ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ

Transcript

1 255

2 ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΑΝΔΡΩΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΤΟΣ ΛΘ ΤΟΜΟΣ ΙΔ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2006 ΤΕΥΧΟΣ 330 ΚΩΔΙΚΟΣ 4252 ISSN Περιεχόμενα Μήνυμα Αγίων Θεοφανίων Μαρτυρία πνευματικῆς βοηθείας τῶν Θαυματουργῶν Αγίων μας Οὐράνια Αποκάλυψις στὸν Αγιο Μακάριο τὸν Αἰγύπτιο Δικτυακὸς Τόπος τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων: Στατιστικὴ Αναφορὰ ἔτους Αγια Θεοφάνια Η Συμμετοχὴ στὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιῶν» ὡς Εκκλησιολογικὴ Αἵρεσις (Β ) Απὸ τὴν Ζωὴν τῆς Εκκλησίας μας «Εἶπε Γέρων» - Αποφυγὴ τῆς πλανερῆς αὐτάρκειας Εκδόσεις καὶ Παραγωγὲς «ΟΜΙΛΙΕΣ» τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ (CD s) Φωτογραφίες ἐμπροσθοφύλλου καὶ ὀπισθοφύλλου: Αγια Θεοφάνια 2006 στὸν Ωρωπὸ Αττικῆς. ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ Εκδίδεται τῇ εὐλογίᾳ καὶ φροντίδι τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς, Πατρὸς δὲ καὶ Καθηγουμένου τῆς Ιερᾶς Μονῆς, κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ιδιοκτήτης: Ιερὰ Μονὴ Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς. Εκδότης Διευθυντής: Αρχιμανδρίτης Κυπριανὸς Αγιοκυπριανίτης. Συντάσσεται ὑπὸ Επιτροπῆς. Τηλέφωνο Ι. Μονῆς: Telefax: Kyprianos@hol.gr Ιστοσελίδα στὸ Διαδίκτυο: Υπεύθυνος Τυπογραφείου: Γ. Κουκουδάκης, Βουλγαροκτόνου 40, τηλ.: Έπιστολαὶ καὶ προαιρετικαὶ εἰσφοραὶ νὰ ἀποστέλλωνται εἰς Ι. Μονὴν Αγίου Κυπριανοῦ, Τ. Θ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ. 256

3 Μήνυμα Αγίων Θεοφανίων 2006* Αγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά φιλέορτον τῶν Ορθοδόξων σύστημα Κατὰ τὴν λαμπρὰν καὶ φωτοφανῆ ταύτην ἑόρτιον ἡμέραν, κηρύσσομεν καὶ ὁμολογοῦμεν μετὰ τῆς Εκκλησίας ἐν ἀγαλλιάσει καὶ κατανύξει: «Σήμερον ὁ ἄδυτος Ηλιος ἀνέτειλε, καὶ ὁ κόσμος τῷ φωτὶ Κυρίου καταυγάζεται» «Σήμερον τοῦ σκότους ἐλυτρώθημεν, καὶ τῷ φωτὶ τῆς θεογνωσίας καταυγαζόμεθα» «Σήμερον ἡ πλάνη κατήργηται, καὶ ὁδὸν ἡμῖν σωτηρίας ἐργάζεται ἡ τοῦ Δεσπότου ἐπέλευσις»! Πράγματι σήμερον ἐν τῷ Ιορδάνῃ ποταμῷ, ὁ Κύριος ἡμῶν βαπτιζόμενος ἀναχωνεύει καὶ καθαίρει τὴν χοϊκὴν ἀνθρωπίνην φύσιν διὰ τοῦ Πυρὸς τῆς Θεότητος καὶ ἀποπλύνει αὐτὴν ἐκ τοῦ ρύπου καὶ μολυσμοῦ τῆς ἁμαρτίας διὰ τοῦ ἁγιασθέντος ὕδατος, φωτίζει δὲ ἡμᾶς μὲ τὸ Αληθινὸν Φῶς τῆς Θεογνωσίας. Τοιουτοτρόπως, προδιαγράφεται ἐνώπιον ἡμῶν ἡ ἀσφαλὴς ὁδὸς τῆς σωτηρίας: ἡ κάθαρσις τοῦ κάθε βαπτιζομένου ἀπὸ τὰ πάθη διὰ μέσου τῆς ἀληθοῦς πίστεως, τῆς ἐργασίας τῶν ἐντολῶν, τῆς κοινωνίας τῶν Αχράντων Μυστηρίων καὶ τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς, προηγεῖται τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς ἐλλάμψεως τοῦ Αγίου Πνεύματος πρῶτα καθαίρεται ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδία, κατόπιν δὲ λαμπρύνονται διὰ τοῦ Φωτὸς τῆς Θείας Χάριτος. Ο ἐχθρὸς διάβολος καὶ ἡ ἐκπεσοῦσα ἐμπαθὴς φύσις προσπαθοῦν νὰ ματαιώσουν τὸν ἁγιασμὸν καὶ νὰ σκοτίσουν τὸν ἄνθρωπον, ὥστε νὰ ὑποκύπτῃ εἰς τὴν ἁμαρτίαν καὶ νὰ παραμένῃ εἰς τὴν καταστροφικὴν πλάνην καὶ τὴν ἀπιστίαν, εἰς τὴν πονηρίαν καὶ τὴν ραθυμίαν. Η δὲ ὑπερνίκησις ὅλων αὐτῶν τῶν δοκιμασιῶν καὶ πειρασμῶν πραγματοποιεῖται διὰ μέσου τῆς ἀκαταπαύστου μετανοίας καὶ τῆς βεβαίας καὶ σταθερᾶς Ομολογίας, ἄνευ φόβου καὶ δειλίας. Οταν ἡ Ομολογία μας ὑποκινῆται ἀπὸ πνευματικὸν καὶ ὄχι σαρκικὸν φρόνημα, ὅταν δηλαδὴ γίνεται μετὰ παρρησίας μέν, ἀλλὰ ἐν ταπεινώσει καὶ ἀγάπῃ πρὸς τὸν πλησίον, τότε προξενεῖ ἠρεμίαν, σταθερότητα καὶ ἐλπίδα. Τότε, ὄντως, ἀκούομεν τὴν φωνὴν τοῦ γλυκυτάτου Σωτῆρος ἡμῶν νὰ μᾶς βεβαιώνῃ: «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς ὅστις δ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. ι 32-33). * * * Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά Εὰν ἡ Ομολογία ἡμῶν εἶναι θεάρεστος, τότε θὰ παραμείνωμεν ἐν τῇ ἀγάπῃ καὶ τῇ ἀληθείᾳ τοῦ φωτοδότου Χριστοῦ, καὶ ἐὰν οἱ διώκοντες ἡμᾶς ἐκβάλουν ἡμᾶς ἐκτὸς τοῦ Θ

4 Θ ἐπιγείου πλούτου καὶ τῆς ἐφημέρου δόξης των, ὁ Κύριος ἡμῶν Ιησοῦς θὰ εὕρῃ ἡμᾶς καὶ θὰ μᾶς τιμήσῃ καὶ θὰ μᾶς καταστήσῃ ἀξίους προσκυνητὰς «ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ» καὶ μετόχους τοῦ ἐπουρανίου Πλούτου καὶ τῆς αἰωνίου Δόξης τοῦ Προσώπου Αὐτοῦ, ὅπερ οὐδὲν ἀνώτερον, εὐτυχέστερον καὶ μακαριώτερον ἐν τῷ βίῳ! Η Ιερὰ ἡμῶν Σύνοδος τῶν Ενισταμένων προτρέπει πατρικῶς τὰ ἀγαπητὰ Αὐτῆς τέκνα: «περιπατεῖτε ἕως τὸ φῶς ἔχετε, ἵνα μὴ σκοτίᾳ ὑμᾶς καταλάβῃ καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδε ποῦ ὑπάγει ἕως τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε»! ( Ιωάν. ιβ 35-36). Η δὲ ὁλόφωτος Σκέπη τῆς Υπεραγίας Θεοτόκου εἴθε νὰ περισκέπῃ ἡμᾶς ἅπαντας, ὡς καὶ τὸ εὐσεβὲς ἡμῶν Γένος, τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς καὶ πολιτικοὺς ἄρχοντας καὶ τὸν κόσμον ὅλον, πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ σωτηρίαν πάντων. Αμήν! * Εξεφωνήθη ὑπὸ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ κατὰ τὸν λαμπρὸν ἑορτασμὸν τῶν Αγίων Θεοφανίων στὸν Ωρωπὸ Αττικῆς τὴν ἐκ.ἡμ. 258

5 Μαρτυρία πνευματικῆς βοηθείας τῶν Θαυματουργῶν Αγίων τῆς Μονῆς μας Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Σεβαστοὶ Πατέρες τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης, τὰ ταπεινά μου σέβη Εἶμαι μιὰ ἀπελπισμένη γυναίκα. Ηθελα πάρα πολὺ νὰ ἔλθω στὴν Ιερὰ Μονή σας ἡ ἴδια καὶ νὰ ἀκολουθήσω τὸ πρόγραμμά σας, τὴν Εξομολόγηση τὴν Τετάρτη τὸ πρωῒ καὶ τὴν Παράκληση τὸ ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας. Ομως, διάφοροι λόγοι καθιστοῦν αὐτὸ πολὺ δύσκολο. Θὰ ἤθελα πρῶτα νὰ σᾶς ἀναφέρω, ὅτι πέρισυ, στὶς 5 Οκτωβρίου, ἦλθα στὸ Μοναστήρι σας μὲ τὴν ἀδελφή μου. Εἶχα ἀκούσει γιὰ τὴν Μονή σας καὶ τοὺς Αγίους Κυπριανὸ καὶ Ιουστῖνα καὶ εἶχα τὴν ἐπιθυμία καὶ τὸν διακαὴ πόθο -κάτι μὲ ἔσπρωχνε- νὰ ἔλθω ἐκεῖ. Πρὶν ἀπὸ κάποια χρόνια, εἶχα βρεῖ στὴν ἀποθήκη τοῦ σπιτιοῦ μου ἕνα μικρὸ πακετάκι ὕφασμα ραμμένο μὲ κόκκινη κλωστή. Ομως, δὲν εἶχα ἰδέα τί εἶναι οὔτε καὶ πονηρεύτηκα ὅτι εἶναι κάτι κακό. Τὸ πετάξαμε στὰ σκουπίδια... Θὰ ἤθελα νὰ σᾶς πῶ ἀκόμη, ὅτι ἔχω μιὰ ἐπιχείρηση μὲ τὸν σύζυγό μου. Μέχρι τότε, ὅλα ἦταν μιὰ χαρά. Μετά, ἄρχισαν τὰ δύσκολα. Η δουλειά μας χάλασε, δηλαδὴ δὲν πήγαινε καλά, τὰ παιδιά μου δὲν ἤθελαν νὰ μένουν μαζί μας (καὶ αὐτὸ μέχρι σήμερα). Τὰ οἰκονομικά μας σὲ μαῦρο χάλι, δὲν μποροῦμε νὰ σηκώσουμε κεφάλι... Τὸ χειρότερο, σὺν τοῖς ἄλλοις, ἦταν καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπάρχει ἡ γκρίνια. Ο ἄντρας μου εἶναι βλάσφημος, νευρικὸς καὶ πολὺ ἐχθρικὸς ἀπέναντί μου. Ομως, καὶ ἐγὼ ἄλλαξα. Εχουν σμπαραλιάσει τὰ νεῦρα μου, συνέχεια ἁρπάζομαι, κάτι μοῦ συμβαίνει! Η ψυχολογία μου εἶναι στὸ χειρότερο σημεῖο. Πολλὲς φορὲς ἔχω σκεφτεῖ νὰ αὐτοκτονήσω νὰ ἡσυχάσω, ἀλλὰ δὲν θέλω νὰ δώσω τὴν ψυχή μου στὸν σατανᾶ... Ναί, πάω στὴν Εκκλησία, ἐξομολογοῦμαι καὶ μεταλαμβάνω. Ομως, ἡ ψυχή μου δὲν μπορεῖ νὰ ἡσυχάσει. Θέλω νὰ ἠρεμήσω, νὰ γαληνέψω. Δὲν μπορῶ ὅμως. Ολο καὶ κάτι θὰ γίνεται νὰ μὲ φέρνει στὸ ἀμήν!... Πέρισυ, λοιπόν, ποὺ ἦρθα στὴν Μονή σας, ὁ Ιερέας ποὺ ἦταν ἐκεῖ μᾶς πέρασε στὸ Ναὸ μαζὶ καὶ μὲ ἄλλους προσκυνητὲς καὶ μᾶς διάβασε μιὰ Εὐχή. Η ψυχή μου ἐκείνη τὴν ὥρα γαλήνεψε! Εφυγε γιὰ λίγο ἐκεῖνο τὸ θηρίο ποὺ μὲ ἔπνιγε... Καθ ὅλη τὴν διάρκεια ἐκείνης τῆς προσευχῆς, ἔτρεχαν δάκρυα ἀσταμάτητα καὶ γαλήνευα... Η εὐλογία τοῦ Αγίου μαλάκωσε τὴν ψυχή μου, τὴν καρδιά μου, καὶ ἔνιωσα μιὰ γαλήνη, μιὰ ἀγαλλίαση, ἕνα ξαλάφρωμα!... Οταν γύρισα σπίτι μου, ἀγκάλιασα τὸν ἄντρα μου καὶ τὸν φίλησα μὲ μιὰ γλυκύτητα, χωρὶς ἐκεῖνο τὸ μῖσος ποὺ ἔνιωθα πρίν!... Ο Αγιος Κυπριανὸς εἶχε κάνει τὸ Θαῦμα Του!... Θὰ ἤθελα ὅμως πολὺ νὰ ἔλθω ἐκεῖ πάλι. Δὲν μπορῶ ὅμως, γι αὐτὸ καὶ γράφω αὐτὸ τὸ γράμμα Π.Κ. - Μετόχι Πατρῶν Αχαΐας 259 Θαῦμα τῶν Αγίων μας! Εἰκόνα τους, τὴν ὁποία κάποιος μελισσοκόμος εἶχε βάλει στὴν κυψέλη του γιὰ εὐλογία, περιβεβλημένη ἀπὸ κηρήθρα μελισσῶν. Οἱ μέλισσες «διεκόσμησαν» μόνο τὸν περίγυρο, «εὐλαβούμενες» τοὺς Αγίους μας!

6 Τὸ φοβερὸν μυστήριον τοῦ θανάτου Οὐράνια Αποκάλυψις στὸν Αγιο Μακάριο τὸν Αἰγύπτιο περὶ τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου μετὰ θάνατον* Καθὼς ὁ ἀββᾶς Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος ἐβάδιζε μέσα στὴν ἀχανῆ ἔρημο, τὸν ἀκολούθησ ἕνας Αγγελος. Εστρεψε νὰ ἰδεῖ, κ ἐκεῖνος τὸν χαιρέτησε πολὺ σεβαστικά: Εὐλόγησον, ἅγιε Γέροντα! Ο ἀββᾶς Μακάριος τὸν πέρασε γιὰ κάποιον ἀπὸ τοὺς Μοναχοὺς τῆς ἐρήμου καὶ τοῦ εἶπε, ἀνταποδίδοντας τὸ χαιρετισμό: Ο Κύριος νὰ σ εὐλογήσει καὶ νὰ σὲ συγχωρήσει, τέκνο μου. Περπάτησαν ἔτσι μαζὶ κάμποσο διάστημα. Καὶ ὁ ἅγιος Γέροντας, βλέποντας τὴν ὅλη παρουσία, ποὺ ἄστραφτε ἀπὸ φῶς καὶ ὡραιότητα, τοῦ λέει κάποια στιγμή: Τέκνον μου, σὲ βλέπω καὶ ἀπορῶ, θαυμάζοντας τὴ μορφή σου ποὺ ἀστραποβολεῖ καὶ τὴν ὡραιότητά σου τὴν ἀπαρόμοιαστη. Κ ἐπειδή, ὡς ἄνθρωπος, δὲν ἔτυχε ποτὲ νὰ ἰδῶ τόσην ἐμορφιὰ σὲ ἄνθρωπο τοῦ κόσμου, ἀρχίζω καὶ ἀναρωτιέμαι μήπως δὲν εἶσαι ἄνθρωπος; Σ ἐξορκίζω, λοιπόν, στὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, νὰ μοῦ πεῖς τὴν ἀλήθεια. Τότε ὁ Αγγελος ἔβαλε μετάνοια στὸν ἅγιο Μοναχό, καὶ τοῦ λέει: Εὐλόγησον, ἅγιε πάτερ. Οπως καλὰ τὸ διέκρινες, ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄνθρωπος ἀλλὰ εἶμαι Αγγελος κ ἦρθα νὰ σὲ διδάξω τ ἄγνωστα μυστήρια ποὺ δὲν ξέρεις κ ἔχεις τόσην ἐπιθυμία νὰ μάθεις. Αφοῦ, λοιπόν, γι αὐτὸ ἦρθα, ρώτησέ με γιὰ ὅ,τι θέλεις νὰ μάθεις κ ἐγὼ θὰ σοῦ ἀποκριθῶ. Καὶ ὁ ἅγιος Μοναχός, μὲ τὴ σειρά του, ἔβαλε κι αὐτὸς μετάνοια στὸν ἅγιον Αγγελο, ἔστρεψε τὰ χέρια καὶ τὰ βλέμματα πρὸς τὸν οὐρανὸ καὶ εἶπε: Σ εὐχαριστῶ, πανάγαθε Κύριε, ποὺ μὲ λυπήθηκες καὶ μοῦ ἔστειλες ὁδηγὸ καὶ διδάσκαλο, γιὰ νὰ μὲ διδάξει ὅσα δὲν ξέρω κ ἐπιθυμῶ νὰ μάθω ἀπὸ τ ἀπόκρυφα καὶ ἄρρητα μυστήρια τῆς πίστεως! Καὶ μὲ μιὰ πολὺ εὐγενικὴ προθυμία ὁ Αγγελος λέει στὸν ἀββᾶ Μακάριο: Ελα, λοιπόν, ἅγιε Γέροντα καὶ πάτερ ἄρχισε τὶς ἐρωτήσεις σου. Πές μου, σὲ παρακαλῶ, ἅγιε Αγγελε: οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀναπαύονται καὶ μετὰ τὸ θάνατό τους φεύγουν ἀπὸ τοῦτο τὸν κόσμο, ἐκεῖ στὸν ἄλλο, τὸν αἰώνιο, ἀναγνωρίζουν ἄραγε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο; Ακουσε, ἅγιε πάτερ, ἀποκρίνεται ὁ Αγγελος. Οπως ἀκριβῶς συμβαίνει σ ἐτοῦτο τὸν κόσμο, ὅπου κοιμοῦνται τὸ βράδυ καὶ ξυπνοῦνε τὸ πρωΐ, καὶ ὅταν σηκώνονται ἀναγνωρίζουν αὐτοὺς ποὺ εἶχαν συναντήσει τὴν προηγούμενη μέρα, καὶ συνομιλοῦν μαζί τους, ἤ τρῶνε καὶ πίνουν κ εὐφραίνονται ἀντάμα, ρωτώντας ὁ ἕνας τὸν ἄλλον γιὰ διάφορα θέματά τους, ἔτσι γίνεται καὶ στὸν ἄλλον κόσμο ὁ ἕνας βλέπει καὶ ἀναγνωρίζει τὸ συνάνθρωπό του, εὐφραίνεται μὲ τὴ συντροφιά του καὶ συνομιλεῖ μαζί του, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει κ ἐδῶ κάτω, ποὺ ὅταν βγαίνει κανεὶς ἔξω ἀπ τὸ σπίτι του ἤ πάει στὴν ἀγορά, κ ἐκεῖ βλέπει φτωχοὺς ἤ ἄρχοντες καὶ ρωτάει, «ποιὸς εἶναι αὐτὸς» καὶ «ποιὸς εἶν ἐκεῖνος», καὶ ρωτώντας μαθαίνει καὶ γνωρίζει καὶ κείνους ποὺ δὲν εἶχε τύχει ποτὲ νὰ συναντήσει, ἔτσι ἀκριβῶς συμβαίνει κ ἐκεῖ ψηλὰ μὲ τοὺς δικαίους ὑπογραμμίζω τοὺς δικαίους, γιατὶ αὐτὸ τὸ προνόμιο δὲν τό χουν οἱ ἁμαρτωλοί. Προχωρώντας, ὁ ἀββᾶς Μακάριος ξαναρωτάει τὸν Αγγελο: Απάντησέ μου καὶ σὲ τοῦτο, σὲ παρακαλῶ: μετὰ τὸν τόσο δύσκολο χωρισμὸ

7 ô\ò øõ \ò Að ô ó ìá ôß ãßíåôáé; Êáß, Aöïˆ ùñéóì ò V åé ãßíåé êáq _ øõ Z V åé ðüñåé ô äñüìï ôçò, ãéáôq êüíïõìå ôüóá ìíçìüóõíá ãé? ôï ò êåêïéìçìýíïõò; Ï ²Áããåëïò ð\ñå âáèåé? AíÜóá êáq Cñ éóå ôzí AðüêñéóÞ ôïõ: ²Áêïõóå, Eãéå ðüôåñ ìïõ. Ìåô? ô ùñéóì ô\ò øõ \ò Að ô ó ìá, Vñ ïíôáé ït Eãéïé ²Áããåëïé êáq ôzí ôñßôç ìýñá ôzí ðáßñíïõí êáq ôzí ðçãáßíïõí óô í ï ñáíü, ãé? í? ðñïêõíþóåé ô í Êýñéü ìáò, ô í Éçóïˆ ñéóôü. ÐñÝðåé, ìùò, í? óïˆ ð Tä ð ò ó Tôïˆôï ô äéüóôçìá, äçëáäz Að ôz ã\ žò ô í ï ñáíü, ŠðÜñ åé ìé? ìåãüëç ÓêÜëá, ìs ðïëë? óêáëéüÿ êáq ós êüèå óêáëß, âëýðåé êáíåqò Xíá ôüãìá äáéìüíùí, ðï ëýãïíôáé ôåëþíéá. Á ô? ô? ôåëþíéá êáq ðïíçñ? ðíåýìáôá, ìüëéò Aíôéêñýóïõí ôzí øõ Þ, êïõâáëïˆí AìÝóùò ô? ðïëë? êáq ãåìüôá ìs ôqò Bìáñôßåò åéñüãñáöáÿ êé á ô? ô? åéñüãñáöá ô? äåß íïõí óôï ò ÁããÝëïõò ëýãïíôáò: «ôzí ôüäå ñïíéü, ôz äåríá žñá êáq ôqò ôüóåò ôïˆ ìçíüò, _ øõ Z á ôz Vêáìå ôïˆôï ê Têåríï, äçëáäz Vêëåøå, åyðå øýìáôá, ðüñíåøå, äéýðñáîå ô äåríá Vãêëçìá, Vðåóå ós ìïé åßá - êáq,ôé ôýëïò ðüíôùí BìÜñôçìá Vêáìå, ê åyíáé ëåðôïìåñ ò Að ôï ò äáßìïíåò ãñáììýíï. Ôüôå êáq ït Eãéïé ²Áããåëïé ðáßñíïõí Cëëåò ðåñãáìçísò êáq Cëëá åéñüãñáöá, ðïõ åyíáé ãñáììýíåò ëåò ït Aãáèïåñãßåò ô\ò øõ \ò Têåßíçò: Tëåçìïóýíåò, ðñïóåõ Ýò, ëåéôïõñãßåò, íçóôåråò êáq,ôé Cëëï êáë åy å êüíåé óôzí Tðßãåéá æùþ ôçò. ÆõãéÜæïõí ôüôå êáq Aíôéóôáèìßæïõí ït ²Áããåëïé êáq ït Äáßìïíåò ô? Vñãá ô\ò øõ \ò: êáq Cí âñåèïˆí ðåñéóóüôåñá ô AãáèÜ, ôüôå ðáßñíïõí ôzí øõ Z ðüëé ït ²Áããåëïé êáq ôzí AíåâÜæïõí óô Uðüìåíï óêáëß, øçëüôåñá. Ïôáí, ìùò, âëýðïõí ït äáßìïíåò ð ò îýöõãå _ øõ Z Að ô? Ýñéá ôïõò êáq Añ ßæåé í Aíåâáßíåé ós øçëüôåñï óêáëß, ôñßæïõí ô? äüíôéá ôïõò Að ô èõì ó?í ô? ëõóóáóìýíá óêõëé? êáq ñß íïíôáé êáôáðüíù óôï ò ÁããÝëïõò í? ôzí BñðÜîïõí, Vóôù êáq ôzí ôåëåõôáßá óôéãìz Að ô? Ýñéá ôïõò. Ó á ô ô ìåôáîý, öïâéóìýíç êáq êáôáôñïìáãìýíç _ øõ Z Að ëá á ôü, ðüåé í? êñõöôår êüôù Að ô? öôåñ? ô í ÁããÝëùí, ãé? í? ãëõôþóåé. Ê Têår ãßíåôáé ìé? ìåãüëç ëïãïìá ßá êáq ðüëç AíÜìåóá óôï ò ÁããÝëïõò êáq óôï ò Äáßìïíåò, žóðïõ í? ëåõôåñùèår ðýñá ãé? ðýñá Têåßíç _ ôáëáßðùñç øõ Z Að ô? ëõóóáóìýíá íý éá ô í Äáéìüíùí. Áíåâáßíïõí ôåëéê? ït ²Áããåëïé ìs ôzí øõ Z êáq ðñï ùñïˆí ðñ ò ô Uðüìåíï óêáëß. Ì? ê Têår âñßóêïõí Cëëï ôåëþíéï, ðé Cãñéï êáq ðé öïâåñü. Ê Tä ït Äáßìïíåò êüíïõí ìåãüëç öáóáñßá êáq ôáñá Z Aðåñßãñáðôç, ãé? ô ðïé ò è? êåñäßóåé ôzí êáôáôñïìáãìýíç øõ Þ. Áñ ßæïõí ït Äáßìïíåò ðüëé í? êñáõãüæïõí Cãñéá êáq í? TëÝã- ïõí ôzí øõ Þ, ñùôþíôáò TðéäåéêôéêÜ: Ðïˆ ð@ò í AíÝâåéò Têår øçëü; ÄSí åyó Tó ðï Vðåóåò óôzí ðïñíåßá êáq êáôáìüëõíåò ô ìõóôþñéï ôïˆ Bãßïõ Âáðôßóìáôïò; ÄSí åyó Tó ðï âñþìéóåò ìs ôqò ðñüîåéò óïõ ô Aããåëéê ó \ìá; Êáq ôþñá ãé? ðïˆ êßíçóåò í? ð@ò, Aöïˆ äsí óïˆ Aîßæåé ôüðïò Têåríïò; Ãýñíá ðßóù! ²Åëá ðüëé êüôù! ÐÜñå ô äñüìï êáq êáôýâá óô í óêïôåéí ô í Áäç! ÐÞãáéíå óô ðˆñ ô Tîþôåñïí êáq óô? óêïõëþêéá ðï Cãñõðíá ñïêáíßæïõí ô? èýìáôü ôïõò!... Êáq ôüôå, Cí _ øõ Z Têåßíç ìs ô? Vñãá ôçò åyíáé Cîéá ãé? ôzí ásþíéá êáôáäßêç, ôzí ðáßñíïõí ït ðïíçñïq êáq AíÜëãçôïé Äáßìïíåò êáq ôzí êáôåâüæïõí óô? êáôá- èüíéá ô\ò ã\ò, ós ôüðï öïâåñ êáq êáôáóêüôåéíï. Êáß, Aëëïßìïíï ðé? óôzí ôáëáßðùñç Têåßíç øõ Þ! Ï áq êáq Aëëïßìïíï óôzí øõ Z Têåßíç, ðï è? êáôáñéýôáé ôzí žñá ðï ãåííþèçêå... Ôüôå åyíáé í? ós ðéüíåé ëýðçóç í? âëýðåéò ôqò øõ Sò ðï åyíáé êáôáäéêáóìýíåò ãé? êåríïí ô í ôüðï êáq í? ôqò âëýðåéò, Eãéå ðüôåñ, í? V ïõí ôüóï ìåãüëç AíÜãêç êáq í? ìzí V ïõí í? è

8 Δικτυακὸς Τόπος τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων Στατιστικὴ Αναφορὰ γιὰ τὸ ἔτος 2005 Α. Περιγραφὴ τοῦ Περιεχομένου τοῦ Δικτυακοῦ Τόπου («Ιστοσελίδος») Μὲ τὴν εὐχὴ καὶ εὐλογία τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ, ὁ Δικτυακὸς Τόπος τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων ἐγκαινιάσθηκε, Χάριτι Θεοῦ, τὸν Ιανουάριο τοῦ 2003 (10/ ) στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, τὸν δὲ Ιανουάριο τοῦ 2004 καὶ στὴν ἀγγλικὴ γλῶσσα πρὸς τὸ παρόν, περιέχει καὶ ὀλίγα κείμενα στὴν ρωσικὴ καὶ σὲ ἄλλες γλῶσσες. Απὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους 2006, μεταφέρθηκε σὲ νέο Διακομιστὴ (Server), μὲ νέα διεύθυνσι ( καὶ μὲ νέα παρουσίασι, προκειμένου νὰ διευκολυνθῆ ἡ πλοήγησις (ἔγχρωμα κυλιόμενα μενοῦ [roll-down menus], καθὼς καὶ ἔγχρωμη μπάρα κύλησης [scrolling bar]). Ηδη, ὁ Δικτυακός μας Τόπος περιλαμβάνει μεταξὺ ἄλλων: 1. Στὴν Ενότητα Διοίκησις: ὅλα τὰ διοικητικὰ στοιχεῖα τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων. 2. Στὴν Ενότητα Χρονικά: τὰ Χρονικὰ τῶν Επισκοπῶν καὶ τῶν Ιεραποστολικῶν περιοχῶν (κείμενα: 184 ἑλληνικά, 81 ἀγγλικά). 3. Στὴν Ενότητα Θεολογία: πλῆθος θεολογικῶν ἄρθρων καὶ μελετῶν ἐπὶ μεγάλης ποικιλίας θεμάτων ( Εκκλησιολογικά, Ιστορικά, Δογματικά, Ερμηνευτικά, Λειτουργικά, Αντι-αιρετικά, Κατηχητικά, Εορτολογικά, Αγιολογικά, Εἰκονολογικά, Πνευματικά, Εποικοδομητικὰ κ.ἄ.), σὲ μορφὴ ἀρχείων pdf, ἤτοι πολυτονικά, σελιδοποιημένα, συνήθως πολυσέλιδα, μὲ εἰδικὴ προσεγμένη διακόσμησι καὶ εἰκονογράφησι/φωτογραφίες (κείμενα: 318 στὰ ἑλληνικά, 119 στὰ ἀγγλικὰ καὶ 10 στὰ ρωσικά) Σημειωτέον, ὅτι πολλὰ ἀπὸ τὰ κείμενα αὐτὰ δημοσιεύονται στὸν Δικτυακὸ Τόπο γιὰ πρώτη φορά. 4. Στὴν Ενότητα Εκδόσεις-Παραγωγές: 19 τεύχη περιοδικῶν καὶ 5 βιβλία στὰ ἑλληνικά, 9 τεύχη περιοδικῶν καὶ 2 βιβλία στὰ ἀγγλικὰ καὶ 2 βιβλία στὰ ρωσικά. πιαστοῦν ἀπὸ πουθενά... Θλίψη ἀπερίγραπτη καὶ ἀβάσταχτος πόνος, ἀσήκωτος!... Αν, ὡστόσο, ἡ ψυχὴ βρεθεῖ καθαρὴ καὶ δίχως ἁμαρτίες, τότε ἀνεβαίνει συντροφιὰ μὲ τοὺς Αγγέλους στὸν οὐρανὸ κ αἰσθάνεται πολὺ μεγάλη χαρά: κάθε τόσο συναντάει καὶ ἄλλους Αγγέλους, ποὺ κρατοῦν, ὅπως οἱ Διάκονοι στὴν Εκκλησία, λαμπάδες ἀναμμένες καὶ θυμιάματα μυροβόλα, καὶ τὴν κατασπάζονται μὲ ἀγάπη. Μετὰ πᾶνε στὸ δεσποτικὸ θρόνο ἐκεῖ προκυνάει τὸν Κύριο καὶ Θεό μας, τὸν Ιησοῦ Χριστό. Καὶ τότε ἀντικρύζει τοὺς χοροὺς τῶν ἁγίων Αποστόλων, τῶν ἁγίων Μαρτύρων, τῶν ἁγίων Πατέρων, τὰ ἐννέα τάγματα τῶν ἁγίων Αγγέλων, μὲ τὴν ἄρρητη ἐκείνη λαμπρότητα, καὶ ἀκούει τὴν ἀγγελικὴ ἐκείνη μελωδία κ εὐφραίνεται ἀπὸ τὸ ἀπερίγραπτο κάλλος καὶ τὴν ἀσύλληπτη ὡραιότητα! (Συνεχίζεται) (*) Π. Β. Πάσχου, Ο Γέροντας καὶ ἄλλες ἀποκαλυπτικὲς ἱστορίες, σελ , «Ακρίτας», ἔκδ. γ Αθήνα

9 5. Επίσης, στὴν Ενότητα Εκδόσεις-Παραγωγές, ὁ ἐπισκέπτης ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ ἀκούση: Ομιλίες πνευματικοῦ καὶ ἐποικοδομητικοῦ περιεχομένου τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ, Ομιλίες περὶ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, Ολόκληρο τὸ Πρόγραμμα διαφόρων Εκδηλώσεών μας («Εὐχαριστήρια», «Κυριακὴ τῆς Ορθοδοξίας»), Εκκλησιαστικὴ Μουσική, Παραδοσιακὴ Μουσική, Τὴν ἑβδομαδιαία Ραδιοφωνικὴ Εκπομπὴ «Φῶς Ιλαρόν», ἐπιμελείας τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας, ἡ ὁποία περιλαμβάνει Ομιλία ἐπὶ τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς ἤ ἐπὶ τῆς Εορτῆς τῆς περιόδου, διανθισμένη μὲ ἐκκλησιαστικὴ καὶ παραδοσιακὴ μουσική. 6. Απὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ 2006, στὴν Ενότητα Αναζήτησις, προσετέθη μία ἀναλυτικὴ Μηχανὴ Ερευνας (Search Engine), ἡ ὁποία παρέχει δυνατότητα διαφόρων ἀναζητήσεων στὶς σελίδες html τοῦ Δικτυακοῦ Τόπου. Δυνατότητα ἀναζητήσεων καὶ στὰ κείμενα σὲ μορφὴ pdf θὰ παρέχεται ἐντὸς ὀλίγου. Β. Στατιστικὰ Επισκεψιμότητος Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἔτους 2005, ἐπραγματοποιήθησαν περισσότερες ἀπὸ ἐπισκέψεις στὸν Δικτυακὸ Τόπο, ἀριθμὸ ὑπερδιπλάσιο τοῦ ἔτους 2004 (περίπου ). Εγιναν ἐπισκέψεις σὲ περισσότερες ἀπὸ «ἱστοσελίδες» (κάθε «ἱστοσελίδα» ἀντιστοιχεῖ σὲ μία ὑπο-ενότητα καὶ περιλαμβάνει ποικίλο ὑλικό, ἕως καὶ δεκάδες κείμενα). Οἱ ἐπισκέψεις προήρχοντο ἀπὸ 70 καὶ πλέον χῶρες τῶν πέντε Ηπείρων. Σημειωτέον δέ, ὅτι σημαντικὸς ἀριθμὸς ἐπισκέψεων προέρχεται ἀπὸ Πανεπιστήμια (.edu), Κυβερνητικὲς (.gov) καὶ ἄλλες Δημόσιες Οργανώσεις τῆς Ελλάδος καὶ κυρίως τοῦ ἐξωτερικοῦ. Παρατίθεται ἀναλυτικὸς πίνακας ἐπισκέψεων ἀνὰ μῆνα, γιὰ τὰ ἔτη 2004 καὶ 2005:

10 Αγια Θεοφ Αγια Θεοφ Τὴν Πέμπτη, ἐκ.ἡμ., ἡ Ιερὰ Σύνοδος τῶν Ενισταμένων, τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τοῦ Πατρίου Ημερολογίου Ελλάδος, ἑώρτασε καὶ πάλι μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα τὰ Αγια Θεοφάνια στὸν Ωρωπὸ Αττικῆς. Στὸν καθιερωμένο αὐτὸ χαρμόσυνο ἑορτασμὸ Ορθοδόξου Ομολογίας καὶ Μαρτυρίας συνέβαλε ἰδιαίτερα, χάριτι Θεοῦ, καὶ ὁ θαυμάσιος καιρός. Ο Μεγάλος Αγιασμὸς τῶν Υδάτων στὴν προβλῆτα τοῦ Ωρωποῦ, ἐτελέσθη ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Πρόεδρο τῆς Ιερᾶς Συνόδου Μητροπολίτη Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανό, ὁ ὁποῖος ἀπηύθυνε καὶ σύντομο πανηγυρικὸ Μήνυμα. Συμμετεῖχε μεγάλο πλῆθος εὐσεβῶν ἀπὸ τὴν Αθήνα, τὴν Αττικὴ καὶ ἄλλες περιοχὲς τῆς Πατρίδος μας, ἀκόμη δὲ καὶ ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό. Ελαβαν ἐπίσης μέρος ἕξι ἀκόμη Αρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι προσέ διορθόδοξο χαρακτῆρα στὴν τε ἀπὸ τὴν Ρουμανία οἱ Θεοφιλέσ Ορθοδόξου Εκκλησίας τοῦ Πα αὐτῆς, Σουτσεάβας κ. Σωφρόνιο ἀπὸ τὴν μακρυνὴ Αὐστραλία Σεβασμ. Επίσκοπος Σύδνεϋ κ Χρυσόστομος, ἀπὸ τὴν χώρα μας οἱ Θεοφ Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσόστομ ἀπὸ τὴν Στοκχόλμη τῆς Σ Επίσκοπος Μακαριουπόλεως κ καθὼς καὶ ὁ Ηγούμενος τῆς Ι Παλαμᾶ Ετνα Καλιφορνίας Α ἀντιπρόσωπος τῆς Εξαρχίας τῆ Επίσης, συμμετεῖχαν Κληρικο Μονὲς τῆς Ιερᾶς Συνόδου καὶ μ Μοναζουσῶν. Στὴν καθιερωμένη λιτανευτικ Ωρωποῦ προηγοῦντο ὅπως πά

11 άνια 2006 άνια 2006 δωσαν ἐπίσημο καὶ εὐρύτερα λετή: τατοι Επίσκοποι τῆς Αδελφῆς τρίου Ημερολογίου τῆς χώρας ς καὶ Πλοεστίου κ. Αντώνιος, ὁ παρεπιδημῶν στὴν Ελλάδα αὶ Νέας Νοτίου Οὐαλλίας κ. ιλέστατοι Βοηθοὶ Επίσκοποι ος καὶ Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, ουηδίας ὁ Θεοφιλέστατος. Ιωάννης, ερᾶς Μονῆς Αγίου Γρηγορίου ρχιμανδρίτης π. Ακάκιος, ὡς ς Αμερικῆς. ὶ ἀπὸ τὶς Ενορίες καὶ τὶς Ιερὲς εγάλος ἀριθμὸς Μοναχῶν καὶ ὴ πομπὴ ἀνὰ τὰς ὁδοὺς τοῦ ντα οἱ ζωντανὲς ἐλπίδες μας: δεκάδες νέοι καὶ νέες μὲ παραδοσιακὲς ἐνδυμασίες, λάβαρα καὶ σημαῖες, προξενοῦντες θαυμασμὸ καὶ σκορπίζοντες συγκίνησι καὶ χάρι, καθὼς ἐπίσης καὶ ἡ φιλαρμονικὴ τοῦ Δήμου Ανω Λιοσίων. Στὴν ἐξέδρα τοῦ Αγιασμοῦ ἔλαβαν τιμητικὴ θέσι πολλοὶ ἐπίσημοι, μεταξὺ τῶν ὁποίων καί: οἱ Βουλευταὶ Αττικῆς κ.κ. Αθανάσιος Μπούρας, Βασίλειος Οἰκονόμου καὶ Γεώργιος Βλάχος, οἱ Νομάρχαι Ανατ. Αττικῆς κ. Λεωνίδας Κουρῆς καὶ Δυτ. Αττικῆς κ. Αριστείδης Αρκουδάρης, οἱ Αντινομάρχαι Δυτ. Αττικῆς κυρία Σταυρούλα Δήμου καὶ κ. Αγγελος Λιόσης, οἱ Δήμαρχοι Ανω Λιοσίων κ. Εὐάγγελος Χριστοφυλλάκης, Ωρωπίων κ. Σπυρίδων Μέξης καὶ Φυλῆς κ. Δημήτριος Μπουραΐμης, ὁ Αντιδήμαρχος Φυλῆς κ. Σταμάτιος Αβράμης, ὁ Πρόεδρος τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Φυλῆς κ. Αριστείδης Μπρέμπος καὶ ὁ Αντιπρόεδρος κ. Αναστάσιος Αραμπατζίδης, ὁ Πρόεδρος τῆς Κοινότητος Συκαμίνου κ. Θωμᾶς Ρούσσης, καθὼς ἐπίσης καὶ ἐκπρόσωποι τοπικῶν φορέων. Εἴθε ἡ Χάρις τοῦ Επιφανέντος Σωτῆρος ἡμῶν νὰ ἐμπνέη ἅπαντας στὴν ὁδὸ τῆς Ομολογίας τῆς Αληθοῦς Πίστεώς μας καὶ τῆς Ορθοδόξου βιοτῆς

12 «Ων τὸ φρόνμημα ἀποστρεφόμεθα, τούτους ἀπὸ τῆς κοινωνίας προσήκει φεύγειν» (Μ. Αθανάσιος) Ορθόδοξος Ενημέρωσις «Εντολὴ γὰρ Κυρίου μὴ σιωπᾷν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Λάλει γάρ, φησί, καὶ μὴ σιώπα... Διὰ τοῦτο κἀγὼ ὁ τάλας, δεδοικὼς τὸ Κριτήριον, λαλῶ». ( Οσ. Θεοδώρου Στουδίτου, PG 99, 1321) Επὶ τῇ εὐκαιρίᾳ μιᾶς ἐπισήμου δηλώσεως τοῦ νέου Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ «Π.Σ.Ε.» Η Συμμετοχὴ στὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιῶν» ὡς Εκκλησιολογικὴ Αἵρεσις (συνέχεια ἀπὸ τὸ προηγούμενο τεῦχος) Γ. «Αόρατος Ενότης» καὶ «Βαπτισματικὴ Θεολογία» 1. ΣΤΗΝ ἀνωτέρω δήλωσί του, ἡ ὁποία ἐξέφραζε τὴν συλλογικὴ συνείδησι τῶν ἐκκλησιῶν-μελῶν τοῦ «Π.Σ.Ε.», ὁ Γενικὸς Γραμματέας αὐτοῦ πάστορας Σαμουὴλ Κόμπια ἐθεμελίωσε τὴν δῆθεν «Αόρατον Ενότητα» τῶν Χριστιανῶν στὸ «Βάπτισμα» ἑπομένως, ὑφίσταται μία «Αόρατος Εκκλησία», τῆς ὁποίας «ὅριον» εἶναι τὸ «Βάπτισμα» ὑφίστανται τὰ «βαπτισματικὰ ὅρια τῆς Εκκλησίας» (baptismal limits of the Church) καὶ ἡ «βαπτισματικὴ ἑνότης» (baptismal unity) 9. Τὴν περιεκτικὴ «Βαπτισματικὴ Θεολογία», ἡ ὁποία ἀποτελεῖ συγγενῆ μορφὴ τῆς προτεσταντικῆς «Θεωρίας τῶν Κλάδων», εἶχε διατυπώσει μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια ὁ νῦν μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης Ζηζιούλας ( Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως), κατὰ τὸ ἔτος 1985, ὑποστηρίξας μάλιστα, ὅτι «ἐκτὸς βαπτίσματος δὲν ὑπάρχει Εκκλησία», ἐνῶ «ἐντὸς τοῦ βαπτίσματος, ἔστω καὶ ἄν ὑπάρχῃ μία διάσπασις, μία διαίρεσις, ἕνα σχίσμα, δυνάμεθα νὰ ὁμιλῶμεν διὰ Εκκλησίαν» Η ΑΜΕΣΟΣ σχέσις καὶ ἀλληλεξάρτησις «Αοράτου Ενότητος», ἡ ὁποία πρέπει νὰ καταστῆ «Ορατή», καὶ «Βαπτισματικῆς Ενότητος» εἶναι τόσο ἔντονος στὰ ὅρια τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, ὥστε εὐκαίρως-ἀκαίρως προβάλλεται ὡς ἡ Μεγάλη Ιδέα τῶν Οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι σπεύδουν σὲ ἀλλεπάλληλες διακηρύξεις καὶ πράξεις ἀναγνωρίσεως μὲν τοῦ «Βαπτίσματος», ἀπαγορεύσεως δὲ τοῦ «ἀναβαπτισμοῦ». Εκτὸς ἀπὸ τὸν κ. Κόμπια, ὁ ὁποῖος μάλιστα στὸν ἀνωτέρω χαιρετισμό του στὸ Βατικανὸ ἀναφέρθηκε καὶ εἰς «τὴν ἀλληλοαναγνώριση τοῦ Βαπτίσματος μεταξὺ τῶν Εκκλησιῶν-μελῶν μας» 10, ἕνα μεγάλο πλῆθος μαρτυριῶν ἐπιβεβαιώνει ἀδιαμφισβήτητα, ὅτι τόσο τὸ «Π.Σ.Ε.», ὅσο καὶ ἡ Οἰκουμενικὴ Κίνησις ἔχουν σαφῆ ἐκκλησιολογικὴ ταυτότητα καὶ αὐτοσυνειδησία, ἡ ὁποία ὅμως εἶναι ἄσχετος πρὸς τὴν Πατερικότητα. 3. ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, παραθέτουμε ἐνδεικτικὲς μαρτυρίες, πρὸς τεκμηρίωσιν τῶν 9. Professor John Zizioulas, «Orthodox Ecclesiology and the Ecumenical Movement», περιοδ. «Sourozh» Λονδίνου, No 21/August 1985, pp Περιοδ. «Ενημέρωσις» Γενεύης, περιοδ. Β /ἔτος Δ (ΙΘ ), ἀριθ. 3/Μάϊος- Ιούνιος 2005, σελ. 13β, «Επίσημη ἐπίσκεψη τοῦ Γενικοῦ Γραμματέα τοῦ ΠΣΕ Samuel Kobia στὸν Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ - Ρώμη, »

13 κριτικῶν μας συμπερασμάτων καὶ ἀπόδειξιν, ὅτι ὄντως ὑφίσταται ἤδη μία «Εὐρεῖα Παγκόσμια Οἰκουμενικὴ Οἰκογένεια» (Broad Ecumenical World Family) 11, τὴν ὁποίαν τὸν Μάϊο τοῦ 2005 ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Καινοτομίας κ. Χριστόδουλος ὠνόμασε «Διεθνῆ Αδελφότητα Εκκλησιῶν» καὶ τῆς ὁποίας τὰ μέλη ἤδη δίδουν «κοινὴν μαρτυρίαν» καὶ «ἐκπληρώνουν ἀπὸ κοινοῦ τὴν κοινήν των κλῆσιν» 12. α. «Η Εκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδικὴ καὶ ἡνωμένη ἐνώπιον τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, εἰς τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου βαπτίζονται πάντα τὰ μέλη αὐτῆς, ἀποκτῶντα οὕτω τὴν δικαίωσιν ἑαυτῶν, ἀνεξαρτήτως εἰς ποίαν Ομολογίαν ἀνήκουσιν, ἑνούμενα μετὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ μετ ἀλλήλων εἰς ἕν σῶμα, τὸ ὁποῖον δὲν δύναται νὰ μερίζεται εἰς πλείονα σώματα» ( Ιωάννης Καρμίρης, 1973) 13. β. «Ως μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μὲ τὸ κοινό μας βάπτισμα, εἴμεθα ἤδη ἑνωμένοι» (Ζ Γ.Σ. τοῦ «Π.Σ.Ε.», Κανμπέρρα, 1991) 14. γ. «Η θεολογία τοῦ βαπτίσματος (theology of baptism) εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία μᾶς ἑνώνει» «εἰς τὴν ἀναζήτησίν μας διὰ ὁρατὴν ἑνότητα, ἔχομεν λάβει πολὺ ὀλίγα ἐξ αὐτοῦ τοῦ κοινοῦ βαπτίσματος, εἰς τὸ ὁποῖον μετέχομεν» «τὸ βάπτισμα εἰς τὸ ὄνομα τῆς Τριάδος μᾶς ἑνώνει μὲ τὸν ἴδιον τὸν Θεὸν καὶ μᾶς κάνει μέλη τῆς οἰκογενείας του» ( Αγγλικανὸς Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος Κάρεϋ, Γενεύη 1992) 15. δ. «Εκατέρωθεν [ὑπὸ ὀρθοδόξων καὶ παπικῶν] ἀναγνωρίζεται ὅτι ὅσα ἐνεπιστεύθη ὁ Χριστὸς εἰς τὴν Εκκλησίαν του - ὁμολογία τῆς ἀποστολικῆς πίστεως, μετοχὴ εἰς τὰ αὐτὰ μυστήρια, κυρίως εἰς τὴν μίαν ἱερωσύνην τὴν τελοῦσαν τὴν μίαν θυσίαν τοῦ Χριστοῦ, ἀποστολικὴ διαδοχὴ τῶν ἐπισκόπων Ο Πάπας Ιωάννης - δὲν δύνανται νὰ θεωρηθοῦν ὡς ἀποκλειστικὴ ἰδιοκτησία Παῦλος Β καὶ ὁ πατρι- άρχης Βαρθολομαῖος μιᾶς τῶν ἡμετέρων Εκκλησιῶν. Εἶναι σαφὲς ὅτι ἐντὸς τοῦ εἰσερχόμενοι ἐπισήμως πλαισίου τούτου ἀποκλείεται πᾶς ἀναβαπτισμὸς» (Βελεμένδιος Ενωσις, Λίβανος 1993) 16. στὴν Βασιλικὴ τοῦ Αγίου Πέτρου στὸ Βατικανό, ε. «Τὸ μυστήριο τοῦ βαπτίσματος, ποὺ ἔχουμε ἀπὸ γιὰ νὰ συμπροσευχηθοῦν στὴν Θρονικὴ Εορτὴ τῆς κοινοῦ, ἀντιπροσωπεύει τὸν μυστηριακὸ σύνδεσμο Ρώμης, ἑνότητας.... Οἱ θεολογικές, ποιμαντικὲς καὶ οἰκουμενικὲς συνέπειες τοῦ κοινοῦ βαπτίσματος εἶναι πολλὲς καὶ σημαντικές» «ὁ τελικὸς σκοπὸς τῆς οἰκουμενικῆς κίνησης εἶναι ἡ ἀποκατάσταση τῆς πλήρους ὁρατῆς ἑνότητας ὅλων τῶν βαπτισμένων» (Πάπας Ιωάννης Παῦλος Β, 1995) 17. θ 11. Πέτρου Βασιλειάδη (ἐπιμ.), Ορθόδοξη Θεολογία καὶ Οἰκουμενικὸς Διάλογος, σελ. 383, «Παράρτημα ΣΤ», ἐκδόσεις «Αποστολικῆς Διακονίας», Αθήνα Αρχιεπισκόπου Αθηνῶν Χριστοδούλου, «Ιεραποστολὴ καὶ Διάδοση τοῦ Εὐαγγελικοῦ Λόγου», ( Εναρκτήρια Ομιλία στὸ ΙΓ Συνέδριο τοῦ «Π.Σ.Ε.» γιὰ τὴν Ιεραποστολὴ - Αθήνα, ), περιοδ. «Εκκλησία», Μάϊος 2005, σελ. 377 καὶ σελ. 378αβ, 3α, γ. 13. Ιωάννου Ν. Καρμίρη, Δογματικῆς Τμῆμα Ε - Ορθόδοξος Εκκλησιολογία, σελ. 241, Αθῆναι Γεωργίου Ν. Λαιμοπούλου (ἐπιμ.), Η Ζ Γενικὴ Συνέλευση..., «Τελικὴ Εκθεσις», ἐκδόσεις «Τέρτιος», σελ. 136, Κατερίνη Περιοδ. «Ecumenical Press Service» Γενεύης, No 16/ : «Anglican leader visits WCC meets leaders of ecumenical bodies». 16. Εφημερ. «Καθολική», ἀριθ. 2705/ , σελ. 3: «Η Οὐνία, ὡς Μέθοδος Ενώσεως κατὰ τὸ Παρελθόν, καὶ Σημερινὴ Αναζήτησις τῆς Πλήρους Κοινωνίας», Εκκλησιολογικαὶ Αρχαί, 13 (ἐπίσημον κείμενον). 17. Πάπα Ιωάννου Παύλου Β, Ινα Πάντες Εν Ωσιν (Ut Unum Sint), σελ. 77 καὶ 87, 66 καὶ 77, ἐκδόσεις «Γραφεῖο Καλοῦ Τύπου», [ Αθήνα 1995]

14 θ στ. «Εξορκίζομεν τοὺς πιστούς μας, Καθολικοὺς καὶ Ορθοδόξους, νὰ ἐνισχύσουν τὸ πνεῦμα τῆς ἀδελφωσύνης, τὸ ὁποῖον προέρχεται ἐκ τοῦ μοναδικοῦ Βαπτίσματος καὶ τῆς συμμετοχῆς εἰς τὴν μυστηριακὴν ζωὴν...» «περιέλαβον [Πάπας καὶ Πατριάρχης] εἰς τὰς προσευχάς των ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι, ὡς ἐκ τοῦ Βαπτίσματός των, εἶναι ἐνσωματωμένοι εἰς τὸν Χριστὸν...» (Κοινὸ Ανακοινωθὲν Πάπα Ιωάννου Παύλου Β καὶ πατριάρχου Βαρθολομαίου, Βατικανὸ 1995) 18. ζ. Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐπιταχυνθῆ ἡ διαδικασία «ἀποκαταστάσεως τῆς πλήρους κοινωνίας ἡμῶν [ὀρθοδόξων καὶ παπικῶν], ὥστε ἡ προσεγγίζουσα τρίτη χιλιετία τῆς χριστιανικῆς περιόδου νὰ εὕρῃ τὴν Εκκλησίαν τοῦ Θεοῦ ὁρατῶς ἡνωμένην...» (μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας, Βατικανὸ 1998) 19. η. «Τὰ Ορθόδοξα καὶ Ρωμαιοκαθολικὰ μέλη τῆς Συμβουλευτικῆς Επιτροπῆς ἀναγνωρίζουν σὲ ἀμφότερες τὶς παραδόσεις μία κοινὴ διδασκαλία καὶ μία κοινὴ πίστι εἰς ἕνα βάπτισμα...» «καὶ ἐμεῖς ἀναγνωρίζουμε τὸ βάπτισμα ἀλλήλων, ὡς ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ» (Δήλωσις-Συμφωνία Νέας Υόρκης, 1999) 20. θ. «Παρότι αἱ Εκκλησίαι ἡμῶν [ὀρθοδόξων καὶ προτεσταντῶν] δὲν εὑρίσκονται εἰσέτι εἰς κοινωνίαν, θεωροῦμεν ἑκατέρωθεν τὰ μέλη ἡμῶν ὡς βεβαπτισμένα καὶ ἀπορρίπτομεν τὸν ἐπαναβαπτισμόν. Οἱ συμμετέχοντες εἰς τὸν διάλογον χαιρετίζουν τὰς προσπαθείας τῶν Εκκλησιῶν ἐν Γερμανίᾳ (Οἰκουμενικὸν Συμβούλιον τῶν Χριστιανικῶν Εκκλησιῶν) διὰ τὴν προσπάθειαν ἐπιτεύξεως συμφωνίας ὡς πρὸς τὴν ἑκατέρωθεν ἀναγνώρισιν τοῦ Βαπτίσματος» (Κοινὸν Ανακοινωθέν, Φανάριον 2004) 21. ι. «Τὸ Βάπτισμα πρέπει νὰ θεωρηθῇ ὡς τὸ μόνον πραγματικὸν μυστήριον τῆς ἑνότητος, τὸ ὁποῖον ἀναγνωρίζεται ἐξ ἀμφοτέρων τῶν Εκκλησιῶν [Προτεσταντικῆς-Παπικῆς], παρὰ τὰς διαφοράς των εἰς δογματικὰ θέματα» (Δήλωσις Γερμανοῦ Λουθηρανοῦ ἐπισκόπου κ. J. Johannesdotter, 2004) 22. ια. Η «Γ Εὐρωπαϊκὴ Οἰκουμενικὴ Συνέλευσις» (Σιμπίου Ρουμανίας, ), ἡ ὁποία προετοιμάζεται ἀπὸ τὴν «Διάσκεψι Εὐρωπαϊκῶν Εκκλησιῶν» (C.E.C.) καὶ τὸ παπικὸ «Συμβούλιο Επισκοπικῶν Συνόδων Εὐρώπης» (C.C.E.E.), θὰ ἀσχοληθῆ μεταξὺ ἄλλων καὶ μὲ τὸ ζήτημα τῆς «ὁρατῆς ἑνότητας τῶν Εκκλησιῶν» (Συνάντησις Μικτῆς Επιτροπῆς C.E.C.-C.C.E.E., 2005) 23, ἐν συνεχείᾳ τῶν συμφωνηθέντων κατὰ τὴν «Β Εὐρωπαϊκὴ Οἰκουμενικὴ Συνέλευσι» (Γκρὰτς Αὐστρίας, ) 24, γιὰ ἀφιέρωσι «στὴν ἀδιάπτωτη ἐπιδίωξι τοῦ σκοποῦ τῆς ὁρατῆς ἑνότητος» καὶ γιὰ προτροπὴ «στὶς ἐκκλησίες [-μέλη τῆς C.E.C.] νὰ ἀναζητήσουν τὴν κατόρθωσι τῆς ἀμοιβαίας ἀναγνωρίσεως τοῦ Βαπτίσματος μεταξὺ ὅλων τῶν Χριστιανικῶν Εκκλησιῶν», βεβαίως δὲ καὶ στὴν προοπτικὴ τῆς «Οἰκουμενικῆς Χάρτας» (ὑπεγράφη τὸ 2001) Περιοδ. «Επίσκεψις», ἀριθ. 520/ , σελ Περιοδ. «Επίσκεψις», ἀριθ. 559/ , σελ Χρήστου Κ. Λιβανοῦ, «Νέα Συμφωνία τῶν Οἰκουμενιστῶν Εξισώνει Ορθοδοξίαν καὶ Αἵρεσιν!», ἐφημερ. «Ορθόδοξος Τύπος», ἀριθ. 1343/ , σελ Περιοδ. «Επίσκεψις», ἀριθ. 640/ , σελ. 2-6: «Κοινὸν Ανακοινωθὲν τῆς 13ης συναντήσεως μεταξὺ Θεολόγων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῆς Εὐαγγελικῆς Εκκλησίας ἐν Γερμανίᾳ» ( ). 22. Περιοδ. «Ενημέρωσις» Γενεύης, περίοδ. Β, ἀριθ. 6/Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2004, σελ. 16β. 23. Περιοδ. «Ενημέρωσις» Γενεύης, περίοδ. Β, ἀριθ. 1/ Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2005, σελ. 7β. 24. Περιοδ. «Ορθόδοξος Ενημέρωσις», ἀριθ. 26/ Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1997, σελ

15 Δ. «Οὐκ ἀλλότριοι Θεοῦ;» 1. ΕΙΝΑΙ προφανέστατο, ὅτι τὰ ἐκκλησιολογικὰ θεμέλια εἰδικὰ τοῦ «Π.Σ.Ε.», ἀλλὰ καὶ εὐρύτερα τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, εἶναι ἡ αἱρετικὴ θεολογία τῆς «Αοράτου Ενότητος» καὶ ἡ ἐπίσης αἱρετικὴ «Βαπτισματικὴ Θεολογία». 2. Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΙΣ τῆς δεινῆς αὐτῆς πραγματικότητος δικαιώνει πλήρως τὸν ἀείμνηστο Γέροντα Ιουστῖνο Πόποβιτς ( 1979), ὁ ὁποῖος ἐχαρακτήριζε ἐπιτυχέστατα τὴν συμμετοχὴ τῶν ὀρθοδόξων στὸ «Π.Σ.Ε.» (μάλιστα ὡς «ὀργανικῶν μελῶν»!...), ὡς καὶ τὴν ἐν γένει στάσι αὐτῶν ἔναντι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μὲ τοὺς ἑξῆς βαρυτάτους χαρακτηρισμούς: ἐξευτελισμὸν δουλικόν, οἰκτρῶς καὶ φρικωδῶς ἀντιαγιοπαραδοσιακήν, ἐντροπήν, ἀνορθόδοξον, ἀντιορθόδοξον, ἀποκαλυπτικῶς φρικαλέαν, ἀνήκουστον προδοσίαν 26! ΑΡΑ ΓΕ, πῶς θὰ ἐχαρακτηρίζετο σήμερα ἡ τοιαύτη κατάστασις, ὁπότε ὁμολογεῖται ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστάς, ὅτι ἡ πτῶσις τοῦ συμμετέχειν καὶ συγκηρύττειν καὶ συνδιακονεῖν συντελεῖται σὲ πανορθόδοξο ἐπίπεδο καὶ πανορθοδόξῳ συνοδικῇ ἀποφάσει; «Η συμμετοχὴ τῆς Ορθοδοξίας στὴν Οἰκουμενικὴ Κίνησι ἐστηρίχθηκε πάντοτε» «στὶς ἀποφάσεις τῶν Ιερῶν Συνόδων τῶν κατὰ τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιῶν, τῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων, ὅπως π.χ. τῆς Γ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως τοῦ 1986, καὶ τῆς Συνάξεως ἐν Φαναρίῳ τῶν Ορθοδόξων Προκαθημένων τῶν Ορθοδόξων Εκκλησιῶν τὸ ἔτος 1992» ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ὅμως ἐπίσης καὶ ἐκείνους τοὺς Ορθοδόξους, οἱ ὁποῖοι ἀποτειχίζονται θεαρέστως ἐκ τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἐφ ὅσον διαπιστώνουν τεκμηριωμένα, ὅτι οἱ Καινοτόμοι καθίστανται «ἀλλότριοι Θεοῦ», ἐφ ὅσον εὐαγγελίζονται «ἕτερον εὐαγγέλιον», «παρ ὅ παρελάβομεν» 28 ἐκ τῶν Αποστόλων, τῶν Συνόδων καὶ τῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι μᾶς διδάσκουν μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια: «Αγγελοι οὐ τολμῶσι παρασαλεῦσαι, οὐδὲ σαλεύοντες μένουσι μὴ ἀναθεματιζόμενοι [Γαλ. α 8-9], καὶ πῶς ἄνθρωπος πᾶς ἐν σαρκὶ ὤν, σαλεύων καὶ καινοτομῶν, καὶ μάλιστα τοιαύτας καινοτομίας, οὐκ ἀλλότριος Θεοῦ;» ἐκ.ἡμ. Αγίων Θεοδώρου Στουδίτου καὶ Ιωάννου Ελεήμονος 25. Βλ. ἐνδεικτικὰ κείμενα περὶ τῆς «Οἰκουμενικῆς Χάρτας»: Νικολάου Π. Βασιλειάδη, Πανθρησκειακὸς Οἰκουμενισμός, ἐκδόσεις «Ο Σωτήρ», Αθῆναι - Μάρτιος 2002, σελ Μητροπολίτου Κυρηνείας Παύλου, «Η Οἰκουμενικὴ Χάρτα ἀπὸ ὀρθοδόξου ἀπόψεως», περιοδ. «Παρακαταθήκη» Θεσσαλονίκης, ἀριθ. 16/ Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2001, σελ. 3-6 Αρχιμανδρίτου Γεωργίου (Καψάνη), «Η Οἰκουμενικὴ Χάρτα ὀρθοδόξως κρινομένη καὶ κατακρινομένη», ἐφημερ. «Ορθόδοξος Τύπος», ἀριθ. 1443/ , σελ. 1 καὶ 5 Τοῦ Αὐτοῦ, «Οἰκουμενικὴ Χάρτα», περιοδ. «Ο Οσιος Γρηγόριος», ἀριθ. 26/2001, σελ ἐφημερ. «Καθολική», ἀριθ. 2934/ , σελ. 1 καὶ ἀριθ. 2937/ , σελ. 6 καὶ 7 (ὅπου τὸ πλῆρες κείμενο τῆς «Χάρτας», τὸ ὁποῖο ὑπεγράφη στὸ Στρασβοῦργο, τὴν ). 26. Βλ. «Ορθοδοξία καὶ οἰκουμενισμός - Μία Ορθόδοξος Γνωμάτευσις καὶ Μαρτυρία τοῦ Αρχιμανδρίτου Ιουστίνου Πόποβιτς», περιοδ. «Κοινωνία», Μάρτιος- Απρίλιος 1975, σελ ἐφημερ. «Ορθόδοξος Τύπος», ἀριθ. 235/ Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Αβραμίδη, «Οἱ Αξιώσεις (Desiderata) τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας ἔναντι τοῦ ΠΣΕ», περιοδ. «Εκκλησία», ἀριθ. 4/ Απρίλιος 2005, σελ. 307α. 28. Πρβλ. Γαλάτ. α 6 καὶ Οσίου Θεοδώρου Στουδίτου, PG τ. 99, στλ. 1033D/ Επιστολὴ ΛΣΤ, Εὐπρεπιανῷ καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ, E.L.I

16 Χειροτονία Διακόνου Απὸ τὴν Ζωὴν τῆς Εκκλησίας μας ΤΗΝ Κυριακή, ἐκ.ἡμ., ὁ Σεβασμ. Επίσκοπος Λούνης κ. Σιλουανὸς ἐχειροτόνησε Διάκονο τὸν εὐλαβέστατο Αναγνώστη Κλαύδιο de Pasquale, ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν πνευματικῶν του τέκνων, στὸν Ιερὸ Ναὸ τῶν Αγίων Νεομαρτύρων καὶ Ομολογητῶν στὴν Πιστόϊα τῆς Ιταλίας. Ο νέος Διάκονος, ἰταλικῆς καταγωγῆς καὶ προσήλυτος ἀπὸ ἐτῶν στὴν Ορθοδοξία, εἶναι ἔγγαμος, ἡ σύζυγός του εἶναι ρουμανικῆς καταγωγῆς καὶ πρόκειται νὰ ὑπηρετήση στὸν ἐν λόγῳ Ιερὸ Ναὸ τῆς Πιστόϊα. Εὐχόμεθα ἀδελφικῶς στὸν Διάκονο Κλαύδιο τὴν ἐξ ὕψους ἐνίσχυσι στὰ νέα του καθήκοντα. Κουρὰ Μοναχῆς ΤΗΝ ἐκ.ἡμ., ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Φωτικῆς κ. Αὐξέντιος ἔκειρε Ρασοφόρο Μοναχὴ τὴν ἀπὸ τριετίας Δόκιμη Αδελφὴ Ξένια, στὴν Ιερὰ Μονὴ Αγίας Νεομάρτυρος Ελισάβετ στὴν Ετνα Καλιφορνίας. Η νέα Μοναχὴ ἔλαβε τὸ ὄνομα Ιωάννα, πρὸς τιμὴν τοῦ Αγίου Θαυματουργοῦ Αρχιεπισκόπου τοῦ Σὰν Φραντσίσκο Ιωάννου Μαξίμοβιτς ( 1966). Στὴν Ακολουθία τῆς Κουρᾶς παρέστησαν οἱ γονεῖς τῆς νέας Μοναχῆς Κόμης Νικήτας Τσερεμέτεβ καὶ Μάϊκο. Η Μοναχὴ Ιωάννα ἀνετράφη στὴν Γαλλία, Ιρλανδία καὶ Η.Π.Α. καὶ εἶναι ἀπόφοιτη τοῦ Κολλεγίου Barnard τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Κολούμπια. Εορτὴ Ναοῦ στὴν Σουηδία ΤΗΝ ἐκ.ἡμ., ἑώρτασε τὸ Ιερὸ Παρεκκλήσιο τοῦ Αγίου Νικολάου Αρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ Θαυματουργοῦ στὴν Ιερὰ Μονὴ Αγίας Φιλοθέης τῆς Αθηναίας στὴν Σουηδία, ὅπου ἐνασκεῖται θεοφιλῶς ἡ σεβαστὴ Γερόντισσα Φιλοθέη, σουηδικῆς καταγωγῆς. Τὴν Θεία Λειτουργία ἐτέλεσε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μακαριουπόλεως κ. Ιωάννης, μετὰ τοῦ Αἰδεσιμ. π. Ανδρέου Οκερστρομ ἀπὸ τὴν Οὐψάλα, παρουσίᾳ ὀλίγων Ορθοδόξων πιστῶν

17 Ιεραποστολικὴ Εκδοσις γιὰ τὴν Αφρικὴ Ορθόδοξον Εκκλησιαστικὸν Ημερολόγιον τοῦ ἔτους 2006 Περιεχόμενα: Εγκύκλιος Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ. Εορτολόγιο, Μηνολόγιο, Νηστειοδρόμιο, Αποστολικὰ καὶ Εὐαγγελικὰ ἀναγνώσματα ὅλων τῶν ἡμερῶν τοῦ ἔτους. Στατιστικὰ στοιχεῖα τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου, μὲ ἔμφασι στὶς Ιεραποστολικὲς περιφέρειες. Εἰκονογραφημένο. Εκδοσις Αρχιερατικῆς Περιφερείας τοῦ Κονγκό. Γλῶσσα: γαλλική. Σχῆμα: 12 16,5 ἑκ. Σελίδες: 64 Εξώφυλλο: Τετραχρωμία Εσωτερικό: Διχρωμία. Ενισχύσατε τὴν ἀποπεράτωσιν τοῦ νέου Ιεροῦ Ναοῦ τῶν Αγίων μας Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης!... Προϋπολογισμὸς ἐργασιῶν Ενδοδαπέδια Θέρμανσις: Γύψινη Διακόσμησις: Μαρμαρόστρωσις Δαπέδου: Εμβάσματα ἀποστέλλονται μὲ ταχυδρομικὴ ἐπιταγὴ στὴν διεύθυνσι: Ιερὰ Μονὴ Αγίου Κυπριανοῦ, Τ.Θ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ , ΕΛΛΑΣ ἤ κατατίθενται στοὺς ἑξῆς ἀριθμοὺς λογαριασμῶν μας στὶς Τράπεζες: ΕΘΝΙΚΗ: , ALPHA: , ΑΓΡΟΤΙΚΗ: , ΕΡΓΑΣΙΑΣ: , καὶ NOVA:

18 «Εἶπε Γέρων» - Παλαιὲς καὶ σύγχρονες οἰκοδομητικὲς διηγήσεις καὶ διδασκαλίες Αποφυγὴ τῆς πλανερῆς αὐτάρκειας* Αγίου Θεοφάνους τοῦ Εγκλείστου (μνήμη: 10η Ιανουαρίου) Πολυπραγμοσύνη, ἀνυπομονησία, ἄγχος, νευρικότητα... Αὐτὰ εἶναι, βέβαια, δυσάρεστα. Εὐχάριστο, ὅμως, εἶναι ὅτι συναισθάνεστε πόσο βλάπτουν τὴν ψυχή σας καὶ θέλετε νὰ θεραπευθεῖτε. Δὲν ἔχετε παρὰ νὰ βρεῖτε ἀπὸ ποῦ προέρχονται, ποιὰ εἶναι ἡ πηγή τους. Αν ἐξαφανίσετε τὴν πηγή, τότε θὰ χαθοῦν μόνα τους. Εξετάστε μήπως ὑπάρχουν μέσα σας ὑπερβολικὴ αὐτοπεποίθηση, αὐτοϋπερεκτίμηση καὶ αὐτοκαταξίωση. Αὐτὲς δημιουργοῦν στὸν ἄνθρωπο τὴν ἐγωϊστικὴ καὶ πλανερὴ αἴσθηση τῆς αὐτάρκειας: Νομίζει πὼς ὅλα μπορεῖ νὰ τὰ ὀργανώσει καὶ νὰ τὰ ἐκτελέσει ἀλάθητα μόνος του, δίχως τὴ συμβολὴ ἤ τὴ συμβουλὴ τῶν συνανθρώπων του καί, πάνω ἀπ ὅλα, δίχως τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Αν, λοιπόν, παρουσιαστεῖ κάποιο ἐμπόδιο καὶ τὰ σχέδιά του ἀνατραποῦν, ἄν τὰ πράγματα δὲν ἐξελιχθοῦν ὅπως τὰ ἤθελε καὶ τὰ ὑπολόγιζε, τότε γογγύζει ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ ὀργίζεται ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων. Μήπως κι ἐσεῖς στηρίζεστε περισσότερο ἀπ ὅσο πρέπει στὶς δυνάμεις σας; Μήπως ἔχετε «σπρώξει» τὸ Θεὸ στὸ περιθώριο τῆς ζωῆς σας; Αρχίζετε κάθε ἔργο σας μὲ προσευχή, τὸ συνεχίζετε μὲ προσευχὴ καὶ τὸ τελειώνετε μὲ προσευχή; Πιστεύετε ὅτι ἐσεῖς δὲν ἔχετε καμιὰν ἀξία καὶ ὅτι ὅλα σας τὰ ἐπιτεύγματα τὰ ὀφείλετε στὸν Κύριο; Τοποθετεῖτε ταπεινὰ τὸν ἑαυτό σας κάτω ἀπ ὅλη τὴν κτίση; Αν ὄχι, τότε πρέπει νὰ ἀναθεωρήσετε τὴ στάση σας ἀπέναντι στὸν Πλάστη σας καὶ στὰ πλάσματά Του. Στὶς σχέσεις σας μὲ τὸ Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους νὰ βιώνετε βαθιὰ τὴ μηδαμινότητά σας. Νὰ προσεύχεστε ἀδιάλειπτα. Καὶ νὰ πιστεύετε ἀκλόνητα πὼς ὁ Κύριος εἶναι ὁ κυβερνήτης τοῦ κόσμου καὶ τῆς ζωῆς σας. Δίχως Αὐτόν, κανένα καλὸ δὲν ριζώνει μέσα μας. Ας παραδώσουμε, λοιπόν, μὲ ἐμπιστοσύνη τὴν ὕπαρξή μας στὰ χέρια Του. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι θὰ ἐγκαταλείψουμε ἤ θὰ περιορίσουμε τὸν ἀγώνα, τὶς προσπάθειες καὶ τοὺς κόπους γιὰ τὴν ψυχική μας καλλιέργεια. Ας μὴν ἐπαναπαυόμαστε, ὅμως, σ αὐτοὺς τοὺς κόπους, γιατί, ἄν δὲν τοὺς εὐλογήσει ὁ Θεός, δὲν θὰ δώσουν πνευματικοὺς καρπούς. (*) Οσίου Θεοφάνους τοῦ Εγκλείστου, Χειραγωγία στὴν πνευματικὴ ζωὴ (ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν), σελ , ἐκδ. Ιερᾶς Μονῆς Παρακλήτου, Ωρωπὸς Αττικῆς

19 Εκδόσεις καὶ Παραγωγὲς τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας Σεβασμ. Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ ΟΜΙΛΙΕΣ Διανθισμένες καὶ μὲ ἀκούσματα μελωδικὰ ἀπὸ ζωντανὲς ἠχογραφήσεις ΕΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ τρεῖς ἀκόμη Συμπυκνωμένοι Δίσκοι (CD s) στὴν γνωστὴ ἤδη Σειρὰ τῶν «Ομιλιῶν» τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου καὶ Καθηγουμένου μας κ. Κυπριανοῦ. Οἱ νέες πνευματικές, ἐποικοδομητικὲς καὶ πολὺ ἐνδιαφέρουσες Ομιλίες, ὅπως καὶ οἱ προηγούμενες, διανθίζονται μὲ ἀκούσματα μελωδικὰ ἀπὸ ζωντανὲς ἠχογραφήσεις τοῦ Βυζαντινοῦ Χοροῦ τῶν Πατέρων τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας, φέρουν δὲ τοὺς ἑξῆς τίτλους: Αριθ. 135: Τὸ μεγάλο ἁμάρτημα τοῦ σκανδαλισμοῦ. Αριθ. 139: Προϋποθέσεις διὰ τὸν ἔλεγχον τοῦ πλησίον μας ( Απόστολος ΚΣΤ Κυριακῆς) Αριθ. 144: Ο Ζακχαῖος ὡς παράδειγμα διορθώσεως τῶν ἀδικιῶν μας (Κυριακὴ ΙΕ Λουκᾶ) Επιμέλεια καὶ Παραγωγὴ τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας Τιμὴ ἑκάστου CD: 5. Γιὰ παραγγελίες ἀπευθύνεσθε: Ιερὰ Μονὴ Αγίου Κυπριανοῦ, Τ.Θ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ Τηλ.: , , Fax: , Ε-mail: Kyprianos@hol.gr καὶ Βιβλιοπωλεῖο «ΝΕΟ ΘΑΒΩΡ», Χαλκοκονδύλη 46, Αθήνα, Τηλ./Fax:

20 274