11 Αποκάλυψη 11:1 Και μου δόθηκε ένα καλάμι όμοιο με ράβδο και ο άγγελος στεκόταν, λέγοντας: Σήκω, και μέτρησε τον ναό του Θεού, και το θυσιαστήριο,

Transcript

1 11 Αποκάλυψη 11:1 Και μου δόθηκε ένα καλάμι όμοιο με ράβδο και ο άγγελος στεκόταν, λέγοντας: Σήκω, και μέτρησε τον ναό του Θεού, και το θυσιαστήριο, και αυτούς που προσκυνούν μέσα σ αυτόν. 2 Την αυλή, όμως, που είναι απέξω από τον ναό, άφησέ την έξω, και μην τη μετρήσεις, επειδή δόθηκε στα έθνη και θα πατήσουν την άγια πόλη για 42 μήνες. 3 Και θα δώσω στους δυο μάρτυρες μου να προφητεύσουν για ημέρες, ντυμένοι με σάκους. 4 Αυτά είναι τα δυο ελιόδεντρα, και οι δυο λυχνίες, που στέκονται μπροστά στον Θεό της γης. 5 Κι αν κάποιος θέλει να τους βλάψει, βγαίνει από το στόμα τους φωτιά και κατατρώει τους εχθρούς τους κι αν κάποιος θέλει να τους βλάψει, έτσι πρέπει κι αυτός να θανατωθεί. 6 αυτοί έχουν εξουσία να κλείσουν τον ουρανό, για να μη βρέχει βροχή κατά τις ημέρες της προφητείας τους και έχουν εξουσία επάνω στα νερά, να τα μετατρέπουν σε αίμα, και να χτυπήσουν τη γη με κάθε πληγή, όσες φορές αν το θελήσουν. 7 Και όταν τελειώσουν τη μαρτυρία τους, το θηρίο, αυτό που ανεβαίνει από την άβυσσο, θα κάνει μαζί τους πόλεμο, και θα τους νικήσει, και θα τους θανατώσει. 8 Και τα πτώματά τους θα βρίσκονται επάνω στη πλατεία της μεγάλης πόλης, που πνευματικά αποκαλείται Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριος μας σταυρώθηκε. 9 Και οι άνθρωποι από τους λαούς και τις φυλές και τις γλώσσες και τα έθνη θα βλέπουν τα πτώματά τους για τρεις ημέρες και μισή, και δεν θα αφήσουν τα πτώματά τους να μπουν σε μνήματα. 10 Κι εκείνοι που κατοικούν στη γη θα χαρούν γι αυτούς, και θα ευφρανθούν και θα στείλουν δώρα ο ένας προς τον άλλον, επειδή αυτοί οι δυο προφήτες βασάνισαν εκείνους που κατοικούν επάνω στη γη. 11 Και ύστερα από τις τρεις ημέρες και μισή, μπήκε μέσα σ αυτούς πνεύμα ζωής από τον Θεό και στάθηκαν επάνω στα πόδια τους, και μεγάλος φόβος έπεσε επάνω σ εκείνους που τους κοίταζαν. 12 Και άκουσαν μια δυνατή φωνή από τον ουρανό που τους έλεγε: Ανεβείτε εδώ. Και ανέβηκαν στον ουρανό μέσα στο σύννεφο και τους είδαν οι εχθροί τους. 13 Και κατά την ώρα εκείνη έγινε μεγάλος σεισμός, και το ένα δέκατο της πόλης έπεσε, και θανατώθηκαν στον σεισμό ονόματα ανθρώπων και οι υπόλοιποι έγιναν έντρομοι, και έδωσαν δόξα στον Θεό του ουρανού. 14 Το δεύτερο Αλίμονο πέρασε να, το τρίτο Αλίμονο έρχεται γρήγορα. 15 Και σάλπισε ο έβδομος άγγελος, και έγιναν δυνατές φωνές μέσα στον ουρανό, που έλεγαν: Οι βασιλείες του κόσμου έγιναν του Κυρίου μας, και του Χριστού του, και θα βασιλεύσει στους αιώνες των αιώνων. 16 Και οι 24 πρεσβύτεροι, που κάθονται μπροστά στον Θεό επάνω στους θρόνους τους, έπεσαν με το πρόσωπό τους μπρούμυτα και προσκύνησαν τον Θεό, 17 λέγοντας: Σε ευχαριστούμε, Κύριε Θεέ, Παντοκράτορα, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος επειδή, πήρες τη μεγάλη σου δύναμη, και βασίλευσες 18 Και τα έθνη οργίστηκαν, και ήρθε η οργή σου, και ο καιρός των νεκρών, για να κριθούν, και να δώσεις τον μισθό στους δούλους σου, τους προφήτες και στους αγίους, και σ εκείνους που φοβούνται το όνομά σου, τους μικρούς και τους μεγάλους, και να φθείρεις αυτούς που φθείρουν τη γη. 19 Κι ανοίχθηκε ο ναός του Θεού μέσα στον ουρανό, και φάνηκε η κιβωτός της διαθήκης του μέσα στον ναό του και έγιναν αστραπές και φωνές και βροντές και σεισμός και μεγάλο χαλάζι.

2 11:1,2 ΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ Και μου δόθηκε ένα καλάμι όμοιο με ράβδο και ο άγγελος στεκόταν, λέγοντας: Σήκω, και μέτρησε τον ναό του Θεού, και το θυσιαστήριο, κι αυτούς που προσκυνούν μέσα σ αυτόν. Αποκάλυψη 11:1,2. Ποιον ναό έπρεπε να μετρήσει ο Ιωάννης και τι σημασία έχει η μέτρησή του; Όπως συμβαίνει συνήθως, στο βιβλίο της Αποκάλυψης δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη σημασία μιας περικοπής χωρίς πρώτα να ανατρέξουμε σε αντίστοιχες περικοπές της Παλαιάς Διαθήκης. Η αντίστοιχη περικοπή στην Παλαιά Διαθήκη βρίσκεται στον Ιεζεκιήλ κεφάλαια 40-48, όπου επίσης αναφέρεται ένας άνθρωπος με ένα καλαμένιο μέτρο (Ιεζεκιήλ 40:3) να μετράει ένα ναό και τον περιβάλλοντα χώρο. Ο προφήτης ακούει τα λόγια: ανάγγειλε όλα όσα βλέπεις στον οίκο Ισραήλ (εδ. 4). Στη συνέχεια ακολουθεί μια πολύ λεπτομερής περιγραφή, με όλες τις διαστάσεις ενός ναού που δεν οικοδομήθηκε ποτέ. Τα εδάφια με τη μεγαλύτερη σημασία βρίσκονται στον Ιεζεκιήλ κεφάλαιο 43: Και μου είπε: Γιε ανθρώπου, τον τόπο του θρόνου μου, και τον τόπο του πέλματος των ποδιών μου, όπου θα κατοικώ μέσα στον οίκο Ισραήλ στον αιώνα, και το άγιο μου όνομα, ο οίκος Ισραήλ δεν θα βεβηλώσει πλέον... γιε ανθρώπου, δείξε αυτόν τον οίκο, στον οίκο Ισραήλ, για να ντραπούν για τις ανομίες τους (Ιεζεκιήλ 43:7,10). Ο Θεός ήθελε να κατοικεί μέσα στον οίκο Ισραήλ στον αιώνα και για να συμβεί αυτό, πρέπει ο λαός να ντραπούν για τις ανομίες τους και το άγιο Μου όνομα... δεν θα βεβηλώσει πλέον. Το μέτρημα του ναού δεν γινόταν μόνο για να δοθούν οι διαστάσεις ενός οικήματος. Με κάποιο τρόπο, αυτή η μέτρηση θα τους βοηθούσε να γίνουν ο λαός που έπρεπε να είναι, ώστε ο Θεός να κατοικεί ανάμεσά τους. Αυτό το μήνυμα δόθηκε στο λαό Ισραήλ την περίοδο της αιχμαλωσίας τους στη Βαβυλώνα, που ήταν το αποτέλεσμα της κρίσης του Θεού εξαιτίας των αμαρτιών τους. 1 Όντας σε ένα ειδωλολατρικό περιβάλλον, οι Ισραηλίτες συνέχισαν να πράττουν πορνείες και βδελύγματα (εδ. 7,8). Μέσω του προφήτη όμως, τους δόθηκε ο κανόνας της τελειότητας και το κάλεσμα για μετάνοια - και αν ντραπούν για όλα όσα έπραξαν, δείξ τους τη μορφή του οίκου, και τη διάταξή του... και ολόκληρο τον νόμο του και περίγραψέ τον μπροστά τους, για να φυλάξουν ολόκληρη τη μορφή του, και όλες τις διατάξεις του, και να τις εκτελούν (Ιεζεκιήλ 43:11). Ο ναός ήταν το οίκημα στο οποίο εκτελούνταν οι τελετουργίες των θυσιών, μια εικόνα του ουρανού. Τον καιρό που δόθηκε το όραμα στον Ιεζεκιήλ ο επίγειος ναός στην Ιερουσαλήμ είχε καταστραφεί από τους Βαβυλώνιους. Επιπλέον, οι διαστάσεις δεν ταίριαζαν με αυτές του ναού που ανοικοδομήθηκε από τους Ισραηλίτες. Ο Ιεζεκιήλ μέτρησε τον ουράνιο ναό, το πρότυπο για κάθε επίγειο ναό, 2 μια συμβολική εικόνα του σχεδίου σωτηρίας του Θεού. 3 Από το 70 μ.χ. και την καταστροφή του ναού από τους Ρωμαίους μέχρι την εποχή που ο Ιωάννης έγραψε το βιβλίο της Αποκάλυψης δεν υπήρχε ναός στη γη. Ο Παύλος και ο Πέτρος ήταν σαφείς ότι η Εκκλησία, το σώμα του Χριστού (Α Κορινθίους 12:27), είναι ο ναός στην Καινή Διαθήκη. 4 Όπως όμως ο Ιεζεκιήλ δεν μέτρησε τον επίγειο ναό, αλλά τον ουράνιο, έτσι και ο Ιωάννης δεν μέτρησε την ατελή επίγεια Εκκλησία, αλλά το τέλειο ουράνιο σώμα, τον ίδιο τον Χριστό. Το μέτρημα του ναού είναι η αποκάλυψη του Ιησού Χριστού. Για να κατανοήσουμε τη σημασία αυτής της περικοπής πρέπει να έχουμε υπόψη μας το ευρύτερο πλαίσιο. Το ενδέκατο κεφάλαιο αποτελεί συνέχεια του δέκατου, το οποίο ξεκινά με την αναφορά στις επτά βροντές, ένα προφητικό μήνυμα που θα παραμείνει σφραγισμένο μέχρι τις έσχατες ημέρες. Στις έσχατες ημέρες θα αποσφραγιστεί, οι αγγελιοφόροι του Θεού θα το 1 Και το πνεύμα με ανέλαβε με έφερε στη γη των Χαλδαίων, στους αιχμαλώτους Και μίλησα στους αιχμαλώτους όλα τα πράγματα, όσα ο Κύριος είχε δείξει σε μένα (Ιεζεκιήλ 11:24,25). 2 Βλ. Εβραίους 8:1-5, 9:11, Βλ. Εβραίους 9: Βλ. Β Κορινθίους 6:16, Εφεσίους 2:21, Α Πέτρου 2:4,5.

3 κατανοήσουν και θα το μεταδώσουν στον κόσμο. Στην ενότητα 10:7 Το μυστήριο του Θεού, είδαμε ότι το τελευταίο μήνυμα θα δοθεί στους Εθνικούς, στους ανθρώπους που έχουν πλανηθεί σε μεγάλο βαθμό από διαστρεβλωμένες απόψεις σχετικά με τον Θεό. Ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο μυστήριο θα πραγματοποιηθεί : Εθνικοί που δεν είχαν γνωρίσει τον Θεό και ήταν υπόδουλοι στην αμαρτία, μέσω της χάρης του Θεού θα γίνουν ο άγιος λαός Του και η μεταμόρφωσή τους θα είναι μια μαρτυρία σε ολόκληρο το σύμπαν. Όπως είδαμε στην ενότητα 10:8-10 Η βρώση του μικρού βιβλίου, δόθηκε στον Ιωάννη να φάει ένα μικρό βιβλίο. Συγκρίνοντας την περικοπή με τα κεφάλαια 2 και 3 του Ιεζεκιήλ και το δωδέκατο κεφάλαιο του Δανιήλ, βλέπουμε ότι οι αγγελιοφόροι του Θεού στις έσχατες ημέρες θα κατανοήσουν τις προφητείες που ξεσκεπάζουν την απάτη της Βαβυλώνας και αποκαλύπτουν τι θα συμβεί στους έσχατους καιρούς. Αυτή η κατανόηση είναι γλυκιά σαν μέλι αλλά όταν οι αγγελιοφόροι και το μήνυμα τους θα απορριφθεί, η κοιλιά τους πικραίνεται. Ζητείται ωστόσο από τον Ιωάννη πάλι να προφητεύσει (Αποκάλυψη 10:11). Οι αγγελιοφόροι του Θεού πρέπει να συνεχίσουν να μεταδίδουν το μήνυμα του Θεού στους αιχμαλώτους στη Βαβυλώνα. Στο ίδιο θέμα συνεχίζει να αναφέρεται και το ενδέκατο κεφάλαιο. Ο άγγελος λέει στον Ιωάννη: Μέτρησε τον ναό του Θεού, και το θυσιαστήριο, κι αυτούς που προσκυνούν μέσα σ αυτόν. Το μέτρημα του ναού του Θεού φαίνεται να αναφέρεται σε μια αποκάλυψη του χαρακτήρα Του. Στην Αποκάλυψη κεφάλαιο 21, όπου η καινούργια Ιερουσαλήμ μετριέται κατά τον ίδιο τρόπο με ένα καλάμι (εδ. 15), ο Ιωάννης λέει: Και ναό δεν είδα μέσα σ αυτή επειδή, ναός της είναι ο Κύριος ο Θεός, ο Παντοκράτορας, και το Αρνίο (Αποκάλυψη 21:22). Ο ψαλμωδός γράφει: Κυκλώστε τη Σιών (τον λόφο που τοποθέτησαν το ναό) 5 και περιτριγυρίστε την αριθμήστε τους πύργους της. Βάλτε την προσοχή σας στα περιτειχίσματά της περιεργαστείτε τα παλάτια της για να το διηγείστε σε μεταγενέστερη γενεά επειδή... είναι ο Θεός (Ψαλμοί 48:12). Στον επίγειο ναό, όλα τα αντικείμενα απεικόνιζαν κάποιο χαρακτηριστικό του Θεού. Η επτάφωτη λυχνία συμβόλιζε την πληρότητα του Αγίου Πνεύματος, το τραπέζι για τους άρτους της πρόθεσης συμβόλιζε τον Ιησού Χριστό, τον άρτο της ζωής, το θυσιαστήριο του θυμιάματος συμβόλιζε την αγάπη του Θεού και τη μεσιτεία του Χριστού υπέρ των αμαρτωλών, η Κιβωτός της Διαθήκης, καλυμμένη από το ιλαστήριο, συμβόλιζε τη δικαιοσύνη, το έλεος και τη δόξα του Θεού. Δυστυχώς, κάθε πλευρά του χαρακτήρα του Θεού έχει πλήρως διαστρεβλωθεί από το θρησκευτικό σύστημα της Βαβυλώνας, που ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει τον Χριστό. Η μεγάλη ανάγκη των ανθρώπων είναι να γνωρίσουν τον πραγματικό χαρακτήρα του Θεού. Δες, ο Θεός είναι μεγάλος, και ακατανόητος σε μας (Ιώβ 36:26). 6 Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για εκείνους που ανήκουν στον Χριστό, έχουν όμως παγιδευτεί στη σύγχυση της Βαβυλώνας. Εκατομμύρια άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Θεός θα βασανίζει τους ανθρώπους αιώνια επειδή δεν πίστεψαν σε Εκείνον ή ότι επιλέγει τυχαία εκείνους που θα σωθούν και εκείνους που θα χαθούν. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Θεός έχει δώσει ένα νόμο που είναι αδύνατο να τηρηθεί, αλλά εντούτοις καταδικάζει όσους δεν τον τηρούν. Πολλά δόγματα κηρύσσουν ότι όσοι δεν άκουσαν το χριστιανικό μήνυμα θα χαθούν. Αυτές είναι μόνο ελάχιστες από τις παρανοήσεις που αφορούν στον Θεό. Το μέτρημα του ναού θα αποκαλύψει την αγάπη, το έλεος και τη δικαιοσύνη του Θεού και θα αποσαφηνίσει όλες τις αντιφάσεις και παρανοήσεις. 5 Ο Δαβίδ επαναφέρει την Κιβωτό της Διαθήκης στη Σιών και ο λόφος γίνεται άγιος (Β Σαμουήλ 6:1-12). Αργότερα, ο Σολομώντας μετέφερε την Κιβωτό στο ναό που βρισκόταν στο όρος Μοριά. Τα όρια της Σιών θεωρείται ότι εκτείνονται μέχρι το ναό (Ησαΐας 8:18, 18:7, 24:23, Ιωήλ 3:17, Μιχαίας 4:7). 6 Η Εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται ως γνωρίζω είναι yada, η ίδια λέξη που χρησιμοποιείται και στη Γένεση 4:1 Και ο Αδάμ γνώρισε τη γυναίκα του την Εύα, κι εκείνη συνέλαβε και αναφέρεται στην πιο οικεία σχέση που μπορεί να υπάρξει.

4 ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ, ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ Ο Ιωάννης έπρεπε επίσης να μετρήσει το θυσιαστήριο. Υπήρχαν δυο θυσιαστήρια στο αγιαστήριο: το χάλκινο θυσιαστήριο για τις θυσίες και το χρυσό θυσιαστήριο του θυμιάματος. Αφορούν και τα δυο στη διακονία του Χριστού, το πρώτο στη θυσία Του και το δεύτερο στην αδιάλειπτη μεσιτεία Του. 7 Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά της διακονίας του Χριστού έχουν διαστρεβλωθεί σε υπερβολικό βαθμό, από τη Βαβυλωνιακή χριστιανική εκκλησία. Το χάλκινο θυσιαστήριο συμβόλιζε τη θυσία του Χριστού στο σταυρό. Πολλοί θεωρούν ότι ο θάνατος του Χριστού ήταν ένα σωματικό βασανιστήριο που υπέμεινε επειδή βρέθηκε στα χέρια των αμαρτωλών 8 ή μία τιμωρία που υπέμεινε ο Χριστός στη θέση μας εξαιτίας της αμαρτίας του Αδάμ που ο Θεός καταλόγισε αυθαίρετα σε μας ή μία θυσία που πρόσφερε ο στοργικός Χριστός, για να κατευνάσει την οργή ενός θυμωμένου και θιγμένου Πατέρα. Ο Χριστός ωστόσο δεν πέθανε από βασανισμό πέθανε από τη βαθιά θλίψη του αποχωρισμού Του από τον Πατέρα, που ήταν η φυσική συνέπεια της αμαρτίας της ανθρωπότητας, που ο Ίδιος έλαβε παίρνοντας τη θέση μας. Ο Χριστός δεν προσπάθησε να κατευνάσει έναν οργισμένο Θεό, η Θεότητα μαζί άπλωσε τα χέρια προς τον αμαρτωλό, για να τον συμφιλιώσει με τον Θεό και να τον απελευθερώσει από την ένοχη και τον αποχωρισμό που τον καταστρέφει. Ο Θεός ήταν που συμφιλίωνε τον κόσμο με τον εαυτό του, στο πρόσωπο του Χριστού (Β Κορινθίους 5:19), Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή (Ιωάννην 3:16). Εκτός από το χάλκινο θυσιαστήριο, το αγιαστήριο είχε και το χρυσό θυσιαστήριο, που απεικόνιζε την αδιάλειπτη μεσιτεία του Χριστού υπέρ των αμαρτωλών. 9 Ο Χριστός δεν ολοκλήρωσε το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων στο σταυρό και μετά επέστρεψε στον ουρανό, μένοντας αδρανής, περιμένοντας τον Πατέρα να αναγγείλει ότι έφτασε η ώρα της Δευτέρας Παρουσίας. Η κραυγή Του στο σταυρό, Τετέλεσται! αναφέρεται στην τέλεια θυσία Του, με την οποία κατέστη δυνατή η σωτηρία, δεν δήλωνε όμως το τέλος του έργου Του για τη σωτηρία μας. Όσο θεμελιώδης και αν ήταν η θυσία και η ανάστασή Του, άλλο τόσο θεμελιώδες είναι το έργο μεσιτείας του Χριστού στο ουράνιο αγιαστήριο, Έχοντας, λοιπόν, έναν μεγάλο αρχιερέα, που έχει περάσει μέσα από τους ουρανούς, τον Ιησού, τον Υιό του Θεού... ας πλησιάζουμε, λοιπόν, με παρρησία στον θρόνο της χάρης, για να πάρουμε έλεος, και να βρούμε χάρη προς βοήθεια σε καιρό ανάγκης... μπορεί να σώζει ολοκληρωτικά αυτούς που προσέρχονται στον Θεό διαμέσου αυτού, ζώντας πάντοτε, για να μεσιτεύσει για χάρη τους (Εβραίους 4:14-16, 7:25). Δεν είναι ένας θνητός ιερέας που μεσιτεύει για μας, Επειδή, ένας Θεός υπάρχει, ένας είναι και ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός (Α Τιμόθεον 2:5). Δεν χρειάζεται να εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας σε έναν ιερέα, ούτε λαμβάνουμε συγχώρηση από έναν άνθρωπο. Δεν χρειάζεται να προσευχόμαστε στους αγίους, ώστε να παρουσιάσουν εκείνοι πιο αποτελεσματικά τα αιτήματα μας στον Θεό. Το μέτρημα του θυσιαστήριου θα δείξει στο λαό του Θεού που βρίσκεται στη Βαβυλώνα ότι έχει άμεση πρόσβαση στον Θεό διαμέσου του Ιησού Χριστού. Ζητήθηκε επίσης από τον Ιωάννη να μετρήσει αυτούς που προσκυνούν μέσα σ αυτόν. Στο έβδομο κεφάλαιο ο Ιωάννης βλέπει εκείνους που έρχονται από τη μεγάλη θλίψη και έπλυναν τις στολές τους, και τις λεύκαναν στο αίμα του Αρνίου. Γι αυτό βρίσκονται μπροστά στον θρόνο του Θεού, και Τον λατρεύουν ημέρα και νύχτα μέσα στον ναό Του (Αποκάλυψη 7:14,15). Πώς είναι κάποιος που πραγματικά έχει πλύνει τη στολή του... στο αίμα του Χριστού στην 7 Έξοδος 37:25-38:7, 20:24, Αποκάλυψη 8:3. 8 Οι Εβραίοι που θανάτωσαν τον Χριστό δεν ήταν περισσότερο (ή λιγότερο) κακοί από οποιονδήποτε άλλο λαό - ήταν απλά οι αντιπρόσωποι της ανθρωπότητας, οι οποίοι όντας αμαρτωλοί, έκαναν ότι θα έκανε οποιοδήποτε άλλο έθνος. 9 Του δόθηκαν πολλά θυμιάματα, για να τα προσφέρει μαζί με τις προσευχές όλων των αγίων επάνω στο χρυσό θυσιαστήριο, που είναι μπροστά από τον θρόνο. Και ο καπνός των θυμιαμάτων, με τις προσευχές όλων των αγίων, ανέβηκε από το χέρι του αγγέλου μπροστά στον Θεό (Αποκάλυψη 7:3,4. Βλ. επίσης Εβραίους 4:14-16, 7:25).

5 καθημερινότητα; Τι σημαίνει να λατρεύει ήμερα και νύχτα τον Χριστό όσον αφορά στις καθημερινές ανθρώπινες επαφές με τον πραγματικό κόσμο; Το μέτρημα της αληθινής Εκκλησίας του Θεού είναι η αποκάλυψη του τι πραγματικά σημαίνει να είναι κάποιος Χριστιανός. Αυτή η τριπλή αποκάλυψη του χαρακτήρα του Θεού, της διακονίας του Χριστού και των αληθινών παιδιών Του, θα έρχεται σε έντονη αντίθεση με την κίβδηλη εικόνα του Θεού, του Χριστού και των πιστών της Βαβυλωνιακής εκκλησίας. Όταν αυτή η αντίθεση αποκαλυφθεί στον κόσμο θα εξοργίσει τους οπαδούς της Βαβυλώνας εναντίον των πιστών εργατών του Θεού. Όπως όμως θα δούμε, η αληθινή αποκάλυψη θα ελκύσει τις καρδιές πολλών παιδιών του Θεού που βρίσκονται αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα. 11:2 ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΑΥΛΗ Την αυλή, όμως, που είναι απέξω από τον ναό, άφησέ την έξω, και μη τη μετρήσεις, επειδή δόθηκε στα έθνη, και θα πατήσουν την άγια πόλη για 42 μήνες Αποκάλυψη 11:2. Στον ναό που περιγράφει ο Ιεζεκιήλ, η εξωτερική αυλή ήταν το μέρος του ναού στο οποίο συγκεντρωνόταν ο απλός λαός. 10 Στην Αποκάλυψη 11:2 οι απλοί άνθρωποι που βρίσκονται στην εξωτερική αυλή αποκαλούνται έθνη. Στην αιώνια Διαθήκη όλοι οι άνθρωποι του Θεού προορίζονται να είναι ιερείς που θα διακονούν τους ανθρώπους γύρω τους ( τα έθνη που βρίσκονται στην εξωτερική αυλή ), για να τους καλέσουν στην οικογένεια του Θεού. Δυστυχώς όμως, αντί η Εκκλησία να εισέρχεται στον κόσμο για να μεταδώσει το ευαγγέλιο, ασεβείς εθνικοί εισέρχονται στην Εκκλησία, με αποτέλεσμα την τραγική ιστορία που περιγράφεται στα μηνύματα προς τις επτά εκκλησίες (κεφάλαια 2,3). Επειδή, φέρατε μέσα αλλογενείς, απερίτμητους στην καρδιά, απερίτμητους στη σάρκα, για να είναι στο αγιαστήριό μου, να το βεβηλώνουν, τον οίκο Μου... ενώ παραβαίνουν τη διαθήκη μου εξαιτίας όλων των βδελυγμάτων σας (Ιεζεκιήλ 44:7). Η Εκκλησία διαφθάρηκε και δεν αντιπροσώπευε πλέον τον Θεό. Ωστόσο, αυτή η διεφθαρμένη εκκλησία της ιστορίας δεν πρέπει να αποτελεί το πρότυπο για τους ανθρώπους του Θεού στις έσχατες ημέρες - άφησέ την έξω, και μη τη μετρήσεις, επειδή δόθηκε στα έθνη. Στην πραγματικότητα, πολλές φορές στην ιστορία, η Εκκλησία ήταν ο μεγάλος εχθρός του λαού του Θεού. Αυτό υποδηλώνεται από το γεγονός ότι θα πατήσουν την άγια πόλη για 42 μήνες. Αυτή η χρονική περίοδος θα εξηγηθεί εκτενέστερα στα κεφάλαια 12 και 13, εν ολίγοις όμως, είναι η ίδια χρονική περίοδος 11 με το καιρόν και καιρούς και μισόν καιρό του Δανιήλ 7, όταν το μικρό κέρας... θα κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου (Δανιήλ 7:25). Ταυτίζεται επίσης με τις 1260 ημέρες, όταν η αληθινή Εκκλησία έφυγε στην έρημο, ντυμένη με σάκους (Αποκάλυψη 12:6, 11:3). Όλες αυτές οι αναφορές συνδέονται με τους αιώνες της παπικής κυριαρχίας, που διήρκησαν από την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έως και μετά την Προτεσταντική μεταρρύθμιση, όταν η παπική Εκκλησία καταδυνάστευε τους πιστούς του Θεού. Η αληθινή Εκκλησία του Θεού πρέπει να απορρίψει το πρότυπο που παρουσιάζεται από την εθνική εκκλησία. 10 Οι ιερείς πήγαιναν εκεί για να αγιάσουν το λαό πριν όμως πάνε, άλλαζαν τα ρούχα τους από τα άγια ενδύματα που φορούσαν όταν προετοίμαζαν τις θυσίες και τις προσφορές αλφίτων που προσφέρονταν στην εξωτερική αυλή. Αυτό τόνιζε τη διάκριση μεταξύ των ιερέων και του απλού λαού. (Ιεζεκιήλ 42:14, 44: 9, 46:20-24). 11 Οι τρεις χρονικές περίοδοι ιστορικά συμπίπτουν, εστιάζουν ωστόσο σε διαφορετικά σημεία αυτής της περιόδου. Οι 42 μήνες (Αποκάλυψη 11:2, 13:5) αφορούν αποκλειστικά στη βεβήλωση και τον διωγμό από τους εχθρούς του Θεού. Οι 1260 ημέρες (Αποκάλυψη 11;3, 12:6) αναφέρονται αποκλειστικά στο λαό του Θεού. Η περίοδος καιρόν και καιρούς και μισόν καιρό (Δανιήλ 7:25,12:7, Αποκάλυψη 12:14) αναφέρεται στη σχέση μεταξύ των διωκτών και τον άγιων διωκόμενων.

6 Όπως όμως είδαμε στο δέκατο κεφάλαιο, τα λόγια του Χριστού στο Ματθαίον 24 εφαρμόζονται όχι μόνο στην παπική περίοδο, αλλά και στη μεγάλη θλίψη (βλ. 10: Στοιχεία στο κατά Ματθαίον 24), το ίδιο ισχύει και εδώ. Στη μεγάλη θλίψη, οι δυο μάρτυρές (θα) προφητεύσουν για 1260 ημέρες, ντυμένοι με σάκους και ταυτόχρονα τα έθνη... θα πατήσουν την άγια πόλη για 42 μήνες (βλ. Παράρτημα 10). Το μέτρημα του ναού και η διακονία των δυο μαρτύρων 12 τονίζουν αυτή ακριβώς την εφαρμογή των προφητειών στις έσχατες ημέρες. 11:3-6 ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ; Και θα δώσω στους δυο μάρτυρές μου να προφητεύσουν για 1260 ημέρες, ντυμένοι με σάκους. Αυτά είναι τα δυο ελιόδεντρα, και οι δύο λυχνίες, που στέκονται μπροστά στον Θεό της γης. Και αν κάποιος θέλει να τους βλάψει, βγαίνει από το στόμα τους φωτιά και κατατρώει τους εχθρούς τους και αν κάποιος θέλει να τους βλάψει, έτσι πρέπει κι αυτός να θανατωθεί. Αυτοί έχουν εξουσία να κλείσουν τον ουρανό, για να μη βρέχει βροχή κατά τις ημέρες της προφητείας τους και έχουν εξουσία επάνω στα νερά, να τα μετατρέπουν σε αίμα, και να χτυπήσουν τη γη με κάθε πληγή, όσες φορές αν το θελήσουν Αποκάλυψη 11:3-6. Μάρτυρας είναι αυτός που έχει προσωπική αντίληψη του γεγονότος εκείνος που διακηρύττει την πίστη του και είναι πρόθυμος να θυσιαστεί γι αυτήν. 13 Ο Πέτρος και οι άλλοι μαθητές που ήταν με τον Ιησού δήλωσαν, Εμείς είμαστε μάρτυρές Του και μερικοί απ αυτούς φυλακιστήκαν ή θανατώθηκαν εξαιτίας της μαρτυρίας τους. 14 Η τελευταία εντολή του Χριστού προς τους μαθητές Του ήταν να γίνουν μάρτυρες σε όλο τον κόσμο. Θα πάρετε δύναμη, όταν έρθει επάνω σας το Άγιο Πνεύμα και θα είστε μάρτυρες για μένα και στην Ιερουσαλήμ και σε ολόκληρη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια και μέχρι το τελευταίο 12 Είναι γεγονός ότι το έργο των δύο μαρτύρων αφορά κυρίως στους έσχατους καιρούς, επειδή αυτή η περικοπή βρίσκεται στο ευρύτερο πλαίσιο της έκτης σάλπιγγας ή αλλιώς στο δεύτερο αλίμονο. Αμέσως μετά τη νίκη των δυο μαρτύρων (Αποκάλυψη 11:13) ακολουθεί η δήλωση: Το δεύτερο Αλίμονο πέρασε προσέξτε, το τρίτο Αλίμονο έρχεται γρήγορα (Αποκάλυψη 11:14) και ακολουθεί αμέσως η δήλωση: Τα έθνη οργίστηκαν, και ήρθε η οργή Σου, και ο καιρός των νεκρών, για να κριθούν, και να δώσεις τον μισθό στους δούλους σου, τους προφήτες, και στους αγίους... και να φθείρεις αυτούς που φθείρουν τη γη (Αποκάλυψη 11:17,18). Αυτή είναι μια σαφής αναφορά στις επτά πληγές και τη Δευτέρα Παρουσία, που σημαίνει ότι οι σάλπιγγες, συμπεριλαμβανομένων της οργής των εθνών και της διακονίας των δυο μαρτύρων, αποτελούν μέρος των τελευταίων γεγονότων, που κορυφώνονται με την έλευση του Χριστού. Tο γεγονός ότι οι δυο μάρτυρες έχουν εξουσία επάνω στα νερά, να τα μετατρέπουν σε αίμα, και να χτυπήσουν τη γη με κάθε πληγή, όσες φορές αν το θελήσουν (Αποκάλυψη 11:6) συνδέει τη διακονία τους με τις επτά σάλπιγγες και τις επτά τελευταίες πληγές. Στο τέλος του κόσμου θα πραγματοποιηθούν και οι δυο κατηγορίες πληγών (βλ. 8: Σάλπιγγες: στο Παρελθόν ή στο Μέλλον;). Επιπλέον: Όταν τελειώσουν τη μαρτυρία τους, το θηρίο, αυτό που ανεβαίνει από την άβυσσο, θα κάνει μαζί τους πόλεμο, και θα τους νικήσει, και θα τους θανατώσει (Αποκάλυψη 11:7). Όπως θα δούμε αργότερα σε αυτό το κεφάλαιο και στο κεφάλαιο 17:6-8, το θηρίο... ανεβαίνει από την άβυσσο στη μεγάλη θλίψη. Επιπροσθέτως, το αποτέλεσμα της διακονίας, του θανάτου και της ανάστασης των δυο μαρτύρων είναι ότι οι υπόλοιποι έγιναν έντρομοι, και έδωσαν δόξα στον Θεό του ουρανού (Αποκάλυψη 11:13). Μία σαφέστατη ανταπόκριση στο μήνυμα του πρώτου αγγέλου ( Φοβηθείτε τον Θεό, και δώστε δόξα σ αυτόν Αποκάλυψη 14:7) που διακηρύσσεται στις έσχατες ημέρες. 13 Μπαμπινιώτης, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας. 14 Κι εμείς είμαστε μάρτυρες όλων όσων έκανε τούτον ο Θεός τον ανέστησε την τρίτη ημέρα, και τον έκανε να εμφανιστεί, όχι σε ολόκληρο τον λαό, αλλά σε μάρτυρες, που ήσαν προσδιορισμένοι από τον Θεό, σε μας, που μαζί του φάγαμε και μαζί του ήπιαμε, μετά την ανάστασή του από τους νεκρούς σε τούτον όλοι οι προφήτες δίνουν μαρτυρία (Πράξεις 10:39-43). Και εμείς (ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι) είμαστε μάρτυρες του για τούτα τα λόγια, κι ακόμα το Άγιο Πνεύμα, που ο Θεός έδωσε σε όσους πειθαρχούν σ αυτόν. Και εκείνοι (ο αρχιερέας και οι Σαδδουκαίοι εδ.17) ακούγοντας έτριζαν τα δόντια, και ήθελαν να τους θανατώσουν, ο βασιλιάς Ηρώδης φόνευσε δε με μάχαιρα τον Ιάκωβο, τον αδελφό του Ιωάννη πρόσθεσε να συλλάβει και τον Πέτρο τον οποίο και, αφού τον έπιασε, τον έβαλε σε φυλακή (Πράξεις 5:32,33, 12:1-4).

7 άκρο της γης (Πράξεις 1:8). Ο Πέτρος, ο Ιωάννης και οι άλλοι απόστολοι ήταν άμεσοι μάρτυρες. 15 Όσο ζούσαν μίλησαν σε χιλιάδες ανθρώπους για τον Χριστό. Ευτυχώς όμως, για μας που ζούμε δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα, κατέγραψαν τα βιώματά τους, ακριβώς όπως είχαν κάνει πρωτύτερα οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Σε γενικές γραμμές, οι δυο μάρτυρες είναι η μαρτυρία των αποστόλων και των προφητών, καταγεγραμμένη στην Παλαιά Διαθήκη (η οποία παρουσιάζει τον Θεό και το σχέδιο της σωτηρίας με τύπους και σκιές) και στην Καινή Διαθήκη (η οποία παρουσιάζει τη ζωντανή πραγματικότητα του Ιησού Χριστού). Η Εκκλησία ανά τους αιώνες, έχει παρανοήσει και κάποιες φορές διαστρεβλώσει τη μαρτυρία των Γραφών. Ωστόσο πάντα η Γραφή παρέμενε σταθερή σαν άγκυρα, επαναφέροντας το λαό του Θεού στην αληθινή γνώση Εκείνου. Οι δυο μάρτυρες όμως είναι κάτι περισσότερο από ένα βιβλίο. Δισεκατομμύρια ανθρώπων έχουν πεθάνει, χωρίς να έχουν ακούσει ούτε μια φορά μια αποτελεσματική μαρτυρία για τον Χριστό, μολονότι η Αγία Γραφή υπήρχε πάντα. Αποτελεσματική μαρτυρία υπάρχει μόνο όταν ο λόγος του Θεού γίνεται ζωντανή πραγματικότητα στη ζωή των ανθρώπων που αγαπούν τον Θεό με όλη την καρδιά τους και υπακούν την εντολή του Χριστού: Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση (Μάρκον 16:15). Οι δυο μάρτυρες είναι εκείνοι που μεταφέρουν το φως της Αγίας Γραφής σε εκείνους που βρίσκονται στο σκοτάδι. Οι γενναίοι εργάτες του Θεού, με πίστη διακήρυξαν το λόγο του Θεού στη διάρκεια των 1260 ετών παπικής κυριαρχίας. (Θα) προφητεύσουν για 1260 ημέρες, ντυμένοι με σάκους. 16 Στον Μεσαίωνα φαινόταν ότι ολόκληρος ο κόσμος ήταν εναντίον εκείνων των ελάχιστων που παρέμεναν πιστοί στον Θεό. Η Αγία Γραφή αλυσοδέθηκε στα κελιά των μοναστηριών και όσοι τολμούσαν να υποστηρίζουν σθεναρά την αλήθεια, βρίσκονταν αντιμέτωποι με την Ιερή Εξέταση, τα βασανιστήρια και τον θάνατο. Πολλοί ψευδομάρτυρες διαστρέβλωναν το λόγο του Θεού. Οι πιστοί μάρτυρες και μεταρρυθμιστές όμως, δεν αγάπησαν την ψυχή τους μέχρι θανάτου (Αποκάλυψη 12:11) και ήταν ένα λαμπρό φως μέσα στο σκοτάδι. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη διδάσκουν ότι ένα μήνυμα για να είναι έγκυρο και αποτελεσματικό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με την ομολογία δύο μαρτύρων. 17 Η διακονία των δύο μαρτύρων ξεκίνησε όταν ο Χριστός βρισκόταν ακόμα στη γη, Και ύστερα απ αυτά, ο Κύριος διόρισε και άλλους 70, και τους έστειλε ανά δύο πριν απ αυτόν σε κάθε πόλη και τόπο, όπου επρόκειτο αυτός να πάει (Λουκάν 10:1). Τώρα, στις έσχατες ημέρες, ο Χριστός πρόκειται να πάει σε κάθε γωνιά της γης, επιστρέφει πάλι και θα τον δει κάθε μάτι (Αποκάλυψη 1:7). Όπως θα δούμε στο κεφάλαιο 14, οι είναι εκείνοι που στις έσχατες ημέρες, έχουν το ιδιαίτερο έργο της προετοιμασίας των ανθρώπων για αυτό το γεγονός και διασκορπίζονται ανά δύο για να μεταδώσουν την αλήθεια του λόγου του Θεού σε κάθε έθνος, πόλη, χωριό και γειτονιά. Η μεγάλη θλίψη του Μεσαίωνα ήταν ένας τύπος του καιρού θλίψης, που ποτέ δεν έχει γίνει (Δανιήλ 12:1), όταν το βάρος του συστήματος του θηρίου, με την εικόνα, το χάραγμα και τον αριθμό, θα ασκήσει πίεση στους που φυλάττουν τις εντολές του Θεού και την πίστη του Ιησού (Αποκάλυψη 14:12). Το γλυκό μικρό βιβλίο που έφαγαν θα πικράνει την κοιλιά, αλλά παρόλα αυτά θα υπακούσουν στην εντολή: Πρέπει πάλι να προφητεύσεις για λαούς και έθνη και γλώσσες και πολλούς βασιλιάδες (Αποκάλυψη 10:9-11). 15 Ήταν άμεσοι μάρτυρες, επειδή γνώριζαν προσωπικά τον Χριστό, όπως έγραψε ο Ιωάννης, Εκείνο που ακούσαμε, εκείνο που είδαμε με τα μάτια μας, εκείνο, του οποίου τη θέα κοιτάξαμε και την οποία τα χέρια μας ψηλάφισαν... εξαγγέλλουμε και σε σας (Α Ιωάννου 1:1-3). 16 Ο σάκος συμβολίζει το πένθος, τη μετάνοια, τη θλίψη της ψυχής, την απελπιστική απογοήτευση και την ταπεινή έκκληση προς τον Θεό σε μια περίοδο αφόρητης και φαινομενικά απελπιστικής δοκιμασίας. Βλ. Ψαλμοί 30:11, Αμώς 8:10, Νεεμίας 9:1, Δανιήλ 9:3,4, Ησαΐας 58:5, Β Βασιλέων 6:24-30, 18:17-19:2. 17 Δευτερονόμιο 17:6, 19:15, Ιωάννην 8:17, Εβραίους 10:28.

8 ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ Η περιγραφή των δύο μαρτύρων είναι ιδιαίτερα πλούσια σε απεικονίσεις, σκιαγραφώντας μια σύνθετη εικόνα. Η απεικόνιση, όπως θα δούμε παρακάτω, έχει σχέση με την έξοδο του μεγάλου πλήθους από την αιχμαλωσία. Αυτά (οι δύο μάρτυρες) είναι τα δυο ελιόδεντρα, και οι δυο λυχνίες, που στέκονται μπροστά στον Θεό της γης Αποκάλυψη 11:4. Οι δυο μάρτυρες απεικονίζονται ως ελιόδεντρα και λυχνίες, εικόνες που προέρχονται από τον Ζαχαρία τέταρτο κεφάλαιο. Ο προφήτης Ζαχαρίας είδε μια λυχνία ολόχρυση, και ένα δοχείο επάνω στην κορυφή της, και οι επτά λύχνοι της επάνω της, και επτά σωλήνες στους λύχνους της που είναι επάνω στην κορυφή της, και δυο ελιόδεντρα από πάνω της, ένα από τα δεξιά και ένα από τα αριστερά της... που διαμέσου των δυο χρυσών σωλήνων αδειάζουν από τον εαυτό τους το λάδι στη χρυσή λυχνία (Ζαχαρίας 4:2,3,12). Ένας άγγελος εξήγησε ότι οι λύχνοι, μαζί με τα ελιόδεντρα που τα εφοδιάζουν με λάδι, συμβολίζουν την ευλογημένη διακονία από το πνεύμα του Ζοροβάβελ, του ηγέτη που οδήγησε το λαό Ισραήλ από τη Βαβυλώνα πίσω στην Ιερουσαλήμ, για να ανοικοδομήσει το ναό. 18 Αυτός είναι ο λόγος του Κυρίου προς τον Ζοροβάβελ, λέγοντας: Όχι με δύναμη ούτε με ισχύ, αλλά με το Πνεύμα μου, λέει ο Κύριος των δυνάμεων. Ποιος είσαι εσύ το μεγάλο βουνό, μπροστά στον Ζοροβάβελ; Πεδιάδα, Τα χέρια του Ζοροβάβελ έβαλαν το θεμέλιο αυτού του οίκου και τα χέρια του θα τον αποτελειώσουν (Ζαχαρίας 4:6-10). Ο Ζοροβάβελ που οδήγησε το λαό Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης από την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας πίσω στην Ιερουσαλήμ, ήταν ένας τύπος των ιερέων που θα βγάλουν τους αιχμαλώτους των έσχατων ημερών έξω από τη Βαβυλώνα. Και αν κάποιος θέλει να τους βλάψει, βγαίνει από το στόμα τους φωτιά και κατατρώει τους εχθρούς τους και αν κάποιος θέλει να τους βλάψει, έτσι πρέπει κι αυτός να θανατωθεί Αποκάλυψη 11:5. Η φωτιά στο στόμα των δυο μαρτύρων είναι ο λόγος του Θεού. Γι αυτό, έτσι λέει ο Κύριος, ο Θεός των δυνάμεων: Επειδή μιλάτε αυτό τον λόγο, προσέξτε, εγώ θα κάνω τα λόγια Μου στο στόμα σου φωτιά, κι αυτό τον λαό ξύλα, και θα τους καταφάει (Ιερεμίας 5:3,14). Ο λόγος του Θεού είναι φωτιά που κατατρώει την αμαρτία. Εκείνοι που υποτάσσονται στον Θεό θα εξευγενιστούν από το λόγο ο λόγος θα καταφάει το έλκυσμα, αφήνοντας τον καθαρό χρυσό χαρακτήρα (Μαλαχίας 3:2,3). Ωστόσο, όλοι οι υπερήφανοι, και όλοι αυτοί που πράττουν ασέβεια, θα είναι άχυρο και η ημέρα που έρχεται θα τους κατακάψει (Μαλαχίας 4:1-3). 19 Στη μεγάλη θλίψη, όταν η εικόνα, το χάραγμα και ο αριθμός του θηρίου θα έχουν εφαρμοστεί, θα φαίνεται ότι οι εχθροί του Θεού έχουν πλεονεκτική θέση. Αυτό όμως το εδάφιο δείχνει ότι η κατάληξή τους είναι η καταστροφή και αυτό είναι το νόημα της φράσης: αν κάποιος θέλει να τους βλάψει (τους πιστούς αγγελιοφόρους του Θεού), έτσι πρέπει κι αυτός να θανατωθεί. Αυτοί έχουν εξουσία να κλείσουν τον ουρανό, για να μη βρέχει βροχή κατά τις ημέρες της προφητείας τους (Αποκάλυψη 11:6). Αυτό το εδάφιο συγκρίνει τη διακονία των δυο μαρτύρων με τη μαρτυρία του Ηλία, που ανήγγειλε στον αποστάτη βασιλιά του Ισραήλ: Αυτά τα χρόνια δεν θα υπάρχει δρόσος και βροχή, παρά μονάχα με τον λόγο του στόματός μου (Α Βασιλέων 17:1). Είναι ενδιαφέρον ότι η περίοδος της ξηρασίας ήταν τριάμισι χρόνια, 20 το ίδιο χρονικό διάστημα (1260 ημέρες) που θα προφητεύσουν οι δύο μάρτυρες (Αποκάλυψη 11:3). Εκείνη την περίοδο η βασίλισσα Ιεζάβελ θανάτωσε τους προφήτες του Θεού και παρέσυρε ακόμα πιο βαθιά τον Ισραήλ στη λατρεία του Βάαλ (Α Βασιλέων 18:4,13,19). Ο Ηλίας συγκέντρωσε τον Ισραήλ και τους κάλεσε να διαλέξουν ποιον θα υπηρετούν (Α Βασιλέων 18:21). Ο Ηλίας πρότεινε μια δοκιμασία (θα έφερνε φωτιά από τον ουρανό) για να αποδείξει ποιος ήταν 18 Έσδρα 2:1,2, 3:8, 5:2, Νεεμίας 7:6,7, Αγγαίος 1,2. 19 Βλ. επίσης Ησαΐας 33: Ιακώβου 5:17.

9 ο αληθινός Θεός: ο Βάαλ ή ο Θεός του Ισραήλ. Όταν οι προφήτες του Βάαλ είχαν πλήρως αποτύχει, ο Ηλίας πρόφερε μια απλή προσευχή πίστης. Τότε έπεσε φωτιά από τον Κύριο και κατέφαγε το ολοκαύτωμα, και τα ξύλα, και τις πέτρες, και το χώμα, και έγλειψε το νερό, αυτό που ήταν στο αυλάκι. Και όταν ολόκληρος ο λαός το είδε, έπεσαν μπρούμυτα, και είπαν: Ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός. 21 Ο Ηλίας, ως αγγελιοφόρος του Θεού, είχε εξουσία να κλείσει τον ουρανό, για να μη βρέχει βροχή. Αυτό ήταν μέρος της επίδειξης της δύναμης του Θεού, που αφύπνισε το λαό από την ψεύτικη λατρεία και τον οδήγησε στον αληθινό Θεό. Το βιβλίο του Μαλαχία προφητεύει ότι ο Ηλίας θα επιστρέψει: Δείτε, εγώ θα σας στείλω τον Ηλία τον προφήτη, πριν έρθει η ημέρα του Κυρίου, η μεγάλη και επιφανής (Μαλαχίας 4:5). Οι αγγελιοφόροι του Θεού θα έχουν το μήνυμα του Ηλία που θα συνοδεύεται από τη δύναμη του Θεού και θα είναι τόσο συγκλονιστικό, ώστε ολόκληρος ο κόσμος θα πρέπει να αποφασίσει αν θα ταχθεί υπέρ ή κατά του Κυρίου. Έχουν εξουσία επάνω στα νερά, να τα μετατρέπουν σε αίμα, και να χτυπήσουν τη γη με κάθε πληγή, όσες φορές αν το θελήσουν Αποκάλυψη 11:6. Αυτό το εδάφιο συγκρίνει τη διακονία των δυο μαρτύρων με το έργο του Μωυσή και τις πληγές της Αιγύπτου. Ο Θεός, μέσω του Ιωσήφ, 22 οδήγησε τον εκλεκτό λαό Του στην Αίγυπτο, για να τους σώσει και να τους φροντίσει, καθώς περίμενε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να εγκατασταθούν στη Γη της Επαγγελίας (Γένεση 15:13-16). 23 Ο εχθρός προσπάθησε να ανατρέψει το σχέδιο του Θεού, χρησιμοποιώντας έναν καινούριο βασιλιά στη διακυβέρνηση της Αιγύπτου που δεν γνώριζε τον Ιωσήφ (Έξοδος 1:8). Πρώτα υπέταξε τους Ισραηλίτες σε σκληρή σκλαβιά και στη συνέχεια κατέληξε στη γενοκτονία, δολοφονώντας τα αρσενικά νήπια. 24 Την κατάλληλη στιγμή ο Θεός αποκαλύπτεται στον Μωυσή μέσα από τη φλεγόμενη βάτο και του δίνει την εντολή να πάει στον Φαραώ λέγοντάς του: και θα βγάλεις τον λαό μου, τους γιους Ισραήλ, από την Αίγυπτο (Έξοδος 3:10). Ο Φαραώ αρνείται, λέγοντας αλαζονικά: Ποιος είναι ο Κύριος, του οποίου τη φωνή να υπακούσω, ώστε να εξαποστείλω τον Ισραήλ; Δεν γνωρίζω τον Κύριο, και ούτε θα εξαποστείλω τον Ισραήλ (Έξοδος 5:2). Έτσι ξεκινά μια αντιπαράθεση, που περιλαμβάνει μια σειρά πληγών, τις οποίες ο Θεός, διαμέσου της διακονίας του Μωυσή, επέβαλλε στην Αίγυπτο. Ο Θεός μετατρέπει όλο το νερό της Αιγύπτου σε αίμα. Η πρώτη από τις δέκα πληγές που έκαμψαν το πείσμα του Φαραώ και στο τέλος επέτρεψε στους Ισραηλίτες να φύγουν από την Αίγυπτο και τη σκλαβιά (Έξοδος 7:14-25). Ο Μωυσής, ως προφήτης του Θεού, αναγγέλλει τις πληγές που θα πέσουν επάνω σε όσους πεισματικά εναντιώνονται στον Θεό. Στον έσχατο καιρό οι δύο μάρτυρες του Θεού, γνωρίζοντας από τις προφητείες τι θα συμβεί, θα μπορούν να αναγγείλουν τις πληγές που θα πέσουν στους αμετανόητους. Ουσιαστικά, αρκετές από τις πληγές αφορούν στο νερό και το αίμα. Η πληγή της πρώτης σάλπιγγας ρίχνει φωτιά και αίμα πάνω στη γη, στη δεύτερη, η θάλασσα γίνεται αίμα, στην τρίτη, τα νερά γίνονται πικρά και στη διάρκεια των επτά τελευταίων πληγών η θάλασσα και το νερό γίνονται αίμα. Η γνώση των πληγών που έχουν οι δυο μάρτυρες εκ των προτέρων είναι η εξουσία (τους) επάνω στα νερά, να τα μετατρέπουν σε αίμα, και να χτυπήσουν τη γη με κάθε πληγή. Αυτό θα εξοργίσει τόσο πολύ τους ακολούθους του θηρίου, ώστε να κάνουν μαζί τους πόλεμο, και θα τους νικήσουν και θα τους θανατώσουν (Αποκάλυψη 11:7). 21 Α Βασιλέων 18: Γένεση κεφάλαια Εδώ ο Θεός δείχνει τη δικαιοσύνη και την υπομονή Του. Παρόλο που το θέλημά Του για τους απογόνους του Αβραάμ ήταν να κληρονομήσουν τη γη Χαναάν, ο Θεός δεν εξάλειψε τους Αμορραίους, οι οποίοι έμειναν εκεί, μέχρις ότου αναπληρώσουν την ανομία τους (Γένεση 15:16) με την αποκρουστική ειδωλολατρία, την ανηθικότητα και τη βία. 24 Έξοδος 1:9-22.

10 ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ; Μια σύνοψη των αναφορών της Παλαιάς Διαθήκης στην Αποκάλυψη 10 και 11 επιβεβαιώνει και αποσαφηνίζει το ρόλο των δυο μαρτύρων. Η βρώση του μικρού βιβλίου αναφέρεται στο μήνυμα που έπρεπε να μεταδώσει ο Ιεζεκιήλ στον αιχμάλωτο λαό του Θεού στη Βαβυλώνα. Το μέτρημα του ναού αναφέρεται στο μέτρημα του καινούργιου ναού του Ιεζεκιήλ και φανερώνει τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν εκείνοι που θα επιστρέψουν από τη Βαβυλώνα. Τα δυο ελιόδεντρα και οι δυο λυχνίες αναφέρονται στη διακονία του Ζοροβάβελ, ο οποίος οδήγησε το λαό του Θεού στην Ιερουσαλήμ, για να ανοικοδομήσει το ναό. Η δύναμη των δυο μαρτύρων να κλείσουν τον ουρανό, για να μη βρέξει, αναφέρεται στη διακονία του Ηλία να οδηγήσει το λαό του Θεού, που είχε πέσει στην ειδωλολατρία, να επιστρέψει στον αληθινό Θεό. Η μετατροπή του νερού σε αίμα και οι πληγές που πέφτουν στη γη αναφέρονται στη διακονία του Μωυσή, που ανήγγειλε τις πληγές που θα χρησιμοποιούσε ο Θεός, για να απελευθερώσει το λαό Του από τη σκλαβιά στην Αίγυπτο. Όλες αυτές οι αναφορές έχουν το ίδιο θέμα: Ο πιστός μάρτυρας φέρνει ένα μήνυμα στο λαό Του Θεού που είναι αιχμάλωτος και τον οδηγεί μακριά από την κυριολεκτική και πνευματική υποδούλωση, πίσω στο Θεό. ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΟΙ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ Εδάφια Αντίστοιχα εδάφια στην Αποκάλυψη στην Παλαιά Διαθήκη Σύνοψη των Περικοπών της Παλαιάς Διαθήκης Αποκάλυψη 10:8-11 Ιεζεκιήλ 2,3 Ο Ιεζεκιήλ τρώει ένα μικρό βιβλίο και μετά μεταφέρει το μήνυμά του στους αιχμαλώτους στη Βαβυλώνα. Αποκάλυψη 11:1,2 Ιεζεκιήλ Ο ναός μετριέται, πληροφορώντας τους αιχμαλώτους για τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν. Αποκάλυψη 11:4 Ζαχαρίας 4:6-10 Δυο ελαιόδεντρα και δύο λυχνίες συμβολίζουν τη διακονία του Ζοροβάβελ, που έβγαλε τους Ισραηλίτες από τη Βαβυλώνα. Αποκάλυψη 11:6 Α Βασιλέων 17,18 Ο Ηλίας αναγγέλλει την ανομβρία και τα θαύματα που ακολουθούν πείθουν τους Ισραηλίτες να εγκαταλείψουν την ειδωλολατρία. Αποκάλυψη 11:6 Έξοδος 7-12 Ο Μωυσής μετατρέπει το νερό σε αίμα και αναγγέλλει τις πληγές που συντελούν στην απελευθέρωση του λαού. Γιατί είναι σημαντικό αυτό για εμάς, που ζούμε λίγο πριν τη μεγάλη θλίψη; Σήμερα η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν θεωρούν ότι είναι Χριστιανοί είναι Ινδουιστές, Βουδιστές, Μουσουλμάνοι, πνευματιστές, άθεοι ή ανήκουν σε κάποια άλλη θρησκεία. Ωστόσο, ένα κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι ποτέ δεν τους παρουσιάστηκε το μήνυμα του Ευαγγελίου με αποτελεσματικό τρόπο. Η Χριστιανική Εκκλησία, που πρέπει να τους μεταδώσει το μήνυμα του Ευαγγελίου, είναι ένα μπερδεμένο συνονθύλευμα δογμάτων που χαρακτηρίζονται στην Αποκάλυψη ως Λαοδίκεια, η εκκλησία του πλούτου και της πνευματικής απάθειας. Η χλιαρή Λαοδίκεια ποτέ δεν θα μεταδώσει αποτελεσματικά το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο... σε όλη την κτίση (Μάρκον 16:15) και για αυτό το λόγο ο Θεός δημιουργεί μια ομάδα, που ονομάζεται στην Αποκάλυψη το υπόλοιπο, οι Δυο Μάρτυρες και οι Ο Σατανάς συγκεντρώνει και εκείνος την ομάδα του, που παρουσιάζεται συμβολικά στα κεφάλαια 13 και 16 ως οι οπαδοί του θηρίου και ο Ψευδοπροφήτης, που χρησιμοποιούν την εικόνα και το χάραγμα του θηρίου, για να πλανίσουν και να εξαναγκάσουν όλον τον κόσμο να λατρέψει την εικόνα του θηρίου. (βλ. κεφάλαιο 13). Η μεγάλη θλίψη θα έρθει ξαφνικά με τις πληγές των σαλπίγγων. Καθώς ο κόσμος θα βυθίζεται στο χάος, οι άνθρωποι θα προσπαθούν με αλλοφροσύνη να βρουν τον τρόπο να τους βοηθήσει ο Θεός. Ο Σατανάς θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να καταστρέψει όσους περισσότερους μπορεί, πριν εκείνοι αποφασίσουν να ακολουθήσουν τον Θεό - η Αποκάλυψη 9:15 δείχνει ότι θα καταφέρει να θανατώσει το ένα τρίτο των ανθρώπων. Όσοι δεν θανατωθούν, θα υποφέρουν από τόσο πολύ αγωνία και οδύνες, ώστε θα ζητήσουν τον θάνατο,

11 και δεν θα τον βρουν και θα επιθυμήσουν να πεθάνουν, και ο θάνατος θα φεύγει απ αυτούς (Αποκάλυψη 9:6). Τα δεινά τους θα είναι σε απόλυτη αντίθεση με εκείνων που έχουν σφραγιστεί από τον Θεό. Οι σφραγισμένοι παρόλο που θα διώκονται και θα ζουν στην αγωνία, θα προστατεύονται από την αθέατη Θεία πρόνοια (βλ. 9:4 Προστατευμένοι από τη Σφραγίδα). Δεν θα βασιστούν στις δικές τους ικανότητες όταν θα σφραγιστούν στα μέτωπα, θα λάβουν την προσδοκώμενη όψιμη βροχή και θα βιώσουν τη χαρά της υπηρεσίας με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος (βλ. 7: Η σφραγίδα, ο νόμος και η όψιμη βροχή). Σύμφωνα με την Αποκάλυψη έβδομο κεφάλαιο, οι θα σφραγιστούν πριν τη μεγάλη θλίψη. Τώρα ο Θεός καλεί τον χλιαρό λαό της Λαοδικείας να αποτινάξει την αδιαφορία του και να γίνει ξεχωριστός μάρτυρας του Θεού. Ο Ιησούς λέει: Στέκομαι στη θύρα και κρούω (Αποκάλυψη 3:20). Προσφέρει χρυσάφι δοκιμασμένο από τη φωτιά... και ιμάτια λευκά για να ντυθείς... και κολλύριο, για να βλέπεις (Αποκάλυψη 3:18). Είναι έτοιμος να ρίξει την όψιμη βροχή, την πληρότητα του Αγίου Πνεύματος. Μια εμπειρία που κανείς δεν πρέπει να χάσει. Αν είσαι Χριστιανός και διαβάζεις αυτό το κείμενο, τώρα είναι η ώρα να εκζητήσεις τον Κύριο με όλη την καρδιά σου, να βεβαιωθείς ότι οι αμαρτίες σου έχουν συγχωρεθεί, να μάθεις να ακούς τη φωνή Του και μέσω της δύναμής Του να Τον υπακούς. Αν αναβάλεις την αφοσίωσή σου στον Θεό, υπάρχει πιθανότητα να σωθείς στο τέλος; Είναι αλήθεια ότι ένα μεγάλο πλήθος θα σωθούν στη μεγάλη θλίψη. Αλλά δεν εγγυάται κανείς ότι θα βρίσκεσαι ανάμεσά τους. Η αλήθεια είναι ότι αν αμφιταλαντεύεσαι στην αφοσίωση σου προς τον Χριστό, θα γίνεις ένας από τους πρώτους στόχους του Σατανά, ο οποίος θα προσπαθήσει είτε να σε αφανίσει με το πλήθος που θα πεθάνει, είτε να σε πλανήσει με τις συγκλονιστικές πλάνες που θα συμβούν. Ο Ιησούς σε εκλιπαρεί: Σήμερα, αν ακούσεις τη φωνή του, μη σκληρύνεις την καρδιά σου (Εβραίους 3:7,8). 11:7-10 Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝ Και όταν τελειώσουν τη μαρτυρία τους, το θηρίο, αυτό που ανεβαίνει από την άβυσσο, θα κάνει μαζί τους πόλεμο, και θα τους νικήσει, και θα τους θανατώσει. Και τα πτώματά τους θα βρίσκονται επάνω στην πλατεία της μεγάλης πόλης, που πνευματικά αποκαλείται Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριος μας σταυρώθηκε. Και οι άνθρωποι από τους λαούς και τις φυλές και τις γλώσσες και τα έθνη θα βλέπουν τα πτώματά τους για τρεις ημέρες και μισή, και δεν θα αφήσουν τα πτώματά τους να μπουν σε μνήματα. Και εκείνοι που κατοικούν στη γη θα χαρούν γι αυτούς, και θα ευφρανθούν και θα στείλουν δώρα ο ένας προς τον άλλον, επειδή αυτοί οι δυο προφήτες βασάνισαν εκείνους που κατοικούν επάνω στη γη Αποκάλυψη 11:7-10. Στο δέκατο κεφάλαιο, η μελέτη του Ματθαίον κεφάλαιο 24, έδειξε ότι η προφητεία μπορεί να έχει εφαρμογή στο παρελθόν, αλλά και στις έσχατες ημέρες. Η ιστορική εφαρμογή του θανάτου των δυο μαρτύρων συνέβη μετά τα 1260 χρόνια όταν οι μάρτυρες προφήτευαν... ντυμένοι με σάκους - η περίοδος της παπικής εξουσίας στον Μεσαίωνα από το 538 μ. Χ. μέχρι το 1798 (βλ. 13:3 Η θανατηφόρα Πληγή). Στο τέλος αυτής της περιόδου, εμφανίστηκε, με τη μορφή της Γαλλικής Επανάστασης, μια καινούργια δύναμη - ο στρατιωτικός αθεϊσμός. Μία επανάσταση που είχε βαθιά επιρροή στις βίαιες επαναστάσεις που ακολούθησαν και ιδιαίτερα στον αθεϊστικό κομμουνισμό. Αυτά τα κινήματα πολεμούσαν εναντίον του λόγου του Θεού και στην περίπτωση του Κομμουνισμού, στους μάρτυρες που τολμούσαν να τον κηρύξουν. Ωστόσο, η βασική εφαρμογή του θανάτου των δυο μαρτύρων θα εκπληρωθεί στη μεγάλη θλίψη. Όπως ο Ιησούς έστειλε τους μαθητές ανά δύο πριν απ αυτόν σε κάθε πόλη και τόπο, όπου επρόκειτο Αυτός να πάει (Λουκάν 10:1), έτσι και οι δύο μάρτυρες, οι , θα είναι παρόντες σε κάθε μέρος της γης, διαδίδοντας την αλήθεια του λόγου του Θεού. Όπου και αν βρίσκονται, θα δέχονται επιθέσεις και θα διώκονται. Ο Ιησούς προείπε αυτό το γεγονός στο

12 Μάρκον 13:13: Θα είστε μισούμενοι απ όλους εξαιτίας του ονόματός μου και εκείνος που θα έχει υπομείνει μέχρι τέλους, θα σωθεί. Δυο στοιχεία δείχνουν ότι ο θάνατος τον μαρτύρων είναι ένα γεγονός κυρίως του έσχατου καιρού. 25 Πρώτον, τα πτώματα των δυο μαρτύρων θα δουν άνθρωποι από τους λαούς και τις φυλές και τις γλώσσες και τα έθνη. Αυτή η φράση, την οποία συναντάμε επτά φορές στο βιβλίο της Αποκάλυψης, χρησιμοποιείται στο ευρύτερο πλαίσιο των παγκόσμιων κινημάτων των έσχατων ημερών. 26 Δεν αναφέρεται απλώς σε ένα τοπικό, ιστορικό γεγονός. Το δεύτερο στοιχείο που δείχνει ότι η διακονία και ο θάνατος των δυο μαρτύρων συμβαίνει στο τέλος του κόσμου είναι το γεγονός ότι το θηρίο, αυτό που ανεβαίνει από την άβυσσο, θα κάνει μαζί τους πόλεμο, και θα τους νικήσει, και θα τους θανατώσει. Όπως θα δούμε παρακάτω, μια σύγκριση του θηρίου που ανεβαίνει από την άβυσσο με τον αντίχριστο των έσχατων ημερών που περιγράφεται από τον Παύλο στη Β Θεσσαλονικείς κεφάλαιο 2, δείχνει ότι είναι το ίδιο πρόσωπο. Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΜΙΜΗΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ Ο αντίχριστος του έσχατου καιρού, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη μεγάλη θλίψη και προσδιορίζεται στη Β Θεσσαλονικείς κεφάλαιο 2 ως ο Άνθρωπος της Αμαρτίας, ο Υιός της Απώλειας και ο Άνομος. Ας μην σας εξαπατήσει κάποιος με κανέναν τρόπο: επειδή δεν θα έρθει εκείνη η ημέρα (της παρουσίας του Κυρίου), αν πρώτα δεν έρθει η αποστασία, και αποκαλυφθεί ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο γιος της απώλειας, αυτός που θα αντιτάσσεται και θα υπερυψώνει τον εαυτό του ενάντια σε κάθε έναν που λέγεται θεός ή σέβασμα, ώστε να καθίσει στον ναό του Θεού ως Θεός, αποδεικνύοντας τον εαυτό του ότι είναι Θεός (Β Θεσσαλονικείς 2:1-4). Εδώ βλέπουμε ότι πριν τη Δευτέρα Παρουσία, θα εμφανιστεί ο Άνθρωπος της Αμαρτίας, ο Υιός της Απώλειας. Θα δούμε ότι απώλεια σημαίνει καταστροφή και είναι ένα στοιχείο που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε την ταυτότητά του. Βλέπουμε επίσης ότι ο Άνθρωπος της Αμαρτίας υπερυψώνει τον εαυτό του ενάντια σε κάθε έναν που λέγεται θεός ακριβώς όπως η επιθυμία του Σατανά: να ανέβω στον ουρανό, να υψώσω τον θρόνο μου πιο πάνω από τα αστέρια του Θεού να είμαι όμοιος με τον Ύψιστο (Ησαΐας 14:13,14). Και τώρα γνωρίζετε εκείνο που τον εμποδίζει, ώστε να αποκαλυφθεί στον δικό του καιρό. Επειδή το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται μονάχα μέχρις ότου βγει από τη μέση αυτός που τώρα εμποδίζει και τότε ο άνομος θα αποκαλυφθεί, τον οποίο ο κύριος θα τον απολέσει με το 25 Αυτοί οι παράγοντες προσθέτονται σε εκείνους που παρουσιάζονται στην υποσημείωση της ενότητας 11:2 Άφησε την Αυλή. 26 Παραλλαγές αυτής της φράσης συναντάμε επτά φορές στην Αποκάλυψη (Αποκάλυψη 5:9, 7:9, 10:11, 11:9, 13:7, 14:6, 17:15), και κάθε φορά το ευρύτερο πλαίσιο είναι η οικουμενικότητα, είτε του διωγμού από τη Βαβυλώνα, είτε του μηνύματος του ευαγγελίου και των αποτελεσμάτων του, που ολοκληρώνονται μόνο στο τέλος των έσχατων ημερών. Το τελευταίο σημείο πριν την έλευση του Χριστού είναι η μετάδοση του ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο. Και τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας θα κηρυχθεί σε ολόκληρη την οικουμένη, για μαρτυρία σε όλα τα έθνη, και, τότε, θάρθει το τέλος (Ματθαίον 24:14). και θα είστε μάρτυρες για μένα και στην Ιερουσαλήμ και σε ολόκληρη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια, και μέχρι το τελευταίο άκρο της γης (Πράξεις 1:8). Αυτή η εντολή του Χριστού εκπληρώνεται τελικά από το μήνυμα της τελευταίας ώρας της κρίσης - Και είδα έναν άλλον άγγελο να πετάει στο μέσον του ουρανού, ο οποίος είχε ένα αιώνιο ευαγγέλιο, για να κηρύξει σ αυτούς που κατοικούν επάνω στη γη, και σε κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό και έλεγε με δυνατή φωνή: Φοβηθείτε τον Θεό, και δώστε δόξα σ αυτόν, επειδή ήρθε η ώρα της κρίσης του και προσκυνήστε αυτόν, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και τις πηγές των νερών (Αποκάλυψη 14:6,7). Αυτό είναι το μήνυμα του πρώτου αγγέλου και θα δοθεί μαζί με το μήνυμα του δεύτερου και του τρίτου αγγέλου, τα οποία ξεσκεπάζουν και καταδικάζουν τη Βαβυλώνα. Αυτά τα μηνύματα μεταδίδονται από τους και εξοργίζουν εκείνους που κατοικούν στη γη και τους κάνουν να χαρούν (να) ευφρανθούν και (να) στείλουν δώρα ο ένας προς τον άλλον όταν αυτοί οι μάρτυρες που τους βασάνισαν με την άμεση και καυστική μαρτυρία τους σκοτωθούν (Αποκάλυψη 11:9,10).

13 πνεύμα του στόματός του, και θα τον καταργήσει με την επιφάνεια της παρουσίας του (Β Θεσσαλονικείς 2:6-8). Εδώ βλέπουμε ότι υπάρχει μια δύναμη που εμποδίζει τον άνομο μέχρι να αποσυρθεί το εμπόδιο. 27 Το σκηνικό εκτυλίσσεται στο τέλος του κόσμου, επειδή ο άνομος θα καταργηθεί με την επιφάνεια της παρουσίας του (Χριστού). Στην ουσία, το ευρύτερο πλαίσιο αυτής της περικοπής είναι η παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού (Β Θεσσαλονικείς 2:1). (Ο άνομος), ο οποίος θα έρθει με ενέργεια του Σατανά με κάθε δύναμη και σημεία και τέρατα ψεύδους, και με κάθε απάτη της αδικίας, ανάμεσα σ αυτούς που χάνονται επειδή, δεν δέχθηκαν την αγάπη της αλήθειας, για να σωθούν (Β Θεσσαλονικείς 2:9,10). Σε αυτά τα εδάφια βλέπουμε ότι ο Σατανάς εμπλέκεται άμεσα κάνοντας ψεύτικα θαύματα για να πλανήσει τον κόσμο που δεν έχουν δεχθεί την αγάπη της αλήθειας. 28 Εν ολίγοις, αυτά τα εδάφια στη Β Θεσσαλονικείς κεφάλαιο 2, δείχνουν ότι ο Θεός μόλις πριν τη Δευτέρα Παρουσία, θα σταματήσει ως ένα βαθμό να περιορίζει την επιρροή του Σατανά, επιτρέποντας του να φανερωθεί ως άνθρωπος, ο Άνθρωπος της Αμαρτίας. Θα πραγματοποιήσει θαύματα, για να πλανήσει τους ανθρώπους που δεν έχουν δεχθεί την αγάπη της αλήθειας. Ο Άνθρωπος της Αμαρτίας όμως, θα καταστραφεί στη Δευτέρα Παρουσία από το πνεύμα του στόματός Του (Χριστού) και την επιφάνεια της παρουσίας Του. Μια τόσο σημαντική προσωπικότητα, με μια τόσο μεγάλη δραστηριότητα που εμφανίζεται τον καιρό της Δευτέρας Παρουσίας, σίγουρα θα πρέπει να περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Πράγματι διαβάζοντας το κεφάλαιο 19, που αναφέρεται στη Δευτέρα Παρουσία, βλέπουμε τον Χριστό να εμφανίζεται ως αναβάτης σε ένα λευκό άλογο... (που) κρίνει και πολεμάει με δικαιοσύνη. Έχει μια κοφτερή ρομφαία, για να χτυπάει τα έθνη θανατώνοντας εκείνους που Του εναντιώνονται (Αποκάλυψη 19:11-15, 21). 29 Επιπλέον, υπάρχει ένα άτομο στην Αποκάλυψη 19 που εναντιώνεται στον Χριστό και ονομάζεται θηρίο, διοικεί τους βασιλιάδες της γης, και τα στρατεύματα τους και μαζί κάνουν πόλεμο μ αυτόν που είναι επάνω στο άλογο (τον Χριστό) (εδ. 19). Χρησιμοποιεί θαύματα με τα οποία πλάνησε αυτούς που πήραν το χάραγμα του θηρίου αλλά τελικά καταστρέφεται από τον Ιησού στην έλευσή Του: το θηρίο πιάστηκε, και μαζί μ αυτό ο ψευδοπροφήτης... ρίχτηκαν ζωντανοί στη λίμνη της φωτιάς (εδ. 20). Το θηρίο στην Αποκάλυψη 19 και ο Άνθρωπος της Αμαρτίας στη Β Θεσσαλονικείς 2 είναι παρόντες στη Δευτέρα Παρουσία. Μάχονται και οι δυο ενάντια στον Χριστό, χρησιμοποιούν και οι δύο θαύματα για να πλανήσουν τους άπιστους, καταστρέφονται και οι δυο με την έλευση του Χριστού. Είναι λοιπόν, προφανές ότι το θηρίο και ο Άνθρωπος της Αμαρτίας ταυτίζονται στο πρόσωπο του αντίχριστου των έσχατων ημερών. Στην Αποκάλυψη 19 το θηρίο απεικονίζεται να ηγείται των βασιλιάδων της γης στην τελευταία μάχη εναντίον του Χριστού. Στην Αποκάλυψη 16 το ίδιο θηρίο, οργανώνει την τελευταία μάχη και στέλνει ακάθαρτα πνεύματα στους ίδιους βασιλιάδες της γης... για να τους συγκεντρώσουν στον πόλεμο εκείνης της μεγάλης ημέρας του Θεού (Αποκάλυψη 16:13,14). Στο κεφάλαιο 17 ένας άγγελος πηγαίνει στον Ιωάννη να του εξηγήσει περισσότερα σχετικά με το θηρίο. Ο Ιωάννης βλέπει στο όραμα ένα κόκκινο θηρίο με μια πόρνη να κάθεται επάνω του. 27 Όσοι πιστεύουν στη θεωρία της μυστικής αρπαγής ισχυρίζονται ότι η εκκλησία συγκρατεί τον αντίχριστο με την άγια παρουσία της και τις προσευχές της και ότι με την αρπαγή, η εκκλησία θα φύγει από τη μέση επιτρέποντας στον αντίχριστο να εμφανιστεί και να δράσει. Η φράση όμως αυτός που τώρα εμποδίζει αναφέρεται σε κάποιον γένους αρσενικού, ενώ η εκκλησία είναι γένους θηλυκού. Αυτό μας δείχνει ότι ο Παύλος δεν αναφέρεται στην εκκλησία. 28 Η αγάπη για την αλήθεια είναι απλώς μια αγάπη για τον Χριστό και τα διδάγματά Του (Εκείνος είναι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή Ιωάννην 14:6). 29 Στην Εφεσίους κεφάλαιο 6 αναφέρει τη μάχαιρα του πνεύματος. Η λέξη πνεύμα αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα, αλλά και στην πνοή. Συνεπώς, υπάρχει μια σχέση μεταξύ της ρομφαίας από το στόμα του αναβάτη (Χριστός) που σκοτώνει τους εχθρούς του στην Αποκάλυψη 19 και του πνεύμα(τος) του στόματός του (Χριστός) που σκοτώνει τον αντίχριστο στη Β Θεσσαλονικείς κεφάλαιο 2.