Στόχοι: Μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτήτριες/ές θα είναι σε θέση να:

Transcript

1 Τίτλος Μαθήματος: Ψηφιακό Παιχνίδι: Σχεδιασμός & Ανάπτυξη Κωδικός Μαθήματος: ΘΠ0250 Διδάσκων: Ηλίας Καρασαββίδης, Είδος Μαθήματος: Επιλογής Εξάμηνο: 3ο Μονάδες ECTS: 5 Διαδικτυακός Τόπος Μαθήματος: Περιγραφή και σκοπός μαθήματος: Το μάθημα αποσκοπεί στη θεωρητική και πρακτική μελέτη της διαδικασίας σχεδιασμού και ανάπτυξης ψηφιακού εκπαιδευτικού παιχνιδιού. Επιδιώκεται η κατάκτηση γνώσεων και ανάπτυξη δεξιοτήτων που απαιτούνται για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη ψηφιακού εκπαιδευτικού παιχνιδιού. Απώτερος σκοπός είναι η υποστήριξη της μάθησης διαμέσου το παιχνιδιού. Στόχοι: Μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτήτριες/ές θα είναι σε θέση να: αναλύουν τη σημασία του ψηφιακού παιχνιδιού για την υποστήριξη της μάθησης διακρίνουν τη συνάφεια μεταξύ της διαδικασίας παιχνιδιού και του περιεχομένου του παιχνιδιού σχεδιάζουν το σενάριο για ένα ψηφιακό εκπαιδευτικό παιχνίδι αναπτύσσουν πόρους για το σενάριο αυτό προγραμματίζουν τη λογική του σεναρίου Περιεχόμενο: Το μάθημα περιλαμβάνει τόσο ζητήματα θεωρίας και έρευνας όσο και ζητήματα πρακτικής εφαρμογής. Σε θεωρητικό επίπεδο το μάθημα προσεγγίζει το ψηφιακό παιχνίδι και τη σχέση του με τη μάθηση, εξετάζει τη διαθέσιμη εμπειρική έρευνα και εστιάζει ιδιαίτερα στην ποιότητα της σχέσης της διαδικασίας παιχνιδιού με το περιεχόμενο του. Σε πρακτικό επίπεδο, το μάθημα εστιάζει στην εξοικείωση με εργαλεία λογισμικού και την χρήση τους στα διάφορα στάδια ανάπτυξης ψηφιακού παιχνιδιού τόσο για την ανάπτυξη των πόρων (μοντελοποίηση, επιφάνειες και υφές, κίνηση, φωτισμός, εφέ) όσο και για τον προγραμματισμό της λογικής (οπτικός προγραμματισμός). Αξιολόγηση: Η αξιολόγηση του μαθήματος περιλαμβάνει: (α) ψηφιακό εκπαιδευτικό παιχνίδι (50%), (β) προφορική υποστήριξη παραδοτέου (30%) και (γ) ενδιάμεσες εργασίες &

2 ασκήσεις (20%). Το ψηφιακό παιχνίδι είναι υποχρεωτικό και αποτελεί το τελικό παραδοτέο του μαθήματος. Το παραδοτέο είναι ομαδικό, θα εκπονηθεί σε μικρές ομάδες (2 3 ατόμων) και η προφορική υποστήριξη του θα είναι ομαδική. Διδακτική Μεθοδολογία: Το μάθημα συνδιάζει διάφορες διδακτικές μεθόδους όπως (α) διαλέξεις (παρουσίαση εννοιών, ανάλυση ψηφιακών εκπαιδευτικών παιχνιδιών, παραδείγματα και εφαρμογές), (β) συζητήσεις και ασκήσεις σε μικρές ομάδες, (γ) εργαστήρια (έμπρακτη εφαρμογή στην αίθουσα ΗΥ), και (δ) βιντεο διδασκαλίες. Αναλυτικό Περίγραμμα Μαθήματος #1. Εκπαιδευτικό Ψηφιακό Παιχνίδι: Θεμελιώδεις Έννοιες αναλογικό παιχνίδι, ψηφιακό παιχνίδι, το ψηφιακό παιχνίδι ως πολιτισμικό φαινόμενο, το ψηφιακό παιχνίδι ως μαθησιακό φαινόμενο Prensky, M. (2006). Don't bother me mom I'm learning. How compuer and video games are preparing your kinds for 21 st century success and how you can help! St. Paul, MN: Paragon House. Prensky, M. (2007). Μάθηση βασισμένη στο ψηφιακό παιχνίδι: αρχές, δυνατότητες και παραδείγματα εφαρμογής στην εκπαίδευση και την κατάρτιση (Κ. Παπασταύρου, Ν. Παπασταύρου μετάφραση, Μ. Μεϊμάρης επιμέλεια). Αθήνα: Μεταίχμιο. Shaffer, D.W. (2006). How computer games help children learn. NY: Palgrave. #2. Κατηγορίες Ψηφιακού Παιχνιδιού ιστορική εξέλιξη, κατηγορίες ψηφιακού παιχνιδιού, αντιπροσωπευτικά παραδείγματα και χαρακτηριστικά στοιχεία από κάθε κατηγορία #3. Ψηφιακό Παιχνίδι & Μάθηση ψηφιακό παιχνίδι & μάθηση, θεωρητικές προσεγγίσεις ψηφιακού παιχνιδιού (Gee, Vygotsky), ανασκόπηση εμπειρικής έρευνας

3 de Freitas, S. & Maharg, P. (2011). (Eds.). Digital games and learning. London: Continuum. Gee, J.P. (2003). What videogames have to teach us about learning and literacy. NY: Palgrave macmillan. Gee, J.P. (2008). Video Games, Learning, and Content. In C. Miller (Ed). Games: purpose and potential in education (pp ). NY: Springer. Ma, M., Oikonomou, A. & Jain, L.C. (2011). (Eds.). Serious games and edutainment applications. London: Springer. Michael, D. & Chen, S. (2006). Serious games: games that educate, train, and inform. Boston: Thomson. Mayer, R. E. (2011a). Multimedia learning and games. In S. Tobias & J.D. Fletcher (Eds.). Computer Games and Instruction ( ). Information Age Publishing. Mayer, R. E. (2011b). Instruction based on visualizations. In R. E. Mayer & P. A. Alexander (Eds.). Handbook of Research on Learning and Instruction ( ). NY: Routledge. Steinkuehler, C. & Squire, K. (in press). Videogames and Learning. K. Sawyer (Ed.), Cambridge Handbook of the Learning Sciences, 2n Ed. NY: Cambridge University Press. #4. Σχεδιασμός Ψηφιακού Παιχνιδιού #1 διδακτικός μαθησιακός σχεδιασμός, συνάφεια διαδικασίας παιχνιδιού με περιεχόμενο, βασικές αρχές σχεδιασμού σεναρίου ιστορίας Gee, J.P. (2003). What videogames have to teach us about learning and literacy. NY: Palgrave macmillan. Malone, T. W. (1981). Toward a theory of intrinsically motivating instruction. Cognitive Science, 4, Mayer, R. E. (2011a). Multimedia learning and games. In S. Tobias & J.D. Fletcher (Eds.). Computer Games and Instruction ( ). Information Age Publishing. Mayer, R. E. (2011b). Instruction based on visualizations. In R. E. Mayer & P. A. Alexander (Eds.). Handbook of Research on Learning and Instruction ( ). NY: Routledge. Salen, K. & Zimmerman, E. (2004). Rules of play: game design fundamentals. Cambridge Massachusetts: The MIT Press. #5. Σχεδιασμός Ψηφιακού Παιχνιδιού #2

4 σχεδιασμός μηχανικής και διαδικασίας παιχνιδιού (gameplay), σχεδιασμός πόρων (δημιουργική σύλληψη, 3Δ μοντέλα, υφές, κίνηση), σχεδιασμός λογικής παιχνιδιού Campbell, J. (1973). The hero with a thousand faces. Princeton, NJ: Princeton University Press. Connolly, T., Stansfield, M. & Boyle, L. (2009). (Eds.). Games based learning advancements for multi sensory human computer interfaces: techniques and effective practices. London: Information Science Reference. Fox, B. (2005). Game Interface Design. Boston, Mass.: Thomson Course Technology. Ince, S. (2006). Writing for video games. London: A & C Black. Salen, K. & Zimmerman, E. (2004). Rules of play: game design fundamentals. Cambridge Massachusetts: The MIT Press. #6. Τρισδιάστατα Γραφικά δημιουργία 3Δ περιεχομένου, 3Δ γεωμετρία, χρώμα, επιφάνειες, μετασχηματισμοί, φωτισμός, υφές, ανακλάσεις, σκίαση, κίνηση Chen, J. X., & Wegman, E. J. (2006). Foundations of 3D Graphics Programming. Springer Verlag London Limited. Gortler, S. J. (2012). Foundations of 3D computer graphics. MIT Press. #7. Ανάπτυξη Πόρων Παιχνιδιού #1 μοντελοποίηση (modeling), υφές (texturing), μείωση αριθμού πολυγώνων (re topologizing, baking), δημιουργία εκδόσεων (Level of Detail) Simonds, B. (2013). Blender Master Class: A Hands on Guide to Modeling, Sculpting, Materials, and Rendering. No Starch Press. Williamson, J. (2011). Character Development in Blender 2.5. Cengage Learning. #8. Ανάπτυξη Πόρων Παιχνιδιού #2

5 σκελετός (rig), κίνηση (animation), FK/IK Hess, D. R. (2009). Animating with Blender: how to create short animations from start to finish. Taylor & Francis. Mullen, T. (2011). Introducing character animation with Blender. John Wiley & Sons. Hess, R. (2013). Tradigital Blender: A CG Animator's Guide to Applying the Classical Principles of Animation. Taylor & Francis. #9. Ανάπτυξη Πόρων Παιχνιδιού #3 φωτισμός (lighting), εφέ (effects), απόδοση (rendering) Birn, J. (2013). [Digital] Lighting and Rendering. Pearson Education. #10. Υλοποίηση Λογικής Παιχνιδιού #1 μηχανή παιχνιδιού & υπό συστήματα (μηχανή γραφικών, μηχανή ήχου, μηχανή κίνησης και προσομοίωσης, μηχανή ανίχνευσης σύγκρουσης), μηχανή παιχνιδιού του Blender (BGE), παραδείγματα προγραμματισμού λογικής Bacone, V.K. (2012). Blender Game Engine beginners guide. The non programmer's guide to creating 3D video games. Birmingham, UK: Packt. Pan, M. & Felinto, D. (2014). Mastering Blender game engine. Delmar Cengage Learning. #11. Υλοποίηση Λογικής Παιχνιδιού #2 οπτικός προγραμματισμός λογικής παιχνιδιού, εισαγωγή στον Logic Editor της BGE (αισθητήρες, ελεγκτές, εκτελεστές), μεταβλητές, επικοινωνία αντικειμένων Bacone, V.K. (2012). Blender Game Engine beginners guide. The non programmer's guide to creating 3D video games. Birmingham, UK: Packt.

6 Pan, M. & Felinto, D. (2014). Mastering Blender game engine. Delmar Cengage Learning. #12. Υλοποίηση Λογικής Παιχνιδιού #2 περιορισμοί οπτικού προγραμματισμού, επέκταση λογικής μέσω σεναρίων, εισαγωγή στη γλώσσα Python, συγγραφή σεναρίων σε Python για αξιοποίηση Blender API Bacone, V.K. (2012). Blender Game Engine beginners guide. The non programmer's guide to creating 3D video games. Birmingham, UK: Packt. Pan, M. & Felinto, D. (2014). Mastering Blender game engine. Delmar Cengage Learning. Severance, C. (2013). Python for Informatics: Exploring Information (Version d2). #13. Σύνθεση δημιουργία τελικού εκτελέσιμου αρχείου, επαναλήψεις ανατροφοδότηση επεκτάσεις Σημείωση: Το περιεχόμενο του μαθήματος και η σειρά παρουσίασής του είναι ενδεικτική. Ο διδάσκων ενδέχεται να τροποποιήσει μερικώς το περιεχόμενο του μαθήματος ανάλογα με τον αριθμό των εγγεγραμμένων φοιτητών και τις τρέχουσες ανάγκες.