H ιστορία µιας γυάλινης µπουκάλας

HTML
DOWNLOAD

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "H ιστορία µιας γυάλινης µπουκάλας"

Μαργαρίτες Καλλιγάς
10 χρόνια πριν
Προβολές:

2 Συγγραφική οµάδα: Αφροδίτη Μενελάου, Άντρεα Σαρρή, Τζούλια Γαβριήλ, Χρυσόστοµος Παπαµιλτιάδους, Σοφία Μπουρµπούλη

3 H ιστορία µιας γυάλινης µπουκάλας Παιδιά θέλετε να σας πω το παραµύθι µου; Είναι ένα παραµύθι αλλιώτικο! Δε µοιάζει µε όλα τα άλλα µε νεράιδες και µάγους. Είναι η ιστορία µιας µπουκάλας που ταλαιπωρήθηκε πολύ! Γεννήθηκε σε ένα εργοστάσιο κατασκευής µπουκαλιών. Αυτό το µπουκάλι ήταν όµορφο και λεπτό, είχε πράσινο χρώµα. Ήταν ψηλό και πανέµορφο. Ήταν υπέροχο και γυαλιστερό! Νόµιζε ότι ήταν το πιο όµορφο µπουκάλι από όλα. Ήταν πολύ περήφανο. Σε λίγο, πέρασε µέσα από ένα µηχάνηµα που το γέµισε υπέροχο χυµό φρούτων. Ένιωθε πολύ χαρούµενο που και το περιεχόµενό του ήταν νόστιµο και ωφέλιµο. Μια µέρα µπήκε σε ένα φορτηγό όπου χτυπούσε µε άλλα λα µπουκάλια. Πήγε ένας κύριος και τα έβαλε σε ένα ψυγείο µιας υπεραγοράς και ενθουσιάστηκε. Είχε πολλά άλλα πράγµατα όπως αλλαντικά και γιαουρτάκια και άλλα πολλά. Ανυποµονούσε να έρθει κάποιος να τα αγοράσει.

Ήταν υπέροχο και γυαλιστερό! Νόµιζε ότι ήταν το πιο όµορφο µπουκάλι από όλα. Ήταν πολύ περήφανο. Σε λίγο, πέρασε µέσα από ένα µηχάνηµα που το γέµισε υπέροχο χυµό φρούτων.

4 Μια οικογένεια ήρθε και το πήρε. Η κυρία το έβαλε στο καροτσάκι της. Σε λίγο βρισκόταν στο ψυγείο ενός σπιτιού. Η κυρία άνοιξε το µπουκάλι και το έβαλε σε πέντε γυάλινα ποτήρια. Τα παιδιά ήπιαν τον νόστιµο χυµό. Μετά η κυρία πέταξε το µπουκάλι στον κάδο σκουπιδιών. Τότε ένα παιδάκι είπε στην κυρία: «Δεν πετάµε τα γυάλινα σκουπίδια µέσα στον κάδο σκουπιδιών. Τα πετάµε µέσα στον πράσινο κάδο ανακύκλωσης ή τα επαναχρησιµοποιούµε». H κυρία έβαλε το µπουκάλι στον πράσινο κάδο ανακύκλωσης µε πολλά άλλα µπουκάλια. Μετά από λίγες µέρες ήρθε ένα φορτηγό και τα πήρε σε ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης γυαλιού. Έγινε χίλια δύο κοµµάτια οµµάτια. Σε λίγο όλα τα µικρά κοµµατάκια έγιναν κάτι ωραίο! Η γυάλινη µπουκάλα έγινε ένα γυάλινο βαζάκι! Μια κυρία το έπιασε, το έβαλε στο σαλόνι της και κάθε µέρα το στόλιζε µε διαφορετικά και µυρωδάτα λουλούδια. Έτσι έζησαν αυτοί καλά και εµείς καλύτερα!

Τα πετάµε µέσα στον πράσινο κάδο ανακύκλωσης ή τα επαναχρησιµοποιούµε». H κυρία έβαλε το µπουκάλι στον πράσινο κάδο ανακύκλωσης µε πολλά άλλα µπουκάλια.

5 Παιδιά, θέλετε να σας πω το παραμύθι μου; Είναι ένα παραμύθι αλλιώτικο. Δε μοιάζει με όλα τα άλλα που διαβάζετε με νεράιδες και μάγους. Είναι η ιστορία μιας μπουκάλας που ταλαιπωρήθηκε πολύ. Ας διαβάσουμε την ιστορία για να μάθουμε πόσο σημαντική είναι η ανακύκλωση!

6 Συγγραφική οµάδα: Χρυσόστοµος Ρουσής, Αντώνης Φιλαρέτου, Νεόφυτος Σιερεπεκλής, Γεωργία Αριστείδου, Βασιλική Ελισσαίου, Γιώργος Πενταράς

7 Ένα υπέροχο βιβλίο διηγείται Ήµουν κάποτε ένα υπέροχο βιβλίο που είχα ένα πολύχρωµο σκληρό και εντυπωσιακό εξώφυλλο. Είχα πολλές χρωµατιστές σελίδες. Ήµουν πολύ ευτυχισµένο. Γεννήθηκα σε ένα γνωστό εκδοτικό οίκο στην Ελλάδα. Πέρασε πολύς καιρός µέχρι που µπήκα σε ένα φορτηγό µε άλλα πολλά βιβλία σε ένα σκοτεινό χάρτινο κουτί. Φοβήθηκα πολύ µέχρι που φτάσαµε στον προορισµό µας. Ένας εργάτης µας έπιασε και µε δύναµη µας έριξε κάτω στο πάτωµα. Φοβήθηκα πως θα σπάσω. Μια κοπέλα άνοιξε το κουτί και αµέσως είδα φως. Τότε αντίκρισα ένα τεράστιο βιβλιοπωλείο Ήταν το καινούριο µου σπίτι. Η όµορφη κοπέλα µε µετροφύλλησε σιγά σιγά. Είδε τις πολύχρωµες εικόνες και διάβασε µερικές από τις σελίδες µου. Αµέσως µετά, µε

Φοβήθηκα πολύ µέχρι που φτάσαµε στον προορισµό µας. Ένας εργάτης µας έπιασε και µε δύναµη µας έριξε κάτω στο πάτωµα. Φοβήθηκα πως θα σπάσω.

8 έβαλε σε ένα κίτρινο ξύλινο ράφι. Μετά από λίγες µέρες µε αγόρασε ένα παιδί. Ποτέ δε µε αποχωριζόταν. Μαζί µου ταξίδευε σε ζούγκλες µακρινές και χώρες µαγευτικές. Κάθε νύκτα διάβαζε µια από τις ιστορίες µου µε έπαιρνε αγκαλιά και κοιµόταν. Τα χρόνια πέρασαν και το παιδί µεγάλωσε. Έπιασε όλα τα βιβλία και µας πέταξε στον καφέ κάδο ανακύκλωσης χαρτιού. Νόµιζα ότι η ζωή µου θα τέλειωνε εδώ! Ένα µεγάλο φορτηγό µας µετέφερε σε ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης χαρτιού. Μας έβαλαν σε ένα µηχάνηµα και καταστράφηκα. Οι σελίδες µου ξεθώριασαν και τα γράµµατά έσβησαν. Μετά µπήκα και σε άλλα µηχανήµατα και έγινα ανακυκλωµένο χαρτί. Με το ανακυκλωµένο χαρτί έφτιαξαν ένα όµορφο χαρτόκουτο και έβαλαν µέσα ένα κατακόκκινο αυτοκινητάκι. Είµαι και πάλι ευτυχισµένο!

Έπιασε όλα τα βιβλία και µας πέταξε στον καφέ κάδο ανακύκλωσης χαρτιού. Νόµιζα ότι η ζωή µου θα τέλειωνε εδώ! Ένα µεγάλο φορτηγό µας µετέφερε σε ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης χαρτιού.

9 Ήµουν κάποτε ένα υπέροχο βιβλίο που είχα ένα πολύχρωµο σκληρό και εντυπωσιακό εξώφυλλο. Είχα πολλές όµορφες ιστορίες Οι σελίδες µου ξεθώριασαν και τα γράµµατά µου έσβησαν... Αφήστε τη φαντασία σας να σας ταξιδέψει στον µαγικό κόσµο του παραµυθιού!

Είχα πολλές όµορφες ιστορίες Οι σελίδες µου ξεθώριασαν και τα

10 Συγγραφική οµάδα: Δηµήτρης Τσερµακιάν, Στεφανία Τόατερ, Γεωργία Παναγιωτίδη, Στέλιος Στυλιανού, Λάµπρος Λάµπρου, Αλέξανδρος Απακίδης

11 Ήτανε ένα µικρό καράβι Μια φορά και ένα καιρό ζούσε ένα πλαστικό παιχνίδι. Ήταν ένα µικρό γαλάζιο καράβι µε κάτασπρα πανιά. Βρισκόταν σε ένα ράφι ενός τεράστιου καταστήµατος παιχνιδιών! Δίπλα του είχε κι άλλα καραβάκια µεγάλα και µικρά! Ήθελε να το αγοράσουν τα παιδιά! Μια µέρα πήγε µια οικογένεια στο κατάστηµα. Το ζωηρό αγοράκι το είδε και το ζήτησε από τους γονείς του να του το αγοράσουν. Οι γονείς του το αγόρασαν και έτσι ήταν το καράβι ήταν έτοιµο να ζήσει πολλές περιπέτειες! Το παιδί το πήρε στην αγκαλιά του και του έφτιαξε µια θάλασσα! Στόλισε τη θάλασσα που έφτιαξε για το καράβι του µε βότσαλα και κοχύλια. Κάθε µέρα περνούσαν ώρες πολλές µαζί! Το παιδί ήταν ένας σπουδαίος πειρατής που ταξίδευε µε το καράβι του σε πολλές θάλασσες. Ο Κώστας µεγάλωσε. Είχε πάει γυµνάσιο πια και δεν είχε ξαναπαίξει µε το καράβι του. Το καραβάκι του Κώστα ένιωθε πολύ λυπηµένο. Ένιωθε πως ο Κώστας δεν το αγαπούσε πια. Όλη µέρα έµενε στο ράφι χωρίς να κάνει κάτι!

Το ζωηρό αγοράκι το είδε και το ζήτησε από τους γονείς του να του το αγοράσουν. Οι γονείς του το αγόρασαν και έτσι ήταν το καράβι ήταν έτοιµο να ζήσει πολλές περιπέτειες!

12 Μια µέρα που ο Κώστας αποφάσισε να καθαρίσει το δωµάτιό του, σκέφτηκε να το πετάξει στον κάδο σκουπιδιών. Τότε το καράβι ζωντάνεψε και ακούστηκε µια γλυκιά φωνή. Ο Κώστας το άκουσε και το πήρε στην αγκαλιά του! Το καράβι είπε: «Τόσα χρόνια ήµασταν φίλοι αχώριστοι. Μαζί ταξιδεύαµε και περνούσαµε ώρες πολλές µαζί. Τώρα που µεγάλωσες θα µε πετάξεις στα σκουπίδια;» Τότε, ο Κώστας πήρε στην αγκαλιά του το ξύλινο καράβι του και το έβαλε στο γραφείο του. Μετά από λίγες µέρες ο Κώστας έφτιαξε µια µικρή θήκη για το κινητό του πάνω στο καραβάκι του. Έτσι το καράβι του φιλοξενούσε καθηµερινά το τηλέφωνο του Κώστα. Έτσι έζησαν όλοι χαρούµενοι και ευτυχισµένοι!

Τώρα που µεγάλωσες θα µε πετάξεις στα σκουπίδια;» Τότε, ο Κώστας πήρε στην αγκαλιά του το ξύλινο καράβι του και το έβαλε στο γραφείο του.

13 Μια φορά κι ένα καιρό ζούσε ένα πλαστικό παιχνίδι. Ήταν ένα γαλάζιο καράβι και είχε κάτασπρα πανιά. Βρισκόταν σε ένα τεράστιο κατάστηµα παιχνιδιών. Θέλετε να γίνετε καπετάνιοι, να ταξιδέψετε µε το καράβι για να µάθετε την ιστορία; Το ταξίδι αρχίζει.

Βρισκόταν σε ένα τεράστιο κατάστηµα παιχνιδιών.

14 Συγγραφική οµάδα: Αλίκη Φιλαρέτου, Χριστιάνα Αντωνίου, Πολύδωρος Χατζηχριστοφή, Κυριάκος Ιωάννου

15 Ένα πλαστικό βαζάκι και η ιστορία του Μια φορά και έναν καιρό γεννήθηκε σε ένα τεράστιο σύγχρονο εργοστάσιο ένα πλαστικό βαζάκι. Ήταν ένα µικρό πολύχρωµο βαζάκι, στολισµένο µε κορδέλες και γκλίτερ. Το πώµα του ήταν κόκκινο σαν φωτιά. Το περιεχόµενό του δεν το συζητώ, ήταν τέλειο! Είχε µέσα γλυκά λαχταριστά σοκολατάκια! Και όλα αυτά ήταν στο ράφι µιας υπεραγοράς. Μια ηλιόλουστη µέρα περνούσε ένα ζωηρό αγοράκι από το ράφι. Το άρπαξε στα χέρια του. -Μαµά, µπορώ να αγοράσω αυτό το βαζάκι µε τα πεντανόστιµα σοκολατάκια; Σε παρακαλώ πολύ, µαµά! -Αγοράκι µου νοµίζω να πάρεις άλλες σοκολάτες γιατί το πλαστικό µολύνει το περιβάλλον. -Μαµά, µάθαµε στο σχολείο µας ότι µπορούµε να το ανακυκλώσουµε στους µπλε κάδους ανακύκλωσης ή να το επαναχρησιµοποιήσουµε! Εκείνο το αγόρι ήταν στο ταµείο µε τη µαµά του. Μόλις έφτασε στο σπίτι, τηλεφώνησε στους φίλους του για να

Μια ηλιόλουστη µέρα περνούσε ένα ζωηρό αγοράκι από το ράφι. Το άρπαξε στα χέρια του. -Μαµά, µπορώ να αγοράσω αυτό το βαζάκι µε τα πεντανόστιµα σοκολατάκια; Σε παρακαλώ πολύ, µαµά!

16 έρθουν να τους κεράσει. Τότε ήρθαν οι φίλοι του και τους κέρασε. Όλοι µαζί έφαγαν τα πεντανόστιµα σοκολατάκια. Η µαµά πήγε να πετάξει το βαζάκι στον κάδο σκουπιδιών. Τα παιδιά όµως την σταµάτησαν. «Κυρία Μαρία, µην το πετάξετε γιατί εµείς µάθαµε στο σχολείο ότι µπορούµε να το επαναχρησιµοποιήσουµε. Εµείς θα φτιάξουµε ένα ροµπότ και έτσι θα έχουµε ένα καθαρό περιβάλλον.» Τότε, όλα τα παιδιά συνεργάστηκαν και έφτιαξαν ένα πανέµορφο ροµπότ. Χρησιµοποίησαν άλλα άχρηστα υλικά και το πλαστικό βαζάκι και έφτιαξαν το πιο υπέροχο, το πιο καταπληκτικό ροµπότ. Με αυτό έπαιζαν όλα τα παιδιά της παρέας. Έτσι έζησαν αυτοί καλά και εµείς καλύτερα!

«Κυρία Μαρία, µην το πετάξετε γιατί εµείς µάθαµε στο σχολείο ότι µπορούµε να το επαναχρησιµοποιήσουµε.

17 Μια φορά κι έναν καιρό γεννήθηκε σε ένα τεράστιο σύγχρονο εργοστάσιο ένα πλαστικό βαζάκι. Ήταν ένα µικρό πολύχρωµο βαζάκι γεµάτο µε πεντανόστιµα σοκολατάκια... Θέλετε να µάθετε τι έγινε στη συνέχεια; Ελάτε να το ανακαλύψετε διαβάζοντας το όµορφο παραµύθι που γράψαµε για σας!

Ήταν ένα µικρό πολύχρωµο βαζάκι γεµάτο µε πεντανόστιµα σοκολατάκια.

Σχετικά έγγραφα

Ι Δηµοτικό Σχολείο Πάφου «Ευαγόρας Παλληκαρίδης» Συνεργαζόµαστε στις οµάδες µας και γράφουµε το δικό µας παραµύθι, χρησιµοποιώντας τις λέξεις: άµαξα, βαρέλι, βιολί, νησί, πειρατής, ήλιος, διαµάντι, πυξίδα,