16/12/2014 Τεύχος 1 Με αφορμή μία αληθινή ιστορία, μια χριστουγεννιάτικη ιστορία, ένα οκτάχρονο κοριτσάκι, μια Νεοϋορκέζικη εφημερίδα, ένα γράμμα, μία ερώτηση, μία απάντηση, ένα βιβλίο, όλοι εμείς ( Μαθητές και Δάσκαλοι) ανοίξαμε τις καρδιές μας στην ξεγνοιασιά και την παιδικότητα που αποπνέουν τα Χριστούγεννα, ανακαλύπτοντας πως ένα γράμμα από ένα παιδί, μία ερώτηση, μπορεί να αλλάξει όχι μόνο τη ζωή ενός παιδιού αλλά και ολόκληρο τον κόσμο μας για πάντα. Περιεχόμενα τεύχους: Ρωτώντας τον παππού και τη γιαγιά... 2 Έθιμα του χωριού μου... 2 Οι διάσημοι κουραμπιέδες της Κυρίας Χαϊδούλας Καρατόσιου 3 Santa Claus brings us together... 4 Οι βοηθοί του Αϊ-Βασίλη. 4 Ο Αϊ-Βασίλης δε μας ξεχνάει ποτέ... 5 Όταν οι μαρκαδόροι φωνάζουν τα Χριστούγεννα 6 Τι και αν σου λένε πως δεν υπάρχει ο Αϊ- 7 Αγαπητέ εκδότη, είμαι οχτώ χρόνων. Κάποιοι φίλοι μου λένε ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει. Ο μπαμπάς μου λέει: Αν τον δεις στην εφημερίδα The Sun, τότε υπάρχει. Σας παρακαλώ, πείτε μου την αλήθεια. Υπάρχει ο Άγιος Βασίλης; Βιρτζίνια Ο. Χάνλον Βιρτζίνια, Οι μικροί σου φίλοι κάνουν λάθος, καθώς πιστεύουν μονάχα ότι βλέπουν. Θεωρούν ότι τίποτα δεν υπάρχει αν δεν μπορούν να το αντιληφθούν με το μυαλό τους. Όμως, σε τούτο το τεράστιο σύμπαν ο άνθρωπος είναι τόσο μικρός όσο ένα έντομο, όσον αφορά την ικανότητά του να αντιλαμβάνεται όλη τη γνώση και την αλήθεια που υπάρχει στον απέραντο κόσμο γύρω του. Ναι, Βιρτζίνια, ο Άγιος Βασίλης υπάρχει. Υπάρχει με την ίδια βεβαιότητα που υπάρχουν η αγάπη, η αφοσίωση, η γενναιοδωρία και καθετί που χαρίζει στη ζωή μας ομορφιά και ευτυχία. Αλίμονο! Πόσο μουντός θα ήταν ο κόσμος αν δεν υπήρχε ο Άγιος Βασίλης! Θα ήταν τόσο μουντός όσο αν δεν υπήρχαν και οι Βιρτζίνιες. Δε θα υπήρχε η αγνή πίστη των παιδιών, ούτε η ποίηση, ούτε ο ρομαντισμός, που κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη. Μπορεί να καταφέρεις να πείσεις τον πατέρα σου να προσλάβει ανθρώπους να παρακολουθούν όλες τις καμινάδες την Παραμονή των Χριστουγέννων, για να πιάσουν τον Άγιο Βασίλη. Αλλά, ακόμα και αν δε δουν τον Άγιο Βασίλη να κατεβαίνει τις καμινάδες, τι θα αποδείκνυε αυτό; Κανείς δε βλέπει τον Άγιο Βασίλη, αλλά αυτό δεν αποτελεί ένδειξη ότι δεν υπάρχει. Η υπέροχη πραγματική ιστορία της Βιρτζίνια Ο Χάνλον και το πιο πολυδιαβασμένο άρθρο όλου του κόσμου Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης! Τα πιο αληθινά πράγματα στον κόσμο είναι εκείνα τα οποία ούτε τα παιδιά ούτε οι μεγάλοι μπορούν να τα δουν. Είδες ποτέ νεράιδες να χορεύουν στα λιβάδια; Φυσικά και όχι, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν. Κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί ή να φανταστεί όλα εκείνα τα θαύματα του κόσμου που είναι αόρατα. Μπορείς να χωρίσεις τα μέρη μια παιδικής κουδουνίστρας και να δεις τι είναι εκείνο που προκαλεί τον ήχο, αλλά υπάρχει ένα πέπλο που καλύπτει τον αόρατο κόσμο, το οποίο ούτε ο πιο δυνατός άνθρωπος δε θα μπορούσε να το τραβήξει. Μονάχα η πίστη, η φαντασία, η ποίηση, η αγάπη, ο ρομαντισμός μπορούν να τραβήξουν το πέπλο τούτο, ώστε να δεις και να αντιληφθείς τη μαγική ομορφιά και το μεγαλείο που βρίσκονται από κάτω. Άραγε είναι όλα πραγματικά; Α, Βιρτζίνια στον κόσμο αυτό δεν υπάρχει τίποτε αληθινό και μόνιμο. Δόξα τω Θεώ! Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει! Ζει και θα ζει για πάντα φέρνοντας τη χαρά στις καρδιές των μικρών παιδιών!
Ρωτώντας τον παππού και τη γιαγιά... Έθιμα του χωριού μου Επειδή εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν ψεύτικα έλατα σαν τα σημερινά ο παππούς και η γιαγιά μου μικρά παιδιά τότε έκοβαν ένα αρκετά μεγάλο κλαδί δέντρου και το στόλιζαν με βαμβάκι και μικρά στολίδια. Το βαμβάκι συμβόλιζε τα χιόνια. Συνήθιζαν να μαγειρεύουν χοιρινό κρέας και να το μοιράζονται με την οικογένεια και τους γείτονες τους. Οι μαμάδες και οι γιαγιάδες ζύμωναν κουλουράκια και άλλα γλύκα κυρίως κουραμπιέδες. Τα σπίτια μοσχοβολούσαν και τα παιδιά ανυπομονούσαν να βγουν τα γλυκίσματα από τους φούρνους. Ελισάβετ Βαϊρινού Για χριστουγεννιάτικο δέντρο ο παππούς και η γιαγιά μου έκοβαν ένα μεγάλο κλαδί και τα στολίδια τα έφτιαχναν με ζυμάρι σε διάφορα σχήματα τα ψήνανε και τα κρεμούσανε στο δέντρο. Επίσης τα μανταρίνια το βάζαμε στη σόμπα να στεγνώσουν και μετά τα περνούσαμε με μια βελόνα σε κλωστή και τα κάνανε γιρλάντα για το δέντρο τους. Νίκη Καλαϊτζοπούλου Το έθιμο της φωτιάς των Χριστουγέννων γνωστό ως Κόλιαντα στα χωριά της Μακεδονίας και στο δικό μου χωριό την Ερμακιά, είναι ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Κάθε προπαραμονή Χριστουγέννων οι νέοι του χωριού ανάβουν στην πλατεία μια μεγάλη φωτιά που την ονομάζουν Κολίντε. Μικροί και μεγάλοι χορεύουν γύρώ από την φωτιά. Οι γυναίκες του χωριού ετοιμάζουν γλυκά όπως: κουραμπιέδες λουκουμάδες μελομακάρονα και γλυκά του ταψιού. Ψήνουμε κάστανα και υπάρχει άφθονο κρασί για όλους. Όλοι μαζί χορεύουν και τραγουδάνε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και μετά το τέλος του εθίμου, νωρίς το πρωί τα παιδιά ψάλλουν τα κάλαντα των Χριστουγέννων πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι σε όλο το χωριό. Οι κάτοικοι του χωριού λένε ότι το έθιμο αυτό συμβολίζει την γέννηση του Χριστού και συγκεκριμένα τον τρόπο με τον οποίο οι ποιμένες της Βηθλέεμ περιμένουν την γέννηση του θείου βρέφους. Το έθιμο της φωτιάς των Χριστουγέννων γνωστό ως Κόλιαντα στα χωριά της Μακεδονίας και στο δικό μου χωριό την Ερμακιά,. Άννα Γεωργιάδου Σελίδα 2
Οι διάσημοι κουραμπιέδες της Κυρίας Χαϊδούλας Καρατόσιου Ακόμα υπάρχει στο στόμα μας η γεύση από τους κουραμπιέδες που ζυμώσαμε, πλάσαμε, ψήσαμε και φάγαμε με τη βοήθεια μιας γιαγιάς. Της δικιάς μου, της δικιά σου, της δικιάς μας γιαγιάς. Με το άσπρο χρώμα του Χειμώνα, την μυρωδιά των Χριστουγέννων, τη λάμψη του άστρου της Βηθλεέμ, τη ζεστασιά της φάτνης του Χριστού, γέμισε το σχολείο μας χαρούμενες παιδικές φωνές, άσπρες μυτούλες χιονισμένες με άχνη, χεράκια γεμάτα με καρδούλες, φεγγαράκια, δεντράκια και αστεράκια. Γέμισαν οι καρδούλες μας με αγάπη και την χαρίσαμε με τη σειρά μας σε όλες τις γιαγιάδες του κόσμου τραγουδώντας «Γεια στα χέρια σου γιαγιά». Είμαστε οι πρώτοι που θα δημοσιεύσουμε τη μυστική συνταγή για πετυχημένους κουραμπιέδες. Υλικά 500 γραμμάρια βούτυρο αγελάδας 1 βανίλια Εκτέλεση Λίγο λικέρ 1 κούπα αμύγδαλα χοντροκομμένα Μισή κούπα άχνη Άχνη για πασπάλισμα Χτυπάμε το βούτυρο με την άχνη. Προσθέτουμε το αλεύρι, το λικέρ, τη βανίλια και ζυμώνουμε πολύ καλά μέχρι η ζύμη μας να είναι μαλακή, στο τέλος ρίχνουμε και τα αμύγδαλα. Στη συνέχεια ανοίγουμε με τα χέρια μας τη ζύμη και χρησιμοποιώντας κουπ-πατ δημιουργούμε χριστουγεννιάτικα σχέδια. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο μέχρι να ροδίσουν. Αφού ψηθούν κοσκινίζουμε από πάνω τους την άχνη. Καλή Επιτυχία!!! Προσοχή στους καλικάντζαρους... Σελίδα 3
Santa Claus brings us together... Τα ονόματα του Αϊ-Βασίλη ανά τον κόσμο και οι ζωγραφιές μας γίνανε κάρτα για τους e-twinning φίλους μας. Οι βοηθοί του Αϊ-Βασίλη. Εμείς τα παιδιά του 8 ου Δημοτικού Σχολείου Πτολεμαΐδας πιάσαμε τα πινέλα μας, τα βουτήξαμε στα πιο ζεστά και χαρούμενα χρώματα και φτιάξαμε με τα χεράκια μας χριστουγεννιάτικες κατασκευές συμμετέχοντας έτσι στο εορταστικό μπαζάρ των ΑΜΕΑ της πόλης μας που θα γίνει στις 21 Δεκεμβρίου 2014 στο ξενοδοχείο Παντελίδη στις 17:30 μ.μ. Σελίδα 4
Ο Αϊ-Βασίλης δε μας ξεχνάει ποτέ... Στην καθημερινότητά μας, όσο κι αν οι μέρες πολλές φορές φαντάζουν ίδιες, είναι πάντα διαφορετικές. Σφραγίζονται κάθε φορά από στιγμές και γεγονότα που κάνουν την καθεμιά ξεχωριστή και ανεπανάληπτη. Έτσι και με τις γιορτές. Τι κι αν στολίζουμε κάθε χρόνο το δέντρο μας και φτιάχνουμε μελομακάρονα και κουραμπιέδες; Ποτέ τα φετινά Χριστούγεννα δεν είναι ίδια με τα περσινά. Υπήρξαν όμως για τη χώρα μας και κάποια Χριστούγεννα ολότελα διαφορετικά. Χριστούγεννα χωρίς λάμψη και φως, χωρίς γιορταστικό τραπέζι με λιχουδιές και καταστόλιστα δέντρα. Χριστούγεννα που τα παιδιά έμειναν πεινασμένα και τρομαγμένα μέσα στο σιωπηλό και κρύο σπίτι που ακόμα και το λιγοστό φως της γκαζόλαμπας έσβηνε στο φόβο μιας εφόδου ή ενός βομβαρδισμού. Ήταν τα μαύρα χρόνια του πολέμου και της κατοχής. Ωστόσο, ακόμα και τότε ο Αϊ Βασίλης δεν ξεχνούσε να ρθει. Φορτωμένος αγάπη, ελπίδα κι αισιοδοξία ερχόταν πάντα συνεπής στο ραντεβού του με τα παιδιά φέρνοντας μικρά έστω κι ασήμαντα ψευτοδωράκια που ανακούφιζαν και πρόσφεραν παρηγοριά στις αθώες ψυχές που ζούσαν τη φρίκη του πολέμου. Γι αυτά τα Χριστούγεννα και όχι μόνο μίλησε φέτος στην τάξη μας η κυρία Ζωή Βιολάκη, μια γιαγιά από την Κρήτη που έζησε σαν παιδί εκείνα τα δύσκολα χρόνια και που μας διαβεβαιώνει πως όσο απίστευτο κι αν φαίνεται κάποιες φορές, όχι, ο Αϊ Βασίλης δεν μας ξεχνάει ποτέ! Δέντρο χριστουγεννιάτικο μ ευχές έχω στολίσει ο νέος χρόνος που θα ρθεί χαρές να σε γεμίσει. Τα μαύρα χρόνια του πολέμου και της κατοχής ο Αϊ Βασίλης δεν ξεχνούσε να ρθει φορτωμένος αγάπη, ελπίδα κι αισιοδοξία. Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά χίλιες ευχές χαρίζω, σε φίλους που τους αγαπώ και τους υπολογίζω. Σελίδα 5
Όταν οι μαρκαδόροι φωνάζουν τα Χριστούγεννα Οι ζωγραφιές μας που μας ένωσαν με τους φίλους μας σε ολόκληρο τον κόσμο. Σελίδα 6
Τι και αν σου λένε πως δεν υπάρχει ο Αϊ-Βασίλης; Η χρονιά τελειώνει και εσύ κάνεις τον απολογισμό σου. Τι έκανες για τον εαυτό σου και τους άλλους; Μπόρεσες να προσφέρεις τη χαρά έστω και με απλά μικροπράγματα; Άφησες κάπου τα ίχνη σου με οποιονδήποτε τρόπο; Κλείσε τα μάτια και οραματίσου τη χρονιά που ξεκινάει με όλες σου τις αισθήσεις. Τι και αν σου λένε πως δεν υπάρχει ο Αϊ-Βασίλης; Εσύ μπορείς να τον δεις. Κατεβαίνει φορτωμένος με τον τεράστιο σάκο του γεμάτο μουσικές, χρώματα, αρώματα, γεύσεις, γέλια και χαρές. Αποχαιρέτησε λοιπόν τη χρονιά που φεύγει με ευγνωμοσύνη για όσα σου χάρισε και με περηφάνια για όσα χάρισες και εσύ απλόχερα στους άλλους. Προχώρα με αυτοπεποίθηση και χαμόγελο. Καλή χρονιά. Kolaz με φωτογραφίες από το εργαστήρι του Αϊ Βασίλη που λειτούργησε στο σχολείο μας. Νοέμβριος Δεκέμβριος 2014 Συντάκτες Οι μαθητές του Ε1 και Ε2 του 8 ου Δημοτικού Σχολείου Πτολεμαΐδας Επιμέλεια Ελένη Χατζηστεφάνου Δασκάλα Ε1 Μαρία Βιολάκη Δασκάλα Ε2 Γεωργία Καρατόσιου ΠΕ19 Πληροφορική Σελίδα 7