Ὁ πατὴρ Γερβάσιος ἔκλεισε μὲ τὴν προσευχήν:

Transcript

1 ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ Βραβεύσεις: Ὁ ἀκάματος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης πατὴρ Γερβάσιος Ραπτόπουλος, προστάτης τῶν θυμάτων τῆς κοινωνίας, τὰ ὁποῖα ἀπὸ κακὰς συγκυρίας εὑρέθησαν εἰς τὴν φυλακήν, παραλαμβάνει τὴν τιμητικὴν διάκρισιν ὑπὸ τοῦ πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου πατρὸς Μάρκου Μανώλη. Ὁ πατὴρ Γερβάσιος ἔκλεισε μὲ τὴν προσευχήν: Κύριε, Μάθε μας νὰ ἀγαπήσωμεν αὐτοὺς, ποὺ δὲν ἀγαπήθησαν. Κάνε μας νὰ ὑποφέρωμεν μὲ τὸν πόνον τῶν ἄλλων. Μὴ ἐπιτρέψῃς πλέον νὰ εὐτυχῶμεν μόνοι μας Δός μας τὴν ἀγωνίαν τῆς παγκόσμιας δυστυχίας καὶ φύλαξέ μας ἀπὸ τὴν λησμονιὰν τῶν ἄλλων. 1 2

2 ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑΙ Ἡ μεγάλη ἐρευνήτρια, νεωτάτη οὖσα, δίς Αἰκατερίνη Ἀϋφαντῆ ἐτιμήθη διὰ τὰ ἐπιστημονικά της ἐπιτεύγματα, καὶ κυρίως διὰ τὸ θάρρος καὶ παρρησίαν, ποὺ ἔχει, νὰ ὁμολογῇ δημοσίως, ὅτι εἶναι ὑπερήφανη, διότι εἶναι Ἑλληνὶς καὶ Ὀρθόδοξος. Τὴν τιμητικὴν διάκρισιν παραλαμβάνει ἡ μητέρα της, κα Μαρία Ἀϋφαντῆ. Ἡ δραστηρία Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως Εὐρωπαίων Δημοσιογράφων κα Ἑλένη Χατζηανδρέου παραλαμβάνει τὴν τιμητικὴν διάκρισιν διὰ τὴν προσφοράν της εἰς τὴν δημοσιογραφίαν καὶ τὴν κοινωνίαν γενικῶς ὑπὸ τῆς Ἐφόρου μας κας Ἀρετῆς Καλογεροπούλου Καραγκούνη, ἐ. Γεν. Δι/ντρίας τοῦ Ἱδρύματος Κρατικῶν Ὑποτροφιῶν (ΙΚΥ). (συνέχεια σελ. 56) 3 4

3 ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑΙ Συνεχίζομεν νὰ ἐργαζώμεθα ἀκαταπαύστως, σχεδὸν νυχθημερόν, διὰ συγκέντρωσιν καὶ ἀποστολὴν ἀνθρωπιστικῶν βοηθειῶν, τόσον ἐντὸς τῆς Ἑλλάδος, ὅσον καὶ εἰς τὸ ἐξωτερικόν. Κατωτέρω ἐλάχισται ἀπὸ τὰς ἑκατοντάδας εὐχαριστηρίους ἐπιστολάς, ποὺ καταφθάνουν συνεχῶς. 5 6

4 7 8

5 9 10

6 11 ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΥ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΕΞ ΑΡΟΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΙΣ ΑΡΟΑΝΙΑΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ Ὡς γνωστόν, διὰ ἐφέτος ὡρίσθη ἡ ἑορτὴ ὑπὸ τοῦ Σεβασμιωτάτου μας Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου διὰ τὴν 23ην Μαΐου 2009, ἡμέραν Σάββατον ἀντὶ τὴν προηγουμένην, ἡμέραν τῆς μνήμης του, Παρασκευήν, διὰ νὰ διευκολύνωνται οἱ ἐργαζόμενοι καὶ οἱ κληρικοί. Ἔχουν προσκληθῆ ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος, Ἀρχιερεῖς, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, Ὑπουργοί, Πρέσβεις φίλων χωρῶν, Ὑφυπουργοί, Βουλευταί, ὁ Περιφεριάρχης Δυτικῆς Ἑλλάδος, ὁ Νομάρχης Ἀχαΐας, ἡ Τοπικὴ Αὐτοδιοίκησις, Ἀνώτατοι Δικαστικοί, Στρατιωτικοί, Καθηγηταὶ Πανεπιστημίων, Ἀδελφότητες Σύλλογοι, Μ.Μ.Ε. καὶ πληθώρα ἄλλων προσωπικοτήτων τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ, διὰ νὰ λαμπρύνουν διὰ τῆς παρουσίας των τὴν ἑορτήν μας. Δυστυχῶς, ὅμως, ἡ στενότης τῶν οἰκονομικῶν μας δὲν μᾶς ἐπιτρέπει νὰ μεταφέρωμε μὲ τὰ λεωφορεῖα ἀπεριόριστον ἀριθμὸν εὐλαβῶν προσκυνητῶν. Πρὸ παντὸς δέ, ἡ τρομερὰ ἔλλειψις νέων ἀνθρώπων εἰς τὴν περιοχὴν μᾶς δυσχεραίνει ἀφαντάστως τὴν εὐρεῖαν φιλοξενίαν. Ἀκόμη καὶ διὰ τὴν φιλοξενίαν περιωρισμένου ἀριθμοῦ εὐλαβῶν προσκυνητῶν, ἔχομεν μεγίστην ἀνάγκην τῆς ἐθελοντικῆς προσφορᾶς ὅλων τῶν δυναμένων, ὄχι μόνον διὰ τὴν ἄνετον καὶ ἔγκαιρον παράθεσιν τοῦ γεύματος, ἀλλά, προπαντός, καὶ διὰ τὴν ἐπιβεβλημένην τακτοποίησιν τῶν πάντων πρὸ τῆς ἀναχωρήσεώς μας. Ἐν τῷ μεταξὺ ὑπάρχει τοιαύτη ἀθρόα συμμετοχή, ὥστε αἱ περισσότεραι θέσεις εἰς τὰ λεωφορεῖα εἶναι ἤδη συμπληρωμέναι. Ἡ προετοιμασία διὰ τὴν ἄψογον διοργάνωσιν τῆς ἑορτῆς δυσχεραίνεται ἐπίσης καὶ λόγῳ τῶν συνεχιζομένων συνήθων ἐπιδιορθώσεων κακοτεχνιῶν ὡς γνωστόν, μᾶς τὰς ἐπροξένησαν ἄκρως ἀσυνείδητοι μηχανικοὶ καὶ ἐργολάβοι. Ἰδίως μᾶς δυσχεραίνουν τὸ ἔργον μας μὲ τὴν ἀνάγκην ἀντιμετωπίσεως τῶν σατανικῶν των βουλιμιῶν, ἀπαιτοῦντες νὰ μᾶς «ληστεύσουν» περαιτέρω, ὡσὰν νὰ μὴ ἔφθαναν τὰ τεράστια ποσά, τὰ ὁποῖα ἐλάμβανον ἀχρεωστήτως καὶ τὰ ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια δραχμῶν, τὰς ὁποίας ἐδαπανήσαμε καὶ πρέπει νὰ δαπανήσωμε ἀκόμη, διὰ τὰς ἐπιδιορθώσεις τῶν κακοτεχνιῶν, τὰς ὁποίας οὗτοι μᾶς ἐδημιούργησαν. Ὅλως ἀναισχύντως καὶ ἀνερυθριάστως μᾶς κατατρέχουν καὶ εἰς τὰ δικαστήρια, ἀπαιτοῦντες μυθώδη ποσά διὰ φανταστικὰς ἀποζημιώσεις των, διὰ νὰ θησαυρίσουν εἰς βάρος μας. Δηλαδὴ εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν ἐφαρμόζονται αἱ δημώδεις, οὐχὶ εὐπρεπεῖς ἀλλὰ λίαν ρεαλιστικαὶ παροιμίαι: «καὶ κερατωμένοι καὶ δαρμένοι» καὶ «εἶπε ὁ γάιδαρος τὸν πετεινὸ κεφάλα» Δέον νὰ σημειωθῇ, ὅτι τοὺς ἐν λόγῳ μηχανικοὺς καὶ ἐργολάβους μᾶς τοὺς εἶχαν συστήσει καὶ ἐμεῖς δυστυχῶς ἐβασίσθημεν, ὡς ἐντίμους, «καλοὺς χριστιανοὺς» καὶ «καλοὺς 12

7 οἰκογενειάρχας», ἀλλὰ εἰς τὴν πράξιν ἀπεδείχθη ὅτι εἶναι ὄχι μόνον καλοί, ἀλλὰ καὶ ἄριστοι διὰ «τὸ καλοπωλεῖον»!!! Ἐὰν δὲν ἐβλέπαμε τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Παὺλου, θὰ εἴχαμε ἐγκαταλείψει τὰ ἔργα ἡμιτελῆ πρὸ πολλῶν ἐτῶν. Πλὴν ὅμως ὁ Ἅγιος Παῦλος, κάθε φορὰν ἐπεμβαίνει τόσον δυναμικῶς, ὥστε ἀναγκαζόμεθα νὰ κάνωμε ὑπομονήν. Ὅσον, ὅμως, ἡμεῖς κάνομε ὑπομονήν, ἄλλον τόσον ὁ ἀντικείμενος ἡμῶν Σατανᾶς προσπαθεῖ νὰ μᾶς ἐξουθενώ σῃ διὰ τῶν ὀργάνων του. Θὰ ἠδύνατο κανεὶς νὰ συγγράψῃ ἄπειρα συγγράμματα, περιγράφων τὰς σατανικὰς ἀντιξοότητας, τὰς περιπετείας μας, τὰς οἰκονομικάς μας αἱμορραγίας καὶ τὰς ἀπεριγράπτους ψυχικάς μας ἀλγηδόνας. Παρακαλοῦμεν τοὺς φίλους νὰ προσευχηθοῦν, ὁ Θεὸς νὰ φωτίσῃ τοὺς τρισαθλίους αὐτοὺς μηχανικοὺς καὶ ἐργολάβους νὰ παύσουν νὰ εἶναι πλέον ὄργανα τοῦ Σατανᾶ. Διὰ ὅσους θὰ διερωτῶνται καὶ ἀποροῦν, διατὶ ἀναφερόμεθα πάλιν εἰς αὐτὰ τὰ «μπουμπούκια», διευκρινίζομεν, ὅτι ἀκόμη καὶ ἐφέτος ἐγκαταλείψαμε τὰ πάντα ἐπὶ πολλοὺς μῆνας διὰ νὰ τοὺς ἀντιμετωπίζωμε εἰς προσφάτους δικαστικὰς πολεμικὰς ἐκ μέρους των εἰς βάρος τοῦ Ἱδρύματος καὶ τῶν δραστηριοτήτων του. Ἀμυδρῶς διὰ τὰς σατανικὰς αὐτὰς ἀντιξοότητας δύνανται οἱ φίλοι νὰ ἰδοῦν καὶ εἰς τὸ τεῦχος τῆς Φωτεινῆς Γραμμῆς ὑπ ἀρίθμ. 2, σελ : «Μελανὰ σημεῖα» καὶ σελ : «Ἐνημερωτικὸν παράρτημα». 13 Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΣ ΤΗΣ «ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ» Διακαέστατος πόθος μας εἶναι νὰ ἐφαρμόζωμεν πάντοτε τὰς αἰωνίους σωτηρίους διδασκαλίας τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, ὡς π.χ. τὸ παύλειον: «Ἕλλησί τε καὶ βαρβάροις, σοφοῖς τε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης εἰμί» (Ρωμ. 1,14) καὶ νὰ διαφωτίζωνται οἱ πάντες ὀρθόδοξα καὶ ἐκλαϊκευμένα. Ἀφοῦ, ὡς γνωστόν, δὲν μᾶς ἐνέκριναν οἱ ἰθύνοντες νὰ λειτουργήσῃ αὐτοτελῶς ὁ Ραδιοφωνικὸς καὶ Τηλεοπτικός Σταθμός «Φωτεινὴ Γραμμή» (διότι τὰ ὠργανωμένα συμφέροντα, οἱ «ἀετονύχηδες» καὶ οἱ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς, οἱ ὁποῖοι καθοδηγοῦνται ἀπὸ τὰς διεθνεῖς σκοτεινὰς δυνάμεις, δὲν μᾶς ἐνέκριναν νὰ ἐκπέμπῃ ἡ «Φωτεινὴ Γραμμή» αὐτοτελῶς ὡς Ραδιόφωνον καὶ ὡς Τηλεόρασις, ἠναγκάσθημεν καὶ ἐχρησιμοποιήσαμε τὸν τίτλον «Φωτεινὴ Γραμμή», διὰ νὰ διαφωτίζωμεν γραπτῶς τοὺς Πανέλληνας καὶ Φιλέλληνας διὰ τοῦ περιοδικοῦ μας. Δυστυχῶς ὅμως ὁ τυπογραφικὸς χάρτης, τὰ τυπογραφι κὰ καὶ ἰδίως τὰ ταχυδρομικὰ τέλη εἶναι πανάκριβα, ὡσὰν νὰ ἦσαν ἀπαγορευτικά, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κυκλοφοροῦμε τὴν «Φωτεινὴν Γραμμήν» καθημερινῶς ἤ ἑβδομαδιαίως ἤ μηνιαίως, ἀλλὰ μόνον κάθε 3 μῆνας καὶ μάλιστα εἰς περιωρισμένον ἀριθμὸν ἀντιτύπων. Οὕτω δὲν εἶναι ἐφικτὴ ἡ πλήρης διαφώτισις ἑκατοντάδων χιλιάδων καὶ ἑκατομμυρίων ἀγαθοπροαιρέτων ἀνθρώπων ἀνὰ τὴν Ὑφήλιον. Πρὸς τοῦτο ἠθελήσαμε νὰ ἀξιοποιήσωμεν τὰ σύγχρονα ἐπιτεύγματα τῆς τέχνης καὶ τῆς ἐπιστήμης καὶ νὰ τὰ θέσωμεν εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ λαοῦ, πρὸς δόξαν Θεοῦ, δημιουργοῦντες μίαν πλήρως ὠργανωμένην ἱστοσελίδα, ἀνταποκρινομένη εἰς 14

8 τὰς ἀνωτέρω ἀρχάς. Πλεονέκτημα τοῦ διαδικτύου εἶναι ἡ μὴ ὕπαρξις λίαν δυσβαστάκτων ἐξόδων καὶ συνεπῶς δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ περιοριζώμεθα εἰς 4 φορὰς τὸ ἔτος εἰς ἐλαχίστας σελίδας, πλὴν ὅμως τὸ διαδίκτυον ἔχει τὸ μειονέκτημα τῶν τεραστίων ὄγκων ἐργασίας. Ὅμως, ἐὰν ὑπάρξουν ἰδεολόγοι ἐθελονταὶ καὶ μᾶς συνδράμουν συστηματικῶς καὶ συνεχῶς, τότε τὰ «ὄρη» τῶν ἐργασιῶν, ἐὰν κατανέμωνται εἰς πάρα πολλοὺς ἰδεολόγους συνεργάτας, θὰ εἶναι ἐλαφρότατα ὡσὰν παίγνιον. Ἐδῶ καὶ 2 ἔτη συνεργάτης μας, ὁ ὁποῖος εἶχε προσαρμοσθῆ μετὰ ἀπὸ ἐτῶν ἐργασίαν εἰς τὰς ἀνάγκας τῶν λειτουργημάτων μας, μᾶς ἐγκατέλειψεν ἀφ ἑτέρου διάφοροι φίλοι, οἱ ὁποῖοι μᾶς ὑπεσχέθησαν νὰ μᾶς συνδράμουν, μέχρι τοῦδε δυστυχῶς διαιωνίζουν τὰς ὑποσχέσεις των, εἰς τὴν πραγματικότητα «μᾶς ἔστησαν» καὶ τοιουτοτρόπως «καρκινοβατοῦ μεν» Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται: «ἀγρὸν ἠγόρασα ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε γυναῖκα ἔγημα ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον» (Λουκ. 14, 18 20). Ἀφοῦ λοιπὸν «μᾶς ἔστησαν» οἱ φίλοι ἐπὶ τόσον καιρὸν μὲ ἀτέρμονας δικαιολογίας, ἠναγκάσθημεν, παρὰ τὸν μέγιστον φόρτον λίαν δυσβαστάκτων ὄγκων ἐργασίας γύρω ἀπὸ τὰς κοινωνικὰς καὶ πνευματικὰς δραστηριότητάς μας, νὰ στήσωμεν μόνοι μας τὴν ἱστοσελίδα μας καὶ δειλά δειλὰ νὰ ἐμφανισθῶμε Πρέπει ὅμως ἀπὸ «τὰ σπάργανα» νὰ ἀνδρωθῶμε καὶ νὰ καταχωρίσωμεν εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας τὰ κείμενα τῶν 38 τευχῶν τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς», καθὼς καὶ πληθώραν ἄλλων ἐγγράφων μας καὶ ἐπὶ καθημερινῆς βάσεως νὰ προσθαφαιρῶμεν καὶ νὰ τὴν ἐνημερώνωμεν, διὰ νὰ εἶναι λίαν περιζήτητος καὶ ἄπειραι χιλιάδες ἀνὰ τὴν ὑφήλιον Πανελλήνων 15 καὶ Φιλελλήνων νὰ συμπνευματίζωνται μαζί μας καὶ νὰ ἀλληλοπαρηγορώμεθα». Οὕτω, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἔμπρακτον συμβουλὴν καὶ συμβολὴν ἰδεολόγων φίλων, ἡ «Φωτεινὴ Γραμμή» θὰ καταστῇ ἡ πλέον περιζήτητος ἱστοσελὶς καὶ ὁ κάθε ἰδεολόγος, πεφωτισμένος, καταδιωκόμενος, βασανισμένος, ἀδικημένος καὶ πικραμένος ἀπὸ τὴν ἀπάνθρωπον κοινωνίαν θὰ «τρέχῃ» νὰ ἀναπαυθῇ καὶ νὰ «φορτίζῃ τὶς μπαταρίες του», διὰ νὰ δύναται νὰ ἀντέξῃ μέσα εἰς τὴν «Σαχάρα τῆς κοινωνίας». Κατόπιν τούτων, παρακαλοῦμεν τοὺς πραγματικῶς ἰδεολόγους νὰ προσέλθουν νὰ συμπτύξωμεν τὰς δυνάμεις μας καὶ νὰ συναγωνισθῶμεν διὰ ἀνακούφισιν δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας, πρὸς δόξαν Θεοῦ. Ἐμεῖς δὲν ἐπιδιώκομεν αὐτοπροβολήν, οὐδὲ ἄλλας ἰδιοτελείας. Ἔχομεν διαθέσει τὰ πάντα καὶ ἀναλισκόμεθα ἀπὸ βαθέος ὄρθρου μέχρι καὶ μετὰ τὰ μεσάνυκτα ἐπὶ 365 ἡμέρας τὸ ἔτος, ἀποφεύγοντες παντελῶς τὸ «ἐγώ» καὶ ἐπὶ τοῦ παρόντος τονίζομεν τὸ «ἡμεῖς», εὐχόμεθα δὲ ὁ Θεὸς νὰ τὰ φέρῃ κατ εὐχήν νὰ μὴ ἀναφερώμεθα προσεχῶς εἰς τὸ «ἡμεῖς» ἀλλὰ εἰς τὸ «ὑμεῖς» Προσέλθετε λοιπὸν, ἀνιδιοτελεῖς ἰδεολόγοι, νὰ συμπήξωμεν ἕνα ἀδιάρρηκτον πυρῆνα καὶ νὰ δράσωμεν συλλογικῶς, ἔχοντες ὡς λάβαρόν μας τὸ: «οὐκ ἐᾶ ἡμᾶς καθεύδειν (δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἡσυχάσωμεν βλέποντες) τὸ τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ἐπαχθέστατον ἔργον καὶ τρόπαιον» Εἶναι πολὺ λυπηρὸν πρᾶγμα νὰ ἔχῃ ἐφαρμογὴν τὸ γραφικόν: «οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου φρονιμώτεροι ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτός εἰς τὴν γενεὰν τῶν ἑαυτῶν εἰσι» (Λουκ. 16, 8 ). 16

9 17 ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ Ἐμεῖς δὲν ἐπιθυμοῦμεν νὰ προσθέσωμεν μίαν ἱστοσελίδα εἰς τὰς τόσας κυκλοφορούσας, ἀλλὰ νὰ καλύψωμεν ἕν κενὸν δι ὅλας τὰς πτυχὰς τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς καὶ δραστηριότητος, δι ὅλας τὰς ἡλικίας, δι ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα, μορφωμένους, ὀλιγογραμμάτους καὶ ἀγραμμάτους μίαν ἱστοσελίδα, ἡ ὁποία νὰ ἔχῃ ὁπωσδήποτε πραγματικὴν πολυφωνίαν καὶ νὰ μὴ «κομματιάζῃ», ἀλλὰ νὰ ἑνώνῃ. (Ἡ ἀποφυγὴ κ ὰ θ ε ἀστόχου ἐκφράσεως ἢ ἐνεργείας καὶ ἡ ἄκρα ταπείνωσις θὰ ἀποτελέσῃ τὴν πεμπτουσίαν διὰ τὴν ἀποφυγὴν παρεξηγήσεων καὶ δυσαρεσκειῶν ἐκ μέρους διαφόρων χριστιανικῶν κινήσεων, ὀργανώσεων, τάσεων, καὶ τῶν ἐν γένει ἰθυνόντων καὶ θὰ συμβάλῃ τὰ μέγιστα εἰς τὴν εὐλογίαν τοῦ ἔργου παρὰ τοῦ δωρεοδότου Θεοῦ). Ἡ ἄποψις, ἡ ἱστοσελίς μας νὰ εἶναι περιωρισμένη μόνον εἰς ψυχαγωγίαν καταδικάζει ἐκ τῶν προτέρων εἰς ἀποτυχίαν τὴν προσπάθειαν προσ ελκύσεως. Κύριος σκοπὸς τῆς ἱστοσελίδος μας εἶναι ὁ μαγνητισμὸς τῶν ἀπληροφόρητων καταπροδομένων καὶ καταπογοητευμένων λαϊκῶν μαζῶν (ἀπολωλότων προβάτων) καὶ ὄχι νὰ περιοριζώμεθα μόνον εἰς ἐλαχίστους θρησκεύοντας ἀνθρώπους. Ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς εὐσεβεῖς δὲν ἐπιτρέπεται νὰ λέγῃ κανείς «ἄκουσε δυὸ ὧρες ἐμᾶς καὶ μετὰ ἄκουε, ψυχαγωγήσου μὲ τὰ ἤδη ὑπάρχοντα...». Διὰ τῆς ψυχαγωγήσεως, καὶ μάλιστα ὑψηλῆς ποιότητος ψυχαγωγήσεως, ἐπιτυγχάνει κανεὶς συνεχῶς αὐξανομένη ἐπισκεψιμότητα καὶ ἐνδιαμέσως, ἐπιβάλλεται ἀδιαλείπτως νὰ μεθοδεύεται ἡ σωστή ἀληθὴς διαφώτισις καὶ χριστιανικὴ ἐπιμόρφωσις τῶν λαϊκῶν μαζῶν, ποὺ πάσῃ θυσίᾳ πρέπει νὰ προσελκυσθοῦν καὶ νὰ καθοδηγηθοῦν εἰς τὸν ἀνόθευτον ἑλληνοχριστιανικὸν πολιτισμόν. ΣΚΟΠΟΣ 1. Ἡ ὁμαλὴ κλιμακωτὴ ἀφύπνισις τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ διὰ ρωμαλέων ζωντανῶν κηρυγμάτων βασιζομένων ἐπὶ τῆς ἀνοθεύτου ἑλληνοχριστιανικῆς διδασκαλίας, ἡ πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ ἡ ἠθικὴ ἐξύψωσις τῶν καταπροδομένων λαϊκῶν μάζων. 2. Ἡ εἰρηνικὴ ἐπανάστασις τῶν Ἑλλήνων διὰ μιᾶς σθεναρᾶς ὠργανωμένης ἀντιδράσεως ἔναντι τοῦ πολυωνύμου ὠργανωμένου κακοῦ (μέχρι τὸ 1821 ὑπόδουλοι εἰς τοὺς Τούρκους, κατόπιν, διὰ τῆς συστηματικῆς παραπληροφορήσεως καὶ πλύσεως ἐγκεφάλου ὑπόδουλοι ὑπὸ τῶν εἰς τὰ παρασκήνια ἐνεργουσῶν σκοτεινῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων, ἐθελόδουλοι εἰς τὰς φαύλας καὶ ἀντιχρίστους μεθοδείας τῆς «νέας ἐποχῆς», τῆς παγκοσμιοποιήσεως καὶ λοιπὰ καταχθόνια ρεύματα τῶν σκοτεινῶν διεθνῶν δυνάμεων, τῶν κρατούντων, τοῦ κατεστημένου). 3. Ἡ καλλιέργεια τοῦ πνεύματος τοῦ διμετώπου ἀγῶνος (ἐσωστρέφεια καὶ ἐξωστρέφεια), δηλαδὴ ἡ σωστὴ γνῶσις καὶ συνειδητοποίησις ὑπὸ τῶν Χριστιανῶν τῆς ὑπάρξεώς των ἐπὶ τῆς γῆς, τῶν καθηκόντων καὶ δικαιωμάτων των, καθὼς καὶ ὁ προορισμὸς των, βάσει τῶν αἰωνίων ἀ ληθειῶν τοῦ Εὐαγγελίου. 4. Ἡ ἐπανασύνταξις τῶν ὑγιῶς σκεπτομένων εὐσεβῶν Χριστιανῶν διὰ τὴν διατήρησιν καὶ περιφρούρησιν τοῦ ἀνοθεύτου Ὀρθοδόξου φρονήματος καὶ τῶν χρηστῶν ἠθῶν καὶ ἐθίμων. 5. Ἡ σταυροφορία διὰ τὴν ἀναστήλωσιν ὅλων τῶν ὑπὸ τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων διαβληθέντων καὶ κρημνισθέντων ἰδανικῶν καὶ παραδόσεων τῆς κληρονομίας μας, δηλαδὴ ἐπιστροφὴ εἰς τὰς ρίζας μας. 18

10 6. Ἡ στηλίτευσις διασυρμοῦ ἠθικῶν προσώπων, θεσμῶν καὶ ἀξιῶν. 7. Ἡ καταπολέμησις τοῦ «πιθηκισμοῦ» καὶ τῆς νοσηρᾶς ξενομανίας διὰ προβολῆς καὶ συνειδητοποιήσεως ὑπὸ τοῦ λαοῦ τῆς ἑλληνοχριστιανικῆς διδασκαλίας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ μας. Ὁ λαὸς νὰ διυλίζῃ τὰ πάντα καὶ ὡσὰν ἐκλεκτικὴ μέλισσα νὰ δέχεται ὅ,τι εὐπρεπές, προοδευτικὸν καὶ ἐποικοδομητικόν, τὸ ὁποῖον δὲν προσκρούει εἰς τὰς ἀρχὰς τῆς πατρώας πίστεως καὶ τὰ χρηστὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τῆς κληρονομίας μας καὶ νὰ ἀπορρίπτῃ καὶ ἀποστρέφεται κάθε τι τὸ ἐλεεινόν, τὸ χυδαῖον, τὸ αἰσχρόν, ἀηδιαστικὸν καὶ βλαβερόν καταλυτικὸν ἀπὸ ὁπουδήποτε καὶ ἐὰν προέρχονται. Πάντοτε ἄρνησις εἰς ὁ,τιδήποτε ἀποκτηνώνει, διαφθείρει καὶ διαστρέφει τοὺς ἀνθρώπους, καὶ θέσις εἰς τὴν πρόοδον καὶ εὐημερίαν καὶ τὸν ἀληθινὸν πολιτισμόν. 8. Ἡ σταυροφορία ἐναντίον τῶν ναρκωτικῶν, τυχηρῶν παιγνίων, ἀλκοολισμοῦ, καπνίσματος, σωματεμπορίας, «ἐκχυδαϊσμοῦ» καὶ παντὸς εἴδους ἀνηθικότητος, ὠργανωμένου ἐγκλήματος καὶ διαφθορᾶς, τὰ ὁποῖα κινδυνεύουν νὰ καταστρέφουν κυριολεκτικῶς τὴν σπονδυλικὴν στήλην τῆς Ἑλλάδος, τὴν νεολαίαν. 9. Ἡ «ἀποκάλυψις» ὅλων τῶν ἀντιχριστιανικῶν καὶ ἀντεθνικῶν δυνάμεων καὶ ἡ διαφώτισις τῶν πολιτικῶν μας νὰ μὴ παρασύρωνται καὶ νὰ μὴ γίνωνται ὄργανα αὐτῶν καὶ ἐφαρμοσταὶ τῶν καταχθονίων σχεδίων των. Τοιουτοτρόπως οἱ ἐνσυνείδητοι Χριστιανοί, ὄχι μόνον τὰ ἔργα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων δὲν πρέπει νὰ μιμῶνται, ἀλλὰ νὰ ἀντιπαρατίθενται καὶ νὰ ἀγωνίζωνται διὰ τὴν κατάρριψιν αὐτῶν 19 τῶν ἐσφαλμένων ἀπόψεων. 10. Ἡ ἱστοσελίδα νὰ ἐνθαρρύνῃ καὶ παροτρύνῃ ἰδανικοὺς ἐργάτας τοῦ πνεύματος καὶ τοῦ Εὐαγγελίου διὰ τὴν συνέχισιν ἀνιδιοτελῶν ἀγώνων πρὸς κάθαρσιν κοινωνίας καὶ Ἐκκλησίας καὶ νὰ πρωτοστατοῦν διὰ σωστὸν προβληματισμόν, ἀντιμετώπισιν καὶ τοποθέτησιν ἔναντι ἀνακυπτόντων πρωτοφανῶν προβλημάτων, ὅπως πυρηνικά, ὁρμονοδιατροφή (φυτῶν, ζώων καὶ κατὰ συνέπειαν ἀνθρώπου), ἐξωσωματικὴ γονιμοποίησις, μεταμοσχεύσεις ὀργάνων ζώων (προσεχῶς καρδιὲς χοίρων) εἰς ἀνθρώπους, καὶ λοιπὰ ἀναφυόμενα θέματα προβλήματα. 11. Νὰ προβάλλωνται συνεχῶς καὶ νὰ βραβεύωνται ἥρωες καρτερίας, ἀκεραίου ἤθους καὶ χαρακτῆρος, εὐσυνειδησίας, εὐπρεπείας καὶ εὐποιΐας, διὰ νὰ δημιουργῶνται πρότυπα διὰ τὰς ἐπερχομένας γενεὰς καὶ νὰ μὴ παραμένουν τὰ ἀρνητικὰ τῶν «παλλακίδων», «ἀνωμάλων», «ἀετονύχηδων» καὶ «πατριαρχῶν» τῆς διαπλοκῆς, ποὺ προβάλλουν συστηματικῶς καὶ κατὰ κόρον «Μέσα Μαζικῆς Παραπληροφορήσεως», διαστροφεῖς τῆς ἱστορίας καὶ τῆς ἀληθείας καὶ ἐν γένει ὄργανα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, ποὺ πασχίζουν καθημερινῶς νὰ ἐφαρμόζουν τὸ δόγμα των, ποὺ εἶναι ἡ «καταρράκωσις» τῶν αἰωνίων ἀρχῶν τῆς Φυλῆς μας: τῆς Πατρίδος, τῆς Θρησκείας, τῆς Οἰκογενείας. Δηλαδὴ νὰ ἀγωνισθῶμεν νὰ μὴ ὁλοκληρωθῇ ἡ νοσταλγία τῶν ἀντιχρίστων σκοτεινῶν δυνάμεων, ποὺ εἶναι ὁ ἀφελληνισμὸς καὶ ἡ πλήρης νόθευσις τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ. 12. Πρέπει νὰ πασχίζωμεν διὰ νὰ δημιουργῶμεν στρατιὰς ἀπὸ ἀθλητὰς καὶ πρωταθλητὰς τοῦ πνεύματος καὶ νὰ τὰς ἐνισχύωμεν παντοιοτρόπως, ἀντὶ τῶν στρατιῶν τῆς «ποδοσφαίρας», ποὺ εἶναι ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει τὸ ὄπιον τοῦ 20

11 λαοῦ. (Οἱ ἑκάστοτε ἰθύνοντες διέγνωσαν τὴν ἀδυναμίαν τοῦ λαοῦ νὰ ἀσχολῆται μὲ κάτι καὶ τοῦ ἐκαλλιέργησαν τὴν νοοτροπίαν νὰ «φανατίζεται» καὶ νὰ ἀποχαυνώνεται μὲ τὸν «ἄρτον καὶ θεάματα» καὶ τοῦ προσφέρουν σχετικῶς ἀρκετὸν ἄρτον καὶ ἀφθονώτατα ψυχοκτόνα θεάματα, διὰ νὰ ἀσχολῶνται αἱ μάζαι μὲ αὐτὰ καὶ νὰ δύνανται οἱ ἰθύνοντες χωρὶς ἀντιστάσεις νὰ ἐπιτελοῦν τὰ καταχθόνια σχέδιά των) Περιβάλλον Καθαριότης Θόρυβος Ἡσυχία Ἠχορρύπανσις Α) Πραγματικὴ σταυροφορία διὰ τὴν διαφώτισιν τῶν λαϊκῶν μαζῶν διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ περιβάλλοντος ἀπὸ πυρκαϊές κ.λπ. κ.λπ. (προτάσεις δρακοντείων μέτρων διὰ τὴν ἀνακάλυψιν καὶ τιμωρίαν τῶν ὑπαιτίων), προτοῦ καταντήσῃ ἡ Ἑλλὰς Σαχάρα (τὸ 1932 τὸ 35% τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας ἐκαλύπτετο ἀπὸ δάση, τὸ 1988 μόλις τὸ 8%). Ἀπὸ τὸ 1988 μέχρι σήμερον ἐκάησαν δεκάδαι ἑκατομμυρίων στρεμμάτων καὶ ὑπάρχει μέγιστος κίνδυνος δι ἐξαφάνισιν ὄχι μόνον τῶν πνευμόνων τοῦ τόπου, ἀλλὰ καὶ τῆς πολυτίμου σπανίας ἑλληνικῆς χλωρίδος καὶ κατ ἐπέκτασιν τῆς πανίδος μὲ ἀποτέλεσμα νὰ «ξεπλυθῇ» ὁ τόπος ἀπὸ τὰς καταρρακτώδεις βροχάς, νὰ μὴ ὑπάρχουν ἐπίγεια καὶ ὑπόγεια ὕδατα καὶ νὰ ἐρημωθῇ καταστραφῇ καὶ γεωφυσικὰ ἡ ὡραιοτάτη Ἑλλάδα μας καὶ νὰ μετατραπῇ, μὲ τὰς βιβλικὰς καταστροφὰς εἰς «κρανίου τόπον», ὅπου ὁ βίος θὰ καταστῇ ἀβίωτος. Β) Ὁ τρόπος ἀπομακρύνσεως τῶν ἀπορριμμάτων πρέπει νὰ ἐκσυγχρονισθῇ πλήρως, ὄχι μόνον διὰ νὰ ἀποφεύγωμε τὰς τεραστίας ποινικὰς ρήτρας, τὰς ὁποίας θὰ μᾶς ἐπιβάλλῃ ἡ Ἡνωμένη Εὐρώπη, ἀλλὰ διὰ τὴν διάσωσιν τῆς ἰδίας τῆς ζωῆς μας. Γ) Σταυροφορία πρέπει νὰ γίνῃ διὰ τὴν διαφώτισιν τῶν λαϊκῶν μαζῶν, ὅπως συνειδητοποιήσουν δικαιώματά των καὶ καθήκοντά των διὰ καταπολέμησιν λίαν ἐκνευριστικῶν θορύβων (ἀνώτατον ὅριον 72 DESSIBEL), τὸν σεβασμὸν τῆς ἡσυχίας τοῦ πλησίον καὶ τὴν λῆψιν αὐστηροτάτων μέτρων πρὸς καταπολέμησιν τῆς παντοειδοῦς ἀσυδοσίας καὶ προστασίαν τῆς καλῶς νοουμένης ἐλευθερίας τοῦ πολίτου, διὰ νὰ ἠμπορέσῃ τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος ὄχι μόνον νὰ ἐπιβιώσῃ, ἀλλὰ καὶ νὰ εὐημερήσῃ. 14. Τέλος πρέπει νὰ γίνεται συνεχὴς καὶ καυστικὸς ἔλεγχος τῶν ἑκάστοτε κρατούντων διὰ τὴν διασπάθισιν τοῦ δημοσίου χρήματος ἐπὶ οἰκονομικῇ ἐξαθλιώσει τοῦ λαοῦ μὲ τὸν καλπάζοντα ἐσωτερικὸν καὶ ἐξωτερικὸν δανεισμὸν καὶ οἰκονομικῇ ὑποδουλώσει τοῦ κράτους καὶ τοῦ λαοῦ τῆς Ἑλλάδος εἰς τοὺς ξένους μὲ τὰ δυσβάστακτα χρέη, τὰ ὁποῖα οὔτε τὰ δισέγγονα τῶν σημερινῶν θὰ δύνανται νὰ ἐξοφλήσουν. Πρὸς τοῦτο πρέπει νὰ πολεμηθῇ ἡ καταστρεπτικὴ πολιτικὴ τῶν ἑκάστοτε κυβερνώντων νὰ προωθοῦν τοὺς «ἀντίθετους» εἰς συνταξιοδότησιν, διὰ νὰ διορίζουν τὸν συρφετὸν τῆς «κλαδικῆς» των (παράσιτα) διότι οὕτω ἐξανεμίζεται ὁ ἱδρῶτας τοῦ πτωχοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, καὶ δὲν ὑπάρχουν πόροι διὰ ὑγείαν, παιδείαν, κοινωνικὴν πρόνοιαν, ἐγγειοβελτιωτικὰ κ.λπ. ἔργα διὰ τὸ σύνολον καὶ οὕτω αἱ λαϊκαὶ μάζαι στεροῦνται καταλλήλου ὑγειονομικῆς περιθάλψεως, στεγάσεως, μορφώσεως καὶ γενικὰ σωστοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου. 22

12 23 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΟΣ «ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» 1. Ἀνακοινώσεις διαφόρων εἰδήσεων, γεγονότων, ἐπιστημονικῶν ἀνακαλύψεων, ἀνακοινωθέντων Συνεδρίων παντὸς εἴδους (Ἱερᾶς Συνόδου, Ἱεραρχίας, Βουλῆς, κομμάτων, ὀργανώσεων, κινημάτων, Ἡνωμένης Εὐρώπης, ΟΗΕ, κ.λπ.) ἐπ αὐτῶν νὰ γίνωννται σύντομα σχόλια καὶ αὐστηρὰ κριτικὴ μὲ βάσιν τὸ γνήσιον καὶ ἀνόθευτον πνεῦμα τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ. Νὰ στηλιτεύεται τὸ κακὸν καὶ νὰ ἐπαινῆται τὸ εὐπρεπὲς καὶ σωστὸν, ἀπὸ ὁπουδήποτε καὶ ἂν προέρχωνται, ὑποβοηθοῦντες τοιουτοτρόπως τοὺς Ἕλληνας νὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι ὀφείλουν νὰ παύσουν νὰ εἶναι χαιρέκακοι, ἀλλὰ μόνον νὰ εἶναι ἀκριβοδίκαιοι. Τοιουτοτρόπως θὰ σταματήσῃ ἡ λασπολογία καὶ ἡ καταλυτικὴ κινδυνολογία. 2. Δημοσκοπήσεις ἐφ ὅλων τῶν σπουδαίων προβλημάτων καὶ ζωτικῶν θεμάτων τῆς Ἑλληνικῆς καὶ διεθνοῦς κοινωνίας, ἀναλύσεις στατιστικῶν Ἑλλάδος καὶ ἀλλοδαπῆς, ἐποικοδομητικὴ κριτικὴ καὶ ἀντιπαράθεσις αὐτῶν μὲ τὴν κοινωνικὴν διδασκαλίαν τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὴν παράδοσιν τῆς κληρονομίας μας. 3. Διηγήσεις ἐκλαϊκευμένων συγκινητικῶν βίων ἁγίων πρὸς καθρεπτισμόν μας, πρὸς ἔλεγχόν μας καὶ μίμησίν των. 4. Κοινωνικὴ διδασκαλία τῶν λαϊκῶν μαζῶν μέσῳ θησαυροῦ διδασκαλίας τῶν ἁγίων πατέρων, ἀσκητῶν καὶ ἀπὸ γνωμικὰ διαφόρων σοβαρῶν φιλοσόφων, καθὼς ἐπίσης καὶ ἀπὸ ἠθικὰς καὶ εὐπρεπεῖς λαϊκὰς παροιμίας καὶ ἀρχαῖα γνωμικά. 5. Ἀντικατοπτρισμὸς τῆς ἱστορίας μας ἀναθεώρησις τοῦ ʺχθέςʺμὲ τὸ ʺσήμερονʺ καὶ μεθόδευσις ἐκμαθήσεως τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας, ἡ ὁποία πρέπει νὰ εἶναι προσιτὴ εἰς εὐρέα λαϊκὰ στρώματα διὰ τῆς ἐκλαϊκεύσεως. Ἡ ἱστορία νὰ διδάσκεται ἀνόθευτος καὶ «ὄχι κομμένη καὶ ραμμένη εἰς τὰ μέτρα τῶν ἐντολοδόχων τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων». 6. Ἐξήγησις ἀνάλυσις τῆς Θείας Λειτουργίας, τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῆς Διδασκαλίας Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας κ.λπ. 7. Θέσεις ἀπόψεις καὶ ἐπιγραμματικὴ ἀναφορὰ εἰς διάφορα ἰδεολογικὰ ρεύματα καὶ δοξασίας καὶ ἀντιπαράθεσις αὐτῶν μὲ τὴν ὀρθὴν χριστιανικὴν διδασκαλίαν καὶ χρηστὴν κοινωνικὴν ἀντίληψιν. 8. Εἰδήσεις Συνεχὴς ἐνημέρωσις μὲ σύντομα δελτία εἰδήσεων καὶ ἀναλυτικῶς πρωί, μεσημέρι καὶ βράδυ δι ὅλα τὰ συμβάντα εἰς τὸ ἐσωτερικὸν καὶ τὸ ἐξωτερικὸν (ἐκκλησιαστικαὶ εἰδήσεις, πολιτικαί, οἰκονομικαὶ κ.λπ., δηλαδὴ ἀπὸ τὸ δελτίον καιροῦ μέχρι τὸ ποδόσφαιρον). 9. Γεγονότα συμβάντα ἢ θέματα τῆς ἡμέρας καὶ ἀξιολόγησις αὐτῶν. 10. Ἀνασκόπησις τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ διεθνοῦς περιοδικοῦ καὶ ἡμερησίου τύπου μὲ σχόλια. 11. Ἐπέτειοι ἐξιστορήσεις γεγονότων παθήματα μαθήματα. 12. Περίεργα ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον. 13. Ἐπιμόρφωσις καὶ ἐκπαίδευσιςσωστὸς ἐπαγγελματικὸς προσανατολισμόςκαταπολέμησις τῆς ἀνεργίας Ἀνάλυσις καὶ κριτικὴ ἀπὸ τὴν βασικὴν μέχρι καὶ τὴν ἀνωτάτην ἐκπαίδευσιν ἐπὶ τῷ σκοπῷ νὰ ἐπιβοηθῇ τοὺς Ἕλληνας νὰ ἐπιδίδωνται εἰς τὴν ἔρευναν, ἐπιτεύγματα ἐρευνῶν, ἀνακαλύψεων καὶ νὰ διαπρέπουν εἰς τὰ γράμματα καὶ τὴν ἐπιστήμην, καὶ νὰ συμβάλῃ εἰς τὴν καταπολέμησιν τῆς ἡμιμαθείας μὲ θέματα, ὡς π.χ.: Ὁ κόσμος τῶν φυτῶν, τῶν ζώων, τοῦ βυθοῦ, Ἡ ὥρα τοῦ ἀστρονόμου, 24

13 Ἡ ὥρα τοῦ περιβαλλοντολόγου οἰκολόγου, Ἡ ὥρα τοῦ ἱστορικοῦ, Ἡ ὥρα τοῦ περιηγητοῦ γεωγράφου, Ἡ ὥρα τοῦ μαθηματικοῦ, Ἡ ὥρα τῆς μουσικῆς, κ.λπ. 14. Πρακτικαὶ συμβουλαὶ καὶ ὁδηγίαι: Ὁ ἰατρὸς κοντά σας, Ὁ κοινωνιολόγος κοινωνικὸς λειτουργὸς κοντά σας, Ὁ φαρμακοποιός κοντὰ σας Ὁ διαιτολόγος βιολόγος χημικὸς κοντά σας, Ὁ γεωπόνος κοντά σας, Ὁ νομικὸς κοντά σας, Ὁ ἀστυνομικὸς κοντά σας, Ὁ φοροτεχνικὸς κοντά σας, Ὁ ἀρχιτέκτων διακοσμητὴς κοντά σας, Ὁ ἠλεκτρολόγος ἠλεκτρονικὸς κοντά σας, Ὁ ὑδραυλικὸς κοντά σας. 15. Εἰδικὰ θέματα: Ἡ φωνὴ τῶν μοναχῶν ἀσκητῶν (διὰ τὴν τόνωσιν τοῦ ψυχικοῦ σθένους, τὸ ὁποῖον εἶναι μετὰ τὸν Θεόν ἡ κυρίως κινητήριος δύναμις, διὰ τὴν ζωήν μας ἐπὶ τῆς γῆς), Ἡ φωνὴ τοῦ παιδιοῦ τῶν ἐφήβων τῶν νέων, Ἡ φωνὴ τῆς γυναικός, Ἡ φωνὴ τῆς μητρός, Ἡ φωνὴ τῆς οἰκογενείας, Ἡ φωνὴ τῆς νοικοκυρᾶς, Ἡ φωνὴ τῶν φυλακισμένων, Ἡ φωνὴ τῶν ἀσθενῶν, Ἡ φωνὴ τῶν πασχόντων, Ἡ φωνὴ τῶν ἀκτημόνων, Ἡ φωνὴ τῶν πολυτέκνων (προβολή, ἐξύψωσις καὶ λῆψις μέτρων ὑπὲρ τῶν ἡρώων πολυτέκνων καὶ σταυροφορία κατὰ τῶν εἰδεχθῶν ἐκτρώσεων καὶ τῆς ἀποθεωμένης ζωοφιλίας). Ἡ φωνὴ τῶν στρατευμένων (στρατιωτῶν, ναυτῶν, ἀεροπόρων), Ἡ φωνὴ τῶν ἐργατῶν, Ἡ φωνὴ τῶν ἀγροτῶν ποιμένων, Ἡ φωνὴ τῶν ναυτικῶν ἁλιέων, Ἡ φωνὴ τῶν «ξενιτεμένων» καὶ τοῦ ἀποδήμου ἑλληνισμοῦ, Ἡ φωνὴ τῶν φιλελλήλων, Ἡ φωνὴ τῶν ἀθίγγανων, Ἡ φωνὴ τῶν ξένων μεταναστῶν: Ἐπειδή, δυστυχῶς, ἡ φιλτάτη πατρίς μας (μὲ τὸ ὅμαιμον, ὁ μόγλωσσον, ὁμόθρησκον, ὁμότροπον Ἡρόδοτος «Οὐρανία» 9, 144) κατήντησεν οὐσιαστικὰ «ἀμπέλι ξέφραγο», πρέπει νὰ κάνωμεν τὸ πᾶν νὰ διαφωτίζωμεν τοὺς δυστυχεῖς οἰκονομικοὺς μετανάστας, νὰ τοὺς διδάξωμεν τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν, τὰ ἑλληνικὰ ἤ θη καὶ ἔθιμα, τὴν ἑλληνικὴν νομοθεσίαν καὶ νὰ τοὺς ἐντάξωμεν οὐσιαστικὰ εἰς τὴν ἑλληνικὴν κοινωνίαν, διότι διαφορετικὰ ἀργότερα διατρέχομεν τὸν μέγιστον κίνδυνον αὐταὶ αἱ ἐπὶ μέρους μειοψηφίαι νὰ μετατραποῦν εἰς πλειοψηφίας καὶ οἱ μωαμεθανοὶ ὅλων τῶν φυλῶν νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὴν ἄφρονα δὲ πολιτικήν, μὲ τὸ νὰ τοὺς δίδωνται καὶ δικαιώματα ψήφου, κατ ἀρχὰς διὰ τὴν Τοπικὴν καὶ Νομαρχιακὴν Αὐτοδιοίκησιν καὶ μετὰ διὰ τὸ Ἐθνικὸν Κοινοβούλιον, νὰ «ἀποφασίζουν καὶ διατάσσουν», ὁπότε θὰ εἶναι ἀναπόφευ κται καὶ αἱ ὁδομαχίαι μωαμεθανῶν ἐναντίον Χριστιανῶν, ὁπότε «ζήτω ποὺ καήκαμε» Τὰ ὁστᾶ τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ καὶ ὅλων τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας «θὰ τρίζουν» καὶ θὰ λέγουν «τρισάθλιοι ἀπόγονοί μας, ἡμεῖς ἐκάμαμε τὸ «κορμί μας 25 26

14 κόσκινον» νὰ ἐκδιώξωμεν τοὺς ἀνυπόφορους τυράννους, τοὺς μωαμεθανούς, καὶ σεῖς, ἀνεγκέφαλοι, ἀχρηστεύσατε πλήρως τοὺς ἀγῶνες μας καὶ ἐφέρατε πολλαπλάσιους μωαμεθανοὺς ἀπὸ ὅ,τι ἐμεῖς ἐδιώξαμε». Εἶναι ἄκρως ἀποκαρδιωτικὴ ἡ ἀδιαφορία τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας: ὄχι μόνον νὰ μὴ πρωτοστατῇ καὶ νὰ μὴ ἐνισχύῃ οὐσιαστικῶς καὶ γεναίως προσπαθείας εὐλαβῶν καὶ δραστηρίων ἱερέων διὰ τὴν ἐνσωμάτωσιν τῶν ξένων μεταναστῶν, ἀλλὰ οὔτε κἄν τοὺς Ἕλληνας ὀρθοδόξους νὰ μὴ διαφωτίζῃ καὶ νὰ μὴ τοὺς ἐνισχύῃ τὸ ὀρθόδοξον φρόνημά των καὶ νὰ ἔρχωνται χιλιασταί, οἱ «μορμόνοι», αἱ ἑκατοντάδες ἄλλαι προτεσταντικαὶ αἱρέσεις, οἱ ἰνδουισταί, οἱ σαϊεντολόγοι, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ αὐτὴ ἡ ἀναβίωσις τῆς παγανιστικῆς θρησκείας. 16. Ἡ προβολὴ τῆς «Διακηρύξεως τῶν Φίλων τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» καὶ προπαντὸς ἡ προβολὴ αὐτοῦ καθ αὑτὸ τοῦ μεγαλεπηβόλου καὶ κολοσσιαίου ἔργου τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους. Ἐπιβάλλεται οἱ διαχειριστὲς τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους νὰ ἀποδεικνύουν ἐμπράκτως, ὅτι εἴμεθα ὡσὰν διαυγέστατος ὑάλινος πύργος, ὁπότε οἱ πανέλληλες καὶ φιλέλληνες θὰ ἀποκτήσουν ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην καὶ νὰ μὴ ἔχουν τὴν παραμικρὰν ἀμφιβολίαν ὅτι θὰ πέσουν πάλιν θύματα «ἀετονύχηδων», ὡς δυστυχῶς εἴθισται νὰ συμβαίνῃ τὰς περισσοτέρας φοράς, ὁπότε θὰ σπεύσουν ὅλοι νὰ μᾶς συνδράμουν καὶ τὸ κολοσσιαῖον αὐτὸ ἔργον θὰ δύναται νὰ πραγματοποιηθῇ εἰς μικρὸν χρονικὸν διάστημα. 17. Πρέπει δέ, νὰ προβάλλωνται καὶ αἱ ὑπεράνθρωπαι προσπάθειαι μας διὰ ἀποστολὴν ἀνθρωπιστικῶν βοηθειῶν, διὰ νὰ βλέπουν οἱ δωρηταί μας καὶ οἱ χορηγοί μας, ὅτι καὶ τὸ τελευταῖον κιλὸν δὲν περιέρχεται εἰς χεῖρας «ἀετονύχηδων» καὶ ἰδιοτελῶν, ἀλλὰ ἀποστέλλεται, φθάνει καὶ καταλήγει πραγματικῶς εἰς τοὺς δεινοπαθοῦντας συνανθρώπους μας. 27 Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ἐπ εὐκαιρίᾳ τῆς θρησκευτικῆς πνευματικῆς ἑορτῆς τῶν ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ, κατωτέρω δημοσιεύομε σκέψεις τινὰς διὰ τὸ ἀθάνατον ἑλληνικὸν πνεῦμα. Δὲν χρειάζεται, νομίζομεν, ἐκτενὴς πρόλογος τὰ κεφάλαια ὁμιλοῦν ἀπὸ μόνα των. Ἀρχίζομε μὲ τὰς ἱστορικὰς ὁμιλίας τοῦ ἀειμνήστου ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΖΟΛΩΤΑ εἰς τὴν Οὐάσιγκτων κατὰ τὰ ἔτη 1957 καὶ 1959 εἰς τὸ Συνέδριον τῆς Διεθνοῦς Τραπέζης Ἀνασυγκροτήσεως καὶ Ἀναπτύξεως, αἱ ὁποῖαι ἐγένοντο οὐσιαστικῶς εἰς τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν καὶ αἱ ὁποῖαι, λόγῳ τοῦ διεθνοῦς χαρακτῆρος τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης, ἐγένοντο κατανοηταὶ ἀπὸ τοὺς ξένους. Συνεχίζομε μὲ ἕνα ἀπάνθισμα ρήσεων ἀποφθεγμάτων ξένων διανοουμένων διὰ τὴν γλῶσσαν μας. Ἰδιαιτέρως ἀναφερόμεθα εἰς μίαν πτῶσιν ὁμολογουμένως «παρηγκωνισμένην» κατηργημένην εἰς τὴν δημοτικήν, δηλαδὴ εἰς τὴν Δοτικήν, ἡ ὁποία ἐν τούτοις εὑρίσκεται ζωντανὴ εἰς τὴν καθομιλουμένην, ἴσως εἰς κάποιαν χειμερίαν νάρκην. Ἀκολουθεῖ τὸ ἀπαύγασμα νοημάτων διὰ τὴν σπουδαιότητα τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης, εὐγενὴς προσφορά διάδοσις μηνυμάτων διὰ τὴν ἑλληνικὴν γλῶσαν ὑπὸ τῶν φίλων Παν.Τριανταφύλλου καὶ Ἰωάν. Τσιοτσιόπουλου, τὸ ὁποῖον μᾶς ἐμβαθύνει εἰς τὸ σύγχρονον γλωσσικὸν θέμα: «Τί γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν; Ἑλληνικήν;». Σύντομος ἀναφορὰ γίγνεται ἐπίσης εἰς τὰ πολιτογραφημένα λατινικὰ καὶ λοιπὰ ξένα σοφὰ γνωμικὰ καὶ ὁρολογίας, εὐρέως χρησιμοποιούμενα ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, κυρίως εἰς τὴν Νομικὴν καὶ ἄλλας Ἐπιστήμας. Κλείομε μὲ τὸ πόνημα τοῦ φίλου τοῦ Συνδέσμου μας, συνταξιούχου διδασκάλου κ. Παναγιώτου Ρήγα ἀπὸ τὴν Καλαμάτα: «Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα». 28

15 ΞΕΝΟΦΩΝ ΖΟΛΩΤΑΣ Αἱ ἱστορικαὶ ὁμιλίαι του Ὁ πρώην πρωθυπουργός, διοικητὴς τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος καὶ Καθηγητὴς ἀείμνηστος Ξενοφῶν Ζολώτας εἶχε ἐκφωνήσει δύο ὁμιλίας εἰς τὴν Οὐάσιγκτων (26 Σεπτεμβρίου 1957 καὶ 2 Ὀκτωβρίου 1959), αἱ ὁποῖαι ἔμειναν μνημειώδεις. Αἰτία ὡς πρὸς αὐτὸ δὲν ἦτο μόνον τὸ περιεχόμενόν των ἀλλὰ καὶ ἡ γλῶσσα των. Ὑποτίθεται ὅτι ἡ γλῶσσα τῶν ὁμιλιῶν ἦτο ἡ ἀγγλική. Κατʹ οὐσίαν ὅμως, μὲ τὴν ἀφαίρεσιν ὀλίγων συνδέσμων, ἄρθρων καὶ προθέσεων, ἡ γλῶσσα εἶναι ἡ Ἑλληνική. Τὸ ἀκροατήριόν του τὸ ἀπετέλουν οἱ σύνεδροι τῆς Διεθνοῦς Τραπέζης Ἀνασυγκροτήσεως καὶ Ἀναπτύξεως καὶ δὲν ἀντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα εἰς τὴν κατανόησιν τοῦ κειμένου, τὸ ὁποῖον ἀνέγνωσεν ὁ Ἕλλην καθηγητής. Ἐκεῖνον τὸν καιρόν, κατεῖχε τὴν θέσιν τοῦ διευθυντοῦ τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος καὶ Διαχειριστοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου Χρέους. Ὁμιλία τῆς Ἐτησία συνάντησις τῶν μελῶν τῆς Κυβερνήσεως, Οὐάσιγκτων «I always wished to address this Assembly in Greek, but realized that it would have been indeed ʺGreekʺ to all present in this room. I found out, however, that I could make my address in Greek which would still be English to everybody. With your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using with the exception of articles and prepositions, only Greek words. Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Οrganizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the nοmismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our e poch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizations and protagonists of the Amphictyony and the gastronomic symposia». Ἡ μεταγραφὴ εἰς τὴν καθομιλουμένην ἑλληνικήν: Ξενοφὼν Ζολώτας 26 Σεπτεμβρίου 1957 «Πάντοτε ἤθελα νὰ προσφωνήσω τὸ Συμβούλιον εἰς τὰ Ἑλληνικά, ἀλλὰ ἀντελήφθην, ὅτι θὰ ἦτο ὁ λόγος μου πράγματι δυσνόητος εἰς ὅλους τοὺς παρευρισκομένους εἰς αὐτὴν τὴν αἴθουσαν. Ἀνεκάλυψα ὅμως, ὅτι θὰ ἠμποροῦσα νὰ ἐκφωνοῦσα τὴν ὁμιλίαν μου εἰς τὰ Ἑλληνικὰ καὶ, παρὰ ταῦτα, αὐτὴ θὰ ἦτο εὐκολονόητος εἰς ὅλους. Μὲ τὴν ἄδειάν σας, κ. Πρόεδρε, θὰ τὸ κάμνω τώρα, χρησιμοποιῶν, μὲ ἐξαίρεσιν ὡρισμένα ἄρθρα, μόνον Ἑλληνικὲς λέξεις

16 31 Κύριοι, Εὐλογῶ τοὺς ἄρχοντας τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου καὶ τὴν Οἰκουμενικὴν Τράπεζαν διὰ τὴν ὀρθοδοξίαν τῶν ἀξιωμάτων, μεθόδων καὶ πολιτικῶν, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὑπάρχει ἕνα ἐπεισόδιον κακοφωνίας τῆς Τραπέζης μὲ τὴν Ἑλλάδα. Μὲ ἐνθουσιασμὸν διαλεγόμεθα καὶ συναγωνιζόμεθα εἰς τὰς συνόδους τῶν διδύμων Ὀργανισμῶν, τῶν ὁποίων τὰς πολυμόρφους οἰκονομικὰς ἰδέας καὶ δόγματα ἀναλύομε καὶ συνθέτομε. Τὰ κρίσιμα προβλήματά μας, ὅπως ἡ νομισματικὴ πληθώρα, παράγουν κάποιαν ἀγωνίαν καὶ μελαγχολίαν. Αὐτὸ τὸ φαινόμενον εἶναι χαρακτηριστικὸν τῆς ἐποχῆς μας. Ἀλλά, ἡ θέσις μου εἶναι, ὅτι ἔχομε τὸν δυναμισμόν νὰ προγραμματίσωμεν θεραπευτικὰς πρακτικὰς ὡς μέτρον προφυλάξεως ἀπὸ τὸ χάος καὶ τὴν καταστροφήν. Παραλλήλως μία παγκόσμιος ἀνυπόκριτος οἰκονομικὴ συνέργεια καὶ ἐναρμόνισις εἰς ἕνα δημοκρατικὸν κλῖμα εἶναι βασική. Ἀπολογοῦμαι διὰ τὸν ἐκκεντρικόν μου μονόλογον. Ἐκφράζω μὲ ἔμφασιν τὴν εὐχαριστίαν μου εἰς Σὲ Κύριε, εἰς τὸ εὐγενικὸν καὶ γενναιόδωρον Ἀμερικανικὸν Ἔθνος καὶ εἰς τοὺς ὀργανισμοὺς καὶ πρωταγωνιστὰς τῆς Ἀμφικτιονίας καὶ τοῦ γαστρονομικοῦ Συμποσίου». Ὁμιλία τῆς Ἐτησία συνάντησις τῶν μελῶν τῆς Κυβερνήσεως, Οὐάσιγκτων Δυὸ ἔτη ἀργότερον, τὸ 1959, ὁ Ξενοφῶν Ζολώτας ἔδωσε μίαν ἄλλην ἑλληνοαγγλικὴν ὁμιλίαν, ζητῶν νὰ τὸν ἀκούσουν μὲ προσοχήν, ἀκόμα κι ἂν ὑπῆρχε ὁ κίνδυνος νὰ κουράσῃ τοὺς ἀκροατάς του. Kyrie, it is Zeusʹ anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been antieconomic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization bet ween the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and 32

17 economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, Ι sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, Ι emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers. 33 Ἡ μεταγραφὴ εἰς τὴν καθομιλουμένην ἑλληνικήν: Κύριοι, εἶναι ʺΔιὸς ἀνάθεμαʺ εἰς τὴν ἐποχήν μας καὶ αἵρεσις τῆς οἰκονομικῆς μας μεθόδου καὶ τῆς οἰκονομικῆς μας πολιτικῆς τὸ ὅτι θὰ ὡδηγούσαμε εἰς ἀγωνίαν τὴν Σκύλλαν τοῦ νομισματικοῦ πληθωρισμοῦ καὶ τὴν Χάρυβδιν τῆς οἰκονομικῆς μας ἀναιμίας. Δὲν εἶναι εἰς τὴν ἰδιοσυγκρασίαν μου νὰ εἶμαι εἰρωνικὸς ἢ σαρκαστικός, ἀλλὰ ἡ διάγνωσίς μου θὰ ἦτο ὅτι οἱ πολιτικοὶ εἶναι μᾶλλον κρυπτοπληθωριστές. Ἂν καὶ μὲ ἔμφασιν στιγματίζουν τὸν νομισματικὸν πληθωρισμόν, τὸν ἐνεργοποιοῦν μέσῳ τῆς τακτικῆς των καὶ τῶν πρακτικῶν των. Ἡ πολιτική μας θὰ ἔπρεπε νὰ βασίζεται περισσότερον εἰς οἰκονομικὰ καὶ ὀλιγώτερον εἰς πολιτικὰ κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει νὰ εἶναι ἕν μέτρον μεταξὺ οἰκονομικῆς, στρατηγικῆς καὶ φιλανθρωπικῆς σκοπιᾶς. Εἰς μίαν ἐποχὴν, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ἀπὸ μονοπώλια, ὀλιγοπώλια, μονοπωλιακὸν ἀνταγωνισμὸν καὶ πολύμορφες ἀνελαστικότητες, οἱ πολιτικές μας πρέπει νὰ εἶναι περισσότερον ὀρθολογιστικές, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ μεταμορφώνεται εἰς πληθωροφοβίαν, ἡ ὁποία εἶναι ἐνδημικὴ εἰς τοὺς ἀκαδημαϊκοὺς οἰκονομολόγους. Ἡ νομισματικὴ συμμετρία δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἀνταγωνίζεται τὴν οἰκονομικὴν ἀκμήν. Μία μεγαλύτερη ἐναρμόνισις μεταξὺ τῶν πρακτικῶν τῶν οἰκονομικῶν καὶ νομισματικῶν ἀρχόντων εἶναι βασική. Παράλληλα μὲ αὐτό, πρέπει νὰ ἐκσυγχρονίσωμε καὶ νὰ ἐναρμονίσωμε ὅλον καὶ περισσότερον τὶς οἰκονομικὲς καὶ νομισματικές μας πρακτικὲς πανεθνικῶς. Αὐτὲς οἱ θεωρήσεις εἶναι πιὸ ἐφαρμόσιμες τώρα, ποὺ τὰ προγνωστικὰ τοῦ πολιτικοῦ καὶ οἰκονομικοῦ βαρομέτρου εἶναι χάλκινα. Ἡ ἱστορία τῆς δίδυμης ὀργανώσεως εἰς αὐτὴν τὴν σφαῖραν εἶναι διδακτικὴ καὶ οἱ γνωστικές των ἐφαρμογὲς θὰ εἶναι πάντα ἕνα τονωτικὸν εἰς τὶς πολυώνυμες καὶ ἰδιόμορφες ἐθνικὲς οἰκονομίες. Ἡ γένεσις μιᾶς προγραμματισμένης ὀργανώσεως θὰ ἐνισχύσῃ αὐτὲς τὶς πολιτικές. Διʹ αὐτὸν τὸ λόγον ἀντιμετωπίζω μὲ συμπάθειαν, ἀλλὰ ὄχι χωρὶς κριτικὴν διάθεσιν, ἕνα ἢ δύο θέματα μὲ τοὺς ἀποστόλους τῆς ἱεραρχίας τῶν ὀργάνων μας εἰς τὸν ζῆλον των νὰ προγραμματίσουν ὀρθόδοξες οἰκονομικὲς καὶ νομισματικὲς πολιτικές. Ἀπολογοῦμαι πού σᾶς ἐτυράννησα μὲ τὴν ἑλληνικήν μου φρασεολογίαν. Εἰς τὸν ἐπίλογόν μου δίδω ἔμφασιν εἰς τὴν εὐλογίαν μου, πρὸς τοὺς φιλόξενους αὐτόχθονες αὐτῆς τῆς κοσμοπολιτικῆς μητροπόλεως καθὼς καὶ τὸ ἐγκώμιόν μου πρὸς σᾶς, κύριοι στενογράφοι. Εἰς τὸ παρελθόν, ὁ Ξενοφῶν Ζολώτας εἶχε ἐκφωνήσει καὶ ἕνα ἑλληνογαλλικὸν λόγον μέ τίτλον «Le dedale synchrone du cosmos politique» (Ὁ σύγχρονος λαβύρινθος τοῦ πολιτικοῦ κόσμου). Πηγὴ: 34

18 35 ΤΙ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΜΑΣ * Εἰς τὸ ἔργον «Σύντομη ἱστορία τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης» τοῦ διασήμου γλωσσολόγου Α. Meillet ὑποστηρίζεται μὲ σθένος ἡ ἀνωτερότης τῆς Ἑλληνικῆς ἔναντι τῶν ἄλλων γλωσσῶν. Ὁ σπουδαῖος Γάλλος συγγραφεὺς Ζὰκ Λακαρριὲρ: «Εἰς τὴν Ἑλληνικὴν ὑπάρχει ἕνας ἴλιγγος λέξεων, διότι μόνον αὐτὴ ἐξερεύνησε, κατέγραψε καὶ ἀνέλυσε τὶς ἐνδότατες διαδικασίες τῆς ὁμιλίας καὶ τῆς γλώσσης, ὅσον καμία ἄλλη γλῶσσα». Ὁ Γάλλος Βολταῖρος: «Εἴθε ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα νὰ γίνῃ κοινὴ ὅλων τῶν λαῶν». Ὁ Γάλλος καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Σορβόννης Κάρολος Φωριὲλ: «Ἡ Ἑλληνικὴ ἔχει ὁμοιογένειαν ὡσὰν τὴν Γερμανικήν, εἶναι ὅμως περισσότερον πλούσια ἀπὸ αὐτήν. Ἔχει τὴν σαφήνειαν τῆς Γαλλικῆς ὅμως μὲ μεγαλύτερη ἀκριβολογίαν. Εἶναι περισσότερον εὐλύγιστη ἀπὸ τὴν Ἰταλικὴν καὶ πολὺ περισσότερον ἁρμονικὴ ἀπὸ τὴν Ἱσπανικήν. Ἔχει δηλαδὴ ὅ,τι χρειάζεται διὰ νὰ θεωρηθῇ ἡ ὡραιότερη γλῶσσα τῆς Εὐρώπης». Ἡ Μαριάννα Μὰκ Ντόναλτ, καθηγήτρια τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Καλιφόρνιας καὶ ἐπικεφαλῆς τοῦ TLG. {TLG, ὡς γνωστόν, εἶναι τὰ ἀρχικὰ τοῦ ἐρευνητικοῦ ἰνστιτούτου «Thesaurus Linguae Graecae» («Θησαυρὸς Ἑλληνικῆς Γλώσσης») τοῦ Πανεπιστημίου Irvine τῆς Καλιφόρνιας τῶν ΗΠΑ, τὸ ὁποῖον ἰνστιτοῦτον παρέχει πρόσβασιν εἰς ἑλληνικὰ κείμενα Ἑλλήνων συγγραφέων ἀπὸ τὸν Ὅμηρον μέχρι τὸ 1453 μ.χ., μέσῳ τῆς ἠλεκτρονικῆς διευθύνσεως σημειωτέον ὅτι δι αὐτὴν τὴν ἠλεκτρονικὴν πρόσβασιν εἶναι ἀπαραίτητη εἰς τὸν ἠλεκτρονικὸν ὑπολογιστὴν ἑλληνικὴ πολυτονικὴ γραμματοσειρὰ) ἐδήλωσεν: «Ἡ γνῶσις τῆς Ἑλληνικῆς εἶναι ἀπαραίτητον θεμέλιον ὑψηλῆς πολιτιστικῆς καλλιέργειας». Ὁ Theodore F. Brunner (Ἱδρυτὴς τοῦ TLG καὶ διευθυντής του μέχρι τὸ 1997): «Εἰς ὅποιον ἀπορεῖ γιατί ἐξωδεύθησαν τόσα ἑκατομμύρια δολλάρια γιὰ τὴν ἀποθησαύρισιν τῶν λέξεων τῆς Ἑλληνικῆς, ἀπαντῶμε: Μὰ πρόκειται γιὰ τὴν γλῶσσα τῶν προγόνων μας καὶ ἡ ἐπαφὴ μὲ αὐτοὺς θὰ βελτιώσῃ τὸν πολιτισμόν μας». Ἡ τυφλὴ Ἀμερικανίς συγγραφεὺς Ἕλενα Κέλλερ: «Ἂν τὸ βιολὶ εἶναι τὸ τελειότερον μουσικὸν ὄργανον, τότε ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι τὸ βιολὶ τοῦ ἀνθρώπινου στοχασμοῦ». Ὁ Ἰωάννης Γκαῖτε (ὁ μεγαλύτερος ποιητὴς τῆς Γερμανίας, ): «Ἄκουσα εἰς τὸν Ἅγιον Πέτρον τῆς Ρώμης τὸ Εὐαγγέλιον εἰς ὅλες τὶς γλῶσσες. Ἡ Ἑλληνικὴ ἀντήχησε ἄστρο λαμπερὸ μέσα εἰς τὴν νύκτα». Διάλογος τοῦ Γκαῖτε μὲ τοὺς μαθητὰς του: «Δάσκαλε, τί νὰ διαβάσωμε διὰ νὰ γίνωμε σοφοὶ ὅπως Σύ; Τοὺς Ἕλληνες κλασσικούς. Καὶ ὅταν τελειώσωμε τοὺς Ἕλληνες κλασσικοὺς, τί νὰ διαβάσωμε; Πάλι τοὺς Ἕλληνες κλασσικούς». Ὁ Μάρκος Τίλλιος Κικέρων (Ὁ ἐπιφανέστερος ἄνδρας τῆς ἀρχαίας Ρώμης, π.χ.): «Ἐὰν οἱ θεοὶ ὁμιλοῦν, τότε σίγουρα χρησιμοποιοῦν τὴν γλῶσσα τῶν Ἑλλήνων». 36

19 Ὁ Χάμφρεϋ Κίττο (Ἄγγλος καθηγητής εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τοῦ Μπρίστολ, 1968): «Εἶναι εἰς τὴν φύσιν τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης νὰ εἶναι καθαρή, ἀκριβὴς καὶ περίπλοκη. Ἡ ἀσάφεια καὶ ἡ ἔλλειψις ἄμεσης ἐνοράσεως ποὺ χαρακτηρίζει μερικὲς φορὲς τὰ Ἀγγλικὰ καὶ τὰ Γερμανικά, εἶναι ἐντελῶς ξένες πρὸς τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν». Ἡ Ἰρίνα Κοβάλεβα (Σύγχρονη Ρωσσίδα καθηγήτρια εἰς τὸ Πανεπιστήμιο Λομονόσωφ, 1995): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ὄμορφη ὡσὰν τὸν οὐρανὸ μὲ τὰ ἄστρα». Ὁ R.H. Robins (Σύγχρονος Ἄγγλος Γλωσσολόγος, καθηγητὴς εἰς τὸ Παν/μιον τοῦ Λονδίνου): «Ὁ Ἑλληνικὸς θρίαμβος εἰς τὸν πνευματικὸν πολιτισμὸν εἶναι ὅτι ἔδωσε τόσα πολλὰ σὲ τόσους πολλοὺς τομεῖς [...]. Τὰ ἐπιτεύγματά τους εἰς τὸν τομέα τῆς γλωσσολογίας ὅπου ἦταν ἐξαιρετικὰ δυνατοί, δηλαδὴ εἰς τὴν θεωρίαν τῆς γραμματικῆς καὶ εἰς τὴν γραμματικὴν περιγραφὴν τῆς γλώσσης, εἶναι τόσον ἰσχυρά, ὥστε νὰ ἀξίζῃ νὰ μελετηθοῦν καὶ νὰ ἀντέχουν εἰς τὴν κριτικήν. Ἐπίσης εἶναι τοιαῦτα ποὺ νὰ ἐμπνέουν τὴν εὐγνωμοσύνην καὶ τὸν θαυμασμόν μας» καὶ «Φυσικὰ δὲν εἶναι μόνον εἰς τὴν γλωσσολογίαν, ὅπου οἱ Ἕλληνες ὑπῆρξαν πρωτοπόροι διὰ τὴν Εὐρώπην. Εἰς τὸ σύνολόν της ἡ πνευματικὴ ζωὴ τῆς Εὐρώπης ἀνάγεται εἰς τὸ ἔργον τῶν Ἑλλήνων στοχαστῶν. Ἀκόμη καὶ σήμερον ἐπιστρέφομε ἀδιάκοπα εἰς τὴν Ἑλληνικὴ κληρονομιὰ διὰ νὰ εὕρωμεν ἐρεθίσματα καὶ ἐνθάρρυνσιν.» Ὁ Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητὴς γλωσσολογίας Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Ἀκαδημίας τῆς Βασκωνίας): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ἡ καλλίτερη 37 κληρονομιὰ ποὺ ἔχει εἰς τὴν διάθεσίν του ὁ ἄνθρωπος διὰ τὴν ἀνέλιξιν τοῦ ἐγκεφάλου του. Ἀπέναντι εἰς τὴν Ἑλληνικὴν ὅλες, καὶ ἐπιμένω, ὅλες οἱ γλῶσσες εἶναι ἀνεπαρκεῖς». «Ἡ ἀρχαία Ἑλληνικὴ γλῶσσα πρέπει νὰ γίνῃ ἡ δεύτερη γλῶσσα ὅλων τῶν Εὐρωπαίων, εἰδικὰ τῶν καλλιεργημένων ἀτόμων». «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ἀπὸ οὐσίαν θεϊκήν». Ὁ Ἑρρίκος Σλήμαν (Διάσημος ἐρασιτέχνης ἀρχαιολόγος, ): «Ἐπιθυμοῦσα πάντα μὲ πάθος νὰ μάθω Ἑλληνικά. Δὲν τὸ εἶχα κάνει γιατί ἐφοβούμην πὼς ἡ βαθειὰ γοητεία αὐτῆς τῆς ὑπέροχης γλώσσας θὰ μὲ ἀπορροφοῦσε τόσο πολὺ ποὺ θὰ μὲ ἀπεμάκρυνε ἀπὸ τὶς ἄλλες μου δραστηριότητες» (Ὁ Σλήμαν ὡμιλοῦσε ἄψογα 18 γλῶσσες. Ἐπὶ 2 ἔτη δὲν ἔκαμνε τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ μελετᾶ τὰ 2 ἔπη τοῦ Ὁμήρου). Ὁ Γεώργιος Μπερνὰρ Σῶ (Ἰρλανδὸς θεατρικὸς συγγραφεὺς, ): «Ἂν εἰς τὴν βιβλιοθήκην τῆς οἰκίας σας δὲν ἔχετε τὰ ἔργα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων, τότε μένετε εἰς μίαν οἰκίαν δίχως φῶς». Ὁ Τζέιμς Τζόυς (Διάσημος Ἰρλανδὸς συγγραφεὺς, ): «Σχεδὸν φοβοῦμαι νὰ ἐγγίσω τὴν Ὀδύσσειαν, τόσον καταπιεστικὰ ἀφόρητη εἶναι ἡ ὀμορφιά της». Ὁ Ἴμπν Χαλντοὺν (Ὁ μεγαλύτερος Ἄραβας ἱστορικός): «Ποῦ εἶναι ἡ γραμματεία τῶν Ἀσσυρίων, τῶν Χαλδαίων, τῶν Αἰγυπτίων; Ὅλη ἡ ἀνθρωπότης ἔχει κληρονομήσει τὴν γραμματείαν τῶν Ἑλλήνων μόνον». 38

20 Ὁ Will Durant (Ἀμερικανὸς ἱστορικὸς καὶ φιλόσοφος, καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Columbia): «Τὸ ἀλφάβητόν μας προῆλθε ἐξ Ἑλλάδος διὰ τῆς Ρώμης. Ἡ Γλῶσσα μας βρίθει Ἑλληνικῶν λέξεων. Ἡ ἐπιστήμη μας ἐσφυρηλάτησε μίαν διεθνῆ γλῶσσαν διὰ τῶν Ἑλληνικῶν ὅρων. Ἡ γραμματική μας καὶ ἡ ρητορική μας, ἀκόμα καὶ ἡ στίξις καὶ ἡ διαίρεσις εἰς παραγράφους εἶναι Ἑλληνικὲς ἐφευρέσεις. Τὰ λογοτεχνικά μας εἴδη εἶναι Ἑλληνικὰ τὸ λυρικόν, ἡ ὠδή, τὸ εἰδύλλιον, τὸ μυθιστόρημα, ἡ πραγματεία, ἡ προσφώνησις, ἡ βιογραφία, ἡ ἱστορία καὶ πρὸ πάντων τὸ ὅραμα. Καὶ ὅλες σχεδὸν αὐτὲς οἱ λέξεις εἶναι Ἑλληνικές». Ἡ Ζακλὶν Ντὲ Ρομιγὺ (Σύγχρονη Γαλλίδα Ἀκαδημαϊκὸς καὶ συγγραφεύς): «Ἡ ἀρχαία Ἑλλάδα μᾶς προσφέρει μίαν γλῶσσαν, διὰ τὴν ὁποίαν θὰ εἰπῶ ὅτι εἶναι οἰκουμενική». «Ὅλος ὁ κόσμος πρέπει νὰ μάθῃ Ἑλληνικά, ἐπειδὴ ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα μᾶς βοηθεῖ πρῶτα ἀπὸ ὅλα νὰ καταλάβωμε τὴν ἰδικήν μας γλῶσσαν». Ὁ Μπροῦνο Σνέλ (Διαπρεπὴς καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Ἀμβούργου): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι τὸ παρελθὸν τῶν Εὐρωπαίων». Ὁ Φρανγκίσκος Λιγκόρα (Σύγχρονος Ἰταλὸς καθηγητὴς Πανεπιστημίου καὶ Πρόεδρος τῆς Διεθνοῦς Ἀκαδημίας πρὸς διάδοσιν τοῦ πολιτισμοῦ): «Ἕλληνες νὰ εἶσθε ὑπερήφανοι ποὺ ὁμιλεῖτε τὴν Ἑλληνικὴν, γλῶσσαν ζωντανὴν καὶ μητέρα ὅλων τῶν ἄλλων γλωσσῶν. Μὴ τὴν παραμελεῖτε, ἀφοῦ αὐτὴ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ὀλίγα ἀγαθὰ πού μᾶς ἔχουν ἀπομείνει καὶ ταυτόχρονα τὸ διαβατήριόν σας γιὰ τὸν παγκόσμιον πολιτισμόν». 39 Ὁ Βαντρούσκα (Καθηγητὴς Γλωσσολογίας εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τῆς Βιέννης): «Γιὰ ἕνα Ἰάπωνα ἢ Τοῦρκον, ὅλες οἱ Εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες δὲν φαίνονται ὡς ξεχωριστές, ἀλλὰ ὡς διάλεκτοι μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς γλώσσης, τῆς Ἑλληνικῆς». Ὁ Peter Jones (Διδάκτωρ καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀξφόρδης, ὁ ὁποῖος συνέταξε μαθήματα ἀρχαίων Ἑλληνικῶν πρὸς τὸ ἀναγνωστικὸν κοινόν, διὰ δημοσίευσιν εἰς τὴν ἐφημερίδα «Daily Telegraph»): «Οἱ Ἕλληνες τῆς Ἀθήνας τοῦ 5 ου καὶ τοῦ 4 ου αἰῶνος εἶχον φθάσει τὴν γλῶσσαν εἰς τοιοῦτον σημεῖον, ὥστε μὲ αὐτὴν νὰ ἐξερευνοῦν ἰδέες, ὅπως ἡ δημοκρατία καὶ οἱ ἀπαρχὲς τοῦ σύμπαντος, ἔννοιες ὅπως τὸ θεῖον καὶ τὸ δίκαιον. Εἶναι μία θαυμάσια καὶ ἐξαιρετικὴ γλῶσσα». Ὁ Ντε Γρόοτ (Ὁλλανδὸς καθηγητὴς Ὁμηρικῶν κειμένων εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τοῦ Μοντρεάλ): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα ἔχει συνέχειαν καὶ σὲ διδάσκει νὰ εἶσαι ἀδέσποτος καὶ νὰ ἔχῃς μίαν δόξαν, δηλαδὴ μίαν γνώμην. Εἰς τὴν γλῶσσα αὐτὴ δὲν ὑπάρχει ὀρθοδοξία. Οὕτω ἀκόμη καὶ ἄν τὸ ἐκπαιδευτικὸν σύστημα θέλει ἀνθρώπους νομοταγεῖς εἰς ἕνα πρότυπον τὸ πνεῦμα τῶν ἀρχαίων κειμένων καὶ ἡ γλῶσσα σὲ διδάσκουν νὰ εἶσαι κυρίαρχος». Ὁ Gilbert Murray (Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀξφόρδης): «Ἡ Ἑλληνικὴ εἶναι ἡ τελειότερη γλῶσσα. Συχνὰ διαπιστώνει κανεὶς ὅτι μία σκέψις ἠμπορεῖ νὰ διατυπωθῇ μὲ ἄνεσιν καὶ χάριν εἰς τὴν Ἑλληνικήν, ἐνῷ γίνεται δύσκολη καὶ βαρειὰ εἰς τὴν Λατινικήν, Ἀγγλικήν, Γαλλικὴν ἢ Γερμανικήν. Εἶναι ἡ τελειότερη γλῶσσα, ἐπειδὴ ἐκφράζει τὶς σκέψεις τελειοτέρων ἀνθρώπων». 40

21 Ὁ Max Von Laye (Βραβεῖον Νόμπελ Φυσικῆς): «Ὀφείλω χάριτας εἰς τὴν θείαν πρόνοιαν, διότι ηὐδόκησε νὰ διδαχθῶ τὰ ἀρχαῖα Ἑλληνικά, ποὺ μὲ ἐβοήθησαν νὰ διεισδύσω βαθύτερα εἰς τὸ νόημα τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν». Ὁ E. Norden (Μεγάλος Γερμανὸς φιλόλογος): «Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Κινεζικὴν καὶ τὴν Ἰαπωνικήν, ὅλες οἱ ἄλλες γλῶσσες διεμορφώθηκαν κάτω ἀπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῆς Ἑλληνικῆς, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἐδέχθησαν, ἐκτὸς ἀπὸ πλῆθος λέξεων, τοὺς κανόνες καὶ τὴν γραμματικήν». Ὁ Martin Heidegger (Γερμανὸς φιλόσοφος τοῦ 20οῦ αἰῶνος): «Ἡ ἀρχαία Ἑλληνικὴ γλῶσσα ἀνήκει εἰς τὰ πρότυπα, μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα προβάλλουν οἱ πνευματικὲς δυνάμεις τῆς δημιουργικῆς μεγαλοφυΐας, διότι ἀναφορικὰ πρὸς τὶς δυνατότητες ποὺ παρέχει εἰς τὴν σκέψιν, εἶναι ἡ περισσότερον ἰσχυρὴ καὶ συνάμα ἡ περισσότερον πνευματώδης ἀπὸ ὅλες τὶς γλῶσσες τοῦ κόσμου». Ὁ David Crystal (Γνωστὸς Ἄγγλος καθηγητής, συγγραφεὺς τῆς ἐγκυκλοπαίδειας τοῦ Cambridge διὰ τὴν Ἀγγλικήν): «Εἶναι ἐκπληκτικὸν νὰ βλέπῃς πόσον στηριζόμεθα ἀκόμη εἰς τὴν Ἑλληνικήν, διὰ νὰ ὁμιλήσωμε διὰ ὀντότητες καὶ γεγονότα ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν καρδιά τῆς σύγχρονης ζωῆς». Ὁ Μάικλ Βέντρις (Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀποκρυπτογράφησε τὴν Γραμμικὴ* γραφή Β ): «Ἡ ἀρχαία Ἑλληνικὴ Γλῶσσα ἦτο καὶ εἶναι ἀνωτέρα ὅλων τῶν παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων γλωσσῶν». *Γραφὴ μινωικὴ καὶ μυκηναϊκὴ (πρὸ τοῦ 1200 π.χ.). Ὁ Luis Jose Navarro (Ἀντιπρόεδρος εἰς τὸ ἐκπαιδευτικὸν πρόγραμμα «Εὐρωκλάσσικα» τῆς Ε.Ε.): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα δι ἐμὲ εἶναι ὡσὰν κοσμογονία. Δὲν εἶναι ἁπλῶς μία γλῶσσα». Ὁ Juan Jose Puhana Arza (Βάσκος Ἑλληνιστὴς καὶ πολιτικός): «Ὀφείλομε νὰ διακηρύξωμε ὅτι δὲν ἔχει ὑπάρξει εἰς τὸν κόσμον γλῶσσα, ἡ ὁποία νὰ δύναται νὰ συγκριθῇ μὲ τὴν κλασσικὴν Ἑλληνικήν». Ὁ D Eichtal (Γάλλος συγγραφεύς): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι μία γλῶσσα, ἡ ὁποία διαθέτει ὅλα τὰ χαρακτηριστικά, ὅλες τὶς προϋποθέσεις μιᾶς γλώσσης διεθνοῦς ἐγγίζει αὐτὲς τὶς ἴδιες τὶς ἀπαρχὲς τοῦ πολιτισμοῦ ἡ ὁποία ὄχι μόνον δὲν ὑπῆρξε ξένη πρὸς οὐδεμίαν ἀπὸ τὶς μεγάλες ἐκδηλώσεις τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος, τὴν θρησκείαν, τὴν πολιτικήν, τὰ γράμματα, τὶς τέχνες, τὶς ἐπιστῆμες, ἀλλὰ ὑπῆρξε καὶ τὸ πρῶτο ἐργαλεῖον, πρὸς ἀνίχνευσιν ὅλων αὐτῶν τρόπον τινὰ ἡ μήτρα Γλῶσσα λογικὴ καὶ συγχρόνως εὐφωνική, ἀνάμεσα εἰς ὅλες τὶς ἄλλες». Ὁ Ζακ Λάνγκ (Γάλλος Ὑπουργὸς Παιδείας): «Θὰ ἤθελα νὰ ἰδῶ νὰ διδάσκωνται τὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικά καὶ εἰς τὰ Ἑλληνικὰ σχολεῖα, μὲ τὸν ἴδιον ζῆλον, ποὺ ἐπιδεικνύομε ἐμεῖς». Πηγὴ ἡ ἱστοσελίδα Ἀνηρτήθη ἀπὸ «alexandros akestor.blogspot.com» τὴν

22 Η ΔΟΤΙΚΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗΝ Μία γλῶσσα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ καθοδηγῆται καὶ νὰ ἐπιβάλλεται διὰ Νόμων, Προεδρικῶν Διαταγμάτων καὶ ἀπὸ κατευθυντηρίους γραμμὰς ἐνωρχηστρωμένων πολιτικῶν «κλαδικῶν», συντεχνιῶν καὶ ἐν γένει ὀργάνων διεθνῶν καὶ ἐντοπίων σκοτεινῶν δυνάμεων. (πρβλ. «Φωτεινὴ Γραμμὴ» τεῦχος 21, σελ. 43, ἀπὸ τὴν ὁμιλίαν τοῦ τέως Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Κωστὴ Στεφανοπούλου εἰς τὴν Ἀροανίαν Καλαβρύτων). Ἡ γλῶσσα διαμορφώνεται ἀναλόγως τοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου καὶ τῆς ἐκπαιδεύσεως τοῦ λαοῦ. Παρ ὅλον ὅτι ὁ λαὸς μας ἔχει καταδικασθῆ, δυστυχῶς, εἰς ἡμιμάθειαν, αἱ ρίζαι ὅμως τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης εἶναι τόσον βαθεῖαι, ὥστε, παρὰ τὴν λυσσαλέαν συστηματικὴν προσπάθειαν ψευτοδιανοουμένων, ἐν τούτοις ἔχει ἐπικρατήσει καὶ χρησιμοποιεῖται εὐρέως κατὰ τὴν παράδοσιν, ὡς π.χ. μὲ τὴν ΔΟΤΙΚΗΝ. ἐν δυνάμει, δυνάμει ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνοις ἐνόσῳ (= ἐν ὅσῳ) ἐντέλει, ἐν τέλει ἐνώπιος ἐνωπίῳ ἐπὶ ἐσχάτῃ προδοσίᾳ ἐπὶ κοντῷ ἐπὶ ματαίῳ ἐν τῷ ἅμα καὶ τὸ θαῦμα ἰδίαις αὐτοῦ (αὐτῆς) χερσίν (Ι.Α.Χ.) καιρὸς παντὶ πράγματι καλλιτεχνικῇ ἀδείᾳ λόγῳ μακαρίᾳ τῇ λήξει μέσῳ Νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιεῖ ἐπὶ πιστώσει ὅ σὺ μισεῖς ἑτέρῳ μὴ ποιήσῃς ἐπὶ σκοπῷ ἐπὶ τῇ ἀποχωρήσει ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις ποιητικῇ ἀδείᾳ πολλῷ κάρρονες Κατωτέρω μερικὰ παραδείγματα ἀπὸ τὸ Περιοδικόν «Ἑλληνικὴ Διεθνὴς Γλῶσσα» (Ὀκτώβριος Δεκέμβριος 2002). ἐπὶ τοῖς ἑκατὸ ἐπὶ τοῖς χιλίοις σὺν τοῖς ἄλλοις σὺν τῷ χρόνῳ ἀβρόχοις ποσὶν ἀπουσίᾳ ἄφες αὐτοῖς γαῖα πυρὶ μιχθήτω Εἰρήνη ὑμῖν Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ ἕκαστος ἐφ ᾧ ἐτάχθη ἐν ἀρχῇ ἐν τέλει, ἐντέλει 43 ἐν ἑνὶ λόγῳ ἐν εὐθέτῳ χρόνῳ ἐν καιρῷ τῷ δέοντι ἐν ὄψει ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ ἐν τῇ ἑνώσει ἡ ἰσχὺς ἐν τῇ ρύμῃ τοῦ λόγου ἐν τούτοις ἐπὶ τοῖς ἑκατομμυρίοις Θείᾳ χάριτι,χάριτι Θείᾳ θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου τὴν κεφαλὴν ἐπὶ πίνακι Τοῖς κείνων ρήμασι. Ἄπειρα ἄλλα παραδείγματα τὰ παραλείπομεν, λόγῳ στενότητος χώρου. 44

23 45 ΕΥΓΕΝΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΔΙΑΔΟΣΙΣ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ «Τί γλῶσσαν μοῦ ἔδωσαν; Ἑλληνικήν;» Πρὸς τὸ τέλος εἶναι ποὺ ἀποκτᾶ ἐνδιαφέρον... Hellenic Quest λέγεται ἕνα πρόγραμμα ἠλεκτρονικῆς ἐκμαθήσεως τῆς Ἑλληνικῆς, τὸ ὁποῖον τὸ CNN ἄρχισε νὰ διανέμῃ παγκοσμίως καὶ προορίζεται εἰς πρῶτον στάδιον διὰ τοὺς ἀγγλόφωνους καὶ ἱσπανόφωνους. Ἡ μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται εἰς τὴν προβολὴν πληροφοριῶν εἰς τὴν ὀθόνην του Η/Υ μὲ ταυτόχρονην μετάδοσιν ἤχου καὶ κινούμενης εἰκόνος. Τὸ πρόγραμμα παράγεται ἀπὸ τὴν μεγάλην ἑταιρείαν Ἠλεκτρονικῶν Ὑπολογιστῶν Apple, ὁ Πρόεδρος τῆς ὁποίας Τζὸν Σκάλι εἶπε σχετικά: Ἀπεφασίσαμε νὰ προωθήσωμεν τὸ πρόγραμμα ἐκμαθήσεως τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, ἐπειδὴ ἡ κοινωνία μας χρειάζεται ἕν ἐργαλεῖον, τὸ ὁποῖον θὰ τῆς ἐπιτρέψῃ ν ἀναπτύξῃ τὴν δημιουργικότητά της, νὰ εἰσαγάγῃ καινούργιες ἰδέες καὶ θὰ τῆς προσφέρῃ γνώσεις περισσότερες ἀπ ὅσες ὁ ἄνθρωπος ἠμποροῦσε ὡς τώρα νὰ ἀνακαλύψῃ. Μὲ ἄλλα λόγια, πρόκειται διὰ μίαν ἐκδήλωσιν τῆς τάσεως διὰ ἐπιστροφὴν τοῦ παγκόσμιου πολιτισμοῦ εἰς τὸ πνεῦμα καὶ τὴν γλῶσσαν τῶν Ἑλλήνων. Ἄλλη συναφὴς ἐκδήλωσις: Οἱ Ἄγγλοι ἐπιχειρηματίες προτρέπουν τὰ ἀνώτερα στελέχη νὰ μάθουν Ἀρχαῖα Ἑλληνικά, ἐπειδὴ αὐτὰ περιέχουν μίαν ἰδιατέραν σημασίαν διὰ τοὺς τομεῖς ὀργανώσεως καὶ διαχειρίσεως ἐπιχειρήσεων. Εἰς αὐτὸ τὸ συμπέρασμα ἤδη ὡδηγήθησαν, μετὰ ἀπὸ διαπιστώσεις Βρεττανῶν εἰδικῶν, ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα ἐνισχύει τὴν λογικὴν καὶ τονώνει τὶς ἡγετικὲς ἱκανότητες. Διὰ τοῦτο ἔχει μεγάλην ἀξίαν, ὄχι μόνον εἰς τὴν πληροφορικὴν καὶ εἰς τὴν ὑψηλὴν τεχνολογίαν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν τομέα ὀργανώσεως καὶ διοικήσεως. Αὐτὲς οἱ ἰδιότητες τῆς Ἑλληνικῆς ὤθησαν τὸ Πανεπιστήμιον Ἰρμάιν τῆς Καλιφόρνια νὰ ἀναλάβῃ τὴν ἀποθησαύρισιν τοῦ πλούτου τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης. Ἐπικεφαλῆς τοῦ προγράμματος ἐτοποθετήθησαν ἡ γλωσσολόγος Ἑλληνίστρια Μὰκ Ντόναλι καὶ οἱ καθηγητὲς τῆς ἠλεκτρονικῆς Μπροῦνερ καὶ Πάκαρι. Εἰς τὸν Η/Υ «Ἴμυκο» ἀπεθησαυρίσθησαν λεκτικοὶ τύποι τῆς γλώσσης μας, ὅταν ἡ Ἀγγλικὴ ἔχει συνολικῶς λέξεις καὶ τεχνικοὺς ὅρους, δηλαδὴ ὡσὰν γλῶσσα εἶναι μόλις τὸ 1/100 τῆς ἰδικῆς μας. Εἰς τὸν «Ἴμυκο» ἐταξινομήθησαν συγγράμματα ἀρχαίων Ἑλλήνων καὶ τὸ ἔργον συνεχίζεται. Ὁμιλῶν δι αὐτὸ τὸ θέμα ὁ καθηγητὴς Μπροῦνερ εἶπε: «Εἰς ὅποιον ἀπορεῖ, διατί τόσα ἑκατομμύρια δολλάρια διὰ τὴν ἀποθησαύρισιν τῶν λέξεων τῆς Ἑλληνικῆς ἀπαντῶμεν: Ναί, πρόκειται διὰ τὴν γλῶσσαν τῶν προγόνων μας. Καὶ ἡ ἐπαφή μας μʹ αὐτοὺς θὰ βελτιώσῃ τὸν πολιτισμόν μας». Οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ προγράμματος ὑπολογίζουν, ὅτι οἱ ἑλληνικοὶ λεκτικοὶ τύποι θὰ φθάσουν εἰς τὰ , ἔναντι τῆς λατινικῆς. Τὸ ἐνδιαφέρον διὰ τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν προέκυψεν ἀπὸ τὴν διαπίστωσιν τῶν ἐπιστημόνων πληροφορικῆς καὶ 46