ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ: (ΞΗΡΟΛΑΚΑΣ ΚΑΡΥΑΣ) ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1942

Transcript

1 1 ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 1 ΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ (ΞΗΡΟΛΑΚΑΣ ΚΑΡΥΑΣ) ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1942 Αγαπητοί φίλοι και φίλες, συντρόφισσες και σύντροφοι, Σας καλωσορίζουμε και φέτος στην εκδήλωση προς τιμήν της 1 ης Συνδιάσκεψης Ανταρτών της Θεσσαλίας του ΕΛΑΣ, τον Αύγουστο του Στην ιστορική αυτή Συνδιάσκεψη στο Μπεχτέσι, συμμετείχαν με εκπροσώπους τους οι πρώτες αντάρτικες ομάδες Άνω και Κάτω Ολύμπου και Κισσάβου. Η πρώτη ένοπλη ομάδα του ΕΛΑΣ συγκροτήθηκε στις 2 Μάη 1942, στην Καρακόπετρα του Μακρυχωρίου και αρχηγός της ανακηρύχτηκε παμψηφεί ο Μήτσος Σαρακατσάνης (Μακεδόνας) από το Βογατσικό Καστοριάς και υπαρχηγός ο Δημήτρης Πούλιος (Παππούς) από τους Γόνους. Η επόμενη ομάδα ιδρύθηκε στις Μάη στην Τσαριτσάνη, όπου μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο είχε κιόλας δημιουργηθεί κομμουνιστικό κίνημα. Αρχηγός ορίστηκε ο Νίκος Ξυνός,(Σμόλικας). Συμμετείχαν και οι Παπαστεργίου, Κηπουρός, Παπανικολάου, Παπάς, Καραμήτσος, Οικονόμου. Στην πορεία, συγκροτήθηκαν ένοπλες ομάδες στην Καρίτσα, στην Σελίτσανη Αγιάς, και αλλού. Με απόφαση της Κ.Ε. του ΕΛΑΣ, που είχε ιδρυθεί ήδη από τις 16 Φλεβάρη του 1942, όλες οι ομάδες εντάσσονταν στη δύναμή του. Η Συνδιάσκεψη αυτή, ουσιαστικά σηματοδότησε την έναρξη του ένοπλου αγώνα για την απελευθέρωση, στην περιοχή. Ακολούθησε η ορκωμοσία των ομάδων του ΕΛΑΣ με τον όρκο που αποφασίστηκε από τη Συνδιάσκεψη και οι εργασίες ολοκληρώθηκαν μέσα σ ένα κλίμα ενθουσιασμού, με συνθήματα και αντάρτικα τραγούδια. Αμέσως μετά, με βάση τις αποφάσεις, ξεχύθηκαν στη

2 2 δράση για την υλοποίησή τους, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Η επιβίωση, η αξιοπρέπεια και στη συνέχεια η λευτεριά του λαού από τους ξένους καταχτητές και τους ντόπιους συνεργάτες και δήμιους, όπως οι λεγεωνάριοι, ήταν το ιερό καθήκον γι αυτούς τους ανθρώπους της υπαίθρου, απλά παιδιά της γης, που ποτέ δεν φαντάστηκαν ότι μπορούσαν να δημιουργήσουν τέτοιες ηρωικές στιγμές, ισάξιες εκείνων του 21, όπως τις διδάσκονταν στο σχολείο. Κι όμως, οι μάχες ενάντια στην επίταξη της σοδειάς και για τη συγκέντρωση τροφής για το λαό που πεινούσε, οι ανατινάξεις σιδηροδρόμων για να εμποδιστούν οι Γερμανοϊταλοί στη μεταφορά στρατού και πολεμοφοδίων, η διάσωση αιχμαλώτων, η διάσωση των γυναικών που συγκέντρωσαν οι Γερμανοί για να τις στείλουν στα στρατόπεδα αναπαραγωγής της λεγόμενης «Άριας φυλής», τέλος οι πραγματικές μάχες ενάντια στους φασίστες ήταν ηρωικές ενέργειες, όπως αυτές που μόνο ο λαός μπορεί να κατορθώσει ενωμένος. Τα ιστορικά δεδομένα είναι γνωστά, τα αναφέρουμε κάθε χρόνο. Αυτό που αλλάζει και τα κάνει ακόμα πιο επίκαιρα μετά από τόσα χρόνια είναι η παρούσα κατάσταση, την οποία πρέπει να αναλύουμε και να εφαρμόζουμε την τεράστια πείρα του κινήματος από τότε ως τώρα. Φέτος, ο εορτασμός της επετείου γίνεται μέσα στις σκληρές συνθήκες των αλλεπάλληλων μνημονίων που έχουν φέρει το λαό μας οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων- μαζί και η λεγόμενη «πρώτη φορά αριστερή» συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, σε απόλυτη συμφωνία με τους εταίρους της λυκοσυμμαχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κατάσταση αυτή παρουσιάζει πολλές αναλογίες ως προς τις συνθήκες πείνας, εξαθλίωσης, ανεργίας που δημιουργήθηκαν και την περίοδο της Κατοχής και μπορούν να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα αν κανείς αναλύσει την κινητοποίηση του λαού και τα ηρωικά αποτελέσματά της. Η τεράστια αυτή

3 3 κινητοποίηση βέβαια δεν ήταν αυθόρμητη ούτε ανοργάνωτη, Είχε ως εμπνευστή, καθοδηγητή και βασικό αιμοδότη το τιμημένο Κ.Κ.Ε. Άντρες αλλά ακόμα και γυναίκες, που πήραν απόφαση να βγουν στον αγώνα, παρακινημένες από το δίκιο αλλά και από τις διακηρύξεις για την ισότητα, αγωνίστηκαν και πολλοί έδωσαν τη ζωή τους γιατί πίστεψαν στην υπόθεση της λευτεριάς και της λαοκρατίας. Αυτοί οι εμπνευσμένοι άνθρωποι του μόχθου παρατάχτηκαν χωρίς αμφιβολίες ή δισταγμούς. Γιατί αυτοί νιώθαν την πατρίδα για δική τους και όχι ως ευκαιριακό έδαφος για πλουτισμό. Την ίδια στιγμή, οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης το έσκαγαν στην Μέση Ανατολή, λούφαζαν στην Ελλάδα ή συνεργάζονταν με τον καταχτητή. Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, μετά τις περιφανείς νίκες ενάντια στους ξένους φασίστες, αναγκάστηκαν να ξαναβγούν στα βουνά ενάντια στους «Έλληνες» πατριδοκάπηλους και τους Αγγλοαμερικάνους «συμμάχους, δημοκράτες». Κι αυτό γιατί η αστική τάξη της χώρας, έδειξε το αληθινό της πρόσωπο μετά την απελευθέρωση. Όργιο τρομοκρατίας, βασανισμών, βιασμών, σε όλη την περιοχή της Θεσσαλίας, της Πελοποννήσου, της Μακεδονίας, κι αυτό, για να μην γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του. αγαπητοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες η αστική τάξη γνωρίζει ποιος είναι ο εχθρός της, ταξική, για τα δικά της συμφέροντα είναι η στάση της πάντοτε, και τότε κατά τη διάρκεια του αγώνα για την απελευθέρωση. Φίλοι της γίνανε όπως και ήταν ήδη- οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές, στην συνέχεια οι Αμερικάνοι, με στόχο να καθυποτάξουν το μεγαλειώδες κίνημα του ΕΑΜ, να βγάλουν από τη μέση το ΚΚΕ. Λάθη στρατηγικής του ηρωικού ΚΚΕ, στο ζήτημα της εξουσίας, ήταν αυτά που συντέλεσαν στην εξέλιξη της κατάστασης κατ αυτό τον τρόπο, στην υπογραφή συνθηκών δεν αντανακλούσαν τον συσχετισμό δύναμης.

4 4 Η πιο ηρωική σελίδα της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, ο Δημοκρατικός Στρατός ήταν η αναγκαία συνέχεια. Οι αγωνιστές του ΕΛΑΣ, του ΕΑΜ, βγήκανε στο δεύτερο αντάρτικο, οργανώθηκαν στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Η στρατιωτική του ήττα, που οφειλόταν σε διάφορους παράγοντες, δεν μειώνει την απέραντη αξία του εγχειρήματος για ανατροπή της αστικής εξουσίας και ανάληψη της εξουσίας από τον λαό που παράγει όλο τον πλούτο και μέχρι και σήμερα τον στερείται. Το Κ.Κ.Ε., δεν υπέστειλε ποτέ τη σημαία του αγώνα ούτε στιγμή. Πολλοί προσπάθησαν να το διαλύσουν, με τη βία ή από τα μέσα ή, έστω, να το σύρουν σε θέσεις και συμμαχίες που θα του αλλοίωναν το χαρακτήρα και θα το εκθέταν στα μάτια του λαού ως ένα ακόμη κόμμα συμβιβασμού και συναίνεσης, όπως τόσα άλλα σε όλη την Ευρώπη. Ακόμα και τώρα, ορθώνουν αναχώματα ώστε ο λαός μας που τόσο δοκιμάζεται, να υποκύπτει σε λύσεις ενάντια στα ταξικά του συμφέροντα, στις θεωρίες του μικρότερου κακού, των ελάχιστων απαιτήσεων, της ανάθεσης της μοίρας του σε «σωτήρες», της ελεημοσύνης από τους δημίους του, του κεφαλαίου. Η λύση που τάζουν στο λαό, και τώρα, προεκλογικά, είναι μέσα στο πλαίσιο του καπιταλισμού που φαντάζει ανίκητος και αιώνιος. Η αλήθεια είναι όμως, πως το όραμα της ταξικής ανατροπής και οικοδόμησης μιας άλλης κοινωνίας, που ενέπνευσε τους αγώνες του 40-49, είναι το μόνο ρεαλιστικό για την επιβίωση του λαού. Απαιτεί βέβαια τις δικές του θυσίες, αλλά αυτές εντάσσονται σε ένα δρόμο που υπηρετεί τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, ένα δρόμο χωρίς χρέη, μνημόνια, καπιταλιστικές κρίσεις, πολέμους. Αυτός ο δρόμος οδηγεί στο ξέφωτο της λαϊκής ευημερίας για όλους. Είναι πια φανερό ότι οι καπιταλιστικές χώρες, μεγάλες ή μικρές, τρώγονται μεταξύ τους για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των αστικών τους τάξεων, είναι όμως ενωμένες ενάντια στους λαούς τους. Δεν διστάζουν ούτε σε μαζικές καταστροφές αθώων, ούτε σε απροκάλυπτες

5 5 δολοφονικές επεμβάσεις χωρίς προσχήματα. Η συμμετοχή της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. δεν αμφισβητείται ούτε από τους μεγαλοαστούς, ούτε από τους σοσιαλδημοκράτες, ούτε από τους τάχα «αριστερούς» του ΣΥΡΙΖΑ και της Λαϊκής Ενότητας που, κατά τα άλλα το παίζουν επαναστάτες και ασυμβίβαστοι. Οι εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι πρόσφυγες που συρρέουν στη χώρα μας αποτελούν ένα γεγονός που θα αξιοποιηθεί για να «κάτσει στα αυγά του» ο λαός μας φοβούμενος να μην πάθει τα ίδια. Παράλληλα, η φασιστική Χρυσή Αυγή, σαν γνήσιος υπηρέτης των ίδιων συμφερόντων, θα προσπαθήσει να εκτονώσει την οργή του λαού με επιθετικές συμπεριφορές ενάντια στους συνανθρώπους μας που δοκιμάζονται απάνθρωπα. Να απομονώσουμε και να ξεσκεπάσουμε κάθε εγκληματικό, φασιστικό μόρφωμα, είτε Χρυσή Αυγή λέγεται είτε όπως μπορεί να το φτιασιδώσουν. Ο δικός μας ο ρόλος, σύντροφοι, συντρόφισσες, φίλες και φίλοι είναι αυτός του καθημερινού διαφωτιστή, του οργανωτή των διεκδικήσεων και των αγώνων, είτε ανήκουμε στη γενιά της Αντίστασης και του Δ.Σ.Ε. είτε είμαστε νεότεροι. Καθημερινή πρέπει να είναι και η παρέμβασή μας με συζητήσεις και ενημέρωση στον κύκλο μας, αρχίζοντας από τα παιδιά και τα εγγόνια μας και τους άλλους νέους. Πρέπει να μάθουν να ακούν τη φωνή μας και να πείθονται, με απλά λόγια που θα ανατρέπουν όσα ψέματα η τηλεόραση, το ίντερνετ και το σχολείο τους μαθαίνει. Πρέπει να πειστούν για την ανωτερότητα του σοσιαλισμού ως του μόνου δίκαιου κοινωνικού συστήματος. Αυτός ο σοσιαλισμός ενέπνευσε χιλιάδες αγωνιστές της Αντίστασης, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παντού, ήταν η απαντοχή των λαών, για να αγωνιστούν για καλύτερη ζωή, δικαιοσύνη, κοινωνικοοικονομική ισότητα. Και μένει στις νεότερες γενιές να το ξανακαταχτήσουν, μακριά από όποιες διαστρεβλώσεις της θεωρίας του.

6 6 Είναι και στη δική μας ευθύνη να προσπαθήσουμε να βρούμε και να έρθουμε σε επαφή με τις οικογένειες των αγωνιστών του ΕΛΑΣ, με τους απογόνους τους. Να βγάλουμε την σκουριά που βάζει ολοένα η ιδεολογία και οι μηχανισμοί των αντιπάλων μας, των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων δηλαδή. Την σκουριά που λέει ότι «έτσι είναι τα πράγματα σήμερα και δεν αλλάζουν», που λέει «κάτσετε στα αυγά σας και κάτι θα κερδίσετε». Τόσα χρόνια, όλα τα δοκιμάσαμε, όλα τα ζήσαμε. Η ίδια η ζωή κατέρριψε τις κραυγές τους. Αλήθεια, αν τότε, οι ηρωικοί αγωνιστές καθόντουσαν στα αυγά τους, ή ακούγανε τις φωνές «του ρεαλισμού» ότι ο αντίπαλος Γερμανός δε νικιέται, αλήθεια, τι θα είχε γίνει; Ας το αναρωτηθούμε για να βρούμε απαντήσεις και στο σήμερα. Το μόνο που τους φοβίζει είναι ένας λαός οργανωμένος, χειραφετημένος από τις δικές τους επιδιώξεις, ένα κίνημα που θα παλεύει για κάθε καθημερινό πρόβλημα άμεσα δεμένο με το ζήτημα της οικονομίας, της εξουσίας, με το ζήτημα δηλαδή της προοπτικής. Αγαπητές φίλες και φίλοι, συναγωνιστές και σύντροφοι, μπροστά μας υπάρχει μια εκλογική μάχη. Έχουμε τα επιχειρήματα, έχουμε την πείρα, πρέπει να τα αξιοποιήσουμε ώστε με τον καλύτερο τρόπο να δυναμώσουμε και σε αυτή τη μάχη το λόγο των κομμουνιστών, των μόνων που έλεγαν και λένε την αλήθεια στο λαό, αντίθετα με τον ορυμαγδό της ψευτιάς και του πολιτικού τυχοδιωκτισμού που κυριαρχεί και θα ενταθεί όσο πλησιάζει η μέρα της κάλπης. Να διατρανώσουμε το λόγο των κομμουνιστών, που είναι αντικειμενικά οι μόνοι που παλεύουν για να σηκωθεί ο λαός ενάντια στην καταστροφή που τον έχουν σύρει. Το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, μας δείχνουν το δρόμο.