Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Transcript

1 ÅÔÏÓ ÊB ÐÑÏÃÑÁÌÌÁ ËÅÉÔÏÕÑÃÉÊÇÓ ÆÙÇÓ ÉÏÕËÉÏÕ - ÁÕÃÏÕÓÔÏÕ 2013

2 ÉÏÕËÉÏÓ ÊÁÈÅ ÊÕÑÉÁÊÇ { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÊÁÈÅ ÓÁÂÂÁÔÏ { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÊÁÈÅ ÄÅÕÔÅÑÁ ] Åóðåñéíüò - Ðáñáêëçôéêüò Êáíþí Èåïôüêïõ ì.ì. ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ ÌåôÜëçøéò [áóèåí~ùí êáô ï@éêïí [áðü 8.30 ð.ì. (äçëþóåéò ìý ñé ÔåôÜñôç [áðüãåõìá) ÊÁÈÇÌÅÑÉÍÁ { Ïñèñïò ð.ì. - ] Åóðåñéíüò ì.ì. # Ùñåò ãñáöåßïõ[ ÅöçìÝñéïõ ð.ì. êáß ì.ì. ÔÜ ðüóçò öýóåùò ðéóôïðïéçôéêü ([áãáìßáò, [åããõçôéêü, êëð) èü [åêäßäïíôáé ìåôü [áðü óõíåííüçóç ìý ôüí [åöçìýñéï ôï~õ ] Éåñï~õ Íáï~õ óôü ôçë ÈÅÉÅÓ ËÅÉÔÏÕÑÃÉÅÓ - ÁÊÏËÏÕÈÉÅÓ ÄåõôÝñá 1 [ Éïõëßïõ (ÁÃÉÙÍ ÁÍÁÑÃÕÑÙÍ - ÐÑÙÔÏÌÇÍÉÁ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá- Áãéáóìüò ð.ì. Ôñßôç 2 [ Éïõëßïõ (ÐÁÑÅÊÊËÇÓÉÏÍ ÁÃÉÏÕ ÉÙÁÍÍÏÕ ÔÏÕ ÐÑÏÄÑÏÌÏÕ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÊõñéáêÞ 7 [ Éïõëßïõ (ÁÃÉÁÓ ÊÕÑÉÁÊÇÓ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÐÝìðôç 11 [ Éïõëßïõ (ÁÃÉÁÓ ÅÕÖÇÌÉÁÓ & ÁÃÉÁÓ ÏËÃÁÓ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÔåôÜñôç 17 [ Éïõëßïõ (ÁÃÉÁÓ ÌÁÑÉÍÇÓ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÓÜââáôï 20 [ Éïõëßïõ (ÐÑÏÖÇÔÏÕ ÇËÉÏÕ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÐÝìðôç 25 [ Éïõëßïõ (ÊÏÉÌÇÓÇ ÔÇÓ ÁÃÉÁÓ ÁÍÍÇÓ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÐáñáóêåõÞ 26 [ Éïõëßïõ (ÁÃÉÁÓ ÐÁÑÁÓÊÅÕÇÓ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÓÜââáôï 27 [ Éïõëßïõ (ÁÃÉÏÕ ÐÁÍÔÅËÅÇÌÏÍÏÓ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì.

3 ÐÑÏÃÑÁÌÌÁ ÐÁÍÇÃÕÑÅÙÓ ÄÅÕÔÅÑÁ 5 ÁÕÃÏÕÓÔÏÕ ð.ì... { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ì.ì... ] Ï ÌÝãáò [ Áñ éåñáôéêüò ] Åóðåñéíüò ô~çò ]åïñô~çò ìåô' [áñôïêëáóßáò ì.ì ] ÉåñÜ [ Áãñõðíßá ({ Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá) ÔÑÉÔÇ 6 ÁÕÃÏÕÓÔÏÕ ð.ì... ] Ï { Ïñèñïò ô~çò ] Åïñô~çò êáß ÐáíçãõñéêÞ [ Áñ éåñáôéêþ Èåßá Ëåéôïõñãßá ì.ì.... ] Åüñôéïò ] Åóðåñéíüò ìåô' [áñôïêëáóßáò - ÐáñÜêëçóéò êáé ] Éåñüí Å[õ Ýëáéïí

4 ÁÕÃÏÕÓÔÏÓ ÊÁÈÅ ÊÕÑÉÁÊÇ { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÊÁÈÅ ÓÁÂÂÁÔÏ { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÊÁÈÅ ÄÅÕÔÅÑÁ ] Åóðåñéíüò & Ðáñáêëçôéêüò Êáíþí Èåïôüêïõ ì.ì. ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ ÌåôÜëçøéò [áóèåí~ùí êáô ï@éêïí [áðü 8.30 ð.ì. (äçëþóåéò ìý ñé ÔåôÜñôç [áðüãåõìá) ÊÁÈÇÌÅÑÉÍÁ { Ïñèñïò ð.ì. - ] Åóðåñéíüò ì.ì. # Ùñåò ãñáöåßïõ[ ÅöçìÝñéïõ ð.ì. êáß ì.ì. ÔÜ ðüóçò öýóåùò ðéóôïðïéçôéêü ([áãáìßáò, [åããõçôéêü, êëð.) èü [åêäßäïíôáé ìåôü [áðü óõíåííüçóç ìý ôüí [åöçìýñéï ôï~õ ] Éåñï~õ Íáï~õ óôü ôçë (1-13 ÁÕÃÏÕÓÔÏÕ ÊÜèå [áðüãåõìá [åêôüò ÓáââÜôïõ: ] Åóðåñéíüò - Ðáñáêëçôéêüò Êáíþí Èåïôüêïõ ì.ì.) ÈÅÉÅÓ ËÅÉÔÏÕÑÃÉÅÓ - ÁÊÏËÏÕÈÉÅÓ ÐÝìðôç 1 Á[õãïýóôïõ (ÐÑÙÔÏÌÇÍÉÁ) { Ïñèñïò - ] Áãéáóìüò ð.ì. ÄåõôÝñá 5 Á[õãïýóôïõ (ÐÑÏÅÏÑÔÉÁ ÌÅÔÁÌÏÑÖÏÓÅÙÓ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. Ôñßôç 6 Á[õãïýóôïõ (ÌÅÔÁÌÏÑÖÙÓÉÓ ÓÙÔÇÑÏÓ) -[ É èýïò ÊáôÜëõóéò { Ïñèñïò - ÐáíçãõñéêÞ [ Áñ éåñáôéêþ Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. Ôñßôç 13 Á[õãïýóôïõ (ÁÐÏÄÏÓÉÓ ÌÅÔÁÌÏÑÖÙÓÅÙÓ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÔåôÜñôç 14 Á[õãïýóôïõ ] Åóðåñéíüò êáß [ ÅðéôÜöéïò Èñ~çíïò - [ Åãêþìéá ô~çò Ðáíáãßáò ì.ì. ÐÝìðôç 15 Á[õãïýóôïõ (ÊÏÉÌÇÓÉÓ ÈÅÏÔÏÊÏÕ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÐáñáóêåõÞ 23 Á[õãïýóôïõ (ÁÐÏÄÏÓÉÓ ÊÏÉÌÇÓÅÙÓ - ÅÍÍÉÁÌÅÑÁ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÓÜââáôï 24 Á[õãïýóôïõ (ÁÃ. ÊÏÓÌÁ ÔÏÕ ÁÉÔÙËÏÕ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá ð.ì. ÐÝìðôç 29 Á[õãïýóôïõ (ÁÐÏÔÏÌÇ ÊÅÖÁËÇÓ ÉÙÁÍÍÏÕ ÐÑÏÄÑÏÌÏÕ) { Ïñèñïò - Èåßá Ëåéôïõñãßá (á[õóôçñü íçóôåßá) ð.ì.

5 Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Όπως είναι γνωστό, αγαπητοί μας ενορίτες, επάνω από το Σταυρό ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός έδωσε εντολή την Παναγία μητέρα Του να την παραλάβει ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Όταν ήλθε η στιγμή να τελειώσει η Παναγία την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν. Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε λοιπόν και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς. Έπειτα γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμησή της. Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους, όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση της. Mαζί με τους Αποστόλους ήλθε και ο Διονύσιος ο Aρεοπαγίτης, ο Άγιος Ιερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Απόστολος Τιμόθεος, και άλλοι θεόσοφοι Ιεράρχες. Όταν η Παναγία μας κοιμήθηκε, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανή. Επειδή κατά θεία οικονομία ένας από τους Aποστόλους (ο Θωμάς όπως λέει η παράδοση) δεν ήταν παρών στην κηδεία της Θεομήτορος, ζήτησε να ανοιχτεί ο τάφος, ώστε να προσκυνήσει και αυτός το Σώμα της Θεοτόκου. Έτσι, μετά από τρεις ήμερες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και αναλήφθηκε στους ουρανούς, πρεσβεύει για όλη την ανθρωπότητα στο Σωτήρα Χριστό. Η Παναγία όταν μπήκε στο Ναό ήταν τριών ετών έμεινε στο ιερό δώδεκα χρόνια, δηλαδή μέχρι τα δεκαπέντε της. Τρεις μήνες αργότερα δέχτηκε τον Ευαγγελισμό της και μετά από εννέα μήνες κυοφορία, δηλαδή δεκαέξι ετών γεννά το Χριστό. Έζησε με το Χριστό τριάντα δύο χρόνια. Άρα σαρανταοκτώ ετών ζει τη Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του. Έζησε μετά από την Πεντηκοστή άλλα έντεκα χρόνια και κοιμήθηκε στη Γεσθημανή σε ηλικία πενήντα εννέα ετών. Η Εκκλησία μας εορτάζει το γεγονός αυτό της Κοίμησής της στις 15 Αυγούστου.

6