1. CHM_215: ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ
|
|
- Πάνος Δυοβουνιώτης
- 7 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 1. CHM_215: ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Τίτλος μαθήματος Κωδικός μαθήματος Τύπος μαθήματος Επίπεδο μαθήματος Έτος σπουδών Εξάμηνο ECTS 3 Ονόματα διδασκόντων Ονόματα συγγραφέων σημειώσεων Εργαστήριο Αναλυτικής Χημείας CHM_215 Υποχρεωτικό Προπτυχιακό 1 ο 2 ο Γεώργιος Στάικος, καθηγητής. Μαρία Τσάμη, εργαστηριακό διδακτικό προσωπικό Ε.ΔΙ.Π. Γεώργιος Στάικος, Μαρία Τσάμη Μαθησιακά Αποτελέσματα - Αρχές και μέθοδοι της ποιοτικής και της ποσοτικής αναλύσεως. - Μελέτη των ιόντων και ανάλυση ανόργανων ουσιών με την υγροχημική μέθοδο. - Εργαστηριακές μέθοδοι ποιοτικής ημιμικροαναλύσεως. - Μελέτη των κυριότερων κατιόντων - Θεωρία της ογκομετρικής αναλύσεως. - Ποσοτική ανάλυση δειγμάτων με τη μέθοδο της ογκομετρίας. - Εξοικείωση με απλές εργαστηριακές τεχνικές. - Πραγματοποίηση πειραμάτων και εργαστηριακών μετρήσεων. - Υπολογισμοί, με βάση πειραματικά δεδομένα. Προαπαιτήσεις Περιεχόμενα (ύλη) Αναλυτική Χημεία (CHM_115) Ποιοτική ανάλυση - Εργαστηριακές μέθοδοι ποιοτικής ημιμικροαναλύσεως. - Κατάταξη των κατιόντων σε αναλυτικές ομάδες και υποομάδες. - Αντιδράσεις των κατιόντων Ag +, Pb 2+, Hg2 2+, Cu 2+, Cd 2+, As(III), Al 3+, Fe 3+, Mn 2+, Co 2+, Ni 2+, Zn 2+. Διαχωρισμός και ταυτοποίηση. Εργαστηριακές ασκήσεις ποιοτικής αναλύσεως. - Ανάλυση της πρώτης αναλυτικής ομάδας κατιόντων. Ιόντα Ag +, Pb 2+, Hg2 2+. (Αντιδράσεις των ιόντων, ανάλυση γνωστού και αγνώστου διαλύματος). - Διαχωρισμός και πιστοποίηση των ιόντων Cu 2+, Cd 2+, As(III), της δεύτερης ο- μάδας κατιόντων. (Ανάλυση γνωστού και αγνώστου διαλύματος). - Διαχωρισμός και πιστοποίηση των ιόντων Al 3+, Fe 3+, Mn 2+, Co 2+, Ni 2+, Zn 2+ της τρίτης ομάδας κατιόντων. (Ανάλυση γνωστού και αγνώστου διαλύματος). Ποσοτική ανάλυση. - Εισαγωγή. Σφάλματα και στατιστική επεξεργασία των δεδομένων. - Εισαγωγή στις ογκομετρικές μεθόδους αναλύσεως. - Oγκομετρήσεις εξουδετερώσεως. - Συμπλοκομετρικές ογκομετρήσεις. - Oξειδοαναγωγικές ογκομετρήσεις. Εργαστηριακές ασκήσεις ποσοτικής αναλύσεως - Ογκομετρικός προσδιορισμός ολικού οξέος σε ξίδι και κρασί - Oγκομετρικός προσδιορισμός ανθρακικού νατρίου.
2 - Oγκομετρικός προσδιορισμός οξαλικών ιόντων. - Ογκομετρικός προσδιορισμός ασκορβικού οξέος. - Oγκομετρικός προσδιορισμός της σκληρότητας του νερού. Συνιστώμενη βιβλιογραφία 1. Θ.Π. Χατζηϊωάννου, «Χημική Ισορροπία και Ανόργανη Ποιοτική Ημιμικροανάλυση», Μέρος δεύτερο, Αθήνα Θ.Π. Χατζηϊωάννου, Α.Κ. Καλοκαιρινός και Μ. Τιμοθέου-Ποταμιά, «Ποσοτική Ανάλυση», 3 η έκδοση, Αθήνα, Ι.Α. Στρατής, Γ.Α. Ζαχαριάδης και Α.Ν. Βουλγαρόπουλος, «Εργαστηριακές Μέθοδοι Ποσοτικής Χημικής Ανάλυσης», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη, Διδακτικές Μέθοδοι - Παραδόσεις με χρήση διαφανειών. - Πραγματοποίηση ατομικών εργαστηριακών ασκήσεων. - Παράδοση ασκήσεων με εργασία κατ οίκον. Μέθοδοι αξιολόγησης/ βαθμολόγησης - Βαθμός πρακτικής ασκήσεως, όπως προκύπτει από την βαθμολόγηση της εκθέσεως που παραδίδεται για κάθε εργαστηριακή άσκηση, 50% - Τελική εξέταση, 50% Γλώσσα διδασκαλίας Σύνδεσμος URL μαθήματος Ελληνική ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το εργαστήριο Αναλυτικής Χημείας συνίσταται στην εκτέλεση 8 εργαστηριακών ασκήσεων ποιοτικής και ποσοτικής αναλύσεως. Οι ασκήσεις πραγματοποιούνται ατομικά από κάθε φοιτητή κατά τη διάρκεια του 2 ου εξαμήνου σπουδών, μια φορά την εβδομάδα, 4-5 ώρες κάθε φορά, σε τρία τμήματα των 45 φοιτητών, με διάθεση ατομικών εργαστηριακών θέσεων. Η άσκηση των φοιτητών έχει στόχο αφενός μεν, να μελετήσουν οι φοιτητές τη χημική συμπεριφορά των συνηθέστερων ιόντων, και να διαπιστώσουν ότι αυτή συμφωνεί με τις θεμελιώδεις έννοιες της Χημείας, αφετέρου δε, να διδαχθούν πώς είναι δυνατή η συστηματική ανάλυση, η ταυτοποίηση και ο ποσοτικός προσδιορισμός διαφόρων ιόντων και ουσιών με συνδυασμό αντιδράσεων και απλών πειραματικών τεχνικών. Ένας ακόμα στόχος είναι η εξοικείωσή τους με χημικά αντιδραστήρια, σκεύη και όργανα. Οι ασκήσεις της ποιοτικής αναλύσεως συνίστανται στην ανάλυση διαλυμάτων ιόντων γνωστών και αγνώστων. Συγκεκριμένα, αφού ο φοιτητής, προβεί στην ανάλυση ενός διαλύματος που περιέχει γνωστά ιόντα, στη συνέχεια αναλύει διάλυμα που περιέχει μερικά μόνο από αυτά τα ιόντα. Οι ασκήσεις της ποσοτικής αναλύσεως συνίστανται στην παρασκευή προτύπων διαλυμάτων, τιτλοδότηση διαλυμάτων και ανάλυση αγνώστων δειγμάτων. Κάθε φοιτητής αναλύει δείγμα ουσίας άγνωστης περιεκτικότητας, με τη βοήθεια προτύπων διαλυμάτων που παρασκευάζει ο ίδιος.
3 1.2 ΥΓΙΕΙΝΗ & ΑΣΦΑΛΕΙΑ - Για τη συμμετοχή των φοιτητών στις εργαστηριακές ασκήσεις θεωρείται δεδομένη η άριστη γνώση του Κανονισμού Υγιεινής και Ασφάλειας (ΚΥΑ) του ΤΧΜ/ΠΠ, όπως αναλύθηκαν στο 1 ο εργαστήριο. - Η καλή γνώση των κανόνων υγιεινής και ασφαλείας μπορεί να ελεγχθεί γραπτά ή προφορικά οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια του εξαμήνου από τους διδάσκοντες (Καθηγητές και Λέκτορες, ΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ, Μεταπτυχιακοί Φοιτητές) ή από προσωπικό εξουσιοδοτημένο από το ΤΧΜ/ΠΠ (π.χ. Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας). - Για λόγους ασφαλείας και όχι μόνο, οι ασκούμενοι οφείλουν να έχουν άριστη γνώση των προαπαιτουμένων κάθε άσκησης. - Αν διαπιστωθεί ότι ο ασκούμενος παραβιάζει ή έχει ελλιπή γνώση των κανόνων υγιεινής ασφαλείας ή των προαπαιτουμένων ή δεν χρησιμοποιεί τον απαιτούμενο εξοπλισμό ασφαλείας, μπορεί να αποβληθεί από την συγκεκριμένη άσκηση και υποχρεούται να την επαναλάβει. Υπενθυμίζεται ότι ο κανονισμός επιτρέπει την επανάληψη μέχρι ενός εργαστηρίου. Στο συγκεκριμένο εργαστήριο είναι γενικά απαραίτητα: ΟΔΗΓΙΑ ΣΥΣΤΑΣΗ ΣΗΜΑΝΣΗ Χρήση Ρόμπας Εργαστηρίου ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Χρήση Γυαλιών Προστασίας ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Χρήση Γαντιών Προστασίας ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Ανάγνωση Οδηγιών Άσκησης ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ 1.3 ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΗ 1: ANAΛYΣH THΣ ΠPΩTHΣ ANAΛYTIKHΣ OMAΔAΣ KATIONTΩN. IONTA Ag+, Pb2+, Hg22+. α. Aντιδράσεις των ιόντων Ag +, Pb 2+, Hg2 2+. Πάρτε σε 3 διαφορετικούς δοκιμαστικούς σωλήνες 10 σταγόνες (στγ) από τα διαλύματα: Ag +, Pb 2+, Hg2 2+, συγκέντρωσης 0.1M και προσθέστε σε κάθε σωλήνα μερικές σταγόνες HCl 4M. Tι παρατηρείτε; Pb Cl - PbCl2 (λευκό) Ag + + Cl - AgCl (λευκό) Hg Cl - Hg2Cl2 (λευκό)
4 Προσθέστε σε κάθε δοκιμαστικό σωλήνα 2-3 ml απεσταγμένου νερού και θερμάνετε το διάλυμα σε υδρόλουτρο (γκαζάκι με πλέγμα αμιάντου και επάνω ποτήρι ζέσεως με νερό) Ποιό από τα ιζήματα διαλύεται; AgCl PbCl2 Hg2Cl2 H 2 O, 2 O, H Pb + +2Cl - H 2 O, Mετά την ψύξη των διαλυμάτων αποχύνετε το πάνω από τα ιζήματα υγρό και στα ιζήματα που απομένουν προσθέστε στάγδην διάλυμα NH3 4M με ανάδευση μέχρι να παρατηρήσετε κάποια μεταβολή (προσθήκη μέχρι 10 στγ. NH3 4M). AgCl + 2NH3 Ag(NH3)2 + + Cl - Hg2Cl2 + 2NH3 HgNH2Cl + Hg +NH4 + + Cl - (μέλαν) Oπου το ίζημα διαλύθηκε προσθέστε μερικές στγ HNO3 4M. Tι παρατηρείτε; Ag(NH3)2 + + Cl - + 2H + AgCl + 2NH4 + (θόλωμα) 5. Πάρτε σε τρεις δοκιμαστικούς σωλήνες 5 στγ. από τα διαλύματα Ag +, Hg2 2+, Pb M. Προσθέστε μερικές στγ. από το διάλυμα K2CrO4 0.1M. 2Ag + + CrO4 2- Ag2CrO4.(ερυθροκάστανο) Hg CrO4 2- Hg2CrO4 (πορτοκαλί) Pb 2+ + CrO4 2- PbCrO4 (κίτρινο) Στην συνέχεια σε κάθε ίζημα προσθέστε 10 σταγόνες διαλύματος NaOH 4M. Tι παρατηρείτε: Ag2CrO4 + OH - μαύρο ίζημα Hg2CrO4 + ΟΗ - μαύρο ίζημα PbCrO4 +4 OH - [Pb(OH)4] 2- + CrO4 2- β. Aνάλυση γνωστού διαλύματος. Παρασκευάστε το γνωστό διάλυμα με ανάμιξη 9 στγ. Pb M, 3 στγ Hg M και 9 στγ Ag M σε δοκιμαστικό σωλήνα (1). Nα προσθέστε 2 στγ HCl 4 M (2). O σωλήνας τοποθετείται σε υδρόλουτρο επί 2 λεπτά. Tο ίζημα αναδεύεται, ψύχεται και διηθείται (3). Kάμετε δοκιμή πλήρους καταβύθισης (4). Tο ίζημα εκπλύνεται με 10 στγ. νερό που περιέχει 1 στγ HCl 4M. Tο διήθημα απορρίπτεται (5). Pb Cl - PbCl2 (λευκό) Ag + + Cl - AgCl (λευκό) Hg Cl - Hg2Cl2 (λευκό) Iζημα: PbCl2, AgCl, Hg2Cl2. O ηθμός (με τα ιζήματα) τοποθετείται σε κοντό δοκιμαστικό σωλήνα σε υδρόλουτρο. Προσθέτουμε 1-2 ml θερμού νερού στον ηθμό, το ίζημα αναδεύεται με γυάλινη ράβδο (εντος του ηθμού) και διηθείται εν θερμώ. Κρατάμε το διήθημα (iii) και το ίζημα (iv).
5 AgCl PbCl2 Hg2Cl2 H 2 O, 2 O, H Pb + +2Cl - H 2 O, Διήθημα (από την ii): Eίναι δυνατόν να περιέχει Pb 2+. Προσθέστε 2-3 στγ. K2CrO4 0.1 M. Παρουσία Pb 2+ καθιζάνει κίτρινο ίζημα (θόλωμα) από PbCrO4. Προσθέστε σε αυτό το ίζημα του PbCrO4,10 στγ NaOH 4M.. Aναδεύστε με γυάλινη ράβδο. Διαλυτοποίηση του ιζήματος προς κίτρινο διάλυμα πιστοποιεί την παρουσία ιόντων Pb 2+ στο αρχικό διάλυμα. Pb 2+ +CrO4 2- PbCrO4 (κίτρινο ίζημα) PbCrO4 +3ΟΗ - ΗPbO2 - +CrO4 2- +H2O Ιζημα (από την ii): AgCl, Hg2Cl2. Ο ηθμός εκπλένεται με 1 ml θερμού νερού (6) και το διήθημα απορρίπτεται, πρoστίθενται 2 ml NH3 4M, αναδεύεται και διηθείται. Κρατάμε το διήθημα για v. Eμφάνιση μαύρου ιζήματος, Hg και HgNH2Cl, στον ηθμό πιστοποιεί την παρουσία ιόντων Hg2 2+ στο αρχικό διάλυμα. AgCl +2NH3 [Ag(NH3)2] + +Cl - Hg2Cl2 +2NH3 HgNH2Cl +Hg +NH4 + +Cl - (μέλαν ίζημα) Διήθημα (από την iv) : Xωρίζεται σε δύο μέρη A και B. A: Προσθέσατε HNO3 4M μέχρις ότου γίνει όξινο (7). Eμφάνιση λευκού ιζήματος AgCl πιστοποιεί την παρουσία ιόντων Ag + στο αρχικό διάλυμα. Ag(NH3)2 + + Cl - + 2H + AgCl + 2NH4 + (θόλωμα) B: Προσθέσατε 1 στγ KI 0.1M. Παρουσία Ag + καθιζάνει κίτρινο ίζημα από AgI. [Ag(NH3)2] + +Ι - ΑgI +2NH3 (κίτρινο ίζημα). γ.aνάλυση αγνώστου διαλύματος Φέρουμε 1 ml του προς ανάλυση διαλύματος σε δοκιμαστικό σωλήνα και ακολουθούμε την ίδια ως άνω πορεία. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. H καθίζηση των κατιόντων της πρώτης ομάδας γίνεται σε ουδέτερο ή όξινο διάλυμα. Γενικά, όταν ένα διάλυμα πρόκειται να γίνει όξινο ή αλκαλικό, χρησιμοποιείται χαρτί διαποτισμένο με έναν δείκτη, όπως π.χ. χαρτί ηλιοτροπίου ή πεχαμετρικό χαρτί. Για το σκοπό αυτό προστίθεται στάγδην και υπό συνεχή α- νάδευση διάλυμα οξέος ή βάσεως έως ότου γυάλινη ράβδος εμβαπτιζόμενη στο διάλυμα και φερόμενη εν συνεχεία σε επαφή με το χαρτί προκαλέσει την κατάλληλη αλλαγή του χρώματός του. 2. Συνήθως απαιτούνται μικρές ποσότητες αντιδραστηρίων. Aπαιτείται όμως μικρή περίσσεια HCl για καλλίτερη καθίζηση λόγω επιδράσεως κοινού ιόντος καθώς και για μείωση της πιθανότητας
6 σχηματισμού κολλοειδών ιζημάτων. Πρέπει όμως να αποφεύγεται πολύ μεγάλη περίσσεια HCl γιατί αυτή ευνοεί τον σχηματισμό ευδιάλυτων χλωριοσυμπλόκων. 3. Mη σχηματισμός ιζήματος φανερώνει την απουσία ιόντων Ag + και Hg2 2+, όχι όμως κατ' ανάγκην και ιόντων Pb 2+, λόγω της σημαντικής διαλυτότητας του PbCl2 και της τάσεώς του να σχηματίζει υπέρκορα διαλύματα. Συνιστάται ζωηρή ανάδευση του διαλύματος με υάλινη ράβδο και αναμονή για λίγα λεπτά προ της διηθήσεως. 4. H δοκιμή πλήρους καταβύθισης γίνεται ως εξής: Προσθέτουμε στο διήθημα 1 στγ HCl 4M, οπότε αν σχηματισθεί ίζημα ή θόλωμα προσθέτουμε 1-2 στγ HCl 4M επί πλέον και διηθούμε εκ νέου. Aν δεν σχηματισθεί ίζημα ή θόλωμα, συμπεραίνουμε ότι η καθίζηση είναι πλήρης. 5. Eάν το αρχικό διάλυμα περιέχει κατιόντα μόνο της πρώτης ομάδας η ανίχνευση των ιόντων Pb 2+ με K2CrO4 μπορεί να γίνει απευθείας στο διήθημα αυτό. 6. H έκπλυση αυτή γίνεται για την πλήρη απομάκρυνση του PbCl2 από το ίζημα επειδή κατά την προσθήκη της αμμωνίας μετατρέπεται σε Pb(OH)2 το οποίο μπορεί να επικαλύψει τα χλωρίδια, παρεμποδίζοντας έτσι την αντίδραση τους με την αμμωνία. 7. Η διαπίστωση της ενεργού οξύτητας (ρη) του διαλύματος γίνεται με τη βοήθεια πεχαμετρικού χαρτιού (αλλιώς με δείκτη φαινολοφθαλείνης). ΑΣΚΗΣΗ 2 : ΑΝΑΛΥΣΗ IONTΩN Cu2+, Cd2+, As(III) THΣ ΔEYTEPHΣ OMAΔAΣ KATIONTΩN α. Aνάλυση γνωστού διαλύματος i.παρασκευάστε γνωστό διάλυμα με ανάμιξη 5 στγ Cu M, 5 στγ As(III) 0.1 M και 10 στγ Cd M σε απιοειδή φιάλη. Προσθέστε στην απιοειδή φιάλη 2 στγ HCl 4 M και εξατμίσατε (στον απαγωγό) σχεδόν μέχρι ξηρού (κρατώντας με ξύλινη λαβίδα πάνω σε γυμνή φλόγα). Προσθέστε 6 στγ HCl 1 M, 6 στγ. νερού και μεταφέρετε σε δοκιμαστικό σωλήνα. Προσθέστε 8 στγ. CH3CSNH2 (θειακεταμίδιο )1 M. O σωλήνας πωματίζεται (1) με ηθμό που έχει υγρανθεί με νερό, τοποθετείται σε ζέον υδρόλουτρο (2), θερμαίνεται για πέντε λεπτά και προστίθενται 2mL νερού (3). Συνεχίζεται η θέρμανση επί 2-3 λεπτά, το ίζημα (ii)διηθείται στον ίδιο ηθμό και εκπλένεται με 1 ml νερού που περιέχει 1 στγ HCl 1 M (4) (το διήθημα α- πορρίπτεται). Cu 2+ +S 2- CuS (μέλαν) Cd 2+ +S 2- CdS (κίτρινο) 2As 3+ +3S 2- As2S3 (κίτρινο) Iζημα: CuS, CdS, As2S3. O ηθμός με το ίζημα τοποθετείται μέσα σε κοντό σωλήνα σε υδρόλουτρο, προστίθενται σε αυτόν 7 στγ NaOH 4 M και 2 στγ CH3CSNH2 1 M.Το ίζημα αναδεύεται με υάλινη ράβδο και διηθείται βραδέως. Tο διήθημα περιέχει τις διαλυθείσες θειούχες ενώσεις της υποομάδας IIB (v). O ηθμός (iii,υποομάδα IIA). απομακρύνεται από τον σωλήνα και εκπλένεται με 1 ml νερού που περιέχει 2-3 στγ NH4ΝΟ3 1 M(4). Ο σωλήνας που περιέχει την υποομάδα IIB φυλάσσεται για το v
7 CuS +OH - CdS +OH - 2As2S3 +4OH - AsO2 - +3AsS2 - +2H2O Ίζημα: CuS, CdS (υποομάδα IIA). O ηθμός με το ίζημα τοποθετείται σε κοντό σωλήνα σε υδρόλουτρο, προστίθεται σ' αυτόν 1 ml HNO3 4 M, το ίζημα αναδεύεται με υάλινη ράβδο και διηθείται βραδέως. Eάν παραμείνει ίζημα αδιάλυτο, προστίθενται ακόμη 10 στγ. HNO3 4 M (5) ( Ο ηθμός απορρίπτεται). 3CuS +2NO3 - +8H + 3Cu 2+ +2NO +3S +4H2O 3CdS +2NO3 - +8H + 3Cd 2+ +2NO +3S +4H2O Διήθημα: Cu 2+ και Cd 2+. Προστίθεται σταγόνα-σταγόνα NH3 15 M (στον απαγωγό), μέχρις ισχυρής αλκαλικής αντιδράσεως (6). (Tο διάλυμα πρέπει να έχει οσμή αμμωνίας,απαιτούνται 3-4 στγ). Xωρίζεται σε δύο μέρη: Cu 2+ +4NH3 [Cu(NH3)4] 2+ (κυανούν δλμ.) Cd 2+ +4NH3 [Cd(NH3)4] 2+ Tο πρώτο μέρος οξινίζεται με CH3COOH 4M.. Mετά προσθέστε 2 στγ K4[Fe (CN)6] 0.1M. H εμφάνιση καστανέρυθρου ιζήματος, Cu2[Fe(CN)6], πιστοποιεί την παρουσία ιόντων Cu 2+ στο αρχικό διάλυμα (7). [Cu(NH3)4] 2+ +4H + Cu NH4 + 2Cu 2+ +[Fe(CN)6] 4- Cu2[Fe(CN)6] (καστανέρυθρο ίζημα) [Cd(NH3)4] 2+ +4H + Cd 2+ +4NH4 + 2Cd 2+ +[Fe(CN)6] 4- Cd2[Fe(CN)6] (λευκοκίτρινο ίζημα) Στο δεύτερο μέρος, εάν έχει ευρεθεί χαλκός προσθέστε λίγο στερεό διθειονώδες νάτριο, Na2S2O4 (8) και θερμάνετε σε υδρόλουτρο μέχρι βρασμού. Ψύξτε, διηθήστε και παραλάβετε το διήθημα σε καθαρό δοκιμαστικό σωλήνα (πετάξτε τον ηθμό). Oξινίστε το διήθημα με HCl 4M. Mετά προσθέστε 10 στγ CH3CSNH2 1M και θερμάνετε σε υδρόλουτρο. Eμφάνιση κίτρινου ιζήματος, CdS, δηλώνει παρουσία ιόντων Cd 2+ στο αρχικό διάλυμα. Cd Cu NH 2 S S 2 O CdS 2 4 2H O Cu 2SO 2 κίτρινο ίζημα Διήθημα: AsS2] - AsO2 -, (υποομάδα IIB) NH Στο σωλήνα προστίθεται σταγόνα-σταγόνα CH3COOH,4M με συνεχή ανάδευση, μέχρι όξινης αντίδρασης και 3-4 στγ επί πλέον. O σωλήνας θερμαίνεται σε υδρόλουτρο επί 2-3 λεπτά. Tο σχηματιζόμενο ίζημα As2S3 διηθείται και εκπλύνεται με 1 ml ύδατος, που περιέχει 1 στγ HCl 1 M. Tο διήθημα απορρίπτεται (9). 4H 2 As 2H O AsO 2 3 AsS 2 2 Iζημα As2S3 (10). 2 S 3 4 (κίτρινο ίζημα) O ηθμός τίθεται σε σωλήνα σε υδρόλουτρο, προστίθενται 10 στγ NH3 4M και 3-4 στγ H2O2 3% (11). Tο ί- ζημα αναδεύεται, διηθείται και εκπλύνεται με 1 ml ύδατος, που αναμιγνύεται με το διήθημα As S H 2O2 12OH 2AsO 4 3SO4 20H 2O Το διήθημα, AsO4 3, χωρίζεται σε δυο μέρη Α και Β.
8 Διήθημα AsO4 3- Προστίθενται 4-5 στγ μαγνησιακού μίγματος και ο σωλήνας θερμαίνεται σε υδρόλουτρο επί λεπτά. Παρουσία AsO4 3- καθιζάνει λευκό ίζημα από MgNH4AsO4 (12) AsO4 3- +Mg 2+ +NH4 + MgNH4AsO4 (λευκό ίζημα) Προστίθενται 5-6 στγ. πυκνού HNO3 και 5-6 στγ μολυβδαινικού αμμωνίου, (NH4)2MoO4 0.5M και ο σωλήνας θερμαίνεται επί 10 λεπτά. Παρουσία AsO4 3- καθιζάνει κίτρινο ίζημα από (NH4)3AsMo12O40. AsO4 3 +3ΝΗ ΜοΟ Η + (ΝΗ4)2(ΑsMo12O40) (κίτρινο ίζημα ) β. Aνάλυση αγνώστου διαλύματος Αν το προς ανάλυση διάλυμα (περίπου 5 ml) περιέχει ίζημα, προσθέτουμε μερικές σταγόνες HCl 4M και κατόπιν φέρομε 1-2 ml του διαλύματος σε απιοειδή φιάλη προς εξάτμιση. Eν συνεχεία ακολουθούμε την ίδια ως άνω πορεία (προσθέστε 6 στγ. HCl 1M, 6 στγ. νερό.). Αν το διάλυμα είναι διαυγές φέρομε 1-2 ml σε απιοειδή φιάλη προς εξάτμιση και μετά ακολουθούμε την ίδια πορεία. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. O σωλήνας πωματίζεται για να δεσμευθεί το εκλυόμενο H2S και να παρεμποδιστεί η διαφυγή του στην ατμόσφαιρα. 2. H καθίζηση των θειούχων ενώσεων γίνεται εν θερμώ, γιατί αλλιώς η υδρόλυση του CH3CSNH2 είναι βραδεία και η καθίζηση ατελής. H θέρμανση υποβοηθάει και την κροκίδωση του ιζήματος. 3. Mε την προσθήκη του νερού η συγκέντρωση των ιόντων H + μειώνεται περίπου σε 0.1M και έτσι επιτυγχάνεται η ποσοτική καταβύθιση των θειούχων ενώσεων της δεύτερης ομάδας. 4. Tο νερό εκπλύσεως περιέχει ηλεκτρολύτη για να παρεμποδιστεί η πέψη των θειούχων ενώσεων. 5. H διαλυτοποίηση των θειούχων ενώσεων με HNO3 γίνεται εν θερμώ. 6. H αλκαλική αντίδραση του διαλύματος πρέπει να διαπιστωθεί με πεχαμετρικό χαρτί. Περίσσεια NH3 δεν βλάπτει. 7. Tα ιόντα Cd 2+ σχηματίζουν λευκοκίτρινο ίζημα Cd2[Fe(CN)6]. Συνεπώς απουσία ιόντων Cu 2+ o σχηματισμός λευκοκίτρινου ιζήματος στο σημείο αυτό φανερώνει παρουσία καδμίου. Παρουσία ιόντων Cu 2+, το έντονο καστανέρυθρο χρώμα του Cu2[Fe(CN)6] καλύπτει το λευκοκίτρινο του Cd2[Fe(CN)6]. 8. Iόντα Cu 2+ σε αμμωνιακό διάλυμα ανάγονται από το Na2S2O4 σε μεταλλικό χαλκό. Eτσι διαχωρίζεται ο χαλκός από το κάδμιο. 9. Tο διήθημα είναι μερικές φορές θολό επειδή περιέχει θείο. 10. Tο ίζημα είναι κίτρινο ή πορτοκαλόχρουν εφ' όσον υπάρχει As(III). Aν είναι ασθενώς υποκίτρινο, είναι δυνατόν να αποτελείται αποκλειστικά από αποβληθέν θείο. 11. H προσθήκη του H2O2 αποσκοπεί στην οξείδωση του As(III) προς ιόντα AsO4 3-, γιατί μόνο αυτά παρέχουν τις αντιδράσεις ανιχνεύσεως του αρσενικού με μαγνησιακό μίγμα και μολυβδαινικό αμμώνιο.
9 12. Tο εναμμώνιο αρσενικικό μαγνήσιο έχει την τάση να σχηματίζει υπέρκορα διαλύματα. H καθίζηση επιταχύνεται με έντονη ανάδευση του διαλύματος και τριβή της υάλινης ράβδου στα τοιχώματα του σωλήνα. ΑΣΚΗΣΗ 3. ΔIAXΩPIΣMOΣ KAI ΠIΣTOΠOIHΣH TΩN IONTΩN Al3+, Fe3+, Mn2+, Co2+, Ni2+, Zn2+ THΣ TPITHΣ OMAΔAΣ KATIONTΩN α. Aνάλυση γνωστού διαλύματος Παρασκευάστε γνωστό διάλυμα με ανάμιξη 4 στγ Fe M, 4 στγ Mn 2+, 4 στγ Co M, 4 στγ Ni M, 16 στγ Al M και 8 στγ Zn M σε δοκιμαστικό σωλήνα. α).. Aνάλυση των ιόντων Fe 3+,Mn 2+, Co 2+ και Ni 2+ της υποομάδας IIIA (Στο αρχικό διάλυμα) Aνίχνευση του μαγγανίου: Σε μέρος του διαλύματος, (5-10 στγ), προστίθενται 5 στγ HNO3 4M και λίγο στερεό NaBiO3. Παρουσία Mn 2+ το διάλυμα χρωματίζεται ερυθροϊώδες. λόγω οξειδώσεως του Mn 2+ προς MnO4 -. 2Mn 2+ +5NaBiO3 +14H + 5Na + +5Bi 3+ +7H2O +2MnO4 - (ερυθροιώδες δλμ.) Aνίχνευση του σιδήρου: Σε μέρος του διαλύματος, (5-10 στγ), προστίθεται στερεό NH4SCN, οπότε παρουσία Fe 3+ εμφανίζεται αιματέρυθρη χροιά, οφειλομένη σε σύμπλοκα του γενικού τύπου [Fe(SCN)n] 3-n (n=1-6) Fe 3+ +nscn - [Fe(SCN)n] 3-n (αιματέρυθρο δλμ.) Aνίχνευση του κοβαλτίου. Σε μέρος του διαλύματος (5-10 στγ), αν στο διάλυμα υπάρχει Fe 3+ προστίθεται στην αρχή στερεό NaF, ώστε να δεσμευθεί και να αποτραπεί η εμφάνιση κόκκινου χρώματος. Κατόπιν προστίθεται στερεό NH4SCN, οπότε παρουσία Co 2+ εμφανίζεται κυανή χροιά οφειλόμενη σε σύμπλοκα του γενικού τύπου [Co(SCN)n] 2-n (n=1-4), που γίνεται ζωηρότερη με προσθήκη αμυλικής αλκοόλης (10 στγ) και ανατάραξη του σωλήνα. Fe 3+ +nscn - [Fe(SCN)n] 3-n (αιματέρυθρο δλμ.) Co 2+ +nscn - [Co(SCN)n] 2-n (κυανό δλμ.) Aνίχνευση του νικελίου. Σε μέρος του διαλύματος (5-10 στγ), παρουσία ιόντων Fe 3+ στο διάλυμα, προστίθεται στην αρχή λίγο στερεό NaF, για δεύσμευση αυτών και αποφυγή καθιζήσεως Fe(OH)3 κατά την προσθήκη της NH3. Μετά προστίθεται NH3 4M μέχρις ασθενώς αλκαλικής αντιδράσεως (1) (2 στγ.)και κατόπιν 5 στγ αλκοολικού διαλύματος διμεθυλογλυοξίμης 1%, οπότε παρουσία Ni 2+ καθιζάνει κόκκινο ίζημα από νικελοδιμεθυλογλυοξίμη. Επίσης τα ιόντα Co 2+ σχηματίζουν ευδιάλυτα καστανά σύμπλοκα με την διμεθυλογλυοξίμη, που παρεμποδίζουν την παρατήρηση του ιζήματος της νικελοδιμεθυλογλυοξίμης. Eτσι παρουσία αυτών στο διάλυμα, απαιτείται προσθήκη μεγαλύτερης ποσότητας αντιδραστηρίου, επειδή η διμεθυλογλυοξίμη αντιδρά πρώτα με τα ιόντα Co 2+ και μετά με τα ιόντα Ni 2+.
10 Fe 3+ +3NH3 +3H2O Fe(OH)3 +3NH4 + Ni 2+ +2C4H8N2O2 (C4H7N2O2)2Ni +2NH4 + Ερυθρό ίζημα β). Aνάλυση των ιόντων Al 3+ και Zn 2+ της υποομάδας IIIB. Προκειμένου να γίνει ανάλυση των ιόντων της υποομάδας IIIB θα πρέπει να προηγηθεί ο διαχωρισμός τους από τα ιόντα της υποομάδας IIIA. Σε 1 ml του αρχικού διαλύματος προστίθεται 1 στγ δείκτη θυμολοφθαλεΐνης και στη συνέχεια NaOH 4M κατά σταγόνες, μέχρι σχηματισμού ιζήματος ή μέχρις ότου το διάλυμα γίνει κυανό και μετά 7 στγ επί πλέον. Προστίθενται 4-5 στγ. Η2Ο2 και ο σωλήνας θερμαίνεται σε υδρόλουτρο επί 3 λεπτά (2), το ίζημα διηθείται και κρατάμε το διήθημα ( [Al(OH)4] -, [Ζn(OH)4] 2- ). Το ίζημα εκπλένεται με 1 ml ύδατος που περιέχει 1 στγ NaOH 4M. Oι πρώτες 4-5 στγ του υγρού έκπλυσης συλλέγονται με το διήθημα (ο ηθμός με το ίζημα απορρίπτεται). Fe 3+ +3OH - Fe(OH)3 (καστανέρυθρο ίζημα αδιάλυτο σε περίσσεια NaOH). Mn 2+ +2OH - Mn(OH)2 (λευκό ίζημα αδιάλυτο σε περίσσεια NaOH). Co 2+ +2OH - Co(OH)2 (ροδόχρουν ίζημα αδιάλυτο σε περίσσεια NaOH). Ni 2+ +2OH - Ni(OH)2 (πράσινο ίζημα αδιάλυτο σε περίσσεια NaOH). Al 3+ +3OH - Al(OH)3 (λευκό ίζημα) Αl(OH)3 +OH - [Al(OH)4] - Zn 2+ +2OH - Zn(OH)2 (λευκό ίζημα) Zn(OH)2 +2ΟΗ - [Ζn(OH)4] 2- Διήθημα: Al(OH)4 -, Zn(OH)4 2-. vi Προστίθεται στάγδην και αναδεύοντας CH3COOH 4M, μέχρις αποχρωματισμού του διαλύματος (3) και 2 στγ επί πλέον. Tο διάλυμα χωρίζεται σε δύο μέρη a και b. [Al(OH)4] - +4H + Al 3+ +4H2O [Ζn(OH)4] 2- +4H + Zn 2+ 4H2O a. Προσθέτουμε 2-3 στγ (NH4)2CO3 0.1 M και 2 στγ αντιδραστηρίου αλούμινον 0.1%. O σωλήνας θερμαίνεται στο υδρόλουτρο για λίγα λεπτά. Σχηματισμός κόκκινου ιζήματος φανερώνει παρουσία Al3+ (4). b. Προσθέτουμε 5 στγ διαλύματος K4[Fe(CN)6] 0.1M. Παρουσία Zn 2+ καθιζάνει λευκό ίζημα Zn2[Fe(CN)6]. (5) K4[Fe(CN)6] +2Zn 2+ Zn2[Fe(CN)6] +4K + (λευκό ίζημα) Β. Aνάλυση αγνώστου διαλύματος Aκολουθούμε την ίδια ως άνω πορεία. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
11 1. Eίναι αναγκαία προσεκτική ρύθμιση της οξύτητας του διαλύματος επειδή η ευαισθησία της αντιδράσεως ελαττώνεται παρουσία περίσσειας NH3 ή ιόντων H +, στην πρώτη μεν περίπτωση λόγω μετατροπής των ιόντων Ni 2+ στα πολύ σταθερά σύμπλοκα Ni(NH3)6 2+, στην δε δεύτερη λόγω μετατοπίσεως της ισορροπίας στην αντίδραση Ni C4H8N2O2 (C4H7N2O2)2Ni + 2H + προς τα αριστερά. 2. Mε τη θέρμανση υποβοηθείται η διάλυση των επαμφοτεριζόντων υδροξειδίων. 3. Σε ph <9,3 η θυμολοφθαλεΐνη είναι άχρωμη. 4. Tο διάλυμα των κατιόντων της υποομάδας IIIB που ελήφθη με τον παραπάνω τρόπο είναι ασθενώς ό- ξινο (ph περίπου 5, λόγω του ρυθμιστικού διαλύματος CH3COOH CH3COONa, που σχηματίσθηκε κατά τη μερική εξουδετέρωση της περίσσειας του NaOH με CH3COOH). Yπό αυτές τις συνθήκες παρουσία αργιλίου καθιζάνει υδροξείδιο του αργιλίου, το οποίο όμως είναι δύσκολο να παρατηρηθεί, γιατί είναι συχνά διαφανές ή κολλοειδές. Για να γίνει ευκρινέστερο και να διακρίνεται από τα άλλα υδροξείδια ή από το πυριτικό οξύ (που προέρχονται από αλκαλικά αντιδραστήρια φυλασσόμενα σε υάλινες φιάλες) προστίθεται, σε μέρος του διαλύματος, αλούμινον, οπότε παρουσία αργιλίου σχηματίζεται ερυθρό ίζημα (λάκκα) με προσρόφηση του αρνητικά φορτισμένου ιόντος του αντιδραστηρίου από το θετικά φορτισμένο κολλοειδές Al(OH)3. H λάκκα του αργιλίου δεν σχηματίζεται από αλκαλικά διαλύματα, γιατί τότε το κολλοειδές Al(OH)3 είναι αρνητικά φορτισμένο. Mε την προσθήκη (NH4)2CO3 αποφεύγεται η παρεμποδιστική δράση πολλών κατιόντων, με τα υδροξείδια των οποίων το αλούμινον παρέχει ιζήματα (λάκκες προσροφήσεως) διαφόρων χρωμάτων. Παρουσία (NH4)2CO3 είτε μεταλλάσσεται το χρώμα της λάκκας ενός κατιόντος σε άλλο χρώμα, που δεν εμποδίζει την παρατήρηση του ερυθρού χρώματος της λάκκας του αργιλίου, είτε τα υδροξείδια των κατιόντων αυτών μετατρέπονται σε ανθρακικά άλατα, που δεν αντιδρούν με το αλούμινον. 5. Η ανάλυση της υποομάδας IIIB μπορεί να γίνει και ως εξής: το διάλυμα που περιέχει τα ιόντα [Al(OH)4] - και [Ζn(OH)4] 2- οξινίζεται ασθενώς με HCl και στη συνέχεια προστίθενται NH4Cl και NH3 οπότε παρουσία Al 3+ καθιζάνει λευκό ίζημα Al(OH)3, το οποίο διηθείται και (για περαιτέρω διαπίστωση της υπάρξεως Al 3+ ) το ίζημα διαλύεται με HCl και τα ιόντα Al 3+ ανιχνεύονται μετο αντιδραστήριο αλούμινον. Στο διήθημα προστίθεται CH3CSNH2, οπότε παρουσία Zn 2+ καθιζάνει λευκό ίζημα ZnS. ΑΣΚΗΣΗ 4. ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΟΛΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΣΕ ΞΙΔΙ ΚΑΙ ΚΡΑΣΙ Ο προσδιορισμός του ολικού οξέος που υπάρχει σε ένα δείγμα ξιδιού ή κρασιού, γίνεται με ογκομέτρηση με ένα πρότυπο διάλυμα βάσεως. Κατά κανόνα, το ολικό οξύ, το περιεχόμενο σε ένα δείγμα ξιδιού, εκφράζεται σε οξικό οξύ, που αποτελεί το κύριο όξινο συστατικό, παρ όλο που υπάρχουν και άλλα οξέα. Ομοίως, το περιεχόμενο ολικό οξύ σε ένα δείγμα κρασιού εκφράζεται σε τρυγικό οξύ, παρ όλο που συνυπάρχουν και άλλα οξέα. Τα περισσότερα είδη ξυδιού περιέχουν περίπου 5% οξέος (w/v), εκφραζόμενο σε οξικό οξύ. Τα κρασιά συνήθως περιέχουν λιγότερο από 1% οξέος (w/v), εκφραζόμενο σε τρυγικό οξύ. AΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ
12 Τα οξέα που περιέχονται στο ξίδι ή το κρασί προσδιορίζονται με ογκομέτρηση με πρότυπο διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου, παρουσία δείκτη φαινολοφθαλεϊνης. ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΑ 1.Πρότυπο διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 0,1000 Ν. Το διάλυμα παρασκευάζεται και τιτλοδοτείται ως εξής: σε ογκομετρική φιάλη των 500 ml φέρονται περίπου 400 ml απιονισθέντος ύδατος και 3-4 ml κορεσμένου διαλύματος NaOH. Το διάλυμα αραιώνεται με ύδωρ μέχρι περίπου τη χαραγή της φιάλης (1), αναμειγνύεται πολύ καλά με επανειλημμένη αναστροφή της φιάλης, γιατί το κορεσμένο διάλυμα ΝαΟΗ είναι πολύ ιξώδες (2). Για την τιτλοδότηση (3) ζυγίζονται με ακρίβεια, σε καθεμιά από τρείς κωνικές φιάλες των 250 ml, 0,7-0,9 g πρωτογενούς, πρότυπου όξινου φθαλικού καλίου (KHP ) που έχει προηγουμένως ξηρανθεί επι μία ώρα στους C (4). Στην πρώτη κωνική φιάλη προστίθενται περίπου 50 ml ύδατος, διαλύουμε τελείως το όξινο φθαλικό κάλιο, προσθέτουμε 3 σταγόνες δείκτη φαινολοφθαλεινης και το διάλυμα ογκομετρείται με το προς τιτλοδότηση διάλυμα ΝαΟΗ, υπο συνεχή περιστροφική ανάδευση μέχρις εμφανίσεως μόνιμης ελαφρά ρόδινης χροιάς (5). Η ίδια διεργασία επαναλαμβάνεται και με τα άλλα δύο δείγματα. Από το βάρος του όξινου φθαλικού καλίου, το ισοδύναμο βάρος του και τον όγκο του διαλύματος ΝαΟΗ, που καταναλώθηκε για κάθε ογκομέτρηση, υπολογίζεται η κανονικότητα του διαλύματος ΝαΟΗ (6). Λαμβάνεται ο μέσος όρος των τριών τιμών. Για άριστη επαναληψιμότητα, το % σχετικό εύρος των τριών τιμών δεν πρέπει να υπερβαίνει το 0,2%. 2.Διάλυμα φαινολοφθαλεϊνης 0,5% σε αιθυλική αλκοόλη 50%. ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ α) Προσδιορισμός ολικού οξέος σε ξίδι. Tα 25,00 ml δείγματος στην ογκομετρική φιάλη των 250 ml αραιώνεται με ύδωρ μέχρι τη χαραγή. Από το διάλυμα αυτό, αφού αναμειχθεί τέλεια, φέρονται με σιφώνιο 50,00 ml σε κωνική φιάλη 250 ml. Προστίθενται 50 ml ύδατος, 3 σταγόνες δείκτη φαινολοφθαλεϊνης (7) και το διάλυμα ογκομετρείται με το πρότυπο διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου μέχρις εμφανίσεως μόνιμης (15-20 s) ελαφρά ρόδινης χροιάς (5). Με τον ίδιο τρόπο ογκομετρούνται ακόμη δύο δείγματα. Υπολογίζεται η οξύτητα του ξιδιού σε % (w/v ) CH3COOH. β) Προσδιορισμός ολικού οξέος σε κρασί. Φέρονται με σιφώνιο 50,00 ml δείγματος σε κωνική φιάλη 250 ml, προστίθενται 50 ml ύδατος, 3 σταγόνες δείκτη φαινολοφθαλεϊνης και το διάλυμα ογκομετρείται με το πρότυπο διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου, όπως αναφέρεται παραπάνω. Με τον ίδιο τρόπο ογκομετρούνται ακόμη δύο δείγματα. Υπολογίζεται η οξύτητα του δείγματος σε % (w/v ) τρυγικού οξέος. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
13 1. Δεν απαιτείται ακρίβεια κατά την αραίωση του διαλύματος ΝαΟΗ, γιατι στη συνέχεια θα τιτλοδοτηθεί. 2. Κατά τη διάρκεια της αναμείξεως, κατά διαστήματα, απομακρύνεται και επανατοποθετείται το πώμα της φιάλης, ώστε να αποκλεισθεί η περίπτωση του να παραμείνει κορεσμένο διάλυμα ΝαΟΗ μεταξύ του πώματος και του στομίου της φιάλης. 3. Η τιτλοδότηση του διαλύματος ΝαΟΗ μπορεί να γίνει και με πρότυπο διάλυμα υδροχλωρικού ο- ξέως. 4. Η ξήρανση του όξινου φθαλικού καλίου πρέπει να γίνεται σε θερμοκρασία μικρότερη των 125 ο C, γιατί σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες το όξινο φθαλικό κάλιο μετατρέπεται σε φθαλικό ανυδρίτη, ο οποίος εξαχνώνεται, και σε φθαλικό κάλιο, που παραμένει ως πρόσμειξη, σύμφωνα με την αντίδραση 2C6H4(COOH)(COOK) H2O + C6H4(CO)2O + C6H4(COOK)2 5. Το ρόδινο χρώμα εξαφανίζεται με την πάροδο του χρόνου, λόγω απορροφήσεως CO2 από την α- τμόσφαιρα. CO2 (αέρας) CO2 (διάλυμα) CO2 (διάλυμα) + H2O H2CO3 H + + HCO3 H + +CO Η κανονικότητα του διαλύματος ΝαΟΗ υπολογίζεται από τη σχέση m( mg) έ ό KHP N( meq / ml) (204,23mgKHP * V ( ml) NaOH meq) ΑΣΚΗΣΗ 5. ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟΥ ΝΑΤΡΙΟΥ Η ογκομετρική συμπεριφορά του ανθρακικού νατρίου και γενικότερα των ανθρακικών παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφενός μεν γιατί το ανθρακικό νάτριο είναι μία από τις λίγες πρωτογενείς πρότυπες βάσεις και αφετέρου επειδή τα ανθρακικά αποτελούν σπουδαίο συστατικό πολλών ορυκτών, των φυσικών υδάτων, της σόδας του εμπορίου και απαντώνται συχνά στην ανάλυση Το ανθρακικό νάτριο μπορεί να ογκομετρηθεί με πρότυπο διάλυμα ισχυρού οξέος, είτε ως μονόξινη βάση παρουσία δείκτη που αλλάζει χρώμα σε περιοχή ph 8-10 (π.χ. φαινολοφθαλεϊνη) είτε ως δισόξινη βάση παρουσία δείκτη που αλλάζει χρώμα σε περιοχή ph 3,5-5,5 (π.χ. ερυθρό του μεθυλίου). Προτιμάται η ογκομέτρηση μέχρι το δεύτερο ισοδύναμο σημείο, γιατί η ταχύτητα μεταβολής του ph είναι μεγαλύτερη στην περιοχή αυτού.
14 Για την ογκομέτρηση του ανθρακικού νατρίου χρησιμοποιείται πρότυπο διάλυμα υδροχλωρικού οξέος, το οποίο παρασκευάζεται με αραίωση πυκνού διαλύματος χημικώς καθαρού HCl με νερό και τιτλοδοτείται με πρωτογενές πρότυπο ανθρακικό νάτριο. ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ Το ανθρακικό νάτριο ογκομετρείται με πρότυπο διάλυμα υδροχλωρικού οξέος παρουσία δείκτη ερυθρού του μεθυλίου (ή πράσινου της βρωμοκρεσόλης ή πορτοκαλόχρου του μεθυλίου). Μετά την αλλαγή του χρώματος, λίγο πριν από το ισοδύναμο σημείο, το διάλυμα βράζεται προς εκδίωξη του CO2 και το τελικό σημείο καθορίζεται από την απότομη μεταβολή του χρώματος του δείκτη από κίτρινο σε κόκκινο: CO 2 3 2H H 2CO3 H 2O CO 2 ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΑ 1. Άνυδρο ανθρακικό νάτριο, πρωτογενής πρότυπη ουσία 2. Διάλυμα ερυθρού του μεθυλίου 0,1% σε θερμό ύδωρ. 3. Πυκνό υδροχλωρικό οξύ (περίπου 12 Μ) 4. Πρότυπο διάλυμα υδροχλωρικού οξέος 0,1000 Ν. Το διάλυμα αυτό παρασκευάζεται και τιτλοδοτείται ως εξής: Σε ογκομετρική φιάλη των 500 ml, η οποία περιέχει ml ύδωρ, φέρονται με μικρό ογκομετρικό κύλινδρο περίπου 4,5 ml πυκνού υδροχλωρικού οξέος (1,2). Το διάλυμα αραιώνεται με ύδωρ μέχρι περίπου τη χαραγή της φιάλης (3) και αναμειγνύεται πολύ καλά με επανειλημμένη αναστροφή της φιάλης (4). Για την τιτλοδότηση ζυγίζονται με ακρίβεια σε καθεμία από τρεις κωνικές φιάλες των 250 ml, ,24g πρωτογενούς πρότυπου ανθρακικού νατρίου, το οποίο έχει προηγούμενα ξηρανθεί επί δύο ώρες στους 140 ο C (5,6). Στην πρώτη κωνική φιάλη προστίθενται περίπου 50 ml ύδατος (7), αναδεύουμε ώστε να διαλυθεί τελείως το ανθρακικό νάτριο, προσθέτουμε 3 σταγόνες δείκτη ερυθρού του μεθυλίου (8) και το διάλυμα ογκομετρείται (9,10) με το προς τιτλοδότηση διάλυμα υδροχλωρικού οξέος, υπό συνεχή περιστροφική ανάδευση (11) μέχρις αλλαγής του χρώματος του δείκτη από κίτρινο σε προρτοκαλέρυθρο. Στο σημείο αυτό διακόπτεται η προσθήκη διαλύματος HCl και βράζεται το διάλυμα ήπια επί 2-3 λεπτά προς απομάκρυνση του CO2, οπότε επανεμφανίζεται το κίτρινο χρώμα του δείκτη (12,13). Η φιάλη καλύπτεται με μικρή ύαλο ωρολογίου ή μικρό ποτήρι ζέσεως, ψύχεται, κάτω από τρεχούμενο νερό βρύσης, σε θερμοκρασία δωματίου (14,15) και η ογκομέτρηση συνεχίζεται μέχρις απότομης αλλαγής του χρώματος από κίτρινο σε κόκκινο (16.17). Αν η αλλαγή του χρώματος δεν είναι απότομη (αλλαγή από κίτρινο σε πορτοκαλέρυθρο αντί σε κόκκινο) επαναλαμβάνονται ο βρασμός και η ψύξη του διαλύματος και η ογκομέτρηση συνεχίζεται, όπως προηγουμένως. Τα άλλα δύο δείγματα ογκομετρούνται με τον ίδιο τρόπο. Από το βάρος καθενός δείγματος πρωτογενούς πρότυπου ανθρακικού νατρίου και τον όγκο του διαλύματος HCl, που καταναλώθηκε για την ογκομέτρησή του, υπολογίζεται η κανονικότητα του διαλύματος HCl (18). Λαμβάνεται ο μέσος όρος των τριών τιμών. Για άριστη επαναληψιμότηττα, το % σχετικό εύρος των τριών τιμών δεν πρέπει να υπερβαίνει το 0.2 %, διαφορετικά, πρέπει να γίνουν και άλλες τιτλοδοτήσεις.
15 ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ Το δείγμα έχει ξηρανθεί στους 140 ο C επί 2 ώρες (5). Ζυγίζονται με ακρίβεια σε κωνικές φιάλες των 250 ml τρία δείγματα από g περίπου το καθένα. Προστίθενται 50 ml ύδατος (7), 3 σταγόνες δείκτη ερυθρού του μεθυλίου και το διάλυμα ογκομετρείται με το πρότυπο υδροχλωρικού οξέος, με τον ίδιο τρόπο, όπως προηγουμένως. Υπολογίζεται η % περιεκτικότητα του δείγματος σε ανθρακικό νάτριο (20). Λαμβάνεται ο μέσος ό- ρος των τριών τιμών. Για άριστη επαναληψιμότητα το % σχετικό εύρος των τριών τιμών δεν πρέπει να υπερβαίνει το 0.2%. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Η αραίωση πυκνών οξέων γίνεται πάντοτε με προσθήκη του οξέος σε ύδωρ. 2. Το ύδωρ, που θα χρησιμοποιηθεί για την αραίωση, δεν χρειάζεται να έχει βρασθεί προηγουμένως, προς εκδίωξη του CO2, αφενός μεν γιατί η συγκέντρωση του διαλυμένου CO2 παρουσία του HCl θα είναι πολύ μικρή και αφετέρου γιατί η ογκομέτρηση θα γίνει παρουσία δείκτη ερυθρού του μεθυλίου, οπότε τα ιόντα 2 CO 3 συμπεριφέρονται ως δισόξινη βάση και δεν προκαλείται σφάλμα. 3. Δεν απαιτείται ακρίβεια κατά την αραίωση του διαλύματος του υδροχλωρικού οξέος, γιατί αυτό στη συνέχεια θα τιτλοδοτηθεί. 4. Κατά την διάρκεια της αναμείξεως κατά διαστήματα, απομακρύνεται και επανατοποθετείται το πώμα της φιάλης, ώστε ν αποκλεισθεί η περίπτωση του να παραμένει πυκνό διάλυμα HCl μεταξύ του πώματος και του στομίου της φιάλης. Μετά την αραίωση, το διάλυμα φυλάσσεται σε καλά κλεισμένη φιάλη, η οποία ανοίγεται μόνο κατά τη μεταφορά διαλύματος. 5. Το στερεό Na2CO3 απορροφά από την ατμόσφαιρα ύδωρ σχηματίζοντας Na2CO3.H2O και CO2 σχηματίζοντας NaHCO3, σύμφωνα με την αντίδραση Na2CO3 + CO2 + H2O 2NaHCO3 Για την επαναμετατροπή του NaHCO3 σε Na2CO3 απαιτείται θέρμανση στους 275 ο C και για το λόγο αυτόν το Na2CO3 πρέπει να ξηραίνεται στους 275 o C από μία ώρα περίπου πριν από τη ζύγιση, εκτός αν είναι βέβαιο, ότι αυτό δεν είχε εκτεθεί για πολύ στην επίδραση της ατμόσφαιρας. Η εκδίωξη του H2O και του CO2 γίνεται και με ξήρανση στους 140 ο C επί δύο ώρες τουλάχιστον. 6. Αντί της ζυγίσεως ανθρακικού νατρίου για κάθε τιτλοδότηση, είναι δυνατόν να ζυγισθούν με ακρίβεια περίπου 1,1 g ανθρακικού νατρίου, να διαλυθούν σε ύδωρ και να αραιωθούν μέχρι τα 250,0 ml σε ογκομετρική φιάλη και να χρησιμοποιηθούν 50,00 ml από το διάλυμα αυτό για καθεμία τιτλοδότηση.
16 7. Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί ύδωρ που έχει βρασθεί προηγουμένως, γιατί η ογκομέτρηση θα γίνει παρουσία δείκτη ερυθρού του μεθυλίου, οπότε τα ιόντα δισόξινη βάση και δεν προκαλείται σφάλμα. 2 CO3 συμπεριφέρονται ως 8. Αντί δείκτη ερυθρού του μεθυλίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί δείκτης πράσινο της βρωμοκρεσόλης δείκτης προρτοκαλόχρουν του μεθυλίου ή μεικτός δείκτης ερυθρό του μεθυλίου-πράσινο της βρωμοκρεσόλης. 9. Πριν από την πλήρωση της προχοίδας, αυτή εκπλύνεται τουλάχιστον τρεις φορές με 5-10 ml πρότυπου διαλύματος HCl,κάθε φορά. Μετά την πλήρωση της προχοϊδας, ελέγχεται το τμήμα της κάτω από τη στρόφιγγα για να διαπιστωθεί ότι είναι γεμάτο και δεν περιέχει φυσαλίδες αέρα. Η αρχική α- νάγνωση της προχοϊδας δεν είναι ανάγκη να είναι 0,00. Η ανάγνωση της προχοϊδας γίνεται s μετά από την πλήρωσή της ή τον τερματισμό της ογκομετρήσεως, ώστε να έχει γίνει πλήρης αποστράγγιση του διαλύματος. 10. Αν στο τελικό σημείο της ογκομετρήσεως απαιτείται προσθήκη κλάσματος σταγόνας, αυτό επιτυγχάνεται είτε με ταχεία περιστροφή της στρόφιγγας της προχοϊδας, είτε με σχηματισμό μικρής σταγόνας στο άκρο της προχοίδας, η οποία παραλαμβάνεται με την επαφή της με το εσωτερικό τοίχωμα της κωνικής φιάλης και έκπλυση με ύδωρ μέσα στο διάλυμα. 11. Η κωνική φιάλη περιστρέφεται συνεχώς με το δεξιό χέρι, ενώ με το αριστερό χέρι ελέγχεται η στρόφιγγα της προχοϊδας. 12. Στο σημείο αυτό το διάλυμα περιέχει μεγάλη ποσότητα H2CO3 που σχηματίστηκε κατά την ογκομέτρηση και μικρή ποσότητα HCO 3, που δεν έχουν ακόμη ογκομετρηθεί, οπότε το ph του διαλύματος είναι περίπου 5 και ο δείκτης έχει χρώμα πορτοκαλέρυθρο (ενδιάμεσο χρώμα του δείκτη). Με βρασμό του διαλύματος καταστρέφεται το ρυθμιστικό διάλυμα, λόγω διασπάσεως του H2CO3 και εκδιώξεως του CO2 (H2CO3 CO2 + H2O). Έτσι, μετά το βρασμό, το διάλυμα θα περιέχει Na +, Cl - και μικρή ποσότητα HCO 3 Λόγω της επικρατήσεως των HCO 3, το διάλυμα καθίσταται ε- λαφρά αλκαλικό (ph 8) και επανεμφανίζεται το βασικό χρώμα του δείκτη (κίτρινο στην περίπτωση του ερυθρού μεθυλίου). Συνεχίζοντας την προσθήκη του διαλύματος HCl, ογκομετρείται η μικρή ποσότητα HCO 3, ενώ συγχρόνως το ph του διαλύματος μεταβάλλεται απότομα στην περιοχή του τελικού σημείου, σχεδόν όπως στην περίπτωση ογκομετρήσεως ισχυρής βάσεως με ι- σχυρό οξύ, και έτσι η χρωματική αλλαγή του δείκτη είναι πιο απότομη και ο καθορισμός του τελικού σημείου πιο σαφής. 13. Σε περίπτωση αλλαγής του χρώματος του διαλύματος κατευθείαν από κίτρινο σε κόκκινο, χωρίς να έχει παρατηρηθεί το ενδιάμεσο πορτοκαλέρυθρο χρώμα και να προηγηθεί επομένως βρασμός του διαλύματος (συμβαίνει σε περίπτωση ταχείας προσθήκης του τιτλοδότη και ανεπαρκούς αναδεύσεως του ογκομετρούμενου διαλύματος), αν δεν επανεμφανισθεί το κίτρινο χρώμα του δείκτη μετά το βρασμό του διαλύματος και την εκδίωξη του CO2, αυτό σημαίνει ότι έχει προστεθεί μεγαλύτερη ποσότητα δείγμα απορρίπτεται. από τη στοιχειομετρικώς ισοδύναμη με το HCl. Στην περίπτωση αυτή, το
17 14. Η ψύξη του διαλύματος είναι απαραίτητη, γιατί αν προστεθεί στη συνέχεια τo HCl, σε διάλυμα που βράζει, μία ποσότητα αυτού θα εξατμισθεί. 15. Για να επιταχυνθεί η ψύξη επιτελείται κάτω από τρεχούμενο νερό. 16. Η παρατήρηση της αλλαγής του χρώματος υποβοηθείται με τοποθέτηση κάτω από την κωνική φιάλη λευκού χαρτιού. 17. Η υπέρβαση του ισοδύναμου σημείου μπορεί να προσδιορισθεί με εκτέλεση τυφλού πειράματος, δηλαδή ογκομέτρηση υδατικού διαλύματος, που δεν περιέχει ανθρακικό νάτριο, έχει όγκο ίσο με τον όγκο του διαλύματος στο τελικό σημείο και περιέχει ίδια ποσότητα NaCl και δείκτη με το ο- γκομετρούμενο διάλυμα στο τελικό σημείο, και προσθήκη πρότυπου διαλύματος HCl μέχρις ότου το χρώμα του τυφλού ταυτισθεί με το χρώμα του ογκομετρούμενου διαλύματος στο τελικό σημείο. Η υπέρβαση αυτή είναι όμως αμελητέα και δεν είναι απαραίτητη η διόρθωση. 18. Η κανονικότητα του διαλύματος HCl υπολογίζεται από τη σχέση N(meq/mL) = m( mg).. Na CO (53,00mg Na 2 CO / meq) xv( ml) HCl Η % περιεκτικότητα του δείγματος σε Na2CO3 υπολογίζεται από τη σχέση % Na2CO3 = N( meq / ml) HClxV ( ml) HClx53mg Na2CO3 / meq m( mg) ί x 100 ΑΣΚΗΣΗ 6. ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΔΑΤΟΣ Ο όρος «σκληρότητα ύδατος» αναφέρεται στα διαλυμένα στο ύδωρ άλατα, κυρίως ασβεστίου και μαγνησίου. Τα άλατα αυτά είναι κυρίως όξινα ανθρακικά, θειϊκά και χλωριούχα. Ύδωρ μεγάλης σκληρότητας δημιουργεί προβλήματα στις οικιακές και βιομηχανικές χρήσεις. Το σκληρό ύδωρ είναι ακατάλληλο για πλύση με κοινό σάπωνα, γιατί αντί να σχηματισθεί αφρός σάπωνα, σχηματίζονται αδιάλυτοι σάπωνες α- σβεστίου και μαγνησίου. Επίσης το σκληρό ύδωρ προκαλεί ποικίλα και σοβαρά προβλήματα στους ατμολέβητες και σε παρόμοια μηχανήματα, λόγω αποθέσεως λεβητόλιθου στα τοιχώματά τους, κατά τη θέρμανση του ύδατος. Ο λεθητόλιθος αποτελείται κυρίως από ανθρακικό ασβέστιο ή ανθρακικό μαγνήσιο ή θειϊκό ασβέστιο ή μείγμα από αυτά. Για τους παραπάνω λόγους, επιβάλλεται ο προσδιορισμός της σκληρότητας του ύδατος, ώστε, όπου είναι απαραίτητο, να λαμβάνονται μέτρα για την αποσκλήρυνση του. Με βρασμό του ύδατος, τα ευδιάλυτα όξινα ανθρακικά άλατα μετατρέπονται σε δυσδιάλυτα ανθρακικά άλατα, σύμφωνα με την αντίδραση
18 Ca(HCO3)2 CaCO3 + CO2 + H2O H σκληρότητα του ύδατος, η οποία οφείλεται στα όξινα ανθρακικά άλατα, ονομάζεται «ανθρακική σκληρότητα» ή «παροδική σκληρότητα» γιατί εξαφανίζεται με βρασμό του ύδατος, ενώ η σκληρότητα η οποία οφείλεται στ χλωριούχα ή θεϊκά άλατα ονομάζεται «μη ανθρακική σκληρότητα» η «μόνιμη σκληρότητα» γιατί δεν εξαφανίζεται με απλό βρασμό του ύδατος. Το άθροισμα της παροδικής και μόνιμης σκληρότητας αποτελεί την «ολική σκληρότητα» του ύδατος. Η σκληρότητα του ύδατος εκφράζεται σε σκληρομετρικούς βαθμούς, συνήθως γαλλικούς και γερμανικούς : 1 γαλλικός βαθμός σκληρότητας (F o ) 1mg CaCO3/100 ml ύδατος 1 γερμανικός βαθμός σκληρότητας (D o ) 1mg CaO/100 ml ύδατος Οι Αμερικάνοι εκφράζουν τη σκληρότητα σε mg CaCO3/1000 ml ύδατος (ppm CaCO3). Συνήθως προσδιορίζεται η ολική σκληρότητα του ύδατος, δηλαδή το σύνολο του ασβεστίου και μαγνησίου. Ο προσδιορισμός αυτός επιτυγχάνεται με συμπλοκομετρική ογκομέτρηση με EDTA. Ο προσδιορισμός μάλιστα της σκληρότητας του ύδατος αποτέλεσε τη σπουδαιότερη από τις πρώτες εφαρμογές των συμπλοκομετρικών ογκομετρήσεων με EDTA και εξακολουθεί να αποτελεί και σήμερα τη σπουδαιότερη εφαρμογή τους. Ο προσδιορισμός της παροδικής σκληρότητας επιτυγχάνεται με ογκομέτρηση εξουδετερώσεως, ενώ η μόνιμη σκληρότητα υπολογίζεται από την διαφορά ολικής σκληρότητας και παροδικής. Κατά την ογκομέτρηση διαλύματος, που περιέχει ιόντα Ca 2+ και Mg 2+, με EDTA παρουσία δείκτη μέλανος εριοχρώματος Τ (ΕΒΤ), σε ph 10, στην αρχή συμπλοκοποιούνται τα ιόντα Ca 2+, στη συνέχεια τα ιόντα Mg 2+, ενώ στο τελικό σημείο γίνεται χρωματική αλλαγή από οινέρυθρο (χρώμα του συμπλόκου Mg- EBT) σε κυανού (χρώμα του ελεύθερου δείκτη ΕΒΤ σε ph 10). Ως εκ τούτου, η ποσότητα EDTA, που καταναλώθηκε, αντιπροσωπεύει το σύνολο του ασβεστίου και μαγνησίου Ένας μεταλλικός δείκτης, για να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε μια συμπλοκομετρική ογκομέτρηση πρέπει να πληροί ορισμένους όρους. Ένας από αυτούς του όρους αφορά την τιμή της συμβατικής σταθεράς σχηματισμού ΚΜΔ, του μεταλλοϊόντος με το δείκτη. Συγκεκριμένα πρέπει ΚΜΔ, > 10 4, ώστε το σύμπλοκο ΜΔ να μη διασπάται πριν από τη συμπλοκοποίηση όλων των ελευθέρων ιόντων ασβεστίου και μαγνησίου. Οι συμβατικές σταθερές σχηματισμού ΚΜΔ, (M:Ca 2+ ή Mg 2+ ) των συμπλόκων Ca-EBT και Mg-EBT σε ph 10 είναι 7,8x10 3 και 2,8x10 5, αντίστοιχα. Η τιμή αυτή της KCaΔ, δεν είναι αρκετά μεγάλη, με αποτέλεσμα ο δείκτης ΕΒΤ να είναι ακατάλληλος για τον καθορισμό του τελικού σημείου κατά την ογκομέτρηση ιόντων ασβεστίου, γιατί το σύμπλοκο διασπάται βαθμιαία και πολύ πριν από το ισοδύναμο σημείο, με αποτέλεσμα η χρωματική αλλαγή να γίνεται βαθμιαία και πρόωρα. Για το λόγο αυτόν, όταν το δείγμα περιέχει μόνο ασβέστιο ή η περιεκτικότητα του σε μαγνήσιο είναι πολύ μικρή (μικρότερη από 5% υπολογιζόμενη ως προς το ασβέστιο), προστίθεται στο προς ογκομέτρηση διάλυμα μικρή ποσότητα ιόντων Mg 2+, οπότε η χρωματική αλλαγή γίνεται απότομα (Ποσότητα EDTA ισοδύναμη με το μαγνήσιο που προστέθηκε, αφαιρείται από το EDTA που καταναλώθηκε συνολικά). Εναλλακτικά, το μαγνήσιο προστίθεται στο διάλυμα EDTA, πριν αυτό τιτλοδοτηθεί.
19 ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ Η ολική σκληρότητα του ύδατος προσδιορίζεται με ογκομέτρηση των ιόντων Ca 2+ και Mg 2+ με πρότυπο διάλυμα EDTA σε ph 10 (1), παρουσία δείκτη μέλανος εριοχρώματος Τ : Mg 2+ + HΔ 2- Ca 2+ + Mg HY 3- [MgΔ] - + HY 3- [MgΔ] - + H + [CaY] 2- + [MgY] 2 + 2H + [MgY] 2- + HΔ 2- Οινέρυθρο κυανό (ΗΥ 3- : Το κύριο ανιόν του ΕDTA σε ph 10, H3Δ : δείκτης μέλαν εριόχρωμα Τ, ΗΔ 2- του δείκτη σε ph 10). : το κύριο ανιόν ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΑ 1. Διάλυμα υδροχλωρικού οξέος 2 Μ. 2. Ρυθμιστικό διάλυμα, ph 10. Εχει παρασκευασθεί με διάλυση 67,5 g χλωριούχου αμμωνίου και 570 ml πυκνού διαλύματος αμμωνίας (στον απαγωγό) και αραίωση με ύδωρ, μέχρις ενός λίτρου (2). 3. Διάλυμα μέλανος εριοχρώματος Τα 0.5% σε αλκοόλη (3). 4. Ανθρακικό ασβέστιο, πρωτογενής πρότυπη ουσία. 5. Πρότυπο διάλυμα χλωριούχου ασβεστίου Μ. Ζυγίζονται με ακρίβεια σε ποτήρι ζέσεως 250 ml, g ανθρακικού ασβεστίου, που έχει ήδη ξηρανθεί στους 105 ο C επί μία ώρα και προστίθενται κατά σταγόνες 3 ml διαλύματος HCl 2Μ. Μετά την πλήρη διαλυτοποίηση, προστίθενται ml ύδατος (4), το διάλυμα μεταφέρεται ποσοτικά σε ογκομετρική φιάλη των 250 ml, αραιώνεται ακριβώς μέχρι τη χαραγή και αναμειγνύεται καλά. 6. Πρότυπο διάλυμα EDTA Μ (5). Το διάλυμα αυτό παρασκευάζεται και τιτλοδοτείται ως εξής : Διαλύονται 2g EDTA (6) και 0.1g ένυδρου χλωριούχου μαγνησίου MgCl2.6H2O (7) σε ύδωρ, σε ποτήρι των 300mL και το διάλυμα μεταφέρεται σε ογκομετρική φιάλη των 500 ml (8). Για την τιτλοδότηση, φέρονται με σιφώνιο 25,00 ml πρότυπου διαλύματος CaCl2 σε κωνική φιάλη 250 ml, προστίθενται 25 ml ύδατος, 4 ml ρυθμιστικού διαλύματος, 2 σταγόνες δείκτη ΕΒΤ και το διάλυμα ογκομετρείται με το διάλυμα EDTA μέχρις αλλαγής του χρώματος από οινέρυθρο σε καθαρό κυανό (9-11). Με τον ίδιο τρόπο ογκομετρούνται δύο ακόμη δείγματα και υπολογίζεται ο τίτλος του διαλύματος EDTA, δηλαδή το βάρος του ανθρακικού ασβεστίου εκφρασμένο σε mg, το οποίο ισοδυναμεί με 1 ml διαλύματος EDTA. Αν V ml είναι ο όγκος του διαλύματος EDTA που καταναλώθηκε, ο τίτλος του διαλύματος EDTA υπολογίζεται από τη σχέση mgcaco3 x(25,00 / 250,0) T (mg CaCO3/mL EDTA) = V ( ml) EDTA Λαμβάνεται ο μέσος όρος των τριών τιμών.
20 ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ Το άγνωστο διάλυμα αραιώνεται με ύδωρ σε ογκομετρική φιάλη των 250 ακριβώς μέχρι τη χαραγή. Σε κωνική φιάλη 250 ml φέρονται με σιφώνιο 50,00 ml από το παραπάνω διάλυμα (12), 4 ml ρυθμιστικού διαλύματος, 3 σταγόνες δείκτη ΕΒΤ και το διάλυμα ογκομετρείται με το πρότυπο διάλυμα EDTA, όπως προηγουμένως κατά τη τιτλοδότηση (13). Με τον ίδιο τρόπο ογκομετρούνται δύο ακόμη δείγματα. Αν V ml είναι ο όγκος του EDTA που καταναλώθηκε (μέσος όρος των τριών τιμών), η σκληρότητα του άγνωστου διαλύματος σε γαλλικούς βαθμούς υπολογίζεται από τη σχέση Γαλλικοί βαθμοί (F o ) = V (ml) EDTA X T(mg CaCO3/mL EDTA) x 2 Με τη μέθοδο αυτή προσδιορίζεται επίσης η ολική σκληρότητα του πόσιμου ύδατος του εργαστηρίου ή ύδατος άλλης προελεύσεως. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Η ογκομέτρηση γίνεται σε ph 10, γιατί α) τα σύμπλοκα [CaY] 2-, [MgY] 2- και [MgΔ] - είναι αρκετά σταθερά σε αυτό το pη (όσο μεγαλύτερο είναι το pη, τόσο μεγαλύτερες είναι οι συμβατικές σταθερές σχηματισμού), β) σε διαλύματα περισσότερο αλκαλικά το μαγνήσιο καθιζάνει ως υδροξείδιο και ο δείκτης υπάρχει και υπό τη μορφή Δ 3-, που έχει χρώμα πορτοκαλί, οπότε δεν παρατηρείται σαφής αλλαγή του χρώματος στο τελικό σημείο και γ) σε διαλύματα που έχουν ph < 10 δεν παρατηρείται και πάλι σαφής αλλαγή του χρώματος στο τελικό σημείο, γιατί ο δείκτης υπάρχει και υπό τη μορφή Η2Δ -, που έχει χρώμα κόκκινο (το ποσοστό του δείκτη υπό τη μορφή Η2Δ - αυξάνεται ελαττούμενο του ph). 2. Το ρυθμιστικό διάλυμα και το διάλυμα EDTA φυλάσσονται σε φιάλες από πολυαιθυλένιο και όχι από ύαλο, για να αποφευχθεί μόλυνση των διαλυμάτων από παρεμποδίζοντα ιόντα, τα οποία προέρχονται από την ύαλο (μπορούν όμως να χρησιμοποιηθούν φιάλες από ειδική βοριοπυριτική ύαλο). 3. Το διάλυμα του δείκτη πρέπει να είναι πρόσφατο (όχι παλαιότερο από 6 εβδομάδες) γιατί διαλύματα αυτού είναι ασταθή, λόγω οξειδώσεως από το οξυγόνο της ατμόσφαιρας. Η οξείδωση αυτή καταλύεται παρουσία Cu(II) ή Mn (II) στο ογκομετρούμενο διάλυμα και γι αυτό προτίθεται στο διάλυμα ασκορβικό οξύ, Εξαιτίας της αστάθειας αυτής του διαλύματος του δείκτη, συνιστάται η αναγραφή της ημερομηνίας παρασκευής του επί της φιάλης. Ο έλεγχος της καταλληλότητας διαλύματος του δείκτη μπορεί να γίνει ως εξής : Σε 100 ml απεσταγμένου ύδατος προστίθενται 1 ml ρυθμιστικού διαλύματος ph 10 και 4 σταγόνες διαλύματος δείκτη και στη συνέχεια σταγόνα διαλύματος MgCl2 0,01 M, οπότε πρέπει να γίνει αλλαγή του χρώματος από κυανό σε οινέρυθρο. Εναλλακτικά, για να αυξηθεί η σταθερότητα του δείκτη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στερεό μείγμα του δείκτη, το οποίο παρασκευάζεται με λειοτρίβηση μείγματος, που αποτελείται από 50 mg δείκτη, 5 g χλωριούχου νατρίου και 5 g υδροχλωρικής υδροξυλαμίνης. Στην περίπτωση αυτή, προστίθεται με σπάτουλα μικρή ποσότητα από το μείγμα αυτό στο προς ογκομέτρηση διάλυμα. Στο εμπόριο ο δείκτης υπάρχει και υπό μορφή δισκίων. Αντί του μέλανος ερειοχρώματος Τ, συχνά χρησιμοποιείται ο δείκτης καλμαγίτης, οποίος έχει ανάλογη σύνταξη και παρόμοια συμπεριφορά με το ΕΒΤ (περιοχή ph, χρωματική αλλαγή κλπ) που τα διαλύματά του όμως είναι σταθερά για πολύ και μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για ογκομετρήσεις εν θερμώ.
21 4. Το ύδωρ που χρησιμοποιείται για την παρασκευή των διαλυμάτων, καθώς και τα υάλινα σκεύη δεν πρέπει να είναι μολυσμένα με μεταλλοιόντα. Τα υάλινα σκεύη εκπλύνονται στην αρχή με λίγο αραιό διάλυμα νιτρικού οξέος(~ 2 Μ) και στη συνέχεια με άφθονο απιονισμένο ή απεσταγμένο ύδωρ. Το απιονισμένο ή αποσταγμένο ύδωρ δοκιμάζεται για την παρουσία παρεμποδίζοντων ιόντων ως εξής : Σε ml ύδατος προστίθενται 4 ml ρυθμιστικού διαλύματος ph 10. Κατά την προσθήκη ΕΒΤ το διάλυμα πρέπει να αποκτήσει χρώμα καθαρό κυανό, χωρίς ιώδη ή κόκκινη απόχρωση. Αν το διάλυμα δεν έχει χρώμα καθαρό κυανό, προστίθεται μικρή ποσότητα διαλύματος EDTA. Αν το διάλυμα γίνει κυανό, το ύδωρ περιέχει ιόντα ασβεστίου ή μαγνησίου ή ασβεστίου και μαγνησίου, τα οποία πρέπει να απομακρυνθούν (ή να γίνει κατάλληλη διόρθωση στους υπολογισμούς). Αν το διάλυμα δε γίνει κυανό, το ύδωρ είναι πιθανό να περιέχει ιόντα χαλκού ή σιδήρου, οπότε κατά τις ογκομετρήσεις επιβάλλεται η προσθήκη μικρής ποσότητας κυανιούχου καλίου, μετά τη προσθήκη του ρυθμιστικού διαλύματος και πριν από την προσθήκη του δείκτη. (Προσοχή. Το κυανιούχο κάλιο είναι ισχυρότατο δηλητήριο). Κατά την προσθήκη του κυανιούχου καλίου το διάλυμα πρέπει να είναι οπωσδήποτε αλκαλικό, ώστε να αποφευχθεί έκλυση του πολύ δηλητηριώδους HCN. 5.Με ειδική χρονοβόρο κατεργασία του δινάτριου άλατος του EDTA, το οποίο υπάρχει στο εμπόριο, λαμβάνεται προϊόν που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρωτογενής πρότυπη ουσία. Στην περίπτωση αυτή δεν προστίθεται μαγνήσιο στο διάλυμα του EDTA, γιατί θα αλλάξει τη συγκέντρωση του, προστίθεται όμως μικρή ποσότητα διαλύματος Μg-EDTA (βλέπε παρατ.7) σε ογομετρούμενο δείγμα ύδατος. Το άνυδρο άλας, Na2H2Y, είναι ακατάλληλο ως πρωτογενής πρότυπη ουσία, γιατί είναι υγροσκοπικό υπό συνήθεις ατμοσφαιρικές συνθήκες 6. Το EDTA διαλύεται βραδέως και είναι δυνατό να απαιτηθούν 20 λεπτά ή και περισσότερο, Αν είναι δυνατόν, η τιτλοδότηση είναι προτιμότερη να γίνει την επόμενη μέρα. Αν παραμείνουν αδιάλυτα σωματίδια (είναι θολό), το διάλυμα πρέπει να διηθηθεί πριν τιτλοδοτηθεί, γιατί διαφορετικά η συγκέντρωση του EDTA θα μεταβάλλεται καθώς αυτά θα διαλύονται βραδέως. 7. Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για να επιτευχθεί απότομη χρωματική αλλαγή στο τελικό σημείο (σελ.493). Αντί να προστεθεί MgCl2 στο διάλυμα EDTA, ιδίως αν αυτό θα χρησιμοποιηθεί και για τον προσδιορισμό άλλων ιόντων, προστίθενται σε κάθε ογκομετρούμενο δείγμα 0.5 ml διαλύματος MgCl2 EDTA 5,00x10-3 M, το οποίο λαμβάνεται με ανάμειξη ίσων διαλυμάτων EDTA M και MgCl2 0,0100 M. 8. Αν το διάλυμα είναι θολό, προστίθεται κατά σταγόνες διάλυμα NaOH 4 Μ, μέχρις ότου διαυγασθεί. 9. Για ευκολότερη παρακολούθηση της αλλαγής του χρώματος στο τελικό σημείο, τοποθετείται λευκό χαρτί κάτω από την κωνική φιάλη. 10. Κατά την τιτλοδότηση του διαλύματος EDTA με πρότυπο διάλυμα χλωριούχου ασβεστίου, όταν προστεθεί ο δείκτης ΕΒΤ στο διάλυμα των ιόντων Ca 2+, σχηματίζεται το σύμπλοκο [CaΔ] - (οινέρυθρο), το οποίο όμως είναι ασταθές και στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της ογκομετρήσεως, μετατρέπεται στο σταθερότερο σύμπλοκο [ΜgΔ] -, σύμφωνα με τις αντιδράσεις Ca 2+ + [MgY] 2- Mg 2+ + [CaΔ] - [CaY] 2- + Mg 2+ [MgΔ] - + Ca 2+ Προσθέτοντας τις παραπάνω αντιδράσεις προκύπτει η αντίδραση [Ca ] - + [MgY] 2- [CaY] 2- + [MgΔ] -
ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΣΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ - ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑΣ Η 2 Ο
ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΣΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ - ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑΣ Η 2 Ο Αθήνα, 2018 ΣΥΜΠΛΟΚΟΜΕΤΡΙΚΕΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΕΙΣ (Σ.Ο.) Μέχρι το 1945: περιορισμένη εφαρμογή 1945: Ανακοίνωση
ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ Ογκομετρική Ανάλυση Ογκομετρική Ανάλυση Ογκομετρική ανάλυση ή ογκομέτρηση ονομάζεται η διαδικασία εύρεσης της συγκέντρωσης ενός διαλύματος υπολογίζοντας τον όγκο διαλύματος γνωστής
Εισαγωγικό φροντιστήριο
Εισαγωγικό φροντιστήριο Ποιοτικής Ανάλυσης Υπόδειγµα γραφής τετραδίου ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: Α.Θ.: Α.Μ. : Γενικές οδηγίες για τη γραφή του ηµερολογίου του Εργαστηρίου
ph< 8,2 : άχρωμη ph> 10 : ροζ-κόκκινη
ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΦΕ ΣΥΡΟΥ για το EUSO 2016 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ - ΧΗΜΕΙΑ Μαθητές: Σχολείο 1. 2. 3. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ 1. ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΟΞΕΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2. ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ
ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΑΛΥΜΑΤΟΣ ΚΑΤΙΟΝΤΩΝ ΟΜΑ ΩΝ II, III και V
ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΑΛΥΜΑΤΟΣ ΚΑΤΙΟΝΤΩΝ ΟΜΑ ΩΝ II, III και V Η συστηµατική ανάλυση διαλύµατος που περιέχει κατιόντα των οµάδων II, III και V ολοκληρώνεται σε 3 στάδια: ΣΤΑ ΙΟ 1: Ανιχνεύσεις κατιόντων στο
Περιβαλλοντική Χημεία
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα Περιβαλλοντική Χημεία Εργαστηριακό Μέρος Ενότητα 5: Σκληρότητα Νερού Ευάγγελος Φουντουκίδης Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Τ.Ε. Άδειες
FeCl 3(aq) + 6NH 4 SCN (aq) (NH 4 ) 3 [Fe(SCN) 6 ] (aq) +3NH 4 Cl (aq) (1) ή FeCl 4
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΧΗΜΕΙΑΣ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΧΗΜΕΙΑ» για τους ΦΟΙΤΗΤΕΣ του ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΦΥΣΙΚΗΣ Οι διδάσκοντες Αικατερίνη
Σύντομη περιγραφή του πειράματος. Διδακτικοί στόχοι του πειράματος
Σύντομη περιγραφή του πειράματος Μεταθετικές αντιδράσεις διπλής αντικατάστασης οι οποίες οδηγούν σε σχηματισμό ιζήματος. Το ίζημα σε πολλές περιπτώσεις επιτρέπει την ταυτοποίηση ενός αντιδρώντος σώματος
Σκληρότητα νερού. Μόνιμη και παροδική σκληρότητα
Σκληρότητα νερού Μόνιμη και παροδική σκληρότητα Τι περιέχει το νερό της βροχής; Ποιο είναι συνήθως το ph του βρόχινου νερού; Γιατί; Τι περιέχει το νερό του εδάφους; Na +, K +, Ca 2+, Mg 2+, Cl, SO 4 2,
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΟΞΥΤΗΤΑΣ ΣΕ ΚΡΑΣΙ (ΛΕΥΚΟ)
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ - «ΠΑΝΕΚΦE» email:panekfe@yahoo.gr www.ekfe.gr ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑ ΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ - EUSO 2010 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
Εργαστηριακό Κέντρο Φυσικών Επιστηµών Aγίων Αναργύρων Υπεύθυνος Εργ. Κέντρου : Χαρακόπουλος Καλλίνικος Επιµέλεια Παρουσίαση : Καραγιάννης Πέτρος ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ (2 η Εργαστηριακή Ημέρα) ΘΕΜΑ : ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ (2 η Εργαστηριακή Ημέρα) ΘΕΜΑ : ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΣΚΗΣΗ 5η: Ανάλυση Α αναλυτικής ομάδας κατιόντων (Ag +, Hg 2, Pb ) ΣΚΟΠΟΣ: Μελέτη εργαστηριακών μεθόδων για την ταυτοποίηση (αναγνώριση)
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΜΑΘΗΜΑ 1 Ο ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ Ε. ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Στόχος μαθήματος Εξοικείωση με απλές εργαστηριακές τεχνικές και όργανα. Πραγματοποίηση
ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΗΜΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΗΜΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ Πυρίμαχα γάντια Μπορώ να τρώω το σάντουιτς και να πίνω το αναψυκτικό ή τον καφέ μου μέσα στο εργαστήριο; ΟΧΙ! Μέσα στο εργαστήριο δεν τρώμε και δεν
Άσκηση 6η. Συμπλοκομετρικές Ογκομετρήσεις Σκληρότητα νερού. Εργαστήριο Χημείας Τμήμα ΔΕΑΠΤ Πανεπιστήμιο Πατρών
Άσκηση 6η Συμπλοκομετρικές Ογκομετρήσεις Σκληρότητα νερού Εργαστήριο Χημείας Τμήμα ΔΕΑΠΤ Πανεπιστήμιο Πατρών Ογκομετρικές Μέθοδοι Ανάλυσης Εξουδετέρωσης Οξυμετρία Ογκομετρικές μέθοδοι ανάλυσης Οξειδοαναγωγικές
Χημικές αντιδράσεις και ποιοτική ανάλυση ιόντων.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΟΜΑΔΑΣ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 3 η ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΧΗΜΕΙΑΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ Χημικές αντιδράσεις και ποιοτική ανάλυση ιόντων. ΣΧΟΛΕΙΟ 1 ο ΓΕΛ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΤΜΗΜΑ Α ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΤΩΝ 1 2 3 4 5 Ορίστε
ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΜΕ ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΙΟΝΤΑ
ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΜΕ ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΙΟΝΤΑ Α. ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΣΕ ΥΔΑΤΙΚO ΔΙΑΛΥΜΑ Λίγα λόγια πριν από το πείραμα. Η σόδα περιέχει διαλυμένο αέριο διοξείδιο του άνθρακα το οποίο προστίθεται κατά την
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Β ΤΑΞΗΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ ΕΙΑΣ
Εργαστηριακό Κέντρο Φυσικών Επιστηµών Aγίων Αναργύρων Υπεύθυνος Εργαστηρίου : Χαρακόπουλος Καλλίνικος Επιµέλεια Παρουσίαση : Καραγιάννης Πέτρος ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Β ΤΑΞΗΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ
ΕΚΦΕ Τρικάλων. Πειραματική Δοκιμασία στη Χημεία. Τοπικός Μαθητικός Διαγωνισμός. Τρίκαλα, Σάββατο, 8 Δεκεμβρίου 2012
1 Τοπικός Μαθητικός Διαγωνισμός 11η Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Επιστημών EUSO 2013 11Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ EUSO 2013 ΕΚΦΕ Τρικάλων Πειραματική Δοκιμασία στη Χημεία Τοπικός Μαθητικός Διαγωνισμός Τρίκαλα,
Ε.Κ.Φ.Ε. ΔΙ.Δ.Ε Α ΑΘΗΝΑΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ 2016 ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΧΗΜΕΙΑ
Ε.Κ.Φ.Ε. ΔΙ.Δ.Ε Α ΑΘΗΝΑΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ 2016 ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΧΗΜΕΙΑ Ονόματα διαγωνιζομένων: 1) 2) 3) Σχολείο: Όνομα Υπεύθυνου Καθηγητή: 1 η ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
ΜΕΡΟΣ Α : Ερωτήσεις 1-6 Να απαντήσετε σε όλες τις ερωτήσεις 1-6. Κάθε ορθή απάντηση βαθμολογείται με πέντε (5) μονάδες.
ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2008-2009 ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ ΤΑΞΗ: Β ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΧΡΟΝΟΣ: 2 ώρες και 30 λεπτά Το εξεταστικό δοκίμιο αποτελείται από
13. ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ
13. ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Η σταθερά γινομένου διαλυτότητας Διαλυτότητα και επίδραση κοινού ιόντος Υπολογισμοί καθίζησης Επίδραση του ph στη διαλυτότητα Σχηματισμός συμπλόκων
Ε.Κ.Φ.Ε ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ
2015 2016 Ε.Κ.Φ.Ε ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Αρχή του Le Chatelier Όταν μεταβάλλουμε ένα από τους συντελεστές ισορροπίας (συγκέντρωση, πίεση, θερμοκρασία) η θέση της ισορροπίας μετατοπίζεται προς εκείνη
ΛΑΝΙΤΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2014 2015 ΓΡΑΠΤΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2015 ΜΑΘΗΜΑ XHMEIAΣ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΤΜΗΜΑ:. ΑΡ:...
ΛΑΝΙΤΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2014 2015 ΓΡΑΠΤΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2015 ΜΑΘΗΜΑ XHMEIAΣ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ : 05 /06 /15 ΔΙΑΡΚΕΙΑ : Χημεία Βιολογία 2 ώρες ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΤΜΗΜΑ:. ΑΡ:...
Προσδιορισμός της ολικής σκληρότητας νερού
Προσδιορισμός της ολικής σκληρότητας νερού Τα ανθρακικά και τα όξινα ανθρακικά άλατα αυτών των δύο μετάλλων (ασβέστιο και μαγνήσιο) αποτελούν την παροδική σκληρότητα του νερού. Η παροδική σκληρότητα ονομάζεται
ΣΧΟΛΕΙΟ: ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ - ΙΟΥΝΙΟΥ. ΧΡΟΝΟΣ: 2,5 ώρες ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΧΡΗΣΙΜΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
ΣΧΟΛΕΙΟ: ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2014 2015 ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ - ΙΟΥΝΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ : ΧΡΟΝΟΣ: 2,5 ώρες ΤΑΞΗ: Β Ενιαίου Λυκείου ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ:. ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: Τμήμα: Aρ.:.
ΣΧΟΛΕΙΟ: ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ - ΙΟΥΝΙΟΥ. ΧΡΟΝΟΣ: 2,5 ώρες ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΧΡΗΣΙΜΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
ΣΧΟΛΕΙΟ: ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2014 2015 ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ - ΙΟΥΝΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ : ΧΡΟΝΟΣ: 2,5 ώρες ΤΑΞΗ: Β Ενιαίου Λυκείου ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ:. ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: Τμήμα: Aρ.:.
7. ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ ΙΟΝΤΩΝ
7. ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ ΙΟΝΤΩΝ Σχηματισμός ιζήματος χρωμικού μολύβδου(ιι) ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Η σταθερά γινομένου διαλυτότητας Διαλυτότητα και επίδραση κοινού ιόντος Υπολογισμοί καθίζησης Επίδραση
Περιβαλλοντική Χημεία
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα Περιβαλλοντική Χημεία Ενότητα 5: Σκληρότητα Νερού Ευάγγελος Φουντουκίδης Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Τ.Ε. Άδειες Χρήσης Το παρόν
ΧΗΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΝΕΡΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑΣ
ΧΗΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΝΕΡΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ Οικιακή χρήση. Περιλαμβάνει το πόσιμο νερό, το νερό καθαρισμού σπιτιών και καταστημάτων γενικά και το νερό μαγειρέματος. Κοινοτική χρήση.
Το εξεταστικό δοκίμιο αποτελείται από οκτώ (8) σελίδες
Το εξεταστικό δοκίμιο αποτελείται από οκτώ (8) σελίδες Ερωτήσεις 1-25: Για κάθε μια από τις ερωτήσεις που ακολουθούν δίνονται πέντε πιθανές απαντήσεις. Να επιλέξετε την ορθή απάντηση. Για κάθε ερώτηση
ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΟΝΤΩΝ
52 Πείραμα 36 ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΟΝΤΩΝ ΣΤΟΧΟΙ Στο τέλος του πειράματος αυτού θα πρέπει να μπορείς : Ι.Να αναγνωρίζεις τις μεταθετικές χημικές αντιδράσεις ή α\τιόράσεις διπλής αλτικατάστασης.
9. Προσδιορισμός της σταθεράς του γινομένου διαλυτότητας του ιωδικού ασβεστίου, Ca(IO 3 ) 2
9. Προσδιορισμός της σταθεράς του γινομένου διαλυτότητας του ιωδικού ασβεστίου, Ca(IO 3 ) 2 Σκοπός Σκοπός αυτής της εργαστηριακής άσκησης είναι να μάθουμε να προσδιορίζουμε τη γραμμομοριακή διαλυτότητα
ΛΥΚΕΙΟ ΣΟΛΕΑΣ Σχολική χρονιά
ΛΥΚΕΙΟ ΣΟΛΕΑΣ Σχολική χρονιά 008-009 ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 009 ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ (επιλογής) ΤΑΞΗ: Β ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: Δευτέρα, 1/6/009 ΧΡΟΝΟΣ:,5 ώρες ΒΑΘΜΟΣ Αριθμητικώς: Ολογράφως: Υπογραφή: Ονοματεπώνυμο:
Στην συγκεκριμένη εργαστηριακή δραστηριότητα θα μετρήσουμε 4 παραμέτρους για την ποιότητα του νερού που προέρχεται από το δίκτυο του σχολείου μας,
Σχολείο: Ημερομηνία Δειγματοληψίας.. Φύλλο Εργασίας Έλεγχος της Ποιότητας του Πόσιμου Νερού του Σχολείου μας Γενικές πληροφορίες Τα φυσικά νερά περιέχουν διάφορες ουσίες οι οποίες είναι διαλυμένες και
Α + Β - + Γ + Δ - Α + Δ - + Γ + Β - Στις αντιδράσεις αυτές οι Α.Ο όλων των στοιχείων παραμένουν σταθεροί.
1. Στόχοι του μαθήματος 4 o Μάθημα : Μεταθετικές αντιδράσεις Οι μαθητές να γνωρίσουν: i) ποιες είναι οι σπουδαιότερες κατηγορίες των μεταθετικών αντιδράσεων. ii) τις μορφές των αντιδράσεων διπλής αντικατάστασης
3. Όταν χλωριούχο νάτριο πυρωθεί στο λύχνο Bunsen, η φλόγα θα πάρει χρώμα: Α. Κόκκινο Β. Κίτρινο Γ. Μπλε Δ. Πράσινο Ε. Ιώδες
Το εξεταστικό δοκίμιο αποτελείται από οκτώ (8) σελίδες Ερωτήσεις 1-22: Για κάθε μια από τις ερωτήσεις που ακολουθούν δίνονται πέντε πιθανές απαντήσεις. Να επιλέξετε την ορθή απάντηση. Για κάθε ερώτηση
ΕΠΑΜΦΟΤΕΡΙΖΟΥΣΕΣ ΟΥΣΙΕΣ. ΕΡΗ ΜΠΙΖΑΝΗ 4 ΟΣ ΟΡΟΦΟΣ, ΓΡΑΦΕΙΟ
ΕΠΑΜΦΟΤΕΡΙΖΟΥΣΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΕΡΗ ΜΠΙΖΑΝΗ 4 ΟΣ ΟΡΟΦΟΣ, ΓΡΑΦΕΙΟ 2 eribizani@chem.uoa.gr 2107274573 1 ΕΠΑΜΦΟΤΕΡΙΖΟΥΣΕΣ ΟΥΣΙΕΣ Εµφανίζουν ιδιότητες, άλλοτε µεν οξέος και άλλοτε βάσης, ανάλογα µε τις συνθήκες του
ΕΚΦΕ /ΝΣΗΣ ΕΥΤ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΕΚΦΕ /ΝΣΗΣ ΕΥΤ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (ΧΗΜΕΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ) Συνεργάτες Χηµικοί: Ερρίκος Γιακουµάκης Γιώργος Καπελώνης Μπάµπης Καρακώστας Ιανουάριος 2005 2 ΑΝΤΙ ΡΑΣΕΙΣ ΙΠΛΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι αντιδράσεις
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΘΗΤΗ Παράγοντες που επηρεάζουν την θέση της χημικής ισορροπίας 4 η εργαστηριακή άσκηση
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΘΗΤΗ 4 η εργαστηριακή άσκηση Διδακτικοί στόχοι 1. Να διαπιστώσεις την επίδραση της μεταβολής της συγκέντρωσης και της θερμοκρασίας στη θέση της χημικής ισορροπίας. 2. Να εξηγείς τη μετατόπιση
ΑΡΧΕΣ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ
ΑΡΧΕΣ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ Αναλυτική χημεία είναι ο κλάδος της χημείας που ασχολείται με τον χημικό χαρακτηρισμό της ύλης Προκειμένου να εκτελέσουμε μια χημική ανάλυση ακολουθούνται τα παρακάτω βήματα: ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ
Ποιοτική ανάλυση ιόντων 1 ο Πείραμα
Εισαγωγή Ποιοτική ανάλυση ιόντων 1 ο Πείραμα Η ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα και των εδαφών από βιομηχανικά απόβλητα είναι ένα από τα καίρια περιβαλλοντικά προβλήματα της εποχής μας. Ειδικά η απόρριψη
Ογκομετρήσεις Εξουδετέρωσης
Άσκηση 5η Ογκομετρήσεις Εξουδετέρωσης Εργαστήριο Χημείας Τμήμα ΔΕΑΠΤ Πανεπιστήμιο Πατρών Ποσοτική Ανάλυση Αναλυτική Χημεία Ποιοτική Ανάλυση Ποσοτική Ανάλυση Ογκομετρική ανάλυση Ποσοτικός προσδιορισμός
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ Ορισμοί, ορολογία, περιγραφή τεχνικής Ογκομετρήσεις Εξουδετέρωσης Ογκομέτρηση ή τιτλοδότηση (titration) είναι η διεργασία του
Χημεία Γ Λυκείου Δείκτες. Έστω ΗΔ ένας δείκτης (ασθενές οξύ). Σε ένα υδατικό διάλυμα ο δείκτης θα ιοντίζεται ως εξής: ΗΔ + Η2Ο Δ - + Η3Ο +
Δείκτες Οι δείκτες (ή πρωτολυτικοί δείκτες) είναι ασθενή οξέα ή βάσεις (συνήθως οργανικές ενώσεις), των οποίων τα μόρια έχουν διαφορετικό χρώμα από τα ιόντα τους, με αποτέλεσμα το χρώμα τους να αλλάζει
ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ 1
Θεωρητικό Μέρος ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ 1 Ορισμένα ζεύγη οξέων και των συζυγών τους βάσεων (καθώς και βάσεων και των συζυγών τους οξέων) έχουν την ιδιότητα να διατηρούν το ph των διαλυμάτων τους σταθερό όταν
ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
ΠΑΝΕΚΦE ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ 16 η Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Φυσικών Επιστημών EUSO 2018 Τοπικός Διαγωνισμός Καρδίτσας Ε.Κ.Φ.Ε. Καρδίτσας ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΦΥΣΙΚΩΝ
ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙ ΡΑΣΕΙΣ - ΧΗΜΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ
ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙ ΡΑΣΕΙΣ - ΧΗΜΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ Οι χηµικές αντιδράσεις συµβολίζονται µε τις χηµικές εξισώσεις, µοριακές ή ιοντικές. Οι χηµικές αντιδράσεις που περιλαµβάνουν ιόντα συµβολίζονται µε ιοντικές εξισώσεις.
Διαλύματα - Περιεκτικότητες διαλυμάτων Γενικά για διαλύματα
Διαλύματα - Περιεκτικότητες διαλυμάτων Γενικά για διαλύματα Μάθημα 6 6.1. SOS: Τι ονομάζεται διάλυμα, Διάλυμα είναι ένα ομογενές μίγμα δύο ή περισσοτέρων καθαρών ουσιών. Παράδειγμα: Ο ατμοσφαιρικός αέρας
ΧΗΜΕΙΑ. Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός για την επιλογή στην 10 η Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Επιστημών - EUSO 2012 Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012.
Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός για την επιλογή στην 10 η Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Επιστημών - EUSO 2012 Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012 ΧΗΜΕΙΑ Σχολείο: 1) Ονομ/επώνυμα μαθητών: 2)... 3) Το Παγκόσµιο Πείραµα για
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ Γραμμομοριακή συγκέντρωση διαλυμάτων
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ Γραμμομοριακή συγκέντρωση διαλυμάτων Συγκέντρωση διαλύματος: ποσότητα διαλυμένης ουσίας σε καθορισμένη ποσότητα διαλύματος Αραιό διάλυμα: μικρή συγκέντρωση διαλυμένης ουσίας Πυκνό
Δείκτες. Δείκτες οξέων βάσεων ή ηλεκτρολυτικοί ή πρωτολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των
Δείκτες Δείκτες οξέων βάσεων ή ηλεκτρολυτικοί ή πρωτολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των οποίων το χρώμα αλλάζει ανάλογα προστίθενται. με το ph του διαλύματος στο οποίο Οι δείκτες είναι συνήθως ασθενή οργανικά
ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΗΜΕΙΑΣ
ΜΑΘΗΜΑ: «ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ» Α ΕΞΑΜΗΝΟ (ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ) Διδάσκουσα: ΣΟΥΠΙΩΝΗ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons.
ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΧΗΜΕΙΑΣ 2011 ΓΙΑ ΤΗ Β ΤΑΞΗ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΧΗΜΕΙΑΣ 2011 ΓΙΑ ΤΗ Β ΤΑΞΗ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΔΙΑΡΚΕΙΑ: ΤΡΕΙΣ (3) ΩΡΕΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Να μελετήσετε
Δείκτες. Δείκτες οξέων βάσεων ή ηλεκτρολυτικοί ή πρωτολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των
Δείκτες Δείκτες οξέων βάσεων ή ηλεκτρολυτικοί ή πρωτολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των οποίων το χρώμα αλλάζει ανάλογα προστίθενται. με το ph του διαλύματος στο οποίο Οι δείκτες είναι συνήθως ασθενή οργανικά
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ Ογκομετρήσεις καταβύθισης ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΜΕ ΔΥΣΔΙΑΛΥΤΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ Eτερογενείς ισορροπίες μεταξύ δυσδιάλυτων ηλεκτρολυτών και των
ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΗΜΕΙΑΣ
ΜΑΘΗΜΑ: «ΧΗΜΕΙΑ ΙΙ» Β ΕΞΑΜΗΝΟ (ΕΑΡΙΝΟ) Διδάσκουσα: ΣΟΥΠΙΩΝΗ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό
Εργαστηριακή άσκηση 3: ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙ ΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΟΝΤΩΝ
ΧΗΜΕΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΟΧΟΙ Εργαστηριακή άσκηση 3: ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙ ΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΟΝΤΩΝ Οι στόχοι αυτής της εργαστηριακής άσκησης είναι οι µαθητές: Να χρησιµοποιούν τις φυσικές και χηµικές ιδιότητες
Σύντομη περιγραφή του πειράματος. Διδακτικοί στόχοι του πειράματος
Σύντομη περιγραφή του πειράματος Υπολογισμός της περιεκτικότητας σε οξικό οξύ, του ξυδιού του εμπορίου με τη μέθοδο της ογκομέτρησης που καλείται αλκαλιμετρία. Χρησιμοποιείται δείκτης φαινολοφθαλεΐνης
Συντάκτης: Τζαμτζής Αθανάσιος Σελίδα 1
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΟΜΑΔΑΣ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 3 η ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΧΗΜΕΙΑΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ Υπολογισμός της περιεκτικότητας του ξιδιού σε οξικό οξύ με την κλασική μέθοδο. ΣΧΟΛΕΙΟ 1 ο ΓΕΛ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΤΜΗΜΑ Γ θετ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
Μg + 2 HCL MgCl 2 +H 2
Εργαστηριακή άσκηση 3: Επεξήγηση πειραμάτων: αντίδραση/παρατήρηση: Μέταλλο + νερό Υδροξείδιο του μετάλλου + υδρογόνο Νa + H 2 0 NaOH + ½ H 2 To Na (Νάτριο) είναι αργυρόχρωμο μέταλλο, μαλακό, κόβεται με
ΑΣΚΗΣΗ 4η. Προσδιορίζεται ως η ικανότητα εξουδετέρωσης βάσεων
ΑΣΚΗΣΗ 4η Οξύτητα (Acidity) Θεωρητικό υπόβαθρο Προσδιορίζεται ως η ικανότητα εξουδετέρωσης βάσεων Εκφράζει την ποσοτική ικανότητα του νερού στην εξουδετέρωση ισχυρής βάσεως µέχρι επιθυµητής τιµής ph Οφείλεται
ΟΔΗΓΙΕΣ 60 λεπτά. ΟΛΕΣ πένα με μπλε ή μαύρο μελάνι. οκτώ (8) σελίδες,
ΟΔΗΓΙΕΣ Η εξέταση έχει διάρκεια 60 λεπτά. Δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψετε την αίθουσα εξέτασης πριν περάσει μισή ώρα από την ώρα έναρξης. Όλες α ερωτήσεις (σύνολο 40) είναι ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής.
ΛΥΚΕΙΟ ΑΓΙΑΣ ΦΥΛΑΞΕΩΣ, ΛΕΜΕΣΟΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2004 2005 ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2005 ΜΑΘΗΜΑ : ΧΗΜΕΙΑ
ΛΥΚΕΙΟ ΑΓΙΑΣ ΦΥΛΑΞΕΩΣ, ΛΕΜΕΣΟΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2004 2005 ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2005 ΜΑΘΗΜΑ : ΧΗΜΕΙΑ Τάξη : Β Λυκείου Ηµεροµηνία : 8/06/2005 ιάρκεια : 2,5 ώρες Αριθµός σελίδων: 5 Χρήσιµα
1. Ταυτοποίηση μιας άγνωστης χημικής ένωσης
Σκοπός 1. Ταυτοποίηση μιας άγνωστης χημικής ένωσης Σκοπός αυτής της εργαστηριακής άσκησης είναι να μάθετε να δίνετε έμφαση στη σημασία της παρατήρησης κατά την εκτέλεση ενός πειράματος. Παρατήρηση, γενικά,
Β ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΓΡΑΠΤΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ - IOYNIOY 2017 ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ
Β ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2016 2017 ΓΡΑΠΤΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ - IOYNIOY 2017 ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ ΤΑΞΗ: Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΒΑΘΜΟΣ: /100 ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 120 λεπτά (2 ΩΡΕΣ) (ΒΙΟΛΟΓΙΑ + ΧΗΜΕΙΑ)
ΟΞΕΙΔΟΑΝΑΓΩΓΙΚΕΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΕΙΣ
ΟΞΕΙΔΟΑΝΑΓΩΓΙΚΕΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Γαλβανικά στοιχεία-στοιχείο Daniel Zn (s) + Cu +2 (aq) Zn +2 + Cu (s) Zn(s) Zn +2 (aq) + 2e - (ημιαντίδραση οξείδωσης)
Επίδραση των οξέων στα μέταλλα και το μάρμαρο
Επίδραση των οξέων στα μέταλλα και το μάρμαρο Επίδραση των οξέων στα μέταλλα Τα μέταλλα που είναι πιο δραστικά από το υδρογόνο (εκτός από το Pb) αντικαθιστούν το υδρογόνο στα οξέα (με εξαίρεση το HNO 3
ΧΗΜΕΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. + SO 4 Βάσεις είναι οι ενώσεις που όταν διαλύονται σε νερό δίνουν ανιόντα υδροξειδίου (ΟΗ - ). NaOH Na
ΧΗΜΕΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΟΞΕΩΝ Αλλάζουν το χρώμα των δεικτών. Αντιδρούν με μέταλλα και παράγουν αέριο υδρογόνο (δες απλή αντικατάσταση) Αντιδρούν με ανθρακικά άλατα και παράγουν αέριο CO2. Έχουν όξινη
3. Να συμπληρωθούν οι παρακάτω αντιδράσεις:
1. Να συμπληρωθούν οι παρακάτω αντιδράσεις: 2N 2 + 3H 2 2NH 3 4Na + O 2 2Να 2 Ο Fe + Cl 2 FeCl 2 Zn + Br 2 ZnBr 2 2K + S K 2 S 2Ca + O 2 2CaO Na + Ca -------- C + O 2 CO 2 H 2 + Br 2 2HBr CaO + H 2 O Ca(OH)
Άσκηση 4η. Ανίχνευση χημικών της καθημερινής ζωής
Άσκηση 4η Ανίχνευση χημικών της καθημερινής ζωής 2 Θεωρητικό μέρος Αναλυτική Χημεία ονομάζεται ο κλάδος της Χημείας που αναπτύσσει και εφαρμόζει μεθόδους, όργανα και στρατηγικές για να δώσει πληροφορίες
ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ EUSO 2016 ΧΗΜΕΙΑ. 5 - Δεκεμβρίου Ερρίκος Γιακουμάκης
ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ EUSO 2016 ΧΗΜΕΙΑ 5 - Δεκεμβρίου - 2015 Ερρίκος Γιακουμάκης 1 ΕΚΦΕ ΑΛΙΜΟΥ ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ EUSO 2016 Εξεταζόμενο μάθημα: ΧΗΜΕΙΑ ΟΜΑΔΑ...... Εισαγωγικό σημείωμα Θεωρία Brőnsted- Lowry
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΠΟΥΝΙΟΥ. Η εργαστηριακή αυτή άσκηση πραγματοποιήθηκε στο ΕΚΦΕ Ιωαννίνων
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΠΟΥΝΙΟΥ Η εργαστηριακή αυτή άσκηση πραγματοποιήθηκε στο ΕΚΦΕ Ιωαννίνων 1/3/2013 και 6/3/2013 Μάντζιου Μαρία χημικός ΣΤΟΧΟΙ Στο τέλος του πειράματος αυτού θα πρέπει να μπορείς:
Στόχοι της εργαστηριακής άσκησης
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Φυσικών Επιστημών 2013-2014 Τοπικός διαγωνισμός στη Χημεία Ονόματα των μαθητών της ομάδας: 1) 2) 3) Στόχοι της εργαστηριακής
ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ-ΙΟΥΝΙΟΥ 2015
ΛΥΚΕΙΟ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ Γ - ΔΑΣΟΥΠΟΛΗ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2014-2015 ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ-ΙΟΥΝΙΟΥ 2015 ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 25/5/2015 ΒΑΘΜΟΣ:... ΤΑΞΗ: Β ΧΡΟΝΟΣ: 2.5 ώρες ΥΠ. ΚΑΘΗΓΗΤΗ:... ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:...
ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΙΟΥ- ΙΟΥΝΙΟΥ 2013
ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΛΟΥΡΙΩΤΙΣΣΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2012 2013 Βαθμός:... Ολογράφως: Υπογραφή:.. ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΙΟΥ- ΙΟΥΝΙΟΥ 2013 ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ (Κατεύθυνσης) ΧΡΟΝΟΣ: 2 ώρες και 30 λεπτά ΤΑΞΗ: Β ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
Αναλυτική Χημεία Ι (Θ) Ερωτήσεις Πιστοποίησης
Αναλυτική Χημεία Ι (Θ) Ερωτήσεις Πιστοποίησης Ερώτηση 1η: (Ομάδα 2.3.89) Πότε η φλόγα λέγεται αναγωγική και πότε οξειδωτική; Πολλά χημικά πειράματα για να γίνουν απαιτούν θέρμανση που γίνεται συνήθως με
ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ EUSO 2014 ΧHMEIA. 7 Δεκεμβρίου 2013 ΛΥΚΕΙΟ :... ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΤΩΝ: ΜΟΝΑΔΕΣ:
ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ EUSO 2014 ΧHMEIA 7 Δεκεμβρίου 2013 ΛΥΚΕΙΟ :.... ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΤΩΝ: 1.. 2.. 3.. ΜΟΝΑΔΕΣ: 1 η δραστηριότητα Οι σκόνες μιλούνε. Στη δραστηριότητα αυτή θα ταυτοποιήσετε καθεμία από τις πέντε
(είναι οι αντιδράσεις στις οποίες δεν μεταβάλλεται ο αριθμός οξείδωσης σε κανένα από τα στοιχεία που συμμετέχουν)
Κατηγορίες Χημικών Αντιδράσεων Μεταθετικές Αντιδράσεις (είναι οι αντιδράσεις στις οποίες δεν μεταβάλλεται ο αριθμός οξείδωσης σε κανένα από τα στοιχεία που συμμετέχουν) l Αντιδράσεις εξουδετέρωσης Χαρακτηρίζονται
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: XHMEIA A ΛΥΚΕΙΟΥ
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: XHMEIA A ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΜΑ Α Να γράψετε στο τετράδιο σας τον αριθµό κάθε µίας από τις ερωτήσεις A1 έως A5 και δίπλα το γράµµα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση. Α1. Το ιόν 56 Fe +2 περιέχει:
Ογκομέτρηση ή τιτλοδότηση (titration) είναι η διεργασία του προσδιορισμού της συγκεντρωσης μιας ουσίας με μέτρηση της
Ογκομέτρηση ή τιτλοδότηση (titration) είναι η διεργασία του προσδιορισμού της συγκεντρωσης μιας ουσίας με μέτρηση της ποσότητας ενός αντιδραστηρίου (τιτλοδότης, titrant), η οποία απαιτείται για ποσοτική
Πείραμα 4 ο. Προσδιορισμός Οξύτητας Τροφίμων
Πείραμα 4 ο Προσδιορισμός Οξύτητας Τροφίμων Εισαγωγή Τα οργανικά οξέα που υπάρχουν ως συστατικά σε διάφορα τρόφιμα επηρεάζουν το άρωμα, το χρώμα, τη μικροβιακή σταθερότητα και τη διατήρηση της ποιότητας
Ονοματεπώνυμο: Χημεία Α Λυκείου Αριθμός Οξείδωσης Ονοματολογία Απλή Αντικατάσταση. Αξιολόγηση :
Ονοματεπώνυμο: Μάθημα: Υλη: Επιμέλεια διαγωνίσματος: Αξιολόγηση : Χημεία Α Λυκείου Αριθμός Οξείδωσης Ονοματολογία Απλή Αντικατάσταση Τσικριτζή Αθανασία Θέμα Α 1. Να επιλέξετε τη σωστή απάντηση σε καθεμία
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012 Πειράματα Χημείας
http://ekfe.chi.sch.gr 5 η - 6 η Συνάντηση ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012 Πειράματα Χημείας Aντικατάσταση χαλκού από σίδηρο Επίδραση της θερμοκρασίας στη χημική ισορροπία Επίδραση της συγκέντρωσης στη χημική ισορροπία
Καθηγητής : ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ΠΛΑΪΝΑΚΗΣ. Χημεία. Εργαστηριακή άσκηση ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΣ
ΑΕΝ / ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Καθηγητής : ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ΠΛΑΪΝΑΚΗΣ Χημεία Εργαστηριακή άσκηση ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΣ 2 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΟΥ 1 ΤΙΤΛΟΣ ΑΣΚΗΣΗΣ Προσδιορισμός περιεκτικότητας άγνωστου
Προσδιορισμός της διαλυτότητας στο νερό στερεών ουσιών - Φύλλο εργασίας
Προσδιορισμός της διαλυτότητας στο νερό στερεών ουσιών - Φύλλο εργασίας Γνωστικό αντικείμενο: Τάξη Διδακτική ενότητα Απαιτούμενος χρόνος Διαλυτότητα ουσιών σε υγρούς διαλύτες B Γυμνασίου Ενότητα 2: ΑΠΟ
Προκριματικός Διαγωνισμός για τη 16 η Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Επιστημών EUSO 2018
ΕΚΦΕ Αιγάλεω ΕΚΦΕ Αγίων Αναργύρων ΕΚΦΕ Δυτικής Αττικής Προκριματικός Διαγωνισμός για τη 16 η Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Επιστημών EUSO 2018 ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΗΜΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017 Προκριματικός EUSO 2018
1ο και 2ο ΕΚΦΕ Ηρακλείου ΤΟΠΙΚΟΣ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ - EUSO Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2017
1ο και 2ο ΕΚΦΕ Ηρακλείου ΤΟΠΙΚΟΣ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ - EUSO 2017 Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2017 Διαγωνισμός στη Χημεία (Διάρκεια 1 ώρα) ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΜΑΘΗΤΩΝ 1)... ΣΧΟΛΕΙΟ
Τοπικός διαγωνισμός EUSO2018
ΕΚΦΕ Νέας Ιωνίας ΕΚΦΕ Χαλανδρίου Τοπικός διαγωνισμός EUSO2018 Πειραματική δοκιμασία Χημείας Υδατικά διαλύματα 9 Δεκεμβρίου 2017 ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ: ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΤΩΝ: 1) 2). 3).. Aριθμός ομάδας Α. Ανίχνευση αγνώστων
Σύντομη περιγραφή του πειράματος
Σύντομη περιγραφή του πειράματος Παρασκευή διαλυμάτων ορισμένης περιεκτικότητας και συγκέντρωσης, καθώς επίσης και παρασκευή διαλυμάτων συγκεκριμένης συγκέντρωσης από διαλύματα μεγαλύτερης συγκέντρωσης
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 32 ου ΠΜΔΧ 2018
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 32 ου ΠΜΔΧ 2018 ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ 1 η ΑΣΚΗΣΗ 2 η ΑΣΚΗΣΗ 1. Β 1.1. Β 2.1. Β 2. Α 1.2. Γ 2.2. Β 3. Β 1.3. Α 2.3. Β 4. Α 1.4. Α 2.4. Α 5. Α 1.5. Α 6. Δ 1.6. Β 7. Α 1.7. Β 8. Δ 9. Α 10.
Γενική Χημεία. Νίκος Ξεκουκουλωτάκης Επίκουρος Καθηγητής
Γενική Χημεία Νίκος Ξεκουκουλωτάκης Επίκουρος Καθηγητής Πολυτεχνείο Κρήτης Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος Γραφείο Κ2.125, τηλ.: 28210-37772 e-mail:nikosxek@gmail.com Περιεχόμενα Διαλύματα Γραμμομοριακή
Στοιχειμετρικοί υπολογισμοί σε διαλύματα
Στοιχειμετρικοί υπολογισμοί σε διαλύματα 23-1. Τι εκφράζουν οι συντελεστές μιας χημικής αντίδρασης; Οι συντελεστές σε μία χημική εξίσωση καθορίζουν την αναλογία mol των αντιδρώντων και προϊόντων στην αντίδραση.
ΟΞΕΑ, ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΑΤΑ. ΜΑΘΗΜΑ 1 o : Γενικά για τα οξέα- Ιδιότητες - είκτες ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ
ΟΞΕΑ, ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΑΤΑ 1.1 Τα οξέα ΜΑΘΗΜΑ 1 o : Γενικά για τα οξέα Ιδιότητες είκτες ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ 1. Ποιες χηµικές ενώσεις ονοµάζονται οξέα; Με ποιόν χηµικό τύπο παριστάνουµε γενικά τα οξέα; Οξέα είναι
ΜΕΡΟΣ Ι: ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΛΟΓΟΣ... 11 ΜΕΡΟΣ Ι: ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΓΕΝΙΚΑ... 15 1.1. ΠΟΙΟΤΙΚΗ και ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ... 15 1.2. ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ των ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ... 16 1.3. ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ
ΓΙΝΟΜΕΝΟ ΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑΣ (1) ΕΡΗ ΜΠΙΖΑΝΗ 4 ΟΣ ΟΡΟΦΟΣ, ΓΡΑΦΕΙΟ
ΓΙΝΟΜΕΝΟ ΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑΣ (1) ΕΡΗ ΜΠΙΖΑΝΗ 4 ΟΣ ΟΡΟΦΟΣ, ΓΡΑΦΕΙΟ 2 eribizani@chem.uoa.gr 2107274573 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ (1) Αφορά ετερογενείς ισορροπίες µεταξύ δυσδιάλυτων ηλεκτρολυτών και των ιόντων τους σε κορεσµένα
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΓΙΑΣ ΦΥΛΑΞΕΩΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΓΡΑΠΤΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΓΙΑΣ ΦΥΛΑΞΕΩΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2013-14 ΓΡΑΠΤΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ ΤΑΞΗ :Γ ΜΑΘΗΜΑ : ΧΗΜΕΙΑ ΒΑΘΜΟΣ:.. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ : 04/06/14 ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 2 ΩΡΕΣ (Βιολογία Χημεία) Αριθμός σελίδων γραπτού:7
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα. Χημική Τεχνολογία. Εργαστηριακό Μέρος
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα Χημική Τεχνολογία Εργαστηριακό Μέρος Ενότητα 8.2: Χημικώς Απαιτούμενο Οξυγόνο (Chemical Oxygen Demand, COD) Ευάγγελος Φουντουκίδης
Ανάλυση Τροφίμων. Ενότητα 10: Εφαρμογές υδατική ισορροπίας Τ.Ε.Ι. ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ. Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων. Ακαδημαϊκό Έτος
Ανάλυση Τροφίμων Ενότητα 10: Εφαρμογές υδατική ισορροπίας Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων Τ.Ε.Ι. ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Ακαδημαϊκό Έτος 2018-2019 Δημήτρης Π. Μακρής PhD DIC Αναπληρωτής Καθηγητής Αντιδράσεις Εξουδετέρωσης
Αντιδράσεις σε υδατικά διαλύματα. Κατερίνα Σάλτα 2ο Πρότυπο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Αθηνών 2014
Αντιδράσεις σε υδατικά διαλύματα Κατερίνα Σάλτα 2ο Πρότυπο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Αθηνών 2014 Διαλύματα Διαλύματα είναι τα ομογενή μείγματα δύο ή περισσοτέρων χημικών ουσιών. Διαλύτης θεωρείται η ουσία