Αθηνά Κομνηνού ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΙ (ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ) Α ΛΥΚΕΙΟΥ.

Transcript

1 Αθηνά Κομνηνού Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΙ (ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)

2 Περιεχόμενα Κείμενο - Μετάφραση... 3 Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 70. Παράγραφοι Βιβλίο 3. Κεφάλαια Βιβλίο 3. Κεφάλαιο Βιβλίο 3. Κεφάλαιο Βιβλίο 3. Κεφάλαιο Βιβλίο 3. Κεφάλαιο Βιβλίο 3. Κεφάλαιο Σελίδα 2

3 Κείμενο - Μετάφραση Θουκυδίδης Ιστορίαι (Κείμενο Μεταφραση) Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 70. Παράγραφοι 1-6. [3.70.1] Οἱ γὰρ Κερκυραῖοι ἐστασίαζον, ἐπειδὴ οἱ αἰχμάλωτοι ἦλθον αὐτοῖς οἱ ἐκ τῶν περὶ Ἐπίδαμνον ναυμαχιῶν Οι Κερκυραίοι, λοιπόν, βρίσκονταν σε εμφύλια διαμάχη από τότε που επέστρεψαν σ αυτούς οι αιχμάλωτοι που (είχαν συλληφθεί) στις ναυμαχίες γύρω από την Επίδαμνο, ὑπὸ Κορινθίων ἀφεθέντες, τῷ μὲν λόγῳ ὀκτακοσίων ταλάντων τοῖς προξένοις διηγγυημένοι, ἔργῳ δὲ πεπεισμένοι Κορινθίοις αφού ελευθερώθηκαν από τους Κορίνθιους, επειδή φαινομενικά μεν οι πρόξενοι κατέβαλαν εγγύηση οκτακοσίων ταλάντων, στην πραγματικότητα όμως επειδή τους έπεισαν οι Κορίνθιοι Κέρκυραν προσποιῆσαι. καὶ ἔπρασσον οὗτοι, ἕκαστον τῶν πολιτῶν μετιόντες, ὅπως ἀποστήσωσιν Ἀθηναίων τὴν πόλιν. [3.70.2] καὶ ἀφικομένης Ἀττικῆς τε νεὼς καὶ Κορινθίας πρέσβεις ἀγουσῶν καὶ ἐς λόγους καταστάντων ἐψηφίσαντο Κερκυραῖοι Ἀθηναίοις μὲν ξύμμαχοι εἶναι κατὰ τὰ ξυγκείμενα, Πελοποννησίοις δὲ φίλοι ὥσπερ καὶ πρότερον. [3.70.3] καὶ (ἦν γὰρ Πειθίας ἐθελοπρόξενός τε τῶν Ἀθηναίων καὶ τοῦ δήμου προειστήκει) ὑπάγουσιν αὐτὸν οὗτοι οἱ ἄνδρες ἐς δίκην, λέγοντες Ἀθηναίοις τὴν Κέρκυραν καταδουλοῦν. [3.70.4] ὁ δὲ ἀποφυγὼν ἀνθυπάγει αὐτῶν τοὺς πλουσιωτάτους πέντε ἄνδρας, να φέρουν τηνκέρκυρα με το μέρος τους. Και αυτοί, πλησιάζοντας τον κάθε πολίτη ξεχωριστά, ενεργούσαν με σκοπό να απομακρύνουν την πόλη από τους Αθηναίους. Κι όταν έφτασαν και ένα αττικό και ένα κορινθιακό πλοίο που έφερναν πρέσβεις, αφού ήρθαν σε διαπραγματεύσεις, αποφάσισαν οι Κερκυραίοι να είναι σύμμαχοι μεν με τους Αθηναίους σύμφωνα με την ισχύουσα συνθήκη, αλλά και φίλοι με τους Πελοποννησίους, όπως ακριβώς και προηγουμένως. Και (καθώς ο Πειθίας ήταν εθελοντής πρόξενος των Αθηναίων και αρχηγός του δημοκρατικού κόμματος) τον σύρουν αυτόν αυτοί οι άνδρες(οι ολιγαρχικοί Κερκυραίοι) στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι προσπαθεί να υποδουλώσει την Κέρκυρα στους Αθηναίους. Αυτός, όμως, αφού αθωώθηκε, κατήγγειλε με τη σειρά του τους πέντε απ Σελίδα 3

4 αυτούς πιο πλούσιους άνδρες, φάσκων τέμνειν χάρακας ἐκ τοῦ τε Διὸς τοῦ τεμένους καὶ τοῦ Ἀλκίνου ζημία δὲ καθ ἑκάστην χάρακα ἐπέκειτο στατήρ. [3.70.5] ὀφλόντων δὲ αὐτῶν καὶ πρὸς τὰ ἱερὰ ἱκετῶν καθεζομένων διὰ πλῆθος τῆς ζημίας, ὅπως ταξάμενοι ἀποδῶσιν, ὁ Πειθίας (ἐτύγχανε γὰρ καὶ βουλῆς ὤν) πείθει ὥστε τῷ νόμῳ χρήσασθαι. [3.70.6] οἱ δ ἐπειδὴ τῷ τε νόμῳ ἐξείργοντο καὶ ἅμα ἐπυνθάνοντο τὸν Πειθίαν, ἕως ἔτι βουλῆς ἐστί, μέλλειν τὸ πλῆθος ἀναπείσειν τοὺς αὐτοὺς Ἀθηναίοις φίλους τε καὶ ἐχθροὺς νομίζειν, ξυνίσταντό τε καὶ λαβόντες ἐγχειρίδια ἐξαπιναίως ἐς τὴν βουλὴν ἐσελθόντες τόν τε Πειθίαν κτείνουσι καὶ ἄλλους τῶν τε βουλευτῶν καὶ ἰδιωτῶν ἐς ἑξήκοντα οἱ δέ τινες τῆς αὐτῆς γνώμης τῷ Πειθίᾳ ὀλίγοι ἐς τὴν Ἀττικὴν τριήρη κατέφυγον ἔτι παροῦσαν. ισχυριζόμενος ότι κόβουν βέργες [αμπελιών] από το τέμενος και του Δία και του Αλκίνοου και πρόστιμο για κάθε βέργα προβλεπόταν ένας στατήρας. Αφού αυτοί καταδικάστηκαν να πληρώσουν το πρόστιμο και κατέφυγαν ως ικέτες στους ναούς εξαιτίας της βαριάς χρηματικής ποινής, για να πληρώσουν το πρόστιμο ύστερα από συμφωνία για το ύψος του, ο Πειθίας (γιατί συνέβαινε να είναι και βουλευτής) έπεισε [τους Κερκυραίους] να εφαρμόσουν τον νόμο. Κι αυτοί, επειδή και από τον νόμο αποκλείονταν και συγχρόνως πληροφορούνταν ότι ο Πειθίας, όσο ακόμα ήταν μέλος της βουλής, επρόκειτο να μεταπείσει τον λαό να θεωρεί τους ίδιους και φίλους και εχθρούς με τους Αθηναίους, συνωμοτούσαν και, αφού πήραν εγχειρίδια και μπήκαν ξαφνικά στη βουλή, σκότωσαν και τον Πειθία και άλλους περίπου εξήντα από τους βουλευτές και τους απλούς πολίτες όμως, κάποιοι λίγοι ομοϊδεάτες του Πειθία κατέφυγαν στην αττική τριήρη που ήταν ακόμη εκεί. Σελίδα 4

5 Βιβλίο 3. Κεφάλαια Θουκυδίδης Ιστορίαι (Κείμενο Μεταφραση) [3.71.1] δράσαντες δὲ τοῦτο καὶ ξυγκαλέσαντες Κερκυραίους εἶπον ὅτι ταῦτα καὶ βέλτιστα εἴη καὶ ἥκιστ ἂν δουλωθεῖεν ὑπ Ἀθηναίων, τό τε λοιπὸν μηδετέρους δέχεσθαι ἀλλ ἢ μιᾷ νηὶ ἡσυχάζοντας, τὸ δὲ πλέον πολέμιον ἡγεῖσθαι. ὡς δὲ εἶπον, καὶ ἐπικυρῶσαι ἠνάγκασαν τὴν γνώμην. [3.71.2] πέμπουσι δὲ καὶ ἐς τὰς Ἀθήνας εὐθὺς πρέσβεις περί τε τῶν πεπραγμένων διδάξοντας ὡς ξυνέφερε καὶ τοὺς ἐκεῖ καταπεφευγότας πείσοντας μηδὲν ἀνεπιτήδειον πράσσειν, ὅπως μή τις ἐπιστροφὴ γένηται. Αφού τα 'καναν αυτά, κάλεσαν σύναξη των Κερκυραίων, και είπαν πως αυτό που έγινε ήταν το καλύτερο, και πως μόνο μ' αυτό τον τρόπο ήτανε δυνατό ν' αποφύγουν την υποδούλωση στους Αθηναίους, και στο εξής μένοντας ουδέτεροι να μη δέχονται κανένα από τους δύο, παρά μόνο με ένα πλοίο, τα περισσότερα όμως να τα θεωρούν εχθρικά. Και αφού τα είπαν αυτά ανάγκασαν [τους Κερκυραίους] και να επικυρώσουν την πρόταση. Ακόμη στέλνουν και στην Αθήνα αμέσως πρέσβεις για να εξηγήσουν και ότι συνέφεραν όσα έγιναν και για να πείσουν αυτούς που είχαν καταφύγει εκεί να μην κάνουν καμιά εχθρική ενέργεια για να μην υπάρξει καμιά αντεκδίκηση. [3.72.1] ἐλθόντων δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τούς τε πρέσβεις ὡς νεωτερίζοντας ξυλλαβόντες, καὶ ὅσους ἔπεισαν, κατέθεντο ἐς Αἴγιναν. Όταν όμως έφτασαν, οι Αθηναίοι τους θεώρησαν ως υποκινητές της επανάστασης και τους συνέλαβαν, και μαζί με όσους είχαν πειστεί στα λόγια τους τούς μετέφεραν στην Αίγινα. [3.72.2] Ἐν δὲ τούτῳ τῶν Κερκυραίων οἱ ἔχοντες τὰ πράγματα ἐλθούσης τριήρους Κορινθίας καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεων ἐπιτίθενται τῷ δήμῳ, καὶ μαχόμενοι ἐνίκησαν. [3.72.3] ἀφικομένης δὲ νυκτὸς ὁ μὲν δῆμος ἐς τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὰ μετέωρα τῆς πόλεως καταφεύγει καὶ αὐτοῦ ξυλλεγεὶς ἱδρύθη, καὶ τὸν Ὑλλαϊκὸν λιμένα εἶχον Στο μεταξύ όμως, αυτοί από τους Κερκυραίους που ήταν κύριοι της πολιτικής κατάστασης, αφού ήρθε κορινθιακό πλοίο και Λακεδαιμόνιοι πρέσβεις, επιτέθηκαν εναντίον των δημοκρατικών και [τους] νίκησαν σε μάχη. Όταν όμως ενύχτωσε, ο λαός κατέφυγε στην Ακρόπολη και τα ψηλώματα της πολιτείας, κι αφού μαζεύτηκαν, εγκαταστάθηκαν εκεί είχαν στα χέρια τους και το Υλλαϊκό λιμάνι. Σελίδα 5

6 οἱ δὲ τήν τε ἀγορὰν κατέλαβον, οὗπερ οἱ πολλοὶ ᾤκουν αὐτῶν, καὶ τὸν λιμένα τὸν πρὸς αὐτῇ καὶ πρὸς τὴν ἤπειρον. [3.73.1] τῇ δ ὑστεραίᾳ ἠκροβολίσαντό τε ὀλίγα καὶ ἐς τοὺς ἀγροὺς περιέπεμπον ἀμφότεροι, τοὺς δούλους παρακαλοῦντές τε καὶ ἐλευθερίαν ὑπισχνούμενοι καὶ τῷ μὲν δήμῳ τῶν οἰκετῶν τὸ πλῆθος παρεγένετο ξύμμαχον, τοῖς δ ἑτέροις ἐκ τῆς ἠπείρου ἐπίκουροι ὀκτακόσιοι. Οι άλλοι πάλι έπιασαν την αγορά, όπου έμεναν οι περισσότεροι τους και το γειτονικό λιμάνι, που βλέπει προς την απέναντι στεριά. Την άλλη μέρα έγιναν μερικές μικοοσυμπλοκές κ' έστειλαν κ' οι δυο ομάδες ανθρώπων να τριγυρίσουν τα χωριά για να προσπαθήσουν να φέρουν τους δούλους με το μέρος τους, τάζοντάς τους να τους λευτερώσουν οι περισσότεροι δούλοι πήγαν σύμμαχοι με τους δημοκρατικούς, στους ολιγαρχικούς όμως ήρθανε μισθοφόροι από την απέναντι στεριά, οχτακόσιοι. Σελίδα 6

7 Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 74. Θουκυδίδης Ιστορίαι (Κείμενο Μεταφραση) [3.74.1] διαλιπούσης δ ἡμέρας μάχη αὖθις γίγνεται καὶ νικᾷ ὁ δῆμος χωρίων τε ἰσχύι καὶ πλήθει προὔχων αἵ τε γυναῖκες αὐτοῖς τολμηρῶς ξυνεπελάβοντο βάλλουσαι ἀπὸ τῶν οἰκιῶν τῷ κεράμῳ καὶ παρὰ φύσιν ὑπομένουσαι τὸν θόρυβον. [3.74.2] γενομένης δὲ τῆς τροπῆς περὶ δείλην ὀψίαν, δείσαντες οἱ ὀλίγοι μὴ αὐτοβοεὶ ὁ δῆμος τοῦ τε νεωρίου κρατήσειεν ἐπελθὼν καὶ σφᾶς διαφθείρειεν, ἐμπιπρᾶσι τὰς οἰκίας τὰς ἐν κύκλῳ τῆς ἀγορᾶς καὶ τὰς ξυνοικίας, ὅπως μὴ ᾖ ἔφοδος, φειδόμενοι οὔτε οἰκείας οὔτε ἀλλοτρίας, ὥστε καὶ χρήματα πολλὰ ἐμπόρων κατεκαύθη καὶ ἡ πόλις ἐκινδύνευσε πᾶσα διαφθαρῆναι, εἰ ἄνεμος ἐπεγένετο τῇ φλογὶ ἐπίφορος ἐς αὐτήν. [3.74.3] Καὶ οἱ μὲν παυσάμενοι τῆς μάχης ὡς ἑκάτεροι ἡσυχάσαντες τὴν νύκτα ἐν φυλακῇ ἦσαν καὶ ἡ Κορινθία ναῦς τοῦ δήμου κεκρατηκότος ὑπεξανήγετο, καὶ τῶν ἐπικούρων οἱ πολλοὶ ἐς τὴν ἤπειρον λαθόντες διεκομίσθησαν. Κι αφού πέρασε μια μέρα γίνεται πάλι μάχη και νίκησαν οι δημοκρατικοί εξαιτίας της ισχύος των θέσεών τους και της αριθμητικής τους υπεροχής και οι γυναίκες τούς βοηθούσαν με τόλμη χτυπώντας από τα σπίτια με κεραμίδια και υπομένοντας την ταραχή σε αντίθεση προς τη γυναικεία φύση. Κι όταν έγινε υποχώρηση, αργά το σούρουπο, επειδή φοβήθηκαν οι ολιγαρχικοί μήπως οι δημοκρατικοί, αφού επιτεθούν κυριεύσουν και τον ναύσταθμο με αιφνιαδιαστική έφοδο και τους εξοντώσουν, πυρπόλησαν τα σπίτια που ήταν γύρω από την αγορά και τις συνοικίες, για να μην υπάρχει οδός προσέγγισης, χωρίς να λυπούνται ούτε τα δικά τους ούτε τα ξένα [σπίτια], ώστε και πολλά εμπορεύματα κάηκαν εντελώς και κινδύνευσε όλη η πόλη να καταστραφεί, αν φυσούσε άνεμος τη φωτιά με κατεύθυνση προς αυτή. Κι αυτοί, λοιπόν, αφού σταμάτησαν τη μάχη, καθώς και τα δύο στρατεύματα απείχαν από πολεμικές ενέργειες, τη νύχτα βρίσκονταν σε επιφυλακή και το Κορινθιακό πλοίο, αφού είχαν επικρατήσει οι δημοκρατικοί, ανοιγόταν με προφυλάξεις στο ανοιχτό πέλαγος, και οι περισσότεροι από τους μισθοφόρους διαφεύγοντας την προσοχή μεταφέρθηκαν στην απέναντι ακτή. Σελίδα 7

8 Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 75. Θουκυδίδης Ιστορίαι (Κείμενο Μεταφραση) [3.75.1] τῇ δὲ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ Νικόστρατος ὁ Διειτρέφους Ἀθηναίων στρατηγὸς παραγίγνεται βοηθῶν ἐκ Ναυπάκτου δώδεκα ναυσὶ καὶ Μεσσηνίων πεντακοσίοις ὁπλίταις ξύμβασίν τε ἔπρασσε καὶ πείθει ὥστε ξυγχωρῆσαι ἀλλήλοις δέκα μὲν ἄνδρας τοὺς αἰτιωτάτους κρῖναι, οἳ οὐκέτι ἔμειναν, τοὺς δ ἄλλους οἰκεῖν σπονδὰς πρὸς ἀλλήλους ποιησαμένους καὶ πρὸς Ἀθηναίους, ὥστε τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς καὶ φίλους νομίζειν. [3.75.2] καὶ ὁ μὲν ταῦτα πράξας ἔμελλεν ἀποπλεύσεσθαι οἱ δὲ τοῦ δήμου προστάται πείθουσιν αὐτὸν πέντε μὲν ναῦς τῶν αὐτοῦ σφίσι καταλιπεῖν, ὅπως ἧσσόν τι ἐν κινήσει ὦσιν οἱ ἐναντίοι, ἴσας δὲ αὐτοὶ πληρώσαντες ἐκ σφῶν αὐτῶν ξυμπέμψειν. [3.75.3] καὶ ὁ μὲν ξυνεχώρησεν, οἱ δὲ τοὺς ἐχθροὺς κατέλεγον ἐς τὰς ναῦς. δείσαντες δὲ ἐκεῖνοι μὴ ἐς τὰς Ἀθήνας ἀποπεμφθῶσι καθίζουσιν ἐς τὸ τῶν Διοσκόρων ἱερόν. [3.75.4] Νικόστρατος δὲ αὐτοὺς ἀνίστη τε καὶ παρεμυθεῖτο. ὡς δ οὐκ ἔπειθεν, ὁ δῆμος ὁπλισθεὶς ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ, Την επόμενη μέρα ο Νικόστρατος, γιος του Διειτρέφους, στρατηγός των Αθηναίων, έφτασε από την Ναύπακτο για να βοηθήσει με δώδεκα πλοία και με πεντακόσιους Μεσσηνίους οπλίτες και προσπαθούσε να πετύχει συμβιβασμό και τους έπεισε ώστε να συμφωνήσουν μεταξύ τους να δικάσουν δέκα άνδρες, τους κύριους υπαίτιους, οι οποίοι δεν έμειναν πλέον εκεί, και οι υπόλοιποι να παραμείνουν, αφού κάνουν συμφωνία μεταξύ τους και με τους Αθηναίους, υπό τον όρο να θεωρούν τους ίδιους εχθρούς και φίλους. Κι εκείνος, αφού έπραξε αυτά, επρόκειτο να αποπλεύσει όμως, οι αρχηγοί των δημοκρατικών τον έπεισαν να αφήσει πίσω πέντε πλοία από τα δικά του, ώστε να αποθαρρυνθούν οι αντίπαλοί τους να κάνουν κίνημα, και ισάριθμα [πλοία] να στείλουν μαζί του, αφού τα επανδρώσουν με δικά τους πληρώματα. Και εκείνος μεν συμφώνησε, αυτοί όμως στρατολογούσαν τους εχθρούς για τα πλοία. Επειδή φοβήθηκαν εκείνοι, μήπως τους στείλουν στην Αθήνα κάθισαν ως ικέτες στο ναό των Διοσκούρων. Ο Νικόστρατος προσπαθούσε να τους σηκώσει και να τους καθησυχάσει. Καθώς όμως δεν τους έπειθε, οι δημοκρατικοί, αφού οπλίστηκαν με αυτήν την πρόφαση, Σελίδα 8

9 ὡς οὐδὲν αὐτῶν ὑγιὲς διανοουμένων τῇ τοῦ μὴ ξυμπλεῖν ἀπιστίᾳ, τά τε ὅπλα αὐτῶν ἐκ τῶν οἰκιῶν ἔλαβε καὶ αὐτῶν τινὰς οἷς ἐπέτυχον, ότι δήθεν αυτοί δεν είχαν κατά νου κανένα καλό σκοπό με τη δυσπιστία τους να μη θέλουν να αποπλεύσουν [μαζί με τον Νικόστρατο], πήραν τα όπλα από τα σπίτια και, μερικούς από αυτούς που συναντούσαν τυχαία, εἰ μὴ Νικόστρατος ἐκώλυσε, διέφθειραν ἄν. [3.75.5] ὁρῶντες δὲ οἱ ἄλλοι τὰ γιγνόμενα καθίζουσιν ἐς τὸ Ἥραιον ἱκέται καὶ γίγνονται οὐκ ἐλάσσους τετρακοσίων. ὁ δὲ δῆμος δείσας μή τι νεωτερίσωσιν ἀνίστησί τε αὐτοὺς πείσας καὶ διακομίζει ἐς τὴν πρὸ τοῦ Ἡραίου νῆσον, καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐκεῖσε αὐτοῖς διεπέμπετο. εάν δεν τους εμπόδιζε ο Νικόστρατος, θα τους σκότωναν. Βλέποντας, λοιπόν, οι άλλοι αυτά που συνέβαιναν κάθισαν ως ικέτες στο ναό της Ήρας και συγκεντρώθηκαν όχι λιγότεροι από τετρακόσιοι. Οι δημοκρατικοί, επειδή φοβήθηκαν μήπως επιχειρήσουν κάποια πολιτική μεταβολή, τους σήκωσαν, αφού τους έπεισαν, και τους μετέφεραν στο νησί μπροστά από τον ναό της Ήρας, και εκεί στέλνονταν τρόφιμα σ αυτούς. Σελίδα 9

10 Βιβλίο 3. Κεφάλαιο Θουκυδίδης Ιστορίαι (Κείμενο Μεταφραση) [3.76.1] [Τῆς δὲ στάσεως ἐν τούτῳ οὔσης τετάρτῃ ἢ πέμπτῃ ἡμέρᾳ μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν ἐς τὴν νῆσον διακομιδὴν αἱ ἐκ τῆς Κυλλήνης Πελοποννησίων νῆες, μετὰ τὸν ἐκ τῆς Ἰωνίας πλοῦν ἔφορμοι οὖσαι, παραγίγνονται τρεῖς καὶ πεντήκοντα ἦρχε δὲ αὐτῶν Ἀλκίδας, ὅσπερ καὶ πρότερον, καὶ Βρασίδας αὐτῷ ξύμβουλος ἐπέπλει. ὁρμισάμενοι δὲ ἐς Σύβοτα λιμένα τῆς ἠπείρου ἅμα ἕῳ ἐπέπλεον τῇ Κερκύρᾳ]. [Ενώ, λοιπόν, η εμφύλια διαμάχη βρισκόταν στο σημείο αυτό, την τέταρτη ή Πέμπτη ημέρα μετά τη μεταφορά των ανδρών στο νησί κατέφθασαν τα πενήντα τρία πλοία των Πελοποννησίων από την Κυλλήνη, τα οποία είχαν αγκυροβολήσει μετά το ταξίδι από την Ιωνία. Ήταν αρχηγός τους ο Αλκίδας, ο οποίος βέβαια ήταν καιπροηγουμένως, και ο Βρασίδας επέβαινε ως σύμβουλός του. Αφού δε αγκυροβόλησαν στα Σύβοτα, λιμάνι της ηπειρωτικής χώρας, μόλις ξημέρωσε έπλεαν εναντίον της Κέρκυρας]. [3.77.1] οἱ δὲ πολλῷ θορύβῳ καὶ πεφοβημένοι τά τ ἐν τῇ πόλει καὶ τὸν ἐπίπλουν παρεσκευάζοντό τε ἅμα ἑξήκοντα ναῦς καὶ τὰς αἰεὶ πληρουμένας ἐξέπεμπον πρὸς τοὺς ἐναντίους, παραινούντων Ἀθηναίων σφᾶς τε ἐᾶσαι πρῶτον ἐκπλεῦσαι καὶ ὕστερον πάσαις ἅμα ἐκείνους ἐπιγενέσθαι. [3.77.2] ὡς δὲ αὐτοῖς πρὸς τοῖς πολεμίοις ἦσαν σποράδες αἱ νῆες, δύο μὲν εὐθὺς ηὐτομόλησαν, ἐν ἑτέραις δὲ ἀλλήλοις οἱ ἐμπλέοντες ἐμάχοντο, ἦν δὲ οὐδεὶς κόσμος τῶν ποιουμένων. [3.77.3] ἰδόντες δὲ οἱ Πελοποννήσιοι τὴν ταραχὴν εἴκοσι μὲν ναυσὶ πρὸς τοὺς Κερκυραίους ἐτάξαντο, Κι αυτοί [οι δημοκρατικοί], από τη μεγάλη σύγχυση και επειδή φοβούνταν και όσα συνέβαιναν στην πόλη και τη ναυτική επίθεση, ετοίμαζαν ταυτοχρόνως εξήντα πλοία και όσα επανδρώνονταν κάθε φορά τα έστελναν εναντίον των εχθρών, αν και οι Αθηναίοι τους συμβούλευαν να αφήσουν αυτούς να εκπλεύσουν πρώτοι και ύστερα να ακολουθήσουν εκείνοι με όλα τα πλοία μαζί. Και όταν τα πλοία τους ήταν διασκορπισμένα κοντά στους εχθρούς, Δύο αυτομόλησαν (=λιποτάκτησαν) αμέσως, ενώ σε άλλα οι επιβάτες μάχονταν μεταξύ τους και δεν υπήρχε καμια τάξη σ αυτά που γίνονταν. Όταν είδαν οι Πελοποννήσιοι την αναταραχή παρατάχθηκαν με είκοσι πλοία απέναντι στους Σελίδα 10

11 Κερκυραίους ταῖς δὲ λοιπαῖς πρὸς τὰς δώδεκα ναῦς τῶν Ἀθηναίων, ὧν ἦσαν αἱ δύο Σαλαμινία καὶ Πάραλος. [3.78.1] καὶ οἱ μὲν Κερκυραῖοι κακῶς τε καὶ κατ ὀλίγας προσπίπτοντες ἐταλαιπώρουν τὸ καθ αὑτούς οἱ δ Ἀθηναῖοι φοβούμενοι τὸ πλῆθος καὶ τὴν περικύκλωσιν ἁθρόαις μὲν οὐ προσέπιπτον οὐδὲ κατὰ μέσον ταῖς ἐφ ἑαυτοὺς τεταγμέναις, προσβαλόντες δὲ κατὰ κέρας καταδύουσι μίαν ναῦν. καὶ μετὰ ταῦτα κύκλον ταξαμένων αὐτῶν περιέπλεον καὶ ἐπειρῶντο θορυβεῖν. [3.78.2] Γνόντες δὲ οἱ πρὸς τοῖς Κερκυραίοις καὶ δείσαντες μὴ ὅπερ ἐν Ναυπάκτῳ γένοιτο, ἐπιβοηθοῦσι, καὶ γενόμεναι ἁθρόαι αἱ νῆες ἅμα τὸν ἐπίπλουν τοῖς Ἀθηναίοις ἐποιοῦντο. και με τα υπόλοιπα απέναντι στα δώδεκα αθηναϊκά πλοία, δύο από τα οποία ήταν η Σαλαμινία και η Πάραλος. Και οι Κερκυραίοι, δεινοπαθούσαν από την πλευρά τους, επειδή εφορμούσαν και με αταξία και με λίγα [πλοία] οι Αθηναίοι εξάλλου, επειδή φοβούνταν το πλήθος [των πλοίων] και την περικύκλωση, δεν έκαναν επίθεση στα παρατεταγμένα εναντίον τους πλοία ούτε στο σύνολό τους ούτε στο μέσο τους, αλλά, αφού επιτέθηκαν σε μια πτέρυγα, καταβύθισαν ένα πλοίο. Και μετά από αυτά, αφού σχημάτισαν κυκλική παράταξη έπλεαν γύρω-γύρω και προσπαθούσαν να προκαλέσουν σύγχυση. Επειδή το κατάλαβαν αυτοί [οι Πελοποννήσιοι] που ήταν κοντά στους Κερκυραίους και φοβήθηκαν μήπως συμβεί αυτό που έγινε στη Ναύπακτο 1, έσπευσαν να βοηθήσουν, και αφού συγκεντρώθηκαν όλα τα πλοία μαζί, έκαναν συγχρόνως επίθεση εναντίον των Αθηναίων. [3.78.3] οἱ δ ὑπεχώρουν ἤδη πρύμναν κρουόμενοι καὶ ἅμα τὰς τῶν Κερκυραίων ἐβούλοντο προκαταφυγεῖν ὅτι μάλιστα, ἑαυτῶν σχολῇ τε ὑποχωρούντων καὶ πρὸς σφᾶς τεταγμένων τῶν ἐναντίων. Κι εκείνοι [οι Αθηναίοι] άρχισαν να υποχωρούν οπισθοδρομώντας και ήθελαν συγχρόνως να προλάβουν να καταφύγουν [στο λιμάνι] όσο το δυνατόν περισσότερα κερκυραϊκά πλοία, καθώς αυτοί υποχωρούσαν αργά και οι εχθροί είχαν παραταχθεί εναντίον τους. 1 Στη ναυμαχία της Ναυπάκτου (429 π.χ.) οι Αθηναίοι με κατάλληλους ελιγμούς κατόρθωσαν να προξενήσουν σύγχυση στα πελοποννησιακά πλοία και να έτσι να νικήσουν τους αντιπάλους τους. Σελίδα 11

12 [3.78.4] Ἡ μὲν οὖν ναυμαχία τοιαύτη γενομένη ἐτελεύτα ἐς ἡλίου δύσιν. Η ναυμαχία, λοιπόν, αφού έγινε με αυτόν τον τρόπο, τελείωσε με τη δύση του ήλιου. Σελίδα 12

13 Βιβλίο 3. Κεφάλαιο [3.79.1] καὶ οἱ Κερκυραῖοι δείσαντες μὴ σφίσιν ἐπιπλεύσαντες ἐπὶ τὴν πόλιν ὡς κρατοῦντες οἱ πολέμιοι ἢ τοὺς ἐκ τῆς νήσου ἀναλάβωσιν ἢ καὶ ἄλλο τι νεωτερίσωσι, τούς τε ἐκ τῆς νήσου πάλιν ἐς τὸ Ἥραιον διεκόμισαν καὶ τὴν πόλιν ἐφύλασσον. [3.79.2] οἱ δ ἐπὶ μὲν τὴν πόλιν οὐκ ἐτόλμησαν πλεῦσαι κρατοῦντες τῇ ναυμαχίᾳ, τρεῖς δὲ καὶ δέκα ναῦς ἔχοντες τῶν Κερκυραίων ἀπέπλευσαν ἐς τὴν ἤπειρον, ὅθενπερ ἀνηγάγοντο. Και οι Κερκυραίοι, επειδή φοβήθηκαν μήπως οι εχθροί - αφού πλεύσουν εναντίον της πόλης ως νικητές ή επανακτήσουν από το νησί αυτούς που ήταν εκεί 2 ή επιχειρήσουν κάποια άλλη εχθρική ενέργεια, τους μετέφεραν πάλι στον ναό της Ήρας και φρουρούσαν την πόλη. Αυτοί όμως [οι Πελοποννήσιοι], δεν τόλμησαν να πλεύσουν εναντίον της πόλης, αν και είχαν νικήσει στη ναυμαχία ωστόσο, έχοντας δεκατρία πλοία των Κερκυραίων απέπλευσαν προς τη στεριά (= Ήπειρο) απ όπου ακριβώς ξεκίνησαν. [3.79.3] τῇ δ ὑστεραίᾳ ἐπὶ μὲν τὴν πόλιν οὐδὲν μᾶλλον ἐπέπλεον, καίπερ ἐν πολλῇ ταραχῇ καὶ φόβῳ ὄντας καὶ Βρασίδου παραινοῦντος, ὡς λέγεται, Ἀλκίδᾳ, ἰσοψήφου δὲ οὐκ ὄντος ἐπὶ δὲ τὴν Λευκίμμην τὸ ἀκρωτήριον ἀποβάντες ἐπόρθουν τοὺς ἀγρούς. Την επόμενη μέρα, καθόλου περισσότερο δεν έπλεαν εναντίον της πόλης αν και [οι Κερκυραίοι] βρίσκονταν σε μεγάλη ταραχή και φόβο και ενώ ο Βρασίδας παρακινούσε, όπως λέγεται, τον Αλκίδα, χωρίς να έχει όμως ίση ψήφο κι αφού αποβιβάστηκαν στη Λευκίμμη, το ακρωτήριο, λεηλατούσαν τους αγρούς. [3.80.1] ὁ δὲ δῆμος τῶν Κερκυραίων ἐν τούτῳ περιδεὴς γενόμενος μὴ ἐπιπλεύσωσιν αἱ νῆες, τοῖς τε ἱκέταις ᾖσαν ἐς λόγους καὶ τοῖς ἄλλοις, ὅπως σωθήσεται ἡ πόλις, Στο μεταξύ οι δημοκρατικοί Κερκυραίοι, επειδή ήταν τρομοκρατημένοι μήπως επιτεθούν τα πλοία, άρχισαν διαπραγματεύσεις και με τους ικέτες και με τους άλλους για το πώς θα σωθεί η πόλη 2 Πρόκειται για τους 400 ολιγαρχικούς που είχαν μεταφερθεί στο κοντινό στην Κέρκυρα νησί Βίδος. Σελίδα 13

14 καί τινας αὐτῶν ἔπεισαν ἐς τὰς ναῦς ἐσβῆναι ἐπλήρωσαν γὰρ ὅμως τριάκοντα προσδεχόμενοι τὸν ἐπίπλουν. και έπεισαν μερικούς απ αυτούς να μπουν στα πλοία επάνδρωσαν όμως μόνο τριάντα περιμένοντας την επίθεση. [3.80.2] οἱ δὲ Πελοποννήσιοι μέχρι μέσου ἡμέρας δῃώσαντες τὴν γῆν ἀπέπλευσαν, καὶ ὑπὸ νύκτα αὐτοῖς ἐφρυκτωρήθησαν ἑξήκοντα νῆες Ἀθηναίων προσπλέουσαι ἀπὸ Λευκάδος ἃς οἱ Ἀθηναῖοι πυνθανόμενοι τὴν στάσιν καὶ τὰς μετ Ἀλκίδου ναῦς ἐπὶ Κέρκυραν μελλούσας πλεῖν ἀπέστειλαν καὶ Εὐρυμέδοντα τὸν Θουκλέους στρατηγόν. Οι δε Πελοποννήσιοι, μέχρι το μεσημέρι αφού λεηλάτησαν την ύπαιθρο, απέπλευσαν, και μέσα στη νύχτα αναγγέλθηκε με πυρσούς σ αυτούς ότι πλησίαζαν από τη Λευκάδα εξήντα αθηναϊκά πλοία τα οποία έστειλαν οι Αθηναίοι όταν πληροφορήθηκαν την εσωτερική αναταραχή και ότι ο στόλος με τον Αλκίδα επρόκειτο να πλεύσει εναντίον της Κέρκυρας, μαζί με τον Ευρυμέδοντα, τον γιο του Θουκλέους, ως στρατηγό. Σελίδα 14

15 Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 81. Θουκυδίδης Ιστορίαι (Κείμενο Μεταφραση) [3.81.1] οἱ μὲν οὖν Πελοποννήσιοι τῆς νυκτὸς εὐθὺς κατὰ τάχος ἐκομίζοντο ἐπ οἴκου παρὰ τὴν γῆν καὶ ὑπερενεγκόντες τὸν Λευκαδίων ἰσθμὸν τὰς ναῦς, ὅπως μὴ περιπλέοντες ὀφθῶσιν, ἀποκομίζονται. [3.81.2] Κερκυραῖοι δὲ αἰσθόμενοι τάς τε Ἀττικὰς ναῦς προσπλεούσας τάς τε τῶν πολεμίων οἰχομένας, λαβόντες τούς τε Μεσσηνίους ἐς τὴν πόλιν ἤγαγον πρότερον ἔξω ὄντας, καὶ τὰς ναῦς περιπλεῦσαι κελεύσαντες ἃς ἐπλήρωσαν ἐς τὸν Ὑλλαϊκὸν λιμένα, ἐν ὅσῳ περιεκομίζοντο, τῶν ἐχθρῶν εἴ τινα λάβοιεν, ἀπέκτεινον καὶ ἐκ τῶν νεῶν ὅσους ἔπεισαν ἐσβῆναι ἐκβιβάζοντες ἀπεχρῶντο, ἐς τὸ Ἥραιόν τε ἐλθόντες τῶν ἱκετῶν ὡς πεντήκοντα ἄνδρας δίκην ὑποσχεῖν ἔπεισαν καὶ κατέγνωσαν πάντων θάνατον. [3.81.3] οἱ δὲ πολλοὶ τῶν ἱκετῶν, ὅσοι οὐκ ἐπείσθησαν, ὡς ἑώρων τὰ γιγνόμενα, διέφθειρον αὐτοῦ ἐν τῷ ἱερῷ ἀλλήλους, καὶ ἐκ τῶν δένδρων τινὲς ἀπήγχοντο, οἱ δ ὡς ἕκαστοι ἐδύναντο ἀνηλοῦντο. [3.81.4] ἡμέρας τε ἑπτά, ἃς ἀφικόμενος ὁ Εὐρυμέδων ταῖς ἑξήκοντα ναυσὶ παρέμεινε, Οι Πελοποννήσιοι λοιπόν, μόλις νύχτωσε, ταξίδευαν γρήγορα για την πατρίδα τους παραπλέοντας τη στεριά κι αφού μετέφεραν τα πλοία πάνω από τον ισθμό της Λευκάδας, για να μη τους δουν ότι πλέουν γύρω- γύρω, απομακρύνθηκαν. Οι Κερκυραίοι όμως, όταν αντιλήφθηκαν ότι τα αττικά πλοία πλησίαζαν και ότι τα εχθρικά είχαν φύγει, αφού συνέλαβαν τους Μεσσήνιους τους οδήγησαν στην πόλη, ενώ ως τότε ήταν έξω, και αφού διέταξαν τα πλοία που είχαν επανδρώσει, να πλεύσουν παραλιακά μέχρι το Υλλαϊκό λιμάνι, καθώς περιφέρονταν, εάν συνελάμβαναν κάποιον από τους εχθρούς, τον σκότωναν και βγάζοντας από τα πλοία όσους έπεισαν να επιβιβαστούν τους σκότωναν, και αφού πήγαν στο Ηραίο έπεισαν περίπου πενήντα άνδρες από τους ικέτες να δικασθούν και τους καταδίκασαν όλους σε θάνατο. Αλλά οι περισσότεροι από τους ικέτες, όσοι δεν πείσθηκαν, καθώς έβλεπαν τα γεγονότα, σκότωναν ο ένας τον άλλον εκεί στο ιερό, και μερικοί απαγχονίζονταν από τα δένδρα, ενώ άλλοι τερμάτιζαν τη ζωή τους όπως μπορούσε ο καθένας. Για επτά ημέρες, κατά τις οποίες παρέμεινε ο Ευρυμέδων, αφότου ήρθε με εξήντα πλοία, Σελίδα 15

16 Κερκυραῖοι σφῶν αὐτῶν τοὺς ἐχθροὺς δοκοῦντας εἶναι ἐφόνευον, τὴν μὲν αἰτίαν ἐπιφέροντες τοῖς τὸν δῆμον καταλύουσιν, ἀπέθανον δέ τινες καὶ ἰδίας ἔχθρας ἕνεκα, καὶ ἄλλοι χρημάτων σφίσιν ὀφειλομένων ὑπὸ τῶν λαβόντων οι Κερκυραίοι σκότωναν όσους θεωρούσαν ότι είναι εχθροί, κατηγορώντας αυτούς που προσπαθούσαν να καταλύσουν τη δημοκρατία, ενώ μερικοί σκοτώθηκαν και για λόγους προσωπικής έχθρας, και άλλοι [σκοτώθηκαν] από τους οφειλέτες τους για χρήματα που τους οφείλονταν [3.81.5] πᾶσά τε ἰδέα κατέστη θανάτου, καὶ οἷον φιλεῖ ἐν τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι, οὐδὲν ὅτι οὐ ξυνέβη καὶ ἔτι περαιτέρω. καὶ γὰρ πατὴρ παῖδα ἀπέκτεινε καὶ ἀπὸ τῶν ἱερῶν ἀπεσπῶντο καὶ πρὸς αὐτοῖς ἐκτείνοντο, οἱ δέ τινες καὶ περιοικοδομηθέντες ἐν τοῦ Διονύσου τῷ ἱερῷ ἀπέθανον. κάθε είδους φόνοι διαπράχθηκαν και, απ όσα συνηθίζεται να γίνονται σε τέτοιες περιστάσεις, τίποτα δεν παραλείφθηκε που να μην έγινε, και ακόμα περισσότερα. Και μάλιστα ο πατέρας σκότωνε το παιδί και απομακρύνονταν (κάποιοι) με τη βία από τα ιερά και κοντά σ αυτά σκοτώνονταν, ενώ μερικοί πέθαναν, αφού τους περιέκλεισαν με τοίχο μέσα στον ναό του Διονύσου. Σελίδα 16