Ας µοιραστούµε το Φώς της Αγάπης. Καλή Ανάσταση.

Transcript

1 1

2 2 Ας µοιραστούµε το Φώς της Αγάπης. Καλή Ανάσταση.

3 patra_moda1.pdf :40 AM Get the Look by πουκάμισα, γραβάτες, φούτερ, παντελόνια, παπούτσια, polo και t-shirts όλα με την υπογραφή Manetti

4 Στην κορυφή για το 2015 φαίνεται να είναι τα Ρετρό γυαλιά ηλίου. Μια τάση επηρεασμένη από τις δεκαετίες των 60Õs και 70Õs με σχήματα και χρώματα που έχουν προσαρμοστεί στο σήμερα. Το πιο εμπνευσμένο ρετρό σχήμα που έχει υιοθετηθεί από τους περισσότερους σχεδιαστές και αποτελεί βασική επιλογή, είναι το στρογγυλό, με πρωτοπόρο την LOZZA, ως ο παλαιότερος οίκος οπτικών της Ιταλίας από το 1878 μέχρι σήμερα. ΟΠΤΙΚΑ ΚΑΜΙΣΗΣ Βέβαια δεν έλειψαν και οι εκπλήξειςé Με κορυφαία, αυτή της Italia Independent, η οποία ανακοίνωσε την συνεργασία της με την Adidas. Το αποτέλεσμα; Στο κάθε παπούτσι Adidas Superstar της ολοκαίνουργιας σειράς ÒSupercolorÓ που έχει επιμεληθεί ο γνωστός σε όλους μας Pharrell Williams, θα αντιστοιχεί και ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου! MILAN FASHION WEEK Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος στην εβδομάδα μόδας στο Μιλάνο χιλιάδες fashionistas με την έναρξη των fashion shows κατέκλυσαν τους δρόμους της πόλης φορώντας -κυριολεκτικά- τον καλύτερό τους εαυτό. Βέβαια, από την εβδομάδα μόδας, δεν θα μπορούσε να λείπει η µεγαλύτερη έκθεση οπτικών ειδών ÒMIDOÓ, ένα από τα πιο σηµαντικά διεθνή γεγονότα της Βιοµηχανίας των Γυαλιών, η οποία πραγµατοποιήθηκε και φέτος στο Μιλάνο, από 1η Ð 3 Μαρτίου. Τα Οπτικά Καµίσης βρέθηκαν εκεί για να ενηµερωθούν από "πρώτο χέρι" για τις εξελίξεις του κλάδου, να Òπάρουν µάτιó όλες τις νέες τάσεις της µόδας και της τεχνολογίας, για να συνάψουν νέες συµφωνίες ή να επεκτείνουν τις υφιστάµενες και στην συνεχεία να γεµίσουν τις βιτρίνες τους µε τα πιο στιλάτα σχέδια. 50 ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ 50 ΓΥΑΛΙΑ 50 ΧΡΩΜΑΤΑ 6 7

5 ENΘΕΤΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ» ΕΚΔΟΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Η. ΛΟΥΛΟΥΔΗΣ 10 Ανθρωπος ακέρινος και ακίνητος Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ TRIP ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ: KΩΣΤΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΚΡΙΣΤΥ ΚΟΥΝΙΝΙΩΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΓΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ ΜΑΡΙΝΑ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΑ ΦΩΤΙΟΥ 12 Το μαμ το τελευταίο 14 Η δική μας αλάνα 16 Εικόνες 22 Jim Panagopoulos 24 Δημήτρης & Κορίνα Καρατζά 26 Ευτυχία Δήμου 28 Το Πάσχα των Πατρινών τις δεκαετίες ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ PHOTO EDITOR ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΑΤΕΛΙΕ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ ΓΙΩΤΑ ΛΟΤΣΑΡΗ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΑΤΟΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΑΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΛΤΟΣ ΚΩΤΙΑΔΗΣ ΜΑΡΙΑ ΦΩΤΙΟΥ ΗΛΙΑΣ ΓΚΑΒΟΣ ΓΙΑΝΝΑ ΑΣΠΡΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΠΑΤΣΟΥΡΗΣ FORTOSIS PRINTFACTORY ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ 1 ΚΑΙ ΜΑΙΖΩΝΟΣ, , ΠΑΤΡΑ, ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ 2610/ trip@pelop.gr του 1950, 1960 και Λεωνίδας Καραπάνος. Βλέμμα στραμμένο στην πατρίδα 38 Η Πάτρα και τα Χαλκούνια της 42 Το μαύρο που λατρέψαμε 46 Πώς πάθος εδέξετω; 50 Πάσχα επί Τουρκοκρατίας 54 Ανοίγοντας το μπαούλο των αναμνήσεων 58 Κοσμώ της ζωής το νόημα 60 Θοδωρής Αμπαζής 66 Ενας χρόνος ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ+ 70 Οι παλαίμαχοι βγαίνουν μπροστά 74 Είμαι στα Ανω μου 79 Διακοπές με βιβλίο. Τι καλύτερο; 80 Oι δρόμοι γυρίζουν ανάποδα; 86 H ιστορία με τον «άγριο» KΕΙΜΕΝΑ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ.. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ Η ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΜΕΣΟ, ΟΛΟΥ Η ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ. ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ TRIP ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ». 90 Ιδρυμα Λούρος 94 Το όνομα αυτού τσουρέκι 100 Μαγειρεύοντας το όνειρο 106 Κουβέντα τελευταία. 8 9

6 Άνθρωπος κέρινος και ακίνητος ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ Ονειρα και Πάθη. Είναι πολλά για να χωρέσουν σε μία σελίδα. Mια κοινωνία πλημμυρισμένη από όνειρα και πάθη. Βλέπετε το ένα δίχως το άλλο, δεν ζει. Και το πάθος αν και έχει διττή έννοια (της έντονης επιθυμίας και του παθήματος), προκύπτει πάντα από ένα όνειρο. Η αφετηρία του πάθους ενέχει και τις απαντήσεις για την σημασία της Ανάστασης. Όλα αρχίζουν από μία ανάγκη, μετατρέπονται σε σχέδιο, το σχέδιο φέρνει την πράξη και η πράξη τις επιπτώσεις της. Συνήθως, ένα μεγάλο πάθος περνάει από πολλά στάδια για να καταλήξει στο ιδανικό που αναζητά. Πολλές φορές η διαδρομή είναι επώδυνη. Σκληρή και ανώμαλη. Είναι πολλά αυτά που μπορεί να σε αποπροσανατολίσουν, να σε ανακατευθύνουν, να σου στρεβλώσουν το όνειρο. Στο ταξίδι σου προς αυτό, αλλάζεις, μπερδεύεσαι, συχνά παρανοείς. Σκέφτεσαι «αξίζει όλα αυτά να τα παθαίνω για ένα Πάθος;». Η ωραιότερη ιστορία που γράφτηκε ποτέ, αυτή του Ιησού, μας καλεί κάθε χρόνο να την διαβάσουμε. Να μάθουμε τι θα πει Πάθος. Σχέση αιτίας και αιτιατού. Γιατί για ένα Πάθος πρέπει να πάθω; Γιατί να σταυρωθώ; Ερωτήματα που κάθε φορά απαντάς διαφορετικά. Μόνο που η απάντηση είναι πάντα μία. Γιατί αξίζει. Όπως αξίζει να κρατάς το χέρι του παιδιού σου κάθε φορά που πάει στο γιατρό. Όπως αξίζει να περιμένεις μελαγχολικά την άνοιξη, να απαλλαχτείς από τις λασπώδεις βροχές. Όπως αξίζει να βασανίζεις τις λέξεις σου για έναν έρωτα ανεκπλήρωτο. Πάντα παθαίνεις πριν κάτι κατακτήσεις. Ναι, η διάρκεια των παθών είναι μεγάλη. Αλλά η χαρά της κατάκτησης σπουδαία. Αιώνια. Σε υπερβαίνει. Δεν μετριέται με αριθμούς, κομπλιμέντα, δολάρια ή εγκώμια. Μετριέται με χρόνους και μηνύματα. Μηνύματα γραμμένα με πένα ή ηλεκτρονικά. Ιδέες όχι για έναν «άλλο» κόσμο, αλλά για αυτόν, τον υπαρκτό, που είναι ήδη καλός αλλά μπορεί να γίνει θαυμαστός. Σκέψου τις ηδονές που θα γεννηθούν. Τους ώριμους καρπούς αυτού του σπόρου. Και αν όλα αυτά ποτέ δεν γίνουν, δεν πειράζει. Ποια θα ταν η ζωή σου χωρίς το όνειρο; Και το Πάθος του; Ο άνθρωπος πρέπει να έχει όνειρο. Και πρέπει να παθαίνει. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Ειδάλλως, θα ήταν κέρινος. Ακίνητος. Δε θα 'χε λόγο να κάνει το πρωινό σεντόνι του στην άκρη. Η οδύνη των ονείρων και των Παθών, είναι η μητέρα της ύπαρξής μας. Τίποτα δεν σημαίνω χωρίς τη γενναιότητα του Πάθους. Το Πάθος με κάνει να είμαι, να πεθαίνω και εν τέλει να Ανασταίνομαι. Καλό μας Πάσχα. Τ Ρήγα Φεραίου 46, Πάτρα 10

7 ΑΠΟΨΕΙΣ Το μαμ το τελευταίο ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΜΑΓΝΗ Ανεστήθη λοιπόν ο Ιησούς κατά τας γραφάς. Και εμφανίστηκε στους μαθητές αυτού, πλην δεν τους είδε ούτε έκπληκτους ούτε ευτυχείς. Ηταν μήπως δύσπιστοι απέναντι στο θαύμα; Όχι, δεν είναι αυτό, είπαν εκείνοι. Αλλά; Τι ήταν; Να, η χώρα χρεοκόπησε, αλλάξαμε νόμισμα και ξεμείναμε από τα χρειώδη. Πότε τα καταφέρατε όλα αυτά, ρώτησε ο Κύριος. Τρεις μέρες έλειψα μόνον. Λίγο θέλει; Αντέτειναν εκείνοι. Τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες, οι χρεοκοπίες όμως μπορούν να κηρυχθούν σε δευτερόλεπτα. Μήπως Μήπως, τι; Μήπως Εκείνα τα χρειώδη που λέγαμε; Να πολλαπλασιάσεις, Δάσκαλε, κανένα ψάρι και κανένα ψωμί, όπως όταν είμαστε σε εκείνη τη λίμνη για να φάει ο κόσμος; Μα για να το κάνω αυτό, εξήγησε εκείνος, χρειάζεται να έχουμε έστω ένα ψάρι και ένα ψωμί. Εχετε; Όχι. Τα φάγαμε. Κι εγώ τώρα τι να σας κάνω, σήκωσε τους ώμους εκείνος και ανελήφθη. Αλλά πλέον καθώς ανερχόταν στους ουρανούς δεν τους ευλογούσε πια, διότι από την πολλή ευλογία νόμισαν πως ήσαν καθαγιασμένοι, περιούσιοι, εκλεκτοί, θωρακισμένοι, άτρωτοι, είχαν τις χάρες όλες και τους χρωστούσε ο πλανήτης. Αμ δεν είναι έτσι, ήταν τα τελευταία λόγια του Δασκάλου πριν φθάσει στον παράδεισο, όπου δεν χρειάστηκε να εξηγήσει του Μεγαλοδύναμου ότι με αυτούς εκεί κάτω δεν γίνεται τίποτα, γιατί είναι χαλασμένη η περίπτωσή τους: Ο Μεγαλοδύναμος τα ήξερε όλα πριν καν γίνουν, και έφερε το δάχτυλο στον κρόταφο. Σου τα έλεγε εγώ. Ναι, όλο εγώ κι εγώ, σιγομουρμούρισε ο Δάσκαλος και κάθησε στη σιωπή του. Στο μεταξύ κάτω οι μαθητές είχαν προσλάβει τον δάσκαλο του Τσίπρα και ήξεραν τώρα όλοι ξένες γλώσσες, πράγμα που τους εξέπληξε, γιατί καλά καλά δεν μιλούσαν ούτε τη δική τους. Να πάμε να μαθητεύσουμε πάντα τα έθνη, είπε ο ενθουσιώδης. Οι άλλοι τον κοίταξαν αυστηρά: Τι να τους μαθητεύσουμε; Πώς χρεοκοπούνε και πώς τρώνε και το τελευταίο ψάρι τους χωρίς να το πολλαπλασιάζουνε με ιχθυοκαλλιέργεια; Αλλά τι να κάνουμε; Η λύση ήταν μπροστά στα μάτια τους. Ανοιξαν όλοι από ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών, όπως το είχανε δει σε μια άλλη πολιτεία που ανοίγανε όλοι φούρνους, αλλά επειδή ήξεραν όλοι τις γλώσσες που δίδασκαν οι άλλοι, δεν είχαν πελατεία και τα κλείσανε. Αυτά. Το δίδαγμα: Και ανάσταση να γίνει, κάτι πρέπει να έχεις να την κάνεις. Αν ούτε αυτή μπορεί να σε βοηθήσει, κλαφ τα. T 12

8 ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ ΣΚΙΤΣΟ: ΜΙΜΙΚΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΕΥΤΥΧΩΣ Τα παιδικά χρόνια φέρνουν στο μυαλό όμορφες αναμνήσεις. Τότε που ήμασταν μικροί και διοργανώναμε αυτοσχέδια τουρνουά ποδοσφαίρου στο γήπεδο της Εγλυκάδας (εκεί που βρίσκεται σήμερα το Μουσικό Γυμνάσιο). Θυμάμαι ακόμα τα ξύλινα δοκάρια, το τρέξιμο στην παρακείμενη όχθη του χείμαρρου Διακονιάρη για να πιάσουμε την μπάλα μετά την δυνατή απομάκρυνση του αμυντικού, την απεραντοσύνη του αγωνιστικού χώρου μπροστά στα μικρά μας μάτια. Τότε που η κατεβασιά από την μεγάλη περιοχή της μιας ομάδας μέχρι της άλλης σου φαινόταν «αιώνας». Ήταν η δική μας αλάνα! Όπως ήταν για άλλα παιδιά της ηλικίας μου, το γήπεδο του Κέντρου Οχημάτων Μηχανημάτων Δημοσίων Έργων - ΚΟΜΔΕ στον Άγιο Αλέξη (ασχέτως αν το προφέραμε ΚΟΜΒΕ, που Η δική μας αλάνα TOY MIXAΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ ήταν πιο εύηχο) ή το γήπεδο ποδοσφαίρου στην ΑΒΕΞ (στη συμβολή της Ανθείας με την Ακτή Δυμαίων). Η διοργάνωση αγώνων με παιδιά από τις συγκεκριμένες και άλλες γειτονιές, με γήπεδα ή πλατώματα, ήταν μια ευχάριστη διαδικασία για όλους μας. Η επαφή με τους συνομήλικους για το ποδοσφαιρικό ραντεβού, ο προγραμματισμός της αναχώρησης της «αποστολής» με το λεωφορείο του Αστικού ΚΤΕΛ (τότε που υπήρχαν ακόμα εισπράκτορες και γκισέ), η αγωνία και το πάθος στη διάρκεια του αγώνα, τα συναισθήματα χαράς ή λύπης ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα, η αποτίμηση στο δρόμο της επιστροφής. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά για εμάς ήταν μια άτυπη διαδικασία κοινωνικοποίησης ενώ παράλληλα μας έδινε και μαθήματα υπευθυνότητας αφού στις «αποστολές» δεν μετείχαν γονείς. Στη σημερινή εποχή τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο αθλητισμός - ερασιτεχνικός και μηδιεξάγεται σε οργανωμένους χώρους με ανάλογη αμοιβή χρήσης των εγκαταστάσεων. Υπάρχουν γυμναστές, προπονητές κ.ά. παράγοντες με γνώσεις (λίγες ή πολλές) για να στηρίξουν τις προσπάθειές τους στη λογική της βελτίωσης των αποτελεσμάτων τους. Έχουν στη διάθεσή τους αθλητικό εξοπλισμό, προγράμματα, ασκησιολόγια κι ένα σωρό πληροφορίες για να αξιοποιήσουν. Άλλοι καιροί Αν σε κάτι μπορώ να βρω ομοιότητα ανάμεσα στο «τότε» και το «τώρα» είναι η διαχρονική συμβουλή που έλαβα σαν παιδί και δεν ξεχνώ μέχρι σήμερα: Σημασία έχει το παιχνίδι, και οι παρέες T Μαύρος Γάτος Θα είμαι σύντομη. Πάσχα. Μεγάλη Εβδομάδα. Τα Πάθη. Black Sabbath. Blue/black στα τζιν. Νηστεία. Ενδοσκοπήσεις. Τζεφιρέλι και πάλι. Tα Αραμαϊκά του Μελ Γκίμπσον. Η χαρά του Μαύρου Γάτου. Που επιτέλους δεν είναι σαν μια μύγα μέσα στο γάλα. Οι βροχές που εδώ και αρκετούς μήνες μάς χαλάνε το κέφι. Από την άλλη, αν έρθει η άνοιξη και το εννοεί, θα πρέπει εμείς τα κορίτσια να ανανεώσουμε την γκαρνταρόμπα μας. Και αυτό ξέρουμε όλες πολύ καλά τι προϋποθέτει. Ας βρούμε τη χαρά σε κάτι άλλο κορίτσια! Στα μικρά πράγματα! Βλακείες λέω ε; Ένα θέατρο σε έξαλλη κατάσταση. Ένας διευθυντής φεύγει και ένας άλλος -πιθανότατα- έρχεται. Μου έλεγε κάποιος κάποτε, ότι με τις αλλαγές δεν τα πάει καλά. Και τον κορόιδευα ως συντηρητικό. Ένα θέατρο πάει καλά όταν ξέρει να κατεργάζεται καλά τα διαμάντια που έχει. Αν όχι, αυτό, είναι αληθινά συντηρητικό. To μαύρο γατί δεν θα μπορούσε να μην μιλήσει για τις απουσίες. Τις απουσίες που σε αυτό το TRIP γίνονται παραπάνω από αντιληπτές. Χάρη σε αυτές τις απουσίες, είμαστε αυτό που είμαστε. Χάρη σε αυτά τα μυαλά, έχει ο γάτος μου ακόμη το τρίχωμά του. Ένα νιάου τρυφερότητας δεν φτάνει. Ποτέ ξανά η απουσία δεν είχε τόσο ισχυρή, βαριά και καθοριστική «παρουσία». Άσπρη Γάτα Ξεπηδούν από παντού. Οι μουσικές. Οι παραστάσεις, οι προτάσεις. Μια ατελείωτη τρέλα από πολιτισμό στην Πάτρα. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν ορισμένοι να εξακολουθούν να θεωρούν «πολυτέλεια» αυτό που μας προσφέρεται καθημερινά και μάλιστα τόσο προσιτά; Ο πολιτισμός μας γίνεται ξανά, λαϊκό αγαθό. Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και Θεάτρου. Η πιο όμορφη ημέρα στην Πάτρα. Ένας τεράστιος κύκλος στην πλατεία Γεωργίου και μηνύματα αγάπης παντού. Έστω για μία ημέρα ξεγελάσαμε τους εαυτούς μας, ότι γουστάρουμε να νοιαζόμαστε. Εμείς. Οι πολλοί. Γιατί οι λίγοι, αυτοί που σκηνοθέτησαν τον κύκλο, νοιάζονται πάντα. Και ευτυχώς. Το εγχείρημα του Γιώργου Δίπλα. «Κώστας Καρυωτάκης: Eντυπώσεις ενός πνιγομένου» στο act. Μια ιστορία με ερωτηματικά (που παραμένουν έως σήμερα) μετουσιώνεται στο κύτταρο δύο βαθιά μουσικών προσωπικοτήτων, του Γιώργου και της Δώρας, αλλά και στο επιβλητικό παρουσιαστικό του Δημήτρη Τζαβάρα.. Πρώτη φορά ο θάνατος είχε τόσο γλυκιά γεύση. Λάικ. Η υπόθεση Βαρουφάκη. Μια δύσκολη αλλά καυτή υπόθεση. Χαριτωμένες ειρωνείες στη Βουλή, πικάντικα δημοσιεύματα για τις στιλιστικές επιλογές της συζύγου, δυο εξωγήινες οικονομικές ορολογίες και ένα γυναικείο πλήθος να σαλεύει στον ήχο της μηχανής του. Η χώρα γίνεται κουλ, κρατά σακίδια και περιμένει τη σωτηρία σαν τα τρουκς που θέλει πάση θυσία να επικολληθούν στο δερμάτινο τζάκετ της. Το πιο ροκ Πάσχα έβερ. T 14 15

9 ΕΙΚΟΝΕΣ MENEΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΑΤΟΣ, ΚΕΙΜΕΝΟ: EYTYXIA MEΣΙΣΚΛΗ Σκιά. Αυτό που κάποιους φοβίζει και άλλους ιντριγκάρει. Βλέπεις, στη σκιά όλα μπορούν να γίνουν. Τα πιο περίεργα, κρυφά, τολμηρά, ένοχα πράγματα εκτυλίσσονται στην σκιά. Και από εκεί μένουν στην μνήμη και από τη μνήμη στο τίποτα. Το πιο ασφαλές μέρος για να είναι κανείς γυμνός.

10 ΕΙΚΟΝΕΣ MENEΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΑΤΟΣ, ΚΕΙΜΕΝΟ: EYTYXIA MEΣΙΣΚΛΗ Ακόμα σε υπακούω. Ιστορία μου. Και αν οι υπόλοιποι κοιτάζουν αλλού, εγώ θα είμαι εδώ. Να σε βλέπω, να υποτάσσομαι στο μεγαλείο σου. Να παίρνω δύναμη από τα επιτεύγματά σου. Να υποκλίνομαι σε αυτό που κάποτε ήταν η Πάτρα. Να ελπίζω πως «θα γίνει» και πάλι. 18

11 ΕΙΚΟΝΕΣ MENEΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΑΤΟΣ, ΚΕΙΜΕΝΟ: EYTYXIA MEΣΙΣΚΛΗ Åßóôå ñþóôçò áêïõóôéêïý âáñçêïàáò ; Ôüôå åßìáóôå óôçí åõ Üñéóôç èýóç íá óáò åíçìåñþóïõìå ïôé ç åôáéñåßá ìáò åãêáôýóôçóå óôçí ÐÜôñá ôï ðéï óýã ñïíï åñãáóôþñéï êáôáóêåõþò êáé åðéóêåõþò áêïõóôéêþí âáñçêïàáò óôçí ÅëëÜäá. Ìå åîïðëéóìü ôåëåõôáßáò ôå íïëïãßáò êáé ôå íéêýò ôñéóäéüóôáôçò åêôýðùóçò áíáëüìâáíïõìå êüèå åßäïõò åðéóêåõþ. ÁíáêáôáóêåõÝò êåëõößùí êáé åêìáãåßùí ÁëëáãÝò ìéêñïöþíùí êáé ìåãáöþíùí Ùôïáóðßäåò Þ ïõ - íåñïý ãéá ðñïóôáóéá ÅéäéêÝò êáôáóêåõýò ãéá ðáéäéü Εκσκαφέας. Αράζει εκεί παρατημένος. Μήνες. Αναρωτιέσαι ποια είναι η χρησιμότητά του στο τοπίο της πόλης. Ανάμεσα σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο και μία ξεθωριασμένη πολυκατοικία. Η αισθητική της πόλης είναι η πιο σοβαρή ένδειξη της αμέλειάς μας. Των οξύμωρων διαθέσεών μας. Ή μήπως... ξεμωραμένων; ÅÑÃÁÓÔÇÑÉÏ ÁÊÏÕÓÔÉÊÙÍ ÂÁÑÇÊÏÚÁÓ Ãåñìáíïý ÐÜôñá (ðëçóßïí ÅÏÐÕÕ íù Ðüëçò) ôçë Õðåýèõíïò : Êõñéáæüðïõëïò áñüëáìðïò Ìç áíéêüò ÂéïúáôñéêÞò Ôå íïëïãßáò, ÁêïïðñïèåôéóôÞò Ðéóôïðoßçóç DQS GmbH ISO 9001:2008 & Õðïõñã. Áðïö. Õ8ä/Ã.Ð ïéê/1348/

12 ΠΡΟΣΩΠΑ Jim Panagopoulos, Heavy Pins DJ/MusIc PRODucER, ΕΤΩΝ 28 «Ό,τι αξίζεις παίρνεις» ΣΥΝΕΝΤΕΥξΗ ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: AΡΧΕΙΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ Γεννημένος στον Καναδά, διαμένει στην Πάτρα όπου και εργάζεται. Στυλ που ξεχωρίζει. Αέρας αμερικάνικος και προσωπικότητα που χαρακτηρίζεται από την διάθεση για δημιουργία και πειραματισμό. Τον γνωρίζουμε από το όνομα Heavy Pins και τις εξαιρετικά προσεγμένες, εκρηκτικές, σχεδόν διεγερτικές μουσικές επιλογές του. Πιστός της Tech House / Deep House σκηνής, αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς dj/music producers της πόλης, που ενώ σέβεται τις «μόδες» διατηρεί την δική του ταυτότητα γνωρίζοντας πολύ καλά τι θέλει και πώς να το διεκδικεί. Γοητευτικός, σύγχρονος και με παλμό που σε παρασύρει. Στοιχεία που συνθέτουν την πιο ποιοτική, σκοτεινή και σέξι αλήθεια της house. Πόσο καιρό δραστηριοποιείσαι με την μουσική και πώς απέκτησες το περίφημο «μικρόβιο» με το είδος που υπηρετείς; Ασχολούμαι με τη μουσική τουλάχιστον δέκα χρόνια. Από τα πρώτα μου κιόλας βήματα είχα έφεση στο είδος της house, tech-house και αποφάσισα ότι αυτό είναι το είδος που με αντιπροσωπεύει. Πώς σκέφτεσαι το καλλιτεχνικό σου μέλλον; Δεν θέλω και δεν συνηθίζω να κάνω σχέδια για το μέλλον. Σήμερα είμαι και αύριο δεν είμαι. Τα τελευταία χρόνια η underground σκηνή επανέρχεται και γίνεται «τάση». Αισθάνεσαι ότι μπορεί απλά να είσαι μαριονέτα στην παράσταση αυτής της τάσης; Στην μουσική υπάρχουν τάσεις που μπορεί τώρα να σε κάνουν αρεστό στο κοινό αλλά την επόμενη ημέρα όχι. Ανεξάρτητα από αυτό, θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω όσο το δυνατόν καλύτερα. Στην Ελλάδα βέβαια, η συγκεκριμένη σκηνή έχει αρχίσει να αναπτύσσεται σημαντικά. Θέλω να πιστεύω πως αυτό, δεν είναι μόνο θέμα «μόδας». Πόσο χρονοβόρο ή και κοστοβόρο είναι για έναν νέο producer να παράγει μουσική; Όλα μπορούν να γίνουν στις ημέρες μας, φτάνει να διαθέτεις έναν βασικό και αξιοπρεπή εξοπλισμό. Eνα λάπτοπ, δύο καλά ηχεία και μπόλικη διάθεση αρκούν για να παράγεις κάτι καλό. Το αν θα είναι χρονοβόρο εξαρτάται από εσένα τον ίδιο και πόσο χρόνο θες να επενδύσεις για ένα όμορφο αποτέλεσμα. Kάποτε οι djs πληρώνονταν καλά για τις εμφανίσεις τους. Εμφανίσεις που μπορεί να μην διαρκούσαν πάνω από 3-4 ώρες. Σήμερα τι γίνεται; Είμαι της άποψης ότι παρά τις οικονομικές συγκυρίες, αυτό που ισχύει και ίσχυε ανέκαθεν είναι «ό,τι αξίζεις παίρνεις». Σίγουρα οι αμοιβές είναι διαφορετικές και υπάρχει και μία προκατάληψη περί ονόματος. Οσο μεγαλύτερο το όνομα, τόσο μεγαλύτερο το ποσό. Αν για παράδειγμα είσαι ξένος ή με εμπειρία στο εξωτερικό, σε βλέπουν αλλιώς. Προσωπικά και για τα δεδομένα της Πάτρας, είμαι ικανοποιημένος. Ποιον παραγωγό Έλληνα ή ξένο έχεις -αν έχεις- ως πρότυπο και γιατί; Eίναι αρκετοί αυτοί που με εμπνέουν, αλλά δεν μπορώ να πω πως έχω πρότυπα. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιους αυτήν την στιγμή. Σε μια πρώτη σκέψη θα έλεγα Sam Paganini ή/και Martinez Brothers. Ηχοι χαρακτηριστικοί. Eξήγησέ μας το φετίχ σου με τα καπέλα. H καθαρή αλήθεια είναι πως συχνά βαριέμαι να φτιάξω τα μαλλιά μου, χα, χα! Πέρα από αυτό, υπάρχει κάτι στον ρόλο τους που μου αρέσει πολύ. Ήμουν στον Καναδά μέχρι τα 13 μου, ίσως να επηρεάστηκα από την εκεί λογική του στυλ. Ανταγωνισμός υπάρχει στη δουλειά σου; Και αν ναι, σε ποιο επίπεδο; Δεν νομίζω να υπάρχει. Και αν υπάρχει δεν το αντιλαμβάνομαι. Ισως επειδή δεν το βλέπω έτσι. Αν στο μέρος που παίζω εγώ μουσική έχει κόσμο, αλλά και στο μέρος που παίζει ένας καλός φίλος/ συνάδελφος, χαίρομαι πολύ. Ξέρετε, αν ο κόσμος δεν κυκλοφορεί, η επίπτωση θα είναι αρνητική για όλους μας. Εμένα με χαροποιεί να υπάρχει δουλειά για όλους. T Για πληροφορίες και νέα του Jim εδώ: Pins/ ?fref=ts 22 22

13 ΠΡΟΣΩΠΑ Δημήτρης & Κορίνα Καρατζά ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ "WAvE" Το Κύμα της Ροκ ΣΥΝΕΝΤΕΥξΗ ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ Εκπροσωπούν την δεκαετή πορεία για λογαριασμό της rock έκφρασης στη πόλη. Ο Δημήτρης ιδρυτής του Wave 97.4 και η Κορίνα άμεσα εμπλεκόμενη σε αυτό, μας λένε «The Wave That Rocked». Τα αδέλφια Καρατζά δραστηριοποιούνται στον πιο αγαπημένο ραδιοφωνικό σταθμό, δίνοντας πνοή στο όραμα των «μουσικόβιων» για μια ζωή γεμάτη ήχους. Μελετούν, εξελίσσονται και κρατούν τα μυαλά τους ανοιχτά σε κάθε τι νέο. Είναι οι φωνές της νέας, δημιουργικής γενιάς και εργάζονται με πείσμα για έναν στόχο. Να κάνουν την Πάτρα όχι καλύτερη. ΤΗΝ καλύτερη. Μία ιδέα, δύο άνθρωποι, δέκα χρόνια. Ξεκινήσατε κάτι με ζήλο. Απομυθοποιήσατε κάτι στην πορεία; Μια σκέψη που πάει πολύ πίσω, σχεδόν παιδική... Η ιδέα ωρίμασε σχεδόν δέκα χρόνια πριν, με το τελείωμα των σπουδών μας. Ξέραμε τι θέλαμε. Σχεδόν τίποτα δεν απομυθοποιήσαμε, η μόνη διαφορά είναι ότι μπαίνεις ακριβώς στο πετσί του ρόλου, που πριν το πράξεις απλά φανταζόσουν, ενώ τώρα το ζεις και το χαίρεσαι δεκαπλάσια. Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε στην προσπάθειά σας να κρατήσετε τον Wave ψηλά στις προτιμήσεις των ακροατών; Θα το θέταμε ως «ευχάριστες δυσκολίες». Πρώτον, προσπαθούμε να έχουμε τους καλύτερους ραδιοφωνικούς παραγωγούς στο αντικείμενο ώστε να αναδεικνύουν την rock μουσική. Δεύτερον, μέσα από την υποστήριξη και τη συνεργασία με εταιρείες παραγωγής live, δίνεται η δυνατότητα να έρθεις πιο κοντά με τον κόσμο και να αφουγκραστείς τον πραγματικό παλμό. Μεγάλο κίνητρο για εμάς. Υπάρχει έδαφος για νέους παραγωγούς και νέες προτάσεις ή μήπως έχουμε να κάνουμε με ένα «ετοιμοθάνατο» πεδίο; Ετοιμοθάνατο πεδίο δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει. Εφόσον υπάρχει η διάθεση, θα δημιουργείται πάντα νέο έδαφος. Άλλωστε εμείς, επιδιώκουμε πάντα το φρέσκο αίμα στον σταθμό. Ένα νέο πρόσωπο μπορεί να σου φέρει φρέσκιες ιδέες και το αποτέλεσμα είναι ακόμα καλύτερο, όταν γίνεται σε συνεργασία με κάποιον έμπειρο ραδιοφωνικό παραγωγό. Πού βρίσκεται η Πάτρα σε επίπεδο μουσικής παιδείας; Η Πάτρα βρίσκεται κοντά στην πρωτεύουσα και οι μουσικές επιρροές είναι πολλές. Προτού αφουγκραστούμε όμως κάτι νέο που έρχεται και μας εντυπωσιάζει, τότε εμφανίζεται κάτι ακόμα πιο φρέσκο με αποτέλεσμα να καλύπτει το προηγούμενο. Έτσι, δεν προλαβαίνει να ωριμάσει ώστε να το υποστηρίξουμε σωστά. Αυτό φαίνεται και στην διασκέδαση. Βέβαια, η μουσική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια μέσα από τις live σκηνές που ανθούν στη πόλη μας, δείχνει ότι ο κόσμος αντιλαμβάνεται διαφορετικά την μουσική. Εργάζεστε μαζί και για κοινό σκοπό. Αρμονία υπάρχει στην επαγγελματική σας σχέση; Πώς διαχειρίζεστε τις διαφωνίες; Τις διαφωνίες μας τις διαχειριζόμαστε με φασαρία σε γενικές γραμμές, χα, χα! Ok, έχουμε βρει τον μπούσουλα, λόγω των διαφορετικών αρμοδιοτήτων. Κανένας από τους δυο μας δεν εισχωρεί στον τομέα του άλλου. Ο ένας αναλαμβάνει την γενική διεύθυνση της λειτουργιάς του σταθμού, ενώ ο άλλος την εμπορική. Την Μεγάλη Εβδομάδα είναι αμαρτία να ακούμε μουσική; Personal Jesus by Depeche Mode T Tα αδέρφια Καρατζά σχετίζονται επίσης με τον επιχειρηματικό χώρο του Ομίλου Εταιριών Καρατζά, σε τομείς τεχνολογίας Electronic systems, και προϊόντων όπως Χυμούς Λακωνία. Ο Δημήτρης με πτυχίο Media και Δημόσιες Σχέσεις και η Κορίνα με Διοίκηση Επιχειρήσεων. Και οι δύο έχουν κάνει μεταπτυχιακές σπουδές σε MBA Marketing. Είναι ένας ολοκαίνουριος ξενώνας που διαθέτει 4 ευρύχωρα ανεξάρτητα studios και 2 κατοικίες µε σοφίτα. ιαθέτουν όλα τζάκι, εξοπλισµένη κουζίνα,τραπεζαρία,σαλονάκι,mini HI-fi, τηλεόραση, parking καθώς και όλες τις σύγχρονες ανέσεις που περιµένει κάποιος αντικρίζοντας τα 3 επιβλητικά κτίρια του συγκροτήµατος. Τους καλοκαιρινούς µήνες ο ξενώνας διαθέτει επίσης πισίνα και pool bar. Όλοι οι χώροι αποπνέουν µια ιδιαίτερη ζεστασιά, ενώ τα κυρίαρχα στοιχεία πέτρα και ξύλο ξεχασµένα από τον σύγχρονο κάτοικο της πόλης,δηµιουργούν ατµόσφαιρα ηρεµίας και επικοινωνίας. Το χωριό προσφέρεται για άφθονες βόλτες στα ανηφορικά δροµάκια του, δίνοντας στον επισκέπτη µια συναρπαστική και αναζωογονητική εµπειρία, ατενίζοντας τις κάθετες ορθοπλαγιές του Ερύµανθου. 24 ΠΕΤΡΙΝΑ ΘΕΟΧΑΡΗ Λεχούρι Καλαβρύτων Κιν: Τηλ: fax: site:

14 ΠΡΟΣΩΠΑ Ευτυχία Δήμου ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ, ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ Τζαζ: H αρχή των πάντων ΣΥΝΕΝΤΕΥξΗ ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: AΡΧΕΙΟ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΔΗΜΟΥ Πτυχίο κοινωνιολογίας, σπουδές στην κλασική, ηλεκτρική και ηλεκτρακουστική κιθάρα. Μεγάλωσε στην Κάτω Αχαΐα, προέρχεται από την πρωτεύουσα αλλά μετά τις σπουδές της μετακόμισε στην πόλη μας. Εδώ, δραστηριοποιείται με funk soul blues jazz μπάντες. Ιδιαίτερη φωνή, ποιητικός λυγμός και σπάνια ψυχή. Λάτρης της ποίησης, εξ' ού και η ενασχόλησή της με την στιχουργική. Εχει εργαστεί σε διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς της πόλης και αυτήν την περίοδο την απολαμβάνουμε σε εμφανίσεις της με τους Night & Day, ενώ η πρώτη δισκογραφική της δουλειά είναι στα σκαριά, οιωνίζοντας υπέροχα πράγματα για την εγχώρια σκηνή. Στο νέο της δίσκο ή ίδια υπογράφει στίχους και μουσική σε συνεργασία με τους εξαίρετους καλλιτέχνες Αντώνη Παναγόπουλο και Πάνο Παναγόπουλο, Χρήστο Γιούλη και Μαρία Κατριβέση. Η Ευτυχία Δήμου είναι η ευτυχία της τζαζ. Και μάλλον η δυστυχία εκείνων των «γκόλουμ» που την υποθάλπουν. Και ο Θεός έπλασε την τζαζ. Και μετά όλα τα άλλα. Συμφωνείς; Και ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο με την ανάγκη του για έκφραση. Η jazz σκηνή για τους ανθρώπους που την υπηρετούν, μοιάζει να είναι η αρχή των πάντων, στο περιβάλλον της, ο jazzman βρίσκει την ελευθερία που του δίνουν τα φτερά του αυτοσχεδιασμού, την απόλυτη μουσική έκφραση. Ιστορικά ωστόσο η jazz εμφανίζεται περίπου το 1900 στην Αμερική έχoντας αφρικανικές ρυθμικές και μελωδικές καταβολές, είναι η μουσική που εκφράζει τα λαϊκότερα κοινωνικά στρώματα, η Νέα Ορλεάνη και ο Μισισιπής κλυδωνίζονται ρυθμικά με τον αισθησιασμό της μαύρης μαγείας της jazz. Θα μπορούσε να είναι η αρχή των πάντων. Ποιο είναι το συναίσθημα αυτό που σε κυριεύει όταν την ώρα που εσύ τραγουδάς, κάποιος μπορεί απλά να τρώει την μπριζόλα του; Το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι, την καταναλώνει με όρεξη ή όχι; O άνθρωπος καλύπτει εκείνη τη στιγμή δύο βασικές του ανάγκες, την ανάγκη του για τροφή και διασκέδαση. Το βιολογικό του μέρος τον προστάζει να τραφεί, αλλά εκείνος καθότι είναι πνευματώδης, το κάνει με χάρη και στυλ ακούγοντας εκλεπτυσμένη μουσική, και αυτό είναι που τον κάνει να διαφέρει από τους φίλους του, που θα πήγαιναν για παράδειγμα σε μια απλή ψησταριά. Αν πάλι δεν την καταναλώνει την μπριζόλα με όρεξη, γιατί ας πούμε δεν πέτυχε το ψήσιμο αλλά παρ' όλα αυτά παραμένει, τότε η παραμονή του είναι ίσως δικό μου επίτευγμα και ΜΠΡΑΒΟ μου. Το κομμάτι αυτό που τραγουδώντας το, ανατριχιάζεις. Me and Bobby Mcgee. Κάθε φορά που το τραγουδώ όπως και κάθε φορά που το ακούω με την συγκλονιστική φωνή της αγαπημένης μου Janis Joplin ανατριχιάζω, ερωτεύομαι, συγκινούμαι. Για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο τα ένιωσα όλα αυτά από την πρώτη φορά που άκουσα αυτή την country μπαλάντα. Ήμουν νομίζω στα 13 και διένυα την classic rock φάση μου. Ομορφιά, φωνή, ταλέντο. Στην εποχή μας φτάνουν αυτά; Δεν θα μιλήσω για εμένα, παρ όλο που τα έχω όλα και είμαι μετριόφρων, χα, χα! Το ταλέντο είναι η πηγή, η φωνή είναι το μέσον και η ομορφιά είναι η βιτρίνα, αν είσαι εμπόρευμα χρειάζεσαι και τα τρία. Αν κάνεις τέχνη απλά χρειάζεσαι ό,τι απαιτείται για να εκφραστείς και να εκφράσεις. Όσο και αν προσπαθούν οι marketers να μας πείσουν ότι πρέπει να έχεις το «πακέτο» τους, οι πραγματικοί καλλιτέχνες αναδεικνύονται στο κοινό μέσα από μια δική τους συνθήκη που τους καθιερώνει ως ξεχωριστούς στις καρδιές των ανθρώπων. Αν γύριζες το χρόνο πίσω, ποια θα ήθελες να είσαι; Η Joan Baez. Οι λόγοι είναι απλοί: Ζει ακόμη και έχει κάνει τουλάχιστον 30 δίσκους! Εντάξει, σας κάνω πλάκα, αλλά είναι και αυτό. Η Joan Baez ήταν και είναι μια υπέροχη φωνή, μια εύστοχη στιχουργός, που εκφράζει τον αγώνα της για τα ανθρώπινα δικαιώματα με ρομαντισμό, μαχητικότητα και υπερηφάνεια. Όταν τραγουδάει εμπνέει και εκφράζει κινήματα με υψηλούς στόχους και ιδανικά. Πώς αντιλαμβάνεσαι το θείο δράμα; Βιώνοντας τη βαρβαρότητα του ανθρώπινου είδους, ο Ιησούς είπε μια φράση που για εμένα αποτελεί το επισφράγισμα του θείου δράματος: «Άφες αυτοις, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» Έτσι, οδήγησε την ανθρωπότητα στην πραγματική ανάσταση. Τ 26 27

15 ΙΣΤΟΡΙΑ Η στήλη της μοναδικής Εύας Παπαγγελούτσου. «Παλμοί αναστάσεως» με αναφορά στις ανεπούλωτες πληγές των σεισμών του 1953 σε Κεφαλονιά και Ζάκυνθο Το πάσχα των πατρινών τις δεκαετίες του 1950, 1960 και 1970 Την Κυριακή του Πάσχα η Παναχαϊκή αγωνίζεται με την «ισχυροτάτην αθηναϊκή ομάδα ΑΣΤΗΡ Αθηνών και θα προσφέρουν εις τους θεατάς ένα συναρπαστικόν θέαμα» Η περίοδος του Πάσχα κατά τις δεκαετίες του 1950, του 1960 και του 1970 χαρακτηριζόταν από πολιτικές εξελίξεις που διαδέχονταν η μία την άλλη, προκαλώντας διαρθρωτικές αλλαγές στα καθεστώτα, το status quo και δη τις ζωές των ανθρώπων. Ο Ψυχρός Πόλεμος του 50, οι εσωτερικές πολιτικές συγκρούσεις και η δικτατορία του 60, η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και οι συνέπειές της τη δεκαετία του 70, ήταν τα πιο βαρυσήμαντα γεγονότα της εποχής. Παράλληλα, ο κινηματογράφος ανθούσε τόσο σε επίπεδο ελληνικών όσο και διεθνών παραγωγών, η καρδιά της διασκέδασης χτυπούσε δυνατά σε κοσμικά κέντρα της εποχής με ζωντανές ορχήστρες, ενώ ο αθλητισμός προήγαγε πάντα το μήνυμα της άμιλλας και της αλληλεγγύης αναδεικνύοντας εκείνη την πλευρά του ανθρώπου, που παρά τις δυσκολίες επιβίωνε, αναπτυσσόταν, θριάμβευε. Δεν είναι λίγες οι μνήμες των γεμάτων γηπέδων σε ματς της Παναχαϊκής και του Ολυμπιακού Πατρών. Στην αγορά πάλι, οι αναλογίες των τροφίμων ήταν επαρκείς αλλά η κατανάλωση ήταν εξαιρετικά μειωμένη, όπως και σήμερα. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις παραλάμβαναν «καμένη γη», μετέβαιναν σε πολιτικές μεταρρυθμίσεων και οι Κινέζοι εκτόξευαν δορυφόρους στο διάστημα. Μια ιστορία πλούσια, πολυδιάστατη, με τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις της. Ανατρέχουμε σε πικάντικα δημοσιεύματα του παρελθόντος και ανακαλύπτουμε πως η ιστορία, επαναλαμβάνεται. Στο ΙΝΤΕΑΛ: «Σήμερον και αύριον, ο νέος θρίαμβος της ελληνικής παραγωγής: Γκόλφω. Με τους Αντιγόνη Βαλάκου, Γ. Γληνό, Χατζηχρήστο και Μίμη Φωτόπουλο» Πρωθυπουργός ο Αλέξανδρος Παπάγος. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ο εκ Δίβρης Στέφανος Στεφανόπουλος ο οποίος δηλώνει ότι το κόμμα του «παρέλαβε ερείπια, παρά δε τας θεομηνίας, φέρει εις πέρας το έργο του». Πρωτοσέλιδο ποίημα από το «Κεντρί» αφιερωμένο στον Γεώργιο Παπανδρέου Στο ΡΕξ: «Δημήτριος και Μεσσαλίνα (Έγχρωμον). Το μεγαλείον της αιωνίας πόλεως και η οργιώδης αυλή του εστεμμένου τέρατος Καλιγούλα» «Μια αστυνομική επιτυχία: Ανεκαλύφθη σπείρα παραγωγής και εμπορίας χασίς. Εις τον Προσφυγικόν Συνοικισμόν οδός Πόντου 8 ανεύρον εις την καπνοδόχον ποσότητα γραμμαρίων χασίς» Στο ΑΣΤΥ: «Θεοδώρα: Η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου. Η ταπεινή γυναίκα του λαού. Προσκύνημα όλων των Ελλήνων το ελληνικής υποθέσεως μνημειώδες μεγαλούργημα» Στην ΑΙΓΛΗ: «Μανταλένα η αμαρτωλή. Μια γιγαντομαχία της σάρκας με την ψυχή» «Επάρκεια εις όλα τα είδη παρετηρήθη εις την Πασχαλινήν αγοράν των Πατρών. Ιδιαιτέρα κίνησις παρετηρήθη περί την αγοραπωλησίαν των αμνών» 28 29

16 Πρωθυπουργός ο Κ. Καραμανλής. Ο Ψυχρός Πόλεμος στο αποκορύφωμά του. Υπουργός των Εξωτερικών ο Ε. Αβέρωφ «προέβη εις διάβημα προς τον Ρώσον πρεσβευτήν κ. Σεργκέγιεφ» Ο πρωθυπουργός ο Κ. Καραμανλής στη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα που το 1948 είχαν προσαρτηθεί στην Ελλάδα Πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. «Αθήναι: Η Ελλάς ανέστειλε την συμφωνία μη θεωρήσεως των διαβατηρίων με την Τουρκίαν» - «Άγκυρα: Η Τουρκία θα ανακινήση εις το εξ υπουργών Συμβούλιον του ΝΑΤΟ το θέμα της παραδόσεως υπό της Ελλάδος εις την Κύπρον όπλων» - «Λευκωσία: Η εφημερίς Εθνική, όργανον του στρατηγού Γρίβα, διατυπώνει σήμερον σοβαράς επικρίσεις κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου» «Εις παγκόσμιον κλίμακα η αντίδρασις δια τον διωγμόν του Πατριαρχείου και ομογενών» «Ο φόβος της γενικής εξεγέρσεως των μαύρων της Νοτίου Αφρικής υπεχρέωσε την Κυβέρνησιν να εντείνη τα καταπιεστικά μέτρα. Αδιαχώρητον πλέον εις τα φυλακάς» «Η Παναχαϊκή αντιμετωπίζει σήμερον τον ισχυρόν Παναιγιάλειον εις το στάδιον. Ο Ολυμπιακός κατά Απόλλωνος Καλαμών» «Η Διεύθυνσις του Κέντρου ΤΑ ΧΕΛΙΔΟ- ΝΙΑ (Ιτιές), μη φεισθείσα εξόδων, παρουσιάζει μια από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές εκπλήξεις, το περίφημο Καλαματιανό λαϊκοευρωπαϊκό μουσικό συγκρότημα» «Πάψανε από χθες το βράδυ να βελάζουν τα αρνιά μια και έγιναν μαγερίτσα και κοκορέτσι και αρχίσαμε το βέλασμα οι άνθρωποι. Τα αρνιά συνήθως βελάζουν, όταν είναι νηστικά. Μεις βελάζουμε όταν είμαστε ντερλικωμένοι». Του «Πελοποννήσιου» Γιάννη Καραλή «Πολύ περιωρισμένη η αγοραστική κίνησις λόγω υπερτιμήσεως των ειδών. Ενώ οι μισθοί και τα ημερομίσθια παραμένουν εις τα αυτά επίπεδα, αι τιμαί των ειδών πρώτης ανάγκης ηυξήθησαν σημαντικώς.» «Περί την 6ην μ.μ. χθες, αφίκετο ενταύθα ο επιφανής συμπολίτης, αρχηγός του Κόμματος Δημοκρατικών Φιλελευθέρων κ. Γεώργιος Παπανδρέου. Συνωδεύετο υπό του υιού του, Ανδρέου, καθηγητού του Πανεπιστημίου» «Εξερράγη επανάστασις κατά του Φιντέλ Κάστρο εν Κούβα» Οι κινηματογράφοι της Πάτρας «σήμερον και αύριον»: ΡΕξ: Η σκλάβα της Ανατολής με την Αννίτα Έκμπεργκ, ΙΝΤΕΑΛ: Τα απόρρητα της κρεβατοκάμαρας με τον Ροκ Χάτσον, ΑΣΤΥ: Τα Ντερβισόπαιδα με τον Κώστα Χατζηχρήστο, ΠΑΛΛΑΣ: Γη ποτισμένη με ιδρώτα Οι κινηματογράφοι της Πάτρας «σήμερον και αύριον»: ΡΕξ: Αλέξης Ζορμπάς με τους Άντονυ Κουήν Ειρήνη Παππά», «ΙΝΤΕΑΛ: Η κίτρινη ρολλς ρόυς με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν», «ΑΤΤΙΚΟΝ: Η δική σου μοίρα με σέρνει με την Μάρθα Βούρτση». «Ο αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Κανελλόπουλος θα επισκεφθή αύριον τους στρατώνας των Αθηνών.» Στου «Κρεμανταλά» «Πάσχα με την ορχήστρα του Σ. Στόλλα» «Ο υπουργός των Οικονομικών κ. Μητσοτάκης δια συνεντεύξεώς του δημιουργεί θέματα εις την κυβέρνησιν Παπανδρέου.» 30 31

17 Χρονογράφημα του Γιάννη Βουλδή στη σειρά «Από τον κύκλο της ζωής». Το 1970 ήταν στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας Πρωθυπουργός ο Κ. Καραμανλής. «Συνομιλίας διά το μέλλον της Κύπρου: Πλήρης διαφωνία εις Βιέννην» «Κοσμικόν κέντρον 21. Προς Κλάους. Αλλαγή προγράμματος με μπουζούκι τον Μπάμπη Γκολέ» «Πρακτορείον κρατικών λαχείων: Γωνιά του Βιβλίου. Αγίου Νικολάου 32» «ΤΕΛ ΑΒΙΒ: Ισραηλινά αεροπλάνα κατέρριψαν δύο σοβιετικής κατασκευής αιγυπτιακά βομβαρδιστικά» τα οποία «επέστρεφον εις τας βάσεις των εξ επιδρομής, την οποίαν είχον διενεργήσει» «ΑΚΤΑΙΟΝ: Έναρξις σήμερον Κυριακή του Πάσχα υπό νέαν διεύθυνσιν των κ.κ. Σούλη και Ανδρέα Μπακόπουλου» Οι κινηματογράφοι της Πάτρας «σήμερον, αύριον και μεθαύριον»: «ΡΕξ: ΠΑΤΤΟΝ, ο θρύλος της Νορμανδίας», «ΑΣΤΥ: Μέγας Αλέξανδρος», «ΑΤΤΙΚΟΝ: Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο με την Ζωή Λάσκαρη και τον Γιάννη Φέρτη», «ΠΑΝΘΕΟΝ: Οι γύπες πετούν χαμηλά με τον Κλιν Ηστγουντ και την Σίρλεϋ Μακ Λέην» Η στήλη της Εύας Παπαγγελούτσου. «ΠΑΣΧΑ!: Θα ήταν δύσκολο να νιώση κανείς το Πάσχα χειμώνα. Η άνοιξη είναι εκείνη που δίνει έμπρακτη τη βεβαίωση της Ανάστασης» «Με απόφασιν της κυβερνήσεως: Η Κυριακή του Πάσχα εργάσιμος εις την Ρωσίαν. Δυσφορία χριστιανών» «Εκλεκταί αγοραί από εκλεκτά καταστήματα»: Ρεκλάμες της εποχής «Ανατόλια: Καθαρισμός φύλαξις χαλιών - φλοκωτών» «Χονγκ Κονγκ: Οι Κινέζοι εξετόξευσαν δορυφόρον στο διάστημα. Ο δορυφόρος πραγματοποιεί μίαν περιφοράν πέριξ της γης ανά 114 λεπτά της ώρας» «Το αίμα ρέει εις την άσφαλτον: Δύο Πασχαλινά τροχαία δυστυχήματα» 32 33

18 ΣΥΝΕΝΤΕΥξΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΝΑ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: AΡΧΕΙΟ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ Όπως μας ανέφερε ο κ. Καραπάνος, οι συνθήκες εργασίας είναι πολύ καλές και τα νοσοκομεία οργανωμένα. Βέβαια αν και το ωράριο εργασίας είναι 8ωρο κανένας γιατρός δεν φεύγει εάν δεν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα της κλινικής, έστω κι αν απαιτήσει 12ωρη παραμονή στο νοσοκομείο Λεωνίδας Καραπανος Βλέμμα στραμμένο στην πατρίδα Έχοντας πάντα το βλέμμα της ψυχής τους στραμμένο στην Ελλάδα μία ομάδα νέων Ελλήνων και Κυπρίων γιατρών που βρέθηκε για εκπαιδευτικούς λόγους στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας, δημιούργησε τη «Γένεσις». Μία Ένωση που αποτελεί καρπό των δυσκολιών που αντιμετώπισαν όταν οι ίδιοι μετανάστευσαν στη Γερμανία κι έτσι θέλησαν να βοηθήσουν τους συναδέλφους τους που μπαίνουν στην ίδια διαδικασία. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές αυτής της προσπάθειας ένας Πατρινός, ο Λεωνίδας Καραπάνος, ειδικευόμενος Ουρολογίας και μέλος του Δ.Σ., καθώς και τρεις απόφοιτοι της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών. Πρόκειται για τους: Δρ. Σταμάτη Κιούφη ειδικευόμενο καρδιολόγο πρόεδρο της Ένωσης, Ιωάννη Γιαννακόπουλο ειδικευόμενο ορθοπαιδικό και αντιπρόεδρο της Ένωσης και Θεόδωρο Καραγιώτη ειδικευόμενο ουρολόγο μέλος του Δ.Σ.. Ο Λεωνίδας Καραπάνος που είναι γιος δύο γνωστών και αγαπητών εκπαιδευτικών της πόλης μας του Κώστα Καραπάνου και της Καίτης Καραντώνη, αποκαλύπτει τη φιλοσοφία και τους σκοπούς ενός εξαιρετικά φιλόδοξου και καινοτόμου Συλλόγου, Παράλληλα μας μιλάει για την ζωή στην Γερμανία, τις δυσκολίες και το όραμα για μια υγιέστερη Ελλάδα. Ποιες ήταν οι ανάγκες που σας οδήγησαν στη δημιουργία αυτής της Ένωσης; Από το 2011, ο αριθμός των Ελλήνων ιατρών, που έφθασαν στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας (N.R.W.), το πιο πυκνοκατοικημένο της Γερμανίας, για έναρξη ή συνέχιση ειδικότητας αυξανόταν ραγδαία. Βιωματικά διαπιστώσαμε την αναγκαιότητα σύστασης ενός επίσημου φορέα Ελλήνων ιατρών που εργάζονται ή επιθυμούν να εργαστούν στο N.R.W., μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με κύριους στόχους: - Την παροχή πληροφοριών για την ένταξη των νέων ιατρών στο γερμανικό ιατρικό, φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα (επιλογή κατάλληλου κέντρου γρήγορης και σωστής εκμάθησης ή τελειοποίησης της γερμανικής γλώσσας, δικαιολογητικά- εξετάσεις άδειας άσκησης επαγγέλματος, αναγνώριση χρόνου ειδικότητας από και προς την Ελλάδα, στρατολογικά θέματα, ιδιωτική ασφάλιση περίθαλψης- πρόσθετης συνταξιοδότησης κ.τ.λ.). - Τη σύσφιξη των επιστημονικών και κοινωνικών σχέσεων μεταξύ μας, ιδιαίτερα αναγκαία για συναδέλφους που εργάζονται σε νοσοκομεία μικρών πόλεων ή και χωριών, με την πραγματοποίηση συναντήσεων-εκδηλώσεων-διαλέξεων μέσω των οποίων προάγεται η σφαιρική επιστημονική μας κατάρτιση, η διατήρηση της ελληνικής μας ταυτότητας και κουλτούρας και αναπτύσσονται φιλικές σχέσεις. - Τη δημιουργία επαφών με άλλους ελληνικούς και γερμανικούς ιατρικούς συλλόγους, πανεπιστημιακές οργανώσεις ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία κλειστής ελληνικής ιατρικής κοινότητας. - Την παροχή βοήθειας προς την πατρίδα μας, η οποία δοκιμάζεται λόγω της οικονομικής κρίσης, με την ενίσχυση κοινωνικών ιατρικών δομών και φιλανθρωπικών συλλόγων. - Την παροχή ιατρικής ενημέρωσης στις ελληνικές κοινότητες του κρατιδίου N.R.W. Τη μελλοντική ανάδειξη του συλλόγου σε επίσημο συνομιλητή για την Ελλάδα και τη Γερμανία σε όλες τις διαδικασίες για τη βελτιστοποίηση του συστήματος υγείας. Δημιουργια και στοχοι του συλλογου γένέσισ Πόσα μέλη αριθμεί η ελληνική ιατρική κοινότητα της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας; Βάσει επίσημης στατιστικής έρευνας του Οκτωβρίου του 2014, η ελληνική ιατρική κοινότητα στο N.R.W. αριθμεί μέλη. Ο αριθμός αυτός βέβαια έχει ήδη κατά πολύ ξεπεραστεί καθώς καθημερινά καταφθάνουν νέοι Έλληνες και Κύπριοι ιατροί ανειδίκευτοι αλλά και ειδικευμένοι προς αναζήτηση εργασίας. Σε ποιο βαθμό έχετε καταφέρει να πετύχετε τους σκοπούς της ιδρύσεώς σας, μέχρι σήμερα; Ο «Γένεσις» ( είναι νεοσύστατος σύλλογος καθώς η άδεια ίδρυσής του εκδόθηκε το Δεκέμβριο του 2014 και η επίσημη παρουσίασή του πραγματοποιήθηκε στις 31 Ιανουαρίου2015 στο δημαρχείο του Düsseldorf. Βάσει του καταστατικού μας το 25% της ετήσιας συνδρομής των μελών του συλλόγου εμβάζεται στο ΚΙΦΑ (κοινωνικό ιατρείο-φαρμακείο Αθηνών) και το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων μας στο «Χαμόγελο του Παιδιού». Επιπλέον έχουμε έρθει σε επαφή με γερμανικά νοσοκομεία και εταιρείες προκειμένου να μας παραχωρηθεί υλικοτεχνικός εξοπλισμός- που εδώ αντικαθίσταται σε τακτικά χρονικά διαστήματα πολύ πριν τη λήξη του χρόνου ζωής τους και φάρμακα για την υποστήριξη ελληνικών ιατρικών δομών. Έχουμε ήδη εξασφαλίσει τη συμμετοχή 10 ιατρών Ελλήνων, Γερμανών και Ούγγρων σε εθελοντικό πρόγραμμα μηνιαίας εργασίας στο ΚΙΦΑ. Έχουμε ήδη μια πλούσια κοινωνική δράση με οργάνωση σε μηνιαία βάση επιμορφωτικών ιατρικών ημερίδων διαφορετικών ειδικοτήτων από μέλη του συλλόγου στο ελληνικό ενοριακό κέντρο του Düsseldorf με σκοπό την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της τοπικής ελληνικής κοινότητας σε ορθοπαιδικά, ουρολογικά, καρδιολογικά κ.λπ. θέματα. Επίσης την περίοδο των αποκριών οργανώσαμε καρναβαλική μουσική εκδήλωση με αθρόα συμμετοχή στο Düsseldorf. Το τελευταίο Σάββατο του Μαρτίου διοργανώσαμε «Ημέρα Μουσείου» με ομαδική ξενάγηση σε μουσείο του Düsseldorf και στις 20/3 ρεμπέτικη βραδιά. «η έλλαδα έιναι βαθια ριζωμένη στην υπαρξη μου» Εσείς πόσα χρόνια είστε στη Γερμανία και τι προβλήματα αντιμετωπίσατε; Στην Κολωνία βρίσκομαι 4,5 χρόνια. Η κύρια δυσκολία που αντιμετώπισα αφορούσε τη χρήση της γερμανικής γλώσσας στην καθημερινή επαφή τόσο με συναδέλφους και ασθενείς όσο και με διοικητικούς φορείς. Αυτό με ανάγκασε να παρακολουθήσω για 2,5 μήνες μαθήματα, 6 ωρών την ημέρα, σε κατάλληλο φροντιστήριο αν και στην Ελλάδα είχα ήδη διδαχθεί γερμανικά για 3 χρόνια. Έτσι απέκτησα σχετική γλωσσική ευχέρεια. Ενώ η επάρκεια της γλώσσας επιτεύχθηκε με το πέρασμα του χρόνου. Είχα την καλή τύχη, στην Κολωνία να βρίσκεται ήδη συμφοιτητής μου και φίλος μου, με τον οποίο συγκατοίκησα και ο οποίος με βοήθησε στην ένταξή μου στο γερμανικό ιατρικό σύστημα και στην αντιμετώπιση γραφειοκρατικών διαδικασιών. Άλλη δυσκολία ήταν η προσαρμογή μου στο βαρύ και βροχερό κλίμα, η οποία επιτεύχθηκε με το πέρασμα του χρόνου και την καλή ποιότητα ζωής. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να φύγετε από την Ελλάδα; Σκοπεύετε να επιστρέψετε; Μετά την αποφοίτησή μου από την Ιατρική Σχολή Πατρών τον Ιούνιο του 2009 και την εκπλήρωση των στρατιωτικών μου υποχρεώσεων, βρέθηκα αντιμέτωπος με μια αναμονή 2 χρόνων για την έναρξη του πρώτου μέρους (γενική 34 35

19 Μεταξύ των πρωτεργατών αυτής της προσπάθειας και οι απόφοιτοι της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών, Ιωάννης Γιαννακόπουλος (αντιπρόεδρος) και Σταμάτης Κιούφης (πρόεδρος) οι οποίοι κατάγονται από την γειτονική Ηλεία Εκτός από την διοργάνωση των επιστημονικών εκδηλώσεων στο πρόγραμμα είναι και οι ελληνικές βραδιές με μουσική, χορό και πολύ κέφι χειρουργική) της ειδικότητάς μου σε μικρό επαρχιακό νοσοκομείο με άδηλο το χρονικό σημείο έναρξης του δεύτερου μέρους (ουρολογία). Θέλοντας άμεση επαφή με την ειδικότητα της επιλογής μου, κατευθύνθηκα στη Γερμανία καθώς το γερμανικό ιατρικό/νοσοκομειακό σύστημα έχει διεθνώς αναγνωρισμένη ποιότητα και κύρος και διαθέτει την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή για μοντέρνες χειρουργικές τεχνικές και οικονομικούς πόρους για ιατρική έρευνα. Μπορεί η εργασία μου εδώ να εξασφαλίζει άρτια επιστημονική κατάρτιση και οικονομική δυνατότητα μιας άνετης και ποιοτικής ζωής, όμως η Ελλάδα είναι βαθιά ριζωμένη στην ύπαρξή μου και θα ήθελα ως ειδικευμένος ιατρός να εργαστώ στην πατρίδα αρκεί να μπορώ να εξασφαλίσω αξιοπρεπή διαβίωση σε ένα αξιοκρατικό περιβάλλον, που θα επιτρέπει τη συνεχή επιστημονική μου εξέλιξη και επιμόρφωση. «οι έλληνέσ Δέν αντιμέτωπιζονται μέ καχυποψια» Είστε ικανοποιημένος από τις συνθήκες εργασίας σας; Πώς σας αντιμετωπίζουν οι Γερμανοί δεδομένης της τεταμένης σχέσεως που υπάρχει αυτή τη στιγμή μεταξύ Ελλάδα και Γερμανίας; Ακούτε αρνητικά σχόλια; Οι συνθήκες εργασίας είναι πολύ καλές. Τα νοσοκομεία είναι καλά οργανωμένα, με πολύ καλή υλικοτεχνική υποδομή και το ιατρικό επάγγελμα ασκείται σε απόλυτα ασφαλές περιβάλλον. Επίσημα ισχύει η 8ωρη καθημερινή εργασία αλλά κανένας ιατρός δεν φεύγει αν δεν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα της κλινικής (έστω και αν αυτό απαιτήσει 12ωρη παραμονή στο νοσοκομείο). Υπάρχουν καλές αμοιβές που εξασφαλίζουν ποιοτική διαβίωση και δίνονται συνεχώς ευκαιρίες επιμόρφωσης. Οι Γερμανοί συνάδελφοι μας αντιμετωπίζουν ως ισάξιους ιατρούς/επιστήμονες έχοντας επίγνωση της ποιότητας του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος καθώς και εμπειρία από προηγούμενες συνεργασίες τους με Έλληνες συναδέλφους. Η επάρκεια γνώσης, η εργατικότητα, το ήθος και το φιλότιμο των ελλήνων συναδέλφων είναι ευρέως αναγνωρισμένα στους γερμανικούς ιατρικούς κύκλους και πάρα πολλοί διευθυντές κλινικών είναι θετικά προδιατεθειμένοι στην πρόσληψη Ελλήνων, με προϋπόθεση μια επαρκή γνώση της γερμανικής γλώσσας. Φυσικά όμως στην καθημερινότητα βιώνει κανείς και περιπτώσεις αρνητικών σχολίων, καχυποψίας μέχρι και χλευασμού, καθώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν μία επιεικώς επικριτική αν όχι εχθρική και μεμονωμένα σατιρική στάση απέναντι στην ελληνική οικονομία και την εκάστοτε κυβέρνηση. Πάντως πρέπει να τονίσω ότι πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, εκτός του εργασιακού μας χώρου κυρίως από άτομα με παρωπίδες και χωρίς κριτική ικανότητα. Η πλειονότητα των συναδέλφων καθώς και γενικότερα των καλλιεργημένων Γερμανών δεν αντιμετωπίζει τους Έλληνες με καχυποψία ή εχθρότητα, αντίθετα συμπάσχει για τις δυσκολίες του ελληνικού λαού λόγω των μέτρων λιτότητας και της ανεργίας. «έυχη για ένα έλληνικο πέριβαλλον αξιοκρατικο και Δημιουργικο» Τι θα λέγατε ως νέος επιστήμονας, που αναγκάστηκε να μεταναστεύσει, στην ελληνική Πολιτεία για όλο αυτό το επιστημονικό δυναμικό που χάνει συνεχώς; Έχω επίγνωση, ότι στη δεινή οικονομική θέση που βρίσκεται η πατρίδα μου αυτήν τη στιγμή δεν μπορεί να προσφέρει αξιοπρεπή εργασία σε όλο το πολυπληθές επιστημονικό της δυναμικό. Όσοι αποφασίσαμε να εργαστούμε και να εξελιχθούμε στην αλλοδαπή πιστεύουμε ότι η Ελληνική Πολιτεία δεν χάνει οριστικά επιστημονικό δυναμικό. Μπορεί σε αυτήν τη συγκυρία το δυναμικό αυτό να προσφέρει το μόχθο και την πνευματική του ακμή σε άλλες χώρες, έχει όμως το βλέμμα της ψυχής του προσηλωμένο στην πατρίδα, προσπαθεί να την βοηθήσει με κάθε δυνατό τρόπο και το μόνο που μπορεί να της πει είναι ότι εύχεται γρήγορα τα οικονομικά προβλήματα να ξεπεραστούν και να δοθεί, σε όσους το επιθυμούν, η δυνατότητα επιστροφής και απασχόλησής τους σε ένα αξιοκρατικό και δημιουργικό περιβάλλον. T 36

20 Η ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΛΚΟΥΝΙΑ ΤΗΣ Έθιμα της Λαμπρής στην Πάτρα του 19ου αιώνα ΑΠΟ ΤηΝ ΜΑΡίΑ ΦωΤίΟυ Ο περιηγητής Ουίλιαμς που βρέθηκε το Πάσχα του 1817 στην Πάτρα, περιέγραψε τους πυροβολισμούς στον αέρα, ως μέρος της γιορτής. Όχι μόνο ντουφεκιές, αλλά και αυτοσχέδια εκρηκτικά τα Χαλκούνια έπεφταν τις ημέρες του Πάσχα στην Πάτρα του 19ου αιώνα. Το έθιμο του χαλκουνοπόλεμου γινόταν, κυρίως, τη Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο. Σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο, στην Πάτρα έχουν αναφερθεί πολλοί θάνατοι, τραυματισμοί και συμπλοκές με αστυνομικούς που προσπαθούσαν να το εμποδίσουν. Το 1884 χρειάστηκε η επέμβαση του στρατού και το 1891 δεν έγινε καθόλου Ανάσταση στην Παντάνασσα, αφού αυτό ήταν αδύνατο από τα χαλκούνια που έπεφταν. Το έθιμο αυτό ήταν πολύ διαδεδομένο και στην υπόλοιπη Αχαΐα. Σε άρθρο της εφημερίδας ΣΚΡΙΠ το 1902 (9 Απριλίου) αναφέρεται ότι στη Δύμη ο εισαγγελέας έδωσε εντολή στον αστυνόμο να συλλάβει έναν πολίτη με χαλκούνι, επειδή απαγορευόταν, και αυτός αρνήθηκε με περιφρονητικό τρόπο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ρήξη μεταξύ δικαστικών και αστυνομικών αρχών της Αχαΐα. Χαλκούνια και πυροβολισμοί τις ημέρες του Πάσχα καταγράφονται στα ρεπορτάζ των τοπικών εφημερίδων μέχρι και την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα. O EΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Σύμφωνα με το ορθόδοξο τυπικό, το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα γίνεται ο εσπερινός της Αγάπης. Στην «παλιά» Πάτρα, μετά την ακολουθία έκαιγαν ένα ανδρίκελλο του Ιούδα που ήταν κρεμασμένο μπροστά από τον ναό και γεμισμένο με εκρηκτικές ουσίες. Σύμφωνα με τον Ν. Ε. Πολίτη (Πατρινολογήματα Β, 2004) πρόκειται για παμπάλαιο έθιμο που καταργήθηκε το 1855 από τον αρχιεπίσκοπο Πατρών και Ηλείας Μισαήλ, εμφανίστηκε ξανά το 1880 και πάλι καταργήθηκε το 1920, από τον Μητροπολίτη Αντώνιο, και «εντούτοις σποραδικά εμφανιζόταν και αργότερα». Και αν στα νεότερα χρόνια η «Λαμπρή» είναι μέρα «εξόδου» από την πόλη, ίσως δεν ίσχυε το ίδιο και στις αρχές του 20ού αιώνα. Την Κυριακή του Πάσχα του 1902, όπως διαβάζουμε στον «Νεολόγο», σημειώθηκε ατύχημα (ευτυχώς χωρίς θύματα) με σύγκρουση 2 συρμών του τραμ, που προκλήθηκε λόγω μεγάλου αριθμού επιβατών, γεγονός που αποδεικνύει ότι πολλοί Πατρινοί βρίσκονταν στην πόλη εκείνη την ημέρα. ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΙΣΑΓΙΑ ΓΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ Ο Κ. Ν. Τριανταφύλλου, στο «Λεξικό» του, αναφέρει ότι τη Δευτέρα του Πάσχα οι Πατρινοί συνήθιζαν να πηγαίνουν στο νεκροταφείο της «Αγιαλεξιώτισσας», όπου τελούσαν τρισάγια στους τάφους των προσφιλών τους νεκρών και στη συνέχεια διασκέδαζαν στις γύρω ταβέρνες, ενώ την επόμενη μέρα (Τρίτη του Πάσχα) ανηφόριζαν στο Γηροκομειό για προσκύνημα και γλέντι στην εξοχή 38 39

21 Αν δε μυρίσει μπαρούτι ο Ρωμηός 40 Η θεία Γαζία πήγε χτες το βράδυ στην εκκλησία, όπως προχτές και αντιπροχτές που πάει και πρωί και βράδυ και γυρίζει σπίτι μετά και ψέλνει τα τραγούδια που ακούει και μάλιστα χτες είπε πως ακολούθησε την περιφορά του επιταφίου της Παντάνασσας κι όταν ο επιτάφιος της Παντάνασσας συναντήθηκε με τον επιτάφιο του Αγίου Νικολάου, βρήκε μία παλιά της συμμαθήτρια από το παρθεναγωγείο που πήγαινε πίσω από τον επιτάφιο του Αγίου Νικολάου και τότε άφησε τον επιτάφιο της Παντάνασσας και πήγε με τον επιτάφιο της συμμαθήτριάς της και όλο το πρωί έλεγε και ξαναέλεγε πόσο ωραία περάσανε. Μετά κλειδώθηκε στο δωμάτιό της και τραγουδούσε οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού. (Κ. Ντελόπουλος, Ο Άκης και οι άλλοι, 1997) Τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου το μήνυμα της Ανάστασης του Χριστού γινόταν δεκτό με εκρήξεις χαλκουνιών και πυροβολισμούς. «Ο Ρωμηός, αν δεν μυρίσει μπαρούτη, δεν καταλαβαίνει Ανάσταση» - έγραψε ο Μάκης Αθανασίου. Πραγματικά δεν πρόφθανε να πει ο παππάς το πρώτο «Χριστός Ανέστη» και με το Χρ έπεφτε το πρώτο χαλκούνι και ακουόταν το σύνθημα «φωτιά στη φωτιά». Σήμαινε κάθε νέο χαλκούνι να ανάβεται από άλλο αναμμένο που ήταν έτοιμο να εκραγεί. (Ν. Ε. Πολίτης, Πατρινολογήματα Β, 2004) Αγάπη: Ο εσπερινός της Κυριακής του Πάσχα. Εις τον ναόν Αγ. Ανδρέου μετεπαναστατικώς ιερούργει ο αρχιερεύς ερχόμενος εν πομπή εκ του παρακειμένου αρχιεπ. Οικήματος. Μέχρι τελών ΙΘ αι. εκαίετο κρεμασμένον προ του ναού ανδρείκελλον του Ιούδα απαγχονιζομένου, πλήρες εκρηκτικών ουσιών. (Κ. Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών Α, 1995)

22 ΘΕΜΑ AΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: MENEΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΑΤΟΣ To μαύρο που λατρέψαμε «Μήπως το έχετε και σε βινύλιο;». Η συγκεκριμένη φράση χωρίς κανέναν ενδοιασμό αρχίζει να ακούγεται ξανά όλο και περισσότερα στα πατρινά δισκοπωλεία. Όχι, δεν πρόκειται για κάποια συνήθεια για λόγους φετιχιστικούς, αλλά για ουσιώδη στροφή των φιλόμουσων στο βινύλιο, που έχει αποκτήσει το δικό του μερίδιο στην αγορά. Και όμως, ενώ το cd είχε θεωρηθεί ο «βασιλιάς» στην πιστότητα του ήχου, στην πράξη αποδείχτηκε ότι ο θρόνος του δεν είχε διάρκεια. Τι είναι εκείνο που έχει κάνει τους λάτρεις της μουσικής να αγοράζουν το βινύλιο, το οποίο σημειωτέον είναι σαφώς πιο ακριβό από το cd, παρότι η τεχνολογία έχει κάνει άλματα στον τομέα αναπαραγωγής ήχου; O γλυκός ήχός πόυ κάνει τή διάφόρά «Το βινύλιο έχει γλυκό ήχο και είναι σαφώς πιο ζωντανό σε σχέση με το CD. Οι πελάτες που ζητούν να αγοράσουν βινύλιο είναι συγκεκριμένοι. Μπορεί να είναι περιορισμένος αριθμός, αλλά θα αγοράσουν φανατικά. Η πλειονότητα επιλέγει να αγοράσει δίσκους βινυλίου συγκροτημάτων ροκ και καλλιτέχνες της τζαζ. Για τα άλλα είδη έχει παίξει σημαντικό ρόλο το διαδίκτυο, γιατί δίνει την δυνατότητα να κατεβάσεις κομμάτια. Κάποτε, μάλιστα, μου ζητούσαν κλασσική μουσική σε βινύλιο, σήμερα όμως δεν υπάρχει η ίδια τάση. Μάλιστα είχε ιδρυθεί και Λέσχη Φίλων Κλασικής Μουσικής.» εξηγεί ο κ. Φώτης Φωκάς, του δισκοπωλείου «Musical» στη Ρήγα Φεραίου. Η επανέκδοση των βινυλίων ήταν απόφαση των ίδιων των δισκογραφικών εταιρειών. Στην παρούσα φάση πρόκειται για επανεκδόσεις παλιών δίσκων, που έγραψαν λαμπρή πορεία στις πωλήσεις. Οι εταιρείες έχουν καταγράψει στα αρχεία τους ποιοι δίσκοι ζητήθηκαν φανατικά και στην πορεία επέλεξαν την επανέκδοσή τους. Οι νοσταλγοί του βινυλίου και του καλού ήχου έχουν πολλαπλασιαστεί και οι πωλήσεις δίσκων παρουσιάζουν σταθερή αύξηση της τάξης του 10 με 15%. Εκείνο που μένει να διαπιστωθεί είναι εάν η συγκεκριμένη τάση στην αγορά θα συνεχίσει. πρότιμόυν πικάπ άντι γιά cd player «Έχει ξαναέρθει στο προσκήνιο το βινύλιο. Κανείς δεν πετάει πλέον τους παλιούς δίσκους. Στα πικάπ έχουν μάλιστα αναβιώσει και μοντέλα της δεκαετίας του 60 και του 70. Είναι συγκεκριμένες οι εταιρίες που βγάζουν πικάπ. Έχουν μαλακές βελόνες για πιο γλυκό ήχο. Έχουν δημιουργηθεί μάλιστα ομάδες και blog από λάτρεις του βινυλίου. Το πλεονέκτημα είναι ότι είναι πιο ζεστός ο ήχος. Το κόστος αγοράς ενός πικάπ αλλά και δίσκων είναι μεγαλύτερο από τα cd. Απευθύνεται σε λάτρεις της μουσικής» Το cd συνεχίζει και κυκλοφορεί Πασχάλης Μπάσης υπεύθυνος πωλήσεων των εταιρειών ΟNKYO-BOSE-LOEWE στη Γούναρη, που πωλούν και πικάπ. Σημειώνει ότι δεκάδες είναι οι πατρινοί, που θυσιάζουν λίγα χρήματα παραπάνω για να αποκτήσουν πικάπ που θα τους προσφέρουν μεγαλύτερη απόλαυση από τα cd player. «Ο κόσμος ζητάει τα πικάπ. Όλες οι εταιρείες έχουν βγάλει ένα μοντέλο για πικάπ. Ο κόσμος ψάχνει δίσκους και τα καταστήματα δίσκων πουλούν και πάλι βινύλιο. Μάλιστα και τα συγκροτήματα επιλέγουν να βγάζουν και πάλι δίσκους και γενικότερα έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο ρεύμα. Οι εταιρείες κατασκευής hi-fi έχουν εντοπίσει τις αδυναμίες των μοντέλων πικάπ του παρελθόντος και τις έχουν διορθώσει. Το κόστος αγοράς για ένα πικάπ καλής ποιότητας κυμαίνεται στα 300 με 350 ευρώ και από εκεί και πέρα οι τιμές εκτοξεύονται αναλόγως» καταλήγει ο κ. Μπάσης. 42