Μελέτη 3: Για το Σάββατο 20 Οκτωβρίου Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ: ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Σάββατο 13 Οκτωβρίου ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Γνωρίσατε, ότι ο Κύριος είναι ο Θεός, αυτός έκαµεν ηµάς, και ουχί ηµείς.» Ψαλµοί 100/ρ 3. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Γέν. 1/α 26,27, Μάρκο 12/ιβ 13-17, Γέν. 2/β 19-25, Πράξ. 17/ιζ 26, Ρωµ. 5/ε 12-19. Βασική Σκέψη: Μπορεί ο Θεός να δηµιούργησε τον άνθρωπο κατ εικόνα Του, ωστόσο, η αµαρτία κηλίδωσε αυτή την εικόνα. Το σχέδιο του Θεού είναι να αποκαταστήσει την εικόνα µας. Ο Arthur Schopenhauer, στοχαστής του 19 ου αιώνα, καθώς σκεφτόταν την ουσία της ανθρώπινης ταυτότητας, έπεσε κατά λάθος πάνω σε έναν περαστικό. Ο άνδρας που χτύπησε, τον ρώτησε µε άγριο ύφος «Μα ποιος νοµίζεις ότι είσαι;» «Ποιος είµαι;» απάντησε ο Schopenhauer. «Μακάρι να ήξερα.» Ποιος είµαι; Ποιοι είµαστε ως φυλή; Τι κάνουµε εδώ; Πώς βρεθήκαµε εδώ, και γιατί; Από την αρχαιότητα, αυτές οι ερωτήσεις εξακολουθούν να προβληµατίζουν τους ανθρώπους. Στην Αγία Γραφή, ωστόσο, µπορούµε να βρούµε τις απαντήσεις. Και αυτό, γιατί το θέµα της ύπαρξής µας συνδέεται άµεσα µε το δόγµα της δηµιουργίας. Κανένα άλλο δόγµα της Αγίας Γραφής δεν µας δίνει τόσες πληροφορίες για την ανθρωπότητα, όσο το δόγµα της δηµιουργίας, καθώς εστιάζει στην προέλευσή µας. Η «αρχή» έχει να κάνει µε το ξεκίνηµα της ύπαρξής µας, ενώ η «προέλευση» δείχνει τον σκοπό της. Εποµένως, σε αντίθεση µε την θεωρία της εξέλιξης σύµφωνα µε την οποία δεν υπάρχει κανένας σκοπός για την ύπαρξή µας, υπάρχουµε τυχαία, έρχεται η Βιβλική διδασκαλία για τη δηµιουργία του ανθρώπου. Είναι σπάνιο να βλέπουµε δύο διδασκαλίες µε τόσο έντονες αντιθέσεις για την ύπαρξή µας, αλλά και για την ταυτότητά µας ως άνθρωποι. 20
Μελέτη 3: Κυριακή 14 Οκτωβρίου Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ Διαβάστε Γεν. 1/α 27. Ποια είναι, σύµφωνα µ αυτό το εδάφιο, η ανθρώπινη προέλευση και πόσο αντίθετη είναι µε απόψεις, όπως της εξέλιξης; Δεν γίνεται να µη δούµε τον σκοπό της δηµιουργίας του ανθρώπου, ως µία συνειδητή πράξη του Θεού. Η Αγία Γραφή δεν αφήνει κανένα περιθώριο τύχης. Από την αρχή δηµιουργηθήκαµε για έναν ιδιαίτερο σκοπό, µε µία ξεχωριστή φύση και υπόσταση. Το ότι είµαστε δηµιουργηµένοι «κατ εικόνα Θεού» δηλώνει τον σκοπό. Αυτό είναι ιδιαίτερα σηµαντικό, µιας και ορισµένοι υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι πρέπει οι ίδιοι να δηµιουργήσουν τον δικό τους σκοπό, εφόσον δεν µας έχει κληροδοτηθεί από την αρχή κάποιος σκοπός. Αντιθέτως, σύµφωνα µε την Αγία Γραφή, δηµιουργηθήκαµε κατ εικόνα Θεού για να Τον δοξάσουµε. Η προέλευση έχει να κάνει µε την ιστορία. Διαβάστε Ιούδα 14, Ρωµ. 5/ε 12-21 και Α Κορ. 15/ιε 20-22. Πώς αυτά τα εδάφια µάς βοηθάνε να καταλάβουµε την ιστορικότητα του Αδάµ στη Γέν. 1/α και 2/β ; Γιατί είναι σηµαντικό να δούµε τον Αδάµ ως ιστορικό πρόσωπο; Είναι απίστευτο το πώς οι Βιβλικοί σχολιαστές απορρίπτουν την ιστορικότητα του Αδάµ: είναι ένας µύθος, λένε, σύµβολο της ανθρωπότητας και όχι πραγµατικό πρόσωπο. Αυτή η άποψη µπορεί να στηριχθεί µόνο εάν διαστρεβλωθούν τα εδάφια της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. ΣΚΕΨΗ: Μείνετε στο γεγονός ότι έχετε δηµιουργηθεί κατ εικόνα του Θεού. Τι δείχνει αυτό για την αξία σας, παρόλα τα σφάλµατα, τις αδυναµίες και τα µειονεκτήµατά σας; 21
Μελέτη 3: Δευτέρα 15 Οκτωβρίου Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Μέρος Α Όπως είδαµε, ο Αδάµ και η Εύα ήταν πραγµατικά πρόσωπα και όχι σύµβολα ή µύθοι, αλλά υπάρξεις µε σάρκα και οστά δηµιουργηµένοι «κατ εικόνα Θεού». Το γεγονός ότι ήταν δηµιουργηµένοι κατ εικόνα Θεού ήταν κάτι καλό, ιερό, κάτι που κληροδοτήθηκε σε µας και µας έδωσε αξία. Τι σηµαίνει όµως; Διαβάστε προσεκτικά Γέν. 1/α 26. Ποιος ήταν ο σκοπός της δηµιουργίας του ανθρώπου, κατ εικόνα Θεού;.... Στη Γέν. 1/α 26 διαβάζουµε την πρόθεση του Θεού. Ο Θεός δηµιουργεί τον άνθρωπο κατ εικόνα Του και στη συνέχεια τον προστάζει να κάνει κάτι. Όπως φαίνεται, έπρεπε να δηµιουργηθεί έτσι για να µπορέσει να «εξουσιάσει» την υπόλοιπη δηµιουργία του Θεού. Εποµένως, «η εικόνα του Θεού» µε τα φυσικά, διανοητικά, κοινωνικά και πνευµατικά χαρίσµατα, είναι απαραίτητα στον άνθρωπο για την εκπλήρωση του σκοπού που του ανέθεσε ο Θεός. Ό,τι και να σήµαινε η κυριαρχία στην υπόλοιπη δηµιουργία, σίγουρα συµπεριλάµβανε σεβασµό, φροντίδα και καλή διαχείριση. Ίσως οι άνθρωποι έπρεπε να σχετιστούν µε τα «κατώτερα» δηµιουργήµατα, µε τον ίδιο τρόπο που ο Θεός σχετίστηκε µαζί τους. Το ότι ο άνθρωπος δηµιουργήθηκε κατ εικόνα Θεού, δείχνει και το καθήκον του να εκπροσωπήσει τον Θεό στον κόσµο. Τι µεγάλη ευθύνη! Διαβάστε Μάρκο 12/ιβ 13-17. Πώς αυτά τα εδάφια µάς βοηθάνε να καταλάβουµε το τι σηµαίνει να είσαι δηµιουργηµένος κατ εικόνα Θεού; Ουσιαστικά, ο Ιησούς είπε, «Δώστε τα χρήµατά σας στον Καίσαρα, γιατί εφόσον έχουν την εικόνα του, του ανήκουν. Τον εαυτό σας όµως θα τον δώσετε στον Θεό. Έχετε την εικόνα Του, και συνεπώς Του ανήκετε.» Millard J. Erickson, Christian Theology, σ. 515. Πώς µπορούµε να το ερµηνεύσουµε αυτό έµπρακτα; Αποδεικνύουµε ότι έχουµε την εικόνα Του µέσα από την αγάπη, την αφοσίωση και την πίστη που Του δείχνουµε, καθώς και µε τον τρόπο που συµπεριφερόµαστε στους άλλους. Το ότι είµαστε δηµιουργηµένοι κατ εικόνα Θεού, εκδηλώνεται και µέσα από τις πράξεις µας. 22
Μελέτη 3: Τρίτη 16 Οκτωβρίου Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: Μέρος Β Εφόσον είµαστε δηµιουργηµένοι «κατ εικόνα Θεού», είµαστε δηµιουργηµένοι να έχουµε σχέσεις. Τι είδους όµως σχέσεις, και ποια πρέπει να είναι η συµπεριφορά µας σ αυτές; Διαβάστε Γέν. 2/β 19,20. Τι βλέπουµε σ αυτά τα εδάφια για τις ανθρώπινες σχέσεις στον κόσµο; Προσέξτε την αυτονοµία, την ελευθερία που δίνεται στον Αδάµ. Κλήθηκε να ονοµάσει όλα τα δηµιουργήµατα του Θεού. Αν και µπορούσε ο Θεός, δεν τα ονόµασε, αλλά άφησε αυτό το έργο στον Αδάµ. Σύµφωνα µε τα εδάφια, ο Θεός θα αποδεχόταν τις ονοµασίες που θα έδινε ο Αδάµ. Διαβάστε Γεν. 2/β 20-25. Τι περαιτέρω πληροφορίες παίρνουµε απ αυτά τα εδάφια για τις σχέσεις όσων δηµιουργήθηκαν κατ εικόνα Θεού; Πολλά σχόλια έχουν γραφτεί για το νόηµα αυτών των εδαφίων. Το συναρπαστικό, µεταξύ άλλων είναι η στενή σχέση που θα υπήρχε µεταξύ του Αδάµ και της Εύας. Ο Αδάµ δηµιουργήθηκε από χώµα και η Εύα από τον Αδάµ (γεγονός που την ξεχωρίζει από κάθε άλλο δηµιούργηµα). Το ότι δηµιουργήθηκαν κατ εικόνα Θεού, συµπεριλαµβάνει και την ικανότητα στενών δεσµών αγάπης (κάτι που αντανακλά τη σχέση της Θεότητας). ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Γέν. 1/α 27 µε Γέν. 3/γ 20 και Πράξ. 17/ιζ 26. Με ποιον τρόπο η ένωση µεταξύ των πρωτοπλάστων επεκτείνεται στην ένωση όλης της ανθρώπινης φυλής; Πώς αυτή η ένωση επηρεάζει ηθικά ζητήµατα όπως την δικαιοσύνη, τον ρατσισµό και άλλα; 23
Μελέτη 3: Τετάρτη 17 Οκτωβρίου ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΩΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ Ένα από τα µεγαλύτερα εµπόδια για εκείνους που εξηγούν την δηµιουργία µέσα από την εξέλιξη, είναι η Πτώση. Σύµφωνα µε την Αγία Γραφή, ο κόσµος και ο άνθρωπος ήταν τέλειοι όταν δηµιουργήθηκαν, κάτι που έρχεται σε αντίθεση µε την εξέλιξη. Η θλίψη και ο θάνατος εµφανίστηκαν στον κόσµο µετά την αµαρτία, γεγονός που αντιτίθεται στη θεωρία της εξέλιξης µιας και σύµφωνα µ αυτήν, η θλίψη και ο θάνατος είναι τα µέσα της δηµιουργίας. Φανταστείτε πώς θα έδειχνε ο Θεός εάν µας δηµιουργούσε µέσα από την εξέλιξη. Να χρησιµοποιήσει δηλαδή βία, εγωισµό και υπερίσχυση του δυνατού κατά του αδυνάτου, για την δηµιουργία ηθικά άµεµπτων και δίχως εγωισµό όντων που στη συνέχεια «πέφτουν» σε µία κατάσταση βίας, εγωισµού και υπερίσχυσης του δυνατού κατά του αδυνάτου σε µία κατάσταση από όπου χρειάζονται τη λύτρωση για να µην αντιµετωπίσουν την τελική τιµωρία. Σκεφτείτε επίσης τι επιπτώσεις έχει η εξέλιξη στο σχέδιο της σωτηρίας. Ο Κύριος ενσαρκώνεται σε έναν εξελισσόµενο πίθηκο µέσα από τον βίαιο και φονικό κύκλο της φυσικής εκλογής, για να καταργήσει τον θάνατο, τον «έσχατο εχθρό» (Α Κορ. 15/ιε 26); Πώς γίνεται όµως ο θάνατος να είναι «ο εχθρός» όταν µέσω αυτού δηµιουργείται ο άνθρωπος; Εποµένως, ο Ιησούς έρχεται να σώσει τους ανθρώπους από την ίδια διαδικασία που χρησιµοποίησε για να τους δηµιουργήσει; Η όλη άποψη είναι ανόητη και αντιγραφική. Διαβάστε Ρωµ. 5/ε 12-19 και Κολ. 3/γ 10. Πώς αυτά τα εδάφια µάς βοηθάνε να καταλάβουµε τι έκανε η αµαρτία στην ανθρωπότητα; Ποιος είναι ο ρόλος της Μεγάλης Διαµάχης σε όλα αυτά; Δείτε Α Ιωάν. 3/γ 8. Η αµαρτία επηρέασε όλους τους τοµείς της ανθρώπινης ζωής, ακόµη και την ίδια την γη. Η Ε. Χουάιτ αναφέρθηκε σε µία «τρίπτυχη» κατάρα που έπεσε στον κόσµο, αρχικά µε την πτώση του Αδάµ, έπειτα µε τον φόνο του Άβελ από τον Κάιν, και τέλος µε τη ζηµιά που προκλήθηκε από τον Κατακλυσµό. Θεολόγοι, επίσης, αναφέρθηκαν στην «ολική εξαθλίωση», την άποψη ότι κάθε πλευρά της ανθρωπότητας, της ζωής και της προσωπικότητας ζηµιώθηκε από την αµαρτία. Καθώς κοιτάζουµε γύρω µας στον κόσµο, δεν δυσκολευόµαστε να το δούµε, έτσι δεν είναι; ΣΚΕΨΗ: Ορισµένοι πιστεύουν ότι ο Θεός δηµιούργησε τον άνθρωπο χρησιµοποιώντας βία, θλίψη, και θάνατο. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι η βία, η θλίψη, και ο θάνατος, αποτελούν µέσα του Διαβόλου για να καταστρέψει τους ανθρώπους που ο Θεός δηµιούργησε. Σκεφτείτε τις διαφορές που προκύπτουν, όσον αφορά τον χαρακτήρα του Θεού, µέσα από αυτές τις άκρως αντίθετες απόψεις. 24
Μελέτη 3: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Όσο έντονες κι αν είναι οι συνέπειες της αµαρτίας των ανθρώπων, η κατάσταση είναι αναστρέψιµη. Η Αγία Γραφή αναφέρεται στην πιθανότητα αποκατάστασης της εικόνας του Θεού µέσα µας. Μελετήστε µε προσοχή τα παρακάτω εδάφια: Ρωµ. 8/η 29, Β Κορ. 3/γ 18, Εφεσ. 4/δ 23,24. Τι ελπίδα δίνεται σ αυτά τα εδάφια;.. Η Αγία Γραφή µάς βεβαιώνει ότι θα επανακτήσουµε την εικόνα του Θεού, γεγονός που θα συµβάλει στην µείωση των συνεπειών της αµαρτίας στη ζωή µας και στις σχέσεις µας. Όλα αυτά όµως δεν θα είναι αποτέλεσµα ανθρώπινης προσπάθειας. Σύµφωνα µε την Αγία Γραφή, ο άνθρωπος µπορεί να ελπίζει για αλλαγή µόνο µέσω του Χριστού. Επίσης, όποιες αλλαγές κι αν επέλθουν στη ζωή µας, η ελπίδα µας για σωτηρία είναι στον Χριστό, γιατί το δώρο της σωτηρίας βασίζεται στη δικαιοσύνη του Χριστού και όχι στη δική µας. Πώς σχετίζεται η περικοπή στην Β Κορ. 5/ε 17 µε την αναδηµιουργία του ανθρώπου κατ εικόνα Θεού; Ο αναγεννηµένος δεν κινδυνεύει από την αµαρτία και τις συνέπειες της στην ανθρώπινη ζωή; Τι διδαχτήκατε από τη δική σας εµπειρία;.. Σύµφωνα µε την Αγία Γραφή, η πνευµατική αναγέννηση έρχεται µε επαγρύπνηση στον πνευµατικό πόλεµο. Ο πόλεµος αυτός γίνεται µεταξύ σάρκας και πνεύµατος (Γαλ. 5/ε 16,17). Εκείνοι που ανανεώθηκαν κατ εικόνα Θεού, βλέπουν ότι ο πνευµατικός πόλεµος αποτελεί πραγµατικότητα της ανθρώπινης εµπειρίας και γι αυτό αντιµετωπίζουν τις διάφορες προκλήσεις µε τη δύναµη του Κυρίου (Εφεσ. 6/ς 10-13). Όταν κάποιος επιλέγει να αναδηµιουργηθεί κατ εικόνα Θεού, επιλέγει στην Μεγάλη Διαµάχη, να είναι µε τον Θεό. «Επειδή όµως γεύθηκε την εµπειρία αυτή, δεν σηµαίνει ότι ο Χριστιανός πρέπει στο εξής να µείνει µε σταυρωµένα χέρια, ικανοποιηµένος µε τα όσα έχουν επιτελεσθεί γι αυτόν. Όποιος είναι αποφασισµένος να εισέλθει στην πνευµατική βασιλεία θα αντιληφθεί ότι όλες οι ιδιότητες και τα πάθη της µη αναγεννηµένης φύσης, ενισχυµένα από τις δυνάµεις της βασιλείας του σκότους, παρατάσσονται εναντίον του. Καθηµερινά πρέπει να ανανεώνει την καθιέρωσή του, καθηµερινά να µάχεται εναντίον του κακού. Παλιές συνήθειες, κληρονοµικές ροπές προς το κακό, αγωνίζονται για την υπεροχή και εναντίον αυτών πρέπει να φυλάγεται και να αγωνίζεται µε τη δύναµη του Χριστού για τη νίκη.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ.420,421. 25
Μελέτη 3: Παρασκευή 19 Οκτωβρίου Δύση ηλίου: 18:44 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Π.Π. σ.13-22. «Δηµιουργηµένος αρχικά κατά την εικόνα του Θεού, ο άνθρωπος βρίσκονταν σε τέλεια συνταύτιση µε το χαρακτήρα και το νόµο του Θεού. Οι αρχές της δικαιοσύνης ήταν γραµµένες στην καρδιά του. Αλλά η αµαρτία τον αποξένωσε από τον Πλάστη του. Τότε έπαψε πια ο άνθρωπος να αντανακλά την εικόνα του Θεού. Η καρδιά του επαναστάτησε κατά των απαιτήσεων του θεϊκού νόµου. "Διότι το φρόνηµα της σαρκός είναι έχθρα εις τον Θεόν, επειδή εις τον νόµον του Θεού δεν υποτάσσεται, αλλ ουδέ δύναται." (Ρωµ. 8/η 7). Όµως "τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσµον, ώστε έδωκε τον Υιόν Αυτού τον µονογενή," για να επαναφέρει τον άνθρωπο σε συµφιλίωση µε το Θεό. Μόνο µε την αξία του Χριστού είναι δυνατόν να αποκατασταθούν οι αρµονικές σχέσεις του µε το Δηµιουργό του. Η καρδιά του πρέπει να ανακαινισθεί µε την επέµβαση της θεϊκής χάρης. Πρέπει να αναγεννηθεί "άνωθεν." Χωρίς τη µεταλλαγή αυτή τη γνωστή σαν αναγέννηση ο Χριστός λέγει ότι "ουδείς δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού".» Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ. σ.557,558. «Ο πραγµατικά αντικειµενικός σκοπός της µόρφωσης είναι η επαναφορά της εικόνας του Θεού στην ψυχή. Αρχικά ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατά την οµοιότητά Του. Τον προίκισε µε ευγενικά χαρίσµατα. Το µυαλό του λειτουργούσε κανονικά και όλες οι δυνάµεις της ύπαρξής Του ήταν αρµονικές. Η πτώση όµως στην αµαρτία διαστρέβλωσε τα χαρίσµατα αυτά. Η αµαρτία παραµόρφωσε και σχεδόν έσβησε από τον άνθρωπο την εικόνα του Θεού. Για την επαναφορά της εικόνας αυτής εκπονήθηκε το σχέδιο της σωτηρίας και χορηγήθηκε η δοκιµαστική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου.» Ε. Χουάιτ, Π.Π. σ. 592. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 1. Πώς η θεωρία της εξέλιξης εναρµονίζεται µε την εκδοχή της Μεγάλης Διαµάχης; Πώς τη χρησιµοποίησε ο Σατανάς για να υπονοµεύσει την πίστη στην Αγία Γραφή; 2. Διαβάστε τα εδάφια της Καινής Διαθήκης που αναφέρονται στον Αδάµ. Πόσο ξεκάθαρο είναι ότι οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης έβλεπαν τον Αδάµ ως πραγµατικό πρόσωπο; Πώς επηρεάζει αυτό το θέµα την ταυτότητά µας, την κατάσταση στην οποία βρισκόµαστε, και την ελπίδα µας στον Ιησού; 3. Πώς µπορούµε να αποκτήσουµε ξανά την εικόνα του Θεού την στιγµή που είµαστε υποκείµενοι στον θάνατο, τις αρρώστιες και την φθορά; 4. Οι δυο θεµελιώδεις αρχές της φυσικής η θεωρία της σχετικότητας και η κβαντική αντιτίθενται. Πόσο προσεκτικοί πρέπει να είµαστε όταν δεχόµαστε κάτι ως «γεγονός», επειδή το λέει η επιστήµη; 26