Ο ΣΠΟΡΕΑΣ. ελ 16. Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ. (Λουκ. η, 5-6) ΑΝΑΚΟΙΝΩΕΙ ΣΗ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑ

Transcript

1 Μπξνζηά ινηπόλ ζηε ζηαζεξόηεηα ηεο Χξπζήο, νη Τνύξθνη απάληεζαλ κε θξηθηά βαζαληζηήξηα. Τειηθά ζηηο 13 Οθησβξίνπ 1795 κ.χ., θαηέθνςαλ ην ζώκα ηεο κε καραίξηα θαη έηζη παλάμηα έιαβε ην ζηεθάλη ηνπ καξηπξίνπ από ηνλ Νπκθίν Χξηζηό. ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ Ι. Ν. ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Λ. ΑΙΔΗΨΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΕΙ ΣΗ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑ Ο ΣΠΟΡΕΑΣ Την Σετάρτη 22 Οκτωβρίου 18:30 θα τεστεί η Αρχαιοπρεπής θ. Λειτουργία του αγ. Ιακώβου του Αδφοθέου στον Ι. Ν. Αγ. Παντεήμονος με την συμμετοχή και των δύο ενοριών. Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ. (Λουκ. η, 5-6) Παρακαλούνται όλοι οι ευσεβείς χριστιανοί της ενορίας μας να μην ξεχάσουν κατά τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου να υψώσουν το σύμβολο του Έθνους μας, την Ελληνική ημαία καθώς και η συμμετοχή τους στην παρέλαση και επιμνημόσυνη δέηση διά τους ήρωες του 40 κρίνεται απαραίτητη. Κάθε Κυριακή, Εσπερινά Κηρύγματα (από Οκτώβριο έως Μάρτιο). Κάθε Σετάρτη, κύκλος Αγ. Γραφής (από Οκτώβριο έως Μάιο), 16:30-17:30. Κάθε άββατο Κατηχητικό χολείο: α τμήμα, για παιδιά Δημοτικού 11:00-12:00, για παιδιά Γυμνασίου - Λυκείου 12:00-13:00, β τμήμα, για παιδιά Δημοτικού 16:00-17: ΕΣΟ 2ο ΕΠΣΕΜΒΡΙΟ - ΟΚΣΩΒΡΙΟ 2014 ΣΕΤΥΟ 190

2 Εικόνες του χθες, αναμνήσεις του σήμερα Η ΑΓΙΑ ΧΡΥΣΗ ΠΕΡΙΕΦΟΜΕΝΑ Η Αγία Χξπζή γλήζεθε ζην ρσξηό Σιάηα (ζεκεξηλή Χξπζή) ηεο επαξρίαο Αικσπίαο Ννκνύ Πέιιεο. Ο παηέξαο ηεο ήηαλ θησρόο θαη είρε ηέζζεξηο ζπγαηέξεο. Η Χξπζή ήηαλ σξαία ζην ζώκα θαη ζη ςπρή. Εικόνες του χθες, αναμνήσεις του σήμερα.<<... 2 Οι Καταβασίες της εορτής της Τψώσεως του Σιμίου ταυρού<...<<<<<<<<<<<<..3 Η Αγία κέπη<<<<<<<<<<<<<<<<.10 Η Αγία Φρυσή<<<<<<<<<<<<<<<<.15 Ανακοινώσεις της Ενορίας μας<..<<<.<<<...16 Ο ΠΟΡΕΑ Έτοσ 2ο - Αρ. Φύλλου 19 - επτέμβριοσ - Οκτώβριοσ 2014 ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ : Ἱ. Ν. Αγ. Αναργύρων Λουτρών Αιδηψού ΕΚΔΟΤΗΣ - ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΥΛΗΣ : π. Νικόλαος ακαγιάννης & π. Ιωάννης ούρας ΣΥΝΤΑΞΗ - ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΣΙΑ : Πρεσβ. Ευστάθιος Αναγνώστου SITE : edipsos.net ΔΙΑΝΕΜΕΣΑΙ ΔΩΡΕΑΝ. 2 Κάπνηε, ώ βξηζθόηαλ καδί κε άιιεο γπλαίθεο ζηνπο αγξνύο θαη κάδεπε θαπζόμπια, η απήγαγε θάπνηνο Τνύξθνο θαη ηε κεηέθεξε ζην ζπίηη ηνπ. Ο Τνύξθνο πξνζπάζεζε κε θνιαθείεο λα η εμηζιακίζεη θαη λα η θάλεη γπλαίθα ηνπ. Η Χξπζή όκσο αληηζηάζεθε θαη δπλακηθά απάληεζε: «Εγώ ηνλ Χξηζηό κόλν γλσξίδσ γηα λπκθίν κνπ, πνπ δ ζα αξλεζώ θαη αλ αθόκα κε θνκκαηηάζεηο». Οη γνλείο θαη νη ζπγγείο ηεο Χξπζήο, κε εμαλαγθαζκό ησλ Τνύξθσλ, η παξαθαινύζαλ λα δερηεί ηνλ κσακεζαληζκό γηα λα ζσζεί. Αιιά ε κεγαιόςπρε Χξπζή ηνπο απάληεζε όηη: «παηέξα έρσ ηνλ Κύξηό κνπ Ιεζνύ Χξηζηό, κεηέξα η Κπξία Θενηόθν, α- δειθνύο δε θαη αδειθέο έρσ ηνπο Αγίνπο θαη ηηο Αγίεο ηεο Εθθιεζίαο καο». 15

3 Έτσι ενώ ο Ιερεμίας προσευχήθηκε τρεις φορές για τους Εβραίους και στις τρεις φορές άκουσε το Θεό να λέγει «Μη προσεύχου, μηδέ αξίου περί του λαού τούτου ότι ουκ εισακούσομαί σου» (7,16). Και ο Ιεζεκιήλ άκουσε το εξής «και εάν ώσιν (είναι) οι τρεις ούτοι εν μέσω αυτής, Νώε και Δανιήλ και Ιώβ, αυτοί εν τη δικαιοσύνη αυτών σωθήσονται < η δε γη έσται εις όλεθρον» (14, 14-16). Και στον Ιερεμία είπε ο Θεός «εάν στη (σταθεί) Μωσής και αμουήλ προ προσώπου μου, ουκ έστιν η ψυχή μου προς αυτούς» (15,1). Και τα λέγει αυτά ο Θεός στον Ιερεμία και στον Ιεζεκιήλ για να τους δείξει όχι ότι δεν δέχεται την ικεσία τους και τους περιφρονεί, αλλά δεν αξίζουν οι Ιουδαίοι για να τους βοηθήσει. Γι αυτό και αναφέρει τα ονόματα του Νώε, του Δανιήλ, του Ιώβ, του Μωϋσή, και του αμουήλ, που είχαν καθιερωθεί ως άγιοι μεγάλου βηνεκούς, θεοπρόβλητοι και θεάρεστοι. Είναι σαν να λέγει ο Θεός σήμερα «Ακόμη και η Παναγία και οι απόστολοι και ο Φρυσόστομος και ο Αθανάσιος να προσευχηθούν για σας, δεν σας βοηθώ. Η κακία σας είναι απροσμέτρητη και φοβερή. Είναι χαρακτηριστική και η λεπτομέρεια ότι η Παναγία μας άπλωσε το μαφόριο της εντός του ναού και σκέπασε όσους αγρυπνούσαν και προσευχόταν. Θέλει να πει ότι πρέπει να έχουμε ουσιαστική σχέση με την Εκκλησία για να μας σκεπάσει με τις πρεσβείες της. Σην έχουμε αυτή τη σχέση; Πηγαίνουμε στην Εκκλησία, κοινωνούμε, εξομολογούμαστε, αγρυπνούμε, νηστεύουμε, εούμε, συγχωρούμε, προσπαθούμε να τηρήσουμε τις εντολές; Ο καθένας ας ρωτήσει τον εαυτό του και ας δώσει προσωπικά και υπεύθυνα την απάντηση. π. Ι. 14 Οι Καταβασίες της εορτής της Ύψώσεως του Τιμίου Σταυρού Στις 14 επτεμβρίου γιορτάστηκε και εφέτος από την Ορθόδοξη Ανατολική του Φριστού Εκκλησία η εορτή της Ύψωσης του Σιμίου ταυρού. Για μας τους χριστιανούς ο ταυρός του Κυρίου είναι το καύχημα.είναι το ιερότερο σύμβολο. Είναι το αήττητο όπλο, Σο νικηφόρο λάβαρο κατά του διαβόλου. Πριν σταυρωθεί και μαρτυρήσει ο Κύριος μας ο σταυρός ήταν όργανο θανατικής εκτέλεσης ανθρώπων άτιμων και κακούργων. Από την εποχή του Ομήρου ήταν γνωστός ο ταυρός. Σον περιέγραψε δε ως εξής:..πάσσαλον όρθιον εμπεπηγμένον εν τη γη ως εμπόδιον.. Η λέξη ταυρός προέρχεται από το ληνικό γράμμα ΣΑΤ και λεγόταν αρχικά Σαυρός. Ο αρχαίος λόγιος και συγγραφέας Λουκιανός από τα αμόσατα στο έργο του «Δίκη Υωνηέντων» περιέγραψε το ταυρό ως ατιμωτικό όργανο θανάτωσης. Μετά τη ταύρωση του Κυρίου το αποτρόπαιο αυτό όργανο του θανάτου αγιάστηκε. Σο 3ον μφ αιώνα επί αυτοκρατορίας του Μεγάλου Κωνσταντίνου καθιερώθηκε ο ταυρός ως Ιερό σύμβολο της Θυσίας του Κυρίου για τη σωτηρία όλων των χριστιανών. Ο θείος Τμνωδός συνέθεσε το ωραιότατο Εξαποστειλάριο που λέγει τα ακόλουθα: ταυρός ο φύλαξ πάσης της οικουμένης! ταυρός η ωραιότης της εκκλησίας! ταυρός βασιλέων το κραταίωμα. ταυρός πιστών το στήριγμα! ταυρός Αγγέλων η δόξα και των δαιμόνων το τραύμα! Ο ταυρός στολίζει τα στέμματα των χριστιανών βασιλέων. Τψώνεται στις εκκλησίες. Φαράσσεται πάνω στα μνήματα. Σο φορούν στο λαιμό τους ως πολύτιμο φυλακτό οι χριστιανοί. Οι Ιεροί Ύμνοι στους στίχους των εκθειάζουν τις αρετές του Σιμίου ταυρού με ωραιότατες εκφράσεις και κοσμητικά επίθετα: 3

4 ταυρός ζωηφόρος. Αήττητον τρόπαιον. Θύρα του Παραδείσου. Πιστών στήριγμα. Εκκλησίας περιτείχισμα. Όπλο ακαταμάχητο. Σο έτος 326 μφ η Αγία Ελένη (μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου) πήγε στους Αγίους Σόπους. Ο θείος ζήλος την έκανε να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Σιμίου ταυρού. Επάνω στο λόφο του Γολγοθά εκεί που έγινε η ταύρωση ο ειδωλολάτρης Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός είχε αναγείρει ναό της Αφροδίτης. Γνωρίζοντας όλα αυτά η Αγία Ελένη κατεδάφισε τον ειδωλολατρικό ναό. Κάτω από τα θεμέλια του βρήκε τρεις σταυρούς. Δεν ήξεραν ποιος ήταν ο Σίμιος ταυρός. Ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος ακούμπησε διαδοχικά τους σταυρούς στο σώμα μιας νεκρής γυναίκας. Μόλις ακούμπησε το νεκρό σώμα με το Σίμιο ταυρό έγινε το θαύμα. Η νεκρή γυναίκα αναστήθηκε! Η είδηση αυτή διαδόθηκε σαν αστραπή. Πλήθη πιστών άρχισαν να συρρέουν για να δουν και να αγγίξουν το Σίμιο Ξύλο. Η χαρά όλων των χριστιανών ήταν πολύ μεγάλη. Ο Πατριάρχης Μακάριος ύψωσε το Σίμιο ταυρό στον Άμβωνα του ναού στις 14 επτεμβρίου του έτους 335. Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας θέσπισαν να εορτάζεται η Ύψωση του Σιμίου ταυρού στις 14 επτεμβρίου. Ση περίοδο πριν και μετά την εορτή της Ύψωσης αλλά και σε άλλες ημερομηνίες ψάλλονται στις εκκλησίες της Ορθόδοξης Α- νατολικής του Φριστού Εκκλησίας οι Καταβασίες της Ύψωσης του Σιμίου ταυρού. Ανατρέχουμε στα Ιερά Εκκλησιαστικά βιβλία για να διαβάσουμε τα Κείμενα τους. Αρχίζουμε από τον πρώτο Ύμνο της Πρώτης Ωδής που έχει τούς ακόλουθους στίχους: ταυρόν χαράξας Μωσής επ ευθείας ράβδω, την Ερυθράν διέτεμε τω Ισραήλ πεζεύσαντι. Σην δε επιστρεπτικώς Υαραώ τοις άρμασι κροτήσας ήνωσε, επ εύρους διαγράψας το αήττητον όπλον. Διό Φριστώ άσωμεν τω Θεώ ημών, ότι δεδόξασται! Σο σημείο του ταυρού χάραξε με τη ράβδο του ο Μωυσής πρώτα χάραξε ευθεία γραμμή και χώρισε τα ύδατα της Ερυθράς θάλασσας σε δυό μέρη. 4 Ας αναφέρουμε όμως κι ένα χωρίο που είναι χαρακτηριστικό για το πόσο αναγκαία είναι η δέηση των δικαίων ζώντων και τεθνεώτων. τον Αβιμέλεχ ένα βασιλιά της Αιγύπτου, που είχε υποπέσει σ ένα σοβαρό παράπτωμα, ο Θεός του είπε να προσφύγει στον Αβραάμ, που ήταν τότε στην Αίγυπτο, και να ζητήσει την προσευχή του. «Προφήτης εστί και προσεύξεται περί σου και ζήση» (Γεν. 20,7). Πως είναι ωφέλιμη η προσευχή των αγίων. Αλλά ενώ η προσευχή έχει τεράστια δύναμη, ενώ είναι αναγκαία όσο ενάρετοι κι αν είμαστε, χρειάζεται μια προϋπόθεση για να καρποφορήσει. Και η προϋπόθεση είναι να προσπαθούμε κι εμείς ν αγωνιζόμαστε να μετανοούμε για τις αμαρτίες μας να βιάζουμε τον εαυτό μας προς εξάσκηση της αρετής. Μη περιμένουμε τα πάντα από την προσευχή των αγίων, ενώ εμείς οι ίδιοι οκνεύουμε και τεμπιάζουμε. Η αγιότητα δεν μεταδίδεται κατά μαγικό τρόπο απαιτεί και ενεργό προσπάθεια εκ μέρους μας. 13

5 Κι όμως ο Παύλος όχι μόνο δεν αρνήθηκε τις προσευχές των χριστιανών, αλλά αντίθετα τους προέτρεψε και τους παρακαλούσε να προσεύχονται για κείνον. την προς Ρωμαίους (15,30) γράφει «Παρακαλώ δε υμάς αδφοί μου < συναγωνίσασθαί μοι εν ταις προσευχαίς υπέρ εμού προς τον Θεόν». τους Εφεσίους (6,18-19) συνιστά δέηση περί «πάντων των αγίων» και περί εαυτού. Σους Κολοσσαείς (4,2-3) παροτρύνει «τη προσευχή προσκαρτερείτε < προσευχόμενοι άμα και περί η- μών». Σους Θεσσαλονικείς (Α Θεσ. 5,25 Β Θεσ. 3,1) παρακαλεί «αδφοί προσεύχεσθε υ- πέρ ημών». Όχι δε μόνο ζητά να προσεύχονται γι αυτόν και για τους συνεργάτες του, αλλά και πιστεύει ότι ήδη το κάνουν και στις προσευχές τους ο- φείλει την υγεία του και τη σωτηρία από μεγάλους κινδύνους (πρβλ. Υιλημ. 22 Β Κορ. 1,10-11). Αλλά και ο Πέτρος δεν είπε τι μου χρειάζεται η προσευχή των άλλων αφού είμαι απόστολος, αφού ομολόγησα το θεανθρώπινο του Φριστού, αφού πάνω στην ομολογία μου στηρίχθηκε η Εκκλησία. Έτσι όταν ήταν στη φυλακή από τον Ηρώδη τον Αγρίππα τον Α, οι χριστιανοί των Ιεροσολύμων προσευχόταν γι αυτόν με αποτέλεσμα να τον ευθερώσει άγγος Κυρίου κατά θαυμαστόν τρόπο. Λοιπόν κι αν είσαι Παύλος κι αν είσαι Πέτρος έχεις ανάγκη των προσευχών των άλλων και μάλιστα των αγίων και μάλιστα της Παναγίας. Βέβαια οι αιρετικοί διαφωνούν στο σημείο αυτό και λένε να προσευχόμαστε κατ ευθείαν στο Θεό και όχι να επιζητούμε τις δεήσεις των αγίων. Ήδη τα παραδείγματα που αναφέραμε δίδουν την απάντηση, γιατί, αν μας χρειάζονται οι προσευχές των ζώντων και μη τειωθέντων αδφών μας, πόσο περισσότερο ωφέλιμες είναι οι προσευχές των αγίων. 12 Σότε έγινε πέρασμα στο βυθό της θάλασσας όπου πέρασε με τα πόδια και σώθηκε ο λαός του Ισραήλ. Σην ίδια θάλασσα ξαναχτύπησε με τη ράβδο του κάνοντας μια οριζόντια κίνηση. Η θάλασσα επέστρεψε στη θέση της και καταπόντισε το Υαραώ και τα στρατεύματα του. Ο Μωυσής απεικόνισε με την ευθεία και την οριζόντια κίνηση της ράβδου του το ακατανίκητο όπλο δηλαδή το ταυρό. Για το λόγο αυτό ας ψάλλουμε στο Φριστό και Θεό μας διότι αυτός πράγματι έχει δοξάστηκε με τα θαυμάσια έργα που έκανε! Ο υπέροχος αυτός Ύμνος αναφέρεται στα θαύματα που περιγράφονται στο βιβλίο ΕΞΟΔΟ της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Μωυσής έκοψε στα δυό την Ερυθρά θάλασσα με το ραβδί του κάνοντας ασυναίσθητα το σημείο του ταυρού. 1) Πρώτα με τη ράβδο του χτύπησε με μια ευθεία κίνηση και έκοψε στα δύο την Ερυθρά θάλασσα όπου πέρασαν και σώθηκαν οι Ισραηλίτες από τα στρατεύματα των Αιγυπτίων. 2) Έπειτα πάλι με τη ράβδο του χτύπησε οριζόντια τη θάλασσα. Σα νερά της θάλασσας επανήλθαν και καταπόντισαν τους Αιγυπτίους. Οι στίχοι του δεύτερου Ύμνου των Καταβασιών είναι: Ράβδος εις τύπον του μυστηρίου παραλαμβάνεται. Σω βλαστώ γαρ προκρίνει τον ιερέα. Ση στειρευούση δε πρώην Εκκλησία νυν εξήνθησε. Ξύλον ταυρού εις κράτος και στερέωμα! Η ράβδος του Ααρών που βλάστησε με τρόπο θαυμαστό απεικονίζει το μυστήριο της Εκκλησίας του Φριστού. Διότι με αυτό ο Θεός ανέδειξε τον Αρχιερέα Ααρών. Με τον ίδιο τρόπο η Εκκλησία του Φριστού που τόσο καιρό ήταν στείρα από τέκνα πνευματικά βλάστησε με τη ταυρική θυσία. Σο ξύλο του ταυρού είναι το στερεό θεμέλιο. τηρίζεται η Εκκλησία πάνω του που είναι γερό θεμέλιο και αντλεί από αυτό δύναμη. 5

6 Ακολουθεί ο επόμενος Ύμνος των Καταβασιών που έχει τους ακόλουθους στίχους: Εισακήκοα Κύριε της οικονομίας σου το μυστήριον. Κατενόησα τα έργα σου και εδόξασα σου την Θεότητα. Ακούγοντας με προσοχή Κύριε το μυστήριο της Θείας Οικονομίας σου (για τη σωτηρία του Κόσμου) κατανόησα τα θαυμαστά σου έργα και δόξασα την Θεότητα σου! Ακολουθούν οι στίχοι του επόμενου υπέροχου Ύμνου της Πέμπτης Ωδής. Ω! Σρισμακάριστον ξύλον! Εν ώ ετάθη Φριστός, Ο βασιλεύς και Κύριος. Δι ού πέπτωκε ο ξύλω απατήσας τω εν σοι δεασθείς Θεώ τω προσπαγέντι σαρκί, τω παρέχοντι την ειρήνην ταις ψυχαίς ημών! Ω! Εσύ Σρισευλογημένο ξύλο! Πάνω σε εσένα τεντώθηκε από τους ανόμους ο Φριστός ο αιώνιος βασιλιάς και Κύριος των πάντων και σταυρώθηκε. Με τη δική σου δύναμη έπεσε και κατανικήθηκε ο διάβολος. Αυτός που ξεγέλασε με το ξύλο της Γνώσεως του καλού και του κακού και εξηπάτησε τους πρωτόπλαστους στο Παράδεισο. Ο διάβολος που ξεγάστηκε από τον Ιησού Φριστό. Διότι σταυρώθηκε σο ξύλο του ταυρού σαν απλός άνθρωπος για να μας σώσει και να δώσει ειρήνη στις ψυχές μας. Συνεχίζουμε με τους στίχους των Καταβασιών της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού. Ωδή Εκτη! Νοτίου θηρός εν σπλάχνοις παλάμας Ιωνάς σταυροειδώς διεκπετάσας, το σωτήριον πάθος προδιετύπου σαφώς. Όθεν Σριήμερος εκδύς την υπερκόσμιον Ανάστασιν υπεζωγράφησε του σαρκί προσπαγέντος Φριστού του Θεού. Και Σριημέρω εγέρσει τον κόσμον φωτίσαντος! Σο κήτος που είχε καταπιεί το Προφήτη Ιωνά μετά από τρεις μέρες τον έβγαλε σώο στη στεριά. Ζωντανός ο Ιωνάς ο Προφήτης στη κοιλιά του θαλασσινού κήτους και αππισμένος άπλωσε 6 σολέα. Εκεί γονάτισε και προσευχήθηκε πολλή ώρα με θερμά δάκρυα υπέρ της σωτηρίας των πιστών, ενώ την βλέπανε μόνο ο Ανδρέας και ο Επιφάνιος. Αφού προσευχήθηκε για πολύ η Θεοτόκος σηκώθηκε και μπήκε μέσα στο ιερό, όπου φυλασσόταν το μαφόριο της δηλαδή το τσεμπέρι της, το πήρε στα χέρια της και βγαίνοντας έξω το άπλωσε πάνω από τους πιστούς, για να δείξει ότι τους σκέπει και τους προστατεύει. Αυτό είναι το γεγονός το οποίο στάθηκε αφορμή η Εκκλησία μας να καθιερώσει την γιορτή της αγίας κέπης δηλαδή τη γιορτή προς τιμή της Παναγίας, η οποία σαν τη φωτοφόρο νεφέλη που σκέπαζε τη μέρα και φώτιζε τη νύχτα τους Ισραηλίτες στην έρημο, σκέπει και προστατεύει το λαό του Θεού και φωτίζει τους πιστούς στο δρόμο για την τείωση. Πως μας σκεπάζει και πως μας προστατεύει η Παναγία μας; Με τις προσευχές της, με τις παρακλήσεις της και με τα δάκρυά της. Μα θα μου πείτε, είναι τόσο μεγάλο το γεγονός που η Παναγία μας προσεύχεται για μας, ώστε η Εκκλησία μας να έχει ιδιαίτερη γιορτή γι αυτό το γεγονός; Ναι μάλιστα είναι μεγάλο και σπουδαίο και ζωτικής σημασίας. Λέγει κάπου ο ιερός Φρυσόστομος ότι πάντοτε έχουμε την ανάγκη των προσευχών των άλλων όσο και ενάρετοι και ευσεβείς κι αν είμαστε. Παράδειγμα χαρακτηριστικό γι αυτό είναι ο απόστολος Παύλος, αυτός που ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού κι άκουσε άρρητα ρήματα, αυτός που ονομάσθηκε στόμα Φριστού, αυτός που είχε «νουν Φριστού», αυτός που «αναπλήρωνε τα υστερήματα των θλίψεων του Φριστού στο σώμα του», αυτός λοιπόν ο γίγας της αρετής και της ευσέβειας, πάντα ζητούσε τις προσευχές των χριστιανών. Αν και αυτοί που θα προσευχότανε για τον Παύλο δεν ήταν ούτε ανώτεροι του ούτε ισάξιοί του. Μοιάζει το γεγονός σαν ένας στρατιώτης να μιλά στον πρόεδρο της δημοκρατίας για τον στρατηγό. 11

7 Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ Γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου την εορτή της αγίας κέπης. Και για την γιορτή αυτή συμβαίνει αυτό που λέγει ο άγιος Φρυσόστομος για τις μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας μας, ότι πολλοί γιορτάζουν τις μεγάλες γιορτές, ξέρουν το όνομά τους, δεν ξέρουν όμως το βαθύτερο νόημά τους, ούτε το μήνυμα που θέλει να ε- ξαγγείλει η Εκκλησία μας μέσω των εορτών αυτών. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι, λέγει ο ιερός πατήρ, έρχονται στην Εκκλησία από συνήθεια και όχι από ευσέβεια. Γι αυτό ας ασχοληθούμε σήμερα με την υ- πόθεση της γιορτής καθώς και για το μήνυμά της προς το λαό του Θεού. Πως καθιερώθηκε η γιορτή της α γ ί α ς Σ κ έ π η ς. τα χρόνια του βασιλέως Λέοντος του Μεγάλου ( μ. Φ.) ζούσε στην Κων/πολη ο όσιος Ανδρέας, ο κατά Φριστόν σαλός. αλός είναι ο τρλός και κατά Φριστόν σαλοί ονομάζονται κάποιοι άγιοι, οι οποίοι κάνανε κάποια περίεργα και παράλογα πράγματα, με απώτερο σκοπό να τους θεωρούν παλαβούς ή παλιανθρώπους και να μη τους τιμούν οι άνθρωποι και έτσι αυτοί να ζουν εν ταπεινώσει και αφανεία. Μια νύχτα που γινότανε αγρυπνία στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο, που έγινε αργότερα πατριάρχης Κων/πόλεως ( μ. Φ.), είδαν την Τπεραγία Θεοτόκο οφαλμοφανώς, όχι σε όραμα, να μπαίνει από την κεντρική πύλη του ναού. Σην συνόδευαν οι παρθένοι Ιωάννης ο Πρόδρομος και Ιωάννης ο Θεολόγος και πλήθος αγγέλων. Αφού μπήκε μέσα στο ναό προχώρησε στον 10 τα χέρια του σε σχήμα ταυρού για ικεσία. Με τον τρόπο αυτό προαπεικόνισε καθαρά το σωτήριο πάθος του Φριστού. Βγήκε σώος και αβλαβής από τη κοιλιά του κήτους μετά από τρεις μέρες. Έτσι πάλι προαπεικόνισε την Τπερκόσμια Θεία Ανάσταση του Φριστού του Θεού που σταυρώθηκε ως άνθρωπος και αναστήθηκε μετά από τρεις μέρες. Με την Ανάσταση του φώτισε τον κόσμο. Ο Ιερός Τμνωδός αναφέρεται στον Προφήτη Ιωνά τον υιό του Αμαθί που έζησε τον 8ον αιώνα πφ επί εποχής βασιλέως Ιεροβοάμ του Β. Ο Θεός πρόσταξε τον Ιωνά να πάει στη Νινευί της Μεσοποταμίας και να πείσει τους αμαρτωλούς κατοίκους της να μετανοήσουν. Ο Ιωνάς όμως δεν υπάκουσε. Κατέβηκε στην Ιόππη και από εκεί πήρε το καράβι να φύγει μακριά στη πόλη Θαρσείς (Σαρτησσό ) στα παράλια της Ισπανίας. Όμως σηκώθηκε μεγάλη τρικυμία και το καράβι κινδύνεψε να βουλιάξει. Οι ναυτικοί έντρομοι παρακαλούσαν τους θεούς των να τους γλιτώσουν. Έριξαν κλήρο για να δουν ποιος φταίει για τη σφοδρή θαλασσοταραχή και το κλύδωνα. Ο κλήρος έπεσε στον Ιωνά που παραδέχτηκε την ενοχή του. Σον Έριξαν στη θάλασσα όπου τον κατάπιε ένα θαλάσσιο κήτος. Οι ναυτικοί σώθηκαν. Ο Ιωνάς έμεινε τρεις μέρες και τρεις νύχτες στη κοιλιά του κήτους ζωντανός. Με χέρια σταυρωμένα προσευχόταν στο Θεό. Ο Θεός εισάκουσε τη προσευχή του. Σου έσωσε τη ζωή. Σο κήτος τον εξέμεσε σώο και αβλαβή στη στεριά< (Παλαιά Διαθήκη βιβλίο Προφήτης Ιωνάς ). 7

8 Συνεχίζουμε με τους στίχους της Εβδόμης Ωδής: Εκνοον πρόσταγμα τυράννου δυσσεβούς λαούς εκλόνησε πνέον απειλής και δυσφημίας θεοστυγούς. Όμως τρεις Παίδες ούκ εδειμάτωσε θυμός θηριώδης. Ου πύρ βρομιον. Αλλ αντηχούντι δροσοβόλω πνεύματι πυρί συνόντες έψαλλον. Ο Τπερύμνητος των Πατέρων και ημών Θεός ευλογητός ει! Η διάσωση των Σριών Παίδων βληθέντων εν τη καμίνω. Σο πρόσταγμα (η Διαταγή) του δυσσεβούς βασιλιά Ναβουχοδονόσορα έφερε μεγάλη αναστάτωση στους υπηκόους του επειδή απέπνεε απειλή και βλασφημία θεομίσητη. Όμως τους Σρεις Παίδες δεν τους φόβισε ο θηριώδης και άγριος θυμός του βασιλιά. Ούτε η φοβερή και παταγώδης φωτιά. Αντίθετα μέσα στη φωτιά καθώς σφύριζε ο δροσερός αέρας οι Σρεις Παίδες έψαλλαν. Ευλογημένος και Τπερύμνητος να είσαι εσύ Θεέ των Πατέρων μας αλλά και δικέ μας Θεέ. Συνεχίζουμε με τους στίχους της Ογδόης Ωδής: Αινούμεν, ευλογούμεν και προσκυνούμεν τον Κύριον! Ευλογείτε Παίδες της Σριάδος ισάριθμοι Δημιουργόν Πατέρα Θεόν. Τμνείτε τον συγκαταβάντα Λόγον και το πυρ εις δρόσον μεταποιήσαντα. Και υπερυψούτε το πάσι ζωήν παρέχον Πνεύμα Πανάγιον εις τους αιώνας! Ευλογείτε Παίδες που είσαστε ίσοι στον αριθμό με τα Άγια Πρόσωπα της Αγίας Σριάδας. Ευλογείτε τον Δημιουργό Θεό Πατέρα. Τμνείτε τον Τιό και Λόγο του Θεού ο οποίος μετέβαλε τη φωτιά του ασεβούς βασιλιά Ναβουχοδονόσορα σε δροσερή αύρα. Δοξολογείτε εξυψώνοντας και εγκωμιάζοντας παντοτινά και το Άγιο Πνεύμα που παρέχει ως δώρο τη ζωή στα πάντα και στους ανθρώπους χαρίζει την αιώνια ζωή. Σο θαύμα της διάσωσης των Σριών Παίδων Ανανία, Μισαήλ και Αζαρία που ερίφθησαν στο πυρακτωμένο καμίνι επειδή δεν προσκύνησαν την εικόνα του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα στη Βαβυλώνα ενέπνευσε πολλούς Ιερούς Τμνογράφους. 8 Ακολουθεί η ωραιότατη Ενάτη Ωδή: Μυστικός ει Θεοτόκε Παράδεισος αγεωργήτως βλαστήσασα Φριστόν. Τφ ού το του ταυρού ζωηφόρον εν γη πεφυτούργηται δέντρον. Δι ού νυν υψουμένου, προσκυνούντες αυτόν, ε μεγαλύνομεν! Παναγία Θεοτόκε εσύ είσαι ο Μυστικός Παράδεισος γεμάτος Θεία Μυστήρια. Εσύ που γέννησες το Φριστό χωρίς φυσικό τρόπο με άνδρα. Από το Φριστό φυτεύτηκε και καλλιεργήθηκε στη γη το ζωοποιό δέντρο του ταυρού που σήμερα υψώνεται. Προσκυνώντας τον προσκυνούμε τον ταυρωθέντα Φριστό και εσένα Θεοτόκε σε εγκωμιάζουμε και σε δοξάζουμε. Τπάρχει και ένας άλλος Ειρμός που ψάλλεται την ημέρα της εορτής της Ύψωσης του Σιμίου ταυρού. Οι στίχοι του είναι οι ακόλουθοι: Ο δια βρώσεως του ξύλου τω γένει προσγενόμενος θάνατος δια ταυρού κατήργηται σήμερον. Σης γαρ προμήτορος η παγγενής κατάρα διαλέλυτε τω βλαστώ της αγνής Θεομήτορος. Ην πάσαι αι δυνάμεις των Ουρανών μεγαλύνουσι. Ο θάνατος που προκλήθηκε στο ανθρώπινο γένος εξ αιτίας της βρώσης του απαγορευμένου καρπού,σήμερα καταργήθηκε με τη ταυρική θυσία του Κυρίου μας. Διότι η πανανθρώπινη κατάρα της Ευας της μητέρας όλων των ανθρώπων διαλύθηκε με το βλάστάρι (τον Τιό) της αγνής μητέρας του Θεού (Θεοτόκο). Αυτή ακριβώς τη Παναγία σήμερα όλες οι Ουράνιες δυνάμεις εγκωμιάζουν και δοξάζουν! ΠΗΓΗ: Επιμέλεια Κατηχητικής ομάδας Γυμνάσιου - Λυκείου Ι. Ν Αγ. Αναργύρων Λ. Αιδηψού 9