχή ότι το περιουσιακό συσχετίζεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και άρα πρόκειται για ατομικό δικαίωμα και ζήτημα. Στη νέα περίοδο, οι ιδιοκτήτες περιουσιών θα προσφεύγουν σε επιτροπές και θα αναζητούν την κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτή η φόρμουλα έχει κάποια μειονεκτήματα. Πρώτα από όλα, η συγκεκριμένη φόρμουλα θα είναι χρονοβόρα. Για μεγάλο διάστημα θα επικρατήσει ασάφεια. Ωστόσο, δεν έχουμε άλλη εναλλακτική λύση. Αρχικά, η δική μας πλευρά πρότεινε τη λειτουργία δύο ξεχωριστών επιτροπών στο τ/κ ιδρυτικό κράτος (σ.σ. ο κ. Ταλάτ χρησιμοποιεί τον όρο K br s Türk kurucu devlet) και στο ε/κ ιδρυτικό κράτος. Η ε/κ πλευρά δεν αποδέχθηκε αυτή την πρόταση. Έτσι καταλήξαμε σε μια κοινή επιτροπή. Σήμερα, συζητούμε το ενδεχόμενο να υπάρχουν παρακλάδια αυτής της επιτροπής στα δύο κομμάτια του νησιού. Σε κάθε περίπτωση η λύση του περιουσιακού θα προβλέπει τις αποζημιώσεις, την ανταλλαγή ε/κ τ/κ περιουσιών. Επίσης, ενδέχεται να υπάρξουν επιστροφές περιουσιών. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να αποζημιώσουμε τον χρήστη της περιουσίας. Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για ένα περίπλοκο ζήτημα. Πιστεύετε ότι η φόρμουλα, την οποία περιγράφετε, θα γίνει αποδεκτή στην κοινότητά σας; Δεν νομίζετε ότι θα προκύψουν προβλήματα και επιπλοκές; Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ξεκάθαρη φόρμουλα. Οι συζητήσεις συνεχίζονται. Μέχρι στιγμής έχουν συμφωνηθεί μόνο η δημιουργία κοινής επιτροπής και η διαδικασία εξέτασης των υποθέσεων βάσει ορισμένων κριτηρίων. Από ό,τι αντιλαμβάνομαι το μήνυμά σας στους Τουρκοκύπριους πολίτες είναι ότι «είναι πολύ νωρίς για προβληματισμούς»... Ακριβώς. Επίσης, θα ήθελα να προσθέσω το εξής: Τα δημοσιεύματα του ελληνοκυπριακού Τύπου δεν βοηθούν την προσπάθεια λύσης. Υποστηρίζουν εμμέσως το έργο των τουρκοκυπριακών πολιτικών παραγόντων, οι οποίοι δεν επιθυμούν τη λύση του Κυπριακού. Ποια είναι η άποψή σας και για τα προβλήματα και εμπόδια στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης. Αυτή τη στιγμή έχει προκύψει ένα ζήτημα με την εκ περιτροπής προεδρία. Επίσης κατά διαστήματα παρατηρούμε ότι η κάθε πλευρά ερμηνεύει τους όρους και τα κριτήρια της λύσης από τη δική της οπτική γωνία. Λ.χ. ο όρος «constituent state» στα ελληνικά μεταφράζεται ως «ιδρυτικό κρατίδιο» και στα τουρκικά ως «ιδρυτικό κράτος». Ποια η δική σας άποψη για αυτά τα προβλήματα; Ο καθένας ας κάνει ό,τι μετάφραση επιθυμεί. Στα τουρκικά ο όρος «constituent state» μεταφράζεται ως «ιδρυτικό κράτος», και όχι κρατίδιο ή επαρχία. Πρόκειται για κρατική δομή (σ.σ. ο κ. Ταλάτ χρησιμοποιεί τον όρο devlet yap s ). Από τη δική μας οπτική γωνία, η τ/κ και η ε/κ κρατική δομή θα προχωρήσουν στην ίδρυση μιας ομόσπονδης δομής. Οι Ελληνοκύπριοι δεν θα πρέπει να προβληματίζονται σχετικά τον όρο «ιδρυτικό κράτος». Ο συγκεκριμένος όρος δεν σηματοδοτεί τη διχοτόμηση του νησιού. Αυτή τη στιγμή δεν ισχυριζόμαστε ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη, τα οποία θα δημιουργήσουν ομοσπονδία. Ωστόσο, μετά την ίδρυση της δημοκρατίας, στο νησί θα υπάρχουν δύο κράτη με βάση την αρχή της πολιτικής ισότητας. Παρθενογένεση Δηλαδή εννοείτε ότι το κράτος ή κρατίδιο, το οποίο θα δημιουργηθεί στο βόρειο τμήμα του νησιού μετά τη λύση θα αποτελεί τη φυσική συνέχεια της «ΤΔΒΚ». Έτσι δεν είναι; Ακριβώς. Δεν είναι δυνατόν να παραγνωρίσουμε αυτή την πραγματικότητα. Οι Ελληνοκύπριοι θα πρέπει να αποδεχθούν αυτή την εξέλιξη. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Αυτή τη στιγμή σε αυτό το κομμάτι του νησιού (σ.σ. ο κ. Ταλάτ αναφέρεται στο βόρειο κομμάτι της Κύπρου) υπάρχει ένα κράτος, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζεται διεθνώς. Εδώ και χρόνια αυτό το κράτος λαμβάνει αποφάσεις, πληρώνει μισθούς, επιβάλλει ποινές. Οι αποφάσεις αυτού του κράτους θα έχουν συνέχεια και στο μέλλον. Από την άλλη, μετά τη λύση, μόνο κάποιες κατηγορίες αποφάσεων αυτού του κράτους δεν θα έχουν συνέχεια. Γι αυτό τον λόγο ακριβώς Το ζήτημα των εγγυήσεων θα διευθετηθεί στο τέλος των συνομιλιών, σε μια διάσκεψη, στην οποία θα συμμετάσχουν οι εγγυήτριες δυνάμεις, δηλώνει ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Κομμάτι της συνολικής λύσης το θέμα των Βαρωσίων Θα ήθελα να ζητήσω την άποψή σας για το Βαρώσι. Θα μπορούσαν να υπάρξουν εξελίξεις σε αυτό το πεδίο πριν από τη λύση; Προσωπικά πιστεύω ότι αποτελεί κομμάτι της συνολικής λύσης. Σε περίπτωση που επιλέξουμε να εστιάσουμε στο συγκεκριμένο ζήτημα θα σπαταλήσουμε πολύτιμο χρόνο και θα περιπλέξουμε τις συνομιλίες. Να σας ρωτήσω: Αντί να επιστρέψουμε το Βαρώσι στην ε/κ πλευρά, με βάση την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ προβλέπεται το άνοιγμα της πόλης υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ. Ποιοι θα είναι οι νόμοι αυτής της περιοχής, έχει έρθει στο προσκήνιο ο όρος «παρθενογένεση». Δυστυχώς αυτός ο όρος προκάλεσε κύμα αντιδράσεων στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Γι αυτό τον λόγο, επιλέγω να μη χρησιμοποιώ αυτό τον όρο. Ωστόσο, αυτός ο όρος αντικατοπτρίζει την πραγματική κατάσταση στο Κυπριακό. Μετά τη λύση, το ομόσπονδο κράτος θα είναι ένα νέο, sui generis κράτος. Τέλος, θα πρέπει να επισημάνω ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να αποδεχθούν τους όρους «ιδρυτικό κρατίδιο» ή «ιδρυτική επαρχία». Αυτό θα εκλαμβανόταν από πολλούς Τουρκοκύπριος ως μείωση του πολιτικού status της τ/κ κοινότητας. Σε κάθε περίπτωση, η λύση του Κυπριακού θα πρέπει να δώσει στον Τουρκοκύπριο την εντύπωση ότι το ομόσπονδο κράτος θα είναι και δικό του κράτος. Τη στιγμή που το τ/κ ιδρυτικό κράτος θα παραχωρήσει ένα κομμάτι της εξουσίας του στο ομόσπονδο κράτος, αυτή η εξέλιξη δεν πρέπει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι οι Τουρκοκύπριοι παραχωρούν εξουσίες στους Ελληνοκύπριους. Οι Τουρκοκύπριοι θα πρέπει να είναι σίγουροι για το γεγονός ότι θα συμμετέχουν ποιες θα είναι νομοθετικές δομές της, πώς θα εξασφαλιστεί η ασφάλειά της, πώς θα ρυθμίζονται οι οικονομικές δραστηριότητες, ποιο θα είναι το φορολογικό καθεστώς, πώς θα ρυθμίζονται οι μετακινήσεις προς και από το Βαρώσι, τι θα γίνει με τη χρήση του λιμανιού της Αμμοχώστου κ.ο.κ. Μέχρι να βρούμε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα έχουμε ολοκληρώσει τις συνομιλίες στο Κυπριακό. Να ξέρατε τις δυσκολίες αντιμετωπίσαμε με τον Χριστόφια για να ανοίξουμε τη συνοριακή πύλη του Λιμνίτη! Σπαταλήσαμε πολύτιμο χρόνο για το άνοιγμα μιας συνοριακής πύλης. στο ομόσπονδο κράτος με ίσους όρους. Δεν πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις, αυτή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Την προκειμένη στιγμή οι Τουρκοκύπριοι, όπως και οι Ελληνοκύπριοι, έχουν το δικό τους κράτος. Εξαιτίας της πληθυσμιακής αναλογίας, οι Ελληνοκύπριοι οραματίζονται ένα ομόσπονδο κράτος, το οποίο θα ελέγχεται από τους ίδιους. Αυτό το σημείο προβληματίζει τους Τουρκοκύπριους. Εκ περιτροπής προεδρία Με βάση αυτό τον προβληματισμό άλλωστε, η αρχή της εκ περιτροπής προεδρίας εξακολουθεί να βρίσκεται στο προσκήνιο. Έτσι δεν είναι; Με τον Δημήτρη Χριστόφια είχαμε συμφωνήσει σε αυτό το σημείο. Ο κ. Χριστόφιας πρόσθεσε σε αυτή την αρχή την πρόταση της διασταυρωμένης ψήφου. Μετά την εκλογή του κ. Έρογλου η συγκεκριμένη συζήτηση οδηγήθηκε σε αδιέξοδο. Στη συνέχεια ο κ. Αναστασιάδης έθεσε τη δική του ένσταση. Προσωπικά πιστεύω ότι, όπως έχω τονίσει προηγουμένως, για να πιστέψει ο Τουρκοκύπριος ότι το ομόσπονδο κράτος Για φανταστείτε το πόσο χρόνο θα χρειαστούμε για το Βαρώσι! Ωστόσο, θα πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι ο σημερινός ηγέτης σας, κατά την «προεκλογική» περίοδο έφερε στο προσκήνιο τη δική του πρόταση για το Βαρώσι... Κατά την άποψή μου, πολλές φορές ο κ. Ακιντζί μοιάζει με μια εκδοχή του παραμυθιού Pollyanna. Αυτή την άποψή μου, την έχω διαβιβάσει στον ίδιον. Εννοείτε ότι είναι πολύ αισιόδοξος... Ακριβώς. Τις πραγματικότητες τις κατανοεί κάποιος όταν μπει στα βαθιά νερά του Κυπριακού. είναι και δικό του κράτος, ένας Τουρκοκύπριος θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να αναλαμβάνει την προεδρία του για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Οι εγγυήσεις Είπαμε ότι έχουμε ελπίδες για τη λύση παρά τις μεγάλες δυσκολίες. Θεωρείτε ότι επιβάλλεται να συνεχίσει η Τουρκία να είναι η εγγυήτρια δύναμη του τ/κ κρατιδίου ή κράτους μετά τη λύση; Προσωπικά πιστεύω ότι η Τουρκία θα πρέπει να συνεχίσει να είναι εγγυήτρια δύναμη ολόκληρου του νησιού. Και η Ελλάδα θα πρέπει να διατηρήσει τα δικαιώματά της ως εγγυήτριας δύναμης για ολόκληρο το νησί. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύσει και για τη Μεγάλη Βρετανία; Δεν είμαι σίγουρος για τη Βρετανία. Πρόκειται για μια τρίτη χώρα, ο γεφυρωτικός ρόλος της οποίας είναι καλοδεχούμενος. Δηλαδή θεωρείτε βασικό συστατικό της λύσης τη συνέχεια των τουρκικών και ελληνικών εγγυήσεων... Σε περίπτωση που η Ελλάδα ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ αναλάβει καθήκοντα εγγυήτριας δύναμης στο νότιο κομμάτι και η Τουρκία στο βόρειο κομμάτι του νησιού θα προκύψουν ρίσκα. Για αυτό τον λόγο δεν συμφωνώ με αυτή τη φήμη, η οποία κυκλοφορεί το τελευταίο διάστημα. Δεν πρόκειται για φήμη. Ο Οζντίλ Ναμί μιλώντας στην «Κ» πριν από λίγους μήνες έφερε στο προσκήνιο την πρόταση, την οποία απορρίπτετε εσείς. Δεν λέω ότι απορρίπτω εξαρχής αυτή την πρόταση. Ωστόσο, προκύπτουν ρίσκα. Το συγκεκριμένο μοντέλο μας οδηγεί σε ένα είδος διχοτόμησης. Για αυτό τον λόγο συνιστώ στους Ελληνοκύπριους να αποδεχθούν τη συνέχεια της ιδιότητας της εγγυήτριας δύναμης της Τουρκίας για ολόκληρο το νησί. Οι Ελληνοκύπριοι θα πρέπει να λάβουν υπ όψιν τους τις συνθήκες μέσα στις οποίες η Τουρκία πραγματοποίησε απόβαση στο νησί. Εφόσον στο μέλλον δεν επαναληφθούν οι συγκεκριμένες συνθήκες, η Τουρκία δεν πρόκειται να επέμβει στο νησί. Το 74, η Τουρκία πραγματοποίησε επέμβαση στα κυπριακά δρώμενα εξαιτίας του πραξικοπήματος. Διαφορετικά δεν θα είχε το περιθώριο να αναπτύξει στρατιωτικές δυνάμεις στο νησί. Μελλοντικά, η Τουρκία θα μπορούσε να επέμβει εκ νέου στα εσωτερικά δρώμενα μόνο σε περίπτωση εμφάνισης έκτακτων περιστάσεων. Για αυτό τον λόγο, οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν λόγο να φοβούνται. Εφόσον δεν πρόκειται να επιτεθούν στους Τουρκοκύπριους δεν υπάρχουν περιθώρια για νέες ενέργειες της Τουρκίας. Να σας υπενθυμίσω ότι λίγο πριν από την υπογραφή του Κοινού Ανακοινωθέντος, σε μια συνέντευξη, την οποία μου παραχώρησε, ο διαπραγματευτής της ελληνοκυπριακής πλευράς, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, αναρωτήθηκε το εξής: Είναι δυνατόν ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε. να βρίσκεται υπό το καθεστώς εγγυήσεων τον 21ο αιώνα; Αυτή είναι μια βάσιμη αιτιολογία (για την άρση των εγγυήσεων). Έχει λογική. Ωστόσο και πάλι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια εκδοχή του παραμυθιού Pollyanna. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Πώς είναι δυνατόν να μην κατανοούν οι Ελληνοκύπριοι ότι οι Τουρκοκύπριοι τους φοβούνται; Ναι, άλλα και οι Ελληνοκύπριοι φοβούνται τον τουρκικό στρατό... Μπράβο. Ορθή παρατήρηση. Το σημαντικό είναι οι δύο πλευρές να κατανοήσουν η μία την άλλη. Οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να κατανοήσουν ότι ο τουρκικός στρατός δεν τους επιτέθηκε καμία άλλη φορά εκτός από το Ακόμη, μετά τη λύση ο αριθμός των τουρκικών στρατευμάτων θα μειωθεί δραστικά. Από την άλλη, οι Τουρκοκύπριοι θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες έτσι ώστε να πάψουν οι Ελληνοκύπριοι να φοβούνται την Τουρκία. Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα των εγγυήσεων θα διευθετηθεί στο τέλος των συνομιλιών, σε μια διάσκεψη, στην οποία θα συμμετάσχουν οι εγγυήτριες δυνάμεις. Τέλος, θα ήθελα να ζητήσω την άποψή σας σχετικά με τον ρόλο, τον οποίο θα διαδραματίσει η Τουρκία το επόμενο διάστημα στο Κυπριακό; Θα μπορέσει η Τουρκία η οποία είναι αντιμέτωπη με τόσα ανοιχτά μέτωπα να αναλάβει πρωτοβουλίες; Δεν είμαι σίγουρος για το αν το Κυπριακό θα βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής της Τουρκίας το επόμενο διάστημα. Ωστόσο, εκτός απροόπτου θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι η Τουρκία θα εξακολουθήσει να υποστηρίζει τη λύση. Εφόσον έχουμε μια τουρκοκυπριακή ηγεσία, η οποία εργάζεται για τη λύση αυτή η υποστήριξη είναι αρκετή. Δεν υπάρχει ανάγκη για την απευθείας εμπλοκή της Τουρκίας στις συνομιλίες.

5 05-epikairothta_Master_cy 13/08/15 20:31 Page 5 Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Aυγούστου 2015 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 5 Σύγχρονο μήλον της Εριδος το χαλλούμι Εξελίξεις με δικαστικές νίκες και πρόστιμα, ενώ το ζήτημα ανεβαίνει και στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΚΑΛΑ Ο δόγης Leonardo Dona ήταν εκείνος που έγραψε πρώτη φορά για το χαλλούμι στην Κύπρο. Έκτοτε, έχει μπει νερό στο αυλάκι της Δημοκρατίας προς την κατεύθυνση της κατοχύρωσης του χαλλουμιού σαν προστατευόμενο ονομασίας προέλευσης, με τα εμπόδια που έρχονταν να αντικαθιστούν το ένα το ένα. Πολλές ήταν οι χώρες κυρίως στον εγγενή γεωγραφικό χώρο της Ε.Ε. οι οποίες δοκίμασαν με όλα τα μέσα να προσπεράσουν την Κύπρο και να το κατοχυρώσουν πρώτες, ενώ υπήρχαν και εκείνες που παρήγαγαν χαλλούμι στο εξωτερικό και προσπάθησαν να το περάσουν με «περιφερειακή ονομασία» όπως ήταν το «Χελίμ». Το ζήτημα αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη βαρύτητα καθώς προχωράνε παράλληλα και οι συνομιλίες μεταξύ του Προέδρου Αναστασιάδη και του Μουσταφά Ακιντζί, κάτι που αναμένεται να κορυφωθεί όταν θα φτάσουμε στον υπολογισμό των αριθμών και την παραγωγή εξ ολοκλήρου από την Κύπρο. Δεν είναι τυχαίο ότι δύο ημέρες μετά που ο υπουργός Γεωργίας έκανε λόγο για τις μεγάλες προοπτικές που φέρνει η κατοχύρωση του προϊόντος σε χαιρετισμό του στο φεστιβάλ Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Επαρχιακού Συμβουλίου ΕΚΑ Αμμοχώστου, ακολούθησε η εφ όλης της ύλης συνέντευξη Τύπου του Μουσταφά Ακιντζί στην οποία επίσης το χαλλούμι ήταν ανάμεσα στα ζητήματα για τα οποία προέβη Στο χαλλούμι αναφέρθηκε και στην τελευταία του συνέντευξη Τύπου ο Μουσταφά Ακιντζί. <<<<<<< Δύο ημέρες μετά που ο υπ. Γεωργίας έκανε λόγο για τις προοπτικές που φέρνει η κατοχύρωση του προϊόντος, ακολούθησε συνέντευξη Τύπου του Μ. Ακιντζί στην οποία επίσης αναφέρθηκε στο χαλλούμι. Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει χαλλούμι, στον τόπο παραγωγής του. σε ενημέρωση ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής πλευράς. «Αναμένεται να ολοκληρωθεί η διαδικασία κατοχύρωσης σε έξι μήνες και να αυξηθεί η παραγωγή, καθώς θα απαγορευθεί η παραγωγή του προϊόντος από άλλη χώρα εκτός Κύπρου» είπε μεταξύ άλλων στη συνέντευξη Τύπου ο Μουσταφά Ακιντζί, γνωρίζοντας και ο ίδιος πως το χαλλούμι αποτελεί τη μελλοντική βιομηχανία για την Κύπρο. Τόνισε δε τη σημαντικότητα που έχει η αύξηση στην παραγωγή του αιγοπρόβειου γάλακτος. Ανάλογη ήταν και η τελευταία τοποθέτηση του υπουργού Γεωργίας Νίκου Κουγιάλη πριν από τις θερινές διακοπές, ο οποίος ανέφερε ότι «ήδη έχουν εξαγγελθεί σειρά μέτρων που θα ενισχύουν την παραγωγή αιγοπρόβειου γάλακτος και πως εξυπακούεται ότι θα πρέπει όλοι οι κλάδοι της κτηνοτροφίας και οι μεταποιητές να εργαστούν συλλογικά». Στο ίδιο μήκος κύματος είχε κινηθεί και ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην τελευταία του επίσκεψη στην Κύπρο όπου αναφέρθηκε και εκείνος στη σημασία που έχει για τη χώρα το χαλλούμι, αγαθό το οποίο δεν έλειψε και από το πρωινό την επόμενη μέρα μαζί με τον ειδικό απεσταλμένο των Ηνωμένων Εθνών Έσπεν Μπαρθ Αϊντε. Ακολούθησε τις επόμενες μέρες η δημοσίευση στην επίσημη εφημερίδα της Ε.Ε. του φακέλου που κατέθεσε η Κύπρος για το χαλλούμι, εξέλιξη που έφερε ικανοποίηση στη χώρα εφόσον το φλέγον ζήτημα της κατοχύρωσης περνάει πλέον από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο υπουργός Γεωργίας, σημείωνε τότε ότι ο ίδιος διόρισε από τον περασμένο Απρίλιο τον οργανισμό Bureau Veritas, ο οποίος έγινε δεκτός από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να ασκεί έλεγχο σε ολόκληρη την Κύπρο και θα δίνει αναφορά τόσο στο Υπουργείο Γεωργίας της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στο φάκελο περιγράφεται επίσης η σύνδεση του χαλλουμιού με τις κλιματολογικές συνθήκες, την ιστορία, την τέχνη και τους κατοίκους της Κύπρου τόσο του Ελληνοκυπρίους όσο και τους Τουρκοκυπρίους. Hδη έχουν εξαγγελθεί σειρά μέτρων που θα ενισχύουν την παραγωγή αιγοπρόβειου γάλακτος, τονίζει ο υπουργός Γεωργίας. Τη Δευτέρα ανακοινώνονται από το Υπουργείο Εμπορίου δύο πρόστιμα για δύο κυπριακές εταιρείες, οι οποίες λειτούργησαν κατά παράβαση του διατάγματος που οριοθετεί την αναλογία αιγινού και πρόβειου γάλακτος. Οι δικαστικές νίκες της Κυπριακής Δημοκρατίας Το ζήτημα με την κατοχύρωση του χαλλουμιού, μεταφράζεται και από κυβερνητικές πηγές με τις οποίες επικοινώνησε η «Κ» σαν ένας ατελείωτος αγώνας μέχρι να έρθει το αίσιο αποτέλεσμα. Μέχρι πρόσφατα πάντως, υπήρχαν σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες και νέες δικαστικές εξελίξεις επί του ζητήματος εφόσον δικαστήριο στη Θεσσαλονίκη απαγόρευσε σε <<<<<<< Το Πρωτοδικείο της Θεσσαλονίκης επιδίκασε και πρόστιμο στη συγκεκριμένη γαλακτοβιομηχανία της βορείου Ελλάδας για την παραγωγή προϊόντος με την επωνυμία χαλλούμι. εταιρεία ελλαδικών συμφερόντων να παράγει δικό της προϊόν με την επωνυμία χαλλούμι. Ο δικαστικός αυτός αγώνας, μπορεί να είναι ο τελευταίος καταγεγραμμένος αλλά είναι από τους πολλούς που έδωσε η Δημοκρατία μέσα σε αυτό το κλίμα, και πιο συγκεκριμένα τα κλιμάκια που την εκπροσωπούν από τα Υπουργεία Εμπορίου και Γεωργίας αντίστοιχα. Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Κ», το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης επιδίκασε και πρόστιμο στη συγκεκριμένη γαλακτοβιομηχανία της βορείου Ελλάδος, ενώ η προσοχή παραμένει σε υψηλά επίπεδα μέχρι και την τελική κατοχύρωση του προϊόντος από τη Δημοκρατία εφόσον ανάλογες πράξεις ενδέχεται να υπάρξουν και από άλλες γαλακτοβιομηχανίες. Στο πλαίσιο αυτό, σημαντικός είναι ο ρόλος που έχει να διαδραματίσει και το Ίδρυμα για την Προστασία του Παραδοσιακού Τυριού που φέρει την επωνυμία «Χαλλούμι» και ιδρύθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία και από τον ΟΚΓΒ, Οργανισμό Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας, τον Ιανουάριο του Σκοπός του ιδρύματος που έδρασε τα μέγιστα και στον τελευταίο δικαστικό αγώνα στην Ελλάδα, είναι η ανάπτυξη της παραγωγής του χαλλουμιού στην Κύπρο, η προστασία του εν λόγω παραδοσιακού προϊόντος από απομιμήσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό και η οικονομική, αγροτική και εμπορική ανάπτυξη βασιζόμενη στο χαλλούμι. Πρόστιμα τη Δευτέρα Σε μια άλλη εξέλιξη γύρω από το θέμα της ποσόστωσης του χαλλουμιού και της ποσόστωσης αιγοπρόβειου που πρέπει να εμπεριέχει, την προσεχή Δευτέρα ανακοινώνονται από το Υπουργείο Εμπορίου δύο πρόστιμα για δύο κυπριακές εταιρείες οι οποίες λειτούργησαν κατά παράβαση του διατάγματος που οριοθετεί την αναλογία αιγινού και πρόβειου γάλακτος. Τα πρόστιμα έχουν ήδη κοινοποιηθεί στις δύο προαναφερθείσες εταιρείες και μάλιστα το ένα από αυτά, ξεπερνάει τις ευρώ.

6 06-POLITIKI_Master_cy 13/08/15 20:32 Page 6 6 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 O ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ ΣΤΗΝ «Κ» O Πρόεδρος εγκατέλειψε τις δεσμεύσεις του Η συσκότιση δεν βοηθά στη δημοκρατική νομιμοποίηση της αναμενόμενης συμφωνίας προειδοποιεί ο Πρόεδρος των Οικολόγων Συνέντευξη στη ΜΕΛΑΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Για υπαναχώρηση του Προέδρου Αναστασιάδη από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις στο Κυπριακό, αλλά και την επικοινωνιακή τακτική του Προεδρικού που θέτει στο επίκεντρο το κυπριακό προκειμένου να συγκαλύψει τις αποτυχίες στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης κάνει λόγο ο πρόεδρος των Οικολόγων, Γιώργος Περδίκης. Στη συνέντευξή του στην «Κ», με γλαφυρότητα μεταφέρει σκηνές από το Εθνικό Συμβούλιο, αλλά και οριοθετεί τις προϋποθέσεις για στήριξη του Προέδρου στους χειρισμούς του στο Κυπριακό. Σε μια αποτίμηση των πολιτικών πεπραγμένων, ο Γιώργος Περδίκης δεν παραλείπει να υποδείξει τις ευθύνες του Αβέρωφ Νεοφύτου για την ακύρωση των προσπαθειών υιοθέτησης κανόνων διαφάνειας στη λειτουργία των κομμάτων. Πώς αποτιμάτε τη μέχρι τώρα πορεία των συνομιλιών στο Κυπριακό από την επανέναρξή τους τον περασμένο Μάιο; Για να μπορέσω να κάνω μια αντικειμενική αποτίμηση πρέπει να έχω στοιχειώδη έγκυρη ενημέρωση. Δεν θεωρώ έγκυρη ενημέρωση τα όσα δηλώνουν δημοσίως Τούρκοι ή Τουρκοκύπριοι αξιωματούχοι, όσα δηλώνονται δημοσιογραφικά ή δημοσιεύονται ως διαρροές στον Τύπο ή όσα δηλώνει ο Αϊντε. Στις καθημερινές μας πολιτικές τοποθετήσεις οφείλουμε λοιπόν να είμαστε επιφυλακτικοί και να βάζουμε ένα ερωτηματικό αφού κακώς δεν υπάρχει υπεύθυνη ενημέρωση ηγεσίας και λαού από τον Πρόεδρο και τον διαπραγματευτή. Από τα όσα δηλώνει ο κ. Ακιντζί για τα όσα έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των δύο πλευρών είναι κάτι που σας ανησυχεί; Έχοντας υπόψη την προηγούμενη απάντηση μόνο κατ εκτίμηση μπορώ να απαντήσω και με πολλή επιφύλαξη. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι φαίνεται πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει υιοθετήσει τις συγκλίσεις του εγγράφου Ντάουνερ παρά το γεγονός ότι έχει εκλεγεί με διαφορετικό πολιτικό πρόγραμμα. Όσα αποτελούν την προγραμματική δέσμευση Αναστασιάδη στο Κυπριακό έχουν τα περισσότερα εγκαταλειφθεί. Ουσιαστικά πανηγυρίζουν κάποιοι γιατί οι διαπραγματεύσεις πήγαν πίσω στο 2010 και ξαναρχίζουν από την αρχή. Στις πρόσφατες του δηλώσεις ο Ακιντζί ήταν επί τούτου αποκαλυπτικός. Σε πρόσφατη ανακοίνωσή σας αφήνετε να εννοηθεί ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει ουσιαστικά βάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το φυσικό αέριο. Θα μπορούσε να σας αντιτάξει κάποιος πως η φόρμουλα freeze to freeze αποτελούσε τη μόνη ρεαλιστική λύση για την αναστολή της τουρκικής επιθετικότητας στην κυπριακή ΑΟΖ και την επανέναρξη των συνομιλιών που όλα τα κόμματα ομόφωνα αποφασίσατε την αναστολή τους. Έχω άποψη για το τι είναι «ρεαλιστικό» εν γένει και επί του προκειμένου. Έχω άποψη και για το τι είναι «εναλλακτικό». Έχω και πρόταση. Κατατέθηκε στο Εθνικό Συμβούλιο. Πάρθηκαν αποφάσεις όχι στη βάση των δικών μας προτάσεων, αλλά μάλλον μέσα στο πλαίσιο που καθόρισε η κυβέρνηση. Πολύ λίγα υλοποιήθηκαν. Αν έχετε δίκαιο τότε ο Πρόεδρος και η πολιτική ηγεσία οφείλουν να απολογηθούν για τη λανθασμένη απόφασή τους να αναστείλουν τις διαπραγματεύσεις και να πουν επιτέλους την αλήθεια στον λαό. Εξ όσων πολύ καλά γνωρίζω ο ίδιος απέρριπτε με βδελυγμία τη φόρμουλα freeze to freeze. Μέχρι τασάκια έριχνε που λέει ο λόγος όταν άκουγε να την προτείνουν διάφοροι, μεταξύ των οποίων ενίοτε συγκαταλέγονται και οι εκ δεξιών καθήμενοι στο Εθνικό Συμβούλιο Στο τελευταίο τρίμηνο ο χρόνος ενημέρωσης από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για τις εξελίξεις στο Κυπριακό είναι είκοσι φορές λιγότερος από τον μέσο όρο της μέχρι σήμερα προεδρίας του. ομοτράπεζοί του. Εξάλλου μόλις τις προάλλες ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος απέρριψε με οργή τις υπόνοιες περί συμφωνίας freeze to freeze που έσπειρε σε κάθε υποψιασμένο πολίτη η επιστροφή της ΕΝΙ στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά στην αιγυπτιακή ΑΟΖ. Νομίζω ότι και σε αυτό το θέμα η κυπριακή πολιτική ηγεσία δεν λέει την αλήθεια στον λαό. Επαναφέρετε και εδώ θέμα έλλειψης ενημέρωσης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τα όσα συζητούνται στις συνομιλίες. Η μόνιμη επωδός από την αντίπερα όχθη είναι, όμως, το πρόβλημα των διαρροών από το Εθνικό Συμβούλιο... Καταρχήν επιτρέψετε μου να αποδείξω το δίκαιο του ισχυρισμού μου. Δεν ξέρω αν τα μαθηματικά έχουν εφαρμογή στην πολιτική, αλλά αρκεί να σας πω ότι στο τελευταίο τρίμηνο ο χρόνος ενημέρωσης από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για τις εξελίξεις στο Κυπριακό είναι είκοσι φορές λιγότερος από το μέσο όρο της μέχρι σήμερα προεδρίας του. Μετρημένος. Είκοσι Έχετε πάρει πολλές φορές θέση στα ζητήματα διαφθοράς και διαπλοκής που ανθούν στον πολιτικό μας βίο. Μία από τις πηγές των προβλημάτων μας είναι και η ανυπαρξία κανόνων διαφάνειας στη χρηματοδότηση των κομμάτων. Να αναμένουμε και νέα κριτική από την GRECO; Δεν ξέρω αν θα προλάβει η Βουλή να ψηφίσει τη νομοθεσία για τη χρηματοδότηση των κομμάτων πριν από τη νέα αξιολόγηση από την Greco. Θυμίζω πάντως παλαιότερες δηλώσεις του κ. Αβέρωφ Στα μηνύματα για συνεργασία που στέλνει η κυβέρνηση στο εσωτερικό μέτωπο, ο πρόεδρος των Οικολόγων αντιτάσσει πως θα πρέπει να γνωρίζει τι τον καλούν να στηρίξει, απορρίπτοντας τον ρόλο του αδαή χειροκροτητή και του «αχάπαρου» δορυφόρου. φορές λιγότερη ενημέρωση όταν υποτίθεται οι εξελίξεις τρέχουν. Και μετά θέλει και στήριξη. Ευχαρίστως. Αρκεί να ξέρουμε τι στηρίζουμε. Προσωπικά δεν αποδέχομαι τον ρόλο του αδαή χειροκροτητή και του «αχάπαρου» δορυφόρου. Δεν είμαι απ αυτούς που χειροκροτούν το έργο ακόμα κι αν δεν κατάλαβαν γρι, έτσι για τη χαρά του χειροκροτήματος. Δεν είμαι «πισκαλιστής». Δεν ήμουν ούτε όταν άλλοι που συμφωνούσαν σε περισσότερα με τις θέσεις μου ήταν στην εξουσία. Όπως μιλώ για τον Νεοφύτου ότι πρέπει να πάμε πέραν των συστάσεων της Greco γιατί αυτό επιβάλλουν οι ιδιαίτερες συνθήκες απαξίωσης της πολιτικής και των κομμάτων που ισχύουν στη Κύπρο. Επειδή συμφωνούσαμε τότε εμείς οι δύο, καταθέσαμε από κοινού πρόταση νόμου για την τροποποίηση του νόμου για τη χρηματοδότηση των κομμάτων η οποία περιλάμβανε όλες τις εισηγήσεις της ομάδας οργανώσεων «Διαφάνεια Τώρα» και περιείχε αυστηρούς όρους για τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων. Η ίδια εαυτό μου αναγνωρίζω στον κάθε πολίτη το δικαίωμα να μιλάει για τον εαυτό του. Το ερώτημα είναι, ο πολίτης δεν έχει δικαίωμα ενημέρωσης; Στο θέμα της ενημέρωσης οι πολιτικοί δεν έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους πολίτες. Ακόμα και όσοι βλέπουν με ενθουσιασμό τις εξελίξεις πρέπει να καταλάβουν ότι η συσκότιση δεν βοηθά στην υπόθεση της δημοκρατικής νομιμοποίησης της αναμενόμενης συμφωνίας. Αυξάνεται η δυσπιστία και η καχυποψία. Στην Ε.Ε. της Μια σειρά από νομοσχέδια που κατέθεσε η κυβέρνηση προς την κατεύθυνση της διαφάνειας κομματικών και όμορων οργανώσεων «εγκαταλείφθηκαν» από το κυβερνών κόμμα. διαφάνειας, την εποχή της πληροφορικής και της ελεύθερης διακίνησης της πληροφορίας δεν νοείται να κρατούνται στο σκοτάδι οι πολίτες. Πρόσφατα σε εκδήλωση των Οικολόγων για να τιμηθούν ο Κοράι και η Σινέλ το ζεύγος Τουρκοκυπρίων που υπερασπίστηκαν την κυπριακή σημαία μέσα στο κατοχικό ψευδοκράτος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ν. Χριστοδουλίδης παραδέχτηκε ότι υπάρχουν σαράντα έγγραφα για τις διάφορες πτυχές του Κυπριακού όπου οι συμφωνίεςσυγκλίσεις καταγράφονται με μαύρα γράμματα και όπου υπάρχει απόκλιση καταγράφονται οι θέσεις των Ελληνοκυπρίων με μπλε και των Τουρκοκυπρίων με κόκκινο. Κατά την άποψή μου, πέραν της άτυχης αντιστοιχίας των χρωμάτων, θα έλεγα ότι ο κυπριακός λαός στο σύνολό του δικαιούται να ξέρει τι καταγράφεται με «μαύρα γράμματα». Αυτό πρέπει να γίνει το συντομότερο. Πρόκειται για ζητήματα τα οποία παρά το αμφίσημο δόγμα ότι «τίποτα δεν θεωρείται συμφωνημένο μέχρι την τελική συμφωνία» είναι λίγο πολύ «τελειωμένα», δηλαδή μέρος της λύσης του Κυπριακού. Γιατί δεν υπάρχει τουλάχιστον γι αυτά πλατιά ενημέρωση για να συνηθίζουμε σιγά-σιγά στη «νέα τάξη πραγμάτων»; Και για να ξέρουμε αν αυτό είναι που θέλει ο λαός. Γιατί νομίζετε δεν υπάρχει ενημέρωση; Ίσως να θεωρείται «λαϊκισμός» να κινούνται οι πολιτικοί στη βάση των οραμάτων, των επιλογών και των συμφερόντων των πολιτών που εκπροσωπούν. Αν αυτή είναι η περίπτωση τότε ας μη μιλάμε πλέον για δημοκρατία αλλά για επιστροφή στην Αναγέννηση και στους «πεφωτισμένους ηγεμόνες». Επί του θέματος πάντως οι Οικολόγοι πήγαν ένα βήμα πιο μπροστά, προτείνοντας μια νέα διαδικασία με εμπλοκή των πολιτών και συγγραφή του αναθεωρημένου Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά το πρότυπο της μεθόδου που χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα για την αναθεώρηση του Συντάγματος της Ισλανδίας ή όπως συνέγραψε η Ε.Ε. το «άτυχο» Ευρωπαϊκό Σύνταγμα πριν από λίγα χρόνια. Δεν είναι του παρόντος όμως να επεκταθώ. Αρκεί μόνο να μεταφέρω τη συλλογική δυσαρέσκεια που προκάλεσε στο Εθνικό Συμβούλιο η πρόταση αυτή. Σε τέτοια θέματα υπάρχει ομοθυμία μεταξύ των πολιτικών ηγεσιών. Κώδικας διαχείρισης της διαφωνίας Σε διάφορες περιπτώσεις ακόμη και πιο πρόσφατα σας έχω ακούσει να προτείνετε την υιοθέτηση τέτοιων διαδικασιών που θα επιτρέψουν τη συνεννόηση στο εσωτερικό μέτωπο. Σας δόθηκε η ευκαιρία από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να επεξηγήσετε την πρότασή σας; Όχι. Θα διατυπώσω μια προκλητική θέση. Νομίζω ότι ο Πρόεδρος φαίνεται να ακολουθεί τις συμβουλές του επικοινωνιακού του επιτελείου το οποίο επιδιώκει τη μετατόπιση του ενδιαφέροντος των πολιτών από το πεδίο της οικονομίας, της υψηλής ανεργίας, της ύφεσης στην πραγματική οικονομία, των τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων που ανέδειξε ή ενέτεινε η οικονομική κρίση και τα μέτρα ισοπεδωτικής λιτότητας, της έλλειψης ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, της κατάρρευσης της προσδοκίας για την κάθαρση και τιμωρία, της κακοδιοίκησης, της διάλυσης των δημόσιων νοσοκομείων με τις τραγικές συνέπειες που βιώσαμε πρόσφατα και άλλα πολλά που συνήθως τα τσουβαλιάζουμε στον όρο «εσωτερική διακυβέρνηση» μέσω της κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης για το Κυπριακό. Έτσι ερμηνεύεται το γεγονός ότι δεν γίνεται καμία απολύτως προσπάθεια για ενημέρωση και κατάληξη όπως λέω συχνά όχι κατ ανάγκην σε ομοφωνία αλλά σε ένα κώδικα διαχείρισης της διαφωνίας. Κάποιοι στο Προεδρικό φαίνεται να βρήκαν τη λύση στο πρόβλημα της κακής εικόνας της κυβέρνησης και του Προέδρου. Κατά την άποψή μου η επαναφορά του Κυπριακού ως πρώτου θέματος στις καθημερινές ειδήσεις γίνεται έντεχνα, όχι γιατί υπάρχουν ουσιαστικές εξελίξεις και πρόοδος αλλά γιατί συντηρείται το παιχνίδι των δηλώσεων και αντιδηλώσεων και στόχο έχει να απομακρύνει το ενδιαφέρον από τα θέματα όπου οι επιδόσεις της κυβέρνησης είναι από μέτριες ως απογοητευτικές. Σε αυτό το παιχνίδι η κυβέρνηση βρίσκει απρόσμενους συμμάχους ορισμένα κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία ρίχνουν «λάδι στη φωτιά». Ο ΔΗΣΥ «πουκούπησε» τα νομοσχέδια για διαφάνεια στα κόμματα η κυβέρνηση υιοθέτησε πολλές από τις εισηγήσεις Νεοφύτου Περδίκη. Όταν όμως επιτέλους κατατέθηκε το νομοσχέδιο στη Βουλή και άρχισε η συζήτηση είδαμε το κυβερνών κόμμα να γυρίζει την πλάτη στην κοινή πρόταση Οικολόγων- ΔΗΣΥ «Διαφάνεια Τώρα», το σύνδρομο του «δεσμεύομαι», να τα «βρίσκει» με κάποια άλλα κόμματα, να αλλάζουν τα φώτα του κυβερνητικού νομοσχεδίου και στο τέλος ρίχνουν και στο τραπέζι την πρόταση για την αναλογική διανομή της κρατικής χορηγίας και ήρθαν όλα... «πούκουπα». Παράλληλα μια σειρά από άλλα νομοσχέδια που κατέθεσε η κυβέρνηση προς την κατεύθυνση της διαφάνειας κομματικών και όμορων οργανώσεων και άλλα, τα οποία βεβαίως και υποστηρίζουμε ως Οικολόγοι, «εγκαταλείφθηκαν» από το κυβερνών κόμμα και μένουν στα «έκθετα και αζήτητα», δημιουργώντας δυσφορία σε υπουργούς, επιτρόπους και ακόμα και στον ίδιο τον Πρόεδρο. Τελικά νομίζω ότι οι κυβερνήσεις αλλάζουν, άλλα τα κόμματα όχι. ΑΡΘΡΟ / Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ Να αναζητούμε τις πρόνοιες της «μη λύσης» Στην ιστορία του κυπριακού συνήθως αναλώνουμε χρόνο για να αναλύσουμε τι προνοούν τα διάφορα σχέδια λύσης που μας έχουν προταθεί κατά καιρούς. Πολύ σπάνια μπαίνουμε στον κόπο να αναλύσουμε τι σημαίνει, τι «προνοεί» η «μη λύση» του προβλήματος με αποτέλεσμα να μην γίνεται σωστή και ολοκληρωμένη ανάλυση των διάφορων πρωτοβουλιών για το κυπριακό. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Σύνταγμα της Διασκεπτικής, το οποίο προτάθηκε από τους Βρετανούς στους Κύπριους, το Συνήθως στη βιβλιογραφία για το θέμα αυτό υπάρχει η άποψη ότι το Σύνταγμα εκείνο ορθά απορρίφθηκε από την ελληνοκυπριακή Αριστερά και Δεξιά διότι, ομολογουμένως, δεν ήταν ένα φιλελεύθερο σύνταγμα που να προσφέρει τις ελευθερίες εκείνες που ζητούσαν οι Κύπριοι. Προνοούσε δηλαδή περιορισμένες ελευθερίες. Παρόλα αυτά σπάνια κάποιοι μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν ότι η μη αποδοχή εκείνου του συντάγματος σήμαινε τη συνέχιση του ανελεύθερου καθεστώτος των Βρετανών, που είχαν επιβάλει από την Παλμεροκρατία, το οποίο σήμαινε πλήρη καταστρατήγηση των ελευθεριών των Κυπρίων. Δεν προσπαθώ να συγκρίνω τη Διασκεπτική με οποιοδήποτε άλλο σχέδιο λύσης. Ούτε είναι σοφό να μπαίνουμε στη διαδικασία συγκρίσεων, αφού κάθε ιστορικό γεγονός είναι διαφορετικό. Είναι όμως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μη ολοκληρωμένης ανάλυσης μιας πρωτοβουλίας του κυπριακού. Ασφαλώς δεν αποκλείεται και το ενδεχόμενο στη ζυγαριά ενός σχεδίου λύσης και της «μη λύσης», η δεύτερη να προνοεί κάτι λιγότερο χειρότερο από το πρώτο. Στις μέρες μας, πολλές φορές, ακούμε τον ισχυρισμό πως η «μη λύση δεν είναι λύση» θέλοντας με αυτό τον τρόπο να υποδειχθεί πως η «μη λύση» δεν είναι επιλογή. Η αλήθεια είναι ότι η «μη λύση» είναι μια κάκιστη επιλογή και δυστυχώς έχει υιοθετηθεί από ένα μέρος του λαού. Αναφέρομαι σε εκείνο το κομμάτι των συμπολιτών μας, το οποίο είναι επηρεασμένο από τα τραγικά γεγονότα της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας και τα αισθήματα φόβου και ανασφάλειας που του έχουν δημιουργηθεί και λανθασμένα, θεωρεί τη «μη λύση» ως τη δεύτερη καλύτερη επιλογή. Η στάση αυτή είναι κατανοητή λόγω του βεβαρημένου ιστορικού. Η δεύτερη μεγάλη αλήθεια, που όμως δεν λαμβάνεται υπόψη από αυτό το μέρος των συμπολιτών μας, είναι ότι η μη λύση είναι μια κάκιστη λύση. Μια κάκιστη λύση που «προνοεί» κάποια συγκεκριμένα αποτελέσματα και τετελεσμένα που δεν είναι τόσο ανώδυνα και ακίνδυνα όσο νομίζουμε. Θα πρέπει λοιπόν πάντοτε να μπαίνουμε στη βάσανο της αναζήτησης των «προνοιών» της «μη λύσης» και στη συνέχεια στη μελέτη των προνοιών ενός σχεδίου λύσης. Ο κ. Γιώργος Σταματίου είναι ιστορικός, πολιτικός αναλυτής, μέλος Ομάδας Κύπρος.

7 07-POLITIKI_Master_cy 13/08/15 20:33 Page 7 Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Aυγούστου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 7 Διελκυστίνδα διαρκείας για Χάσικο και Αβέρωφ Πρόεδρος και ΥΠΕΣ, σημειώσατε άσο... Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΚΑΛΑ Όταν στις 11 Ιουλίου ο τότε διοικητής της ΚΥΠ Ανδρέας Πενταράς μέσω της παραίτησής του άνοιγε τον δρόμο για τις εξελίξεις στην υπηρεσία, δύο στελέχη του ΔΗΣΥ έκαναν ο καθένας τις δικές του σκέψεις και για τους δικούς του λόγους. Η σχέση Πενταρά με το Προεδρικό πέρασε από πολλά κύματα και οι Αβέρωφ Νεοφύτου Σωκράτης Χάσικος είχαν και έχουν ισχυρή άποψη για το ζήτημα, που τελικά πήρε τον δρόμο του με τη θέληση του πρώτου. Ο Αβέρωφ γέννημα θρέμμα της Αργάκας, ο Χάσικος γεννημένος στη Λευκωσία και μεγαλωμένος στην Κερύνεια, και οι δύο στον πολιτικό στίβο από νεαρή ηλικία. Όταν ο Χάσικος εκλεγόταν βουλευτής Κερύνειας με τον Δημοκρατικό Συναγερμό στις εκλογές της 19ης Μαΐου 1991, ο πρώτος λάμβανε το χρίσμα την ίδια χρονιά ως δήμαρχος της Πόλης <<<<<<< H έλλειψη υποστήριξης από το μπλοκ Χάσικου-Κουλλέρμου στην ανάδειξη της προεδρίας του ΔΗΣΥ του Αβέρωφ διεφάνη από τις πρώτες στιγμές. Χρυσοχούς, θέση την οποία και θα κρατούσε για τα επόμενα πέντε χρόνια οπότε και θα εκλεγόταν βουλευτής με τον Συναγερμό. Αμφότεροι, σύμφωνα με πηγές φίλα προσκείμενες και στους δύο, δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις, όμως η ανάληψη της Προεδρίας της Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη και η «κενή» θέση του προέδρου του ΔΗΣΥ μέσα στο πλαίσιο διακυβέρνησης της χώρας, έφερε νέα δεδομένα στο κόμμα σε μία από τις πλέον δύσκολες και δημοσιονομικά προκλητικές περιόδους οπότε και κλήθηκε να φέρει εις πέρας το πρόγραμμα προσαρμογής και να επαναφέρει την ηρεμία στην οικονομία. Οι αποστάσεις και η έλλειψη υποστήριξης από το μπλοκ Χάσικου-Κουλλέρμου στην ανάδειξη της προεδρίας του ΔΗΣΥ του Αβέρωφ Νεοφύτου διεφάνη από τις πρώτες κιόλας στιγμές αλλά υπήρχε εν όψει ένα έργο αυτών πρωτοφανών οικονομικών διαστάσεων σε μια Κύπρο που δεν είχε σχέση με τον γνώριμο εαυτό της και δεν θα μπορούσε να λάβει σάρκα και οστά, χωρίς διαφωνίες στα εσωτερικά του κόμματος, διαφωνίες που είδαν το φως της δημοσιότητας γύρω από το ζήτημα του προσχεδίου για το νομοσχέδιο που αφορούσε τη Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οκτώβριος του 2014 και ο Δημοκρατικός Συναγερμός με την Ένωση Δήμου Κύπρου συμφωνούν ότι το προσχέδιο για τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν πείθει ότι θα επέλθει βελτίωση στις προσφερόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες και ότι παράλληλα θα υπάρξει εξοικονόμηση πόρων. «Δεν θεωρούμε όπως είναι η πολιτική του προσέγγιση ότι με αυτό τον τρόπο βελτιώνουμε τις προσφερόμενες υπηρεσίες ποιοτικά προς τους πολίτες και δεύτερο, αντί του στόχου τις εξοικονόμησης πόρων στο τέλος θα έχουμε αύξηση των δαπανών που θα επιφορτιστούν στον μη προνομιούχο πολίτη» είχε σχολιάσει δεικτικά τότε ο έχων γνώση περί την τοπική αυτοδιοίκηση Αβέρωφ Νεοφύτου. Το γάντι το σήκωσε ο υπεύθυνος για το εν λόγω νομοσχέδιο, Σωκράτης Χάσικος, που σε ερώτηση δημοσιογράφων αναφορικά με τον τρόπο αντίδρασης του προέδρου του ΔΗΣΥ για το νομοσχέδιο απάντησε χωρίς να κρυφτεί πίσω από τις λέξεις πως «είναι γεγονός ότι ο πρώτος που έσυρε τον χορό ήταν ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος κ. Αβέρωφ Νεοφύτου. Αντιλαμβάνεστε ότι αν το κυβερνών κόμμα ξεκινά με αυτήν την τοποθέτηση, δεν ήταν δυνατό η αντιπολίτευση να συμπεριφερθεί άλλως πώς». Ήδη όμως από τον Ιανουάριο του 2014, τα δεδομένα δεν ήταν ίδια για τον ΥΠΕΣ, εφόσον δεχόταν βολές για την υπόθεσης της Δρομολαξιάς και την εμπλοκή του πεθερού του, Φ. Κουλλέρμου στο ζήτημα. Στο προσκήνιο, ο κόμπος έφτασε στο χτένι όταν ο βουλευτής των Οικολόγων Γιώργος Περδίκης κατήγγειλε επικαλούμενος στοιχεία τη στάση του Υπουργού. «Όσο και να εκνευρίζεται και να πυροβολεί ό,τι κινείται, είναι γνωστό σε όλους ότι έχει προσωπική σχέση με την υπόθεση της Δρομολαξιάς. Σήμερα ενώπιον του κ. Χάσικου υπάρχουν καταγγελίες και για άλλα πιθανά σκάνδαλα, που έχουν να κάνουν με την διαχείριση τουρκοκυπριακών περιουσιών», είχε δηλώσει τότε ο κ. Περδίκης. Το ζήτημα πήγε ακόμη παραπέρα, εφόσον τα πολιτικά πηγαδάκια σχολίαζαν με νόημα την κίνηση του Σωκράτη Χάσικου να βρεθεί με τον Αβέρωφ Νεοφύτου και να του κοινοποιήσει την πρόθεση παραίτησής του από το αξίωμα, για την υπόθεση απομάκρυνσης του αναπληρωτή γενικού διευθυντή του υπουργείου εσωτερικών κ. Νικολαΐδη, ενώ λίγους μήνες πριν όλοι παραμιλούσαν για την απομάκρυνση από την εν λόγω θέση του κ. Ασσιώτη. Τότε, ο Α. Νεοφύτου έστειλε το ζήτημα στα αζήτητα δίνοντας ουσιαστικά πάσα στη νομική υπηρεσία, το τεμάχιο γης του κ. Κουλλέρμου στη Δρομολαξιά δεν πωλήθηκε εν τέλει στο ταμείο συντάξεως της ΑΤΗΚ, υποστηρίζοντας έμμεσα και άμεσα με τον τρόπο αυτό τα όσα υποστήριζε όλο το προηγούμενο διάστημα ο βουλευτής των Οικολόγων Γ. Περδίκης για το εν λόγω ζήτημα. Συμφωνούν ότι διαφωνούν στα περισσότερα των θεμάτων οι κύριοι Σωκράτης Χάσικος και Αβέρωφ Νεοφύτου. Οι διορισμοί των «φίλτατων» που τελείωσαν άδοξα Καταξιωμένος, άνθρωπος του χώρου και σοβαρός ήταν μεταξύ των χαρακτηρισμών που χρησιμοποίησε ο Σωκράτης Χάσικος για τον κ. Γιώργο Τσαλακό, όταν κλήθηκε ο πρώτος από δημοσιογράφους να πει την άποψή του για τον διορισμό του δεύτερου στη θέση του προέδρου του ΡΙΚ. «Θα υπήρχε πρόβλημα εάν υπήρχε ασυμβίβαστο, όμως ο κ. Τσαλακός παραμένει Σύμβουλος στην εφημερίδα Αλήθεια και δεν νομίζω ότι αυτό αποτελεί ασυμβίβαστο με τον διορισμό του στην προεδρία του ΡΙΚ». Ασυμβίβαστο δεν υπήρχε όμως η επαγγελματική σχέση χρόνων μεταξύ Χάσικου-Τσαλακού ήταν αυτή που δημιουργούσε θέμα τυπικότητας εξού και ο θόρυβος που δημιουργήθηκε. Από την άλλη, ο χαρακτηρισμός που επίσης απέδωσε ο ΥΠΕΣ στον κ. Τσαλακό ως «φίλτατος» έκανε ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση εφόσον επί της ουσίας επρόκειτο για τον διορισμό ενός παλιού φίλου και μια κίνηση που ικανοποίησε το στρατόπεδο του υπουργού. Η παραίτηση λίγους μήνες αργότερα, για προσωπικούς λόγους, ίσως και να μην ήταν ακριβώς έτσι εφόσον είχε προηγηθεί η βούληση για απολύσεις όταν και συζητιόταν στη βουλή ο προϋπολογισμός του ιδρύματος, κάτι που βρήκε αντίθετη ακόμη και την Προεδρία της χώρας, με τις πληροφορίες τότε να κάνουν λόγο για μεταστροφή των απολύσεων σε σχέδια εθελούσιας εξόδου. Το ίδιο φίλτατος και κοντά στον ΥΠΕΣ ήταν και ο Ανδρέας Πενταράς στη θέση του διοικητή της ΚΥΠ. Εγνωσμένου κύρους στέλεχος, σε μια ευαίσθητη υπηρεσία, με την εικόνα όμως να βαίνει προς ανατροπή όταν κάπου στην πορεία χάθηκε η στόχευση εκ μέρους της υπηρεσίας και τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά του αναμενομένου. Ήταν η δεύτερη περίπτωση στελέχους σε επιφανή θέση και φίλα προσκείμενου στον ΥΠΕΣ ο οποίος έδωσε την παραίτησή του μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα. Παμπορίδης-Κούρος Το κάδρο μεγάλωσε ακόμη περισσότερο με την παραίτηση Πατσαλή από το Υπουργείο Υγείας και ένας νέος κύκλος συζητήσεων και ονοματολογίας άνοιξε για την πλήρωση της θέσης σε συνδυασμό με εκείνη του επικεφαλής της ΚΥΠ. Το σίγουρο είναι ότι το Προεδρικό, ειδικά για τη δεύτερη περίπτωση, επιθυμούσε να είναι ένα στέλεχος που θα βρίσκεται στον ίδιο άξονα με τις στοχεύσεις όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και της χώρας, μετά και τα όσα είχαν προηγηθεί επί προηγούμενης ηγεσίας στην υπηρεσία. Ο διορισμός Παμπορίδη, που ανήκει ναι μεν στους κύκλους του κυβερνώντος κόμματος αλλά όχι σε εκείνους του Προεδρικού, είναι το επόμενο στοίχημα και για τον ΔΗΣΥ και για τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Από την άλλη πλευρά, και η τοποθέτηση Κούρου στην ΚΥΠ είναι μια κατάσταση που σχολιάζεται από τα πολιτικά πηγαδάκια ως «win-win» και για το κόμμα και για την κυβέρνηση. Είναι άλλωστε γνωστή η συμπάθεια και ο σεβασμός που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια και δεσπόζει μέχρι και σήμερα ανάμεσα στον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ και τον κ. Παντελή Κούρο.

8 08-POLITIKI_Master_cy 13/08/15 20:34 Page 8 8 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Σε μαραθώνιο μετ εμποδίων τρέχει ο ΔΗΣΥ Οι κοινοβουλευτικές ισορροπίες, τα καυτά νομοσχέδια και στο βάθος το Κυπριακό Της ΜΑΡΙΝΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ Μετά από μία δύσκολη χρονιά, οι θετικές εξελίξεις σε Κυπριακό και οικονομία σκορπούν χαμόγελα ανακούφισης στο κυβερνών κόμμα με στελέχη να χαρακτηρίζουν την τρέχουσα περίοδο ως «χρυσή» για Νίκο Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ. Πέραν του θετικού κλίματος στο Κυπριακό, πολιτικά πηγαδάκια αναφέρουν πως η θετική κατάληξη του θρίλερ των εκποιήσεων και του πλαισίου αφερεγγυότητας κατέδειξαν πως ο ΔΗΣΥ αντεπεξέρχεται στα δύσκολα, ενώ ο «άρχοντας του παρασκηνίου» Αβέρωφ Νεοφύτου μπορεί να σώσει την παρτίδα σε στιγμές κρίσης. Αυτό επιτρέπει ωστόσο στον ΔΗΣΥ να <<<<<<< Ο ΔΗΣΥ εγκαταλείπει την καλοκαιρινή του ραστώνη και προετοιμάζεται για ένα δύσκολο φθινόπωρο εντός του κοινοβουλίου. εφησυχάζει στην καλοκαιρινή του ραστώνη; Οι καλά γνωρίζοντες το πολιτικό παιχνίδι αντιλαμβάνονται πως από το φθινόπωρο ο Συναγερμός θα δίνει μάχες σε πολλαπλά μέτωπα και με νέα πολιτικά δεδομένα. Και αυτό γιατί μέσα στον προεκλογικό πυρετό θα πρέπει να βρει συγκλίσεις με κόμματα της αντιπολίτευσης, ούτως ώστε να περάσει «αντιδημοφιλή» κυβερνητικά νομοσχέδια που θα κρίνουν τη σταθεροποίηση της κυπριακής οικονομίας. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να προετοιμάσει κατάλληλα το συναγερμικό έδαφος για το ενδεχόμενο λύσης και να αντιμετωπίσει τις φωνές στο κόμμα που θα αντιταχθούν απέναντι σε μία προτεινόμενη λύση. Τα προεκλογικά τύμπανα Πόλεμο στα κοινοβουλευτικά έδρανα διαβλέπουν οι παροικούντες την Πινδάρου με την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής χρονιάς. Το ΑΚΕΛ έχει δείξει από νωρίς τις διαθέσεις του για σκληρό αγώνα στην οικονομία και δηλώνει έτοιμο να εμποδίσει την ψήφιση «αντιλαϊκών» νομοσχεδίων. Ήδη κάνει ανοίγματα στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, ούτως ώστε να δημιουργηθεί ένα ισχυρό αντιπολιτευτικό μέτωπο εντός της Βουλής. Όπως αναφέρουν συναγερμικά στελέχη, νομοσχέδια όπως η πακετοποίηση δανείων και η πώλησή τους σε ξένα επενδυτικά ταμεία, η μεταρρύθμιση της Δημόσιας Υπηρεσίας και ιδιαίτερα οι αποκρατικοποιήσεις αποτελούν τη λυδία λίθο για όλες ανεξαιρέτως τις πολιτικές δυνάμεις, καθώς επηρεάζουν οργανωμένες ομάδες της κυπριακής κοινωνίας. «Είναι δυνατόν στη θέρμη των εκλογών τα κόμματα της αντιπολίτευσης να συμπλεύσουν με τον ΔΗΣΥ και να ψηφίσουν τέτοιου είδους κυβερνητικά νομοσχέδια;», διερωτούνται συναγερμικοί κύκλοι. Οι σχέσεις Αβέρωφ-Νικόλα Στον πονοκέφαλο του ΔΗΣΥ, ωστόσο, έρχεται να προστεθεί ακόμα ένα δεδομένο, που δεν είναι άλλο από τον εσωκομματικό πόλεμο που μαίνεται στο ΔΗΚΟ. Το ενδεχόμενο δημιουργίας μίας νέας πολιτικής κίνησης αλλάζει άρδην την πολιτική σκακιέρα και επηρεάζει με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό. Η εσωκομματική αντιπολίτευση στον Νικόλα Παπαδόπουλο βόλευε ως ένα σημείο το κυβερνών κόμμα, ωστόσο τα όσα φημολογούνται περί αποχώρησης των καρογιανικών και δημιουργίας μιας νέας κίνησης θετικής προς τη λύση και υποστηρικτικής προς την κυβέρνηση Αναστασιάδη, φαίνεται να επηρεάζουν αρνητικά το κόμμα της Δεξιάς. Αφενός γιατί η έντονη φημολογία που επικρατεί ότι η νέα κίνηση δημιουργείται υπό τις ευλογίες του Προεδρικού προκαλεί σκιές στις καλές σχέσεις των δύο πολιτικών ανδρών και συμμάχων Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλα Παπαδόπουλου. Αφετέρου Σκιές στις σχέσεις Νικόλα-Αβέρωφ θα προκαλέσει η νέα Κίνηση, ηγούμενη από τον Μάριο Καρογιάν με τα συναγερμικά στελέχη να ανησυχούν πως ο ΔΗΣΥ θα αδυνατεί να εξασφαλίσει πλειοψηφία εντός βουλής. Η ανοχή των σκληρών Συναγερμικών Το σχέδιο Ανάν και το δημοψήφισμα του 2004 προκάλεσε σκληρό εσωκομματικό πόλεμο στους συναγερμικούς κόλπους με αποτέλεσμα την αποχώρηση πρωτοκλασάτων στελεχών και τη βαθιά διάσπαση της βάσης του κόμματος. Αυτή την πανωλεθρία του 2004 θέλει με κάθε τρόπο να αποφύγει ο Αβέρωφ Νεοφύτου και είναι γι αυτό που έχει ενεργοποιήσει πλήρως τους κομματικούς μηχανισμούς γύρω από το Κυπριακό. Κομματικοί κύκλοι εκφράζουν αισιοδοξία πως αυτή τη φορά η πλειοψηφία της βάσης του κόμματος είναι έτοιμη για λύση. Επισημαίνουν δε πως ακόμα και το πατριωτικό μέτωπο παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις εξελίξεις γύρω από το Κυπριακό, ενώ η απουσία μιας ισχυρής εσωκομματικής αντιπολίτευσης ευνοεί περαιτέρω την καλλιέργεια της κουλτούρας λύσης. Μπορεί, ωστόσο, ο Αβέρωφ Νεοφύτου να εφησυχάζει πως το κόμμα θα στηρίξει ομόφωνα μια πρόταση λύσης; Κομματικοί κύκλοι αναφέρουν πως συναγερμικά στελέχη δεν έχουν ακόμη εκφραστεί. Και αυτό δεν είναι επειδή συμφωνούν με την άκρατη αισιοδοξία που διέπει την ηγεσία, αλλά επειδή δεν έχει κατατεθεί ακόμα οποιαδήποτε μορφή λύσης, ούτως ώστε να μπορούν να εκφέρουν άποψη. Η ανοχή τους συνεπώς δεν θα πρέπει με κανένα τρόπο να εκλαμβάνεται και ως αποδοχή. Στους κόλπους του Συναγερμού φαίνεται να επικρατούν έντονοι προβληματισμοί για τις εγγυήσεις, την εκ περιτροπής προεδρία αλλά και με ζητήματα που έχουν να κάνουν με την οικονομία. γιατί μία τέτοια εξέλιξη θα ανατρέψει αναπόφευκτα τις κοινοβουλευτικές ισορροπίες με αποτέλεσμα να αδυνατεί ο ΔΗΣΥ να εξασφαλίσει πλειοψηφία στα κοινοβουλευτικά έδρανα. «Ο Νικόλας Παπαδόπουλος ενδεχομένως να δέχεται να συμπλεύσει με τον ΔΗ- ΣΥ για την ψήφιση νομοσχεδίου, ποτέ όμως και με μία κίνηση στην οποία θα συμμετέχει ο διασπαστής Μάριος Καρογιάν», αναφέρουν οι ίδιοι κύκλοι. Θεωρούν δε πως θα λειτουργούσε πιο θετικά για τους ίδιους και συνεπακόλουθα για την ίδια την κυβέρνηση η συμβίωση των δύο δηκοϊκών στρατοπέδων κάτω από την ίδια στέγη. Συναγερμικοί αντάρτες Τα εμπόδια, πάντως, για τον ΔΗΣΥ δεν φαίνεται να περιορίζονται αποκλειστικά στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Κομματικές πηγές δεν αποκλείουν βουλευτές του ΔΗΣΥ, ενόψει της προεκλογικής περιόδου να ακολουθήσουν τη δική τους προσωπική ατζέντα και να προκαλούν προσκόμματα στην ψήφιση αμφιλεγόμενων κυβερνητικών νομοσχεδίων. Αν και διοχετεύεται από κύκλους της Πινδάρου ότι στο επόμενο Πολιτικό Γραφείο του κόμματος θα υπάρξει «κατσάδιασμα» στους βουλευτές, οι οποίοι έπληξαν την προηγούμενη χρονιά με τη συμπεριφορά τους το προφίλ του κυβερνώντος κόμματος, ανώτατα κομματικά στελέχη διαβεβαιώνουν πως ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ δεν είναι διατεθειμένος να έρθει σε ρήξη μαζί τους. Η στάση της κυβέρνησης Αναμφίβολα η προεκλογική περίοδος θα επηρεάσει το κοινοβουλευτικό παιχνίδι, όπως άλλωστε και η στάση που θα κρατήσουν κατά τη συζήτηση των νομοσχεδίων οι κυβερνώντες. Παρά τη νηνεμία που επικρατεί στις σχέσεις Προεδρικού και Πινδάρου το τελευταίο διάστημα, κομματικά στελέχη δεν δίνουν λευκή επιταγή στους κυβερνητικούς χειρισμούς. Η πρόσφατη αντιπαράθεση του υπουργού Εσωτερικών Σωκράτη Χάσικου με τη Βουλή προμηνύει θερμά επεισόδια μεταξύ κυβέρνησης και βουλής που θα δυσχεράνουν τις προσπάθειες του κυβερνώντος κόμματος να συνάψει συμμαχίες για ψήφιση των κυβερνητικών νομοσχεδίων. Πέραν τούτου, ανώτατα κομματικά στελέχη εκφράζουν τη δυσφορία τους από το γεγονός ότι αρμόδιοι υπουργοί κωλυσιεργούν στην κατάθεση σύνθετων και πολύπλοκων νομοσχεδίων, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο το έργο της Βουλής. Σε αυτά συγκαταλέγεται η πακετοποίηση δανείων αλλά και η αυτονόμηση των δημόσιων νοσηλευτηρίων, η οποία, όπως όλα δείχνουν, βρίσκεται στον αέρα. Για το ζήτημα της αυτονόμησης αλλά και γενικά για την ολοκλήρωση του ΓεΣΥ, οι ίδιοι κύκλοι βλέπουν με δυσπιστία τη θετική κατάληξή του. Αν και κάποιοι στην Πινδάρου βλέπουν θετικά την αποφασιστικότητα του νέου υπουργού Υγείας Γιώργο Παμπορίδη, υπάρχουν και πολλοί οι οποίοι φοβούνται ότι ο «εκρηκτικός του χαρακτήρας» ενδεχομένως να ανατινάξει τις αναγκαίες γέφυρες για τη λύση του γόρδιου δεσμού ΓεΣΥ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Η πολιτική Νικόλα Παπαδόπουλου φοβίζει αυτούς που μένουν Η ιδεολογική καθαρότητα, οι φόβοι για συρρίκνωση των ποσοστών στο κόμμα και η επόμενη μέρα της ενδεχόμενης διάσπασης Της ΜΑΡΙΝΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ «Η αδιαφορία μας για το τι θα κάνουν είναι η μεγαλύτερη τιμωρία τους» τείνουν να επαναλαμβάνουν στα ανώτατα δώματα του ΔΗΚΟ. Το κατά πόσο η ηγεσία αδιαφορεί φοβάται ή εξωθεί το αντίπαλο δέος σε φυγή είναι ένα ζήτημα το οποίο μένει ανοικτό στο κόμμα του Κέντρου. Αναμφίβολα η κατάσταση εντός του ΔΗΚΟ έχει λάβει τέτοια τροπή από τις συνεχείς δημόσιες και διαδικτυακές αντιπαραθέσεις που δεν φαίνεται να δίνουν άλλη επιλογή από τη διάσπαση. Το ζήτημα που τίθεται επιτακτικά πλέον στις τάξεις του κόμματος είναι κατά πόσο η αποχώρηση των μετριοπαθών στελεχών θα λύσει ένα χρόνιο πρόβλημα εγκατάστασης δύο σχολών σκέψης κάτω από την ίδια στέγη ή αν θα οδηγήσει το άλλοτε ρυθμιστικό κόμμα στον πολιτικό του αφανισμό. Η ιδεολογική καθαρότητα Αναπόφευκτα τα όσα διαμείβονται για την αποχώρηση των αντιφρονούντων και τη δημιουργία ενός νέου κινήματος στον χώρο του κέντρου έχουν κινητοποιήσει τα στελέχη του ΔΗΚΟ. Κάποιοι αντιλαμβάνονται τη διάσπαση ως ένα μοιραίο λάθος που θα οδηγήσει το κόμμα σε ποσοστά παρόμοια με εκείνα της ΕΔΕΚ, ενώ άλλοι θεωρούν ως θετική κατάληξη την αποχώρηση του αντίπαλου δέους. «Κάθε άλλο παρά διάσπαση θα προκαλέσουν στο κόμμα και κάθε άλλο, παρά δέος προκαλεί η αποχώρηση της συγκεκριμένης ομάδας», αναφέρουν σκωπτικά κομματικά στελέχη που υποστηρίζουν πλήρως την πολιτική Νικόλα Παπαδόπουλου. Ο σκληρός πυρήνας γύρω από τον Δηκοϊκό πρόεδρο τείνει να στηρίζει την ιδεολογική καθαρότητα του κόμματος στο Κυπριακό, έστω και αν αυτό συνεπάγεται συρρίκνωση των ποσοστών του. «Στο ΔΗΚΟ δεν δεχόμαστε δύο φωνές στο Κυπριακό», αναφέρουν οι ίδιες πηγές, σημειώνοντας πως αν η μετριοπαθής τάση αποφασίσει να μείνει θα πρέπει να συμμορφωθεί με την πολιτική της ηγεσίας στο Κυπριακό και όχι να εκτελεί χρέη δορυφόρου του ΔΗΣΥ. Μπροστά στους φόβους για συρρίκνωση ποσοστών από τη διάσπαση, οι ίδιοι απαντούν πως η πολιτική Νικόλα Παπαδόπουλου ανοίγει τις πόρτες στους «ακομμάτιστους» πολίτες. Πολίτες που, όπως αναφέρουν, θεωρούν «ρετσινιά» για τον τόπο την πολιτική που ακολουθούσε μέχρι τώρα ο Μάριος Καρογιάν. Τονίζουν δε πως με την Μάχη σε πολλαπλά επίπεδα καλείται να δώσει ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ. αποχώρηση των μετριοπαθών μάλλον θα απογειωθεί το ΔΗΚΟ παρά θα αφανιστεί. Οι φόβοι του αφανισμού «Διερωτώμαι κατά πόσο στόχος του Νικόλα Παπαδόπουλου απ όλη αυτή την κατάληξη είναι η αναβίωση ενός ενιαίου πατριωτικού ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ μετώπου, συνταυτίζοντας το ΔΗΚΟ με τις ακραίες θέσεις των άλλων κομμάτων του Κέντρου ή να συρρικνώσει τα ποσοστά του κεντρώου κόμματος στα επίπεδα της ΕΔΕΚ», αναφέρει στην «Κ» κομματικό στέλεχος το οποίο βλέπει με ανησυχία τις εξελίξεις. Ανησυχίες, ωστόσο, για τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται ο Νικόλας Παπαδόπουλος και η ομάδα του εκφράζει μία μεγάλη μερίδα δηκοϊκών στελεχών, η οποία δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει την κομματική στέγη και να ενταχθεί σε άλλα πολιτικά εγχειρήματα. Δεν συμμερίζεται μάλιστα και την αισιοδοξία της σκληρής γραμμής, πως η ιδεολογική καθαρότητα θα ανοίξει την πόρτα στους ανένταχτους, διαβλέποντας δε πως όσοι εξωθούν τους μετριοπαθείς σε αποχώρηση εξυπηρετούν εν μέρει ιδιοτελή συμφέροντα, καθώς με την αποχώρηση των πρωτοκλασάτων στελεχών θα ανοίξουν οι πόρτες του κοινοβουλίου για τους ίδιους. Στη δεύτερη σχολή σκέψης εντάσσονται στελέχη όπως ο αναπληρωτής πρόεδρος Μάρκος Κυπριανού, ο γενικός γραμματέας Φύτος Κωνσταντίνου, η Αντιγόνη Παπαδοπούλου αλλά και η ηγεσία της Νεολαίας του Δημοκρατικού Κόμματος. Οι συγκεκριμένοι κύκλοι εκφράζουν δυσφορία για τον διαδικτυακό πόλεμο που διεξάγεται το τελευταίο διάστημα ένθεν και ένθεν, λαβώνοντας ανεπανόρθωτα το προφίλ του κεντρώου κόμματος, ενώ κάποιοι κύκλοι διαφωνούν εντόνως με την πολλές φορές άνευ λόγου πολεμική ρητορική που εκφράζει ο Νικόλας Παπαδόπουλος απέναντι στην κυβέρνηση Αναστασιάδη. Η αμφισβήτηση παραμένει Το ερώτημα που παραμένει είναι κατά πόσο η εσωκομματική αντιπολίτευση είναι το μόνο αγκάθι που ταλαιπωρεί τον Ν. Παπαδόπουλο και τον εμποδίζει να χαράξει την πολιτική που επιδιώκει σε Κυπριακό και οικονομία. Οι αντιδράσεις ιστορικών στελεχών που δεν ανήκουν σε κανένα από τα δύο στρατόπεδα προμηνύουν πως οι επικρίσεις και οι αμφισβητήσεις της ηγεσίας δεν θα κοπάσουν έστω και μετά τη διάσπαση. Έστω, λοιπόν, κι αν ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ είναι σε θέση να ξεπεράσει τις όποιες εσωκομματικές τριβές, καθώς, όπως αναφέρει, όποιος προσπαθήσει να διασπάσει το ΔΗΚΟ θα φάει τα μούτρα του, το ζήτημα που προβληματίζει τον κόσμο του κόμματος και θα πρέπει να προβληματίσει και τον ίδιο είναι σε ποιους πλέον θα απευθύνεται. Τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων, καθώς επίσης και τα χαμηλά ποσοστά προσέλευσης σε εκδηλώσεις και επαρχιακές επιτροπές φοβίζουν, μάλλον δικαιολογημένα, τους κομματικούς κύκλους πως όχι μόνο δεν απογειώνεται αλλά χάνει με επικίνδυνο τρόπο το πάλαι ποτέ πιστό του ακροατήριο.

9 09-POLITIKI_Master_cy 13/08/15 20:46 Page 9 Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Aυγούστου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 9 Κόντρα με φόντο τον θάνατο ενός μωρού Αντεγκλήσεις Υπουργείου Υγείας και Ιατροδικαστών με σημείο αναφοράς το Γενικό Νοσοκομείο της Πάφου όπου έγινε ο τοκετός Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΚΑΛΑ <<<<<<< Η γυναικολόγος αυτή πρέπει να είναι ή εξαιρετικά άσχετη με το επάγγελμα ή απλά να μην έκανε καμία εξέταση στην έγκυο γυναίκα. Αναστάτωση στο νοσοκομείο της Πάφου μετά και το τελευταίο περιστατικό. Η τραγική ιστορία που είδε το φως της δημοσιότητας και αφορά τον τραγικό θάνατο του βρέφους κατά τη διάρκεια τοκετού στο Γενικό Νοσοκομείο της Πάφου, έφερε στο προσκήνιο και αντεγκλήσεις μεταξύ του Υπουργείου Υγείας και ιατροδικαστών για τις εγκαταστάσεις του εν λόγω νοσοκομείου. Η άτυπη αυτή κόντρα έχει πάρει διαστάσεις και στα ΜΜΕ, με στελέχη του Υπουργείου Υγείας να τοποθετούνται επί του ζητήματος, υποστηρίζοντας πως το ΓΕΝ Πάφου είναι εξοπλισμένο με όλα τα σύγχρονα μηχανήματα που απαιτούνται, τονίζοντας με έμφαση πως το Υπουργείο δεν έκανε ποτέ εκπτώσεις στα ζητήματα υγείας. Στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και οι δηλώσεις της γενικής διευθύντριας του Υπουργείου Υγείας Χριστίνας Γιαννάκη που απάντησε στις καταγγελίες του ιατροδικαστή Μάριου Ματσάκη, ο οποίος και αναφέρθηκε σε ελλείψεις κατάλληλου εξοπλισμού στο νοσοκομείο της Πάφου, προχωρώντας μάλιστα και ένα βήμα παραπέρα, κάνοντας λόγο για αλλαγές που δεν πρόκειται να γίνουν εφόσον όπως υποστήριξε, «η γενική διευθύντρια του Υπουργείου δίνει ψευδή στοιχεία σε σχέση με τον εξοπλισμό που διαθέτει το ΓΕΝ». Το κουβάρι των εξελίξεων περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, με την υπόθεση της ίδιας της γυναικολόγου που παρακολουθούσε την έγκυο γυναίκα και για την οποία, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» που επιβεβαιώνονται και από το Υπουργείο Υγείας, είχε υπάρξει και στο παρελθόν συγκεκριμένο περιστατικό που την αφορά γεγονός που οδήγησε τελικά και στη μετάθεσή της στο νοσοκομείο της Πάφου από το νοσοκομείο στη Λευκωσία όπου και εργαζόταν. Το περιστατικό αυτό που άπτεται σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες στη συμπεριφορά της γυναικολόγου, δημιούργησε όπως υποστήριξε και η κυρία Γιαννάκη μια «ασαφή εικόνα» γύρω από το άτομό της εφόσον δεν άπτονταν των γνώσεών της. Δεδομένο και από το οποίο πηγάζει η όποια σύγχυση για τον πραγματικό λόγο για τον οποίο μετατέθηκε στο νοσοκομείο της Πάφου. Σύμφωνα πάντως με ιατρική πηγή «η γυναικολόγος αυτή πρέπει να είναι ή εξαιρετικά άσχετη με το επάγγελμα ή απλά να μην έκανε καμία εξέταση στην έγκυο γυναίκα. Δεν νοείται να μην έχει δει ότι κυοφορούνταν δύο μωρά, αυτό είναι πέραν πάσης λογικής. Δεν είναι να κάνεις λάθος στο φύλλο του μωρού, αλλά το να δεις πως χτυπάνε δύο καρδιές. Και εσείς που λέει ο λόγος, να κάνατε έναν απλό υπέρηχο θα βλέπατε ότι υπήρχαν δυο μωρά». Σε ερώτηση για την πορεία και τις γνώσεις της ίδιας της γυναικολόγου η ίδια πηγή απάντησε ότι «γνωρίζω πως μεταφέρθηκε στο Μακάριο για αξιολόγηση, αλλά δεν ξέρω πως συνεχίστηκε το συγκεκριμένο ζήτημα». Για τα όσα υποστηρίζουν Διοικητή έρευνα ζήτησε ο νέος υπουργός Υγείας Γιώργος Παμπορίδης που έπεσε από την αρχή στα βαθιά. Περιγεννητικοί θάνατοι στην Κύπρο Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση που δημοσιεύτηκε από τη Μονάδα Παρακολούθησης Υγείας και αφορά τα ποσοστά θνησιμότητας στην Κύπρο, η χώρα μας βρίσκεται πιο κάτω από το μέσο όρο στην Ε.Ε. στο θάνατο βρεφών, με το μεγαλύτερο όμως ποσοστό (31%) μέχρι και την ηλικία των 14 ετών να αποτελούν οι περί της γέννας θάνατοι. Ακολουθούν οι τραυματισμοί και τα ατυχήματα σε μικρότερο ποσοστό, ενώ τη στατιστική συμπληρώνουν οι θάνατοι που σχετίζονται με συγγενείς δυσμορφίες και χρωμοσωμικές ανωμαλίες. οι ιατροδικαστές της οικογένειας και αφορούν την υποστελέχωση με εξοπλισμό του νοσοκομείο της Πάφου η ίδια πηγή τόνισε πως «είναι καλό το νοσοκομείο της Πάφου, δεν έχει σημαντικά προβλήματα, είναι καλώς στελεχωμένο και με λιγότερο φόρτο εργασίας από άλλα νοσοκομεία της Κύπρου». Του ζητήματος πάντως με σχετικές του τοποθετήσεις έχει επιληφθεί ήδη ο νέος υπουργός Υγείας Γιώργος Παμπορίδης, ο οποίος και ζήτησε αφενός την απομάκρυνση της γιατρού από τα καθήκοντά της αλλά και διέταξε και διοικητική έρευνα η οποία ξεκίνησε την Πέμπτη. «Εξαίρετοι» όλοι οι γιατροί Προέκταση του ζητήματος που ανέκυψε με τον αδόκητο θάνατο του βρέφους και τη δοκιμασία την οποία καλείται να περάσει η οικογένεια, είναι και το ζήτημα εν τέλει της ίδιας της αξιολόγησης των γιατρών. Επί του προκειμένου είχε ασχοληθεί και ο προηγούμενος υπουργός Υγείας όπως αναμένεται να κάνει και ο νυν, αλλά οι πληροφορίες από το Υπουργείο ήδη δίνουν στο στίγμα. «Δεν είναι λογικό όλοι οι γιατροί να αξιολογούνται ως εξαίρετοι, αυτό πρέπει ν αλλάξει και ν αλλάξει για τους λόγους που όλοι καταλαβαίνουμε» δήλωσε στην «Κ» αρμόδια πηγή. Οι ίδιες πληροφορίες επιμένουν πως αναμένεται εντός του επόμενου διαστήματος να υπάρξουν αλλαγές και επί του συγκεκριμένου ζητήματος ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι καταγγελίες για τις ευθύνες που βαραίνουν τους γιατρούς. Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Κ» τέσσερα είναι τα επίπεδα των ευθυνών τα οποία αφορούν τους γιατρούς στην Κύπρο και αυτά είναι: 1) Ποινική Ευθύνη 2) Ευθύνη που πηγάζει από συμβατική υποχρέωση 3) Αστική Ευθύνη 4) Πειθαρχική Ευθύνη Σε αυτά τα επίπεδα, είναι υπόλογοι οι γιατροί για ενέργειες που εμπεριέχουν αμέλεια, απειλή για την ασφάλεια του ασθενούς, ενώ υπόλογοι δεν είναι μόνο οι γιατροί αλλά και τα νοσηλευτήρια, ιδιωτικού ή δημόσιου φορέα. Σύμφωνα με νομική πηγή, «προνοούνται βάσει συγκεκριμένων άρθρων του ποινικού κώδικα και ποινές φυλάκισης και χρηματικά πρόστιμα για τις παραβάσεις αυτές». Ζήτημα και μάλιστα ανοιχτό, παραμένει το πόσο χρόνο απαιτεί μια καταγγελία από έναν παραπονούμενο να τύχει διερεύνησης από τα αρμόδια όργανα και αν τελικά τίθενται υπόψη όλα τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης.

10 10-POLITIKI_Master_cy 13/08/15 20:47 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Η τραγική κατάληξη της πορείας του αεροπλάνου της Ηelios στο Γραμματικό. Η έκρηξη στο Βασιλικό που βύθισε την Κύπρο στο σκοτάδι και το πένθος. Τα καλοκαίρια που μαυροφόρεσαν την Κύπρο Από την κατάληψη της Αμμοχώστου, στην συντριβή του αεροσκάφους της Helios στο Γραμματικό και την φονική έκρηξη στο Μαρί Του ΜΑΡΙΟΥ ΡΟΥΣΣΟΥ Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως το καλοκαίρι του 1974, τα μαύρα εκείνα πρωινά που ξημέρωναν για τον κυπριακό λαό στις 15 και 20 Ιουλίου, θα μείνουν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη του νησιού. Πόλεμος, εκτοπισμός, πόνος και οδύνη είναι μερικές απλές λέξεις που μάταια προσπαθούν να περιγράψουν τα αισθήματα και τις καταστάσεις όσων έζησαν εκείνες τις δραματικές στιγμές. Είναι λες και έκτοτε ο Αύγουστος έμελλε να μείνει συνυφασμένος με τη θλίψη στην Κύπρο. Ο αγώνας που είχε δώσει η οργάνωση ΕΟΚΑ για απελευθέρωση της Κύπρου από <<<<<< Είναι λες και έκτοτε ο Αύγουστος έμελε να μείνει συνυφασμένος με τη θλίψη στην Κύπρο. την αγγλική κυριαρχία στο νησί, απέφερε καρπούς και ένα χρόνο έπειτα από τις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου, ο τότε Βρετανός κυβερνήτης της Κύπρου Χιου Φουτ θα διαβάσει την προκήρυξη της βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας. Στο Μεταβατικό Υπουργικό Συμβούλιο (αργότερα Μέγαρο της Βουλής των Αντιπροσώπων) θα ακουστεί πως η Κύπρος είναι ανεξάρτητη πλέον, με το ημερολόγιο να δείχνει 16 Αυγούστου Σχεδόν μία δεκαετία μετά, η ανεξάρτητη πλέον Κυπριακή Δημοκρατία, αρχίζει να βιώνει έντονα νέες αναταραχές στο εσωτερικό της. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών «παρών» στις συγκρούσεις μεταξύ των κοινοτήτων Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων. Η όλη ένταση μεταξύ των δύο πλευρών και το ιδιαίτερο πολιτικό σκηνικό 41 χρόνια μετά και η πληγή της εισβολής παραμένει ανοιχτή. που διαμορφωνόταν, θα οδηγήσουν στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και την ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακάριου Γ από τον Νίκο Σαμψών. Το Προεδρικό Μέγαρο είχε κανονιοβοληθεί και πυρποληθεί, αφήνοντας πίσω 91 νεκρούς και 250 τραυματίες. Tο μαύρο πρωινό της 20ής Ιουλίου 1974 δεν άργησε να έρθει και περίπου Τούρκοι στρατιώτες θα αποβιβαστούν κοντά στην Κερύνεια τις πρώτες πρωινές ώρες. Η πρώτη άμεση αντίδραση που αντιμετώπισαν οι Τούρκοι εισβολείς, ήταν από μερικά σώματα της ΕΛΔΥΚ και της Κυπριακής Εθνοφρουράς, όπου αρκετοί έχασαν τη ζωή τους, άλλοι αιχμαλωτίστηκαν ή αγνοούνται ακόμη και σήμερα. Διάφορες επιχειρήσεις άμυνας ακολούθησαν τις επόμενες μέρες, αφήνοντας πίσω νεκρούς, αγνοομένους και χάος. Ένα μήνα μετά σχεδόν, ο Αττίλας ολοκληρώνει το μακάβριο έργο του με τη δεύτερη φάση της εισβολής στις 14 Αυγούστου 1974, καταλαμβάνοντας την Αμμόχωστο, την Καρπασία και τη Μόρφου. Η Κύπρος από αυτό το μελανό, χρονικό, σημείο και έπειτα θα προχωρήσει στις επερχόμενες δεκαετίες μοιρασμένη και διχασμένη από τις βαθιές πληγές που άφησε η εισβολή. Η πορεία προς την Κερύνεια Ακόμα ένας Αύγουστος που παραμόνευε με πίκρα για τις οικογένειες δύο νέων ανθρώπων και όλης της Κύπρου. Το 1996 οι βίαιοι θάνατοι του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού θα ξυπνήσουν τις χειρότερες μνήμες για τους Κύπριους. Στις 2 Αυγούστου 1996, η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών θα οργανώσει και θα πραγματοποιήσει αντικατοχική πορεία με αφετηρία την πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο και με τελικό προορισμό την Κερύνεια. Έλαβαν μέρος και αρκετοί ξένοι μοτοσικλετιστές και στις 11 Αυγούστου απαριθμούσαν σχεδόν επτά χιλιάδες. Η συναισθηματική φόρτιση και αποφασιστικότητα μεταξύ των μελών να φτάσουν μέχρι τέλους ήταν διάχυτη, παρά τις έντονες προειδοποιήσεις των κατοχικών αρχών που έφτασαν μέχρι και τις απειλές. Η Κυπριακή Δημοκρατία, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Γλαύκο Κληρίδη φαινόταν ανήσυχη για το όλο ζήτημα και μετά από παρέμβασή του η πορεία ματαιώθηκε. Σύντομα, το στοιχείο της οργάνωσης της πορείας εξανεμίζεται και άρχισαν να σημειώνονται μικροεπεισόδια μεταξύ μοτοσικλετιστών που διέφευγαν σε διάφορες κατευθύνσεις και Τούρκων διαδηλωτών, μεταξύ των οποίων οργανωμένα σύνολα των Γκρίζων Λύκων. Κάποιος Ελληνοκύπριος θα βρεθεί στο χώμα, ενώ είχε δεχτεί επίθεση και ο Τάσος Ισαάκ έσπευσε να τον βοηθήσει. Αστραπιαία θα περικυκλωθεί από αντιδιαδηλωτές και μέλη της κατοχικής αστυνομίας. Λίγο αργότερα θα ξεψυχήσει μετά από επανειλημμένα βάναυσα χτυπήματα. Την ημέρα κηδείας του Ισαάκ, θα πραγματοποιηθεί ακόμα μία πορεία προς το οδόφραγμα Δερύνειας. Διαδηλωτές ήθελαν να εναποθέσουν στεφάνια στον χώρο δολοφονίας όμως το σημείο μετατράπηκε σε πεδίο μάχης με την εμφάνιση ομάδας Γκρίζων Λύκων. Στην όλη ταραχή ο Σολωμός Σολωμού καταφέρνει να ξεφύγει από τον όχλο και τους Κυανόκρανους και προσπαθεί να κατεβάσει την τούρκικη σημαία. Δευτερόλεπτα μετά κείτεται νεκρός από πυροβολισμό στο λαιμό από Τούρκο στρατιώτη. Μοιραία πτήση της Helios Το μεσημέρι της 14 Αυγούστου 2005 σημειώνεται ακόμα ένα τραγικό γεγονός που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Η πτήση 522 της Helios θα αποβεί μοιραία για τους 115 επιβάτες και τα έξι μέλη του πληρώματος, με την συντριβή του αεροσκάφους στο Γραμματικό Αττικής. Το αεροπλάνο των αναχώρησε το πρωί από το αεροδρόμιο Λάρνακας, θα πραγματοποιούσε ενδιάμεση στάση στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και μετέπειτα θα κατευθυνόταν για την Πράγα. Εισερχόμενο στο FIR Αθηνών δεν έγινε η απαραίτητη επαφή με τον πύργο ελέγχου και ενεργοποιήθηκαν οι διαδικασίες αντιμετώπισης τέτοιων περιπτώσεων. Δύο μαχητικά F16 απογειώθηκαν με σκοπό να εντοπίσουν και να αξιολογήσουν την κατάσταση. Το Boeing 737 πετούσε με αυτόματο πιλότο, ο κυβερνήτης απών από τη θέση του και ο συγκυβερνήτης είχε χάσει τις αισθήσεις του, ενώ το σύστημα παροχής οξυγόνου είχε ενεργοποιηθεί. Παρά τις προσπάθειες του αεροσυνοδού Ανδρέα Προδρόμου να ελέγξει το αεροσκάφος, τα καύσιμα τελειώνουν και με την παύση των δύο κινητήρων γίνεται το μοιραίο. Βασική αιτία της τραγωδίας υπήρξε ένα πρόβλημα στην αποσυμπίεση του αεροσκάφους στο εσωτερικό του με αποτέλεσμα να χάσουν τις αισθήσεις τους επιβάτες και πλήρωμα. Η Κύπρος στο σκοτάδι Πριν από τέσσερα χρόνια, στις 11 Ιουλίου 2011, μία τρομακτική έκρηξη θα ρίξει στο σκοτάδι και στη θλίψη την Κύπρο για ακόμα μία φορά. Ο πιο σύγχρονος ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός του νησιού, αυτός στο Βασιλικό, θα καταστραφεί και θα χάσουν τη ζωή τους 13 αξιωματικοί και υπαξιωματικού της Εθνικής Φρουράς, της Πυροσβεστικής και της ΕΜΑΚ, ενώ τραυματίστηκαν άλλα 62 άτομα. Μεταξύ του σταθμού στο Βασιλικό και της ναυτικής βάσης «Ευάγγελος Φλωράκης», είχαν τοποθετηθεί 98 εμπορευματοκιβώτια με οπλικό και εκρηκτικό υλικό, τα οποία κατασχέθηκαν το 2009 από ρωσικό πλοίο με προορισμό τη Συρία. Το διάστημα πριν από το μοιραίο σημειώθηκαν μικρότερες εκρήξεις χωρίς να δοθεί η απαραίτητη σημασία. ΑΡΘΡΟ / Του ΘΕΟΦΙΛΟΥ Β. ΘΕΟΦΙΛΟΥ Αύγουστος Αύγουστος Μνήμες και μνημόσυνα Συμπληρώνονται αυτές τις μέρες 41 χρόνια από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και τις τραγικές συνέπειες της που βιώνει έκτοτε ο κυπριακός λαός. Ιδιαίτερα οι συγγενείς των πεσόντων και των θυμάτων, οι συγγενείς των αγνοουμένων και οι εκτοπισμένοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Μέσα στα πολλά που έρχονται στη μνήμη μου τις μέρες αυτές, θυμούμαι και τη Μικρασιάτισσα σπιτονοικοκυρά μας στην Αθήνα τη δεκαετία του 60, τη Χρυσάνθη Κρασά από τα Βουρλά της Σμύρνης. Από τη χρονιά της εθνικής καταστροφής το 1922, Αύγουστο μήνα και πάλι, μέχρι το 1964 που νοικιάσαμε το σπίτι της στου Ζωγράφου, είχαν περάσει 42 χρόνια. Όσα σχεδόν πέρασαν από το 1974, τη χρονιά της δεύτερης εθνικής καταστροφής μέσα σε μισό αιώνα που επέφερε η τουρκική επιδρομή με αφορμή και ευκαιρία το άφρον, εγκληματικό και προδοτικό πραξικόπημα. Παρά το πέρασμα του χρόνου, η ογδοντάρα τότε γιαγιά Χρυσάνθη θυμόταν με λεπτομέρεια και μας διηγείτο τις τραγικές εμπειρίες της τον φοβερό εκείνο Αύγουστο και τους μήνες που ακολούθησαν μετά την κατάρρευση του μετώπου. Και τα βάσανά της όταν, χήρα πια, κατάφερε ύστερα από πολλές περιπέτειες να φτάσει στην Ελλάδα πρόσφυγας με τέσσερα μικρά παιδιά στην αγκαλιά. Δεν έχανε ευκαιρία στα διαλείμματα της μελέτης μας να μας εξιστορεί ξανά και ξανά τα όσα πέρασε πριν και μετά τη συμφορά. Να μας μιλά για την ευτυχισμένη ζωή στο χωριό της, τους ανθρώπους που έμειναν πίσω και χάθηκαν, το βιος τους, τα σπίτια και τις περιουσίες, τα περιβόλια, τα αμπέλια και τα λιοχώραφα. Το βίαιο ξεριζωμό, την ορφάνια, τη φτώχεια, τη βιοπάλη για το μεγάλωμα των παιδιών με το κέντημα, τη δύσκολη ζωή στους οικισμούς της προσφυγιάς. Ο νους, η καρδιά της, οι σκέψεις της ήταν εκεί και σε όσα άφησε πίσω της που το πέρασμα του χρόνου και οι συμφωνίες που υπογράφηκαν δεν μπόρεσε να διαγράψουν. Μέχρι τα τελευταία της πίστευε βαθειά μέσα της πως θα γινόταν ένα θαύμα και θα τα ανακτούσε. Με τη μελέτη της ιστορίας της μικρασιατικής εκστρατείας, τις ατέλειωτες διηγήσεις της γιαγιάς Χρυσάνθης και το καθημερινό άκουσμα των τραγουδιών του Νταλάρα και της Χαρούλας από το δίσκο «Μικρά Ασία» που κυκλοφόρησε αρχές της δεκαετίας του 70, έζησα με πόνο και από απόσταση, σαν μέσα από ταινία, την εθνική συμφορά του Δεν φανταζόμουν τότε, δεν μπορούσε να περάσει από το μυαλό μου ότι θα ζούσα ο ίδιος αυτά που μας περιέγραφε με τόσο καημό η γιαγιά Χρυσάνθη και τα όσα διεκτραγωδούν με τις υπέροχες φωνές τους στο ατέλειωτο μοιρολόι του μοναδικού εκείνου δίσκου ο Νταλάρας και η Αλεξίου. Ούτε μπορούσα να διανοηθώ ότι οι πονεμένοι στίχοι και η λυπητερή μουσική των τραγουδιών τους που μιλούσαν τόσο ζωντανά στην ψυχή μου ήταν ένα προμήνυμα για τα όσα μου επεφύλασσε στο σύντομο μέλλον η ζωή. Μέχρι που τα βίωσα όλα, στιγμή προς στιγμή, μέρα παρά μέρα, δέκα χρόνια αργότερα το 1974.Τη βιαστική φυγή από το χωριό μας χωρίς να πάρουμε τίποτε μαζί μας, την υποχώρηση της μονάδας μου από τη Λύση στην Άχνα, στην Αμμόχωστο, στη Δερύνεια, στις Αγγλισίδες. Την επιστροφή στο γραφείο μετά την απόλυση με τα άρβυλα και τη στρατιωτική στολή, τον ύπνο και την ξεκούραση στο πάτωμα του γραφείου πάνω στη στρατιωτική κουβέρτα με σκέπασμα την κουρελού που ύφανε η θεία Σωτήρα. Τη φιλοξενία από συναδέλφους στη Λευκωσία και από τους συμπεθέρους στο Λιοπέτρι, τη ζωή σε ενοικιασμένα διαμερίσματα και σπίτια στη Λεμεσό και στη Λευκωσία. Τη διαμονή του νοικοκύρη πατέρα και των αδελφών του στον προσφυγικό οικισμό του Αγίου Μάμα, την ελπίδα και την προσμονή τους για την ευλογημένη μέρα της επιστροφής που φυλλορρόησαν μαζί με την τελευταία τους πνοή. Βίοι παράλληλοι, ίδιες οδυνηρές εμπειρίες, παρόμοιες διηγήσεις με διαφορά μισού αιώνα. Από τη γιαγιά Χρυσάνθη σε μένα για το 22, από τον πατέρα μου στα εγγόνια του για το 74 με την περιγραφή του πατρογονικού σπιτιού στα Λιμνιά και την αναπαράσταση του με lego. Από την Κόκκινη Μηλιά στη Μια Μηλιά, από τη Σμύρνη και το Αϊβαλί στην Αμμόχωστο και στην Κερύνεια, από τα Κιμιντένια στον Πενταδάκτυλο. Από την Αιολική γη του Βενέζη στη Σαλαμίνα της Κύπρου του Σεφέρη που περιμένει ακόμα το μαντατοφόρο της Σαλαμίνας του Τελαμώνα να φέρει το μήνυμα της νίκης του δικαίου. Η γης δεν έχει κρικέλια για να την πάρουνε στον ώμο και να φύγουν, είναι ακόμα εκεί. Έφυγαν όμως, διώχθηκαν από εκεί οι άνθρωποι της. Και όπως λέει η παροιμία «ο τόπος είναι οι άνθρωποι». Χωρίς αυτούς και με το πέρασμα του χρόνου αλλάζει και ο τόπος, μεταμορφώνεται, γίνεται αγνώριστος. Γι αυτό και η επιστροφή στην πατρώα γη δεν είναι μόνο ατομικό ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι και ανάγκη ψυχική και λύτρωση του καθενός, είναι απαίτηση κοινωνική, προγονική υποχρέωση, λαϊκό αίτημα και εθνική επιταγή. Η ελπίδα πως θα τελειώσει σύντομα ο σαραντάχρονος εφιάλτης, πως θα γυρίσουμε στην πατρώα γη και θα περάσουμε εκεί τα τελευταία μας χρόνια στα πατρογονικά σπίτια όπου γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε είναι ακόμα ζωντανή. Σιγοκαίει μέσα μας σαν την τρεμάμενη φλόγα του κεριού στο μανουάλι της πίστης. Τους τελευταίους μήνες αναζωπυρώθηκε και πάλι. Και η καρτερία έγινε προσμονή και η προσμονή προσδοκία. Ας ευχηθούμε να γίνει και πραγματικότητα αυτή τη φορά. Ο κ. Θεόφιλος Β. Θεοφίλου είναι δικηγόρος, Πρέσβης ε.τ., εκτοπισμένος από τα Λιμνιά.

11 11- ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ_Master_cy 13/08/15 20:47 Page 11 Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 11 Νοέμβριο η ολοκλήρωση εργασιών στον Τύμβο Οι τελευταίες εκτιμήσεις του Επιτρόπου για Ανθρωπιστικά Θέματα Φώτη Φωτίου, πώς ξεκινάει η δεύτερη φάση και τι αναμένεται Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΚΑΛΑ Η δεύτερη φάση των εργασιών στον Τύμβο για να έρθει στο φως το ελληνικό μεταγωγικό Νοράτλας, ξεκίνησε την Πέμπτη με την έλευση της επιστημονικής ομάδας από το εξωτερικό που εξειδικεύεται σε στρατιωτικού τύπου ανασκαφές. Η γεωφυσική μελέτη έχει ολοκληρωθεί και τα αποτελέσματά της αναμένεται να βοηθήσουν τα μέγιστα στην όλη προσπάθεια και στον συντονισμό μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών, ενώ, παράλληλα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρξει σε καμία περίπτωση εφησυχασμός. Όπως είχε δηλώσει και στη συνέντευξή του στην «Κ» ο επικεφαλής συντονιστής της ανασκαφής Ξενοφών Καλλής, «είναι μια δύσκολη εκταφή και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν και σε συνεργασία με το ΥΠΑΜ ώστε να εξελιχθεί με ασφάλεια», κάνοντας λόγο για την πιθανή ύπαρξη εκρηκτικών υλών στην άτρακτο του αεροσκάφους, ενώ πρόσθεσε ότι «το πρώτο θέμα που μας ενδιαφέρει είναι το καθαρά ανθρωπιστικό. Το να εντοπιστούν <<<<<<< Με τη δεύτερη φάση να προχωρεί άμεσα, μόνο οι δυσκολίες που πιθανόν να ανακύψουν ενδέχεται να δημιουργήσουν πρόβλημα και κυρίως εκείνες που άπτονται των πληροφοριών για την ύπαρξη εκρηκτικών στην άτρακτο. Με εντατικούς ρυθμούς συνεχίζονται οι έρευνες στον Τύμβο, ενώ διατηρούνται ήδη υψηλά επίπεδα ασφαλείας. Παράλληλα είναι διαρκής η συλλογή νέων στοιχείων. τα λείψανα». Σημείο με το οποίο συμφωνεί και ο Επίτροπος για ανθρωπιστικά θέματα Φώτης Φωτίου, ο οποίος σε επικοινωνία που είχε η «Κ» μαζί του δήλωσε ότι «η δεύτερη φάση είναι το κυρίως μέρος και το δύσκολο μέρος του όλου εγχειρήματος. Η πρώτη φάση είχε να κάνει με αυτή καθαυτή την προετοιμασία του εδάφους και τη σάρωση που έλαβε χώρα στην περιοχή ώστε η όλη διαδικασία να είναι ως επί το πλείστον ασφαλής. Εφεξής θα προχωρήσουμε με στόχο την ανεύρεση του κυρίως μέρος του αεροπλάνου όπου εκεί ελπίζουμε και ευχόμαστε να εντοπιστούν και τα λείψανα». Σημειώνεται δε, βάσει και των όσων έχουν γίνει γνωστά από την πρώτη φάση της έρευνας, πως υπάρχει ικανοποίηση από τα αποτελέσματα εφόσον η ομάδα βρίσκεται στα ίχνη του μεταγωγικού, αφήνοντας με αυτό τον τρόπο πίσω τις φωνές που έκαναν λόγο για μυθοπλασία και χαμένο χρόνο. Στον αντίποδα, η μεθοδικότητα που επιδεικνύουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, χαρακτηριστικά η επωδός από το Τμήμα Αρχαιοτήτων και την κ. Έλενα Μεράνου που επίσης συμμετέχει στην έρευνα ότι «προχωράμε τριάντα-τριάντα εκατοστά», θεωρείται εκ των ουκ άνευ. «Μέχρι τώρα, βρεθήκανε πολλά κομμάτια μικρά και μεγάλα του αεροπλάνου, συμπληρώνει ο κ. Φωτίου, κάτι που ήταν αναμενόμενο αλλά και που παράλληλα μας επιβεβαιώνει ότι το αεροσκάφος είναι εκεί». Πρώτος στόχος πάντως παραμένει για όλους η ανεύρεση των λειψάνων. Πότε τελειώνει η 2η φάση Καθώς η έρευνα προχωράει βάσει του προγραμματισμού και της εκτίμησης των νέων στοιχείων που έρχονται στην επιφάνεια, και ο ίδιος ο Επίτροπος είναι συγκρατημένα αισιόδοξος, αντιλαμβανόμενος και το βάρος της ευθύνης. Σε αυτό είχε σταθεί και ο κ. Καλλής στη συνέντευξή του λέγοντας ότι «για πρώτη φορά οι οικογένειες ζητούν όχι όλη την εικόνα, όχι όλη την αλήθεια αλλά ένα μέρος της πραγματικής αλήθειας». Σε ερώτηση προς τον κ. Φωτίου αν αισθάνεται αισιόδοξος ο ίδιος για την τελική έκβαση της ανασκαφής, απάντησε ότι, «είμαι αισιόδοξος είναι όμως καλό είναι να γνωρίζουμε πως κατά παράδοση όταν μια ανασκαφή λαμβάνει χώρα, Συγκρατημένα αισιόδοξος εμφανίζεται ο Επίτροπος Φώτης Φωτίου. εμπεριέχονται σε αυτή θετικές αλλά και αρνητικές εκπλήξεις. Είναι δύσκολο το έργο μας και των επιστημόνων πάνω από όλα, αλλά με την πληροφόρηση και τις μαρτυρίες που έχουμε, ελπίζουμε σε θετικό αποτέλεσμα». Με τη δεύτερη φάση Ηθική ικανοποίηση Το τι σημαίνει για τους συμμετέχοντες στην έρευνα η τελική επιτυχία που μεταφράζεται σε εύρεση των σωρών και παράδοσης αυτών στις οικογένειές τους που περιμένουν περίπου μισό αιώνα, είναι ευκόλως αντιληπτό. Και για τον ίδιο τον κ. Φωτίου όμως, η ίδια η ανασκαφή φέρει μεγάλη συναισθηματική φόρτιση. «Μετά από 41 χρόνια είναι κάτι ιδιαίτερο για όλους και θα νιώσουμε όλοι καλά όταν παραδώσουμε τα λείψανα στις οικογένειές τους που τα αναζητούν εδώ και τόσα χρόνια ώστε να τους αποδοθούν οι πρέπουσες τιμές. Όλοι μας εργαζόμαστε πολλές ώρες πάνω σε αυτή την επιχείρηση, θέλουμε να πετύχει και τα κάποια απτά αποτελέσματα ελπίζουμε να διαφανούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες». <<<<<<< Εφεξής θα προχωρήσουμε με στόχο την ανεύρεση του κυρίως μέρος του αεροπλάνου όπου εκεί ελπίζουμε και ευχόμαστε να εντοπιστούν και τα λείψανα. να προχωρεί άμεσα, μόνο οι δυσκολίες που πιθανόν να ανακύψουν ενδέχεται να δημιουργήσουν πρόβλημα και κυρίως εκείνες που άπτονται των πληροφοριών για την ύπαρξη εκρηκτικών στην άτρακτο. «Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, οφείλουμε να είμαστε προσεχτικοί, εφόσον υπάρχει ενημέρωση και πληροφόρηση για πιθανή ύπαρξη εκρηκτικών στο αεροπλάνο γεγονός που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο το έργο των επιστημόνων. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό σημαίνει και περισσότερο χρόνο, εμείς όμως βάσει του δικού μας σχεδιασμού υπολογίζουμε να έχουμε τελειώσει μέχρι τα μέσα του Νοεμβρίου». Επαναλαμβανόμενες έρευνες Για να συνεχιστεί δίχως δυσάρεστα απρόοπτα η έρευνα, διατηρούνται ήδη υψηλά επίπεδα ασφαλείας κατά τη διάρκεια των εργασιών, ενώ προνοείται η σάρωση και οι επαναλαμβανόμενες έρευνες επί του εδάφους για τη διαρκή συλλογή νέων στοιχείων. Οι γεωλογικές έρευνες και η τεκμηρίωση των δεδομένων και των βελτιωμένων ενδείξεων, θα συνεχίσουν να λαμβάνουν χώρα παράλληλα με την όποια έρευνα από τους ανθρωπολόγους και τους λοιπούς επιστημονικούς συνεργάτες που ήρθαν από το εξωτερικό για να εργαστούν με τους εδώ συναδέλφους τους.

12 12-PARAPOLITIKA_Master_cy 13/08/15 23:23 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Τα μπάνια του λαού και το αδιάβροχο ΔΗΚΟ Σεβασμός στα μπάνια Τα έλεγε το ΠΑΣΟΚ. Του Αντρέα το ΠΑΣΟΚ, γιατί μετά προέκυψαν άλλα. «Σεβαστείτε τα μπάνια του λαού». Σου λέει, καλοκαίρι δεν είναι καιρός για πολιτικές και πολιτευόμενους, και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ το έκανε πράξη και ο ίδιος πηγαίνοντας Ελούντα κάθε χρόνο. Στην Κύπρο, σήμερα, έχουν παραμείνει η Ζέτα που τα βρήκε σκούρα με το Σάββατο του δεκαπενταύγουστου και θέλει να δει τι θα κάνει και ο νέος υπουργός Υγείας που επειδή είναι νέος και μόλις ανέλαβε, δεν έχει χρόνο για διακοπές. Τους άλλους, μόνο από το Google Beach αν τους βρείτε, αν υπήρχε σαν υπηρεσία. Σεβασμός στα μπάνια (και των πολιτικών). Μας έκοψε λόρδα Φίλος του Ιανού από το Λονδίνο, μαθαίνει πως ο λόρδος Kilclooney (κάτι σε Κλούνεϊ αλλά με μια πρόσθεση) κοιμάται και ξυπνάει με το Κυπριακό στο στόμα. Εσχάτως ήθελε να μάθει και πόσες κατοικίες είναι στη βάση της Δεκέλειας. Ψάχνει σπίτι; Για άλλο λόγο ψάχνεται, επειδή επίκειται μια κάποια εδαφική αναπροσαρμογή. Λόρδε μας, γεγονός είναι πως ένα ταξίδι ακόμη στην «τουρκική δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» όπως είχες κάνει και πέρυσι, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα. Τι λες; Τι καιρός κι αυτός! Μακρύ ζεστό καλοκαίρι και θερμότατο φθινόπωρο Ο ΗΡΩΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Υπ. Υγείας Γιώργος Παμπορίδης Ο υπουργός Υγείας Γιώργος Παμπορίδης, ο οποίος έδρασε άμεσα, σοβαρά και μετρημένα, με το πρόβλημα που προέκυψε στο Νοσοκομείο Πάφου, όπως θα έκανε ένας καλός μάνατζερ αλλά κι ένας υπουργός Υγείας που γνωρίζει ότι πάνω απ όλα είναι η αξία της ζωής και μετά όλα τα υπόλοιπα. Απτόητος Πάντως, ο κ. Μουσιούττας δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη όλους εκείνους που κάνουν λόγο για αντισυνταγματικότητα ή που θεωρούν αντιδεοντολογικό το γεγονός ότι ο δημοτικός γραμματέας του Δήμου Λευκωσίας θα είναι παράλληλα και στην ηγεσία του ΔΗΚΟ. Ήδη έχει αρχίσει να αρθρογραφεί ανελλιπώς στον ημερήσιο τύπο, αποστέλλοντας τα άρθρα του από την ηλεκτρονική διεύθυνση του Δήμου Λευκωσίας. Του θαλάμου Βγήκαν όλοι να πουν και μια κουβέντα για τον στρατιώτη που δεν αντέχει τις θερμοκρασίες στο στράτευμα, στον θάλαμό του και έστειλε την επιστολή. Καλά έκανε. Από τη στιγμή που η λογική θέλει όλους τους θαλάμους να έχουν κι έναν ανεμιστήρα και ο συγκριμένος δεν έχει, τότε γιατί έκανε λάθος ο στρατιώτης που το είπε στην Κύπρο των 40 βαθμών υπό σκιά; Εκτός κι αν εκείνοι που τον κατηγορούν, αντέχουν τη ζέστη και αντέχουν να μείνουν έσσω τους δίχως το κουμπάκι του κλιματισμού. Το πάθημα του Κυπριανού Μάθημα έγινε το πάθημα του βουλευτή του ΔΗΣΥ Ανδρέα Κυπριανού, μετά το επεισόδιο με την κραταιά κυρία της Αριστεράς Ειρήνη Χαραλαμπίδου. Ο ίδιος φαίνεται να τη γλύτωσε φτηνά, καθώς το ζήτημα δεν έλαβε περαιτέρω διαστάσεις. Πλέον επιδίδεται σε ασκήσεις ψυχραιμίας ούτως ώστε να κλείνει τα αυτιά μπροστά στα κελεύσματα για καυγά της Ειρήνης Χαραλαμπίδου. Αν και το συγκεκριμένο ζήτημα φέρεται να προκάλεσε σκιές στο προφίλ του Λεμεσιανού βουλευτή συναγερμικοί κύκλοι αναφέρουν πως το επεισόδιο δεν πρόκειται να του στερήσει την κοινοβουλευτική έδρα στις επικείμενες εκλογές, καθώς είναι πολλοί οι Συναγερμικοί που βλέπουν την Ειρήνη Χαραλαμπίδου ως κόκκινο πανί. Τι θα κάνει ο Φύτος; Με τη φημολογία της αποχώρησης της μετριοπαθούς τάξης του ΔΗΚΟ ολοένα να εντείνεται, πολλοί είναι οι Δηκοϊκοί, οι οποίοι σκέφτονται ποιο θα είναι το μέλλον τους στο ΔΗΚΟ. Ανάμεσα σ αυτούς και ο γενικός οργανωτικός του ΔΗΚΟ Φύτος Κωνσταντίνου. Αν και ο ίδιος κράτησε ουδέτερη στάση κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών, κύκλοι του στενού του περίγυρου αναφέρουν πως σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησής του, καθώς παραγκωνίζεται συνεχώς από τη νέα ηγεσία. Ο βουλευτής Λευκωσίας αποτελεί βαρύ πυροβολικό για το ΔΗΚΟ, ενώ η χρόνια ενασχόλησή του με το οργανωτικό τον καθιστά συνδετικό κρίκο ηγεσίας με τη βάση. Κομματικά στελέχη αναφέρουν πως αν αποφασίσει να φύγει ο Φύτος Κωνσταντίνου σίγουρα θα αποτελέσει βαρύ πλήγμα για την ηγεσία. Στο στόχαστρο η Αθηνά Την πόρτα εξόδου φαίνεται να δείχνει πλέον στο καρογιανικό στρατόπεδο ο σκληρός πυρήνας του Νικόλα Παπαδόπουλου. Οι ίδιοι κύκλοι τονίζουν πως στο ενδεχόμενο που οι «αντιφρονούντες» δεν αποχωρήσουν, θα αποτελούν ξένα σώματα στο ΔΗΚΟ. Ήδη έχουν καταστήσει ξεκάθαρο πως αν τελικά μείνουν η βουλευτής Λεμεσού Αθηνά Κυριακίδου δεν πρόκειται να βρίσκεται στο ψηφοδέλτιο. Και αυτό ως τιμωρία για την έντονη κριτική που εξαπέλυσε στον πρόεδρο του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλο το τελευταίο διάστημα για την πολιτική του τόσο στο Κυπριακό όσο και στην οικονομία. Κομματικοί κύκλοι που βρίσκονται κοντά στην κ. Κυριακίδου αναφέρουν πως η ίδια βλέπει ενίοτε με πικρία και άλλοτε με θυμηδία τα όσα ακούγονται για το πρόσωπό της από την ηγεσία του κόμματος. «Τους είπε κανένας πως εγώ θέλω να συμμετέχω στο ψηφοδέλτιό τους;» φέρεται να αναφέρει στους κύκλους της η Λεμεσιανή βουλευτής και να τονίζει πως το ΔΗΚΟ της σημερινής ηγεσίας δεν θυμίζει τίποτα το κόμμα για το οποίο εργαζόταν και πάλευε τόσα χρόνια. Ξανά ο Μουσιούττας Μετά από επίπονες προσπάθειες του προέδρου του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλου και τροποποιήσεις νομοσχεδίων που να επιτρέπουν σε υπαλλήλους του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα να αναλαμβάνουν κομματικά αξιώματα, ο Μαρίνος Μουσιούττας στενός συνεργάτης του Νικόλα Παπαδόπουλου φαίνεται να αναλαμβάνει πάλι καθήκοντα γενικού γραμματέα του κόμματος. Όπως όλα δείχνουν δεν φαίνεται να υπάρχει ανθυποψήφιος του Μαρίνου Μουσιούττα για τη θέση του γενικού γραμματέα. Υπάρχουν, ωστόσο, οι φωνές εντός του ΔΗΚΟ που θεωρούν την εκλογή του κ. Μουσιούττα ως αντισυνταγματική καθώς είναι δημοτικός γραμματέας στον Δήμο Λευκωσίας και θεωρούν πως έστω και αν εκλεγεί, το Ανώτατο Δικαστήριο θα την ακυρώσει. Ο ρόλος του Νικολαΐδη Σε σκέψεις βρίσκεται η ηγεσία της ΕΔΕΚ για τον ρόλο που θα διαδραματίσει ο Νίκος Νικολαΐδης στο κόμμα με το τέλος της τρέχουσας κοινοβουλευτικής θητείας. Όπως όλα δείχνουν ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος θα διεκδικήσει στην Επαρχία Λεμεσού, αφήνοντας συνεπώς εκτός των κοινοβουλευτικών εδράνων τον άλλοτε εσωκομματικό του αντίπαλο Νίκο Νικολαΐδη. Στην ΕΔΕΚ, αν και αντιλαμβάνονται πως ο βουλευτής Λεμεσού αποτελεί σημαντικό χαρτί για το κόμμα και δεν θα πρέπει να μείνει αναξιοποίητος, επισημαίνουν πως «το ζήτημα δεν είναι τι μπορεί να κάνει το κόμμα σου για σένα αλλά εσύ τι μπορείς να κάνεις για το κόμμα σου», αφήνοντας σαφείς αιχμές πως θα μπορεί κάλλιστα να συνεισφέρει και εκτός κοινοβουλίου. Πάντως, τον Νίκο Νικολαΐδη, φέρεται να πολιορκούν στελέχη τα οποία οργανώνουν τη νέα Κίνηση στον χώρο του Κέντρου. Το τι θα κάνει τελικά ο ίδιος είναι άγνωστο καθώς φαίνεται να κρατά ακόμα κλειστά τα χαρτιά του. Γράφει Ο ΙΑΝΟΣ ΑΜΕΡΩΤΑ / Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Η Google στην Κύπρο; ΒΟΛΕΣ / Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ Ο διάβολος της γραφειοκρατίας Έχω κουραστεί να ακούω για νέους που ήρθαν πίσω από τις σπουδές και δεν κατάφεραν να βρουν δουλειά, για τους φίλους που μεταναστεύουν εκτός Κύπρου μετά από χρόνια που εξαντλήθηκαν να ψάχνουν. Το πρόβλημα καλύπτεται σήμερα κάτω από το χαλί της οικονομικής κρίσης, αλλά κατά τη γνώμη μου είναι σαφώς βαθύτερο και έχει να κάνει με τις δομές της οικονομίας και την έλλειψη ευελιξίας στην εκπαίδευση και απασχόληση των νέων. Πρώτα πρώτα, το εργασιακό περιβάλλον της Κύπρου δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιο. Ακόμα και όταν περάσουν τα χρόνια της κρίσης, και θα μπούμε στην ανάπτυξη, οι «καλές δουλειές» θα είναι εντελώς διαφορετικές από αυτές που ήταν στα προ κρίσης χρόνια. Από τη μία, οι πτυχιούχοι των τελευταίων δύο δεκαετιών θα δυσκολεύονται να απασχοληθούν σε συναφές με το αντικείμενο του πεδία και από την άλλη θα ευνοούνται όσοι έχουν τη διάθεση και τη δυνατότητα για συνεχή εμπλουτισμό των γνώσεων και των δεξιοτήτων τους. Σε αυτό το συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, η χάραξη στρατηγικής από την κυπριακή πολιτεία είναι επιτακτικότερη από ποτέ. Αν θέλουμε να βλέπουμε ολοένα και λιγότερους άνεργους νέους επιστήμονες που ψάχνουν για μια δουλειά εντελώς άσχετη με τις σπουδές τους και αν θέλουμε να συγκρατήσουμε τα καλύτερα μας μυαλά εντός, χρειάζονται τολμηρές αποφάσεις. Στο επίπεδο της καθοδήγησης των μαθητών, χρειάζεται σωστός και συνολικός επαγγελματικός προσανατολισμός που θα είναι συνδεδεμένος με την αγορά εργασίας με προβλέψεις για τις ανάγκες μετά από δέκα και δεκαπέντε χρόνια. Να λέμε στα παιδιά πως προφανώς είναι δικαίωμα η ελεύθερη επιλογή κλάδου σπουδών, και πως μπορεί κάποιος να επιλέξει να σπουδάσει φιλόλογος για παράδειγμα, αλλά θα πρέπει να ξέρει πως οι ευκαιρίες εργοδότησής του στο κλάδο αυτό είναι περιορισμένες. Η επανεξέταση του αριθμού των θέσεων που προσφέρονται στο πανεπιστήμιο Κύπρου αλλά και στα πανεπιστήμια της Ελλάδας σε κορεσμένους κλάδους είναι ένα άμεσο μέτρο που θα μειώσει σε ένα βαθμό το φαινόμενο αυτό. Είναι καλύτερα να πεις σήμερα πως θα έχεις διακόσιες για παράδειγμα λιγότερες θέσεις στα πανεπιστήμια παρά να λες ύστερα από πέντε χρόνια πως έχεις ακόμα διακόσιους άνεργους νέους επιστήμονες που μάλλον δεν θα δουλέψουν ποτέ στο αντικείμενό τους. Ένας άλλος στόχος, που πιστεύω πως είναι εφικτός, είναι η προσέλκυση εταιρειών στην Κύπρο που θα δώσουν θέσεις εργασίας. Όχι μόνο ως νομική και οικονομική έδρα, αλλά και ως φυσική τους έδρα. Είμαι σίγουρος, πως στο αρχείο του Εφόρου Εταιρειών υπάρχουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες εταιρείες που είναι εγγεγραμμένες στην Κύπρο, με τεράστιο προσωπικό, τζίρους εκατομμυρίων και εργασίες που μπορούν να γίνουν σε όποια γωνιά του πλανήτη. Αν καταστήσουμε ως στρατηγική, ακόμα και με μονοδιάστατο στόχο την μείωση της ανεργίας, την προσέλκυση εταιριών για να μεταφέρουν είτε μέρος είτε την ολότητα των εργασιών τους στην Κύπρο τα οφέλη θα είναι πολλαπλάσια και πολυδιάστατα. Διερωτηθήκαμε ποτέ, τι θα ήθελε η Google για παράδειγμα, για να μεταφέρει εργασίες στην Κύπρο; Ασχοληθήκαμε ποτέ με τους λόγους που η Amdocs, εταιρία τεχνολογίας με εκατοντάδες υπαλλήλους στη Λεμεσό, έφυγε από την Κύπρο; Αν πείσουμε εταιρείες παγκόσμιου βεληνεκούς να εγκατασταθούν στην Κύπρο, η συγκράτηση και η απασχόληση των νέων καταρτισμένων επιστημόνων, πέραν από προφανές, θα είναι μόνο ένα από τα πολλαπλά οφέλη. Έχουμε όλες τις συνθήκες ευνοϊκές για να μετατρέψουμε την Κύπρο σε ένα τεράστιο εργαστήρι τεχνολογίας και όχι μόνο. Χρειάζεται σωστή ψηλάφηση των αναγκών των εταιρειών αυτών, άμεση και αποτελεσματική καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και ευελιξία, ακόμα και παρεκκλίσεις στην κάθοδο του υφιστάμενου προσωπικού τους από τρίτες χώρες. Το μέλλον του τόπου μας είναι οι άνθρωποί του. Αν δεν καταφέρουμε να συγκρατήσουμε τους καλύτερους είμαστε καταδικασμένοι. Αν δεν καταφέρουμε να δώσουμε εργασιακή ευτυχία σε όσους παραμείνουν είμαστε δύο φορές καταδικασμένοι. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε με νέους ανθρώπους που δεν θα νιώθουν άνετα με τις δουλειές τους, είτε επειδή υποαμείβονται και υποαπασχολούνται. Η ανάπτυξη εκτός από καταρτισμένους χρειάζεται και ψυχωμένους. Και ψυχωμένοι γινόμαστε όταν ξέρουμε πού θέλουμε να φτάσουμε. «Και η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης», δηλαδή η τελευταία απάτη είναι χειρότερη από την πρώτη. Η βιβλική ρήση εφαρμόζεται κατά γράμμα και σήμερα με προκλητικό τρόπο. Επιβεβαιώνεται η πικρή αλήθεια, ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Βαρύγδουπες εξαγγελίες για διαγραφή χρεών μέχρι 25 χιλιάδες ευρώ, από άτομα που δεν έχουν μοίρα στον ήλιο. Όμως για να επωφεληθούν οι καταφρονεμένοι θα πρέπει να συμπληρώσουν αιτήσεις δεκάδων σελίδων, να μαζέψουν δεκάδες έγγραφα και να πληρώσουν αδρά τους «ειδικούς» δικηγόρους και λογιστές που θα συμπληρώσουν την αίτηση, αφού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η πλάκα είναι ότι ανάμεσα σε αυτούς του «ειδικούς» είναι και μερικοί που για να σου πουν «καλημέρα», απαιτούν εκατοντάδες ευρώ. Τα ίδια και χειρότερα με τις αιτήσεις για το «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα». Θα πρέπει να συμπληρωθούν 13 σελίδες και να συγκεντρωθούν απίστευτα στοιχεία. Η ίδια πρακτική και για τη συμπλήρωση αιτήσεων για εξασφάλιση κεφαλαίων, από τα προγράμματα νεανικής και γυναικείας επιχειρηματικότητας, καινοτομίας και άλλων «ευφάνταστων» προγραμμάτων. Για γέλια είναι και η δήθεν απαίτηση των φορολογούμενων για αυτοφορολογία. Πολλαπλασίασαν τις σελίδες της φορολογικής δήλωσης, ενώ, αν δεν πληρώσεις λογιστή, θα πρέπει να παιδευτείς για αρκετές ώρες. Αποτέλεσμα είναι να πέσει στο «λάκκο» που άνοιξε και το ίδιο το κράτος. Παρανομεί, αφού δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην υποχρέωση για επιστροφή του φόρου, σε διάστημα τριών μηνών. Και να φανταστεί κανείς ότι πριν από μερικά χρόνια οι κυβερνώντες πανηγύριζαν γιατί απλοποίησαν τη φορολογική δήλωση, ενώ μελετούσαν το ενδεχόμενο να την καταργήσουν για τους μισθωτούς. Ο φόρος αποκόπτεται πριν κατατεθούν τα χρήματα στην τράπεζα. Και όλα αυτά, με τη σοφή πρακτική της κατάργησης των εκπτώσεων και των άλλων προνομίων στις ευάλωτες τάξεις και αντικατάστασής τους, με επιδόματα. Πριν από μερικές δεκαετίες, οι τότε βουλευτές του ΔΗΣΥ Δημήτρης Συλλούρης και Μαρία Κυριακού κατέθεσαν μια πρόταση νόμου μισής σελίδας για νομιμοποίηση των παρανομιών στα σπίτια, τη λεγόμενη πολεοδομική αμνηστία. Την πήραν οι τεχνοκράτες των Υπουργείων για να ετοιμάσουν ένα ολοκληρωμένο νομοσχέδιο. Ύστερα από μερικά χρόνια κατέθεσαν στη Βουλή ένα ογκωδέστατο νομοσχέδιο, πολλών δεκάδων σελίδων, το οποίο ψηφίστηκε παρά την γκρίνια και τις προβλέψεις βουλευτών ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Μόνο ένας πολίτης επιχείρησε να ακολουθήσει τις πρόνοιες της νομοθεσίας. Μάζευε έγγραφα για περίπου έξι μήνες, ταλαιπωρήθηκε από γραφείο σε γραφείο και στο τέλος εξουθενωμένος «ηττήθηκε», αφού απλά ο «διάβολος» βρισκόταν στην πρόνοια, ότι τον τελικό λόγο θα τον είχε ο επιχειρηματίας ανάπτυξης γης, ο οποίος απλά είπε ένα όχι και καθάρισε. Νέες νομοθεσίες, νέες προσπάθειες, χωρίς όμως τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Μόνο δαπάνες εκατομμυρίων, για νομοθεσίες στα χαρτιά. Σήμερα ο υπουργός Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος, με μια μονοκονδυλιά, απλά και πρακτικά, αύξησε τον συντελεστή δόμησης κατά 20%, για να καλυφθούν όλες οι παρανομίες. Μίλησε και για αιτήσεις στις πολεοδομικές αρχές και εδώ είναι που προκλήθηκε η ανησυχία, αφού το τέρας της γραφειοκρατίας καραδοκεί. Το δημόσιο προσπαθεί, εδώ και δεκαετίες, με δαπάνες εκατοντάδων εκατομμυρίων να μηχανογραφήσει το κράτος. Ωστόσο, αυξάνεται αντί να μειώνεται η γραφειοκρατία, αφού οι «εγκέφαλοι» πήραν τις πρακτικές παλαιότερων δεκαετιών και τις μετέφεραν στους υπολογιστές. Επί της ουσίας, η μείωση της γραφειοκρατίας, κατάντησε μπούμερανγκ. Η πλάκα είναι ότι σήμερα, με το πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή, οι τεχνοκράτες των Υπουργείων οι λίγοι που ξέρουν και όλες οι μυστικές υπηρεσίες, σε όλο τον κόσμο, γνωρίζουν όχι μόνο το βιογραφικό και τις δραστηριότητες του κάθε πολίτη, αλλά ακόμη και την ψυχολογία του. Και όμως συνεχίζουν οι ακριβοπληρωμένοι «εγκέφαλοι» των Υπουργείων να επιμένουν να ταλαιπωρούν τους πολίτες, απαιτώντας «και του διαβόλου τα μάτια». Να δούμε αν ο υφυπουργός αρμόδιος για τη μεταρρύθμιση Κωνσταντίνος Πετρίδης θα αντιληφθεί τις «διαβολικές» λεπτομέρειες και αν θα τολμήσει να προχωρήσει και σε ουσιαστικές τομές.

13 13-GNOMES CY_Master_cy 13/08/15 22:37 Page 13 Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 ΑΠΟΨΕΙΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 13 ANAΔΙΑΤΑΞΕΙΣ / Tης ΜΕΛΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Σε αναχρονιστικό τέμπο ο Ταλάτ Σε άρθρο μου στις 5/6/2015 εξηγούσα γιατί η επαναφορά ενός συστήματος εγγυήσεων στην Κύπρο θα αποτελούσε αναχρονισμό, επιχειρηματολογώντας ταυτόχρονα πως ο τερματισμός ενός τέτοιου συστήματος ασφάλειας θα είναι δηλωτικό στοιχείο της ποιότητας και βιωσιμότητας της επιδιωκόμενης λύσης. Όπως έγραφα τότε, η ένταξη της Κύπρου ως πλήρους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημιουργεί μια παραδοξότητα. Η Κύπρος αποτελεί ένα κράτος με χαρακτηριστικά μιας προ-μοντέρνας τάξης πραγμάτων ως απόρροια του συστήματος ασφάλειας και εγγυήσεων που της επιβλήθηκαν. Ταυτόχρονα, όμως, αυτό το κράτος με στοιχεία προ-μοντέρνας εποχής συμμετέχει σε ένα μεταμοντέρνο σύστημα ασφάλειας και διακυβέρνησης. Με άλλα λόγια, η Κύπρος αποτελεί το μόνο κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο έχουν επιβληθεί περιορισμοί στην κυριαρχία του μέσω του συστήματος των εγγυητριών δυνάμεων προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων σε ένα παιχνίδι ισχύος που αφορά άλλα κράτη. Ποιοτική θα είναι η λύση, ανέφερα, αν επιτύχουμε τη δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους εναρμονισμένου με τα ευρωπαϊκά πρότυπα και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ βιώσιμη θα είναι αν υιοθετήσουμε τέτοιες κρατικές δομές που θα απαλλάσσει την Κύπρο από υφιστάμενες εξαρτήσεις για να μπορεί ο γηγενής πληθυσμός να χειρίζεται τις εσωτερικές και εξωτερικές του υποθέσεις με γνώμονα την εξυπηρέτηση των δικών του συμφερόντων και όχι τα συμφέροντα άλλων κρατών. Στη βάση αυτών των επιδιώξεων, η απαλλαγή της Κύπρου από το υφιστάμενο αναχρονιστικό σύστημα ασφάλειας και εγγυήσεων θα πρέπει να θεωρείται ως εκ των ων ουκ άνευ κατέληγα. Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στον συνάδελφο Νίκο Στέλγια και δημοσιεύει σήμερα η «Κ», μας απέδειξε πως παρέμεινε φριχτά προσκολλημένος σε μια άλλη εποχή, η οποία σαφώς και δεν συνάδει με την Κύπρο του 21ου αιώνα στην οποία οι Κύπριοι επιδιώκουμε να ζήσουμε. «Προσωπικά πιστεύω ότι η Τουρκία θα πρέπει να συνεχίσει να είναι εγγυήτρια δύναμη ολόκληρου του νησιού. Και η Ελλάδα θα πρέπει να διατηρήσει τα δικαιώματά της ως εγγυήτριας δύναμης για ολόκληρο το νησί» δήλωσε ο κ. Ταλάτ για να προσθέσει σε σχετική ερώτηση του συναδέλφου «δεν είμαι σίγουρος για τη Βρετανία. Πρόκειται για μια τρίτη χώρα, ο γεφυρωτικός ρόλος της οποίας είναι καλοδεχούμενος». Παραγνωρίζοντας τη σαφή άρνηση της Αθήνας να συνεχίσει να συμμετέχει σε ένα σύστημα εγγυήσεων που μόνο ντροπή προκαλούν για ένα ευρωπαϊκό κράτος, αλλά και τις προθέσεις του Λονδίνου υπό κάποιες προϋποθέσεις να αποσυρθεί από τα εγγυητικά της δικαιώματα στην Κύπρο, ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ κτίζει στο φόβο σε ένα παιχνίδι αναζήτησης προστατών και γεφυροποιών προκειμένου να πουλήσει εκδούλευση στην Άγκυρα, η οποία προφανώς επιδιώκει να συνεχίσει ως εγγυήτρια δύναμη για να μπορεί να ελέγχει και να επιβάλει τα συμφέροντά της στην Κύπρο. Θα πρέπει να έχουν υπόψη τους οι Ελληνοκύπριοι, μας λέει ο κ. Ταλάτ για να μας καθησυχάσει και να πάψουμε να φοβόμαστε την Τουρκία, πως η απόβαση του τουρκικού στρατού στην Κύπρο έγινε κάτω από ειδικές συνθήκες και ως αποτέλεσμα του πραξικοπήματος του 1974, ξεχνώντας βέβαια τους τουρκικούς βομβαρδισμούς το Αν μάλιστα, μας προειδοποιεί ο κ. Ταλάτ, δεν επαναλάβουμε τα ίδια και δεν δημιουργηθούν έκτακτες περιστάσεις, η Τουρκία δεν θα επαναλάβει αυτή της την πράξη. Για να γίνει δε πιο πειστικός, ο πρώην Τουρκοκύπριος ηγέτης καλεί τους Ελληνοκύπριους να κατανοήσουν τον φόβο που έχουν γι αυτούς οι Τουρκοκύπριοι. Η ερώτηση προς τον κ. Ταλάτ είναι απλή: αυτή την Κύπρο ονειρεύεται για τις επόμενες γενιές των συμπατριωτών του; Ίσως θα ήταν εντιμότερο από πλευράς του κ. Ταλάτ, αν, αντί της καλλιέργειας φόβων και ψευδοδιλημμάτων ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, παραδεχόταν πως συνεχίζει να εξυπηρετεί τα τουρκικά συμφέροντα στην Κύπρο. antonioum@kathimerini.com.cy Μια συνομιλία ανεμόμυλων! Μου κάνει εντύπωση σαν γεγονός, όσος καιρός και να περάσει. Που βλέπω και ακούω συγκεκριμένους ανθρώπους να έχουν τεκμηριωμένη άποψη για τους υδρογονάνθρακές, μα να σου εξηγούν με λεπτομέρεια σταγόνας όλο το βαθύτερο γίγνεσθαι του φυσικού αερίου, παπαγαλίζοντας όμως αυτά που γράφουν οι εφημερίδες. Δεν ξέρω καν αν είναι καλή πρακτική, σήμερα, για τον εγκέφαλο το να αποτυπώνεις τις ιδιότητες του φυσικού αερίου σαν μαθητής που πρέπει ντε και καλά να μάθει απέξω (από καρδιάς που τόσο άστοχα λένε οι Εγγλέζοι) τη μάχη της Σαλαμίνας, τους πρωταγωνιστές και το αποτέλεσμα. ΕΝ ΚΑΜΙΝΩ / Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΚΑΛΑ Δεν με νοιάζει αν είναι Αύγουστος Τα λέει, τα επαναλαμβάνει, αλλά αν τους πεις να τα πει ένα χεράκι ακόμη την επόμενη, δεν θα θυμάται από πού να αρχίσει. Θα είναι σαν τότε που λέγαμε «πες μου την πρώτη λέξη» για να θυμηθείς από πού ξεκινάει το κείμενο και να πάρεις φόρα. Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρώ πως το θέμα των υδρογονανθράκων, είναι από τα σημαντικότερα για τη χώρα και μάλιστα σε πολλά επίπεδα. Θα είναι μια ευκαιρία για την οικονομία μας, την εξωτερική μας πολιτική αλλά και την απασχόληση να μπει σε άλλες ατραπούς. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως επειδή είμαστε εν τω μέσω των χειρισμών για το ΦΑ ότι αύριο, μεθαύριο θα αρχίσει να κατεβαίνει πετρέλαιο αντί νερού στον Πεδιαίο. Καλά είναι να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και τα χέρια μας διαθέσιμα για το σήμερα και όχι περιμένοντας το μέλλον να μας ταΐσει. Αντί δηλαδή, να έχουμε όλη την ίδια παπαγαλίζουσα άποψη για το καλό ή το κακό της ύπαρξης των υδρογονανθράκων ας δούμε πώς μπορούμε να κάνουμε για παράδειγμα τα νοσοκομεία μας καλύτερα, και τους <<<<<<< Αρνούμαι να αφήσω την περίπτωση του βρέφους να πέσει στα μαλακά ή να την επικαλύψω με ένα άλλο θέμα, εφόσον χωρίς να θέλω να γίνω δικαστής, ευθύνες υπάρχουν. γιατρούς μας πιο «αντικειμενικά» αξιολογημένους. Είδατε και ακούσατε άπαντες για την τραγική περίπτωση με τον θάνατο του νεογνού. Αρνούμαι να την αφήσω να πέσει στα μαλακά ή να την επικαλύψω με ένα άλλο θέμα, εφόσον χωρίς να θέλω να γίνω δικαστής, ευθύνες υπάρχουν. Οι λόγοι που χάθηκε το βρέφος δεν είναι φυσικοί, είναι ανθρώπινοι και επειδή είναι Αύγουστος και επειδή όλοι λείπουν, δεν θα γίνει ο χαμός που θα γινόταν αν ήταν όλοι παρόντες. Ο σχεδιασμός για το ΦΑ και όλο το κουβεντολόι που αναπτύσσεται (εφόσον στην παπαγαλία δεν υπάρχει επιχειρηματολογία) δεν πρέπει να επηρεάζει τον σχεδιασμό για την καθημερινότητα των πολιτών και αυτό καλά θα κάνουν τα ΜΜΕ να το καταλάβουν στην ολότητά του. Όταν ανοίγεις μια εφημερίδα και έχει εδώ το ΦΑ εκεί τον αγωγό και παρακάτω τις εταιρείες, λες πάει, δεν έχουμε άλλα θέματα. Δεν κρίνω τα ΜΜΕ, κρίνω την επιλογή του περιεχομένου σε δεδομένες χρονικές στιγμές. Την ίδια ώρα, ο λαός περνάει τα δικά του στην υγεία, πάλι την ίδια ώρα που το ΓΕΣΥ είναι σε στασιμότητα και πρέπει ο νέος υπουργός Υγείας να στροφάρει με το καλημέρα, η εκτροφή ελπίδας πως θα βάλω τουρμπάνι στο κεφάλι και πως παράλληλα πρέπει να προσέχω γιατί ξεστόμισε τη λέξη αέριο ο Ακιντζί, δεν με βρίσκει σύμφωνο. Ό,τι είναι να έρθει με το φυσικό αέριο, όποιες κινήσεις γίνουν προς όφελος των πολιτών και της κοινωνίας ας γίνουν. Μέσα στο πολιτειακό δάσος όμως, δεν γίνεται να ασχολούμαστε όλοι μέρα και νύχτα με μόνο αυτό το θέμα, εφόσον για τον πολίτη ακριβώς, οι όποιες εξελίξεις αργούν και μάλιστα θα πάρει χρόνο. tsikalasm@kathimerini.com.cy ΜΕΤΑTΡΟΠΕΣ / Της Δρος ΕΡΑΤΟΥΣ ΚΟΖ. ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ Η Τουρκία ενώπιον των υποχρεώσεών της Οι συνομιλίες προχωρούν μέσα σε καλό κλίμα, που είναι υποβοηθητικό για την διαπραγματευτική διαδικασία. Παρόλο ότι σε αρκετά θέματα έχουν επιτευχθεί συγκλίσεις, τόσο κατά την περίοδο Χριστόφια-Ταλάτ όσο και κατά την παρούσα διαπραγμάτευση, εν τούτοις στα πιο ακανθώδη θέματα, όπως στο περιουσιακό, εδαφικό, ασφάλεια, εγγυήσεις, αποχώρηση των εποίκων και στην πτυχή της διακυβέρνησης που αφορά την εκτελεστική εξουσία, δεν έχουν επιτευχθεί επαρκείς συγκλίσεις και απαιτείται ακόμα εντατική διαπραγμάτευση. Πρόθεσή μου δεν είναι να υπεισέλθω στην ουσία των θεμάτων που τυγχάνουν διαπραγμάτευσης, γιατί πρόκειται για μια λεπτή φάση της οποίας θα πρέπει να διαφυλαχθεί η εμπιστευτικότητα. Όμως θα ήθελα να επικεντρωθώ στον ρόλο και τις υποχρεώσεις της Τουρκίας. Εφόσον έχει συμφωνηθεί ότι η διαπραγματευτική διαδικασία θα πρέπει να είναι κυπριακή, όλα τα θέματα που αφορούν την επίλυση του Κυπριακού, θα πρέπει να τύχουν διαπραγμάτευσης αποκλειστικά από τους δύο ηγέτες. Επομένως ακόμα και αυτά που άπτονται άμεσων συμφερόντων της Τουρκίας, βρίσκονται στο τραπέζι και με βάση το ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου θα πρέπει να συζητηθούν αλληλένδετα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία με τη στρατιωτική της ισχύ και κατοχή (που θεωρήθηκε το Νοέμβριο του 1993 από τον γ.γ. του ΟΗΕ ως υπεύθυνη για την διατήρηση του απαράδεκτου στάτους κβο), ασκεί ένα δεσποτικό ρόλο στην κατεχόμενη περιοχή, ελέγχοντας αποτελεσματικά τα διαδραματιζόμενα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Είναι γι αυτό που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην απόφασή του για την Τέταρτη Διακρατική Προσφυγή εναντίον της Τουρκίας, χαρακτήρισε την αποσχιστική οντότητα ως υποτελή τοπική διοίκηση της Τουρκίας και την Τουρκία υπεύθυνη για τις παραβιάσεις. Η Τουρκία στην ουσία μόνο υποχρεώσεις έχει έναντι της Κύπρου. Ο ρόλος της ως εγγυήτριας δύναμης με βάση τις Συμφωνίες του 1960 έχει από καιρού εκλείψει, λόγω της στρατιωτικής της εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρώτη και κύρια υποχρέωση της Τουρκίας, που απορρέει από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, είναι η αποχώρηση των κατοχικών της στρατευμάτων που παραμένουν παράνομα στο νησί παρά τις επανειλημμένες τοποθετήσεις της διεθνούς κοινότητας για την ανάγκη αποχώρησής τους. Το ίδιο ισχύει και για τους εποίκους που η μεταφορά τους σε κατεχόμενες περιοχές από την κατοχική δύναμη αποτελεί έγκλημα πολέμου με βάση τις Συμβάσεις της Γενεύης του Η Τουρκία έχει επίσης υποχρέωση που απορρέει από αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ, τις Συμφωνίες του 1960 τις οποίες επικαλείται κατά το δοκούν, καθώς και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το καθεστώς της υποψήφιας χώρας για ένταξη στην ΕΕ, να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, πράγμα που αρνείται πεισματικά χωρίς να υφίσταται τις όποιες κυρώσεις μέχρι σήμερα. Η Τουρκία επίσης υποχρεούται να εφαρμόσει το Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Άγκυρας και στην περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας, καταργώντας τους απαράδεκτους περιορισμούς και ανοίγοντας τα λιμάνια της στα Κυπριακής σημαίας και Κυπριακών συμφερόντων πλοία. Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2006 από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στην Τουρκία όσο αφορά την άρνησή της να εφαρμόσει το Πρόσθετο Πρωτόκολλο, έχουν μεν επιβραδύνει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, όμως δεν έχουν συμβάλει στην αλλαγή στάσης της που παραμένει άκαμπτη. Υποχρεώσεις έχει η Τουρκία και για το θέμα των ελληνοκυπριακών περιουσιών στις κατεχόμενες περιοχές, ιδιαίτερα όσο αφορά τις υποθέσεις ατομικών προσφυγών που έχουν εκδικασθεί από το ΕΔΑΔ και που η Τουρκία αρνείται να εφαρμόσει, καθώς και την απόφαση για την Τέταρτη Διακρατική όσο αφορά την καταβολή των 90 εκατομμυρίων ΕΥΡΩ για την ηθική βλάβη στην περίπτωση των αγνοουμένων και των εγκλωβισμένων. Και πάλι η Τουρκία επικαλείται κατά το δοκούν αποφάσεις του ΕΔΑΔ (βλ. Δημόπουλος), ενώ περιφρονεί σωρεία αποφάσεων του ΕΔΑΔ που την έχουν καταδικάσει για κατάφορες παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επομένως η Τουρκία δεν μπορεί να θεωρείται ένας απλός παρατηρητής στο όλο κυπριακό πρόβλημα. Έχει υποχρεώσεις που παραμένουν ανεκπλήρωτες εδώ και δεκαετίες και οι διεθνείς παίκτες στο Κυπριακό πρέπει να στραφούν προς την Τουρκία, απαιτώντας επιτέλους το αυταπόδεικτο, τη συμμόρφωσή της με το διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και αποφάσεις δικαστηρίων, καθώς και τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το καθεστώς της υποψήφιας χώρας. Και μια φιλική υπόδειξη προς τον Ειδικό Σύμβουλο του Γενικού Γραμματέα κ. Έσπεν Μπαρθ Αϊντε: με την Τουρκία δεν μπορεί να συζητά το περιουσιακό ή το εδαφικό γιατί αποτελούν θέματα που αφορούν μόνο την Κύπρο και τους Κυπρίους. Θα ήταν σοφό αν υποδείκνυε στην Τουρκία να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της έναντι της Κύπρου και να μην παρεμβαίνει. erato@marcoullis.com AKAΡΙΑΙΑ / Της ΕΛΕΝΗΣ ΞΕΝΟΥ Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη; Δεν αρκεί ο συγκλονισμός. Χρειάζεται κάτι περισσότερο το οποίο δεν αφορά μόνο στη διεξαγωγή έρευνας και στην απόδοση ευθυνών αλλά και στην ουσιαστική συνειδητοποίηση ότι ένα κράτος που δεν μπορεί να λειτουργήσει ως κράτος πρόνοιας δεν μπορεί να θεωρείται πολιτισμένο κράτος. Δύο παιδάκια κακοποιούνταν από τους γονείς τους. Αυτή ήταν η είδηση που μας συγκλόνισε πρόσφατα. Δύο παιδάκια ηλικίας 11 και 13 χρονών εξαναγκάζονταν από τους γονιούς τους σε επαιτεία και όταν δεν έφερναν σπίτι το επιδιωκόμενο «οικονομικό» αποτέλεσμα ξυλοκοπούνταν. Ένας διερχόμενος πολίτης είδε τα παιδιά να επαιτούν και ειδοποίησε την Αστυνομία. Έτσι έφτασε αυτή η υπόθεση ενώπιον των Αρχών. Από την επιμονή και την ευαισθησία ενός πολίτη, γεγονός που προκαλεί πολλά ερωτηματικά σε ό,τι αφορά την ικανότητα των κρατικών μας υπηρεσιών. Την εν λόγω οικογένεια την παρακολουθούσε λειτουργός του Γραφείου Ευημερίας. Όπως έχει δημοσιευτεί δεν ήταν η πρώτη φορά που ένας πολίτης ειδοποίησε την αστυνομία και τις κρατικές υπηρεσίες γι αυτή την υπόθεση. Έχει μάλιστα καταγγελθεί ότι η «περίπτωση» αυτών των παιδιών ήταν γνωστή και στο σχολικό τους περιβάλλον. Και το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Κανένα απολύτως προφανώς. Αλλιώς τα παιδιά δεν θα εξακολουθούσαν να βρίσκονται στο δρόμο και να επαιτούν. Ευλόγως λοιπόν προκύπτουν τα εξής σοβαρά ερωτήματα: Γιατί ο αρμόδιος λειτουργός που παρακολουθούσε την οικογένεια δεν «διέγνωσε» ότι οι συνθήκες των παιδιών ήταν απαράδεκτες έως και «εγκληματικές»; Δεν ήταν σε θέση να το διαγνώσει; Κι αν δεν ήταν σε θέση γιατί διατηρεί ακόμα την θέση του; Πόσοι άλλοι κρατικοί λειτουργοί δεν είναι άραγε σε θέση να ασκήσουν σωστά το λειτούργημά τους; Και ποιος θα προστατεύσει τις οικογένειες που παρακολουθούνται από τέτοιους ανεπαρκείς λειτουργούς; Ένας διερχόμενος πολίτης που τυχαία θα βρεθεί στον δρόμο τους; Γιατί έπρεπε να βρεθεί ένας διερχόμενος πολίτης να καταγγείλει αυτή την υπόθεση; Και τι άλλο μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο εκτός από του ότι η περίπτωση αυτών των παιδιών (και πόσων άλλων διερωτώμαι) αφέθηκε στην τύχη; Τι έχει γίνει μέχρι σήμερα από τους αρμόδιους υπουργούς ώστε να έχουμε ένα Γραφείο Ευημερίας που να λειτουργεί σωστά και όχι με ημίμετρα; Τι έκανε η Αστυνομία και το Γραφείο Ευημερίας όταν ειδοποιήθηκαν την πρώτη φορά από ένα άλλο πολίτη; Κι αν είχαν αυτή την καταγγελία και δεν αντέδρασε κανείς τους όπως όφειλε, τότε ποιος θα αναλάβει την ευθύνη απέναντι σ αυτά τα παιδιά; Ο αρμόδιος υπουργός τι προτίθεται να κάνει; Πόσα άλλα παιδιά βρίσκονται άραγε κάτω από τέτοιες συνθήκες αλλά δεν βρέθηκε στον δρόμο τους εκείνος ο ένας ευαίσθητος πολίτης για να τα σώσει; Πού είναι το κράτος Ευημερίας λοιπόν; Η βουλευτής του ΔΗΣΥ Στέλλα Κυριακίδου έστειλε ήδη επιστολές στην Αστυνομία και στις Υπηρεσίες κοινωνικές ευημερίας, ζητώντας να διεξαχθεί άμεσα έρευνα και αυτό είναι ήδη ένα πρώτο παρήγορο βήμα ότι αυτή τη φορά κάποιος θα κληθεί να αναλάβει τις ευθύνες του. Η συνήθης δικαιολογία ότι το Γραφείο Ευημερίας είναι υποστελεχωμένο και έχει φόρτο εργασίας δεν προσφέρει κανένα απολύτως ελαφρυντικό. Οφείλει το κράτος να βρει τις λύσεις ώστε να λειτουργεί επί της ουσίας σαν κράτος πρόνοιας και να προσφέρει προστασία στους πολίτες του, ειδικά όταν πρόκειται για ανυπεράσπιστα παιδιά. Το λιγότερο που πρέπει να γίνει είναι να απομακρυνθούν όσοι λειτουργοί ασκούν τα καθήκοντά τους αναποτελεσματικά. Και να αναλάβουν τις ευθύνες τους και ο αρμόδιος υπουργός αλλά και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για την αποτυχία του κράτους να προστατεύει τους πολίτες του και να λειτουργεί πραγματικά σαν κράτος πρόνοιας και όχι σαν ένα τριτοκοσμικό και απολίτιστο κράτος. Αναμφισβήτητα είναι από τις υποθέσεις που υπαγορεύουν παραιτήσεις αρμοδίων για λόγους ηθικής και πολιτικής ευθιξίας. Κάτι μου λέει όμως πως και αυτή την φορά η ευθιξία θα παραμείνει μια άγνωστη λέξη στο περιορισμένο λεξιλόγιο των υπευθύνων/ανευθύνων κρατικών μας λειτουργών. elenixenou11@gmail.com

14 14-EPISTOLES CY_Master_cy 13/08/15 21:26 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Οι καριερίστες της κατοχής Του ΚΩΣΤΗ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Ακούγεται επανειλημμένως από τους υποστηρικτές της κρατούσας κατάστασης πραγμάτων, δηλαδή Προεδρικού, ΔΗΣΥ και ηγεσίας ΑΚΕΛ ότι οι «απορριπτικοί», όρος ο οποίος διαχρονικά χρησιμοποιείται για οιονδήποτε εκφράζει επιφυλάξεις για τον τρόπο χειρισμού του Κυπριακού από τους ίδιους, ενεργούν πάντοτε υποβολιμαία και εκ του πονηρού, διότι «εάν έχουμε λύση, τότε (οι απορριπτικοί) δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης». Η θέση αυτή η οποία είναι επαναλαμβανόμενη και σχεδόν στερεότυπη με κάποιες παραφράσεις, γεγονός το οποίο οδηγεί στο συμπέρασμα ή στην υποψία ότι εκπηγάζει από συγκεκριμένα κέντρα, είναι παντελώς εσφαλμένη. Παραγνωρίζει το γεγονός ότι από το 1974 η μόνη πηγή του κακού είναι η Τουρκία, η οποία ευθύνεται για τα αδιέξοδα του Κυπριακού και ότι το Κυπριακό δεν μπορεί να επιλυθεί ερήμην της Τουρκίας μέσω των διαπραγματεύσεων με τους Τουρκοκύπριους. Η πιο πάνω θέση δεν έλαβε ποτέ της υπόψη ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν αποτελούν παρά μία θλιβερή μειοψηφία στα Κατεχόμενα και ότι η πλειοψηφία αποτελείται από τους έποικους, οι οποίοι ανέκαθεν δρουν συντεταγμένα καθ υπόδειξη της Άγκυρας, η οποία μας τους κουβάλησε, τους εξέθρεψε και τους πολλαπλασίασε. Παραγνωρίζει επίσης το γεγονός ότι ο εμφανιζόμενος ως συνομιλητής της άλλης πλευράς (Ντενκτάς, Ταλάτ, Έρογλου και τώρα Ακιντζί) είναι, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το φερέφωνο της κατοχής και το υποτελές κατασκεύασμα της Τουρκίας, που στηρίζεται μόνο στις λόγχες του τουρκικού στρατού κατοχής. Δεν λαμβάνει επίσης υπόψη την η πιο πάνω θέση ότι η Τουρκία εισέβαλε και κατέχει τη μισή μας πατρίδα και ουδείς (πόσω μάλλον οι υποτακτικοί της) μπορεί να αποφασίσει για την αποχώρηση ή όχι των στρατευμάτων της εκτός από την ίδια. Επομένως η εμπειρία έχει αποκαλύψει ότι η διά συνεχών υποχωρήσεων «προοπτική λύσης» κατά τις συνομιλίες με ένα ανύπαρκτο ουσιαστικά συνομιλητή, αποτελεί ψευδαίσθηση. Τεράστια ευθύνη βαραίνει όλους εκείνους που κατά την πορεία των πραγμάτων έτειναν στην υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην εξίσωση του ελεύθερου μέρους αυτής με τα Κατεχόμενα, μέσω της εφεύρεσης των δύο συνιστώντων κρατών ή πολιτειών ή επαρχιών ή κρατιδίων (οι όροι δεν έχουν και τόση σημασία), τα οποία ιδρύουν πλέον το νέο κυπριακό κράτος. Αυτή η υποβάθμιση έχει επιτρέψει στην Τουρκία να παρουσιάζεται ως η υποστηρικτική δύναμη κατά τις συνομιλίες μεταξύ των δύο κυπριακών πλευρών και ότι είναι πάντα πρόθυμη να συνεισφέρει στη «λύση». Υπενθυμίζεται στο σημείο αυτό επίσης ότι εάν υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι έχουν κάνει καριέρες στην Κύπρο της ημικατοχής, είναι όλοι αυτοί οι οποίοι δημιουργούσαν τις ψεύτικες ελπίδες στους πρόσφυγες ότι έχουν το μαγικό ραβδί να επιτύχουν την επιστροφή της Αμμοχώστου ή της Μόρφου προκειμένου να υφαρπάξουν τις ψήφους τους. Καριέρες έχουν κάνει όλοι εκείνοι οι οποίοι κατά καιρούς συνωθούνταν είτε στο Προεδρικό είτε στα υπουργεία για μια θέση στην πάλαι ποτέ Παγκύπρια Επιτροπή Προσφύγων, στις διάφορες επιτροπές προσφύγων ή στις επιτροπές ανθρωπιστικών θεμάτων μέσα από τις οποίες ασκούσαν την εξουσία και τον έλεγχο επί των προσφύγων και όχι μόνο. Η κατοχή επομένως έχει εκθρέψει καριερίστες, οι οποίοι ευρίσκονταν πάντα με το μέρος της πολιτικής ελίτ και οι οποίοι ήταν πάντοτε ταυτισμένοι με την εκάστοτε εξουσία που τους διόριζε. Αντίθετα καριέρες δεν έχουν κάνει εκείνοι οι οποίοι έλεγαν τα πράγματα με το όνομά τους. Ο κ. Κωστής Ευσταθίου είναι αναπληρωτής πρόεδρος ΕΔΕΚ. Πάντα θεωρούσα πως τα πιο δύσκολα πράγματα στη ζωή είναι και τα πιο απλά. Αυτά που αξίζουν να συμβούν δεν υλοποιούνται, όχι εξαιτίας πολύπλοκων και δαιδαλωδών καταστάσεων, αλλά γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει αμοιβαία ειλικρινή θέληση. Ζούμε μέρες φρενίτιδας και παράνοιας ως προς την ευκαιρία επίλυσης του εθνικού μας θέματος. Ακούμε για μομέντουμ λύσης, ευθυγράμμιση άστρων, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης είναι αυτός που τον περιμέναμε σαν μάννα εξ ουρανού και μια Τουρκία που της χάθηκε ως διά μαγείας ο ανάδρομος πλανήτης και αποφάσισε να μας χαριστεί, κάνοντας στροφή 180 μοιρών. Ας σοβαρευτούμε λίγο. Το θέμα έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις και έχει αγγίξει ευαίσθητες χορδές της κοινωνίας μας. Κάποιοι προσπαθούν να χωρίσουν τον κόσμο, σε αυτούς που επιθυμούν λύση και σε αυτούς που βολεύονται με τη διχοτόμηση. Είναι πράγματι τραγικό σε μια ηθικά και οικονομικά χρεοκοπημένη πατρίδα η λύση να προσφέρεται σαν κίνητρο οικονομικής ευημερίας. Μέχρι και το Χονγκ Κονγκ σαν παράδειγμα επιστρατεύτηκε ατυχώς. Το θέμα όμως είναι πιο βαθύ και σοβαρό. Η αναλγησία μας σε αξίες και ιδεώδη έφτασε στο απροχώρητο. Έννοιες όπως, πατρίδα, ειρήνη, δημοκρατία και δικαιοσύνη ερμηνεύονται κατά το δοκούν με σκοπό να εξυπηρετήσουν την όποια λύση που πρέπει τώρα, πάση θυσία, να γίνει αποδεκτή. Πολλοί λένε πως 41 χρόνια είναι πολλά. Μπορεί όμως ο χρόνος να αλλοιώσει το νόημα αυτών των αξιών; Κάποιοι λένε πως ναι. Στον βωμό του χρήματος και των συμφερόντων κάποιοι διεκδικούν Όσκαρ «ρεαλισμού», μα στο τέλος όμως αυτό μετατρέπεται σε Όσκαρ προσωπικού τυχοδιωκτισμού. Πρόοδος και προκλήσεις στο Κυπριακό Του ΛΑΡΚΟΥ ΛΑΡΚΟΥ Οδιάλογος για την επίλυση του Κυπριακού παράγει πρόοδο. Τα στοιχεία δείχνουν ότι στα κεφάλαια για τη διακυβέρνηση, το περιουσιακό, την οικονομία και την Ε.Ε. έχει παραχθεί καλό αποτέλεσμα, γεγονός που ανοίγει τον δρόμο για νέες συγκλίσεις σε κεφάλαια που διασυνδέονται μεταξύ τους. Οι λεπτομέρειες ή τα περισσότερα θα διαφανούν στη συνέχεια. Ωστόσο, πάνω στα πιο πάνω κεφάλαια έχει παραχθεί ουσιώδης πρόοδος σε σχέση με παλαιότερα σχέδια λύσης (λ.χ. πρώτη αρχή της ρύθμισης γύρω από το περιουσιακό), ή η λύση για το κεφάλαια της διακυβέρνησης που φαίνεται ότι διατηρεί τα ουσιώδη των συγκλίσεων Χριστόφια-Ταλάτ, συνεπώς διατηρεί και το κρισιμότερο που συνδέεται με τη «σταθμισμένη» ψήφο. Πέρα από τα επί μέρους κεφάλαια της διαπραγμάτευσης, μπορεί να υπογραμμιστούν και τα εξής ως πολιτικά στοιχεία που περιβάλλουν τη διαπραγματευτική διαδικασία: Α. Η ουσιαστική επικοινωνία Αναστασιάδη-Ακιντζί, το περιβάλλον εμπιστοσύνης που χαρακτηρίζει τη συνεννόησή τους. Αυτό το πλαίσιο μέχρι τώρα έχει οδηγήσει σε πραγματική πρόοδο, με την επισήμανση ότι διαφορές στις προσεγγίσεις ανάμεσα στους δύο ηγέτες υπάρχουν και αυτό είναι φυσιολογικό. Ωστόσο, μετρά πολύ η βούληση, ότι το αμοιβαίο κίνητρο είναι η επίλυση, γεγονός που βοηθά αποφασιστικά στην εξεύρεση συμβιβαστικών λύσεων. Β. Τα ΜΟΕ παίζουν τον δικό τους μερικό ρόλο στην αλλαγή του κλίματος και τη δημιουργία ενός πλαισίου που επιτρέπει χειροπιαστά βήματα συνεννόησης που φέρνουν πιο κοντά τις δύο κοινότητες. Έτσι έχουμε: ισχυρή πιθανότητα σύντομα να εξευρεθεί λύση στα θέματα τόσο της «διασύνδεσης» της ηλεκτρικής ενέργειας όσο και εκείνου με την απευθείας κινητή τηλεφωνία, ενώ οι Τεχνικές Επιτροπές εμφανίζουν σαφές αποτέλεσμα όπως λ.χ. εκείνες για την πολιτιστική κληρονομιά, το περιουσιακό και τον πολιτισμό, ενώ βρίσκεται σε διαμόρφωση πολιτικής εκείνη για την ισότητα των δύο φύλων. Γ. Το κλίμα στην ε/κ κοινή γνώμη αλλάζει. Σημαντικές δυνάμεις κατανοούν τη σημασία μιας μεγάλης γεωπολιτικής αλλαγής στη νήσο και στηρίζουν την προσπάθεια των δύο ηγετών. Η αλλαγή συντελείται γιατί οι πολίτες αναπτύσσουν τις σκέψεις τους σε ένα περιβάλλον νηφαλιότητας και ήπιου πολιτικού κλίματος. Αυτά τα δύο στοιχεία πάνε μαζί γιατί η ψύχραιμη συζήτηση και η σφαιρική ενημέρωση δημιουργούν πολίτες με στερεή γνώση και με κατάκτηση της δυνατότητας για κριτική αποτίμηση της πορείας μας τις δεκαετίες που πέρασαν. Δ. Η συμμετοχή της Ε.Ε. στις συζητήσεις. Η επίσκεψη Γιούνκερ και οι συνομιλίες Μογκερίνι στη νήσο ανέδειξαν τέσσερεις αξιόλογες αλλαγές: πρώτο, η συμμετοχή της Ε.Ε. γίνεται πιο σαφής με την ενεργητική συμμετοχή του Πέτερ βαν Νούφελ ως προσωπικού αντιπρόσωπου του Προέδρου της Επιτροπής για το Κυπριακό στην αποστολή των καλών υπηρεσιών του ΟΗΕ για την Κύπρο, δεύτερο, την εμφανή αλλαγή στάσης της τ/κ ηγεσίας για το ρόλο της Ε.Ε. στις συνομιλίες από την άρνηση Έρογλου στη Η επιλογή είναι δική μας Τόσα χρόνια το εθνικό μας θέμα δεν λύθηκε γιατί πολύ απλά δεν το θέλησε η κατοχική δύναμη. Δεν υπήρξαν ποτέ χαμένες ευκαιρίες για λειτουργική και βιώσιμη λύση. Η διευθέτηση του προβλήματος, αλλιώς κλείσιμο όπως το αποκαλούν οι Τούρκοι αξιωματούχοι, μπορεί να υπήρξε. Η Τουρκία, ανεξαρτήτως από τους κυβερνώντες της, στρατηγούς ή ισλαμιστές, έχει μείνει αταλάντευτη σε ένα και μοναδικό στόχο. Την κρατική οντότητα που οι νόμιμοι κάτοικοι του νησιού απέκτησαν με την ανεξαρτησία του, δηλαδή την Κυπριακή Δημοκρατία, να την καταλύσουν. Βασική τους επιδίωξη να είναι κυρίαρχοι στο Βορρά και συνδιαχειριστές στο νότο, εκεί όπου παρεμπιπτόντως βρίσκεται ο ενεργειακός πλούτος του νησιού. Η διζωνικότητα είναι η βρετανικής προέλευσης εφεύρεση που θα μετουσιώσει σε πραγματικότητα αυτή τους την προσδοκία. Διχοτομώντας ουσιαστικά το νησί και με απούσα την Κυπριακή Δημοκρατία, οι λεγόμενες πραγματικότητες, που ανέκαθεν επικαλούνταν όλοι οι κατοχικοί ηγέτες, θα πάρουν σάρκα και οστά. Το πλαστό ερώτημα «τι άλλες επιλογές έχουμε» και πως έφτασε ο χρόνος να αναθεωρήσουμε το μακροχρόνιο διεκδικητικό αγώνα μας και να συμβιβαστούμε «έντιμα» με τις πιο πάνω πραγματικότητες, πρέπει να σταματήσει να τίθεται. Λύση επιδιώκουμε όλοι. Κανείς δεν πρέπει να φοβάται τον τερματισμό της υφιστάμενης κατάστασης. Αυτό που πρέπει να φοβόμαστε είναι μια θνησιγενής λύση, όπου εγγυητής της και χωροφύλακας της θα είναι η Τουρκία. Η διαφορά έγκειται όμως πολύ εξόφθαλμα πως κάποιοι, ηθελημένα ή άθελα, βγάζουν το κράτος που εξαγάγει κρίσεις από αυτή την απλή εξίσωση. Εξωραΐζουν τη στάση της και της προσδίδουν έξωθεν Του δρ ΙΩΑΝΝΗ ΤΣΑΓΓΑΡΙΔΗ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ θετική στάση Ακιντζί, τρίτο, με την παραγωγική συμβολή του Επιτρόπου Χρ. Στυλανίδη στις σχετικές διεργασίες, γεγονός που επισφράγισε ο Πρόεδρος Γιούνκερ με τον δημόσιο έπαινο στον Κύπριο Επίτροπο «κάνει πολύ καλή δουλειά στις Βρυξέλλες», και, τέταρτο, με την ανάδειξη της Ε.Ε. ως του ευρύτατα αποδεκτού πλαισίου μέσα στο οποίο θα λειτουργεί η Κύπρος με λυμένο το Κυπριακό. Ε. Οι εξελίξεις δείχνουν συγκρατημένη αισιοδοξία, αλλά ουδείς μπορεί να υποτιμήσει τις δυσκολίες που συναντά και θα συναντήσει κάθε προσπάθεια για αλλαγή στην Κύπρο. Οι δυσκολίες συνδέονται με τη δύναμη που παράγει η συνήθεια στην ανθρώπινη δραστηριότητα, συνδέονται με την ευγενή μας πίστη ότι το δίκαιο, αργά ή γρήγορα, στον παρόντα αιώνα «θα κατισχύσει», και, κυρίως, συνδέονται με την παγίωση οικονομικών συμφερόντων που παρεμποδίζουν την πρόοδο επικαλούμενα ένα προσχηματικό «εθνικό συμφέρον» στην πραγματικότητα έναν τυφλό συντεχνιασμό που κερδίζει από τα «κεκτημένα» της εισβολής. Η μάχη για την επίλυση χρειάζεται ένα σφαιρικό, μάχιμο, σύγχρονο πολιτικό και επικοινωνιακό σχέδιο που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει την πλειοψηφία της κοινής γνώμης πάνω στην κατεύθυνση που εκφράζουν οι έννοιες «ελευθερία, ασφάλεια, ανάπτυξη, δικαιοσύνη, ευημερία». Σήμερα η πλειοψηφία στηρίζει την αλλαγή στο Κυπριακό. Η δραστήρια πλειοψηφία συνδέεται με την πολιτική ηγεμονία των ιδεών μιας ενωμένης, σύγχρονης Κύπρου μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. καλή μαρτυρία και γίνονται με αυτό τον τρόπο βούτυρο στο ψωμί των επικοινωνιακών παιχνιδιών της Άγκυρας. Της χώρας που ιστορικά αποδεδειγμένα δεν τήρησε ποτέ καμιά συμφωνία που υπέγραψε. Τα ερωτήματα είναι απλά και εύλογα. Μπορεί η Τουρκία να εγγυηθεί ειρήνη και ευημερία στο νησί; Μπορεί από εχθρός να γίνει σύμμαχος; Μπορεί να αναθεωρήσει τις πάγιες επιδιώξεις της και να γίνει παράγοντας σταθερότητας στην ανατολική Μεσόγειο; Το γεγονός και μόνο ότι επιμένει να είναι εγγυήτρια δύναμη σε μια χώρα που θα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση φανερώνει πως δεν άλλαξε βλέψεις. Άρα, το πραγματικό ερώτημα είναι πολύ συγκεκριμένο. Μπορεί μια τέτοια λύση, όπως προαλείφεται μέσα από τις κοινές ανακοινώσεις, όπως για παράδειγμα το περιουσιακό και τις ταυτόχρονα ταυτόσημες δηλώσεις Ακιντζί και Άγκυρας υπό τη μορφή διαρροών, να είναι λειτουργική και βιώσιμη; Μπορεί ο κ. Ακιντζί, που πρόσφατα για κάποιους «εξαναγκάστηκε» να συμμετέχει σε πανηγυρισμούς για την τουρκική εισβολή και για το βομβαρδισμό της Τηλλυρίας, να εγγυηθεί την «ανεξάρτητη» αφερεγγυότητα του σαν βασικός πυλώνας σωστής διαχείρισης μιας ενδεχόμενης λύσης; Το Κυπριακό δεν λύθηκε όλα αυτά τα χρόνια λόγω των πάγιων επιδιώξεων της Τουρκίας. Αυτές οι επιδιώξεις φαίνεται πως δεν έχει λόγο η κατοχική δύναμη να τις αναθεωρήσει, αφού η πλευρά που μονίμως πιέζεται είναι η δική μας. Ορθά πρέπει να διαπραγματευόμαστε, όχι όμως για να δεχθούμε τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής, αλλά για να πετύχουμε αυτό που όλοι διακηρύττουμε. Μια λύση, που πραγματικά θα εγγυάται ένα ελπιδοφόρο μέλλον για όλους του μόνιμους κατοίκους του νησιού, βγαλμένο μέσα από τις διαχρονικές αξίες που πρέπει να διέπουν κάθε Κράτος που σέβεται τους πολίτες του. Επιλογή υπάρχει. Το θέμα είναι απλό και απαιτεί μονάχα ειλικρινή θέληση και διάθεση. Ένα αρραγές εσωτερικό μέτωπο που δεν θα επιλέξει τον επικίνδυνο συμβιβασμό των «πραγματικοτήτων» της ΔΔΟ, της οποίας η χρόνια εμμονή αποδείχτηκε ότι δεν οδηγεί πουθενά. Να αξιοποιήσουμε τη γεωπολιτική μας θέση, τον ενεργειακό μας πλούτο και να συνάψουμε συμμαχίες με κράτη που μοιραζόμαστε κοινά συμφέροντα. Να απαιτήσουμε τα αυτονόητα, σαν κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο και ευρωπαϊκό, θέτοντας το Κυπριακό στη σωστή του βάση, ως θέμα εισβολής και κατοχής. Ψηφίσματα υπάρχουν πολλά. Τότε και μόνο ο διεθνής παράγοντας θα αντιληφθεί πως πρέπει να πιεστεί ο θύτης και όχι το θύμα. Πρέπει κάθε μέρα που περνά και το Κυπριακό δεν λύνεται να έχει κόστος συμφερόντων η Τουρκία και να σταματήσει να εμμένει μόνο σε λύση που θα καθιστά το νησί προτεκτοράτο της. Φτάνει πια άλλο αυτομαστίγωμα. Ο μη στρατευμένος κόσμος είναι προβληματισμένος. Μπροστά όμως στη θέα της μαξιμαλιστικής Τουρκίας που βομβαρδίζει τους Κούρδους και στο εσωτερικό της εξακολουθεί να έχει σοβαρά δημοκρατικά ελλείμματα δεν θα θυσιάσει το μέλλον των παιδιών του για να ζήσει με την ψευδαίσθηση μιας επιβαλλόμενης λύσης υπό την απειλή του χρόνου. Η ειρήνη, η δημοκρατία και η ευημερία είναι απότοκο της ελευθερίας και όχι το αντίθετο. Πρέπει να διαλέξουμε. Είναι τόσο απλό. Ο δρ Ιωάννης Τσαγγαρίδης είναι μέλος της Πολιτικής Συγκλήτου της Συμμαχίας Πολιτών. Δικαίωμα στις παγωνιέρες Της ΑΛΕΞΙΑΣ ΣΑΚΑΔΑΚΗ Πρόσφατα επισκέφθηκα την παραλία Lady s Mile στη Λεμεσό όπου διαπίστωσα με έκπληξη ότι οι λουόμενοι «απαγορεύεται» να μεταφέρουν παγωνιέρες στην παραλία, στα σημεία όπου υπάρχουν υποστατικά εστιατορίων. Μάλιστα, ο «υπεύθυνος» του χώρου της δημόσιας παραλίας έσπευσε να μας προειδοποιήσει ότι δεν επιτρέπονται οι παγωνιέρες, επιδεικνύοντας σχετικές πινακίδες, κάτι που αντιλαμβάνομαι ότι γίνεται για να υπάρχει κατανάλωση ποτών και άλλων προϊόντων από τα κέντρα που βρίσκονται στην παραλία. Πολλοί λουόμενοι δεν γνωρίζουν ότι έχουν δικαίωμα πρόσβασης στις παραλίες μας και πως η σχετική νομοθεσία (ο περί της προστασίας της παραλίας Νόμος, ΚΕΦ. 59) προνοεί ότι «τα σημεία και η τοποθέτηση κρεβατιών θάλασσας και αλεξηλίων (ομπρελών) πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση 3 μέχρι 5 μέτρων από το ψηλότερο σημείο του ύδατος σε ώρα πλημμυρίδας, ώστε η παραλία να μπορεί να χρησιμοποιείται ελεύθερα από τους λουόμενους» και πως κανένας δεν έχει το δικαίωμα «να χρησιμοποιεί την παραλία κατά τρόπο που να παρεμποδίζει τη διακίνηση των λουόμενων σε απόσταση τριών έως πέντε μέτρων από τη στάθμη του νερού της θάλασσας, όπως την καθορίζει για κάθε περιοχή η οικεία αρχή με γνωστοποίηση που αναρτά σε πινακίδα σε περίοπτο μέρος της κάθε περιοχής». Γιατί το δικαίωμα στην παγωνιέρα είναι τόσο σημαντικό; Υπάρχουν κοινωνικές και οικονομικές πτυχές όσο αφορά το θέμα «παγωνιέρα». Κατ αρχήν, η παγωνιέρα είναι κομμάτι της κυπριακής κουλτούρας και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των βιωμάτων των ανθρώπων του νησιού. Με την παγωνιέρα στο χέρι είθισται να γίνεται η καλοκαιρινή σούβλα στα βουνά, η κατασκήνωση σε αντίσκηνα, η εκδρομή στα χωράφια, η βουτιά στη θάλασσα κ.ο.κ. Πολλές εμπειρίες είναι συνδεδεμένες με αυτό το ορθογώνιο κουτί που θυμόμαστε από παιδιά να κουβαλούν οι γονείς μας και ανοίγοντάς το να ξεπροβάλλουν καρπούζια, νερό, χυμοί, σταφύλια, σάντουιτς και πολλά άλλα καλούδια. Τα σημερινά οικονομικά δεδομένα καθιστούν την παγωνιέρα ως πρωταγωνίστρια στις εξορμήσεις μας, εφόσον το κομπόδεμα έχει στενέψει τόσο πολύ που δεν σηκώνει έξοδα για ακριβοπληρωμένα ποτά και τρόφιμα. Πολλοί συνάνθρωποί μας δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν τα βασικά. Γιατί να στερηθούν τις χαρές της κυπριακής φύσης; Δεν είναι δικαίωμα όλων να μπορούν να απολαύσουν τις παραλίες μας χωρίς να αισθάνονται κοινωνικό αποκλεισμό; Οι παραλίες δικαιωματικά ανήκουν σε όλους ως μέρος του φυσικού μας πλούτου και δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή η ασύδοτη εγκατάσταση πινακίδων, η χωρίς άδεια ανέγερση υποστατικών και η ιδιωτικοποίηση των παραλιών. Επιβάλλεται να γίνει σεβαστό το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης όλων των πολιτών στις ακτές και τις παραλίες. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι οι αρμόδιες αρχές δεν σπεύδουν να πατάξουν τέτοιου είδους συμπεριφορές που προκαλούν ζημιά στον εσωτερικό τουρισμό. Θα ανέμενε κανείς πως ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού και η Κεντρική Επιτροπή Παραλιών σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση θα προέβαιναν σε όλα τα διαβήματα για να προστατεύσουν με τον δέοντα ζήλο τις παραλίες μας και το δικαίωμα ανεμπόδιστης πρόσβασης και διακίνησης σε αυτές. Η κ. Αλεξία Σακαδάκη είναι κοινωνιολόγος, οργανωτική λειτουργός Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών.

15 15-ELLADA_Master_cy 13/08/15 21:26 Page 15 Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 15 Οι γερμανικές αποζημιώσεις Η ελληνογερμανική συμφωνία περί «παροχών υπέρ Ελλήνων υπηκόων θιγέντων υπό εθνικοσοσιαλιστικών μέτρων διώξεως» Της ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ-ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΚΟΥ* Μετά τη λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία ως η κατ εξοχήν ηττημένη χώρα έφερε την υποχρέωση να καταβάλει επανορθώσεις στους νικητές, μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν και η Ελλάδα. Στη Διάσκεψη των Επανορθώσεων του Παρισιού, το 1945, η οποία δεν ασχολήθηκε με το γενικότερο ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων αλλά περιορίστηκε μόνο στη διανομή των γερμανικών βιομηχανιών και των ενεργητικών εκτός Γερμανίας, η Ελλάδα έλαβε ποσοστό 7,05% επί των συγκεκριμένων αποδόσεων. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχούσε, σύμφωνα με τη Διασυμμαχική Επιτροπή Επανορθώσεων, μόλις σε 25 εκατ. δολάρια, τα οποία καταβλήθηκαν όχι σε χρήμα αλλά πρωτίστως σε μηχανολογικό εξοπλισμό που εν πολλοίς αποδείχθηκε ακατάλληλος Συμμετοχή σε κοινό ευρωπαϊκό διάβημα προς τη Βόννη για τη φύση της ελληνικής οικονομίας. Οι καταβολές αυτές προορίζονταν όμως κατά κύριο λόγο για την οικονομική ανασυγκρότηση του κράτους και όχι για την αποζημίωση των θυμάτων της τετράχρονης κατοχής. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είχαν φροντίσει ήδη από νωρίς για την υποστήριξη και την αποκατάσταση των υπηκόων τους που είχαν πληγεί από τον πόλεμο, προχωρώντας στην καταβολή συντάξεων, επιδομάτων, οικονομικών ενισχύσεων, σε κάποιες περιπτώσεις προσφέροντας ακόμα και ταξίδια αναψυχής, προκειμένου να μπορέσουν τα θύματα να συνέλθουν από τις κακουχίες. Στην Ελλάδα αντίθετα δεν λήφθηκε καμία ουσιαστική μέριμνα. Οπως σημείωνε άλλωστε και το υπουργείο Οικονομικών, η δυνατότητα κρατικών παροχών καθίστατο 55 χρόνια πριν πρακτικά ανέφικτη «λόγω της σοβαράς οικονομικής επιβαρύνσεως του δημοσίου, ην είναι φύσει αδύνατον τούτο να φέρει». Τα θύματα των αντιποίνων, των εκτελέσεων, των μεγάλων σφαγών είχαν αφεθεί συνεπώς χωρίς καμία κρατική φροντίδα. Το γεγονός αυτό ανάγκαζε πολλές από τις κοινότητες που είχαν υποστεί την ακραία βιαιότητα των γερμανικών στρατευμάτων, όπως τα Καλάβρυτα και η Κλεισούρα, να στρέφονται στη Γερμανία για βοήθεια, ζητώντας από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση την καταβολή αποζημιώσεων. Οι εκκλήσεις έπεφταν όμως στο κενό. Την αντιμετώπιση αυτή οι Γερμανοί δεν την επιφύλασσαν φυσικά μόνο στους Ελληνες. Παρόμοιες απορριπτικές απαντήσεις λάμβαναν και όλες οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που ζητούσαν, όχι μόνο σε επίπεδο συλλόγων θυμάτων αλλά και σε επίπεδο κυβερνήσεων, την καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα. Οι αρχές στη Βόννη αφενός δεν ήθελαν να ανοίξουν την κερκόπορτα, αφού κατανοούσαν πως αν δέχονταν να καταβάλουν αποζημιώσεις σε μια χώρα ή σε μια κατηγορία θυμάτων θα ακολουθούσε πλημμυρίδα αντίστοιχων απαιτήσεων, τις οποίες δεν θα μπορούσαν πλέον να απορρίψουν. Αφετέρου προσπαθούσαν πάση θυσία να μην πλήξουν την προστατευτική ισχύ του περίφημου άρθρου 5 του Συμφώνου του Λονδίνου του 1953, σύμφωνα με το οποίο το ζήτημα της καταβολής των γερμανικών πολεμικών οφειλών αναβαλλόταν μέχρι την επανένωση των δύο Γερμανιών, αν και όποτε συνέβαινε αυτή, και την υπογραφή συνθήκης ειρήνης μεταξύ της ενιαίας Γερμανίας και των πρώην αντιπάλων της. Η αρνητική αυτή στάση που κρατούσε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΟΔΓ) στο αίτημα για την αποζημίωση των θυμάτων είχε δυσαρεστήσει έντονα τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, δεδομένου ότι η ΟΔΓ είχε ψηφίσει εσωτερικό νόμο για την αποζημίωση των Γερμανών πληγέντων, ο οποίος όμως απέκλειε από τις παροχές τούς αλλοδαπούς υπηκόους. Στις αρχές του 1956 συναντήθηκαν στη Χάγη εκπρόσωποι των κυβερνήσεων της Γαλλίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου και του Λουξεμβούργου, προκειμένου να εξετάσουν τη δυνατότητα διαβήματος προς τη γερμανική κυβέρνηση, <<<<<< Οι ελληνικές απαιτήσεις ανέρχονταν αρχικά στα 200 εκατ. μάρκα, αλλά έπειτα από επίπονες διαπραγματεύσεις η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας συμφώνησε σε καταβολή 115 εκατ. μάρκων. με σκοπό να απαιτήσουν την καταβολή αποζημιώσεων και στα θύματα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών. Στην πρωτοβουλία ανταποκρίθηκαν αμέσως θετικά η Δανία, η Νορβηγία και η Μεγάλη Βρετανία. Αντίθετα, η Ελλάδα εμφανίστηκε διστακτική, καθώς επίκειτο η επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Τέοντορ Χόυς, και οι ελληνικές Αρχές θεωρούσαν τουλάχιστον άκομψο να προσχωρήσουν στην πρωτοβουλία τη δεδομένη στιγμή. Υστερα όμως από τις έντονες πιέσεις της αντιπολίτευσης, της κοινής γνώμης, των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων αλλά και των συλλόγων θυμάτων, που κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Χόυς κατέκλυσαν τη γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα με επιστολές, ζητώντας την καταβολή αποζημιώσεων, η κυβέρνηση Καραμανλή πείστηκε να συμμετάσχει στο κοινό ευρωπαϊκό διάβημα. Η αρχική αντίδραση της ΟΔΓ στις αξιώσεις των Ευρωπαίων υπήρξε κάθετα αρνητική. Καθώς όμως οι πιέσεις συνεχίζονταν με αμείωτη ένταση, οι Γερμανοί αξιωματούχοι συνειδητοποίησαν πως δεν ήταν πλέον εφικτό να κωφεύουν στο πανευρωπαϊκό αίτημα για την καταβολή αποζημιώσεων στα αλλοδαπά θύματα του Εθνικοσοσιαλισμού. Με ρηματική διακοίνωση που απέστειλε τον Δεκέμβριο του 1958 στις εμπλεκόμενες κυβερνήσεις, η Βόννη δέχθηκε να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για την αποζημίωση των πληγέντων. Οι ελληνικές απαιτήσεις, όπως διατυπώνονταν από τον υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Αβέρωφ, ανέρχονταν αρχικά στα 200 εκατ. μάρκα, ένα ποσό όμως που απορρίφθηκε πάραυτα από τους Γερμανούς ως εξωπραγματικό. Μετά από επίπονες διαπραγματεύσεις και την απειλή της ελληνικής αντιπροσωπείας ότι η αποτυχία των συνομιλιών θα μπορούσε να βλάψει ανεπανόρθωτα τις διμερείς σχέσεις και κυρίως να αναχαιτίσει την απρόσκοπτη συνέχιση της φιλοδυτικής πορείας της χώρας, η Βόννη συμφώνησε στην καταβολή 115 εκατ. μάρκων, παρά τις αντιδράσεις του ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομικών, το οποίο θεωρούσε πως η ΟΔΓ υποχωρούσε στις υπερβολικές αξιώσεις των Ελλήνων. Είχε άλλωστε προηγηθεί η ψήφιση από το ελληνικό Κοινοβούλιο φωτογραφικού νόμου με τον οποίο αφηνόταν ελεύθερος ο Μαξιμίλιαν Μέρτεν, ο τελευταίος Γερμανός που κρατούνταν στις ελληνικές φυλακές για εγκλήματα πολέμου. Στις συζητήσεις που διεξήχθησαν σε εξαιρετικά τεταμένο κλίμα στη Βουλή κατά την ψήφιση του νόμου αλλά και στα δημοσιεύματα του Τύπου κυριαρχούσε ένα μόνο αίτημα: μετά την τεράστια υποχώρηση που έκανε η Ελλάδα, με στόχο την περαιτέρω προώθηση των ελληνογερμανικών σχέσεων, η ΟΔΓ ήταν πλέον υποχρεωμένη να αποζημιώσει τα θύματα της Κατοχής. Ιούνιος Η καταστροφή του Διστόμου από τους Γερμανούς κατακτητές, σε αντίποινα για την ανάπτυξη της Αντίστασης. Οι αποζημιώσεις που κατεβλήθησαν στα θύματα της Κατοχής ανήλθαν σε 115 εκατ. μάρκα. Πώς μοιράστηκαν τα χρήματα στους δικαιούχους Στις 18 Μαρτίου 1960 υπογράφηκε η «Σύμβασις μεταξύ του Βασιλείου της Ελλάδος και της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας περί παροχών υπέρ Ελλήνων υπηκόων θιγέντων υπό εθνικοσοσιαλιστικών μέτρων διώξεως». Η ΟΔΓ θα κατέβαλλε το ποσό των 115 εκατ. μάρκων «υπέρ των υπό εθνικοσοσιαλιστικών μέτρων διώξεως διά λόγους φυλής, θρησκείας ή κοσμοθεωρίας θιγέντων Ελλήνων υπηκόων». Η διανομή των χρημάτων πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ. 4178/1961, το οποίο, εκτός των άλλων, καθόριζε και το ύψος της αποζημίωσης που αντιστοιχούσε σε κάθε κατηγορία θυμάτων. Το ανώτατο ποσό αποζημίωσης που μπορούσε να επιδικαστεί ανερχόταν στις δρχ. Τα θύματα κλήθηκαν να υποβάλουν αιτήσεις στα κατά τόπους πρωτοδικεία, τα οποία είχαν καταστεί αρμόδια για την απονομή των αποζημιώσεων. Τα 115 εκατ. μοιράστηκαν σε <<<<<< Το ποσό που δόθηκε από τη Γερμανία στην Ελλάδα αποδείχθηκε ανεπαρκές για να αποζημιωθούν ικανο - ποιητικά τα θύματα της ναζιστικής κατοχής δικαιούχους. Αντίθετα με τις εκατέρωθεν κατηγορίες πως το ποσό της αποζημίωσης το καρπώθηκαν οι υποστηρικτές της ΕΡΕ ή αποκλειστικά οι Εβραίοι, η έρευνα κατέδειξε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού αποζημιώθηκαν εξίσου οι Εβραίοι όσο και οι χριστιανοί θύματα του Εθνικοσοσιαλισμού. Αποζημίωση καταβλήθηκε επίσης και στα θύματα σφαγών και αντιποίνων ανά την Ελλάδα. Αν επιχειρήσουμε να συγκρίνουμε τα ποσά που έλαβαν οι δικαιούχοι στις διάφορες χώρες, θα διαπιστώσουμε μεγάλες ανομοιομορφίες. Υπήρξαν χώρες οι οποίες έλαβαν υψηλά ποσά σε σύγκριση με τον αριθμό των θυμάτων τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε την περίπτωση της Νορβηγίας: το ποσό που έλαβε κάθε δικαιούχος αντιστοιχούσε εν πολλοίς με το ετήσιο εισόδημα ενός Νορβηγού εργάτη. Η Μεγάλη Βρετανία έλαβε 11 εκατ. μάρκα και, έχοντας υπερβάλει στον αριθμό των θυμάτων, αναζητούσε άτομα να διαθέσει το ποσό, προκειμένου να μην αναγκαστεί να επιστρέψει στη Γερμανία τα χρήματα που έμεναν αδιάθετα. Αποζημιώσεις, έστω και μικρές, έλαβαν ακόμα και χώρες που έμειναν ουδέτερες στον πόλεμο, όπως η Σουηδία και η Ελβετία, η οποία, μάλιστα, δεν θέλησε να συμμετάσχει από την αρχή στο διάβημα των ευρωπαϊκών κρατών, καθώς το θεωρούσε ασυμβίβαστο με την ουδετερότητα που είχε υιοθετήσει. Αντίθετα, τα 115 εκατ. που καταβλήθηκαν στην Ελλάδα αποδείχθηκαν ανεπαρκή για να αποζημιωθούν ικανοποιητικά τα θύματα της ναζιστικής κατοχής. Η κυβέρνηση Καραμανλή, μη έχοντας καταφέρει να συγκεντρώσει συγκεκριμένα στοιχεία για τον αριθμό των θυμάτων και κατ επέκταση και των δικαιούχων, βρέθηκε αντιμέτωπη με έναν αναπάντεχα μεγάλο αριθμό αιτήσεων, με συνέπεια οι ελληνικές αρχές να αναγκαστούν να περικόψουν τις αποζημιώσεις. Ετσι, στους δικαιούχους καταβλήθηκε μόλις το 55% της αποζημίωσης που τους είχαν επιδικάσει τα πρωτοδικεία. Στην πραγματικότητα, βέβαια, τα ποσά των αποζημιώσεων που έφτασαν τελικά στα χέρια των θυμάτων ήταν ακόμα μικρότερα, αφού το Ν.Δ προέβλεπε την καταβολή αμοιβής ύψους 5% επί της επιδικασμένης αποζημίωσης στους δικηγόρους που χειρίστηκαν την απαραίτητη διαδικασία στα πρωτοδικεία. Θύελλα αντιδράσεων από την περικοπή των κονδυλίων Μάιος Επίσκεψη ανώτατων αξιωματικών του γερμανικού στρατού κατοχής στην Ακρόπολη. ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΙΧΑΛΗ Γ. ΤΣΑΓΚΑΡΗ Βόννη, Νοέμβριος Καραμανλής και Αντενάουερ υπογράφουν το διμερές πρωτόκολλο συνεργασίας. Στις διαπραγματεύσεις για τις γερμανικές αποζημιώσεις έγινε προσπάθεια να μη διαταραχθούν οι ελληνογερμανικές σχέσεις. Οπως ήταν επόμενο, η περικοπή προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, με τα θύματα να απαιτούν την εξ ολοκλήρου καταβολή της επιδικασμένης αποζημίωσης. Προκειμένου να αμβλύνουν τις αντιδράσεις, οι ελληνικές Αρχές εξέταζαν το ενδεχόμενο να καταβληθεί το υπόλοιπο της αποζημίωσης από τον κρατικό προϋπολογισμό, μια πρόταση όμως που δεν προχώρησε. Η περικοπή ήταν εν γνώσει και των Γερμανών αξιωματούχων, οι οποίοι παρακολουθούσαν γεμάτοι ανησυχία τις εξελίξεις, φοβούμενοι πως η ελληνική κυβέρνηση θα απευθυνόταν εκ νέου στην ΟΔΓ, ζητώντας επιπλέον χρήματα ώστε να καταστεί δυνατή η καταβολή ολόκληρων των επιδικασμένων αποζημιώσεων στους δικαιούχους. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη. Χρειάστηκε να περάσει πάνω από μία δεκαετία για να δοθεί το 1975, πάλι επί κυβέρνησης Καραμανλή, ένα επιπλέον 4% των χρημάτων. Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα θύματα δεν έπαψαν να απευθύνονται στις ελληνικές Αρχές, ζητώντας την καταβολή και του υπόλοιπου ποσού της αποζημίωσης. Η πάγια απάντηση ήταν πως ΙΔΡΥΜΑ «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ» η έγερση εκ νέου απαιτήσεων θα μπορούσε να υλοποιηθεί μόνο μετά την επανένωση των δύο Γερμανιών και την υπογραφή συμφώνου ειρήνης με την ενιαία Γερμανία. Πράγματι, το 1990 η Γερμανία επανενώθηκε, χωρίς όμως να υπογραφεί κανένα σύμφωνο ειρήνης, προκειμένου το άρθρο 5 του Συμφώνου του Λονδίνου να συνεχίσει τυπικά να υφίσταται σε ισχύ, καθιστώντας έτσι αδύνατη οποιαδήποτε συζήτηση για την καταβολή των γερμανικών οφειλών. Οι Ελληνες πληγέντες της γερμανικής κατοχής κατέληξαν να λάβουν τυπικά το 59%, ουσιαστικά όμως μόλις το 54% της αποζημίωσης που τους επιδικάσθηκε. * H κ. Δέσποινα-Γεωργία Κωνσταντινάκου είναι διδάκτωρ Νεότερης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

16 16-ELLADA_Master_cy 14/08/15 01:23 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Τα δόντια του λαϊκισμού Οκ. Τσίπρας βλέπει τώρα τα δόντια του αχαλίνωτου κτήνους του λαϊκισμού. Το τάισε, το χάιδεψε, το θέριεψε ο αρχηγός του ΣΥ- ΡΙΖΑ με την πολιτική που ακολούθησε από την ώρα που ήταν αρχηγός του 3% έως το δημοψήφισμα. Ποτέ δεν σκέφτηκε τι θα έπρεπε να κάνει εάν του έπεφτε ο κλήρος της διακυβέρνησης της χώρας, την οποία με τόσο πάθος διεκδίκησε. Ποτέ δεν προετοιμάστηκε. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι οποίες μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, δεν έψαξε και δεν επέλεξε ικανούς ανθρώπους για τις θέσεις-κλειδιά. Πήγε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη και δύσκολη διαπραγμάτευση χωρίς καμία προεργασία, χωρίς πραγματικό σχέδιο Β ή Γ. Ποτέ άλλοτε δεν βρέθηκε η χώρα σε κατάσταση πολέμου χωρίς στοιχειώδες επιτελείο και βασικά σχέδια. Στο όνομα του ιερού αντιμνημονιακού αγώνα συμπεριέλαβε στις τάξεις του κόμματός του τους πλέον ακραίους και γραφικούς, οι οποίοι σήμερα τον υβρίζουν. Δεν έθεσε ποτέ κάποιο όριο στις μεθοδεύσεις, στη ρητορεία και στις ακρότητες στις οποίες κατέφυγαν τα στελέχη και οι οπαδοί του κόμματός του. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ προφανώς δεν ενδιαφερόταν για την άχαρη τέχνη της διακυβέρνησης. Οχι. Αυτά που τον ενδιέφεραν, και το ξέρει καλά είναι η αλήθεια, είναι ο πολιτικός και κομματικός τακτικισμός, η επικοινωνία και το παιχνίδι εξουσίας. Βασική αγωνία του είναι η πολιτική επιβίωση και ηγεμονία. Αυτό φαίνεται σε κρίσιμους τομείς της δημόσιας ζωής, πέρα από τη διαπραγμάτευση. Οταν δύο υπουργοί τσακώνονται, κανείς δεν παίρνει μια απόφαση για το τι πρέπει να συμβεί. Οι συσκέψεις μοιάζουν με ιδεολογικά αχτίφ και κομματικές ολομέλειες, όχι με συναντήσεις που θα έπρεπε να καταλήγουν σε κάποιο «διά ταύτα» και ένα επιχειρησιακό σχέδιο επίλυσης των προβλημάτων της χώρας. Ο χειρισμός του μεταναστευτικού είναι ένα κλασικό παράδειγμα ανεπάρκειας. Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ Το δημοψήφισμα ήταν ο τελευταίος σταθμός σε μια πορεία χωρίς πυξίδα. Ηταν μια καταστροφή, στην οποία οδηγήθηκε ο κ. Τσίπρας από την προσήλωσή του στην τέχνη των τακτικισμών που έχουν πάντοτε ως ορίζοντα την επόμενη, άντε τη μεθεπόμενη ημέρα. Εν πάση περιπτώσει, το ιστορικό επεισόδιο κατέληξε σε μια αναγκαστική προσγείωση του ιδίου και της χώρας. Τώρα, λοιπόν, καλώς ή κακώς, το μέλλον του τόπου εξαρτάται από το κατά πόσον η βίαιη ωρίμανση του κ. Τσίπρα θα αποδειχθεί πολιτικά βιώσιμη και αρκετή για να μην οδηγηθεί η χώρα στα βράχια. Επικοινωνιακά παραμένει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Θα μπορέσει, όμως, να σταθεί όρθιος όταν θα βάλλεται από το δυναμικό αντιμνημονιακό μπλοκ των πρώην συντρόφων του, του λόμπι της δραχμής και των συνεταίρων του; Αν κάνει το λάθος να στηριχθεί στη βουρκώδη διαπλοκή, θα είναι δηλητηριώδες. Το έκαναν άλλοι στο παρελθόν και το πλήρωσαν. Οι παράταιρες, περιστασιακές αγκαλιές σπανίως αποδίδουν. Πρέπει να βρει τη γενναιότητα να πείσει για όσα θα κληθεί να κάνει. Αν συνεχίσει να πατάει σε δύο βάρκες, αν παίρνει αποφάσεις λέγοντας «συγγνώμη δεν το ήθελα, με ανάγκασαν», θα έχει κακό τέλος. Ο κίνδυνος είναι πως οι πολίτες που πίστεψαν σε εκείνον δεν θα κάνουν για πολύ υπομονή, ιδιαίτερα όταν αρχίσουν να έρχονται τα ειδοποιητήρια για τους φόρους που θα κληθούν να πληρώσουν. Με δεδομένη την αφασία που παρατηρείται στον αστικό πολιτικό χώρο, τα πράγματα θα γίνουν επικίνδυνα. Ο πολίτης που δεν βλέπει φως, που πιστεύει πια ότι «όλοι ίδιοι είναι, ψέματα μας λένε» και που δεν διακρίνει κάποιον ηγέτη με σχέδιο και όραμα πουθενά στον ορίζοντα θα πάει στα άκρα. Αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος αυτή την ώρα. Είτε, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας θα δαμάσει το κτήνος που ακρίτως καβάλησε είτε το κτήνος θα πάρει όλους σβάρνα, με πρώτο τον ίδιο, και με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Οι «προβληματικοί» της Ευρώπης Εως πριν από λίγους μόνον μήνες το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και συγκεκριμένα της Ευρωζώνης, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Αλέξης Τσίπρας, και ειδικότερα ο τότε υπουργός των Οικονομικών της χώρας μας, ο Γιάνης Βαρουφάκης. Μεταλλαχθέντος εν μέρει ασφαλώς του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ και αποκαθηλωθέντος του κ. Βαρουφάκη από το υπουργικό αξίωμά του, το πρόβλημα είναι πλέον η συμπεριφορά της Γερμανίας, και ειδικότερα του υπουργού της επί των Οικονομικών Βόλφγκαγκ Σόιμπλε. Οχι πως η Ελλάς αναδεικνύεται σε υπόδειγμα χώρας υπεύθυνης, με εξορθολογισμένη συμπεριφορά. Μακράν αυτού. Αλλά η τροπή της διαθέσεως μηχανισμών, κρατούντων πάσης φύσεως και διαμορφωτών της κοινής γνώμης είναι εντυπωσιακή. Η «γερμανική παθογένεια», όπως σαφώς έχει εκδηλωθεί σε αυτήν τη φάση από τον κ. Σόιμπλε, είναι γνωστή και σφράγισε με τρόπο δραματικό την ευρωπαϊκή ιστορία τον 20ό αιώνα. Παρέλκουν οι συσχετισμοί με το παρελθόν, που πέραν των άλλων θίγουν και τη φιλοτιμία των Γερμανών πολιτών. Αλλά ο κ. Σόιμπλε έχει υπερβεί από καιρού τα εσκαμμένα. Στη διάρκεια της ελληνικής κρίσεως, αντιμετώπισε με αυθάδεια τις παραινέσεις της Ουάσιγκτον για λύση του προβλήματος, οικτίρε την αδυναμία προωθήσεως αλλαγών στη Γαλλία λόγω υπάρξεως του Κοινοβουλίου, εξεπόνησε σχέδιο προσωρινής εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ, και τελικώς εστράφη εναντίον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του προέδρου της Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, διότι μετήλθε «πολιτικών» μεθόδων για να εξευρεθεί λύση στο ελληνικό πρόβλημα. Από «σοφός» πολιτικός της Ευρώπης καθίσταται «καρικατούρα» του ευρωπαϊκού συστήματος. Η μείζων διαφορά εν σχέσει με το παρελθόν είναι ότι στη σημερινή συγκυρία υπάρχει εσωγερμανική αντίδραση στην τάση του κ. Σόιμπλε, που αποτελεί την έκφραση εθνικισμού κύκλων του Βερολίνου υπό μία νέα μορφή. Εκών άκων, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών προβαίνει σε τακτικές υποχωρήσεις, αλλά θα επιμείνει πεισματικά. Ολα αυτά έχουν τη σημασία τους και φυσικά δεν αναιρούν τη ζοφερή πραγματικότητα του μέσου πολίτη αυτής της χώρας. Αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες και, παρά την αφροσύνη με την οποία το πολιτικό μας σύστημα διαχειρίσθηκε την πορεία μας προς την Ευρώπη, η Ελλάς πρέπει να παραμείνει στο ευρώ, ασχέτως εάν φυσιολογικώς δεν έπρεπε ποτέ να είχε ενταχθεί στο κοινό νόμισμα. Πληρώνουμε από μιαν άποψη τη μεγαλομανία των πολιτικών μας ηγετών, οι οποίοι τυρβάζοντες περί διαφόρων «υψηλών στρατηγικών» επιλογών, σπανίως εάν ουδέποτε έκριναν σκόπιμο να ασχοληθούν με τα οργανωτικά, τα τρέχοντα, τα ταπεινά και εκτροχιάσθηκε το σύστημα και εκχυδαΐσθηκε η κοινωνία. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ελλάς παρέμεινε το μόνον λείψανο εν ζωή του οθωμανικού συστήματος. Οικτίρουν ορισμένοι και δικαίως την ανυπαρξία αστικής τάξεως στην Ελλάδα. Αλλά οι ασκήσαντες την εξουσία στη χώρα αυτή δεν ήσαν πληβειακής καταγωγής. Αστοί ήσαν, με ό,τι σημαίνει η λέξη παρ ημίν. Κατά συνέπεια, θα πορευθούμε με ό,τι υπάρχει διαθέσιμο, κάτω από τις υπάρχουσες αντίξοες συνθήκες, και θα δοκιμασθούν για μία φορά ακόμη οι αντοχές του έθνους. Δυνατότητες εναλλακτικού σχεδίου υπήρχαν το 2010, όχι σήμερα και τελικώς το διαπίστωσε με τρόπο οδυνηρό και ο κ. Τσίπρας. Αλλά επί ζημία των αμέσων συμφερόντων μας επήλθε ρήγμα στο ιδεολόγημα του κ. Σόιμπλε προς όφελος εν γένει της Ευρώπης. Μικρά η παρηγορία όμως για εμάς τους γηγενείς. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει γίνει ο μπαμπούλας της Ελλάδας, η χρήσιμη καρικατούρα με την οποία τρομάζουμε αλλήλους. Από τους πολεμίους της προσπάθειας ανόρθωσης της Ελλάδας εντός Ευρωζώνης παρουσιάζεται ως ο βρικόλακας που μας πίνει το αίμα, ενώ από την κυβέρνηση και άλλους που δίνουν τη μάχη να παραμείνουμε στο ευρώ, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών μηχανεύεται την έξοδό μας (έστω «προσωρινώς»), και όσοι ζητούν έξοδο από το ευρώ είναι σύμμαχοί του. Πέρα από τη δική μας ανάγκη για συνωμοσίες και εχθρούς, όμως, πράγματι κάτι συμβαίνει με τον κ. Σόιμπλε. Τον τρέλανε ο Βαρουφάκης; Εφαρμόζει κάποιο σατανικό σχέδιο για να υποτάξει όλη την Ευρώπη με προγράμματα λιτότητας; Ή δεν αντέχει να διαπραγματεύεται συνεχώς με τους Ελληνες και με τους συναδέλφους του στη γερμανική Βουλή για περαιτέρω βοήθεια στην Ελλάδα; Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι συμβαίνει, αλλά ίσως είναι συνδυασμός και των τριών. Η σκληρή συμπεριφορά του Σόιμπλε εναντίον της Ελλάδας έχει προβληματίσει πολλούς. Οταν εκάμφθη η σκληρή θέση της ελληνικής πλευράς, που προκαλούσε ευθέως τον Γερμανό υπουργό με την αμφισβήτηση της πολιτικής Για τη συντριπτική μάλλον πλειονότητα σήμερα του ελλαδικού πληθυσμού (και όχι μόνο) οι λέξεις «Παναγιά», «Mεγαλόχαρη», «Θεοτόκος» και πλήθος συνώνυμες είναι τόσο κατανοητές όσο και τα «άμπρα - κατάμπρα» στα μωρουδιακά παραμύθια. Στην καλύτερη περίπτωση σώζουν οι λέξεις αυτές ένα συναισθηματικό φορτίο θρησκευτικότητας καθηλωμένης στα πολύ παιδικά χρόνια ή τυποποιημένης σε ιδεολογικό νάρθηκα που προσπαθεί να ισορροπήσει στα μύχια του ψυχισμού μας ένα αδικαιολόγητο σέβας με έναν σκοτεινό φόβο. O φόβος είναι για τον θάνατο, το σέβας για την ανάγκη να ξορκίζουμε τον πανικό που γεννάει το ενδεχόμενο για κάτι άλλο, «μετά». Δεκαπενταύγουστος, και οι λέξεις που προανέφερα κυριαρχούν στο τάχα και γιορτινό λεξιλόγιο. Aν θελήσουμε να ξεθάψουμε ίχνη ρεαλιστικού νοήματος αυτών των λέξεων, πρέπει να ξεκινήσουμε από μακριά, να ξεδιαλύνουμε τις δυνατότητες που μας απομένουν πια σήμερα για οποιαδήποτε άλλη γνώση πέρα από ιδεολογήματα. Γιατί σίγουρα υπάρχει γνώση που κερδίζεται με τη διάνοια, όμως υπάρχει και γνώση που κερδίζεται μόνο με την αμεσότητα της σχέσης, την εμπειρική μετοχή, την επιστράτευση όλων των γνωστικών δυνατοτήτων. Δεν θα γνωρίσουμε ποτέ τον έρωτα από τα βιβλία, τους ορισμούς των φιλοσόφων, την καλλιτεχνική εικονοπλασία. Δεν θα γνωρίσουμε έναν μουσουργό, έναν ποιητή, έναν ζωγράφο διαβάζοντας τη βιογραφία του ή κριτικές αποτιμήσεις του έργου του. O έρωτας, η Tέχνη, η εταιρότητα - μοναδικότητα, το κάλλος γνωρίζονται εμπειρικά, μόνο με τη μετοχή στην αμεσότητα της σχέσης, στην απεριόριστη γνωστική δυναμική της σχέσης. Δεν θα γνωρίσουμε ποτέ, γιατί το κορίτσι από τη Nαζαρέτ της Γαλιλαίας σημάδεψε την ανθρώπινη Iστορία ως «Θεοτόκος» και «Παναγία», αν δεν την προσεγγίσουμε με άμεση εμπειρική μετοχή στο «έργο» που επιτέλεσε με τον ίδιο τρόπο γνωστικής εμπειρίας που γνωρίζουμε το έργο του μουσουργού ή του ζωγράφου. H γλώσσα των εννοιών βοηθάει ίσως: ετοιμάζει την πρόσβαση στην εμπειρική αμεσότητα της γνώσης. Aλλά δεν μπορεί ποτέ να την υποκαταστήσει. H αμεσότητα της γνώσης προϋποθέτει πάντοτε την εμπειρία της σχέσης, και η σχέση είναι άθλημα, κατορθώνεται μόνο Η δεύτερη ευκαιρία μας και ο Σόιμπλε της Ευρωζώνης, περιμέναμε ότι ο Σόιμπλε θα διαχειριζόταν την κατάσταση με μεγαλοψυχία. Αλλά μόλις η Ελλάδα έδειξε ότι θα έκανε ό,τι χρειαζόταν για να παραμείνει στην Ευρωζώνη, ο Σόιμπλε παρουσίασε την ιδέα μιας «προσωρινής» εξόδου, ενώ τις τελευταίες ημέρες ήταν σαφές ότι δεν εμπιστεύεται την Ελλάδα και ότι θα προτιμούσε ένα δάνειο-γέφυρα για να μπορέσει η χώρα να αποπληρώσει άμεσες υποχρεώσεις, και όχι το τριετές πρόγραμμα αξίας 86 δισ. ευρώ που διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση με το κουαρτέτο των δανειστών. Τα πέντε χρόνια των προηγούμενων δύο μνημονίων ήταν μεγάλο σχολείο για όλους. Οι δανειστές έμαθαν ότι, εάν δεν συνδέσουν την αποστολή χρημάτων με αυστηρές προϋποθέσεις (τα «προαπαιτούμενα» που λέμε), οι ελληνικές κυβερνήσεις θα δεσμεύονται για μέτρα, αλλά δεν θα τα εφαρμόζουν. Γι αυτό, όταν ο Αλέξης Τσίπρας άλλαξε πορεία ξαφνικά, στην Ελλάδα περιμέναμε ότι η εμπλοκή έληξε, ότι οι εταίροι θα ήταν έτοιμοι να ανοίξουν τη στρόφιγγα των χρημάτων. Είμαστε ο λαός που δοξάζει τη δεύτερη ευκαιρία, που γιορτάζει την Ανάσταση πάνω απ όλες τις άλλες γιορτές, που ξέρει να «διαπραγματεύεται» με τον νόμο και με τους αγίους, που γνωρίζει ότι όλα Του ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ Tου ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ είναι σχετικά. Οι άλλοι, όμως, είχαν πολλά στον νου: ήθελαν να είναι σίγουροι ότι οι Ελληνες θα τηρούσαν τα συμφωνημένα δεν ήθελαν να φανεί ότι επιβράβευαν την ελληνική κυβέρνηση για τη σκληρή διαμάχη των προηγούμενων πέντε μηνών. Για εμάς, ήταν, μεταξύ άλλων, κι άλλο ένα μάθημα ότι όταν προκαλείς θηρία και δεν έχεις πρόγραμμα ούτε δίοδο διαφυγής, στο τέλος θα βρεθείς στο έλεός τους. Στον πολιτισμό κάποιων δανειστών, η τιμωρία προηγείται της εξιλέωσης... Το νέο μνημόνιο εκφράζει σαφώς την ανησυχία των δανειστών για τον «ηθικό κίνδυνο» η έννοια ότι, εάν δεν τιμωρείται η παράβαση, ενθαρρύνεται και διαιωνίζεται η παραβατική συμπεριφορά. Στην Ελλάδα, είναι γνωστό πως όσοι τηρούν τους κανόνες βρίσκονται συνεχώς να πληρώνουν για όσους κοροϊδεύουν το σύστημα και αυτούς. Το μνημόνιο παρουσιάζει πολλά μέτρα ως βήματα προς μια πιο δίκαιη κοινωνία. «Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί έχουν επιβάλει δύσκολες επιλογές και, συνεπώς, είναι σημαντικό το βάρος της προσαρμογής να μοιραστεί σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Σε προτεραιότητα τίθενται οι ενέργειες για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της απάτης και των στρατηγικών ασυνεπών οφειλετών, διότι αυτά επιβαρύνουν Δεκαπενταυγούστου τα αποσβεσμένα <<<<<< Γιορτή και χαρά ο εγκαινισμός της υπαρκτικής ελευθερίας. ως ελευθερία από το εγώ, από τα ατομοκεντρικά ορμέμφυτα με την ελευθερία να συνοδεύεται πάντοτε από το ρίσκο της αποτυχίας. Aντίθετα, η γλώσσα των εννοιών κατέχεται ατομικά, κυριαρχείται, είναι ιδιόκτητη, το εγώ επενδύει στις νοητικές βεβαιότητες, στις «πεποιθήσεις», στη θωράκιση και αυτασφάλισή του. Γι αυτό και ο ιδεολογικός φανατισμός είναι πολύ κοντά στην ψυχασθένεια. Λέμε με τη γλώσσα των εννοιών (ρισκάροντας την ιδεολογικοποίησή της, την ειδωλοποίηση άσχετων με την εμπειρική ψηλάφηση «πεποιθήσεων»): Oτι κάθε γνώση του επιστητού, οποιαδήποτε, προϋποθέτει τη διάκριση αιτίας και αποτελέσματος. Στην περίπτωση της ύπαρξης, της ερμηνείας του υπάρχειν, η άρνηση αναζήτησης της αιτίας μάς οδηγεί μόνο στην «τυχαιότητα», δηλαδή σε μη - απάντηση: σε μιαν έννοια που δεν ερμηνεύει τίποτα, είναι ερμηνευτικά ισοδύναμη με την καταφυγή στον παραλογισμό, στο παραμύθι. (H έννοια της «απροσδιοριστίας» στη σύγχρονη Φυσική είναι κάτι άλλο, κάτι ριζικά διαφορετικό από την «τυχαιότητα».) Για τους Aρχαίους Eλληνες το ερώτημα για την αιτία του υπάρχειν δεν αναζητούσε κάποιαν ελεύθερη βούληση - απόφαση που να ερμηνεύει το «γιατί» της ύπαρξης των υπαρκτών καθορίζοντας και το στόχο της. Tο ερώτημα των Eλλήνων αφορούσε το «πώς» της πραγματικότητας, όχι το «γιατί». Kαι αιτία για το «πώς» ήταν ο ανερμήνευτα δεδομένος «ξυνός (κοινός) λόγος» που διέπει τα πάντα: μια λογική αναγκαιότητα που καθορίζει τον «τρόπο» της ύπαρξης κάθε υπαρκτού, τον «τρόπο» και της συνολικής συνύπαρξης τη συμπαντική αρμονία και κοσμιότητα. Kάτι σαν ειμαρμένη. Aυτός ο δεδομένος προκαθορισμός του λόγου - τρόπου (της «ουσίας») κάθε υπαρκτού δεν αφήνει κανένα περιθώριο υπαρκτικής ελευθερίας, υπαρκτικού αυτοπροσδιορισμού, θελημένης υπαρκτικής ετερότητας. O ίδιος ο Θεός είναι υποχρεωμένος, «ως εκ του λόγου της ουσίας του», να είναι αυτό που είναι. Tο «γιατί» τού υπάρχειν παραμένει αναπάντητο, ένα αβυσσαλέο κενό στα θεμέλια της αυτοσυνείδητης ύπαρξης στον υπαρκτικό ορίζοντα δεν υπάρχει ενδεχόμενο ελευθερίας. H απορία, πώς οι Eλληνες εκχριστιανίστηκαν τόσο ραγδαία (μόλις μέσα σε έναν αιώνα και υπό συνθήκες φρικώδους διωγμού των Xριστιανών από τη ρωμαϊκή εξουσία) ερμηνεύεται μόνο με τις συναρπαστικές απαντήσεις που κόμιζε το χριστιανικό ευ-αγγέλιο στα κενά ελευθερίας της αρχαιοελληνικής μεταφυσικής: Aιτιώδης Aρχή τού υπάρχειν δεν είναι μια αναγκαιότητα, ένας «Θεός» προδιαγεγραμμένα υπόχρεως να είναι αυτό που είναι, όχι. H λέξη της πεπερασμένης γλώσσας μας που μπορεί να σημάνει την ελευθερία ως τους τίμιους πολίτες και τις τίμιες επιχειρήσεις, που πληρώνουν εγκαίρως τους φόρους και τα δάνειά τους», επισημαίνει το μνημόνιο (σελ. 299). Λίγο πιο κάτω προστίθεται: «Για μια πιο δίκαιη κοινωνία θα χρειαστεί η Ελλάδα να βελτιώσει τον σχεδιασμό του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, έτσι ώστε να υπάρχει ένα γνήσιο δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας, το οποίο θα διοχετεύει στοχοθετημένα τους πενιχρούς πόρους σε εκείνους που τους έχουν περισσότερο ανάγκη». Μεταξύ των μέτρων είναι «ένα βασικό δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας με τη μορφή Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος». Είναι σκληρό το μνημόνιο, και ίσως αυτά που αναφέρει απλώς κρύβουν περικοπές, όπως ισχυρίζονται αντιφρονούντες του ΣΥΡΙΖΑ. Ισως, όμως, η εφαρμογή κάποιων τέτοιων μέτρων θα προσφέρει την ευκαιρία σε κυβέρνηση και διοίκηση να επιβάλλουν τους νόμους σε όλους και να προστατεύουν τους φτωχότερους. Αυτό θα τιμωρήσει τους ενόχους και θα δώσει ευκαιρίες στους τίμιους. Το έχει ανάγκη η κοινωνία, πέρα απ όσα θέλει ή σκέφτεται κανείς εκτός Ελλάδας. Εμείς πρέπει να ξέρουμε εάν θέλουμε να συνεχίσει να επιβραβεύεται η πονηρία ή εάν η Ελλάδα αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία. Aυτοαιτία της ύπαρξης, είναι «Πατήρ». H λέξη «Θεός» σημαίνει λογικά προκαθορισμένη ύπαρξη, η λέξη «Πατήρ» σημαίνει ελεύθερη επιλογή. Yπάρχει ο Πατήρ, επειδή ελεύθερα θέλει να υπάρχει, και θέλει να υπάρχει, επειδή αγαπάει. Aγάπη είναι η πληρωματική ελευθερία, η τέλεια απουσία κάθε υπαρκτικής ιδιοτέλειας (νομοτελειακής αναγκαιότητας). Δεν είναι ηθικό ιδίωμα του Πατρός, συμπεριφορικός προσδιορισμός η αγάπη. Eίναι ο «τρόπος» του να υπάρχει, υπάρχει επειδή είναι ο Πατήρ: «γεννά» τον Yιό και «εκπορεύει» το Πνεύμα. Mε το συμβατικό αυτό λεξιλόγιο των «ορίων του κόσμου μας» (Wittgenstein) σημαίνουμε το «πρόσωπο» ως ελευθερία, την πληρωματική ελευθερία ως αγάπη, την αγάπη ως καταγωγική και αιτιώδη Aρχή τού υπάρχειν. Eλεύθερος από τη θεότητά του ο Θεός και υπάρχοντας μόνο ως «το όλον του έρωτος», «νυμφίος» και «εραστής μανικότατος» των κτισμάτων του προσλαμβάνει τον «τρόπο» των υπαρκτικών περιορισμών του αιτιατού: τη σάρκα του κτιστού ανθρώπου. Yπάρχει ως κτιστός άνθρωπος (Xριστός Iησούς) με τον «τρόπο» της απεριόριστης υπαρκτικής ελευθερίας του ακτίστου, την ελευθερία της Aυτοαιτίας. Aλλά αυτή η πρόσληψη μόνο ως γεγονός αμοιβαιότητας της ελευθερίας μπορεί να συντελεστεί. Για να «εγκεντρίσει» ο Δημιουργός στη δική του υπαρκτική ελευθερία το υπαρκτικά περατό και υποκείμενο σε αναγκαιότητες δημιούργημά του, χρειάζεται την ελεύθερη αγαπητική συγκατάθεση του λογικού του πλάσματος, το «ναι», το «αμήν» του ανθρώπου. Aυτή τη συγκατάθεση την έδωσε αφετηριακά, ανοίγοντας τον δρόμο σε όλους μας, το Kορίτσι από τη Nαζαρέτ της Γαλιλαίας. Δέχτηκε να δώσει τη σάρκα της για να ενανθρωπίσει ο Θεός. «Iδού η δούλη Kυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου». Γι αυτό και τιμάται στους αιώνες το «πανάγιο» Kορίτσι της Nαζαρέτ. Tο δικό της «ναι» συνόψισε σε πράξη τη δική μας νοσταλγία, τον πόθο μας για υπαρκτική ελευθερία, πληρωματικό έρωτα. Oποιος συντάσσεται στο «ναι» της Mαρίας, εντάσσεται στο άθλημα του «τρόπου» της ελευθερίας, στοχεύει στη μετοχή σε «πανήγυριν πάσης της κτίσεως»: Kάθε ποιότητα, κάθε ομορφιά, κάθε μέγεθος, από το αγριολούλουδο ώς τους γαλαξίες, «μακαρίζουν» το Kορίτσι της ελευθερίας και ελπίδας μας.

17 17-ELLADA_Master_cy 14/08/15 00:56 Page 17 Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 17 Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΖΙΜΑ Ο τουρισμός «ξεσηκώνει» την Αμφίπολη <<<<<< «Θα μας βρουν δυναμικά απέναντί τους όσοι προ - σπαθούν να απαξιώσουν την ανασκαφή», λέει ο δήμαρχος. Ο δήμαρχος Αμφίπολης, Κώστας Μελίτος, μιλάει για «στοχοποίηση» της ανασκαφής και προειδοποιεί πως «θα μας βρουν δυναμικά απέναντί τους όσοι προσπαθούν να την απαξιώσουν». Στο ίδιος μήκος κύματος, η τοπική κοινωνία εμφανίζεται εξαγριωμένη «με τα παιγνίδια των αρχαιολόγων» και υψώνει ασπίδα προστασίας στο αρχαιολογικό εύρημα, που έκανε γνωστό τον τόπο τους στα πέρατα του κόσμου. Ενα χρόνο μετά την αποκάλυψή του, ο τάφος της Αμφίπολης έχει περιπέσει στη δίνη διαμάχης αρχαιολόγων με κίνδυνο, όπως φοβούνται οι ντόπιοι που τον βλέπουν ως μελλοντικό πόλο έλξης τουριστών, να απαξιωθεί. Τα πρώτα γενέθλιά του «γιορτάστηκαν» με «κεράκι» τη διαρροή πορίσματος που συνέταξε για λογαριασμό του υπουργείου Πολιτισμού ομάδα αρχαιολόγων, μέλη της οποίας εξαρχής ανήκαν στους πολέμιους της κ. Περιστέρη. Με αυτό επιχειρείται η αποδόμηση των συμπερασμάτων τής έχουσας την ευθύνη της ανασκαφής αρχαιολόγου, που θέλουν τον τάφο μακεδονικό, ανήκοντα σε σπουδαίο πρόσωπο της εποχής, και γίνεται λόγος για ταφικό μνημείο των «ύστερων ελληνιστικών χρόνων». Στην κόντρα των αρχαιολόγων ενεπλάκη ανοιχτά και το υπουργείο Πολιτισμού, που με επίσημη ανακοίνωσή του «καρφώνει» την αρχαιολογική ομάδα της κ. Περιστέρη υποστηρίζοντας ότι «στην περίπτωση του ταφικού μνημείου στον λόφο Καστά της Αμφίπολης επιβλήθηκαν πρακτικές ταχείας αποκάλυψης χάριν της ειδησεογραφικής κάλυψης της ανασκαφικής διαδικασίας σε συμπιεσμένο τηλεοπτικό χρόνο»! Σκληρή ήταν η απάντηση της ίδιας της κ. Περιστέρη, η οποία σε δήλωσή της, αλλά και στη συνέντευξή της στην «Κ», αντικρούει τους ισχυρισμούς και δηλώνει έτοιμη να παρουσιάσει και νέα στοιχεία που τεκμηριώνουν την επιστημονική της εκτίμηση πως ο τάφος έγινε στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.χ. αιώνα, στην εποχή δηλαδή της μακεδονικής δυναστείας. Οι άνθρωποι στην Αμφίπολη εξέλαβαν ως «πισώπλατη μαχαιριά» την όλη επιχείρηση «αποδόμησης της ανασκαφής», και μάλιστα κάποιοι σπεύδουν να πολιτικοποιήσουν το θέμα. Θεωρούν πως εάν δεν επιταχυνθούν οι εργασίες ώστε να καταστεί επισκέψιμο το «αρχαιολογικό κόσμημα» και δεν σταματήσει ο «πόλεμος» των αρχαιολόγων, κινδυνεύουν να ενταφιαστούν στα μπάζα του τύμβου του Καστά τα όνειρά τους για τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής με επίκεντρο τις αρχαιότητες και πρωτίστως τον τάφο με τις Καρυάτιδες, τις σφίγγες, το ψηφιδωτό της αρπαγής της Περσεφόνης. «Απαιτούμε σεβασμό στο μνημείο και συνιστούμε υπομονή, ας μη βιάζονται, η ανασκαφή θα δικαιωθεί», λέει ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Αμφίπολης, Αλέξανδρος Κοχλιαρίδης, που είναι αρχιφύλακας στο αρχαιολογικό μουσείο και στην ανασκαφή του Καστά, στην οποία δραστηριοποιείται από την εποχή του Λαζαρίδη. «Η κυβέρνηση αν συνεχίσει να απαξιώνει τον τάφο θα ψάχνει στα χωριά μας να βρει την ψήφο της», μας λέει ένας κάτοικος του Ροδολίβους. ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΥ Αύξηση επισκεπτών Κόσμος πολύς εξακολουθεί να συρρέει στην Αμφίπολη ακόμη και σήμερα, μολονότι οι προβολείς της δημοσιότητας έχουν πάψει να λούζουν τον τύμβο και το εκπληκτικό λιοντάρι στην όχθη του Στρυμόνα. Οι επισκέψεις στο μουσείο, αναφέρει ο κ. Κοχλιαρίδης, έχουν αυξηθεί 100% από πέρυσι. «Περνάνε πολλοί τουρίστες, καθημερινά τώρα το καλοκαίρι στέλνω στο μουσείο και στον τύμβο του Καστά περισσότερους από πεντακόσιους τουρίστες. Ολοι ρωτούν γιατί ο τάφος δεν έγινε ακόμη επισκέψιμος», μας λέει ένας μικροπωλητής από το Οφρύνιο της Καβάλας, ο Γιώργος Καραβίδας, ο οποίος έχει στήσει πάγκο και πουλάει ελιές Καλαμάτας και Χαλκιδικής μπροστά στο μαρμάρινο λιοντάρι. «Εχουμε τεράστια αύξηση της επισκεψιμότητας, αποκτήσαμε αναγνωρισιμότητα, έμαθε όλη η Ελλάδα και όλος ο πλανήτης πού είναι η Αμφίπολη. Πρακτικά όμως τα οφέλη είναι ελάχιστα μέχρι τώρα και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά από τη στιγμή που οι εργασίες έχουν διακοπεί και δεν έχει αναδειχθεί το μνημείο», τονίζει ο δήμαρχος. Ο Φαληρεύς απουσιάζει σε άδεια. «Περιμένουμε τις μελέτες» Τι γίνεται σε επίπεδο ανασκαφής σήμερα στον τύμβο Καστά; «Περιμένουμε το συντομότερο δυνατό τις μελέτες συντήρησης και στερέωσης, που εκπονεί το υπουργείο Πολιτισμού, για να προχωρήσουμε στις αναγκαίες εργασίες. Προέχει η προστασία του μνημείου πριν από την έλευση του χειμώνα. Από εκεί και πέρα δεν ξέρουμε τι μπορεί να δώσει η επόμενη ανασκαφική περίοδος», είπε στην «Κ» η κ. Περιστέρη. Ο δήμαρχος μιλάει για «τεράστιες και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις» στην ανάθεση και παραλαβή μελετών. «Τηρούμε στάση αναμονής λόγω των γενικότερων δυσμενών συνθηκών με την ελπίδα ότι τα χρονοδιαγράμματα του υπουργείου θα τηρηθούν και δεν θα αναγκαστούμε ως δημοτική αρχή να ζητήσουμε τη διαχείριση και εκτέλεση των εργασιών με στόχο την προστασία και ανάδειξη του μνημείου», δηλώνει. Σε πρόσφατη ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «μετά σειρά συσκέψεων στην κεντρική υπηρεσία, υπό τον γενικό συντονισμό της αν. γενικής γραμματέως, προς το παρόν έχει εγκριθεί και βρίσκεται στην Τράπεζα της Ελλάδος συνολικό ποσόν ευρώ για επείγουσες μελέτες και έργα, ποσό που έχει αρχίσει να εκταμιεύεται σταδιακά, μετά την άρση της αδυναμίας πληρωμών κατά το αμέσως προηγούμενο διάστημα». Για την τοπική κοινωνία αυτό που προέχει είναι τώρα η προστασία του μνημείου.

18 18-ELLADA_Master_cy 14/08/15 00:24 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Ο «τεμαχισμός» της δόσης και ο ρόλος της Γερμανίας Οι δυσκολίες της Μέρκελ στην Μπούντεσταγκ και το σχέδιο εξαγοράς του μεριδίου του ΔΝΤ Του ΤΑΣΟΥ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ Ο υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Γενς Σπαν, ήταν ο μόνος κυβερνητικός αξιωματούχος της γερμανικής κυβέρνησης που εκφράσθηκε δημόσια την ημέρα της συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και των θεσμών: «Χρειαζόμαστε μια συμφωνία που να αντέχει σε βάθος τριετίας και να δημιουργεί τη βάση για την Ελλάδα ώστε να αναπτυχθεί», είπε ο Χριστιανοδημοκράτης πολιτικός. Στα τέλη Ιουλίου, λίγο μετά την προηγούμενη ψηφοφορία στη γερμανική Βουλή, ο κ. Σπαν είχε απαντήσει σε ερώτηση του Γιούργκεν Σάραζιν (Πράσινοι) για την ιδέα του πολιτικού του προϊσταμένου, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σχετικά με προσωρινό Grexit. «Η πρόταση δεν αποτελούσε πρόταση προς το Eurogroup και δεν παρουσιάσθηκε σε συνεδρίασή του», είπε ο κ. Σπαν. «Χρησίμευσε για μια εσωτερική προετοιμασία του Eurogroup, καθώς και σε ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των συμμετεχόντων». Το έγγραφο είχε συνταχθεί την ίδια ημέρα (10 Ιουλίου 2015) και «απεικόνιζε δυνατότητες» (Optionen) για την εξέλιξη των συζητήσεων. «Στη συνεδρίαση του Eurogroup της 13ης Ιουλίου», θυμίζει ο κ. Σπαν στην απάντησή του στη γερμανική Βουλή, που είναι στην κατοχή της «Κ», εξετάσθηκε η χρηματοδότηση-γέφυρα στο πλαίσιο μιας φράσης-κλειδί που ειπώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής: «Οι κίνδυνοι μιας μη ταχείας ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων αναλαμβάνονται καθ ολοκληρίαν από την Ελλάδα». Αυτή ήταν λοιπόν η βούληση του Βερολίνου στις 29 Ιουλίου όταν ο υφυπουργός Γ. Σπαν απαντούσε στη Βουλή. Ταυτόχρονα o κ. Σόιμπλε, στην επιστολή του προς την Ολομέλεια της γερμανικής Βουλής πριν από έναν μήνα, κατά την ψηφοφορία για την έναρξη των διαπραγματεύσεων αμέσως μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 12ης Ιουλίου, διαβεβαίωνε ότι «η πρώτη εκταμίευση θα γίνει στα μέσα Αυγούστου». Εχει αλλάξει κάτι από τότε; Τι εκτιμά ο Λευκός Οίκος για το ελληνικό ζήτημα Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ Την αυξημένη ανησυχία και έντονη ενεργοποίηση των ΗΠΑ που, μεταξύ άλλων, περιελάμβανε επικοινωνίες του προέδρου Ομπάμα και του αντιπροέδρου Μπάιντεν με τον Ελληνα πρωθυπουργό, για να αποτραπεί η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, περιγράφει σε συνέντευξή της στην «Κ» μία από τις πιο ισχυρές ελληνικές φωνές στον μηχανισμό του Δημοκρατικού Κόμματος και πρώην πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ουγγαρία, η Ελένη Κουναλάκη, η οποία μαζί με άλλα ηγετικά στελέχη της ελληνοαμερικανικής κοινότητας συμμετείχε πρόσφατα σε σύσκεψη στον Λευκό Οίκο όπου συζητήθηκε η προοπτική να στείλει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Ελλάδα ομάδα ειδικών τεχνοκρατών για να βοηθήσουν. Η κ. Κουναλάκη μιλάει για τη συνάντηση που η ίδια και ο πατέρας της, γνωστός χρηματοδότης του Δημοκρατικών, Αντζελο Τσακόπουλος, είχαν πριν από λίγες ημέρες με τον Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου, την ανησυχία που του μετέφεραν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού αλλά και την προειδοποίηση ότι «ο χρόνος τελειώνει». Πόσο ενεργά έχει εμπλακεί ο Λευκός Οίκος στην ελληνική κρίση; Στη διάρκεια της θητείας μου ως πρέσβειρας, το μήνυμά μας στους Ευρωπαίους ήταν πολύ απλό: Πρώτον, οι Ευρωπαίοι έχουν την ικανότητα να εργασθούν με την Ελλάδα για να επιλύσουν την κρίση. Δεύτερον, υπάρχουν πολύ σημαντικοί λόγοι για να διατηρηθεί ενωμένη η Ευρωζώνη και, τρίτον, η κρίση πρέπει να αντιμετωπισθεί το ταχύτερο. Από τη στιγμή που το ΑΕΠ Η κ. Μέρκελ θα προτιμούσε ένα δεύτερο δάνειο-γέφυρα που δεν χρειάζεται καθόλου ψηφοφορίες στη Βουλή, έως ότου λύσει το θέμα με το ΔΝΤ. της Ελλάδας είναι μόλις 2% του συνόλου της Ε.Ε. και το διακύβευμα είναι τόσο μεγάλο, υποθέταμε ότι θα βρισκόταν ο τρόπος να επιλυθεί το ζήτημα και να μείνει η Ευρωζώνη ενωμένη. Ομως, όταν φθάσαμε στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, ήταν σαφές ότι πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν έτοιμοι να βγάλουν την Ελλάδα από το ευρώ. Πώς αντέδρασαν οι ΗΠΑ; Οι διαπραγματευτικές τακτικές της κυβέρνησης Τσίπρα σίγουρα δεν βοήθησαν και τελικά έφθασε η κατάσταση σε αυτό το δραματικό και ατυχές σημείο. Ωστόσο, αν και οι σχέσεις της Ελλάδας με τους πιστωτές της είχαν καταστεί τοξικές, εξακολουθούσε να ισχύει το αξίωμα ότι η αποφυγή ενός Grexit είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας, της Ευρώπης, αλλά και των ΗΠΑ. Είναι πολύ μεγάλο το ρίσκο μιας αποσύνθεσης της Ευρωζώνης που θα αποσταθεροποιούσε την Ε.Ε. και ίσως να είχε σημαντικές επιπτώσεις στο ΝΑΤΟ και στα κοινά μας γεωπολιτικά συμφέροντα. Μετά τα γεγονότα στις αρχές Ιουλίου, όταν όλα έδειχναν ότι η Ε.Ε. ίσως να άφηνε ή να εξανάγκαζε όπως το δει κανείς την Ελλάδα να φύγει, αυξήθηκε ακόμη περισσότερο η αμερικανική ενεργοποίηση. Ο πρόεδρος Ομπάμα και ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν επικοινώνησαν με τον πρωθυπουργό Τσίπρα. Αλλά οι ΗΠΑ δεν έχουν κάποιο μαγικό ραβδί. Δεν υπάρχει ένας μηχανισμός με τον οποίο να μπορούν οι ΗΠΑ να κρατήσουν ενωμένη την Ευρωζώνη. Τι αποφασίσθηκε στη σύσκεψη στον Λευκό Οίκο για την Ελλάδα; Ο Λευκός Οίκος μάς κάλεσε να καταθέσουμε την άποψή μας για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα Σημαντικές δυσκολίες Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι η καγκελάριος αντιμετωπίζει σημαντικές δυσκολίες στην Κοινοβουλευτική της Ομάδα, που σε μεγάλο βαθμό οφείλονται και στον τρόπο που έχει επιλέξει η ίδια να διαχειρισθεί την ελληνική υπόθεση στο εσωτερικό του κόμματός της. Η κ. Μέρκελ είχε καταστήσει σαφές πριν από τη Σύνοδο της 12ης Ιουλίου ότι μια επιμονή του Αλέξη Τσίπρα σε ονομαστικό «κούρεμα» του χρέους θα οδηγούσε σε Grexit. Σε αυτή τη γραμμή είχε συμφωνήσει και ο κυβερνητικός της εταίρος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Ταυτόχρονα η κ. Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε προέταξαν τη συμμετοχή του ΔΝΤ ως εγγύηση της αυστηρότητας στην τήρηση του προγράμματος. Υπό αυτή την έννοια το ΔΝΤ, διά της αντιπροσώπου του, συμμετείχε στις τεχνικές συνομιλίες της Αθήνας. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, η συμμετοχή του είναι «on hold», καθώς χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους δεν πρόκειται να συνεχίσει να λαμβάνει μέρος στο πρόγραμμα. Αυτή ακριβώς είναι η αντίφαση της πολιτικής της, την οποία καλείται να αντιμετωπίσει η κ. Μέρκελ που προτιμά να μην υποβάλει τον εαυτό της και την Κοινοβουλευτική της Ομάδα στη βάσανο δεύτερης ελληνικής «ψηφοφορίας» μέσα σε έναν μήνα. Ηδη το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών εξετάζει, σύμφωνα με τη Die Zeit, σχέδιο εξαγοράς του μεριδίου του Ταμείου στο πρόγραμμα από την Ε.Ε., έτσι ώστε να πάψει να επιμένει στο «κούρεμα» του χρέους ή και την αναδιάρθρωσή του. Για τον λόγο αυτό το Βερολίνο θεωρεί ότι οι και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε. Ολοι αναγνώρισαν ότι η Ελλάδα πρέπει να ολοκληρώσει τη συμφωνία διάσωσης και ήταν ενθαρρυντικό ότι οι διαπραγματεύσεις προχώρησαν πιο γρήγορα από ό,τι προέβλεπαν πολλοί και με πιο λογικές πρόνοιες για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Θα χρειασθεί βαθιά τεχνοκρατική γνώση για να εφαρμοσθούν αποτελεσματικά και γρήγορα οι σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν. Διαμηνύσαμε ότι αν η ελληνική κυβέρνηση ζητήσει αμερικανική τεχνογνωσία, θα πρέπει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να στείλει στην Ελλάδα ειδικούς για να βοηθήσουν. Παράλληλα, τονίσαμε ότι ακόμη και αν οι Ελληνες κάνουν τα πάντα σωστά, οι περισσότεροι ειδικοί, συμπεριλαμβανομένου και του ΔΝΤ, αναγνωρίζουν ότι για να είναι βιώσιμη η συμφωνία πρέπει να υπάρξει αναδιάταξη του χρέους. Οπως το έθεσε ένας από τους συμμετέχοντες, «χρειάζονται τρία πράγματα: ελάφρυνση χρέους, ελάφρυνση χρέους, ελάφρυνση χρέους». Οι μεταρρυθμίσεις θέλουν χρόνο. Οι Ελληνοαμερικανοί γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί σε μια μέρα να αλλάξει ο κρατικός μηχανισμός της Ελλάδας. Αλλά οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες εδώ και χρόνια. Μια κυβέρνηση που λειτουργεί καλύτερα με περισσότερη προβλεψιμότητα και διαφάνεια, ένα πιο γρήγορο και ικανό σύστημα απονομής δικαιοσύνης, μια πιο αποτελεσματική συλλογή φόρων και ένα πιο ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον θέτουν τις βάσεις για μια σύγχρονη και υγιή οικονομία. Ολα αυτά αποτελούν και το κλειδί για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και την διαδικασίες πρέπει να «συγχρονισθούν» με την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα αυτό και ταυτόχρονα να μην υπονομεύσουν τις πιθανότητες επιτυχίες του κόμματος του κ. Ραχόι στις βουλευτικές εκλογές της Ισπανίας τον Νοέμβριο. «Γέφυρα» ή μικρότερες δόσεις Για τον λόγο αυτό η καγκελάριος έστειλε τον «σκληρό έμπιστό» της Φόλκερ Κάουντερ να ζητήσει το περασμένο Σαββατοκύριακο από τους διαφωνούντες να αποχωρήσουν από θέσεις που πιθανόν κατέχουν στις κρίσιμες για το ελληνικό ζήτημα επιτροπές προϋπολογισμού και ευρωπαϊκών υποθέσεων της Μπούντεσταγκ. H προσπάθεια αυτή, ενόψει των συζητήσεων στη γερμανική Βουλή την επόμενη εβδομάδα (17 και 18 Αυγούστου), είχε τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, καθώς συσπείρωσε τους «αντάρτες» στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα. Πολλοί, όπως ο Κλ. Πέτερ Βιλς, από τους παλαιότερους αντιρρησίες στα ελληνικά προγράμματα, είπαν ότι η ηγεσία του κόμματος δεν έχει το δικαίωμα «να απειλεί βουλευτές, που δίνουν λόγο μόνο στους ψηφοφόρους τους». Τα επιχειρήματα ωστόσο της ηγεσίας της Κ.Ο. του κυβερνώντος κόμματος περιστρέφονται γύρω από το γεγονός ότι ο εκπρόσωπος σε μια τέτοια επιτροπή είναι κάτι παραπάνω από απλός βουλευτής. «Οι αντιρρήσεις αυτές θα μπορούσαν να ενισχυθούν αν Αθήνα και Ε.Ε. επιμείνουν σε μια πολύ μεγάλη πρώτη δόση», είπε κυβερνητική πηγή στην «Κ». Γι αυτό η γερμανική κυβέρνηση είναι προσανατολισμένη σε «τεμάχισμα» της δόσης σε πολλές μικρότερες, που αυτή τη φορά εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 20 δισ. (πρώτο δάνειο-γέφυρα 10 δισ. για τις τράπεζες και άλλες εξωτερικές υποχρεώσεις της Αθήνας), κάτι που σημαίνει ότι δεν θα είναι ευχερής η αποπληρωμή των υποχρεώσεων που συσσώρευσε το κράτος προς προμηθευτές του το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. «Η κ. Μέρκελ θα προτιμούσε ένα δεύτερο δάνειο-γέφυρα που δεν χρειάζεται καθόλου ψηφοφορίες στη Βουλή έως ότου λύσει το θέμα με το ΔΝΤ», είπε στην «Κ» υψηλόβαθμη πηγή της. ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης. Οι ΗΠΑ θεωρούν πως μπορεί η Αθήνα να διαχειρισθεί την κρίση; Υπάρχει μεγάλη ανησυχία. Το μέγεθος του έργου που πρέπει να επιτελεσθεί θα απαιτήσει τη συνεργασία των καλύτερων και πιο έμπειρων Ελλήνων. Δεν εννοώ αυτή την επισήμανση ως κριτική στην κυβέρνηση Τσίπρα. Ο πατέρας μου, ο Αντζελο Τσακόπουλος, μου έχει εμφυσήσει τη θεμελιώδη αρχή της συνεργασίας με την κάθε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας και θέλουμε να εργασθούμε πολύ στενά με τη σημερινή. Αλλά, αν η Ελλάδα χρειάζεται να αναδιαρθρώσει ριζικά τον κρατικό μηχανισμό και να δημιουργήσει ένα νέο εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, ίσως θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ομάδα που θα δίνει μεγαλύτερη σημασία στην τεχνογνωσία από ό,τι στην πολιτική ταύτιση. Το διακύβευμα είναι μεγαλύτερο από ποτέ, καθώς μετά τόσα χρόνια και πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, αυτή ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα να κάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Εχει περάσει αυτό το μήνυμα στον Ελληνα πρωθυπουργό; Στη συνάντησή μας με τον πρωθυπουργό, του μίλησα πολύ ανοιχτά και ειλικρινά για όλα, από την ανάγκη για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μέχρι τη σημασία του ΝΑΤΟ. Τον προέτρεψα να κάνει ό,τι είναι δυνατό για να διατηρήσει την Ελλάδα ισχυρή, σταθερή και ασφαλή, διασφαλίζοντας ότι θα παραμείνει οικονομικά και πολιτικά μέρος της Ευρώπης, όπου, πιστεύω, και νομίζω πως και ο ίδιος πιστεύει, ότι ανήκει. Από τι θα εξαρτηθεί η συμμετοχή ΔΝΤ στο τρίτο μνημόνιο Της ανταποκρίτριάς μας στην ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΩΚΟΥ Η συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο με τους Ευρωπαίους έχει τη στήριξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), που σύμφωνα με πηγή της «Κ» διεμήνυσε στην Ευρωζώνη ότι είναι έτοιμο να συμμετάσχει σε αυτό από τον Οκτώβριο, εφόσον υπάρχει συναίνεση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Την ίδια ώρα, ωστόσο, οι πληροφορίες ότι η Γερμανία εξετάζει την εγγύηση των δανείων του ΔΝΤ προς την Ελλάδα, προκειμένου να αποφύγει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, φέρνουν στο προσκήνιο και πάλι τα σενάρια σχετικά με τον ρόλο του στο νέο πρόγραμμα. Εκπρόσωπος του ΔΝΤ αρνήθηκε να σχολιάσει τη γερμανική ιδέα και αν το ΔΝΤ θα μπορούσε να την αποδεχθεί. Αναλυτές επιμένουν ωστόσο ότι η συμμετοχή του θα εξαρτηθεί από έναν και μόνο παράγοντα: αν θα υπάρξει προηγουμένως συμφωνία για την αναδιάρθρωση του χρέους. Οι εκτιμήσεις τους για το αν αυτό θα συμβεί διαφέρουν. Από τη μια πλευρά, ο αναλυτής του ινστιτούτου Peterson Τζέικομπ Κίρκεγκααρντ θεωρεί ότι το ΔΝΤ είναι κοντά στο να επιτύχει τον στόχο του για αναδιάρθρωση του χρέους και ότι αυτό θα του επιτρέψει να συμμετάσχει στο νέο πρόγραμμα. Οπως εκτιμά, με την αναδιάρθρωση του χρέους που κατέχει η Ευρωζώνη, η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ «αποκτά την ανεξαρτησία της από τους πρώην συναδέλφους της στην Ευρώπη και εξασφαλίζει πιθανώς ακόμη μία πενταετία στην ηγεσία του οργανισμού». Επιπλέον, «η φήμη του ΔΝΤ ως ενός παγκόσμιου οργανισμού αντιμετώπισης κρίσεων εξυπηρετείται καλύτερα αν παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα», καθώς δεν θα έχει εγκαταλείψει ένα μέλος του στους περιφερειακούς του εταίρους. Ούτε αργότερα Αντίθετα, το πρώην στέλεχος του Ταμείου Ντέσμοντ Λάχμαν δεν βλέπει πιθανό το ΔΝΤ να συμμετάσχει σύντομα στο νέο μνημόνιο. Οπως λέει χαρακτηριστικά στην Κ, «δεν φαίνεται καθόλου πιθανό οι Ευρωπαίοι να συμφωνήσουν σε ένα μεγάλο πρόγραμμα μείωσης του χρέους, θεωρώ λοιπόν ότι το ΔΝΤ δεν θα συμφωνήσει σε τρίτο πρόγραμμα» όχι μόνο τον Οκτώβριο, όπως έχει διαμηνύσει η νέα επικεφαλής της αποστολής του Ταμείου Ντέλια Βελκουλέσκου σε Ευρωπαίους αξιωματούχους, αλλά ούτε όταν λήξει το υπάρχον πρόγραμμά του στα τέλη του πρώτου τριμήνου του επόμενου έτους. Επισήμως το ΔΝΤ δεν απάντησε σε ερώτησή μας για το θέμα. Ωστόσο, πληροφορίες της «Κ» από το Ταμείο επιβεβαιώνουν ότι αυτό υποστηρίζει το πρόγραμμα όπως καταρτίσθηκε, συμπεριλαμβανομένων των προβλέψεων για την ανάπτυξη και των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα. Ενώ είναι διατεθειμένο να συμμετάσχει στο <<<<<< Τι εκτιμούν διεθνείς αναλυτές, ποια η επίσημη θέση του Ταμείου, η πιθανότητα των εκλογών και το μείζον ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους. πρόγραμμα ήδη από τον Οκτώβριο, ένας δεύτερος παράγοντας αβεβαιότητας είναι η κατάσταση της οικονομίας, καθώς αν δεν χαλαρώσουν οι έλεγχοι των κεφαλαίων ώστε να λειτουργήσει ο ιδιωτικός τομέας, οι εκτιμήσεις του προγράμματος μπορεί να επιδεινωθούν μέχρι τότε. Ο τρίτος αστάθμητος παράγοντας είναι οι πιθανές εκλογές. Οπως λέει ο κ. Κίρκεγκααρντ στην «Κ», αυτές δεν θα χαλάσουν τη συμφωνία, εφόσον προκηρυχθούν αφού έχει γίνει στιβαρή πρόοδος στην εφαρμογή της. Οπως εκτιμά, «είναι προς το συμφέρον της Ευρωζώνης να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα πιο παραδοσιακό κεντροαριστερό ευρωπαϊκό κόμμα, και οι εκλογές, όσο ακόμη ο Τσίπρας έχει υψηλή δημοτικότητα στα γκάλοπ, θα μπορούσαν να διευκολύνουν αυτή την εξέλιξη», ώστε και εκείνος να «καθαρίσει το κόμμα του». Σύμφωνα με τον κ. Κίρκεγκααρντ, όμως, η διαδικασία θα πρέπει να είναι σύντομη, οι προεκλογικές υποσχέσεις πολύ πειθαρχημένες, ενώ θα χρειασθεί και «ένα είδος διακομματικής συμφωνίας των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων ότι θα συνεχίσουν το πρόγραμμα ανεξαρτήτως αποτελέσματος». Πιο σημαντικό θεωρεί ο ίδιος το ζήτημα της εφαρμογής της συμφωνίας. Οπως τονίζει, «το ζητούμενο πλέον είναι η ικανότητα των επιμέρους υπουργείων να εφαρμόσουν πιστά τις απαιτήσεις του προγράμματος από την αρχή του προγράμματος... Το ερώτημα είναι αν θα πείσουν τους θεσμούς ότι μπορούν. Μόνο η εφαρμογή της συμφωνίας θα το κάνει αυτό». Το μείζον ζήτημα που μπορεί να χαλάσει τη συμφωνία όμως είναι η αναδιάρθρωση του χρέους. Η γερμανική τράπεζα Berenberg απορρίπτει τα επιχειρήματα του ΔΝΤ για μια αναδιάρθρωση ως... βαρουφάκεια και τονίζει ότι «μεγάλο μέρος της Ευρώπης θα εγκρίνει το τρίτο μνημόνιο μόνο αν το ΔΝΤ συμμετάσχει από την αρχή», προειδοποιώντας ότι η επιμονή του ΔΝΤ μπορεί να χαλάσει τη συμφωνία. Οπως γράφει, το μεγαλύτερο λάθος που έκανε η Ευρώπη στην ελληνική κρίση ήταν η αναδιάρθρωση του χρέους που κατείχαν οι ιδιώτες το 2012, που οδήγησε σε μετάδοση της κρίσης και καθυστέρησε την έξοδο της Ελλάδας από την ύφεση. Η αναδιάρθρωση του χρέους, ωστόσο, δεν έχει να κάνει μόνο με τη διασφάλιση του ΔΝΤ ότι θα πάρει πίσω τα λεφτά του, αλλά και με την αξιοπιστία του προγράμματος. Και αυτή κάθε άλλο παρά διασφαλισμένη είναι. «Είναι ζήτημα χρόνου να αποτύχει η συμφωνία», λέει ο κ. Λάχμαν. Οπως εξηγεί, η συμφωνία θα αποτρέψει την ανάκαμψη το 2016, ιδιαίτερα καθώς προβλέπει περαιτέρω λιτότητα σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι φορολογικοί στόχοι. Οπως λέει, «αυτό με κάνει εξαιρετικά επιφυλακτικό ότι αυτό το πρόγραμμα μπορεί να δουλέψει, καθώς μια περαιτέρω επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας από τα ήδη συρρικνωμένα της επίπεδα θα διαρρήξει τον πολιτικό και κοινωνικό ιστό της Ελλάδας».

19 19-ELLADA_Master_cy 14/08/15 00:23 Page 19 Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 19 Oταν κάνεις «τη δυσκολότερη δουλειά», έρχεται κάποια στιγμή που το άγχος και η κούραση καταγράφονται στην εξωτερική εμφάνιση. Αυτό συνέβη και στους Μπ. Ομπάμα, Αλ. Τσίπρα, Αντ. Σαμαρά και Γ. Παπανδρέου. Η γοητεία της εξουσίας... φθείρει γρήγορα Από το γκριζάρισμα του προέδρου Ομπάμα στον έρπητα του Αλ. Τσίπρα και στην επέμβαση στο δεξί μάτι του Αντ. Σαμαρά Της ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ «Τα μαλλιά σας είναι τόσο άσπρα τώρα, που θα μπορούσαν μέχρι και να αντιμιλήσουν στην αστυνομία». Το σχόλιο της νεαρής κωμικού Σέσιλι Στρονγκ προς τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα ήταν από τα πλέον «τσουχτερά» της ομιλίας της στο Δείπνο των Ανταποκριτών του Λευκού Οίκου, τον περασμένο Απρίλιο, ξεσηκώνοντας χειροκροτήματα από τους δημοσιογράφους της αίθουσας, που εκείνο το διάστημα καταπιάνονταν συνεχώς με το θέμα της αστυνομικής βίας εναντίον των μαύρων στις ΗΠΑ. Ως «όχημα» για το σχόλιο και αυτή είναι η μαεστρία των Αμερικανών κωμικών είχε χρησιμοποιήσει το αγαπημένο θέμα των κουτσομπολίστικων στηλών από τους πρώτους κιόλας μήνες της θητείας του Ομπάμα: σαν να γκριζάρει επικίνδυνα ο πρόεδρος. Η αλήθεια είναι ότι αν συνέκρινε κάποιος τις φωτογραφίες του πριν και μετά την εκλογή του, θα εντόπιζε μια εντυπωσιακή διαφορά ως προς το χρώμα των μαλλιών του. Το βάρος των ευθυνών μεγάλο και το γκριζάρισμα άμεσο. Μολονότι μια κάποια επιβάρυνση της εξωτερικής εικόνας μοιάζει αναμενόμενη όταν κάνεις «τη δυσκολότερη δουλειά του κόσμου», το «μυστήριο» της απότομης μεταμόρφωσης των προέδρων και πρωθυπουργών, μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους, κεντρίζει το ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, πληθώρα θεωριών εξυφάνθηκε μετά την εμφάνιση του νυν πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, με έρπητα στα χείλη την περίοδο πριν από το δημοψήφισμα και κατά τη διάρκεια των σκληρών διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στη συμφωνία της 13ης Ιουλίου. Οι μεν είδαν στον έρπητα την απόδειξη της επίπονης διαπραγμάτευσης, οι δε ένα δείγμα των επικίνδυνων παρασκηνιακών διαβουλεύσεων. Οι μεν έβλεπαν έναν ευαίσθητο πρωθυπουργό, οι δε έναν τρωτό ηγέτη. <<<<<< Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, λέγεται ότι «ο πρόεδρος μεγαλώνει δύο χρόνια για κάθε χρόνο που βρίσκεται στο Οβάλ Γραφείο». Εξτρίμ αντίδραση Για όλους, πάντως, ήταν δύσκολο να μην υποπέσουν σε συγκρίσεις με το 2010, οπότε και ο τότε πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, είχε εμφανιστεί με τα ίχνη του ιού στα χείλη σε υπουργικό συμβούλιο λίγο μετά το διάγγελμά του από το Καστελλόριζο, που σηματοδότησε την είσοδο της χώρας στο πρώτο μνημόνιο. «Η δοκιμασία της χώρας αποτυπώνεται στο πρόσωπο του πρωθυπουργού», έγραφαν τότε δημοσιεύματα, που επίσης σημείωναν ότι μέσα σε ένα εξάμηνο είχαν ασπρίσει τα μαλλιά του. Για όσους αρέσκονται στη σημειολογία, ο κ. Παπανδρέου υπήρξε εξαιρετικό case study. Ενας άνθρωπος που επιδιδόταν συστηματικά σε σπορ, εξτρίμ και μη, από ποδήλατο και κολύμπι «πεταλούδα» μέχρι κωπηλασία και τρέξιμο, πρότυπο υγείας, με το που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, άρχισε για πρώτη φορά να δείχνει την ηλικία του. Κι αυτό είναι ενδεικτικό στοιχείο του βαθμού δυσκολίας της αποστολής του. Αγνοώντας τον γιατρό Λιγότερο εντυπωσιακό είναι το «πριν και μετά» του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος, ωστόσο, λόγω των αυξημένων πρωθυπουργικών υποχρεώσεων έφτασε να απολέσει σημαντικό μέρος οπτικής οξύτητας από το δεξί του μάτι. Οι εντολές των γιατρών -ήδη από την εποχή που βρισκόταν στην αξιωματική αντιπολίτευση- να αποφεύγει το έντονο φως, να μην κάνει έντονες κινήσεις και γενικά να μην το ταλαιπωρεί δεν εισακούσθηκαν (ο κ. Σαμαράς ανέβηκε σε αεροπλάνο πολύ νωρίτερα απ ό,τι του είχαν συστήσει οι θεράποντες γιατροί του, γιατί οι Σύνοδοι Κορυφής δεν μπορούσαν να περιμένουν), με αποτέλεσμα η κατάστασή του να επιδεινωθεί ραγδαία και τελικά να χάσει την περιφερειακή του όραση. Στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα, η συμφωνία επούλωσε την πληγή στο στόμα, όμως η ένταση των ημερών αποτυπώθηκε στο υπόλοιπο σώμα. «Το μόνο που πήρε ο Τσίπρας από τη διαπραγμάτευση είναι... κιλά», γράφτηκε στο Twitter, όταν δημοσιεύθηκαν οι φωτογραφίες από τη συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» στο τέλος Ιουλίου, όπου πράγματι ο πρωθυπουργός εμφανιζόταν με λίγα παραπανίσια κιλά. «Λογικό να πήρε βάρος, έξι μήνες καθόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», έγραψε κάποιος άλλος χαριτολογώντας. Ανάλογη κουβέντα είχε ξεκινήσει και το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν και πάλι ο Αλέξης Τσίπρας είχε εμφανιστεί στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, την ημέρα των γενεθλίων του, λίγο πιο παχύς από ό,τι όταν είχε φύγει για τις ολιγοήμερες διακοπές του. Πολλοί τότε είχαν δει αναλογίες με το αυξημένο πολιτικό του βάρος. Φέτος, ωστόσο, η αυξομείωση των ενδείξεων στη ζυγαριά είναι απλώς απόδειξη της ανθυγιεινής ζωής που προφανέστατα κάνουν οι Ελληνες πρωθυπουργοί της κρίσης. Οπως είπαμε, όμως, πρόκειται για διεθνές φαινόμενο. Εκτός από τον Ομπάμα, που έγινε σχεδόν αγνώριστος τα τελευταία χρόνια, αποκτώντας πολύ περισσότερες λευκές τρίχες και εν γένει αρκετά πιο «ταλαιπωρημένη» όψη, κάπως έτσι «τερμάτισαν» τις θητείες τους και πολλοί άλλοι Αμερικανοί πρόεδροι, όπως ο Τζορτζ Μπους και ο Μπιλ Κλίντον. Η δημοφιλέστερη θεωρία στην άλλη όχθη του Ατλαντικού λέει ότι «ο τυπικός πρόεδρος μεγαλώνει δύο χρόνια για κάθε χρόνο που βρίσκεται στο Οβάλ Γραφείο».Και κρίνοντας κανείς εκ του αποτελέσματος, αντιλαμβάνεται ότι δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Χωρίς λάμψη Τα ίδια και στην Ευρώπη. Ο Τόνι Μπλερ ανέλαβε την πρωθυπουργία της Βρετανίας «πουλώντας» μεταξύ άλλων και το νεανικό του προφίλ, έναντι των κουρασμένων Συντηρητικών. Μετά δέκα χρόνια στην εξουσία, όμως, η λάμψη του χάθηκε μαζί με ποσοστό της πλούσιας κόμης του. Τα πυκνά μαύρα μαλλιά του απώλεσε στη διάρκεια της θητείας του και ο Γκόρντον Μπράουν, ο οποίος κλήθηκε να χειριστεί και την παγκόσμια οικονομική κρίση. Οι γκρίζοι κρόταφοί του, πάντως, ταιριάζουν περισσότερο με τον χαρακτηρισμό «iron chancellor» που τον συνοδεύει, λόγω της στάσης που κράτησε σε εκείνη τη συγκυρία. Τέλος, και ο Ντέιβιντ Κάμερον, στα 43 του, επίσης γκρίζαρε... αυτόματα με την ανάληψη των καθηκόντων του. Οι Γάλλοι, πάντως, φαίνεται να έχουν τη λύση. Τόσο ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί όσο και ο νυν, Φρανσουά Ολάντ, έχουν κατηγορηθεί από τους επικριτές τους ότι βάφουν... κραυγαλέα τα μαλλιά τους. Αλήθεια ή όχι δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι ότι για τους ενοίκους των Ηλισίων ο χρόνος φαίνεται να κυλάει πιο αργά σε σχέση τουλάχιστον με τους υπόλοιπους. Οποιος θυμάται τον Γιόσκα Φίσερ, πριν και μετά, καταλαβαίνει τι εννοούμε... «Το ΔΝΤ έπρεπε να έχει μιλήσει για το χρέος πριν από πέντε χρόνια» Συνέντευξη στην ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΩΚΟΥ Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έπαιξε ρόλο-κλειδί στην κρίση της Ευρωζώνης, ωστόσο έκανε και λάθη. Αυτή είναι η εκτίμηση που εκφράζει ο πρώην ιστορικός του Ταμείου, Τζέιμς Μπόουτον, ο οποίος συγκαταλέγει το ελληνικό πρόγραμμα στα αμφιλεγόμενα στην ιστορία του οργανισμού, λόγω του ύψους του και όχι μόνο. Οπως λέει σε συνέντευξή του στην «Κ», η συμφωνία του να μην αντιταχθεί στους Ευρωπαίους καθυστέρησε πέντε χρόνια τη συζήτηση για το ελληνικό χρέος. Ερευνητής σήμερα στο ινστιτούτο CIGI, ο κ. Μπόουτον θεωρεί ότι η αποτυχία του αμερικανικού Κογκρέσου να περάσει τις μεταρρυθμίσεις του 2010 υπονομεύει το ΔΝΤ περισσότερο από μία μη πληρωμή της Ελλάδας, η οποία πλήττει κυρίως την αξιοπιστία της ίδιας της χώρας. Ο κ. Μπόουτον, ο οποίος έχει γράψει δύο τόμους για την ιστορία του διεθνούς οργανισμού τις δεκαετίες του 80 και του 90, λέει ότι αν δεν μειωθεί η επιρροή των Ευρωπαίων και η εξάρτηση από το Κογκρέσο, οι ιστορικοί του μέλλοντος θα περιγράφουν την τρέχουσα δεκαετία ως την αυλαία Η τήρηση των δεσμεύσεων προς το ΔΝΤ είναι βασικό συστατικό της συμμετοχής της Ελλάδας στη διεθνή κοινότητα, κατά τον Τζέιμς Μπόουτον. όχι μόνο για το ΔΝΤ, αλλά και για τη διεθνή οικονομική συνεργασία. Ερωτηθείς για το ελληνικό πρόγραμμα, ο επί δύο δεκαετίες ιστορικός του Ταμείου λέει: «Τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας ήταν τόσο μεγάλα το 2010, που η χώρα χρειάσθηκε εξαιρετικά μεγάλη οικονομική βοήθεια. Κάθε φορά που συμβαίνει αυτό, το πρόγραμμα είναι πολύ αμφιλεγόμενο. Η διαχείριση του αιτήματος της Ελλάδας έγινε ακόμη πιο αμφιλεγόμενη λόγω της ασυνήθιστης συμφωνίας μεταξύ του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Το ΔΝΤ συμφώνησε να λειτουργεί ως ένα μέλος της τρόικας και να μη μιλάει δημοσίως αν διαφωνεί με την πλειοψηφία, δηλαδή με την ευρωπαϊκή άποψη. Αυτό απέτρεψε μια πλήρη δημόσια συζήτηση για την ανάγκη ελάφρυνσης του χρέους και καθυστέρησε την επίλυση της κρίσης. Μόνο τώρα πλέον το ΔΝΤ μιλάει με πυγμή για την αναδιάρθρωση του χρέους. Θα έπρεπε να το είχε κάνει πέντε χρόνια πριν». Θεωρεί ότι ένας μηχανισμός αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους θα βοηθούσε σε μια κρίση χρέους όπως αυτή που αντιμετωπίζει τώρα η Ελλάδα. Οπως λέει, σήμερα «το σύστημα βασίζεται σε ad hoc διαδικασίες. Η επέκταση της χρήσης των ρητρών συλλογικής δράσης (CAC) έχει βοηθήσει, αλλά δεν επαρκεί. Καθώς δε κρίσεις θα συμβαίνουν πάντα, η πρόκληση είναι να διαχειρίζεται κανείς τις επιπτώσεις τους όσο πιο ομαλά γίνεται, <<<<<< Ο επί δύο δεκαετίες ιστορικός του Ταμείου Τζέιμς Μπόουτον μιλάει για το μέλλον της Ευρωζώνης και το ελληνικό χρέος. και ένας επίσημος μηχανισμός θα πρέπει να είναι μέρος αυτής της διαδικασίας». Η κρίσιμη διαφορά Ο ίδιος υπεραμύνεται του ρόλου του προτιμητέου πιστωτή του οργανισμού ως σημαντικό στοιχείο του διεθνούς οικονομικού συστήματος, τονίζοντας ότι ληξιπρόθεσμες οφειλές δεν δικαιολογούνται για μια χώρα όπως η Ελλάδα. Οπως εξηγεί, «αν η Ελλάδα δεν πληρώσει ένα δάνειο από μία κυβέρνηση ή έναν ιδιώτη, τις ζημίες τις αναλαμβάνει ο πιστωτής. Αν η Ελλάδα όμως δεν πληρώσει το ΔΝΤ, τις ζημίες μοιράζεται το σύνολο των 188 μελών του ΔΝΤ, συμπεριλαμβανομένων των φτωχότερων χωρών. Η τήρηση των δεσμεύσεων προς το ΔΝΤ είναι βασικό συστατικό της συμμετοχής της στη διεθνή κοινότητα. Αν μία χώρα αρνηθεί να πληρώσει ένα δάνειο για παρατεταμένη περίοδο, θα χάσει τα δικαιώματα ψήφου στο ΔΝΤ και μπορεί τελικά να εκδιωχθεί από τον οργανισμό. Για αυτούς τους λόγους, το στάτους του ΔΝΤ ως ο προτιμητέος πιστωτής είναι σημαντικό στοιχείο του διεθνούς οικονομικού συστήματος. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το ΔΝΤ έχουν γίνει σημαντικό πρόβλημα μόνο σε έναν πολύ μικρό αριθμό περιπτώσεων, που αφορούσαν πολύ φτωχές χώρες με αποτυχημένες κυβερνήσεις. Η Ελλάδα απέχει πολύ από το να έχει τέτοιες δυσκολίες». Αναγνωρίζει, ωστόσο, την ανάγκη της εφαρμογής μεταρρυθμίσεων. Οπως λέει, «το ΔΝΤ χρειάζεται αύξηση των πόρων του και πρέπει να μπορεί να μεταβιβάσει δικαιώματα ψήφου στις αναδυόμενες χώρες που αναπτύσσονται γοργά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Χωρίς αυτές τις μεταρρυθμίσεις, το διεθνές σύστημα θα συνεχίσει να διασπάται μέσω της εξάπλωσης λιγότερο αποτελεσματικών και πιο περιορισμένων γεωγραφικά περιφερειακών θεσμών». Οπως τονίζει, η αποτυχία του Κογκρέσου να περάσει το πακέτο των μεταρρυθμίσεων που ενέκρινε το ΔΝΤ το 2010 είναι «ντροπή για το Κογκρέσο και μια σοβαρή απειλή για την ηγεσία των ΗΠΑ στον κόσμο. Το ΔΝΤ είναι ένας πολύτιμος βοηθός της επιρροής των ΗΠΑ και το μπλοκάρισμα των μεταρρυθμίσεων εξασθενεί και το ΔΝΤ και τον ρόλο των ΗΠΑ». Τέλος, εκτιμά ότι το ΔΝΤ έχει παίξει «ρόλο-κλειδί στην απάντηση στην παγκόσμια οικονομική κρίση, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Εχει κάνει λάθη, αλλά χωρίς τη συμμετοχή και την ηγεσία ενός παγκόσμιου οργανισμού, οι κυβερνήσεις δεν θα ήταν σε θέση να περιορίσουν την κρίση προτού οδηγήσει σε εκτεταμένη ύφεση. Ενα πρόβλημα είναι ότι το ΔΝΤ θεωρείται υπερβολικά δεκτικό στις απαιτήσεις των ευρωπαϊκών χωρών, που έχουν υπέρμετρη επιρροή σε αυτό. Ενα άλλο ότι εξαρτάται υπερβολικά από αποφάσεις του αμερικανικού Κογκρέσου, το οποίο είναι ένα δυσλειτουργικό σώμα που είναι ανίκανο για λογική δράση υπέρ των συμφερόντων του ιδίου». «Αν αυτά τα προβλήματα δεν λυθούν, οι ιστορικοί του μέλλοντος μπορεί να βρουν ότι η σημερινή κρίση ήταν η τελευταία παράσταση για το ΔΝΤ αλλά και γι ατην παγκόσμια οικονομική συνεργασία», καταλήγει.

20 20-ELLADA_Master_cy 14/08/15 00:35 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Σάββατο 15 - Κυριακή 16 Αυγούστου 2015 Φόβοι και για την είσοδο τζιχαντιστών στην Ελλάδα Ενισχύεται η παρουσία της ΕΥΠ στα νησιά του Αν. Αιγαίου όπου συρρέουν οι πρόσφυγες Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΟΥΛΙΩΤΗ Τα όρια αντοχής των υπηρεσιών ασφαλείας και πληροφοριών δοκιμάζει η διαρκώς αυξανόμενη ροή παράνομων μεταναστών από την Τουρκία προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η εντεινόμενη ανησυχία για το ενδεχόμενο να υπάρχουν μαχητές ή «συμπαθούντες» του «Ισλαμικού Κράτους» μεταξύ των αλλοδαπών που καταφθάνουν στη χώρα. Μέχρι το τέλος του έτους υπολογίζεται ότι θα έχουν εισέλθει παράνομα στη χώρα περίπου αλλοδαποί και πλέον αξιωματούχοι των ελληνικών αρχών εκφράζουν ανησυχία για την επάρκεια των μηχανισμών ελέγχου και φόβο για το ενδεχόμενο πυρήνες φονταμενταλιστών μουσουλμάνων να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα. Αναλυτές των υπηρεσιών ασφαλείας συνδέουν την κατακόρυφη, τις τελευταίες εβδομάδες, αύξηση των μεταναστευτικών ροών και με τις εξελίξεις στην Τουρκία και συγκεκριμένα την απόφαση της γειτονικής χώρας να μετάσχει ενεργά στον πόλεμο κατά του «Ισλαμικού Κράτους». Οπως σημειώνουν, «υπό τον φόβο ακραίοι ισλαμιστές να προχωρήσουν σε αντίποινα, μεταξύ άλλων, και για την παραχώρηση της αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ στα μαχητικά των ΗΠΑ για τον βομβαρδισμό θέσεων των τζιχαντιστών, η Τουρκία διευκολύνει ή τουλάχιστον δεν παρεμποδίζει τη μετακίνηση παράτυπων μεταναστών προς την Ελλάδα θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό περιορίζει το ρίσκο ενός νέου τρομοκρατικού πλήγματος στο έδαφός της». Η αύξηση των μεταναστευτικών ροών αποτυπώνεται και σε αριθμούς: τον Ιούνιο μπήκαν παράνομα στην Του MATΘΑΙΟΥ ΤΣΙΜΙΤΑΚΗ H Νάσια είναι δεκαέξι ετών και η Φατιμά μόλις δώδεκα. Ηρθαν στην Ελλάδα διασχίζοντας το Ιράν και την Τουρκία και βρήκαν «στέγη» στο Πεδίον του Αρεως. «Θέλουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι, αλλά τώρα δεν έχουμε χρήματα. Περιμένουμε να μας στείλουν για να συνεχίσουμε», μου λέει με χαμόγελο γεμάτο αθωότητα η Φατιμά. «Η οικογένεια σας; Είναι εδώ μαζί σας;», ρωτώ. «Ναι, να... λίγο πιο πάνω», απαντά η Νάσια κάνοντας μια γκριμάτσα σχεδόν ντροπής. Η ερώτησή μου δεν ήταν σωστή. Κάθε «καραβάνι» αποτελείται από ανθρώπους που έχουν αφήσει οικογένειες σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής και η αλληλεγγύη μεταξύ τους είναι η μόνη προστασία που έχουν σε αυτό το ταξίδι. Στο Πεδίον του Αρεως τους φρόντιζαν -ενώ εκκρεμούσε η διαδικασία μεταφοράς τους- η αφγανική κοινότητα, οι ΜΚΟ και οι αλληλέγγυοι πολίτες για τις λίγες ημέρες που περνούν εδώ, προτού λάβουν χρήματα από τους συγγενείς τους για να συνεχίσουν το ταξίδι. Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα είχαν απομακρυνθεί όλοι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι και είχαν εγκατασταθεί σε δομές φιλοξενίας, όμως την προηγούμενη Τετάρτη είδα πολλούς εφήβους, ακόμα και μικρά παιδιά. Παράλληλα, όπως όπως οι Αρχές προσπαθούν να εφαρμόσουν κάποιες διαδικασίες ανεκτής διαβίωσης στα νησιά, ενώ πρωτοβουλίες αλληλεγγύης από όλη τη χώρα στέλνουν αφειδώς τρόφιμα και ρούχα, σύμφωνα με την Αυτοοργανωμένη Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης που βρίσκεται στην Αθήνα. «Δεν είναι μόνο το Πεδίον του Αρεως. Οι Σύροι πηγαίνουν στο Λαύριο στον καταυλισμό των Κούρδων, στην Ειδωμένη υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και στη Λέσβο επίσης», λέει ο Νασίμ Λομανί, από το Στέκι υποστήριξης προσφύγων και Διακριτική παρακολούθηση των υπόπτων Στα σημεία εισόδου παράνομων μεταναστών, τη Λέσβο, τη Χίο, την Κω και αλλού, σταθμεύουν και κλιμάκια αστυνομικών της Αντιτρομοκρατικής καθώς και άνδρες της Ασφάλειας του Λιμενικού επιφορτισμένοι με το λεγόμενο profiling των νεοεισερχόμενων αλλοδαπών. Κορυφαίος αξιωματικός του Λιμενικού δήλωσε στην «Κ» ότι σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξαν αμφιβολίες για την αξιοπιστία των ισχυρισμών αλλοδαπών που δήλωναν Σύροι πρόσφυγες και χρειάστηκε να υποβληθούν σε πιο ενδελεχή έλεγχο από μεικτά κλιμάκια ανδρών της ΕΛ.ΑΣ., της ΕΥΠ και του Λιμενικού. Επιπλέον, προσέθεσε ότι, κατά τη διαδικασία της δημιουργίας του προφίλ τους, δίνεται έμφαση και προσοχή σε άτομα που επιλέγουν να απομονώνονται από την υπόλοιπη ομάδα των μεταναστών, φέρουν «ιδιαίτερα» τατουάζ ή εμφανίζουν επιθετική συμπεριφορά προς τους άνδρες ασφαλείας. Για άμεση ανταπόκριση σε αιτήματα ξένων διωκτικών αρχών για την παρακολούθηση ή σύλληψη υπόπτων για τρομοκρατία, που βρίσκονται ή διέρχονται από ελληνικό έδαφος, μιλούν αρμόδιοι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. Ελλάδα από τα απέναντι τουρκικά παράλια πρόσφυγες και μετανάστες, τον Ιούλιο , ενώ τον Αύγουστο ο αριθμός τους εκτιμάται ότι θα είναι πολλαπλάσιος. Επιπλέον, ανακοινώθηκε ότι, από την αρχή του χρόνου έως και τον Ιούλιο, Αστυνομία και Λιμενικό συνέλαβαν άτομα, τη στιγμή που τα τελευταία δέκα χρόνια αντίστοιχος αριθμός συλλήψεων ( ) αλλά για ολόκληρο το έτος είχε καταγραφεί μόνο το Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) έχει εδώ και μερικές εβδομάδες ενισχύσει την παρουσία της στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Καλά ενημερωμένη πηγή δήλωσε μάλιστα στην «Κ» ότι το έργο των περιφερειακών κλιμακίων της υπηρεσίας υποστηρίζεται από επιπλέον προσωπικό που έχει ενεργοποιηθεί με αποκλειστική αρμοδιότητα τον εντοπισμό υπόπτων μεταξύ των αλλοδαπών που μπαίνουν παράνομα στη χώρα. «Οι διαρκώς αυξανόμενες ροές μεταναστών εγείρουν μεταναστών. Οι «κούτες» φεύγουν καθημερινά με όποιον τρόπο είναι διαθέσιμος και κρίσιμο ρόλο σε αυτό παίζουν τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης. «Ερχονται μέλη πρωτοβουλιών, τα παίρνουν και τα μεταφέρουν, εταιρείες μεταφορών μάς χρεώνουν ελάχιστα ή τίποτα, όλα γίνονται με τη βοήθεια του κόσμου». Η αλληλεγγύη του κόσμου είναι εντυπωσιακή. Ακόμα και στον νέο καταυλισμό, στον Ελαιώνα, βρέθηκε επιχειρηματίας ο οποίος δώρισε παιδική χαρά για τα μικρά προσφυγόπουλα, ώστε να παρασχεθούν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. «O καταυλισμός βρίσκεται σε μια sui generis κατάσταση, αφού δεν έχει διευκρινιστεί αν θα φιλοξενεί Σύρους πρόσφυγες που παίρνουν άδεια παραμονής έξι μηνών, μετανάστες υπό καθεστώς απέλασης εντός τριάντα ημερών, αιτούντες ζητήματα δημόσιας τάξης, ενδεχομένως όμως και εθνικής ασφάλειας», δήλωσε στην «Κ» αξιωματούχος του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, εκφράζοντας ταυτόχρονα ανησυχία για τη μελλοντική επάρκεια των μηχανισμών ελέγχου που διαθέτει η χώρα. Ταχύτερη καταγραφή Αντίστοιχα μέτρα υποχρεώθηκε να πάρει και ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Δημήτρης Τσακνάκης προκειμένου να αντιμετωπιστούν καταστάσεις παρόμοιες με αυτές που κατέγραψε ο ελληνικός και διεθνής Τύπος στην Κω. Με διαταγή που υπεγράφη την Τρίτη, αποφασίστηκε να ενισχυθούν οι αστυνομικές υπηρεσίες στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με πάνω από 250 άτομα, ενώ συγκροτήθηκαν ειδικά κλιμάκια με εκπαιδευμένο προσωπικό της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής για την ταχύτερη καταγραφή και ταυτοποίηση των παράνομων άσυλο ή όσους έχουν περάσει μια πρώτη καταγραφή. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα, χωρίς προηγούμενη εμπειρία», λέει ο κ. Γ. Τσαρμπόπουλος, επικεφαλής της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Η Υπατη Αρμοστεία, ως κατ εξοχήν φορέας που γνωρίζει πώς να διαχειριστεί ανθρωπιστικές κρίσεις και πληθυσμούς εν κινήσει, ζήτησε και πέτυχε σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση την έγκριση κονδυλίου ύψους 2,7 εκατομμυρίων ευρώ από την Ε.Ε. για επείγουσες ανάγκες.οι μικρές Φατιμά και Νάσια, αν δεν έχουν ήδη φύγει προς Βορρά, θα βρεθούν σε λίγο σε σπιτάκια με πλήρη εξοπλισμό, κλιματισμό, υγειονομική περίθαλψη και κυρίως ενημέρωση για τα δικαιώματά τους και τους κινδύνους που διατρέχουν αν εμπιστευθούν τα κυκλώματα. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες έλκονται τελικά μεταναστών και προσφύγων που φτάνουν κατά εκατοντάδες στο Ανατολικό Αιγαίο. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο δωδεκαμελές κλιμάκιο που μετέβη εκτάκτως τη Δευτέρα στην Κω συμμετείχε και αραβόφωνος αστυνομικός. Στόχος των αστυνομικών ήταν να ολοκληρώσουν την ταυτοποίηση των περίπου προσφύγων και μεταναστών που παρέμεναν για δέκα και πλέον ημέρες στο νησί (έως ότου τους δοθεί το χαρτί εξάμηνης αναστολής απέλασης - το λεγόμενο laissez passer), γεγονός που δημιούργησε εκρηκτικές συνθήκες στην πόλη της Κω. Χαρακτηριστικό πάντως της εντεινόμενης ανησυχίας, ακόμα και για το ενδεχόμενο πλήγματος επί ελληνικού εδάφους, είναι η απόφαση - διαταγή των επικεφαλής της ΓΑΔΑ και της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής να απαγορεύσουν στους αλλοδαπούς που μεταβαίνουν για ταυτοποίηση και καταγραφή στις εγκαταστάσεις της Π. Ράλλη να πλησιάζουν το αστυνομικό μέγαρο έχοντας στην κατοχή τους σακίδια ή βαλίτσες, όπως κατά κανόνα συνέβαινε στο παρελθόν. Προσδιορίστηκε ειδικός χώρος σε απόσταση αρκετών μέτρων από την εξωτερική σκοπιά όπου θα συγκεντρώνονται τα σακίδια των αλλοδαπών, ενώ έχει ανατεθεί σε αστυνομικούς της υπηρεσίας να εποπτεύουν τη διαδικασία καταγραφής και ταυτοποίησης προκειμένου να αντιληφθούν άμεσα τυχόν ύποπτη κίνηση. Μάλιστα, έχουν δοθεί οδηγίες να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε άτομα με «ιδιαίτερη» συμπεριφορά ή εμφάνιση. Η απόφαση για λήψη «επιβαλλόμενων μέτρων», όπως τα χαρακτήρισε αξιωματικός της υπηρεσίας, έχει τεθεί σε εφαρμογή εδώ και περίπου δέκα ημέρες. Η Φατιμά, η Νάσια και το καραβάνι προς τη Δύση Πρόσφυγες συνωστίζονται έξω από το στάδιο της Κω όπου λαμβάνει χώρα η διαδικασία καταγραφής τους. από τους συγγενικούς δεσμούς με πρόσωπα που βρίσκονται ήδη στη Βόρεια Ευρώπη, και φεύγουν. «Εχει αλλάξει δραματικά το φαινόμενο. Εξετάζουμε την επέκταση των δομών πρώτης καταγραφής για ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε αν θα ζητήσουν άσυλο ή όχι, όμως δεν μπορούμε να τους αφήνουμε και στον δρόμο», λέει ο κ. Βασίλης Παπαδόπουλος, γενικός γραμματέας Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής του υπουργείου Εσωτερικών. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, από τον Ιανουάριο του 2015 έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο περίπου άνθρωποι, με τη συντριπτική πλειονότητα να χάνεται στη διαδρομή Λιβύης-Σικελίας, ενώ το 2014 οι επιβεβαιωμένοι πνιγμοί στους μεταναστευτικούς δρόμους του Αιγαίου έφτασαν τους 48 σύμφωνα με τη Frontex. Σε δοκιμαστικές «αποστολές» τρία drones της ΕΛ.ΑΣ. Δοκιμαστικές πτήσεις πραγματοποιούν ήδη από την περασμένη εβδομάδα τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV - Unmaned Aerial Vehicle) που απέκτησε πριν από μερικές εβδομάδες η Ελληνική Αστυνομία. Η πρώτη από αυτές έγινε τη Δευτέρα 3 Αυγούστου στην περιοχή της Κωπαΐδας στη Βοιωτία, ενώ ακόμα δύο δοκιμαστικές πτήσεις ήταν προγραμματισμένο να γίνουν στη διάρκεια της τρέχουσας εβδομάδας. Σκοπός των τεστ στα οποία υποβάλλονται τα νέα αποκτήματα της ΕΛ.ΑΣ. είναι να ελεγχθούν στην πράξη οι τεχνικές δυνατότητές τους αλλά και οι ικανότητες των αστυνομικών που έχουν πιστοποιηθεί στον χειρισμό τους. Πρόθεση των επικεφαλής του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη είναι τα «αεροπλανάκια» να χρησιμοποιηθούν για την εποπτεία των δασών και την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, δίχως να αποκλείουν μελλοντικά διεύρυνση του πεδίου δράσης τους. Προϋπόθεση εξάλλου για κάθε είδους χρήση των UAV είναι να διευθετηθούν ζητήματα όπως π.χ. το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας τους, σε συνεννόηση με την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα κ.ά. «Στόχος της πολιτικής ηγεσίας είναι τα αεροσκάφη να χρησιμοποιηθούν ως μέσο πρόληψης πυρκαγιών», έσπευσε να διευκρινίσει με δήλωσή του στην «Κ» ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Τάξης Δημήτρης Αναγνωστάκης. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», η ΕΛ.ΑΣ. παρέλαβε πριν από περίπου έναν μήνα τα πρώτα τρία από τα συνολικά έξι μη επανδρωμένα αεροσκάφη που αγοράστηκαν από εταιρεία του Ισραήλ, η οποία ειδικεύεται στην κατασκευή μη επανδρωμένων αεροπλάνων ή drones, όπως αποκαλούνται διεθνώς. Πρόκειται για μικρά αεροσκάφη μήκους μόλις 1,3 μέτρου και πλάτους 2,4 μέτρων που κινούνται με μπαταρία και έχουν επιχειρησιακή εμβέλεια 50 χιλιομέτρων. Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. με γνώση του θέματος δήλωσε στην «Κ» ότι τα τρία συγκεκριμένα drones ζυγίζουν 9 κιλά, μπορούν να μένουν στον αέρα για 3,5-4 ώρες και είναι εξοπλισμένα με κάμερες ημέρας και νύχτας. Ο χειρισμός τους γίνεται από αυτοκίνητο - βαν που λειτουργεί ως κινητό επιχειρησιακό κέντρο. Το αμέσως επόμενο διάστημα πρόκειται να εκπαιδευτούν και να πιστοποιηθούν στη χρήση τους πέντε αστυνομικοί, ενδεχομένως και άνδρες που υπηρετούν στο Πυροσβεστικό Σώμα. Η παραλαβή των υπόλοιπων τριών UAV αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί από το Ισραήλ μέχρι το τέλος του έτους. Πρόκειται για μεγαλύτερα σε όγκο αεροσκάφη με διαφορετικά τεχνικά χαρακτηριστικά και επιχειρησιακές δυνατότητες. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», έχουν μήκος 2,5 μέτρα και πλάτος <<<<<< Τα συνολικά έξι «αεροπλανάκια» της Αστυνομίας θα χρησιμοποιηθούν και για την πρόληψη πυρκαγιών. (άνοιγμα φτερών) 4 μέτρα. Κινούνται όχι με μπαταρία αλλά με ειδικό καύσιμο, έχουν δυνατότητα να παραμένουν στον αέρα πάνω από 20 ώρες και έχουν επιχειρησιακή εμβέλεια έως και 100 χιλιόμετρα. Μετά την παραλαβή τους θα υποβληθούν και αυτά σε δοκιμαστικές πτήσεις. Η προμήθεια των έξι UAV συμφωνήθηκε από τον προηγούμενο υπουργό Δημόσιας Τάξης Βασίλη Κικίλια και το κόστος της αγοράς τους ανήλθε σε κάτι λιγότερο από 3 εκατ. ευρώ. Ηδη από το φθινόπωρο του 2011, υπό την ασφυκτική τότε πίεση των μεγάλων κινητοποιήσεων και των εκτεταμένων επεισοδίων στο κέντρο της πρωτεύουσας, Ελληνες αξιωματικοί είχαν συναντηθεί με εκπροσώπους ισραηλινής εταιρείας για την αγορά μη επανδρωμένου αεροσκάφους, ενώ οι σχετικές διαδικασίες είχαν επιταχυνθεί το διάστημα υπουργίας του κ. Νίκου Δένδια. Επιπλέον, τον Φεβρουάριο του 2012 η ισραηλινή εταιρεία Israel Aerospace Industries (I.A.I.) παρουσίασε σε Ελληνες αξιωματικούς στην αεροπορική βάση στο Ακτιο το μη επανδρωμένο αεροσκάφος της «Heron». Η συνάντηση είχε πραγματοποιηθεί με πρωτοβουλία του ευρωπαϊκού οργανισμού Frontex και αφορούσε τη χρήση του συγκεκριμένου τύπου UAV σε επιχειρήσεις για τον έλεγχο των συνόρων και την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ Κατασχέσεις ναρκωτικών το 2014 Στη δημοσιότητα έδωσε η ΕΛ.ΑΣ. την ετήσια έκθεση του Συντονιστικού Οργάνου Δίωξης Ναρκωτικών (ΣΟΔΝ) για το 2014,όπου επισημαίνεται κατακόρυφη αύξηση των κατασχέσεων ηρωίνης (κατά 973%) λόγω, κυρίως, του εντοπισμού 2,1 τόνων με προορισμό τη Δυτική Ευρώπη μέσα στο δεξαμενόπλοιο Noor One τον Ιούνιο του Υποχώρηση (57,9%) αντίστοιχα διαπιστώνεται στις κατασχέσεις κοκαΐνης. Η συνολική ποσότητα που κατασχέθηκε πέρυσι ανήλθε Το Συμβούλιο της Επικρατείας εξέδωσε νέες αποφάσεις με τις οποίες ανάβει «πράσινο φως» για τη συνέχιση των εργασιών εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική. Το ΣτΕ απέρριψε αίτηση κατοίκων της περιοχής οι οποίοι ζητούσαν να κριθεί παράνομη η παραχώρηση δασικής έκτασης στην εταιρεία, με το σκεπτικό ότι παραβιάζεται σειρά συνταγματικών διατάξεων. Το Συμβούλιο της Επικρατείας (Πέμπτο σε 297 κιλά, προερχόμενη κυρίως από τη Λατινική Αμερική, ενώ διαπιστώνεται μείωση των κατασχέσεων ινδικής κάνναβης (19 τόνοι) σε σύγκριση με το 2013, η οποία αποδίδεται στην επιχείρηση των διωκτικών αρχών στο Λαζαράτι της Αλβανίας. Αντίθετα, στην Ελλάδα, εκριζώθηκαν το δενδρύλλια αντί το 2013, ενώ αύξηση 95% παρατηρήθηκε και στις υποθέσεις καλλιέργειας υδροπονικής - οικιακής καλλιέργειας χασίς. «Πράσινο φως» στα μεταλλεία χρυσού Τμήμα) έκρινε ότι η παραχώρηση της δασικής έκτασης, περίπου στρεμμάτων, δεν προσκρούει στο Σύνταγμα και, αν και δασική, είναι επιτρεπτή, καθώς κρίθηκε απαραίτητη για την άσκηση μεταλλευτικών δραστηριοτήτων. Παράλληλα, το ανώτατο δικαστήριο με άλλη απόφασή του ακύρωσε πρόσφατη απόφαση του δασάρχη Αρναίας για απαγόρευση υλοτόμησης στην ίδια περιοχή.