ΣΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό και στη μέση χαραγμένο έναν κάτασπρο σταυρό Κυματίζει με καμάρι δε φοβάται τον εχθρό σαν τη θάλασσα είναι γαλάζια και λευκή σαν τον αφρό
ΟΧΙ Μια σπιθαμή από το χώμα αυτό δεν δίνω τη λευτεριά μου δεν πουλώ και σκλάβος δεν θα γίνω ΟΧΙ φωνάζω στον εχθρό κι ορθώνομαι λιοντάρι τη λευτεριά μου όποιος μπορεί ας έρθει να την πάρει
ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΟΧΙ Εστολίσαμε την τάξη με της δάφνης τα κλωνάρια να γιορτάσουμε και φέτος τα γενναία παλικάρια. Εστολίσαμε την τάξη Με ωραία σημαιάκια Και γιορτάζουμε το ΌΧΙ Του σχολείου μας τα παιδάκια.
ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΒΑΘΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Μέσα μας βαθιά για σένα μια λαχτάρα πάντα ζει, την ελπίδα συμβολίζεις και τη λευτεριά μαζί. Γαλανόλευκη η θωριά σου και φαντάζεις μες το νου σαν το κύμα, σαν το γέλιο του πελάγου και τ ουρανού. Της τιμής και της ανδρείας την αστείρευτη πηγή του λευκού σταυρού σου η χάρη δυναμώνει κι ευλογεί. Κι όσοι χάνονται για σένα σπώντα σίδερα βαριά ξεψυχούν και τραγουδούνε `'χαίρε ω χαιρ ελευτεριά''
ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ Είμαι τώρα ένα παιδάκι μα μια μέρα θα με δείτε που θα γίνω φανταράκι και θα με χειροκροτείτε. Θα είμαι τότε παλληκάρι και στο νου μου θα έχω πάντα με πολύ πολύ καμάρι τους λεβέντες του σαράντα.
Η ΣΗΜΑΙΑ Πάντα κι όπου σε αντικρίζω με λαχτάρα σταματώ και περήφανα δακρύζω ταπεινά σε χαιρετώ Δόξα αθάνατη στολίζει κάθε θεία σου πτυχή και μαζί σου φτερουγίζει της πατρίδας η ψυχή.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν σαν το Λίβα που καίει τα σπαρτά με κανόνια τις πόλεις χαλάσαν μας ανάψαν φωτιές στα χωριά Μα οι εχθροί μας πια τώρα σκορπίσαν και ξανάρθε για μας λευτεριά, για να φτιάξουμε τα όσα γκρεμίσαν ας κοιτάξουμε τώρα μπροστά Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά (τραβά, τραβά) και ξανά προς τη δόξα τραβά
28 Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ Ελληνόπουλα ένα κι ένα διαλεχτά και προκομμένα είμαστε για την Πατρίδα μια τρανή χαρά και ελπίδα. Την Ελλάδα τη γλυκιά μας κλείνουμε όλα στην καρδιά μας και γι αυτή θα ζούμε πάντα Ζήτω! Ζήτω το Σαράντα.
28 Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 Μια μέρα φθινοπωρινή Κρύα χωρίς λιακάδα Οι Ιταλοί θελήσανε Να πάρουν την Ελλάδα. Μα οι Έλληνες απάντησαν ΟΧΙ με ένα στόμα Εχθρού ποδάρι δεν πατά Στο Ελληνικό το χώμα. Γιατ' είναι χώμα ιερό Με αίμα ποτισμένο Κι από τα χρόνια τα παλιά Δάφνες μυρτιές, σπαρμένο.
ΚΟΡΟΙΔΟ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ Με το χαμόγελο στα χείλη, πάν οι φαντάροι μας μπροστά και γίνανε οι Ιταλοί ρεζίλι, γιατ η καρδιά τους δεν βαστά. Κορόιδο Μουσολίνι, κανείς σας δε θα μείνει, εσύ και η Ιταλία, η πατρίδα σου η γελοία, τρέμετε όλοι το χακί. Δεν έχει διόλου μπέσα κι όταν θα μπούμε μέσα, ακόμη και στη Ρώμη γαλανόλευκη θα υψώσουμε σημαία ελληνική. Βρέχει και κάτω από την τέντα, δεν κάνουν βήμα προς τα μπρος και γράφουν τ ανακοινωθέντα, φταίει ο κακός καιρός. Κορόιδο Μουσολίνι, κανείς σας δε θα μείνει, εσύ και η Ιταλία, η πατρίδα σου η γελοία, τρέμετε όλοι το χακί. Δεν έχει διόλου μπέσα κι όταν θα μπούμε μέσα, ακόμη και στη Ρώμη γαλανόλευκη θα υψώσουμε σημαία ελληνική
ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ Γιορτάζει η πατρίδα, μεγάλη χαρά, σιμά της η δόξα μ ολάσπρα φτερά. Γιορτάζει η πατρίδα σε κάθε μεριά μυρίζουν οι δάφνες, γελά η λευτεριά. Σ αυτήν τη γιορτή μας ελάτε, παιδιά, ψηλά τη σημαία, ψηλά την καρδιά.
ΜΗ ΒΛΕΠΕΤΕ ΜΙΚΡΟ Μην με βλέπετε μικρό και θαρρείτε πως δεν ξέρω τι σημαίνει η Ελλάδα για εμάς όλους εδώ! Μου 'χουν πει για το σαράντα, πως ένα κρύο πρωινό ζητήσαν να μας πάρουν το άγιο χώμα που πατώ. Ο παππούς τότε που λέτε πήγε πάνω στα βουνά να στηρίξει όπως λέει το «ΟΧΙ» που είπε ο Μεταξάς. Θέλω τώρα να φωνάξω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εσάς που πια δε ζείτε για να 'μαι Έλληνας εγώ.
ΣΤΗ ΣΗΜΑΙΑ Σαν τη μανούλα τη γλυκιά και σαν τη Παναγία τόσο σημαία σ' αγαπώ και σου 'χω εγώ λατρεία. Καθώς τ' αγέρι που φυσά ψηλά σε ξεδιπλώνει σα τη γαλάζια θάλασσα είσαι και σαν το χιόνι. Έχεις κι ένα χρυσό σταυρό κι είσαι γεμάτη χάρη κι έχω χαρά να σε κρατώ Σημαία με καμάρι.
ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του και τη σκούφια την ψηλή του, μ' όλα τα φτερά, και μια νύχτα με φεγγάρι την Ελλάδα πάει να πάρει, βρε, το φουκαρά! Τον τσολιά μας τον λεβέντη βρίσκει στα βουνά και ταράζει τον αφέντη τον μακαρονά. Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο, με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω Ξεκινάει την άλλη μέρα, μα και πάλι ακούει "Αέρα" από τον τσολιά, δρόμο παίρνει και δρομάκι και πηδάει το ποταμάκι, ξέρει τη δουλειά. Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον τσολιά, κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει δουλειά. Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο, και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.
Η ΑΦΙΣΑ ΤΗΣ 28 ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΟΧΙ Σήμερα η πατρίδα μας Έχει γιορτή και πάλι Γιορτάζει υπερήφανη Μια νίκη της μεγάλη. Σαν σήμερα οι Έλληνες απάντησαν το Όχι και νίκησαν τους Ιταλούς με το όπλο και τη λόγχη. Σαν σήμερα οι Έλληνες τους Ιταλούς νικήσαν και την ελευθερία τους με αίμα εκερδίσαν.
Η ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ Είμαι μια Ελληνοπούλα που σαν μια Σουλιωτοπούλα αγαπώ με την καρδιά μου την πατρίδα την γλυκιά μου. Κι αν ο εχθρός μας έρθει πάλι με σκοπό να την προσβάλει ΟΧΙ! δε θα τον αφήσω και θα του φωνάξω πίσω.
Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ Παρέλαση αρχίζει στρατιώτες προχωρούν αεροπόροι, ναύτες ωραία περπατούν. Να κι ο σημαιοφόρος, ο πρώτος στη σειρά τη γαλανή σημαία περήφανα κρατά.
ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ Μεσ τους δρόμους τριγυρνάνε οι μανάδες και κοιτάνε ν αντικρίσουνε, τα παιδιά τους π ορκιστήκαν στο σταθμό όταν χωριστήκαν να νικήσουνε. Μα για `κείνους που `χουν φύγει και η δόξα τους τυλίγει, ας χαιρόμαστε, και ποτέ καμιά ας μη κλάψει, κάθε πόνο της ας κάψει, κι ας ευχόμαστε: Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά, παιδιά στη γλυκιά Παναγιά προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά. Λέω σ όσες αγαπούνε και για κάποιον ξενυχτούνε και στενάζουνε, πως η πίκρα κι η τρεμούλα σε μια τίμια Ελληνοπούλα, δεν ταιριάζουνε. Ελληνίδες του Ζαλόγγου και της πόλης και του λόγγου και Πλακιώτισσες, όσο κι αν πικρά πονούμε υπερήφανα ας πούμε σαν Σουλιώτισσες. Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά, παιδιά στη γλυκιά Παναγιά προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά. Με της νίκης τα κλαδιά, σας προσμένουμε παιδιά
Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΧΙ Κάτω από την σημαία στο σχολειό μπροστά τα παιδιά γιορτάζουν τα Ελληνόπουλα Όχι στους τυράννους Όχι στη σκλαβιά Ζήτω η ειρήνη Ζήτω η λευτεριά
ΖΗΤΩ ΖΗΤΩ Ζήτω ζήτω του σαράντα Η γενιά η τιμημένη, Που στη μνήμη της πατρίδας Αλησμόνητη θα μένει. Στον τσολιά και στον φαντάρο Η εικοστή ογδόη ανήκει Γιατί αυτοί μας εχαρίσαν Με το αίμα τους τη νίκη.