ΑΠΟΦΑΣΗ. (Μειοψηφίας) (α) του κ. Νεόφυτου Λάρκου/ Προπονητή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Λευκωσίας για επίθεση εναντίον του διαιτητή τον οποίο έσπρωξε στον ώμο,

Transcript

1 ΑΠΟΦΑΣΗ (Μειοψηφίας) ΕΙΣΑΓΩΓΗ Αναφορικά με την καταγγελία κατά: (α) του κ. Νεόφυτου Λάρκου/ Προπονητή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Λευκωσίας για επίθεση εναντίον του διαιτητή τον οποίο έσπρωξε στον ώμο, (β) του κ. Μιλτιάδη Νεοφύτου/ Πρόεδρο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Λευκωσίας γιατί προσπάθησε να κτυπήσει τον διαιτητή στο πρόσωπο και για εξύβριση του στον αγώνα Πρωταθλήματος MARFIN LAIKI περιόδου ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Δερύνειας ΟΜΟΝΟΙΑ Λευκωσίας στις 16/10/11. Εχω αναγνώσει με ιδιαίτερη προσοχή την απόφαση της πλειοψηφίας. Με όλο το δέοντα σεβασμό, διαφωνώ με το συμπέρασμα στο οποίο αυτή καταλήγει κυρίως λόγω διαφορετικής προσέγγισης μου ως προς τη δέουσα αρμόζουσα επιβληθείσα ποινή. Αναφορικά με τις οποιεσδήποτε αντιφάσεις οι οποίες υπάρχουν μεταξύ των μαρτύρων, δεν θα μπορούσε, κατά την προσωπική μου άποψη, να ανατραπεί η απόδειξη της 1

2 υπόθεσης πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας από την κατηγορούσα αρχή. Ανεξάρτητα και από την κατάληξη της πλειοψηφίας, αναφορικά με την ενοχή των κατηγορουμένων θεωρώ ότι, θα ήταν ορθότερο να παραθέσω το σκεπτικό με βάση στο οποίο καταλήγω στο δικό μου συμπέρασμα σε σχέση με την αρμόζουσα ποινή. Καταλήγω σε συμπέρασμα διαφωνίας επί του συγκεκριμένου θέματος, διατηρώντας υπόψη μου τις παραμέτρους στις οποίες θα αναφερθώ πιο κάτω. Πρώτα όμως, θα αρχίσω αναφερόμενος στο σκεπτικό της πλειοψηφίας σε σχέση με το τεκμήριο του φύλλου αγώνος, το οποίο δεν με βρίσκει σύμφωνο, ώστε να παραθέσω και τη δική μου αντίληψη επί του θέματος αυτού. ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΦΥΛΛΟΥ ΑΓΩΝΟΣ Σύμφωνα με το άρθρο 48 των Πειθαρχικών Κανονισμών της ΚΟΠ: Κατά κανόνα η Δικαστική Επιτροπή διαπιστώνει τα γεγονότα της υπόθεσης με συνοπτικό τρόπο, βασιζόμενη στις επίσημες εκθέσεις, το περιεχόμενο των οποίων τεκμαίρεται ως ορθό και ακριβές. Εχει την ευχέρεια να λαμβάνει υπόψη οποιοδήποτε άλλο σχετικό έγγραφο που ευρίσκεται στην κατοχή της, οπτικοακουστικό υλικό και έντυπα και να διατάξει την προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας, υπό την αίρεση ότι 2

3 κάνοντας κάτι τέτοιο δεν θα καθυστερήσει αδικαιολόγητα η διαδικασία. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις η Δικαστική Επιτροπή μπορεί να ακούσει τον κατηγορούμενο και σε περίπτωση ένστασης τα διάδικα Σωματεία. Το πιο πάνω άρθρο, κατά τη γνώμη μου, προσδίδει στις επίσημες εκθέσεις, ήτοι το Φύλλο Αγώνος στην παρούσα περίπτωση, χαρακτήρα μαχητού, και όχι αμάχητου, τεκμηρίου. Κατά συνέπεια, η ορθότητα και η ακρίβεια του περιεχομένου οποιασδήποτε επίσημης Εκθεσης παραμένει αλώβητη, όχι εσαεί, αλλά μέχρις ότου προβληθεί μαρτυρία περί του αντιθέτου. Σε περίπτωση κατά την οποία ένας εκ των διαδίκων παρουσιάσει μαρτυρία με την οποία αμφισβητούνται καθοιονδήποτε τρόπο τα αναφερόμενα επί του Φύλλου Αγώνος, η ορθότητα και η ακρίβεια του Φύλλου Αγώνος τίθενται προς απόδειξη και επαφίεται στην κρίση του εκδικάζοντος οργάνου να αποφασίσει κατά πόσο το περιεχόμενο γίνεται αποδεκτό ως αληθές ή όχι. Αυτό μάλιστα διαφαίνεται και από το γεγονός ότι η κατηγορούσα αρχή στην υπό κρίση υπόθεση, επέλεξε να βασιστεί όχι μόνο στο Φύλλο Αγώνος προς απόδειξη των ισχυρισμών της, αλλά και σε επιπρόσθετη μαρτυρία με σκοπό να επιβεβαιώσει τα όσα ήδη αναφέρονταν επί του Φύλλου Αγώνος. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να αναφέρω ότι, η εισήγηση του κ. Χριστοφή ότι το τεκμήριο ορθότητας του Φύλλου Αγώνος έχει ανατραπεί, με βρίσκει σύμφωνο. 3

4 Επομένως, δεν μπορώ παρά να διαφωνήσω με το συμπέρασμα της πλειοψηφίας στο θέμα αυτό. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ Τούτων λεχθέντων, συμφωνώ με την απόφαση της πλειοψηφίας στα γενικά συμπεράσματα αναφορικά με την αξιολόγηση της προσαχθείσας ενώπιον της Δικαστικής Επιτροπής μαρτυρίας. Κρίνω ότι η οποιαδήποτε αναπαραγωγή των όσων αναφέρονται στην απόφαση της πλειοψηφίας, αναφορικά με την αξιολόγηση της μαρτυρίας, είναι αχρείαστη. Οι οποιεσδήποτε αντιφάσεις δεν αλλοιώνουν το τελικό αποτέλεσμα της απόφασης της πλειοψηφίας. Κατά συνέπεια, το μόνο θέμα το οποίο πιστεύω ότι χρήζει προσοχής, και στο οποίο διαφοροποιούμαι από την απόφαση της πλειοψηφίας, είναι εκείνο της αρμόζουσας ποινής. ΠΟΙΝΗ Αποτελεί θέσμια αναγνωρισμένη αρχή κάθε εκδικάζοντος οργάνου το οποίο θέλει να επικαλείται την ορθή απονομή της δικαιοσύνης, ότι το δέον μέτρο κάθε επιβαλλόμενης ποινής αποτελεί τη συνισταμένη διαφόρων παραγόντων που συναρτώνται τόσο με τα περιστατικά της διάπραξης των 4

5 αδικημάτων όσο και με τις προσωπικές συνθήκες ενός κατηγορουμένου. Κατά τη γνώμη μου, η αρχή της εξατομίκευσης της ποινής όπως αυτή προαναφέρεται, είναι η πεμπτουσία απονομής της δικαιοσύνης. Η λιτή αναφορά στην απόφαση της πλειοψηφίας περί μη επιλογής αναφορικά με την ποινή των κατηγορουμένων με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Για όλους τους λόγους τους οποίους προτίθεμαι να αναφέρω πιο κάτω, θεωρώ ότι το παρόν εκδικάζον σώμα νομιμοποιείτο να ασκήσει διακριτική ευχέρεια, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα περιστατικά της υπό εξέταση υπόθεσης, ούτως ώστε να μπορέσει να αποκλίνει από την προβλεπόμενη ποινή αποκλεισμού για περίοδο έξι μηνών η οποία αναφέρεται ρητά στο άρθρο 9(η) των Πειθαρχικών Κανονισμών. Η ουσία της όλης υπόθεσης έγκειται στα διαδραματισθέντα κατά την είσοδο του διαιτητή Χρίστου Ηλία στη φυσούνα μετά τον αγώνα ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Δερύνειας - ΟΜΟΝΟΙΑ Λευκωσίας στις 16/10/11 και σύμφωνα με την αξιολόγηση του εκδικάζοντος οργάνου επί της σχετικής μαρτυρίας, είναι πρόδηλο ότι όλα έγιναν σε περίοδο 2-3 λεπτών. Χωρίς να είναι πρόθεσή μου ο υποβιβασμός της σοβαρότητας της οποιασδήποτε πράξης η οποία συνιστά επίθεση κατά αξιωματούχου αγώνα, το περί δικαίου αίσθημα με υποχρεώνει να αναφερθώ στις ειδικότερες συνθήκες διάπραξης των υπό εξέταση αδικημάτων. Σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε υπόνοια και/ή 5

6 μαρτυρία περί ύπαρξης οργάνωσης ή προσχεδιασμού των αδικημάτων. Η απουσία προσυνεννόησης θα έπρεπε να προσμετρήσει στον καθορισμό της ποινής. Λαμβάνω υπόψη περαιτέρω την ψυχολογική κατάσταση στην οποία περιήλθαν οι δύο κατηγορούμενοι μετά το πέρας του ποδοσφαιρικού αγώνα. Εστω και αν αντέδρασαν λανθασμένα, οι συνθήκες ήταν τέτοιες, ήτοι η έξαψη, η πίεση και εντέλει η φόρτιση, άρα πιστεύω πρέπει να τους δοθεί η αρμόζουσα σημασία. Περαιτέρω, ουδεμία σωματική βλάβη προκλήθηκε στον δέκτη των εν λόγω αδικημάτων. Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, το εκδικάζον όργανο θα έπρεπε να δώσει περισσότερη βαρύτητα στις συνέπειες της επιβαλλόμενης ποινής στους κατηγορούμενους. Ειδικότερα, θα ήθελα να αναφερθώ στον προπονητή Νεόφυτο Λάρκου ο οποίος είναι επαγγελματίας και χωρίς οποιοδήποτε προηγούμενο στην ποδοσφαιρική και προπονητική καριέρα του. Είναι αυτονόητο και πασιφανές ότι η στέρηση εισόδου ενός προπονητή από τους αγωνιστικούς χώρους για περίοδο έξη μηνών, θα επιφέρει καταστροφικές συνέπειες, επαγγελματικές, οικονομικές, κοινωνικές, τόσο στον ίδιο όσο και στην οικογένεια του. Το γεγονός μάλιστα ότι ο εν λόγω κατηγορούμενος είναι νεαρής ηλικίας με πιθανότητες μακροχρόνιας μελλοντικής καριέρας, επαυξάνει τις συνέπειες επιβολής τέτοιας ποινής και ταυτόχρονα επαυξάνει το καθήκον του παρόντος εκδικάζοντος 6

7 οργάνου να λάβει υπόψη του τους παράγοντες αυτούς για μετριασμό της ποινής. Μια τέτοια ποινή εύλογα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εξοντωτική. Κατά την άποψή μου και λαμβανομένων υπόψη όλων των πιο πάνω, στην υπό εξέταση υπόθεση υπάρχει λεπτή γραμμή διαχωρισμού (οριακό σημείο) μεταξύ της επίθεσης (η οποία εκφράζεται με σπρώξιμο στον ώμο) και αντιαθλητικής συμπεριφοράς των κατηγορουμένων. Εμμένω στην άποψη ότι, λόγω της σοβαρότητας της παρούσας υπόθεσης και λόγω της εξαιρετικής περίπτωσης, όπως έχει αναφερθεί και στην απόφαση της πλειοψηφίας, η Δικαστική Επιτροπή στο σύνολό της δικαιολογείτο και νομιμοποιείτο να παρεκκλίνει από το άρθρο 9(η) και να επιβάλει ποινή στους κατηγορούμενους για αντιαθλητική συμπεριφορά προς διαιτητή. Αυτό δικαιολογείτο τόσο από τις σοβαρότατες συνέπειες που ενέχει το άρθρο 9(η) όσο και από το γεγονός ότι αναφορικά με τον Πρόεδρο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν έχει αποδειχθεί επίθεση ούτως ώστε να μπορεί να γίνει επίκληση του άρθρου 9(η) αλλά απόπειρα επίθεσης, αδίκημα το οποίο δεν προνοείται πουθενά στους Κανονισμούς. Ενα τελευταίο θέμα το οποίο με έχει απασχολήσει άπτεται της αρχής περί ισότητας των κατηγορουμένων. Η αρχή της ισότητας που καθιερώνεται στο άρθρο 28(1) του Συντάγματος είναι καθολική. Η ισοτιμία και η ισοπολιτεία αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία κατά την απονομή της δικαιοσύνης. Έχω την άποψη ότι, 7

8 η ενοχή των δύο κατηγορουμένων σε διαφορετικά αδικήματα και η επιβολή ταυτόσημης ποινής παραβιάζει άρρηκτα την αρχή αυτή. Λαμβανομένων υπόψη των πιο πάνω, δεν μπορώ παρά να διαφωνήσω με τα όσα αναφέρει η πλειοψηφία στην απόφασή της σε σχέση με την επιβληθείσα ποινή, ότι δηλαδή: οποιαδήποτε άλλη ποινή από την επιβληθείσα θα συνιστούσε κακοδικία και λανθασμένη εφαρμογή των Πειθαρχικών Κανονισμών της ΚΟΠ, η οποία θα μπορούσε να κριθεί ή και χαρακτηριστεί είτε ως «χατίρι» είτε ως ενδοιασμός εκ μέρους των μελών της Δικαστικής Επιτροπής είτε ως διαφορετικός χειρισμός και αντιμετώπιση εκείνων που παραπέμπονται ενώπιον μας, όταν τυγχάνει να είναι μεγάλα ιστορικά σωματεία ή παράγοντες τους. Τουναντίον, πιστεύω ότι η επιβολή εξοντωτικής ποινής, είτε για παράγοντες είτε για σωματεία, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως άδικη στην προσπάθεια της Δικαστικής Επιτροπής να μην θεωρηθεί ότι ευνοεί τους κατηγορούμενους. Εν κατακλείδι, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διαπράχθηκαν τα υπό εξέταση αδικήματα, οι σοβαρότατες επιπτώσεις της προβλεπόμενης από τους κανονισμούς ποινής, η οριακή απόδειξη των καταγγελιών επιτρέπουν, αν όχι επιβάλλουν, δικαιότερη εφαρμογή των κανονισμών της ΚΟΠ. Σε καμία περίπτωση δεν αποδέχομαι ότι οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση, πλην αυτής της πλειοψηφίας, αποτελεί χατίρι ή ενδοιασμός. 8

9 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Έχω προσπαθήσει να συνοψίσω τους βασικούς λόγους οι οποίοι με οδηγούν σε ένα διαφορετικό συμπέρασμα από την απόφαση της πλειοψηφίας και οι οποίοι, όπως φαίνεται και από το σκεπτικό της απόφασης αυτής, έχουν σχέση κυρίως με την διακριτική ευχέρεια του παρόντος εκδικάζοντος σώματος ως προς την επιβολή ποινής. Θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω στο σημείο αυτό την άποψη μου σχετικά με τις ποινές οι οποίες προνοούνται στους Πειθαρχικούς Κανονισμούς της ΚΟΠ. Έχει διαφανεί από την παρούσα περίπτωση ότι το έργο της Δικαστικής Επιτροπής θα ήταν ευκολότερο ως προς την καλύτερη απονομή της δικαιοσύνης εάν στους Κανονισμούς προβλεπόταν η μέγιστη επιβαλλόμενη ποινή αντί η ελάχιστη. Σε τέτοια περίπτωση θα διδόταν στο εκδικάζον όργανο η διακριτική ευχέρεια να μπορεί να επιβάλλει ποινές κατά την απόλυτη κρίση του, χωρίς να δεσμεύεται. Η μέγιστη δυνατή επιβαλλόμενη ποινή θα πρέπει να αποτελεί τη βάση από την οποία η Δικαστική Επιτροπή αρχίζει την επιμέτρηση της ποινής και στη συνέχεια να ακολουθείται η εξατομίκευση της ποινής, με βάση τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου, λαμβάνοντας υπόψη και σταθμίζοντας αριθμό επιβαρυντικών και ελαφρυντικών παραγόντων. 9

10 Πραγματικά θεωρώ ότι η πασιφανής έλλειψη αντιστοιχίας μεταξύ της σοβαρότητας του αδικήματος και της ποινής που επιβάλλεται είναι τέτοια ώστε να δικαιολογείται η επιβολή μικρότερης ποινής. Συνεπώς θα επέβαλλα στον κατηγορούμενο 1. ποινή αποβολής από 6 αγώνες και στον κατηγορούμενο 2. ποινή αποβολής από 4 αγώνες και πρόστιμο έκαστος για αυτούς ακριβώς τους λόγους και όχι για οποιοδήποτε άλλο. 10