Μηνιαίο Ηλεκτρονικό Περιοδικό Νομοθεσία - Δίκαιο. Μηνιαίο Ηλεκτρονικό Περιοδικό Νομικής ιστοσελίδας

Transcript

1 Νομοθεσία - Δίκαιο Μηνιαίο Ηλεκτρονικό Περιοδικό Νομικής ιστοσελίδας Ιανουάριος 2019 Τεύχος 17

2 Ηλεκτρονικό Περιοδικό Επικεφαλής - Αρχισυντάκτης: Καραμέτος Κ. Γεώργιος Συντακτική ομάδα: Καραμέτος Κ. Γεώργιος Από τον Σεπτέμβριο του 2017 και κάθε μήνα θα κυκλοφορεί το μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό της νομικής ιστοσελίδας το οποίο θα περιλαμβάνει τις κυριότερες νομικές ειδήσεις του προηγούμενου μήνα. Τα άρθρα αυτά θα είναι σύνοψη των δημοσιευμένων άρθρων από την ιστοσελίδα μας. Ευελπιστούμε στη αποδοχή του νέου μας αυτού εγχειρήματος. Με την ευκαιρία έλευσης του νέου έτους, θα θέλαμε να ευχηθούμε στους αναγνώστες μας ευτυχισμένο το νέο έτος, με υγεία και χαρά. Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα

3 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ i. Εκτενείς αλλαγές σε ζητήματα δικαστικών, ειρηνοδικών και απονομής δικαιοσύνης (Τροπολογία) 4 ii. Συνταγματικός ο περιορισμός στην επανεκλογή Προέδρου και μέλος ΔΣ δικηγορικού συλλόγου για συνεχόμενες θητείες (ΣτΕ 2519/2018) 9 iii. Αποπλάνηση παιδιού: H συναίνεση ανήλικης δεν αίρει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης (ΟλΑΠ Ποιν. 3/2018).11 iv. Διαγραφή οφειλής από μισθώματα που εκχωρήθηκαν στο Δημόσιο (ΣτΠ). 14 v. Ιδιόγραφη Διαθήκη: Υποστήριξη του χεριού του διαθέτη από τρίτο κατά τη διατύπωση της τελευταίας βούλησης- Διάκριση από την κατεύθυνση του χεριού από τον τρίτο (ΑΠ)..15 vi. Παράταση του ισχύοντος καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας έως το τέλος Φεβρουαρίου 17

4 Εκτενείς αλλαγές σε ζητήματα δικαστικών, ειρηνοδικών και απονομής δικαιοσύνης (Τροπολογία) Παράταση Ισχύος Πίνακα Επιτυχόντων Διαγωνισμού Ειρηνοδικών Αλλαγές στην δοκιμαστική υπηρεσία των δικαστών της 23ης σειράς της ΕΣΔι και άλλες αλλαγές Τροπολογία με εκτενείς ρυθμίσεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατατέθηκε στο σχέδιο νόμου «Επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής». Επτά αντί για δύο μήνες η δοκιμαστική υπηρεσία των δόκιμων δικαστικών λειτουργών της 23ης σειράς της ΕΣΔΙ Όπως αναφέρεται στη σχετική αιτιολογική έκθεση, στην πράξη αποδείχθηκε ότι το χρονικό διάστημα της πρακτικής άσκησης των δύο (2) μηνών για τους Δικαστικούς και Εισαγγελικούς Παρέδρους της 23ης σειράς της Εθνικής Σχολής Δικαστών, όπως καθορίστηκε με το άρθρο 52 του ν. 4509/2017, δεν είναι επαρκές για την απόκτηση της αναγκαίας εμπειρίας από όλες τις διαδικασίες. Επίσης, ο μεγάλος αριθμός προαγωγών και μεταθέσεων δικαστών και εισαγγελέων μεσούντος του δικαστικού έτους, σε περίπτωση που η πρακτική άσκηση των Παρέδρων διατηρούνταν σε δύο (2) μήνες, Θα είχε ως συνέπεια την διακοπή της εύρυθμης λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών. Σύμφωνα με την προτεινόμενη διάταξη, το άρθρο 52 του ν. 4509/2017 (Α 201) αντικαθίσταται ως εξής: «Άρθρο 52 Δοκιμαστική υπηρεσία δικαστικών λειτουργών Κατά παρέκκλιση από τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 31 του ν. 3689/2008 (Α 164), η διάρκεια της δοκιμαστικής υπηρεσίας των δοκίμων δικαστικών λειτουργών (παρέδρων πρωτοδικείου και εισαγγελίας) που διορίστηκαν από τους σπουδαστές της 23ης εκπαιδευτικής σειράς της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών των κατευθύνσεων της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και των εισαγγελέων ορίζεται σε επτά (7) μήνες.»

5 Παράταση Ισχύος Πίνακα Επιτυχόντων Διαγωνισμού Ειρηνοδικών Με την προτεινόμενη ρύθμιση λαμβάνεται πρόνοια για την κάλυψη των κενών θέσεων Ειρηνοδικών που θα ανακύψουν έως την 31η Δεκεμβρίου Ορίζεται ότι αυτές θα καλυφθούν από τον πίνακα επιτυχόντων που δημοσιεύθηκε στις (ΦΕΚ Ε 81/ ). Η παράταση της ισχύος του Πίνακα κρίνεται αναγκαία προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες πρόσληψης νέων ειρηνοδικών, σε αναπλήρωση όσων συνταξιοδοτούνται ή παραιτούνται, δεδομένου ότι η προκήρυξη νέου διαγωνισμού είναι χρονοβόρα και δαπανηρή, ο δε πίνακας επιτυχόντων είναι πρόσφατος, στοιχείο που διασφαλίζει τη στελέχωση των ειρηνοδικείων με πρόσωπα διαπιστωμένης ικανότητας και προσόντων. Σκόπιμη κρίνεται η παράταση επί διετία για τον λόγο ότι αναμένεται μεγάλος αριθμός αποχωρήσεων Ειρηνοδικών λόγω συνταξιοδότησης εντός των προσεχών δύο ετών. Διατάξεις για την Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 1 του προϊσχύοντος για την Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών ν. 2236/1994, προβλεπόταν ότι η επιμόρφωση των δικαστών και εισαγγελέων μπορούσε να παρέχεται και στην έδρα των κατά τόπους εφετείων ή πρωτοδικείων. Η δυνατότητα αυτή καταργήθηκε με τον μεταγενέστερο και ήδη ισχύοντα μια τη Σχολή ν. 3689/2008, στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 1 του οποίου ορίζεται ότι η επιμόρφωση των δικαστικών λειτουργών παρέχεται στην έδρα της Σχολής (στη Θεσσαλονίκη) και στην Κομοτηνή. Στην παρ. 3 του άρθρου 38 του ίδιου νόμου ορίζεται συναφώς ότι τα προγράμματα επιμόρφωσης διεξάγονται στην έδρα επιμόρφωσης της Σχολής στην Κομοτηνή και στην έδρα της Σχολής στη Θεσσαλονίκη, σε χώρους της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών και του Κέντρου Διεθνούς Ευρωπαϊκού και Οικονομικού Δικαίου, σε εξαιρετικές δε περιπτώσεις διεξάγονται σε άλλους κατάλληλους χώρους, οι οποίοι επιλέγονται από την επιτροπή της παρ. 1 του άρθρου 39 του αυτού νόμου. Ωστόσο, οι διαμορφούμενες τα τελευταία χρόνια συνθήκες παροχής του δικαστικού έργου, επιβάλλουν την επαναφορά τροποποιημένης της αρχικής ρύθμισης, ώστε η επιμόρφωση στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης κατάρτισης των δικαστικών λειτουργών να παρέχεται και στην έδρα των κατά τόπους εφετείων.

6 Ειδικότερα, η εβδομαδιαία απασχόληση των δικαστικών λειτουργών του πρώτου και δεύτερου βαθμού δικαιοδοσίας σε συνεδριάσεις πολιτικών και ποινικών ή αναλόγως διοικητικών δικαστηρίων, σε δικαστικά ή υπηρεσιακά συμβούλια και σε διασκέψεις προς έκδοση αποφάσεων ή βουλευμάτων, καθιστά περιορισμένη τη συμμετοχή σε επιμορφωτικά προγράμματα διεξαγόμενα στη Θεσσαλονίκη ή στην Κομοτηνή όσων εξ αυτών διαμένουν σε άλλες πόλεις, αφού η μετάβασή τους στη Θεσσαλονίκη ή στην Κομοτηνή προκειμένου να παρακολουθήσουν ένα διήμερο ή τριήμερο σεμινάριο απαιτεί απομάκρυνση από την δικαστική τους έδρα για δύο ή τρεις συνεχόμενες ημέρες. Ωστόσο, διάστημα δύο ή τριών συνεχόμενων ημερών, ελεύθερο από τις συνήθεις υπηρεσιακές υποχρεώσεις των δικαστικών λειτουργών είναι γενικώς δύσκολο να εξασφαλισθεί. Έτσι, παρά την αύξηση του όγκου του δικαστικού έργου μειώνεται σταδιακά η συμμετοχή δικαστικών λειτουργών στα διενεργούμενα από τη Σχολή επιμορφωτικά προγράμματα. Η διαπίστωση αυτή ισχύει ανεξαρτήτως θεματικής των προγραμμάτων, δηλαδή επιβεβαιώνεται ακόμη και για επιμορφωτικά προγράμματα με θεματική επίκαιρη ή ιδιαίτερα σημαντική από θεωρητικής ή πρακτικής άποψης. Προς τον σκοπό λοιπόν να εξασφαλιστεί, κατά το δυνατόν, η συμμετοχή ικανού αριθμού δικαστικών λειτουργών σε επιμορφωτικά προγράμματα, η οποία είναι ασφαλώς απολύτως αναγκαία για την επιτυχή εκτέλεση του δικαιοδοτικού έργου τους υπό τες συνεχώς μεταβαλλόμενες δικανικές και κοινωνικές συνθήκες, σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο, προτείνεται η επιμόρφωσή τους να γίνεται κατά περίπτωση και στην έδρα του εφετείου, στην περιφέρεια του οποίου υπηρετούν. Τα προγράμματα αυτά χαρακτηρίζονται ως τοπικά και αντιδιαστέλλονται από τα διεξαγόμενα στη Θεσσαλονίκη και στην Κομοτηνή ευρείας (πανελλαδικής) κλίμακας (που χαρακτηρίζονται πλέον ως γενικά). 0 προγραμματισμός και η διοργάνωση των τοπικών επιμορφωτικών προγραμμάτων ανατίθεται, όπως και των γενικών, στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών, για την αρτιότερη όμως διοργάνωσή τους κρίνεται σκόπιμο να μετέχει υποχρεωτικά στην τριμελή, κατά την παρ. 1 του άρθρου 39 του υ. 3689/2008, οργανωτική επιτροπή του προγράμματος και ο οικείος πρόεδρος ή εισαγγελέας εφετών ή οι νόμιμοι αναπληρωτές τους, αναλόγως με τη δικαιοδοτική κατεύθυνση που αφορά το πρόγραμμα. Σε περίπτωση τοπικών προγραμμάτων κοινών για περισσότερες δικαιοδοτικές κατευθύνσεις, ορίζεται ως μέλος της οργανωτικής

7 επιτροπής πρόεδρος ή εισαγγελέας εφετών κοινός για όλες τις κατευθύνσεις, κατ επιλογή του Συμβουλίου Σπουδών της Σχολής. Τα τοπικά προγράμματα μπορούν να διεξάγονται συγχρόνως σε περισσότερες εφετειακές περιφέρειες, με την αυτή ή διαφορετικές θεματικές και με τους αυτούς ή διαφορετικούς εισηγητές. Επομένως, για την υλοποίηση της επιμόρφωσης των δικαστικών λειτουργών και στην έδρα των κατά τόπους εφετείων τροποποιούνται αναλόγως τα άρθρα 1, 38 και 39 του ν. 3689/2008. Περαιτέρω, για να ενισχυθεί η παρακολούθηση όσο το δυνατόν περισσότερων επιμορφωτικών προγραμμάτων από τους δικαστικούς λειτουργούς κρίνεται αναγκαίο να ορισθεί ελάχιστος αριθμός ετήσιας υποχρεωτικής παρακολούθησης δύο (2) τουλάχιστον επιμορφωτικών προγραμμάτων. Προς την ίδια κατεύθυνση, κρίνεται αναγκαίο ότι πρέπει να διοργανώνονται έξι (6) τοπικά προγράμματα ετησίως, έτσι ώστε σε βάθος τριετίας να έχει διοργανωθεί ένα (1) τουλάχιστον πρόγραμμα σε καθεμιά από τις εφετειακές περιφέρειες της χώρας. Είναι συναφώς αναγκαία η τροποποίηση των άρθρων 34 και 38 του ν. 3689/2008. Εξάλλου, ο ολοένα αυξανόμενος εμπλουτισμός της δικαστηριακής ύλης με δυσχερή και σύνθετα ζητήματα οικονομικού/χρηματοοικονομικού ενδιαφέροντος καθιστά αναγκαία τη διεξαγωγή σεμιναρίων με αντίστοιχες θεματικές, προκειμένου να επιτευχθεί η εξοικείωση των δικαστικών λειτουργών με αυτά. Τροποποιείται συναφώς τα άρθρο 36 του ν. 3689/2008 με την προσθήκη επιπλέον θεματικών των διενεργούμενων επιμορφωτικών προγραμμάτων Μακροοικονομίας Μικροοικονομίας και Τραπεζικής -Χρηματοοικονομικών. Αναγκαίο θεωρείται, επίσης, να απευθυνθεί η επιμόρφωση και στους δικαστικούς λειτουργούς του Δικαστικού Σώματος Ενόπλων Δυνάμεων για την επιτυχή εκτέλεση του δικαιοδοτικού τους έργου, ειδικά ενόψει της απουσίας οργανωμένου προγράμματος επιστημονικής κατάρτισης πριν από την ανάληψη των καθηκόντων τους. Τροποποιείται συναφώς το άρθρο 33 του ν. 3689/2008. Τέλος, η ανάγκη ένταξης στο εκπαιδευτικό προσωπικό περισσότερων κατηγοριών εκπαιδευτών καθιστά αναγκαία την τροποποίηση της διάταξης του άρθρου 43 του ν. 3689/2008, ώστε να συμπεριληφθούν στα μέλη ΔΕΠ ανώτατων εκπαιδευτικών

8 ιδρυμάτων που συμμετέχουν στη διαδικασία κατάρτισης και επιμόρφωσης και οι επίκουροι καθηγητές. Επιδότηση Επιμόρφωσης Δικαστικών Λειτουργών Με την προτεινόμενη ρύθμιση λαμβάνεται μέριμνα από πλευράς του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ως εποπτεύοντος το δικαιοδοτικό έργο Υπουργείου, για την επιμόρφωση των δικαστικών λειτουργών σε ζητήματα ιδιαίτερου επιστημονικού ενδιαφέροντος και την εξοικείωσή τους με αυτά, αποβλέποντας στην βελτίωση της ποιότητας της δικαιοσύνης και την επιτάχυνση στην απονομή της. Ρυθμίσεις για το ΤΑΧΔΙΚ Με την παρ. 1 του άρθρου αυτού αντικαθίσταται η περ. α του υπό στοιχ. 1 παρ. 1 του άρθρου 2 του ν.δ. 1017/1971 «Περί συστάσεως Ταμείου Χρηματοδοτήσεως Δικαστικών Κτιρίων» (Α 209), με σκοπό να συμπληρωθεί η ισχύουσα διάταξη σε σχέση με την ανέγερση, την επισκευή και την αγορά κτιρίων από το ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ., έτσι ώστε να καθίσταται δυνατή η χρηματοδότηση μια την αποπεράτωση ημιτελών κτιρίων και για την μεταρρύθμιση και διαμόρφωση κτιρίων κατάλληλων να χρησιμοποιηθούν ως δικαστήρια. Με την παρ. 2 του άρθρου αυτού προστίθεται δεύτερη περίπτωση στην παρ. 3 του άρθρου 2 του ν.δ. 1017/1971 «Περί συστάσεως Ταμείου Χρηματοδοτήσεως Δικαστικών Κτιρίων» (Α 209), με σκοπό τη διεύρυνση των δυνατοτήτων χρηματοδότησης από το ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης των σκοπών του. Τούτο αφενός συνάδει με την αιτιολογική έκθεση του ν. 3659/2008 επέ του άρθρου 65, από όπου προκύπτει ότι το ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. μπορεί να αποδέχεται την παραχώρηση χρήσης ακινήτων και αφετέρου, προβλέπεται για πρώτη φορά ότι η εν λόγω αποδοχή της παραχώρησης χρήσης δύναται να γίνει με συμφωνηθέν από τα μέρη αντάλλαγμα, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Τούτο διότι, ο νομοθέτης είχε προβλέψει διάφορες περιπτώσεις για να επιτρέψει τη χρηματοδότηση από το ΤΑ.Χ.ΔΙΚ., αλλά βεβαίως δεν ήταν δυνατό να προβλέψει εξαντλητικά όλες τις δυνατές περιπτώσεις. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η προτεινόμενη διάταξη. Αναδημοσίευση από lawspot.gr

9 Συνταγματικός ο περιορισμός στην επανεκλογή Προέδρου και μέλος ΔΣ δικηγορικού συλλόγου για συνεχόμενες θητείες (ΣτΕ 2519/2018) Ο επίμαχος περιορισμός είναι εύλογος και αναγκαίος για την επίτευξη σκοπών δημοσίου συμφέροντος Με την υπ αριθμ. 2519/2018 απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας (Τμήμα Γ) έκρινε ότι ο περιορισμός στη δυνατότητα επανεκλογής σε θέση προέδρου δικηγορικού συλλόγου για τρίτη συνεχόμενη θητεία ή σε θέση μέλους του διοικητικού του συμβουλίου για τέταρτη συνεχόμενη θητεία, όπως προβλέπεται από την διάταξη του άρθρου 97 παρ. 5 του Κώδικα Δικηγόρων (Ν. 4194/2013), δεν αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος (άρθρα 5, 12 και 25) και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 11). Σύμφωνα με το ΣτΕ, ο επίμαχος περιορισμός στο δικαίωμα του εκλέγεσθαι παρίσταται εύλογος και αναγκαίος για την επίτευξη σκοπών δημοσίου συμφέροντος. Μεταξύ άλλων, στην απόφαση σημειώνεται ότι: α) Ο περιορισμός αυτός, ο οποίος, όπως προέκυψε από στοιχεία του φακέλου, απαντάται, με διάφορες μορφές, και σε άλλες έννομες τάξεις (όπως η αγγλική και η γαλλική), εξυπηρετεί προφανείς σκοπούς δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι ανάγονται, προεχόντως, στην ανάγκη εναλλαγής προσώπων στην διοίκηση επαγγελματικών οργανώσεων με έντονα δημόσιο χαρακτήρα, όπως οι δικηγορικοί σύλλογοι, ώστε να αποτρέπονται φαινόμενα δημιουργίας ισχυρών προσωπικών δεσμών μεταξύ των ασκούντων διοίκηση και των μελών τους, απότοκα της μακροχρονίου παραμονής των ίδιων προσώπων στην διοίκηση, με συνέπεια να απομειώνεται σοβαρά, κατά την κοινή πείρα, η αποτελεσματικότητα της ασκούμενης διοικήσεως, αλλά και να δημιουργούνται αμφισβητήσεις ως προς τον σύννομο και χρηστό χαρακτήρα της ασκήσεώς της. β) Ο ανωτέρω περιορισμός δεν συνεπάγεται διαρκή αποκλεισμό από την διοίκηση των δικηγορικών συλλόγων, αλλά αφορά την δυνατότητα επανεκλογής του ίδιου προσώπου για τρίτη (ή τέταρτη) συνεχόμενη θητεία, χωρίς να αποκλείεται η επανεκλογή του στο μέλλον, αφού μεσολαβήσει μία περίοδος υποχρεωτικής αποχής του από την διοίκηση.

10 Δεν θίγεται, ως εκ τούτου, στον πυρήνα του το δικαίωμα των μελών των δικηγορικών συλλόγων να συμμετέχουν στην διοίκησή τους, λαμβανομένης μάλιστα υπόψη και της σχετικά μεγάλης διάρκειας (τετραετούς) της θητείας των προέδρων των δικηγορικών συλλόγων και των μελών των διοικητικών τους συμβουλίων, ούτε, άλλωστε, μπορεί να θεωρηθεί, κατά την κοινή πείρα, ότι το εν λόγω μέτρο είναι προδήλως ακατάλληλο ή μη αναγκαίο για την εξυπηρέτηση των προαναφερθέντων σκοπών δημοσίου συμφέροντος, για τον λόγο ότι θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν εξ ίσου αποτελεσματικά με οποιοδήποτε άλλο μέτρο. Υπό τα δεδομένα, εξ άλλου, αυτά, η διάταξη του άρθρου 97 παρ. 5 του ν. 4194/2013 δεν αντίκειται ούτε στην διάταξη του άρθρου 11 της ΕΣΔΑ, διότι, ανεξαρτήτως αν η τελευταία εφαρμόζεται εν προκειμένω, πάντως ο επίμαχος περιορισμός στο δικαίωμα του εκλέγεσθαι παρίσταται, κατά τα προεκτεθέντα, εύλογος και αναγκαίος για την επίτευξη των προαναφερθέντων σκοπών δημοσίου συμφέροντος. Τέλος, το γεγονός ότι όμοιοι περιορισμοί δεν απαντώνται, ενδεχομένως, στις ρυθμίσεις που διέπουν άλλες επαγγελματικές οργανώσεις, οι οποίες οργανώνονται από τον νομοθέτη ως δημόσιοι σύλλογοι των μελών τους, δεν συνιστά παραβίαση της αρχής της ισότητας, δεδομένου ότι τόσο οι συνθήκες υπό τις οποίες τελούν οι διάφορες επαγγελματικές ομάδες, όσο και οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν την συγκεκριμένη μορφή οργανώσεώς τους δεν ταυτίζονται, ώστε να παραβιάζεται η αρχή της ισότητας εκ του ότι δεν επιβάλλονται σε όλες τις περιπτώσεις όμοιοι περιορισμοί. Αναδημοσίευση από lawspot.gr

11 Aποπλάνηση παιδιού: H συναίνεση ανήλικης δεν αίρει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης (ΟλΑΠ Ποιν. 3/2018) Η συναίνεση ή η πρωτοβουλία ανηλίκου δεν έχουν σημασία Με την υπ αριθμ. 3/2018 απόφαση της Ποινικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου έγινε δεκτή αίτηση αναίρεσης κατά απόφασης Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου με την οποία κηρύχθηκε αθώος κατηγορούμενος για την αξιόποινη πράξη της αποπλάνησης παιδιού που έχει συμπληρώσει τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη. Σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα την διάταξη του άρθρου 339 παρ. 1 ΠΚ, δεχόμενο ότι δεν στοιχειοθετείται η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού, διότι οι κατ εξακολούθηση ασελγείς πράξεις που ενήργησε σε βάρος της ανήλικης έγιναν με τη θέλησή της και ως εκ τούτου αίρεται ο άδικος χαρακτήρας του εν λόγω εγκλήματος. Όπως επισημαίνει ο Άρειος Πάγος, η συναίνεση της ανήλικης δεν αίρει τον άδικο χαρακτήρα της ως άνω αξιόποινης πράξης. Απόσπασμα της απόφασης Κατά τη διάταξη του άρθρου 339 παρ.1 του ΠΚ «Όποιος ενεργεί ασελγή πράξη με πρόσωπο νεότερο από 15 ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα για το έγκλημα του άρθρου 351Α, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα και μέχρι τα δεκαπέντε έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών [.]». Από την ως άνω διάταξη, που έχει ως σκοπό την προστασία της αγνότητας της παιδικής ηλικίας, συνάγεται ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού, απαιτείται η τέλεση ασελγούς, από γενετήσια άποψη, πράξης με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών, κατά τις σε αυτήν ως προς την ηλικία

12 διακρίσεις και προβλεπόμενες αντίστοιχα ποινές, η οποία, αντικειμενικά μεν, προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και την περί των ηθών κοινή αντίληψη, υποκειμενικά δε κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη. Με την έννοια αυτή, αποτελεί ασελγή πράξη όχι μόνον η συνουσία και η παρά φύση ασέλγεια, αλλά και η ψαύση και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων μερών του σώματος, η επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη στα γεννητικά όργανα του ανήλικου, ο εναγκαλισμός και ο ασπασμός στο πρόσωπο και το σώμα του παιδιού, εφόσον κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη, αφού και αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας. Ο δράστης πρέπει να γνωρίζει, ότι το πρόσωπο κατά του οποίου κατευθύνεται η πράξη του έχει ηλικία κατώτερη των 15 ετών, αρκεί, όμως, ως προς το σημείο αυτό και ο ενδεχόμενος δόλος, που υπάρχει όταν ο δράστης αμφιβάλλει ως προς την ηλικία του παθόντος. Η συναίνεση του ανηλίκου ή η παρ αυτού πρωτοβουλία ή και πρόκληση δεν έχουν σημασία. Στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Κατερίνης, ο κατηγορούμενος κηρύχθηκε αθώος, κατά πλειοψηφία (με 4 ψήφους έναντι 3), για την αξιόποινη πράξη της αποπλάνησης παιδιού, που είχε συμπληρώσει τα δώδεκα, όχι όμως και τα δεκατέσσερα έτη, κατ εξακολούθηση. Συνεκτιμώντας το Δικαστήριο τις ανωτέρω ειδικές περιστάσεις του τόπου, του χρόνου και των ιδιαίτερων στοιχείων της προσωπικότητας των διαδίκων, αποφαίνεται ότι πρέπει να αρθεί το άδικο των υπό κατηγορία πράξεων και συνεπώς, εφόσον δεν πληρούται η αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 339 ΠΚ περί αποπλάνησης ανηλίκων, ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί αθώος, κατά την πλειοψηφήσασα γνώμη του Δικαστηρίου. Σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, με το να δεχθεί ότι δεν στοιχειοθετείται η αντικειμενική υπόσταση του αποδιδόμενου στον κατηγορούμενο ως άνω εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού, διότι, κατά τις παραδοχές του, οι κατ εξακολούθηση ασελγείς πράξεις που ενήργησε σε βάρος της ανήλικης έγιναν με τη

13 θέλησή της και ως εκ τούτου αίρεται ο άδικος χαρακτήρας του εν λόγω εγκλήματος, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε την ουσιαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 339 παρ. 1 ΠΚ, την οποία ευθέως παραβίασε, καθόσον, κατά τα αναφερόμενα στην ανωτέρω νομική σκέψη, η συναίνεση της ανήλικης δεν αίρει τον άδικο χαρακτήρα της ως άνω αξιόποινης πράξης. Αναδημοσίευση από lawspot.gr

14 Διαγραφή οφειλής από μισθώματα που εκχωρήθηκαν στο Δημόσιο (ΣτΠ) Ο Συνήγορος του Πολίτη εξέτασε αίτηµα ενδιαφερόµενης για τη διαγραφή βεβαιωµένης οφειλής εις βάρος της από µισθώµατα, τα οποία εκχωρήθηκαν από τον εκµισθωτή στη.ο.υ., βάσει της δήλωσης εκχώρησης αυτού. Το ισχύον νοµοθετικό πλαίσιο κατά το κρίσιµο χρονικό διάστηµα προέβλεπε ότι, σε περίπτωση εισοδηµάτων από εκµίσθωση ακινήτων που δεν έχουν εισπραχθεί από το δικαιούχο, επιτρέπεται αυτά να εκχωρούνται στο ηµόσιο. Η φορολογική αρχή είχε υποχρέωση να προβεί σε έλεγχο, ώστε να εξακριβώσει εάν πράγµατι δεν εισπράχθηκαν τα µισθώµατα και αν µεταγενέστερα διαπιστωθεί ότι έχουν εισπραχθεί να µαταιώσει την εκχώρηση. Η αρµόδια.ο.υ. δέχθηκε τη δήλωση εκχώρησης του εκµισθωτή χωρίς να έχει προβεί σε έλεγχο νοµιµότητας αυτής. Ο Συνήγορος υποστήριξε ότι δεν έγινε ο απαιτούµενος έλεγχος της δήλωσης εκχώρησης και την κάλεσε να προβεί σε έλεγχο και αντιπαραβολή των τραπεζικών λογαριασµών του εκµισθωτή και της µισθώτριας. Μετά την παρέµβαση του Συνηγόρου, η.ο.υ. προέβη στην έκδοση εντολής ελέγχου, µε την ολοκλήρωση του οποίου, επιβεβαίωσε την ανακρίβεια της δήλωσης του εκχωρητή. Ως αποτέλεσµα, η υπηρεσία ακύρωσε την πράξη εκχώρησης, υποχρέωσε τον εκµισθωτή να συµπεριλάβει τα µισθώµατα σε τροποποιητική φορολογική δήλωση και διέγραψε το ποσό που είχε καταλογιστεί εις βάρος της µισθώτριας. (synigoros.gr) Αναδημοσίευση από lawspot.gr

15 Ιδιόγραφη Διαθήκη: Υποστήριξη του χεριού του διαθέτη από τρίτο κατά τη διατύπωση της τελευταίας βούλησης- Διάκριση από την κατεύθυνση του χεριού από τον τρίτο (ΑΠ) AΠ 855/2018 (πολ.): Ιδιόγραφη διαθήκη- Δεν αποτελεί παρέμβαση, που να επηρεάζει το κύρος της διαθήκης, αν τρίτος υποστήριζε το χέρι του διαθέτη, κατά τη διατύπωση της δήλωσης της τελευταίας βούλησής του, ώστε να μπορεί να γράφει πιο άνετα. Η διαθήκη είναι όμως άκυρη όταν ο τρίτος δεν υποστήριζε μόνο το χέρι του διαθέτη, αλλά και το κατεύθυνε, ώστε η γραφική κίνηση να προέρχεται από τον τρίτο και όχι από το διαθέτη, ο οποίος γίνεται άβουλο όργανο του τρίτου. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1718 και 1721 παρ 1α Α.Κ. σαφώς συνάγεται ότι είναι άκυρη η ιδιόγραφη διαθήκη, εφόσον αυτή δεν έχει γραφεί ολόκληρη με το χέρι του διαθέτη και δεν έχει χρονολογηθεί και υπογραφεί από αυτόν. Ο νόμος απαίτησε την καθ ολοκληρίαν γραφή της ιδιόγραφης διαθήκης από το χέρι του ίδιου του διαθέτη, που ο ίδιος προσδιορίζει και διευθύνει την κίνηση προς γραφή προερχόμενη από τη δική του σωματική επάρκεια προς διασφάλιση της γνησιότητας και του περιεχομένου της τελευταίας βούλησης αυτού (διαθέτη), μη επιτρέποντας την επέμβαση ξένης χειρός σ αυτήν, και, εφόσον δεν διακρίνει, απαιτείται να είναι ιδιοχείρως γραμμένη ολόκληρη η διαθήκη απ αρχής μέχρι τέλους, το οποίο επισημαίνεται με την επίσης ιδιοχείρως γραμμένη υπογραφή του διαθέτη. Δεν αποτελεί όμως παρέμβαση, που να επηρεάζει το κύρος της διαθήκης, αν τρίτος υποστήριζε το χέρι του διαθέτη, κατά τη διατύπωση της δήλωσης της τελευταίας βούλησής του, ώστε να μπορεί να γράφει πιο άνετα. Η διαθήκη είναι όμως άκυρη όταν ο τρίτος δεν υποστήριζε μόνο το χέρι του διαθέτη, αλλά και το κατεύθυνε, ώστε η γραφική κίνηση να προέρχεται από τον τρίτο και όχι από το διαθέτη, ο οποίος γίνεται άβουλο όργανο του τρίτου. Η διάταξη του άρθρου 1721 ΑΚ αποτελεί κανόνα δημόσιας τάξης, με την έννοια του άρθρου 3ΑΚ, δεν μπορεί δηλαδή η ιδιωτική βούληση να παραμερίσει τις διατυπώσεις σύνταξης που ορίζει ο νόμος, ώστε κάθε παρέκκλιση από τον τύπο που καθιερώνει ο νόμος να επιφέρει την ακυρότητα της διαθήκης το Εφετείο διέλαβε στην απόφασή του ασαφείς, ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες, ως προς το ουσιώδες ζήτημα της ακυρότητας της ένδικης διαθήκης, επειδή έχει γραφεί ολόκληρη από τρίτον που δεν υποστήριζε το χέρι της διαθέτου για να γράφει πιο άνετα, αλλά αυτός διήυθυνε τη

16 γραφίδα, έτσι ώστε καθίστανται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος ως προς την ορθή ή μη εφαρμογή των παραπάνω συστατικών διατάξεων, τις οποίες εφάρμοσε για να δικαιολογηθεί η εφαρμογή τους. Ειδικότερα, ενώ για την πληρότητα της αιτιολογίας της απόφασης που δέχεται, ότι το χέρι του διαθέτη καλά τη σύνταξη ιδιόγραφης διαθήκης υποστήριζε τρίτος για να γράφει πιο άνετα ή ότι κατηύθυνε τρίτος με συνέπεια στην τελευταία αυτή περίπτωση, την ακυρότητα της διαθήκης, πρέπει να γίνεται αναφορά στην κατάσταση της κινητικότητας των χεριών του διαθέτη, ώστε να κριθεί ο βαθμός της παρέμβασης του τρίτου, αν δηλαδή ήταν υποστηρικτικός απλά ή κατηύθυνε το χέρι του διαθέτη, καθόσον αν ο διαθέτης διατηρούσε έστω και μερικώς την κινητικότητα των χεριών του και διέθετε πνευματική επάρκεια, θα μπορούσε να συντάξει με τη βοήθεια τρίτου έγκυρη, ιδιόγραφη διαθήκη. Πλην όμως, η προσβαλλόμενη απόφαση ως προς το ζήτημα αυτό έχει αντιφατικές αιτιολογίες, καθόσον ως προς τη γραφική ικανότητα της διαθέτου, που συναρτάται με το ιδιόχειρο της γραφής, της διαθήκης της, αναφέρει άλλοτε ότι αυτή κατά το χρόνο έκφρασης της τελευταίας βούλησής της, είχε μειωμένη γραφική επάρκεια, οπότε στην περίπτωση αυτή και ενόψει του ότι δεν υπάρχει παραδοχή ότι η διαθέτης κατά τον ίδιο παραπάνω χρόνο, βρισκόταν σε κατάσταση ανικανότητας προς δικαιοπραξία και εντεύθεν αδυναμίας ελέγχου αυτών που γράφει, ή ότι υπήρχαν άλλα ελαττώματα στην εκφρασθείσα στη διαθήκη, βούλησή της, θα μπορούσε να συντάξει, ιδιόγραφη διαθήκη έγκυρη με τη βοήθεια, τρίτου και άλλοτε ότι είχε γραφική αδυναμία και αδρανές χέρι δηλαδή στερούμενο δραστηριότητας, οπότε στην περίπτωση αυτή, η διαθήκη της θα ήταν άκυρη, αφού η γραφική κίνηση θα προερχόταν από τον τρίτο. Επομένως, είναι βάσιμος ο τρίτος λόγος του κύριου δικογράφου της αίτησης αναίρεσης και οι συναφείς δεύτερος και τρίτος πρόσθετοι λόγοι αυτής, με τους οποίους αποδίδεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια από τον αρ. 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, της έλλειψης δηλαδή νόμιμης βάσης της προσβαλλομένης απόφασης λόγω ελλιπών και αντιφατικών αιτιολογιών, ως προς το παραπάνω ουσιώδες ζήτημα. Κατ ακολουθίαν τούτων πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης Αναδημοσίευση από legalnews24.gr

17 Παράταση του ισχύοντος καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας έως το τέλος Φεβρουαρίου Τι συμφωνήθηκε στη συνάντηση του Πρωθυπουργού με το Προεδρείο της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, πραγματοποίησε συνάντηση με το Προεδρείο της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών στο Μέγαρο Μαξίμου. Στη συνάντηση διαπιστώθηκε η κοινή βούληση για εντατικοποίηση της συνεργασίας των δύο πλευρών, προκειμένου να επιταχυνθεί η μείωση των κόκκινων δανείων, η χρηματοδότηση της οικονομίας και η προστασία της πρώτης κατοικίας. Ο Πρωθυπουργός περιέγραψε το σχέδιο της κυβέρνησης για τη δραστική μείωση των κόκκινων δανείων με την ταυτόχρονη προστασία της πρώτης κατοικίας, που θα συμβάλλει στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Στο πλαίσιο αυτό συμφωνήθηκε: Η δημιουργία κοινής ομάδας εργασίας για τον εκσυγχρονισμό του πτωχευτικού δικαίου και τη διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου για την προστασία της πρώτης κατοικίας, που θα λαμβάνει υπόψη την ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης για την επιδότηση των επιλέξιμων δανειοληπτών, αλλά και τα κεφαλαιακά και εποπτικά δεδομένα των τραπεζών. Η παράταση του ισχύοντος καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας έως το τέλος Φεβρουαρίου, προκειμένου σε αυτό το διάστημα να διαμορφωθεί από κοινού το νέο αναγκαίο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας και του πτωχευτικού δικαίου των ιδιωτών. Πηγή: primeminister.gr/ Αναδημοσίευση από lawspot.gr