ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΚΙΛΕΛΕΡ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΠΛΟΚΩΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 Ρίζου Μαρούδα Πρόεδρου ΕΟΑΣΝΛ

Transcript

1 ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΚΙΛΕΛΕΡ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΠΛΟΚΩΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 Ρίζου Μαρούδα Πρόεδρου ΕΟΑΣΝΛ Τιμάμε αγωνιστικά εδώ, στο χώρο της θυσίας στο Κιλελέρ, την μεγάλη εξέγερση των Θεσσαλών κολίγων, που έβαλε ανεξίτηλη την σφραγίδα της στην ιστορία του αγροτικού και, γενικότερα, του λαϊκού κινήματος, στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Είμαστε σήμερα εδώ για ν' αποτίσουμε φόρο τιμής στους ηρωικούς προγόνους μας. Να δώσουμε όρκο πίστης, τιμής κι ευθύνης ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση εκείνης της θυσίας. Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση. Για να γίνουν τα οράματα πραγματικότητα. Τότε συγκεντρώθηκαν χιλιάδες αγρότες του θεσσαλικού κάμπου παλεύοντας ενάντια στην άγρια εκμετάλλευση από τους τσιφλικάδες, διεκδικώντας το δίκιο τους. Το κράτος των τσιφλικάδων, οι κυβερνήσεις των αστών, όχι μόνο αρνήθηκαν, αλλά χρησιμοποίησαν κατασταλτικά μέσα αστυνομία και στρατό για να πνίξουν το δίκιο τους. 104 χρόνια μετά την εξέγερση, η κυβέρνηση απαντάει στους δίκαιους αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς της χώρας μας με την ίδια δοκιμασμένη μέθοδο, την άγρια καταστολή των ΜΑΤ, την τρομοκρατία των αγροτοδικείων, την ποινικοποίηση των αγώνων. Δεν τους φοβόμαστε! Ούτε τότε ούτε και τώρα θα καταφέρουν να εκφοβίσουν και να ανακόψουν τις αγωνιστικές διεκδικήσεις. Η πολιτική τους, η ΚΑΠ της Ε.Ε, γεννάνε αδιέξοδα, οδηγούν τους αγρότες στην εξαθλίωση και τον αφανισμό, είναι μονόδρομος η αντίσταση και η διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας. Η πάλη των κολίγων συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια. Έγιναν κι άλλοι αιματηροί αγώνες της φτωχής αγροτιάς, πολλές φορές με την συμμετοχή εργατών στις διάφορες περιοχές και κατακτήθηκαν ορισμένα από τα βασικά αιτήματα τους. Το αγροτικό πρόβλημα όμως δεν λύθηκε, παραμένει. Πέρασε πάνω από ένας αιώνας και όμως η γη συγκεντρώνεται ξανά στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών που επενδύουν στην αγροτική οικονομία και εκμεταλλεύονται τη φτωχή αγροτιά. Έτσι δημιουργούνται τα σύγχρονα «τσιφλίκια» του 21ου αιώνα. Ήδη μεγάλη συγκέντρωση της παραγωγής παρατηρείται στην κτηνοτροφία, ιδιαίτερα στον τομέα του αγελαδινού γάλατος, αλλά και στην πτηνοτροφία. Δεν διστάζουν μπρος στις απαιτήσεις των καρτέλ του γάλατος να χτυπιέται και να καταστρέφεται ο κλάδος για να εισάγουν γάλα και να αυξάνουν τα κέρδη τους οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Αναγκαζόμαστε μαζικά να εγκαταλείψουμε τις καλλιέργειες, πάνω από μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι ξεκληρίζονται κάθε χρόνο. Το Κιλελέρ για μας, δεν ήταν και δεν πρόκειται να γίνει μουσειακή επέτειος, γιορτή, παρέλαση κουστουμαρισμένων υποτακτικών. Συμβολίζει το ανυπότακτο πνεύμα και αγώνα για το δίκιο του λαού μας μέρος του οποίου είναι οι αγρότες και κτηνοτρόφοι, εμπνέει τα νέα βλαστάρια της αγροτιάς, αποτελεί φάρο και οδηγό για τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις αγωνιστικές Ομοσπονδίες. 1

2 Το σημερινό πανελλαδικό παλλαϊκό συλλαλητήριο στο Κιλελέρ αποτελεί την συνέχεια των αγροτικών κινητοποιήσεων που κράτησαν σχεδόν ένα μήνα με πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις, με χιλιάδες τρακτέρ σε πλατείες χωριών και στους δρόμους της χώρας. Αποτελεί την συνέχεια των μαζικών παλλαϊκών συλλαλητηρίων στα μπλόκα, στην AGROTIKA, στην Αθήνα, που ταρακούνησαν την κυβέρνηση αλλά τους μεγαλόσχημους δημοσιογράφους, τους θιασώτες του καναπέ, της λογικής «σφάξε με αγά μου να αγιάσω», αυτούς όλους που θέλουν τον λαό γονατισμένο. Σήμερα, εδώ στο Κιλελέρ, συνεχίζουμε αυτόν τον αγώνα και σαλπίζουμε την έναρξη του νέου κύκλου αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Βγήκαμε στον αγώνα να παλέψουμε για μια ακόμη φορά για την επιβίωση. Για να κρατήσουμε τα χωράφια μας που θέλουν να μας τα αρπάξουν οι τράπεζες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Για να παραμείνουμε στα χωριά μας να μπορούμε να καλλιεργούμε και να παράγουμε, να μην προστεθούμε στο ανέργους. Τα αιτήματα που προβάλλουμε με τον αγώνα μας είναι συγκεκριμένα και ζωτικής σημασίας, αφορούν την ίδια την ύπαρξή μας. Είναι και δίκαια. Δεν ζητάμε να μας δώσουν χρήματα. Αγωνιζόμαστε για να μη μας πάρουν και τις λίγες πενταροδεκάρες που μας απομένουν στην τσέπη, μετά από σκληρή δουλειά. Αν μας μείνει και κάτι - γιατί υπάρχουν χρονιές που μπαίνουμε μέσα, δεν βγάζουμε ούτε τα έξοδα. Αυτό θέλουν να κάνουν με τη φορολογία που μας βάζουν και με τα χαράτσια που σαν το χαλάζι πέφτουν στα κεφάλια μας. Μας το είπαν καθαρά στη συνάντηση που είχαμε με τον Στουρνάρα. Μη διαμαρτύρεστε -μας είπαν- για τη δύσκολη ζωή που ζείτε στα χωριά, γιατί υπάρχουν και χειρότερα. Υπάρχουν στην Αθήνα άνεργοι που τρώνε από τους κάδους των σκουπιδιών. Τους απαντάμε: Θέλετε να μείνουμε κι εμείς χωρίς δουλειά και να τρώμε όλοι από τους κάδους; Τα λένε αυτά για να φέρουν τους αγρότες σε αντιπαράθεση με τους άνεργους, τους εργαζόμενους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τα άλλα λαϊκά στρώματα των πόλεων που ζουν με μεγάλη δυσκολία. Δεν φταίνε οι φτωχοί αγρότες που η ανεργία στη χώρα μας έχει φτάσει στα ύψη και η φτώχεια απλώνεται σαν πανούκλα στις πόλεις. Δεν φταίνε που το κράτος απολύει χιλιάδες υπαλλήλους, από σχολικούς φύλακες μέχρι καθαρίστριες, για να φτάσει μόνο το 2014 τις απολύσεις. Το ίδιο και οι βιομήχανοι, απολύουν, σωρηδόν, εργαζόμενους, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Δεν φταίμε εμείς που οι επιχειρηματίες και το κράτος βάζουν λεπίδι στους μισθούς και τις συντάξεις. Που η Υγεία, η Παιδεία, το νερό, το ρεύμα, οι συγκοινωνίες γίνονται όλο και πιο ακριβά, απλησίαστα για τα λαϊκά στρώματα, γιατί πέρασαν ακόμη περισσότερο στα χέρια των επιχειρηματιών, ενώ έπρεπε να είναι αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, κοινωνικές υπηρεσίες για το λαό. Όχι δεν φταίμε οι φτωχοί αγρότες, ούτε οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι επαγγελματίες, οι μικρέμποροι. Αυτοί που κυβερνούν φταίνε, οι οποίοι, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα και τα σχέδια της πλουτοκρατίας, επιτίθενται με λύσσα στη φτωχολογιά. Παίρνουν από τους φτωχούς για να δίνουν στους πλούσιους. Για όλους εμάς βάζουν φόρους και χαράτσια και προσφέρουν συνεχώς απαλλαγές και προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο που φορολογούνταν με 45%, τώρα έχουν μειώσει την φορολογία του στο 20% 2

3 με προοπτική να την πάνε στο 12%. Όλα αυτά τα χρήματα φοροαπαλλαγών των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλοεισαγωγών, των τραπεζιτών τα καλύπτουν από το δικό μας υστέρημα, την δική μας άδικη και αυξημένη φοροληστεία. Αυτή η πολιτική μας έχει καταστρέψει. Πάνω από το 50% των μικρομεσαίων αγροτών δεν έχουν να πληρώσουν τις εισφορές στον ΟΓΑ κι αν αρρωστήσουν "φίδι που τους έφαγε". Πολύ περισσότερο, ούτε την εγκυμοσύνη και γέννα στις γυναίκες μας καλύπτουν και επιπλέον σε αγρότες και αγρότισσες μας πήγαν για τη σύνταξη στα 67, χωρίς καμιά διαφορά για τις αγρότισσες, όταν σκληρά δουλεύουμε στα χωράφια και θέλουν 45 χρόνια να πληρώνουμε για ασφάλιστρα. Τα χρέη των αγροτών στην τράπεζα, στην εφορία, προς τρίτους έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, δεν μπορούν να τα ξεπληρώσουν και απειλούνται με κατασχέσεις σπιτιών και χωραφιών και με φυλάκιση. Σε λίγες μέρες πρέπει να ξεκινήσουμε τη νέα καλλιεργητική περίοδο και δεν μπορούμε να σπείρουμε γιατί δεν έχουμε λεφτά ν' αγοράσουμε τα καλλιεργητικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, πετρέλαιο κ.ά., που είναι πανάκριβα. Οι εμποροβιομήχανοι δεν μας βάζουν πια "βερεσέ" και η Τράπεζα Πειραιώς δεν μας δίνει, πλέον, καλλιεργητικά δάνεια, όπως παίρναμε από την Αγροτική. Και σαν να μην μας έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση αποφάσισε να φορολογούνται οι φτωχοί αγρότες σαν να είμαστε επιχειρηματίες. Δεν είμαστε επιχειρηματίες, ούτε επιτηδευματίες. Εργαζόμενοι είμαστε, που παλεύουμε με τη γη, που μοχθούμε στα μαντριά και στους στάβλους, που χύνουμε πολύ ιδρώτα για να παράγουμε προϊόντα. Μας ζητούν, λοιπόν, να πληρώνουμε φόρο από το πρώτο ευρώ του εισοδήματός μας. Τους απαντάμε: Δεν έχουμε να πληρώσουμε φόρο. Όπως δεν έχουν να πληρώσουν οι άνεργοι, οι μισθωτοί, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες και οι μικρέμποροι. Όπως αφορολόγητο εισόδημα ζητάνε οι εργαζόμενοι με τα ταξικά τους συνδικάτα, το ίδιο και εμείς ζητάμε, να υπάρχει αφορολόγητο οικογενειακό εισόδημα ευρώ, που θα προσαυξάνεται κατά ευρώ για κάθε παιδί. Όποιος έχει εισόδημα από κει και πάνω να πληρώνει. Οι μεγαλοαγρότες να πληρώνουν. Το μεγάλο κεφάλαιο, που έχει, να πληρώσει. Εμείς, οι φτωχοί αγρότες, δεν έχουμε. Αν πάει καλά η καλλιεργητική χρονιά, μπορεί να μας μείνει το κατιτίς για να ζήσουμε την οικογένεια. Ε, αυτό δεν θα το δώσουμε στην κυβέρνηση για να λέει ότι η χώρα μας "έχει πλεόνασμα" να το δώσει ως επιδοτήσεις στους μεγαλοαγρότες και στους βιομήχανους, στους μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού κλπ. Πρώτα να εξασφαλίσουμε το καθημερινό φαΐ, τα φάρμακα, τη θέρμανση. Κι ας αφήσουν τα "παπαγαλάκια" τις συκοφαντίες ότι είμαστε "μπαταχτσήδες" και δεν θέλουμε να πληρώσουμε. Δεν μας έχουν αφήσει πεντάρα και δεν έχουμε να πληρώσουμε. Τα αιτήματα που επεξεργάστηκαν και έθεσαν τα δεκάδες μπλόκα που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων είναι το ελάχιστο ώστε να παραμείνουμε και να καλλιεργούμε στα χωριά μας, αιτήματα επιβίωσης και πάνω από όλα δίκαια. Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ αρνείται να ικανοποιήσει τα αιτήματα επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς. Γιατί; Διότι είναι ταγμένη κι 3

4 ορκισμένη να εφαρμόζει την πολιτική της ΕΕ, που οδηγεί τη μικρομεσαία αγροτιά στο ξεκλήρισμα, για να περάσει η γη και η αγροτική παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και μεγαλοεπιχειρηματιών. Τα παλιά χρόνια, σε κάθε επέτειο του Κιλελέρ, είχαμε την εξαγγελία της εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου. Λέτε να είναι τυχαίο ότι τόσα χρόνια δεν τελειώνει η εκτροπή του Αχελώου; Δεν είναι. Η ΕΕ δεν θέλει αυτό το έργο, που είναι ζωτικής σημασίας για τη Θεσσαλία, γιατί δεν θέλει να μετέχουμε στην αγροτική παραγωγή οι μικρομεσαίοι αγρότες. Αν δεν έχουμε νερό -και χωρίς τα νερά από τον Αχελώο, η Θεσσαλία θα ξεραθείδεν μπορούμε να παράγουμε. Και ο μεγαλύτερος εχθρός και πολέμιος του έργου είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν διστάζει να συνταχθεί με τα μεγάλα συμφέροντα τα οποία δεν θέλουν τους μικρούς και μεσαίους αγρότες στα πόδια τους. Όπως συντάσσεται και με την ΚΑΠ της ΕΕ, υποστηρίζοντας ότι μπορεί ν' αλλάξει προς το καλύτερο. Εμείς οι μικρομεσαίοι αγρότες πιστεύουμε ότι μόνο προς το χειρότερο μπορεί ν' αλλάξει η ΚΑΠ κι αυτό βλέπουμε να γίνεται χρόνια. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζει με ζήλο και τούτη η κυβέρνηση, όπως όλες οι προηγούμενες, είναι το εργαλείο, το δρεπάνι, για το ξεκλήρισμά μας. Ήδη έχει θερίσει πολλούς. Εξάλλου μέσω της ΚΑΠ έγιναν αναδιαρθρώσεις στην αγροτική παραγωγή σε βάρος της λαϊκής κατανάλωσης. Δραματικά μειώθηκε η παραγωγή στο βοδινό κρέας, το γάλα, τη ζάχαρη, τα καπνά, το μαλακό στάρι, τα όσπρια κ.ά. Φτάσαμε στο σημείο να εισάγουμε περισσότερα προϊόντα από όσα εξάγουμε, γι' αυτό το εμπορικό ισοζύγιο στα αγροτικά προϊόντα έγινε αρνητικό. Αυτό και άλλα ελλείμματα τα πληρώνει ο λαός με τα χαράτσια και όχι οι μεγαλέμποροι και βιομήχανοι, οι μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες. Η ΚΑΠ θα γίνει ακόμα χειρότερη με την αναθεώρησή της για το , αφού οι επιδοτήσεις και οι ενισχύσεις ουσιαστικά όλο και λιγότερους θα αφορούν, όλο και περισσότερο θα κατευθύνονται σε καπιταλιστές αγροτοπαραγωγούς. Θα συνεχίσουμε την πάλη για την ανατροπή της ΚΑΠ. Για μας, το βασικό είναι η στάση που έχει ο καθένας απέναντι στην ΕΕ, στην ΚΑΠ. Άμα κάποιος είναι φίλα προσκείμενος προς την Ένωση του κεφαλαίου, ότι και να πει για να εμφανιστεί υπέρ των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, στην πράξη είναι εχθρός τους. Πρέπει επιτέλους να πάψουν οι αυταπάτες. Να μάθουμε να κρίνουμε μια ιδέα, ένα σύνθημα, μια εξαγγελία, από το ποιος το λέει και που οδηγεί και όχι από το πώς ηχεί στα αυτιά μας. Σε κάποιες περιοχές της χώρας είχαν στηθεί και μερικά "αντιμπλόκα". Συσπείρωσαν και καλοπροαίρετους αγρότες που ήθελαν να διαμαρτυρηθούν, να δείξουν την αγανάκτησή τους, όμως καθαρά και ειλικρινά τούς λέμε: Τα έστησαν μερικά "απομεινάρια" των αμαρτωλών ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ. Για να ξαναπαίξουν το ρόλο του "Δούρειου Ίππου" μέσα στον αγώνα και το αγροτικό κίνημα. Για να υπονομεύσουν και διασπάσουν τους αγωνιζόμενους αγρότες και να σπάσουν την κινητοποίηση. Προέβαλαν διαφορετικά αιτήματα, που είναι γενικόλογα, δεν προστατεύουν την επιβίωση των μικρών και μεσαίων αγροτών, δεν συγκρούονται με την ΚΑΠ της ΕΕ που μας καταστρέφει. Κάνουν 4

5 ξεχωριστές συναντήσεις με τη κυβέρνηση και τα κόμματα. Στηρίζουν, επί της ουσίας, την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης. Αλλά "έχουν γνώση οι φύλακες". Οι μικρομεσαίοι αγρότες θα τους απομονώσουν και θα τους ξαναστείλουν στην "αφάνεια", όπου είναι η θέση τους. Στον αγώνα που κάνουμε στους δρόμους είδαμε και καταλάβαμε ποιοι είναι οι εχθροί μας και ποιοι οι πραγματικοί φίλοι μας. Κοντά μας, από την πρώτη στιγμή, βρέθηκαν εργάτες, άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, αυτοπασχολούμενοι, νέοι των σπουδών, γυναίκες των λαϊκών οικογενειών. Ήρθαν στα μπλόκα, πάλεψαν μαζί μας για να σπάσουμε την αστυνομοκρατία. Αποδείχτηκε στην πράξη πέρυσι και φέτος ότι ο λαός ενωμένος και αποφασισμένος μπορεί να ακυρώσει τα σχέδια της κυβέρνησης, να εξουδετερώσει τα ΜΑΤ, τα χημικά, την κρατική καταστολή. Φωνάξαμε μαζί τα ίδια συνθήματα. Αυξήθηκε έτσι η αγωνιστική πίεση για να αναγκάσουμε την κυβέρνηση ν' αλλάξει την ολική αρνητική στάση της έναντι των δίκαιων αγροτικών αιτημάτων. Εκατοντάδες εργατικά σωματεία, σύλλογοι αυτοαπασχολουμένων, σπουδαστών, γυναικών, άλλοι μαζικοί φορείς συμπαρατάχτηκαν μαζί μας. Βεβαίως, δεν ήρθαν -και πώς θα μπορούσαν άλλωστε να ρθουν- οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αυτοί είναι οι τελάληδες των αφεντικών μέσα στους χώρους δουλειάς και στο εργατικό κίνημα, είναι απέναντί μας Αυτή η λαϊκή συμμαχία που φτιάχνεται στα μπλόκα είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Γιατί, εμείς οι αγρότες έχουμε καταλάβει από την πείρα μας ότι μόνοι μας δεν μπορούμε να πετύχουμε τίποτα. Όλοι μαζί, όμως, σε συμμαχία με τους εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα, μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Εμείς λέμε: Μαζί είμαστε δυνατοί, χώρια είμαστε αδύναμοι. Αυτή είναι μία πρώτη κατάκτηση που άρχισε από τον περσινό αγώνα. Η φτώχεια συχνά μας κάνει ανυπόμονους, τη μια μας οδηγεί στο δρόμο, στα μπλόκα και την άλλη μας φέρνει απογοήτευση. Όμως, έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας. Κανένας αγώνας δεν πήγε ποτέ χαμένος. Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν γίνεται. Χωρίς τον περσινό αγώνα, δε θα υπήρχε ο φετινός, χωρίς τον φετινό δεν μπορεί να γίνει ο επόμενος. Το λαϊκό ποτάμι, ορμητικό, να σαρώσει κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση και πολιτική μέχρι ο εργαζόμενος λαός να γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει. Μας λένε μερικοί: "Αφού με τις κινητοποιήσεις δεν κερδίζετε τίποτα τα τελευταία χρόνια, γιατί επιμένετε;". Απαντάμε: τα προβλήματα δεν λύνονται από τον καναπέ κάνοντας ζάπινγκ στα κανάλια ή αμπελοφιλοσοφώντας. Αυτός που αγωνίζεται μπορεί και να χάσει αλλά όποιος δεν αγωνίζεται έχει ήδη χάσει. Όποιος περιμένει από τους άλλους να «βγάλουν το φίδι από την τρύπα» να είναι βέβαιος ότι το μόνο που θα καταφέρει είναι να ηττηθεί. Το κέρδος από τους αγώνες δεν είναι μόνο αυτό που παίρνεις εκείνη τη στιγμή «στο χέρι». Είναι και αυτό που εμποδίζεις, αυτό το οποίο καθυστερείς. Σήμερα είμαστε χιλιάδες στα μπλόκα και στους αγώνες και έστω φρενάρουμε, αύριο γινόμαστε δεκαπλάσιοι και ανοίγουμε άλλο δρόμο. Πάντα υπάρχουν δυο δρόμοι, ο αγώνας και η υποταγή, δεν θα τους κάνουμε το χατίρι, θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους. Με υπερηφάνεια να πούμε στα παιδιά μας ότι 5

6 εμείς δεν τα διπλώσαμε, είμαστε όρθιοι και παλεύουμε, νέοι, μεσήλικες, γυναίκες. Μας υπολογίζουν, φοβούνται τους οργανωμένους αγώνες, τον συντονισμό μας. Κάτω από την πίεση των αγώνων η κυβέρνηση αναγκάστηκε να συζητήσει το αγροτικό πρόβλημα, να προβεί σε εξαγγελίες με τις οποίες αυξάνει από σε το ακαθάριστο εισόδημα για την τήρηση βιβλίων και για 5 χρόνια να μην πληρώσουν φόρο επιτηδεύματος οι αγρότες. Φυσικά και δεν μας ικανοποιούν αυτές οι εξαγγελίες αλλά δείχνουν ότι με ακόμη πιο μαζικούς, καλύτερα οργανωμένους αγώνες μπορεί να υπάρχουν αποτελέσματα στα δίκαια αιτήματα μας. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τον αγώνα. Ο αγώνας που δίνουμε θα τραβήξει πολύ. Είναι αγώνας με μάκρος και προοπτική. Παλεύουμε για μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας, που θα στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό, στον παραγωγικό συνεταιρισμό, με κρατική τη βιομηχανία, κρατικό το εμπόριο, για να μπορεί και ο αγρότης να είναι σίγουρος ότι θα πουλά το προϊόν του, αλλά και ο εργαζόμενος ότι θα τρώει φθηνότερα και ποιοτικά προϊόντα. Αυτή την προοπτική δίνουμε στον αγώνα μας. Μια προοπτική που αφορά και ενδιαφέρει όλο το λαό, αφού από τη δική μας δουλειά εξαρτάται η διατροφή του. Κάθε μάχη που δίνουμε μας κάνει πιο δυνατούς, δυναμώνει την οργάνωση και την ενότητά μας, μας φέρνει πιο κοντά με όλο τον εργαζόμενο λαό, βάζει ένα λιθαράκι στον αγώνα για την επιβίωσή μας, στην προοπτική να ζήσουμε καλύτερα Καταλαβαίνουμε καλύτερα ότι για να φέρουμε πιο κοντά αυτή τη προοπτική, πρέπει να οργανωθούμε και να παλέψουμε συντονισμένα... Που σημαίνει Αγροτικός Σύλλογος σε κάθε χωριό, που σημαίνει Ομοσπονδίες, που σημαίνει συντονισμός, να δυναμώσουν οι Σύλλογοι που υπάρχουν στα χωριά και να φτιάξουμε νέους εκεί που δεν υπάρχουν. Γιατί ο Αγροτικός Σύλλογος θα παλεύει για όλα και να έχουμε όλοι βιβλιάρια, με δημόσια και δωρεάν Υγεία και γιατρούς από όλες τις ειδικότητες στα χωριά μας και σχολεία και αθλητισμό για τα παιδιά μας και συγκοινωνίες και έργα υποδομής και κάθε τι που καλυτερεύει τη ζωή της αγροτικής οικογένειας. Χρειάζεται, λοιπόν, να χτιστεί ένα αγροτικό κίνημα ισχυρό που θα μπορεί να δίνει ακόμα πιο σκληρές μάχες για το δίκιο και την προοπτική του μικρομεσαίου αγρότη. Φέτος, ακόμα περισσότερο σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές, αναπτύχθηκε ο συντονισμός των μπλόκων της αγροτιάς σε πανελλαδικό επίπεδο. Πριν ακόμη βγούμε στους δρόμους, έγιναν συνελεύσεις αντιπροσωπειών από 30 περίπου μπλόκα, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη. Διαμορφώθηκαν τα αιτήματα της Πανελλαδικής Επιτροπής Μπλόκων και σε κάθε φάση συντονιζόμαστε, ανταλλάσσουμε πείρα, προχωράμε στο επόμενο βήμα συντονισμένα. Αυτός ο αγώνας είναι αγώνας λαϊκός γιατί οι γυναίκες και τα παιδιά μας είναι άνεργοι, γιατί οι συγγενείς μας στις πόλεις, δύσκολα εξασφαλίζουν το καθημερινό πιάτο στο τραπέζι, γιατί η γη μπορεί να θρέψει όλο το λαό, εάν αυτός γίνει νοικοκύρης του πλούτου που παράγει. Περήφανα βαδίζουμε αυτό τον δρόμο του αγώνα. Είμαστε πιο έμπειροι, καλύτερα συντονισμένοι, πιο αποφασισμένοι να οργανώσουμε ένα αγροτικό κίνημα αντάξιο των προσδοκιών και των απαιτήσεων που θα 6

7 συμβάλει στο δυνάμωμα της κοινής δράσης με τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, την νεολαία και τις γυναίκες. Αντάξιο της θυσίας των κολίγων στο Κιλελέρ και των ηρωικών πολυήμερων αγροτικών μπλόκων. Εμπρός για τα νέα Κιλελέρ, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και αυτό το δίκιο κανείς δεν θα μας το χαρίσει αλλά θα το κατακτήσουμε με τους αγώνες μας. 7