Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

Transcript

1 Μελέτη 7: Για το Σάββατο 17 Μαΐου Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Επειδή το τέλος του νόµου είναι ο Χριστός προς δικαιοσύνην εις πάντα τον πιστεύοντα.» Ρωµαίους 10/ι 4. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ρωµ. 5/ε 12-21, 6/ς 15-23, 7/ζ 13-25, 9/θ 30-10/ι 4, Γαλ. 3/γ Σε ένα πολύ γνωστό περιοδικό υπήρχε με μεγάλα γράμματα η εξής διαφήμιση: «Αποκτήστε Αθανασία! (δεν σας κάνουμε πλάκα )». Υπό μία έννοια αστειευόντουσαν, μιας και στη συνέχεια ανέφεραν: «Για να αφήσετε μία κληρονομιά φιλανθρωπίας όπου θα δίνονται για πάντα δώρα στο όνομα σας, επικοινωνήστε μαζί μας και θα σας στείλουμε δωρεάν ένα βιβλιάριο.» Συγγραφείς, λόγιοι, φιλόσοφοι και θεολόγοι, όλοι ασχολήθηκαν με το θέμα του θανάτου και τη σημασία του στη ζωή μας. Επομένως, η διαφήμιση αυτή ήταν ένας έξυπνος, αν και ανεπιτυχής τρόπος για να βοηθήσει τους ανθρώπους να ασχοληθούν με τη θνησιμότητά τους. Από την άλλη πλευρά, σε όλη την Καινή Διαθήκη βλέπουμε ότι ο μοναδικός τρόπος για να αποκτήσουμε την αθανασία είναι μέσω της πίστης μας στον Ιησού, και όχι μέσω της τήρησης του νόμου παρότι πρέπει να τον τηρούμε. Στην πραγματικότητα, η τήρηση του νόμου δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με την χάρη, αντιθέτως, η τήρηση έρχεται όταν λαμβάνουμε τη χάρη. Αυτή την εβδομάδα θα συνεχίσουμε τη μελέτη γύρω από το νόμο και την χάρη.

2 Κυριακή 11 Μαΐου «ΟΠΟΥ ΕΠΕΡΙΣΣΕΥΣΕΝ Η ΑΜΑΡΤΙΑ» Ο νόμος δείχνει τις αμαρτίες μας, αλλά δεν μπορεί να μας σώσει από αυτές. Ωστόσο, δείχνει την ανάγκη μας για τον Ιησού, τη μοναδική λύση για την αμαρτία. Διαβάστε Ρωμ. 5/ε Με ποιον τρόπο το μήνυμα της χάρης του Θεού αποκαλύπτεται σ αυτά τα εδάφια;.. Προσέξτε τον συνεχή συσχετισμό μεταξύ αμαρτίας και θανάτου. Φαίνεται έντονα ότι συνδέονται άμεσα, και αυτό επειδή η αμαρτία, η παράβαση του νόμου του Θεού, οδηγεί στο θάνατο. Διαβάστε Ρωμ. 5/ε 20. Καθώς ο νόμος «παρεισήλθε», περίσσευσε η αμαρτία, με την έννοια ότι ο νόμος όρισε ξεκάθαρα τι είναι αμαρτία. Παρόλα αυτά, αντί να έρθει το φυσικό αποτέλεσμα της αμαρτίας, ο θάνατος, ο Παύλος λέει ότι «όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις». Με άλλα λόγια, όσο σοβαρή κι αν είναι η αμαρτία, η χάρη του Θεού αρκεί για να καλύψει τις αμαρτίες όλων όσων επικαλούνται με πίστη τις υποσχέσεις Του. Επηρεασμένοι από την Α Ιωάν. 3/γ 4 («αμαρτία είναι η ανομία») πολλοί περιορίζουν την αμαρτία ως την παραβίαση των Δέκα Εντολών. Όμως ο όρος «ανομία» έχει να κάνει με οτιδήποτε αντιβαίνει τις αρχές του Θεού. Γι αυτό όταν ο Αδάμ πήρε τον απαγορευμένο καρπό, παρέβηκε την εντολή του Θεού (Γέν. 2/β 17) και βρέθηκε ένοχος για αμαρτία, παρότι δεν είχαν δοθεί ακόμη οι Δέκα Εντολές. Στην πραγματικότητα, η αμαρτία του Αδάμ έφερε την κατάρα του θανάτου σε όλη την ανθρωπότητα (Ρωμ. 5/ε 12,17,21). Σε αντιπαράθεση με την παρακοή του Αδάμ στο νόμο του Θεού, έρχεται η αφοσίωση του Ιησού, γεγονός που φέρνει ελπίδα για αιώνια ζωή. Παρά τους πειρασμούς, ο Ιησούς δεν υπέκυψε στην αμαρτία (Εβρ. 4/δ 15). Στην Ρωμαίους, ο Παύλος εξυψώνει την υπάκουη δικαιοσύνη του Ιησού που οδηγεί στην αιώνια ζωή όσους την αποδέχονται (Ρωμ. 5/ε 18-21). Ως Δεύτερος Αδάμ, ο Ιησούς τήρησε το νόμο και έσπασε την κατάρα του θανάτου. Ο πιστός μπορεί πλέον να επικαλεστεί τη δικαιοσύνη Του. Ο καταδικασμένος σε θάνατο άνθρωπος, λόγω της αμαρτίας που κληρονόμησε από τον πρώτο Αδάμ, μπορεί να πάρει το δώρο της ζωής εάν αποδεχτεί τη δικαιοσύνη του Δεύτερου Αδάμ, του Ιησού.

3 Δευτέρα 12 Μαΐου ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΗ Οι Χριστιανοί δυσκολεύονται ιδιαίτερα να κατανοήσουν το ρόλο του νόμου για όσους έχουν σωθεί μέσω της χάρης. Γιατί πρέπει ο πιστός να τηρεί το νόμο εφόσον δικαιώνεται όταν αποδέχεται τη ζωή και τον θάνατο του Ιησού; Αυτή η ερώτηση μάς δίνει την ευκαιρία να επαναλάβουμε ένα σημαντικό σημείο: Ο νόμος δεν δόθηκε για να μας σώσει, η λειτουργία του μετά την Πτώση ήταν να ορίσει την αμαρτία. Ωστόσο, ο Σταυρός δεν σταμάτησε την ανάγκη να ακολουθεί ο άνθρωπος τον νόμο του Θεού, όπως και κάποιος που του χαρίστηκε η κλήση για υπερβολική ταχύτητα, δεν μπορεί να συνεχίσει να παραβαίνει το νόμο. Σύμφωνα με την Ρωμ. 6/ς 12, ποια τα επακόλουθα στο να ζούμε μία ζωή χάρης; Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην Ρωμ. 6/ς 12,15,17. Η χάρη και ο νόμος δεν αντιτίθενται και ούτε το ένα αναιρεί το άλλο. Αντιθέτως, συνδέονται έντονα. Επειδή ο νόμος δεν μπορεί να μας σώσει, μας δείχνει την ανάγκη μας για χάρη. Η χάρη δεν αντιτίθεται στο νόμο αλλά στον θάνατο. Το πρόβλημά μας δεν είναι ο νόμος αλλά ο αιώνιος θάνατος που έρχεται με την παράβαση του νόμου. Ο Παύλος προειδοποιεί τους Χριστιανούς να είναι προσεκτικοί και να μη χρησιμοποιούν τη χάρη ως δικαιολογία για να αμαρτάνουν (Ρωμ. 6/ς 12,15). Επειδή η αμαρτία ορίζεται μέσω του νόμου, όταν ο Παύλος λέει στους Χριστιανούς να μην αμαρτάνουν, στην ουσία τους λέει: τηρήστε το νόμο, υπακούστε στις εντολές! «Ο Παύλος είχε πάντοτε εξυψώσει τον νόμο του Θεού. Είχε αποδείξει ότι ο νόμος δεν είχε τη δύναμη να σώσει τους ανθρώπους από την τιμωρία της παρακοής. Οι ένοχοι πρέπει να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους και να ταπεινωθούν μπροστά στον Θεό του οποίου τη δίκαια οργή προκάλεσαν με το να παραβούν το νόμο Του. Πρέπει επίσης να δείξουν πίστη στο αίμα του Χριστού ως το μοναδικό μέσο για τη συγχώρεσή τους.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ ΣΚΕΨΗ: Γιατί είναι εύκολο να παρασυρθούµε στο ότι δεν χρειάζεται να υπακούσουµε στο νόµο, επειδή δεν σωζόµαστε από αυτόν;

4 Τρίτη 13 Μαΐου «ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΓΩ» Διαβάστε Ρωμ. 7/ζ Πώς κατανοείτε αυτά τα εδάφια; Αναφέρεται ο Παύλος σε έναν αμετανόητο ή μήπως αυτή είναι η εμπειρία ενός νεοφώτιστου; Αιτιολογήστε την απάντησή σας..... Μην ανησυχείτε εάν δεν ξέρετε σε ποιον αναφέρονται αυτά τα εδάφια. Οι θεολόγοι για χρόνια προσπαθούσαν να το ανακαλύψουν. Σύμφωνα με την περιγραφή πρόκειται για κάποιον που ευχαριστείται στον νόμο του Θεού (συνεπώς δεν πρόκειται για κάποιον άπιστο) που ωστόσο δείχνει υποδουλωμένος στην αμαρτία (γεγονός που μας μπερδεύει μιας και οι Χριστιανοί έχουν την υπόσχεση για δύναμη κατά της αμαρτίας). «Κύριος σκοπός του Παύλου σ αυτό το κείμενο είναι να μας δείξει τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο νόμο, το ευαγγέλιο, και το πρόσωπο που έχει αφυπνιστεί και αγωνίζεται ενάντια στην αμαρτία κατά την προετοιμασία του για τη σωτηρία. Το μήνυμα του Παύλου είναι ότι ο νόμος μπορεί να επιταχύνει και να εντείνει τη μάχη, όμως μόνο το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού μπορεί να φέρει νίκη και ανακούφιση.» The SDA Bible Commentary τομ. 6, σ Ανεξαρτήτου του πώς βλέπουμε αυτά τα εδάφια, πρέπει να θυμόμαστε ότι εκείνος που αγωνίζεται με την αμαρτία μπορεί να κάνει και τις σωστές επιλογές. Διαφορετικά, όλες οι υποσχέσεις που υπάρχουν στην Αγία Γραφή για νίκη κατά της αμαρτίας θα ήταν ανούσιες. Επίσης, όπως φαίνεται στο Ματθ. 5/ε η αμαρτία ξεκινάει πριν την πραγματοποίηση της πράξης. Συνεπώς, ο άνθρωπος γίνεται παραβάτης του νόμου σκεπτόμενος και μόνο κάτι το αμαρτωλό. Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Ωστόσο, στα πλαίσια της Ρωμ. 7/ζ, μπορεί ο άνθρωπος να είναι ανήμπορος δεν είναι όμως και απελπισμένος. Επειδή για εκείνον που ζει κατά το Πνεύμα, ο νόμος λειτουργεί ως αναμνηστικό της απελευθέρωσής του από την καταδίκη που έρχεται μέσω του Ιησού (Ρωμ. 7/ζ 24-8/η 2). ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε ξανά τα σηµερινά εδάφια. Πώς σχετίζονται µε την προσωπική σας εµπειρία µε τον Κύριο; Πώς µπορείτε να βιώσετε την ελπίδα που εκφράζει εδώ ο Παύλος;

5 Τετάρτη 14 Μαΐου Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΡΩΜ. 9/Θ 30-10/Ι 4 Ο τίτλος της μελέτης μας αυτή την εβδομάδα εμπνεύστηκε από την Ρωμ. 10/ι 4 «το τέλος του νόμου είναι ο Χριστός». Πολλοί που σκέφτονται αρνητικά για το νόμο, ερμηνεύουν το εδάφιο ως εξής: «Ο Χριστός έδειξε ότι το νόμος είναι ξεπερασμένος.» Ωστόσο, αυτή η ερμηνεία έρχεται σε αντίθεση με την Ρωμαίους επιστολή και τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης που δείχνουν ότι ο νόμος εξακολουθεί να ισχυεί. Διαβάστε. Πώς εξηγεί ο Παύλος ότι η σωτηρία είναι μέσω πίστης και όχι μέσω του νόμου;.... Όπως και σε όλη την προς Ρωμαίους επιστολή, ο σκοπός του Παύλου σ αυτά τα εδάφια είναι να δείξει την αληθινή πηγή της δικαιοσύνης. Ο νόμος δείχνει την δικαιοσύνη, αλλά δεν μπορεί να δικαιώσει τους ανθρώπους. Έτσι, ο Παύλος παρουσιάζει το εξής παράδοξο: Τα έθνη που αποζήτησαν την δικαιοσύνη την έλαβαν, ενώ ο Ισραήλ που αγωνιζόταν να τηρήσει τον δίκαιο νόμο, δεν την έλαβε. Ο Παύλος δεν αποκλείει τους Ιουδαίους από τη δικαιοσύνη, ούτε φυσικά λέει ότι όλοι οι εθνικοί είναι δίκαιοι. Απλώς λέει ότι ο νόμος δεν φέρνει τη δικαιοσύνη στον αμαρτωλό, είτε αυτός είναι Ιουδαίος είτε είναι Εθνικός. Πολλοί Ιουδαίοι επιθυμούσαν ειλικρινά την δικαιοσύνη, ωστόσο η αναζήτηση τους ήταν μάταιη (Ρωμ. 10/ι 2). Υπηρετούσαν με ζήλο τον Θεό, αλλά το έκαναν με τους δικούς τους όρους. Πήραν ένα αντικείμενο της αποκάλυψης του Θεού (το νόμο) και το μπέρδεψαν με την Πηγή της σωτηρίας τους. Όσο σωστός κι αν είναι ο νόμος, δεν μπορεί να σώσει κανέναν. Για την ακρίβεια, όχι μόνο ο νόμος δεν δικαιώνει τον άνθρωπο αλλά δείχνει την αμαρτωλή του κατάσταση και την ανάγκη του για δικαιοσύνη. Γι αυτόν το λόγο ο Παύλος αναφέρει τον Χριστό ως το «τέλος» του νόμου. Δεν είναι το «τέλος» με την έννοια του τερματισμού του νόμου, αλλά με την έννοια του «σκοπού» του νόμου, Εκείνος στον οποίο δείχνει ο νόμος. Ο νόμος οδηγεί τον άνθρωπο στον Χριστό, καθώς ο μετανοημένος αμαρτωλός κοιτάζει σ Αυτόν για σωτηρία. Ο νόμος υπενθυμίζει σ όλους τους Χριστιανούς ότι ο Χριστός είναι η δικαιοσύνη μας (Ρωμ. 10/ι 4). ΣΚΕΨΗ: Καθώς προσπαθούµε να τηρήσουµε το νόµο του Θεού, τι πρέπει να κάνουµε ώστε να µην πέσουµε στην παγίδα του νοµικισµού, να επιδιώκουµε δηλαδή τη δική µας δικαιοσύνη;

6 Πέμπτη 15 Μαΐου Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΜΑΣ Σε αρμονία με την προς Ρωμαίους επιστολή, η προς Γαλάτας επιστολή του Παύλου δείχνει ότι ο σκοπός του νόμου είναι να ορίσει την αμαρτία και όχι να δικαιώσει τους ανθρώπους (Γαλ. 3/γ 19,21). Διαβάστε Γαλ. 3/γ 23,24. Ποιες εικόνες χρησιμοποιεί ο Παύλος για να περιγράψει τον σκοπό του νόμου; Ποια πιστεύετε ότι είναι η σημασία αυτών των εικόνων;.... Ο νόμος στο εδ. 24 παρομοιάζεται με έναν «παιδαγωγό». Οι παιδαγωγοί δίδασκαν στους γιους την πειθαρχία. Αν και δούλος, ο παιδαγωγός είχε την εξουσία να κάνει ότι ήταν απαραίτητο για τη σωστή εκπαίδευση του γιου, συμπεριλαμβανομένου και της φυσικής τιμωρίας. Ο παιδαγωγός δεν είχε καμία εξουσία στο γιο όταν εκείνος ενηλικιωνόταν. Έχοντας κατά νου το ρόλο του παιδαγωγού, ποιος πιστεύετε ότι είναι ο σκοπός του νόμου για εκείνον που έλαβε τη σωτηρία μέσω του Χριστού; Αν και ο παιδαγωγός δεν είχε καμία εξουσία στον ενήλικα γιο, τα μαθήματα που του είχε διδάξει αναμένονταν να καταστήσουν τον γιο ικανό για ώριμες αποφάσεις. Παρομοίως, ενώ οι Χριστιανοί δεν βρίσκονται υπό την καταδίκη του νόμου, όπως κάποιος που έχει ενηλικιωθεί, αναμένεται οι πράξεις τους να είναι σύμφωνες με τις αρχές του. Επιπλέον, στο ρόλο του ως παιδαγωγός, ο νόμος λειτουργεί και ως προστάτης του πιστού έως ότου έρθει «η πίστη» (Γαλ. 3/γ 23). Για μία ακόμη φορά βλέπουμε πως ο Χριστός είναι το «τέλος», ο σκοπός του νόμου. Αυτό δηλώνει ο Παύλος όταν λέει ότι ο νόμος μάς οδήγησε στον Χριστό «διά να δικαιωθώμεν εκ πίστεως» (εδ. 24). ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε µε προσοχή Γαλ. 3/γ 21. Τι λέει αυτό το εδάφιο όσον αφορά το ότι µπορούµε να σωθούµε µέσω της υπακοής µας στο νόµο; Πώς αυτό το εδάφιο εµπεριέχει ένα εξαίρετο µήνυµα;

7 Παρασκευή 16 Μαΐου Δύση ηλίου: 20:29 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Ο νόμος μάς φανερώνει την αμαρτία και δείχνει την ανάγκη μας για τον Χριστό, να καταφύγουμε σ Αυτόν για συγχώρηση και ειρήνη, εξασκώντας την μετάνοια προς τον Θεό Δεν πρέπει να κοιτάξουμε το νόμο των Δέκα Εντολών από την απαγορευτική του πλευρά, αλλά από την πλευρά του ελέους. Οι απαγορεύσεις, μέσα από την υπακοή, είναι η εγγύηση της ευτυχίας. Όπως τον λάβαμε από τον Χριστό, ο νόμος εργάζεται μέσα μας την αγνότητα του χαρακτήρα που θα μας φέρει αιώνια χαρά. Η υπακοή είναι ένας προστατευτικός τοίχος όπου βλέπουμε την καλοσύνη του Θεού, ο οποίος φανερώνοντας στους ανθρώπους τις αμετάλλακτες αρχές της δικαιοσύνης, επιδιώκει να τις σφραγίσει από το κακό που έρχεται ως αποτέλεσμα της αμαρτίας.» Ε. Χουάιτ, Selected Messages, βιβλίο 1, σ. 234,235. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Αναφερθείτε στην υπέροχη ελπίδα που βρίσκουμε στη Γαλ. 3/γ 21. Πώς παρουσιάζεται ξεκάθαρα το ευαγγέλιο της χάρης; Γιατί αυτό το εδάφιο είναι το απόλυτο αντίδοτο του νομικισμού; 2. Ο θεϊκός τρόπος ζωής δεν είναι προαιρετικός για όσους θέλουν να λέγονται παιδιά του Θεού. Πολλοί αναφέρονται στην ανάγκη μας να φθάσουμε στην «τελειότητα» προκειμένου να εισέλθουμε στη βασιλεία. Δυστυχώς, αυτοί που ενστερνίζονται αυτό το δόγμα προωθούν την αυτάρκεια ως απαραίτητο στοιχείο για τη σωτηρία, και επιπλέον αγνοούν την πραγματικότητα της αμαρτωλής ανθρώπινης φύσης. Οι άνθρωποι έχουν κληρονομήσει την τάση προς την αμαρτία και συνεχώς βομβαρδίζονται με πειρασμούς. Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η απογοήτευση εκείνων που έχουν τις πράξεις τους ως βαρόμετρο για τη σωτηρία τους. Ποιος μπορεί να συγκριθεί με την αγιοσύνη του Θεού και του νόμου Του; Πώς μπορούμε να είμαστε προσεκτικοί στο να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, χωρίς να βασίζουμε την σωτηρία μας σε οτιδήποτε άλλο πέρα από τη δικαιοσύνη του Χριστού που μας καλύπτει; 3. Ποιος είναι ο σκοπός του νόμου;

8 Believe παρουσιάζει η έκδοση για σε PDF της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε ibooks για iphone και ipad εντελώς δωρεάν!