Προσέξτε πως η παράσταση μπορεί να περιλαμβάνει όχι μόνο μία τιμή ή μια άλλη μεταβλητή αλλά μια ολόκληρη μαθηματική παράσταση, όπως η εξής:

Transcript

1 Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 3 ο Μέρος 3 ο Μέρος Παραστάσεις και Τελεστές Εντολή καταχώρησης Για να καταχωρήσουμε μία τιμή σε μια μεταβλητή χρησιμοποιούμε τον τελεστή καταχώρησης =. Έτσι η γενική σύνταξη της εντολής καταχώρησης είναι η εξής: μεταβλητή = παράσταση; Προσέξτε πως η παράσταση μπορεί να περιλαμβάνει όχι μόνο μία τιμή ή μια άλλη μεταβλητή αλλά μια ολόκληρη μαθηματική παράσταση, όπως η εξής: int result; result = 3 * ; στην παραπάνω περίπτωση αξιολογείται η τιμή της αριθμητικής παράστασης και σαν τιμή στη μεταβλητή result καταχωρείται η τιμή 55. Πολλές φορές χρειάζεται να μεταβάλουμε την τιμή μιας μεταβλητής πολλαπλασιάζοντάς την με κάποιο συντελεστή ώστε να την τριπλασιάσουμε για παράδειγμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις αντί να πολλαπλασιάσουμε τη τιμή της μεταβλητής με το συντελεστή 3 και να καταχωρήσουμε το νέο αποτέλεσμα στην τιμή της μεταβλητής μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη σύνθετη μορφή της εντολής καταχώρησης που είναι η εξής: μεταβλητή τελεστής= παράσταση; Έτσι για να τριπλασιάσουμε τη τιμή μιας μεταβλητής αρκεί να γράψουμε: result *= 3; και όχι result = result * 3; Πολλές φορές εάν θέλουμε να προσαυξήσουμε την τιμή μιας μεταβλητής κατά κάποια ποσότητα αντί να γράφουμε ολόκληρη την πράξη «κολλάμε» την πράξη που θέλουμε να κάνουμε μαζί με το =, όπως για παράδειγμα στην πράξη sum += i; που μεταφράζεται ως εξής: sum = sum + i; Με παρόμοιο τρόπο μπορούμε να γράψουμε και άλλες εκφράσεις, κυρίως για τον υπολογισμό απλών μαθηματικών πράξεων, όπως: -=, +=, *=, /=, και %=. Σημειώστε πως για τη σύνθετη εντολή %= θα πρέπει να έχουμε ακέραιους τύπους δεδομένων. Τελεστές αύξησης/μείωσης κατά 1 Η γλώσσα προγραμματισμού C μας παρέχει διάφορες συντομογραφίες όταν πρόκειται να μεταβάλουμε την τιμή μιας μεταβλητής κατά 1 όπως είναι οι: i++ είναι το ίδιο με i = i + 1, δηλαδή η ποσότητα του i θα αυξηθεί κατά 1 i-- είναι το ίδιο με i = i - 1, δηλαδή η ποσότητα του i θα μειωθεί κατά 1 Προσοχή!: άλλο i++ και άλλο ++i!!! Γράφοντας i++ πρώτα χρησιμοποιούμε την τρέχουσα τιμή του i και έπειτα θα γίνει η αύξηση κατά 1. Αντίθετα γράφοντας ++i πρώτα θα γίνει η αύξηση κατά 1 και έπειτα θα είναι διαθέσιμη η νέα τιμή του i. Και στις δύο περιπτώσεις όμως η τελική τιμή του i θα αυξηθεί κατά 1 μετά την εκτέλεση της εντολής. Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 3 ο Μέρος 1

2 Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 3 ο Μέρος Παράδειγμα 3-1: Τι αποτέλεσμα θα βγάλει το παρακάτω πρόγραμμα και γιατί; Προσπαθήσετε να υπολογίσετε τις τιμές των i και j που θα χρησιμοποιηθούν στον πολλαπλασιασμό. int i = 4; int j = 4; int result; result = i++ * ++j; printf("%d \n", result); Το παραπάνω πρόγραμμα θα μας εκτυπώσει την τιμή 20 διότι η πράξη που θα γίνει θα είναι η εξής: result = 4++ * ++4 = 4 * 5 = 20 Σχεσιακοί Τελεστές Οι σχεσιακοί τελεστές χρησιμοποιούνται στον υπολογισμό συνθηκών αληθείας (Boolean), δηλαδή συνθηκών που η τιμή τους είναι ή Αληθής (TRUE ή 1) ή Ψευδής (FALSE ή 0). Οι σχεσιακοί τελεστές συγκρίνουν τις σχετικές τιμές ακέραιων ή δεκαδικών τελεστών. Οι σχεσιακοί τελεστές της C είναι οι ακόλουθοι: Σχεσιακός Τελεστής Περιγραφή > Μεγαλύτερο από >= Μεγαλύτερο ή ίσο από < Μικρότερο από <= Μικρότερο ή ίσο από = = Ίσον με!= Διάφορο από Παραδείγματα Σχεσιακών Τελεστών Συνθήκη Τιμή 5 < 1 Ψευδής 5 >= 5 Αληθής 3 = = 3 Αληθής 10 <= 20 Αληθής 1!= 1 Ψευδής 1.5 > 1.1 Αληθής Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 3 ο Μέρος 2

3 Λογικοί Τελεστές Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 3 ο Μέρος Οι Λογικοί τελεστές χρησιμοποιούνται στον υπολογισμό παραστάσεων αληθείας (Boolean), δηλαδή παραστάσεων που η τιμή τους υπολογίζεται σε Αληθής (TRUE) ή Ψευδής (FALSE). Οι Λογικοί τελεστές συγκρίνουν τις σχετικές τιμές παραστάσεων που μπορεί να περιέχουν σχεσιακούς τελεστές. Οι λογικοί τελεστές της C είναι οι ακόλουθοι: Σχεσιακός Τελεστής Περιγραφή && Λογικό ΚΑΙ (AND) Λογικό Η (OR) Το Λογικό ΚΑΙ: && επιστρέφει την τιμή TRUE μόνον εάν και οι δύο εκφράσεις (πριν και μετά το &&) έχουν την τιμή TRUE. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση επιστρέφει την τιμή FALSE. Το Λογικό Η: επιστρέφει την τιμή TRUE εάν τουλάχιστον μία από τις δύο εκφράσεις (πριν και μετά το &&) έχουν την τιμή TRUE. Επιστρέφει την τιμή FALSE μόνον εάν και οι δύο εκφράσεις έχουν την τιμή FALSE. Παραδείγματα Σχεσιακών Τελεστών Συνθήκη Τιμή (5 < 1) && (5 >= 5) Ψευδής && Αληθής = Ψευδής (5 >= 5) (3 = = 3) Αληθής Αληθής = Αληθής (3 = = 3) && (1.5 > 1.1) Αληθής && Αληθής = Αληθής (10 <= 20) (1!= 1) Αληθής Ψευδής = Αληθής Προτεραιότητα σχέσεων και πράξεων Η ιεράρχηση στους τελεστές είναι η ακόλουθη: 1. Παρενθέσεις 2. *, /, % 3. +, - 4. >, >=, <, <= 5. = =,!= Στις περιπτώσεις που οι πράξεις έχουν την ίδια ιεράρχηση, η προτεραιότητα είναι από αριστερά προς τα δεξιά. Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 3 ο Μέρος 3

4 4 ο Μέρος Εντολές IF IF ELSE - SWITCH Σύνθετες εντολές Μπορούμε να ομαδοποιήσουμε μια σειρά από εντολές ώστε αυτές να αντιμετωπίζονται ως ένα «μπλοκ» εντολών (δηλαδή σαν μια εντολή). Η ομαδοποίηση αυτή πραγματοποιείται με τη χρήση των αγκίστρων πριν και μετά το σύνολο των εντολών που θέλουμε να ομαδοποιήσουμε. Παράδειγμα ομαδοποίησης εντολών: printf( a = ); scanf( %d,&a); printf( b = ); scanf( %d,&b); sum = a + b; printf( sum = %d, sum); Εάν έχουμε μόνο μία εντολή τότε συνήθως παραλείπουμε τα άγκιστρα και η εντολή γράφεται απλά. Εντολές ελέγχου ροής Οι εντολές ελέγχου ροής δίνουν τη δυνατότητα να έχουμε επιλεκτική εκτέλεση εντολών σύμφωνα με την τιμή μιας λογικής συνθήκης. Οι εντολές ελέγχου είναι οι if-else και switch. Εντολή ελέγχου ροής if Η εντολή ελέγχου ροής if συντάσσεται ως εξής: if (expr) εντολή; Η εντολή θα εκτελεστεί μόνον εάν η λογική συνθήκη expr έχει την τιμή TRUE αλλιώς ολόκληρη η εντολή θα παραληφθεί. Η εντολή όμως μπορεί να είναι μια σύνθετη εντολή οπότε η παραπάνω σύνταξη προσαρμόζεται ως εξής: if (expr) εντολή1; εντολή2;... Παράδειγμα 4-1: Το παρακάτω πρόγραμμα εκτελεί την εντολή εξόδου printf μόνο εάν η λογική συνθήκη (i > 0) έχει την τιμή TRUE (Αληθής), διαφορετικά δεν τυπώνει τίποτα. Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 1

5 int i = 5; Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος if (i > 0) printf(" i > 0. \n"); system( PAUSE ); /* pause (wait for key to continue) */ Παράδειγμα 4-2: Το παρακάτω πρόγραμμα εκτελεί την εντολή εξόδου printf μόνο εάν η λογική συνθήκη (i > 0) έχει την τιμή TRUE (Αληθής), ανάλογα με το τι αριθμό θα δώσουμε από το πληκτρολόγιο με την scanf int i; printf(" Enter value of integer i: "); scanf( %d,&i); if (i > 0) printf(" i > 0. \n"); system( PAUSE ); /* pause (wait for key to continue) */ Η εντολή ελέγχου if μπορεί να χρησιμοποιηθεί συνδυαστικά για παραπάνω από έναν έλεγχο στη ροή του προγράμματός μας. Παράδειγμα 4-3: Το παρακάτω πρόγραμμα διαβάζει έναν ακέραιο αριθμό και ελέγχει πρώτα με την if εάν ο αριθμός είναι μεγαλύτερος του 3 και έπειτα με την δεύτερη if εάν είναι μικρότερος του 6 και μας τυπώνει τα ανάλογα μηνύματα με την εντολή printf. int number = 0; printf("\nenter an integer between 1 and 10: "); scanf("%d",&number); if (number > 3) printf("you entered %d which is greater than 3\n", number); Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 2

6 if (number < 6) printf("you entered %d which is less than 6\n", number); system( PAUSE ); /* pause (wait for key to continue) */ Στο παραπάνω παράδειγμα οι δύο έλεγχοι, number > 3 και number < 6, θα αξιολογηθούν και οι δύο ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο. Αυτό είναι ενδεικτικό κακής απόδοσης του κώδικά μας, έστω και εάν τα αποτελέσματα είναι τα αναμενόμενα. Μπορούμε να βελτιστοποιήσουν την ταχύτητα του προγράμματός μας εάν τοποθετήσουμε τον δεύτερο έλεγχο μέσα σε μια σύνθετη εντολή που να αντιστοιχεί στον πρώτο έλεγχο. Με αυτό τον τρόπο ο έλεγχο number < 6 θα πραγματοποιείται μόνο στην περίπτωση που ο αριθμός είναι μεγαλύτερος του 3. Παράδειγμα 4-4: Το παρακάτω πρόγραμμα διαβάζει έναν ακέραιο αριθμό και ελέγχει πρώτα με την if εάν ο αριθμός είναι μεγαλύτερος του 3 και έπειτα και μόνο στην περίπτωση που ο ακέραιος αριθμός μας είναι μεγαλύτερος του 3 θα ελεγχθεί πάλι με την if εάν είναι μικρότερος του 6 και θα τυπωθούν τα ανάλογα μηνύματα με την εντολή printf. int number = 0; printf("\nenter an integer between 1 and 10: "); scanf("%d",&number); if (number > 3) printf("you entered %d which is greater than 3\n", number); if (number < 6) printf("you entered %d which is less than 6\n", number); system( PAUSE ); /* pause (wait for key to continue) */ Παρατηρήστε πως τα δύο προγράμματα θα συμπεριφερθούν διαφορετικά εάν ο ακέραιος αριθμός μας είναι αρνητικός (δοκιμάστε με τιμή -1). Στο παράδειγμα ex-4-4.c δεν θα τυπωθεί απολύτως τίποτα. Παράδειγμα 4-5: Γράψτε ένα πρόγραμμα σε γλώσσα C ώστε να διαβάζει 2 δεκαδικούς αριθμούς και στη συνέχεια να ελέγξει εάν ο πρώτος αριθμός είναι μεγαλύτερος του 10 και εάν ο δεύτερος είναι διάφορος του πρώτος μηδενός. Εάν ο έλεγχος είναι αληθής τότε να υπολογίσει το πηλίκο:. Το αποτέλεσμα να δεύτερος τυπωθεί στην οθόνη εμφανίζοντας 2 δεκαδικά ψηφία Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 3

7 float number1 = 0; float number2 = 0; float quotient = 0; printf("enter the first number: "); scanf("%f",&number1); printf("enter the first number: "); scanf("%f",&number2); if ((number1 > 10) && (number2!= 0)) quotient = number1/number2; printf(" The quotient of %.2f and %.2f is %.2f\n", number1, number2, quotient); system("pause"); /* pause (wait for key to continue) */ Παράδειγμα 4-6: Το παρακάτω πρόγραμμα διαβάζει έναν ακέραιο αριθμό και ελέγχει με την πρώτη εντολή if, πρώτα εάν ο αριθμός είναι μεγαλύτερος του 3 και έπειτα μόνο στην περίπτωση που ο ακέραιος αριθμός μας είναι μεγαλύτερος του 3 θα ελεγχθεί με τη δεύτερη εντολή if εάν είναι μικρότερος του 6 και θα τυπωθούν τα ανάλογα μηνύματα. int number = 0; printf("\nenter an integer between 1 and 10: "); scanf("%d",&number); if (number > 3) printf("you entered %d which is greater than 3\n", number); if (number < 6) printf("you entered %d which is less than 6\n", number); Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 4

8 Εντολή ελέγχου if else Η εντολή ελέγχου if else συντάσσεται ως εξής: if (expr) εντολή1; else εντολή2; Η εντολή1 θα εκτελεστεί μόνον εάν η λογική συνθήκη expr έχει την τιμή TRUE αλλιώς θα εκτελεστεί η εντολή2. Σε κάθε περίπτωση βλέπουμε πως είτε ή μία εντολή είτε η άλλη θα εκτελεστεί. Η εντολή όμως μπορεί να είναι μια σύνθετη εντολή οπότε η παραπάνω σύνταξη προσαρμόζεται ως εξής: if (expr) εντολή1; εντολή2;... else εντολή3; εντολή4;... Παράδειγμα 4-7: Το παρακάτω πρόγραμμα εκτελεί την αντίστοιχη εντολή εξόδου printf ανάλογα με το εάν η λογική συνθήκη (i > 0) έχει την τιμή TRUE (Αληθής) ή FALSE (Ψευδής) int i = -5; if (i > 0) printf(" o i thetikos. \n"); else printf("o i oxi thetikos. \n"); Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 5

9 Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσουμε στις συνθήκες ελέγχου της if και κατά συνέπεια ποιές περιπτώσεις αντιστοιχούν στον κλάδο else της εντολής if. Οι εντολές if else μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους με τρόπο ώστε να έχουμε συνεχόμενους ελέγχους. Σε αυτή την περίπτωση αρκεί να θυμόμαστε τον απλό κανόνα: κάθε else αντιστοιχεί στο αμέσως προηγούμενο if που δεν έχει else. Παράδειγμα 4-8: Το παρακάτω πρόγραμμα ελέγχει την συνθήκη πρώτα i = =0, εάν η συνθήκη είναι αληθής τότε θα εκτυπωθεί το μήνυμα i = = 0. και το πρόγραμμα θα τερματίσει τη λειτουργία του. Εάν η συνθήκη ( i = = 0) είναι FALSE (Ψευδής) τότε και μόνον τότε θα γίνει ο έλεγχος ( i = = 1) και εάν και αυτός ο έλεγχος είναι FALSE (Ψευδής) τότε και μόνον τότε θα γίνει ο έλεγχος ( i = = 2). int i = 2; if (i == 0) printf(" i == 0. \n"); else if (i == 1) printf(" i == 1. \n"); else if (i == 2) printf(" i == 2. \n"); Χρησιμοποιήστε πάντοτε κανόνες καλής γραφής (με κενές γραμμές και εσοχές) όταν έχετε συνεχόμενες if else ώστε το πρόγραμμα να μην είναι δυσανάγνωστο. Ο έλεγχος της λογικής συνθήκης μπορεί να είναι πιο σύνθετος και να περιλαμβάνει και τους σχεσιακούς τελεστές && (Λογικό AND) και (Λογικό OR). Παράδειγμα 4-9: Το παρακάτω πρόγραμμα ζητάει να πληκτρολογήσουμε ένα θετικό δεκαδικό αριθμό από το ένα μέχρι και το 10. Στη συνέχεια ελέγχει μέσω της if εάν έχουμε πληκτρολογήσει τον σωστό αριθμό και μας ενημερώνει ανάλογα. Παρατηρήστε πως αφού σε κάθε περίπτωση θα εκτελεστεί μία και μόνη εντολή δεν χρειάζεται να προσθέσουμε άγκιστρα στην εντολή if else. Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 6

10 float num = 0; printf("enter the number: "); scanf("%f", &num); if ( num >= 0 && num <= 10 ) printf("\ncorrect number\n"); else printf("\nincorrect number\n"); Ο έλεγχος της λογικής συνθήκης μπορεί να είναι πιο σύνθετος και να περιλαμβάνει και τους σχεσιακούς τελεστές && (Λογικό AND) και (Λογικό OR). Παράδειγμα 4-10: Το παρακάτω πρόγραμμα ζητάει να πληκτρολογήσουμε το χαρακτήρα Α. Στη συνέχεια ελέγχει μέσω της εντολής if εάν έχουμε πληκτρολογήσει είτε το κεφαλαίο άλφα είτε το μικρό άλφα και στη συνέχεια μας ενημερώνει ανάλογα. Παρατηρήστε πως αφού σε κάθε περίπτωση θα εκτελεστεί μία και μόνη εντολή δεν χρειάζεται να προσθέσουμε άγκιστρα στην εντολή if - else. char cresponse = ''; printf("enter the letter A: "); scanf("%c", &cresponse); if ( cresponse== 'A' cresponse == 'a' ) printf("\ncorrect response\n"); else printf("\nincorrect response\n"); Παράδειγμα 4-11: Τροποποιήστε το παραπάνω παράδειγμα ώστε να ζητείται ένας αριθμός ανάμεσα στο 1 και το 10, να γίνεται ο έλεγχος ορθότητας και στ συνέχεια να τυπώνεται το ανάλογα μήνυμα int iresponse = 0; Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 7

11 printf("enter a number from 1 to 10: "); scanf("%d", &iresponse); if ( iresponse < 1 iresponse > 10 ) printf("\nnumber not in range\n"); else printf("\nthank you\n"); Καμιά φορά η χρήση πολλών και συνεχόμενων if εντολών μπορεί να οδηγήσει σε τελείως άσκοπους ελέγχους και κατά συνέπεια σε ενδεχόμενες καθυστερήσεις εξαιτίας των περιττών ενεργειών. Παράδειγμα 4-12: Το παρακάτω παράδειγμα ελέγχει εάν ένας οδηγός είναι άνω των 21 ετών και εάν έχει δίπλωμα οδήγησης πάνω από 3 χρόνια και ανάλογα την περίπτωση υπολογίζει το κατάλληλο ασφάλιστρο. Οι προσαυξήσεις που υποθέτουμε είναι οι εξής: Ηλικία κάτω των 21 ετών +10% Έτη εμπειρίας 1 +10%, Έτη εμπειρίας 2 +5% Έτη εμπειρίας 3 +2,5% char age; int license; float price = 160; float multi = 0.0; printf(" Age < 21: (y/n) "); scanf("%c",&age); printf(" Enter years of license: "); scanf("%d",&license); if (age == 'y' age == 'Y') multi = multi + 0.1; if (license == 1) multi = multi + 0.1; if (license == 2) multi = multi ; if (license == 3) multi = multi ; price = price + (price * multi); Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 8

12 printf("\n for age < 21 %c with %d years of license, the price is %.2f \n", age, license, price); Το παραπάνω παράδειγμα αναγκαστικά υπολογίζει το αποτέλεσμα της σύγκρισης license == 1, 2 ή 3 σε κάθε εκτέλεση του προγράμματος με αποτέλεσμα άσκοπες καθυστερήσεις. Η χρήση if else εντολών θα μπορούσε να λύσει σε κάποιες περιπτώσεις το πρόβλημα αλλά τότε ο κώδικας θα γίνει αρκετά δυσανάγνωστος. Μπορούμε να αποφύγουμε τέτοιου είδους καθυστερήσεις και προβλήματα χρησιμοποιώντας την εντολή επανάληψης switch. Εντολή ελέγχου ροής Switch Η εντολή ελέγχου ροής switch συντάσσεται ως εξής: Switch (switch_expr) case constant_expr1 : S1; S2; case constant_expr1 : S3; S4;... default : S5; S6; Οι τιμές s1, s2 κλπ. πρέπει να είναι οπωσδήποτε σταθερές τιμές δηλαδή αριθμοί ή χαρακτήρες. Αριθμητικές παραστάσεις ή/και συνδυασμοί με μεταβλητές (π.χ. temp*2) δεν είναι αποδεκτοί σαν μια από τις τιμές της εντολής switch. Ο όρος 'default' είναι προαιρετικός και περιλαμβάνει όλες τις υπόλοιπες δυνατές περιπτώσεις της έκφρασης ελέγχου της switch. Παράδειγμα 4-13: Το παρακάτω παράδειγμα ελέγχει για 10 ακέραιους αριθμούς εάν ο κάθε αριθμός είναι άρτιος ή περιττός χρησιμοποιώντας την εντολή switch και τυπώνει το ανάλογο μήνυμα. int i, n = 10; for (i = 1; i < n; i = i + 1) switch (i%2) case 0 : printf("o arithmos %d einai artios \n",i); Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 9

13 case 1 : printf("o arithmos %d einai perittos \n",i); /* end switch */ Η εντολή break είναι απαραίτητη μετά από κάθε τιμή case στην εντολή switch. Εάν αφαιρέσουμε την εντολή break από την περίπτωση case 0 στο παραπάνω παράδειγμα, όταν το εκτελέσουμε θα δούμε πως θα σε κάθε κύκλο της εντολής for θα εκτελούνται και οι εντολές της περίπτωσης case 0 αλλά και της περίπτωσης case 1. Παράδειγμα 4-14: Το παρακάτω παράδειγμα λύνεται χρησιμοποιώντας την εντολή switch αντί των εντολών if else που χρησιμοποιήσαμε στο παράδειγμα char age; int license; float price = 160; float multi = 0.0; printf(" Age < 21: (y/n) "); scanf("%c",&age); printf(" Enter years of license: "); scanf("%d",&license); if (age == 'y' age == 'Y') multi = multi + 0.1; switch (license) case 1 : multi = multi + 0.1; case 2 : multi = multi ; case 3 : multi = multi ; price = price + (price * multi); printf("\n for age < 21 %c with %d years of license, the price is %.2f \n", age, license, price); Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 10

14 Παράδειγμα 4-15: Το παρακάτω παράδειγμα χρησιμοποιεί την εντολή switch για να συγκρίνει έναν αριθμό που γράφεται από το χρήστη με κάποιες προκαθορισμένες τιμές. int choice; printf("enter your choice number (1-10):"); scanf("%d",&choice); if ((choice > 10) (choice < 1)) choice = 11; switch(choice) case 7: printf("\acongratulations! you win!\n"); case 2: printf("you win a free try!\n"); case 8: printf("you win the second prize!\n"); case 11: printf("\a \a \a error!\n"); default: printf("\nsorry, you lose.\n"); Νικόλαος Μιχαλοδημητράκης Σημειώσεις C (Εργαστήριο) 4 ο Μέρος 11