ΑΝΑΖΩΠΎΡΩΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΡΡΎΘΜΙΣΗ

Transcript

1

2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΝΑΖΩΠΎΡΩΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΡΡΎΘΜΙΣΗ Σε κάθε εποχή, το Πνεύμα του Θεού αγωνίζεται να φέρει την αναζωπύρωση στην καρδιά των παιδιών Του. Η αναζωπύρωση είναι μία συνεχής διαδικασία, μία καθημερινή εμπειρία. Η καρδιά μας, ωστόσο, έχει την τάση να πλανάται. Οι σκέψεις μας, πολύ εύκολα, στρέφονται από τα ουράνια στα επίγεια. Πολλές φορές γινόμαστε αιχμάλωτοι των εξεών μας. Υπάρχουν στιγμές που η συμπεριφορά και η αντίδρασή μας, μας προβληματίζουν. Και όλα αυτά συμβαίνουν εξαιτίας της αμαρτίας, της έκπτωτης φύσης μας (Ιερ. 17/ιζ 9). Έχουμε την τάση να κάνουμε το δικό μας θέλημα και όχι του Θεού (Ησ. 53/νγ 6). Σαν τον απόστολο Παύλο και εμείς φωνάζουμε, «Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ» (Ρωμ. 7/ζ 24), και σαν τον Δαβίδ παρακαλάμε, «Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου» (Ψαλμ. 119/ριθ 159). Η αναζωπύρωση έχει να κάνει με τον Θεό του ελέους που θέλει να αποκτήσει μία ουσιαστική σχέση μαζί μας. Η πρωτοβουλία της αναζωπύρωσης είναι δική Του. Το Πνεύμα Του δημιουργεί τη λαχτάρα μέσα μας. Το Πνεύμα Του μας πείθει για την ανάγκη μας. Αποκαλύπτει την καλοσύνη και τη χάρη του Ιησού. Η ιστορία δείχνει το πόσο έντονη είναι η δραστηριότητα του Πνεύματος του Θεού στην αναζωπύρωση. Όταν ο λαός Ισραήλ απομακρύνθηκε από τον σκοπό και το σχέδιο του Θεού, ο Θεός χρησιμοποίησε τον νεαρό βασιλιά Ιωσία για να φέρει το έθνος κοντά Του, και ως αποτέλεσμα ακολούθησε μία έντονη αναζωπύρωση. Στην αφιέρωση του ναού, ο Θεός είπε στον Σολομώντα: «ο λαός μου, επί τον οποίον εκλήθη το όνομά μου, ταπεινώσωσιν εαυτούς, και προσευχηθώσι, και εκζητήσωσιν το πρόσωπον μου, και επιστρέψωσιν από των οδών αυτών των πονηρών, τότε εγώ θέλω επακούσει εκ του ουρανού, και θέλω συγχωρήσει την αμαρτίαν αυτών, και θεραπεύσει την γην αυτών.» (Β Χρον. 7/ζ 14). Η επιθυμία του Θεού ήταν ο λαός να έχει τις προϋποθέσεις για αναζωπύρωση, να βιώσει την δύναμή της, ώστε να μεταφέρει το φως της αγάπης Του σε όλον τον κόσμο.

3 Όταν ο λαός του Θεού ανταποκρίθηκε στην έκκλησή Του για αναζωπύρωση, ο Θεός ενήργησε δυναμικά για αυτούς. Το ίδιο συνέβη και με την αποστολική εκκλησία, στην Μεταρρύθμιση και στο κίνημα του Αντβεντισμού. Και είναι κάτι που θα δούμε και τις τελευταίες ημέρες. Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει στην πληρότητά Του και η γη θα φωτισθεί «εκ της δόξης αυτού» (Αποκ. 18/ιη 1). Τα μαθήματα αυτής της τριμηνίας εστιάζουν στις ποικίλες διαστάσεις της αναζωπύρωσης και της μεταρρύθμισης. Μαζί, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε ερωτήσεις όπως: Ποιες είναι οι προϋποθέσεις του Θεού για την έκχυση του Αγίου Πνεύματος; Περιμένει ο Θεός κάποια συγκεκριμένη στιγμή για να στείλει το Πνεύμα Του στην εκκλησία των τελευταίων ημερών; Τι σημαίνει να είναι η ζωή μου γεμάτη με Άγιο Πνεύμα; Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε σε συνεργασία με τον Θεό για να λάβουμε σήμερα το Άγιο Πνεύμα; Πότε θα ξεκινήσει η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση; Η Ε. Χουάιτ είπε για την σπουδαιότητα της αναζωπύρωσης: «Η αναζωπύρωση της αληθινής ευσέβειας είναι η σπουδαιότερη και πιο επείγουσα ανάγκη μας.» Selected Messages, βιβλίο 1, σ Ο ουρανός δίνει προτεραιότητα στην αναζωπύρωση. Τι θα μπορούσε να είναι πιο σημαντικό; Αυτήν την τριμηνία, καθώς θα μελετήσουμε θέματα όπως, η προσευχή και η αναζωπύρωση, ο Λόγος και η αναζωπύρωση, η μαρτυρία και η αναζωπύρωση, ένα ολοκληρωμένο έργο και η αναζωπύρωση, και άλλα σχετικά θέματα, ας προσευχηθούμε να μιλήσει ο Θεός στην καρδιά μας και να μας ελκύσει κοντά Του. Γιατί δεν ανοίγετε σήμερα την καρδιά σας στο Άγιο Πνεύμα; Γιατί δεν Του ζητάτε να κάνει τώρα κάτι ιδιαίτερο στη ζωή σας; Θα απαντήσει στις προσευχές σας, και θα λάβετε ουράνιες ευλογίες με τρόπο που δεν μπορείτε να φανταστείτε.

4 Μελέτη 1: Για το Σάββατο 6 Ιουλίου Σάββατο απόγευμα ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΗ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Ιδού, ίσταµαι εις την θύραν και κρούω, εάν τις ακούση της φωνής µου, και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν, και θέλω δειπνήσει µετ αυτού και αυτός µετ εµού.» Αποκάλυψη 3/γ 20. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Αποκ. 3/γ 14-21, Εβρ. 12/ιβ 7-11, Ματθ. 25/κε 1-13, Ζαχ. 3/γ 1-5, Άσµα Ασµάτων 5/ε 2-5. Η Λαοδίκεια είναι η τελευταία από τις επτά εκκλησίες της Αποκάλυψης. Το όνομά της σημαίνει, «κρίση του λαού» και αντιπροσωπεύει τον λαό του Θεού στις τελευταίες μέρες. Η Λαοδίκεια βρισκόταν σε μία ανοικτή κοιλάδα στη νοτιοδυτική Τουρκία. Ήταν μία εμπορική, σύγχρονη πόλη, καθώς επίσης ιατρικό και εκπαιδευτικό κέντρο. Οι κάτοικοί της ήταν ανεξάρτητοι, πλούσιοι, και γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Εκείνο όμως το οποίο στερούταν η πόλη, ήταν το νερό. Το νερό διοχετευόταν με τη βοήθεια ρωμαϊκών υδραγωγείων, από μία πηγή που βρισκόταν περίπου 8 χιλιόμετρα νότια της πόλης. Μέχρι να φτάσει στην πόλη, το νερό χλιάρευε. Ο Ιησούς χρησιμοποίησε αυτόν τον συμβολισμό για να περιγράψει την χλιαρή κατάσταση της εκκλησίας Του τις τελευταίες μέρες, όπου οι πιστοί περιγράφονται γεμάτοι αυτοπεποίθηση, αυταρέσκεια, απάθεια και πνευματική αδιαφορία. Είναι μία εκκλησία που έχει χάσει το ζήλος της και χρειάζεται πνευματική αναζωπύρωση. Ωστόσο, το μήνυμα για τους Λαοδικείς είναι ελπιδοφόρο. Ο Χριστός μιλάει με αγάπη στον λαό Του και προσφέρεται να καλύψει τις ανάγκες τους και να αναζωπυρώσει τις βαθύτερες πνευματικές τους επιθυμίες. 6

5 Κυριακή 30 Ιουνίου ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΛΙΑΡΟΥΣ ΛΑΟΔΙΚΕΙΣ Στην Αποκ. 2/β και 3/γ ο Ιησούς συστήνεται στις επτά εκκλησίες ανάλογα με την πνευματική τους κατάσταση. Οι τίτλοι που χρησιμοποιεί στο μήνυμά Του για την εκκλησία της Λαοδικείας έρχονται με την επιβεβαίωση της πνευματικής ανανέωσης όλων εκείνων που θα δεχτούν την κλήση Του. Διαβάστε τις παρακάτω Βιβλικές περικοπές (Αποκ. 3/γ 14,15, Β Κορ. 1/ α 20, Ιωάν. 3/γ 10,11, Κολ. 1/α 13-17). Γιατί πιστεύετε ότι ο Ιησούς συστήθηκε στους Λαοδικείς ως «ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού»; Στην Αποκ. 3/γ 14 διαβάζουμε για τον Ιησού ότι είναι «η αρχή». Η λέξη αρχή μπορεί να σημαίνει την αρχή ενός γεγονότος ή μίας ενέργειας. Εδώ, ο Ιησούς είναι η αρχή της δημιουργίας. Με άλλα λόγια, είναι ο Δημιουργός (Ιωάν. 1/α 1-3, Εφεσ. 3/γ 8,9). Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ο Ιησούς, Εκείνος που με το λόγο Του δημιούργησε το σύμπαν και τη γη, και που με το λόγο Του έδωσε ζωή, ο Ίδιος δίνει και ελπίδα στην Λαοδίκεια. Ο παντοδύναμος Δημιουργός μπορεί να δημιουργήσει νέα ζωή. Μπορεί να αναδημιουργήσει νέες πνευματικές επιθυμίες στην καρδιά μας. Μπορεί να μεταμορφώσει την πνευματική μας ζωή. Διαβάστε Β Κορ. 5/ε 17 και Γαλ. 6/ς 14,15. Τι σημαίνουν αυτά τα εδάφια για σας; ΣΚΕΨΗ: Πώς το µήνυµα προς την Λαοδίκεια είναι ένα ελπιδοφόρο µήνυµα; Τι ενθάρρυνση µπορείτε να λάβετε από την επίπληξη αυτού του µηνύµατος; Με ποιον από τους τρεις τίτλους του Ιησού ταυτίζεστε περισσότερο, και γιατί; 7

6 Δευτέρα 1 Ιουλίου ΜΙΑ ΕΠΙΠΛΗΞΗ ΑΓΑΠΗΣ Διαβάστε Αποκ. 3/γ 15,16. Γιατί ο Ιησούς επιπλήττει τόσο πολύ την Λαοδίκεια; Τι σημαίνει να είναι κανείς χλιαρός; Ποιες άλλες λέξεις θα μπορούσε ο Ιησούς να χρησιμοποιήσει αντί «του χλιαρού»;.. Σχετικά με την Αποκ. 3/γ 15,16, η Ε. Χουάιτ αναφέρει, «Το μήνυμα προς την εκκλησία της Λαοδίκειας απευθύνεται σε εκείνους που η πνευματική τους εμπειρία είναι ανούσια, και δεν προσφέρουν ουσιαστική μαρτυρία για χάρη της αλήθειας.» The SDA Bible Commentary, τομ. 7, σ Αυτή είναι μία έντονη δήλωση. Ανούσια πνευματική εμπειρία είναι εκείνη που δεν έχει ζωή μέσα της, είναι φαινομενική και δεν έχει ουσία. Έχει το παρουσιαστικό, αλλά της λείπει η δύναμη. Οι Λαοδικείς δεν είναι αιρετικοί ούτε φανατικοί, είναι απλά πνευματικά αδιάφοροι. Δείχνουν καλοί και ηθικοί. Όπως λέει ο Παύλος, «έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής» (Β Τιμ. 3/γ 5). Ο Ιησούς είπε για τους θρησκευόμενους της εποχής Του, «Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών, και με τα χείλη με τιμά, η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει απ εμού» (Ματθ. 15/ιε 8). Διαβάστε Εβρ. 12/ιβ 7-11, Ιωβ 5/ε 17-19, Ψαλμ. 94/!δ 12, Παρ. 29/κθ 15,17 και εξηγήστε τον λόγο των επιπλήξεων του Θεού. Ο Κύριός μας, αγαπά τόσο πολύ τον λαό Του που δεν θα τον αφήσει εύκολα να χαθεί. Θα κάνει ό,τι μπορεί για να ανάψει την πνευματική φλόγα στην καρδιά μας. Η έντονη επίπληξη είναι αποτέλεσμα της μεγάλης Του αγάπης. Μας τιμωρεί επειδή θέλει να μας θεραπεύσει. Στο βιβλίο του Ωσηέ βλέπουμε αυτά τα συναισθήματα μέσα από το κάλεσμα για μετάνοια: «Έλθετε, και ας επιστρέψωμεν προς τον Κύριον. Διότι αυτός διεσπάραξε, και θέλει μας ιατρεύσει. Επάταξε, και θέλει περιδέσει την πληγήν ημών» (Ωσηέ 6/ς 1). ΣΚΕΨΗ: Χρησιµοποίησε ο Θεός δυσάρεστες ή και οδυνηρές εµπειρίες, για να σας ελκύσει κοντά Του; Τι διδαχτήκατε από αυτές που θα σας αποτρέψει να τις βιώσετε ξανά; 8

7 Τρίτη 2 Ιουλίου ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Υπάρχει ένα κενό μεταξύ αυτών που η Λαοδίκεια λέει και αυτών που κάνει. Υπάρχει όμως ένα ακόμη μεγαλύτερο κενό μεταξύ της πνευματικής εμπειρίας που η Λαοδίκεια νομίζει ότι έχει, με εκείνης που πραγματικά έχει. Διαβάστε Αποκ. 3/γ 17. Πώς αξιολογεί η Λαοδίκεια τον εαυτό της; Ποια είναι η εκτίμηση του Κυρίου γι αυτήν; Πώς μπορεί κάποιος να είναι τόσο τυφλός για την πνευματική του κατάσταση; Μία από τις πιο επικίνδυνες απάτες του Σατανά είναι να μας τυφλώσει ως προς την πραγματικότητα των πνευματικών μας αναγκών. Κάποιοι από τους θρησκευτικούς ηγέτες, την εποχή του Ιησού, δεν έβλεπαν την πνευματική τους ανέχεια. Μελετούσαν τις Γραφές, τηρούσαν το Σάββατο, έδιναν δέκατά, περίμεναν τον Μεσσία. Ωστόσο, πολλοί βρίσκονταν στο σκοτάδι όσον αφορά το είδος της βασιλείας του Μεσσία. Ο Ιησούς τούς αποκάλεσε «οδηγούς τυφλών», (Ματθ. 23/κγ 24). Ο Παύλος γράφει στην εκκλησία της Κορίνθου για εκείνους που, «ο θεός του κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νουν» (Β Κορ. 4/δ 4). Γι αυτό ο Ιησούς είπε ότι ήρθε να δώσει «προς τους τυφλούς ανάβλεψιν» (Λουκά 4/δ 18). Ο Ιησούς θα αποκαταστήσει την πνευματική όραση σε όσους Τον αφήσουν. Κάθε φορά που ο Ιησούς έδινε το φως σε κάποιον, στην ουσία φανέρωνε την επιθυμία Του να ανοίξει τα πνευματικά μας μάτια για να μπορούμε να Τον δούμε καθαρότερα. Διαβάστε Ματθ. 25/κε Ποιες είναι οι ομοιότητες μεταξύ των μωρών παρθένων και των μελών της εκκλησίας της Λαοδίκειας; ΣΚΕΨΗ: Με ποιους τρόπους βρισκόµαστε σε πνευµατική επιφυλακή; Γιατί µπορούµε εύκολα να γίνουµε πνευµατικά αδιάφοροι; Πώς µπορούµε να δείξουµε θρησκευτική απάθεια; 9

8 Τετάρτη 3 Ιουλίου ΤΟ ΘΕΪΚΟ ΓΙΑΤΡΙΚΟ Υπάρχει ελπίδα για την Λαοδίκεια όπως και για όλους όσους έχουν πέσει σε πνευματική απάθεια και αδιαφορία. Ο Κύριός μας έχει το θεϊκό γιατρικό. Το γεγονός ότι ο Κύριος μιλάει σ αυτήν την εκκλησία, δείχνει ότι υπάρχει ελπίδα εφόσον ο λαός αποδεχτεί και ακολουθήσει τη συμβουλή Του. Δείτε τη συμβουλή του Ιησού στην Αποκ. 3/γ 18,19. Τι θέλει να πει ο Ιησούς όταν μιλάει για «χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός», «ιμάτια λευκά» και «κολλούριον»; (Δείτε επίσης Α Πέτρ. 1/α 7, Ζαχ. 3/γ 1-5, Αποκ. 19/ ιθ 7-9, Εφεσ. 4/δ 30.) «Ο Ιησούς πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα, στέκεται μπροστά στο ναό κάθε ψυχής και λέει, "Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω." Σαν ουράνιος έμπορας, ανοίγει τους θησαυρούς Του και λέει, "συμβουλεύω σε να αγοράσης παρ εμού χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός, διά να πλουτήσης, και ιμάτια λευκά, διά να ενδυθής, και να μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου." Ο χρυσός αυτός είναι ανόθευτος και πολύτιμος, γιατί είναι η πίστη και η αγάπη. Τα λευκά ιμάτια που προσκαλεί να φορέσουν, είναι το ένδυμα της δικαιοσύνης Του, και το κολλύριο, είναι η χάρη Του που θα δώσει την πνευματική όραση σε εκείνους που είναι τυφλοί και ζουν στο σκοτάδι. Έτσι, θα μπορέσουν να ξεχωρίσουν τα έργα του Πνεύματος του Θεού από εκείνα του εχθρού. Ανοίξτε την πόρτα σας, λέει ο σπουδαίος Έμπορος, ο κάτοχος του πνευματικού πλούτου, και αρχίστε συναλλαγές μαζί Μου. Εγώ, ο Λυτρωτής σας, σας συμβουλεύω να αγοράσετε από μένα.» Ε. Χουάιτ, The Advent Review and Sabbath Herald, 7 Αυγούστου ΣΚΕΨΗ: Η Ε. Χουάιτ χρησιµοποιεί το απόσπασµα από την Αποκάλυψη 3/γ 20 όπου ο Ιησούς λέει, «Ιδού, ίσταµαι εις την θύραν και κρούω.» Ο Ιησούς δεν σπρώχνει µε βία την πόρτα για να µπει, αλλά κτυπάει. Αυτό σηµαίνει πως, ανεξαρτήτου του τι θέλει ο Θεός για µας, εµείς αποφασίζουµε εάν θα Τον αφήσουµε να µπει. Αναρωτηθείτε: «Μήπως αντιστέκοµαι στο να Του ανοίξω την πόρτα;» Εάν αντιστέκεστε, τι είναι εκείνο που σας εµποδίζει; Ποια αµαρτία δεν θέλετε να αφήσετε ή σας είναι δύσκολο να εγκαταλείψετε; 10

9 Πέμπτη 4 Ιουλίου ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΗ ΑΓΑΠΗ Συγκρίνετε Αποκ. 3/γ 20 με Άσμα Ασμάτων 5/ε 2-5. Τι ομοιότητες βρίσκετε σ αυτές τις περιπτώσεις; Τι μας αποκαλύπτουν για την αγάπη του Θεού;... Το δείπνο στη Μέση Ανατολή ήταν και είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Όταν το έργο της μέρας τελείωνε και οι άνδρες επέστρεφαν από τη δουλειά για το δείπνο, όλη η οικογένεια μαζευόταν γύρω από το τραπέζι. Τις περισσότερες φορές όλα τα μέλη της οικογένειας έμεναν μαζί. Ο αριθμός των παρευρισκομένων στο δείπνο ήταν αρκετά μεγάλος. Ο παππούς, η γιαγιά, τα παιδιά, οι θείοι και οι θείες, τα ανίψια και τα ξαδέρφια, όλοι ήταν παρόντες. Σ αυτήν την μεγάλη συνάντηση μετά την κοπιαστική μέρα, μοιράζονταν εμπειρίες, έλεγαν ιστορίες και έδιναν συμβουλές. Ήταν ώρα συναναστροφής, η στιγμή της οικογενειακής ζεστασιάς και θαλπωρής. Ο Ιησούς θέλει να αποκτήσει μία τέτοια σχέση μαζί μας. Πώς φανερώνει η υπόσχεση του Χριστού στην Αποκ. 3/γ 21 την επιθυμία Του για μας; Στο βιβλίο της Αποκάλυψης, ο θρόνος του Θεού αναφέρεται πάνω από 40 φορές. Περισσότερες από κάθε άλλο βιβλίο της Αγίας Γραφής. Στον θρόνο του Θεού, μαζί με τις ουράνιες χορωδίες θα πούμε με χαρά: «Άξιον είναι το Αρνίον το εσφαγμένον να λάβη την δύναμιν και πλούτον και σοφίαν και ισχύν και τιμήν και δόξαν και ευλογίαν» (Αποκ. 5/ε 12). Μας υπόσχεται ότι μπορούμε να συμμετάσχουμε σ αυτήν τη μεγάλη γιορτή μόλις δοθεί ένα τέλος στην αμαρτία. Ο Χριστός χρησιμοποιεί ένα θαυμάσιο κίνητρο για να αντιμετωπίσει την αδιαφορία του λαού Του τις τελευταίες μέρες. Το ισχυρό κίνητρο για να μας αφυπνίσει από τον πνευματικό μας ύπνο είναι η ένδειξη της άπειρης αγάπης του Ιησού που επιθυμεί να περάσει την αιωνιότητα μαζί μας. Εάν αυτό δεν είναι αρκετό για να μας ταρακουνήσει από την πνευματική μας απάθεια, τότε ποιο είναι; Εάν αυτό δεν αρκεί να μας ρίξει στα γόνατα ζητώντας αναζωπύρωση, το ποιο είναι; Η αγάπη Του μας προσφέρει την αιωνιότητα. Στις φλέβες μας κυλάει βασιλικό αίμα. Είμαστε υιοί και θυγατέρες του Βασιλιά του σύμπαντος. Μπορούμε να βασιλεύσουμε μαζί Του, και να κατοικήσουμε στο θρόνο Του για πάντα. ΣΚΕΨΗ: Ο Χριστός θέλει να έρθει σε συναδέλφωση µαζί σου. Εσύ πόσο το θέλεις; Η απάντηση είναι απλή. Πόση ώρα αφιερώνεις στην προσευχή για να έρθεις σε συναδέλφωση µε τον Κύριο; Τι δείχνει απάντησή σου για το πόσο χλιαρός µπορεί να είσαι; 11

10 Παρασκευή 5 Ιουλίου Δύση ηλίου: 20:51 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: «Η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση πρέπει να γίνουν υπό την διακονία του Αγίου Πνεύματος. Η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η αναζωπύρωση αφορά την ανανέωση της πνευματικής ζωής, την εγρήγορση των διανοητικών ικανοτήτων, είναι η ανάσταση από τον πνευματικό θάνατο. Η μεταρρύθμιση σημαίνει ανασύνθεση, αλλαγή ιδεών και θεωριών, συνηθειών και πράξεων. Η μεταρρύθμιση θα φέρει τον καλό καρπό της δικαιοσύνης μόνο εάν συνδυαστεί με την αναζωπύρωση του Πνεύματος. Για να επιτευχθεί το έργο, η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση πρέπει να συνυπάρξουν.» Ε. Χουάιτ, The Advent Review and Sabbath Herald, 25 Φεβρουαρίου «Η συμβουλή του Αληθινού Μάρτυρα είναι ενθαρρυντική και παρήγορη. Οι εκκλησίες μπορούν να λάβουν το χρυσάφι της αλήθειας, της πίστης και της αγάπης, και να πλουτίσουν με ουράνιους θησαυρούς. "Συμβουλεύω σε να αγοράσης παρ εμού χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός, διά να πλουτήσης, και ιμάτια λευκά, διά να ενδυθής, και να μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου." Τα λευκά ιμάτια είναι η δικαιοσύνη του Χριστού η οποία πρέπει να γίνει στοιχείο του χαρακτήρα. Η αγνή καρδιά και τα αγνά κίνητρα πρέπει να χαρακτηρίζουν όσους πλένουν τα ιμάτιά τους και γίνονται λευκά με το αίμα του Αμνού.» Ε. Χουάιτ, The Advent Review and Sabbath Herald, 24 Ιουλίου ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Γιατί είναι επικίνδυνο το να είναι κάποιος χλιαρός; Πώς αυτό μπορεί να μας οδηγήσει σε αυταπάτες; 2. Γιατί ορισμένοι Χριστιανοί «λάμπουν» και άλλοι αδιαφορούν; Έχει σχέση με την προσωπικότητα ή είναι κάτι βαθύτερο; Εάν ναι, τι συμβαίνει; 3. Συζητήστε για το πώς μπορείτε να αποφύγετε την πνευματική αδιαφορία. Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την πνευματική μας εμπειρία ζωντανή και αυξανόμενη; Τι μπορούμε να κάνουμε ως εκκλησία για να προστατευτούμε από την «χλιαρότητα»; 4. Γιατί πιστεύετε ότι ο Θεός μάς προτιμάει «ψυχρούς» απ ό,τι «χλιαρούς»; Γιατί η χλιαρότητα δεν είναι καλύτερη από την ψυχρότητα; 12

11 Μελέτη 2: Για το Σάββατο 13 Ιουλίου Σάββατο απόγευμα ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ο ΣΦΥΓΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω µάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς, θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ αυτού;» Ματθαίον 7/ζ 11. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Πράξ. 1/α 4,8,14, Μάρκο 1/α 35, Λουκά 5/ε 16, Ματθ. 18/ιη 19,20, Β Κορ. 10/ι 3-5, Ψαλµ. 50/ν 23. Ο Θεός δραστηριοποιείται έντονα όταν τα παιδιά Του προσεύχονται. Ο Alfred Lord Tennyson είχε δίκιο όταν είπε, «Τα πράγματα που διαμορφώνονται από την προσευχή είναι περισσότερα από όσα ο κόσμος πιστεύει.» Οι μεγάλες αναζωπυρώσεις που βλέπουμε στην Αγία Γραφή, χαρακτηρίζονταν από την προσευχή. Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τη μεσολάβηση των πατριαρχών και των προφητών καθώς αποζητούσαν την αναζωπύρωση. Ο Μωυσής, ο Δαβίδ, και ο Δανιήλ παρακαλούσαν τον Παντοδύναμο για δύναμη. Στο βιβλίο των Πράξεων βλέπουμε τους πιστούς να αποζητούν γονατιστοί την δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Η προσευχή στη ζωή του Ιησού δείχνει την διαρκή εξάρτησή Του από τον ουράνιο Πατέρα. Στα Ευαγγέλια μάς δίνεται μία εικόνα της πηγής της πνευματικής Του δύναμης. Όταν ήταν στα γόνατα σε επικοινωνία με τον Πατέρα, τότε ο Σωτήρας λάμβανε τη μεγαλύτερη δύναμη. «Η αναζωπύρωση μπορεί να έρθει μόνο σε απάντηση προσευχής.» Ε. Χουάιτ, Selected Messages, βιβλίο 1, σ Στη μελέτη αυτής της εβδομάδας θα διερευνήσουμε τον ρόλο της προσευχής στις μεγάλες αναζωπυρώσεις της Αγίας Γραφής. 13

12 Κυριακή 7 Ιουλίου Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ ΣΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ Οι πιστοί, στις Πράξεις των Αποστόλων, πληρώθηκαν με τη δύναμη που έλαβαν από τον ουρανό. Το Άγιο Πνεύμα δόθηκε με θαυμαστό τρόπο. Η καρδιά τους αγγίχτηκε, η ζωή τους άλλαξε. Το ευαγγέλιο διαδόθηκε ακόμη και στα πιο δύσκολα μέρη, και χιλιάδες άνθρωποι πίστεψαν. Στις Πράξ. 2/ β τρεις χιλιάδες πιστοί προστέθηκαν στην εκκλησία (Πράξ. 2/β 41). Στις Πράξεις 4/δ 4 διαβάζουμε ότι μόνο οι άνδρες που πίστεψαν ήταν περίπου πέντε χιλιάδες. Ακόμη και πολλοί από τους θρησκευτικούς ηγέτες που ήταν ενάντιοι στον Ιησού κατά την επίγεια διακονία Του, «υπήκουον εις την πίστιν» (Πράξ. 6/ς 7). Το φαινόμενο αυτό της αύξησης συνεχίζεται και στις Πράξ. 9/θ όπου διαβάζουμε ότι, «αι μεν λοιπόν εκκλησίαι καθ όλην την Ιουδαίαν και Γαλιλαίαν και Σαμάρειαν επληθύνοντο» (Πράξ. 9/θ 31). Στις Πράξ. 10/ι έως 12/ιβ, διαβάζουμε ότι το ευαγγέλιο ξεπέρασε τα γεωγραφικά σύνορα και τους κοινωνικούς φραγμούς. Ο Ρωμαίος εκατόνταρχος και ο Αιθίοπας ευνούχος, βαπτίστηκαν. Στις Πράξεις 1/α διαβάζουμε ότι στο ανώγειο βρίσκονταν εκατόν είκοσι πιστοί (Πράξ. 1/ α 13,15). Υπολογίζεται ότι μέχρι τα τέλη του 1ου αιώνα, υπήρχαν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πιστοί στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Αυτή η αύξηση είναι αξιοθαύμαστη. Ποιο ήταν το μυστικό; Διαβάστε τα παρακάτω εδάφια. Ποιος ήταν ο κύριος λόγος αυτής της αύξησης στην πρώτη εκκλησία; Πράξ. 1/α 4,8,14, 2/β 42, 4/δ 31,33, 6/ ς 3, Ο ποιμένας R. A. Torrey υπηρέτησε στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα. Διοργάνωσε διάφορες συναθροίσεις αναζωπύρωσης στη Μεγάλη Βρετανία από το και στη Βόρεια Αμερική το 1906 και το Εξέφρασε το παράπονό του για τους Χριστιανούς λέγοντας, «Είμαστε απασχολημένοι για να προσευχηθούμε, και συνεπώς απασχολημένοι για να ενδυναμωθούμε. Ενώ έχουμε μεγάλο πεδίο δράσης, κάνουμε τόσα λίγα, έχουμε πολλές διακονίες, αλλά λίγους προσήλυτους, έχουμε πολλά μέσα, αλλά λίγα αποτελέσματα.» ΣΚΕΨΗ: Μήπως και εσείς είστε πολύ απασχοληµένοι για να προσευχηθείτε; Τι µπορείτε να κάνετε για να αφιερώσετε περισσότερο χρόνο στην προσευχή; Σκεφτείτε όλες τις δικαιολογίες που βρίσκετε για να κάνετε άλλα πράγµατα. Στην τελική, τι χάνετε όταν δεν αφιερώνετε χρόνο στην προσευχή; 14

13 Δευτέρα 8 Ιουλίου Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΎ Συγκρίνετε, Μάρκ. 1/α 35, Λουκά 5/ε 16, 9/θ 18. Ποια τρία σημαντικά πράγματα μας αποκαλύπτουν αυτά τα εδάφια για την προσευχή στη ζωή του Ιησού; «Για να μπορέσει να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους, ο Χριστός λάμβανε διαρκώς δύναμη από τον Πατέρα. "Ο λόγος τον οποίον ακούετε, δεν είναι ιδικός μου," είπε, "αλλά του πέμψαντός με Πατρός." "Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε διά να υπηρετηθή, αλλά διά να υπηρετήση". Ζούσε, σκεφτόταν, και προσευχόταν για τους άλλους και όχι για τον εαυτό Του. Ύστερα από ώρες επικοινωνίας με τον Θεό, μετέδιδε καθημερινά το ουράνιο φως στους ανθρώπους. Καθημερινά, βαπτιζόταν με Άγιο Πνεύμα. Ο Κύριος ξυπνούσε τις πρωινές ώρες της ημέρας και η ψυχή και τα χείλη Του χρίονταν με χάρη που μετέφερε στους άλλους.» Ε. Χουάιτ, The Review and Herald, 11 Αυγούστου Για ποια πράγματα προσευχόταν ο Ιησούς και πώς εκδηλώνονται οι ανησυχίες Του; Ποιο στοιχείο ξεχωρίζει στις προσευχές Του; Ιωάν. 17/ιζ Λουκά 22/κβ 31,32. Ματθ. 26/κς Η προσευχή είχε ζωτικό ρόλο στη ζωή του Ιησού. Ήταν η γραμμή ζωής με τον Πατέρα Του. Καθημερινά, ο Σωτήρας μας ανανέωνε τη σχέση Του με τον Πατέρα μέσω της προσευχής. Η προσευχή Του έδινε ενθάρρυνση και δύναμη να αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του εχθρού. Μετά από την προσευχή ήταν ολοένα και πιο αφοσιωμένος στο να κάνει το θέλημα του Πατέρα. Οι προσευχές Τον ανανέωναν και Τον ενδυνάμωναν πνευματικά. Στο Λουκά διαβάζουμε: «Και ενώ προσηύχετο, ηλλοιώθη η όψις του προσώπου αυτού, και τα ιμάτια αυτού έγειναν λευκά εξαστράπτοντα» (Λουκά 9/θ 29). Μέσω της προσευχής, η σχέση του Ιησού με τον Πατέρα ανανεωνόταν καθημερινά. ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε όλες τις φορές που ο Θεός απάντησε µε θαυµαστό τρόπο στην προσευχή σας. Πώς η ενθύµηση αυτών, θα σας βοηθήσει να εντείνεται τις προσευχές στη ζωή σας; 15

14 Τρίτη 9 Ιουλίου ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ Αν και ο Ιησούς αφιέρωνε πολύ χρόνο σε προσωπική προσευχή, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις όπου ενθάρρυνε τους μαθητές Του να προσευχηθούν μαζί Του. Ο Πέτρος, ο Ιάκωβος, και ο Ιωάννης κλήθηκαν να Τον ακολουθήσουν στο όρος της μεταμόρφωσης (Ματθ. 17/ιζ 1,2). Επίσης, τους προέτρεψε να προσευχηθούν μαζί Του στον κήπο της Γεθσημανής (Λουκά 22/κβ 39-46). Η ομαδική προσευχή έχει ιδιαίτερη δύναμη. Μελετήστε προσεκτικά Ματθ. 18/ιη 19,20. Τι είπε ο Ιησούς όσον αφορά την συμπροσευχή;.... «Η υπόσχεση δόθηκε με την προϋπόθεση τα παιδιά του Θεού να προσεύχονται μαζί, και σε απάντηση αυτών των προσευχών θα δοθεί μεγαλύτερη δύναμη σε σχέση με την προσωπική προσευχή. Η δύναμη που θα δοθεί, θα είναι ανάλογη με την ενότητα των μελών και την αγάπη τους για τον Θεό και τον συνάνθρωπο.» Ε. Χουάιτ, The Central Advance, 25 Φεβρουαρίου Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται με θαυμαστό τρόπο μέσα από την συμπροσευχή, όταν οι προσευχές μας είναι ειλικρινείς και εγκάρδιες. Διαβάστε Πράξ. 12/ιβ Ποια ήταν η κατάσταση του Πέτρου; Πώς αντέδρασε η εκκλησία; Τι διδασκόμαστε για τη δύναμη της συμπροσευχής μέσα από αυτήν την περικοπή; Αναμφίβολα, η απελευθέρωση του Πέτρου σ αυτήν την περίπτωση ήταν θαυμαστή. Ήταν τόσο έντονη που ακόμη και ο ίδιος ο Πέτρος δεν ήταν σίγουρος εάν ήταν αληθινή ή όραμα. Αφού αποφυλακίστηκε συνειδητοποίησε τι συνέβη. Αξίζει να σημειωθεί πως δύο φορές αναφέρεται ότι τα μέλη προσεύχονταν όλοι μαζί. Αναλογιζόμενοι τις δυσκολίες, αυτό δεν είναι αξιοθαύμαστο. Χωρίς καμία αμφιβολία, πρέπει κι εμείς να κάνουμε το ίδιο, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουμε παρόμοιες δυσκολίες. 16

15 Τετάρτη 10 Ιουλίου Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί η προσευχή είναι τόσο ζωτικής σημασίας; Γιατί πρέπει να προσευχόμαστε για Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι, στο θέλημα του Θεού να μας δώσει Άγιο Πνεύμα; Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα βρίσκεται στο ότι ο Θεός σέβεται την ελευθερία της επιλογής μας. Μας δημιούργησε ικανούς να κάνουμε ηθικές επιλογές. Ο Θεός κάνει οτιδήποτε για μας και μέσα από μας πριν εμείς προσευχηθούμε, όμως περιορίζεται από τις δικές μας επιλογές (Ψαλμ. 78/οη 41,42). Με την προσευχή αναγνωρίζουμε την ολοκληρωτική εξάρτησή μας από τον Θεό, και Του δίνουμε την ελευθερία να επέμβει στη ζωή μας. Όσο περισσότερο προσευχόμαστε, τόσο περισσότερο αναγνωρίζουμε τις δυνατότητές Του. Όταν προσευχόμαστε το Άγιο Πνεύμα προετοιμάζει την καρδιά μας για να λάβουμε περισσότερο απ Αυτό. Με την προσευχή, αφήνουμε το Άγιο Πνεύμα να «σταυρώσει» τις αμαρτωλές μας επιθυμίες. Στη μεγάλη διαμάχη μεταξύ του καλού και του κακού, η προσευχή αφήνει τον Θεό να ενεργήσει πιο έντονα στη ζωή μας. Αναλύστε τη Β Κορ. 10/ι 3-5. Πώς εξηγείτε την φράση, «διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ»; Ποια είναι αυτά τα όπλα; Σε ποιον πόλεμο αναφέρεται εδώ ο Παύλος και γιατί χρησιμοποίησε αυτή την εικόνα; Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε τη διαμάχη στην οποία είμαστε εμπλεκόμενοι; Ως Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας γνωρίζουμε για τη Μεγάλη Διαμάχη μεταξύ του Χριστού και του Σατανά. Γνωρίζουμε ότι είναι πραγματική και ότι όλοι εμπλεκόμαστε σ αυτήν. Εάν ήμασταν μόνοι, θα ήμασταν αβοήθητοι απέναντι στο Σατανά. Μοναδική μας ελπίδα είναι η σχέση μας με τον Ιησού, και βασικό ρόλο σ αυτήν τη σχέση έχει η προσευχή ένα πνευματικό όπλο για μία πνευματική μάχη, χωρίς το οποίο κανείς μας δεν θα τα καταφέρει. Εάν ο Ιησούς χρειαζόταν την προσευχή, πόσο μάλλον εμείς! «Έτσι πρέπει και εμείς να διαθέτουμε ιδιαίτερο χρόνο για αυτοσυγκέντρωση και προσευχή και για να λάβουμε πνευματική αναζωογόνηση. Δεν εκτιμούμε τη δύναμη και την αποτελεσματικότητα της προσευχής όσο πρέπει. Η προσευχή και η πίστη κατορθώνουν αυτό που καμία δύναμη πάνω στη γη δεν μπορεί να κατορθώσει.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Υ. σ. 484 ΣΚΕΨΗ: Με ποιους τρόπους βιώσατε την σκληρή πραγµατικότητα της Μεγάλης Διαµάχης µεταξύ Χριστού και Σατανά; Πώς σας βοήθησε η προσευχή σ αυτήν τη διαµάχη; Πού θα βρισκόσασταν χωρίς την προσευχή; 17

16 Πέμπτη 11 Ιουλίου ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προσευχηθεί κανείς. Ορισμένοι γονατίζουν μπροστά στον Θεό έχοντας την Αγία Γραφή τους ανοιχτή. Στη συνέχεια διαβάζουν κάποια εδάφια και επικοινωνούν με τον Θεό γι αυτά που έχουν διαβάσει. Οι ψαλμοί είναι ιδιαίτερα εμψυχωτικοί για προσευχή. Κατά τη διάρκεια της προσευχής σας δοκιμάστε να διαβάσετε έναν ψαλμό. Διαβάστε ένα, ένα τα εδάφια δυνατά και πείτε στον Θεό τι σημαίνει για σας αυτή η περικοπή. Για κάποιους, η πιο εποικοδομητική ώρα προσευχής είναι όταν μένουν μόνοι με τον Θεό σε ένα ήσυχο μέρος στη φύση. Άλλοι πάλι συνδυάζουν την προσευχή με υμνωδία. Τι μαθαίνουμε για την προσευχή από τα παρακάτω εδάφια; Ψαλμ. 34/λδ 1, 50/ν 23, 67/ξζ 3, 71/οα 6.. Οι προσευχές του Δαβίδ είναι γεμάτες δοξολογία. Όταν μιλάμε για την καλοσύνη του Θεού και την μοναδική Του αγάπη, η καρδιά μας πλημμυρίζει με δοξολογία. Διαβάστε Δανιήλ 9/θ Τι είδους προσευχή είναι αυτή; Ποια στοιχεία προσθέτει ο Παύλος σε μία προσευχή; Εφεσ. 5/ε 20. Ποιο είναι το νόημα της δέησης στην Εφεσ. 6/ς 18 και στη Φιλιπ. 4/δ 6, και γιατί είναι σημαντικό στοιχείο για την προσευχή; Αν και δεν θέλουμε να δώσουμε κάποιον τύπο για την προσευχή, γενικά μπορούμε να πούμε τα εξής: Ξεκινάμε δοξολογώντας και ευχαριστώντας τον Θεό για την καλοσύνη Του. Ύστερα εξομολογούμαστε τις αμαρτίες και τα λάθη μας και στη συνέχεια ευχαριστούμε τον Θεό για την συγχωρητικότητά Του. Τελειώνουμε με δέηση γνωστοποιώντας Του τα ζητήματά μας, και δείχνοντας εμπιστοσύνη στη θεϊκή Του δύναμη. ΣΚΕΨΗ: Έχει η προσευχή την ανάλογη θέση στη ζωή σας, ή µήπως όχι; Τι πρέπει να αλλάξετε; Γιατί δεν αφιερώνετε περισσότερο χρόνο στην προσευχή; Μπορεί να αλλάξει η ζωή σας. 18

17 Παρασκευή 12 Ιουλίου Δύση ηλίου: 20:49 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Να παρουσιάζεις στο Θεό τις χαρές και τις λύπες σου, τις έγνοιες και τους φόβους σου. Δεν Τον βαρύνεις ούτε Τον κουράζεις. Εκείνος που μετράει τις τρίχες της κεφαλής σου, δε μένει αδιάφορος μπροστά στις ανάγκες των παιδιών Του. "Είναι πολυεύσπλαχνος ο Κύριος και οικτίρμων." Ιακ. (5)ε 11. Η γεμάτη αγάπη καρδιά Του συγκινείται από τις θλίψεις μας, και μόνο όταν Του τις αναφέρουμε. Να Του πεις ό,τι βαρύνει τις σκέψεις σου. Τίποτε δεν Του είναι ασήκωτο αφού Αυτός κρατάει τους κόσμους και κυβερνάει το σύμπαν. Ό,τι αφορά στη γαλήνη μας δεν είναι ανάξιο της προσοχής Του. Κανένα κεφάλαιο της ζωής μας δεν είναι τόσο σκοτεινό που να μην μπορεί να το διαβάσει. Δεν υπάρχει δυσκολία τόσο περίπλοκη που να μην μπορεί να εξιχνιάσει. Καμιά συμφορά που πλήττει και το πιο αδύναμο παιδί Του, καμιά αγωνία που καταθλίβει την ψυχή, κανένα παραλήρημα χαράς ή ειλικρινής προσευχή που ξεφεύγει από τα χείλη δεν περνούν απαρατήρητα από τον ουράνιο Πατέρα μας, για να μη δείξει άμεσο ενδιαφέρον. "Ιατρεύει τους συντετριμμένους την καρδίαν και δένει τας πληγάς αυτών." Ψαλμ.(147)ρμζ 3. Η σχέση ανάμεσα στο Θεό και σε κάθε ψυχή είναι τόσο στενή και ολοκληρωμένη, σαν να μην υπήρχε άλλη ψυχή στη γη που να αποσπάσει το ενδιαφέρον Του, άλλη ψυχή για χάρη της οποίας να θυσιάσει τον Υιό Του.» Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ.81. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Γιατί πρέπει για όλα να προσευχόμαστε στον Θεό; Πολλοί είναι οι λόγοι, πιθανόν όμως ο πιο σημαντικός είναι ότι και η Αγία Γραφή μάς λέει να προσευχόμαστε. Ακόμη και εάν δεν καταλαβαίνουμε πώς λειτουργεί η προσευχή, είναι βέβαιο ότι λειτουργεί. Μπορεί να πάρουμε κάποιο φάρμακο για να γίνουμε καλά, χωρίς να ξέρουμε το πώς ενεργεί. Το ίδιο συμβαίνει και με την προσευχή. Ποιους άλλους λόγους μπορείτε να αναφέρετε για τη σημασία της προσευχής, ιδιαίτερα καθώς επιζητούμε αναζωπύρωση και μεταρρύθμιση; 2. Προσευχηθείτε και διαβάστε προσεκτικά το παραπάνω απόσπασμα της Ε. Χουάιτ. Δείτε τα ενθαρρυντικά λόγια που εμπεριέχει, ιδιαίτερα προς το τέλος όπου αναφέρεται στη σχέση μεταξύ του Θεού και εκείνου που προσεύχεται. Ποιες επιλογές μπορείτε να κάνετε που θα σας βοηθήσουν να έρθετε σε στενότερη επικοινωνία με τον Κύριο; 3. Συζητήστε για την ύπαρξη της Μεγάλης Διαμάχης και το πώς εκδηλώνεται στην εκκλησία σας. Μιλήστε για το πώς η ομαδική προσευχή θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε οποιεσδήποτε προκλήσεις. 19

18 Μελέτη 3: Για το Σάββατο 20 Ιουλίου Ο ΛΟΓΟΣ: ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ Σάββατο απόγευμα ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Δίκασον την δίκην µου, και λύτρωσόν µε, ζωοποίησόν µε κατά τον λόγον σου.» Ψαλµοί 119/ριθ 154. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ψαλµ. 119/ριθ 50, 74, 116, Εβρ. 4/δ 12, 11/ια 3, Ιωάν. 5/ε 39, Εβρ. 4/δ 1, 2, Πράξ. 20/κ Η μελέτη της Αγίας Γραφής συνέβαλε σημαντικά στην αναζωπύρωση κατά το παρελθόν, και το ίδιο πιστεύουμε ότι θα συμβεί και τις τελευταίες ημέρες. Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει στους αφιερωμένους Χριστιανούς Αντβεντιστές που έχουν ανακαλύψει το θέλημά του Θεού στο Λόγο Του και με ζήλο είναι έτοιμοι να το διακηρύξουν στον κόσμο. Στο Λόγο Του θα βρουν την χάρη, την δύναμη και την ελπίδα και θα δουν τις μοναδικές υποσχέσεις του Χριστού. Ο Θεός λοιπόν, θα τιμήσει εκείνους που θα Του είναι αφοσιωμένοι πληρώνοντάς τους με Άγιο Πνεύμα, και έτσι όλος ο κόσμος θα φωτιστεί με την δόξα της τριπλής αγγελίας. Το Άγιο Πνεύμα θα δοθεί χωρίς μέτρο, το ευαγγέλιο θα διαδοθεί μέχρι την άκρη της γης, και ο Ιησούς Χριστός θα επιστρέψει (Ματθ. 24/ κδ 14). Αυτήν την εβδομάδα θα μελετήσουμε τον ρόλο της Αγίας Γραφής στην αναζωπύρωση και πώς ο Λόγος του Θεού μπορεί να κάνει τη διαφορά στη ζωή μας, εφόσον υποταχθούμε με πίστη και υπακοή στις διδαχές Του. 20

19 Κυριακή 14 Ιουλίου ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΜΕΝΟΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Διαβάστε τα παρακάτω εδάφια. Γράψτε την ικεσία του Δαβίδ και την κατάσταση που τον οδήγησε σ αυτήν την έκκληση. Ψαλμ. 119/ριθ 25.. Ψαλμ. 119/ριθ 107. Ψαλμ. 119/ριθ 153,154. Στους Ψαλμούς, ο Δαβίδ αναφέρεται στις ευλογίες που του προσφέρει ο Λόγος στην πνευματική του ζωή. Διαβάστε τα ακόλουθα εδάφια από τον Ψαλμό 119/ριθ και επιλέξτε μία λέξη από κάθε εδάφιο που κατά τη γνώμη σας εμπερικλείει τις ευλογίες που ο Ψαλμωδός ανακάλυψε στον Λόγο. (Ψαλμ. 119/ριθ 50,74,116,130,160,169,170). Ο Δαβίδ βρήκε στον Λόγο του Θεού δύναμη και ενθάρρυνση. Ανακάλυψε την ελπίδα και την θεϊκή καθοδήγηση. Ο Λόγος του Θεού, του έφερε φως και σύνεση (Ψαλμ. 119/ριθ 130). Έθρεψε την πεινασμένη του καρδιά και έσβησε τη δίψα της ψυχής του (Ψαλμ. 119/ριθ 81). Όταν ο Σαούλ απειλούσε να τον σκοτώσει, στράφηκε στις υποσχέσεις του Θεού για απελευθέρωση (Ψαλμ. 34/λδ 4). Γεμάτος ενοχές, για τη μοιχεία του με την Βηθ-σαβεέ, στράφηκε στις υποσχέσεις του Θεού για συγχώρεση (Ψαλμ. 32/λβ 1,2). Όταν ήταν μπερδεμένος για το μέλλον, στράφηκε στις υποσχέσεις του Θεού για καθοδήγηση (Ψαλμ. 32/λβ 8). Χαρούμενος, ο Δαβίδ είπε, «ο λόγος σου με εζωοποίησεν» (Ψαλμ. 119/ριθ 50). Το θεμέλιο της αναζωπύρωσης είναι να βρεις μία νέα ζωή στον Λόγο του Θεού. ΣΚΕΨΗ: Πώς µπορείτε να µάθετε να αντλείτε ελπίδα, δύναµη, αυτοπεποίθηση και φως, από τον Λόγο του Θεού; Με άλλα λόγια, πώς µπορείτε να έχετε µία ουσιαστικότερη σχέση µε τον Κύριο γνωρίζοντάς Τον όπως φανερώνεται στην Αγία Γραφή; 21

20 Δευτέρα 15 Ιουλίου Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Διαβάστε Εβρ. 4/δ 12. Στο κείμενο βλέπουμε ότι ο Λόγος του Θεού είναι ζωντανός, δυνατός και κοφτερότερος από κάθε δίστομο μαχαίρι. Τι σημαίνει ότι ο Λόγος του Θεού είναι ζωντανός; Με ποιον τρόπο ο Λόγος του Θεού διαφέρει από τις συμβουλές κάποιου διδάσκαλου, ποιμένα ή συμβούλου; Τι μας λένε τα παρακάτω εδάφια για την δύναμη του Λόγου του Θεού; Ψαλμ. 33/λγ 6,9, Εβρ. 11/ια 3, Β Τιμ. 3/ γ 16,17. Οι σοφές ανθρώπινες συμβουλές έχουν αξία. Όλοι έχουμε ωφεληθεί από τις συμβουλές κάποιων. Το πρόβλημα είναι ότι η ανθρώπινη συμβουλή δεν έχει την δύναμη να φέρει την αλλαγή που ο Λόγος του Θεού φέρνει. Ο Λόγος του Θεού είναι ένας ζωντανός, δυναμικός, ισχυρός συντελεστής αλλαγής. Η ίδια δύναμη που υπήρχε στον προφορικό λόγο του Θεού στην Δημιουργία, υπάρχει και στον γραπτό Του λόγο. Όταν αποδεχόμαστε τις εντολές και τις υποσχέσεις του Θεού μέσω πίστης, λαμβάνουμε την δύναμη του Αγίου Πνεύματος για να πραγματοποιήσουμε όσα ο Χριστός μάς προστάζει. «Η δημιουργική ενέργεια που κάλεσε τους κόσμους σε ύπαρξη, βρίσκεται μέσα στο λόγο του Θεού. Ο λόγος αυτός μεταδίδει δύναμη, τολμηρή ζωή. Κάθε εντολή είναι μία υπόσχεση που αν γίνει θεληματικά αποδεκτή και εισχωρήσει στην ψυχή, φέρει μαζί της τη ζωή από τον Άπειρο Θεό. Μεταβάλλει τη φύση και αναπλάθει την ψυχή σύμφωνα με την εικόνα του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Ε. σ Μία απλή ανάγνωση του Λόγου του Θεού δεν μπορεί να φέρει πνευματική αναζωπύρωση. Εάν μελετάμε τον Λόγο του Θεού απλά για να τεκμηριώσουμε τη θέση μας, ή να πείσουμε κάποιον για τα λάθη του, δεν θα ωφελήσουμε την πνευματική μας ζωή. Η αλλαγή έρχεται όταν μελετάμε τον Λόγο του Θεού σε συνδυασμό με προσευχή, και ζητάμε από το Άγιο Πνεύμα να μας δώσει την δύναμη να μοιάσουμε στον Ιησού. Η πραγματική αλλαγή έρχεται όταν ζητάμε από τον Θεό να μας αναδημιουργήσει κατά την εικόνα Του. Η αλλαγή έρχεται όταν οι διδασκαλίες του Ιησού γίνονται μέρος της ζωής μας, και ζούμε «με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού» (Ματθ. 4/δ 4). ΣΚΕΨΗ: Πώς η δύναµη του Λόγου του Θεού έχει αλλάξει τη ζωή σας; Σε ποιους τοµείς χρειάζεστε ακόµη περισσότερες αλλαγές; 22

21 Τρίτη 16 Ιουλίου Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ Σε ποια σημεία η λειτουργία του Λόγου του Θεού μοιάζει με του Αγίου Πνεύματος; Διαβάστε Ιωάν. 5/ε 39, 16/ις 14,15. Ο Λόγος του Θεού μαρτυρεί για τον Ιησού. Το Άγιο Πνεύμα επίσης μαρτυρεί για τον Ιησού. Το Άγιο Πνεύμα μάς οδηγεί σε μία ουσιαστικότερη εμπειρία με τον Ιησού μέσω του Λόγου Του. Ο σκοπός του Αγίου Πνεύματος στην αναζωπύρωση, δεν είναι να φανερωθεί μέσα από υπερφυσικά σημεία και γεγονότα, αλλά να εξυψώσει τον Ιησού μέσω του Λόγου Του. Το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος δεν έχει να κάνει με την ικανότητα να κάνουμε θαύματα. Έχει σχέση με την δύναμη του Θεού που μεταμορφώνει τη ζωή μας και αυτός είναι ο πραγματικός σκοπός της αναζωπύρωσης και της μεταρρύθμισης. Ο Λόγος του Θεού μάς παρέχει τα θεμέλια, την βάση για μία αληθινή αναζωπύρωση. Η εμπειρία μας απορρέει από την κατανόηση του Λόγου του Θεού. Η λατρεία και η δοξολογία αναβλύζουν από την εμποτισμένη με τον Λόγο του Θεού διάνοια. Η μεταμορφωμένη ζωή είναι η μεγαλύτερη μαρτυρία της αληθινής αναζωπύρωσης. Μαζί με την αναζωπύρωση μπορεί να έρθουν τα θετικά αισθήματα δοξολογίας, ωστόσο δεν είναι η βάση της. Η «αναζωπύρωση» που βασίζεται αποκλειστικά σε εξωτερικά συναισθήματα ή εμπειρίες, στην καλύτερη περίπτωση είναι επιφανειακή, ενώ στην χειρότερη, απατηλή. Είναι μία ψευδαίσθηση πνευματικότητας και όχι ειλικρινής ευσέβεια. Όταν η αναζωπύρωση βασίζεται στον Λόγο του Θεού, είναι μία εμπειρία που διαρκεί και κάνει τη διαφορά στη ζωή μας, καθώς και στη ζωή των ανθρώπων γύρω μας. Στην ιστορία όπου ο Ιησούς εμφανίζεται καθ οδό προς Εμμαούς στους δύο μαθητές, μπορούμε να δούμε τον ρόλο που έχει η Αγία Γραφή στην πραγματική αναζωπύρωση. Οι μαθητές ήταν μπερδεμένοι. Έτσι, ο Ιησούς, «διηρμήνευεν εις αυτούς τα περί εαυτού γεγραμμένα εν πάσαις ταις γραφαίς» (Λουκά 24/κδ 27). Επανέλαβε τις σχετικές προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης για τον Μεσσία. Ο Ιησούς θα μπορούσε να κάνει κάποιο θαύμα για να φανερωθεί ή και να τους δείξει ακόμα και τις πληγές στα χέρια Του. Όμως δεν το έκανε. Αντιθέτως, τους έκανε Βιβλική μελέτη. Προσέξτε την αντίδρασή τους όταν αναλογίστηκαν τα γεγονότα της ημέρας. «Και είπον προς αλλήλους, Δεν εκαίετο εν ημίν η καρδία ημών, ότε ελάλει προς ημάς καθ οδόν, και μας εξήγει τας γραφάς;» (Λουκά 24/κδ 32). Τι παράδειγμα ειλικρινούς αναζωπύρωσης! ΣΚΕΨΗ: Γιατί δεν µπορούµε να εµπιστευόµαστε τα συναισθήµατά µας; Πώς µπορούν να µας απατήσουν; Ποιος είναι ο ρόλος των συναισθηµάτων στην πορεία µας µε τον Κύριο; 23

22 Τετάρτη 17 Ιουλίου ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ, ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΟΓΟΣ Αναφερόμενος στην περίοδο λίγο πριν την επιστροφή Του, ο Ιησούς είπε, «Πλήν ο Υιός του ανθρώπου όταν έλθη, άραγε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;» (Λουκά 18/ιη 8). Αποδεδειγμένα, τις έσχατες ημέρες η πίστη θα ελαττωθεί. Πώς μπορούμε να ορίσουμε την Βιβλική πίστη; Πίστη, είναι η πεποίθηση ότι ο Θεός θα σου δώσει ό,τι θελήσεις; Η πίστη, επικεντρώνεται στις επιθυμίες μας; Έχει σχέση με τα αιτήματά μας προς τον Θεό για κάτι που θέλουμε, και είμαστε πεπεισμένοι ότι θα το λάβουμε μόνο εάν πιστέψουμε αρκετά; Γνωρίζουμε την απάντηση στις παραπάνω ρητορικές ερωτήσεις, έτσι δεν είναι; Η πίστη, η αληθινή πίστη, εστιάζει στο θέλημα του Θεού και όχι στις δικές μας επιθυμίες. Είναι η εμπιστοσύνη στον Θεό, η πεποίθηση στις υποσχέσεις Του, το να ενεργείς σύμφωνα με τον Λόγο Του. Η πίστη μας δυναμώνει όσο ακούμε τον Λόγο του Θεού και τον εφαρμόζουμε (Ρωμ. 10/ ι 17, Ιακ. 2/β 17,18). Όταν είμαστε ανοικτοί στις διδασκαλίες του Λόγου του Θεού, και κάνουμε το θέλημά Του ακόμη και αν έρχεται σε αντίθεση με τις δικές μας επιθυμίες η πίστη μας δυναμώνει και προετοιμαζόμαστε να λάβουμε στην πληρότητα την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Γιατί ορισμένοι δεν έχουν ιδιαίτερο όφελος από τη μελέτη της Αγίας Γραφής; Εβρ. 4/δ 1,2. Η αναζωπύρωση γίνεται όταν αποδεχόμαστε και επικαλούμαστε τον Λόγο του Θεού με πίστη. Εάν διαβάζουμε την Αγία Γραφή βιαστικά, απλώς επειδή το αισθανόμαστε ως καθήκον, θα ωφεληθούμε ελάχιστα. Η αλλαγή έρχεται όταν αφομοιώνουμε τα όσα διαβάζουμε, και επιτρέπουμε τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής να διαμορφώσουν τις σκέψεις και τη ζωή μας. Συγκρίνετε την πίστη που έδειξαν ο Ρωμαίος εκατόνταρχος, ο παραλυτικός στην Βηθεσδά, και οι μαθητές κατά τη διάρκεια της καταιγίδας στη λίμνη της Γαλιλαίας (Ματθ. 8/η 8-10, Ιωάν. 5/ε 6-9, Ματθ. 14/ιδ 29-33). Τι μαθαίνουμε από το κάθε περιστατικό; Η πίστη δεν αυξάνει όταν διαβάζουμε ή ακούμε απλώς τον Λόγο του Θεού. Η πίστη έρχεται όταν επικαλούμαστε τις υποσχέσεις Του και πιστεύουμε ότι θα τις υλοποιήσει στη ζωή μας. Ο Θεός έχει δώσει σε όλους μας ένα μέτρο πίστης. Είναι ένα από τα ουράνια χαρίσματα (Ρωμ. 12/ιβ 3). Όσο εξασκούμε την πίστη που έβαλε στην καρδιά μας, τόσο αυτή αυξάνει. 24

23 Πέμπτη 18 Ιουλίου Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΚΑΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ Το Άγιο Πνεύμα ενήργησε μέσα από τις διδασκαλίες και τα κηρύγματα του αποστόλου Παύλου όταν ίδρυσε την Χριστιανική εκκλησία στην Έφεσο. Η Έφεσος είχε περίπου διακόσιους πενήντα χιλιάδες κατοίκους και ήταν το εμπορικό κέντρο της Ασίας. Καθώς τα πλοία έφερναν τα εμπορεύματα, πλήθος ανθρώπων κατέφθανε στην πόλη για να αγοράσουν τα καλύτερα μετάξια, σπάνια πετράδια, μπαχαρικά, χειροποίητα χαλιά, ιδιαίτερα έργα τέχνης και εξωτικά τρόφιμα. Η Έφεσος ήταν επίσης και θρησκευτικό κέντρο όπου λατρευόταν η θεά Άρτεμης, ενώ εκεί χτίστηκε και η ξακουστή βιβλιοθήκη του Κέλσου με τους τόμους. Η πόλη είχε ένα μεγαλοπρεπές αμφιθέατρο χωρητικότητας δεκαπέντε χιλιάδων ατόμων. Επίσης στην Έφεσο επικρατούσε έντονη σεξουαλική ανηθικότητα. Ήταν ένα δύσκολο μέρος για να ευδοκιμήσει και να αυξηθεί ο Χριστιανισμός. Διαβάστε Πράξ. 20/κ Ποια ήταν η ανησυχία του Παύλου για τους πιστούς στην Έφεσο; Ποια ήταν η συμβουλή του προς τα μέλη της εκκλησίας; Τι αξία έδωσε στον Λόγο του Θεού; Διαβάστε Α Πέτρ. 1/α 22,23, Ιακ. 1/α 21,22, Α Ιωάν. 2/β 14. Γράψτε συνοπτικά τις διδασκαλίες του Πέτρου, του Ιακώβου, και του Ιωάννη όσον αφορά την σπουδαιότητα και την επιρροή της Αγίας Γραφή στην πνευματική ζωή κάθε πιστού.. Τι ομοιότητες βρίσκεται στα παραπάνω εδάφια σχετικά με τον ρόλο του Λόγου του Θεού; Γιατί ο Λόγος του Θεού πρέπει να έχει κεντρική θέση στην πνευματική αναζωπύρωση, τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο; 25

24 Παρασκευή 19 Ιουλίου Δύση ηλίου: 20:46 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Στο λαό του Θεού συνιστάται να στραφούν στην Αγία Γραφή, το σίγουρο καταφύγιο που προστατεύει από την επιρροή των ψευτοδασκάλων και την απατηλή δύναμη των πνευμάτων του σκότους. Ο Σατανάς μετέρχεται κάθε τέχνασμα για να εμποδίσει τους ανθρώπους να εξοικειωθούν με τη Βίβλο, επειδή οι σαφείς δηλώσεις της αποκαλύπτουν τις απατηλές προθέσεις του. Σε κάθε αναζωπύρωση του έργου του Θεού ο άρχοντας του κακού εξεγείρεται με εντονότερη ακόμη δραστηριότητα. Επιστρατεύει τώρα όλες του γενικά τις δυνάμεις για μία τελειωτική πάλη εναντίον του Χριστού και των οπαδών Του. Σε λίγο θα ιδούμε να διαδραματίζεται μπροστά μας η τελευταία μεγάλη απάτη. Ο Αντίχριστος θα εκτελεί τα καταπληκτικά κατορθώματά του μπροστά στα μάτια μας. Η πλαστογράφηση του γνησίου θα αποδοθεί με τέτοια ακρίβεια, ώστε θα είναι αδύνατο να κάνει κανείς τη διάκριση παρά μόνο με την προσφυγή στην Αγία Γραφή. Η κάθε δήλωση, το κάθε θαύμα πρέπει να αντιπαραβληθούν με τη μαρτυρία των Αγίων Γραφών. Όσοι επιμένουν στη νομιμοφροσύνη τους προς όλες γενικά τις εντολές του Θεού θα συναντήσουν αντίσταση και χλευασμό. Μόνο με τη δύναμη του Θεού θα επιβιώσουν. Για να μπορέσουν να αντέξουν στη δοκιμασία που τους περιμένει, οφείλουν να εννοήσουν ποιο είναι το θέλημα του Θεού όπως αυτό αποκαλύπτεται στο λόγο Του. Μόνο τότε μπορούν να Τον τιμήσουν όταν έχουν σχηματίσει την ορθή αντίληψη για το χαρακτήρα Του, το διοικητικό Του και τις προθέσεις Του ώστε να φέρονται ανάλογα. Μόνο όσοι θα έχουν κατοχυρώσει τη σκέψη τους με τις Βιβλικές αλήθειες θα μπορέσουν να επιζήσουν κατά τον τελευταίο μεγάλο αγώνα.» Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ., σ.708,709. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Διαβάστε προσεκτικά το παραπάνω απόσπασμα. Τι ρόλο δίνει η Ε. Χουάιτ στον Λόγο του Θεού, ιδιαίτερα σε σχέση με τις πλάνες που θα αντιμετωπίσουν οι πιστοί τις έσχατες ημέρες; Προσέξτε ιδιαίτερα το σημείο όπου λέει, «Η πλαστογράφηση του γνησίου θα αποδοθεί με τέτοια ακρίβεια, ώστε θα είναι αδύνατο να κάνει κανείς τη διάκριση παρά μόνο με την προσφυγή στην Αγία Γραφή.» Τι μας δείχνει αυτό για το πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε όταν βασίζουμε την αλήθεια μόνο στις προσωπικές μας εμπειρίες ή στα συναισθήματά μας; 2. Κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας διαβάσαμε στον Ιακ. 1/α 22 ότι πρέπει να γίνουμε, «εκτελεσταί του λόγου». Τι σημαίνει αυτό, και γιατί είναι σημαντικό για την πνευματική αναζωπύρωση στη ζωή μας; Γιατί είναι ευκολότερο να μιλάμε, να διαβάζουμε, και να ακούμε για την πίστη, από ό,τι να τη ζούμε; Σκεφτείτε κατά πόσο, ήσασταν «εκτελεσταί του λόγου την εβδομάδα που πέρασε. 26

25 Μελέτη 4: Για το Σάββατο 27 Ιουλίου ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΊΑ: Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ Σάββατο απόγευμα ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Αλλά θέλετε λάβει δύναµιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύµα εφ υµάς, και θέλετε είσθαι εις εµέ µάρτυρες και εν Ιερουσαλήµ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαµαρεία, και έως εσχάτου της γης.» Πράξεις 1/α 8. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 28/κη 19,20, Ιωάν. 20/κ 21, Πράξ. 2/β, 22/κβ 1-14, Ιωάν. 6/ς 1-11, Πράξ. 8/η Σκοπός της αναζωπύρωσης είναι να αγαπήσουμε ακόμη πιο πολύ τον Ιησού και να θέλουμε να μοιραστούμε αυτήν την αγάπη με όσο το δυνατόν περισσότερους. Με την πραγματική αναζωπύρωση η καρδιά μας αφυπνίζεται με την καλοσύνη, το έλεος, τη συγχωρητικότητα, και τη δύναμη του Θεού. Είμαστε τόσο γοητευμένοι από την αγάπη Του και μεταμορφωμένοι με τη χάρη Του, που δεν μπορούμε να σιωπήσουμε. Σε αντίθεση μία «αναζωπύρωση» που εστιάζει μόνο σε «πνευματική εμπειρία», χάνει τον σκοπό της. Εάν αναπτύσσεται μία επικριτική προς τους άλλους συμπεριφορά, σύμφωνα με τα μέτρα «αγιοσύνης» του καθενός, τότε σίγουρα αυτή η «αναζωπύρωση» δεν είναι από τον ουρανό. Εάν η έμφαση δίνεται στην αλλαγή της εξωτερικής συμπεριφοράς και όχι στην αλλαγή της καρδιάς, τότε κάτι δεν πάει καλά. Η νέα καρδιά οδηγεί σε νέα συμπεριφορά. Η αληθινή αναζωπύρωση δεν οδηγεί στον εγωκεντρισμό, στην εγωπάθεια ή στην αυτοεξύψωση, αλλά σε ένα ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τους άλλους. Όταν η καρδιά μας έχει ανανεωθεί με την χάρη του Θεού, τότε θέλουμε να υπηρετήσουμε και να βοηθήσουμε όσους έχουν ανάγκη. Η αληθινή αναζωπύρωση ανανεώνει την έμφασή μας στη μαρτυρία και στην υπηρεσία. 27

26 Κυριακή 21 Ιουλίου Η ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΕΝΤΟΛΗ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο Χριστός δεν εδραίωσε την εκκλησία Του μόνο για τους ίδιους τους πιστούς. Τα αποχαιρετιστήρια λόγια Του εστίαζαν στην αποστολή της εκκλησίας. Η πρόθεση του Χριστού δεν ήταν να μείνει η εκκλησία στα εσωτερικά ζητήματα, αλλά να στραφεί προς τα έξω. Την ίδρυσε με σκοπό να μοιραστεί το φως της αγάπης του Θεού και το μήνυμα της σωτηρίας με τον κόσμο. Διαβάστε τα παρακάτω εδάφια. Πώς φαίνεται σ αυτά η επιθυμία του Ιησού για την εκκλησία Του; Ματθ.28/κη 19, Μάρκο 16/ις 15.. Λουκά 24/κδ Ιωάν. 20/κ Μετά την ανάληψη του Χριστού, η εκκλησία θα ήταν η ορατή εκδήλωση της αγάπης και της χάρης Του στον κόσμο. Οι μαθητές είχαν μία αποστολή. Είχαν ένα μήνυμα να μοιραστούν, ένα έργο να επιτελέσουν. Έπρεπε να συνεχίσουν το έργο που Εκείνος ξεκίνησε. «Η εκκλησία είναι το καθορισμένο από το Θεό μέσο για τη σωτηρία των ανθρώπων. Διοργανώθηκε με σκοπό την υπηρεσία και η αποστολή της είναι να φέρει το ευαγγέλιο στον κόσμο. Απ αρχής το σχέδιο του Θεού ήταν όπως το πλήρωμα και η επάρκειά Του. Τα μέλη της εκκλησίας, αυτούς τους οποίους κάλεσε από το σκότος στο θαυμαστό Του φως, οφείλουν να δείξουν στον κόσμο τη δόξα Του. Η εκκλησία είναι ο χώρος της διαφύλαξης του πλούτου της χάρης του Χριστού. Και με τον καιρό θα "γνωρισθή διά της εκκλησίας εν τοις επουρανίοις εις τας αρχάς και τας εξουσίας," (Εφεσ. 3/γ 10) η τελική και ολοκληρωτική εκδήλωση της αγάπης του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ.1. Ο Ιησούς επιθυμεί την σωτηρία της ανθρώπινης φυλής. Ο απόστολος Παύλος έγραψε στον νεαρό φίλο του Τιμόθεο ότι επιθυμία του Σωτήρα είναι «να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι, και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας» (Α Τιμ. 2/β 4). Ο απόστολος Πέτρος προσθέτει ότι ο Κύριος, «μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν» (Β Πέτρ. 3/γ 9). ΣΚΕΨΗ: Από πού φαίνεται στη ζωή σας το ενδιαφέρον σας να προσεγγίσετε τους άλλους; Ή µήπως δεν φαίνεται πουθενά; Τι δείχνει η απάντησή σας για τις προτεραιότητές σας; 28

27 Δευτέρα 22 Ιουλίου ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ Η αποστολή να μεταδώσουν την αγάπη και την αλήθεια σε όλο τον κόσμο, έμοιαζε αδύνατη για την μικρή ομάδα των μαθητών. Ήταν ένα τεράστιο έργο. Υπολογίζεται ότι ο πληθυσμός της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κατά τον 1ο αιώνα ήταν περίπου 60 με 70 εκατομμύρια. Στις Πράξεις, στα πρώτα κεφάλαια, διαβάζουμε ότι την ημέρα της Πεντηκοστής, εκατόν είκοσι πιστοί βρίσκονταν στο ανώγειο. Αναλογικά, ένας Χριστιανός αντιστοιχούσε σε περίπου χιλιάδες ανθρώπους στην αυτοκρατορία. Από ανθρώπινη πλευρά, η εντολή του Ιησού να κηρυχθεί το ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο έμοιαζε αδιανόητη. Διαβάστε Πράξ. 2/β. Πώς η δωρεά του Αγίου Πνεύματος επηρέασε την αποστολή της πρώτης εκκλησίας; Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Η Χριστιανική εκκλησία αυξανόταν συνεχώς. Δέκα χιλιάδες άνθρωποι πίστεψαν. Το μήνυμα της αγάπης του Ιησού μεταδόθηκε ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα μέρη της αυτοκρατορίας. Ο Πλίνιος ο νεώτερος, κυβερνήτης της Βιθυνίας, το 110 μ.χ. έγραψε στον αυτοκράτορα σχετικά με τις ανακρίσεις που έκανε για να βρει και να εκτελέσει Χριστιανούς. «Πολλοί, από κάθε ηλικία, κοινωνική θέση και φύλο, καλούνται να ανακριθούν. Εκτός από τις πόλεις, και πολλά χωριά της επαρχίας έχουν πληχθεί από αυτήν την δεισιδαιμονία» (τον Χριστιανισμό). Αυτό το απόσπασμα είναι αξιοσημείωτο. Σ αυτό βλέπουμε ότι μερικές γενιές Χριστιανών εισχώρησαν σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας, ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές. Το 200 μ.χ. μετά από ενενήντα χρόνια, ο Ρωμαίος νομικός Τερτυλλιανός έγραψε μία εριστική επιστολή στους Ρωμαίους πταισματοδίκες υπερασπίζοντας τον Χριστιανισμό. Σ αυτήν καυχήθηκε ότι, «σχεδόν όλοι οι πολίτες έχουν ασπαστεί τον Χριστιανισμό.» Η ιστορία στο βιβλίο των Πράξεων είναι η εξιστόρηση μιας αναζωπυρωμένης εκκλησίας που είναι αφιερωμένη στην μαρτυρία για τον Κύριο. Η πνευματική αναζωπύρωση οδηγεί στην ένθερμη μαρτυρία. Η μαρτυρία είναι το φυσικό αποτέλεσμα της αναγεννημένης ψυχής. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του, «Έλθετε οπίσω μου, και θέλω σας κάμει αλιείς ανθρώπων» (Ματθ. 4/δ 19). Όσο πιο κοντά στον Ιησού είμαστε, τόσο πιο πολύ νοιαζόμαστε για εκείνα που Τον ενδιαφέρουν. Εάν το ενδιαφέρον μας για μαρτυρία είναι μικρό, πιθανόν να Τον ακολουθούμε από απόσταση και να χρειαζόμαστε προσωπική, πνευματική αναζωπύρωση. 29

28 Τρίτη 23 Ιουλίου Η ΔΎΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ Οι εκκλησιαστικές τελετές δεν έχουν την δύναμη να μας αλλάξουν. Η τυπολατρία αφήνει τους ανθρώπους πνευματικά άκαρπους. Το δόγμα από μόνο του δεν μπορεί να μεταμορφώσει την καρδιά. Στην Καινή Διαθήκη, η δύναμη της μαρτυρίας απόρρεε από την ειλικρίνεια εκείνων που η ζωή τους άλλαξε από το ευαγγέλιο. Οι μαθητές δεν υποκρίνονταν ούτε ήταν κατευθυνόμενοι. Η πνευματικότητά τους δεν ήταν προσποιητή. Η συνάντησή τους με τον ζωντανό Χριστό τούς άλλαξε, και πλέον δεν μπορούσαν να σιωπήσουν. Ποια κοινή εμπειρία είχαν ο Παύλος και ο Ιωάννης που τους έκανε τόσο ισχυρούς μάρτυρες; Πράξ. 22/κβ 1-14, Φιλιπ. 3/γ 1-7, Α Ιωάν. 1/α 1-4. Στην Πεντηκοστή οι μαθητές ήταν αλλαγμένοι. Το Άγιο Πνεύμα εργάστηκε σ αυτούς για να μπορέσει να εργαστεί μέσα από αυτούς. Το Πνεύμα, υπερχείλιζε στη ζωή τους για να μπορέσει να ανανεώσει τη ζωή των άλλων. Ο Ιησούς είπε, «όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού» (Ιωάν. 7/ ζ 38). Η πίστη είναι κάτι περισσότερο από μία επιφανειακή πεποίθηση. Είναι μία γερά στερεωμένη πεποίθηση και ακλόνητη εμπιστοσύνη. Είναι μία μεταμορφωτική δύναμη σε όσους πιστεύουν στον Χριστό, ο Οποίος έδωσε τη ζωή Του στο σταυρό για τις αμαρτίες των ανθρώπων. Αυτό που λέει ο Ιησούς είναι ότι καθώς η αγάπη Του σβήνει την πνευματική μας δίψα, αυτή η αγάπη ξεχειλίζει από την καρδιά μας στους ανθρώπους γύρω μας. «Η από μέρους μας ομολογία της πιστότητάς Του είναι ο τρόπος που έχει εκλέξει ο ουρανός για να αποκαλύψει τον Χριστό στον κόσμο. Πρέπει να παραδεχθούμε τη χάρη Του όπως αυτή μας γνωστοποιήθηκε από τους αγίους ανθρώπους του παρελθόντος. Γινόμαστε μάρτυρες του Θεού, όταν αποκαλύπτουμε στη ζωή μας το έργο μίας δύναμης που έχει θεϊκή προέλευση.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ.319. Η πιο δυναμική μαρτυρία είναι του Χριστιανού που γνωρίζει τον Ιησού προσωπικά. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μαρτυρία που αναβλύζει φυσικά από την, γεμάτη με την αγάπη του Ιησού, καρδιά. ΣΚΕΨΗ: Ποια είναι η προσωπική σας µαρτυρία για το τι έχει κάνει ο Κύριος για σας; Πώς µπορείτε να τη µοιράζεστε καλύτερα µε τους άλλους; 30

29 Τετάρτη 24 Ιουλίου Η ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΕΊΝΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΕΙ Η δραστηριότητα είναι απαραίτητη για τη ζωή. Για να είναι υγιές το σώμα μας χρειάζεται καθημερινή άσκηση. Κάθε όργανο, κάθε μυς και ιστός ενδυναμώνει και τονώνεται μέσα από την άσκηση. Όταν δεν ασκούμαστε, το ανοσοποιητικό μας σύστημα εξασθενεί και είμαστε επιρρεπείς στις ασθένειες. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στα πνευματικά, όταν δεν εξασκούμε την πίστη με την μαρτυρία. Τα λόγια του Ιησού, «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη» (Πράξ. 20/κ 35) βρίσκουν εφαρμογή στην πνευματική μας ζωή. Όταν μοιραζόμαστε τον Λόγο του Θεού με τους άλλους, αυξανόμαστε πνευματικά. Όσο περισσότερο αγαπάμε τον Ιησού, τόσο περισσότερο θέλουμε να μιλάμε για την αγάπη Του. Κι όσο περισσότερο μιλάμε για την αγάπη Του τόσο περισσότερο θα Τον αγαπάμε. Η μαρτυρία δυναμώνει την πίστη μας. Τι μας διδάσκει το θαύμα του Ιησού με τους πεντακισχίλιους, για την μαρτυρία της πίστης μας; Ιωάν. 6/ς Όσο μοιραζόμαστε την πίστη μας, τόσο αυτή αυξάνει. Αυτός ο κανόνας πολλαπλασιασμού είναι μία θεϊκή αρχή για την πνευματική ζωή. Δώσε και θα αυξηθείς, κράτα και θα αποδυναμωθείς. Ο Ιησούς αυξάνει την πίστη μας όταν την μοιραζόμαστε, ακόμη και αν η πίστη μας είναι μικρή. Καθώς μοιραζόμαστε τον Ιησού (τον Άρτο της ζωής) με τους πνευματικά πεινασμένους, αυξάνει στα χέρια μας και καταλήγουμε με περισσότερο από ό,τι ξεκινήσαμε. Αρχικά, ο Ιησούς είχε πέντε ψωμιά και δύο ψάρια. Όταν οι πέντε χιλιάδες άνδρες χόρτασαν, ο Ιησούς έμεινε με περισσότερα από όσα αρχικά είχε. Είχαν περισσέψει δώδεκα κοφίνια. Οι οδηγίες του Ιησού προς την εκκλησία Του στην Καινή Διαθήκη, είναι πολύ ξεκάθαρες για να παρεξηγηθούν. Είπε, «δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε» (Ματθ. 10/ ι 8). Η μαρτυρία είναι το γλυκό αεράκι που δυναμώνει τις σπίθες της αναζωπύρωσης και τις μετατρέπει σε φλόγες της Πεντηκοστής. Όταν η μαρτυρία και η υπηρεσία δεν συνοδεύονται από την αναζωπύρωση της προσευχής και της Βιβλικής μελέτης, οι φλόγες της αναζωπύρωσης σβήνουν και τα κάρβουνα κρυώνουν. ΣΚΕΨΗ: Όσο περισσότερο δίνουµε την µαρτυρία µας, τόσο περισσότερο αυξάνει η πίστη µας. Ποια είναι η δική σας εµπειρία µ αυτήν την σπουδαία πνευµατική αλήθεια; 31

30 Πέμπτη 25 Ιουλίου ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ, ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΪΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ Η συναρπαστική ιστορία της ραγδαίας αύξησης της Χριστιανικής εκκλησίας στις Πράξεις, είναι η ιστορία της αναζωπυρωμένης εκκλησίας που μιλούσε για την αγάπη του Ιησού. Είναι η ιστορία της εκκλησίας που βίωνε την θεϊκή παρέμβαση. Η μαρτυρία ήταν τρόπος ζωής για τους πρώτους πιστούς. «Και πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ οίκον δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν» (Πράξ. 5/ε 42). Ο διωγμός βοήθησε στην ευρύτερη εξάπλωση του ευαγγελίου. Συνέβαλλε στο να διασπαρθούν τα μέλη της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ «ευαγγελιζόμενοι τον λόγον» (Πράξ. 8/η 4). Ένα από τα πιο αξιόλογα παραδείγματα της θεϊκής παρέμβασης στις Πράξεις, είναι η ιστορία του Φίλιππου και του Αιθίοπα. Διαβάστε στις Πράξ. 8/η την ιστορία του Φίλιππου και του Ευνούχου. Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτήν για την αναζωπύρωση και την μαρτυρία;.. «Ένας άγγελος οδήγησε το Φίλιππο σε κάποιον που αναζητούσε το φως και που ήταν έτοιμος να δεχθεί το ευαγγέλιο. Άγγελοι θα καθοδηγήσουν και σήμερα τα βήματα των εργατών εκείνων οι οποίοι επιτρέπουν στο Άγιο Πνεύμα να καθαγιάσει τη γλώσσα τους και να εξαγνίσει τις καρδιές τους. Ο άγγελος που είχε σταλεί στο Φίλιππο μπορούσε ο ίδιο να κάνει το έργο για τον Αιθίοπα. Ο Θεός όμως δεν εργάζεται μ αυτόν τον τρόπο. Το σχέδιο Του είναι οι άνθρωποι να εργάζονται για τους συνανθρώπους τους.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ.93. Υπάρχουν τρία απαραίτητα στοιχεία για την αναζωπύρωση, και αυτά είναι η προσευχή, η μελέτη του Λόγου του Θεού, και η μαρτυρία. Όταν οι πιστοί αναζητούν τον Θεό με ειλικρίνεια, εμποτίζουν το νου τους με τις αλήθειες του Λόγου Του και με ζήλο δίνουν στους άλλους την μαρτυρία για την αγάπη και την αλήθεια Του ο Θεός επεμβαίνει και ανοίγει ασυνήθιστες πόρτες για την διακήρυξη της αλήθειας. ΣΚΕΨΗ: Να είστε ειλικρινείς: Τι κάνετε όταν σας παρουσιάζονται ευκαιρίες για µαρτυρία; Μαρτυρείτε ή µήπως ψάχνετε δικαιολογίες για να το αποφύγετε; Τι δείχνει η απάντησή σας για ανάγκη αναζωπύρωσης και µεταρρύθµισης; 32

31 Παρασκευή 26 Ιουλίου Δύση ηλίου: 20:40 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Ο πάνσοφος Θεός φέρνει αυτούς που εκζητούν την αλήθεια σε επαφή µε συνανθρώπους τους που γνωρίζουν την αλήθεια. Το σχέδιο του Ουρανού είναι όπως αυτοί που δέχτηκαν το φως το µεταδώσουν σ αυτούς που βρίσκονται στο σκότος. Η ανθρωπότητα, έλκοντας την ικανότητά της από την Πηγή της σοφίας, καθίσταται το όργανο, ο συντελεστής µέσο του οποίου το ευαγγέλιο ασκεί τη µεταπλαστική του δύναµη πάνω στον νου και στην καρδιά.» Ε. Χουάιτ, Π.Α, σ.116. «Ο Θεός µπορούσε να εκπληρώσει το σκοπό Του να σώσει τους αµαρτωλούς χωρίς τη βοήθειά µας. Προκειµένου όµως να διαµορφώσουµε ένα χαρακτήρα όπως του Χριστού, πρέπει να πάρουµε µέρος στο έργο Του. Για να συµµερισθούµε τη δική Του χαρά, τη χαρά να δούµε ψυχές λυτρωµένες µε τη θυσία Του, πρέπει να συµµετέχουµε στους µόχθους Του για την απολύτρωσή τους.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ.114. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Ποια είναι η κεντρική ιδέα του μαθήματος αυτής της εβδομάδας; Υπάρχει κάτι που ο Θεός ζητάει να αλλάξετε στη ζωή σας; Μήπως πρέπει να αναθεωρήσετε κατά κάποιον τρόπο τις προτεραιότητές σας; Τι σας καλεί ο Θεός να κάνετε; 2. Μείνετε στην θαυμάσια πνευματική αλήθεια του ότι όσο μαρτυρούμε την πίστη μας τόσο αυτή αυξάνει. Γιατί, πιστεύετε, αυτή η αρχή είναι αληθινή και λογική; 3. Πόσο συχνά μαρτυρείτε για τον Ιησού; Εάν καθόλου, αναρωτηθείτε το γιατί. Φοβάστε την απόρριψη; Εάν ναι, σκεφτείτε πόσες φορές απέρριψαν τον Ιησού. Εφόσον η απόρριψη δεν σταμάτησε τον Ιησού, δεν πρέπει να σταματήσει ούτε εμάς. Μήπως φοβάστε ότι δεν ξέρετε τι να πείτε; Εάν ναι, μήπως πρέπει να αποκτήσετε μία ουσιαστικότερη σχέση με τον Κύριο; 4. Αυτή την εβδομάδα είδαμε πως οι εκκλησιαστικές τελετές δεν μπορούν από μόνες τους να αλλάξουν την καρδιά μας. Ποια είναι η θέση των τελετών και της παράδοσης στην πίστη μας και στην εκκλησία; Με ποιους τρόπους, εάν υπάρχουν, οι τελετές και η παράδοση μπορούν να συμβάλλουν στην αναζωπύρωση και στην μεταρρύθμιση; 5. Γιατί αισθανόμαστε ευχαρίστηση όταν ο Θεός μάς χρησιμοποιεί να προσεγγίσουμε ψυχές γι Αυτόν; 33

32 Μελέτη 5: Για το Σάββατο 3 Αυγούστου ΥΠΑΚΟΗ: Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ Σάββατο απόγευμα ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διότι τα όπλα του πολέµου ηµών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωµάτων, επειδή καθαιρούµεν λογισµούς, και παν ύψωµα επαιρόµενον εναντίον της γνώσεως του Θεού, και αιχµαλωτίζοµεν παν νόηµα εις την υπακοήν του Χριστού.» Β Κορινθίους 10/ι 4,5. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 26/κς 69-74, Πράξ. 5/ε 28-32, 6/ ς 3-10, 9/θ 1-9, Φιλιπ. 2/β 5-8. Μπορούμε να πάρουμε μία ιδέα για την επιρροή της αναζωπύρωσης στην καθημερινή ζωή, από την αναζωπύρωση των Ουαλών το Ο Evan Roberts και ορισμένοι φίλοι του άρχισαν με ειλικρίνεια να προσεύχονται για την δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Μελετούσαν την Αγία Γραφή και μοιράζονταν την πίστη τους. Ως αποτέλεσμα, έλαβαν Άγιο Πνεύμα και η ζωή τους άλλαξε. Μέσα σε έξι μήνες στη μικρή χώρα της Ουαλίας πίστεψαν εκατό χιλιάδες άνθρωποι. Τα αποτελέσματα αυτής της αναζωπύρωσης ήταν ορατά σε όλη την χώρα. Χιλιάδες άνθρωποι πήγαιναν καθημερινά στην εκκλησία για να προσευχηθούν. Οι σκληροί και αγενείς μεταλλωρύχοι, μετατράπηκαν σε ευγενικούς κυρίους. Αναγκάστηκαν μάλιστα να μάθουν στα άλογα τους νέες εντολές μιας και δεν έβριζαν πλέον. Η νεοφώτιστη καρδιά, τους οδήγησε σε μία μεταμορφωμένη ζωή υπακοής. Αυτή είναι μία αδιάσειστη ένδειξη της αληθινής αναζωπύρωσης. 34

33 Κυριακή 28 Ιουλίου Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΖΩΗ Η αναζωπύρωση δεν είναι απλώς ένα ζεστό αίσθημα που έρχεται από την υποτιθέμενη σχέση μας με τον Ιησού. Η αναζωπύρωση οδηγεί σε νέα ζωή. Υπήρχαν στιγμές που οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής αισθάνονταν ιδιαίτερα κοντά στον Ιησού, και άλλες πολύ μακριά Του. Υπήρχαν φορές που το πνεύμα τους χαιρόταν στην παρουσία του Θεού, και άλλες που δεν Τον αισθάνονταν καθόλου. Η αναζωπύρωση δεν σημαίνει απαραίτητα θετικά συναισθήματα, αλλά μία αλλαγμένη ζωή. Τα αισθήματά μας δεν είναι ο καρπός της αναζωπύρωσης. Όμως η υπακοή είναι και αυτό φαίνεται ιδιαίτερα στη ζωή των μαθητών μετά την Πεντηκοστή. Αναλύστε τις αντιδράσεις του Πέτρου πριν την σταύρωση, μετά την Ανάσταση και μετά την Πεντηκοστή. Ματθ. 26/κς 69-74: Η αντίδραση του Πέτρου πριν την σταύρωση Ιωάν. 21/κα 15-19: Η αντίδραση του Πέτρου μετά την Ανάσταση Πράξ. 5/ε 28-32: Η αντίδραση του Πέτρου μετά την Πεντηκοστή Η δωρεά του Αγίου Πνεύματος στην Πεντηκοστή, άλλαξε ριζικά τη ζωή του Πέτρου. Από έναν αδύναμο και αμφιταλαντευόμενο πιστό, μετατράπηκε σε έναν, υπάκουο μαθητή γεμάτο πίστη. Ο γεμάτος κάποτε μεγάλα λόγια και κενές υποσχέσεις Πέτρος, είχε πλέον πίστη, κουράγιο, και ζήλο για μαρτυρία. Αποτελεί ένα δυνατό παράδειγμα για το τι μπορεί να κάνει το Άγιο Πνεύμα σε οποιονδήποτε υποταχθεί, με πίστη και υπακοή, στον Κύριο. 35

34 Δευτέρα 29 Ιουλίου ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΥΠΑΚΟΗΣ Ένα παράδειγμα πίστης, αποτελεί η ζωή του Στέφανου. Πώς περιγράφεται ο Στέφανος στην παρακάτω περικοπή; Πράξ. 6/ς 3-10, 7/ζ 55. Η πληρότητα του Αγίου Πνεύματος έκανε τους μαθητές να ζουν ανιδιοτελώς, σύμφωνα με το θεϊκό θέλημα. Η πίστη τους, τους οδήγησε στην υπακοή. Αν και υπήρχαν στιγμές που ο πνευματικός πόλεμος ήταν ιδιαίτερα έντονος, ο Ιησούς, ο Σωτήρας και Κύριός τους, ήταν στο πλευρό τους και ενδυνάμωνε την πίστη τους. Άλλους τους λιθοβολούσαν, άλλους τους φυλάκιζαν, τους έκαιγαν ή τους έπνιγαν. Η υπακοή τους ερχόταν με ένα ασυνήθιστα ψηλό τίμημα. Πολλοί από τους μαθητές υπέμειναν μαρτυρικό θάνατο. Στις Πράξ. 7/ζ, ο Στέφανος έκανε ένα υπέροχο κήρυγμα για την ιστορία του Ισραήλ. Περιέγραψε την εμπειρία του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ, του Ιωσήφ, του Μωυσή, του Δαβίδ, και του Σολομώντα. Μέσα από την έκκλησή του, ο Στέφανος αντιπαραθέτει την πιστότητα του Θεού με την απιστία του Ισραήλ. Ο Στέφανος καταλήγει το κήρυγμά του κατηγορώντας τους θρησκευτικούς ηγέτες του Ισραήλ ότι παρέβηκαν τη διαθήκη του Θεού και αντιστάθηκαν στην επιρροή του Αγίου Πνεύματος (Πράξ. 7/ ζ 51,52). Τι συνέβη στον Στέφανο λόγω της μαρτυρίας του για τον Ιησού; Τι διδασκόμαστε απ αυτήν την ιστορία για το ποιο μπορεί να είναι το τίμημα της πίστης μας; Πράξ. 7/ζ Ο Στέφανος υπάκουσε στο κάλεσμα του Θεού και έδειξε πίστη στην αποστολή Του, μέχρι θανάτου. Αν και δεν θα χρειαστεί να πεθάνουμε όλοι για την πίστη μας, πρέπει ωστόσο να είμαστε τόσο αφοσιωμένοι στον Κύριο ώστε ακόμη και εάν φτάναμε ποτέ σ αυτό το σημείο όπως ο Στέφανος, να μέναμε πιστοί μέχρι το τέλος. Δεν είναι απίθανο κάποιος που τώρα διαβάζει αυτά τα λόγια, να χρειαστεί μία μέρα να δώσει τη ζωή του για τον Κύριο. ΣΚΕΨΗ: Τι θα συνέβαινε εάν απειλούταν η ζωή σας λόγω της πίστης σας; Αν και δεν µπορείτε να προβλέψετε το τι θα κάνατε, πώς οι πράξεις σας κατά το παρελθόν µπορούν να δείξουν, εν µέρει, την αντίδρασή σας; 36

35 Τρίτη 30 Ιουλίου ΌΤΑΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΚΠΛΗΣΣΕΙ Όταν ο Σαούλ δίωκε τους Χριστιανούς, πίστευε ότι έκανε το θέλημα του Θεού. Στο δρόμο για τη Δαμασκό, όπου ο Σαούλ πήγαινε για να αιχμαλωτίσει Χριστιανούς και να τους οδηγήσει στην Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς τον εξέπληξε. Το περιστατικό αυτό που διαδραματίστηκε στη Δαμασκό, άλλαξε τη ζωή του Σαούλ, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Διαβάστε στις Πραξ. 9/θ 1-9 για την αλλαγή του Παύλου. Γιατί ο Κύριος έστειλε αμέσως τον Ανανία; Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτήν την ιστορία;... «Πολλοί νομίζουν ότι θεωρούνται υπεύθυνοι μόνο έναντι του Χριστού για το φως και την εμπειρία τους και ότι είναι ανεξάρτητοι από τους αναγνωρισμένους οπαδούς Του στη γη. Ο Ιησούς είναι ο φίλος των αμαρτωλών και η καρδιά Του συγκινείται από τις θλίψεις τους. Έχει όλη την εξουσία τόσο στον ουρανό, όσο και στη γη. Σέβεται όμως τα μέσα τα οποία έχει εξουσιοδοτήσει με τη διαφώτιση και σωτηρία των ανθρώπων. Οδηγεί τους αμαρτωλούς στην εκκλησία την οποία κατέστησε κανάλι φωτός για τον κόσμο. Όταν ενώ πάλευε με το σκότος της πλάνης και της προκατάληψης, ο Σαύλος δέχθηκε την αποκάλυψη του Χριστού τον Οποίο καταδίωκε, φέρθηκε τότε σε άμεση επικοινωνία με την εκκλησία, που είναι το φως του κόσμου.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ.104,105. Πώς εξέπληξε ο Ιησούς τον Ανανία; Ποια θα έπρεπε να ήταν η συμπεριφορά του Ανανία για να ακολουθήσει τις οδηγίες του Σωτήρα; Πράξ. 9/θ ΣΚΕΨΗ: Προσπαθήστε να µπείτε στη θέση του Παύλου, µετά τη συνάντησή του µε τον Ιησού στο δρόµο προς την Δαµασκό. Πόσο αναστατωµένος ήταν! Επίσης, προσπαθήστε να µπείτε στη θέση του Ανανία. Και για εκείνον θα ήταν µεγάλη αναστάτωση. Τι µας διδάσκουν αυτά τα παραδείγµατα για τον τρόπο µε τον οποίο µπορεί να κληθούµε από τον Κύριο να κάνουµε κάτι που τη δεδοµένη στιγµή δεν καταλαβαίνουµε; Γιατί, ωστόσο, πρέπει να υπακούσουµε στον Κύριο; 37

36 Τετάρτη 31 Ιουλίου ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Κατά τη διάρκεια της διακονίας του, ο Παύλος καθοδηγούταν και ενδυναμωνόταν από το Άγιο Πνεύμα. Κατά την ομολογία του στον βασιλιά Αγρίππα, αναφέρθηκε στην εμπειρία που είχε στο δρόμο προς την Δαμασκό. Στη συνέχεια είπε ότι σκοπός της διακονίας του προς τους Ιουδαίους και τους Εθνικούς ήταν, «να ανοίξη τους οφθαλμούς αυτών, ώστε να επιστρέψωσιν από του σκότους εις το φως, και από της εξουσίας του Σατανά προς τον Θεόν, διά να λάβωσιν άφεσιν αμαρτιών, και κληρονομίαν μεταξύ των ηγιασμένων, διά της εις εμέ πίστεως» (Πράξ. 26/ κς 18). Υπό το φως της καθοδήγησης του Αγίου Πνεύματος, τι καθιστά αξιόλογη την ανταπόκριση του Παύλου στο όραμα που είχε στη Δαμασκό; Αντιπαραθέστε το πώς ανταποκρίθηκε ο Παύλος στην κλήση του Αγίου Πνεύματος, με το πώς ανταποκρίθηκε ο βασιλιάς ο Αγρίππας. Πράξ. 26/ κς Ο βασιλιάς Αγρίππας, σε αντίθεση με τον Παύλο, δεν αφέθηκε στην δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Οι εγωιστικές του επιθυμίες ήρθαν σε αντιπαράθεση με την προτροπή του Αγίου Πνεύματος για μία νέα ζωή με τον Χριστό. Ο Ιησούς είπε, «Έτι ολίγον καιρόν το φως είναι μεθ υμών. Περιπατείτε ενόσω έχετε το φως, διά να μη σας καταφθάση το σκότος, και όστις περιπατεί εν τω σκότει, δεν εξεύρει πού υπάγει. Ενόσω έχετε το φως, πιστεύετε εις το φως, διά να γείνητε υιοί του φωτός.» (Ιωάν. 12/ιβ 35,36). Εάν ακολουθούμε πρόθυμα τις οδηγίες του Αγίου Πνεύματος και περπατάμε στο φως της αλήθειας του Θεού, τότε θα συνεχίσει να μας αποκαλύπτει περισσότερο φως και αλήθειες. Ενώ αγνοούμε τις προτροπές του Αγίου Πνεύματος και Του αντιστεκόμαστε, η καρδιά μας θα σκληραίνει. ΣΚΕΨΗ: «Παρ ολίγον µε πείθεις να γείνω Χριστιανός» (Πράξ. 26/κς 28). Αυτά είναι ορισµένα από τα πιο θλιβερά λόγια της Αγίας Γραφής. Πώς κινδυνεύουµε να υποθάλψουµε µία παρόµοια συµπεριφορά; Για παράδειγµα, πώς ο συµβιβασµός στην πορεία µας µε τον Κύριο εκδηλώνει την ίδια αρχή που βλέπουµε στα λόγια του Αγρίππα;

37 Πέμπτη 1 Αυγούστου ΥΠΑΚΟΗ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΠΌ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ Το Άγιο Πνεύμα είχε σημαντικό ρόλο στην ζωή του Ιησού. Γεννήθηκε «εκ Πνεύματος Αγίου», και στη βάπτισή Του στην αρχή της διακονίας Του χρίστηκε, «με Πνεύμα Άγιον και με δύναμιν» (Ματθ. 1/α 20, 3/γ 16,17, Πράξ. 10/ι 34-38). Η επίγεια ζωή του Χριστού χαρακτηρίζεται από την υπακοή Του στο θέλημα του Πατέρα. (Ιωάν. 8/η 29, Εβρ. 10/ι 7). Διαβάστε Φιλιπ. 2/β 5-8. Ποια στοιχεία της ζωής που είναι πλήρης Πνεύματος Αγίου, εμφανίζονται στη συγκεκριμένη περιγραφή του Ιησού;.... Εκείνος που ήταν «εν μορφή Θεού εαυτόν εκένωσε», άφησε όλα τα προνόμια που είχε ως ίσος με τον Θεό για να γίνει ένας «δούλος». Ο Ιησούς υπηρετούσε το θέλημα του Πατέρα. «Εταπείνωσεν εαυτον γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλιπ. 2/β 8). Ο Ιησούς αποτελεί παράδειγμα του πώς είναι μία ζωή πλήρης Πνεύματος Αγίου: Είναι μία ζωή υπακοής και ταπεινής υποταγής στο θέλημα του Πατέρα είναι μία ζωή προσευχής, αφιερωμένη στην υπηρεσία και την διακονία μία ζωή κυριευόμενη από την επιθυμία να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι και να βρεθούν στην βασιλεία του Πατέρα. Ο απόστολος Παύλος, αναφερόμενος στους πιστούς της Καινής Διαθήκης, λέει: «ελάβομεν χάριν και αποστολήν εις υπακοήν πίστεως πάντων των εθνών, υπέρ του ονόματος αυτού» (Ρωμ. 1/α 5). Για τους άπιστους από την άλλη γράφει, «εις δε τους φιλονείκους, και απειθούντας μεν εις την αλήθειαν, πειθομένους δε εις την αδικίαν, θέλει είσθαι θυμός και οργή» (Ρωμ. 2/β 8). ΣΚΕΨΗ: Στην Ρωµ. 6/ς 15-23, ο Παύλος χρησιµοποιεί δύο αντιθετικές εκφράσεις, «δούλοι της αµαρτίας» και «δούλοι της δικαιοσύνης». Στην Ρωµ. 8/η αναφέρεται στο «πνεύµα δουλείας» και στο «πνεύµα υιοθεσίας». Πώς κατανοείται αυτούς τους όρους µέσα από την προσωπική σας εµπειρία πίστης µε τον Κύριο, την µάχη σας ενάντια στην αµαρτία, και την εµπιστοσύνη σας στον Θεό;

38 Παρασκευή 2 Αυγούστου Δύση ηλίου: 20:34 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Στην πύλη του δρόμου που οδηγεί στην αιώνια ζωή, ο Θεός τοποθετεί την πίστη, και σηματοδοτεί όλο τον δρόμο με το φως, την ειρήνη και την χαρά της πρόθυμης υπακοής. Μ αυτόν τον τρόπο ο ταξιδιώτης έχει μπροστά του συνεχώς το σημείο της ανώτερης κλήσης του από τον Χριστό. Και το βραβείο βρίσκεται σε εμφανές σημείο. Γι αυτόν οι εντολές του Θεού είναι δικαιοσύνη, χαρά, και ειρήνη στο Άγιο Πνεύμα.» Ε. Χουάιτ, In Heavenly Places, σ «Η υπόσχεση του Αγίου Πνεύματος δεν περιορίζεται ούτε σε καμία ιδιαίτερη εποχή ούτε σε ιδιαίτερη φυλή. Ο Χριστός δήλωσε ότι η θεϊκή επιρροή του Πνεύματός Του θα συνόδευε τους οπαδούς Του ως το τέλος. Από την ημέρα της Πεντηκοστής μέχρι τις ημέρες μας, ο Παράκλητος έχει στείλει σε όλους όσοι παραχώρησαν τον εαυτό τους ολοκληρωτικά στον Κύριο και στην υπηρεσία Του. Σε όλους όσοι δέχθηκαν το Χριστό για προσωπικό τους Σωτήρα το Άγιο Πνεύμα ήρθε σαν σύμβουλος, αγιαστής, και μάρτυρας. Όσο πλησιέστερα οι πιστοί βάδισαν με το Θεό, τόσο σαφέστερα και δυναμικότερα έδωσαν τη μαρτυρία τους για την αγάπη και τη σώζουσα χάρη του Λυτρωτή. Οι άνδρες και οι γυναίκες που κατά τους μακρόχρονους διωγμούς και τις δοκιμασίες απόλαυσαν σε μεγάλο βαθμό την παρουσία του Πνεύματος στη ζωή τους, ξεχωρίζουν σαν σημεία και θαύματα στον κόσμο. Μπροστά σε αγγέλους και ανθρώπους αποκάλυψαν τη μεταπλαστική δύναμη της απολυτρωτικής αγάπης.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ. 36,37. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Διαβάστε Πράξ. 5/ε Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτήν τη δυνατή, και ως ένα βαθμό, δυσάρεστη ιστορία; Γιατί πιστεύετε ότι αντιμετώπισαν αυτές τις ολέθριες συνέπειες για τις πράξεις τους; 2. Συζητήστε όσον αφορά το ότι ο Ιησούς «εκένωσε εαυτόν» για να εκπληρώσει το έργο Του. Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτήν την αρχή στην προσωπική μας πορεία με τον Κύριο; Γιατί η αυταπάρνηση είναι τόσο σημαντική για μας που επιζητούμε την αναζωπύρωση και την μεταρρύθμιση, και ως άτομα και ως εκκλησία; 3. «Παρ ολίγον με πείθεις να γείνω Χριστιανός» (Πράξ. 26/κς 28). Συζητήστε τις επιπτώσεις αυτής της ολέθριας φράσης. 40

39 Μελέτη 6: Για το Σάββατο 10 Αυγούστου Σάββατο απόγευμα ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ: ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Ο κρύπτων τας αµαρτίας αυτού, δεν θέλει ευοδωθή, ο δε εξοµολογούµενος και παραιτών αυτάς, θέλει ελεηθή.» Παροιµίες 28/κη 13. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Πράξ. 5/ε 30-32, Β Κορ. 7/ζ 9-11, Λευιτ. 5/ε 5, Α Ιωάν. 1/α 9, Εβρ. 12/ιβ 17, Ψαλµ. 32/λβ 1-8. Στην Αγία Γραφή βλέπουμε πως η μετάνοια μαζί με την εξομολόγηση προετοιμάζουν τον δρόμο για την πνευματική αναζωπύρωση. Κάθε φορά που ο Θεός προετοίμαζε τα παιδιά Του για ένα σπουδαίο έργο, τους οδηγούσε πρώτα σε μετάνοια για τις αμαρτίες τους. Αφού αναγνωρίσουμε και εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας, έπειτα μπορούμε να τις νικήσουμε. «Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν» (Β Πέτρ. 3/γ 9). Η μετάνοια και η εξομολόγηση είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να λάβουμε σε πληρότητα την δύναμη του Πνεύματος. Στο μάθημα αυτής της εβδομάδας θα δούμε τη σημασία της πραγματικής μετάνοιας στην δωρεά του Αγίου Πνεύματος, όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο των Πράξεων. Επίσης θα αντιπαραθέσουμε την αληθινή με την ψεύτικη μετάνοια. Ακόμη, θα διαπιστώσουμε ότι η μετάνοια είναι ένα δώρο του Αγίου Πνεύματος για να μας βοηθήσει να εκφράσουμε την αγάπη του Ιησού στους ανθρώπους γύρω μας. 41

40 Κυριακή 4 Αυγούστου ΜΕΤΑΝΟΙΑ: ΈΝΑ ΘΕΪΚΌ ΔΩΡΟ Λίγο πριν την Πεντηκοστή, οι μαθητές αναζητούσαν με ειλικρίνεια τον Θεό μέσω της προσευχής. Στις Πραξ. 1/α 14 διαβάζουμε ότι, «ενέμενον ομαθυμαδόν εις την προσευχήν και την δέησιν». Το γεγονός ότι ήταν «ομοδυμαδόν» δείχνει στην ενότητα και την αρμονία που απολάμβαναν οι ακόλουθοι του Χριστού, η οποία δεν θα ήταν εφικτή εάν δεν είχε προηγηθεί μετάνοια και εξομολόγηση. Η προσευχή και η εξομολόγηση τους προετοίμασαν γι αυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει. Διαβάστε Πράξ. 5/ε Ποια σημεία ξεχωρίζουν στα λόγια του Πέτρου; Ο Πέτρος τονίζει δύο βασικά σημεία. Πρώτον, η μετάνοια είναι δώρο. Καθώς ανοίγουμε την καρδιά μας στην προτροπή του Αγίου Πνεύματος, ο Ιησούς μας δίνει το δώρο της μετάνοιας. Δεύτερον, οι μαθητές δεν κήρυτταν απλώς τη μετάνοια, αλλά την βίωσαν. «Ενώ περίμεναν οι μαθητές την εκπλήρωση της υπόσχεσης, ταπείνωναν τις καρδιές τους με πραγματική μετάνοια, εξομολογούμενοι την έλλειψη της πίστης τους. Φέρνοντας στη μνήμη τους τα λόγια που τους είχε πει ο Χριστός πριν από το θάνατό Του, καταλάβαιναν τώρα βαθύτερα το νόημά τους Ενώ αναλογίζονταν την αγνή, άσπιλη ζωή Του, ένιωθαν ότι κανένας κόπος δεν θα ήταν ασήκωτος, καμία θυσία αβάσταχτη, φθάνει να μπορούσαν μόνο να αντικατοπτρίζουν στη ζωή τους τον αξιαγάπητο χαρακτήρα του Χριστού.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ.24,25. Η μετάνοια και η εξομολόγηση είναι θέματα που βλέπουμε συχνά στις Πράξεις (Πράξ. 17/ιζ 30,31, 26/κς 19,20). Η καλοσύνη του Θεού είναι που μας οδηγεί στη μετάνοια, ενώ η πειστική δύναμη του Αγίου Πνεύματος μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη μας για έναν Σωτήρα που θα συγχωρήσει τις αμαρτίες μας. Οφείλουμε να θυμόμαστε ότι το Άγιο Πνεύμα δεν πληρώνει την αμετανόητη καρδιά (Ρωμ. 2/β 8, Πράξ. 2/ β 38,39, 3/γ 19), αλλά την καρδιά που δεν έχει εγωιστικές φιλοδοξίες και δεν αποζητά την προσωπική αναγνώριση και δόξα. ΣΚΕΨΗ: Γιατί είναι δύσκολο να αναγνωρίσουµε τις αµαρτίες µας και να µετανοήσουµε γι αυτές; Γιατί το εγώ εµποδίζει συνήθως την αληθινή µετάνοια; 42

41 Δευτέρα 5 Αυγούστου Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ Πώς περιγράφει ο απόστολος Παύλος την αληθινή μετάνοια; Β Κορ. 7/ ζ Μετάνοια είναι η «κατά Θεόν λύπη» για την αμαρτία. Επίσης, συμπεριλαμβάνει την απόφαση να αποκηρύξουμε οποιαδήποτε αμαρτία μας θυμίζει το Άγιο Πνεύμα (Ιεζ. 14/ιδ 6, Ζαχ. 1/α 4). Η ειλικρινής μετάνοια δεν οδηγεί τους Χριστιανούς σε κατάθλιψη, «διότι η κατά Θεόν λύπη γεννά μετάνοιαν προς σωτηρίαν» (Β Κορ. 7/ζ 10). Στρέφει την προσοχή μας στην δικαιοσύνη του Ιησού, και όχι στην αμαρτωλή κατάστασή μας. Γεννά «σπουδήν», «αποβλέποντες εις τον Ιησούν τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως» (Β Κορ. 7/ζ 11, Εβρ. 12/ιβ 2). Στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε πως το μέγεθος της αμαρτίας μας ποτέ δεν θα υπερβεί το μέγεθος της χάρης Του. Γιατί, «όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις» (Ρωμ. 5/ε 20). Αυτό είναι φανερό στην εμπειρία του αποστόλου Παύλου. Διαβάστε Α Τιμ. 1/α και Πράξ. 26/κς Τι μας λένε αυτά τα εδάφια για την αμαρτωλή κατάσταση του Παύλου και την δικαιοσύνη του Ιησού; Μόλις ο Παύλος συνειδητοποίησε ότι στην ουσία δίωκε τον Κύριο της δόξας, έπεσε στα γόνατα, και με ειλικρίνεια μετανόησε και εξομολογήθηκε τις αμαρτίες του. Κατά τη διάρκεια της ζωής του δεν έπαψε να διηγείται το αμαρτωλό του παρελθόν και την χάρη του Θεού. Η μετάνοια δεν τον άφησε σε μία κατάσταση κατάθλιψης, αλλά τον οδήγησε στα χέρια του γεμάτου αγάπη και χάρη Σωτήρα. Με την εξομολόγηση των αμαρτιών του δεν εξακολουθούσε να νιώθει ένοχος. Πλέον, δεν εστίαζε στην δική του έλλειψη δικαιοσύνης αλλά στην δικαιοσύνη του Ιησού. ΣΚΕΨΗ: Έχετε νιώσει ποτέ ως ο χειρότερος αµαρτωλός; Και εάν όχι ως ο χειρότερος αµαρτωλός, έχετε αισθανθεί ποτέ ότι είστε τόσο αµαρτωλοί που δεν γίνεται να σωθείτε; Πώς µπορείτε να δείξετε εµπιστοσύνη στο ότι η δικαιοσύνη του Χριστού αρκεί για να σας σώσει; 43

42 Τρίτη 6 Αυγούστου ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ Ποιες πνευματικές αρχές διδασκόμαστε από το Λευιτ. 5/ε 5, Α Ιωάν. 1/ α 9, Ησ. 1/α και Πράξ. 26/κς 19,20, όσον αφορά τη φύση της αληθινής μετάνοιας και της εξομολόγησης;.. Η ειλικρινής μετάνοια συνοδεύεται με την εξομολόγηση συγκεκριμένων αμαρτιών. Το Άγιο Πνεύμα δεν μας δίνει αόριστα συναισθήματα ενοχής. Μας καταδικάζει για συγκεκριμένες παραβάσεις. «Η πραγματική εξομολόγηση εκφράζεται πάντοτε με σαφήνεια και δεν προσπαθεί να κρύψει την ελάχιστη αμαρτία. Μπορεί οι αμαρτίες να είναι τέτοιου είδους, που πρέπει να αναφερθούν μόνο μπροστά στο Θεό. Ή μπορεί να είναι σφάλματα που πρέπει να τα εξομολογηθεί σε άτομα στα οποία τα σφάλματα προκάλεσαν βλάβη. Ίσως ακόμη να έχουν ένα δημόσιο χαρακτήρα, και τότε η εξομολόγηση πρέπει να γίνει δημόσια. Σε οποιαδήποτε κατηγορία και αν ανήκει η εξομολόγηση, πρέπει να γίνεται με σαφήνεια και χωρίς αοριστολογίες, αναγνωρίζοντας ανεπιφύλακτα τις αμαρτίες που καθιστούν τον άνθρωπο ένοχο.» Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ.38. Σκοπός του Αγίου Πνεύματος είναι να αποκαλύψει την ανάγκη μας για τη σωτήρια χάρη του Χριστού. Η μετάνοια δεν κάνει τον Θεό να μας αγαπήσει περισσότερο, αλλά βοηθάει εμάς να εκτιμήσουμε περισσότερο την αγάπη Του. Με την εξομολόγηση δεν κερδίζουμε την συγχώρηση του Θεού, αλλά αξιωνόμαστε να την λάβουμε. Η αγάπη του Θεού δεν διακυμαίνεται ανάλογα με τη μετάνοιά μας. Η αγάπη Του προς εμάς είναι σταθερή. Μοναδική μεταβλητή είναι η ανταπόκρισή μας στο έργο του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας. Η αλήθεια είναι ότι η αμαρτία μάς εμποδίζει να λάβουμε τις άφθονες ευλογίες που έχει ο Θεός για μας. Αποδυναμώνει την προτροπή του Πνεύματος και δυσκολεύει την ανταπόκρισή μας σ Αυτόν. Ενώ η μετάνοια και η εξομολόγηση ανοίγουν την καρδιά μας για να λάβουμε την περίσσεια δύναμη και παρουσία του Αγίου Πνεύματος. ΣΚΕΨΗ: Όσο κι αν απέχουµε από την συγχώρηση όταν µετανοούµε και οµολογούµε τις αµαρτίες µας, πρέπει να θυµόµαστε ότι βρισκόµαστε σε δρόµο διπλής κατεύθυνσης. Πώς φερόµαστε σε εκείνους που µας έχουν βλάψει και ζητούν τη συγχώρησή µας; Γιατί είναι τόσο σηµαντικό για µας το να συγχωρούµε;

43 Τετάρτη 7 Αυγούστου ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΨΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ Στην Αγία Γραφή υπάρχουν συγκεκριμένα παραδείγματα ανθρώπων που μετανόησαν αλλά δεν συγχωρήθηκαν από τον Θεό. Έκλαψαν, λυπήθηκαν, εξομολογήθηκαν την αμαρτία τους, αλλά δεν συγχωρήθηκαν. Διαβάστε για τον Φαραώ, τον Βαλαάμ, τον Ησαύ, και τον Ιούδα, στην Έξ. 12/ιβ 29-32, Αρ. 22/κβ 32-35, Εβρ. 12/ιβ 17 και Ματθ. 27/κζ 4, αντίστοιχα. Τι το κοινό βλέπετε στις παραπάνω ιστορίες όσον αφορά τη μετάνοια και την εξομολόγηση; Αναφερόμενος στον Ησαύ, στην Εβρ. 12/ιβ 17 ο Παύλος λέει ότι μετανόησε: «θέλων να κληρονομήση την ευλογίαν». Όπως ο Φαραώ, ο Βαλαάμ, και ο Ιούδας, η καρδιά του Ησαύ δεν είχε ραγίσει για τον πόνο που προκάλεσε η αμαρτία στην οικογένειά του και στον Θεό. Ανησυχούσε για τα πρωτοτόκια που είχε χάσει. Λυπήθηκε γιατί δεν έλαβε αυτά που πίστευε ότι δικαιούταν. Τα κίνητρά του δεν ήταν αγνά. Λυπήθηκε για τον εαυτό του. Η ψεύτικη μετάνοια εστιάζει στις επιπτώσεις της αμαρτίας, και όχι στην ίδια την αμαρτία. Ο κανόνας ό,τι σπείρεις θα θερίσεις, είναι ένας κανόνας του Θεού. Είναι αλήθεια ότι η αμαρτία φέρνει πικρές συνέπειες, η μετάνοια όμως δεν αναλώνεται από τα αρνητικά αποτελέσματα της αμαρτίας. Ανησυχεί για την καταισχύνη και τη θλίψη που η αμαρτία προκάλεσε στον Θεό. Η αληθινή μετάνοια χαρακτηρίζεται από τρία πράγματα: Πρώτον, νιώθουμε θλίψη για τον πόνο που προκάλεσε η αμαρτία μας στον Θεό. Πληγωνόμαστε επειδή πληγώσαμε Εκείνον που μας αγαπάει τόσο πολύ. Δεύτερον, εξομολογούμαστε με ειλικρίνεια την αμαρτία που διαπράξαμε. Η αληθινή μετάνοια δεν συμπεριλαμβάνει δικαιολογίες για την συμπεριφορά μας. Δεν ρίχνει την ευθύνη σε κανέναν. Στην αληθινή μετάνοια αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεών μας. Τρίτον, η αληθινή μετάνοια εμπεριέχει πάντα την απόφαση να αποστραφούμε την αμαρτία μας. Η μετάνοια δεν μπορεί να είναι αληθινή εάν δεν αλλάξει η ζωή μας. Αντιθέτως, η ψεύτικη μετάνοια είναι εγωκεντρική. Ανησυχεί για τις συνέπειες της αμαρτίας. Είναι μία συναισθηματική κατάσταση θλίψης επειδή η αμαρτία έχει αρνητικά επακόλουθα. Φέρνει δικαιολογίες και επιρρίπτει την ευθύνη σε κάποιον άλλον. Δεν υπάρχει αλλαγή συμπεριφοράς, εάν δεν υπάρχει κάποιο προσωπικό όφελος. 45

44 Πέμπτη 8 Αυγούστου Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ Η εξομολόγηση αφαιρεί την ενοχή και το δηλητήριο της αμαρτίας. Είναι θεραπευτική από πολλές απόψεις. Ετοιμάζει την καρδιά μας ώστε να δεχτούμε την χάρη του Θεού. Μέσα από την εξομολόγηση αποδεχόμαστε τη συγχώρηση του Χριστού που μας προσφέρεται δωρεάν διαμέσου της σταυρικής θυσίας. Η εξομολόγηση είναι θεραπευτική επειδή μας επιτρέπει να λάβουμε χάρη. Η εξομολόγηση επίσης ρίχνει τους φραγμούς που έχουμε με τους άλλους ανθρώπους. Θεραπεύει σχέσεις. Διαβάστε Ψαλμ. 32/λβ 1-8. Τι μας διδάσκει για την εξομολόγηση και την μετάνοια;.... Διαβάστε Πράξ. 24/κδ 16. Ο απόστολος Παύλος προσπαθούσε να έχει «άπταιστον συνείδησιν προς τον Θεόν και προς τους ανθρώπους διαπαντός.» Τι σημαίνει αυτό; Η ενοχή είναι κάτι καλό ή κακό; Εξαρτάται. Εάν το Άγιο Πνεύμα μάς ελέγχει για μία αμαρτία, και η ενοχή αυτή μας οδηγεί στον Ιησού, τότε είναι κάτι καλό. Εάν έχουμε εξομολογηθεί την αμαρτία μας και εξακολουθούμε να νιώθουμε ένοχοι, αυτή η ενοχή μπορεί να μας καταστρέψει. «Αυτή η αίσθηση ενοχής πρέπει να τοποθετηθεί στο Σταυρό. Η αίσθηση της αμαρτωλότητας έχει δηλητηριάσει την πηγή της ζωής και της πραγματικής ευτυχίας. Ο Ιησούς λέει, "Άστα όλα σε Μένα. Εγώ θα πάρω τις αμαρτίες σου. Θα σου δώσω ειρήνη. Μη σταματάς να έχεις αυτοεκτίμηση, γιατί εγώ σε εξαγόρασα με το αίμα Μου. Μου ανήκεις. Θα ενδυναμώσω την αδύναμη θέλησή σου, και θα αφαιρέσω τις τύψεις σου για την αμαρτία."» Ε. Χουάιτ, Manuscript Releases, τομ. 9, σ.305. Ο Ιησούς είναι η απάντηση στην ενοχή. Με την χάρη Του εξαλείφει την καταστρεπτική ενοχή που η αμαρτία φέρνει. Ορισμένες φορές εξομολογούμαστε την αμαρτία μας και εξακολουθούμε να αισθανόμαστε ενοχές. Γιατί; Πρώτον, γιατί ο Διάβολος προσπαθεί να κλέψει από μας την βεβαιότητα της σωτηρίας και της συγχώρησης που έχουμε στον Ιησού. Δεύτερον, το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μας δείξει ότι έχουμε πληγώσει κάποιον και η ανήσυχη συνείδησή μας θα ηρεμήσει μόνο όταν ομολογήσουμε το λάθος μας σε εκείνον που σφάλλαμε ή πληγώσαμε. ΣΚΕΨΗ: Πώς επηρέασε η ενοχή σας τη σχέση σας µε τον Κύριο και τους άλλους ανθρώπους; Ποιες υποσχέσεις της Αγίας Γραφής µπορείτε να επικαλεσθείτε που θα σας βοηθήσουν να απαλλαγείτε από το βάρος της ενοχής και να προχωρήσετε; 46

45 Παρασκευή 9 Αυγούστου Δύση ηλίου:20:27 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Καμία εξομολόγηση δεν γίνεται δεκτή από το Θεό χωρίς ειλικρινή μετάνοια και μεταρρύθμιση. Πρέπει να ακολουθήσει οριστική αλλαγή στη ζωή. Καθετί που είναι αντίθετο προς το θέλημα του Θεού πρέπει να παραμεριστεί. Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα μίας πραγματικής λύπης για τις αμαρτίες μας. Το δικό μας καθήκον στο σημείο αυτό έχει υποδειχθεί με σαφήνεια: "Λούσθητε, καθαρίσθητε, αποβάλλετε την κακίαν των πράξεών σας απ έμπροσθεν των οφθαλμών Μου, παύσατε πράττοντες το κακόν, μάθετε να πράττητε το καλόν, εκζητήσατε κρίσιν, κάμετε ευθύτητα εις τον δεδυναστευμένον, κρίνατε τον ορφανόν, προστατεύσατε την δίκην της χήρας." "Εάν αποδώση το ενέχειρον ο ασεβής, επιστρέψη το ηρπαγμένον, περιπατή εν τοις διατάγμασι της ζωής μη πράττων αδικίαν, θέλει εξάπαντος ζήσει, δεν θέλει αποθάνει" (Ησ. 1/α 17, Ιεζ. 33/λγ 15).» Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ.39. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Τι μπορούμε να διδαχθούμε για τη συγχώρηση από την επιθυμία του Ιησού να συγχωρηθούν εκείνοι που Τον κάρφωναν στο σταυρό; Εάν Εκείνος ήταν πρόθυμος να τους συγχωρήσει, πόσο περισσότερο πρέπει να είμαστε εμείς σε αυτούς που μας πλήγωσαν; 2. Κατά την προσωπική σας εμπειρία, πώς ευλογηθήκατε από την εξομολόγηση της αμαρτίας σας; Πώς ωφέλησε τη σχέση σας με τον Κύριο και τους συνανθρώπους σας; 3. Αυτήν την εβδομάδα μελετήσαμε για την ανάγκη να εξομολογηθούμε στους ανθρώπους στους οποίους σφάλλαμε. Γιατί, ωστόσο, πρέπει πάντοτε να είμαστε προσεκτικοί με το τι λέμε στους άλλους; 4. Η αληθινή μετάνοια συμπεριλαμβάνει και την εγκατάλειψη της αμαρτίας. Τι γίνεται όμως όταν πέφτουμε συνεχώς στην ίδια αμαρτία; Αυτό σημαίνει ότι η μετάνοιά μας δεν ήταν ειλικρινής; Μήπως σημαίνει ότι δεν θα λάβουμε ξανά συγχώρηση γι αυτήν την αμαρτία; Εάν αυτό ίσχυε, τι ελπίδα θα είχαμε; Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε την φύση της αληθινής μετάνοιας, έχοντας κατά νου την δική μας αμαρτωλή φύση; 5. Απ όσα είδαμε αυτήν την εβδομάδα, γιατί η μετάνοια είναι ζωτικής σημασίας στην έκβαση της αναζωπύρωσης και της μεταρρύθμισης; 47

46 Μελέτη 7: Για το Σάββατο 17 Αυγούστου ΕΝΟΤΗΤΑ: Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ Σάββατο απόγευμα ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Σας παρακαλώ λοιπόν εγώ, ο δέσµιος εν Κυρίω, να περιπατήσητε αξίως της προσκλήσεως καθ ην προσεκλήθητε, µετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, µετά µακροθυµίας, υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη, σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του Πνεύµατος διά του συνδέσµου της ειρήνης.» Εφεσίους 4/δ 1-3. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ιωάν. 17/ιζ 9-11, 20-24, Α Κορ. 12/ ιβ 12-18, Πράξ. 4/δ 32,33, 1/α 8, 15/ιε 1-31, Ματθ. 18/ιη Η ενότητα είναι απαραίτητη για την αναζωπύρωση. Οι διαμάχες και η διχόνοια δεν δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για την ανάπτυξη της αναζωπύρωσης. Στην Πεντηκοστή, το Άγιο Πνεύμα δόθηκε σε εκείνους που ήταν ενωμένοι για την παγκόσμια αποστολή του Χριστού. Όλες οι διαφορές τους παραμερίστηκαν μπροστά στο κάλεσμα του Χριστού σε μία σπουδαία αποστολή. Ο αγώνας για υπεροχή σταμάτησε μπροστά στο φως της αποστολής του Χριστού να προσεγγίσουν όσους έχουν χαθεί, με το ευαγγέλιο. Εάν οι πρώτοι ακόλουθοι του Χριστού ήταν απασχολημένοι με την εξουσία, το έργο θα είχε από την αρχή εμποδιστεί. Αντιθέτως, πείστηκαν από το Άγιο Πνεύμα να απαρνηθούν τον εαυτό τους και να ενωθούν για την εκπλήρωση της αποστολής. Με λίγα λόγια, όπου δεν υπάρχει ενότητα, δεν μπορεί να υπάρξει αναζωπύρωση. Εκεί όπου η ζήλεια, η κακία και η επιθυμία για υπεροχή κυριαρχούν, η δύναμη του Αγίου Πνεύματος κατακρατείται. Πόσο σημαντικό είναι λοιπόν να καταρρίπτουμε τα εμπόδια που μας χωρίζουν και να αποκτήσουμε την ενότητα που ο Χριστός επιθυμεί για την εκκλησία Του! 48

47 Κυριακή 11 Αυγούστου Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ Στο Ιωάν. 17/ιζ βρίσκεται η σπουδαία μεσολαβητική προσευχή του Ιησού. Σ αυτήν βλέπουμε τι σκεφτόταν την κρίσιμη αυτή ώρα της ανθρώπινης ιστορίας. Διαβάστε Ιωάν. 17/ιζ 9-11, Ποια ήταν η εγκάρδια επιθυμία του Ιησού; Γιατί ήταν τόσο σημαντική; Πώς η σχέση των μαθητών μεταξύ τους έδειχνε ειλικρινή Χριστιανική πίστη; Δείτε Πράξ. 4/δ 32, Η ενότητα προετοίμασε την καρδιά των μαθητών για την δύναμη του Αγίου Πνεύματος στην πληρότητά της. Η προσευχή του Χριστού για την εκκλησία Του εκπληρώθηκε. Οι διαφορές τους παραμερίστηκαν. Η αγάπη κυριάρχησε, και οι διαμάχες εξαφανίστηκαν. «Του δε πλήθους των πιστευσάντων η καρδία και η ψυχή ήτο μία, και ουδέ εις έλεγεν ότι είναι εαυτού τι εκ των υπαρχόντων αυτού, αλλ είχον τα πάντα κοινά. Και μετά δυνάμεως μεγάλης απέδιδον οι απόστολοι την μαρτυρίαν της αναστάσεως του Κυρίου Ιησού, και χάρις μεγάλη ήτο επί πάντας αυτούς» (Πράξ. 4/δ 32,33). Σε αυτά τα εδάφια βλέπουμε ότι των μαθητών «η καρδία και η ψυχή ήτο μία» και ότι μαρτυρούσαν «μετά δυνάμεως μεγάλης». Στην Ιερουσαλήμ του 1ου αιώνα, όταν ο Χριστιανισμός δεν ήταν δημοφιλής, αυτοί οι αφοσιωμένοι Χριστιανοί μοιράστηκαν τα υπάρχοντά τους. Υποστήριζαν ο ένας τον άλλον, παραμερίζοντας τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Η ανιδιοτελής συμπεριφορά τους και το γενναιόδωρο πνεύμα, τους προετοίμασε να λάβουν την πληρότητα του Αγίου Πνεύματος για μαρτυρία. «Είναι αξιοσημείωτο ότι οι μαθητές έλαβαν το Άγιο Πνεύμα όταν ήταν ενωμένοι, και δεν μάχονταν για την υψηλότερη θέση. Είχαν αρμονία. Όλες οι διαφορές παραμερίστηκαν.» Ε. Χουάιτ, Counsels for the Church, σ. 98. ΣΚΕΨΗ: Γιατί είναι σηµαντική για την εκκλησία η εκπλήρωση της προσευχής του Ιησού στο Ιωάν. 17/ιζ ; Τι φανερώνει η επιθυµία του Ιησού για ενότητα στην εκκλησία του 1ου αιώνα, για την επιθυµία Του για την εκκλησία σήµερα;

48 Δευτέρα 12 Αυγούστου ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ Κατά τον 1ο αιώνα οι άνθρωποι χωρίζονταν ανάλογα με την κοινωνική τάξη και το γένος. Επικρατούσε κοινωνική αναταραχή. Έννοιες όπως, ίσα δικαιώματα, ελευθερία και ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν ήταν αποδεκτές. Ώσπου, εμφανίζεται ο Χριστιανισμός και προκαλεί μία κοινωνική επανάσταση. Οι διδασκαλίες του Ιησού για ισότητα, δικαιοσύνη, ενδιαφέρον προς τους φτωχούς και σεβασμό προς τους περιθωριακούς, δείχνουν ριζοσπαστικές. Την ίδια στιγμή, οι πιστοί της Καινής Διαθήκης ενώθηκαν γύρω από τις βασικές αξίες της Δημιουργίας και της Λύτρωσης. Διδάχτηκαν πως όλοι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τον Θεό και ότι η Λύτρωση προσφέρεται σε όλους, μέσω της σταυρικής θυσίας του Χριστού. Ο Σταυρός δείχνει πως όλοι, ανεξαρτήτου κοινωνικής θέσεως, έχουν μεγάλη αξία στα μάτια του Θεού. Πώς οι παρακάτω εικόνες δείχνουν την ένωση των πιστών, διαφορετικής προέλευσης, σε ένα αρμονικό σύνολο; Α Κορ. 12/ιβ 12-18, Α Πέτρ. 2/ β 4, Ποια εικόνα θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα την ενότητα της εκκλησίας; Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί το ανθρώπινο σώμα για να απεικονίσει την εκκλησία και τα μέλη της. Το σώμα είναι ενωμένο. Τα μέλη του συνδέονται μεταξύ τους και εξαρτώνται το ένα από το άλλο. Όλα τα μέλη έχουν κάποια λειτουργία. Εάν κάποιο μέρος του σώματος υποφέρει, όλο το σώμα υποφέρει μαζί του (Α Κορ. 12/ιβ 18-26). Ο Πέτρος προσθέτει την εικόνα ενός πνευματικού οικοδομήματος όπου τα μέλη είναι οι λίθοι που ταιριάζουν απόλυτα, και όλοι μαζί συντελούν στην οικοδόμηση ενός ένδοξου ναού για τη δόξα του Ιησού. Σε αυτές τις απεικονίσεις τα μέλη είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Σε έναν κόσμο όπου οι σχέσεις διαλύονται, δίνονται μάχες για εξουσία, και υπάρχουν σχίσματα, αυτός ο δεσμός ενότητας είναι ένα ισχυρό επιχείρημα για Χριστιανισμό. Ο Ιησούς είπε γι αυτήν την παγκόσμια αλήθεια: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους» (Ιωάν. 13/ιγ 34,35). ΣΚΕΨΗ: Πόσο ενωµένη είναι η τοπικής σας εκκλησία; Συµβάλλετε στην ενότητα ή µήπως µε την συµπεριφορά σας ενισχύετε το πρόβληµα; 50

49 Τρίτη 13 Αυγούστου ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑΣ: Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΑΣ Η ενότητα που βιώσαν οι πιστοί στην Καινή Διαθήκη, δεν βασιζόταν μόνο στα θερμά συναισθήματα των μελών. Διαβάστε Πράξ. 1/α 8, 4/δ 33, 5/ε 42, 9/θ 31 και 28/κη Ποιος ήταν ο ζήλος της εκκλησίας στην Καινή Διαθήκη και πώς αυτός ο ζήλος ένωσε τα μέλη;... Οι μαθητές είχαν απορροφηθεί με κάτι πολύ σημαντικότερο από τους ίδιους τους. Η εντολή του Χριστού να μεταδώσουν το ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο παραμέρισε όλες τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Η εκκλησία δεν μπορεί να προσεγγίσει την κοινωνία με το ευαγγέλιο εάν δεν είναι ενωμένη, και δεν θα υπάρξει ενωμένη εάν δεν απορροφηθεί με την διακήρυξη του ευαγγελίου. Η αποστολή είναι ένας σημαντικός ενοποιητικός παράγοντας. Οι πρώτοι πιστοί συσπειρώθηκαν γύρω από την αποστολή. Η ζωή, ο θάνατος, η ανάσταση, η ιερατική διακονία, και η επιστροφή του Κύριου μας, τους ένωσαν. Οι νεοφώτιστοι «ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων» (Πράξ. 2/β 41,42). Οι διδασκαλίες του Ιησού αποτελούσαν το θεμέλιο για την ενότητά τους. Ο απόστολος Πέτρος χρησιμοποιεί τον όρο «παρούσαν αλήθειαν» (Β Πέτρ. 1/α 12). Το μήνυμα της «παρούσας αλήθειας» στις ημέρες του Πέτρου ένωσε την εκκλησία και την ώθησε να διακηρύξει με προφητική ορμή ότι: Ο Ιησούς Χριστός από τη Ναζαρέτ, ήταν η εκπλήρωση των Μεσσιανικών προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης. Το επείγον μήνυμα της παρούσας αλήθειας σχετικά με την εκπλήρωση της προφητείας, τους κρατούσε ενωμένους. Σήμερα, στις τελευταίες μέρες του κόσμου, ο Θεός έδωσε στο λαό Του ένα επείγον μήνυμα παρούσας αλήθειας (Αποκ. 14/ιδ 6-12). Είναι το «αιώνιο ευαγγέλιο» στα πλαίσια της κρίσης, της υπακοής, και της επιστροφής του Κυρίου. Αυτό ενώνει την παγκόσμια οικογένεια της εκκλησίας των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας. Εάν το μήνυμα μετριαστεί και παραμεριστεί, η ενότητα της εκκλησίας θα κλονιστεί, και ως αποτέλεσμα η αποστολή της θα χάσει τη σπουδή της. Εάν το μήνυμα της εκκλησίας παρεξηγηθεί ή διαστρεβλωθεί, η αποστολή της θα είναι ακαθόριστη. Ο λόγος ύπαρξης της εκκλησίας των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας, είναι η διακήρυξη του προφητικού μηνύματος της τριπλής αγγελίας. ΣΚΕΨΗ: Πόσο δεµένοι είστε µε το µήνυµα και την αποστολή µας; Γιατί είστε Αντβεντιστής της Εβδόµης Ηµέρας; 51

50 Τετάρτη 14 Αυγούστου Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΊΑΣ: Η ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ Στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε ότι η πρώτη εκκλησία είχε μία συγκεκριμένη οργανωτική δομή. Αυτή η δομή βοήθησε να διατηρήσουν την αγνότητα του δόγματος της εκκλησίας και να παραμείνουν προσηλωμένοι στην αποστολή. Στις Πράξ. 6/ς συγκεντρώθηκε μία μικρή ομάδα μαθητών για να λύσει το πρόβλημα της διανομής τροφίμων στις χήρες των Ελλήνων πιστών. Για την διευθέτηση αυτού του προβλήματος επιλέχθηκαν επτά διάκονοι. Τα μέλη της εκκλησίας σεβάστηκαν την εξουσία των υπευθύνων της εκκλησίας. Όταν ο απόστολος Παύλος στο δρόμο προς την Δαμασκό πίστεψε στον Χριστό, συνάντησε τον Ανανία, έναν αντιπρόσωπο της εκκλησίας (Πράξ. 9/θ 10-17). Μετά την βάπτιση του από τον Ανανία, το Άγιο Πνεύμα οδήγησε τον Παύλο στους υπευθύνους της εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ για να επιβεβαιώσουν τη διακονία του (Πράξ. 9/θ 26-30). Στις Πράξ. 20/κ ο Παύλος συναντιέται με τους πρεσβύτερους από την εκκλησία της Εφέσου για να προειδοποιήσει για τους ψευδοδιδασκάλους και τις αιρέσεις τους (Πράξ. 20/κ 17,27-32). Πώς έλυσε η αποστολική εκκλησία τη διαφωνία πάνω στο θέμα της περιτομής; Πράξ. 15/ιε Το συμβούλιο της Ιερουσαλήμ προφύλαξε την εκκλησία του 1ου αιώνα από ένα σοβαρό σχίσμα. Η οργάνωση της εκκλησίας με την ανάλογη διοίκηση αποδείχθηκε απαραίτητη για την διαφύλαξη του δόγματος της αποστολικής εκκλησίας. Αντιπρόσωποι από κάθε τοπική εκκλησία συγκεντρώθηκαν στην Ιερουσαλήμ για να συμμετάσχουν σε δογματική συνομιλία που θα επηρέαζε σημαντικά το μέλλον της εκκλησίας. Η απόφαση του συμβουλίου καταγράφθηκε και ανακοινώθηκε στις εκκλησίες όπου είχε εμφανιστεί το πρόβλημα: Αντιόχεια, Συρία, και Κιλικία (Πράξ. 15/ ιε 23). Τα μέλη αποδέχτηκαν την απόφαση του συμβουλίου και δόξασαν τον Θεό που με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος έδωσε λύση στο πρόβλημά τους (Πράξ. 15/ιε 30-35). ΣΚΕΨΗ: Εάν είστε µέλος της εκκλησίας των Αντβεντιστών της Εβδόµης Ηµέρας, τότε περιλαµβάνεστε στη δοµή της εκκλησίας. Ποιος είναι ο ρόλος σας σ αυτήν, και πώς µπορεί η συµµετοχή σας στην εκκλησία να γίνει πιο εποικοδοµητική; 52

51 Πέμπτη 15 Αυγούστου ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ Όσο πιο κοντά ερχόμαστε με τον Ιησού, τόσο πιο κοντά θα έρθουμε και μεταξύ μας. Πλέον, βλέπουμε με τα πνευματικά μας μάτια, και μπορούμε να δούμε τους άλλους διαφορετικά. Τα μικρά πράγματα που κάποτε μας ενοχλούσαν, καλύφθηκαν με την χάρη του Χριστού. Οι εχθρότητες παραμερίστηκαν, και τα εμπόδια έπεσαν υπό το φως της υπέροχης χάρης Του. Το ευαγγέλιο θεραπεύει τις καταστραμμένες σχέσεις. Όταν το Άγιο Πνεύμα δόθηκε στην πληρότητά Του την Πεντηκοστή, η συμπεριφορά των μαθητών μεταξύ τους άλλαξε εντυπωσιακά. Υπό το φως του Σταυρού, είδαν διαφορετικά ο ένας τον άλλον. «Κάθε Χριστιανός παρατηρούσε στον αδελφό του μία αποκάλυψη Θεϊκής αγάπης και καλοκαγαθίας. Ένα κοινό ενδιαφέρον επικρατούσε. Μία κοινή άμιλλα κατασίγαζε όλες τις άλλες. Η φιλοδοξία των πιστών ήταν να εξομοιωθούν στο χαρακτήρα με το Χριστό και να εργασθούν για την επέκταση της βασιλείας Του.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ.36. Αναφέρετε ορισμένες συνήθειες των πρώτων Χριστιανών που ενδυνάμωσαν την ενότητα μεταξύ τους. Γιατί αυτές οι συνήθειες μπορούν να ενώσουν τους πιστούς; Ματθ. 18/ιη 16-20, Πράξ. 1/α 14, 12/ιβ 5,12, 6/ ς 7, Ματθ. 28/κη Το να ελπίζουμε ή να ευχόμαστε για ενότητα δεν επαρκεί στο να την αποκτήσουμε. Στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε τους πιστούς να προσεύχονται μαζί και να μελετούν. Επίσης, μαζί μιλούσαν και μαζί μοιράζονταν την πίστη τους. Η προσευχή, η Βιβλική μελέτη, και η μαρτυρία, είναι στοιχεία που μπορούν να δημιουργήσουν, να τρέφουν και να διατηρούν την ενότητα στην εκκλησία. Καθώς προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλον, ερχόμαστε πιο κοντά. Επίσης, η συμμετοχή μας σε μία ευαγγελιστική προσπάθεια δημιουργεί ένα αίσθημα ενότητας και ομόνοιας. Μία ζωντανή, δυναμική, ενωμένη, και αναζωπυρωμένη εκκλησία είναι αυτή που τα μέλη της προσεύχονται, μαζί μελετούν τον Λόγο του Θεού και μαζί μαρτυρούν στους ανθρώπους γύρω τους. ΣΚΕΨΗ: Ποιοι κίνδυνοι απειλούν την ενότητα της τοπικής σας εκκλησίας και ίσως και της εκκλησίας γενικότερα; Γιατί είναι σηµαντικό να αντιληφθούµε αυτούς τους κινδύνους ώστε να είµαστε έτοιµοι να τους αντιµετωπίσουµε; 53

52 Παρασκευή 16 Αυγούστου Δύση ηλίου: 20:19 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Οι πρώτοι εκείνοι μαθητές παρουσίαζαν πολλές ανομοιότητες. Αυτοί που προορίζονταν να γίνουν οι δάσκαλοι του κόσμου παρουσίαζαν χτυπητές διαφορές του χαρακτήρα. Για να μπορέσουν να διεκπεραιώσουν με επιτυχία το έργο που τους είχε ανατεθεί, οι άνθρωποι αυτοί που τόσο διέφεραν στα φυσικά τους χαρακτηριστικά και στις συνήθειες της ζωής έπρεπε να φθάσουν στην ανταπόκριση των αισθημάτων, των σκέψεων και των πράξεων. Αυτή την ανταπόκριση είχε για αντικειμενικό σκοπό να εξασφαλίσει ο Χριστός. Και για το σκοπό αυτό προσπάθησε να τους φέρει σε συνένωση με τον Εαυτό Του.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ.11. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Γιατί η ενότητα της εκκλησίας είναι τόσο σημαντική για μας; Τι θα συνέβαινε στην αποστολή, στο μήνυμα, και στην εκκλησία μας εάν κάθε συνάθροιση, τμήμα, και ένωση, συμπεριφερόταν όπως ήθελε; Φανταστείτε το χάος που θα επικρατούσε. 2. Γιατί είστε Αντβεντιστής της Εβδόμης Ημέρας; 3. Παρότι είναι σημαντική η ενότητα στην εκκλησία, υπάρχουν πράγματα πιο σημαντικά από αυτήν; Εάν ναι, ποια; Για παράδειγμα, ο Παύλος είπε για εκείνους που κήρυτταν λανθασμένες διδασκαλίες, «Αλλά και εάν ημείς, ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα. Καθώς προείπομεν και τώρα πάλιν λέγω, Εάν τις σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο το οποίον παρελάβετε, ας ήναι ανάθεμα» (Γαλ. 1/α 8,9). Τι γίνεται με την ενότητα στην συγκεκρίμενη περίπτωση; 4. Συζητήστε σχετικά με το πόσο σημαντικό είναι το μήνυμα και η αποστολή μας για την ταυτότητα μας ως Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας. Ποιος θα ήταν ο σκοπός μας χωρίς το μήνυμα που κανείς άλλος δεν κηρύττει στον κόσμο; Την ίδια στιγμή, ποια άλλα πράγματα μας ενώνουν; Ποια άλλα πράγματα εκτός από την αποστολή και το μήνυμά μας, μας χαρακτηρίζουν, και γιατί είναι σημαντικά; 5. Γιατί η ενότητα είναι τόσο σημαντική για αναζωπύρωση και μεταρρύθμιση; 54

53 Μελέτη 8: Για το Σάββατο 24 Αυγούστου ΔΙΑΚΡΙΣΗ: Η ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ Σάββατο απόγευμα ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου, Κύριε, ζωοποίησόν µε κατά το έλεός σου. Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια, και εις τον αιώνα µένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.» Ψαλµοί 119/ριθ 159,160. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ιωάν. 17/ιζ 3, Α Ιωάν. 2/β 3-6, Ματθ. 23/κγ 27,28, Β Θεσ. 2/β 9-12, Α Κορ. 12/ιβ 4-7. Στα πρώτα χρόνια της διακονίας μου έκανα μελέτες με μία οικογένεια στην πολιτεία του Τέννεση. Μία μέρα ένας μεγαλόσωμος άνδρας μπήκε στο δωμάτιο καπνίζοντας ένα πούρο. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης ισχυρίστηκε πως ο Κύριος τον είχε θεραπεύσει από καρκίνο στον πνεύμονα! Πολλές φορές σκέφτηκα αυτή μου την εμπειρία. Αυτός ο άνδρας πίστευε ειλικρινά ότι το Άγιο Πνεύμα τον είχε θεραπεύσει. Το γεγονός όμως ότι το πίστευε, σήμαινε ότι ήταν και αλήθεια; Τα θαύματα και τα σημεία αποτελούν ενδείξεις έργου του Αγίου Πνεύματος; Μπορούμε να βασίσουμε την πίστη μας στα σημεία και στα θαύματα μόνο; Τι ρόλο μπορεί να έχουν σε μία ψεύτικη αναζωπύρωση; Στα πλαίσια της αναζωπύρωσης, πρέπει να αναρωτηθούμε: Μπορεί ο Διάβολος να προκαλέσει έναν ψεύτικο θρησκευτικό ενθουσιασμό δίνοντας την εντύπωση ότι ήταν αποτέλεσμα πραγματικής αναζωπύρωσης; Αυτή την εβδομάδα θα μελετήσουμε τις πνευματικές ενδείξεις της πραγματικής αναζωπύρωσης και θα τις αντιπαραθέσουμε με τα εμφανή σημεία της ψεύτικης. 55

54 Κυριακή 18 Αυγούστου ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Η αληθινή πνευματικότητα εστιάζει στο να γνωρίσουμε τον Θεό και να κάνουμε το θέλημά Του (Ιωάν. 17/ιζ 3, Εβρ. 10/ι 7). Η «αναζωπύρωση» που εστιάζει στην εμπειρία, και όχι στην υπακοή στον Λόγο του Θεού, χάνει εντελώς τον προσανατολισμό της. Το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν θα μας οδηγήσει σε μέρη που έρχονται σε αντίθεση με τον Λόγο του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα μάς οδηγεί στον Λόγο (Β Τιμ. 3/γ 15,16). Ο Λόγος του Θεού είναι η βάση και η καρδιά της πραγματικής αναζωπύρωσης. Τι μας λένε τα παρακάτω εδάφια του Ψαλμ. 119/ριθ για την αναζωπύρωση και τον Λόγο του Θεού; Αναφέρετε όλες τις πνευματικές αρετές που ο Λόγος του Θεού αναπτύσσει στη ζωή μας. Ψαλμ. 119/ριθ 25, 28, 49, 50, 67, 81, 105, 116, 130, 154. Τι εφαρμογή έχουν αυτές οι υποσχέσεις στην εμπειρία μας με τον Κύριο; Στο κήρυγμά Του για τον Άρτο της Ζωής, ο Ιησούς εξήγησε την έννοια της αναζωπύρωσης και την βάση της πνευματικής ζωής. Είπε: «Το πνεύμα είναι εκείνο το οποίον ζωοποιεί, η σάρξ δεν ωφελεί ουδέν. Οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι» (Ιωάν. 6/ς 63). Η δήλωση του Ιησού είναι ιδιαίτερα σημαντική. Το Άγιο Πνεύμα που είναι η πηγή της πνευματικής μας αναζωπύρωσης, μιλάει μέσα από τον Λόγο του Θεού για να δώσει σε εκείνους που κατανοούμε μέσω πίστης μία βαθύτερη πνευματική ζωή. Η αναζωπύρωση εμφανίζεται όταν το Άγιο Πνεύμα αποτυπώνει τα λόγια του Ιησού στο νου μας. Γι αυτό ο Σωτήρας είπε, «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού» (Ματθ. 4/δ 4). «Σε πολλά από τα αναζωπυρωτικά κινήματα του περασμένου μισού αιώνα, ενεργούσαν σε ευρεία ή περιορισμένη κλίμακα οι ίδιες υποκινητικές δυνάμεις που θα εκδηλωθούν και στα ευρύτερα θρησκευτικά κινήματα του μέλλοντος. Οι δυνάμεις αυτές εξωτερικεύονται με μία έξαψη των αισθήσεων και συνίστανται από ένα κράμα γνήσιου και επίπλαστου, κατάλληλα συνυφασμένου για εξαπατικούς σκοπούς. Δεν χρειάζεται όμως να εξαπατηθεί κανείς. Εξετάζοντας κάτω από το φως του λόγου του Θεού, η αναγνώριση της φύσης των θρησκευτικών αυτών εκδηλώσεων δεν είναι δύσκολη. Οπουδήποτε οι άνθρωποι παραμελούν τη μαρτυρία των Γραφών, περιφρονώντας τις σαφείς, ψυχοσωτήριες αλήθειες που απαιτούν την αυταπάρνηση και την εγκατάλειψη των εγκοσμίων, εκεί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν υπάρχει η ευλογία του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ. σ.554. Σκοπός της αληθινής αναζωπύρωσης είναι η ανακάλυψη του θελήματος του Θεού όπως εκδηλώνεται στον Λόγο Του. Ο Ιησούς έζησε μία ζωή 56

55 πλήρης Πνεύματος Αγίου. Από την γέννηση μέχρι τον θάνατό Του, καθοδηγούταν και ενδυναμωνόταν από το Άγιο Πνεύμα. Δευτέρα 19 Αυγούστου Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ Η αναζωπύρωση έχει να κάνει με το πόσο γνωρίζουμε τον Ιησού. Είναι η αφύπνιση των πνευματικών δυνατοτήτων της ψυχής. Είναι μία προσωπική και ζωτική εμπειρία με τον Σωτήρα. Το να γνωρίσουμε τον Ιησού να Τον γνωρίσουμε πραγματικά όπως έναν φίλο είναι η ουσία όλης της αναζωπύρωσης. Από βαθιά προσωπική εμπειρία με τον Ιησού, ο απόστολος Παύλος προσεύχεται για τους Εφεσίους: «Να γνωρίσητε την αγάπην του Χριστού, την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν, διά να πληρωθήτε με όλον το πλήρωμα του Θεού» (Εφεσ. 3/γ 19). Αυτό έρχεται σε αντιπαράθεση με την παραβολή των 10 παρθένων, που οι πέντε έδειχναν θρησκευόμενες και θεοσεβούμενες, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχαν καθόλου στενή σχέση με τον Ιησού. Αναφερόμενος σ αυτές, ο Ιησούς είπε, «Αληθώς σας λέγω, δεν σας γνωρίζω» (Ματθ. 25/κε 12). Το να γνωρίζεις τον Θεό οδηγεί πάντα σε υπακοή. Ο νόμος του Θεού φανερώνει την αγάπη Του. Η ουσιαστική σχέση με τον Χριστό οδηγεί στην βαθιά επιθυμία να ευχαριστήσουμε τον Χριστό. Η υπακοή είναι ο καρπός της αγάπης. Όσο περισσότερο Τον αγαπάμε, τόσο πιο πολύ θέλουμε να Τον υπακούμε. Κάθε αναζωπύρωση που δεν εστιάζει στην μετάνοια, για όλες εκείνες τις φορές που ηθελημένα παραβιάσαμε το νόμο Του, είναι ύποπτη. Μπορεί να υπάρχει προσωρινά θρησκευτική θέρμη, αλλά η πνευματική αλλαγή δεν θα έχει διάρκεια. Ποιες είναι οι ενδείξεις, σύμφωνα με τον απόστολο Ιωάννη, ότι κάποιος πραγματικά γνωρίζει τον Θεό; Α Ιωάν. 2/β 3-6, 4/δ 7,8,20,21... Στα παραπάνω εδάφια, ο Ιωάννης αναφέρει δύο σημαντικά σημεία. Πρώτον, η γνώση του Θεού οδηγεί στην τήρηση των εντολών Του, και δεύτερον, η αγάπη προς τον Θεό οδηγεί στην αγάπη προς τον πλησίον. Το μήνυμα του Ιωάννη είναι ξεκάθαρο: Η αληθινή πνευματικότητα οδηγεί σε μία αλλαγμένη ζωή. Η καρδιά της αναζωπύρωσης δεν είναι απλώς η αίσθηση ότι είμαστε κοντά στον Ιησού. Είναι η μεταμορφωμένη ζωή που υπηρετεί με χαρά τον Ιησού. Ο μεγάλος στόχος του Θεού σε όλες τις αναζωπυρώσεις είναι να μας ελκύσει περισσότερο κοντά Του, να υποταχθούμε στο θέλημά Του, και να αποσταλούμε να μιλήσουμε και να διακονήσουμε για το έργο Του. ΣΚΕΨΗ: Πώς συµπεριφέρεστε στους συνανθρώπους σας; Τι σηµαίνουν αυτές οι σχέσεις για την προσωπική σας σχέση µε τον Κύριο; Με ποιους τρόπους ίσως χρειαστεί να βελτιώσετε τη σχέση σας µε τον Θεό και τους άλλους; 57

56 Τρίτη 20 Αυγούστου ΤΥΠΙΚΙΣΜΟΣ, ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ Η αληθινή αναζωπύρωση αντικρούει τον ψυχρό τυπικισμό, ενώ παράλληλα αποφεύγει τον φανατισμό. Τυπικισμός σημαίνει επιφανειακή θρησκεία και απόρριψη ζωντανής πίστης. Ο φανατισμός από την άλλη, έχει την τάση για ακρότητες. Φθάνει στα άκρα. Δεν έχει ισορροπίες, και εστιάζει σε ένα σημείο της πίστης απορρίπτοντας όλα τα άλλα. Ο φανατισμός τείνει στην αυτοδικαίωση και στην κατάκριση. Ο απόστολος Παύλος επιθυμούσε οι πιστοί να μην είναι «νήπιοι, κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων, διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην» (Εφεσ. 4/δ 14). Τι μαθαίνουμε για τον ψυχρό τυπικισμό μέσα από τα καταδικαστικά λόγια του Ιησού προς τους Φαρισαίους; Ματθ. 23/κγ 27, 28, Λουκά 11/ια 39, 40, Μάρκ. 7/ζ Τι μαθαίνουμε για εκείνους που νομίζουν ότι τα σημεία και τα θαύματα αποτελούν ενδείξεις του ότι κάποιος είναι πιστός οπαδός του Ιησού; Ματθ. 7/ζ Το βασικό θέμα και στις δύο περιπτώσεις, είναι η αφοσίωση της καρδιάς. Τα σημεία και τα θαύματα ποτέ δεν θα μπορέσουν να πάρουν τη θέση της αυθεντικής βιβλικής πίστης. Δεν αντικαθιστούν την υποταγή στο θέλημα και στο Λόγο του Θεού. Αληθινή αναζωπύρωση είναι η έντονη πίστη που οδηγεί σε μία ζωή αφιέρωσης και υπακοής στο θέλημα του Θεού. Η αναζωπύρωση που βασίζεται στην Αγία Γραφή, αντανακλά τα λόγια του Ιωάννη, «Διότι παν ό,τι εγεννήθη εκ του Θεού, νικά τον κόσμον, και αύτη είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών» (Α Ιωάν. 5/ε 4). «Ποια πίστη μπορεί να νικήσει τον κόσμο; Η πίστη που θέτει τον Χριστό ως προσωπικό σου Σωτήρα η πίστη που σε κάνει να αναγνωρίσεις την αναξιότητα και την ανικανότητα να σώσεις τον εαυτό σου, και σε στρέφει στον Βοηθό που μπορεί να σε σώσει και είναι η μοναδική σου ελπίδα.» Ε. Χουάιτ, Reflecting Christ, σ.21. ΣΚΕΨΗ: Προς τα πού τείνετε, προς τον τυπικισµό και την παράδοση ή προς την εµπειρία και τον ενθουσιασµό; Πώς µπορείτε να βρείτε την σωστή ισορροπία; 58

57 Τετάρτη 21 Αυγούστου ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ Οι ψεύτικες αναζωπυρώσεις τις περισσότερες φορές δίνουν ιδιαίτερη βάση στα μεγαλοπρεπή σημεία και θαύματα, ενώ οι αληθινές εστιάζουν στην διακονία, αναγνωρίζοντας ως μεγαλύτερο θαύμα την αλλαγμένη ζωή. Τα θαύματα του Ιησού μαρτυρούσαν ότι ήταν ο Μεσσίας. Ως πολυεύσπλαχνος Λυτρωτής και Σωτήρας, ενδιαφερόταν για την ανακούφιση της ανθρώπινης θλίψης. Ακόμη περισσότερο όμως ενδιαφερόταν για την σωτηρία όλων εκείνων που άγγιζε με την θεραπευτική Του χάρη. Σκοπός της λυτρωτικής Του υπηρεσίας ήταν να «ζητήση και να σώση» την χαμένη ανθρωπότητα (Λουκά 19/ιθ 10). Απευθυνόμενος στους θρησκευτικούς ηγέτες, ο Ιησούς δήλωσε: «Αλλά διά να γνωρίσητε ότι εξουσίαν έχει ο Υιός του ανθρώπου επί της γης να συγχωρή αμαρτίας, λέγει προς τον παραλυτικόν, Εγερθείς, σήκωσον την κλίνην σου, και ύπαγε εις τον οίκον σου» (Ματθ. 9/θ 6). Και σε ανταπόκριση του θαύματος, το πλήθος δόξασε τον Θεό (Ματθ. 9/θ 8). Μπορεί τα θαύματα να αποτελούσαν μέρος της λυτρωτικής διακονίας του Ιησού, δεν ήταν όμως ο κύριος σκοπός της έλευσής Του στην γη. Τι μπορούμε να διδαχθούμε από τα παρακάτω εδάφια για το ότι μπορούν οι άνθρωποι να απατηθούν τις έσχατες ημέρες; Β Θεσ. 2/β 9-12, Ματθ. 24/κδ 11-13,24, Αποκ. 19/ιθ Οι άνθρωποι αυτοί θα απατηθούν από τα ψεύτικα θαύματα «διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας». Όταν η επιθυμία για τα θεάματα είναι πιο μεγάλη από την επιθυμία για μία νέα ζωή με τον Χριστό, ο νους είναι εκτεθειμένος στην απάτη. Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου ολοκληρώνεται με τα εξής λόγια του Ιησού, «Εάν τον Μωυσήν και τους προφήτας δεν ακούωσιν, ουδέ εάν τις αναστηθή εκ νεκρών θέλουσι πεισθή.» (Λουκά 16/ις 31). Με άλλα λόγια, τα σημεία και τα θαύματα δεν μπορούν να πάρουν την θέση της κατανόησης και της υπακοής στον Λόγο του Θεού. Η υπακοή στον Θεό είναι πρωταρχική, ενώ τα σημεία και τα θαύματα εάν ποτέ συμβούν είναι δευτερεύουσας σημασίας. ΣΚΕΨΗ: Τι είδους θαύµατα βιώσατε στην προσωπική σας εµπειρία µε τον Κύριο; Τι διδαχτήκατε από αυτά; Πόσο σηµαντικά είναι για την πίστη σας; 59

58 Πέμπτη 22 Αυγούστου ΚΑΡΠΟΙ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ Ποιοι είναι ορισμένοι από τους βασικούς λόγους που ο Θεός έδωσε τα χαρίσματα, μέσω του Αγίου Πνεύματος, στην εκκλησία Του; Α Κορ. 12/ ιβ 4-7, Ρωμ. 12/ιβ 4-8, Εφεσ. 4/δ Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: ορισμένα είναι αρετές και άλλα είναι λειτουργήματα. Για παράδειγμα, το χάρισμα της βοήθειας, της φιλοξενίας, της προτροπής, και της διδασκαλίας, είναι αρετές που ο Θεός δίνει στους πιστούς (Ρωμ. 12/ιβ 6-8). Το χάρισμα των αποστόλων, των προφητών, των ευαγγελιστών, των ποιμένων, και των διδασκάλων, είναι λειτουργήματα (Εφεσ. 4/δ 11,12). Και οι δύο κατηγορίες έχουν παρόμοιο σκοπό. Δίνονται από το Άγιο Πνεύμα για να ενδυναμώσουν την πνευματική ζωή της εκκλησίας και να την ενισχύσουν στην αποστολή της. Τα πνευματικά χαρίσματα δεν είναι το τέλος. Δόθηκαν από τον Θεό προς όφελος της εκκλησίας Του. Τι εννοεί ο απόστολος Παύλος όταν λέει, «περιπατείτε κατά το Πνεύμα» στην Γαλ. 5/ε 16; Διαβάστε Γαλ. 5/ε και αναφέρετε τους καρπούς που θα έχουμε όταν περπατάμε κατά το Πνεύμα. Δείτε επίσης Ιωάν. 15/ ιε Η «αναζωπύρωση» που δεν δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον καρπό του Πνεύματος και έχει επικεντρωθεί στην κατοχή πνευματικών χαρισμάτων, είναι επικίνδυνη. Εάν ο Θεός έδινε τα χαρίσματα του Πνεύματος σε πιστούς που δεν εκδήλωναν τον καρπό του Πνεύματος στη ζωή τους, τότε η εκκλησία θα ήταν κέντρο επιδειξιμανίας. Κάτι τέτοιο θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα. Να φυλάγεστε από τα κινήματα που επικεντρώνονται στα χαρίσματα και στην δύναμη του Αγίου Πνεύματος, αντί στην υπακοή στο θελήμα του Θεού και στην αλλαγή του χαρακτήρα που φανερώνει τον καρπό του Πνεύματος. ΣΚΕΨΗ: Τι µπορείτε να πείτε σε κάποιον που έχει βιώσει µία υπερφυσική εκδήλωση την οποία αποδίδει στον Θεό; Πώς µπορείτε να τον βοηθήσετε να δει εάν πραγµατικά ήταν από τον Θεό; Πώς η γνώση µας για την Μεγάλη Διαµάχη µας βοηθάει να καταλάβουµε ποιος µπορεί να βρίσκεται πίσω από τέτοιου είδους θαύµατα; 60

59 Παρασκευή 23 Αυγούστου Δύση ηλίου: 20:09 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Η επαγγελία του Πνεύματος δεν εκτιμάται όσο θα έπρεπε. Η εκπλήρωσή της δεν πραγματοποιείται όσο μπορούσε να γίνει. Η απουσία του Αγίου Πνεύματος είναι που αδυνατίζει τη διακονία του ευαγγελίου. Μπορεί κανείς να κατέχει γνώσεις, τάλαντα, ρητορεία, χαρίσματα φυσικά και επίκτητα, αλλά χωρίς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος καμία καρδιά δε θα συγκινηθεί, κανένας αμαρτωλός δεν θα κερδίσει για το Χριστό. Από την άλλη πλευρά, ακόμη και οι πιο φτωχοί και αγράμματοι οπαδοί Του θα έχουν την δύναμη που θα μιλάει στις καρδιές, αν έχουν επαφή με το Χριστό και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος είναι κτήμα τους. Ο Θεός τους καθιστά κανάλια από όπου θα διοχετευθεί η ύψιστη επιρροή στο σύμπαν.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ.253. «Τα βαρυσήμαντα ικετευτικά λόγια του αποστόλου δεν έμειναν ατελεσφόρητα. Το Άγιο Πνεύμα ενήργησε με μεγάλη δύναμη και πολλοί που είχαν παραστρατήσει σε άγνωρα μονοπάτια, επέστρεψαν στην προηγούμενη πίστη τους στο ευαγγέλιο. Από τότε έμειναν σταθεροί στην ελευθερία με την οποία τους είχε ελευθερώσει ο Χριστός. Στη ζωή τους φανερώνονταν οι καρποί του Πνεύματος, "αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια." Το όνομα του Θεού δοξάζονταν και πολλοί προστίθονταν στον αριθμό των πιστών σε ολόκληρη εκείνη την περιοχή.» Π.Α. σ.342. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Αναφερθείτε στην αντίθεση μεταξύ του ψυχρού τυπικισμού και του αχαλιναγώγητου φανατισμού. Βρίσκονται πάντα σε αντίθεση; Μπορεί μία εκκλησία να έχει φανατισμό και ψυχρό τυπικισμό συγχρόνως; Εάν ναι, πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Γιατί αυτές οι ακρότητες μπορούν να είναι ιδιαίτερα επιζήμιες στην αναζωπύρωση και την μεταρρύθμιση; Τι συμβαίνει στην τοπική σας εκκλησία; Πού βρίσκεται; Πώς μπορείτε να βοηθήσετε για να υπάρχει η σωστή ισορροπία; 2. Ποιες είναι οι ενδείξεις, εάν υπάρχουν, για τις ψεύτικες αναζωπυρώσεις; Πώς μπορούμε να τις αναγνωρίσουμε; Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι ο Θεός φέρνει αναζωπύρωση και σε εκείνους που αγαπάνε τον Κύριο αλλά δεν έχουν την γνώση που εμείς έχουμε; 3. Δείτε στην τάξη ξανά την ερώτηση στην ημέρα της Πέμπτης σχετικά με τις υπερφυσικές εμπειρίες που μπορεί να έχουν κάποιοι. Τι μπορείτε να μάθετε από τις απαντήσεις που δόθηκαν; 61

60 Μελέτη 9: Για το Σάββατο 31 Αυγούστου Σάββατο απόγευμα ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ: ΤΟ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙ ΤΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Επειδή και ο αγιάζων και οι αγιαζόµενοι εξ ενός είναι πάντες, δι ην αιτίαν δεν επαισχύνεται να ονοµάζη αυτούς αδελφούς.» Εβραίους 2/β 11. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Β Χρον. 20/κ 17-20, Α Κορ. 6/ς 19,20 Αποκ. 2/β 1-6, Ρωµ. 1/α 16,17, Αποκ. 14/ιδ 6,7,12. Η αναζωπύρωση είναι μία συνεχής διαδικασία. Καθημερινά ο Κύριος, μας προσκαλεί να χαρούμε στην παρουσία Του. Όπως ο Θεός φρόντιζε ο λαός Ισραήλ να τρέφεται καθημερινά με το μάννα, έτσι φροντίζει και για την δική μας πνευματική τροφή. Καθημερινά η ψυχή μας καλλιεργείται, το πνεύμα μας ανανεώνεται, και η καρδιά μας αναζωπυρώνεται καθώς γονατίζουμε μπροστά στο θρόνο Του και μένουμε στο Λόγο Του. Η αληθινή πνευματική ανανέωση αλλάζει τη ζωή, τον τρόπο σκέψης και τις συνήθειες του ατόμου αυτό είναι που αποκαλούμε «μεταρρύθμιση». «Σεις λοιπόν, αγαπητοί, προγνωρίζοντες ταύτα, φυλάττεσθε, διά να μη παρασυρθήτε με την πλάνην των ανόμων, και εκπέσητε από τον στηριγμόν σας. Αυξάνεσθε δε εις την χάριν και εις την γνώσιν του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού. Εις αυτόν έστω η δόξα και νυν και εις ημέραν αιώνος. Αμήν.» (Β Πέτρ. 3/γ 17,18). Η «μεταρρύθμιση» παραπέμπει στη φράση, «αυξάνεσθε δε εις την χάριν» που γίνεται όταν επιτρέπουμε στο Άγιο Πνεύμα να ευθυγραμμίσει κάθε τομέα της ζωής μας με το θέλημα του Θεού. Όταν παρεκκλίνουμε από την υπακοή, η αναζωπύρωση ξυπνάει μέσα μας την επιθυμία να ευχαριστήσουμε τον Θεό. Η μεταρρύθμιση μάς οδηγεί να παραδώσουμε οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στη σχέση μας μαζί Του. 62

61 Κυριακή 25 Αυγούστου Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΓΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ Ο Θεός έστελνε συχνά προφήτες για να οδηγήσει τον λαό σε αναζωπύρωση. Πολλές φορές την αναζωπύρωση την συνόδευε η μεταρρύθμιση. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ακόμη και όταν ο λαός του Θεού, απομακρυνόταν από κοντά Του, εξακολουθούσε να είναι ο εκλεκτός λαός Του. Συνεχώς έστελνε τους αγγελιοφόρους Του για να τους επαναφέρει. Παραδείγματα αναζωπύρωσης και μεταρρύθμισης που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη, συχνά παρουσιάζουν μεταξύ τους ομοιότητες. Η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση συνέβαιναν, όπως βλέπουμε στην Παλαιά Διαθήκη, όταν η ανανεωμένη καρδιά δεσμευόταν να δείξει υπακοή στο θέλημα του Θεού. Όταν ο λαός Ισραήλ, «έπραττε το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού» (Κριτ. 21/κα 25), ο Θεός απέσυρε την ευλογία Του και το έθνος αντιμετώπιζε διάφορες καταστροφές και ήττες. Σε μία περίπτωση όπου ο λαός του Θεού αντιμετώπισε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις μάχη με τους Αμμωνίτες και τους Μωαβίτες ο βασιλιάς Ιωσαφάτ έδειξε αξιοθαύμαστη πνευματική ηγεσία. Μέσα στην κρίση, ο βασιλιάς προσπάθησε να στρέψει το βλέμμα όλων των υπηκόων του στην δύναμη του Θεού (Β Χρον. 20/κ 12). Ο βασιλιάς αναγνώρισε ένα σημαντικό σημείο για τη διατήρηση της αναζωπύρωσης και της μεταρρύθμισης. Ποια ήταν η συμβουλή του προς τον λαό; Ποιο πνευματικό πρότυπο ανακαλύπτουμε εδώ για την αναζωπύρωση και την μεταρρύθμιση; Διαβάστε Β Χρον. 20/κ 1-12 και γράψτε συνοπτικά τις οδηγίες του Ιωσαφάτ προς τον λαό του Ιούδα... «Ο Θεός ήταν η δύναμη του Ιούδα εν μέσω αυτής της κρίσης, και εξακολουθεί να είναι η δύναμη του λαού Του και σήμερα. Δεν πρέπει να στηριζόμαστε σε άρχοντες ούτε να τοποθετούμε ανθρώπους στη θέση του Θεού. Πρέπει να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί και υπόκεινται σε σφάλματα, και ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι το ισχυρό φρούριό μας. Σε κάθε κίνδυνο πρέπει να θυμόμαστε ότι η μάχη είναι δική Του. Τα εφόδιά Του είναι ανεξάντλητα, και όταν τα πάντα δείχνουν αδύνατα, η νίκη απλώς θα είναι πιο μεγαλειώδης.» Ε. Χουάιτ, Conflict and Courage, σ Η εμπειρία του Ιωσαφάτ δείχνει τον σκοπό της αναζωπύρωσης και της μεταρρύθμισης. Οι Ισραηλίτες, με νηστεία και προσευχή, συσπειρώθηκαν και έδειξαν εμπιστοσύνη και υπακοή στο θέλημα του Θεού. ΣΚΕΨΗ: Πώς µπορούµε να εφαρµόσουµε τις πνευµατικές αρχές που είδαµε; Ποιος είναι ο µοναδικός τρόπος να εξασκήσουµε πραγµατικά την πίστη µας; 63

62 Δευτέρα 26 Αυγούστου Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΎΛΟΥ ΓΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ Στην επιστολή του στους Κορίνθιους, ο Παύλος εκφράζει την ανησυχία του όσον αφορά την πνευματική τους κατάσταση. Πολλά μέλη απομακρύνθηκαν από το ιδανικό του Θεού. Η κατάσταση ήταν σοβαρή, ενώ η σεξουαλική τους ανηθικότητα, σύμφωνα με τον Παύλο, είχε ξεπεράσει και τους ειδωλολάτρες (Α Κορ. 5/ε 1). Υπήρχαν διάφορα προβλήματα που ο Παύλος έπρεπε να επισημάνει. Με αυτήν την κατάσταση δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί η εκκλησία της Κορίνθου χρειαζόταν αναζωπύρωση και μεταρρύθμιση. Τι συμβουλή έδωσε ο Παύλος στους Κορίνθιους όσον αφορά την πνευματική τους ζωή; Ποια είναι η βασική ιδέα στα παρακάτω εδάφια; Α Κορ. 6/ς 19,20, 9/θ 24-27, 13/ιγ 13, 15/ιε 1,2,27,28.. Ο απόστολος Παύλος τους παρότρυνε να διατηρήσουν την πίστη τους και να θέσουν ως πρωταρχικό σκοπό στη ζωή τους το να δοξάζουν τον Θεό. Τους διαβεβαίωσε για την αγάπη του, και ότι η δύναμη του Θεού μπορεί να αντιμετωπίσει όλους τους πειρασμούς (Α Κορ. 10/ι 13). Πώς ανταποκρίθηκαν οι Κορίνθιοι στη συμβουλή του Παύλου; Β Κορ. 7/ ζ Ο Παύλος χάρηκε πολύ με την ανταπόκριση των Κορίνθιων. Αν και εξακολουθούσε να ανησυχεί, έγραψε, «Χαίρω λοιπόν ότι κατά πάντα έχω θάρρος εις εσάς» (Β Κορ. 7/ζ 16). Τι αλλαγή! Στην πρώτη του επιστολή ο Παύλους τους χαρακτήρισε «σαρκικούς». Στην δεύτερη, δείχνει την εμπιστοσύνη του για τη νέα εμπειρία τους με τον Θεό. Το Άγιο Πνεύμα έφερε στους Κορίνθιους πνευματική ανανέωση. Αυτή η αναζωπύρωση οδήγησε σε μεταρρύθμιση. Η μεταρρύθμιση έφερε αλλαγές στις συνήθειες, στη ζωή και στις σχέσεις τους. Οι Κορίνθιοι εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν πνευματικές προκλήσεις. Μπορεί να είχαν δοκιμασίες, αλλά είχαν σημειώσει και μεγάλη πρόοδο στην Χριστιανική τους πίστη. Η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση δεν αποτελούν λύση για όλα τα πνευματικά προβλήματα. Αποτελούν όμως μέρος του μεγάλου ταξιδιού της πίστης. 64

63 Τρίτη 27 Αυγούστου Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΦΕΣΟ Οι επτά εκκλησίες στην Αποκ. 2/β και 3/γ, σύμφωνα με τους μελετητές της Αγίας Γραφής αλλά και τους ερμηνευτές της εκκλησίας των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας, αντιπροσωπεύουν την Χριστιανική εκκλησία ανά τους αιώνες. Ο άγγελος λέει στον Ιωάννη, «Γράψον όσα είδες, και όσα είναι, και όσα μέλλουσι να γείνωσι μετά ταύτα» (Αποκ. 1/α 19). Το όραμα των επτά εκκλησιών αφορά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Σ αυτό αναφέρονται οι θρίαμβοι της εκκλησίας του Θεού καθώς και οι αποτυχίες της. Αναφέρει τις νίκες της εκκλησίας, αλλά και τις ήττες της. Παρότι οι επτά εκκλησίες αντιπροσωπεύουν την ιστορική συνέχεια της Χριστιανικής πίστης ανά τους αιώνες, υπάρχουν σε κάθε μία από αυτές μηνύματα ζωτικής σημασίας για τον λαό του Θεού σήμερα. Παραδείγματος χάρη, η Έφεσος είναι η εκκλησία στην οποία ο ουρανός κάνει έκκληση για αναζωπύρωση και μεταρρύθμιση. Διαβάστε Αποκ. 2/β 1-6. Ποια είναι τα καλά στοιχεία αυτής της εκκλησίας και ποια τα ελαττώματά της;.. Η Έφεσος αντιπροσωπεύει την πρώτη Χριστιανική εκκλησία που καλύπτει την χρονική περίοδο από το 31 μ.χ μ.χ. Αυτοί οι Χριστιανοί είχαν ζήλο για την πίστη τους. Εργάζονταν σκληρά για την διάδοση του ευαγγελίου. Οι μαθητές διατηρούσαν με προσοχή την αγνότητα του δόγματος της εκκλησίας. Δεν ανέχονταν τις αιρέσεις και ήταν δεινοί υποστηρικτές της αλήθειας. Όσο όμως ο καιρός περνούσε, οι μαθητές άρχισαν να χάνουν την «πρώτη αγάπη». Αντικατέστησαν την ευσέβεια με το καθήκον. Το να κάνουν το έργο του Ιησού απέκτησε μεγαλύτερη βαρύτητα από το να έχουν μία προσωπική σχέση μαζί Του. Σταδιακά, και σχεδόν ανεπαίσθητα, η εμπειρία τους με τον Ιησού χανόταν. Εργάζονταν σκληρά για να υπερασπιστούν την πίστη τους, αλλά είχαν χάσει κάποια στοιχεία ζωτικής σημασίας για την πνευματική τους εμπειρία. Η αγάπη για τον Ιησού και τον πλησίον άρχισε να ελαττώνεται. ΣΚΕΨΗ: Πώς ήταν όταν πρωτογνωρίσατε τον Ιησού; Πώς µπορείτε να διατηρήσετε την «πρώτη αγάπη»; Γιατί είναι σηµαντικό να το κάνετε; Ποια πράγµατα απειλούν να σας αποµακρύνουν από αυτήν την αγάπη; 65

64 Τετάρτη 28 Αυγούστου Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΥΘΗΡΟΥ ΓΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ Όποτε ακούμε για μεταρρύθμιση ο νους μας πηγαίνει στην εποχή της μεταρρύθμισης και στον Μαρτίνο Λούθηρο. Μέχρι τότε, ο Χριστιανισμός στη Δύση ήταν κατά ένα μεγάλο μέρος εγκλωβισμένος στις παραδόσεις. Τα δόγματα της εκκλησίας υποσκίασαν τις διδασκαλίες του Ιησού. Οι παραδόσεις έγιναν πιο σημαντικές από την Αγία Γραφή. Πλήθη κατακυριεύονταν από φόβο. Είχαν ελάχιστη βεβαιότητα για σωτηρία. Μπερδεμένοι και σαστισμένοι, προσπαθούσαν να πιστέψουν ότι ο Θεός ήθελε πραγματικά να τους σώσει. Σε εκείνο ακριβώς το κρίσιμο σημείο της θρησκευτικής ιστορίας, ο Θεός χρησιμοποίησε μαζί με άλλους τον Μαρτίνο Λούθηρο για να οδηγήσει τον λαό Του σε μεταρρύθμιση. Ο Λούθηρος αγωνιζόταν για πολλά χρόνια με ενοχές για τις αμαρτίες του, ώσπου το φως του ευαγγελίου τον ελευθέρωσε. Διαβάστε τα παρακάτω εδάφια. Γιατί επηρέασαν τόσο πολύ τη ζωή του Λούθηρου; Γιατί είναι τόσο ζωτικής σημασίας για την αναζωπύρωση της πίστης και την μεταρρύθμιση; Ρωμ. 1/α 16,17, 3/γ 21-25, 5/ε 6-11, 8/η «Οι αμαρτωλοί μπορούν να δικαιωθούν από τον Θεό μόνο όταν τους συγχωρήσει τις αμαρτίες, τους απαλλάξει από την τιμωρία που αξίζουν, δινόντάς τους τη θεϊκή χάρη και θεωρώντας τους δίκαιους. Δικαιώνονται μέσω του Χριστού. Ο Πατέρας αποδέχεται τον Υιό και μέσα από την εξιλαστήρια θυσία του Υιού Του δέχεται και τον αμαρτωλό.» Ε. Χουάιτ, Selected Messages, βιβλίο 3, σ.194. Η κατανόηση της χάρης μεταμορφώνει τη ζωή. Είναι η έννοια του Χριστιανισμού. Η χάρη του Θεού αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πίστης μας. Μπορούμε να αποκτήσουμε το δώρο της αιώνιας ζωής μόνο μέσα από την ζωή, τον θάνατο, την ανάσταση, και την ιερατική διακονία του Ιησού. Και όταν με πίστη λάβουμε αυτό το δώρο, έχουμε την βεβαιότητα της σωτηρίας. Η αναζωπύρωση έχει να κάνει με την καθημερινή εκτίμηση του δώρου της χάρης. Τίποτα δεν μπορεί να μας ανεβάσει περισσότερο πνευματικά, από ότι η καθημερινή δοξολογία για την καλοσύνη και την χάρη του Θεού. Ουσιαστικά, με την μεταρρύθμιση, βιώνουμε την χάρη σε ό,τι κάνουμε. ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε την σπουδαία ελπίδα ότι η σωτηρία µας βρίσκεται σ αυτά που έκανε ο Χριστός για µας. Γιατί αυτή η αλήθεια πρέπει να είναι το θεµέλιο κάθε αναζωπύρωσης και µεταρρύθµισης στη ζωή µας; 66

65 Πέμπτη 29 Αυγούστου Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΓΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΙΣ ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ Η εκκλησία των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας είναι ένα μεταρρυθμιστικό κίνημα. Δημιουργήθηκε από τον Θεό για να αποκαταστήσει τις Βιβλικές αλήθειες που για αιώνες είχαν χαθεί. Παρότι το Άγιο Πνεύμα εργάστηκε έντονα με τους μεταρρυθμιστές, υπήρχαν ακόμη αλήθειες ζωτικής σημασίας που δεν καταλάβαιναν πλήρως. Ο Θεός είχε και άλλα πράγματα να φανερώσει στον λαό Του. Ο Θεός δεν θέλει να κατανοήσουμε απλώς την αλήθεια και να γεμίσουμε με θρησκευτική γνώση. Οι Βιβλικές αλήθειες είναι παράθυρα της καρδιάς Του. Φανερώνουν στοιχεία από τον χαρακτήρα Του. Όσο καλύτερα κατανοούμε τις αλήθειες του Λόγου Του, τόσο περισσότερο καταλαβαίνουμε το μέγεθος της αγάπης Του. Τα ψευδή δόγματα παραμορφώνουν τον χαρακτήρα Του. Η αλήθεια ξεσκεπάζει τα ψέματα του Διαβόλου και αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο (για παράδειγμα, τα αιώνια βασανιστήρια της κόλασης είναι μία απάτη του Σατανά). Από την αρχή της Μεγάλης Διαμάχης στον ουρανό, ο Σατανάς προσπαθεί να διαστρεβλώσει τον χαρακτήρα του Θεού. Είπε ψέματα για το ποια ήταν η πρόθεση του Θεού για τα δημιουργήματά Του. Ο Ιησούς όμως, μέσα από την ζωή Του, τις αλήθειες που δίδαξε, και τον τρόπο που πέθανε, φανέρωσε τον πραγματικό χαρακτήρα του ουράνιου Πατέρα. Διαβάστε το μήνυμα του Θεού για την αναζωπύρωση και τη μεταρρύθμιση στις έσχατες ημέρες (Αποκ. 14/ιδ 6,7,12). Διαβάστε προσεκτικά τα εδάφια. Τι μας λένε για τον χαρακτήρα του Θεού; Το θεϊκό μήνυμα του «αιώνιου ευαγγέλιου» για τις έσχατες ημέρες, περιλαμβάνει και μία κλήση για υπακοή στο θέλημά Του υπό το φως της κρίσης. Η κρίση φανερώνει σε όλο το σύμπαν την δικαιοσύνη και το έλεος του Θεού. Στην εποχή της εξέλιξης, το μήνυμα μεταρρύθμισης από τον Ιησού είναι μία κλήση στον λαό Του να λατρέψει τον Δημιουργό του αληθινού Βιβλικού Σαββάτου. Το Σάββατο δείχνει πόσο λανθασμένη είναι η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, και πόσο σκληρά και βίαια παρουσιάζει τον Θεό. ΣΚΕΨΗ: Τι σηµαίνει ότι θεµέλιο όλων των µηνυµάτων είναι το «αιώνιο ευαγγέλιο»; Πώς µπορείτε καθηµερινά να έχετε την βεβαιότητα, παρά τα λάθη σας, ότι το µήνυµα του ευαγγελίου είναι για σας; Γιατί είναι σηµαντικό να επικαλείστε καθηµερινά το µήνυµα του ευαγγελίου; 67

66 Παρασκευή 30 Αυγούστου Δύση ηλίου: 19:59 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση πρέπει να συμβούν υπό τη διακονία του Αγίου Πνεύματος. Η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Αναζωπύρωση είναι η ανανέωση της πνευματικής ζωής, η αναζωογόνηση του νου και της καρδιάς, η ανάσταση από τον πνευματικό θάνατο. Η μεταρρύθμιση αφορά την αναδιοργάνωση, την αλλαγή στις σκέψεις και στις θεωρίες, στις συνήθειες και στις πρακτικές. Η μεταρρύθμιση δεν θα φέρει τον καρπό της δικαιοσύνης, χωρίς την αναζωπύρωση του Πνεύματος. Η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση πρέπει να κάνουν το έργο που τους έχει ανατεθεί, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν ταυτιστούν.» Ε. Χουάιτ, The Advent Review and Sabbath Herald, 25 Φεβρουαρίου «Όποιες και εάν είναι οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, μόνο οι άνθρωποι που κατά βάθος ζουν για τον κόσμο κινούνται από κίνητρα συνηθειών μάλλον παρά αρχών όταν πρόκειται για θρησκευτικά ζητήματα. Οφείλουμε να διαλέξουμε το σωστό επειδή είναι σωστό, αφήνοντας τις συνέπειες στα χέρια του Θεού. Για όλες τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις του παρελθόντος, ο κόσμος οφείλει ευγνωμοσύνη σε ανθρώπους ήθους, πίστης και θάρρους. Με τέτοιους ανθρώπους πρέπει να διεκπεραιωθεί και το μεταρρυθμιστικό έργο των ημερών μας.» Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ, σ.549. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Όσον αφορά την αναζωπύρωση και την μεταρρύθμιση, τι πρέπει να έρθει πρώτα, και γιατί; 2. Γιατί η αναζωπύρωση και η μεταρρύθμιση αφορούν την καρδιά, περισσότερο από καθετί άλλο; Γιατί πρέπει να ξεκινήσουν μεμονωμένα, με τον καθένα από μας να επιλέξει συνειδητά να ανανεώσει τη σχέση του με τον Κύριο, να έρθει πιο κοντά Του, και με ειλικρίνεια να κάνει το θέλημά Του; Ποιος κίνδυνος παραμονεύει όταν περιμένουμε από τον διπλανό μας ή τον ποιμένα να κάνει κάτι; Γιατί πρέπει εμείς οι ίδιοι να κάνουμε την επιλογή να υποταχθούμε στον Κύριο για να εργαστεί στη ζωή μας; 3. Το κάλεσμα για αναζωπύρωση και μεταρρύθμιση μπορεί να σταματήσει από το σκληρό και επικριτικό πνεύμα προς εκείνους που δεν ζουν σύμφωνα με τα πρότυπα που εμείς νομίζουμε ότι θα έπρεπε. Πώς μπορούμε να αποφύγουμε αυτό το επικίνδυνο μονοπάτι και συγχρόνως να υπερασπιστούμε τις αλήθειες που μας έχουν δοθεί; 68

67 Μελέτη 10: Για το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου Σάββατο απόγευμα ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ: Η ΠΡΟΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Αλλά µεγαλητέραν χάριν δίδει ο Θεός, όθεν λέγει, "ο Θεός εις τους υπερηφάνους αντιτάσσεται, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν." Υποτάχθητε λοιπόν εις τον Θεόν, αντιστάθητε εις τον διάβολον, και θέλει φύγει από σας.» Ιακώβου 4/δ 6,7. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Α Ιωάν. 2/β 1-9, Φιλιπ. 2/β 12-14, Ματθ. 26/κς 31-35, Ιωάν. 20/κ 24-29, Λουκά 15/ιε 11-21, Ιωάν. 5/ε Πριν την Πεντηκοστή, οι μαθητές είχαν σημαντικές πνευματικές ανάγκες. Η κατανόησή τους για το σχέδιο του Θεού ήταν συγκεχυμένη. Δεν κατάφεραν να αντιληφθούν την αποστολή του Ιησού. Αφού αγγίχτηκαν από τη θεϊκή χάρη, η αγάπη του Χριστού ράγισε τις καρδιές τους. Βιώσαν αναζωπύρωση και μεταρρύθμιση. Αναζωπύρωση είναι η αφύπνιση των βαθύτερων πνευματικών αναγκών. Οι πνευματικές μας επιθυμίες εντείνουν, καθώς η καρδιά μας έρχεται πιο κοντά στον Θεό μέσα από τις προτροπές του Αγίου Πνεύματος. Αναζωπύρωση δεν σημαίνει ότι δεν είχαμε προηγούμενη εμπειρία με τον Ιησού, αλλά είναι το κάλεσμά μας σε μία ουσιαστικότερη εμπειρία, πιο βαθιά και πιο πλούσια μαζί Του. Η μεταρρύθμιση μάς καλεί να αυξηθούμε και να αλλάξουμε. Μας καλεί να προχωρήσουμε πνευματικά, να επανεξετάσουμε τη ζωή μας υπό το φως των Βιβλικών αρχών, και να αφήσουμε το Άγιο Πνεύμα να μας ενδυναμώσει, κάνοντας τις απαραίτητες αλλαγές για να ζήσουμε σε υπακοή με το θέλημα του Θεού. Αυτή την εβδομάδα θα εξετάσουμε τη ζωή πιστών της Καινής Διαθήκης που βίωσαν την αύξηση και την αλλαγή στην πνευματική τους εμπειρία. 69

68 Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου Η ΧΑΡΗ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ Η ζωή των μαθητών παρουσίαζε συνεχή πνευματική αύξηση όσο βρίσκονταν με τον Ιησού. Όταν ο Χριστός κάλεσε τους μαθητές Του, η συμπεριφορά και οι πράξεις τους σίγουρα δεν αντανακλούσαν την ομορφιά του χαρακτήρα Του. Διαβάστε Λουκά 9/θ και Ματθ. 20/κ Τι διαβάζουμε σ αυτά τα εδάφια για τον τρόπο σκέψης του Ιάκωβου και του Ιωάννη; Ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης είχαν σημαντικά ελαττώματα στον χαρακτήρα. Δεν ήταν έτοιμοι να μιλήσουν για την αγάπη του Χριστού στον κόσμο. Από τη στιγμή που η ζωή τους δεν είχε αλλάξει, δεν πληρούσαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να διακηρύξουν το μήνυμα της χάρης στους άλλους. Παρά τα σοβαρά ελαττώματα του χαρακτήρα τους, επιθυμούσαν να φανερώσουν τον χαρακτήρα του Ιησού. Ήθελαν να μεταμορφωθούν και να αλλάξουν συμπεριφορά. Η αύξηση και η αλλαγή είναι μέρος της Χριστιανικής μας εμπειρίας. Διαβάστε Α Ιωάν. 2/β 1-9. Τι μας δείχνουν αυτά τα εδάφια για τις μεγάλες αλλαγές που ήρθαν στον Ιωάννη στα χρόνια που πέρασαν μετά τον θάνατο του Ιησού; Τι μας διδάσκουν για το τι σημαίνει να είναι κανείς ακόλουθος του Ιησού; ΣΚΕΨΗ: Μπορούµε εύκολα να αποθαρρυνθούµε για την πνευµατική µας αύξηση, ιδιαίτερα καθώς επιζητούµε την αναζωπύρωση και τη µεταρρύθµιση στη ζωή µας. Όταν αποθαρρύνεστε, όταν αισθάνεστε ότι έχετε αποτύχει πνευµατικά και ότι θα χαθείτε, ποιες υποσχέσεις µπορείτε να επικαλεστείτε που δείχνουν ότι δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάτε, και ότι παρά τα λάθη σας µπορείτε να είστε βέβαιοι για την σωτηρία;

69 Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ Η αλλαγή έρχεται τη στιγμή της επιλογής. Η μεταρρύθμιση επέρχεται όταν επιλέγουμε να ενδώσουμε στην δύναμη του Αγίου Πνεύματος και υποτάξουμε το θέλημά μας στο θέλημα του Θεού. Ο Θεός ποτέ δεν θα μας αναγκάσει, ούτε θα εκμεταλλευτεί τη θέλησή μας. Σέβεται την ελευθερία μας. Το Πνεύμα Του αποτυπώνεται στο νου μας, πείθει την καρδιά μας και μας προτρέπει να κάνουμε το σωστό. Η επιλογή όμως να ανταποκριθούμε στην έκκληση του Αγίου Πνεύματος είναι, και θα είναι δική μας. Διαβάστε Φιλιπ. 2/β Πώς σ αυτήν την περικοπή βλέπουμε την ανάγκη μας να συνεργαστούμε με τον Θεό για να αυξηθούμε σε χάρη; Τι εννοεί ο Παύλος όταν λέει, «εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν, διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν»;..... Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε κάτι για το οποίο ο Θεός δεν έχει ενεργήσει ήδη. Καθώς εργάζεται στη ζωή μας με την υπερφυσική Του δύναμη, μπορούμε να κάνουμε τις επιλογές για να «εργασθούμε» τη χάρη και τη δύναμη που Εκείνος ενέργησε στη ζωή μας. «Καθώς ο θνητός αμαρτωλός εργάζεται τη σωτηρία του με φόβο, ο Θεός ενεργεί μέσα του, για να θέλει να κάνει εκείνο το οποίο Τον ευχαριστεί. Ο Θεός όμως δεν θα ενεργήσει χωρίς τη συνεργασία του ανθρώπου. Θα πρέπει να εξασκήσει τις δυνάμεις του στο μεγαλύτερο βαθμό, θα πρέπει να είναι επιδεκτικός μαθήσεως, καλός μαθητής στο σχολείο του Χριστού, και καθώς αποδέχεται τη χάρη που του προσφέρεται, η παρουσία του Χριστού στην σκέψη και στην καρδιά θα τον κάνουν να αποφασίσει να παραμερίσει κάθε αμαρτία, ώστε η καρδιά να πληρωθεί με την παρουσία και την αγάπη του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Fundamentals of Christian Education, σ Η μεταρρύθμιση έρχεται όταν, σε συνεργασία με τον Θεό, επιλέγουμε να υποτάξουμε σ Αυτόν οτιδήποτε δείχνει το Άγιο Πνεύμα ότι δεν εναρμονίζεται με το θέλημά Του. Αν δεν κάνουμε αυτές τις αλλαγές (ακόμα και τις πιο δύσκολες) τότε σίγουρα δεν θα έχουμε πνευματικές αλλαγές. Ο Θεός δεν θα αφαιρέσει από μέσα μας τον εγωιστικό τρόπο σκέψης. Δεν θα μας ελευθερώσει από ανθυγιεινές συνήθειες ή κρυφές καταχρήσεις. Δείχνει την αμαρτία μας και μας πείθει να κάνουμε το σωστό, ωστόσο η επιλογή είναι δική μας. Όταν κάνουμε τη σωστή επιλογή θα μας ενδυναμώσει, αλλά και πάλι, καθημερινά και ανά πάσα στιγμή, καλούμαστε να επιλέγουμε. ΣΚΕΨΗ: Πώς αντιλαµβάνεστε τη συνεργασία µε τον Θεό όσον αφορά τη σωτηρία σας; Πότε ήταν η τελευταία φορά που εντοπίσατε κάποια αδυναµία και µε τη χάρη του Θεού καταφέρατε, παρά την δύσκολη µάχη, να νικήσετε; 71

70 Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ Ποιο ήταν το πρόβλημα της συμπεριφοράς του Πέτρου πριν το Σταυρό; Ματθ. 26/κς Ο Πέτρος δεν είχε καμία πιθανότητα μπροστά στα τεχνάσματα του Πονηρού. Επιχείρησε να αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του Σατανά με τις δικές του δυνάμεις. Η αυτοπεποίθησή του δεν τον άφηνε να φανταστεί το μέγεθος της επερχόμενης κρίσης. Ενώ βρισκόταν στην αυλή, από φόβο μπροστά στις ερωτήσεις μίας υπηρέτριας, ο Πέτρος αρνήθηκε τον Κύριό του (Ματθ. 26/κς 69-75). Ο Ιησούς είχε προειδοποιήσει νωρίτερα τον Πέτρο, «Σίμων, Σίμων, ιδού, ο Σατανάς σάς εζήτησε, διά να σας κοσκινίση ως τον σίτον. Πλήν εγώ εδεήθην περί σου, και συ, όταν ποτέ επιστρέψης, στήριξον τους αδελφούς σου» (Λουκά 22/κβ 31,32). Από την δήλωση του Ιησού μπορούμε να καταλάβουμε την πνευματική κατάσταση του Πέτρου. Ο Πέτρος έδειξε εμπιστοσύνη στις δικές του δυνάμεις και ως αποτέλεσμα απομακρύνθηκε από τον Κύριο. Γι αυτό ο Ιησούς είπε, «όταν ποτέ επιστρέψης». Ο Πέτρος χρειαζόταν μία πνευματική αφύπνιση. Χρειαζόταν αλλαγή συμπεριφοράς. Χρειαζόταν μεταρρύθμιση. Διαβάστε Ιωάν. 20/κ Τι καταλαβαίνουμε από αυτήν την περικοπή για τον Θωμά; Τι μπορούμε να διδαχτούμε;.. Ο Πέτρος και ο Θωμάς είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Προσέγγισαν την πίστη από ανθρώπινη πλευρά. Ο Πέτρος είχε εμπιστοσύνη σε αυτά που έκανε, ενώ ο Θωμάς σ αυτά που έβλεπε. Και οι δύο στηρίζονταν στην λανθασμένη ανθρώπινη κρίση τους. Στην Πεντηκοστή όμως έγινε η διαφορά. Ο μεταμορφωμένος Πέτρος κήρυξε με θάρρος και τρεις χιλιάδες ψυχές πίστεψαν και βαπτίστηκαν (Πράξ. 2/β 41). Ο Πέτρος ήξερε ότι δεν μπορούσε ο ίδιος να θεραπεύσει κάποιον παράλυτο, αλλά ότι ο Ιησούς είχε τη δύναμη, και έτσι έγινε το θαύμα (Πράξ. 3/γ 2-9). Όταν οι αρχές προσπάθησαν να τον κάνουν να σιωπήσει, ο Πέτρος είπε, «διότι ημείς δεν δυνάμεθα να μη λαλώμεν όσα είδομεν και ηκούσαμεν» (Πράξ. 4/ δ 20). Ο Πέτρος είχε αλλάξει. Και ο Θωμάς είχε αλλάξει. Λέγεται ότι ταξίδεψε μέχρι την Ινδία για να κηρύξει το ευαγγέλιο. Αν και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, είμαστε σίγουροι ότι μετά την Πεντηκοστή και εκείνος είχε αλλάξει. ΣΚΕΨΗ: Με ποιον µοιάζετε περισσότερο, µε τον Πέτρο ή τον Θωµά; Τι µπορείτε να διδαχτείτε από τις εµπειρίες τους ώστε να µην κάνετε παρόµοια λάθη; 72

71 Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ Διαβάστε Λουκά 15/ιε Ποιες καταστάσεις οδήγησαν τον άσωτο γιο στην απόφαση να επιστρέψει; Ποιες αρχές για την αναζωπύρωση και τη μεταρρύθμιση ανακαλύπτουμε σ αυτό το κείμενο;..... Η αναζωπύρωση μπορεί να οριστεί με διάφορους τρόπους. Από τον ορισμό της όμως δεν μπορεί να λείπει ένας συντελεστής: Η αναζωπύρωση σε επιστρέφει. Είναι η εσωτερική επιθυμία να γνωρίσεις την αγάπη του Πατέρα βαθύτερα. Η μεταρρύθμιση είναι η επιλογή να ανταποκριθείς στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος για αλλαγή και αύξηση. Είναι η επιλογή να εγκαταλείψεις οτιδήποτε σε εμποδίζει να αποκτήσεις μία στενή σχέση με τον Θεό. Ο άσωτος γιος δεν μπορούσε να τα έχει και τα δύο να είναι χοιροβοσκός και συγχρόνως να βρίσκεται στο δείπνο του Πατέρα. Τα πράγματα είναι απλά, στον νέο έλειψε πολύ το σπίτι του για να μπορέσει να μείνει εκεί που ήταν. Στην καρδιά του υπήρχε η επιθυμία της επιστροφής. Αυτή η επιθυμία της παρουσίας του Θεού, μας κάνει να επιθυμούμε την αναζωπύρωση και τη μεταρρύθμιση. Αυτή η εγκάρδια επιθυμία για την ζεστή αγκαλιά του Πατέρα, μας παρακινεί να κάνουμε όλες τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή μας. Καθώς ο νέος ετοιμαζόταν να επιστρέψει σπίτι του, προετοίμαζε και την απολογία του. Σίγουρα την επανέλαβε πολλές φορές. Διαβάστε την ομιλία του στο Λουκά 15/ιε 18,19 και την ανταπόκριση του Πατέρα του στα εδάφια Τι βλέπουμε στην ανταπόκριση του Πατέρα προς το γιο του και κατ επέκταση στη συμπεριφορά του Θεού προς εμάς;..... Μπορεί ο γιος να βρισκόταν πολύ μακριά από το ορατό πεδίο του πατέρα, ωστόσο δεν ήταν μακριά από την καρδιά του. Κάθε μέρα ο πατέρας περίμενε τον γιο του. Το μεγαλύτερο κίνητρο για να προβούμε σε αλλαγές, είναι η επιθυμία μας να μην πληγώσουμε Εκείνον που μας αγαπάει τόσο πολύ. Όταν ο γιος ήταν με τα γουρούνια στις λάσπες, ο πατέρας υπέφερε περισσότερο από αυτόν. Η αναζωπύρωση συμβαίνει όταν η αγάπη του Θεού ραγίζει την καρδιά μας. Η μεταρρύθμιση ξεκινάει όταν επιλέγουμε να ανταποκριθούμε στην αγάπη που ποτέ δεν θα μας αφήσει. Γίνεται όταν παίρνουμε την δύσκολη απόφαση να παρατήσουμε τη συμπεριφορά, τις συνήθειες, τον τρόπο σκέψης, και τα συναισθήματα που μας χωρίζουν από Εκείνον. ΣΚΕΨΗ: Πώς η δήλωση, «διότι ούτος ο υιός µου νεκρός ήτο, και ανέζησε» αποτελεί ορισµό της αληθινής αναζωπύρωσης; Πώς είναι να είσαι νεκρός και να ζεις ξανά; 73

72 Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου Η ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΕΡΓΑ Ο Ιησούς φανέρωσε την ευσπλαχνία και την αγάπη του Πατέρα μέσα από τα θαύματα που έκανε. Θεράπευε παράλυτα σώματα για να δείξει τη μεγαλύτερή Του ικανότητα να θεραπεύει παράλυτες ψυχές. Αποκατέστησε άκαμπτα πόδια και χέρια, για να δείξει την μεγαλύτερη επιθυμία Του να αποκαταστήσει την άκαμπτη καρδιά και τον νου. Τα θαύματα του Ιησού μάς δείχνουν πώς μπορούμε να εξασκήσουμε την πίστη μας. Μας διδάσκουν πολύτιμα μαθήματα για ανάπτυξη και αλλαγή. Μία από τις πιο δυνατές απεικονίσεις της δύναμης της πίστης, βρίσκεται στο θαύμα του παραλυτικού στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά. Ο δυστυχισμένος άνδρας βρισκόταν στην κολυμπήθρα τριάντα οκτώ χρόνια. Ήταν απελπισμένος. Ήταν καταδικασμένος από κάθε άποψη, μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε ο Ιησούς. Διαβάστε Ιωάν. 5/ε Γιατί πιστεύετε ότι ο Ιησούς ρώτησε, «Θέλεις να γείνης υγιής»; (Ιωάν. 5/ε 6). Δεν ήταν προφανές ότι ήθελε την υγεία του, δεδομένου ότι υπέφερε τόσο καιρό; Ποιο ήταν το κίνητρο του Ιησού; Ποια ήταν η ανταπόκριση του παραλυτικού; (Ιωάν. 5/ε 7) Ο Ιησούς δεν έμεινε στα λόγια του άνδρα. Δεν επιχειρηματολόγησε στην απάντησή του. Απλώς είπε, «Εγέρθητι, σήκωσον τον κράββατόν σου, και περιπάτει» (Ιωάν. 5/ε 8). Το ερώτημα είναι: Θα πίστευε αυτός ο ταλαίπωρος άνθρωπος στα λόγια του Χριστού, και θα ενεργούσε παρά την εμπειρία του; Μόλις ο άνδρας ανταποκρίθηκε στα λόγια του Χριστού, έγινε υγιής. Το δώρο του Ιησού για θεραπεία, βρισκόταν στον λόγο Του. Ο λόγος του Χριστού μεταφέρεται με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος για να γίνει εκείνο το οποίο ο Χριστός λέει. «Αν πιστεύεις στην υπόσχεση αυτή πιστεύεις δηλαδή ότι οι αμαρτίες σου έχουν συγχωρηθεί και ότι έχεις καθαρισθεί την υπόλοιπη εργασία αναλαμβάνει ο Θεός. Θεραπεύεσαι και συ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως ο Χριστός έδωσε δύναμη στον παράλυτο να περπατήσει μόλις εκείνος πίστεψε ότι είχε θεραπευθεί. Αυτό γίνεται τότε μόνο, όταν έχεις πίστη. Μην περιμένεις να αισθανθείς τα αποτελέσματα της θεραπείας. Πες μόνο, "Το πιστεύω. Έτσι είναι. Όχι γιατί το αισθάνομαι, αλλά γιατί ο Θεός το υποσχέθηκε."» Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ. 51. ΣΚΕΨΗ: Γιατί είναι τόσο σηµαντικό να πιστεύετε στις υποσχέσεις του Θεού για συγχώρηση, ιδιαίτερα όταν αισθάνεστε ένοχοι για τις αµαρτίες σας; Γιατί η συγχώρηση πρέπει να προπορεύεται της µεταρρύθµισης; Γιατί είναι σηµαντικό να πιστεύουµε ακόµη και τώρα ότι µπορούµε να νικήσουµε µέσω της δύναµης του Χριστού στη ζωή µας; 74

73 Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου Δύση ηλίου: 19:50 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Μην επιτρέψετε σε κανέναν να πει ότι ο άνθρωπος έχει ελάχιστη έως και καθόλου συμμετοχή στο σπουδαίο έργο της νίκης, γιατί ο Θεός δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς τη συνεργασία του ανθρώπου. Ούτε φυσικά να λέτε ότι από τη στιγμή που κάνατε το μέρος σας, ο Ιησούς θα σας βοηθήσει. Ο Χριστός είπε, "χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν" (Ιωάν. 15/ιε 5). Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να συνεργάζονται με τον Θεό. Εάν το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται στην καρδιά μας, τότε σε κάθε βήμα θα σκοντάφτουμε και θα πέφτουμε. Οι προσπάθειες του ανθρώπου από μόνες τους είναι άχρηστες, αλλά σε συνεργασία με τον Χριστό αποτελούν εγγύηση για νίκη Ποτέ μη σκεφτείτε ότι ο άνθρωπος έχει μικρό ή και μηδαμινό μέρος, αλλά να θυμάστε και να διδάσκετε ότι ο άνθρωπος πρέπει να συνεργάζεται με τον Θεό για μια μεγάλη νίκη.» Ε. Χουάιτ, Selected Messages, βιβλίο 1, σ «Κάθε πραγματική υπακοή πηγάζει από την καρδιά. Ο Χριστός εργάζονταν με την καρδιά Του. Αν εμείς συναινούμε σ αυτό, Εκείνος θα συνταυτίσει τον Εαυτό Του τόσο πολύ με τις σκέψεις και τους σκοπούς μας, θα συνυφάνει τις καρδιές και τις διάνοιές μας τόσο με την ομοιότητα του θελήματός Του, ώστε ενώ υπακούμε σ Αυτόν, ουσιαστικά θα εκτελούμε τις δικές μας διαθέσεις. Η θέληση, εκλεπτυσμένη και καθαγιασμένη, θα βρίσκει τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση να Τον υπηρετεί. Αν γνωρίζουμε το Θεό όπως είναι προνόμιό μας να Τον γνωρίζουμε, η ζωή μας θα καταστεί ζωή συνεχούς υπακοής. Εκτιμώντας το χαρακτήρα του Χριστού και επικοινωνώντας με τον Θεό, η αμαρτία θα μας γίνει μισητή.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ.641,642. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Η αύξηση έρχεται στη Χριστιανική ζωή καθώς επικαλούμαστε με πίστη τις υποσχέσεις του Θεού. Ποιες υποσχέσεις συναντάμε στα παρακάτω εδάφια; Α Ιωάν. 1/α 7-9, Φιλιπ. 4/δ 13, Ιακ. 1/α 5-8, Ρωμ. 8/η Πώς μπορείτε να τις υιοθετήσετε; Ποιες επιλογές σας θα βοηθήσουν στην υλοποίηση αυτών των υποσχέσεων στη ζωή σας; 2. Μείνετε περισσότερο στην ιδέα ότι πρέπει να εργάζεστε τη σωτηρία σας «μετά φόβου και τρόμου». Συζητήστε πάνω στην έννοια αυτή, δεδομένου ότι η σωτηρία είναι μόνο διά πίστεως. Τι είναι εκείνο που πρέπει να φοβόμαστε και να τρέμουμε; 3. Πότε ήταν η τελευταία φορά που δώσατε σαν τον Πέτρο μία υπόσχεση στον Θεό, και παρά την ειλικρίνειά σας, δεν καταφέρατε τελικά να τηρήσετε; Τι διδαχτήκατε από αυτό το λάθος; Ποιες αρχές στην Αγία Γραφή μάς δίνουν τη δυνατότητα να έχουμε τις νίκες που μας υποσχέθηκε ο Θεός; 75

74 Μελέτη 11: Για το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου Σάββατο απόγευμα ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ: ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Εάν λοιπόν συνανέστητε µετά του Χριστού, τα άνω ζητείτε, όπου είναι ο Χριστός καθήµενος εν δεξιά του Θεού. Τα άνω φρονείτε, µη τα επί της γης.» Κολοσσαείς 3/γ 1,2. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Κολ. 3/γ 1-4, Β Κορ. 3/γ 17,18, 10/ι 3-5, Ρωµ. 12/ιβ 2,3, Ιωάν. 10/ι 10, Ματθ. 5/ε Ο Isaac Watts έχει γράψει πάνω από επτακόσιους πενήντα ύμνους τους οποίους ψέλνουν χιλιάδες Χριστιανοί μέχρι και σήμερα. Κάποτε, στο Λονδίνο, έγινε παρέλαση προς τιμή του. Οι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στους δρόμους για να δουν αυτόν τον φημισμένο άνδρα. Καθώς η άμαξά του περνούσε κάτω από ένα μπαλκόνι, μία κυρία εξεπλάγη που είδε ότι αυτός ο μικρόσωμος, ηλικιωμένος άνδρας είχε γράψει αυτούς τους εμψυχωτικούς ύμνους. Φώναξε, «Τι, εσύ είσαι ο Watts;» Ο Watts ζήτησε να σταματήσει η άμαξα. Βγήκε και είπε, «Κυρία μου, ακόμη και εάν υποθετικά άγγιζα τους πόλους ή έφτανα τον ουρανό, και πάλι θα μετριόμουν σύμφωνα με το μυαλό μου, γιατί το μυαλό είναι το μέτρο για έναν άνθρωπο.» Ο Isaac Watts είχε δίκιο. Το μυαλό είναι το μέτρο του ανθρώπου και η μεταρρύθμιση αφορά το νου μας. Εάν υπάρξει μεταρρύθμιση στις σκέψεις μας τότε θα υπάρξει και στις πράξεις μας. Η μεταρρύθμιση έρχεται όταν το Άγιο Πνεύμα φέρνει σε αρμονία τις σκέψεις μας με τις σκέψεις του Χριστού. Κι όταν αυτό συμβεί, θα ακολουθήσουν και οι πράξεις μας. 76

75 Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΊΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ Οι σκέψεις μας ορίζουν τη συμπεριφορά μας. Ο τρόπος που σκεφτόμαστε επιδρά στον τρόπο που ενεργούμε. Και αντιστρόφως. Οι επαναλαμβανόμενες πράξεις επηρεάζουν τις σκέψεις μας. Ο Χριστιανός είναι «νέο κτίσμα». Ο παλιός τρόπος σκέψης αντικαταστάθηκε από νέο (Β Κορ. 5/ε 17). Όταν ένα ιστιοφόρο ξεκινά το ταξίδι του, τα πανιά είναι έτοιμα. Αυτά ορίζουν την κατεύθυνση του σκάφους. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, τα πανιά πρέπει ρυθμιστούν ξανά για να διατηρηθεί η σωστή πορεία. Εάν αμεληθούν τα πανιά, τότε το σκάφος θα φύγει πολύ γρήγορα από την πορεία του. Όπως τα πανιά λοιπόν, οι σκέψεις μας ορίζουν την πνευματική μας ζωή. Όταν ο απόστολος Παύλος παροτρύνει τους Χριστιανούς «τα άνω φρονείτε» (Κολ. 3/γ 2), στην ουσία τους προτρέπει να είναι οι σκέψεις τους στα επουράνια. Ο νους μας διαμορφώνεται σύμφωνα μ αυτά που του βάζουμε. Οι σκέψεις μας μορφώνονται ανάλογα με τα πράγματα που εστιάζουμε και αφιερώνουμε χρόνο σ αυτά. Ποιο θαύμα χάρης θα συμβεί στη ζωή μας όταν θεωρούμε τη δόξα του Θεού στο Λόγο Του; Β Κορ. 3/γ 17,18... Όσο μένουμε στον Λόγο του Ιησού, αλλάζουμε. Νέες σκέψεις αντικαθιστούν τις παλιές. Όσο μένουμε σ Αυτόν, ολοένα και περισσότερο Του μοιάζουμε. «Κανόνας τόσο της πνευματικής όσο και της διανοητικής φύσης του ανθρώπου είναι ότι με την παρατήρηση μεταβαλλόμαστε. Λίγο κατ ολίγο το πνεύμα προσαρμόζεται προς το αντικείμενο γύρω από το οποίο συγκεντρώνεται. Τελικά αφομοιώνεται με αυτό που έμαθε να αγαπά και να εκτιμά. Αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να υπερβεί τον ιδανικό κανόνα που ο ίδιος έθεσε ως προς την αγνότητα, τη χρηστότητα ή την αλήθεια. Αν στη θέση του προσφιλέστερου ιδανικού του έχει θέσει το εγώ του, δεν θα κατορθώσει ποτέ τίποτα παραπάνω από αυτό. Μόνο η χάρη του Θεού έχει την ικανότητα να εξυψώσει τον άνθρωπο. Αν αφεθεί στον εαυτό του, αναπόφευκτα θα πάρει τον κατήφορο.» Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ. σ. 661,662. Σκοπός της μεταρρύθμισης είναι να μας στρέψει στον Ιησού. Ο Ιησούς να διαμορφώσει τις σκέψεις μας, να καθοδηγήσει τις πράξεις μας. Εάν κρατηθούμε από τον Ιησού, θα μας οδηγήσει σε υψηλότερα ιδανικά, και όχι απλώς σε αυστηρούς κανόνες. Δεν μπορούμε να κοιτάζουμε στον Ιησού και να μένουμε ίδιοι. Όταν σκεφτόμαστε όπως Εκείνος, έχουμε μία επιθυμία, και αυτή δεν είναι άλλη από το να κάνουμε το θέλημά Του. ΣΚΕΨΗ: Τι θα συµβουλεύατε κάποιον που αγωνίζεται να θέσει ως προτεραιότητα στις σκέψεις του τον Ιησού; Τι εννοεί η Αγία Γραφή όταν λέει να στρέψουµε το βλέµµα µας στον Ιησού; 77

76 Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου ΤΑ ΦΙΛΤΡΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ Ορισμένοι γονείς ανησυχούν ιδιαίτερα για αυτά που βλέπουν τα παιδιά τους στο διαδίκτυο, γι αυτό τοποθετούν φίλτρα ασφαλείας ώστε να μπλοκάρουν συγκεκριμένους διαδικτυακούς χώρους. Το ίδιο γίνεται και με την τηλεόραση. Σκοπός αυτών των «ηλεκτρονικών φίλτρων» είναι να αποκλείσουν ορισμένα πράγματα. Ο Θεός μας έδωσε ένα «πνευματικό φίλτρο» για το μυαλό μας. Έχει κατασκευαστεί προσεκτικά ώστε να επιτρέπει μόνο τα πράγματα που θα ενισχύσουν την πνευματική μας σχέση με τον Ιησού. Ποιες πρακτικές οδηγίες δίνει ο Παύλος ως φίλτρο στα πνευματικά του αδέρφια ώστε να προστατέψουν το νου τους από τις τοξικές επιρροές του κακού; Πώς αυτές οι συμβουλές μπορούν να εφαρμοστούν και σήμερα σ αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση, στο διαδίκτυο και στα DVD; Φιλιπ. 4/δ 7,8, Ρωμ. 12/ιβ Τα πράγματα είναι απλά. Δεν μπορούμε να αναπτύξουμε πνευματικές σκέψεις εάν τροφοδοτούμε το νου μας με βία, ανηθικότητα, απληστία, και υλισμό. Οι αισθήσεις μας είναι οι πύλες του μυαλού μας. Εάν το μυαλό μας βομβαρδίζεται από διεγερτικές σκηνές, τότε οι σκέψεις μας θα μορφωθούν σύμφωνα με τις αισθησιακές εμπειρίες και όχι με τις αρχές του Λόγου του Θεού. Εκατομμύρια ξοδεύονται από τους τηλεοπτικούς παραγωγούς για να εκμεταλλευτούν τα συναισθήματα και τον τρόπο σκέψης μας, και να διαμορφώσουν τις αξίες μας. Σίγουρα αυτοί οι πνευματικοί καθοδηγητές της διασκέδασης, δεν διερωτούνται εάν μπορούν να κάνουν κάτι για να προετοιμάσουν τους ανθρώπους για την επιστροφή του Ιησού. Πίσω από όλα είναι το χρήμα. Καθώς οι Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας προετοιμάζονται για την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στο να μη θυσιάσουν τη ψυχή τους στο βωμό της διασκέδασης. ΣΚΕΨΗ: Στο Μιλάνο, υπάρχει ένας καθεδρικός ναός µε τρεις µεγάλες, ξύλινες πόρτες. Πάνω από την αριστερή πόρτα υπάρχει η εξής επιγραφή, «Οι τέρψεις διαρκούν µία στιγµή». Πάνω από την δεξιά πόρτα λέει, «Όλες οι ανησυχίες διαρκούν µία στιγµή». Και στην κεντρική πόρτα µε χρυσά έντονα γράµµατα λέει, «Εκείνος που θα αντέξει θα µείνει στον αιώνα.» Πόσο συχνά σκέφτεστε τι είναι αιώνιο; Πώς οι επιλογές σας αντικατοπτρίζουν τις σκέψεις σας; 78

77 Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου Η ΠΡΟΣΤΑΣΤΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ «Και η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νουν, θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού» (Φιλιπ. 4/δ 7). Αυτή είναι μία υπέροχη υπόσχεση την οποία όμως πρέπει δουλέψουμε για να την υλοποιήσουμε στη ζωή μας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να χάσουμε την προστασία μας. Αυτό συμβαίνει όταν αφήνουμε να εισχωρήσουν στο νου μας βρωμιές από τον χώρο του θεάματος. Ο νους μας μπορεί να κυριευθεί από οργή, πικρία και αγανάκτηση. Μπορεί να βυθιστεί σε τοξικές επιθυμίες ή εθιστικές συνήθειες. Τα καλά νέα είναι ότι ο Ιησούς υποσχέθηκε να προστατεύσει το νου μας, εφόσον φυσικά Τον αφήσουμε. Διαβάστε Β Κορ. 10/ι 3-5. Τι εννοεί ο Παύλος όταν λέει ότι «τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά» αλλά πνευματικά; Ποια είναι τα πνευματικά όπλα; Ο απόστολος Παύλος λέει επίσης να «αιχμαλωτίζομεν παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού» (Β Κορ. 10/ι 5). Τι θέλει να πει και πώς μπορεί αυτό να επιτευχθεί; Ο Billy Graham είπε: «Δεν μπορείς να εμποδίσεις τα πουλιά να πετάξουν πάνω από το κεφάλι σου, μπορείς όμως να τα εμποδίσεις να φωλιάσουν στα μαλλιά σου.» Με άλλα λόγια, θα περάσουν από το νου μας σκέψεις. Διάφορες εικόνες, ήχοι, και μυρωδιές ενεργοποιούν συγκεκριμένες σκέψεις. Διάφορες εμπειρίες γεννούν διάφορα συναισθήματα. Δεν μπορούμε να επιλέγουμε πάντοτε τις σκέψεις που περνούν από το νου μας. Μπορούμε όμως να επιλέξουμε τις σκέψεις που θα επεξεργαστούμε και θα επιτρέψουμε να κυριεύσουν το νου μας. Το να φέρνουμε τις σκέψεις μας σε υπακοή με τον Χριστό, σημαίνει να παραδώσουμε το νου μας στον Ιησού. Οι σαρκικές σκέψεις δεν εξαφανίζονται έτσι απλά. Φεύγουν μόνο όταν γεμίσουμε το νου μας με άλλες σκέψεις. Ο νους που εστιάζει στις σίγουρες αρχές του Λόγου του Θεού είναι «προστατευμένος» και «διατηρείται» με την χάρη του Θεού από τις πονηριές του κακού. ΣΚΕΨΗ: Τι εννοεί ο Παύλος όταν λέει: «Το αυτό δε φρόνηµα έστω εν υµίν το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού» (Φιλιπ. 2/β 5); Πώς µπορούµε να έχουµε τον ίδιο τρόπο σκέψης µε τον Χριστό; Πώς βλέπουµε σ αυτό το εδάφιο την ευθύνη για αλλαγή;

78 Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΟΥ Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι υπήρχε μεγάλη διαφορά μεταξύ του σώματος και της ψυχής. Αντιθέτως, η Αγία Γραφή μάς διδάσκει ότι ο άνθρωπος είναι μία ύπαρξη ενιαίας φυσικής, διανοητικής, συναισθηματικής και πνευματικής διάστασης. Ό,τι επηρεάζει το ένα μέρος, επηρεάζει και τα άλλα. Οι μαθητές διδάχτηκαν πως η φυσική, η διανοητική, η συναισθηματική και η πνευματική υγεία ήταν αλληλένδετες μεταξύ τους και δεν μπορούσαν να διαχωριστούν. Πώς βλέπουμε αυτήν την ιδέα να αντικατοπτρίζεται στην Α Θεσ. 5/ε 23; Για τους πιστούς της Καινής Διαθήκης, η φυσική, η διανοητική και η συναισθηματική καλή κατάσταση ήταν άμεσα συνδεδεμένες με την πνευματική κατάσταση. Ο απόστολος Παύλος ζητάει από τους πιστούς να δοξάσουν τον Θεό με το σώμα τους. Πίστευε πως όλοι οι άνθρωποι εξαγοράστηκαν με μία τιμή, και ότι πλέον δεν ανήκαν στον εαυτό τους (Α Κορ. 6/ς 19,20). Το να νοιαζόμαστε για το σώμα μας και να υιοθετούμε έναν υγιεινό τρόπο ζωής δεν συμβάλλει απλώς στην μακροζωία, αλλά όταν γίνεται με σωστά κίνητρα, μπορεί να αποτελέσει πράξη δοξολογίας. Πώς βλέπουμε στη Ρωμ. 12/ιβ 2,3, Ιωάν. 10/ι 10 και Α Κορ. 10/ι 31 την άμεση σχέση μεταξύ φυσικής και πνευματικής υγείας; Το Άγιο Πνεύμα δεν περιορίζεται σε μία μόνο πλευρά της ζωής μας όταν δείχνει στην ανάγκη μας για αύξηση. Η μεταρρύθμιση δεν είναι μονοδιάστατη. Το Άγιο Πνεύμα θέλει κάθε τομέα της ζωής μας να είναι σε πλήρη αρμονία με το θέλημα του Χριστού. Εάν υπάρχουν κάποιες φυσικές συνήθειες στη ζωή μας που δεν εναρμονίζονται με το θέλημά Του, ο Θεός μάς καλεί να τις εγκαταλείψουμε για τη δόξα Του. Ο Σατανάς θέλει να κερδίσει τον έλεγχο του μυαλού μας μέσα από το σώμα μας, ενώ ο Ιησούς θέλει να ελέγξει το σώμα μας μέσα από το μυαλό μας. Το σώμα μας είναι ναός και όχι οίκος διασκέδασης. Αν ακολουθούμε τις ουράνιες αρχές, η ζωή μας θα είναι πιο χαρούμενη, πιο πλήρης, πιο αποδοτική και πιο υγιής. ΣΚΕΨΗ: Μέσα από ποιες εµπειρίες σας είδατε ότι η σωµατική και η πνευµατική φύση είναι άµεσα συνδεδεµένες; Τι επιλογές µπορείτε να κάνετε που θα σας βοηθήσουν να ζήσετε πιο ισορροπηµένα; 80

79 Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ Ο Ιησούς χρησιμοποιεί διάφορες εικόνες για να περιγράψει τον εαυτό Του και την εκκλησία. Μία από αυτές είναι το «φως». Εκείνος είναι το φως του κόσμου (Ιωάν. 8/η 12). Επίσης, είναι «το φως το αληθινόν, το οποίον φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον» (Ιωάν. 1/α 9). Μας ενθαρρύνει, «περιπατείτε ενόσω έχετε το φως» και «πιστεύετε εις το φως» (Ιωάν. 12/ιβ 35,36). Συγκρίνετε Ματθ. 5/ε με Φιλιπ. 2/β Ποιος είναι ο σκοπός του Κυρίου για το λαό Του σ αυτόν τον κόσμο; Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Πώς μπορούμε να γίνουμε αυτό που κληθήκαμε να είμαστε;.... Στόχος της αναζωπύρωσης και της μεταρρύθμισης είναι να επιτρέψουμε στο φως της αγάπης, της χάρης, και της αλήθειας του Χριστού να λάμψει στη ζωή μας. Το φως, σε αντίθεση με το σκοτάδι, λάμπει. Ο Ιησούς κάλεσε το λαό Του να έχει διαφορετικό τρόπο ζωής σε σχέση με τον κόσμο, ώστε να φανεί η ανωτερότητα του Χριστιανικού τρόπου ζωής. Μας καλεί, σ αυτόν τον άπληστο και εγωιστικό κόσμο, να είμαστε εύσπλαχνοι και να νοιαζόμαστε. Θέλει, σε μία κοινωνία που έχει μολυνθεί από την ηδονή, να διατηρήσουμε υψηλά ιδανικά στον χώρο της διασκέδασης (Κολ. 3/γ 1,2). Μας καλεί να ακολουθήσουμε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, τη στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν σε νεαρή ηλικία εξαιτίας εκφυλιστικών ασθενειών στις οποίες οι ίδιοι εκτέθηκαν (Ιωάν. 10/ι 10). Μέσα σε μία άσεμνη, και επικεντρωμένη σε σεξουαλικές ορέξεις γενιά, ο Ιησούς μας καλεί να διαφέρουμε. Ζητάει να είμαστε σεμνοί, κόσμιοι, και ηθικά αγνοί (Α Πέτρ. 3/γ 3,4). Ο προφήτης Ησαΐας, περίπου επτακόσια χρόνια πριν τον Χριστό, έκανε στον Ισραήλ μία δυνατή κλήση για μεταρρύθμιση. Τα λόγια του ανταποκρίνονται και στην εκκλησία που περιμένει την επιστροφή του Κυρίου μας. «Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών, ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος. Αλλ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεροι των οδών υμών, και αι βουλαί μου των βουλών υμών» (Ησ. 55/νε 8,9). Το ιδανικό του Θεού για την εκκλησία Του και για τον καθένα μας, είναι πολύ υψηλότερο από αυτό που φανταζόμαστε. Οι ουρανοί λαχταρούν να αποκαλύψουν τον γεμάτο αγάπη χαρακτήρα Του στο λαό Του. ΣΚΕΨΗ: Δείτε ποια κριτήρια χαρακτηρίζουν τη ζωή σας. Πώς δείχνουν εάν είστε ακόλουθος του Χριστού και ότι προετοιµάζεστε για κάτι άλλο, πέρα από αυτόν τον διαβρωµένο από την αµαρτία κόσµο; 81

80 Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου Δύση ηλίου: 19:39 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Πολλοί είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι με τον Κύριο αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι, μιας και οι πράξεις τους δείχνουν ότι είναι με τον Σατανά. Με βάση ποια κριτήρια μπορούμε να δούμε σε ποια πλευρά βρισκόμαστε; Ποιος έχει την καρδιά μας; Σε ποιον είναι οι σκέψεις μας; Με ποιον μας αρέσει να συζητάμε; Σε ποιον τρέφουμε τα πιο θερμά αισθήματα και προσφέρουμε την ενέργειά μας; Εάν είμαστε με τον Κύριο, οι σκέψεις μας θα είναι σ Εκείνον, και για Εκείνον. Δεν είμαστε φίλοι με τον κόσμο, αλλά έχουμε αφιερωθεί κατά πάντα σ Αυτόν. Λαχταρούμε να έχουμε την εικόνα Του, να αναπνέουμε το πνεύμα Του, να κάνουμε το θέλημά Του και να Τον ευχαριστούμε κατά πάντα.» Ε. Χουάιτ, Testimonies for the Church, τομ. 2. σ.262. «Προνόμιο κάθε ψυχής είναι να γίνει ζωντανό κανάλι μέσα από το οποίο ο Θεός να μεταδώσει στον κόσμο τους θησαυρούς της χάρης Του, τον ανεξερεύνητο πλούτο του Χριστού. Αυτός επιθυμεί πάνω απ όλα να έχει όργανα που θα παρουσιάσουν στον κόσμο τους θησαυρούς της χάρης Του, τον ανεξερεύνητο πλούτο του Χριστού. Αυτός επιθυμεί πάνω απ όλα να έχει όργανα που θα παρουσιάσουν στον κόσμο το Πνεύμα Του και το χαρακτήρα Του. Η πρώτη ανάγκη του κόσμου είναι η αγάπη του Χριστού να εκδηλώνεται μέσ από τους ανθρώπους. Ολόκληρος ο ουρανός περιμένει κανάλια από τα οποία μπορεί να διοχετέψει το λάδι για να είναι χαρά κι ευλογία στις ανθρώπινες καρδιές.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ.330. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Με ποιους όρους περιγράφει ο Παύλος την υψηλή κλήση του λαού του Θεού; Β Κορ. 5/ε 18-20, 6/ς 17,18. Ποια η σημασία αυτών των εικόνων στην πράξη; Πώς δείχνουμε με τη ζωή μας ότι αυτά είναι για μας; 2. Εάν είμαστε ειλικρινείς, μπορούμε να διαβάζουμε και να επικαλούμαστε όλες τις υποσχέσεις της Αγίας Γραφής που θέλουμε, εάν όμως δεν επιλέγουμε συνειδητά να έχουμε τις σκέψεις μας εκεί που πρέπει, τότε θα υποκύπτουμε την ώρα του πειρασμού. Ποιες αρχές ή πρακτικές, σας έχουν βοηθήσει να ελέγχετε τις σκέψεις σας στον πειρασμό; 3. Τι θα απαντούσατε σε κάποιον που λέει, «Είναι αλήθεια ότι οι σκέψεις μου δεν είναι πάντα σωστές, οι πράξεις όμως και ο τρόπος ζωής μου είναι άμεμπτες»; 4. Εκτός από τις θαυμάσιες πνευματικές και δογματικές αλήθειες που έχουμε ως εκκλησία, έχουμε και το μήνυμα υγείας. Πώς μπορούμε να συμπεριλάβουμε αυτές τις αρχές στη ζωή και στη μαρτυρία μας; Τι ρόλο πρέπει να έχει το μήνυμα υγείας στην αναζωπύρωση και στην μεταρρύθμιση; 82

81 Μελέτη 12: Για το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου Σάββατο απόγευμα ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ: ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΨΥΧΡΑΜΕΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διότι, εάν εχθροί όντες εφιλιώθηµεν µε τον Θεόν διά του θανάτου του Υιού αυτού, πολλώ µάλλον φιλιωθέντες θέλοµεν σωθή διά της ζωής αυτού.» Ρωµαίους 5/ε 10. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Β Τιµ. 4/δ 11, Φιλήµονα 1-25, Β Κορ. 10/ι 12-15, Ρωµ. 5/ε 8-11, Ματθ. 18/ιη Ακόμη και μετά την Πεντηκοστή υπήρχαν φορές που οι σχέσεις μεταξύ των πιστών ήταν τεταμένες. Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν πολλά παραδείγματα στα οποία βλέπουμε πώς οι υπεύθυνοι της εκκλησίας και τα μέλη μεμονωμένα αντιμετώπισαν αυτές τις προκλήσεις. Αυτά τα παραδείγματα είναι ιδιαίτερα πολύτιμα για την εκκλησία σήμερα. Μέσα από αυτά βλέπουμε τα θετικά αποτελέσματα που απορρέουν όταν χρησιμοποιούμε βιβλικές αρχές για να αντιμετωπιστούν διαφωνίες. Στο μάθημα αυτής της εβδομάδας θα μελετήσουμε τις αποκατεστημένες σχέσεις. Μεγάλες πνευματικές αναζωπυρώσεις του παρελθόντος συμβάλλουν στις αποκατεστημένες σχέσεις. Το Άγιο Πνεύμα θέλει να φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά στον Θεό, αλλά και μεταξύ τους. Αυτό λόγω σημαίνει ότι πρέπει να πέσουν τα εμπόδια στη σχέση μας με τον Θεό, αλλά και με τον συνάνθρωπο. Με λίγα λόγια, η καλύτερη ένδειξη της δύναμης του ευαγγελίου δεν βρίσκεται απαραίτητα σ αυτά που λέει η εκκλησία, αλλά σ αυτά που κάνει. «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους» (Ιωάν. 13/ιγ 35). Χωρίς αυτήν την αγάπη, η μελέτη μας γύρω από την αναζωπύρωση και την μεταρρύθμιση θα είναι μάταιη. 83

82 Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ Ο Παύλος και ο Βαρνάβας συνεργάστηκαν για το έργο του Ιησού. Είχαν όμως κάποια διαφωνία (Πράξ. 15/ιε 36-39). Ο Παύλος δεν μπορούσε να εμπιστευτεί τον ολιγόψυχο Ιωάννη Μάρκο, μιας και οι επικείμενοι κίνδυνοι τον έκαναν στο παρελθόν να εγκαταλείψει τον Παύλο και τον Βαρνάβα. «Αυτή η εγκατάλειψη έκανε τον Παύλο να κρίνει το Μάρκο με δυσμένεια μάλιστα και με αυστηρότητα για ένα διάστημα. Αντίθετα ο Βαρνάβας ήταν διατεθειμένος να τον δικαιολογήσει εξαιτίας της απειρίας του. Αγωνιούσε για να μην εγκαταλείψει ο Μάρκος τη διακονία του ευαγγελίου γιατί αναγνώριζε σ αυτόν προσόντα που θα τον βοηθούσαν να γίνει ένας χρήσιμος εργάτης του Χριστού.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ Παρότι ο Θεός είχε εκλέξει αυτούς τους άνδρες, υπήρχαν θέματα μεταξύ τους που χρειάζονταν λύση. Ο απόστολος που κήρυττε χάρη, χρειαζόταν να δείξει χάρη στον νεαρό κήρυκα που τον είχε απογοητεύσει. Ο απόστολος της συγχώρησης έπρεπε να συγχωρήσει. Ο Ιωάννης Μάρκος αυξήθηκε με την υποστήριξη του Βαρνάβα, και αργότερα, η καρδιά του Παύλου αγγίχτηκε από αυτές τις αλλαγές. Πώς φαίνεται στις επιστολές του Παύλου προς τον Τιμόθεο και τους Κολοσσαείς ότι η σχέση του με το Ιωάννη Μάρκο ανανεώθηκε και ότι πλέον εμπιστευόταν τον νεαρό κήρυκα; Κολ. 4/δ 10,11, Β Τιμ. 4/δ Παρότι δεν μας δίνονται λεπτομέρειες για την συμφιλίωση του Παύλου με τον Ιωάννη Μάρκο, η αναφορά της Αγίας Γραφής είναι ξεκάθαρη. Ο Ιωάννης Μάρκος ήταν πλέον έμπιστος του αποστόλου. Ο Παύλος συνέστησε τον Ιωάννη Μάρκο στους Κολοσσαείς ως «συνεργό» του. Προς το τέλος της ζωής του ζήτησε από τον Τιμόθεο να φέρει μαζί του τον Ιωάννη Μάρκο γιατί του ήταν «χρήσιμος εις την διακονίαν». Η διακονία του Παύλου ωφελήθηκε από τον νεαρό κήρυκα τον οποίο προφανώς είχε συγχωρήσει. Το εμπόδιο που είχε υψωθεί ανάμεσά τους έπεσε, και τώρα μπορούσαν να συνεργαστούν για το Ευαγγέλιο. ΣΚΕΨΗ: Πώς µπορούµε να µάθουµε να συγχωρούµε εκείνους που µας πλήγωσαν και µας απογοήτευσαν; Γιατί η συγχώρηση δεν περιλαµβάνει πάντα πλήρη αποκατάσταση των προηγούµενων σχέσεων; Γιατί αυτό δεν είναι απαραίτητο πάντα; 84

83 Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου ΑΠΌ ΣΚΛΑΒΟΣ, ΥΙΟΣ Το διάστημα που ο Παύλος ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη, γνώρισε έναν δραπέτη σκλάβο τον Ονήσιμο. Ο Παύλος γνώριζε προσωπικά τον κύριο του Ονήσιμου. Η προς Φιλήμονα επιστολή είναι η προσωπική έκκληση του Παύλου προς τον φίλο του για αποκατάσταση των σχέσεων με τον φυγά δούλο του. Οι σχέσεις ήταν σημαντικές για τον Παύλο. Ο απόστολος ήξερε ότι οι ψυχραμένες σχέσεις είναι επιζήμιες για την πνευματική αύξηση. Ο Φιλήμονας είχε υπεύθυνη θέση στην εκκλησία στην Κολοσσαείς. Εάν έτρεφε πικρία προς τον Ονήσιμο, αυτό θα επηρέαζε την Χριστιανική του μαρτυρία. Διαβάστε Φιλήμονα Ποιες σημαντικές αρχές για αποκατάσταση σχέσεων μπορούμε να βρούμε εδώ; Προσέξτε, ότι η λέξη κλειδί είναι οι αρχές. Με μια πρώτη ματιά, μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Παύλος δεν κατακρίνει την δουλεία. Η στρατηγική του όμως ήταν ακόμη πιο αποτελεσματική. Το ευαγγέλιο, στην ιδανική του μορφή, ρίχνει κάθε ταξική διαφορά (Γαλ. 3/γ 28). Ο απόστολος στέλνει τον Ονήσιμο πίσω στον Φιλήμονα, όχι ως δούλο, αλλά ως γιο του εν Χριστώ «αδελφόν αγαπητόν» του Φιλήμονα (Φιλήμονα 16). Ο Παύλος ήξερε πως οι δούλοι που δραπέτευαν δεν είχαν καλή κατάληξη. Θα μπορούσαν να συλληφθούν οποιαδήποτε στιγμή. Ήταν καταδικασμένοι σε μία ζωή γεμάτη στερήσεις και φτώχεια. Αλλά τώρα, ως εν Χριστώ αδερφός του Φιλήμονα και πρόθυμος εργάτης, ο Ονήσιμος θα μπορούσε να έχει ένα θαυμάσιο μέλλον. Υπό την προστασία του Φιλήμονα θα είχε εξασφαλισμένη τροφή, στέγη, και εργασία. Η αποκατάσταση αυτής της σχέση θα έφερνε μεγάλη αλλαγή στη ζωή του. Έγινε ένας πιστός και αγαπητός αδερφός, συνεργάτης του Παύλου στη διάδοση του ευαγγελίου (Κολ. 4/δ 9). ΣΚΕΨΗ: Ποιες αρχές του ευαγγελίου µπορείτε να πάρετε από εδώ, ώστε να αντιµετωπίσετε τα οποιαδήποτε προβλήµατα στις σχέσεις σας µε τους άλλους;

84 Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ Όπως είδαμε σε προηγούμενο μάθημα η εκκλησία της Κορίνθου αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα. Ποιες αρχές αναφέρει ο Παύλος στην Α Κορ. 3/γ 5-11, 12/ιβ 1-11 και Β Κορ. 10/ι για την θεραπεία και την αποκατάσταση, στοιχεία ζωτικής σημασίας για αναζωπύρωση και μεταρρύθμιση; Σε αυτές τις περικοπές, ο απόστολος Παύλος αναφέρει σημαντικές αρχές για την ενότητα της εκκλησίας. Επισημαίνει το ότι ο Ιησούς χρησιμοποιεί διαφορετικούς εργάτες για να πραγματοποιήσει διάφορες διακονίες στην εκκλησία Του, οι οποίοι σε συνεργασία συμβάλλουν στην προετοιμασία της βασιλείας του Θεού (Α Κορ. 3/γ 9). Ο Θεός μάς καλεί να συνεργαζόμαστε και όχι να ανταγωνιζόμαστε. Κάθε πιστός έχει προικισθεί από τον Θεό ώστε να διακονήσει στο σώμα του Χριστού και να υπηρετήσει την κοινωνία (Α Κορ. 12/ιβ 11). Δεν υπάρχουν σπουδαιότερα ή υποδεέστερα χαρίσματα. Όλα είναι απαραίτητα στην εκκλησία του Χριστού (Α Κορ. 12/ ιβ 18-23). Τα χαρίσματα που μας δίνει ο Θεός δεν είναι για προσωπική χρήση. Δίνονται από το Άγιο Πνεύμα για υπηρεσία. Το να συγκρινόμαστε με τους άλλους δεν είναι συνετό επειδή μπορεί να απογοητευτούμε ή να υπερηφανευθούμε. Εάν νομίσουμε ότι οι άλλοι είναι κατά πολύ «ανώτεροί» μας, θα απελπιστούμε. Εάν πάλι πιστέψουμε ότι τα έργα μας για τον Χριστό είναι πιο αποτελεσματικά από τα έργα των άλλων, θα υπερηφανευθούμε. Και οι δύο αυτές συμπεριφορές μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη δράση μας για τον Χριστό. Όταν εργαζόμαστε στη σφαίρα επιρροής που ο Χριστός μάς έχει δώσει, θα βρούμε χαρά και ευχαρίστηση στη μαρτυρία μας για Εκείνον. Η εργασία μας θα συμπληρώσει τις προσπάθειες των άλλων μελών, και η εκκλησία του Χριστού θα κάνει γιγαντιαία βήματα προς την βασιλεία. ΣΚΕΨΗ: Υπάρχει κάποιος στην εκκλησία που θα θέλατε να είχατε τα χαρίσµατά του; Από την άλλη, πόσες φορές αισθανθήκατε περήφανοι για τα χαρίσµατά σας συγκριτικά µε των άλλων; Το θέµα είναι ότι οι ανησυχίες του Παύλου απευθύνονται και σε µας. Ασχέτως σε ποια πλευρά βρισκόµαστε, πώς µπορούµε να υιοθετήσουµε µία ανιδιοτελή συµπεριφορά για να αποφύγουµε τα παραπάνω λάθη; 86

85 Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΡΙΒΗ ΣΤΗ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ Τι είναι η συγχώρηση; Μήπως με τη συγχώρεση δικαιώνεται η συμπεριφορά εκείνου που μας έχει βλάψει; Η συγχώρησή μου εξαρτάται από την μετάνοια του φταίχτη; Τι γίνεται όταν εκείνος που με στεναχώρησε δεν αξίζει τη συγχώρησή μου; Πώς τα παρακάτω εδάφια μάς βοηθάνε να καταλάβουμε τη βιβλική φύση της συγχώρησης; Ρωμ. 5/ε 8-11, Λουκά 23/κγ 31-34, Β Κορ. 5/ε 20,21, Εφεσ. 4/δ Ο Χριστός πήρε την πρωτοβουλία να συμφιλιωθεί μαζί μας. «Η χρηστότης του Θεού σε φέρει εις μετάνοιαν» (Ρωμ. 2/β 4). Μέσω του Χριστού, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό ενώ ήμαστε ακόμη αμαρτωλοί. Η μετάνοια και η εξομολόγησή μας δεν φέρνουν τη συμφιλίωση. Η θυσία του Χριστού στο σταυρό την έφερε, και το μόνο που μένει να κάνουμε, είναι να την αποδεχτούμε. Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να λάβουμε συγχώρηση εάν δεν ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η εξομολόγησή μας δημιουργεί τη συγχώρηση στην καρδιά του Θεού. Η συγχώρηση βρισκόταν από πριν μέσα Του. Η εξομολόγηση μάς δίνει απλώς την δυνατότητα να την λάβουμε (Α Ιωάν. 1/α 9). Η εξομολόγηση είναι ζωτικής σημασίας, όχι επειδή αλλάζει τη συμπεριφορά του Θεού προς εμάς, αλλά επειδή αλλάζει τη δική μας συμπεριφορά προς Εκείνον. Όταν ενδίδουμε στην πειστική δύναμη του Αγίου Πνεύματος για να μετανοήσουμε και να εξομολογηθούμε την αμαρτία μας, τότε αλλάζουμε. Η συγχώρηση είναι σημαντική επίσης και για την πνευματική μας κατάσταση. Η αποτυχία να συγχωρήσουμε εκείνον που μας έβλαψε, ακόμη κι αν δεν αξίζει να συγχωρηθεί, μπορεί να μας πληγώσει περισσότερο από ό,τι εκείνον. Εάν κάποιος σας έβλαψε και ο πόνος φουντώνει μέσα σας επειδή δεν τον συγχωρήσατε, στην ουσία του επιτρέπεται να σας πληγώσει ακόμη περισσότερο. Με την συγχώρησή μας απελευθερώνουμε τον άλλον από την καταδίκη μας, επειδή ο Χριστός μάς απελευθέρωσε από την καταδίκη Του. Δεν δικαιώνουμε μ αυτόν τον τρόπο τις πράξεις του. Μπορούμε να συμφιλιωθούμε με εκείνον που μας πλήγωσε επειδή ακριβώς και ο Χριστός συμφιλιώθηκε μαζί μας όταν Τον πληγώσαμε. Μπορούμε να συγχωρήσουμε, επειδή ακριβώς έχουμε συγχωρηθεί. Μπορούμε να αγαπήσουμε, επειδή έχουμε αγαπηθεί. Η συγχώρηση είναι επιλογή. Μπορούμε να επιλέξουμε εάν θα συγχωρήσουμε τον άλλον, ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά ή τις πράξεις του. Αυτό είναι το αληθινό πνεύμα του Ιησού. ΣΚΕΨΗ: Πώς µπορούµε να µάθουµε µέσα από τη συγχώρηση που µας δίνει ο Χριστός, να συγχωρούµε τους άλλους; 87

86 Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΑΚΟΒΟΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Διαβάστε Ματθ. 18/ιη Ποια τρία βήματα δίνει ο Ιησούς για να μας βοηθήσει να λύσουμε συγκρούσεις, όταν έχουμε αδικηθεί από κάποιο μέλος της εκκλησίας; Η επιθυμία του Ιησού όταν έδωσε τις συμβουλές στο Ματθ. 18/ιη είναι να μην επεκταθεί η σύγκρουση. Πρόθεσή Του ήταν το πρόβλημα να λυθεί από τα ίδια τα άτομα που εμπλέκονται. Γι αυτό ο Ιησούς λέει, «Εάν δε αμαρτήση εις σε ο αδελφός σου, ύπαγε, και έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου» (Ματθ. 18/ιη 15). Όσο ο αριθμός των εμπλεκομένων σε μία σύγκρουση αυξάνεται, τόσο περισσότερο εξαπλώνεται η σύγκρουση. Όταν όμως οι Χριστιανοί προσπαθούν να επιλύσουν ιδιαιτέρως τις διαφορές τους με Χριστιανικό πνεύμα και αμοιβαία κατανόηση, τότε δημιουργείται ένα κλίμα συμφιλίωσης. Η ατμόσφαιρα είναι κατάλληλη ώστε το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί μέσα τους καθώς θα προσπαθήσουν να λύσουν τις διαφορές τους. Υπάρχουν φορές που οι προσωπικές εκκλήσεις για την επίλυση μίας σύγκρουσης είναι αναποτελεσματικές. Σ αυτές τις περιπτώσεις, ο Ιησούς μάς καλεί να έχουμε έναν ή δύο μάρτυρες. Αυτό, το δεύτερο βήμα της συμφιλίωσης, πρέπει να γίνεται εφόσον έχει προηγηθεί το πρώτο. Σκοπός είναι να φέρουμε τους ανθρώπους κοντά, και όχι να τους απομακρύνουμε. Οι παρόντες πρέπει να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να αποδείξουν ποιος έχει δίκιο ή να ρίξουν ευθύνες. Έρχονται με Χριστιανική αγάπη και συμπόνια ως σύμβουλοι και σύντροφοι προσευχής, προκειμένου να συμμετέχουν στη διαδικασία της συμφιλίωσης. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου όλες οι προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος δεν αποδίδουν. Σ αυτήν την περίπτωση, ο Ιησούς λέει να παρουσιαστεί το θέμα στην εκκλησία. Δεν εννοεί φυσικά τη διακοπή της λατρείας του Σαββάτου. Σε περίπτωση που τα δύο πρώτα βήματα δεν έφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα, τότε κατάλληλη είναι η επιτροπή της εκκλησίας. Για μία ακόμη φορά τονίζουμε ότι σκοπός του Χριστού είναι να συμφιλιώσουμε και όχι να επιρρίψουμε ευθύνες στον έναν και να αθωώσουμε τον άλλον. «Μην αφήσετε τη δυσαρέσκεια να μετατραπεί σε κακία. Μην αφήσετε την πληγή να δηλητηριάσει τα λόγια σας και να μολύνουν το νου εκείνων που τα ακούνε. Μην επιτρέψετε πικρές σκέψεις να γεμίσουν το νου σας. Πηγαίνετε στον αδελφό σας και μιλήστε του με ταπεινοφροσύνη και με ειλικρίνεια για το θέμα.» Ε. Χουάιτ, Gospel Workers σ

87 Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου Δύση ηλίου: 19:28 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Όταν στην καρδιά των εργατών κατοικεί ο Χριστός, όταν κάθε εγωισμός έχει πεθάνει και δεν υπάρχει καμία αντιζηλία ή αγώνας για υπεροχή, όταν υπάρχει ενότητα, όταν αγιάζονται και η αγάπη του ενός για τον άλλον είναι ορατή, τότε σίγουρα η βροχή της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος θα έρθει, και κατά την υπόσχεση του Θεού, δεν θα είναι μία απλή ψιχάλα.» Ε. Χουάιτ, Selected Messages, βιβλίο 1, σ.175. «Εάν θέλουμε την μεγάλη ημέρα του Κυρίου να σταθούμε έχοντας καταφύγιο και προπύργιό μας τον Χριστό, πρέπει να παραμερίσουμε κάθε κακία, και κάθε προσπάθεια για υπεροχή. Πρέπει να καταστρέψουμε από την ρίζα αυτά τα ανόσια πράγματα για να μην εμφανιστούν ξανά. Πρέπει να παρουσιαστούμε εντελώς στην πλευρά του Κυρίου.» Ε. Χουάιτ, Last Day Events, σ.190. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Διαβάστε Κολ. 3/γ Συζητήστε τις Χριστιανικές αρχές που ο απόστολος Παύλος ενθαρρύνει τους Κολοσσαείς να έχουν. Γιατί αυτές οι αρχές αποτελούν την βάση για την επίλυση διαμαχών; Πώς μας οδηγούν στις αρχές που μας δίνει ο Ιησούς στο Ματθ. 18/ιη 15-18; 2. Διαβάστε τις διδαχές στην Κολ. 3/γ Γιατί είναι τόσο απαραίτητες για την αναζωπύρωση και την μεταρρύθμιση που η εκκλησία χρειάζεται απεγνωσμένα; 3. Εάν δούμε την εκκλησία μας, την εκκλησία των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας συνολικά, τι είναι εκείνο που μας κρατάει από το να έχουμε την αναζωπύρωση και την μεταρρύθμιση που χρειαζόμαστε για την προσέγγιση του κόσμου; Είναι οι διδασκαλίες και τα δόγματά μας; Και φυσικά όχι. Αυτά μας τα έδωσε ο Θεός για να τα κηρύξουμε στον κόσμο. Το πρόβλημα βρίσκεται σε μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, στη ζήλια, στον εγωισμό, στην επιθυμία για υπεροχή και πολλά άλλα. Γιατί πρέπει εσείς, όχι ο διπλανός ή ο ποιμένας σας αλλά εσείς, να παρακαλέσετε το Άγιο Πνεύμα να φέρει πρώτα αλλαγές στη ζωή σας για να δούμε την αναζωπύρωση και την μεταρρύθμιση μετέπειτα και σε όλη την εκκλησία; 89

88 Μελέτη 13: Για το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου Σάββατο απόγευμα Η ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΗ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ: Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Μακροθυµήσατε λοιπόν, αδελφοί, έως της παρουσίας του Κυρίου. Ιδού, ο γεωργός περιµένει τον πολύτιµον καρπόν της γης, και µακροθυµεί δι αυτόν, εωσού λάβη βροχήν πρώιµον και όψιµον. Μακροθυµήσατε και σεις, στηρίξατε τας καρδίας σας, διότι η παρουσία του Κυρίου επλησίασε.» Ιακώβου 5/ε 7,8. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 28/κη 18-20, Ιακ. 5/ε 7,8, Ζαχ. 10/ι 1, Ματθ. 3/γ 11, Αποκ. 18/ιη 1, 19/ιθ Η παγκόσμια διακήρυξη του ευαγγελίου στο πλαίσια της τριπλής αγγελίας, μοιάζει αδύνατη. Αν και η εκκλησία των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας αυξάνεται σημαντικά, ωστόσο αυτή η αύξηση είναι δυσανάλογη με τον πληθυσμό. Υπάρχουν πολλά μέρη στον κόσμο όπου δεν γνωρίζουν τους «Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας» (πόσο μάλλον το μήνυμά μας). Η πραγματικότητα αυτού του θλιβερού γεγονότος μάς οδηγεί σε σοβαρά ερωτήματα. Μπορεί το ευαγγέλιο να κηρυχθεί παντού στον κόσμο σ αυτήν τη γενιά; Υπάρχει κάτι που μπορεί να επιταχύνει σημαντικά την διακήρυξη της τριπλής αγγελίας; Όταν συζητάμε αυτό το θέμα, καλό είναι να έχουμε πάντα κατά νου ότι η αποστολή είναι του Θεού και ότι θα την εκπληρώσει. Την ίδια στιγμή ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι έχουμε κληθεί να συμβάλλουμε σημαντικά σ αυτό το έργο. 90