Ομιλία στην εκδήλωση της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ

Transcript

1 Ομιλία στην εκδήλωση της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, Στην πορεία προς την συμπλήρωση των 100 χρόνων του Κόμματος προετοιμάζονται μια σειρά εκδηλώσεων με στόχο να αναδείξουμε σημαντικές πλευρές της δράσης του Κόμματος, του εργατικού λαϊκού κινήματος γενικότερα. Στην προσπάθεια αυτή εντάσσονται και εκδηλώσεις, σαν τη σημερινή, που μας βοηθούν να προσεγγίσουμε το λογοτεχνικό έργο κορυφαίων μορφών της επαναστατικής τέχνης της εποχής μας, όπως ο Τούρκος κομμουνιστής ποιητής Ναζίμ Χικμέτ. Η τέχνη και ειδικά η στρατευμένη τέχνη είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια του Κόμματος και του ταξικού κινήματος στην πάλη μας για την απελευθέρωση των εργατών και όλων των καταπιεσμένων απ τη μισθωτή σκλαβιά και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Επιπλέον έχουμε υποχρέωση να καταγράψουμε, να αναδείξουμε και να φωτίσουμε στιγμές της ταξικής πάλης στη χώρα και στην περιοχή μας, επιδίωξη έτσι κι αλλιώς σημαντική καθώς η ιστορική αλήθεια επιχειρείται να αποκρυφτεί και να διαστρεβλωθεί απ τους μηχανισμούς των ταξικών μας αντιπάλων. Έχουμε αναδείξει ορισμένες μορφές και πλευρές του αγώνα του Κόμματος και του κινήματος στη Λάρισα. Στην πορεία προς τα 100 χρόνια, θα το κάνουμε ακόμα πιο συστηματικά. Κυρίως γιατί αυτό που μας ενδιαφέρει, μέσα απ τη μελέτη αυτής της δράσης, είναι να βγουν ουσιαστικά συμπεράσματα και διδάγματα για το σήμερα, έτσι που να γίνουμε πιο ικανοί και αποτελεσματικοί στην καθοδήγηση της πάλης της εργατικής τάξης για την εκπλήρωση της ιστορικής της αποστολής, στην πάλη για την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, Το Κόμμα μας, το Κ. Κ. Ε συμπληρώνει φέτος 97 χρόνια ζωής και δράσης.

2 Το Νοέμβρη του 1918, 35 σύνεδροι εκπροσωπώντας χίλιους περίπου οργανωμένους σοσιαλιστές απ όλη την Ελλάδα συμμετείχαν στο 1 ο ιδρυτικό Συνέδριο του του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ).Απ τους 35 συνέδρους, οι 7 ήταν απ τη Θεσσαλία και συγκεκριμένα οι 5 απ το Βόλο και οι 2 απ τη Λάρισα, εκπροσωπώντας τις σοσιαλιστικές ενώσεις και ενώσεις νεολαίας που υπήρχαν στις 2 πόλεις. Αναμφίβολα, η Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση ένα χρόνο πριν, έπαιξε σημαντικό ρόλο και επιτάχυνε τη συγκρότηση του Κόμματος και στην Ελλάδα. Η ίδρυση του Κόμματος εξέφρασε την ανάγκη, η εργατική τάξη που διαρκώς πλήθαινε και έβγαινε στο οικονομικό πολιτικό και ιστορικό προσκήνιο στη χώρα μας, να αποκτήσει το δικό της Κόμμα. Πριν απ όλα όμως, η ίδρυση του Κόμματος, ως «τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής» ωρίμασε στις τότε συνθήκες της Ελλάδας, σαν αποτέλεσμα της ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού, καθώς είχαν τότε διαμορφωθεί οι απαραίτητες γι αυτό προϋποθέσεις. Ο Ελληνικός καπιταλισμός τότε, παρά την σχετική καθυστέρησή του σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες για λόγους που εξηγούνται, είχε αναπτυχθεί σημαντικά. Η ελληνική αστική τάξη διεκδικούσε σε όλο το 19 ο αιώνα την «απελευθέρωση» των ελληνόφωνων περιοχών, διεκδικούσε μερίδιο απ την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας όπως και οι άλλες αναδυόμενες αστικές τάξεις των Βαλκανίων. Ταυτόχρονα, συσσώρευε κεφάλαια, κυρίως βέβαια εκτός των Ελληνικών συνόρων στους τομείς του εμπορίου, της ναυτιλίας. Ορισμένα απ τα κεφάλαια αυτά επενδύονταν στην Ελλάδα, ιδρύονταν επιχειρήσεις, βιοτεχνίες, μικρές βιομηχανίες, αναπτύσσονταν οι τομείς της ενέργειας, των μεταφορών. Όμως η ανάπτυξη του κεφαλαίου, η ισχυροποίηση της αστικής τάξης δημιουργεί και το νεκροθάφτη της, όπως απέδειξαν οι κλασσικοί του Μαρξισμού. Οι εργάτες αρχίζουν να συγκεντρώνονται, να οργανώνονται, να διεκδικούν. Βεβαίως αυτές οι πρώτες «αψιμαχίες» έχουν ακόμη αυθόρμητο, σποραδικό και ενπολλοίς ανοργάνωτο χαρακτήρα Η ίδρυση των ΕΚ Βόλου (1908) και Λάρισας (1910) είναι ένα ακόμα βήμα στην οργάνωση των εργατών. Τα ΕΚ τότε, ασφαλώς δεν ήταν δευτεροβάθμιες οργανώσεις αν αυτές που ξέρουμε σήμερα, ήταν ενώσεις προσώπων και όχι σωματείων. Τον πρώτο ρόλο έπαιζαν φιλελεύθεροι αστοί διανοούμενοι, άλλοι ουτοπικοί σοισιαλιστές, αναρχικοί κλπ. Ωστόσο ήταν χώροι που

3 δυνάμωνε η ιδεολογική συζήτηση, αντιπαράθεση και διαπάλη καθώς διάφορα ιδεολογικά ρεύματα συγκρούονταν. Η εφημερίδα που βγάζουν από κοινού τα ΕΚ Βόλου και Λάρισας «Εργάτης-Γεωργός», αυτοχαρακτηρίζεται «ως σοσιαλιστική εφημερίς». Αργότερα, στην εφημερίδα «ΕΡΓΑΤΗΣ» ξεκινά η δημοσίευση του ΜΑΝΙΦΕΣΤΟΥ του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μάρξ Έγκελς, σε μετάφραση Κ. Χατζόπουλου. Βλέπουμε δηλαδή ότι σχεδόν ταυτόχρονα με τις πρώτες και στοιχειώδεις προσπάθειες οργάνωσης της εργατικής τάξης, δυναμώνει και η ιδεολογική συζήτηση- αντιπαράθεση ιδεών. Οι έννοιες σοσιαλισμός, κοινωνισμόςαρχίζουν να συζητιούνται ευρύτερα μέσα στους εργάτες. Είναι η περίοδος που ξεσπά ο Α παγκόσμιος πόλεμος. Αυξάνεται η λαϊκή δυσαρέσκεια, με επίκεντρο την αυξημένη τιμή του ψωμιού και την αλόγιστη κερδοσκοπία των αλευροβιομηχάνων και αλευροπωλών. Οργανώνονται δυναμικά συλλαλητήρια, ενώ μέσα στους κόλπους των εργατικών σωματείων και οργανώσεων δυναμώνει ο προβληματισμός και η αντιπαράθεση για το χαρακτήρα και το προσανατολισμό του εργατικού κινήματος. Υπάρχουν δυνάμεις που προβάλλουν την ανάγκη να διακηρυχτεί ξεκάθαρα ο ταξικός χαρακτήρας, οι εργάτες να διαχωριστούν απ τους εργοδότες που σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν μαζί στην ίδια συντεχνιακή οργάνωση, το οργανωμένο εργατικό κίνημα να αποκτήσει σοσιαλιστικό πρόγραμμα. Το 1917 ξεσπά η Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία. Τον Οκτώβρη του 1918, γίνεται το Πρώτο Πανελλαδικό Εργατικό Συνέδριο που οδηγεί στην ίδρυση της ΓΣΕΕ. Εκεί σε ένα βαθμό ξεκαθαρίζουν κάπως τα πράγματα, υπάρχουν οι οπαδοί της πάλης των τάξεων που έχουν σοσιαλιστικό προσανατολισμό και κυριαρχούν στο Συνέδριο, υπάρχουν οι ρεφορμιστές και αυτοί που συνδέονται στενά με την εργοδοσία και την κυβέρνηση Βενιζέλου, αναρχοσυνδικαλιστές και άλλοι. Οι Θεσσαλοί αντιπρόσωποι, απ το Βόλο και τη Λάρισα γέρνουν την πλάστιγγα μαζί με τους αντιπροσώπους της Φεντερασιόν απ τη Θεσσαλονίκη υπέρ του ταξικού προσανατολισμού του εργατικού κινήματος. Ένα μήνα μετά, το Νοέμβρη του 1918, ιδρύεται όπως αναφέρθηκε ήδη το ΣΕΚΕ.

4 Παράλληλα ιδρύονται νέες δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις ενώσεις σωματείων, όπως η Πανεργατική στο Βόλο και τη Λάρισα, δυναμώνει η αντιπαράθεση με τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό εκείνης της εποχής, οι πρωτοπόροι εργάτες διαχωρίζονται πιο καθαρά, με την καθοδήγηση του ΣΕΚΕ απ την πολιτική και τη γραμμή της προδοτικής Β Διεθνούς. Η ίδρυση της ΓΣΕΕ και του ΣΕΚΕ, αποτέλεσμα της βασανιστικής προσπάθειας των πιο πρωτοπόρων εργατών τα προηγούμενα χρόνια, βάζουν σε νέα βάση το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα και στη Λάρισα. Δίνουν σημαντική ώθηση στην ορμητική ανάπτυξη της πάλης του, των διεκδικήσεων που βάζει, του προσανατολισμού του. Φαίνεται συνεπώς ολοκάθαρα, Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, ότι το Κόμμα μας, τότε ΣΕΚΕ, απ τα πρώτα βήματά του αποτελεί σάρκα απ τη σάρκα του εργατικού κινήματος, είναι η οργάνωση των πιο πρωτοπόρων και συνειδητών εργατών. Ταυτόχρονα η ίδρυσή του, ως πρωτοπορίας της εργατικής τάξης αποτελεί ποιοτικό άλμα για το ίδιο το εργατικό κίνημα και την παραπέρα ανάπτυξή του. Ξεκαθαρίζουν επίσης από τότε ακόμη, οι δυο γραμμές στο εργατικό κίνημα, η ταξική επαναστατική και η ρεφορμιστική κυβερνητική εργοδοτική. Όσο ξεκαθαρίζει στα μυαλά των εργατών ο ένοχος για την κατάστασή τους, τη φτώχεια και τη δυστυχία τους, που δεν είναι άλλος απ την καπιταλιστική εκμετάλλευση, τόσο δυναμώνει η οργάνωσή και η συσπείρωση τους γύρω απ τον ταξικό πόλο στο εργατικό κίνημα. Και αυτό άσχετα απ τις μορφές οργάνωσης που αυτός έπαιρνε στην πορεία της πάλης. Η δράση των κομμουνιστών μέσα στα εργατικά σωματεία της περιοχής και στη δευτεροβάθμια οργάνωση τους, όποια μορφή και αν έπαιρνε αυτή είχε πρακτικό αποτέλεσμα την άνοδο της οργάνωσης, των διεκδικήσεων αλλά και της ταξικής συνειδητοποίησης ολοένα και περισσότερων εργατών. Απεργίες και αγώνες που κινητοποιούσαν χιλιάδες εργάτες με αιτήματα και στόχο τη βελτίωση της θέσης τους και που πολύ συχνά αν όχι πάντα οδηγούσαν σε συγκρούσεις με τις δυνάμεις ασφαλείας του αστικού κράτους (Χωροφυλακη- Στρατός). Και η δράση αυτή προφανώς δεν περνούσε απαρατήρητη απ τις δυνάμεις ασφαλείας. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα αλλά και το Κόμμα μας, απ την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, αντιμετώπισε αμείλικτες διώξεις και καταστολή καθώς η αστική

5 τάξη διαισθάνθηκε στη δράση του νεαρού τότε Κόμματος θανάσιμη απειλή για την εξουσία και τα συμφέροντά της. Διώξεις που ξεκινούσαν απ τις συλλήψεις, φυλακισεις, εκτοπίσεις εργατών, μέχρι και τη διάλυση απαγόρευση της δράσης εργατικών σωματείων και οργανώσεων όταν αυτέςπέρναγαν στα χέρια των ταξικών δυνάμεων... Αξιοποιούσε τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές για να κρατά υποταγμένους όσο μπορούσε περισσότερους εργάτες. Παρέμβαινε άμεσα στις διαδικασίες και στα συνέδρια εργατικών οργανώσεων, απέκλειε αντιπροσώπους για να διαμορφώσει ευνοϊκούς γι αυτή συσχετισμούς. Όπως έγινε το 1929 στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, όπου οι αποκλεισθέντες ταξικοί συνδικαλιστές προχώρησαν στην ίδρυση της Ενωτικής ΓΣΕΕ. Ταυτόχρονα, η ψήφιση του Ιδιώνυμου του 1929 και η ποινικοποίηση της «κομμουνιστικής δράσης» ήταν σοβαρό βήμα κλιμάκωσης της κρατικής καταστολής που απέδειχνε τον αυξανόμενο ρόλο των κομμουνιστών στο εργατικό και γενικότερα λαϊκό κίνημα. Όμως, Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, το Κόμμα μας και το ταξικό εργατικό κίνημα προσάρμοζε ανάλογα τη δράση του. Αργά και πολλές φορές βασανιστικά, με συχνά πισωγυρίσματα και υποχωρήσεις αλλά πάντοτε με επαναστατικό πείσμα και επιμονή, άπλωσε τη δράση του, έπιασε γερές ρίζες στις φάμπρικες και στις εργατογειτονιές των πόλεων, στα χωριά. Σφυρηλάτησε δεσμούς αίματος με τον εργαζόμενο λαό. Και αυτό το κατάφερε γιατί ανέπτυξε δράση, τόσο αυτοτελώς όσο και μέσα απ τα εργατικά σωματεία, όχι μόνο για τα άμεσα, ζωτικά προβλήματα του εργαζόμενου λαού, αλλά για κάθε πλευρά της ζωής τους. Παράλληλα με τη δράση του στους εργάτες της Λάρισας, αλλά και των καπνεργατών σε Τύρναβο,Καζακλάρ- Αμπελώνα και Φάρσαλα, το Κόμμα κατέβαλε σοβαρές προσπάθειες και για την οργάνωση των φτωχών αγροτών. Με μπροστάρη την «Ένωση Παλαιών Πολεμιστών» και τους πυρήνες που αυτή είχε συγκροτήσει στις πόλεις και τα χωριά της Θεσσαλίας, ανέπτυξε πλούσια δράση με βασικά αιτήματα την απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση των τσιφλικιών και μοναστηριακών κτημάτων, την ακύρωση όλων των χρεών των φτωχών αγροτών, την απαλλαγή τους από κάθε φόρο με ταυτόχρονη βαριά φορολόγηση των πλούσιων χωρικών. Οργάνωσε πολύμορφες κινητοποιήσεις, που ξεκινούσαν από μαχητικά συλλαλητήρια μέχρι ένοπλες εξεγέρσεις και καταλήψεις μοναστηριακών κτημάτων.

6 Ανέπτυξε σοβαρή δράση για τα προβλήματα των γυναικών. Είναι χαρακτηριστικές οι κινητοποιήσεις στο εργοστάσιο Παπαγεωργίου, που το 1925 εργάζονταν 200 γυναίκες. Ασχολήθηκε με τον Αθλητισμό, συνέβαλε στην οργάνωση απ τα σωματεία ποδοσφαιρικών ομάδων. Στη Λάρισα όπως και στο Βόλο το δημιουργούνται αρκετές ομάδες εργατικών σωματείων, ομάδες χωριών όπως πχ η ομάδα «Προλετάριος» της Λάρισας ή «Αγροτική Σπίθα» της Νίκαιας. Κάνουν μάλιστα και τουρνουά Περιφερειακή σπαρτακιάδα με ομάδες του Βόλου και της Λαμίας Κορυφαία ομάδα ο Εργατικός Αστέρας Βόλου, ενώ παράλληλα μετά τους ποδοσφαιρικούς αγώνες ακολουθούν αγωνιστικές εκδηλώσεις, βασικά πορείες μέσα στις πόλεις, καθώς και άλλες παράλληλες εκδηλώσεις. Πήρε πρωτοβουλίες, οργάνωσε κινητοποιήσεις για τους άνεργους. Στο χώρο της νεολαίας ανέδειξε ιδιαίτερα το θέμα της ανήλικης εργασίας που σε ορισμένους κλάδους ήταν πολύ σημαντική. Η ΟΚΝΕ από τότε διαμόρφωσε αιτήματα που μας είναι πολύ οικεία και σήμερα 90 χρόνια μετά όπως: «εξάωρο με αποδοχές οχταώρου, άδεια στις εξετάσεις για τους εργαζόμενους μαθητές» Πήρε σοβαρές πρωτοβουλίες στον τομέα της Λαϊκής Αλληλεγγύης, ίδρυσε οργανώσεις όπως το ελληνικό τμήμα της «Εργατικής Βοήθειας», οργάνωνε απεργιακά ταμεία. Συγκροτούσε επιτροπές ενάντια στις εξώσεις των εργατών επειδή δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα νοίκια και μάλιστα επιτροπές ανά γειτονιά. Ανέπτυξε μια πλούσια και πολυεπίπεδη ενημερωτική και μορφωτική δραστηριότητα, με εκδόσεις δεκάδων εφημερίδων, δελτίων κλπ και στην περιοχή μας, από σωματεία, κλάδους και χώρους δουλειάς. Αναδείχτηκαν σημαντικές μορφές του επαναστατικού κινήματος στη Λογοτεχνία, την Ποίηση, τον Πολιτισμό. Ίσως το πιο σημαντικό: ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές δε σταμάτησε ούτε στιγμή να προπαγανδίζει πλατιά, με κάθε τρόπο τις νέες ιδέες που έφερνε στην Ελληνική κοινωνία, να προβάλλει τις αρχές και την ανάγκη του σοσιαλισμού. Μέσα στα εργοστάσια αλλά και στις εργατογειτονιές. Να οργανώνει συγκεντρώσεις εργατών το 1929 στην επέτειο της Οκτωβριανής επανάστασης και ενώ είχε ψηφιστεί το Ιδιώνυμο. Αλλά και απεργίες στα ενάντια στο επερχόμενο πόλεμο όπου συμμετείχαν χιλιάδες εργάτες.

7 Όλη αυτή η πλούσια δράση βοήθησε το Κόμμα και το ταξικό εργατικό κίνημα να αναχαιτίζουν την πίεση του ταξικού αντίπαλου, να αντιμετωπίζουν σταθερά τις διώξεις και την καταστολή, να συγκεντρώνουν και να διαπαιδαγωγούν δυνάμεις στην επαναστατική πάλη. Βοήθησε το Κόμμα και το κίνημα, παρά το γεγονός ότι, πριν τον Β παγκόσμιο πόλεμο, επι Μεταξά την περίοδο βρέθηκε σχεδόν αποδεκατισμένο με όλα τα στελέχη του στις φυλακές και στις εξορίες, αμέσως μετά να καταφέρει να ηγηθεί της λαϊκής πάλης την περίοδο της κατοχής, να γράψει εποποιίες της ταξικής πάλης στη χώρα μας, όπως ο Δεκέμβρης και κατόπιν ο ΔΣΕ. Αγαπητοί Φίλοι και Σύντροφοι, Ασφαλώς στην πορεία αυτή δεν αποφύγαμε λάθη, παρεκκλίσεις. Όμως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί, ότιείμαστε το μοναδικό κόμμα στην Ελλάδα που μελετά με επιστημονικό και κυρίως συλλογικό τρόπο την ιστορία του, την εκθέτει ανοικτά στην κρίση των φίλων και οπαδών, των αγωνιστών, όλων των εργαζομένων, στην κρίση της νεολαίας, αποτιμά την προσφορά του, μιλάει ανοικτά και θαρραλέα για λάθη και παραλείψεις, διδάσκεται απ αυτά. Έχουμε συζητήσει σε συνέδρια και Συνδιασκέψεις για τα ζητήματα αυτά, καταλήγουμε σε συμπεράσματα. Η προσπάθεια αυτή συνεχίζεται σε αρκετούς τομείς, όπως έχουμε αποφασίσει στο 19 ο Συνέδριο. Θα σταθούμε μόνο σε ένα ζήτημα καίριας σημασίας: Την περίοδο που συζητάμε, στο ΔΚΚ άρα και στο ΚΚΕ που αποτελούσε απ το 1924 αναπόσπαστο τμήμα του, για λόγους που το Κόμμα συνεχίζει να ερευνά και να μελετάει, δεν μελετήθηκε παραπέρα η λενινιστική πείρα της Επανάστασης του Οκτώβρη. Διαμορφώθηκε η λαθεμένη θέση ότι ο χαρακτήρας της επανάστασης καθορίζεται απ το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων κάθε χώρας και από τη θέση της στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Εμφανίστηκε η λογική των σταδίων στην επαναστατική διαδικασία. Όμως αυτή η προσέγγιση οδηγούσε στο να αυτονομείται ο αγώνας για το σοσιαλισμό απ την πάλη για τα ζωτικά προβλήματα του λαού, απ τον ενάντια στο φασισμό και τον πόλεμο. Οδηγούσε, όπως και έγινε σε πολλές περιπτώσεις, σε συμμαχία με τους μικροαστούς, ακόμη και με τμήματα της αστικής τάξης στη λογική ότι αυτή η συμμαχία, ανάλογα με την κατάσταση που διαμορφώνονταν κάθε φορά, θα μπορούσε να γίνει κρίκος της πάλης για το σοσιαλισμό.

8 Αυτά δεν επιβεβαιώθηκαν απ τη ζωή πουθενά. Οδήγησαν μεταπολεμικά αρκετά ΚΚ στη διολίσθηση σε αναθεωρητικές και οπορτουνιστικές θέσεις. Η πορεία αυτή ολοκληρώθηκε με το 20 ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ και την οπορτουνιστική στροφή στα ζητήματα της οικονομίας και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, της στρατηγικής των ΚΚ, στις διεθνείς σχέσεις. Γιγαντώθηκε ο Ευρωκομμουνισμός. Όλα αυτά είχαν τη γνωστή κατάληξη στην αντεπανάσταση του 1991, τις συνέπειες της οποίας τις ζούμε μέχρι σήμερα. Όμως το Κόμμα, άντεξε, στάθηκε όρθιο, διαμόρφωσε στρατηγική και γραμμή πάλης που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του σήμερα. Αγαπητοί Φίλοι και Σύντροφοι, Σήμερα, αυτό που καθορίζει τις εξελίξεις είναι η βαθιά καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα και σε πολλά άλλα αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη. Είναι τα μονοπώλια που επιτίθενται ακάθεκτα με αποτέλεσμα το φάσμα και της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης, της πείνας, να απλώνεται απειλητικά μπροστά σε όλο και περισσότερες λαϊκές οικογένειες, στην Ελλάδα και άλλες χώρες. Μεγαλώνει η απειλή του ιμπεριαλιστικού πολέμου ευθέως ανάλογα με το βάθος της εξελισσόμενης κρίσης, οι τελευταίες εξελίξεις με την κατάρριψη του Ρωσικού Σουχόι στη Συρία δείχνουν πως οξύνονται στο έπακρο οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Σ αυτές τις συνθήκες, η στρατηγική και η γραμμή πάλης που έχουμε διαμορφώσει ως Κόμμα είναι αυτή που ανταποκρίνεται στα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Η πολιτική μας πρόταση αποτελεί τη μοναδική διέξοδο για το λαό, καθώς γίνεται όλο και πιο φανερό ότι χωρίς ρήξη και σύγκρουση με την ΕΕ, χωρίς αποδέσμευση και μονομερή διαγραφή του χρέους, χωρίς ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, τίποτε φιλολαϊκό δεν μπορεί να γίνει. Η δράση μας για την οικοδόμηση της Λαϊκής συμμαχίας που στοχεύει στη ριζική ανατροπή της πολιτικής και της εξουσίας του μεγάλου κεφαλαίου, ανταποκρίνεται τόσο στην ανάγκη

9 υπεράσπισης της ζωής των λαϊκών οικογενειών, όσο και στην ανάγκη συγκέντρωσης δυνάμεων για τη σοσιαλιστική επαναστατική αλλαγή στην Ελλάδα, στο βαθμό φυσικά που δημιουργηθούν και οι απαραίτητες αντικειμενικές συνθήκες, δηλαδή πανεθνική κρίση επαναστατική κατάσταση. Σήμερα, Αγαπητοί Φίλοι και Σύντροφοι, είναι αρκετοί αυτοί που μπορεί να αναρωτιούνται καλόπιστα: Μα γιατί με όλα αυτά που γίνονται ο κόσμος δεν ξεσηκώνεται; Χρειάζεται να σκεφτούμε καλύτερα και πιο βαθιά αυτό που λέει το ΚΚΕ. Ότι σήμερα βαραίνει ο αρνητικός ταξικός συσχετισμός, ότι σε συνθήκες κρίσης, με 1,5 εκ άνεργους, υπάρχει σε μεγάλο βαθμό αποδυνάμωση του εργατικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος, καθώς μεγαλώνει ο φόβος, η μοιρολατρία, η ηττοπάθεια, δυναμώνουν οι ρεφορμιστικές αυταπάτες. Ότι αυτή η κατάσταση βεβαίως αλλάζει όμως χρειάζεται σταθερή, επίμονη και μαχητική προσπάθεια. Ότι ο αρνητικός συσχετισμός βελτιώνεται, αλλάζει στην πορεία εφόσον σημαντικό τμήμα της εργατικής τάξης, πριν απ όλα στη βιομηχανία και σε άλλους χώρους στρατηγικής σημασίας καταφέρει να ξεφύγει απ τα δεσμά της αστικής ιδεολογικοπολιτικής χειραγώγησης με την καθοδήγηση του ΚΚ. Ότι η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης δεν μπορεί να γίνει χωρίς να δυναμώνει η ταξική πάλη και χωρίς αυτή να στοχεύει στην ανατροπή του καπιταλισμού. Εξάλλου ο συσχετισμός ανάμεσα στην εργατική τάξη και το κεφάλαιο δεν ήταν λιγότερο αρνητικός στις αρχές του περασμένου αιώνα. Όμως οι εργάτες πάλεψαν, οργανώθηκαν, έγιναν πιο συνειδητοί, συγκρότησαν το Κόμμα τους. Σήμερα ο αντίπαλος είναι πιο ισχυρός αλλά και εμείς πιο ώριμοι, συνειδητοί και οπλισμένοι με μακρόχρονη πείρα. Άλλοι πάλι μπορεί να αναρωτιούνται, καλόπιστα ή όχι: αφού ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα πια έχει αποκαλυφθεί πλήρως, γιατί το ΚΚΕ δεν ανεβάζει την εκλογική του δύναμη; Στο μυαλό αυτών των ανθρώπων, ο καθοριστικός παράγοντας που διαμορφώνει τις εξελίξεις είναι το αστικό κοινοβούλιο, η σύνθεσή του, η κυβέρνηση που προκύπτει κάθε φορά απ τις εκλογές. Δεν θεωρούν ότι η ταξική πάλη, η πάλη ανάμεσα στους εργάτες και στους αστούς, ο συσχετισμός της δύναμης ανάμεσά τους είναι που κινεί τα νήματα των εξελίξεων, που σπρώχνει τα πράγματα προς τα μπρος, θετικά για τον εργαζόμενο λαό, ή προς τα πίσω βυθίζοντάς τους στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

10 Αγαπητοί Φίλοι και Σύντροφοι, Κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο φανερό ότι το δικαίωμα στη ζωή της εργατικής λαϊκής οικογένειας, πόσο μάλλον με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της, είναι ασυμβίβαστο με τα κάθε λογής μνημόνια, με την παραμονή μας στην ΕΕ. Είναι ασυμβίβαστο με την ύπαρξη των μονοπωλίων και των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, αν δεν απαλλαγούμε απ αυτούς τους σύγχρονους κηφήνες, η ζωή μας θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Η οργάνωση αποτελεσματικής αντίστασης στις αντεργατικές - αντιλαϊκές πολιτικές, επιβάλλει να ξεκαθαρίζεται και αποδεικνύεται η αιτία, το κύριο πρόβλημα που είναι η κυριαρχία των μονοπωλίων στον καπιταλισμό που σαπίζει, και που γίνεται πιο επικίνδυνος και επιθετικός λόγω της βαθιάς του κρίσης. Απαιτεί την ταξική ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την αλλαγή των συσχετισμών σε βάρος της εργοδοσίας, των ρεφορμιστικών αυταπατών και της «εργατικής αριστοκρατίας» που προωθεί τον εκφυλισμό και την υποταγή των εργαζομένων. Προϋποθέτει την οργάνωση των εργαζομένων στο χώρο δουλειάς, ο κάθε αγώνας να γίνεται υπόθεση των εργαζομένων που τον αποφασίζουν και τον διεξάγουν. Προϋποθέτει ακόμα οι αγώνες και το κίνημα, εκτός από διεκδικήσεις και αιτήματα να υιοθετούν και πολιτική γραμμή πάλης που δεν θα περιορίζονται στην αλλαγή κυβέρνησης και διαχειριστή αλλά θα προβάλλουν σταθερά το στόχο για μονομερή διαγραφή του χρέους, με αποδέσμευση απ την ΕΕ και κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Μόνο σ αυτή τη γραμμή πάλης μπορεί να υπάρξει έστω και προσωρινή αναχαίτιση της επίθεσης του κεφαλαίου. Πολύ περισσότερο, η διέξοδος υπέρ του λαού, δεν μπορεί να έρθει δια της ψήφου, δεν θα κριθεί στο αστικό κοινοβούλιο, δεν συνδέεται με κανενός είδους διαχείριση. Αυτή, θα έρθει ως αποτέλεσμα της ασίγαστης ταξικής πάλης, στο βαθμό που όλο και περισσότεροι εργάτες οργανώνονται σε κάθε χώρο δουλειάς, πυκνώνουν τις γραμμές του ταξικού κινήματος, πετάνε από πάνω τους το φόβο και τη μοιρολατρία. Στο βαθμό που συγκροτούν γερές και μαχητικές οργανώσεις του ΚΚΕ πριν απ όλα στα μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις, σε χώρους στρατηγικής σημασίας. Στο βαθμό που παίρνει σάρκα και οστά η Λαϊκή συμμαχία της ανατροπής, αυτής της συμμαχίας που προβάλλει και για την οποία παλεύει το ΚΚΕ. Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

11 Όπως λέει και ο κομμουνιστής ποιητής Ναζίμ Χικμέτ, «τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα». Οι μεγάλες μάχες βρίσκονται μπροστά μας. Η ικανότητά μας να τις δώσουμε με επιτυχία κρίνεται και χτίζεται στις σκληρές καθημερινές μάχες. Απεργία 3 Δεκέμβρη δίνουμε συνέχεια κλιμακώνουμε.. Οι αγρότες επίσης οργανώνονται και σχεδιάζουν την κλιμάκωση του δίκαιου αγώνα που κάνουν. Ας σκεφτούμε ότι απ την ίδρυση του Κόμματος μέχρι σήμερα, έχουν αλλάξει πολλά, σχεδόν τα πάντα. Ένα μόνο μένει ίδιο και απαράλλαχτο εδώ και πάνω από έναν αιώνα: η αιτία των δεινών της εργατικής τάξης, η καπιταλιστική σκλαβιά και εκμετάλλευση. Εδώ πρέπει να συγκεντρώσουμε τα πυρά μας. Με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, παλεύουμε για την ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος, ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική. Κόμμα με γερές, μαχητικές οργανώσεις στους τόπους δουλειάς και στα εργοστάσια. Που θα Θωρακίζεται καθημερινά απέναντι στην πίεση και την υπονόμευση του αντίπαλου και των μηχανισμών του. Αυτή σήμερα είναι η καίρια προϋπόθεση για να ανταποκριθούμε στην αποστολή μας, το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε. Να συμβάλλουμε και να προετοιμάσουμε ανάλογα τη διαμόρφωση της μαχητικής εκείνης πρωτοπορίας που δεν θα τα διπλώνει στις στροφές και καμπές του αγώνα, θα προσανατολίζει σωστά ευρύτερες λαϊκές μάζες που θα βγαίνουν στον αγώνα, θα πολλαπλασιάζει τα ρήγματα στο αστικό πολιτικό σύστημα, θα μεγαλώνει τις δυσκολίες της αστικής διαχείρισης. Θα καθοδηγεί με επαναστατική σταθερότητα και ταξική αδιαλλαξία την εργατική λαϊκή πάλη μέχρι την τελική αναμέτρηση.