EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 18/15

Transcript

1 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 18/15 Κοινοποιήσεις βάσει του άρθρου 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 562/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη θέσπιση του κοινοτικού κώδικα σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) Δυνατότητα κράτους μέλους να προβλέπει στην εθνική νομοθεσία του την υποχρέωση κατοχής και επίδειξης τίτλων και εγγράφων σύμφωνα με το άρθρο 21 στοιχείο γ) (2008/C 18/03) ΒΕΛΓΙΟ Η υποχρέωση αυτή η προβλέπεται στο άρθρο 38 του βασιλικού διατάγματος της 8ης Οκτωβρίου 1981 σχετικά με την πρόσβαση στο έδαφος, τη διαμονή, την εγκατάσταση και την απομάκρυνση αλλοδαπών: Άρθρο 58: «Αλλοδαποί που διαμένουν στο έδαφος της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριών μηνών αποδεικνύουν την ταυτότητά τους μέσω των διεθνών ταξιδιωτικών εγγράφων με τα οποία εισήλθαν στη χώρα, με εξαίρεση τους αλλοδαπούς που είναι κάτοχοι προσωρινού πιστοποιητικού πρόσφυγα». «Κάθε αλλοδαπός ηλικίας άνω των 15 ετών οφείλει να φέρει την άδεια διαμονής ή εγκατάστασης ή άλλο έγγραφο διαμονής του, και να το επιδεικνύει, εφόσον του ζητηθεί από οποιονδήποτε υπάλληλο των αρμόδιων αρχών». 2. νόμος σχετικά με την είσοδο, τη διαμονή και την αναχώρηση από τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας των υπηκόων της ΕΕ και των μελών των οικογενειών τους: ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ Άρθρο 4 παράγραφος 1: «Οι υπήκοοι της ΕΕ εισέρχονται και αναχωρούν από το έδαφος της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας με το δελτίο ταυτότητας ή με το διαβατήριό τους». Η υποχρέωση κατοχής ορισμένων εγγράφων ή επίδειξής τους διέπεται από τον νόμο περί βουλγαρικών εγγράφων ταυτότητας και από τον νόμο σχετικά με την είσοδο, τη διαμονή και την αναχώρηση από τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας των υπηκόων της ΕΕ και των μελών των οικογενειών τους: 1. νόμος περί βουλγαρικών εγγράφων ταυτότητας Άρθρο 6: «Οι πολίτες παρουσιάζουν απόδειξη της ταυτότητάς τους, εφόσον κληθούν από τους δεόντως εξουσιοδοτημένους από τον νόμο υπαλλήλους». ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Η υποχρέωση των αλλοδαπών να επιδεικνύουν ταξιδιωτικό έγγραφο (απόδειξη ταυτότητας), εφόσον τους ζητηθεί από αστυνομικό υπάλληλο, προβλέπεται στο άρθρο 103 στοιχείο δ) του νόμου 326/1999 Coll., σχετικά με τη διαμονή αλλοδαπών στο έδαφος της Τσεχικής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με τον νόμο, ο αλλοδαπός υποχρεούται να επιδεικνύει ταξιδιωτικό έγγραφο, εφόσον του ζητηθεί από αστυνομικό υπάλληλο. Άρθρο 29 παράγραφος 1: «Κάθε βούλγαρος πολίτης που διαμένει στη Βουλγαρία υποβάλλει αίτηση για την έκδοση δελτίου ταυτότητας μέσα σε τριάντα ημέρες από τη συμπλήρωση της ηλικίας των 14 ετών». Άρθρο 55 παράγραφος 1: «Σε κάθε αλλοδαπό που έχει συμπληρώσει την ηλικία των 14 ετών και του έχει χορηγηθεί δικαίωμα διαμονής στη Δημοκρατία της Βουλγαρίας για χρονικό διάστημα άνω των τριών μηνών χορηγείται βουλγαρικό δελτίο ταυτότητας για αλλοδαπούς κατοίκους». ΔΑΝΙΑ Σύμφωνα με το άρθρο 39 παράγραφος 1 του νόμου περί αλλοδαπών, ο αλλοδαπός οφείλει κατά την είσοδο, την παραμονή και την αναχώρησή του από τη χώρα να έχει στην κατοχή του διαβατήριο ή ταξιδιωτικό έγγραφο, και βάσει του άρθρου 39 παράγραφος 3 σημείο 1, το διαβατήριο ή το ταξιδιωτικό έγγραφο πρέπει, εφόσον ζητηθεί, να επιδεικνύεται στις δημόσιες αρχές, καθόσον χρόνο ο αλλοδαπός παραμένει στη χώρα. Άρθρο 57 παράγραφος 1: «Τα βουλγαρικά δελτία ταυτότητας για αλλοδαπούς ισχύουν στο έδαφος της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας σε συνδυασμό με τα διεθνή ταξιδιωτικά έγγραφα του αλλοδαπού». Άρθρο 57 παράγραφος 2: «Απάτριδες και αλλοδαποί που έχουν ζητήσει ή τους έχει χορηγηθεί προστασία δυνάμει της νομοθεσίας περί ασύλου και προσφύγων αποδεικνύουν την ταυτότητά τους μόνο μέσω βουλγαρικού δελτίου ταυτότητας». Σύμφωνα με το άρθρο 39 παράγραφος 4 σημείο 1, οι υπήκοοι σκανδιναβικών χωρών απαλλάσσονται από τις υποχρεώσεις αυτές, και σύμφωνα με το σημείο 2 του ίδιου άρθρου, ο Υπουργός Μετανάστευσης μπορεί να απαλλάξει και άλλους αλλοδαπούς από την υποχρέωση επίδειξης διαβατηρίου ή άλλου ταξιδιωτικού εγγράφου (βλέπε άρθρο 5 παράγραφος 2 του διατάγματος περί αλλοδαπών). Οι διατάξεις που θεσπίζονται βάσει του άρθρου 5 παράγραφος 2 του διατάγματος περί αλλοδαπών δημοσιεύονται μία φορά τον χρόνο στην Επίσημη Εφημερίδα της Δανίας (Statstidende).

2 C 18/16 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΓΕΡΜΑΝΙΑ Άρθρο 3 παράγραφος 1, άρθρο 13 παράγραφος 1 εδάφιο 2, άρθρα 48 και 82 του γερμανικού νόμου περί παραμονής (Aufenthaltsgesetz «AufenthG»): Άρθρο 3 Υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου 1. Οι αλλοδαποί δικαιούνται να εισέρχονται και να παραμένουν στην επικράτεια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας μόνον εφόσον έχουν στην κατοχή τους αναγνωρισμένο και έγκυρο διαβατήριο ή άλλο ισοδύναμο έγγραφο, εκτός αν απαλλάσσονται από την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου βάσει διάταξης νόμου. 2. Το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών ή η διορισμένη από αυτό αρχή δύναται σε αιτιολογημένες μεμονωμένες περιπτώσεις να χορηγήσει εξαίρεση από την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου ενόψει της εισόδου αλλοδαπού στην επικράτεια για τη διέλευση των συνόρων και επακόλουθη παραμονή μέχρι έξι μήνες. Άρθρο 13 Διέλευση των συνόρων 1. Η είσοδος στην επικράτεια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και η έξοδος από αυτήν επιτρέπονται αποκλειστικά και μόνο στα επίσημα σημεία διέλευσης των συνόρων και εντός των καθορισμένων ωρών λειτουργίας, με την επιφύλαξη εξαιρέσεων στηριζόμενων σε διάταξη νόμου ή διακρατική συμφωνία. Οι αλλοδαποί υποχρεούνται κατά την είσοδο στην επικράτεια και την έξοδο από αυτήν να φέρουν μαζί τους αναγνωρισμένο και έγκυρο διαβατήριο ή άλλο ισοδύναμο έγγραφο κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 και να δέχονται την υποβολή τους στους αστυνομικούς ελέγχους που προβλέπονται για τη διασυνοριακή κυκλοφορία. 2. Θεωρείται ότι ένας αλλοδαπός έχει εισέλθει στην επικράτεια από επίσημο σημείο διέλευσης των συνόρων μόνον εφόσον έχει ήδη διασχίσει τα σύνορα και περάσει το σημείο διέλευσης των συνόρων. Σε περίπτωση που οι αρχές οι οποίες είναι επιφορτισμένες με τη διενέργεια αστυνομικών ελέγχων επί της διασυνοριακής κυκλοφορίας επιτρέψουν σε έναν αλλοδαπό να διέλθει από ένα σημείο διέλευσης των συνόρων για συγκεκριμένο πρόσκαιρο σκοπό πριν από την έκδοση απορριπτικής απόφασης (άρθρο 15 του παρόντος νόμου και άρθρα 18 και 18a του νόμου σχετικά με τη διαδικασία χορήγησης ασύλου Asylverfahrensgesetz) ή κατά τη διάρκεια της προπαρασκευής, της διασφάλισης ή της εκτέλεσης του υπόψη μέτρου, δεν θεωρείται ότι έχει πραγματοποιηθεί είσοδος στην επικράτεια κατά την έννοια του πρώτου εδαφίου στον βαθμό που οι εν λόγω αρχές εξακολουθούν να μπορούν να ελέγξουν την παραμονή του αλλοδαπού. Κατά τα λοιπά, ένας αλλοδαπός θεωρείται ότι έχει εισέλθει στην επικράτεια αφ ης στιγμής έχει διασχίσει τα σύνορα. Άρθρο 48 Υποχρεώσεις που σχετίζονται με την πιστοποίηση της ταυτότητας 1. Κάθε αλλοδαπός υποχρεούται, εφόσον του ζητηθεί, να επιδεικνύει, να εγχειρίζει και να παραδίδει προσωρινά στις αρχές που είναι επιφορτισμένες με την εφαρμογή του παρόντος νόμου το διαβατήριό του ή το έγγραφο που υπέχει θέση διαβατηρίου ή δελτίου ταυτότητας καθώς και την άδεια διαμονής του ή βεβαίωση της αναστολής του μέτρου της απομάκρυνσης από την επικράτεια, εφόσον τούτο είναι αναγκαίο για την εκτέλεση ή τη διασφάλιση μέτρων κατ εφαρμογή του παρόντος νόμου. 2. Αν ένας αλλοδαπός δεν κατέχει ούτε μπορεί ευλόγως να προμηθευτεί διαβατήριο, θεωρείται ότι εκπληρώνει την υποχρέωση πιστοποίησης της ταυτότητας εφόσον προσκομίζει βεβαίωση αναφερόμενη σε άδεια διαμονής ή στην αναστολή του μέτρου της απομάκρυνσης από την επικράτεια, υπό την προϋπόθεση ότι το εκάστοτε έγγραφο περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας και φωτογραφία του οικείου φυσικού προσώπου καθώς και την επισήμανση ότι πρόκειται για έγγραφο που υπέχει θέση δελτίου ταυτότητας. 3. Αν ένας αλλοδαπός δεν κατέχει έγκυρο διαβατήριο ή άλλο ισοδύναμο έγγραφο, υποχρεούται να συνεργάζεται για την έκδοση του προβλεπόμενου πιστοποιούντος την ταυτότητα εγγράφου, καθώς επίσης, εφόσον του ζητηθεί, να επιδεικνύει, να εγχειρίζει και να παραδίδει προσωρινά στις αρχές που είναι επιφορτισμένες με την εφαρμογή του παρόντος νόμου κάθε επίσημο έγγραφο και άλλο δικαιολογητικό που έχει στην κατοχή του και το οποίο θα μπορούσε να χρησιμεύσει για την εξακρίβωση της ταυτότητας και της ιθαγένειάς του, καθώς και για τη διαπίστωση και επίκληση της δυνατότητας επιστροφής του σε κάποιο άλλο κράτος. Σε περίπτωση που ένας αλλοδαπός δεν συμμορφωθεί με την υποχρέωση την οποία υπέχει σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο και εφόσον υφίστανται συγκεκριμένες ενδείξεις για το ότι το πρόσωπο αυτό έχει στην κατοχή του τέτοια έγγραφα, τότε επιτρέπεται η διεξαγωγή έρευνας επί του αλλοδαπού και επί των αντικειμένων που αυτός φέρει μαζί του. Ο αλλοδαπός υποχρεούται να ανεχθεί την εκτέλεση του εν λόγω μέτρου. Άρθρο 82 Συνεργασία του αλλοδαπού 1. Κάθε αλλοδαπός υποχρεούται να δηλώσει πάραυτα τα δικαιώματα τα οποία επικαλείται και τις ευνοϊκές για τον ίδιο περιστάσεις, στον βαθμό που αυτά δεν είναι πασίδηλα ή γνωστά, προσκομίζοντας σχετικά και επαληθεύσιμα αποδεικτικά στοιχεία, καθώς επίσης να υποβάλει αμελλητί τις αναγκαίες αποδείξεις σχετικά με την προσωπική του κατάσταση, κάθε άλλη απαραίτητη βεβαίωση ή άδεια και κάθε άλλο απαιτούμενο αποδεικτικό στοιχείο που είναι σε θέση να προσκομίσει. Η αρμόδια για τους αλλοδαπούς αρχή δύναται να τάξει στον αλλοδαπό εύλογη προθεσμία για τον σκοπό αυτό. Οι περιστάσεις που ο ενδιαφερόμενος επικαλείται και τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζει μετά την εκπνοή της ταχθείσας προθεσμίας ενδέχεται να μη ληφθούν υπόψη. 2. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται κατ αναλογία στη διαδικασία ανακοπής. 3. Ο αλλοδαπός πρέπει να ενημερώνεται για τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει σύμφωνα με την παράγραφο 1, καθώς και για τα ουσιώδη δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του δυνάμει των διατάξεων του παρόντος νόμου, ιδίως δε για τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τα άρθρα 44α, 48, 49 και 81, καθώς επίσης για τη δυνατότητα υποβολής αίτησης δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο. Οσάκις τάσσεται προθεσμία, πρέπει να γνωστοποιούνται οι συνέπειες της τυχόν αθέτησης της προθεσμίας. 4. Στον βαθμό που επιβάλλεται για την προπαρασκευή και εκτέλεση μέτρων κατ εφαρμογή του παρόντος νόμου ή διατάξεων άλλων νόμων σχετικά με το καθεστώς των αλλοδαπών, είναι δυνατό να διαταχθεί η αυτοπρόσωπη προσέλευση ενός αλλοδαπού στην αρμόδια αρχή και στην αντιπροσωπεία του κράτους του οποίου πιθανολογείται ότι ο αλλοδαπός έχει την ιθαγένεια και η υποβολή του σε ιατρική εξέταση με σκοπό την εξακρίβωση της ικανότητάς του να ταξιδεύσει. Σε περίπτωση που ένας αλλοδαπός δεν συμμορφωθεί

3 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 18/17 με διαταγή που του έχει απευθυνθεί σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, χωρεί αναγκαστική εκτέλεση της διαταγής αυτής. Εν προκειμένω εφαρμόζονται κατ αναλογία το άρθρο 40 παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 41 και το άρθρο 42 παράγραφος 1 εδάφια 1 και 3 του ομοσπονδιακού νόμου περί αστυνομίας (Bundespolizeigesetz). Το άρθρο 9 του οργανικού νόμου 1/1992 της 21ης Φεβρουαρίου 1992 περί της προστασίας της ασφάλειας των πολιτών καθιερώνει το δικαίωμα έκδοσης εθνικού εγγράφου ταυτότητας για όλους τους ισπανούς πολίτες από την ηλικία των 14 ετών, και την υποχρέωση απόκτησης του εγγράφου αυτού. ΕΣΘΟΝΙΑ Οι απαιτήσεις όσον αφορά τα έγραφα ταυτότητας, την ισχύ και τον έλεγχό τους προβλέπονται στον νόμο περί δελτίου ταυτότητας [που δημοσιεύθηκε στη Riigi Teataja (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) I 1999, 25, , 29, 221], άρθρα 5-8 και παράγραφος 1. Οι απαιτήσεις όσον αφορά τα έγραφα ταυτότητας κατά τη διέλευση των εθνικών συνόρων ορίζονται στον νόμο περί εθνικών συνόρων (που δημοσιεύθηκε στη Riigi Teataja I 1994, 54, , 26, 191), άρθρα 11 παράγραφος 1 έως 11 παράγραφος 2. Οι κοινοποιήσεις και έλεγχοι που αφορούν τους αλλοδαπούς προβλέπονται από τον νόμο περί αλλοδαπών (που δημοσιεύθηκε στη Riigi Teataja I 1993, 44, , 9, 44), άρθρα 15 έως 15 παράγραφος 1. ΕΛΛΑΔΑ Η υποχρέωση κατοχής, εκ μέρους των αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών, τίτλων και εγγράφων, προβλέπεται στα άρθρα 6 και 8 του νόμου 3386/2005, που ρυθμίζει την είσοδο και παραμονή των αλλοδαπών στην Ελλάδα. Ειδικότερα, στο άρθρο 6 παράγραφοι 1 και 2, αναφέρεται ότι οι υπήκοοι τρίτης χώρας που εισέρχονται στην Ελλάδα οφείλουν να έχουν διαβατήριο και θεώρηση, εφόσον αυτή απαιτείται από τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις, το κοινοτικό δίκαιο και τις εθνικές διατάξεις. Επίσης, το άρθρο 8 παράγραφος 2 του ίδιου νόμου απαγορεύει την είσοδο υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελλάδα, εφόσον δεν κατέχουν διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο που να εξασφαλίζει την επιστροφή στη χώρα προέλευσης ή διέλευσης, καθώς και τα απαραίτητα έγγραφα που δικαιολογούν τον σκοπό του ταξιδιού τους. ΙΣΠΑΝΙΑ Η ισπανική νομοθεσία θεσπίζει υποχρέωση, τόσο για τους ισπανούς όσο και για τους αλλοδαπούς πολίτες, να κατέχουν και να επιδεικνύουν έγγραφα που αποδεικνύουν την ταυτότητά τους. Οι δύο αυτές αρχές διατυπώνονται στα ακόλουθα νομοθετικά κείμενα: α) για τους Ισπανούς υπηκόους: Το άρθρο 2 του βασιλικού διατάγματος 1553/2005 της 23ης Δεκεμβρίου 2005 σχετικά με την έκδοση εθνικού εγγράφου ταυτότητας και πιστοποιητικών ηλεκτρονικής υπογραφής προβλέπει τα ακόλουθα: 1. «Οι ισπανοί υπήκοοι ηλικίας άνω των 14 ετών υποχρεούνται να αποκτήσουν εθνικό έγγραφο ταυτότητας». 2. «Όλα τα πρόσωπα που υποχρεούνται να αποκτήσουν το εθνικό έγγραφο ταυτότητας υποχρεούνται επίσης να το επιδεικνύουν όταν τους ζητείται από τις αρχές και τους υπαλλήλους τους». Το άρθρο 20 του ίδιου νόμου επιτρέπει στους υπαλλήλους των δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας να ζητούν από τους πολίτες να δηλώνουν την ταυτότητά τους, για λόγους πρόληψης και διερεύνησης εγκληματικών δραστηριοτήτων. Σε περίπτωση αντίστασης ή άρνησής τους, εφαρμόζονται οι διατάξεις του ποινικού κώδικα και του κώδικα ποινικής δικονομίας. β) για τους αλλοδαπούς πολίτες: Το άρθρο 4 παράγραφος 1 του οργανικού νόμου 14/2003 της 20ής Νοεμβρίου 2003 που τροποποιεί τον οργανικό νόμο της 11ης Ιανουαρίου 2000 σχετικά με τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των αλλοδαπών πολιτών στην Ισπανία και την κοινωνική τους ενσωμάτωση, όπως τροποποιήθηκε με τον οργανικό νόμο 8/2000 της 22ας Δεκεμβρίου 2000, προβλέπει υποχρέωση των αλλοδαπών πολιτών στο ισπανικό έδαφος να κατέχουν έγγραφα που αποδεικνύουν την ταυτότητά τους και το νομικό καθεστώς που υπάγονται στην Ισπανία. «Οι αλλοδαποί πολίτες στο ισπανικό έδαφος έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να τηρούν έγγραφα που πιστοποιούν την ταυτότητά τους, και τα οποία εκδίδονται από τις αρμόδιες αρχές της χώρας καταγωγής ή της χώρας από την οποία προέρχονται, καθώς και έγγραφα που πιστοποιούν το καθεστώς τους στην Ισπανία». Το άρθρο 100 παράγραφος 2 του βασιλικού διατάγματος 2393/ 2004 της 30ής Δεκεμβρίου 2004 για τη θέσπιση κανονιστικών διατάξεων εφαρμογής του οργανικού νόμου 4/2000 της 11ης Ιανουαρίου 2000 σχετικά με τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των αλλοδαπών πολιτών στην Ισπανία και την κοινωνική τους ενσωμάτωση, αναφέρει τα εξής: «Οι αλλοδαποί πολίτες υποχρεούνται να επιδεικνύουν έγγραφα που πιστοποιούν την ταυτότητά τους και το νομικό καθεστώς που υπάγονται στην Ισπανία, εφόσον καλούνται από τις αρχές ή τους υπαλλήλους τους». Το άρθρο 11 του οργανικού νόμου 1/1992 της 21ης Φεβρουαρίου 1992 για την προστασία της ασφάλειας των πολιτών αναφέρει ότι είναι υποχρεωτική για τους αλλοδαπούς πολίτες που βρίσκονται στο ισπανικό έδαφος η κατοχή εγγράφων που πιστοποιούν την ταυτότητά τους και το νομικό καθεστώς που υπάγονται στην Ισπανία. ΓΑΛΛΙΑ Η γαλλική νομοθεσία προβλέπει την υποχρέωση αυτή δυνάμει του άρθρου L του κώδικα εισόδου και παραμονής αλλοδαπών και του δικαιώματος ασύλου (Code de l'entrée et du séjour des étrangers et du droit d'asile, CESEDA), που ορίζει ότι, στο πλαίσιο ελέγχου της ταυτότητας ή ανεξαρτήτως αυτού, οι αλλοδαποί θα πρέπει να είναι σε θέση να επιδείξουν έγγραφα με τα οποία τους επιτρέπεται να ταξιδεύουν ή να παραμένουν στο γαλλικό έδαφος, εφόσον τους ζητηθεί από τους αξιωματούχους της δικαστικής αστυνομίας και, υπό την εποπτεία των τελευταίων, από τους υπαλλήλους της δικαστικής αστυνομίας και τους αναπληρωτές τους.

4 C 18/18 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΙΤΑΛΙΑ Η εθνική νομοθεσία προβλέπει στο άρθρο 3 του «Testo Unico Leggi di Pubblica Sicurezza» της 18ης Ιουνίου 1931 αριθ. 773 (T.U.L.P.S.) τη δυνατότητα κατοχής εγγράφου ταυτότητας. Το εν λόγω άρθρο ορίζει ότι: «Σύμφωνα με το υπόδειγμα που καταρτίζει το Υπουργείο Εσωτερικών, ο Δήμαρχος εκδίδει δελτίο ταυτότητας για τα πρόσωπα ηλικίας άνω των 15 ετών που έχουν τη διαμονή τους στη δημοτική περιφέρεια, εφόσον υποβάλουν σχετική αίτηση». Όσον αφορά την υποχρέωση επίδειξης δελτίου ταυτότητας, το άρθρο 4 του παραπάνω νόμου προβλέπει ότι η αστυνομική αρχή μπορεί, εντός της δικαιοδοσίας της, να διατάξει ένα επικίνδυνο ή ύποπτο πρόσωπο να εφοδιαστεί με δελτίο ταυτότητας και να το επιδεικνύει κάθε φορά που του ζητείται από τους αστυνομικούς υπαλλήλους. Από την εξέταση των άρθρων αυτών, συνάγεται ότι η υποχρέωση επίδειξης του προαναφερθέντος εγγράφου αφορά μόνο επικίνδυνα ή ύποπτα πρόσωπα. Οι υπόλοιποι (που δεν είναι επικίνδυνοι ή ύποπτοι) έχουν μόνο την υποχρέωση, που προβλέπεται από το άρθρο 651 του ποινικού κώδικα, να δίνουν πληροφορίες σε δημόσιους λειτουργούς σχετικά με την προσωπική τους ταυτότητα, κατάσταση ή τις προσωπικές τους ιδιότητες, εφόσον τους το ζητούν. Όσον αφορά τους αλλοδαπούς που διαμένουν νόμιμα στη χώρα, έχουν δικαίωμα εγγραφής στην υπηρεσία μητρώου του δήμου στον οποίο διαμένουν, καθώς και απόκτησης δελτίου ταυτότητας, το οποίο δεν ισχύει για εκπατρισμό. ΛΕΤΤΟΝΙΑ Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Δημοκρατίας της Λεττονίας αριθ. 499 της 4ης Νοεμβρίου 2002 σχετικά με το καθεστώς των παραμεθόριων περιοχών της Δημοκρατίας της Λεττονίας ορίζει ότι όλα τα πρόσωπα ηλικίας άνω των 15 ετών πρέπει να έχουν στην κατοχή τους έγγραφα προσωπικής ταυτοποίησης, εφόσον παραμένουν σε παραμεθόρια περιοχή (που δεν υπερβαίνει τα 2 km από την εθνική οριογραμμή) κατά μήκος της συνοριακής ζώνης της Δημοκρατίας της Λεττονίας. Σε άλλες περιπτώσεις, η νομοθεσία της Λεττονίας δεν απαιτεί από τους πολίτες την επί μονίμου βάσεως κατοχή εγγράφων ταυτότητας. ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ Σύμφωνα με τη νομοθεσία της Λιθουανίας, οι λιθουανοί πολίτες και οι πολίτες της ΕΕ δεν υποχρεούνται να φέρουν προσωπικά έγγραφα. Σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 5 του νόμου περί εθνικών συνόρων και προστασίας τους, όλοι οι πολίτες στις μεθοριακές περιοχές πρέπει να φέρουν έγραφα ταυτότητας. Όλοι οι λιθουανοί πολίτες άνω των 16 ετών πρέπει να λαμβάνουν και να φέρουν εθνικό δελτίο ταυτότητας ή διαβατήριο. Σύμφωνα με τον νόμο για το νομικό καθεστώς των αλλοδαπών, όλοι οι πολίτες της ΕΕ πρέπει να φέρουν έγγραφα ταυτότητας, και όλοι οι πολίτες τρίτων χωρών υποχρεούνται να φέρουν και να επιδεικνύουν έγγραφα ταυτότητας. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ ΚΥΠΡΟΣ Οι αλλοδαποί πολίτες υποχρεούνται να φέρουν ανά πάσα στιγμή τις άδειες διαμονής τους. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 562/2006 προβλέπει για τους ελέγχους εντός της επικράτειας ότι η κατάργηση του συνοριακού ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα δεν θίγει τη δυνατότητα κράτους μέλους να προβλέπει στην εθνική νομοθεσία του την υποχρέωση κατοχής και επίδειξης τίτλων και εγγράφων. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει σχετική διάταξη στην εθνική της νομοθεσία. Δυνάμει του νόμου περί εγγραφής του πληθυσμού του 2006 (Ν.13 (I)/2006), κάθε αστυνομικός σε υπηρεσία, κάθε μέλος της αρχής εγγραφής πληθυσμού και οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο που είναι εγγράφως εξουσιοδοτημένο από τον διευθυντή του αρχείου πληθυσμού και μετανάστευσης μπορεί να ζητήσει από κάθε πρόσωπο να επιδείξει το προσωπικό του δελτίο ταυτότητας. Εάν το πρόσωπο αυτό δεν προβεί στην εν λόγω επίδειξη μέσα σε ορισμένο χρονικό διάστημα, είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται σε φυλάκιση μέχρις ενός έτους ή σε πρόστιμο μέχρι λιρών ή και στις δύο αυτές ποινές. Επίσης, σύμφωνα με τον νόμο περί αστυνομίας [Ν.73(I)/2004], άρθρο 28, κάθε μέλος της αστυνομίας μπορεί να σταματήσει, να υποβάλει σε κράτηση και έρευνα οποιονδήποτε i) τον οποίο βλέπει να διαπράττει οποιαδήποτε πράξη, ii) τον οποίο υποψιάζεται ότι προβαίνει σε οποιαδήποτε πράξη ή ότι έχει στην κατοχή του οτιδήποτε ή iii) τον οποίο βλέπει να έχει στην κατοχή του οτιδήποτε για το οποίο απαιτείται άδεια σύμφωνα με τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας, και μπορεί να του ζητήσει να επιδείξει την εν λόγω άδεια. ΟΥΓΓΑΡΙΑ Το άρθρο 61 παράγραφος 3 του νόμου XXXIX του 2001 σχετικά με την είσοδο και παραμονή αλλοδαπών ορίζει ότι όλοι οι αλλοδαποί εφόσον τους ζητηθεί από τις αρχές πρέπει να είναι σε θέση να επιδεικνύουν τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα, την άδεια διαμονής ή έγγραφα κατάλληλα για την ταυτοποίησή τους. MAΛTA Ο νόμος περί μετανάστευσης (άρθρο 217) προβλέπει επί του παρόντος υποχρέωση επίδειξης διαβατηρίου ή άλλου σχετικού εγγράφου στο σημείο εισόδου. Ωστόσο, δεν υπάρχουν νομικές διατάξεις που να ορίζουν ότι οι πολίτες πρέπει να φέρουν τα εν λόγω έγγραφα ανά πάσα στιγμή. Στην πράξη, ωστόσο, οι εθνικές αρχές μπορούν να ζητήσουν από υπηκόους τρίτων χωρών να επιδείξουν, εφόσον είναι ανάγκη, τα σχετικά έγγραφα επομένως, θα πρέπει να φέρουν τα εν λόγω έγγραφα ανά πάσα στιγμή στη διάρκεια της παραμονής τους στη Μάλτα.

5 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 18/19 ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ Στις Κάτω Χώρες, οι πολίτες ηλικίας άνω των 14 ετών υποχρεούνται σύμφωνα με τον νόμο για την υποχρέωση απόδειξης της ταυτότητας [Wet op de identificatieplicht] να προβαίνουν σε απόδειξη της ταυτότητάς τους κατά τον σχετικό έλεγχο, μόλις τους ζητηθεί. Το ίδιο ισχύει και για τους αλλοδαπούς. Το άρθρο 4.21 του διατάγματος περί αλλοδαπών [Vreemdelingenbesluit, ή «Vb»] ορίζει τα έγγραφα τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους πολίτες για την απόδειξη της ταυτότητάς τους στις Κάτω Χώρες σύμφωνα με το άρθρο 50.1 του νόμου περί αλλοδαπών. Το άρθρο αυτό προβαίνει σε διάκριση μεταξύ των ακόλουθων ομάδων: αλλοδαποί που διαμένουν νόμιμα με άδεια παραμονής για ορισμένο ή αόριστο χρονικό διάστημα αλλοδαποί που διαμένουν νόμιμα ως πολίτες της Κοινότητας πρόσωπα που έχουν υποβάλει αίτηση για χορήγηση άδειας διαμονής για ορισμένο χρονικό διάστημα ως αιτούντες άσυλο άλλοι αλλοδαποί εκτός των ανωτέρω. Ειδικότερα, υπάρχουν οι ακόλουθες κατηγορίες εγγράφων: α) αλλοδαποί που διαμένουν νόμιμα με άδεια προσωρινής ή μόνιμης διαμονής (άρθρο 8 στοιχεία α-d του νόμου περί αλλοδαπών), έχουν ως έγγραφο ταυτότητας ένα χωριστό έγγραφο διαμονής σύμφωνα με τα παραρτήματα 7a έως 7d των κανονισμών περί αλλοδαπών β) οι πολίτες της ΕΕ/ΕΟΧ και της Ελβετίας που διαμένουν νόμιμα, όπως ορίζεται στο άρθρο 8.e του νόμου περί αλλοδαπών, έχουν εθνικό διαβατήριο ή δελτίο ταυτότητας σε ισχύ. Οι αλλοδαποί που διαμένουν νόμιμα, όπως ορίζεται στο άρθρο 8ε του νόμου περί αλλοδαπών, ως μέλη οικογένειας πολίτη της ΕΕ/ΕΟΧ ή της Ελβετίας, αλλά οι οποίοι έχουν διαφορετική εθνικότητα έχουν: εθνικό διαβατήριο σε ισχύ με την απαιτούμενη θεώρηση εισόδου, εάν δεν έχουν παρέλθει πάνω από τρεις μήνες από την είσοδό τους στη χώρα εθνικό διαβατήριο σε ισχύ με σφραγίδα εισόδου, εάν δεν απαιτείται θεώρηση εισόδου και εάν δεν έχουν παρέλθει πάνω από τρεις μήνες από την είσοδό τους στη χώρα εθνικό διαβατήριο σε ισχύ με δήλωση των αρμόδιων αρχών ότι έχει υποβληθεί αίτηση για άδεια διαμονής, εάν δεν έχουν παρέλθει πάνω από έξι μήνες από την εν λόγω δήλωση κάρτα διαμονής σύμφωνα με το παράρτημα 7e του κανονισμού περί αλλοδαπών γ) στους αλλοδαπούς που έχουν υποβάλει αίτηση άδειας διαμονής για ορισμένο χρονικό διάστημα ως αιτούντες άσυλο, χορηγείται έγγραφο ταυτότητας, σύμφωνα με το παράρτημα 7f του κανονισμού περί αλλοδαπών, στο κέντρο υποδοχής δ) αλλοδαποί που διαμένουν νόμιμα σύμφωνα με το άρθρο 8j του νόμου περί αλλοδαπών, επειδή υπάρχουν εμπόδια στην απομάκρυνσή τους, όπως προβλέπει το άρθρο 64 του νόμου, και πρόσωπα που διαμένουν νόμιμα συνεπεία αναστολής των αναχωρήσεων λαμβάνουν, ως απόδειξη ταυτότητας, έγγραφο διαμονής σύμφωνα με το παράρτημα 7f2 του κανονισμού περί αλλοδαπών (έγγραφο W2), εφόσον δεν διαθέτουν ακόμη έγκυρο έγγραφο για την διέλευση των συνόρων ε) πρόσωπα (για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι είναι) θύματα εμπορίας ανθρώπων, με νόμιμη διαμονή, όπως ορίζεται στο άρθρο 8.k του Vw, εφοδιάζονται με έγγραφο διαμονής σύμφωνα με το παράρτημα 7f2 του κανονισμού περί αλλοδαπών (έγγραφο W2), εφόσον δεν έχουν ακόμη στην κατοχή τους έγκυρο έγγραφο για τη διέλευση των συνόρων στ) στους ασυνόδευτους ανήλικους αλλοδαπούς που αναμένουν απόφαση σχετικά με αίτηση για την παράταση της ισχύος ή τροποποίηση της άδειας διαμονής που εκδόθηκε σε προηγούμενο στάδιο υπό τους περιορισμούς αυτούς, χορηγείται έγγραφο διαμονής σύμφωνα με το παράρτημα 7f2 του κανονισμού αλλοδαπών (έγγραφο W2), εφόσον δεν έχουν ακόμη στην κατοχή τους έγκυρο έγγραφο για τη διέλευση των συνόρων ζ) άλλοι αλλοδαποί. Για τους λοιπούς αλλοδαπούς, το κατάλληλο έγγραφο ταυτότητας είναι έγκυρο έγγραφο για τη διέλευση των συνόρων, όπως απαιτείται σύμφωνα με τον Vb για την είσοδο στις Κάτω Χώρες, είτε έγκυρο έγγραφο για τη διέλευση των συνόρων με θεώρηση σε ισχύ. Τα έγγραφα για τη διέλευση των συνόρων που απαιτούνται για την είσοδο στις Κάτω Χώρες ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 2.3 του Vb. Η διάταξη αυτή ισχύει όχι μόνο για τους αλλοδαπούς στους οποίους επιτρέπεται η ελεύθερη παραμονή, αλλά και για τους αλλοδαπούς που διαμένουν παράνομα στη χώρα. Η έκδοση του εγγράφου W2 γίνεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη το γεγονός ότι ο ενδιαφερόμενος έχει ήδη απαλλαγεί από την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου. Ο ειδικός κανόνας του άρθρου 2.4 του Vb, ισχύει για τους διερχόμενους επιβάτες. Οι αλλοδαποί που έχουν στην κατοχή τους έγγραφο διαμονής από άλλη χώρα μέλος τους Σένγκεν μπορούν να μετακινούνται εντός του έδαφος του Σένγκεν χωρίς θεώρηση για χρονικό διάστημα μέχρι τριών μηνών. Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να διαθέτουν ταξιδιωτικό έγγραφο σε ισχύ. Άρθρο 50 νόμου περί αλλοδαπών 1. Οι υπάλληλοι που είναι υπεύθυνοι για τον συνοριακό έλεγχο και οι επιφορτισμένοι με την επιτήρηση των αλλοδαπών μπορούν να υποβάλουν σε κράτηση ιδιώτες προκειμένου να διαπιστώσουν την ταυτότητα, την εθνικότητα και το καθεστώς τους όσον αφορά το δικαίωμα διαμονής, είτε λόγω γεγονότων και περιστατικών τα οποία, θεωρούμενα αντικειμενικά, δημιουργούν εύλογες υποψίες για παράνομη διαμονή, είτε για την καταπολέμηση της παράνομης διαμονής κατόπιν διέλευσης των συνόρων. Όποιος επικαλείται ιθαγένεια των Κάτω Χωρών χωρίς να μπορεί να την αποδείξει μπορεί να υποβληθεί σε αναγκαστικά μέτρα που ορίζονται στις παραγράφους 2 και 5. Τα έγγραφα τα οποία πρέπει να έχει στην κατοχή του ο αλλοδαπός για να αποδείξει την ταυτότητα, την ιθαγένεια και το καθεστώς του σε σχέση με την νομοθεσία περί διαμονής καθορίζονται με υπουργικό διάταγμα.

6 C 18/20 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Εάν δεν μπορεί να διαπιστωθεί άμεσα η ταυτότητα του κρατούμενου, μπορεί να μεταφερθεί για σχετική εξέταση σε ειδικό χώρο, όπου μπορεί να κρατηθεί για διάστημα που δεν υπερβαίνει τις έξι ώρες, εκτός των ωρών μεταξύ μεσονυκτίου και 9ης πρωινής. 3. Εάν δεν μπορεί να διαπιστωθεί άμεσα η ταυτότητα του κρατούμενου, και φαίνεται ότι δεν έχει δικαίωμα νόμιμης διαμονής ή εάν δεν είναι άμεσα εμφανές ότι έχει νόμιμη διαμονή, μπορεί να μεταφερθεί σε τόπο που προορίζεται για σχετική εξέταση, όπου μπορεί να κρατηθεί για διάστημα που δεν υπερβαίνει τις έξι ώρες, εκτός των ωρών μεταξύ μεσονυκτίου και 9ης πρωινής. 4. Εφόσον εξακολουθούν να υπάρχουν υπόνοιες ότι ο κρατούμενος δεν έχει νόμιμη διαμονή, το χρονικό όριο που ορίζεται στις παραγράφους 2 και 3 μπορεί να αυξηθεί κατά 48 ώρες κατ' ανώτατο όριο, στο πλαίσιο της εξέτασης, από τον προϊστάμενο αξιωματούχο της Βασιλικής Χωροφυλακής (Marechaussee) ή από τον αστυνομικό επιθεωρητή στη δικαιοδοσία του οποίου βρίσκεται ο χώρος όπου παραμένει ο κρατούμενος. 5. Οι αξιωματούχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορούν να προβούν σε σωματική έρευνα του κρατούμενου, καθώς και σε έρευνα του ρουχισμού και των υπαρχόντων του. 6. Λεπτομερέστερες διατάξεις θα θεσπισθούν με υπουργικό διάταγμα σχετικά με την εφαρμογή των ανωτέρω παραγράφων του παρόντος άρθρου. το άρθρο 28 του νόμου: έγγραφο εκδοθέν από τις αρμόδιες αρχές που αποδεικνύουν το γεγονός αυτό, και του οποίου το υπόδειγμα καθορίζεται με υπουργική απόφαση δ) για άλλους αλλοδαπούς, εκτός από τους αναφερόμενους στο στοιχείο γ), οι οποίοι έχουν νόμιμη διαμονή, όπως ορίζεται στο άρθρο 8 στα στοιχεία f, g, h, j ή k του νόμου, και εφόσον δεν διαθέτουν έγγραφο σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους του νόμου για τη διέλευση των συνόρων: έγγραφο εκδοθέν από τις αρμόδιες αρχές, του οποίου το υπόδειγμα καθορίζεται με υπουργική απόφαση, και που χορηγείται με συμπληρωματικό φύλλο, όπως ορίζεται στο άρθρο 4.29 παράγραφος 3, όπου έχει σημειωθεί το καθεστώς του προσώπου βάσει της νομοθεσίας περί διαμονής ε) για τους λοιπούς αλλοδαπούς, έγκυρο έγγραφο διέλευσης των συνόρων που απαιτείται κατά τον νόμο για την είσοδο στις Κάτω Χώρες ή έγγραφο για τη διέλευση των συνόρων στο οποίο έχει καταχωρηθεί η απαιτούμενη θεώρηση ή δήλωση σχετικά με το καθεστώς του πρόσωπο βάσει της νομοθεσίας περί διαμονής. 2. Για παιδιά κάτω των 12 ετών, δεν εκδίδεται κανένα έγγραφο εκτός από εκείνα που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) ή β), εκτός, εάν κατά τη γνώμη του Υπουργού, έχουν εύλογο συμφέρον να τους χορηγηθεί σχετικό έγγραφο. Άρθρο 4.21 του διατάγματος περί αλλοδαπών του Τα έγγραφα που απαριθμούνται στο άρθρο 50.1, τελευταίο εδάφιο του νόμου είναι τα εξής: α) για τους αλλοδαπούς που διαμένουν νόμιμα, όπως ορίζεται στο άρθρο 8.a έως 8.d του νόμου: έγγραφο εκδοθέν από τις αρμόδιες αρχές που αποδεικνύουν το γεγονός αυτό, και του οποίου το υπόδειγμα καθορίζεται με υπουργική απόφαση β) για τους αλλοδαπούς που διαμένουν νόμιμα, όπως ορίζεται στο άρθρο 8.e του νόμου: εθνικό διαβατήριο ή δελτίο ταυτότητας σε ισχύ, εάν είναι υπήκοοι κράτους που ορίζεται στο άρθρο ή, αν δεν έχουν ιθαγένεια: 1. εθνικό διαβατήριο σε ισχύ με την απαιτούμενη θεώρηση εισόδου, εφόσον δεν έχουν παρέλθει πάνω από τρεις μήνες από την είσοδο στη χώρα 2. εθνικό διαβατήριο σε ισχύ με σφραγίδα εισόδου, αν δεν απαιτείται θεώρηση για την είσοδο, και εφόσον δεν έχουν παρέλθει πάνω από τρεις μήνες από την είσοδο στη χώρα 3. εθνικό διαβατήριο σε ισχύ με δήλωσή των αρμόδιων αρχών, όπως ορίζεται στο άρθρο 8.13 παράγραφος 4, εάν δεν έχουν παρέλθει πάνω από έξι μήνες από την εν λόγω δήλωση 4. έγγραφο διαμονής που έχει εκδοθεί από τις αρμόδιες αρχές, όπως ορίζεται στο άρθρο 8.13 παράγραφος 5 ή στο άρθρο 8.20 παράγραφος 1 γ) για τους αλλοδαπούς που έχουν καταθέσει αίτηση για χορήγηση άδειας διαμονής ως αιτούντες άσυλο, όπως ορίζει 3. Στο έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1, στα στοιχεία α) έως δ), σημειώνεται αν ο αλλοδαπός επιτρέπεται να εργασθεί, καθώς και αν απαιτείται άδεια για τη συγκεκριμένη εργασία σύμφωνα με τον νόμο περί εργασίας των αλλοδαπών [Wet arbeid vreemdelingen]. 4. Εάν η διαμονή στις Κάτω Χώρες για τους αλλοδαπούς που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στα στοιχεία α) και β) υπόκειται σε οποιονδήποτε περιορισμό, όπως ορίζεται στο άρθρο 3.4 παράγραφος 4, σημειώνεται στο έγγραφο ότι «η προσφυγή σε δημόσιους πόρους μπορεί να έχει συνέπειες για τα δικαιώματα διαμονής» [«beroep op de publieke middelen kan gevolgen hebben voor verblijfsrecht»]. ΑΥΣΤΡΙΑ Άρθρο 2 του ομοσπονδιακού νόμου σχετικά με το σύστημα διαβατηρίων για τους αυστριακούς πολίτες (νόμος περί διαβατηρίων 1992 PassG), αυστριακή ομοσπονδιακή επίσημη εφημερίδα (BGBl.) 1992/839 στην έκδοση BGBl. I 2006/44: Είσοδος και έξοδος από τη χώρα 1. Εφόσον δεν ορίζεται το αντίθετο σε διακυβερνητικές συμφωνίες ή δεν υπάρχει αντίθετη διεθνής πρακτική, οι αυστριακοί πολίτες πρέπει να διαθέτουν έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο (διαβατήριο ή έγγραφο σε αντικατάσταση διαβατηρίου) προκειμένου να εισέλθουν ή να εξέλθουν από το έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας. Με την επιφύλαξη της ευθύνης του σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 1, εφόσον ο πολίτης που δεν έχει στην κατοχή του έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο, είναι σε θέση να αποδείξει την ιθαγένεια και την ταυτότητά του, δεν πρέπει να του απαγορεύεται η είσοδος.

7 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 18/21 2. Εφόσον και στον βαθμό που η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση εξουσιοδοτείται να συνάπτει διακυβερνητικές συμφωνίες σύμφωνα με το άρθρο 66 παράγραφος 2 του ομοσπονδιακού αυστριακού συντάγματος (B-VG), δύναται, προκειμένου να διευκολύνει τις μετακινήσεις στο εξωτερικό, να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες με τις οποίες παρέχεται η δυνατότητα στους πολίτες να ταξιδεύουν σε άλλα κράτη και να εισέρχονται στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας βάσει άλλων εγγράφων εκτός από εκείνα που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Εφόσον διευκολύνουν τη μετακίνηση σε μεθοριακές περιοχές γειτονικών κρατών της Δημοκρατίας της Αυστρίας, οι συμφωνίες του είδους αυτού μπορεί να ορίζουν ότι κάθε σχετική διευκόλυνση ισχύει μόνο για τους πολίτες που έχουν τον τόπο διαμονής τους ή κατοικούν σε μεθοριακές περιοχές της Δημοκρατίας. Συμφωνίες κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 PassG: Συμφωνία μεταξύ της Δημοκρατίας της Αυστρίας και της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία (νυν Δημοκρατία της Σλοβενίας), ομοσπονδιακή αυστριακή επίσημη εφημερίδα αριθ. 143/1996 βλέπε άρθρα 3, 4 και 7 (επί του παρόντος υπό αναθεώρηση). Συμφωνία μεταξύ της Δημοκρατίας της Αυστρίας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη διέλευση των συνόρων από ταξιδιώτες σε τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία, ομοσπονδιακή αυστριακή επίσημη εφημερίδα αριθ. 164/1974 βλέπε άρθρα 2-4 και 7-9. Άρθρο 16 του νόμου περί αστυνομίας αλλοδαπών του 2005 (FPG), αυστριακή ομοσπονδιακή επίσημη εφημερίδα I No. 100/2005 Γενικοί όροι της υποχρέωσης κατοχής διαβατηρίου 1. Εφόσον το επιτάσσει το δημόσιο συμφέρον, ιδίως σε σχέση με τα διαβατήρια και την αστυνομία αλλοδαπών, καθώς και για λόγους εξωτερικής πολιτικής, ο ομοσπονδιακός Υπουργός Εσωτερικών δύναται, αφού ζητήσει τη γνώμη του ομοσπονδιακού Υπουργού Εξωτερικών, να εκδώσει κανονισμό που ορίζει ορισμένους τύπους ταξιδιωτικών εγγράφων εκδοθέντων από κράτη που δεν συμμετέχουν στη συνθήκη, ως ακατάλληλους για τη συμμόρφωση με την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου. 2. Οι αλλοδαποί που έχουν εγγραφεί σε κοινά ταξιδιωτικά έγγραφα μπορούν να εισέρχονται και να εξέρχονται από τη χώρα μόνο με τη συνοδεία του κατόχου του ταξιδιωτικού εγγράφου στο οποίο είναι εγγεγραμμένοι. Αυτό δεν ισχύει σε περίπτωση λήψης μέτρων για τον εκτοπισμό ή τη μεταφορά στο εξωτερικό, σύμφωνα με τα κεφάλαια 5 έως Αλλοδαποί για τους οποίους έχει εκδοθεί συλλογικό διαβατήριο τηρούν την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου, αλλά δεν επιτρέπεται να εισέρχονται και να εξέρχονται από τη χώρα παρά μόνο μαζί. Κάθε μέλος της ομάδας που ταξιδεύει πρέπει να ζητά έγγραφο που εκδίδουν οι αρμόδιες αρχές και αποδεικνύει την ταυτότητά του. Αυτό δεν ισχύει σε περίπτωση λήψης μέτρων για τον εκτοπισμό ή τη μεταφορά στο εξωτερικό σύμφωνα με τα κεφάλαια 5 έως 10. Άρθρο 15 του ομοσπονδιακού νόμου σχετικά με τη σύσταση αστυνομίας αλλοδαπών, την έκδοση εγγράφων για αλλοδαπούς και εγγράφων εισόδου (νόμος περί αστυνομίας αλλοδαπών 2005 FPG), αυστριακή ομοσπονδιακή επίσημη εφημερίδα I No. 100/ 2005 Προϋπόθεση για τη νόμιμη είσοδο στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας 1. Εφόσον δεν προβλέπεται το αντίθετο σε ομοσπονδιακό νόμο ή διεθνή συμφωνία ή δεν υπάρχει αντίθετη διεθνής πρακτική, οι αλλοδαποί απαιτείται να έχουν έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο για τη νόμιμη είσοδο στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας (υποχρέωση διαβατηρίου). Άλλα ταξιδιωτικά έγγραφα κατά την έννοια του άρθρου 15 παράγραφος 1 του FPG: Διαβατήρια αλλοδαπών (άρθ. 88 έως 93 FPG). Ταξιδιωτικά έγγραφα προβλεπόμενα σε συμβάσεις (άρθ. 94 FPG). Δελτία ταυτότητας με φωτογραφία για τους κατόχους προνομίων και ασυλιών (άρθ. 95 FPG). Επείγον ταξιδιωτικό έγγραφο για τους πολίτες κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθ. 96 FPG). Ταξιδιωτικό έγγραφο για τον επαναπατρισμό πολιτών τρίτων χωρών (άρθ. 97 FPG). Άρθρο 17 του νόμου περί αστυνομίας αλλοδαπών του 2005 (FPG), αυστριακή ομοσπονδιακή επίσημη εφημερίδα I No. 100/2005 Περιορισμός της υποχρέωσης κατοχής διαβατηρίου 1. Εφόσον και στον βαθμό που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξουσιοδοτείται να συνάπτει διακυβερνητικές συμφωνίες σύμφωνα με το άρθρο 66 παράγραφος 2 του ομοσπονδιακού αυστριακού Συντάγματος (B-VG), δύναται, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, να επιτρέπει σε αλλοδαπούς που έχουν υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου να εισέρχονται στη χώρα, να διαμένουν προσωρινά στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας και να εξέρχονται από αυτήν, βάσει ταξιδιωτικών εγγράφων εκτός εκείνων που αναφέρονται στο άρθρο 15 παράγραφος 1 και στο άρθρο 16 παράγραφος 3. Οι εν λόγω αλλοδαποί τηρούν την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου. 2. Οι συμφωνίες που συνάπτονται βάσει της παραγράφου 1 για τη διευκόλυνση της διακίνησης σε παραμεθόριες περιοχές της Δημοκρατίας της Αυστρίας μπορεί να ορίζουν ότι οι αλλοδαποί που έχουν εισέλθει στη χώρα βάσει ταξιδιωτικού έγγραφου αυτού του είδους επιτρέπεται να παραμένουν στις παραμεθόριες περιοχές της χώρας. Στις περιπτώσεις αυτές, η διεθνής συμφωνία μπορεί επίσης να ορίζει ότι το έγγραφό που προορίζεται για την είσοδο στη χώρα, την προσωρινή διαμονή και την αναχώρηση από αυτή πρέπει να προσυπογράφεται από αυστριακή διοικητική αρχή. 3. Εφόσον επιτάσσει το δημόσιο συμφέρον, ο ομοσπονδιακός Υπουργός Εσωτερικών εξουσιοδοτείται, αφού ζητήσει τη γνώμη του ομοσπονδιακού Υπουργού Εξωτερικών, να εκδίδει κανονισμό που ορίζει ότι ορισμένοι αλλοδαποί που έχουν υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου επιτρέπεται να εισέρχονται στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Αυστρίας, να αποκτούν προσωρινή διαμονή σ' αυτό και να εξέρχονται βάσει άλλων εγγράφων. Οι εν λόγω αλλοδαποί τηρούν την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου.

8 C 18/22 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Οι πολίτες του ΕΟΧ και της Ελβετίας, μπορεί επίσης να τηρούν την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου με την κατοχή δελτίου ταυτότητας, και δύνανται να εισέρχονται στη χώρα, να αποκτούν προσωρινή διαμονή σ' αυτήν και να εξέρχονται βάσει ταξιδιωτικού εγγράφου αυτού του είδους. Συμφωνίες κατά την έννοια του άρθρου 17 παράγραφος 1 FPG: Συμφωνία μεταξύ των μελών του Οργανισμού της Βορειοατλαντικής Συνθήκης σχετικά με το καθεστώς των δυνάμεών τους (συμφωνία για το καθεστώς των δυνάμεων του ΝΑΤΟ), ομοσπονδιακή αυστριακή επίσημη εφημερίδα III No. 135/1998 στην έκδοση της ομοσπονδιακής αυστριακής επίσημης εφημερίδας III No. 96/1999 σε συνδυασμό με τη συμφωνία μεταξύ των κρατών που είναι μέλη του Οργανισμού της Βορειοατλαντικής Συνθήκης και άλλων κρατών που συμμετέχουν στην εταιρική σχέση για την ειρήνη, σχετικά με το καθεστώς των δυνάμεών τους [συμφωνία (NATO PfP], ομοσπονδιακή αυστριακή επίσημη εφημερίδα III No. 136/1998 στην έκδοση της ομοσπονδιακής αυστριακής επίσημης εφημερίδας III No. 178/1998 βλέπε άρθρο III.1 της συμφωνίας για το καθεστώς των δυνάμεων του NATO. Συμφωνίες κατά την έννοια του άρθρου 17 παράγραφος 2 FPG: [βλ. συμφωνίες κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 του αυστριακού νόμου περί διαβατηρίων (PassG)]. Άρθρο 18 του νόμου περί αστυνομίας αλλοδαπών του 2005 (FPG), αυστριακή ομοσπονδιακή επίσημη εφημερίδα I No. 100/2005 Εξαιρέσεις από την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου 1. Οι αλλοδαποί δεν υπόκεινται σε υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου σε περίπτωση: 1. δήλωσης αποδοχής (άρθρο 19) 2. δικαιώματος προσωρινής διαμονής σύμφωνα με τον αυστριακό νόμο για το δικαίωμα εγκατάστασης και προσωρινής διαμονής, εφόσον ο αλλοδαπός δεν έχει ταξιδιωτικά έγγραφα, ή 3. αδιάκοπης μεταφοράς (άρθρο 48). 2. Σε αλλοδαπούς στους οποίους αναγνωρίζεται το δικαίωμα ασύλου ή το δικαίωμα προσωρινής προστασίας στην Αυστρία, και που δεν έχουν κανένα έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο, αλλά είναι σε θέση να προσκομίσουν εκ πρώτης όψεως αποδείξεις της ταυτότητάς τους, δεν πρέπει να απαγορεύεται η είσοδος στη χώρα, ανεξάρτητα από την ευθύνη τους σύμφωνα με τα άρθρα 120 και 121. Άρθρο 19 FPG Δήλωση αποδοχής 1. Η δήλωση αποδοχής συντάσσεται κατόπιν αιτήσεως από αρμόδια αρχή άλλου κράτους για κάθε αλλοδαπό που υπόκειται σε αναγκαστική απομάκρυνση από το έδαφος του εν λόγω κράτους προς το έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Αυστρίας και τον οποίο αιτείται από την τελευταία να αποδεχθεί βάσει διεθνούς συμφωνίας (άρθρο 4), σύμβασης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή διεθνούς πρακτικής. 2. Η δήλωση αποδοχής πρέπει να ονομάζεται ρητά ως τέτοια πρέπει επίσης να αναφέρει την ταυτότητα και την εθνικότητα του αλλοδαπού. 3. Εφόσον δεν προβλέπεται το αντίθετο σε διεθνή συμφωνία ή σε σύμβαση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η οριζόμενη περίοδος ισχύος της δήλωσης αποδοχής πρέπει να είναι ανάλογη με το απαιτούμενο διάστημα για την επιστροφή του αλλοδαπού πρέπει δε να ορίζεται δεδομένο σημείο διέλευσης των συνόρων ή δεδομένος τόπος σε κράτος που συμμετέχει στη συνθήκη, για την είσοδο στη χώρα. 4. Εφόσον και στον βαθμό που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξουσιοδοτείται να συνάπτει διακυβερνητικές συμφωνίες σύμφωνα με το άρθρο 66 παράγραφος 2 του ομοσπονδιακού αυστριακού συντάγματος (B-VG), δύναται, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, να επιτρέπει σε πρόσωπα που έχουν εισέλθει στο έδαφος άλλου κράτους παράνομα ή που δεν πληρούν πλέον τις προϋποθέσεις για είσοδο ή προσωρινή διαμονή στη χώρα αυτή, να επανεισέλθουν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία (σύμβαση περί επανεισδοχής). Άρθρο 23 του νόμου περί αστυνομίας αλλοδαπών του 2005 (FPG), αυστριακή ομοσπονδιακή επίσημη εφημερίδα I No. 100/2005 Ιατρικό πιστοποιητικό 1. Για την πρόληψη κινδύνων της δημόσιας υγείας, ο ομοσπονδιακός αυστριακός Υπουργός Υγείας και Γυναικείων Υποθέσεων δύναται να εκδίδει κανονισμούς που ορίζουν ορισμένα κράτη στα οποία υπάρχει σημαντικά αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης από: 1. νόσο που δηλώνεται υποχρεωτικά, που μεταδίδεται εύκολα με συνήθεις κοινωνικές επαφές (σοβαρή ασθένεια) κατά την έννοια του αυστριακού νόμου περί επιδημιών [Epidimiegesetz] 1950, ομοσπονδιακή αυστριακή επίσημη εφημερίδα No. 186/1950, 2. οποιαδήποτε άλλη σοβαρή μολυσματική νόσο που δεν δηλώνεται ούτε ανακοινώνεται υποχρεωτικά, ή 3. υποχρεωτικά ανακοινώσιμη φυματίωση κατά την έννοια του άρθρου 3 στοιχείο α) του αυστριακού νόμου περί φυματιώσεως, ομοσπονδιακή αυστριακή επίσημη εφημερίδα No. 127/1968, και συνεπεία αυτού υπάρχει πιθανότητα να τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο μεγάλος αριθμός ανθρώπων. 2. Αλλοδαποί που έχουν διαμείνει προσωρινά σε κράτος που αναφέρεται σε κανονισμό σύμφωνα με την παράγραφο 1, στη διάρκεια των αμέσως προηγούμενων της εισόδου τους στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας έξι μηνών, δικαιούνται θεώρηση υπό την προϋπόθεση ότι προσκομίζουν ιατρικό πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι δεν φέρουν τις ασθένειες που απαριθμούνται στον κανονισμό σύμφωνα με την παράγραφο Ο κανονισμός πρέπει να προσδιορίζει την ασθένεια η οποία πληροί τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1, καθώς και το περιεχόμενο και την περίοδο ισχύος του ιατρικού πιστοποιητικού. ΠΟΛΩΝΙΑ Η Πολωνία δεν έχει θεσπίσει ειδικές κανονιστικές διατάξεις σχετικά με την κατοχή ή την επίδειξη εγγράφων ταυτότητας.

9 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 18/23 ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ Το άρθρο 2 παράγραφος 1 του νόμου αριθ. 5/95 της 21ης Φεβρουαρίου 1995 (με τον οποίο καθίσταται υποχρεωτική η κατοχή εγγράφων ταυτότητας) ορίζει ότι «οι πολίτες ηλικίας άνω των 16 ετών πρέπει να φέρουν έγγραφα ταυτότητας όποτε βρίσκονται σε δημόσιο χώρο, χώρο προσιτό στο κοινό ή σε χώρο που υπόκειται σε αστυνομική επιτήρηση». Το άρθρο 2 παράγραφος 2 του ίδιου νόμου ορίζει ότι «για τους σκοπούς της παραγράφου 1, ως έγγραφα ταυτότητας θεωρούνται τα ακόλουθα: α) δελτίο ταυτότητας ή διαβατήριο, για τους πορτογάλους πολίτες β) άδεια διαμονής, δελτίο ταυτότητας ή διαβατήριο για τους πολίτες των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας πάσα πιθανότητα θα διατηρηθεί. Η υποχρέωση εγγραφής των αλλοδαπών κατά την έννοια του άρθρου 49 παράγραφος 2 του νόμου 48/2002 Coll. επίσης θα διατηρηθεί. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ Νόμος περί αλλοδαπών (301/2004) άρθρο 13 Διαβατήρια Κατά την είσοδο και παραμονή τους στη Φιλανδία, οι αλλοδαποί πρέπει να είναι κάτοχοι διαβατηρίου σε ισχύ που έχει εκδοθεί από τις αρχές της χώρας καταγωγής τους ή της χώρας διαμονής τους, και το οποίο επιδεικνύουν στις αρχές συνοριακού ελέγχου ή στην αστυνομία, εφόσον τους ζητηθεί. Υποχρέωση των αλλοδαπών να φέρουν έγγραφο στη διάρκεια της επίσκεψής τους στη χώρα δεν προβλέπεται στην εθνική νομοθεσία. γ) άδεια διαμονής, δελτίο ταυτότητας αλλοδαπού ή διαβατήριο, για τους πολίτες χωρών εκτός της ΕΕ». ΣΛΟΒΕΝΙΑ Οι αλλοδαποί πρέπει να αποδεικνύουν την ταυτότητά τους με ταξιδιωτικό έγγραφο, προσωπικό δελτίο ταυτότητας ή άλλο κατάλληλο έγγραφο που ορίζεται στη χώρα τους και αποδεικνύει την ταυτότητά τους, ταξιδιωτικό έγγραφο για αλλοδαπούς, προσωπικό δελτίο ταυτότητας για αλλοδαπούς, διασυνοριακό δελτίο ταυτότητας ή άλλο δημόσιο έγγραφο εκδοθέν από κρατική αρχή που περιλαμβάνει φωτογραφία και βάσει του οποίου είναι δυνατή η εξακρίβωση της ταυτότητας. Εφόσον ζητηθεί από αστυνομικό υπάλληλο, οι αλλοδαποί πρέπει να αποδεικνύουν την ταυτότητά τους μέσω των προαναφερόμενων εγγράφων, καθώς επίσης και να επιδεικνύουν άδεια που αποδεικνύει ότι έχουν εισέλθει και διαμένουν νόμιμα στη Δημοκρατία της Σλοβενίας (άρθρο 75 Ztuj-1-UPB3, Ur. l. RS (επίσημη εφημερίδα της Σλοβενίας) No 107/2006). Οι αλλοδαποί υπόκεινται σε πρόστιμο ύψους SIT (83,6 ευρώ), εφόσον δεν επιδείξουν στον αστυνομικό υπάλληλο που το ζητά έγγραφο που αποδεικνύει ότι έχουν νόμιμο δικαίωμα εισόδου και παραμονής στη χώρα ή αποδεικτικό της ταυτότητάς τους (άρθρο 97 παράγραφος 3 και παράγραφος 4 Ztuj). ΣΛΟΒΑΚΙΑ Σε περίπτωση κατάργησης των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα, τα κράτη μέλη μπορούν, σύμφωνα με το άρθρο 21 στοιχεία γ) και δ) του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, να προβλέψουν με νόμο υποχρέωση κατοχής ή επίδειξης εγγράφων, καθώς και υποχρέωση για τους υπηκόους τρίτων χωρών να αναφέρουν την παρουσία τους στο έδαφος κάθε κράτους μέλους σύμφωνα με το άρθρο 22 της σύμβασης του Σένγκεν. Μετά την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων, η υποχρέωση των υπηκόων τρίτων χωρών (ανάλογη με την υποχρέωση των σλοβάκων υπηκόων) να έχουν στην κατοχή τους έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο (περιλαμβανομένων, εφόσον απαιτείται, θεώρησης, δελτίου ταυτότητας ή άδειας διαμονής) στη διάρκεια της παραμονής τους στο έδαφος της Σλοβακικής Δημοκρατίας κατά ΣΟΥΗΔΙΑ Οι εθνικές διατάξεις σχετικά με το άρθρο 21 στοιχείο γ) περιέχονται στο άρθρο 9 παράγραφος 9 του νόμου περί αλλοδαπών viz. Παράγραφος 9 Ο αλλοδαπός που ζει στη Σουηδία είναι υποχρεωμένος, εφόσον του ζητηθεί από αστυνομικό υπάλληλο, να επιδεικνύει διαβατήριο ή άλλο έγγραφο που αποδεικνύει ότι έχει δικαίωμα διαμονής στη Σουηδία. Ο αλλοδαπός υποχρεούται επίσης, κατόπιν κλητεύσεως από την Υπηρεσία Μετανάστευσης ή τις αστυνομικές αρχές, να παρουσιάζεται στην Υπηρεσία ή στις αστυνομικές αρχές και να παρέχει πληροφορίες σχετικά με την παρουσία του στη Σουηδία. Αν ο αλλοδαπός δεν ανταποκριθεί, μπορεί να συλληφθεί από τις αστυνομικές αρχές. Εάν, λόγω προσωπικών περιστάσεων ή για άλλους λόγους, είναι δυνατόν να συναχθεί ότι ο αλλοδαπός δεν θα ανταποκρινόταν στην κλήτευση, μπορεί να συλληφθεί χωρίς προηγούμενη κλήτευση. Η ακτοφυλακή είναι υποχρεωμένη να συνεργάζεται κατά τους ελέγχους της αστυνομίας, κυρίως μέσω των ελέγχων που διεξάγει και σε σχέση με τη θαλάσσια κυκλοφορία. Εφόσον ο έλεγχος διεξάγεται από την ακτοφυλακή, πρέπει να επιδεικνύεται στον υπάλληλό της διαβατήριο ή άλλο έγγραφο. Οι έλεγχοι βάσει της πρώτης και δεύτερης παραγράφου πρέπει να διενεργούνται μόνον εάν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι από τους οποίος συνάγεται ότι ο αλλοδαπός δεν έχει δικαίωμα διαμονής στη Σουηδία ή εάν υπάρχουν άλλοι ειδικοί λόγοι ελέγχου. ΡΟΥΜΑΝΙΑ Το άρθρο 104 του νόμου περί αλλοδαπών 194/2002 προβλέπει τα εξής: 1. Η άδεια διαμονής αποδεικνύει την ταυτότητα του αλλοδαπού και την ύπαρξη δικαιώματος παραμονής του στη Ρουμανία, καθώς και τη διάρκεια και τον σκοπό για τον οποίο του έχει δοθεί το δικαίωμα αυτό.

10 C 18/24 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ο κάτοχος της άδειας διαμονής έχει υποχρέωση να την έχει μονίμως μαζί του, να μην την παραχωρεί και να την επιδεικνύει στις αρμόδιες αρχές κάθε φορά που του ζητείται. ταυτότητας καθ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους στην Ισλανδία. Ο υπουργός μπορεί να απαλλάξει από την υποχρέωση αυτή και άλλους αλλοδαπούς. ΙΣΛΑΝΔΙΑ Σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, οι ισλανδοί πολίτες δεν είναι υποχρεωμένοι από τον νόμο να φέρουν έγγραφα ταυτότητας. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 5 του νόμου περί αστυνομίας, η αστυνομία μπορεί να ζητήσει από ένα πρόσωπο (ισλανδικής ή άλλης ιθαγένειας) να δηλώσει το όνομά του, τον προσωπικό αριθμό ταυτότητας και τη διεύθυνσή του, καθώς και να επιδείξει έγγραφο ταυτότητας ως αποδεικτικό. Σύμφωνα με τον νόμο περί αλλοδαπών 96/2002, άρθρο 5 παράγραφος 1, ο αλλοδαπός που φθάνει στην Ισλανδία πρέπει να διαθέτει, εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική ρύθμιση στους κανονισμούς του Υπουργού Δικαιοσύνης, διαβατήριο ή άλλο έγγραφο ταυτότητας που αναγνωρίζεται ως ταξιδιωτικό έγγραφο. Σύμφωνα με το άρθρο 53 του ίδιου νόμου, κάθε αλλοδαπός πρέπει να επιδεικνύει, όταν του ζητείται από την αστυνομία, τα έγγραφα ταυτότητάς του και να παρέχει πληροφορίες, εάν χρειασθεί, προκειμένου να διαπιστωθεί η ταυτότητα και η νομιμότητα της διαμονής του την Ισλανδία. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να ορίζει ότι οι αλλοδαποί, εκτός από τους δανούς, φινλανδούς, νορβηγούς και σουηδούς υπηκόους, πρέπει να φέρουν διαβατήριο ή άλλο προσωπικό έγγραφο Όπως προαναφέρθηκε, οι ισλανδικές αρχές έχουν αρκετές δυνατότητες να υποχρεώνουν ένα αλλοδαπό να φέρει ή να επιδεικνύει έγγραφα, τόσο κατά την άφιξή του στην Ισλανδία όσο και στη διάρκεια της παραμονής του στη χώρα. Η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα δεν επηρεάζει την εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων. ΝΟΡΒΗΓΙΑ Ο νόμος περί μετανάστευσης αριθ. 64 της 24ης Ιουνίου 1988 (που αφορά την είσοδο και την παρουσία αλλοδαπών στο Βασίλειο της Νορβηγίας) ρυθμίζει το ζήτημα αυτό στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 44, όπου προβλέπονται τα εξής: Εφόσον ζητείται από την αστυνομία, κάθε αλλοδαπός πρέπει να επιδεικνύει αποδεικτικά της ταυτότητάς του και εν ανάγκη να παρέχει πληροφορίες που αποδεικνύουν την ταυτότητά του και τη νομιμότητα της παρουσίας του στη χώρα. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, υπάρχει υποχρέωση των αλλοδαπών να κατέχουν και να επιδεικνύουν έγγραφα ταυτότητας. Δεν υπάρχει αντίστοιχη υποχρέωση για τους ημεδαπούς.