Κυκλοφορεί κάθε δεύτερο Σάββατο

Transcript

1 15ήμερη Επαναστατική Εφημερίδα / Φύλλο 544 / Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 / Τιμή: 1,50 Κυκλοφορεί κάθε δεύτερο Σάββατο Σ αυτό το φύλλο Γενική Απεργία 20 Φλεβάρη σελ. 8-9 Σχέδιο μνημονιακής αντιμεταρρύθμισης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ σελ. 2 30% ανεργία Εξέγερση τώρα! σελ. 4 Ο μόνος δρόμος ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΡΟΜΟ Να τους ανατρέψουμε Tα διαβόητα μνημόνια δεν είναι ο δρόμος της σωτηρίας του λαού και της χώρας αλλά η οργανωμένη από τα πάνω κοινωνική καταστροφή. Oι εργάτες ρίχνονται στην ανεργία - 27% στο σύνολο του πληθυσμού, 61% στους νέους. Kάθε παραγωγική δραστηριότητα σβήνει. Oι αγρότες δεν μπορούν να καλλιεργήσουν. Oι επαγγελματίες στις πόλεις κλείνουν τα μαγαζιά τους - όχι λόγω των μεταναστών που λέει ο ρατσιστικός λόγος αλλά από τα μέτρα της τροϊκανής δεξιάς καπιταλιστικής κυβέρνησης (και των προκατόχων τους με τους οποίους συγκυβερνάνε). Oι εργασιακές σχέσεις διαλύονται, οι μισθοί συνθλίβονται. H δημόσια παιδεία, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση είναι στην κλίνη του Tροϊκανού προκρούστη. Kι από πάνω τράπεζες και κράτος κατάσχουν τα σπίτια φτωχών ανθρώπων που δεν μπορούν να πληρώσουν τους τόκους και τα χαράτσια. NA MHN TOYΣ AΦHΣOYME NA KATAΣTPEΨOYN TON EPΓAZOMENO ΛAO KAI THN EPΓATIKH TAΞH. Αν στη Bουλγαρία οι διαδηλωτές, με αφορμή τις υπέρογκες αυξήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος, ανάγκασαν την κεντροδεξιά κυβέρνηση σε παραίτηση γιατί όχι εμείς; Ως πότε θα κρατάμε την διαπλεκόμενη δεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά με μπάστακες τους λίστα-ρχους του Bενιζέλου και τους σαλονάτους αριστερούς του Kουβέλη; Nα τους ρίξουμε τώρα! Kαμιά διαπραγμάτευση με τους οργανωτές της κοινωνικής καταστροφής. Eργάτες, αγρότες, επαγγελματίες, φοιτητές OΛOI ΣTOYΣ POMOYΣ, στα μπλόκα, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες. Aυτοοργάνωση των εργατών και των καταπιεσμένων. Γενική Πολιτική Aπεργία ιαρκείας, ανατροπή της κυβέρνησης των τροϊκανών, εφαρμογή ενός έκτακτου κοινωνικού προγράμματος αντιμετώπισης της κρίσης και της κοινωνικής καταστροφής με εθνικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων. Kάτω η δεξιά κυβέρνηση των καπιταλιστών. Eργατική κυβέρνηση και εργατική εξουσία. ΒΙΟ.ΜΕ. άνοιξε στα χέρια των εργατών σελ. 7 Εκλογές στην Κύπρο σελ. 10 Ιταλία Εκλογές σε κλίμα σήψης σελ. 12 Ψ.Ν. Τρίπολης Θάνατος στην καθήλωση σελ. 15

2 Σε καταλήψεις διαρκείας ενάντια στο σχέδιο Αθηνά στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, σε κατειλημμένες σχολές - κέντρα αγώνα όλης της νεολαίας και αγωνιστικό συντονισμό νεολαίας εργατών καλεί η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας το αμέσως επόμενο διάστημα. Δεκαπενθήμερο όργανο της Κ.Ε. του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (ΕΕΚ - Τροτσκιστές) Κυκλοφορεί στα κεντρικά περίπτερα και στα βιβλιοπωλεία σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Εκδίδεται από την Ε.Μ.Ε. - ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚ Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία Αρχισυντάκτης Θ. Κουτσουμπός σελίδα 2 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 ΟΡΓΑΝΩΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ Σχέδιο μνημονιακής αντι-μεταρρύθμισης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ Σε ανακοίνωση που εξέδωσε την τελευταία εβδομάδα σημειώνει πως αφού το υπουργείο Παιδείας διόρισε τα νέα συμβούλια διοίκησης στις σχολές τον περασμένο Οκτώβρη-Νοέμβρη, προχωρά τώρα στο 2ο στάδιο της μνημονιακής αντι-μεταρρύθμισης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Συγκεκριμένα, προχωρά στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις του 20% των ΑΕΙ-ΤΕΙ και την υποβολή του 1/5 της φοιτητικής νεολαίας σε καθεστώς διαθεσιμότητας -ανάλογο με εκείνο που επιχειρούν να επιβάλλουν στους δημοσίους υπαλλήλους. Όποιοι φοιτητές μπορούν να μεταναστεύσουν στην πόλη που τους στέλνει το Υπ. Παιδείας, θα παραμείνουν φοιτητές. Οι υπόλοιποι θα δουν εμμέσως την πόρτα της εξόδου από τις σχολές τους. Τόσο, όμως, οι φοιτητές που θα κατορθώσουν να πάνε σε άλλη πόλη, όσο και εκείνοι που θα παραμείνουν σε εκείνη που τώρα σπουδάζουν, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τα ίδια και χειρότερα προβλήματα που ζούσαν και πριν... ΟΕΝ επισημαίνει πως ακόμα και οι σχολές που δεν θα κλείσουν θα αναμετρηθούν με τα ίδια εξοντωτικά κριτήρια που αναμετρήθηκαν και εκείνες που θα κλείσουν. Μαζικές διαγραφές, δίδακτρα και νέες διαθεσιμότητες είναι η επόμενη μέρα για τους φοιτητές. Σελιδοποίηση - Μοντάζ Βιβλιοτεχνία Ο.Ε. Ζωοδόχου Πηγής 52Α, Εξάρχεια Τηλ vivliotexnia@ hotmail.com Eκτύπωση ΧΕΛΙΟΣ-ΠΡΕΣ Α.Β.Ε.Ε. Ιερά Οδός 81, Αθήνα Διεύθυνση Εφημερίδας Καποδιστρίου 38, Αθήνα Τηλ.-Fax: Ετήσια συνδρομή-ενίσχυση Εσωτερικού: 45 Ευρώπη: 60 Υπόλ. Χώρες: 75 Τσεκ-εμβάσματα στη διεύθυνση: «Νέα Προοπτική» Θ. Κουτσουμπός Καποδιστρίου Αθήνα Την ίδια στιγμή, η εισβολή των Χρυσαυγιτών ΜΑΤατζήδων υπό το Δένδια στην ΑΣΟΕΕ, αλλά και ο βασανισμός των τεσσάρων νέων στο Βελβεντό της Κοζάνης αποτελεί ωμή προειδοποίηση για όλο το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα. Ενάντια σε όσα διατείνεται το Υπουργείο Παιδείας, η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από την... τελευταία θέση στην ΕΕ στις δαπάνες για έρευνα καινοτομία τόσο από πλευράς κράτους, όσο από πλευρά ιδιωτών και θα πάει ακόμα παρακάτω τα επόμενα χρόνια. Το σημαντικότερο πρόβλημα, όμως, είναι πως πάνω από το 50% των νέων είναι άνεργοι και το υπόλοιπο είναι εν πολλοίς ελαστικά απασχολούμενο και πως η βαθιά ύφεση θα συνεχισθεί και φέτος, ενώ ακόμα και όταν έλθει η ανάκαμψη θα είναι πολύ χαμηλή, με υψηλή ανεργία και μισθούς Βουλγαρίας. Λύση για τους φοιτητές δεν αποτελεί η μετανάστευση στην Ευρώπη, ούτε ο ανταγωνισμός με τους άλλους φοιτητές και εργαζομένης της Ε.Ε. Με διαλυμένους όρους σπουδών και μηδενική εργασιακή εμπειρία, πως μπορεί κανείς να γίνει δήθεν ανταγωνιστικός με τους Ευρωπαίους συναδέλφους του που βρίσκονται ολοένα και περισσότερο σε ανάλογη κατάσταση;, σημειώνει η ΟΕΝ στην ανακοίνωση της και καλεί σε πανευρωπαϊκό φοιτητικό αγώνα για να ανατρέψουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση των Μνημονίων, της άγριας λιτότητας, της κρατικής καταστολής, του ρατσισμού και της ανεργίας. Για να ανοίξουμε το δρόμο για τις ενωμένες σοσιαλιστικές πολιτείες της Ευρώπης, για μια πανανθρώπινη ελευθεριακή παιδεία για όλους. Στόχο μας πρέπει να είναι μία ενιαία πραγματικά δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση, χωρίς ΓΙΝΕ ΣΥΝ ΡΟΜΤΣ στην επαναστατική μαρξιστική εφημερίδα που παλεύει: ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς, για μια σχολή ανά γνωστικό αντικείμενο και έρευνα για κοινωφελείς σκοπούς. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και να επανασχεδιάσουμε την κοινωνία και την κοινωνία και την παιδεία σε νέες, σοσιαλιστικές βάσεις. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚ Συνελήφθη ο αρνητής στράτευσης Νίκος Καρανίκας Το πρωί της 20ης του μηνός, ημέρα της Γενικής Απεργίας, ο Νίκος Καρανίκας δέχτηκε επίσκεψη από δύο αστυνομικούς το σπίτι του, οι οποίοι του ανακοίνωσαν ότι συλλαμβάνεται, χωρίς μάλιστα να φέρουν κανένα ένταλμα σύλληψης. Τον οδήγησαν στο ΑΤ Τούμπας, όπου ενημερώθηκε ότι κινήθηκε διαδικασία σύλληψής του λόγω λιποταξίας από τον στρατό. Οδηγήθηκε στο στρατοδικείο, όπου τον παρέλαβε η στρατονομία και ορίστηκε αυτόφωρο τριμελές δικαστήριο, ενώ μετά από αίτησή του ανεβλήθη η διαδικασία για την Παρασκευή. Ο Νίκος Καρανίκας, μέλος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης και στέλεχος του Συνασπισμού, είχε δικαστεί το 1996 για άρνηση στράτευσης. Καταδικάστηκε αρχικά σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης, ποινή η οποία μετατράπηκε μετά σε ένα χρόνο φυλάκιση με διετή αναστολή. Παρέμεινε στην στρατιωτική φυλακή από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβρη του Το 2002 ξαναδικάστηκε για λιποταξία αλλά αθωώθηκε. Παρ όλα αυτά συνεχίστηκαν οι διώξεις του ως ανυπότακτου. Να παύσει κάθε δίωξη του αρνητή στράτευσης Νίκου Καρανίκα και όλων των αντιρρησιών συνείδησης Άμεση απόσυρση των ελληνικών στρατευμάτων από κάθε περιοχή εκτός συνόρων Άμεση παύση της στήριξης του ελληνικού κράτους προς τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό, το φασισμό, τον πόλεμο για το σοσιαλισμό και την εξουσία των εργατικών σουμβουλίων για την οργάνωση του επαναστατικού διεθνιστικού κόμματος της εργατικής τάξης για την επανίδρυση της Τετάρτης Διεθνούς Δεν του... ξέφυγε, ούτε αποτελεί προσωπική του άποψη. Απλά είπε δυνατά, εκείνα που οι άλλοι σιγοψιθυρίζουν τον τελευταίο καιρό. Μιλώντας σε συνέδριο της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας πριν δύο εβδομάδες, ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών Γιώργος Μέργος είπε πως ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι ακόμα υψηλός (582 ευρώ, ο δικός του μισθός είναι «μόνο» 6.000). Πρόσθεσε δε ότι για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας (πέρα από τη μείωση των εργατικών μισθών) πρέπει να αυξηθεί η συνολική παραγωγικότητά της. Φυσικά, οι πάντες στην κυβέρνηση ασχολήθηκαν μόνο με την πρώτη δήλωση του Μέργου, τονίζοντας ότι δεν τίθεται θέμα παραπέρα μείωσης του κατώτατου μισθού όχι με τη δεύτερη δήλωσή του... Και αυτό γιατί η πρώτη δήλωση του Μέργου εξυπηρετεί άμεσα την επανεκκίνηση του διαλόγου για το Εργασιακό, ανεξάρτητα από το που θα καταλήξει. Στις 31 Μαρτίου λήγει η ισχύουσα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Καθ όλο το 2013, αρχής γενομένης από αυτό το μήνα, λήγουν όλες οι κλαδικές συμβάσεις εργασίας που υπεγράφησαν πέρσι και πρόπερσι. Φαίνεται πως πάμε σε νέο μπαράζ επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων με μισθούς κατά το δοκούν. Το ίδιο το Μνημόνιο προτείνει εμμέσως την παραπέρα μείωση του κατώτατου μισθού λόγω εκτίναξης της ανεργίας το αργότερο έως το α τρίμηνο του κυβέρνηση είναι δεσμευμένη από την Τρόικα να επιβάλλει από την 1η Απρίλη τον κατώτατο (αντί να ψηφίσει εκείνον τον κατώτατο που συμφωνεί ο ΣΕΒ με τη ΓΣΕΕ όπως συνέβαινε ως τώρα). Κανείς εργοδότης (όχι μόνο όσοι δεν είναι μέλη του ΣΕΒ, της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ) δεν υποχρεούται να τον τηρεί. τελευταία έκθεση της Κομισιόν για την Ελλάδα προβλέπει μείωση του μέσου εργατικού μισθού στον ιδιωτικό τομέα κατά 20% το (το 2012 μειώθηκε μόλις (;!) 4%). μείωση αυτή θα προκύψει προφανώς από την εφαρμογή των παραπάνω μέτρων που αναφέρονται στο Μνημόνιο. Αυτό, αλήθεια, γιατί κανείς από όσους στην κυβέρνηση ορκίζονται πως δεν θα μειωθεί -κατά τ άλλα- ο κατώτατος μισθός δεν το πρόσεξε ; Μπορεί, πιθανόν, να μη μειωθεί ο κατώτατος μισθός φέτος και, έτσι, να εμφανιστούν τώρα οι σφάχτες του λαού αυτής της χώρας ως ήρωες απέναντι στον... κακό τεχνοκράτη Μέργο. Ωστόσο θα μειωθούν όλοι οι άλλοι στον ιδιωτικό τομέα, για να μειωθεί σύντομα ξανά ο κατώτατος... Γι αυτό το λόγο, ουδείς από τους κυβερνητικούς παράγοντες ασχολήθηκε με τη δεύτερη δήλωση του Μέργου. Και αυτό γιατί στη δεύτερη δήλωση βρίσκεται ο ένας εκ των δύο βασικών λόγων των επερχόμενων μειώσεων στους μισθούς, μαζί και στον κατώτατο. Εξηγούμαστε: Μία οικονομία μπορεί να ανταγωνίζεται τις άλλες στο βαθμό που μειώνει τους εργατικούς μισθούς και ταυτόχρονα αυξάνει την παραγωγικότητα εκείνων που εργάζονται, αν και με χαμηλότερους μισθούς. Για να βελτιωθεί η παραγωγικότητα των εργατών απαιτούνται αυξημένες κρατικές και ιδιωτικές δαπάνες για την ανάπτυξη της τεχνολογίας, αλλά και της σχετικής εκπαίδευσης των εργατών.. Το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος, όμως, δεν μπορεί γι αυτήν να δώσει δεκάρα. Το ίδιο ισχύει και για τους χρεοκοπημένους Έλληνες καπιταλιστές. Οι μόνοι που θα μπορούσαν ίσως να δαπανήσουν χρήματα για την βελτίωση της τεχνολογίας και, έτσι, της παραγωγικότητας των εργατών είναι οι ξένοι επενδυτές, αγοράζοντας σε πρώτη φάση τη ελληνική δημόσια περιουσία. Για να γίνει, όμως, αυτό υπάρχουν δύο εμπόδια, ένα αμεσο-βραχυπρόθεσμο και ένα μακροπρόθεσμο. Δεν αναμένεται να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις πριν το τέλος του 2013 και όταν γίνουν, δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε δαπάνες εκ μέρους των επενδυτών στην ανάπτυξη της τεχνολογίας. Αυτή θα έλθει έτοιμη απ έξω και θα αφορά μόνο τη συγκεκριμένη επιχείρηση. Συνεπώς η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού καπιταλισμού μπορεί να βελτιωθεί ελάχιστα, αλλά μόνο με ένα τρόπο: Την παραπέρα μείωση των μισθών των εργατών. Ο δεύτερος βασικός λόγος μείωσης των εργατικών μισθών έχει να κάνει με το νέο προσανατολισμό που θέλει η Τρόικα να δώσει στον ελληνικό καπιταλισμό. Μέχρι το 2030, θα πρέπει το 55% του ΑΕΠ της χώρας να προέρχεται από την κατανάλωση στο εσωτερικό της χώρας (φαγητό, ένδυσηυπόδηση, διασκέδαση κλπ.) το υπόλοιπο 20% από την κατανάλωση εκτός αυτής (εξαγωγές, τουρισμός). Το 2010, το ποσοστό της ντόπιας κατανάλωσης επί του ελληνικού ΑΕΠ ανήλθε γύρω στο 70 %, ενώ το ποσοστό της ξένης κατανάλωσης ήταν γύρω στο 10%. Μετά τρία χρόνια μνημονιακών μειώσεων στις αποδοχές το ποσοστό της ντόπιας κατανάλωσης επί του ΑΕΠ... αυξήθηκε φτάνοντας κοντά στο 75%! Και αυτό γιατί η ντόπια κατανάλωση μειώθηκε με πιο αργούς ρυθμούς απ ό,τι το ΑΕΠ, μιας και ο λαός προτίμησε να... τρώει -αν και λιγότερο από πριν- παρά να πληρώνει φόρους, τόκους, λογαριασμούς κλπ. Εξού και τα ληξιπρόθεσμα χρέη των πολιτών προς το Κράτος, τις Τράπεζες, τη ΔΕ κλπ. έχουν εκτιναχθεί από 50% και άνω. Αντίθετα, η συνεισφορά των εξαγωγών και του τουρισμού μειώθηκε ως ποσοστό του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια. Ο μόνος τρόπος για να μειωθεί η συνεισφορά της ντόπιας κατανάλωσης στο ΑΕΠ κατά 20-25%, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Τρόικας, είναι, φυσικά, να πέσουν δραματικά οι μισθοί σε όσους εργάζονται σε επιχειρήσεις που καλύπτουν τις καταναλωτικές ανάγκες του ντόπιου πληθυσμού. Σ αυτές εργάζεται πάνω από το 90% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Πόσο πρέπει να μειωθούν αυτοί οι μισθοί αυτών των εργατών για να πέσει τόσο πολύ η κατανάλωση τους; Τουλάχιστον 30%, από εδώ και πέρα. σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σελίδα 3 αλήθεια πίσω από την ομιλία του Μέργου Μήπως θα αυξηθούν οι μισθοί όσων δουλεύουν στις εξαγωγικές επιχειρήσεις ή στον τουρισμό; Αρκεί να δει κανείς τους μισθούς των εργατών στους αντίστοιχους κλάδους στα Βαλκάνια ( ευρώ Ελεύθερος ο Κούρδος αγωνιστής Huseyin Tut! Σ τις 19/2 εκδικάστηκε η υπόθεση του Κούρδου αγωνιστή Hyseyin Tut από το διοικητικό πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Ο αγωνιστής, με μεγάλη και πολύπλευρη δράση στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες της γείτονος, έχει κάνει αίτηση χορήγησης πολιτικού ασύλου στην Ελλάδα, μιας και είναι καταδικασμένος σε ισόβια κάθειρξη στην Τουρκία και κινδυνεύει σε περίπτωση απέλασής του να εξαφανιστεί μέσα στα περιβόητα «λευκά κελιά», όπου ήδη έχει υποστεί πάμπολλα βασανιστήρια και έχει δώσει πολλές φορές μάχη μαζί τους συντρόφους συγκρατούμενούς του με απεργίες πείνας. Παρ όλα αυτά ο Huseyin Tut φυλακίστηκε στην ασφάλεια Κατερίνης από τις 24 Οκτωβρίου, μη έχοντας χαρτιά όταν συνελήφθη. Σήμερα όμως ο γολγοθάς των φυλακών έλαβε τέλος, αφού η απόφαση του πρωτοδικείου ήταν να αφεθεί αμέσως ελεύθερος. Τώρα εκκρεμεί ακόμα η συνέχεια της διαδικασίας χορήγησης πολιτικού ασύλου. Άμεση χορήγηση πολιτικού ασύλου στον αγωνιστή Hyseyin Tut! Κανένας αγωνιστής στα λευκά κελιά! επισήμως) για να καταλάβει πού θα φτάσουν οι μισθοί των εργατών της Ελλάδας ακόμα και στους κλάδους που η τρόικα θέλει να αναπτυχθούν. Εξάλλου η αύξηση του αριθμού των εργατών που ζητούν δουλειά σ αυτούς τους τομείς αρκεί από μόνη της για να ρίξει περαιτέρω τους σημερινούς χαμηλούς μισθούς όσων εργάζονται... Δ.Κ. Πανελλαδικός κύκλος εκδηλώσεων της ΟΕΝ Θα ζήσουμε την επανάσταση - να οργανώσουμε τη νίκη της Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας καλεί τους φίλους της και όλους τους μαχητές νέους του κινήματος να συμμετάσχουν στον πανελλαδικό κύκλο εκδηλώσεων της. ΟΕΝ καλεί την άνεργη, ελαστικά εργαζόμενη, φοιτητική και μαθητική νεολαία να πάρει και αυτή τη ζωή της στα χέρια της, να ανατρέψει την κυβέρνηση της ντόπιας και ξένης τρόικας και να βρεθεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την εργατική εξουσία και τον κομμουνισμό. Στο επίκεντρο της δράσης μας βρίσκεται η πάλη ενάντια στην κρατική καταστολή, το φασισμό, τη μαζική ανεργία και τη μαύρη εργασία, την εμπορευματοποίηση, τη διάλυση της δημόσια παιδείας, υγείας και πρόνοιας. Εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν σε πολλές συνοικίες της Αθήνας (Κέντρο, άφνη, Πετράλωνα, Ίλιον, Ελληνικό, Χαϊδάρι, Μαρούσι κ.ά.), Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλο, Κομοτηνή, Ρέθυμνο και άλλες πόλεις. Μέχρι τώρα έχουν γίνει εκδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη και στο Βόλο με θέμα στο σχέδιο Αθηνά στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, ενώ πολλές άλλες θα ανακοινωθούν πολύ σύντομα. Καλούμε κάθε φίλο της ΟΕΝ να έλθει σε επικοινωνία μαζί μας στο konservokouti@yahoo.com επόμενη εκδήλωση θα γίνει στην Πάτρα, 2 Μαρτίου, 7μμ στην Κατάληψη Παραρτήματος.

3 σελίδα 4 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σελίδα 5 30% ΑΝΕΡΓΙΑ ΕΞΕΓΕΡΣ ΤΩΡΑ! «ΑΙΣΙΩΣ», όπως μας ανακοίνωσε η Eurostat στις αρχές Φλεβάρη, «είμαστε πια πρωταθλητές» στην ανεργία. Ελλάδα, με 26,8% (στατιστικά Δεκεμβρίου) αφήνει πίσω της, δεύτερη και καταϊδρωμένη την Ισπανία, παίρνοντας την πρωτιά ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. Φυσικά, δίπλα στο σχεδόν ανέργων που μας ανακοινώνουν επίσημα, δεν προσμετράνε όσους ημιαπασχολούνται με 2-3 «χαρτζιλίκια» τη βδομάδα, όσους «ωφελούνται» από τα προγράμματα της ελαστικής εργασίας-δουλείας όπως τα «κοινωφελή» 5μηνα, ή όσους, όντες απογοητευμένοι, δε βρίσκουν κανένα λόγο πλέον να είναι εγγεγραμμένοι σε έναν ΟΑΕΔ που δεν τους προσφέρει τίποτα. Για να μη μιλήσουμε δε, για τους εργάτες που παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι, βιώνοντας την ίδια εξαθλίωση με έναν άνεργο, για τους εργάτες που περιμένουν αποφάσεις δικαστηρίων, εγκλωβισμένοι σε πτωχευτικές διαδικασίες κι εγκαταλελειμμένα εργοστάσια Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε, πως σήμερα η εργατική τάξη -εργαζόμενη κι άνεργηαλλά κι όλα τα λαϊκά στρώματα συνολικά, μικροαστοί, αγρότες, φοιτητές, βιώνουν συνθήκες μιας πρωτοφανούς κοινωνικής καταστροφής. Οι δρόμοι καθημερινά γεμίζουν με ανθρώπους-συντρίμμια χωρίς όρους ύπαρξης, με απελπισμένους χρόνιους άνεργους, με άστεγους, με εξαρτημένους, με ψυχικά νοσούντες και καταθλιπτικούς, με αυτόχειρες. Το Μνημόνιο 3 είναι «εδώ», για να ξεθεμελιώσει ότι παρέμεινε «όρθιο» στα τελευταία χρόνια της κρίσης. Με απολύσεις στο Δημόσιο, με τη διάλυση της Υγείας και της Παιδείας, με ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, με κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων και ισοπέδωση μισθών και δικαιωμάτων. Κι επειδή οι καταπιεσμένοι έχουν «συναντηθεί» από καιρό με τα όρια τους, δεν έχουν άλλο τρόπο να εφαρμόσουν τα ανθρωποκτόνα μέτρα τους, παρά μόνο με τον αυταρχισμό και την ωμή βία και καταστολή: επιστρατεύοντας απεργούς όπως στις συγκοινωνίες και στους ναυτεργάτες, προαναγγέλλοντας την επαναφορά της «ανταπεργίας» κι άλλων αντεργατικών μέτρων, σπέρνοντας την τρομολαγνία με «κυνήγια μαγισσών» και βασανίζοντας απροκάλυπτα- νεολαίους συλληφθέντες μέσα στα αστυνομικά κολαστήρια, κινητοποιώντας τις φασιστικές συμμορίες ενάντια στους εργάτες. Αλλά μέχρι πότε; Τα γκλομπς των μπάτσων, οι λεπίδες των παρακρατικών, οι συλλήψεις και οι φυλακές, ούτε θα ταΐσουν τους πεινασμένους, ούτε θα σταθεροποιήσουν την αδύναμη κυβέρνηση τους, ούτε θα γλιτώσουν το κράτος τους. Γι αυτό, τώρα είναι περισσότερο από ποτέ απαραίτητο, να ενοποιήσουμε τους αγώνες και τις αντιστάσεις της τάξης μας, να οργανωθούμε όλο το άνεργο δυναμικό σε ένα μαχητικό και ανατρεπτικό κίνημα ανέργων μαζί με την υπόλοιπη εργατική τάξη μέσα σε ακηδεμόνευτες εργατικές συνελεύσεις. Να πετάξουμε από πάνω μας γραφειοκρατικές λογικές και τη σκουριά των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ (άλλωστε είδαμε πόσο εύκολα η ΓΣΕΕ μετατράπηκε ανοιχτά σε εργοδότη και εταιρεία ενοικίασης εργαζομένων μέσα από τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας). Να οργανώσουμε τη Γενική Απεργία Διαρκείας, τη Γενικευμένη Εξέγερση, για να ανατρέψουμε τα μνημόνια, τη τρικομματική κυβέρνηση αλλά και κάθε κυβέρνηση, τα αφεντικά και το κράτος. Δεν έχουμε να χάσουμε παρά μόνο τις αλυσίδες μας! Άνεργοι/ες από τις γειτονιές της Αθήνας espivblogs.net ΑΥΞΑΝΟΥΝ τους ανασφάλιστους ΕΞΟΝΤΩΝΟΥΝ τους συνταξιούχους Aνατριχιαστικά είναι τα στοιχεία που έφερε στο φως της δημοσιότητας το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) για την εξέλιξη της ανασφάλιστης απασχόλησης τους πρώτους τέσσερις μήνες του Σύμφωνα με αυτά το 35% των εργαζομένων στο μεγαλύτερο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή στο λιανεμπόριο και τον τουρισμό - επισιτισμό δουλεύουν χωρίς ασφάλιση. Ανάγοντας αυτό το ποσοστό στο σύνολο του εργατικού δυναμικού του ιδιωτικού τομέα (δηλαδή συμπεριλαμβάνοντας και τις διάφορες εταιρείες παροχής υπηρεσιών, τις τράπεζες κλπ.) και λαμβάνοντας υπόψη τους δημόσιους υπάλληλους προκύπτει ότι το 20% των εργαζομένων σε όλη την οικονομία δουλεύει ανασφάλιστο, το οποίο αντιστοιχεί σε πάνω από άτομα (παράλληλα οι άνεργοι φτάνουν το 27% του εργατικού δυναμικού). Την ίδια ώρα οι συνταξιούχοι από 1/1/2013 χάνουν πάνω από το 20% των αποδοχών τους μετά την κατάργηση της 13 ης και 14 ης σύνταξης και τις κλιμακωτές μειώσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις. τρόικα και οι Έλληνες εταίροι τους αφήνουν τους νέους χωρίς ασφάλιση και χωρίς δουλειά και τους ηλικιωμένους χωρίς σύνταξη. Οι απώλειες για το ΙΚΑ από την ανασφάλιστη απασχόληση ανέρχονται κάθε χρόνο σε 3 δις ευρώ, όσο ακριβώς δηλαδή ανέρχονται οι φετινές περικοπές σε όλες τις συντάξεις! Σε αυτά τα ποσά δεν συμπεριλαμβάνονται τα βεβαιωμένα χρέη των «εργοδοτών» προς το ΙΚΑ τα οποία ξεπερνούν τα 7 δις ευρώ και είναι υπερδιπλάσια από όσα έχουν κόψει από τους συνταξιούχους την περίοδο (δηλαδή χωρίς να περιλαμβάνονται οι τελευταίες περικοπές) Συνεπώς αν εισπράττονταν όλα τα παραπάνω τα χρήματα, δεν θα «χρειαζόταν» να κοπεί ούτε ευρώ από τις συντάξεις εδώ και τρία χρόνια... Φυσικά δεν υπάρχει καμία βούληση από πλευράς κυβέρνησης για να γίνει κάτι τέτοιο. Αντίθετα το Υπουργείο Εργασίας ετοιμάζεται να συγχωνεύσει έως και το 50% των υπηρεσιών του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας αλλά και του ΙΚΑ προκειμένου να μειώσει το λειτουργικό κόστος του δημοσίου κατά 2 δις ευρώ σύμφωνα με το τρίτο Μνημόνιο. Οι συγχωνεύσεις αυτές θα γίνουν ακόμα και σε επίπεδο περιφερειών, δηλαδή θα συγχωνευτούν πχ τα περιφερειακά παραρτήματα του ΣΕΠΕ της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας (σ.σ. το παράδειγμα είναι τυχαίο, αλλά σαφές των προθέσεων του υπουργείου)! Καταλαβαίνει κανείς, δηλαδή, τι είδους έλεγχοι θα γίνονται εφεξής Σαν μην έφτανε αυτό, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να μειώσει τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές κατά 5% προς το τέλος του 2013, προσδοκώντας ότι έτσι θα «πειστούν» οι εισφοροδιαφεύγοντες να πληρώνουν τις εισφορές τους. Στην πραγματικότητα, το μέτρο αυτό θα μειώσει έμμεσα το εργατικό κόστος στους «συνεπείς» εργοδότες, ενώ οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να μην πληρώνουν. Τα ασφαλιστικά ταμεία, όμως, θα χάσουν έτσι πάνω από 800 εκ. ευρώ ανά έτος, τα οποία θα ωθήσουν σε μειώσεις συντάξεων γύρω στο 2%. Nέο «σφαγείο» για τους συνταξιούχους Ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις έχουν δρομολογηθεί το αργότερο για το 2015 και έπειτα, καθώς έκτοτε αλλάζει και τυπικά ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων. Χοντρικά, οι επικουρικές συντάξεις θα δίνονται αποκλειστικά με βάση τις επικουρικές ασφαλιστικές εισφορές των νυν εργαζομένων, ενώ μειώνεται σταδιακά το ποσοστό αναπλήρωσης του μισθού για τις κύριες συντάξεις κοντά στο 50% (από το 75% που είναι σήμερα). Αυτό σημαίνει πως όλες οι επικουρικές συντάξεις θα πάνε γύρω στα 200 και 250 ευρώ, η βασική σύνταξη η οποία θα δίνεται από το κράτος θα πάει στα 300 ευρώ, ενώ η «αναλογική» σύνταξη, η οποία θα υπολογίζεται με βάση τις ασφαλιστικές εισφορές του καθενός θα είναι στην καλύτερη περίπτωση άλλα τόσα Κ.Δ. ώρα της αλήθειας 500 απολύσεις στο ΙΚΑ Οι καθησυχαστικές δηλώσεις Βρούτση, Μανιτάκη, Σπυρόπουλου και της συνδικαλιστικής μας γραφειοκρατίας, όπως είχαμε επισημάνει, αποδείχτηκαν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων στο ΙΚΑ με τις απολύσεις των 500 εργαζομένων της προκήρυξης 9Κ. Αποτελεί συνειδητή παραπλάνηση και ψέμα ολκής ότι πρόκειται για ένα νομικό θέμα που κρίθηκε στα δικαστήρια. Οι επιτυχόντες για το ΙΚΑ της 8Κ δεν προσλήφθηκαν ποτέ εξαιτίας του παγώματος των προσλήψεων και των περίφημων αναλογιών 1 προς 5 και άτυπα 1 προς 10. Οι επιτυχόντες για την Αγροτική Τράπεζα της 9Κ προσλήφθηκαν με νομοθετική ρύθμιση εξαιτίας της κατάρρευσης των δημοσίων οργανισμών από τις μαζικές συνταξιοδοτήσεις και το κύμα πανικού που δημιούργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Και στις δυο περιπτώσεις, υπεύθυνες παραμένουν οι κυβερνήσεις, οι διορισμένες διοικήσεις και το θέμα παραμένει άκρως πολιτικό που η βάση του είναι η χρεοκοπία του καπιταλισμού και η πλήρης αδυναμία του να λειτουργήσει παρά μόνο για λογαριασμό των τραπεζιτών και των τοκογλύφων. Τα ψίχουλα που έπεφταν κάτω από το τραπέζι για τους εργαζόμενους έχουν μετατραπεί σε ανθρώπους που πέφτουν από τα μπαλκόνια όπως έγινε με την πρόσφατη αυτοκτονία και στο ΙΚΑ Βόλου. Γραφειοκράτες συνδικαλιστές της ΠΟΣΕ-ΙΚΑ, Διοικητές, Μανιτάκηδες, Βρούτσηδες και σια που υποσχέθηκαν ότι θα βρουν λύση, ξέχασαν να ρωτήσουν τους επίτροπους του ΔΝΤ που έχουν εγκατασταθεί στο ΙΚΑ. Όλες οι υποσχέσεις για μετά θάνατο δικαίωση στα δικαστήρια είναι μια απάτη και οι εργαζόμενοι στο ΙΚΑ πρέπει να απαιτήσουν τη πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων, την εκλογή απεργιακών επιτροπών για τη περιφρούρηση του αγώνα, ενότητα με όλους τους κλάδους που μπαίνουν στον αγώνα ενάντια στα μνημόνια και τη τροϊκανή συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΜΑΡ, απορρίπτοντας το επιχειρησιακό σχέδιο του ΙΚΑ που βάζει λουκέτο σε δεκάδες καταστήματα κι εξαφανίζει το ΙΚΑ μέσα σε 2 χρόνια αλλά και πλήρη απόρριψη των μνημονίων κοινωνικής καταστροφής. υπεράσπιση των υπό απόλυση συναδέλφων μας δεν περνά απλά από μια κλαδική 24ωρη απεργία την εποχή της καπιταλιστικής χρεοκοπίας, όπως έχει δείξει ο αγώνας των εργαζομένων στο ΜΕ- ΤΡΟ, στους ναυτεργάτες που τελικά επιστρατεύτηκαν υπό το φόβο μιας γενικευμένης εξέγερσης. Ούτε με την 24ωρη απεργία στις 20/2 των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Οι απεργιακές μορφές που έχουν επιλεχτεί μέχρι σήμερα (24ωρες διάσπαρτες απεργίες, απομονωμένοι κλαδικοί αγώνες κλπ) δείχνουν την απόλυτη συνενοχή των συνδικαλιστικών μας ηγεσιών και προσχώρηση στην υιοθέτηση των Μνημονίων. Μπορεί να εμπιστευτεί κανείς την τύχη του σ αυτούς που αποτέλεσαν τα συνδικαλιστικά στηρίγματα του μνημονίου; Σίγουρα όχι. Μπορεί να εμπιστευτεί κανείς την ΠΟΣΕ-ΙΚΑ ή την ΑΔΕΔΥ όταν έχουν παρακαμφθεί οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων, όταν δεν υπάρχει κανένα σχέδιο παρά μόνο ίσως το «να σώσουμε ό,τι μπορούμε;» Με το καλημέρα, το 2013 έσβησε επιδόματα και δώρα ενώ η εκτεταμένη φοροληστεία συνεχίζεται. Παρά το γεγονός ότι Ομοσπονδιες και ΑΔΕΔΥ μπορούσαν να παραλύσουν τη κυβέρνηση, η γραμμή που αναπτύσσουν είναι της πλήρους προσαρμογής στη γραμμή των μνημονίων αλλά με αγωνιστικές κορώνες. Ας το καταλάβουν όλοι (Κυβέρνηση και συνδικαλιστές) μια και καλή. Είτε με δικαστικές αποφάσεις ταρτούφων δικαστών, είτε χωρίς, για τους εργαζόμενους οι απολύσεις είναι παράνομες! Νόμιμες είναι μόνο οι ανάγκες των εργαζόμενων. Παράνομοι είναι αυτοί που λήστεψαν το λαό για να πληρώσουν τους τοκογλύφους και αποψίλωσαν τους εργαζόμενους από στοιχειώδη δικαιώματα. * Να ακυρωθεί η δικαστική απόφαση. Καμιά απόλυση εργαζόμενου στο ΙΚΑ. * Να προσληφθούν άμεσα και να αποζημιωθούν για την ταλαιπωρία τους οι επιτυχόντες του διαγωνισμού Κ8. * Να καταργηθούν οι περιορισμοί στις προσλήψεις. Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και οι αντιδραστικές «Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου». Αγώνας για διέξοδο από την καταστροφή. * Οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας για να πέσει η κυβέρνηση και να φύγουν όσοι στηρίξανε μνημόνια και τρόικα, για να αναλάβουμε οι εργαζόμενοι τη ζωή μας. 13/2/2013 Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών blogspot.gr/ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΣΕ ΕΡΓΑΤΙΚ ΣΥΝΕΛΕΥΣ! «Επίσκεψη» ένστολων στο Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων Φαίνεται πως οι σημερινοί κυβερνώντες νοσταλγούν το αλήστου μνήμης «κράτος της Δεξιάς». Όταν δηλαδή, για δεκαετίες, κάθε αγωνιζόμενος εργάτης έπρεπε να κοιτάει πίσω από τη πλάτη του για τους φανερούς ή κρυφούς χαφιέδες που φύτευε η Ασφάλεια για να καταγράφουν την κάθε του κίνηση. Έτσι και τώρα, η κυβέρνηση των Σαμαρά-Δένδια, κρίνει πως κάθε διαδικασία του εργατικού κινήματος είναι «θέμα προς διερεύνηση». Για να «διερευνήσουν», λοιπόν, πήγαν και δύο ένστολοι αστυνομικοί, να δουν τι γίνεται στη συνέλευση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων στα γραφεία του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, την Πέμπτη 14/2. Σαν να πήγαιναν επίσκεψη σε φιλικό σπίτι, χτύπησαν την πόρτα και ρώτησαν τους εμβρόντητους συνδικαλιστές αν εκεί γίνεται η συνέλευση! Πάλι καλά που δεν είπαν πως ήρθαν να συζητήσουν για τα προβλήματα του κλάδου τους! Οι εργαζόμενοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα και οι αστυνομικοί αποχώρησαν. Φυσικά, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η αστυ- ΛΕΙΒΑ ΙΑ Συζήτηση ενάντια στα Μνημόνια ιήμερο εκδηλώσεων πραγματοποίησε ο αυτοδιαχειρίζομενος κοινωνικός χώρος Terra Libera στη Λειβαδιά (Πλατεία Ταμπάχνας) την Παρασκευή 8 και Σάββατο 9 Φλεβάρη. πρώτη ημέρα ήταν αφιερωμένη στους εργάτες της ΒΙΟΜΕ της Θεσσαλονίκης. Τη δεύτερη μέρα έγινε συζήτηση για τα Μνημόνια, και στην οποία μίλησαν εργάτες από τα εργοστάσια της περιοχής της Βοιωτίας και συγκεκριμένα της ΛΑΡΚΟ, της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ και της ΚΕΡΑ- ΜΙ Σ ΑΒΕΕ. υτικά της Αθήνας ΙΛΙΟΝ Επίθεση στο Θερσίτη νομία στέλνει «απεσταλμένους» της σε εργατικές διαδικασίες. Για την ακρίβεια, ποτέ δεν σταμάτησε. Αλλά σε περιπτώσεις περασμένων ετών, όπως με Οικοδόμους του ΠΑΜΕ ή σε εργαζόμενους ΟΤΑ, ασφαλίτες αναμειγνύονταν με τον κόσμο για να «κόψουν φάτσες», κι όταν ανακαλύπτονταν από τους εργάτες, οι διοικητές τους προσπαθούσαν έστω να τα «μπαλώσουν» εκ των υστέρων. Τώρα, όχι απλά δεν ένοιωσαν την ανάγκη να κρυφτούν στέλνοντας «μυστικούς», αλλά όταν ρωτήθηκαν τι θέλουν, δήλωσαν ρητά πως ελέγχουν αν τίθενται ζητήματα «τάξης και ασφάλειας»! Ακόμα πιο χαρακτηριστικό, είναι το γεγονός ότι στην παράσταση διαμαρτυρίας που ακολούθησε από τους συνδικαλιστές στο Α.Τ. Ακροπόλεως, ο διοικητής χωρίς καμιά αιδώ παραδέχτηκε πως υπήρχε εντολή από τα κεντρικά της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής για να ελεγχθεί η συνέλευση του Συντονισμού! Φυσικά, όλ αυτά δεν είναι τυχαία, ούτε και πέφτουμε από τα σύννεφα. Δεν είναι άλλη μια από τις συνηθισμένες γκάφες της ΕΛΑΣ. Ο εμφατικά ομολογημένος λόγος της επίσκεψης είχε ως στόχο να δείξει τον ασφυκτικό έλεγχο που θέλει να ασκήσει το κράτος πάνω σε κάθε πτυχή του εργατικού κινήματος. Όπως με τους 4 της Κοζάνης, οι βασανιστές δεν έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο να κρύψουν τις αποδείξεις των εγκλημάτων τους επεξεργαζόμενοι πιο αποτελεσματικά τις φωτογραφίες και τις δημοσίευσαν προς παραδειγματισμό, έτσι και τώρα, η αστυνομία έκανε ανοιχτά την εμφάνισή της για να τρομοκρατήσει τους εργάτες. Το «χαρτί» του φόβου, η επίπλαστη εικόνα του πανταχού παρόντος κράτους που όλα τα ελέγχει κι όλα τα καταστέλλει, είναι κεντρικό στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής γι αυτή την περίοδο. Αλλά τελικά ποιος είναι πιο φοβισμένος; Εμείς ή αυτοί; Αν είχαν καταφέρει όντως να επιβάλλουν την «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» πειθαρχώντας αποτελεσματικά το λαό, όπως επιχειρούν εδώ και καιρό με τρομολαγνεία, καταστολή, βασανιστήρια κι επιστρατεύσεις απεργών, τότε οι αγώνες κι οι αντιστάσεις της εργατικής τάξης θα είχαν καμφτεί. Όμως οι αγώνες ξαπηδούν από κάθε γωνιά της χώρας, στην πόλη και στην ύπαιθρο. Και σύντομα θα γίνουν χείμαρρος που θα σαρώσει την κυβέρνηση των μνημονίων, και της αστυνομοκρατίας. Οι «χωροφυλακίστικες» μέθοδοι δεν θα φοβίσουν το κίνημα. Εμπρός σύντροφοι, να νικήσουμε τους γραφειοκράτες μέσα στο εργατικό κίνημα, να λύσουμε το πρόβλημα της επαναστατικής ηγεσίας του προλεταριάτου, να οργανώσουμε Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας για να σαρώσουμε την ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά με τα μνημονιακά της υποστυλώματα. Κ. Αποστολόπουλος Εμπρηστικός μηχανισμός εξερράγη τα χαράματα της Πέμπτης 7 Φλεβάρη στο αναρχικό χώρο ραδιουργίας και ανατροπής Θερσίτης στη συνοικία του Αγ. Φανουρίου στο Ίλιον. Προφανώς η συγκεκριμένη επίθεση εντάσσεται στο λυσσασμένο αγώνα κράτους και φασιστικού παρακράτους ενάντια στους κοινωνικούς χώρους αντίστασης αρχής γενομένης από την ανακατάληψη της Βίλας Αμαλίας. Τα μέλη του Θερσίτη κάλεσαν συγκέντρωση αλληλεγγύης το απόγευμα της ίδιας μέρας. ΕΛΕΥΣΙΝΑ Εκδήλωση ενάντια στο φασισμό Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που οργάνωσε το πολιτικό και πολιστικό Στεκει στην Ελευσίνα με ομιλητές τους σ. Κατερίνα Μάτσα και Σάββα Μιχαήλ, την Παρασκευή 8 Φλεβάρη. Στην εκδήλωση προβλήθηκε το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ οι γιατροί του γ Ράιχ.

4 σελίδα 6 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σελίδα 7 ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΝΕΟΝΑΖΙ ΜΑΖΙ! ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚ H BIO.ME ΑΝΟΙΞΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΣ Τα ξημερώματα του Σαββάτου 9 Φλεβάρη, 6 φασίστες, από αυτούς ένας εν ενεργεία αστυνομικός και ένα υποκείμενο που αυτοδιαφημίζεται ότι είναι μαχαιροβγάλτης, έστησαν ενέδρα σε μια παρέα από 3 αντιφασίστες φοιτητές στον Πύργο λείας. Ο νεοναζιστικός αυτός συφερτός, αποθρασυμένος από την σχέση του με την αστυνομία του Πύργου και την κάλυψη που του παρέχει, επιτέθηκε με λύσσα σε τρία νεαρά παιδιά, φοιτητές του Πύργου, με στόχο να σπείρει τον φόβο στην αντιφασιστική ομάδα που έδρασε αποκαλυπτικά για την δράση και την ιδεολογία της νεοταξίτικης Εθνικής Δράσης λείας. Λογάριασαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Αντί να φοβίσουν τους νεαρούς αντιφασίστες φοιτητές, αντιμετωπίστηκαν στα ίσα ενώ κυνηγήθηκαν από τους πολίτες που βγήκαν από τα γύρω μαγαζιά και εξαφανίστηκαν στο σκοτάδι με την ουρά στα σκέλια. Όταν όμως οι φοιτητές πήγαν στο Αστυνομικό Τμήμα Πύργου να καταθέσουν μήνυση ώστε να ασκηθεί δίωξη στην συμμορία που τους κακοποίησε, βρέθηκαν απέναντι σε μια δημόσια αρχή που έμοιαζε με παράρτημα των ναζιστικών αποβρασμάτων. Στην αρχήν προσπάθησαν τα όργανα του Αστυνομικού Τμήματος Πύργου να τους διώξουν λέγοντάς τους πως το αυτόφωρο ισχύει μόνο για 5 ώρες (ενώ είναι γνωστό πως ισχύει για 48). Αφού αυτό δεν έπιασε, τους είπαν πως δήθεν η μήνυση τους έχει ελλείψεις, πως πρέπει να πάνε να μαζέψουν οι φοιτητές επιπλέον στοιχεία (!) ενώ προφασίζονταν πως τα πρόσωπα που αναφέρονταν στην μήνυση, μεταξύ των οποίων και του αστυνομικού, τους ήταν παντελώς άγνωστα (στην μηνυτήρια αναφορά υπήρχε μέχρι και το τηλέφωνο ενός από τους τραμπούκους). Όταν ούτε αυτά δεν αποθάρρυναν τους φοιτητές, προσπάθησαν να τους κάνουν να παραιτηθούν με «πατρικές» νουθεσίες: «δεν βγαίνει τίποτε με τις μηνύσεις», «αυτοί οι τύποι είναι πολύ επικίνδυνοι (αυτοί που υποτίθεται πως ήταν άγνωστοι στην αστυνομία) και θα σας βρουν οι γονείς σας μέσα στα αίματα μια μέρα, για αυτό να τα παρατήσετε» και άλλες τέτοιες συμβουλές. μήνυση όμως κατατέθηκε αγνοώντας τους εκφοβισμούς των αστυνομικών - προστατών των νεοναζιστών της Εθνικής Δράσης λείας. Πανικόβλητοι από την πορεία που πήραν τα πράγματα με την μήνυση και σε σύμπνοια με την στάση των αστυνομικών προστατών τους οι καταζητούμενοι τραμπούκοι στριμωγμένοι από την αποφασιστικότητα των αντιφασιστικών, απειλούσαν τους φοιτητές ώστε να αποσύρουν την μήνυση. Και αυτό όμως έπεσε στο κενό. Όταν έληξε μέσα στην απόλυτη απραξία το αυτόφωρο μετά από 48 ώρες, ο θλιβερός Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Πύργου τους κάλεσε την Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου, σε μια τελευταία προσπάθεια να τους καλοπιάσει πια ώστε να μη δοθεί δημόσια διάσταση στο γεγονός και εκτεθεί. Δεν έπεισε όμως κανένα για την αδράνεια του να συλλάβει και να παραπέμψει τους καταζητούμενους τραμπούκους. αμεσοδημοκρατική συλλογικότητα «Αντάρα» που πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει στις προηγούμενες αντιφασιστικές δράσεις στον Πύργο, απεύθυνε κάλεσμα σε όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις της αριστεράς στον Πύργο για μια μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου. Αυτό το συλλαλητήριο θα είναι η πρώτη απάντηση στα φασιστικά πογκρόμ στον Πύργο και την αστυνομία προστάτη τους. Το σύνθημα «Μπάτσοι και Νεοναζί όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί» θα αντηχήσει στους δρόμους και τις πλατείες του Πύργου. Όχι μόνο δεν φόβισαν τον λαό και δεν περιθωριοποίησαν τους αγωνιστές αλλά αντίθετα διαπίστωσαν πόσο αποφασισμένη είναι η νεολαία. απραξία των αστυνομικών - προστατών των Ναζί και η προστασία που παρέχουν στα εγκλήματα και τους εγκληματίες αντί να επισφραγίσει τον τρόμο και την σιωπή που θέλανε να ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚ ΔΙΑΔΛΩΣ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ Την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου με κάλεσμα της αυτοοργανωμένης συλλογικότητας «Αντάρα», του ΕΕΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έγινε αντιφασιστική διαδήλωση στον Πύργο. Σπουδαστές, εργαζόμενοι, αντιφασίστες από τον Πύργο και αλληλέγγυων από την Πάτρα φώναξαν συνθήματα περνώντας από πολλές γειτονιές της πόλης. Το σύνθημα «Μπάτσοι tv φασίστες της Ε. Δ.. όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί» αντήχησε δυνατά και καθαρά στους δρόμους και τις γειτονιές του Πύργου καταγγέλλοντας την συνεργασία και την συγκάλυψη από το Αστυνομικό Τμήμα Πύργου των φασιστών. διακριτική παρουσία της αστυνομίας και η εξαφάνιση των νεοναζί της Ε. Δ.. (Εθνική Δράση λείας) έδειχνε όχι μόνο την αποτελεσματικότητα της αντιφασιστικής κινητοποίησης αλλά και την προσπάθεια των συνεταίρων, φασιστών και κρατικής καταστολής, να αποφύγουν τις προκλήσεις και να κρατήσουν το ζήτημα χαμηλά, ώστε αν είναι δυνατό να ξεχαστεί. Κάνουν λάθος όμως. Όσο ο δημοκρατικός λαός της λείας θα βλέπει ελεύθερο τον ναζιστή αστυνομικό και τον μαχαιροβγάλτη τραμπούκο, οι γροθιές θα σφίγγονται και το σύνθημα της διαδήλωσης: «Μπάτσοι tv φασίστες της Ε. Δ.. όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί» θα αντηχεί στις καρδιές 24 ώρες το 24ωρο και θα ατσαλώνει αντιφασίστες αγωνιστές. επιβάλλουν τα πρωτοπαλίκαρα της Εθνικής Δράσης λείας πυροδότησαν την οργή και την αγανάκτηση πανελλαδικά. Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα καλεί τους αντιφασίστες στην διαδήλωση της Παρασκευής 15 Φλεβάρη στον Πύργο. Καλεί κάθε εργαζόμενο, κάθε μετανάστη ταξικό αδελφό μας να σταθούν στο πλευρό των αντιφασιστών. Καταγγέλλει τον Αστυνομικό Διοικητή και τα όργανα του Αστυνομικού Τμήματος Πύργου για σκόπιμη αδράνεια και συγκάλυψη των ναζί τραμπούκων και απαιτεί την άμεση απόλυση κάθε εμπλεκόμενου στην συγκάλυψη. Καλεί την Αριστερά σε Ενιαομετωπική δράση για την συντριβή των Φασιστών και την προστασία του λαού από την Αβραμίδης Κώστας τρομοκρατία τους. Καμιά συνύπαρξη με τους νεοταξίτες της Εθνικής Δράσης λείας. όποια μάσκα και να φοράνε. Δηλώνει στα αποβράσματα της Εθνικής Δράσης λείας πως ο λαός και η νεολαία είναι σκληροί και αποφασισμένοι και δεν θα τους χαριστούν. Ας μην αισθάνονται ασφαλείς κρυμμένοι μέσα στους κατασταλτικούς μηχανισμούς της κυβέρνησης των δωσίλογων που βύθισε τον λαό στην απελπισία. Το τέλος της κυβέρνησης προστάτη τους, που έσπειρε την ανεργία την φτώχεια την εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό των εργαζόμενων των αγροτών και της νεολαίας δεν είναι μακριά και θα συμπαρασύρει και τα νεοταξίτικα μορφώματα. 12/2/2013 Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα μεγάλη μέρα έφτασε! Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής μετά από έναν μεγάλο και μακροχρόνιο αγώνα που ξεκίνησε τον Μάιο του 2011 έκαναν το μεγάλο βήμα και πήραν την παραγωγή αλλά και τις ζωές τους στα χέρια τους. Tην Τρίτη 12/2 στις 13:00 το μεσημέρι ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ. σε συνέντευξη που πραγματοποιήθηκε στην είσοδο του εργοστασίου, ανακοίνωσε στους εκπροσώπους του τύπου την απόφαση των εργαζομένων να λειτουργήσουν μόνοι τους το εγκαταλελειμμένο από την εργοδοσία εργοστάσιο, αρνούμενοι να συμβιβαστούν με την λογική της ανεργίας και της ηττοπάθειας. Στη συνέχεια οι εργαζόμενοι αλλά και περίπου 150 αλληλέγγυοι (που συγκεντρώθηκαν στην Καμάρα με αυτοκινητοπομπή ως το ΙΚΕΑ και από εκεί συνέχισαν πεζοί με πορεία ως το εργοστάσιο) εισήλθαν στους χώρους του εργοστασίου και έβαλαν μπροστά τις μηχανές εγκαινιάζοντας, μέσα σε πανηγυρικό κλίμα, το πρώτο εγχείρημα εργατικής αυτοδιαχείρισης στην Ελλάδα ως απάντηση στην καπιταλιστική χρεοκοπία. Δεν πρόλαβαν να μπούνε στο εργοστάσιο οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής προκειμένου να το λειτουργήσουνε κάτω από εργατικό έλεγχο και πέσανε να τους φάνε. Την Τρίτη 12 Φλεβάρη, οι εργαζόμενοι πιστοί στο ραντεβού τους με ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, ανοίξανε την πύλη του εγκαταλειμμένου από τους πρώην ιδιοκτήτες του εργοστασίου με την συμπαράσταση πλήθους αλληλέγγυων. Μετά από πολλούς μήνες συζητήσεων εκδηλώσεων και διαδηλώσεων αλληλεγγύης έφτασε η ώρα να φανεί κατά πόσον οι εργαζόμενοι θα μπορούσανε να κάνουνε πραγματικότητα αυτό που τάζανε, στους εαυτούς τους, τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους και στους φίλους τους. αλλά επιτυχίας. Και καμαρώναμε κι εμείς μαζί! Άλλο ένα γεγονός που δεν μας εξέπληξε ήτανε το ότι από την πρώτη κιόλας μέρα έπεσαν τα κοράκια να τους φάνε. Από τη μια δεξιοί αστικοδημοσιογραφίσκοι με μεγάλα ονόματα και ακόμη μεγαλύτερα νύχια ασχολήθηκαν ξαφνικά ( gr/4dcgi/_w_articles_kathpolit ics_1_15/02/2013_483238), από την άλλη δογματικοί αριστεροί που καλούσανε απεγνωσμένα σε σύμπραξη με το κόμμα τους ως μόνη λύση στα προβλήματα των εργαζομένων ( wwwengine/story.do?id= ) αφήστε και τους διανοούμενους των λαϊκών μετώπων (βλέπε συμμαχίες με αυτούς που μας κατάντησαν να βλέπουμε τα παιδιά μας να παρακαλάνε με δάκρυα για ένα τοστ με γάλα) και άλλες σαχλαμάρες για περιεκτικές δημοκρατίες και κουραφέξαλα. Ζητάνε θεωρίες και ξερό ψωμί στην κυριολεξία. ( periektikidimokratia.org/ anakoinoseis/ / biome-amesodimokratiaaftodiaxeirisi-metopo-pd). Να υπενθυμίσουμε ότι είχε προηγηθεί ένα θερμό κινηματικό διήμερο το οποίο έθεσε το άνοιγμα της ΒΙΟ.ΜΕ. στο επίκεντρο της ζωής ολόκληρης της πόλης και ανέδειξε τον αγώνα των εργαζομένων σε έναν από τους σημαντικότερους εργατικούς αγώνες εδώ και δεκαετίες. αρχή έγινε την Κυριακή 10/2 στις 18:00 με την μεγάλη πανελλαδική συνέλευση αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκε στον κινηματογράφο «Αλέξανδρος» η οποία απέδειξε πως η ΒΙΟ.ΜΕ. δεν είναι μόνο ένα τοπικό γεγονός, αλλά ένα παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουν τα δεκάδες εργοστάσια σε ολόκληρη την χώρα που κλείνουν ή αφήνουν τους εργαζόμενους απλήρωτους. συνέχεια δόθηκε την Δευτέρα 11/2 με την πορεία που ξεκίνησε από την Καμάρα η οποία αφού διέσχισε τους κεντρικούς δρόμους της πόλης κατευθύνθηκε στο Ιβανώφειο στάδιο όπου και πραγματοποιήθηκε η μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης με την συμμετοχή των Θ.Παπακωνσταντίνου, Γ.Χαρούλη και των Χαΐνηδων. Στο κάλεσμα του Σωματείου και της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης ανταποκρίθηκαν χιλιάδες Θεσσαλονικείς οι οποίοι ανάμεσα στα τραγούδια βροντοφώναζαν το σύνθημα «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Ποιος εργαζόμενος βρε φοβισμένε Μανδραβέλη θα πάρει στα σοβαρά ένα άρθρο σε μια αστική φυλλάδα που αναφέρει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. μπορούνε να τα καταφέρουνε μόνο με τους επιχειρηματίες ; Ποιους εννοείς; Αυτούς που τους έφεραν στο σημείο που προαναφέραμε; Νομίζεις ότι θα φοβηθούνε αν τους πεις ότι οι αριστεροί ινστρούχτορες πιέζουνε για απεργία και δεν κοιτάζουνε να δημιουργήσουνε ανάπτυξη; Το ΚΚΕ, μέσω ενός άρθρου στον Ριζοσπάστη, σταλμένο από το Συνδικάτο Χημικής Βιομηχανίας Βόρειας Ελλάδας αλλά προφανώς υποδεικνυόμενο από το κόμμα λέει πως οι εργαζόμενοι θα αρχίσουνε να συμπεριφέρονται ως εργοδότες. απάντηση ήρθε κιόλας με την συμμετοχή τους στην απεργία της 20 Φλεβάρη. Βρε δεν ντρέπονται λίγο ; Είναι τουλάχιστον εμετικό να αντιπαραβάλλεις τα λαϊκά μέτωπα με τις εργατικές διεκδικήσεις και την ρήξη με την αστική εξουσία που καταστρέφει εκατομμύρια οικογένειες στην χώρα αλλά και όλον τον υπόλοιπο κόσμο λόγω της οξύτατης καπιταλιστικής κρίσης. Αλλά τι να πει κανείς, είχε φανεί εξαρχής η στάση τους. Και σαν να μην μας έφταναν οι τρομοκρατημένοι δεξιοί για το εγχείρημα των εργαζομένων και ο φόβος τους για το άναμμα της πυρκαγιάς που θα κατακάψει το σύστημα της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, ενώ χορτάσαμε από λόγια αριστερών που βλέπουνε την πάλη να περνά μόνο μέσα από το δικό τους μαγαζί και οτιδήποτε διαφορετικό ως λάθος, μας ήρθε και ο Φωτόπουλος της περιεκτικής δημοκρατίας. Βρε καλώς τον. Που ήσουνα Το Ε.Ε.Κ. βρέθηκε εξαρχής στο πλευρό των εργαζομένων της ΒΙΟ. ΜΕ. που αγωνίζονταν να περάσει η βιομηχανική μονάδα στα χέρια τους, κάτω από το δικό τους έλεγχο και διοίκηση με κεντρικό σύνθημα τόσο καιρό, που κάποιοι λιώνανε σόλες και παρατούσανε τα παιδιά τους για να αγωνιστούνε Mr περιεκτική δημοκρατία; Μπορείς να πεις στους εργάτες, αν προλαβαίνεις από τα καθήκοντά σου να χτίζεις συμμαχίες με αστούς, πόσες μέρες θα θρέψει την οικογένεια ενός εργάτη το ζουμί που θα βγάλουμε αν βράσουμε το άρθρο σου; Καμία σε πληροφορώ. Πρώτον γιατί ενώ την λέει συνεχώς στους εργαζομένους και όσους συμμαχούνε υπέρ τους δεν δίνει καμία πρακτική πρόταση για το που θα βρίσκανε δουλειά αυτοί οι άνθρωποι αν δεν κάνανε αυτό που «Τα εργοστάσια στους εργάτες», ως απάντηση στη μαζική ανεργία και ανέχεια. Ο αγώνας και το εγχείρημα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ πρέπει να γίνει ένα αποφασιστικό βήμα στην συνολική πάλη του εργατικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στην κοινωνική καταστροφή που αντιμετωπίζουμε με ένα επαναστατικό, σοσιαλιστικό πρόγραμμα διεξόδου από τη καπιταλιστική κρίση ώστε τα εργοστάσια, ο παραγόμενους πλούτος, ολόκληρη η εξουσία να περάσουν από τα νύχια των διεθνών τοκογλύφων και της κεφαλαιοκρατίας στα χέρια των εργατών. ΒΙΟ.ΜΕ. ήταν μόνο η αρχή! Όλοι στο πλευρό των εργατών της ΒΙΟΜΧΑΝΙΚΣ ΜΕΤΑΛ- ΛΕΥΤΙΚΣ! Ε.Ε.Κ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΣ 12/02/2013 ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΣ ΒΙΟ.ΜΕ. Να πάρουνε την ζωή τους στα χέρια τους! Και δεν εκπλαγήκαμε καθόλου όταν με περίσσιο θάρρος και αποφασιστικότητα ανοίξανε την πόρτα και με αγωνιστική διάθεση φωτογραφίζονταν σαν να εγκαινιάζανε την επιχείρησή τους. Γιατί ουσιαστικά αυτό κάνανε. Μόνο που αντί για γραβάτες, κοστούμια και λιμοκοντόρους έβλεπες ανθρώπους με κουρασμένα αλλά περήφανα πρόσωπα, ντυμένους με τα εργατικά τους ρούχα, να καμαρώνουνε με χαμόγελο όχι υποκρισίας κάνανε. Αφήστε λοιπόν τις συμβουλές περί ανάπτυξης και κοιτάξτε να δείτε πως θα βοηθήσετε με πρακτικούς όρους. Αν και για τα πρακτικά προτιμάτε τελικά άλλους. Αυτούς που βρίζετε συνεχώς: Τους τολμηρούς εργάτες και τους επαναστάτες! Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟμηχανικής ΜΕταλλευτικής διάλεξαν. Επέλεξαν να μην τους λένε ΒΙΟμηχανικούς Μετανοημένους Εργάτες! Διάλεξαν τον δρόμο του αγώνα, τον δρόμο της ταξικής πάλης, του ενιαίου μετώπου και της ρήξης με τα αφεντικά που κάποιοι ευαγγελίζονται. Κι αυτό δεν είναι απόφαση που πάρθηκε από κάποιο κόμμα ή οργάνωση, όπως θα θέλανε κάποιοι αλλά από την συνέλευσή τους στο σωματείο τους. Έτσι δηλαδή όπως πρέπει να είναι! ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑ- ΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ, ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕ- ΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ! Σπινάκας μέλος της Πρωτοβουλίας για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών 19 Φλεβάρη 2013

5 σελίδα 8 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σελίδα 9 ΓΕΝΙΚ ΑΠΕΡΓΙΑ 20/2/13 Με μια μαζική πορεία επισφραγίστηκε η ημέρα της γενικής απεργίας, την Τετάρτη 20 Φλεβάρη. Μετά από την 48ωρη στις 6-7 Νοέμβρη, ήταν η πρώτη γενική απεργία που προκήρυξαν οι γραφειοκράτες των ΓΣΕΕ/Α Ε Υ, με μεγάλη καθυστέρηση, κι ενώ έχουν μεσολαβήσει σημαντικοί αγώνες και προκλήσεις για την εργατική τάξη, με τις επιστρατεύσεις στις συγκοινωνίες και στους ναυτεργάτες. Συνολικά, στην απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας πορεύτηκαν σύμφωνα με την αστυνομία, και σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ. εκάδες χιλιάδες επίσης διαδήλωσαν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Το μεγαλύτερο τμήμα της διαδήλωσης ήταν αυτό που συγκεντρώθηκε στο Μουσείο με πάνω από διαδηλωτές, κι απαρτιζόταν από σωματεία, συλλογικότητες ανέργων, σχήματα εργαζομένων, συνελεύσεις γειτονιάς, δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του αντιεξουσιαστικού χώρου. Εκεί παρενέβη το ΕΕΚ, αλλά και η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, με ανεξάρτητα μπλοκ και προτάσσοντας το σύνθημα της Γενικής Πολιτικής Απεργίας ιαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης. Μικρότερο ήταν το μπλοκ του ΠΑΜΕ, που ξεκίνησε από την Ομόνοια και ολοκλήρωσε την πορεία του αρκετά νωρίς, με την ΕΛ.ΑΣ. να ανακοινώνει πως ανήλθε στους διαδηλωτές. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι μόλις το ΠΑΜΕ πέρασε το δρόμο μπροστά στο ξενοδοχείο Βρετάνια η αστυνομία με ισχυρές δυνάμεις παρενέβη υποχρεώνοντας την υπόλοιπη πορεία να περάσει από την Όθωνος, στο άλλο άκρο της πλατείας Συντάγματος. Παντελώς άμαζη ( άτομα) ήταν η συγκέντρωση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, που γι άλλη μια φορά εισέπραξαν την απαξίωση της εργατικής τάξης που τους γύρισε την πλάτη. κυβέρνηση του Σαμαρά με ηρακλειδείς τους Βενιζέλο και Κουβέλη, κινητοποίησε τεράστιες δυνάμεις του κράτους για να περιφρουρήσουν την «τάξη και ασφάλεια». Αμέτρητοι ασφαλίτες, ΜΑΤατζήδες κι άλλα τμήματα της ΕΛ.ΑΣ. είχαν Ο μόνος δρόμος ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΡΟΜΟ γεμίσει από νωρίς το κέντρο της Αθήνας, με ιδιαίτερη έμφαση να δίνεται μπροστά στην «Μεγάλη Βρετάνια», με ένα «ωκεανό» αμέτρητων ΜΑΤατζήδων να γεμίζει το «κάδρο». Συγχρόνως έκλεισε όλους τους κεντρικούς σταθμούς του Μετρό για να εμποδίσει την πρόσβαση στη διαδήλωση. Αυτή η κατάσταση «συναγερμού» στην οποία τίθεται η αστυνομία, είναι στοιχείο που εντάσσεται στην απόπειρα τρομοκράτησης του λαού με την εικόνα ενός κράτους - τρομοκράτη. Ταυτόχρονα όμως δείχνει, αν μη τι άλλο, και τον φόβο της κυβέρνησης μπροστά στην δύναμη της εργατικής τάξης, ακόμα κι όταν αυτή εμφανίζεται μέσα στις 24ωρες τουφεκιές της γραφειοκρατίας. Παρ όλη την «πολεμική» κινητοποίηση, η πορεία ήταν σε γενικές γραμμές «ειρηνική», με λίγες συγκρούσεις να καταγράφονται σε γύρω δρόμους. εν θα επιχειρήσουμε να πείσουμε πως ήταν η πιο μαζική απεργιακή πορεία των τελευταίων ετών, παρότι μεγάλα πλήθη εργαζομένων επιμένουν στο δρόμο του αγώνα. Ούτε και τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία ήταν ιδιαίτερα υψηλά, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξαν σημαντικά. Αλλά κάποια βασικά στοιχεία θα πρέπει να αναδειχτούν. Σε μια περίοδο που η οργή ξεχειλίζει, ακόμα και μια μέτρια απεργία δεν δείχνει την παθητικότητα ή το αίσθημα ήττας της εργατικής τάξης, αλλά το αντίθετο. είχνει την χρεοκοπία των μέσων και στόχων πάλης που προτείνουν οι γραφειοκράτες, τα οποία γίνεται πλέον ξεκάθαρο πως είναι πολύ «λίγα» και «μικρά» για να μπορέσουν να κεντρίσουν την εργατική τάξη βάζοντάς την σε τροχιά σύγκρουσης. Έχει ξαναγραφτεί ουκ ολίγες φορές, πως με περίπου 30 γενικές απεργίες να έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια (στοιχείο από μόνο του εξαιρετικά σημαντικό για την ακούραστη δραστηριότητα της εργατικής τάξης της χώρας), οι εργαζόμενοι θεωρούν μάταιο να χάσουν το μεροκάματο για μια 24ωρη τουφεκιά του Παναγόπουλου, την ίδια στιγμή που το μέσο της Γενικής Απεργίας ιαρκείας, με στόχο την οριστική ρήξη με την κυβέρνηση, κερδίζει την υποστήριξη ολοένα μεγαλύτερων τμημάτων εργατών. Ακόμα όμως και σε αυτές τις πασιφανέστατα αναποτελεσματικές 24ωρες Γενικές Απεργίες που διοργανώνουν οι γραφειοκράτες, έχει γίνει πλέον ξεκάθαρο πως σταθεροποιείται ένα σημαντικό αγωνιστικό δυναμικό, που καθόλου ευκαιριακά, κινητοποιείται ενάντια στη φτώχεια που μας καταδικάζουν, ανεβάζοντας τον αριθμό των διαδηλωτών σε δεκάδες χιλιάδες, σε απεργίες που πριν λίγα χρόνια δεν θα αριθμούσαν παρά ελάχιστους. Και αυτό, αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία τώρα, που η κυβέρνηση επιχειρεί να φοβίσει το λαό, κλείνοντάς τον στο σπίτι και στη σιωπή. πολυπόθητη, για την κυβέρνηση, κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, αποδεικνύεται έτσι πλαστή. εν θα περάσει! Σε αυτό συνηγορεί άλλωστε, το γεγονός του κουρελιάσματος της επιστράτευσης από τους ναυτεργάτες. Όντες επιστρατευμένοι, οι ναυτεργάτες αγνόησαν την «άνομη» νομιμότητα και τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και κήρυξαν 24ωρη απεργία μαζί με τους υπόλοιπους εργάτες. Στοιχείο, που δείχνει πως η εργατική τάξη δεν έχει «τσιμπήσει» στο παιχνίδι τρομοκράτησης και πειθάρχησής της και γράφει στα «παλιά της παπούτσια» ακόμα και τα πιο ακραία μέσα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση. Τον δρόμο ανυπακοής των ναυτεργατών, όμως, δεν ακολούθησαν κι οι επιστρατευμένοι του ΜΕΤΡΟ ή του λεκτρικού με ευθύνη της ηγεσίας των Σωματείων τους, παρά την πίεση από στοιχεία της βάσης. Γεγονός είναι, ότι η Γενική Απεργία απέδειξε, όχι απλά την ανάγκη αλλά και το έδαφος για να αναπτυχθεί η πάλη για Γενική Πολιτική Απεργία ιαρκείας, για να ανατρέψουμε τα Μνημόνια μαζί με την άθλια τρικομματική κυβέρνηση των τροϊκανών, στο δρόμο για την εργατική εξουσία. Κ. Αποστολόπουλος Γενική Απεργία στην Θεσσαλονίκη Με τέσσερις αρκετά μαζικές συγκεντρώσεις οργανώθηκε στην Θεσσαλονίκη η Γενική Απεργία. Βιομηχανική Μεταλλευτική και η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης καλούσαν στην Καμάρα στις 10 το πρωί για την διοργάνωση ανεξάρτητης ταξικής συγκέντρωσης και ανεξάρτητης ταξικής πορείας. Στον ίδιο χώρο καλούσε και η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων ως προσυγκέντρωση για την συγκέντρωση των ΓΣΕΕ/ΕΚΘ. πορεία από την Καμάρα ξεκίνησε κατά τις 11, έχουσα κεφαλή το μπλοκ του σωματείου της ΒιοΜε, το οποίο ακολουθούσαν τα μπλοκ της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης, της ΑΚ, της κατάληψης Libertatia, της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων, του ΝΑΡ, των Φοιτητικών Συλλόγων, της ΕΣΕ και των μ-λ. Το ΕΕΚ συμμετείχε στο μπλοκ της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης, παρεμβαίνοντας καθ όλη την διάρκεια της πορείας με την δική του προκήρυξη. πορεία κατευθύνθηκε προς την Αγίας Σοφίας, όπου εισήλθε η ΒιοΜε μαζί με τις δυνάμεις που στήριξαν την απόφαση της ΒιοΜε για ανεξάρτητη ταξική πορεία, σύνολο μερικές εκατοντάδες. Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων και τα μπλοκ που την ακολουθούσαν με την πλειοψηφία του κόσμου της Καμάρας συνέχισαν την πορεία τους προς την συγκέντρωση του ΕΚΘ. Κατεβαίνοντας η ανεξάρτητη ταξική πορεία την Αγίας Σοφίας συνάντησε την συγκέντρωση σπουδαστών των ΤΕΙ, οι οποίοι εκείνη την ώρα ξεκινούσαν την πορεία τους. πορεία συνέχισε την διαδρομή της με δυνατό παλμό μέσω των οδών Τσιμισκή, Βενιζέλου, Εγνατίας και πλατείας Αντιγονιδών, για να καταλήξει στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, όπου παρέμεινε μέχρι και την προσέλευση της πορείας του εργατικού κέντρου. Μετά την λήξη της πορείας πραγματοποιήθηκε συνέλευση στο ΕΚΘ για να οργανωθεί η διάδοση και εξάπλωση του αγώνα της ΒιοΜε σε όλα τα εργοστάσια που κλείνουν, μειώνουν μισθούς ή απολύουν. M. Αγανάκτηση και καταστολή στο ράκλειο απεργιακή διαδήλωση στο ράκλειο την Τετάρτη 20 Φλεβάρη κατέβασε στους δρόμους περί τους 3000 εργαζόμενους και αγρότες. διαδήλωση που ξεκίνησε από το Εργατικό Κέντρο ρακλείου, με τα σωματεία, ένα σχετικά μεγάλο μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ και ένα μικρότερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατευθύνθηκε προς την Περιφέρεια Κρήτης και έσπασε στη μέση καθώς οι επικεφαλής της αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν την παραδοσιακή διαδρομή αλλά μια πολύ μικρότερη. Τα μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των αναρχικών που ακολουθούσαν, συνέχισαν την παραδοσιακή διαδρομή. Το ΠΑΜΕ που οργάνωσε ξεχωριστή διαδήλωση με περίπου 500 άτομα τέλειωσε πολύ γρηγορότερα τη δική του πορεία. ύο γεγονότα όμως ήρθαν στο τέλος να δείξουν την πραγματική ένταση που υπάρχει μέσα στην εργατική τάξη. Το πρώτο ήταν ο ερχομός των κατοίκων από Ιεράπετρα, Άγιο Νικόλαο και Σητεία που οργάνωσαν δεύτερη μαχητική πορεία και κατέλαβαν την Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης ( ΥΠΕ) που εφαρμόζει την διάλυση των νοσοκομείων και των ΤΕΙ της περιοχής. «Χωρίς ΤΕΙ -χωρίς νοσοκομεία, οι πόλεις μας θα μοιάζουν σωστά νεκροταφεία» φώναζαν. Οι κάτοικοι μαζί με έναν μόνο δημοτικό σύμβουλο και εξαφανισμένους τους δημάρχους τους, μπήκαν μέσα για να ακούσουν από τους «αρμόδιους» ότι δεν υπάρχει περιθώριο διατήρησης των νοσοκομείων και των σχολών. κατάληψη της ΥΠΕ συνεχίστηκε όλη τη νύχτα. Πολύ νωρίτερα και ενώ η απεργιακή διαδήλωση είχε τελειώσει, η αστυνομία σε κεντρικό σημείο της πόλης επιτέθηκε σε ομάδα αναρχικών που κατευθύνονταν προς την κατάληψη Ευαγγελισμού. Το αποτέλεσμα ήταν να πιάσει 3 από αυτούς προκαλώντας την άμεση αντίδραση κυρίως της νεολαίας. Μαρτυρίες κάνουν λόγο για ξυλοδαρμό των προσαχθέντων και ο ένας από αυτούς τελικά συνελήφθη. Την Πέμπτη 21 Φλεβάρη, στα δικαστήρια του ρακλείου οργανώθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης. Ε. Α. Πάτρα υναμική ήταν η απεργιακή συγκέντρωση στην Πανελλαδική Γενική απεργία στις 20 Φλεβάρη στην Πάτρα. Πάνω από άτομα συμμετείχαν στην απεργιακή κινητοποίσηση. Το μπλοκ του ΕΕΚ, που καλούσε σε ξεχωριστή προσυγκέντρωση από τους γραφειοκράτες του εργατικού κέντρου Πάτρας και του ΠΑΜΕ, ξεκίνησε από την κατάληψη Παραρτήματος και ενώθηκε στο δρόμο με όλες σχεδόν τις πολιτικές δυνάμεις που συμμετείχαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις. Βόλος Με την αναμενόμενη συμμετοχή η εργατική απεργιακή δραστηριότητα στο Βόλο. Είναι προφανές πως η νέα -μετά το Νοέμβρη- 24ωρη απεργιακή ντουφεκιά της ΓΣΕΕ/Α Ε Υ εξακολουθεί να είναι ακατανόητη μορφή πάλης για τη μεγάλη μάζα των εργαζόμενων, που δικαίως βλέπει τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να στέκει προδοτικά ανίκανη να οργανώσει τους εργατικούς αγώνες. Ιδιαίτερα μετά τις επιστρατευτικές πολιτικές της μνημονιακής κυβέρνησης σε συγκοινωνίες, στους ναυτεργάτες, στη δημόσια τηλεόραση και τις απόπειρες καταστολής των αγροτικών κινητοποιήσεων, τις οποίες οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές καλοδέχτηκαν με σταυρωμένα τα χέρια, γίνεται φανερό πως οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ- Α Ε Υ -Εργατικών Κέντρων αρνούνται να υποστηρίξουν με όρους νίκης την αγωνιστική κίνηση της εργατικής τάξης. συγκέντρωση του ΕΚΒ κινήθηκε στα αναμενόμενα επίπεδα και μαζικοποιήθηκε με την παρουσία αγροτών από το μπλόκο του Αερινού (με προσυγκέντρωση στο Τελωνείο) και από τον ορεινό όγκο του Πηλίου, οι οποίοι συμμετείχαν στο κάλεσμα του ΕΚΒ στην πλ.ελευθερίας. Περίπου 1500 διαδηλωτές πλαισίωσαν την πορεία του ΕΚΒ. πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών με κεντρικό πανό με σύνθημα -«Γενική Πολιτική Απεργία ιαρκείας»- επέμεινε στο σχέδιο της ανεξάρτητης ταξικής απεργιακής συγκέντρωσης και πορείας από πλ. Ελευθερίας, με στόχο μια πορεία ενωτική με όλους εκτός από τους εργατοπατέρες. Αλληλεπιδρώντας για αρκετή ώρα με τον συγκεντρωμένο στο κάλεσμα του ΕΚΒ κόσμο αναχώρησε με συνθήματα κατά των γραφειοκρατών αμέσως μόλις άρχισαν τα «αγωνιστικά» λογύδρια των εργατοπατέρων. πορεία κατευθύνθηκε στο ΙΚΑ Βόλου καταγγέλλοντας τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα και τις 500 απολύσεις εργαζόμενων από το ΙΚΑ, επιτυχόντων του ΑΣΕΠ μέσω της 9Κ. Ένα σημαντικό τμήμα της αριστεράς -το ρεφορμιστικό και το αντικαπιταλιστικό- με τον ένα ή τον άλλο τρόπο λιβανίζει τη γραφειοκρατία, αναπαράγοντας τους όρους και την πολιτική της και στέκεται αναποφάσιστο και φοβικό να διεξάγει τους εργατικούς αγώνες που έχει ανάγκη η εποχή. Παρά τη μικρή συμμετοχή στην ανεξάρτητη πορεία, ένας διακριτός και μη φοβικός πόλος διαμορφώνεται. Ένας πόλος που επιδιώκει ρήξη με τη γραφειοκρατία, η οποία παρά τον συνεχή υπονομευτικό της ρόλο στους χώρους δουλειάς και τις μορφές πάλης δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της πολιτικής οργής των μαζών. Στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία συμμετείχε η Ανοικτή Συνέλευση Μαγνησίας και το ΕΕΚ. απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ έκανε μια μικρή πορεία κι έπειτα κατευθύνθηκε στο ημαρχείο Βόλου από όπου μετέβησαν στα αγροτικά μπλόκα της Νίκαιας. Λάρισα Στη Λάρισα, το στίγμα ανεξάρτητης συγκέντρωσης δόθηκε από αλληλέγγυους στους εργάτες της ΒΙΟΜΕ, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν ξεχωριστά και κατευθύνθηκαν στις συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ και του ΠΑΜΕ μοιράζοντας υλικό σχετικό με το εγχέιρημα της ΒΙΟΜΕ. Το ΕΕΚ στήριξε το μπλοκ για τη ΒΙΟΜΕ μαζί με πλήθος συναγωνιστών, κυρίως από τον α/α χώρο. Το ΠΑΜΕ, το οποίο έχει την ηγεσία του ΕΚΛ, δεν πραγματοποίησε πορεία αναχωρώντας απευθείας για τα αγροτικά μπλόκα. Οι διαδηλωτές που βρίσκονταν στο μπλοκ για τη ΒΙΟΜΕ πραγματοποίησαν ανεξάρτητη πορεία στο κέντρο της πόλη κι αμέσως μετά τη λήξη της πορείας αναχώρησαν για τα μπλόκα των αγροτών. Εκεί η Ασφάλεια προσπάθησε να εισχωρήσει στο πλήθος των συγκεντρωμένων στην εθνική οδό αλλά έγινε αντιληπτή κι εκδιώχθηκε από τους απεργούς. Ε.Α Απεργιακό Mπλόκο Tετάρτη 20 Φλεβάρη, ώρα 3 τα χαράματα, μέρα γενικής απεργίας. H πόλη νεκρή. Nεκρή και παγωμένη. Αλλά το πανό του ΣBEO, του σωματείου εργαζομένων στις ταχυμεταφορές έπιανε όλη την αυλή της Γενικής Tαχυδρομικής δίπλα στο ποτάμι, στο Pέντη. AΠEPΓIA. 180 σύντροφοι ήταν εκεί. Aλληλεγγύη στους απολυμένουςαπλήρωτους, πεταμένους στο δρόμο εργαζόμενους της Γενικής Tαχυδρομικής στο υποκατάστημα του Aιγάλεω. Eίναι λίγοι και αδύναμοι. O Bαρζακάκος, ο μπόσης της Γενικής, πήρε το franchice υποκατάστημά του, το πελατολόγιο, τα γραφεία, τα κομπιούτερ, τα πάντα, εκτός απ τους απλήρωτους απ το Σεπτέμβρη εργαζόμενους. Tο σωματείο εργαζομένων στις ταχυμεταφορές, ΣBEO, κήρυξε απεργία και απέκλεισε τη μητρική εταιρία. Στο πλάι τους αλληλέγγυοι από στέκια, συνελεύσεις, συλλογικότητες. Σινιάλο, υτικό Πέρασμα, Παπουτσάδικο, Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου, Tαξική Πορεία, EEK και η Πρωτοβουλία για ανεξάρτητο Kέντρο Aγώνα, άλλες συλλογικότητες, ανένταχτοι αγωνιστές. Mια νταλίκα φορτωμένη με εμπορεύματα ξεφόρτωσε και έφυγε άδεια. Mια άλλη που ήλθε να παραλάβει έκανε όπισθεν κι αποχώρησε. εκάδες μικρότερα φορτηγά έμεναν στα γύρω στενά. Tο αφεντικό, ο Bαρζακάκος, απ τους αεριτζήδες της «απελευθέρωσης» της αγοράς των ταχυμεταφορών, ειδοποιημένος έφθασε στις Aγουροξυπνημένος. Ως παλιός σταλινικός και γνώστης του κινήματος δεν αντέδρασε έντονα. εν δέχθηκε όμως διαπραγματεύσεις. «Oι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες», σχολίασε. Πάντως, δεν παρέλειψε να ειδοποιήσει την αστυνομία που όμως δεν επενέβη, παρά τις κάποιες πιέσεις και απειλές. Για 8 ώρες, μέχρι τις 11 π.μ. κι οι δυο είσοδοι ήταν κλεισμένες με τα πανό απεργών/αλληλέγγυων. H είσοδος και έξοδος υπό έλεγχο. Ύστερα, όλοι αποχώρησαν για την συμμετοχή στην κεντρική απεργιακή διαδήλωση στο κέντρο της Aθήνας. Mια απεργιακή μάχη δόθηκε νικηφόρα. εν θα είναι η τελευταία. Όσο δεν πληρώνονται δεδουλευμένα, δώρα, ένσημα, και δεν εξασφαλίζεται το δικαίωμα στη δουλειά, ο αγώνας στη Γενική Tαχυδρομική συνεχίζεται Θ. Kουτσουμπός Y.Γ1. Oι ζεστοί καφέδες, το τσάι και τα κουλούρια ήταν το κλου της προνοητικότητας των συντρόφων του ΣBEO. Eυχαριστούμε. Y.Γ2. Aυτοί του επιχειρησιακού σωματείου, τί θέλουν και βάζουν υποψηφιότητα για.σ; «Oύτε ένας δεν πάτησε το πόδι του, είμαι πολύ εκνευρισμένη», έλεγε μια εργαζόμενη στην επιχείρηση.

6 σελίδα 10 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σελίδα 11 ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΝ ΚΥΠΡΟ Όλοι νικητές, ο λαός χαμένος της ΩΡΑΣ ΦΟΡΟΥ* κάλπη είναι πάντα μια μορφή καλής πίστης της ηγεσίας να προσεγγίσει τη θέληση αλλά και την αυστηρότητα του πιο ισχυρού κριτή του έργου της, του λαού. Για μερικούς δε, που δεν ασπάζονται την πιο πάνω φιλοσοφία του «θεσμικού κριτηρίου», η κάλπη είναι δώρο εξουσίας και αναγγελίας ενός μαραθώνιου έργων εκ των οποίων πλέον αναπόφευκτο είναι ως επί το πλείστον να μην καρποφορήσουν εν τη θητεία. Οι κυπριακές εκλογές του 2013 θα καθορίσουν ίσως σημαντικά το μέλλον του νησιού τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά-οικονομικά. εκλογή του επόμενου προέδρου θα είναι για το λαό η επιλογή που δύναται να σώσει το νησί από τα οικονομικά δεινά, και ίσως να φέρει μια λύση για το κυπριακό, ένα πρόβλημα που πλέον ακόμη και οι ίδιοι οι Κύπριοι το χουν απορροφήσει και το χουν αφήσει μακριά από την καθημερινότητα τους. Τα τελευταία δύο χρόνια η κυπριακή κοινωνία δοκιμάζεται από ένα πρωτοφανές οικονομικό μαρασμό που ήρθε σαν αποτελέσμα της κακοδιαχείρισης, της φθοράς της οικονομικότητας, του ανεπαγγελματισμού, της μη ύπαρξης ξεκάθαρης οικονομικής και κοινωνικής δομής όπως και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης που βρήκε την Κύπρο εκτεθειμένη στα ελληνικά ομόλογα αλλά και στην μη έγκαιρη παρέμβαση του κρατικού, συνδικαλιστικού και οικονομικού παράγοντα ώστε να προβλεφθεί και να αποσοβηθεί η κοινωνική, πολιτική και οικονομική λιτότητα. Οι εκλογές και η έκβαση του πρώτου γύρου βρίσκει ουσιαστικά νικητές και τους 3 κυρίους υποψηφίους! Αφενός ο Νίκος Αναστασίαδης (.ΣΥ-.ΚΟευρύτερη δεξιά) κατάφερε να συσπειρώσει το 45,5% και να έχει ένα σοβαρό προβάδισμα έναντι των ανθυποψηφίων του Σταύρου Μαλά (υποστηριζόμενου από το ΑΚΕΛ) ο οποίος και συγκέντρωσε το 26,9%, αλλά και του νεοεμφανισθέντος στην κυπριακή κομματική σκηνή Γεωργίου Λιλλήκα (υποστηριζόμενου από την Ε ΕΚ και μέρος του.κο) ο οποίος με εκλογική εκστρατεία 6 μηνών κατάφερε να λάβει το 24,9%, ενώ η αποχή έφτασε το 17,5% και τα άκυρα λευκά 2,6%. νίκη του Νίκου Αναστασιάδη στον πρώτο γύρο ουσιαστικά έρχεται να επιβεβαιώσει την αναστάτωση αλλά και τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας. υπόθεση στο Μαρί, η ανικανότητα του ΑΚΕΛ να διεκδικήσει την κοινωνία, η απαίτηση του κεφαλαίου για περισσότερα από το κράτος, η άνοδος της μετανάστευσης, η ανεργία που βρίσκεται στο 21%, αλλά και η έλλειψη στρατηγικής από την κυβέρνηση έφεραν τον Νίκο Αναστασιάδη στην πρώτη θέση του πρώτου γύρου των εκλογών. Ομολογουμένως αυτό δεν ήταν δύσκολο για το.συ να αδράξει την ευκαιρία της ανικανότητας του μοναδικού κοινοβουλευτικού κόμματος της αριστεράς και να αναρριχηθεί στην πρώτη θέση. Όμως το πλέον επίφοβο είναι η στάση τόσο του ΑΚΕΛ όσο και της υπόλοιπης αριστεράς στην Κύπρο μπροστά σε μια πρωτοεμφανιζόμενη μετά το 74 άνοδο της δεξιάς και όλων ενωτικών- παραδεξιών στοιχείων που την αποτελούν. υστυχώς, το ΑΚΕΛ ακόμη δεν φαίνεται να χει καταλάβει την δυσκολία αλλά και το μη αναστρεπτό των καταστάσεων. Ένα κόμμα που ακόμη δεν έχει μπει στη λογική πως ο καπιταλισμός δεν πρόκειται να πέσει τόσο εύκολα και χρειάζεται μάχες όχι μόνο στο κοινοβούλιο. Ενα κόμμα που ακόμα στέκει σε λογικές επαγρύπνησης μεταφερόμενες από άλλες γενιές, που δεν έχει επικοινωνιακή πολιτική αφήνοντας τη σχέση του με τους πολίτες στα ΜΜΕ, που στάθμισε την ύπαρξή του στα δεδομένα μόνο του κόμματος του, αυτή τη στιγμή φαίνεται να φεύγει από την εξουσία και πίσω του να μην έχει ούτε καν την υποστήριξη της ίδιας της αριστεράς. υστυχώς στην Κύπρο η αριστερά στεγανοποιήθηκε στο ΑΚΕΛ, και η οποιαδήποτε άλλη αριστερά δεν βρήκε το θάρρος να φτιάξει κάτι άλλο πέρα από αυτό το κοινοβουλευτικό παραπέτασμα το οποίο στην τελική την έχει υποβαθμίσει, αλλά και πολλάκις εν μέσω απεργιών και πορειών της έχει επιτεθεί. Από την άλλη ο Νίκος Αναστασιάδης εκμεταλλεύτηκε τα ως άνω αλλά και την μη ύπαρξη οποιουδήποτε άλλου χώρου ο οποίος θα ήταν έτοιμος όχι μόνο να πάρει τις ευθύνες για την οικονομική κατάσταση του νησιού, αλλά και να προτείνει λύσεις. Ο ίδιος ο.συ δεν είναι ούτε και αυτός έτοιμος να δώσει λύσεις, δεν θα προσφέρει κάποια αλλαγή και επινοητικότητα ώστε να σώσει την οικονομία. Όμως, δυστυχώς, έχει την αυτάρκεια επί πολιτικής σκηνής που του δίνει η μη ύπαρξη σοβαρής και οργανωμένης αντίδρασης κυρίως από την αριστερά. Προτείνοντας ό,τι και ο Σαμαράς στην Ελλάδα, ιδιωτικοποιήσεις, εκποίηση του εθνικού πλούτου αλλά και εθνική συνείδηση, πλασάρει την ιδανική προστασία στο νέο καταναλωτή εθνικού ήθους. Άλλωστε για αυτό και έχει συνασπίσει όλη την κεντρώα και παραδεξιά παράταξη. Πολλές δε είναι και εκείνες οι φωνές που λένε πως η δεξιά εκπληρώνει τις υποσχέσεις του δημοψηφίσματος του 2004, όπου μόνος ο Νίκος Αναστασιάδης υπό την σκεπή του Γλαύκου Κληρίδη τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ, διασπώντας το εσωτερικό του κόμματος. Ο Νίκος Aναστασιάδης ίσως είναι αυτός που δεν θα φοβηθεί να αναλάβει την ιστορική ευθύνη να υπογράψει μια λύση του κυπριακού στα πλαίσια της χαλαρής συνομοσπονδίας ή ακόμη και της διχοτόμησης. Άλλωστε η απουσία της αριστεράς από τους αγώνες του κυπριακού λαού την έκανε φοβική αλλά και μη εκδηλωτική ώστε να μπορεί να επηρεάσει το μέλλον του τόπου. Ίσως να ναι ο «Νίκος» αυτός που θα βάλει την υπογραφή και οι δεξιοί και παραδεξιοί αυτοί θα εγγυηθούν μια μη αντίδραση του κόσμου με τη γνωστή βιαιότητα τους. Το πρωτοφανές αυτών των εκλογών είναι επίσης η αποχή. Οι πολίτες απογοητεύτηκαν. Το πελατειακό κράτος, η μη ύπαρξη επαγγελματικότητας από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τα ρουσφέτια, η «εκδίωξη» κάθε προσοντούχου λόγω της μη ύπαρξης σοβαρής βιομηχανίας αλλά και υπηρεσιών στο νησί, η παραοικονομία που συντηρείται τόσα χρόνια με το ξέπλυμα, ο ρατσισμός οικονομικός και φυλετικός, η ταυτοποίηση του ατόμου με την κρατιστική προπαγάνδα, η έλλειψη εμπιστοσύνης στο σύστημα, το χαμηλό επίπεδο των υποψηφίων, αλλά και η στυγνή άφιξη της ιδιοτέλειας σε όλο της το φάσμα αλλοίωσε τον Κύπριο, και οδήγησε μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε αποχή, ως ένδειξη διαμαρτυρίας παρά αδιαφορίας. Σίγουρα τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου είναι ένα μήνυμα προς εμάς, την αριστερά, πως ο κόσμος δεν κοιμάται, παρακολουθεί και είναι έτοιμος να ενταχθεί και να συμμετάσχει στις διαδικασίες της ταξικής κοινωνίας. Ας μην κλείσουμε ως αριστερά ακόμη μια πόρτα στο λαό, αλλά ας γίνουμε φορείς και συνοδοιπόροι ώστε να φράξουμε το δρόμο στο φασισμό, στην ταξική καπηλεία, στην ένδεια και τον ταξικό αποπροσανατολισμό. αριστερά, αυτό πρέπει και το ΑΚΕΛ να καταλάβει, δεν βρίσκεται στο κοινοβούλιο αλλά στην καθημερινή ζωή δίπλα στον εργαζόμενο, τον φοιτητή που δεν μπορεί πια να σπουδάσει, στην οικογένεια και σε κάθε άνθρωπο που θέλει ένα κόσμο στην ισότητα! * H ώρα Φόρου, είναι μέλος της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ενωσης (ΕΣΕ) ΥΦΕΣ 3,9% ΤΟ 2013 Μεγάλη επιδείνωση της ύφεσης στην Κύπρο το 2013 προβλέπει το Κέντρο Οικονομικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Aναλυτές του Πανεπιστημίου προβλέπουν συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 3,9%. H ύφεση το 2012 εκτιμάται στο 2,4%. Προειδοποιούν δε ότι η αβεβαιότητα γύρω από το αν και πότε θα υπάρξει συμφωνία για το «πρόγραμμα στήριξης» της χώρας ίσως οδηγήσει σε ακόμα βαθύτερη ύφεση φέτος. O Κύπριος υπουργός Οικονομικών Βάσος Σιαρλής είπε ότι οι δημοσιονομικές και δανειακές ανάγκες της Κύπρου είναι καλυμμένες έως τον Απρίλιο. Άφησε δε να εννοηθεί ότι το ενδεχόμενο οικονομικής συμμετοχής της Ρωσίας στο πακέτο βοήθειας προς την Κύπρο συζητείται στο Eurogroup, αν και η Λευκωσία έχει ζητήσει μόνο παράταση του χρόνου αποπληρωμής του ρωσικού δανείου των 2,5 δισ. ευρώ. ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΣΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤ Σύγκρουση έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα στην εφημερίδα του ΚΚΕ «Ριζοσπάστης» μεταξύ της διεύθυνσης και του προσωπικού. Εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι ως και 6 μήνες, έχοντας εισπράξει μοναχά το δώρο των Χριστουγέννων και προκαταβολή μηνός Αυγούστου. Παράλληλα, οι απολύσεις, που έχουν ξεκινήσει από προηγούμενα χρόνια σε όλες τις επιχειρήσεις του ΚΚΕ, συνεχίζονται, με τον τελευταίο απολογισμό να αριθμεί 9 απολυμένους εργαζόμενους της εφημερίδας. Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός, ότι οι 4 απολύσεις έγιναν διά της μνημονιακής οδού, δηλαδή με την μισή αποζημίωση μετά από τετράμηνη προειδοποίηση. μια περίπτωση δε, αφορά σε διοικητικό υπάλληλο 25ετίας. εκατέσσερις εργαζόμενοι αντέδρασαν σε αυτή τη κατάσταση, ενημερώνοντας την ΕΣΕΑ και ζητώντας της να παρέμβει. Ο «Ριζοσπάστης» απάντησε δημοσιεύοντας τα ονόματα των 14 εργαζομένων σε ανυπόγραφο άρθρο. Παράλληλα, η γραμματεία της ΚΟΒ του ΚΚΕ στην εφημερίδα, διακινούσε εσωτερική «οδηγία» προς τους εργαζομένους-κομματικά μέλη, να μην πηγαίνουν στις επίμαχες συνελεύσεις του σωματείου τους. Γίνεται ξεκάθαρο, πως η κρίση έχει χτυπήσει για τα καλά τα όργανα του μηχανισμού του ΚΚΕ, προκαλώντας τα παραπάνω φαινόμενα. Την ευθύνη της οικονομικής κρίσης δεν μπορεί να την χρεωθεί το ΚΚΕ. Αυτό όμως που πρέπει να χρεωθεί η ηγεσία του είναι το ότι μετέτρεψε τα κομματικά του όργανα -απαραίτητα για τις λειτουργικές ανάγκες κάθε κόμματος που θέλει να λέγεται λενινιστικόσε καπιταλιστικές επιχειρήσεις κάνοντάς τα έτσι υποκείμενα στις συντριπτικές πιέσεις της καπιταλιστικής κρίσης. Κανείς δεν υποχρέωσε το ΚΚΕ να προχωρήσει στα επιχειρηματικά «ανοίγματα» που πραγματοποιούσε επί χρόνια, δανειζόμενο για να μπορεί να καλύπτει μια διογκωμένη παραγωγική και κερδοσκοπική δραστηριότητα που κάλυπτε ακόμα και την έκδοση του δεξιού Ελεύθερου Τύπου. Σήμερα, αυτά πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Και είναι το λιγότερο αντιφατικό, το ΚΚΕ, που «κόπτεται» για τα δίκια των εργαζομένων, να συμπεριφέρεται σαν το χειρότερο αφεντικό. Κ. Αποστολόπουλος ΣΥΡΙΑ Eπανάσταση των στερημένων και ιμπεριαλιστική επέμβαση συριακή εξέγερση ήταν αρχικά μια επανάσταση των στερημένων. Εκείνοι που προσπαθούν να παρουσιάσουν την εξέγερση των αραβικών μαζών με το επιχείρημα ότι «ο ιμπεριαλισμός παίζει το παιχνίδι του» προσπαθούν να κρύψουν ένα γεγονός, που αποδεικνύει ότι αυτή ήταν πράγματι μια επανάσταση: Από τον Μάρτιο του 2011, όταν ξεκίνησε η επανάσταση, μέχρι τον Αύγουστο του 2011, τόσο οι ΠΑ όσο και η κυβέρνηση του ΑΚΡ (του κόμματος του Eρντογάν) στην Τουρκία δεν παρέλειψαν να δίνουν στον Μπασάρ Άσσαντ συμβουλές για το πώς να εξευμενίσει την επανάσταση! Όταν έγινε προφανές ότι ο Άσαντ δεν είχε την ικανότητα να καταστείλει τις διαδηλώσεις, τόσο οι ΠΑ όσο και ο Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισαν να στραφούν αλλού. επιρροή των ΠΑ, τα χρήματα από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ και η υλικοτεχνική υποστήριξη της Τουρκίας έχουν από κοινού ανοίξει το δρόμο για ένα φιλο-ιμπεριαλιστικό ισλαμισμό με τον οποίο η επανάσταση αφήνει σταδιακά τη θέση της στους φιλο-ιμπεριαλιστικούς πολεμοκάπηλους και την Αλ Κάιντα. Σήμερα, ο στόχος του ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του είναι όχι μόνο να δημιουργήσουν ένα κατάλληλο καθεστώς για τους δικούς τους σκοπούς, αλλά και να σβήσουν παντελώς τη φωτιά της επανάστασης. Τουρκική μπουζουαρζία παίζει έναν ιδιαίτερο αντιδραστικό ρόλο τόσο στη Συρία όσο και στη Μέση Ανατολή. Τουρκική κυβέρνηση έχει σχηματίσει ένα νέο αντιδραστικό σουνιτικό άξονα στην περιοχή με την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Προσπαθούν να προσελκύσουν την Μουσουλμανική Αδελφότητα και τη Χαμάς σε αυτόν τον άξονα στη βάση θρησκευτικών διαχωρισμών των Σουνιτών, ενάντια στον σιιτικό άξονα των Νασράλα, Άσσαντ, Μαλίκι και Αχμαντινετζάτ. Στην περίπτωση της Συρίας η τουρκική κυβέρνηση φιλοξενεί, χρηματοδοτεί, εξοπλίζει και εκπαιδεύει (με στρατιωτικά μέσα) μια σουνιτική ισλαμική αντιπολίτευση της Συρίας. Υποκινούν την αντιπολίτευση εναντίον όχι μόνο του καθεστώτος του Άσσαντ, αλλά και της αναδυόμενης κουρδικής αυτονομίας στην Rojava (βορειοανατολική Συρία / υτικό Κουρδιστάν). Αυτός ο αντιδραστικός ρόλος βασίζεται στις ταξικές ανάγκες της τουρκικής μπουρζουαρζίας. Το Τουρκικό χρηματιστικό κεφάλαιο είναι πολύ μεγάλο για να μείνει εντός των εθνικών συνόρων του. Αλλά, επίσης, είναι πολύ μικρό για να είναι μια ιμπεριαλιστική δύναμη. Αυτή η αντίφαση συγχωνεύεται με τη μεγάλη ύφεση του παγκόσμιου καπιταλισμού και αυτό το μείγμα κάνει το τουρκικό χρηματιστικό κεφάλαιο πολύ πιο επιθετικό. Και θέλει να επιτύχει τους στόχους του με τη βοήθεια του ιμπεριαλισμού. Γνωρίζει ότι δεν είναι αρκετά ισχυρό ώστε να επιτύχει τους στόχους του μόνο του. Έτσι προσφέρει αυτή την αντιδραστική χωριστική συμμαχία για την υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην περιοχή. Οι πύραυλοι Πάτριοτ που αναπτύσονται από το ΝΑΤΟ μεταμορφώνουν τα τουρκο-συριακά σύνορα σε μια ασπίδα για τα συμφέροντα και τις πράξεις των ιμπεριαλιστών και των συνεργατών τους. Από την άλλη πλευρά, η θέση του σιιτικού άξονα φαίνεται να είναι πιο αντι-ιμπεριαλιστική και αντι-σιωνιστική, αλλά δεν είναι ένα σταθερό μέτωπο. Ο αστικός χαρακτήρας αυτού του άξονα είναι το πιο αδύναμο σημείο αυτής της αντι-ιμπεριαλιστικής και αντι-σιωνιστικής στάσης, όπως βλέπουμε και στην περίπτωση της Συρίας. εν είναι μόνο η συμμαχία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας αλλά επίσης ο νέο-φιλελευθερισμός και η καταπίεση του καθεστώτος Άσσαντ που έκανε την Συρία ανοιχτή σε μια ξένη παρέμβαση. Πρέπει να θυμόμαστε μια παρόμοια κατάσταση στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου και την τελευταία αμερικανική κατοχή στο Ιράκ. Ο ιμπεριαλισμός των ΠΑ βρήκε έναν έτοιμο σύμμαχο μέσα στις μάζες των Κούρδων λόγω των σφαγών του εθνικιστικού καθεστώτος του Σαντάμ στο Κουρδιστάν. ιστορική αδυναμία της αριστεράς προέρχεται από την οπορτουνιστική καθοδήγηση της σοβιετικής γραφειοκρατίας, να δώσουν πολιτική στήριξη στα εθνικιστικά αστικά καθεστώτα όπως του Mπάαθ, του Νάσερ και Αραφάτ. Ενώ αυτά τα εθνικιστικά ρεύματα έστρεψαν το ενδιαφέρον τους στον δυτικό ιμπεριαλισμό, οι μάζες του αραβικού κόσμου είναι αποξενωμένες όχι μόνο από αυτές τις εθνικιστικές ηγεσίες, αλλά επίσης και από τον σοσιαλισμό. Ενώ οι λεγόμενες κοσμικές και σοσιαλιστικές κινήσεις στρέφονται στην πολιτική της λύσης των δύο κρατών στην Παλαιστίνη, το Ισλαμικό κίνημα ανυψώνεται ως μόνη εναλλακτική λύση ενάντια στον Σιωνισμό με τη βοήθεια κάποιων ηρωικών παραδειγμάτων αντίστασης. Τώρα οι Ισλαμιστές στην περιοχή μπορεί να είναι στο μέγιστο σημείο της ιστορίας τους, αλλά επίσης μπορούμε να το δούμε ως αφετηρία της παρακμής τους. Ο σουνιτικός άξονας, αναγκάζει τα πιο προηγμένα καθεστώτα της ισλαμικής αντίστασης, όπως η Χαμάς, να αναγνωρίσει τη νομιμότητα του ισραηλινού κράτους. Οι τελευταίες ντροπιαστικές διπλωματικές προσπάθειες του υπουργείου εξωτερικών της Τουρκίας και του Μόρσι στην Αίγυπτο είναι ένα σαφές παράδειγμα. λεγόμενη Παλαιστινιακή ενότητα μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μια προοδευτική εξέλιξη, ενώ αυτή η ενότητα πραγματοποιείται υπό την ηγεμονία της δοσίλογης Φατάχ, με την υποστήριξη του αντιδραστικού σουνιτικού άξονα Τουρκίας, Σαουδικής Αραβίας και Κατάρ. Ούτε ο σουνιτικός άξονας, ούτε ο σιιτικός μπορεί να λύσει τα μεγάλα ιστορικά προβλήματα των καταπιεσμένων λαών της Μέσης Ανατολής. Αργά η γρήγορα θα αρχίσει να μειώνεται όπως και ο σταλινισμός στο παρελθόν. Πρέπει να εγερθεί το σύνθημα του αντιιμπεριαλιστικού και αντι-σιωνιστικού ταξικού πολέμου ενάντια στον χωριστικό θρησκευτικό πόλεμο που προκαλείται από τον σουνιτικό άξονα Τουρκίας, Σαουδικής Αραβίας και Κατάρ, και υποστηρίζεται από τον ιμπεριαλισμό και τον Σιωνισμό. Τώρα το DIP παλεύει για να σχηματίσει μια αντιιμπεριαλιστική, αντι-σιωνιστική και μη θρησκευτική χωριστική γραμμή μάχης στην Τουρκία. Συνέχεια στη σελίδα 12 ΤΥΝΣΙΑ Κάτω η κυβέρνηση Εnnahda CPR Ettakatol! Εμπρός για τη διαρκή επανάσταση στην Τυνησία! δολοφονία του Chokry Belaïd, Γενικού Γραμματέα του Ενωμένου Κόμματος ημοκρατών Πατριωτών και εκπρόσωπου του Λαϊκού Μετώπου για την επίτευξη των στόχων της Επανάστασης, στο οποίο ανήκει το ρεύμα του, είναι ένα γεγονός τεράστιας σημασίας για την Τυνησιακή Επανάσταση και τους ταξικούς αγώνες στον αραβικό κόσμο. εν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή η δολοφονία είναι το προϊόν της βίαιης ατμόσφαιρας κατά της αντιπολίτευσης που έχει επικρατήσει τουλάχιστον από το λιντσάρισμα του Lotfi Nagdh, εκπροσώπου του κόμματος Nidaa Tounes (Κάλεσμα για την Τυνησία) στις 18 Οκτωβρίου αλαζονεία της λεγόμενης Ένωσης για την Προστασία της Επανάστασης, πολιτοφυλακής της Ennahdha (Αναγέννηση) και των σαλαφιστών, έχει γίνει ιδιαίτερα οξεία τις τελευταίες μέρες. majlis shoura (Συμβούλιο) της Ennahda έχει περάσει ένα ψήφισμα το περασμένο Σαββατοκύριακο απαιτώντας την απελευθέρωση των δολοφόνων του Nagdh. Στον απόηχο αυτής της έκφρασης έγκρισης της βίας κατά της αντιπολίτευσης, υπήρξε μια έκρηξη επιθέσεων εναντίον των αριστερών δυνάμεων ειδικότερα. Μια τοπική συνάντηση του Ενωμένου Κόμματος ημοκρατών Πατριωτών που πραγματοποιήθηκε στην πόλη της Kef δέχθηκε επίθεση στις 2 Φεβρουαρίου. Ο ίδιος ο Chokry Belaïd είχε πει στην τηλεόραση την παραμονή της δολοφονίας του, ότι η Ennahdha είχε δώσει το πράσινο φως για πολιτικές δολοφονίες. Την επόμενη μέρα ο Belaïd θα σκοτωνόταν. εν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ennahda ευθύνεται στην περίπτωση της συγκεκριμένης δολοφονίας και ο ύποπτος βρίσκεται εντός της Ένωσης για την Προστασία της Επανάστασης. To EEK (Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα Ελλάδα), PCL (Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων Ιταλία) και DIP (Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα Τουρκία), τα τρία μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής για την Επανίδρυση της Τέταρτης ιεθνούς (ΣΕΤ /CRFI), καταδικάζουμε απερίφραστα αυτήν την ειδεχθή δολοφονία και καλούμε την κυβέρνηση της Τυνησίας καθώς και τις δικαστικές αρχές της χώρας αυτής να διεξάγουν ενδελεχή έρευνα για να ριχθεί φως σε αυτό το έγκλημα, να δικάσουν και τιμωρήσουν τους υποκινητές. Αργά ή γρήγορα, η Τυνησιακή Επανάσταση θα επιβάλει δικαιοσύνη στην άνανδρη δολοφονία του Chokri Belaid. Eκφράζουμε στους συντρόφους μας επαναστάτες στην Τυνησία, παρά τις βασικές πολιτικές διαφορές μας με μερικούς από αυτούς, τα ειλικρινή συλλυπητήριά μας και τους βεβαιώνουμε για την πλήρη αλληλεγγύη μας ενάντια στην έξαρση της βίας εναντίον τους από τις αντεπαναστατικές πλευρές που προσποιούνται τους φύλακες της Επανάστασης. Τα γεγονότα μας δείχνουν για άλλη μια φορά ότι στην Τυνησία και σε όλο τον Αραβικό κόσμο, μόνο η διαρκής επανάσταση υπό την ηγεμονία της εργατικής τάξης που θα καθοδηγεί τις καταπιεσμένες μάζες της πόλης και της υπαίθρου μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον της επανάστασης και να πετύχει τους αρχικούς στόχους του Είναι απαραίτητη για την επιτυχία αυτής της επανάστασης η ύπαρξη ενός επαναστατικού κόμματος της πρωτοπορίας των εργατών που θα οδηγήσει τις μάζες προς τη νίκη. Μόνο ένα τέτοιο κόμμα θα είναι σε θέση να ολοκληρώσει την επανάσταση που ξεκίνησε από τον Mohammed Bouazizi και τους συντρόφους του, στην πόλη όπου οι άνεργοι νέοι εξεγέρθηκαν και όπου ο ίδιος ο από χθες μάρτυρας Chokry Belaïd, αγωνίστηκε πλάι-πλάι μαζί τους πριν από δύο μόλις μήνες. Εναπόκειται στα χέρια όλων των επαναστατών στην Τυνησία, η δημιουργία αυτού του λενινιστικού τύπου κόμματος στη βάση ενός επαναστατικού μαρξιστικού προγράμματος. Εμείς, τα τμήματα της ΣΕΤ, είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με όλους τους επαναστάτες της Τυνησίας προς την επίτευξη του στόχου αυτού, καθώς και του άρρηκτα δεμένου με την κατασκευή ενός λενινιστικού τύπου κόμματος σε κάθε χώρα, τη δημιουργία μιας νέας ιεθνούς. 7 Φεβρουαρίου 2013 Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα Ελλάδα (ΕΕΚ), Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων Ιταλία (PCL), Επαναστατικό Κόμμα Εργαζομένων Τουρκία (DIP)

7 Συνέχεια από τη σελίδα 11 σελίδα 12 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 ΙΤΑΛΙΑ EKΛOΓEΣ ΣE KΛIMA ΣHΨHΣ ΣΥΡΙΑ Eπανάσταση των στερημένων και ιμπεριαλιστική επέμβαση Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Επειδή βλέπουμε το γεγονός ότι η αντίθεση των μαζών σε έναν πιθανό πόλεμο κατά της Συρίας δεν είναι ισχυρή όπως ήταν κατά την περίοδο του πολέμου στο Ιράκ. Ένας από τους κύριους παράγοντες είναι οι θρησκευτικές διαιρέσεις μεταξύ των μαζών που προκαλούνται από τον Ερντογάν και την πολιτική της κυβέρνησής του. Το Ισλαμικό κίνημα που αντιτασσόταν σε οποιαδήποτε επέμβαση στο Ιράκ στο παρελθόν, τώρα υποστηρίζει έως και απαιτεί επέμβαση στη Συρία. Ο άλλος παράγοντας είναι ο τουρκικός εθνικισμός. Τουρκική μπουρζουαζία φοβάται από τον ανερχόμενο αγώνα των Κούρδων στη Συρία. Και τρομοκρατούν τις τουρκικές μάζες λέγοντας αν δεν παρέμβουμε στη Συρία, οι Κούρδοι μπορούν να ενωθούν και το νοτιοανατολικό τμήμα της Τουρκίας μπορεί να χαθεί! Έτσι, το κόμμα μας, το DIP θέτει τα συνθήματα «Κάτω τα χέρια από τη Συρία! Κάνετε ειρήνη με τους Κούρδους, κάνετε πόλεμο με τις ΠΑ! Ελευθερία στην Rojava!» Levent εναλλακτική πρόταση του PCL Mέσα σε κλίμα κρίσης διεξάγονται οι εκλογές στην Iταλία στις 24 Φεβρουαρίου. H Iταλία, τρίτη οικονομική δύναμη στην Eυρωπαϊκή Ένωση, μαστίζεται από την καπιταλιστική κρίση με ένα δημόσιο χρέος που φθάνει στα 2 τρισεκατομμύρια ευρώ, ύφεση και υψηλή ανεργία, από οξύτατη πολιτική κρίση και αλλεπάλληλα σκάνδαλα. Oι δημοσκοπήσεις φέρνουν πρώτον τον Mπερσάνι του ημοκρατικού Kόμματος, με ποσοστά από 33 37%. O γνωστός «μπούγκα - μπούγκα» Mπερλουσκόνι του δεξιού Λαού της Eλευθερίας (με συνεργασία των ακροδεξιών) έρχεται δεύτερος με 26 31%, το Kίνημα 5 Aστέρων (του ηθοποιού Γκρίλο ένα κόμμα χαβαλέ) τρίτο με 14 16%, ο εκλεκτός της EE και της EKT Mόντι με την Eπιλογή Πολιτών στο 13 15%, η Eπανάσταση των Πολιτών (με τον δικαστή Iνγκρόια και τμήματα της Pιφοντατσιόνε Kομμουνίστα και των Iταλών Kομμουνιστών) στο 4 5% και το PCL (Partito Comunista dei Lavoratori Kομμουνιστικό Kόμμα Eργαζομένων), τμήμα της Συντονιστικής για την Eπανίδρυση της Tέταρτης ιεθνούς με τον Mάρκο Φεράντο περίπου στο 1%. Ξεπερνώντας τα τεράστια εμπόδια του εκλογικού νόμου το PCL παίρνει μέρος στις εκλογές της 24ης Φεβρουαρίου παλεύοντας για ένα επαναστατικό πρόγραμμα εξόδου από την καπιταλιστική κρίση που πλήττει με ιδιαίτερη σφοδρότητα την Iταλία. Το PCL είναι το μόνο κόμμα που παλεύει ενάντια στην «ατζέντα Monti». ατζέντα Monti είναι η ατζέντα των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και του Βατικανό. Αν και ψηφίστηκε στη Βουλή από όλα τα μεγάλα κόμματα τώρα υποκριτικά την αρνούνται. Ο Μπερλουσκόνι προσποιείται πως είναι αντίθετος, αφού πρώτα παρέδωσε την διακυβέρνηση στον τεχνοκράτη Mόντι. Ο Bersani [γραμματέας του ημοκρατικού Κόμματος] ευελπιστεί να την διαχειριστεί ο ίδιος, αφού παρουσιάστηκε στον προκριματικό γύρο ως υπερασπιστής των εργαζομένων. Ο Vendola [πρόεδρος της Αριστεράς της Οικολογίας και Ελευθερίας], αντίπαλος του Monti, έχει υποταχθεί στον Bersani, ο οποίος υποστηρίζει τον Monti, με αντάλλαγμα κάποια υπουργεία. υπόλοιπη αριστερά επαναπαύεται στον φιλελεύθερο δημόσιο κατήγορο Di Pietro και τον δικαστή Iνγκράιο, που με τη σειρά τους θέλουν να συνεργαστούν στην επόμενη κυβέρνηση Bersani. Την ίδια ώρα ο εκατομμυριούχος κωμικός Beppe Grillo, ο οποίος επιτίθεται «στους πολιτικούς» όχι μόνο αγνοεί τους εργαζομένους, αλλά υποστηρίζει επίσης την κατάργηση των συνδικάτων, νικώντας τον Marchionne [στμ: μάνατζερ της Fiat], χωρίς κανένα «δημοκρατικό» κόμμα να σκανδαλίζεται. αλήθεια είναι ότι όλοι τους αποδέχονται την δημοκρατία των καπιταλιστών (συμπεριλαμβανομένων των δικαστών και των κωμικών), και ο καθένας παίζει το ρόλο του σ αυτήν την τραγωδία. Σε αυτήν τη «δημοκρατία του καπιταλισμού» το PCL αντιπαραθέτει την προοπτική της «δημοκρατίας των εργαζομένων» - τη μόνη πραγματική εναλλακτική λύση στη μεγάλη κοινωνική και πολιτική κρίση. Στη διακήρυξή του το PCL αναφέρει: Ο καπιταλισμός έχει αποτύχει (...) Το PCL είναι το μόνο κόμμα που θέλει να απελευθερώσει την κοινωνία από τη δικτατορία των τραπεζιτών και των βιομηχάνων. Αντικαθιστώντας την με μια κυβέρνηση των εργαζομένων που θα ακυρώσει όλους τους νόμους σε βάρος τους (πάνω απ όλα το άρθρο 18, για τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τις μειώσεις στις συντάξεις), που θα ακυρώσει το τραπεζικό χρέος, θα εθνικοποιήσει το τραπεζικό σύστημα χωρίς αποζημίωση στους μεγάλους μετόχους και κάτω από εργατικό έλεγχο, θα απελευθερώσει εκατομμύρια οικογένειες από την θηλιά των αμοιβαίων ληστρικών κεφαλαίων, θα απαλλοτριώσει επιχειρήσεις που κλείνουν, ρυπαίνουν και επιτίθενται στα δικαιώματα (αρχίζοντας από τη Fiat, την Alcoa, την Ilva), θα ξεκινήσει ένα μεγάλο πρόγραμμα κοινωνικών έργων, που θα χρηματοδοτείται από την προοδευτική φορολογία στο μεγάλο πλούτο, με ακύρωση όλων των προνομίων του κλήρου, και οργάνωση ενός νέου τύπου κράτους, με βουλευτές ανακλητούς και με μισθό ίσο με το μέσο μισθό ενός υπαλλήλου. Μόνο η κυβέρνηση των εργαζομένων μπορεί να θέσει τέλος στη διαφθορά. Οποιαδήποτε επίθεση εναντίον «των πολιτικών» που δεν αμφισβητεί τον καπιταλισμό (όπως κάνει ο Grillo) δεν είναι παρά μια παγίδα που χρησιμοποιείται τακτικά από τους καπιταλιστές για να ενισχύσουν τη δύναμή τους, για την περαιτέρω περικοπή των υπηρεσιών και των εργασιακών δικαιωμάτων (όπως στο όνομα του «πολέμου για τα απόβλητα»), κατάλληλων νέων δημόσιων πόρων (όπως στο όνομα της «καταπολέμησης των προνομίων» των «πολιτικών»), για να επιβάλει το μονοπώλιο χρηματοδότησης των κομμάτων (όπως φωνάζοντας εναντίον της «δημόσιας χρηματοδότησης»). Είχε συμβεί με την έναρξη της εύτερης ημοκρατίας πριν από είκοσι χρόνια, στο όνομα της «πολιτικής ηθικής», κάτω από το λάβαρο της «mani pulite» [στμ: καθαρά χέρια] της Λίγκας [στμ: μία πανεθνική ιταλική δικαστική έρευνα σχετικά με την πολιτική διαφθορά που πραγματοποιήθηκε στη δεκαετία του 1990], της ομοσπονδιακής εξαπάτησης. Και αυτό είναι ό,τι τείνει να αναπαραχθεί σήμερα, σε διάφορες μορφές, κάτω από την πίεση του λαϊκισμού που βρίσκεται στη μόδα. Στους εργαζομένους λέμε: προσέξτε για την (πολλοστή) απάτη! Μόνο μια αντικαπιταλιστική κοινωνική επανάσταση μπορεί να είναι μια πραγματική εναλλακτική λύση. Oύτε οι δικαστές ή οι κωμικοί εκατομμυριούχοι (οι οποίοι χειροκροτούν τους φοροφυγάδες). Το PCL είναι το μόνο κόμμα που δεν έχει συμβιβαστεί με τις πολιτικές της λεηλασίας σε βάρος των εργαζομένων. (...) Το PCL είναι το μόνο ιταλικό αριστερό κόμμα, που έχει αγωνιστεί τόσο εναντίον της κεντρο-δεξιάς όσο και της κεντρο-αριστεράς. Το μόνο που δεν έχει ποτέ ξεπουληθεί σε χρέη και υπουργεία. Το μόνο που έχει καθαρά χέρια απέναντι στους εργαζόμενους. Και που αγωνίζεται για μια εναλλακτική κοινωνία, όπου την εξουσία θα έχουν οι εργαζόμενοι και όχι οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, τα κόμματά τους και οι κυβερνήσεις τους. Tο PCL καλεί σε ένα ενιαίο μέτωπο αντίστασης όλων των διασκορπισμένων αγώνων και αγωνιστών. Στην πάλη για γενική απεργία διαρκείας, καταλήψεις των εταιρειών που κλείνουν. Αριστερά της Οικολογίας και Ελευθερίας έχει επιλέξει τον κυβερνητικό συνασπισμό με το ημορατικό Κόμμα, τον μεγάλο υποστηρικτή της κυβέρνησης Monti, στη βάση ενός «σχεδίου προθέσεων» που δεσμεύει μια μελλοντική κεντροαριστερή κυβέρνηση για τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων. Το PRC [Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης] και το PDCI [Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών] επέλεξαν να διαλυθούν εκλογικά στην αριστερά που καλείται «ριζοσπαστική», στο πολύχρωμο δοχείο «Movimento Arancione» [Πορτοκαλί Κίνηση] υπό την καθοδήγηση των ορφανών πρώην δικαστών του PD -ακόμη και του φιλελεύθερου κατήγορου Di Pietroπου έχουν την πρόθεση να συμμαχήσουν ανοιχτά με το PD μετά τις εκλογές. Το PCL γεννήθηκε εναντίον αυτής της καταστροφικής πολιτικής. Απορρίπτει κάθε συμμαχία με τα αστικά κόμματα, κάθε μετασχηματιστικό μιμητισμό, οποιαδήποτε άρνηση της αυτονομίας της αριστεράς στην εκπροσώπηση των συμφερόντων των εργαζομένων. Ένα επαναστατικό κόμμα με ένα επαναστατικό πρόγραμμα πρόγραμμα έχει το δικαίωμα να είναι παρόν στις εκλογές. Επειδή μόνο μια επανάσταση μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Στα μέσα του Ιανουαρίου η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Renault ανακοίνωσε μεγάλης κλίμακας περικοπές σε μισθούς και θέσεις εργασίας. H εταιρία, επικαλούμενη την παγκόσμια οικονομική κρίση σκοπεύει ως το 2016 να μειώσει την παραγωγή της και να απολύσει εργάτες, το 14% επί συνόλου εργαζομένων που απασχολεί στη Γαλλία. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα δυο προηγουμενα χρόνια η συγκεκριμένη αυτοκινητοβιομηχανία έχει απολύσει εργάτες. Τον προηγούμενο μήνα οι πωλήσεις της Renault στη Γαλλία έπεσαν κατά 27% και 20% συνολικά το 2012, στις Aυτό είναι μέρος της καταρρέουσας ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας, εν μέσω ύφεσης και πανευρωπαϊκών μέτρων λιτότητας. εταιρεία σήμερα έχει σε διάφορες χώρες εργαζόμενους. Υπό τις απειλές και τον εκβιασμό μαζικών απολύσεων και κλεισίματος ολόκληρων εργοστασίων, η Renault «διαπραγματεύεται» με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. εταιρεία επιθυμεί να βγάλει επιπλέον 65 εκατομμύρια ετησίως αυξάνοντας τις ώρες εργασίας στα εργοστάσια της κατά 6,5%. Μέσα στις προτάσεις της εταιρείας επίσης είναι και η περικοπή των υπερωριών στο 10% από το 25% που είναι σήμερα. Τα συνδικάτα έχουν πραγματοποιήσει στάσεις εργασίας αλλά χωρίς να απευθυνθούν στους εργάτες στις άλλες αυτοκινητοβιομηχανίας για μια κοινή πάλη. H ρεφορμιστική στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών ενθαρρύνει τους εργοδότες να οξύνουν την επίθεση τους εναντίον της εργατικής τάξης. Επίσης η εταιρεία προσπαθεί να φέρει σε σύγκρουση τους εργάτες της στη Γαλλία με τους εργάτες της στην Ισπανία. Όλα αυτά τα μέτρα, που έχουν φυσικά και τη στήριξη της γαλλικής καπιταλιστικής κυβέρνησης, έχουν ως στόχο την αύξηση της «οικονομικής αποδοτικότητας» και ανταγωνιστικότητας της Renault. Άλλωστε η κυβέρνηση βλέπει ως θετικό βήμα τη συμφωνία για την «εργασιακή ασφάλεια» που συνάφθηκε στις αρχές του Ιανουαρίου μεταξύ του γαλλικού ΣΕΒ και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που επιτρέπει στους εργοδότες να επιβάλλουν μεγαλύτερη ευελιξία και να καταστρέψουν κάθε κατάκτηση «εργασιακής ασφάλισης» για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα του γαλλικού καπιταλισμού σε βάρος φυσικά των εργατών. συνδικαλιστική γραφειοκρατία σε μεγάλο βαθμό μοιράζεται με την μπουρζουαζία τις εθνικές «προοπτικές» της προσπαθώντας να καταστήσει τη γαλλική βιομηχανία πιο ανταγωνιστική παγκοσμίως σε βάρος της εργατικής τάξης. μόνη εναλλακτική λύση είναι η επαναστατική πάλη των ίδιων των εργατών προς όλους αυτούς που τους κρατούν γονατιστούς από δεξιά και «αριστερά». ΑΠΟΛΥΣΕIΣ ΣΤΝ AMERICAN EXPRESS H American Express ανακοίνωσε ότι απολύει εργαζόμενους, το 8,5% της εργατικής της δύναμης. Πρόκειται για το αποτέλεσμα της «ανοικοδόμησης» της εταιρείας που βασίζεται στην αύξηση των διαδικτυακών συναλλαγών και συναλλαγών μέσω κινητών, με σκοπό τη μείωση του «λειτουργικού κόστους» της εταιρείας κάτω από το 3% του ετήσιου εισοδήματος. Οι χαμένοι στην υπόθεση είναι οι εργαζόμενοι που έκαναν συναλλαγές μέσω τηλεφώνου. Επίσης απολύσεις και περικοπές στο προσωπικό λαμβάνουν χώρα και στην Global Business Travel που προσπαθεί να μειώσει το προσωπικό που ταξιδεύει για να συναντήσει πελάτες. Τα σχέδια «ανοικοδόμησης» απαιτούν περισσότερες εικονικές συναντήσεις με τους πελάτες. Οι μειώσεις προσωπικού (απολύσεις) έχουν διεθνή χαρακτήρα κατά τους εκπροσώπους των παραπάνω εταιρειών. Αυτοί που χάρηκαν με τις απολύσεις ήταν μόνο οι επενδυτές με τις μετοχές των παραπάνω εταιρειών να έχουν ανοδική πορεία στα χρηματιστήρια. Επίσης, η Μόργκαν Στάνλεϋ έχει ανακοινώσει σχέδια για την περικοπή 1600 θέσεων εργασίας κυρίως στον τομέα των χρηματιστηριακών συναλλαγών. Συνολικά, οι επιχειρήσεις στη Wall Street ανακοίνωσαν σχέδια για απολύσεις εργαζομένων από τους Άλλες εταιρείες που απολύουν είναι η Boeing που απολύει 160 στο εργοστάσιο της στο Τέξας, το 40% του εργατικού δυναμικού της εκεί. Μετά την ανακοίνωση των απολύσεων οι μετοχές της εταιρείας έφθασαν τα 77,09 δολάρια. Επίσης η Campel Soup θα απολύσει 290 το Φεβρουάριο και 470 τον Ιούλιο, κλείνοντας το 125 ετών εργοστάσιό της στην Καλιφόρνια. H Time Warner θα απολύσει 770 άτομα, γλιτώνοντας κατά την εταιρεία 100 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. ίδια εταιρεία πάγωσε και τις αυξήσεις μισθών για εργαζομένους το Επίσης ένα άλλο φαινόμενο που γίνεται ολοένα και πιο συχνό είναι ο τεράστιος αριθμός υποψηφίων που εμφανίζονται για μικρό αριθμό θέσεων εργασίας και στις.π.α. US Airways ζητούσε 450 αεροσυνοδούς και έλαβε αιτήσεις το Νοέμβριο. Delta Air Lies επίσης ανακοίνωσε 300 νέες θέσεις εργασίας και υπήρξαν υποψηφιότητες. σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σελίδα 13 KAΠITAΛIΣTIKOI KOΛOΣΣOI ΠPOXΩPOYN ΣE MAZIKEΣ AΠOΛYΣEIΣ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΣ ΠΟΛΙΤΙΚΣ ΚΡΙΣΣ ΣΤ ΡΟΥΜΑΝΙΑ H κοινωνική και πολιτική αναταραχή στη Ρουμανία έχει ήδη συμπληρώσει τον έναν χρόνο της (στις 12 Ιανουαρίου), αλλά στα διεθνή MME δεν έχει βρει την αντίστοιχη προσοχή. Pουμανία έγινε μέλος της ΕΕ το 2007, κυνηγώντας με φρενήρη ρυθμό το στόχο της εισόδου της στην Ευρωζώνη το στόχος που εντέλει δεν πραγματοποιήθηκε. Με την έκρηξη της ύφεσης στην Ευρωζώνη στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, η Ρουμανία έγινε μια από τις πρώτες χώρες της ΕΕ που χτύπησε τις πόρτες του ΝΤ, επιβάλλοντας ταυτόχρονα στο εσωτερικό της το γνωστό πλέον πακέτο μέτρων σκληρής λιτότητας: αύξηση της φορολογίας, νέα (αντι)εργασιακά πλαίσια και μείωση των κοινωνικών παροχών. Στα τέλη του 2011, η κυβέρνηση παραμόρφωσε ακόμη πιο έντονα το κοινωνικό της πρόσωπο, προσθέτοντας στα παραπάνω ένα νέο νομοσχέδιο που προέβλεπε περικοπές στις υγειονομικές παροχές και ιδιωτικοποίηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Το γεγονός αυτό υπήρξε η αφορμή για το ξέσπασμα της λαϊκής οργής στις 12 Ιανουαρίου Μέσα σε δύο μέρες και ακολουθώντας την εθελούσια παραίτηση του Υπουργού Υγείας Raed Arafat, η δυσαρέσκεια για την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Emil Boc μεταφέρθηκε από τις δημόσιες υγειονομικές μονάδες εκτάκτου ανάγκης, στους φοιτητικούς χώρους του Πανεπιστημίου της πρωτεύουσας και ενεργοποίησε αμέσως την αντίδραση των κρατικών μονάδων καταστολής με τυφλούς ξυλοδαρμούς και συλλήψεις. επέμβαση του κράτους δεν πτόησε το φρόνημα των διαμαρτυρόμενων, οι οποίοι με μαζικές κινητοποιήσεις και σκισμένες εθνικές σημαίες συνέχισαν για δέκα μέρες να αντιστέκονται δυναμικά στους δρόμους, με ασαφές ωστόσο ακόμη πολιτικό στόχο. Αποκορύφωμα, η 17 η Ιανουαρίου, οπότε οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν σε περισσότερες από 60 πόλεις της χώρας. Τα πνεύματα φάνηκε να κατευνάζονται προσωρινά στις 9 Φεβρουαρίου με την παραίτηση του Υπουργού Εξωτερικών Teodor Baconschi και την ανάθεση των πρωθυπουργικών καθηκόντων στον ανεξάρτητο βουλευτή Mihai Razvan Ungureanu από τον πρόεδρο της χώρας Traian Basescu, απομεινάρι του πάλαι ποτέ σταλινικού καθεστώτος Τσαουσέσκου που με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης λανσαρίστηκε ως φλογερός αντι-κομμουνιστής. Τον Απρίλη όμως, η φλόγα αναζωπυρώθηκε με γενικό αίτημα τη διεξαγωγή πολιτικών εκλογών. Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν στις 10 Ιουνίου και ανέδειξαν πρώτο κόμμα την Uniunea Social Liberala (Κοινωνική Ένωση Φιλελευθέρων) και πρωθυπουργό τον Victor Ponta, ηγέτη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος - βασικής συνιστώσας της Ένωσης μαζί με το Συντηρητικό Κόμμα και το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα. Ακόμη όμως και με το νέο πρόσωπο του δικηγόρου Ponta, το πολιτικό κατεστημένο αδυνατεί να ισορροπήσει και σύντομα ξεσπάει σκάνδαλο γύρω από το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού, που αφορά στην πλαστογράφηση της διδακτορικής του διατριβής! Ο πρωθυπουργός καταγγέλλει τον -μηνυτή- πρόεδρο Basescu για σκευωρία και τον αποπέμπει από την θέση του (ο τελευταίος είχε αποπεμφθεί ξανά το 2007). Το Ρουμάνικο Συνταγματικό ικαστήριο όμως θα τον αποκαταστήσει εντέλει, παρά την εναντίωση του λαού σε δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε. Έκτοτε η Ρουμανία βρίσκεται σε μια δεύτερη φάση κινητοποιήσεων, με το προηγούμενο ζητούμενο των εκλογών να δίνει τη θέση του στο αίτημα ανατροπής του πολιτικού status quo από μια μερίδα του λαού αηδιασμένου από την προβλεπόμενη κατάρρευση των πολιτικών κομμάτων και τη μετατροπή της κρίσης σε μεταξύ τους διαμάχη για την αποτελεσματικότερη πολιτική. Στο πλευρό των αγωνιζόμενων των προηγούμενων μηνών, βρέθηκαν οι εργάτες των ορυχείων και των λιμανιών της χώρας, αγρότες, εθνικές μειονότητες Ούγγρων και Ρομά καθώς και διάφοροι ποδοσφαιρικοί σύνδεσμοι φιλάθλων (!) διαμαρτυρόμενοι για τη διαφθορά στο χώρο του αγαπημένου τους αθλήματος, ενώ κρίση εκδηλώθηκε και στο εσωτερικό του Στρατού. Ένας δεύτερος γύρος εκλογών στις 9 εκεμβρίου ανέδειξε αυτοδύναμη την ίδια κυβέρνηση, με ποσοστό προσέλευσης όμως, μόνο 41,7%. Το ποσοστό αυτό δείχνει το σχίσμα της ρουμάνικης κοινωνίας σε τρία στρατόπεδα: Τους υπέρ του προέδρου Basescu. Τους κατά του προέδρου Basescu και υπέρ του πρωθυπουργού Ponta. Τους κατά και των δύο προσώπων. Με την κατάρρευση του μετα-σοβιετικού πολιτικού σκηνικού, οικονομικά σκάνδαλα έχουν αναδυθεί και βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ενώ τα διεθνή ΜΜE αποσιωπούν τα τεκταινόμενα, η δε Ευρωπαϊκή και ιεθνής νομενκλατούρα τηρούν μια μετριοπαθή στάση. Ωστόσο, ο εξεγερμένος ρουμανικός λαός συνεχίζει, 24 χρόνια μετά την Ρουμάνικη Επανάσταση και έναν χρόνο μετά την έκρηξη της νέας λαϊκής οργής, να διεκδικεί τα δικαιώματά του και να υπερασπίζεται στο δρόμο την κοινωνική του υπόσταση. Το άμεσο μέλλον προδιαγράφεται ταραχώδες και μένει να δείξει την έκβαση της σύγκρουσης. ΝΑΛ

8 σελίδα 14 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 σελίδα 15 18ΑΝΩ ΔΡΑΣΕΩΝ συνέχεια Οι «δράσεις του 18 Άνω» συνεχίστηκαν τις δυο προηγούμενες εβδομάδες με μεγάλη επιτυχία. Στις 9/2/13 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση-συζήτηση στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο «Μπερντέ», στα Άνω Ιλίσια, όπου η επιστημονική υπεύθυνη του 18 Άνω Κ. Μάτσα μίλησε και συντόνισε την κουβέντα με θέμα: Κρίση, εξαρτήσεις, αποκλεισμός και συλλογικές αντιστάσεις. ομιλήτρια ανέδειξε το γεγονός ότι η κρίση αυξάνει σημαντικά τη χρήση ουσιών και ιδιαίτερα φτηνών επικίνδυνων ουσιών, όπως το «σίσα» (μεθαμφεταμίνες με υγρά μπαταρίας αυτοκινήτων!). Αντίστοιχη ουσία είναι το «paco», το οποίο έκανε θραύση την περίοδο της οικονομικής κρίσης στην Αργεντινή και διέλυσε τη νέα γενιά. Σημαντική ήταν η αναφορά στον κοινωνικό αποκλεισμό εξαιτίας της φτώχειας και της ανεργίας και η συσχέτισή του με τις εξαρτήσεις και τα ψυχολογικά προβλήματα στο γενικό πληθυσμό. Τόνισε ότι σε περιόδους πολέμων και κρίσεων η συμμετοχή σε συλλογικότητες με στόχο την αντίσταση λειτουργεί προστατευτικά για τον ψυχισμό των ατόμων. κουβέντα έγινε στο κατάμεστο από κόσμο, ζωντανό και δραστήριο «στέκι του Μπερντε», στα πλαίσια της ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης της γειτονιάς των Ιλισίων για τις εξαρτήσεις και την απεξάρτηση στο 18 Άνω, ενώ αποφασίστηκε ότι το Σάββατο 23/2 από τις 10:00-13:00 θα πραγματοποιηθεί ανταλλακτικό - χαριστικό παζάρι από τις συλλογικές δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης του 18 Άνω απέναντι από τον Μπερντέ στην πλατεία Κύπρου, Αράδου 55, Α. Ιλίσια. Παράλληλα, στις 13/2 στο θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάστηκε το έργο «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Ι. Καμπανέλλη από τη θεατρική ομάδα της επανένταξης του 18 Άνω και ακολούθησε συζήτηση με θέμα: Κοινωνικός αποκλεισμός, λογοκρισία και ο ρόλος του τύπου. εκδήλωση ήταν συνδιοργάνωση του 18 ΑΝΩ και της εκπομπής Πρωινή Ενημέρωση με τη συμπαράσταση του ΚΕΘΕΑ. Οι θεραπευόμενοι της θεατρικής ομάδας του 18 Άνω έδωσαν για μια ακόμη φορά τον καλύτερό τους εαυτό συγκινώντας τους παρευρισκόμενους, που ήταν τόσοι πολλοί, ώστε να στηθεί βιντεοπροβολέας στον προαύλιο χώρο του θεάτρου για να μπορέσουν όλοι να παρακολουθήσουν την παράσταση! Τη συζήτηση άνοιξε η Κατερίνα Μάτσα, επιστημονικά υπεύθυνη του 18 Άνω, η οποία δήλωσε την συμπαράσταση του 18Άνω στους διωκόμενους δημοσιογράφους Κ. Αρβανίτη και Μ. Κατσίμη, που πάντα στηρίζουν τον αγώνα των θεραπευτικών προγραμμάτων και δίνουν βήμα στους απεξαρτημένους, ώστε να προβάλλονται τα προβλήματά τους. Έδωσε έμφαση στον κοινωνικό αποκλεισμό και το ρόλο που παίζει ο τύπος σ αυτόν και σημείωσε ότι η λογοκρισία δεν θα περάσει και ο αγώνας της Πρωινής Ενημέρωσης θα ναι νικηφόρος. Ο Χ. Πουλόπουλος, υπεύθυνος του ΚΕΘΕΑ, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη συμπεριφορά της κοινωνίας απέναντι σε ομάδες ατόμων, όπως αυτήν των οροθετικών γυναικών που διαπομπεύτηκαν τον περασμένο Απρίλη και τη διαφορετική στάση των προγραμμάτων, που με το έργο τους στηρίζουν και συμβάλλουν στην ουσιαστική επανένταξη τέτοιων κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων. Οι δημοσιογράφοι Κ. Αρβανίτης και Μ. Κατσίμη εξήραν την προσφορά των στεγνών προγραμμάτων στην κοινωνία και εξιστόρησαν το χρονικό της λογοκρισίας της Πρωινής Ενημέρωσης. Ιδιαίτερα εντυπωσιακός ήταν ο παραλληλισμός της ατομικής σύμβασης εργασίας με την χρήση ουσιών από πλευράς Κ. Αρβανίτη που είπε: «η ατομική σύμβαση είναι πρέζα Όπως ο εξαρτημένος πάει στη γωνία μόνος του και κάνει χρήση, έτσι και η ατομική σύμβαση είναι μοναχικός δρόμος». Σημείωσε ότι η επιτυχία της Πρωινής Ενημέρωσης έγκειται στην ομαδική και συλλογική δουλειά της εκπομπής γι αυτό θα διεκδικήσουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας και θα συνεχίσουν τον αγώνα στην ΕΡΤ μέχρι να νικήσουν. Έπειτα, τα παιδιά του 18Άνω διάβασαν ένα κείμενο συμπαράστασης στον Κ. Αρβανίτη και Μ. Κατσίμη, μίλησαν για τον αποκλεισμό που οι ίδιοι είχαν βιώσει και για την μεταμόρφωση και επανένταξή τους μέσω του προγράμματος. Οι θεατές χειροκροτούσαν και αρκετοί έπαιρναν το λόγο για να επιβραβεύσουν τους θεραπευόμενους και να συγχαρούν για το ζεστό και συνάμα αγωνιστικό κλίμα της εκδήλωσης. Συγκίνηση προκάλεσε η παρέμβαση του Σ. Μιχαήλ, ο οποίος απήγγειλε ποίημα για τον Μπουαζίζι, θύμα και αυτός μιας μορφής αποκλεισμού που με την πράξη του πυροδότησε την εξέγερση στην Τυνησία το Εντόπισε επιπλέον αναλογίες με την Ελλάδα στον τρόπο που τα ΜΜΕ κάλυψαν τα γεγονότα. Το 18Άνω, το ΚΕΘΕΑ και η Πρωινή Ενημέρωση ανανέωσαν το ραντεβού τους για τις 26 Ιουνίου Παγκόσμια μέρα κατά των Ναρκωτικών όπου θα πραγματοποιήσουν αντίστοιχες συνδιοργανώσεις. E. Το Φλεβάρη του 2011 χάσαμε το σ. Δημήτρη Ι. Κατσαγάνη σε ηλικία 60 ετών. Ο σ. Δημήτρης ήταν μέλος του ΕΕΚ από το 1985, ανέπτυξε έντονε συνδικαλιστική δράση στο χώρο των εφοριακών, ενώ εξέδωσε οχτώ ποιητικές συλλογές. Στη μνήμη του δημοσιεύουμε μέρος μιας ανέκδοτης λογοτεχνικής δουλειάς του υπό τον τίτλο Φλέτρα. Ο αίγαγρος χτυπάει και ξύνει τον τόπο με τα νύχια των ποδιών του πριν πλαγιάσει κάπου, κι αν είναι και στα βράχια το ίδιο κάνει στις πέτρες τους. Όσες φορές τα πουλιά των ψαριών ακουμπάνε στο κύμα και όσες φορές ο ιέραξ ξύνει Δύο χρόνια χωρίς το σ. Δημήτρη Ι. Κατσαγάνη το ράμφος του να τελειώσουν τα βράχια. ιάλεξα και γω έναν τόπο στο Γρίμποβο ένα Σάββατο βραδάκι και το Σάββατο ήταν «Κυρίω τω Θεώ σου» όπως το αναμετέδιδε ο πατέρας μου στη υψηλή γλώσσα μας εν αναπαύσει, «αρχή μοι και υπόστασις, το πλαστουργόν σου γέγονε πρόσταγμα». Στο πένθος μου, σ αυτόν τον κόσμο τον μικρό και μέγα δώρο σε παιδί θα ήτανε αν σε έβλεπα. Σε είδα όμως με την φορά του φωτός που κατάφερνε η φαντασία μου να κινεί, με τον θαλασσινό εσθήτα στο σώμα σου κάπου. Σε είδα με την υπόκλιση, την κλίση της νίκης, να δένεις το σανδάλι σου αρχαία θεά δωρικού γλύπτη, αφού φόρεσες φόρεμα και έδωσες εντολή και προσταγή στις πτυχές, στο κεφαλόσκαλο του Λούβρου η Νίκη της Σαμοθράκης, εδώ βρέθηκε η κεφαλή της. Σε είδα πίσω από την Ανδρομάχη που έκλαιγε τον Έκτορα, συγκινημένη ραψωδό έτοιμη να ακουστείς μέχρις εδώ, κι έγινε. Σε είδα στο βασιλικό που λένε ότι το μεσημέρι αφήνει την πιο καλή μυρουδιά του στο δάχτυλό σου. Σε είδα βασίλισσα των νερών στους αναβαθμούς των κυμάτων να ρωτάς αν ζει ο βασιλιάς. Σε είδα πάνω και κάτω από την μυστική επικράτεια του Κάστρου, που «εποπτεύει τον καιρό που το καμε άχρηστο», να φτερουγίζεις και να περπατάς λαφίνα λιονταρίνα στα λιθόστρωτα και να επιφυλάσσομαι δρυοκολάπτης που επιμένει με το ράμφος του στα τριχώματα, αχ πετροκολάπτης, της μεταβολής ποιοτήτων σε ποσότητες, μόνο ένα άγγιγμα σε χάδι. Σε είδα στα πλατάνια που απευθύνονται στους ορίζοντες με την άκρη όλων των φύλλων τους, να φοράς λευκό βήματος περιπάτου, στατιστικός εγώ των θαυμάτων, εξ αρχής πρωτεύεις. Σε είδα να έχεις το αεράκι ανά χείρας, σε όλες τις επιφάνειες και τις αφάνειες, σημεία εκκίνησης χαριτωμένων, και να μου το δίνεις προς άγγιγμα τι όπως ο Michelangelo Buanarroti υπέδειξε στην οροφή της Cappela Sistina για τους δικούς μου. Σε είδα όταν η θάλασσα λέει αυτήκοα παραμύθια στα παιδάκια στα χαλίκια κι αναπάντητος μελαγχολώ. Σε είδα στις πεταλούδες να συνηγορείς στο φως που αποκαλύπτει τον αφαλό του, καλησπερίζοντας ερχόμενες ωραιότητες όπου κι αν είσαι. Σε είδα στη λίμνη Τριχωνίδα άγγελό της, να κοιτάζεις το ήλιο που πάει να βασιλέψει, και τα πουλιά αναπτέριζαν αφήνοντας σπόρους στην ποδιά σου. Σε είδα στο φως ως είδος μοναδικό, όταν τα μάτια σου άφηναν τα πουλιά να τινάζουν τα σεντόνια, και τον ψιχαλισμό στο τόξο των φρυδιών σου. Σε είδα μηρό αόρατο και ξέσκεπο αθώως όσον κι ευθέως και ψιθύρισε το μέλλον, να μην ακουστεί, κάτι μεταξύ ηλί ηλί λαμά σαβαχθανί και Είσελθε! Σε είδα από το μάτι του τζίτζικα κι από το κενό του υγρού που οι θεοί αποκαλούν μέλι. Σε είδα να στρέφεσαι εξ ορισμού ιαματική δροσούλα επί ξυρού ακμής ερχόμενης τώρα που ο ζητιάνος με τις στανικές προμήθειες στρέφεται πίσω. Σε είδα φωτίσματα ακτίνων ανάμεσα στα φύλλα κι όσο φως πέρναγε περπατούσε χόρευε κι έγραφε στο χώμα τ όνομά σου κι ο χρόνος κάτω από χορδές και τύμπανα αρνείται τους νόμους που επιβάλει ο φόβος. Σε είδα στον ξένο άνδρα και στη γυναίκα που λίγο πιο πέρα αίφνης πλησίασαν τα πόδια τους και με θεία εντολή πήραν τα χέρια τους και τα έβαλαν ανάμεσα στους μηρούς τους λες και ήθελαν να χαθούν ο ένας μέσα στον άλλον. Σε είδα να σπεύδεις με σκοπό να τοποθετήσεις με τα χέρια σου αστέρια στην επερχόμενη νύχτα καμωμένα από μέταλλο της φωνής σου που πρόλαβα να κρατήσω. ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΣ ΤΡΙΠΟΛΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΝ ΚΑΘΛΩΣ Δεμένος με ιμάντες πάνω στο κρεβάτι του βρέθηκε απανθρακωμένος, τη νύχτα της 15ης Φεβρουαρίου, 34χρονος νοσηλευόμενος στο ψυχιατρικό νοσοκομείο της Τρίπολης, ύστερα από πυρκαγιά που ξέσπασε στο δωμάτιο που νοσηλευόταν. Αν και δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστές όλες οι λεπτομέρειες γύρω από αυτό το συμβάν (συνήθως, και από εμπειρία, σχεδόν ποτέ δεν γίνονται πλήρως γνωστές), η έκφραση στα ΜΜΕ ότι βρέθηκε στο «δωμάτιό του», πιθανόν να υπονοεί δωμάτιο απομόνωσης, διότι στα ψυχιατρεία δεν υπάρχουν μονόκλινα (υπάρχει ο «θάλαμός τους»), εκτός αν πρόκειται για το γνωστό «ήσυχο δωμάτιο». Για μιαν ακόμη φορά, η μηχανική καθήλωση έκανε το «θαύμα» της. Αν δεν ήταν δεμένος, αν υιοθετούνταν ένα άλλος τρόπος αντιμετώπισης της όποιας δύσκολης συμπεριφοράς του, τώρα θα ήταν ζωντανός. Θα ψάξουν, λέει, να δουν, μεταξύ άλλων, και αν η μηχανική του καθήλωση ήταν ιατρικά δικαιολογημένη. Και θα το βρουν; Αφού πάντα είναι δικαιολογημένη σύμφωνα με την εκτίμηση για την «επικινδυνότητα» αυτού που την επιβάλει να γίνει. Αυτού, δηλαδή, που έχει την εξουσία να προσδιορίσει τη δυσκολία του στην αντιμετώπιση ενός ασθενή ως μια «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης»: του ψυχιάτρου, είτε παρόντος, είτε τηλεφωνικά, είτε, σε μερικές περιπτώσεις, με τη απευθείας πρωτοβουλία των νοσηλευτών, ως τρόπου λειτουργίας του ιδρυματικού αυτοματισμού. Το ζήτημα είναι ότι η μηχανική καθήλωση δεν είναι μόνο μια «κακή ιατρική πρακτική» (εδώ το malpractice έχει πράγματι εφαρμογή) που τραυματίζει ψυχικά και υπαρξιακά και ακυρώνει τον ψυχικά πάσχοντα ως πρόσωπο με δικαιώματα. Το ζήτημα είναι ότι, επίσης, «σκοτώνει»: είναι συχνά τα περιστατικά όπως αυτό της Τρίπολης, με τις φωτιές που ανάβουν (τσιγάρα ή άλλοι λόγοι) και δεν «προλαβαίνονται» και με την απανθράκωση του ασθενή να γίνεται αντιληπτή μόνο αφού γίνει, αλλά ακόμα πιο συχνά τα επεισόδια (που εύκολα συγκαλύπτονται ως προς την πραγματική τους αιτία) πνευμονικών εμβολών, καρδιακών ανακοπών κλπ, συνήθων επιπλοκών της μηχανικής καθήλωσης. Όλα αυτά δεν αναγράφονται, δεν τυγχάνουν καμιάς δημοσιότητας, δεν υπάρχουν και δεν προσφέρονται, καθώς δεν καταγράφονται ως η πραγματική αιτία του θανάτου, ούτε καν ως στοιχεία έρευνας (για το ακριβές ποσοστό των θανάτων εξαιτίας της μηχανικής καθήλωσης). Το κυριότερο, όμως, είναι ότι η μηχανική καθήλωση (όπως και η απομόνωση) δεν είναι ιατρική πράξη. Οσο αυτό δεν υιοθετείται από την ψυχιατρική, η συνεχιζόμενη εφαρμογή αυτών των μέσων θα διαπερνά την κουλτούρα της, την σκέψη της και την πρακτική της, θα «μολύνει» τις θεραπευτικές επιδιώξεις, που ισχυρίζεται ότι έχει, τον τρόπο κατανόησης και αντιμετώπισης του ψυχικά πάσχοντα, καθώς θα υπάρχει πάντα εν δυνάμει ως μέσο συμμόρφωσης (αν δεν δεχτείς, τότε.) από τον καθένα ανάλογα με το πώς ο ίδιος εκτιμά το πότε το «εν δυνάμει» θα γίνει «εν ενεργεία». Τώρα βέβαια, η αντιπαράθεση και η λαϊκίστικη δημαγωγία πάνω σε βάσεις άλλες και για λόγους διαφορετικούς από το «πράγμα καθεαυτό», θα οργιάσουν. Θα ψαχτούν οι ένοχοι, θα θυμηθούν ότι το ψυχιατρείο της Τρίπολης έπρεπε να έχει κλείσει και ίσως επιτύχουν έτσι ένα fast track κλείσιμο, για να μεταφερθούν αυτές οι πρακτικές και αυτοί οι θάνατοι στο όποιο γενικό νοσοκομείο, όπου η ψυχιατρική ασκείται με τον ίδιο, απαράλλακτο τρόπο όπως στο ψυχιατρείο, ενίοτε και χειρότερα. Εξαρτάται Με τις μονάδες ψυχικής υγείας να στεγνώνουν πλήρως από προσωπικό, η βάρδια (σε τμήματα εισαγωγών) να βγαίνει συχνά με ένα-δύο άτομα, με τους μισθούς κάτω από τα όρια της επιβίωσης - συνθήκες εντός των οποίων οι εργαζόμενοι στις μονάδες δεν θέλουν και δεν «ακούνε», όχι μόνο τις προτάσεις αλλά ούτε καν τον προβληματισμό για μιαν εναλλακτική πρακτική. Καθώς μάλιστα οι ίδιες οι υλικές, ποσοτικού χαρακτήρα προϋποθέσεις για μιαν εναλλακτική πρακτική (επάρκεια προσωπικού, υλικοί πόροι κλπ) επιδεινώνονται καθημερινά σε όρια κάτω από την όποια δυνατότητα στοιχειώδους λειτουργίας. Ενα είναι σίγουρο: όσο υπάρχει μνημόνιο, όσο υπάρχουν οι δεδομένες κοινωνικές σχέσεις, προϊόν των οποίων είναι αυτή η οικονομική κρίση και η εφαρμοζόμενη πολιτική, όσο υπάρχει τρόικα (εξωτερικού και εσωτερικού), η ψυχιατρική θα γίνεται πιο κατασταλτική, οι μηχανικές καθηλώσεις πιο πολλές και ακόμα πιο πολλοί οι θάνατοι από αυτές - αν και όχι μόνο από αυτές. Και νεκρός στο οικοτροφείο Kορυδαλλού Ανάλογα λειτουργεί η πυρκαγιά, με τις τραγικές συνέπειες, στο οικοτροφείο της ΠΕΨΑΕΕ [στις 13/2, στον Kορυδαλλό, όπου ύστερα από πυρκαγιά 4 ασθενείς μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Nικαίας, εκ των οποίων ο ένας κατέληξε]. Και εδώ πρέπει να περιμένει κανείς να βγει κάποιο πόρισμα για το τι ακριβώς έγινε. Τέτοια συμβάντα υπάρχουν. Είναι, όμως, πάντα «αναπόφευκτα»; Είναι στο πλαίσιο του «τυχαίου» συμβάντος, με την έννοια αυτού που μπορεί να προκύψει ακόμα και με την πιο καλή και αποτελεσματική λειτουργία, ή έχει συγκεκριμένες αιτίες που πάνε πέρα (και όντως φαίνεται να πηγαίνουν πέρα) από το προσωπικό για να ακουμπήσουν αυτούς που τώρα έχουν βγάλει τα ξίφη τους και «τρώγονται» σα να είναι σε διαμετρικά αντίθετα στρατόπεδα, ενώ είναι το ίδιο στρατόπεδο, με τις εσωτερικές του διαμάχες (Υπουργείο-ΜΚΟ); Μπορεί η υφυπουργός Φ. Σκοπούλη να βγάζει κραυγές κατά των ΜΚΟ, αλλά τους εγκρίνει εκατομμύρια ευρώ για διάφορα αμφίβολης χρησιμότητας προγράμματα (δήθεν «μεταρρυθμιστικού» και κοινοτικού χαρακτήρα). Και οι ΜΚΟ μπορεί να το «παίζουν αντιπολίτευση» όταν δεν παίρνουν τα κονδύλια που θέλουν, αλλά όταν έρχεται (πριν δυο εβδομάδες) ο Ευρωπαίος Επίτροπος, ο οποίος, υπενθυμίζοντας τις «υποχρεώσεις της χώρας για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση», επέβαλλε fast track κλείσιμο των ψυχιατρείων και, στα πλαίσια αυτά, τις επαναχρηματοδοτεί, είναι όλα «μέλιγάλα» με το Υπουργείο. Ποιός είναι ο ζημιωμένος; Οι ένοικοι των δομών (που είχαν και ένα νεκρό) και το προσωπικό που εξακολουθεί να είναι απλήρωτο για 8-10 μήνες.. Και το ερώτημα είναι : μπορεί να λειτουργεί στεγαστική δομή με 10 μήνες απλήρωτο το προσωπικό; Ξέρουν αυτοί, με τις τακτικές και υψηλότατες απολαβές τους (και όχι μόνο αυτές ) που κρατάνε το προσωπικό απλήρωτο 10 μήνες, τι σημαίνει αυτό; Και τι σημαίνει μάλιστα σε μια μονάδα ψυχικής υγείας, με ό,τι αυτό απαιτεί για την διαρκή και πλήρη διαθεσιμότητα του λειτουργού για τις πολύπλοκες ανάγκες των ενοίκων; Μήπως όλοι πια ξέρουμε πού ν αναζητήσουμε τις ευθύνες για το συμβάν στον Κορυδαλλό; Και είναι μόνο αυτό το τραγικό συμβάν που πρέπει να αποσπάσει την προσοχή, σαν ξεκομμένο γεγονός, ή να δούμε ταυτόχρονα όλη αυτή την πολύμηνη (και στην ουσία «πολύχρονη με διαλείμματα») διαδρομή της απληρωσιάς, σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα των λειτουργών για το εργασιακό τους μέλλον, και τις επιπτώσεις που αυτό έχει σε ψυχές που καθημερινά «καίγονται» - πριν καούν και τα ίδια τα σώματά τους; 16/2/2013 psyspirosi.gr

9 Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013 Tηλ. - Fax / eek@ath.forthnet.gr Kωδικός 3768 Το ΕΕΚ στο Internet στη διεύθυνση: ώρα της αλήθειας για την κρίση και τα... spreads Πολύ πρόσφατα δύο επώνυμοι οικονομολόγοι συνεργάτες του CEPS και του CIEP (ευρωπαϊκά οικονομικά και πολιτικά Think Tank) οι Paul de Grauwe (London School of Economics) και Yuemei Ji (University of Leuven) δημοσίευσαν (5/2/2013) ένα άρθρο με τίτλο Ακόμα περισσότερες αποδείξεις ότι οι αγορές κεφαλαίου επέβαλαν υπερβολική λιτότητα στην Ευρωζώνη. Στο άρθρο αυτό που συνοδεύεται από εξαιρετικά σαφή διαγράμματα που παρουσιάζουν την συνάρτηση μεταξύ των μέτρων λιτότητας και των spreads, όπως επίσης της αύξησης του χρέους και των spreads, υποστηρίζεται ότι οι αγορές κεφαλαίου ήταν αυτές που επέβαλαν τις πολιτικές τους στις κυβερνήσεις. Υπενθυμίζεται ότι spreads είναι η διαφορά μεταξύ του επιτοκίου δανεισμού της ενδιαφερόμενης χώρας και του αντίστοιχου επιτοκίου δανεισμού της Γερμανίας, με άλλα λόγια το srpread δείχνει πόσο ακριβότερα δανείζεται μια χώρα σε σύγκριση με την Γερμανία. Οι δύο οικονομολόγοι παρουσιάζοντας την εξέλιξη των spreads από το 2010 μέχρι και τα μέσα του όταν δηλαδή η ΕΚΤ ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει αν χρειασθεί σε στήριξη των ομολόγων των χωρών που θα κινδυνεύσουναποδεικνύουν ότι τελικά αυτοί που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια την ευρωζώνη δεν ήταν οι εκλεγμένες κυβερνήσεις, αλλά οι αγορές κεφαλαίου. Oι απαιτήσεις των αγορών κεφαλαίου καθόρισαν την οικονομική πολιτική των ευρωκυβερνήσεων. Αυτό που υποστηρίζουμε γράφουν οι De Grauwe και Yuemei Ji είναι ότι ο χρόνος και η ένταση των προγραμμάτων λιτότητας προσδιορίσθηκε πάρα πολύ από την διάθεση των αγορών αντί να είναι το αποτέλεσμα μιας ορθολογικής διαδικασίας (σ.σ. πολιτικών οικονομικών) αποφάσεων.... Σε γενικές γραμμές το άρθρο διατυπώνει την εκτίμηση -που βασίζει στα σχετικά διαγράμματαότι: Οι αγορές αντέδρασαν με βίαιο τρόπο στο ξέσπασμα της κρίσης το 2010 και προκάλεσαν μια πρωτοφανή αύξηση των spreads. Οι κυβερνήσεις με αυτό ως κεντρικό σημείο αναφοράς έτρεξαν να ανταποκριθούν στην πίεση των αγορών και προχώρησαν σε πρωτοφανή μέτρα λιτότητας τα οποία με τη σειρά τους προκάλεσαν ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του χρέους και έτσι οδήγησαν τα spreads ακόμα ψηλότερα επιταχύνοντας τον φαύλο κύκλο της τραπεζικής κρίσης χρέους που μετατράπηκε σε κρατική και σε ύφεση. Όταν η ΕΚΤ στα μέσα του 2012 (μπροστά στην αποτυχία των κυβερνήσεων και των πολιτικών που είχαν ανάγει σε κεντρικό άξονα της Ευρωζώνης μέχρι τότε) υποχρεώθηκε να ανακοινώσει το πρόγραμμα ΟΜΤ, δηλαδή την δέσμευσή της ότι θα αγοράζει και θα στηρίζει τις τιμές των κρατικών ομολόγων των οικονομιών που θα βρίσκονται σε πρόβλημα από την κρίση χρέους, η αντίδραση των αγορών κεφαλαίου ήταν αντίστροφη. Τα spreads άρχισαν να πέφτουν παρά το γεγονός ότι το χρέος λόγω της λιτότητας και της ύφεσης συνέχισε να αυξάνεται! Με άλλα λόγια τα spreads αποσυνδέθηκαν από τις κυβερνητικές πολιτικές και την πορεία του χρέους εντελώς, καθώς οι αγορές άρχισαν να αντιδρούν στην απόφαση της ΕΚΤ και όχι στις πολιτικές λιτότητας... Στο σημείο αυτό οι αγορές κεφαλαίου κρέμασαν τις κυβερνήσεις και την Κομισιόν που μέχρι τότε αγρίευαν την λιτότητα όσο περισσότερο αυξάνονταν τα spreads! Και επενδυτές όπως ο Σόρος που έβγαλαν τεράστια ποσά από την πολιτική αυτή άρχισαν να τους κατηγορούν πλέον ότι οδηγούν την Ευρωζώνη και το ευρώ στη διάλυση... Κάπου εκεί άλλωστε πάρθηκε και η απόφαση για την απομάκρυνση της προοπτικής του Grexit αφού όλοι πλέον παραδέχθηκαν δύο πράγματα, ότι το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ θα προκαλούσε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση στην Ευρωζώνη που είχε ήδη και τεχνικά μπει σε φάση ύφεσης (σ.σ. το σημείο αυτό δεν περιλαμβάνεται στο συγκεκριμένο άρθρο, αλλά η χρονική και πολιτική σύμπτωση είναι περισσότερο από προφανής αν συνυπολογίσει κανείς και άλλα γεγονότα, όπως οι εκλογές και η αναγνώριση του ΝΤ ότι είχε υπολογίσει λάθος τις συνέπειες της ύφεσης - οι περιβόητοι πολλαπλασιαστές για τους οποίους είχε γράψει από τον Απρίλιο η Νέα Προοπτική). Οι δύο οικονομολόγοι δεν ξεφεύγουν βέβαια από την γραμμή ό τι η δημοσιονομική πειθαρχία ήταν απαραίτητη για τις οικονομίες του νότου που χτυπήθηκαν από την κρίση χρέους (άλλωστε μέχρι τις αρχές του 2012 την υποστήριζαν σαν μονόδρομο), αλλά διαφωνούν με τον χρόνο και την ένταση που αυτές εφαρμόστηκαν... Στην πραγματικότητα το άρθρο δεν κάνει άλλο από το να αποτελεί, με τη γραφίδα των δύο ονομαστών οικονομολόγων/καθηγητών των ευρωπαϊκών think tank, την ομολογία αποτυχίας της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η Ευρωζώνη, ανάλογη εκείνης της κωλοτούμπας που έχει αρχίσει να κάνει από την άνοιξη του 2012 το ΝΤ με το περιβόητο λάθος των πολλαπλασιαστών της ύφεσης... Γ. Aγγ. ΧΑΛΚΙ ΙΚ Βία για τα συμφέροντα της πολυεθνικής χρυσού Με ωμή αστυνομική τρομοκρατία, προσαγωγές και απαγωγές «υπόπτων», παραβίαση κάθε δικονομικού κανόνα και συνταγματικών δικαιωμάτων, παράνομη λήψη DNA, επιχειρεί η δεξιά κυβέρνηση Σαμαρά να κάμψει την αντίσταση των κατοίκων της Χαλκιδικής που αντιδρούν στην καταστροφή της περιοχής τους για χάριν της καναδικής πολυεθνικής υπό το όνομα Ελληνικός Χρυσός. Αφορμή για τη νέα έξαρση αστυνομικής βίας ήταν η «καταδρομική», όπως την είπαν, πρωινή ενέργεια καταστροφής μηχανημάτων της εταιρίας στο εργοτάξιο στις Σκουριές. τρομοκρατία δεν θα περάσει, λένε οι κάτοικοι και την Κυριακή 24 Φλεβάρη, 11 π.μ. οργανώνουν νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Μεγάλη Παναγιά.