10571/12 ΔΙ/σα 1 DG B 4A

Transcript

1 ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ Βρυξέλλες, 11 Ιουνίου 2012 (15.06) (OR. en) Διοργανικός φάκελος: 2012/0061 (COD) 2012/0064 (APP) 10571/12 SOC 460 MI 387 COMPET 356 CODEC 1477 ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΟΔΟΥ της: Προεδρίας προς: την Επιτροπή Μόνιμων Αντιπροσώπων/το Συμβούλιο (EPSCO) αριθ. πρότ. 8040/12 + COR 1 - COM(2012) 131 final Επιτρ.: 8042/12 - COM(2012) 130 final Θέμα: Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την επιβολή της οδηγίας 96/71/ΕΚ όσον αφορά την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών και Πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την άσκηση του δικαιώματος ανάληψης συλλογικής δράσης στο πλαίσιο της ελευθερίας εγκατάστασης και της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών - Έκθεση προόδου I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1. Στις 21 Μαρτίου 2012 η Επιτροπή υπέβαλε τις ανωτέρω προτάσεις, την πρώτη σχετικά με την επιβολή της οδηγίας 96/71/ΕΚ 1 όσον αφορά την απόσπαση εργαζομένων (πρόταση για «οδηγία επιβολής») και τη δεύτερη σχετικά με την άσκηση του δικαιώματος ανάληψης συλλογικής δράσης στο πλαίσιο της ελευθερίας εγκατάστασης και της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών (επίσης αναφερόμενη ως «πρόταση για κανονισμό Monti II»). Οι προτάσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται στις 12 προτάσεις προτεραιότητας που παρατίθενται στην πράξη για την ενιαία αγορά. 1 ΕΕ L 18, , σ /12 ΔΙ/σα 1

2 2. Η πρόταση για οδηγία επιβολής αποσκοπεί να αποσαφηνίσει και να βελτιώσει την υλοποίηση, την εφαρμογή και την επιβολή της οδηγίας 96/71/ΕΚ σε πρακτικό επίπεδο. Ειδικότερα, η πρόταση έχει ως στόχο: να θέσει πιο φιλόδοξα πρότυπα για την πληροφόρηση των εργαζομένων και των επιχειρήσεων σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, να καθορίσει πιο σαφείς κανόνες για τη συνεργασία ανάμεσα στις εθνικές αρχές που είναι υπεύθυνες για την απόσπαση, να αποσαφηνίσει τα στοιχεία της έννοιας της απόσπασης, να αποσαφηνίσει τις δυνατότητες εφαρμογής εθνικών μέτρων ελέγχου και να ορίσει τις δυνατότητες και τις ευθύνες των εθνικών επιθεωρήσεων, να βελτιώσει την επιβολή των δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης των καταγγελιών και της θέσπισης περιορισμένου συστήματος από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνης σε επίπεδο ΕΕ, να διευκολύνει τη διασυνοριακή επιβολή διοικητικών προστίμων και ποινών που επιβάλλονται για τη μη τήρηση της οδηγίας για την απόσπαση εργαζομένων με τη θέσπιση ενός συστήματος αμοιβαίας συνδρομής και αναγνώρισης. 3. Η πρόταση για κανονισμό Monti II επιβεβαιώνει το θεμελιώδες δικαίωμα στη συλλογική διαπραγμάτευση και στην ανάληψη συλλογικής δράσης, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην απεργία, καθώς και οικονομικές ελευθερίες εξίσου μεγάλης σημασίας. Καθορίζει γενικές αρχές σε ό,τι αφορά την άσκηση του δικαιώματος στην απεργία μέσα στο πλαίσιο της ελευθερίας εγκατάστασης και της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών. Θεσπίζει επίσης έναν νέο μηχανισμό συναγερμού για εργασιακές συγκρούσεις σε διασυνοριακές καταστάσεις /12 ΔΙ/σα 2

3 4. Η πρόταση για οδηγία επιβολής βασίζεται στα άρθρα 53 παράγραφος 1 και 62 της ΣΛΕΕ, στα οποία ακριβώς βασίζεται η οδηγία 96/71/ΕΚ και τα οποία επιτρέπουν την έκδοση οδηγιών σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία. 5. Η πρόταση για κανονισμό Monti II βασίζεται στο άρθρο 352 της ΣΛΕΕ το οποίο απαιτεί ομοφωνία και την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, στο πλαίσιο της διαδικασίας ελέγχου της αρχής της επικουρικότητας που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 της ΣΕΕ, η Επιτροπή εφιστά την προσοχή των εθνικών κοινοβουλίων στις προτάσεις που βασίζονται στο άρθρο αυτό. 6. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και η Επιτροπή των Περιφερειών δεν έχουν ακόμα υποβάλει τις γνώμες τους σχετικά με την οδηγία επιβολής. 7. Ουσιαστικές συζητήσεις έλαβαν χώρα στο πλαίσιο της Ομάδας «Κοινωνικές Υποθέσεις» σε ό,τι αφορά τα κύρια ζητήματα που θίγει η πρόταση για οδηγία επιβολής βάσει των κατευθυντήριων σημειώσεων και των προτάσεων που υπέβαλε η Προεδρία, καθώς και των συνεισφορών από ορισμένες αντιπροσωπίες. 8. Όλες οι αντιπροσωπίες διατηρούν επιφυλάξεις γενικής εξέτασης για αμφότερες τις προτάσεις και ορισμένες αντιπροσωπίες για συγκεκριμένα άρθρα. Οι ΔΑ, ΓΑ, ΙΡ, ΜΑ, ΣΝ και ΗΒ διατύπωσαν επιφυλάξεις κοινοβουλευτικής εξέτασης και οι ΟΥ και ΣΔ επιφυλάξεις γλωσσικής εξέτασης /12 ΔΙ/σα 3

4 II. ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΟΔΗΓΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ: ΚΥΡΙΑ ΕΚΚΡΕΜΗ ΖΗΤΗΜΑΤΑ 9. Άρθρο 3 (Πρόληψη της κατάχρησης και της καταστρατήγησης) α) Πρόταση της Επιτροπής Σύμφωνα με τον ορισμό του άρθρου 2 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/71/ΕΚ, που πρέπει να αναγνωστεί σε συνδυασμό με τα άρθρα 1 παράγραφος 1 και 1 παράγραφος 3, ως «αποσπασμένος εργαζόμενος» νοείται, για τους σκοπούς της οδηγίας, εργαζόμενος ο οποίος, για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, εκτελεί την εργασία του στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από εκείνο στο έδαφος του οποίου εργάζεται συνήθως. Ένας εργαζόμενος θεωρείται αποσπασμένος βάσει της πραγματικής του κατάστασης και των όρων υπό τους οποίους αναμένεται να ασκήσει τις δραστηριότητές του, όπως τα ακόλουθα στοιχεία: o την προσωρινή φύση των δραστηριοτήτων που πρόκειται να εκτελεστούν, o την ύπαρξη άμεσης εργασιακής σχέσης μεταξύ της επιχείρησης που πραγματοποιεί την απόσπαση και του εργαζομένου καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου απόσπασης, o τη χώρα στην οποία εργάζεται συνήθως, και o την ύπαρξη γνήσιας σχέσης μεταξύ του εργοδότη και της χώρας καταγωγής του εργαζομένου. Ωστόσο, η οδηγία 96/71/ΕΚ δεν περιλαμβάνει καμία περαιτέρω ένδειξη ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα προσδιορίζεται κατά πόσον ο εργοδότης είναι εγκατεστημένος σε ένα κράτος μέλος, ούτε αναφέρει πιο εξειδικευμένα κριτήρια για τον καθορισμό του προσωρινού χαρακτήρα της εργασίας που πρόκειται να εκτελεστεί από τους αποσπασμένους εργαζόμενους του κράτους μέλους στο οποίο εργάζονται συνήθως οι οικείοι εργαζόμενοι /12 ΔΙ/σα 4

5 Για να αποφευχθεί η καταστρατήγηση των κανόνων και να παταχθεί η καταχρηστική εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ, το άρθρο 3 προβλέπει έναν ενδεικτικό, μη εξαντλητικό κατάλογο ποιοτικών κριτηρίων που χαρακτηρίζουν τόσο τον εγγενή προσωρινό χαρακτήρα που έχει η έννοια της απόσπασης όσο και την ύπαρξη μιας γνήσιας σχέσης μεταξύ του εργοδότη και του κράτους μέλους από το οποίο πραγματοποιείται η απόσπαση. β) Θέσεις των αντιπροσωπιών Οι περισσότερες αντιπροσωπίες τάσσονται υπέρ ενός ενδεικτικού και μη εξαντλητικού καταλόγου κριτηρίων που θα επιτρέψει να λαμβάνονται υπόψη οι εθνικές συνθήκες, ενώ λίγες αντιπροσωπίες τάσσονται υπέρ ενός εξαντλητικού καταλόγου καθώς ανησυχούν ότι αν ο κατάλογος δεν είναι εξαντλητικός μπορεί να υποβληθεί δυσανάλογα μεγάλος αριθμός αιτήσεων παροχής πληροφοριών. Ορισμένες αντιπροσωπίες θεωρούν ότι ο κατάλογος επαρκεί, ενώ άλλες σημειώνουν την ανάγκη να αποσαφηνιστούν περαιτέρω ορισμένα κριτήρια και/ή την ανάγκη να συντονιστούν τα κριτήρια με αυτά που εφαρμόζονται στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης. Ενώ λίγες αντιπροσωπίες εξέφρασαν την ανησυχία ότι οι διατάξεις ενδεχομένως να οδηγήσουν σε νομική ασάφεια, άλλες εξέφρασαν αμφιβολίες όσον αφορά τη δυνατότητα του άρθρου 3 να εμποδίσει την κατάχρηση και τόνισαν ότι είναι σημαντική η ενίσχυση των ελέγχων /12 ΔΙ/σα 5

6 Ορισμένες αντιπροσωπίες θεωρούν ότι το άρθρο 3 είναι ασαφές σε ό,τι αφορά τις συνέπειες της μη τήρησης των κριτηρίων και δημιουργεί νομική ασάφεια για όσους εργαζόμενους, εξ ορισμού, δεν καλύπτονται από τον ορισμό της απόσπασης. Υπογραμμίστηκε επίσης ότι, λόγω της σχέσης του με το άρθρο 6, το άρθρο 3 θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλέον φόρτο για τις αρχές επιθεώρησης. Ενώ αναγνωρίζουν ότι πιθανόν χρειάζονται αποσαφηνίσεις για τους λόγους αυτούς, πολλές άλλες αντιπροσωπίες και η Επιτροπή τονίζουν ωστόσο ότι οποιαδήποτε λύση θα πρέπει να συνάδει με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Συμβουλίου για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) 2. Η Επιτροπή πρότεινε μια πιθανή λύση σύμφωνα με την οποία θα μπορούσε να προστεθεί αιτιολογική σκέψη όπου θα αναφέρεται ότι σε περίπτωση μη τήρησης των κριτηρίων, ισχύει η εθνική νομοθεσία με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που ισχύουν βάσει του ενωσιακού κεκτημένου. Η Επιτροπή τονίζει ότι το άρθρο αυτό πρέπει να διαβαστεί σε συνδυασμό με τα άρθρα 6, 7, 10 και 11. Κατά την άποψή της, η σαφέστερη και ευκολότερα επιβαλλόμενη ενδεικτική περιγραφή των συστατικών στοιχείων της έννοιας της απόσπασης με σκοπό την παροχή υπηρεσιών, καθώς και τα κριτήρια για τον τρόπο καθορισμού της πραγματικής εγκατάστασης του παρόχου υπηρεσιών σε κράτος μέλος, έχουν αποφασιστική σημασία για την αποφυγή χρήσης της οδηγίας 96/71/ΕΚ σε περιπτώσεις που δεν συνιστούν ακραιφνώς αποσπάσεις κατά την έννοια της οδηγίας. Ο κατάλογος θα προσέφερε σαφήνεια, όχι μόνο για τις δημόσιες αρχές αλλά και για τους παρόχους υπηρεσιών και τους αποσπασμένους εργαζόμενους και πρέπει να μην είναι εξαντλητικός καθώς δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν όλες οι πιθανές καταστάσεις. 2 ΕΕ L 177, , σ /12 ΔΙ/σα 6

7 10. Άρθρο 5 (Βελτιωμένη πρόσβαση στις πληροφορίες) α) Πρόταση της Επιτροπής Η πρόσβαση στην εκ των προτέρων ενημέρωση για τους εφαρμοστέους όρους και συνθήκες απασχόλησης στη χώρα υποδοχής είναι προϋπόθεση ώστε τα ενδιαφερόμενα συμβαλλόμενα μέρη να είναι σε θέση να παράσχουν υπηρεσίες σύμφωνα με την οδηγία 96/71/ΕΚ. Συνεπώς το άρθρο 5 περιλαμβάνει σειρά σημαντικών και πιο αναλυτικών μέτρων που θα συμβάλουν στην εξασφάλιση εύκολης πρόσβασης σε ευρέως διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τους εφαρμοστέους όρους και συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προβλέπονται σε συλλογικές συμβάσεις (παράγραφος 4). β) Θέσεις των αντιπροσωπιών Παρόλο που οι περισσότερες αντιπροσωπίες δέχτηκαν με ικανοποίηση το άρθρο αυτό, τέθηκαν ερωτήματα σχετικά με τον αριθμό γλωσσών στις οποίες πρέπει να μεταφράζονται οι πληροφορίες που θα είναι διαθέσιμες στους εργαζόμενους και τους παρόχους υπηρεσιών σύμφωνα το άρθρο 5 παράγραφος 2 σημείο γ). Η μεγάλη πλειονότητα των αντιπροσωπιών, καθώς και η Επιτροπή, συμφωνούν με την επιλογή που προτάθηκε από την Προεδρία, σύμφωνα με την οποία πρέπει να καθοριστεί ότι η μετάφραση θα γίνεται στις πιο συναφείς γλώσσες. Μεγάλος αριθμός αυτών των αντιπροσωπιών είναι της άποψης ότι η επιλογή πρέπει να εναπόκειται στο κράτος μέλος υποδοχής, λαμβάνοντας υπόψη τη χώρα προέλευσης των αποσπασμένων εργαζομένων. Λίγες αντιπροσωπίες θεωρούν ότι θα είναι δύσκολο να επιβληθούν οι υποχρεώσεις που ορίζονται στην τέταρτη παράγραφο στους κοινωνικούς εταίρους ή εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τον πιθανό αντίκτυπο αυτών των διατάξεων στα εθνικά τους συστήματα /12 ΔΙ/σα 7

8 Σε ό,τι αφορά το άρθρο 5 παράγραφος 4, η Επιτροπή τονίζει ότι είναι σημαντικό να καλυφθούν οι συλλογικές συμβάσεις που παρέχουν υψηλότερο επίπεδο προστασίας. Παράλληλα με τον σεβασμό της αυτονομίας των κοινωνικών εταίρων, θα ήταν προς το συμφέρον τους να παρέχουν τις πληροφορίες με τρόπο διαφανή και προσβάσιμο προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος να μην εφαρμοστούν στην πράξη. 11. Άρθρα 6 και 7 (Αμοιβαία συνδρομή και ρόλος του κράτους μέλους εγκατάστασης) α) Πρόταση της Επιτροπής Το άρθρο 6 προβλέπει γενικές αρχές, κανόνες και διαδικασίες που απαιτούνται για την αποτελεσματική διοικητική συνεργασία, ενώ ο ρόλος του κράτους μέλους από το οποίο πραγματοποιείται η απόσπαση καλύπτεται στο άρθρο 7. β) Θέσεις των αντιπροσωπιών Μεγάλος αριθμός αντιπροσωπιών είναι της άποψης ότι οι προθεσμίες που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 5 είναι υπερβολικά σύντομες. Οι περισσότερες αντιπροσωπίες υποστηρίζουν τη συμβιβαστική πρόταση της Προεδρίας να θεσπιστούν οι ακόλουθες τρεις διαφορετικές κατηγορίες προθεσμιών: μια πολύ σύντομη προθεσμία για αιτήσεις που είναι πολύ επείγουσες και σχετίζονται με την απόδειξη της εγκατάστασης και μπορούν να απαντηθούν με απλά μέσα, όπως η έρευνα σε ένα μητρώο επιχειρήσεων ή ο έλεγχος ενός αριθμού ΦΠΑ, μια προθεσμία για άλλες αιτήσεις που δεν απαιτούν επιτόπιο έλεγχο, μια μεγαλύτερη προθεσμία για άλλες αιτήσεις που δεν απαιτούν επιτόπιο έλεγχο /12 ΔΙ/σα 8

9 Ωστόσο υπάρχει ακόμα διαφορά απόψεων σε ό,τι αφορά τις συγκεκριμένες προθεσμίες που πρέπει να ισχύουν σε κάθε περίπτωση. Ορισμένες αντιπροσωπίες τάσσονται υπέρ των προθεσμιών όπως ορίζονται στην πρόταση της Επιτροπής, ενώ κάποιες άλλες θεωρούν ότι θα ήταν προτιμότερο να μην προβλεφθούν προθεσμίες και να χρησιμοποιηθούν διατυπώσεις του τύπου «όσο το δυνατόν συντομότερα» όπως στην οδηγία 2006/123/ΕΚ («οδηγία για τις υπηρεσίες») 3. Ορισμένες αντιπροσωπίες τάσσονται υπέρ της μέτρησης των προθεσμιών ως εργάσιμων ημερών. Η Επιτροπή τονίζει ότι είναι σημαντικό να προβλεφθούν φιλόδοξες προθεσμίες και θεωρεί ότι η φράση «όσο το δυνατόν συντομότερα» στο παρόν κείμενο με προθεσμίες μαζί με το άρθρο 6 παράγραφος 4 θα προσδώσει τον απαραίτητο βαθμό ευελιξίας ώστε να ληφθεί υπόψη η πολυπλοκότητα των αιτήσεων και της ανάγκης για επιθεωρήσεις. Η Επιτροπή θα μπορούσε επίσης να συμφωνήσει με την αρχή των διαφοροποιημένων προθεσμιών όπως προτείνει η Προεδρία και κατέστησε σαφές ότι αντιτίθεται στον μη καθορισμό συγκεκριμένων προθεσμιών. Λίγες αντιπροσωπίες θεωρούν ότι πρέπει να αποσαφηνιστεί περαιτέρω το είδος μητρώων που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 6. Κάποιες αντιπροσωπίες εξέφρασαν την ανησυχία ότι το άρθρο 6 θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την υποβολή αιτήσεων που δεν συνδέονται άμεσα με την επιβολή της οδηγίας 96/71/ΕΚ. Λίγες αντιπροσωπίες εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τη μεταχείριση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Η Επιτροπή τονίζει ότι οι διατάξεις συνάδουν πλήρως προς τους κανόνες για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα όπως εξηγούνται στην αιτιολογική σκέψη 13, καθώς και προς το πρόσφατα συμφωνηθέν κείμενο του κανονισμού ΙΜΙ. 3 ΕΕ L 376, , σ /12 ΔΙ/σα 9

10 Σε ό,τι αφορά το άρθρο 7, ορισμένες αντιπροσωπίες είναι της γνώμης ότι οι αντίστοιχες αρμοδιότητες του κράτους μέλους υποδοχής και του κράτους μέλους εγκατάστασης πρέπει να αποσαφηνιστούν περαιτέρω, συμπεριλαμβανομένης της αλληλοσύνδεσης των διατάξεων αυτών με τις διατάξεις για τα εθνικά μέτρα ελέγχου και τις επιθεωρήσεις. Η Επιτροπή τονίζει ότι το άρθρο 7 αναφέρει σαφώς πως υπεύθυνο κράτος μέλος δεν είναι μόνο το κράτος μέλος υποδοχής αλλά και το κράτος μέλος εγκατάστασης. Παρόλο που τα κύρια μέρη των ελέγχων πρέπει κανονικά να πραγματοποιούνται από τις αρχές του κράτους μέλους υποδοχής, υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που θα μπορούσαν να ελεγχθούν καλύτερα στο κράτος μέλος εγκατάστασης (δηλ. αν η επιχείρηση είναι πράγματι εγκατεστημένη εκεί). Ορισμένες αντιπροσωπίες υποστηρίζουν πρόταση συμβιβαστικού κειμένου της Προεδρίας για το άρθρο 7 παράγραφος 4, όπως παρατίθεται στο έγγρ /12, ώστε να αποσαφηνιστεί ότι η διάταξη αποτελεί μέρος της διοικητικής συνεργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 6 και δεν θίγει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των αρχών των κρατών μελών υποδοχής. Λίγες αντιπροσωπίες συνεχίζουν να τονίζουν την ανάγκη συνέπειας ανάμεσα στα άρθρα 6 και Άρθρο 9 (Εθνικά μέτρα ελέγχου) α) Πρόταση της Επιτροπής: Το άρθρο περιλαμβάνει έναν εξαντλητικό κατάλογο μέτρων ελέγχου ή διοικητικών διατυπώσεων που ενδεχομένως επιβάλλονται σε επιχειρήσεις οι οποίες αποσπούν εργαζόμενους για σκοπούς παροχής υπηρεσιών προκειμένου να εξασφαλιστεί η σωστή εφαρμογή των ισχυόντων ουσιαστικών κανόνων για τους όρους απασχόλησης, καθώς και η παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τους κανόνες αυτούς /12 ΔΙ/σα 10

11 β) Θέσεις των αντιπροσωπιών Ορισμένες αντιπροσωπίες δέχτηκαν με ικανοποίηση το γεγονός ότι στο άρθρο 9 περιέχεται εξαντλητικός κατάλογος των επιτρεπόμενων μέτρων ελέγχου προκειμένου να εξασφαλιστεί ασφάλεια δικαίου, ενώ μια άλλη ομάδα αντιπροσωπιών τάσσεται υπέρ ενός μη εξαντλητικού καταλόγου καθώς θεωρεί ότι ο παρών κατάλογος αποτελεί υπερβολικά περιοριστική ερμηνεία της νομολογίας του ΔΕΕ. Κάποιες από τις αντιπροσωπίες που υποστηρίζουν τον εξαντλητικό κατάλογο ανέφεραν ότι μπορούν να υποστηρίξουν μια τροποποιημένη διατύπωση του άρθρου 9 ώστε να επιτραπεί περισσότερη ευελιξία. Ορισμένες αντιπροσωπίες θεωρούν ότι ο κατάλογος θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει έγγραφα που αφορούν την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία καθώς και τον καθορισμό ενός υπεύθυνου προσώπου για τις αρμόδιες αρχές. Η Επιτροπή ανέφερε ότι το άρθρο 9 αντικατοπτρίζει τα πιο σημαντικά μέτρα ελέγχου και ότι η αιτιολογική σκέψη 16 αντανακλά τις κυριότερες υποχρεώσεις σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ όπως ερμηνεύονται από το ΔΕΕ. 13. Άρθρο 12 (Υπεργολαβία από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνη) α) Πρόταση της Επιτροπής Το άρθρο 12 προβλέπει συγκεκριμένες διατάξεις που αφορούν τις υποχρεώσεις των εργολάβων και την (από κοινού και εις ολόκληρον) ευθύνη σχετικά με τη συμμόρφωση με τους εφαρμοστέους κατώτατους μισθούς αποσπασμένων εργαζομένων από άμεσους υπεργολάβους στον κατασκευαστικό κλάδο. Τα κράτη μέλη που το επιθυμούν μπορούν να διατηρήσουν ή να εφαρμόσουν πιο εξειδικευμένα συστήματα από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνης ή «αλυσιδωτής» ευθύνης και να τα επεκτείνουν και σε άλλους κλάδους /12 ΔΙ/σα 11

12 β) Θέσεις των αντιπροσωπιών Ορισμένες αντιπροσωπίες έλαβαν θετική στάση απέναντι στις διατάξεις αυτές ή είναι σύμφωνες με την αρχή της από κοινού ευθύνης με την επιφύλαξη περαιτέρω συζητήσεων. Κάποιες από τις αντιπροσωπίες αυτές θεωρούν ότι δεν πρέπει να περιορίζονται στις δραστηριότητες του κατασκευαστικού κλάδου αλλά θα πρέπει να καλύπτουν όλους τους κλάδους. Ορισμένες αντιπροσωπίες δέχονται θετικά την έννοια της «δέουσας επιμέλειας» στο άρθρο 12 παράγραφος 2, ενώ άλλες αντιπροσωπίες εξέφρασαν αμφιβολίες σχετικά. Στο έγγρ. 9438/12 η Προεδρία υπογράμμισε το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των αποσπάσεων πραγματοποιείται σε χώρες όπου ήδη ισχύει σύστημα κοινής και εις ολόκληρον ευθύνης και ρώτησε αν οι δημόσιες αρχές θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο σε ό,τι αφορά τη δέουσα επιμέλεια. Αντιθέτως ορισμένες αντιπροσωπίες αμφισβητούν τις διατάξεις αυτές καθώς θεωρούν ότι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε φραγμούς στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και στην ελεύθερη κυκλοφορία. Μία αντιπροσωπία εξέφρασε περαιτέρω ανησυχίες σχετικά με την ανάλυση της αξιολόγησης αντικτύπου, που συζητήθηκε σε συνεδρίαση της Ομάδας, ιδίως σε ό,τι αφορά τον πραγματικό οικονομικό αντίκτυπο της πρότασης και τις συνέπειες στην ενιαία αγορά της θέσπισης διαφορετικών κανόνων για επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν αποσπασμένους εργαζόμενους σε σχέση με επιχειρήσεις που απασχολούν ημεδαπούς εργαζόμενους, πράγμα που, κατά τη γνώμη της, θα είχε ιδιαίτερα αρνητικό αντίκτυπο στις ΜΜΕ και στις νέες επιχειρήσεις. Το ζήτημα αυτό εξετάστηκε λεπτομερώς σε συνεδρίαση της Ομάδας. Η Επιτροπή τονίζει τη σημασία του άρθρου αυτού για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και σημειώνει τα στοιχεία αξιολόγησης σε σχέση με τα διοικητικά κόστη και οφέλη στα συνοδευτικά έγγραφα της πρότασης και στην αιτιολογική έκθεση /12 ΔΙ/σα 12

13 14. Κεφάλαιο VI (Διασυνοριακή επιβολή διοικητικών προστίμων και ποινών) α) Πρόταση της Επιτροπής Το κεφάλαιο VI (άρθρα 13-16) καθορίζει ένα σύστημα για τη διασυνοριακή επιβολή διοικητικών προστίμων και ποινών βάσει των συστημάτων που έχουν θεσπιστεί ήδη για την ανάκτηση αξιώσεων κοινωνικής ασφάλισης με τον κανονισμό 987/ για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας και την ανάκτηση φορολογικών αξιώσεων με την οδηγία 2010/24/ΕΕ 5 περί αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους, δασμούς και άλλα μέτρα. Το σύστημα IMI θα χρησιμοποιηθεί για την αναγκαία αμοιβαία συνδρομή και συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων αρχών. β) Θέσεις των αντιπροσωπιών Ενώ ορισμένες αντιπροσωπίες εξέφρασαν ενδιαφέρον για το κεφάλαιο αυτό και ανέφεραν στοιχεία για επιπλέον συζήτηση με σκοπό την αποσαφήνιση, το κείμενο συνολικά, λόγω της πολυπλοκότητάς του, δεν έχει ακόμα εξεταστεί λεπτομερώς με τη συμμετοχή, αν χρειαστεί, εμπειρογνωμόνων στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. III. ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ MONTI ΙΙ Πολλές αντιπροσωπίες διατηρούν επιφυλάξεις σχετικά με την προστιθέμενη αξία αυτής της πρότασης ή εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με το περιεχόμενο. Ορισμένες αντιπροσωπίες τονίζουν τη σημασία των θέσεων των κοινωνικών εταίρων καθότι πρόκειται για ευαίσθητο θέμα. 4 5 ΕΕ L 284, , σ. 1. ΕΕ L 84, , σ /12 ΔΙ/σα 13

14 Η Επιτροπή δήλωσε ότι η πρόταση δεν προβλέπει υποχρέωση να θεσπιστούν μηχανισμοί επίλυσης διαφορών σε όσα κράτη μέλη δεν διαθέτουν ήδη τέτοιους μηχανισμούς. Ωστόσο, για τα κράτη μέλη στα οποία υπάρχουν τέτοιοι μηχανισμοί, καθιερώνει πράγματι την αρχή της ισότιμης πρόσβασης για διασυνοριακές υποθέσεις και προβλέπει προσαρμογές από τα κράτη μέλη, ώστε να εξασφαλιστεί η εφαρμογή της αρχής στην πράξη. Η Επιτροπή γνωστοποίησε ότι παρέλαβε αιτιολογημένες γνώμες από τα εθνικά κοινοβούλια οι οποίες αποτελούν πάνω από το ένα τρίτο των ψήφων που έχουν τα εθνικά κοινοβούλια σύμφωνα με το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ΣΕΕ σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας και επιβεβαίωσε ότι έχει ενεργοποιηθεί η επονομαζόμενη διαδικασία της «κίτρινης κάρτας». IV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Οι αντιπροσωπίες διατύπωσαν θετικές γνώμες για τους συνολικούς στόχους της πρότασης για οδηγία επιβολής και φαίνεται ιδίως να επικρατεί γενική συμφωνία σε ό,τι αφορά την προστιθέμενη αξία της πρότασης. Εκτός από το ζήτημα της διασυνοριακής επιβολής διοικητικών προστίμων και ποινών (κεφάλαιο VI), πραγματοποιήθηκαν ουσιαστικές συζητήσεις για τα περισσότερα μέρη της πρότασης και σημειώθηκε μεγάλη πρόοδος στις συζητήσεις επί ορισμένων θεμάτων. Πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω το κεφάλαιο VI της πρότασης και να πραγματοποιηθεί εις βάθος περαιτέρω συζήτηση σχετικά με τα θέματα των εθνικών μέτρων ελέγχου, της διάρκειας των προθεσμιών (δεδομένου ότι υπάρχει γενική συμφωνία σε ό,τι αφορά την ανάγκη διαφοροποιημένης προσέγγισης), καθώς και του προτεινόμενου συστήματος από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνης. Σχετικά με τα υπόλοιπα εκκρεμή άρθρα, πολλές πτυχές εξετάστηκαν λεπτομερώς και συνεπώς φαίνεται πως υφίσταται επαρκής βάση για την πραγματοποίηση ουσιαστικής προόδου σε μερικά από αυτά τα ζητήματα στο κοντινό μέλλον εν όψει της εφαρμογής της πράξης για την ενιαία αγορά /12 ΔΙ/σα 14

15 Σε ό,τι αφορά την πρόταση για κανονισμό Monti II, σύμφωνα με το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ΣΕΕ για την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάσει την πρόταση και στη συνέχεια να αποφασίσει ενδεχομένως να τη διατηρήσει, να την τροποποιήσει ή να την αποσύρει. Η Επιτροπή καλείται να λάβει υπόψη της την παρούσα έκθεση και να τη διαβιβάσει στο Συμβούλιο (EPSCO) που θα πραγματοποιηθεί την 21η Ιουνίου /12 ΔΙ/σα 15