ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Transcript

1 Μελέτη 3: Για το Σάββατο 18 Ιανουαρίου ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Και δεν παρακαλώ µόνο περί τούτων, αλλά και περί των πιστευσόντων εις εµέ διά του λόγου αυτών, διά να ήναι πάντες καθώς συ, Πάτερ, είσαι εν εµοί και εγώ εν σοι, να ήναι και αυτοί εν ηµίν εν, διά να πιστεύση ο κόσµος ότι συ µε απέστειλας» Ιωάννη 17/ιζ 20,21. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Δαν. 9/θ 2-19, Ματθ. 14/ιδ 22,23, Ματθ. 26/κς 36, Ιωάν. 17/ιζ 6-26, Εβρ. 2/β 17, Α Πέτρ. 4/ δ 7. Όποιο έργο κι αν κάνουμε για τη σωτηρία των ψυχών, όποιο ευαγγελιστικό πρόγραμμα κι αν διοργανώνουμε, πρέπει να προσευχόμαστε με ειλικρίνεια για εκείνους που θέλουμε να προσεγγίσουμε. Η προσευχή έχει βασικό ρόλο στη ζωή του Χριστιανού, πόσο μάλλον για όσους θέλουν να κάνουν μαθητές. Τι σπουδαίες αλλαγές θα βλέπαμε εάν η θερμή προσευχή είχε τον κύριο ρόλο στο να κάνουμε και να στηρίξουμε μαθητές «Είθε οι εργάτες να κρατηθούν από την υπόσχεση του Θεού, Αιτείται και θέλει σας δοθή, λέγοντας θα προσεγγίσω αυτήν την ψυχή για τον Ιησού Χριστό. Προσευχηθείτε για εκείνους που εργάζεστε, ζητήστε από την εκκλησία να ικετεύσουν γι αυτούς Προσθέτετε συνεχώς νέες ψυχές και ζητήστε από τον Θεό καθημερινή καθοδήγηση, εναποθέτοντας τα πάντα σε Εκείνον μέσω ειλικρινής προσευχής εργαζόμενοι με θεϊκή σοφία.» Ε. Χουάιτ, Medical Ministry, σ. 244,245.

2 Κυριακή 12 Ιανουαρίου ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ Πολλοί υποθέτουν ότι ορισμένες προσευχές έχουν εγωκεντρικό χαρακτήρα. Οι πιστοί φέρνουν ενώπιον του Θεού τις επιθυμίες τους ελπίζοντας ότι θα λάβουν εκείνο το οποίο ζητούν. Παρότι μας ειπώθηκε να φέρνουμε τις αιτήσεις μας στον Θεό, ορισμένες φορές τα κίνητρά μας δεν είναι αγνά. Άλλωστε, η καρδιά μας δεν είναι διεφθαρμένη και απατηλή; Ορισμένες φορές λοιπόν και οι προσευχές μας μπορεί να αντικατοπτρίζουν την αμαρτία που έχουμε. Η διαμεσολαβητική προσευχή ωστόσο, εστιάζει στις ανάγκες ενός άλλου προσώπου, και έτσι απομακρύνονται τα εγωιστικά κίνητρα. Η ιστορία δείχνει πως οι διαμεσολαβητικές προσευχές βοηθούν τον πιστό να αυξηθεί πνευματικά. Απαλλαγμένες από την επιθυμία για προσωπική ευχαρίστηση, οι προσευχές αυτές εκδηλώνουν ανιδιοτέλεια, ευσπλαχνία και ειλικρινή επιθυμία για τη σωτηρία των άλλων. Διαβάστε Δαν. 9/θ Τι είναι εκείνο που βασανίζει τον Δανιήλ στην προσευχή του; Τι ρόλο έχει η εξομολόγηση στην προσευχή; Λόγω της προχωρημένης ηλικίας του, ο Δανιήλ δεν θα είχε κανένα όφελος από την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ. Τι ήταν εκείνο λοιπόν που τον παρακίνησε να κάνει αυτή, την προσευχή; Εβδομήντα χρόνια πέρασαν από τότε που ο Ιερεμίας είπε αυτήν την προφητεία. Μετά από τόσα χρόνια, πολύ πιθανόν οι φίλοι του Δανιήλ που είχαν μείνει στην Ιερουσαλήμ να είχαν πεθάνει. Η ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ δεν θα βοηθούσε στην οικονομική αποκατάσταση του Δανιήλ. Τίποτα στην προσευχή του Δανιήλ δεν φανερώνει εγωιστικά κίνητρα. Ο προφήτης παρακάλεσε τον Θεό για το μέλλον των εξόριστων Ιουδαίων και την αποκατάσταση της φήμης του Ίδιου του Κυρίου. Εκτεταμένη εξομολόγηση προηγήθηκε των αιτημάτων του. Στην εξομολόγησή του, ο Δανιήλ συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό του μεταξύ των παραβατών. Ο προφήτης δεν θεωρεί τον εαυτό του αθώο. Αναλαμβάνει την ευθύνη καθώς ζητά την αποκατάσταση προς όφελος των άλλων. ΣΚΕΨΗ: Για ποια θέµατα προσεύχεστε, γιατί το κάνετε, και για ποιους προσεύχεστε; Κατά πόσο οι προσευχές σας είναι απαλλαγµένες από εγωιστικά κίνητρα; Τι µπορείτε να κάνετε ώστε οι προσευχές σας, ακόµη και αυτές που είναι για σας, να µην είναι τόσο εγωκεντρικές;

3 Δευτέρα 13 Ιανουαρίου ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Σκεφτείτε τι ακριβώς είναι η προσευχή: έκπτωτες αμαρτωλές υπάρξεις, άξιες θανάτου, έρχονται σε άμεση επικοινωνία με τον Δημιουργό του Σύμπαντος τον Άγιο Θεό. Επιπλέον, όταν η θεότητα του Χριστού ντύθηκε την ανθρώπινη φύση, αποδεχόμενη τους ανθρώπινους περιορισμούς, αισθάνθηκε την ανάγκη για προσευχή. Αν και δεν στεκόταν μπροστά στον Πατέρα στην ίδια θέση όπως εμείς οι αμαρτωλοί, ωστόσο ως άνθρωπος αναγνώρισε την ανάγκη για προσευχή. Διαβάστε Ματθ. 14/ιδ 22,23, 26/κς 36, Μάρκο 1/α 35-37, Λουκά 5/ε 15,16, 6/ς 12,13. Ποιο ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της προσωπικής προσευχής του Ιησού; Τι μπορούμε να διδαχθούμε από τις προσευχές του Ιησού όσον αφορά τη συχνότητα, την τοποθεσία, και την επιλογή του χρόνου; Ο Χριστός έκανε πρότυπο στους μαθητές Του την προσευχή που τόσο ευχαριστιόταν. Το πρωί, το απόγευμα, πριν και μετά από τα κηρύγματα, όποτε ήταν δυνατόν, ο Ιησούς προσευχόταν. Σε κήπους, σε όρη, σε απομονωμένα μέρη, οπουδήποτε δεν θα αποσπόταν η προσοχή Του, ο Ιησούς προσευχόταν. Επειδή δεν βρισκόταν στην παρουσία του Πατέρα, ο Ιησούς συνδεόταν πνευματικά με τον Πατέρα μέσω της προσευχής. Μπορούν σήμερα οι Χριστιανοί αδύναμοι καθώς είναι από τις αμαρτωλές τάσεις, πνιγμένοι από τα εγκόσμια, και μπερδεμένοι από τις αποτυχίες να συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο από την ζωή προσευχής του Ιησού; «Με την προσευχή ανοίγουμε την καρδιά μας στον Θεό όπως σε φίλο. Όχι για να γνωστοποιήσουμε στον Θεό τι είμαστε, αλλά για να μπορέσουμε να Τον δεχθούμε. Η προσευχή δεν κατεβάζει τον Θεό σε μας, αλλά εμάς φέρνει στον Θεό.» Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ. 87. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Μάρκ. 11/ια 22-26, Λουκά 11/ια 13, Ιωάν. 14/ιδ Πώς κατανοείτε αυτές τις υποσχέσεις για την προσευχή; Πώς βιώσατε αυτά που είπε ο Ιησούς; Πώς αντιµετωπίζετε το γεγονός ότι εκείνα για τα οποία προσεύχεστε δεν γίνονται όπως θα θέλατε;

4 Τρίτη 14 Ιανουαρίου ΑΙΩΝΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ Η προσευχή, με έναν θαυμαστό τρόπο, ενώνει τους θνητούς με τον αιώνιο Δημιουργό. Ενωμένοι με τον ουράνιο Πατέρα μέσω της προσευχής οι πιστοί μπορούν να υπερβούν τη θνητή φύση και τις αμαρτωλές ροπές τους. Αυτή η αλλαγή τούς ξεχωρίζει από τον κόσμο. Όταν ο Σατανάς δίνει μία πιο εγωκεντρική μορφή στην προσευχή μας, κλέβει την δυνατότητα να μεταμορφωθούμε με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στον συμβιβασμό και η μαρτυρία μας να εμποδίζεται. Διαβάστε Ματθ. 6/ς 7,8, 7/ζ 7-11, 18/ιη 19,20. Τι μας διδάσκουν αυτά τα εδάφια για την προσευχή; Ο ειλικρινής πιστός δείχνει εμπιστοσύνη στην ικανότητα του Θεού να εκπληρώσει τις υποσχέσεις Του. Κανένα αίτημα προσευχής δεν έχει τρομάξει τον Θεό. Η εξουσία Του δεν έχει όρια και η δύναμή Του είναι ασύγκριτη. Τα παιδιά του Θεού πλησιάζουν τις πύλες του ουρανού με την εμπιστοσύνη ότι ο Κύριος θα κάνει το καλύτερο γι αυτούς, ακόμη και εάν δεν μπορούν προς το παρόν να το δουν. Πίστη δεν είναι απλώς εμπιστοσύνη σε ό,τι μπορούμε να δούμε. Η αληθινή πίστη έχει να κάνει με το να εμπιστευόμαστε τον Θεό όταν δεν μπορούμε να δούμε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα (δείτε Εβρ. 11/ια 1-7). Αναμφίβολα, όσο υπηρετούμε τον Κύριο και προχωράμε με πίστη πρέπει να δείχνουμε εμπιστοσύνη στον Θεό ακόμη και όταν τα πράγματα δεν παίρνουν την τροπή που θα θέλαμε παρότι προσευχηθήκαμε. Ακόμη και μία γρήγορη ανάγνωση της Αγίας Γραφής δείχνει ότι δεν είμαστε μόνοι. Διαβάστε Ματθ. 6/ς 9-15, 26/κς 39. Τι μας διδάσκουν αυτά τα εδάφια; Η εμπιστοσύνη δεν πρέπει να συγχυστεί με την έπαρση και το θράσος. Το να πλησιάσουμε τον θρόνο του Θεού δίχως φόβο, δεν μας παρέχει κανένα δικαίωμα. Η συμπεριφορά του πιστού πρέπει να χαρακτηρίζεται από τόλμη και ταπεινοφροσύνη. Στην Γεθσθημανή, ο Χριστός ανέφερε ξεκάθαρα την προτίμησή Του, αλλά κατέληξε λέγοντας, «πλήν ουχί ως εγώ θέλω, αλλ ως συ». Μαζί με την πλήρη υποταγή, και το συγχωρητικό πνεύμα είναι μία ακόμη ένδειξη ταπεινοφροσύνης. Εμείς που έχουμε συγχωρεθεί τόσο, πρέπει να κάνουμε το ίδιο και στους άλλους. ΣΚΕΨΗ: Είστε θυµωµένοι µε κάποιον και σας είναι δύσκολο να τον συγχωρήσετε; Προσευχηθείτε γι αυτό στον Κύριο. Προσευχηθείτε ο Κύριος να σας βοηθήσει να συγχωρέσετε. Προσευχηθείτε γι αυτό το άτοµο. Τι νοµίζετε ότι θα συµβεί;

5 Τετάρτη 15 Ιανουαρίου ΑΙΩΝΙΑ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ Α Ο Χριστός ήταν η ενσάρκωση της τελειότητας, καθώς όλη η τελειότητα του Θεού εκδηλώθηκε σ Αυτόν. Υπήρξε κανείς πιο εύσπλαχνος από τον Χριστό; Είχε κανείς μεγαλύτερη επιθυμία από ό,τι ο Ιησούς να εξαφανιστεί η ανθρώπινη θλίψη; Τι σχέση έχει λοιπόν η ευσπλαχνία και η μεσολάβηση του Χριστού με την μαθητεία; Διαβάστε Λουκά 22/κβ 31,32 και Ιωάν. 17/ιζ 6-26 (δείτε επίσης Εβρ. 2/β 17). Πώς η ταύτιση του Ιησού με την ανθρωπότητα, επηρέασε τις μεσολαβητικές προσευχές Του; Πού αποσκοπούσαν οι μεσολαβητικές προσευχές του Χριστού; Ο Ιησούς μπορούσε να μεσολαβήσει για χάρη των μαθητών Του επειδή είχε ενεργό ρόλο στη ζωή τους, τους κατανοούσε, και επιθυμούσε διακαώς το καλό τους. Και σήμερα ισχύει το ίδιο για να είναι η διαμεσολάβησή μας αποτελεσματική. Πρέπει να αφιερώνουμε χρόνο στο να ερχόμαστε σε επαφή με χαμένες ψυχές. Η απόκτηση πλούτου, δόξας, ακόμη και μόρφωσης, δεν πρέπει να μας εμποδίζουν από τον απόλυτο στόχο μας, την σωτηρία των αμαρτωλών. Αυτή είναι μία σημαντική αλήθεια που μας διαφεύγει τόσο εύκολα επειδή ακριβώς καταπιανόμαστε με καθημερινά ζητήματα. Ο Ιησούς επένδυσε τη ζωή Του στη ζωή των μαθητών Του. Επισκέφθηκε τα σπίτια τους, γνωρίστηκε με τους συγγενείς τους, χάρηκε την παρέα τους, και δούλεψε μαζί τους. Δεν έχασε καμία σημαντική στιγμή τους. Και σήμερα, δεν αρκεί να μοιράσουμε κάποια φυλλάδια ή να κάνουμε απλώς μία βιβλική συζήτηση. Το να προσευχόμαστε δείχνοντας συμπάθεια στη θλίψη του άλλου και εκδηλώνοντας την επιθυμία να απαλλαχθεί από αυτήν τη θλίψη, είναι απαραίτητο και αποτελεσματικότερο για τη μαθητεία. Αν και ακούγεται παράξενο, μία μεγάλη αλήθεια κρύβεται σ αυτή την φράση: «Οι άνθρωποι δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εκείνα που ξέρεις, μέχρι να δουν το πόσο ενδιαφέρεσαι.»

6 Πέμπτη 16 Ιανουαρίου ΑΙΩΝΙΑ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ Β Η καλύτερη προσφορά ευχαριστίας είναι η μίμηση. Οι πρώτοι μαθητές του Χριστού μιμήθηκαν την ζωή προσευχής του Κυρίου τους. Προσεύχονταν για την προσωπική τους ασφάλεια, για τις καθημερινές τους ανάγκες, και για πνευματική καθοδήγηση. Η διαμεσολαβητική προσευχή έγινε απαραίτητο στοιχείο της μαθητείας τους. Διαβάστε Πράξ. 1/α 13,14, Α Τιμ. 2/β 1-4, Ιακ. 5/ε 13-16, Α Ιωάν. 5/ε 16, Ιούδα 20-22, Α Πέτρ. 4/δ 7. Τι ρόλο είχε η προσευχή στην πρώτη εκκλησία; Για ποιες περιπτώσεις προσευχήθηκαν; Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτά τα παραδείγματα; Η συνεχής προσευχή έδωσε δύναμη στην πρώτη εκκλησία. Όποτε ο Παύλος ξεκινούσε κάποιο ιεραποστολικό ταξίδι, προσευχόταν (Πράξ. 13/ιγ 3, 14/ιδ 23). Ακόμη και στους αποχαιρετισμούς προσεύχονταν (Πράξ. 20/ κ 36, 21/κα 5). Πολλές φορές οι προσευχές τους ήταν διαμεσολαβητικές. Προσεύχονταν για τους πολιτικούς αρχηγούς, τα πνευματικά τους αδέρφια, και γενικά για όλους. Ο Παύλος, προσευχήθηκε ακόμη και για τον πατέρα του Ποπλίου που έπασχε από δυσεντερία. Ο Στέφανος λίγο πριν θανατωθεί, προσευχόταν για τους φονιάδες του. Η προσευχή είχε κεντρικό ρόλο στη ζωή των πρώτων Χριστιανών. Στην Αγία Γραφή διαβάζουμε ότι η προσευχή ευχαριστεί τον Θεό, επειδή επιθυμεί την σωτηρία όλων και θέλει να διαδοθεί η αλήθεια. Μέσω της προσευχής μαζί με την αποστολική διδασκαλία, τα δυνατά κηρύγματα, τα θαύματα, και την αδελφική αγάπη η πρώτη εκκλησία αυξήθηκε δραστικά. Παρά τον δριμύ διωγμό, ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην αυτοκρατορία. Χιλιάδες δέχονταν το ευαγγέλιο. Οι αναγεννημένες ψυχές έλαμπαν από το παλάτι του Καίσαρα μέχρι και τα πιο άγνωστα μέρη. ΣΚΕΨΗ: Πόσο χρόνο αφιερώνετε στη διαµεσολαβητική προσευχή; Πόσο χρόνο πρέπει να αφιερώνετε;

7 Παρασκευή 17 Ιανουαρίου Δύση ηλίου: 17:31 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Εκείνος που δεν κάνει τίποτε παρά να προσεύχεται, θα σταματήσει κάποτε να προσεύχεται ή οι προσευχές του θα καταντήσουν τυπική ρουτίνα. Όταν οι άνθρωποι αποσύρονται από την κοινωνική ζωή, μακριά από τον κύκλο του χριστιανικού καθήκοντος επωμιζόμενοι το σταυρό, όταν παύουν να εργάζονται για τον Κύριο ο οποίος με ζήλο εργάσθηκε γι αυτούς, χάνουν το σκοπό της προσευχής και το κίνητρο της λατρείας τους. Οι προσευχές τους καταντούν ατομιστικές και εγωκεντρικές. Δεν αναφέρονται στις ανάγκες της ανθρωπότητας ή στην ίδρυση της βασιλείας του Χριστού, ούτε και ζητούν τη δύναμη για να εργασθούν.» Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ. 94. Ερωτήσεις για συζήτηση: 1. Γιατί η απουσία της διαμεσολαβητικής προσευχής εμποδίζει την αύξηση της εκκλησίας; Πώς μπορεί η διαμεσολαβητική προσευχή να ενισχύσει το έργο της μαθητείας; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να είναι αποτελεσματική η διαμεσολαβητική προσευχή; Πώς μπορεί να ξέρει ο πιστός για τι πρέπει να προσευχηθεί; 2. Τι πρέπει να κάνουν τα μέλη, πέρα από τις προσωπικές ικεσίες τους, για εκείνους τους οποίους προσεύχονται; Πώς μπορούν τα μέλη να αναπτύξουν σχέσεις με τους γείτονες, τους συγγενείς, και τους συνεργάτες τους για τους οποίους προσεύχονται; Γιατί οι προσευχές μας για τους άλλους πρέπει να συνοδεύονται πάντα από προσπάθειες να αποκτήσουμε φιλικές σχέσεις μ αυτά τα άτομα; 3. Τι βήματα πρέπει να κάνουν οι Χριστιανοί σήμερα για να βιώσουν έντονα την προσευχή στη ζωή τους; Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα στην επιτυχημένη μαθητεία και την εμπειρία της θεϊκής παρουσίας στην προσευχή; Πώς μπορεί η προσευχή να αλλάξει εκείνους για τους οποίους προσευχόμαστε εάν πρώτα δεν αλλάξουμε εμείς; Τι αντίκτυπο έχουν η προσωπική αγιοσύνη και η προσευχή στην προσπάθειά μας να μοιραστούμε την αλήθεια με τους άλλους; 4. Τι μπορούν να κάνουν οι πιστοί για να επεκτείνουν τις επαφές τους με εκείνους που δεν έχουν δεχτεί τον Χριστό; Τι μπορούν να κάνουν οι Χριστιανοί για να αποκτήσουν μία πιο στενή σχέση με εκείνους που προσεύχονται, ώστε να μάθουν συγκεκριμένες ανάγκες για προσευχή;