Με τον τρόπο του Δημήτρη Πικιώνη Δύο θεατρικοί αυτοσχεδιασμοί των μαθητών της Ε τάξης Ε2 Ευαγγελία Αλεξάνδρα Πικιώνη Στέφανος- Δημήτρης Πικιώνης Ανδρέας Ανδρέας Εμπειρίκος Νίκος- Παρθένης Γιάννης Νίκος Εγγονόπουλος Χρυσηϊδα Εύα Πάλμερ -Σικελιανού Γαβριήλ Νίκος Χτζηκυριάκος Γκίκας Θαλής Άγγελος Σικελιανός Αιμίλιος Ταχυδρόμος Τίνα, Αλέξανδρος, Κωνσταντίνος, Ιάσωνας, Φοίβος, Αιμίλιος- παιδιά Αναστασία - αφηγητής Ε1 Δάφνη, Αλέξης, Μαρίνα, Μιρέλα, Γεσθουίντα, Τζόσουα, Μάριος- Πεζοί Ηλίας, Κλέα, Κώστας, Γλυκερία, Αλίκη, Παντελής αυτοκίνητα Μάνια Δήμαρχος, Δημήτρης αντιδήμαρχος Το κείμενο γεννήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής Επεξεργασία κειμένου-θεατρική δισασκαλία: Ελισάβετ Σταυρίδου εκπαιδευτικός Θεατρικής Αγωγής ΠΕ18.41 1
Έναρξη μουσική πέρα στους πέρα κάμπους μπαίνουν τα παιδιά φωνάζοντας Τίνα: να παίξουμε αγαλματάκια ακούνητα αγέλαστα αμίλητα Αλέξανδρος- Φοίβος: θα τα φυλάς εσύ όμως! Κωνσταντίνος-Ιάσωνας-Αιμίλιος: Ναι! Ναι! Ναι! Τίνα: Εντάξει, εντάξει. Αρχίζω. Αγαλματάκια ακούνητα αγέλαστα, αμίλητα, μέρα ή νύχτα; Όλοι: Μέρα Τίνα: Μμμμ!!! Τι έχουμε εδώ; (τους βλέπει όλους, και πάει στον Αιμίλιο) Το άγαλμα της Ελευθερίας! Αιμίλιος: Ναι. (δυσαρεστημένα, που τον βρήκε, κατεβάζει το χέρι) Τίνα: (πάει στον Αλέξανδρο, γελώντας) αυτόν τον έχω δει πολλές φορές Κολοκοτρώνης. Αλέξανδρος: ναι Τίνα: αυτός είναι ο Αχιλλέας. Κωνσταντίνος: ναι (απογοητευμένος) Τίνα: κι αυτός ο δισκοβόλος (κάνει τι κίνηση ότι πετάει δίσκο) Γι αυτόν όμως δεν ξέρω τι να πω. Βοήθεια του κοινού; Να το πάρει το ποτάμι. Φοίβος: Ποσειδώνας! Τα φιλάς ξανά. Απ την αρχή! Όλοι: Ξανά από την αρχή. Ξανά. Τίνα: Αγαλματάκια ακούνητα αμίλητα αγέλαστα μέρα ή νύχτα; 2
(Φτιάχνουν ένα δέντρο) Όλοι : Μέρα Τίνα: Ε! πανεύκολα. Ελιά το δέντρο που νίκησε τον Ποσειδώνα. (μπαίνει μουσική, φεύγουν με ρυθμικό τρέξιμο πρώτη η Τίνα Καθώς χαμηλώνει η μουσική ), Αναστασία: Το παιδί μαθαίνει ακούοντας μυστικές φωνές μέσα του. Μαθαίνει κάθε στιγμή κάθε ώρα που πρέπει, όπως αυτό από μόνο του μπορεί να μάθει. Εμάθαινα από όλα, από τη φύση, από τη διαγωγή των ανθρώπων (μουσική, μπαίνει ο Δημήτρης Πικιώνης στη σκηνή, κατευθύνεται προς το παράθυρο, από πίσω ακολουθούν η Αλεξάνδρα Πικιώνη και ο Ανδρέας Εμπειρίκος) Ανδρέας Εμπ.: Τι έχει; Σκεφτικό τον βλέπω Αλεξάνδρα: Του ανέθεσα να χτίσει ένα σχολείο στα Πευκάκια του Λυκαβηττού και μάλλον σκέφτεται αυτό. Δημήτρης: Πώς να είναι αυτό το σχολείο. Θέλω να παντρέψω το παλιό με το νέο. Την παράδοση μας με τα μοντέρνα κινήματα της εποχής μας. Πώς να το κάνω; Πως; (Κτυπάει η πόρτα μπαίνει ο Παρθένης με τον Νίκο Εγγονόπουλο) Παρθένης: Καλησπέρα σας (Χειραψία με την Αλεξάνδρα) Δημήτρης: Ω! καλώς τον δάσκαλο. Κάθισε. Τι κάνεις Νίκο. Χαίρομαι που σε βλέπω. Λοιπόν τι νέα; Τι κάνετε; Παρθένης: Άκουσα μια νέα εκπομπή στο ραδιόφωνο για τις νέες τάσεις στην αρχιτεκτονική και την γλυπτική, ήταν πολύ καλή. Πρέπει να την ακούσεις. Δημήτρης: Να μου πεις τι ώρα μεταδίδεται να την ακούσω. Παρθένης: Ποια είναι τα νέα σου σχέδια; Δημήτρης: Μου ανέθεσαν να χτίσω ένα σχολείο και τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι μ αυτό. Θέλω να παντρέψω το παλιό με το νέο, αλλά δεν έχω καταλήξει ακόμα πως θα είναι. Νίκος Εγγ.: Α! το είδα στο υπουργείο και χάρηκα πολύ. Το ξέρετε ότι μπήκα υπάλληλος στο υπουργείο Δημοσίων έργων. Λοιπόν Δημήτρη είναι ευτυχής συγκυρία αυτή. Ξέρω ότι θα κάνεις το καλύτερο. Πρέπει να βρεις τη δυναμική της παράδοσης και του μοντέρνου έτσι ώστε να τα ταιριάξεις για να βγάλεις αυτό που σε εκφράζει. (κτυπάει η πόρτα, μπαίνει ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας ) Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας: Καλησπέρα σας! (χαιρετά την Αλεξάνδρα, τον Δημήτρη) 3
Δημήτρης: Καλώς τον! Κάθισε (δείχνει τις καρέκλες) Πολύ χαίρομαι που σε βλέπω! Νίκος Χ.: Δάσκαλε τι κάνεις Παρθένης: Ωραία! Νίκος Χ: Τι λέγατε; Σας διέκοψα από κάτι; Παρθένης: Ο Δημήτρης ανέλαβε να κτίσει ένα σχολείο στο Λυκαβηττό. Νίκος Χ: Πολύ ωραία! Να το φτιάξεις μεγάλο, με μεγάλα προαύλια να τα λούζεις ο ήλιος για να χαίρονται τα παιδιά. Χτυπάει η πόρτα μπαίνει ο Άγγελος Σικελιανός και η Εύα Πάλμερ) Άγγελος-Εύα: Καλησπέρα (χαιρετάν την Αλεξάνδρα) Δημήτρης: Καλώς τους. Περάστε(σηκώνεται ο Νίκος Εγγονόπουλος και κάνουν χειραψία, οι άλλοι τους χαιρετούν από τη θέση τους) Δημήτρης: Πως πάει το έργο στους Δελφούς Άγγελος: Η Εύα κι εγώ εργαζόμαστε σκληρά γι αυτό. Εύα: Ερευνώ στοιχεία από την ελληνική παράδοση αυτόν τον καιρό. Νομίζω ότι θα πάει καλά. Εσείς; Δημήτρης: Ανέλαβα να κτίσω ένα σχολείο στο Λυκαβηττό. Εύα: Σε ωραία περιοχή θα χτίσεις, αλλά δύσκολη λόγω του ανηφορικού εδάφους Αιμίλιος: Ταχυδρόμος. Ταχυδρόμος, ταχυδρόμος (μπαίνει μέσα με ορμή) έχετε γράμμα. Δημήτρης: Ευχαριστώ (του δίνει φιλοδώρημα, ο ταχυδρόμος πάει να φύγει και ξαναγυρίζει και ξαναφωνάζει) Ταχυδρόμοοοοοος, (του δίνει κι άλλα χρήματα, η Αλεξάνδρα τον πιάνει από τον αγκώνα και χαμογελώντας του λέει:) Αλεξάνδρα: Ελάτε να πιείτε μια πορτοκαλάδα. Δημήτρης: Άγγελε η κάρτα σου ήρθε μετά από εσένα. Άγγελος: Πριν από 25 μέρες σχεδόν την έστειλα, από τις διακοπές μας στα νησιά του Αιγαίου. Δημήτρης: Πολύ ωραία κάρτα. Κοιτάξτε! Νίκος Χ.: Ελληνικά νησιά!!! (την δείχνει στον Παρθένη) Δημήτρης: Το βρήκα! Έτσι θα χτίσω το σχολείο μου. Κάθε αίθουσα και το δικό της προαύλιο, το ένα πάνω στο άλλο απλωμένα στο βράχο του Λυκαβηττού, με μεγάλα 4
παράθυρα, λυτά οικοδομήματα κατά τα πρότυπα του Μπάου Χάουζ. Τα προαύλια θα βλέπουν την Ακρόπολη, όλη την πόλη. Νίκος: Καταπληκτική ιδέα. Όλοι: Ναι, ναι! Αλεξάνδρα: Φίλοι μου το δείπνο είναι έτοιμο. Παρακαλώ περάστε! Μουσική Μαζεύονται οι καρέκλες Αλλάζει η Μουσική μπαίνει Η Δάφνη πεζή με σακούλες σκουπιδιών Σε 4 Ο Ηλίας - αυτοκίνητο Σε 10 Τζόσουα πεζός Σε 5 Μάριος πεζός Σύγκρουση Ηλία με Δάφνη παγώνει η εικόνα Αναστασία: Εμάθαινα απ όλα, από τη φύση, από τη διαγωγή των ανθρώπων. Μουσική μπαίνει και παράλληλα ο Δήμαρχος με τον αντιδήμαρχο υπογράφουν 6 συμβόλαια και μπαίνει ο Αρχιτέκτονας- Αλέξης παραδίδει τα σχέδια-φεύγει Ο δήμαρχος τα δείχνει στον αντιδήμαρχο και μετά τα πετάνε στα σκουπίδια Κλέα αυτοκίνητο σε 2 Μιλένα αυτοκίνητο σε 4 Κώστας αυτοκίνητο σε 5 Μαρίνα αυτοκίνητο σε 3 Γλυκερία -αυτοκίνητο 3 Μάριος - αυτοκίνητο 2 Αλίκη -αυτοκίνητο 4 5
Τζόσουα -αυτοκίνητο 2 Παντελής -αυτοκίνητο 3 Γεσθουίντα σε αυτοκίνητο 2 Ο Παντελής συγκρούεται με τον Τζόσουα Μένουν κάτω μπαίνει ο Αλέξης με το πανό Παγωμένη εικόνα σταματάει η μουσική Λόγος του δημάρχου Θα θα θαθαθθα θα θα θαθαθαθαθαθα Μουσική συνεχίζεται η ροή και ένας ένας πνίγεται και πέφτει κάτω Τελευταίοι ο δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος Αναστασία: Η ποίηση έρχεται να σε βρει με ποδήλατο, με μηχανάκι, Με αυτοκίνητο Άλλοτε έρχεται σαν αμαζόνα με το σπαθί υψωμένο Άλλοτε σε ακολουθεί από το σουπερμαρκετ σαν κουρελού ζητιάνα ου ζητάει βοήθεια άμα την κυνηγούν οι εξουσίες που αψήφησε Δάφνη: (ανασηκώνεται ) Σου ψιθυρίζει μυστικά που πρέπει να εσύ να εξιχνιάσεις Σου φωτίζει πράγματα μου μέναν σκοτεινά ως τότε Σου αποκαλύπτει την αλήθεια, σου λέει καθαρά πως Ανήκει σε όλους Εκεί απάνω η ποίηση βρίσκει τον καθένα μας ποίημα του Τίτου Πατρίκιου 6